ΜΗΠΩΣ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ, ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΕΚΕΙΝΑ ΠΡΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (29ης ΜΑΪΟΥ 1453);

ΜΕΡΟΣ  3ον

3. ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ (Συνέχεια 2ου μέρους)   

5ον/. Δημόσια Ανομία/Αταξία – Ανασφάλεια κράτους και  πολιτών   

α. Ο όρος δημόσια ή έννομη τάξη αναφέρεται στην ύπαρξη ενός συνόλου αρχών,  κανόνων και δράσεων που έχουν θεσπισθεί από την πολιτεία, στην υπηρεσία της προστασίας συγκεκριμένων και αυξημένης σημασίας εννόμων συμφερόντων κράτους και πολιτών, στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες, αυτά τα τελευταία απειλούνται από βίαιες, καταστρεπτικές και λοιπές έκνομες ή εγκληματικές ενέργειες.  Ο ως άνω όρος (Δημόσια τάξη), απαντάται τόσο στα πλαίσια του Συντάγματος, όσο και σε συγκεκριμένες διατάξεις του Ποινικού και Αστικού μας Κώδικα.

Όταν σε μία κοινωνία παρατηρούνται παρατεταμένα φαινόμενα διασαλεύσεως της έννομης τάξεως, και παραβιάσεως εννόμων συμφερόντων κράτους και πολιτών, χωρίς οι αρμόδιοι φορείς να δύνανται ή να έχουν την πρόθεση καταστολής τους, τότε έχομεν καθεστώς Δημόσιας Ανομίας/ Αταξίας και συνακολούθως Ανασφαλείας κράτους και πολιτών.

β. Επιπτώσεις από την Δημόσια Ανομία/Αταξία – Ανασφάλεια κράτους και  πολιτών

1/. Σε μία κοινωνία όπου κυριαρχούν ο ατομικισμός, ο ωφελιμισμός, η αναρχία, οι ελευθεριάζοντες και είναι εμφανής η αδιαφορία, η πλημμελής μέριμνα για την προάσπιση των λεγομένων ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του πολίτη, το αποτέλεσμα είναι:

·Ανενόχλητη δράση αναρχικών και λοιπών περιθωριακών ομάδων, αυτοκαλουμένων κατ’ ευφημισμόν «αντιεξουσιαστών».

·Περιορισμός ή αναστολή, από φόβον ή πολιτικές σκοπιμότητες, των δραστηριοτήτων των αρμοδίων, για την πάταξη της αταξίας και αναρχίας, οργάνων της Πολιτείας.

·Καταστολή ταραχών μόνον όταν κινδυνεύει το πολιτικό Σύστημα.

·Αύξηση της εγκληματικότητος (Ληστείες, εκβιασμοί, κλοπές, Λαθρεμπορίες, λοιπά αδικήματα/κακουργήματα) που προκαλεί φόβο, τρομοκράτηση, απελπισία στους πολίτες. Η εγκληματικότης γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη λόγω του αυξανομένου αριθμού λαθρομεταναστών ( στα νησιά και τον Έβρον), με ορατές πλέον, τις πιθανότητες δημιουργίας επικινδύνων και απρόβλεπτων καταστάσεων, διαταράξεως της εσωτερικής τάξεως και της Εθνική μας Ασφάλειας.

2/. Καθίσταται φανερόν, από τα αμέτρητα περιστατικά αταξίας/ αναρχίας και ανασφαλείας των πολιτών, που βιώνουμε καθημερινώς, ότι μικρό μέρος μόνον των Ελλήνων, αναγνωρίζουν «τα σημεία των καιρών», για το θέμα ή αντιλαμβάνονται τις επιπτώσεις, για την εθνική μας ασφάλεια και την ιδικήν τους. Αλλά και αυτοί, αντιδρούν μεμονομένως, προσωρινώς,  με σπασμωδικές κινήσεις ή για διαφόρους λόγους σιωπούν.

Όσοι έχουν αντιρρήσεις, για τα προαναφερόμενα, καλούνται να απαντήσουν στα εξής:

α/. Πως ανέχονται οι Έλληνες πολίτες αφ’ ενός να καταστρέφονται οι περιουσίες τους και να δολοφονούνται, κατά συρροήν,  από έκνομες ενέργειες οργανωμένων ομάδων αναρχικών, ληστοσυμμορίες, κλπ και αφ’ετέρου να παρίστανται σιωπηλοί μάρτυρες της αδυναμίας, ολιγωρίας ή απροθυμίας των αρχών Προστασίας του πολίτη, να εφαρμόσουν τα προβλεπόμενα από τον νόμον, κατά περίπτωση;

β/. Πως εξασφαλίζονται τα νησιά μας, κυρίως, αλλά και η ενδοχώρα, από την πιθανότητα τρομοκρατικής δράσεως ή εξεγέρσεως μουσουλμάνων  λαθρομεταναστών, κατά του αυτόχθονος πληθυσμού (συμπτώματα και «προεόρτια τοιαύτης εξεγέρσεως έχομεν ήδη στα νησιά και το εσωτερικό, επιβεβαιούμενα από τις συνεχείς και εναγώνιες εκκλήσεις των τοπικών αρχόντων και αστυνομικών αρχών);

γ/. Τι θανάσιμοι κίνδυνοι ελλοχεύουν μετά από ένα πιθανώτατον θερμόν επεισόδιον με την Τουρκίαν, όταν είναι σχεδόν βεβαία η δράση τους, ως «5ης Ισλαμικής φάλαγγος» της Τουρκίας κατά της Ελλάδος;

δ/. Γιατί εξακολουθούν να ενισχύουν πολιτικώς, τους υπευθύνους της θλιβερής αυτής καταστάσεως, ανομίας και ανασφαλείας, συμπολιτεύσεως και αντιπολιτεύσεως; ΔΕΝ γνωρίζουν ότι έτσι καθίστανται συνυπεύθυνοι για ό,τι δυσμενές ή τραγικόν ακολουθήσει για τους ιδίους και το Ελληνικόν Έθνος;

Μία τέτοια διαβρωμένη κοινωνία η οποία έχει διαμορφωθεί από τις παραπάνω διεργασίες, όχι μόνον δεν είναι συνεκτική και βιώσιμη, αλλά είναι βέβαιον ότι ναρκοθετημένη ούσα, με εκατοντάδες χιλιάδες «δίποδες ωρολογιακές βόμβες», κινδυνεύει άμεσα  η ασφάλεια του κράτους και η δημόσια ειρήνη-ασφάλεια των πολιτών.

Ούτε αυτά τα εμφανή, σε καθημερινή βάση, «σημεία των καιρών», βλέπουν οι τυφλίνες Έλληνες πολίτες; Εάν τα βλέπουν και έχουν συνειδητοποιήσει τις επιπτώσεις, για τους ιδίους και το κράτος, γιατί διστάζουν να αντιδράσουν ΔΕΟΝΤΩΣ, ΣΥΝΕΧΩΣ και ΕΘΝΟΠΡΕΠΩΣ και αντ’αυτής επιδεικνύουν ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ και ΜΟΙΡΟΛΑΤΡΕΙΑ;

6ον/. Ηττοπαθής, ξενόδουλη, διχαστική, μειοδοτική και εθνοπροδοτική στάση των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων.

α. Οι κύριοι υπεύθυνοι του ξεπεσμού της πάλαι ποτέ ένδοξης πατρίδος μας, είναι ο πολιτειακός άρχων, η κυβέρνηση/ συμπολίτευση και οι υπερπρονομιούχοι βουλευτές της ψευδοδημοκρατικής αντιπολιτεύσεως.

Είναι μόνον αυτοί;

ΟΧΙ, δεν είναι μόνον οι πολιτάρχες της τελευταίας τετραετίας, αλλά και ΟΛΟΙ οι προηγούμενοι….Οι σημερινοί, είναι οι τελευταίοι σκυταλοδρόμοι που παρέλαβαν τα κακώς κείμενα και τα έκαναν χείριστα, ούτε καν χείρονα.

Επειδή η δράση των υπολοίπων φορέων και θεσμών της πατρίδος μας (Διοίκηση Ελλαδικής εκκλησίας, Δικαιοσύνη, Ένοπλες Δυνάμεις, Τράπεζες, ΜΜΕ, κλπ), εξαρτάται και ελέγχεται από τους προαναφερθέντες άρχοντες της εξουσίας (συνταγματικώς κατοχυρωμένους), εστιάζουμε την προσοχή των Ελλήνων σ’αυτούς…

Οι παραπάνω, δια των ενεργειών ή παραλείψεών τους, μέχρι τώρα,  φαίνεται ότι εθελοτυφλούν στα εμφανή «σημεία των καιρών» που «κραυγάζουν» για τους επερχομένους κινδύνους (εμφανείς και αφανείς), για τον λαόν και το Έθνος.

Συνεπώς, είναι υπεύθυνοι, διότι, ενώ «τα σημεία των καιρών» είναι ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΑ και «κραυγάζουν» ότι επέρχονται δυσμενέστερες ή τραγικές καταστάσεις, ίσως μη αναστρέψιμες, για τον λαόν και το Έθνος, ΟΥΔΕΝ αποτρεπτικόν ή κατασταλτικόν μέτρον έχουν λάβει μέχρι σήμερα, ασχολούμενοι με τα ιδικά τους συμφέροντα ή την εκτέλεση των εντολών που έχουν λάβει από τα αφεντικά τους (Όσοι είναι εμπεπλεγμένοι στα δίκτυα του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ). Αναλυτικώτερα:

1/. Ο Πολιτειακός άρχων, διότι:

Αντί να αποτελεί τον πρώτο πυλώνα Εθνικής αντιστάσεως, πολιτικής συνοχής, ελέγχου Συνταγματικής Νομιμότητος, προστασίας των λαϊκών συμφερόντων και σταθερότητος, συνηγόρησε μέχρι τώρα, συνηγορεί και υπογράφει όλες τις αντισυνταγματικές και αντεθνικές αποφάσεις και νομοθετικές ρυθμίσεις κυβερνήσεως και βουλής.  

2/. Η σημερινή Ελλαδική κυβέρνηση, των Εθνοδιαλυτών (αριστεροφασιστών, και συνεργαζομένων με αυτούς, πολιτικών ανεμοδεικτών), διότι:

Διαπραγματεύθηκε εν κρυπτώ, με εντολές των ΗΠΑ και της Φραγκογερμανικής Ε.Ε., και αγνοώντας την ψυχήν του Έθνους και την φωνήν των προγόνων μας, παρέδωσε στους Σκοπιανούς το όνομα, την ιστορία, την γλώσσα και την ταυτότητα της Ελληνικής Μακεδονίας μας, διαπράξασα το εθνικόν κακούργημα της εσχάτης προδοσίας.

Με την ηττοπαθή και ενδοτική συμπεριφορά της, ΕΓΚΛΗΜΑΤΕΙ, αφού παρά την προκλητική επιθετικότητα όλων των γειτονικών κρατών, με πρωταγωνιστές και ουσιαστικώς εμπρηστές της ειρήνης στην περιοχή του Αιγαίου-Ανατολικής Μεσογείου, τους παρανοϊκούς Νέο-Οθωμανούς/Τούρκους, την οποίαν αντιλαμβάνεται κάθε απλός πολίτης, αντί να προπαρασκευάζει το Έθνος για Πόλεμον, «σφυρίζει αδιάφορα», ευνουχίζει εθνικώς και ηθικώς τον λαόν, εφησυχάζοντάς τον αβασίμως και δι’ ημάς υπόπτως, και αντιπαρέρχεται επιπολαίως (;), την κρισιμότητα των περιστάσεων…1

Απέναντι στους δανειστές-δυνάστες μας, τηρεί στάση υπαλληλικής εταιρείας και διαχειριστού κατοχικής κυβερνήσεως, αφού παρέδωσε την εθνικήν οικονομίαν σε αδίστακτους δανειστές και διεθνείς τοκογλύφους τραπεζίτες, και την εξασθένισε σε τέτοιον βαθμόν, ώστε σε οποιαδήποτε εχθρική απειλή ή τετελεσμένον γεγονός σε βάρος της εθνικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητος, να μην υπάρχουν περιθώρια ή να μην διαθέτει την βούληση εθνοπρεπούς αντιδράσεως.

Πλαστογραφεί, διαστρεβλώνει τα ιστορικά γεγονότα, αφαιρεί ή διαγράφει, δια των αρμοδίων οργάνων της, ένδοξες σελίδες της ιστορίας του Ελληνικού Έθνους και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, από την διδακτέα εκπαιδευτική ύλη των Ελληνοπαίδων, τους οποίους αντί να εκπαιδεύει κατ’αρετήν και Ελληνορθοδόξως, όπως προβλέπεται από το άρθρον 16 του ισχύοντος Συντάγματος, τους καθιστά αγράμματους, αγνωστικιστές και πολτοποιημένους αριθμούς.

Υποβαθμίζει, «πριονίζει» ή διαλύει τα βασικά στηρίγματα των Ενόπλων δυνάμεων (πειθαρχία, φρόνημα, ιεραρχία, ηθικόν, μαχητική ικανότης, μαχητική ισχύς, αρτία εκπαίδευση, εκσυγχρονισμός και αυτάρκεια μέσων-οπλικών συστημάτων, εθνικά ιδανικά, απαράγραπτα εθνικά δικαιώματα, κλπ). 

Ευνουχίζει την ενιαία πολιτική συνείδηση του λαού, διασπείρουσα μόνιμη πολιτική διχόνοιαν, με την συντήρηση της κομματοκρατίας, κάτι το οποίον επιβεβαιώνεται καθημερινώς, ειδικώτερα σε κάθε προεκλογική περίοδον. Μετασχημάτισε την υπόσταση και την ποιοτική σύνθεση της κοινωνίας, σε αλχημικές αριθμητικές σχέσεις και πολτοποιημένες ποσοτικές αναλογίες, καταστρέφοντας τον κοινωνικόν ιστόν και διασπώντας την κοινωνικήν συνοχήν του Ελληνικού λαού. 

Μονοπωλεί χωρίς αντίπαλο, τις έννοιες της ελευθερίας, της τάξεως, της ισότητος, της δικαιοσύνης, της πατρίδος, της Ιστορίας, της παραδόσεως, της πίστεως (Ορθοδοξίας), τις οποίες μεταμορφώνει Οβιδιακώς σε παγκόσμια αδελφότητα, ανεξιθρησκεία, κοσμοπολιτισμό, αγαπολογία, ανθρωπισμό/ουμανισμό, φιλειρηνισμό, εκσυγχρονισμό, προοδευτικότητα.

Ξεδόντιασε τον ελληνικόν λαόν από κάθε ισχυρό όπλο που διέθετε διαχρονικώς (ένδοξη ιστορία, εθνικά ιδανικά, πολεμική αρετή, αγωνιστικό φρόνημα, δίκαιον εθνικών διεκδικήσεων, κλπ), και κατέστησε τον Νεοέλληνα, νεοραγιά, ευρωλιγούρη, πανσεξουαλιστή, γαστρίμαργον, υλιστοκράτη, εξουσιομανή και μηχανοποιημένον κυνηγόν του χρηματικού κέρδους.

Επέβαλλε, ανέχτηκε ή αδιαφόρησε για την παγιοποίηση του καθεστώτος φοροδιαφυγής, από τους «έχοντες και κατέχοντες».

Εδέχθη χωρίς ουσιαστική αντίδραση, την εφαρμογή αντιλαϊκών και αντιπαραγωγικών όρων της Ε.Ε. και σε συνδυασμό με την αλλοπρόσαλλη πολιτική τους, υπερφορολόγησε πολλούς Έλληνες μεσαίους-μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τους οποίους ανάγκασαν να δραστηριοποιηθούν και να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους στις γειτονικές χώρες της Χερσοννήσου του Αίμου (Βαλκανική), με αποτέλεσμα να κλείσουν χιλιάδες τοπικές επιχειρήσεις.

Προεκάλεσε ή ανέχθηκε την πρόκληση ιδεολογικής συγχύσεως στους Έλληνες και επέβαλλε τον αποχρωματισμό της πολιτικής και εθνικής τους ταυτότητος. Αφαίρεσε αυθαιρέτως και βιαίως το θρήσκευμα, την εθνικότητα και την ιθαγένεια από τις ταυτότητες των πολιτών.

Συνηγόρησε σιωπηρώς, λόγω της αναξιότητός/ακαταλληλότητός της ή εκουσίως, για διάφορους λόγους:

-Στην μετατροπή της Δημοσίας Διοικήσεως σε  άντρο αρχικλώπων, ησυχαστήριον αργόσχολων, καταφύγιον κοαλέμων2-κοβάλων και τυραννίδα πολιτικών αντιπάλων.3

-Στην αλλαγή της μορφής  της κοινωνίας, από Εθνική-Εργατική-Παραγωγική, σε ανεθνική/πολυφυλετική/αντι-εργατική, ελευθεριάζουσα και φοροδοτική.

Μυθοποίησε χωρίς προϋποθέσεις, τους όρους «κοινοβουλευτική δημοκρατία», «λαϊκή κυριαρχία», «αριστερά διακυβέρνηση», «πολιτικές ελευθερίες», «ανθρώπινα δικαιώματα» και «λαϊκή βούληση», για να νομιμοποιήσει τους ιδιοτελείς-αντιλαϊκούς στόχους της και τις έξωθεν ληφθείσες αντεθνικές εντολές, όταν διαχρονικώς έχει αποδειχθεί ότι:

«Οι κοινωνικά ισχυρότεροι, εκείνοι που διαθέτουν περισσότερα οικονομικά μέσα, εκείνοι που ελέγχουν τον ημερήσιο τύπο και τα άλλα μέσα επηρεασμού της κοινής γνώμης…ορίζουν τους φορείς της ανωτάτης εξουσίας ή γίνονται οι ίδιοι φορείς της.»4

Τηρεί ως «χρυσή εφεδρεία», οσάκις απειλείται το Σύστημα και η κοινοβουλευτική…(ψευδο) δημοκρατία τους, τα ειδικά Τάγματα (αν)ασφαλείας και πυρπολήσεως πολιτών, ιδιοκτησιών, που οργανώνονται από τις μυστικές υπηρεσίες (ξένες και εγχώριες) και στελεχώνονται από αναρχικούς, δήθεν αντιεξουσιαστές, νεοναζιστές, νεοφασίστες και ανθρώπους του κοινωνικού περιθωρίου ή του υποκόσμου, για να εκφοβίζουν και να τρομοκρατούν τον λαό.

Κατήργησε ή αδρανοποίησε τα βασικά κύτταρα της κοινωνίας, την γειτονιά, το σχολείο, την ενορία, το χωριό, την κοινότητα. Διέλυσε έτσι τον κοινωνικό ιστό και τον μετέτρεψαν σε «πλαγκτόν» πτωχοποιημένων πολιτών, αυτοδιοίκητων, δήθεν, περιφερειών και περιφερειακών ενοτήτων, με τέτοια και τόσα προνόμια που εγκυμονούν κινδύνους αυτονομίας, αποσχίσεως, αναρχο-πολεοδομημένων μεγαλοπόλεων και αναρχοκρατούμενων-τρομοκρατούμενων συνοικιών.

Νομιμοποίησε και εξακολουθεί να νομιμοποιεί αποκρυφιστικές εταιρείες, στοές και λέσχες, οι οποίες παρουσιάζονται ως oργανώσεις ανθρωπογνωσίας, «φιλανθρωπικές», θεοσοφικές, φιλοσοφικές και των οποίων τα μέλη, πολλά από τα οποία είναι αλλοεθνούς ή αγνώστου προελεύσεως, συνεδριάζουν εν κρυπτώ, δεν δημοσιοποιούν τα πρακτικά ή τις αποφάσεις των συνεδρίων/συνάξεών τους, και απαγορεύουν την είσοδον ή παρακολούθηση των συνεδριάσεων/ τελετουργιών τους σε άλλους, ακόμη και σε υπευθύνους, προς τούτο, κρατικούς ελεγκτές.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ουσιαστικώς να δρουν ως «δούρειοι ίπποι», στα σπλάχνα της Ελλάδος.

Απεδυνάμωσε τις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας με την εισαγωγή  των δηλητηριωδών μικροβίων του κομματισμού και του λεγομένου…εκδημοκρατισμού, με στόχον την οιονεί υποταγή των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, στους πολιτικούς και την αποφυγή ελέγχου από τις Ένοπλες Δυνάμεις, των τυχόν συνταγματικών εκτροπών και εθνικών εγκλημάτων, των πολιτειακών και πολιτικών αρχόντων.

Επέτρεψε την λειτουργία απατήλιων και αποκρυφιστικών  τεχνών και πρακτικών (αστρολογία, πνευματισμός, ταρώ, ταοϊσμός, γιόγκα, παραψυχολογία, μελλοντολογία, κλπ), με αποτέλεσμα οι πάσης φύσεως (ψευδο) επιστήμονες-απατεώνες, τσαρλατάνοι και λαοπλάνοι που τις ασκούν, εκμεταλλευόμενοι τις ανησυχίες, αδυναμίες και αγωνίες των προβληματισμένων πολιτών (αγαθών, ανόητων, ακατήχητων, βλακών, ψυχασθενών, κ.α.), να θησαυρίζουν απομυζώντας τον ιδρώτα όσων πολιτών παγιδεύουν, θεωρώντας ότι προσφεύγοντες σ’ αυτούς, θα εξεύρουν κάποια λύση στα προβλήματά τους.

Εγκατέλειψε τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Δυτικής Θράκης, ιδιαιτέρως τους Ελληνογενείς Πομάκους, στο έλεος της τουρκικής προπαγάνδας και τις διαθέσεις του τουρκικού προξενείου. Σήμερα οι πλείστοι των μουσουλμάνων της περιοχής δηλώνουν «τούρκοι», χωρίς να ενοχλούνται από την Ελλαδική εξουσία, μεταφέρουν τα χρήματά τους σε τουρκικές τράπεζες και είναι έτοιμοι σε περίπτωση εχθροπραξιών Ελλάδος-Τουρκίας, να υποστηρίξουν παντοιοτρόπως την πατρίδα που κατά τους ισχυρισμούς τους, αντιπροσωπεύει το «αίμα» τους.5

Αδιαφόρησε και εξακολουθεί να αδιαφορεί, όπως έπραξαν και ΟΛΕΣ οι προηγούμενες προπολεμικές «δημοκρατικές» κυβερνήσεις της Ελλάδος, για τα απαράγραπτα δικαιώματα του Ελληνικού Έθνους, όπως η απελευθέρωση κατεχομένων εθνικών εδαφών, η εκμετάλλευση εθνικών ενεργειακών πόρων και προστασία τών υπό κατοχή ευρισκομένων Ελλήνων αδελφών (Βόρειος Ήπειρος, Βόρειος κατεχομένη Μακεδονία/Νότια Βαρδαρία (Σκόπια), Ανατολική Ρωμυλία/Βόρειος Θράκη, Ανατολική Θράκη, Ιωνία/Μικρά Ασία, Πόντος, Βόρειος κατεχομένη Κύπρος). Τα τελευταία δραματικά γεγονότα στην πολύπαθη Χειμάρα, επιβεβαιώνουν την χλιαρή-ηττοπαθή στάση της Ελλαδικής κυβερνήσεως και την τραγική κατάσταση των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου.6

Επέδειξε και επιδεικνύει πρωτοφανή ανικανότητα στην προάσπιση της δημοσίας τάξεως-ασφαλείας και ελευθέρας διακινήσεως-δραστηριότητος και διαβιώσεως των πολιτών. Η ανασφάλεια των πολιτών με την ολοένα αυξανόμενη εγκληματικότητα, κυρίως συμμοριών αλλοδαπών αλλά και ημεδαπών, είναι καθημερινή διαπίστωση και διάχυτη στην ελληνική κοινωνία.

Το πολιτικόν Σύστημα φροντίζει να υπερπροστατεύεται, εξασφαλίζοντας τους δικούς του ανθρώπους, χωρίς να φείδεται προσωπικού, ενώ παραλλήλως έχουν απογυμνωθεί τα αστυνομικά τμήματα και έχουν διαλυθεί οι μονάδες διασφαλίσεως της Τάξεως και Ειρήνης στον ελληνικόν πληθυσμόν (αστικόν, αγροτικόν, ακριτικόν).

Σχεδίασε ακρίτως ή εκτέλεσε χωρίς αντιρρήσεις, έξωθεν επιβληθείσες οδηγίες που αφορούσαν στην άκρατη και άκριτη Ελληνοποίηση δεκάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών, τους οποίους εβάπτισε «οικονομικούς μετανάστες» ή έχρισε «πολιτικούς πρόσφυγες/ φυγάδες» και στους οποίους έδωσε την Ελληνική ιθαγένεια, προνόμοια και πολιτικά δικαιώματα, με άμεσον κίνδυνον εκτός των άλλων:

-Της σοβαρής δημογραφικής αλλοιώσεως (ορατής πλέον), στην σύνθεση της Ελληνικής κοινωνίας (σιωπηλή γενοκτονία του Ελληνισμού).

-Της σταδιακής αυξήσεως της εγκληματικότητος.

-Της προκλήσεως θρησκευτικών συγκρούσεων.

-Της εκκολάψεως εστιών αιμοχαρών τζιχαντιστών και πρακτόρων του εχθρού.

-Της δημιουργίας εκ του μηδενός μειονοτικών κομμάτων, μετατροπής τους σε ρυθμιστές των πολιτικών πραγμάτων και σταδιακής απωλείας της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών μέσα στην ίδια την πατρίδα τους.

-Της εγκαταστάσεως σ’ όλη την χώρα «ανθρωπίνων βομβών», με ωρολογιακούς μηχανισμούς που θα λειτουργήσουν σε βάρος των Ελλήνων πολιτών, σε περίπτωση εκτάκτου/ εκρύθμου καταστάσεως ή εμπλοκής μας σε θερμές επιχειρήσεις με γειτονικές χώρες.

Αντικαθιστά μαζικώς με τάση αριθμητικής εξισορροπήσεως, Έλληνες με λαθρομετανάστες ή «πολιτικούς πρόσφυγες», για τους οποίους δεν γνωρίζουμε ούτε από πού «κρατάει η σκούφια τους», ούτε τους πραγματικούς λόγους της αυτοεξορίας και λαθρομεταναστεύσεώς τους.

Συνεχίζει να συντηρεί ενσυνειδήτως, όπως και οι προκάτοχοί της, την κομματοκρατία, τον νεποτισμό/οικογενειοκρατία και την φαυλοκρατία, είτε με το αμετάθετον της κληρονομικής πολιτικής διαδοχής, είτε με τους κομματικούς στρατούς που δημιουργούνται για την στελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών και εκτέλεση δραστηριοτήτων νεποτισμού, ρουσφετολογίας, κομματισμού και πολύμορφης διαπλοκής.

Από αδιαφορία ή αβελτηρία ή εκτελούντες εντολές των αφεντικών τους, εγκατέλειψαν τους Νέους και νέες (μαθητές και φοιτητές, εργαζόμενους και ανέργους), με αποτέλεσμα οι προμνησθέντες, να πελαγοδρομούν, χωρίς Εθνικά οράματα, πρότυπα και Εθνικόν φρόνημα.

Αντί να ενεργοποιήσει και να αξιοποιήσει το πνευματικό δυναμικό των νέων της Ελλάδος, την ζωτικότητα των Ελληνοπαίδων (μαθητών-φοιτητών-αποφοίτων) και να τους δώσει Εθνικό φρόνημα και όραμα, τους απέκλεισε κάθε προοπτική παραμονής και αξιοποιήσεώς τους  στην πατρίδα, τους στέρησε τα ευγενή οράματα και αποχρωμάτισε την Εθνική τους ταυτότητα. Έτσι, σήμερα οι νέοι της Ελλάδος:

-Αποτελούν εύκολη λεία για πολιτική, κομματική και κάθε άλλου είδους εκμετάλλευση.

-Εγκαταλείπουν μαζικώς την Ελλάδα, προκειμένου να αναζητήσουν την τύχη τους και να αξιοποιήσουν τα προσόντα τους στο εξωτερικό.

-Αποπροσανατολίζονται από τον δρόμο της υπευθυνότητος, της διαπαιδαγωγήσεως, των ηθικών αξιών, της αρετής, της δημιουργίας ατομικών και ομαδικών ιδανικών. Στον αποπροσανατολισμό συνέτειναν η χαλαρή δομή της σύγχρονης οικογένειας και η ανεπάρκεια των εκπαιδευτών και η ανθελληνική-αντιχριστιανική δομή του εκπαιδευτικού συστήματος (Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια ΔΕΝ διαμορφώνουν πλέον, νέους εφοδιασμένους με χρήσιμες γνώσεις και προ παντός, με Ορθόδοξη Πίστη και Εθνικά ιδανικά).

-Καταφεύγουν σε παθογόνες δραστηριότητες και εκδηλώσεις (επιθετικότης, αναρχία, ναρκωτικά, αμφισβήτηση προσώπων/ αξιών, κλπ.), αντί να εστιάζουν τον δυναμισμό τους σε Εθνικά, ηθικά, κοινωνικά και πνευματικά ενδιαφέροντα.

-Συμβάλλουν εκουσίως ή ακουσίως, στην επιτάχυνση της διαλύσεως του κοινωνικού ιστού, και απομακρύνονται από τις παραδόσεις αιώνων, του Γένους μας.

-Προσβάλλονται από τις ξενόφερτες «αξίες» του λεγόμενου «δυτικού πολιτισμού», οι οποίες εμόλυναν την κοινωνία, προκάλεσαν ιδεολογική σύγχυση, και εδραίωσαν τον καταστροφικόν μιμητισμόν πρωτίστως, και την θηριοποίησή τους.

-Προσκολλώνται σε εφήμερες αξίες και νέα είδωλα, απάτριδων, απόλιδων, αθεϊστών, χρηματοθηρευτών, σαρκολάγνων, εξουσιομανών, θηριοποιημένων ανθρώπων, χωρίς πνευματικότητα και ηθική.

-Εξωτερικεύουν όλα τα αρνητικά, πρωτόγονα, εγωϊστικά και ενστικτώδη ψυχικά τους στοιχεία. Το τραγικόν αποτέλεσμα της τοιαύτης καταστάσεως, είναι πασιφανές:

Πανηδονισμός-πανσεξουαλισμός.

Παραμέληση των σπουδών.

Εγκατάλειψη της οικογενειακής εστίας.

Παρασιτική και παραβατική διαβίωση.

Εθισμός στα ναρκωτικά, το αλκοόλ, κ.λ.π. βλαπτικές ουσίες.

Ανυποταξία στην στράτευση και ανερμάτιστη ζωή εκτός των καθιερωμένων θεσμών.

Ανία, πλήξη, υπαρξιακό κενό, κατάθλιψη.

Συμμετοχή σε οχλοκρατικές και μηδενιστικού/αντικοινωνικού περιεχομένου, εκδηλώσεις.

-Εγκλωβίζονται στις κομματικές οργανώσεις από τα μαθητικά τους χρόνια, παρασυρόμενοι από τις σειρήνες του φιλελευθερισμού και της (ψευδο) «δημοκρατίας», και εξαντλούν τον δυναμισμό τους, στα πλαίσια των κομματικών μηχανισμών, που τελικώς τους καθιστά εξαρτημένους πελάτες και νεροκουβαλητές/δούλους των κομμάτων και του πολιτικού Συστήματος γενικώτερον.

3/. Οι υπερπρονομιούχοι βουλευτές της ψευδοδημοκρατικής αντιπολιτεύσεως,  είναι υπεύθυνοι, διότι:7

Συνέπηξαν μία εξωφρενικώς φίλαρχον πολιτικο-οικονομική αδελφότητα, αποσκοπούσα στην Συνταγματική προστασία του Συστήματος και την αποκλειστική εξυπηρέτηση των προσωπικών φιλοδοξιών, και οικογενειακών συμφερόντων τους.

Συγκροτούν με τις κουστωδίες τους και τους άρχοντες (πολιτικούς-πολιτειακούς), μία Ενισχυμένη Χιλιαρχία που εξουσιάζει ανενόχλητη και επιβάλλει χωρίς την παραμικρή αντίδραση, τους δικούς της όρους στο πολιτικό παιγνίδι (και όχι μόνον), που παίζεται σε βάρος των αποχαυνωμένων, ξεδοντιασμένων, πολιτικώς ανανδριών, απαγών, απαιδαγώγητων, απαρρησίαστων και πεφοβημένων πολιτών.8

Αναγόρευσαν εαυτούς εκπροσώπους του έθνους και του λαού, μετατραπέντες ούτω σε σύγχρονους φεουδαρχίσκους καταδυναστεύοντας έναν  μονίμως φορολογούμενον (καταληστευόμενον) λαόν. Αυτό έγινε, κυρίως, επειδή οι νεοπροεστοί (βουλευτές):

«Κατάντησαν να συνταυτίσουν με τον νού τους κράτος και έθνος ή καλύτερα μη μπορώντας να φθάσουν στην γενικότητα του έθνους, έκαμαν την ανικανότητά τους θεωρία, γενίκεψαν το νόημα «κράτος» λέγοντας: «Κάθε κράτος έχει από ένα λαό άρα και το ελλληνικό κράτος έχει ελληνικό λαό και λαός είναι εκείνος που πληρώνει τους φόρους». Και έπειτα λαός, κράτος και έθνος έγιναν στο κεφάλι τους ένα».9

Απολαμβάνουν τα απίστευτα προνόμια που εψήφισαν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους, ως αντάλλαγμα υπηρεσιών αλαλίας σε σκάνδαλα και ψηφίσεως αντεργατικών-αντικοινωνικών/ αντιχριστιανικών νομοσχεδίων.

Συναλλάσσονται με τους ολιγάρχες των ΜΜΕ, των δημοσίων έργων και του μεγαλοεπιχειρηματικού κατεστημένου.

Συντηρούν την πολιτική μετριότητα, την κυβερνητική ανικανότητα και όχι σπανίως την  κυβερνώσα τάξη των αβελτέρων.10

Λογοποιούν, εμπορεύονται και χλευάζουν την Ορθόδοξη Πίστη και λατρεία, ενώ παραλλήλως αποφεύγουν την αναφοράν τους, στις άλλες θρησκείες, στον Προτεσταντισμό, τον Φραγκοπαπισμό και ιδιαιτέρως στον Ταλμουδικό Ιουδαϊσμό και τον Ισλαμισμό.

Είναι άθεοι, αιρετικοί, τέκτονες, αποκρυφιστές και αλλόδοξοι. Όσοι από τους υπολοίπους κοινοβουλευτικούς, ισχυρίζονται ότι είναι ορθόδοξοι, ενθυμούνται την ορθοδοξία μόνον προεκλογικώς, ή στις περιόδους θρησκευτικών εορτών και πανηγύρεων, προς άγραν ψήφων. Αντιθέτως, σιωπούν όταν καθυβρίζεται η Ορθοδοξία από αντιχριστιανούς ή πιστούς άλλων θρησκευτικών δογμάτων, ενώ γίνονται λαλίστατοι κατήγοροι, όταν σχολιάζονται ή κατακρίνονται από ορθοδόξους (λαϊκούς και ιεράρχες):

-Οι δογματικές θέσεις και εγκληματικές ενέργειες φανατικών άλλων θρησκειών (Προτεσταντών, Παπικών, Ισλαμιστών, Ταλμουδιστών, κ.α.).

-Οι αιρετικές απόψεις και συμπροσευχές/συλλειτουργίες των υποτιθεμένων ορθοδόξων λαϊκών και ιεραρχών, με αλλόδοξους και αιρετικούς.

Τι να ελπίζει άραγε ο ελληνικός λαός από τοιούτους πολιτάρχες; Και όμως το Σύστημα, τον υποχρεώνει να τους ψηφίζει, βαυκαλίζοντάς τον ότι είναι ελεύθερος και κυρίαρχος.

Τί αποδεικνύει όμως η πολιτική ιστορία της νεωτέρας Ελλάδος; Την απάντηση δίδουν η θυμοσοφία του λαού («Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει», φαρισαϊζουν για «να ρίχνουν στάκτη στα μάτια του κόσμου»)  και τα θλιβερά και σχεδόν καθημερινά γεγονότα και «κοκορομαχίες» εντός της βουλής, κατά την διαχρονική λειτουργία της (Κοινοβούλιον= Μεταλλακτήρ-Ανταλλακτήριον ψυχών, ιδεών και αρχών).

7ον/. Κομματοκρατία- Διχασμός

α/. Πολυκομματισμός-Κομματοκρατία

«Η διαίρεσις του λαού εις κόμματα τους έχει φέρει όλους εις την διάθεσίν μας, διότι δια να υποστηρίζη κανείς μίαν πάλην ανταγωνισμού, χρειάζεται χρήμα, το δε χρήμα ευρίσκεται εις χείρας μας» (Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, κεφ.9ον).

«Από την αρχήν (αμέσως μετά την επανάσταση του 1821) τα Ελλη­νικά κόμματα βαπτίζονται ξενικά και παίζουν το παιγνίδι των εσωτερικών αντιθέσεων του ξένου κυριάρχου. Γίνονται τα όργανα της ξενικής επιρ­ροής και μεταφοράς του διεθνούς πολιτικού ανταγωνισμού επί Ελληνι­κού εδάφους. Οι στόχοι των κομμάτων ως επί το πλείστον χαράσσονται έξω από την Ελλάδα, τόσον μάλιστα που να σχηματίζει κανείς την εντύπω­ση ότι οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα λαμβάνουν χώραν ερήμην των Ελλήνων ...Από πλευράς επιδιώξεων κινούνται σε ένα λαβύρινθο ιδεολο­γικής ταυτολογίας χωρίς ουσιαστικές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους...

Επειδή τα κόμματα δεν σχηματίσθηκαν ως επιστέγασμα ενδογενών κινημάτων και αποκυήματα Ελληνικών ωδίνων, αλλά ως υποσυστήματα της κυριαρχούσης αστικής ιδεολογίας θα καθίστανται φορείς του πολιτικού με­τασχηματισμού της κοινωνίας εκ των άνω. Δεδομένου δε ότι το αρχικό ιδε­ολογικό περίβλημά τους σχηματίζεται έξω από την Ελλάδα, θα διαμορφώ­νουν την πολιτική ζωή μέσα σε προδιαγεγραμμένα σχήματα, που μεταφυ­τεύονται ως «πρώτη ύλη» στο εσωτερικό, διαμορφώνοντας ανάλογα τον νε­οελληνικό πολιτικό βίο μέσα στο ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο, χωρίς να λείπουν βέβαια και τα υπερκαλυπτόμένα ενδογενή στοιχεία».11

Η διαίρεση του λαού σε κόμματα ως αποτέλεσμα της δημιουργίας του πολυκομματικού Συστήματος, επιφέρει πάντοτε πολιτικο-ιδεολογικές αντιθέσεις και διαμάχες με στόχον την εξουσίαν.. Όμως, οι διαμάχες αυτές, με το πρόσχημα της πολιτικής ελευθερίας και της ποικιλίας των πολιτικών ιδε­ών, διατηρεί μονίμως διχασμένο και κατατεμαχισμένο, το πολιτικό και εθνικό δυναμικό του Ελληνικού λαού, ο οποίος καθίσταται έρμαιον των ιδικών του αρπακτικών διαθέσεων.

Τα σύγχρονα λεγόμενα κόμματα, δεν είναι αποτέλεσμα πολιτικής ελευθερίας, αλλά:

-Φανερές ή συγκεκαλυμμένες διαχειριστικές συντεχνίες ατόμων ή ομάδων, ακορέστως πλεονεκτών, συνεταιριζομένων ρητώς ή σιωπηρώς όπως:

.Κυριαρχήσουν επί του πολιτικού/κοινωνικού πεδίου της χώρας.

.Λεηλατήσουν τα οικονομικά κεκτημένα του λαού.

.Διασφαλίσουν την διανομήν των «λαφύρων» και την ακώλυτη α­πόλαυση των προνομίων της εξουσίας.

.Καταστήσουν τον λαόν δεσμώτην, δίκην στρατιωτικού αιχμαλώτου, προς ίδιον όφελος, προς το συμφέρον των αλλογενών εντολοδοτών τους ή προς όφελος αμφοτέρων.

«Τα πολιτικά κόμματα κατέστησαν πολιτικά καπετανάτα. Έχουν πολλήν την ομοιότητα προς τα στρατιωτικά καπετανάτα των προ της επαναστάσεως χρόνων. Η κυβέρνησις του Ελληνικού κράτους θεωρείται το πο­λυφίλητο αρματωλίκι προς κατάληψιν του οποίου νυχθημερόν εργάζονται και συνομωτούν οι πολιτικοί καπεταναίοι».12

-Πολιτικά θερμοκήπια διαπλοκής-αθέμιτων συναλλαγών,

«Δεν μπορεί να λειτουργήσει η Δ. όταν ένα κόμμα είναι σε θέση να δαπανά για τις εκλογές εκατοντάδες εκατομμυρίων δραχμών ή ένας υπο­ψήφιος, με το άθλιο σύστημα των σταυρών προτιμήσεως, είναι σε θέση να δαπανήσει για την εκλογή του δεκάδες εκατομμυρίων δραχμών. Αυτά έγι­ναν και στις τελευταίες και στις προτελευταίες εκλογές. Έτσι η πολιτική κα­ταντά να είναι προνόμιο των πλουσίων ή των πολιτικών που συναλλάσσο­νται με ύποπτες πηγές χρηματοδοτήσεως».13

β. Καιροσκοπική και κομματική συνείδηση των πολιτών.

«Στον πολιτικό αγώνα οι υποψήφιοι ακολουθούν μια συγκεκριμένη τακτική. Ό κάθε βουλευτής χρειάζεται ένα κόμμα να τού συμπαρασταθεί. Βρίσκει λοιπόν μια ομάδα φίλων του και τους πείθει να τον ψηφίσουν. Για να έχει μεγαλύτερη δύναμη βρίσκει μερικούς πλούσιους που τους λέει ότι πρέπει να γίνουν επικεφαλής για να διευθύνουν την κοινή γνώμη. Οι υπογραφές των πλουσίων επηρεάζουν κι’ άλλους κι έτσι σχηματίζεται η επιτροπή του κόμματος. Σ’ αυτό το κόμμα υπάρχουν φιλόδοξοι και χαζοί με πολλές αξιώσεις.

Οι χαζοί βοηθούν τούς φιλόδοξους να ανέβουν. Το κόμμα είναι ανοικτό για όλους και το μόνο προσόν που απαιτεί από τον υποψήφιο είναι να μιλά δυνατά και συχνά για να προκαλεί την προσοχή. Κάποιος πού μιλά δυνατά, άσχετο για ποιο θέμα, επιβάλλεται στον κόσμο.

Στην συγκέντρωση ακούγονται λόγια παχιά, δυνατά και ο κάθε άνθρωπος παίρνει στα σοβαρά τα συνταγματικά του δικαιώματα και θέλει να δει από κοντά τον άνθρωπο που θα τον εκπροσωπήσει. Μα ακόμα κι’ αν δεν τον ψηφίσει, πάλι το ίδιο θα ‘ναι μια και θα εκλεγεί βουλευτής αυτός που συγκεντρώνει τους περισσότερους ψήφους από τους αδιάφορους, τους χαζούς.

Έτσι, ενώ ο βουλευτής πρέπει να είναι άξιος για την θέση και άνθρωπος εμπιστοσύνης είναι συχνά το αντίθετο. Ο πιο θρασύς κερδίζει κι’ όχι ο ικανότερος…..

Στην καλύτερη περίπτωση ο υποψήφιος μπορεί να είναι καλός και ικανός, μα δε θα είναι ποτέ καλός σαν χαρακτήρας γιατί οι άνθρωποι καλού χαρακτήρα είναι σπάνιοι…..

Τα μεγάλα κόμματα δημιουργούνται πάντα υπό την καθοδήγηση μιας ισχυρής και φιλόδοξης προσωπικότητας. Αυτή είναι ή σύνθεση τού πολιτικού ψεύδους».14

«Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συνεχίζουν την παράδοση της Ελ­ληνικής πολιτικής. Καιροσκοπούν, δημαγωγούν και ενεργούν με μόνο κρι­τήριο το κομματικό συμφέρον. Είναι φανερό πως ο πολίτης σ’ αυτή την δια­μάχη είναι απλώς αριθμός ψήφου».15

Ο διατυμπανιζόμενος πολυκομματισμός, υπάρχει μόνον στους τύ­πους. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα απίθανο δικομματικό παιγνίδι με ωρισμένες θεατρινίστικες παραλλαγές, χωρίς ή με την σύμπραξη μικροτέρων «νωτοφόρων» κομμάτων, που καταλήγει πάντοτε μετά τις εκλογικές αναμετρήσεις, στο φαυλεπίφαυλο μονοκομματικό καθεστώς και στην πλήρη κομματικοποίηση της κρατικής μηχανής.

Ακριβώς με την έναρξη οικοδομήσεως του κομματικού κράτους και παρακράτους, ενεργοποιείται άμεσα ο μηχανισμός εξασθενίσεως του πολιτικού δυναμικού του λαού, και εμφανίσεως συμπτωμάτων Πολιτικο-κοινωνικού Διχασμού, τα οποία με την πάροδο του χρόνου, αποβαίνουν σε συμπτώματα ανίατης πολιτικής ασθενείας για τον λαόν και το Έθνος. Τότε αρχίζει και η συσσώρευσή των δεινών της πολιτείας.

Από μία τέτοια ανίατη πολιτική ασθένεια πάσχει σήμερα, ο Ελληνικός λαός. Ή μήπως δεν βλέπει ούτε αυτά τα καθημερινώς εμφανιζόμενα «σημεία των καιρών»;

Δεν αντιλαμβάνονται άραγε οι πολίτες ότι τα κόμματα, σ’αυτού του είδους την ψευδοδημοκρατία, από δημιουργίας τους, όπως λειτουργούν στην εποχή που ζούμε, τους εξαπα­τούν και ότι η διάκριση σε δεξιούς, κεντρώους, αριστερούς, κεντροδεξιούς, και όλες τις άλλες παραλλαγές είναι τε­χνητή, αφύσικη και εξυπηρετεί αλλοτρίους σκοπούς;

Δεν αντιλαμβάνονται ότι η μοναδική διάκριση μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας, όπως για παράδειγμα της Ελληνικής, είναι ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ και ΑΠΑΤΡΙΔΕΣ ή ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ, Έλληνες πολίτες και Έλληνες ιδιώτες ή μέτοικοι και ΟΧΙ συντηρητικοί, κεντρώοι, αριστεροί, σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, κομμουνι­στές, κλπ.;

Ασφαλώς ναι! Αλλά τι είναι σε θέση να κάνουν οι πολίτες μόνοι τους; Τίποτε, αλλά και πολλά.

«Ο απλός Έλληνας ψηφοφόρος νοιώθει προδομένος. Για να μην α­κούει τις φωνές των σειρήνων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κλείνει τα αυτιά του και δεν ακούει τίποτα. Νοιώθει ότι τα κόμματα τον κοροϊδεύουν. Νοιώθει ό­τι δεν συμμετέχει, ότι δεν μπορεί να παρέμβει...Ωστόσο στις μεγάλες εκδη­λώσεις των κομμάτων οι πλατείες γεμίζουν κόσμο, συνθήματα, πονώ, πλα­στικές σημαιούλες....Τι συμβαίνει; Ξαφνικά ο Έλληνας αποκτά πίστη στους πολιτικούς; Όχι, υποστηρίζουν ορισμένοι. Ο Έλληνας είναι υπέρ του δυνα­τού. Αυτόν που κυβερνάει ή αυτόν που έχει την προοπτική να κυβερνήσει. Χρησιμοποιεί την πολιτική σαν εργαλείο για να αποκτήσει σπί­τι, αυτοκίνητο, να βολέψει τα παιδιά του, να ανέβει κοινωνικά....Και αυ­τό το ξέρουν οι πολιτικοί και γι’ αυτό στην προεκλογική περίοδο δίνουν υποσχέσεις ανέφικτες και ανεδαφικές...Όχι φυσικά πως δεν υπάρχουν α­γνοί οπαδοί, πραγματικοί ιδεολόγοι, αλλά αυτοί είναι που βρίσκονται σε α­κόμα πιο δύσκολη θέση, μη τολμώντας ούτε στον εαυτό τους να πουν ότι διαψεύσθηκαν...».16

Τι πολιτικώς ορθόν και εθνικώς ωφέλιμον πρέπει να αναμένει ο Ελληνικός λαός από μία τέτοια κατά­σταση; Τι μέλλον μπορεί να προσδοκούν οι πολίτες για τους ιδίους και το Έθνος, από ένα Διχαστικόν  καθεστώς κομματοκρατίας και κατ’ επίφαση δημοκρατίας;

*

«Η εκτελεστική εξουσία δυνάμει του θεμελιώδους κοινωνικού α­ξιώματος salus populi suprema lex esto-Υπέρτατος νόμος η σωτηρία του λαού, ου μόνον δύναται αλλά και οφείλει εκ μόνης της αυθεντίας της, υπερβαίνουσα τα εκ του Συντάγματος όρια τούτης, να εκδώσει αναγκαστικά νομοδιατάγματα, όταν η κοινή σωτηρία το απαιτεί» (Θέμις, Τόμος ΚΘ, σ.41).

«Σε ώρες δύσκολες είτε κλίνομε προς την δημοκρατική είτε προς την ολιγαρχική μορφή του πολιτεύματος, θα προσφύγουμε στην λύση της εξουσίας του ΕΝΟΣ, που εγγυάται ταχύτητα, ενότητα ενεργείας και την απαραίτητη πειθαρχία που απαιτεί η σκληρότητα της πράξης». (Αφορισμοί και διαλογισμοί, Κων. Τσάτσος, 1968, σ. 146).

Άλλος ένας κόλαφος για την ψευδώνυμη Δημοκρατία, προερχόμενος από τον αποθανόντα τέως πρόεδρον της Ελληνικής Δημοκρατίας !!!

Όταν, η ίδια η Ελλαδική (Ψευδο) Δημοκρατία, σε κρίσιμες και επικίν­δυνες δια το έθνος περιόδους, όπως αυτή που διανύομεν, θέτει στο περιθώριο τον πολυκομματικό μη­χανισμό της, αναγνωρίζουσα ουσιαστικά τις αρνητικές επιπτώσεις της λει­τουργίας του, για ποίον λόγον εθελοτυφλεί στα «σημεία των καιρών» που «κραυγάζουν» για την ανικανότητα, αχρηστία και φθοροποιές τάσεις της κομματοκρατίας (της ψευδοδημοκρατίας), σε περιόδους ειρήνης;

Η μήπως οι πολιτάρχες έχουν την ψευθαίσθηση, ότι η περίοδος που διανύουμε δεν είναι κρίσιμη και οι καιροί που διερχόμεθα δεν είναι επικίνδυνοι; Δεν βλέπουν «Τα σημεία των Καιρών» καθημερινώς, πάνω από τον ουρανόν της Ελλάδος, στην θάλασσα του Αιγαίου Αρχιπελάγους, τα Βόρεια σύνορα της χώρας μας, στην πολύπαθη Μέση Ανατολή και Ανατολικήν Μεσόγειον, στις αχαλίνωτες και εν πολλοίς θεατρινίστικες, πολιτικές διαμάχες, στην σαπισμένη και μωσαϊκοποιημένη κοινωνία μας, και στις δραστηριότητες των εγκληματικών συμμοριών που λυμαίνονται και δολοφονούν, σχεδόν ανενόχλητοι, τους Έλληνες πολίτες ;

Συνεχίζεται

---

1 Στις καθημερινές προκλήσεις ΟΛΩΝ των γειτόνων, απειλές και διεκδικήσεις τμημάτων από τον σημερινόν κυρίαρχον χώρον της πατρίδος μας (εδαφικόν, εναέριον, θαλάσσιον), η εκάστοτε Ελλαδική πολιτική ηγεσία απαντά με τρεμάμενη φωνή φοβισμένης παιδίσκης, εκφέρουσα… φιλολογικές πομφόλυγες, περί σεβασμού του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών, καταφεύγουσα και ικετεύουσα  διαμεσολάβηση και προστασίαν των «ισχυρών» (ΟΗΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε), οι οποίοι αποδεικνύονται  καθημερινώς, από δηλώσεις και πράξεις τους, στην καλύτερη των περιπτώσεων, αντάξιοι συνεχιστές της συμπεριφοράς του Πόντιου Πιλάτου...

2 Kοάλεμος= ηλίθιος, ανόητος,βλάκας.(Λεξ. Δορμπαράκη, σ.451).

3 Kόβαλος=Αναίσχυντος, πανούργος, πονηρός, κόλαξ.

4 ΠΟΛΙΤΙΚΗ, Θεωρία πολιτικής δεοντολογίας, Κων. Τσάτσος, τ. πρόεδρος Ελλην. Δημοκρατίας, σ. 163, Εκδόσεις των Φίλων, 1975, Αθήναι. 

5 Προσφάτως, έδωσε το τελειωτικό κτύπημα, με την ψήφιση του κατάπτυστου και αντεθνικού νομοσχεδίου περί δήθεν «Τουρκικής Ενώσεως Ξάνθης», κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάνης και παραβλέποντας αποφάσεις των Διδασκαλικών Συλλόγων Ξάνθης και Ροδόπης, ομόφωνα ψηφίσματα των  νηπιαγωγών της περιοχής, καθώς και σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣΣ: Τι «τρανή απόδειξη»…δημοκρατίας και… λαϊκής κυριαρχίας!!!).

6 Η εκάστοτε επίσημη ελληνική κυβέρνηση επέδειξε την ίδια αδιαφορία στα τέλη του 19ου και αρχές 20ου αιώνος, με αποτέλεσμα να απωλέσουμε την Ανατολική Ρωμυλία, την Βόρειο Ήπειρο, την Βόρειο Θράκη, το βόρειο (κατεχόμενο) τμήμα της Ελληνικής Μακεδονίας μας και να κινδυνεύσουμε να χάσουμε και την Νότια-ελεύθερη-Μακεδονία μας, η οποία διεσώθη χάρη στις ηρωϊκές προσπάθειες Ελληνόψυχων αξιωματικών-στρατιωτών-εξεχόντων πολιτών και γενναίων αρχιερέων-ιερέων!

7 οι Βουλευτές είναι κατά κανόνα βιολογικοί ή πνευματικοί απόγονοι ή οικέτες γνωστών «τζακιών» της βουλευτοκρατίας με «κληρονομικό δικαίωμα» (καλυπτόμενο από κοινοβουλευτικό μανδύα),  τουρκολάγνων, ευρωλιγούρηδων και εγκάθετων Ιουδαιοταλμουδιστών/ορκισμένων αντιχριστιανών,

8 Ανανδριείς= Οι ευνουχισμένοι (πολιτικώς)---Απαγής= Χαλαρός, μαλακός, πλαδαρός --- Απαρρησίαστος=Ο μη ομιλών με παρρησίαν, ο εστερημένος ελευθερίας λόγου (Λεξ. Δορμπαράκη, σ. 75, 107 και 111).

9 Ίων Δραγούμης, Ελληνικός πολιτισμός.

10 Αβέλτερος= Ο μη έχων το βέλτιον, μηδαμινός, ανόητος (Λεξ. Δορμπαράκη, σ.14).

11 Παράδοση και αλλοτρίωση, Γεωργ. Δ. Μεταλληνού,1994, εκδ. Δόμος, σ. 215-216.

12 Νεοκλής Καζάζης, Ο κοινοβου­λευτισμός εν Ελλάδι, σ. 18.

13 Γεώργιος Μαύρος, τέως αρχηγός ΕΔΗΚ, Συνέντευξη στον Σπύρο Λινάρδο, εφ. ΒΗΜΑ, 12/2/1978).

14 Από το έργο του Μάξ Νόρνταου  «Τα Κατά Συνθήκη Ψεύδη του πολιτισμού μας». Κεφάλαιο Τέταρτο: Τό Πολιτικό Ψεύδος, Παράγραφος 4.

15 Δημαγωγία και πραγματικότητα, Περιοδικό ΕΝΑ, τ.10.

16 Ο Έλληνας, η πολιτική και τα κόμματα, εφ. ΕΒΔΟΜΗ, 3/4/1988.