Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

ΤΟ  ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ  ΖΗΤΗΜΑ


«Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν όλαι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το θέμα (της Βορείου Ηπείρου) υφίσταται. Και εκείνον το οποίον απαγορεύεται εις τον αιώνα, είναι δι’ οιονδήποτε λόγον η απάρνησις του ιερού αιτήματος….. Καθ΄ όσον αφορά την Βόρειο Ήπειρο... η διεκδίκησις είναι ιερά και απαράγραπτος» [Γεώργιος Παπανδρέου (Ο «Γέρος της Δημοκρατίας»). Από ομιλία του στην Βουλή των Ελλήνων στις 12/6/1960].

ΜΕΡΟΣ 14ο
  
ΙΑ. ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ - ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
1. Οι ανίκανες και εθνικά επικίνδυνες κυβερνήσεις της χώρας μας των τελευταίων δεκαετιών, έχοντας υιοθετήσει το ανιστόρητο, αφελές και ηττοπαθές δόγμα εξωτερικής πολιτικής «Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτε, αλλά και δεν παραχωρεί τίποτε», όχι μόνον  εισέπραξαν τον γενικό καγχασμό και την περιφρόνηση των μεγάλων δυνάμεων, αλλά έδωσαν το σύνθημα για την διεκδίκηση ακόμα και από κράτη-οπερέτες (Σκόπια, Σκιπερία/Αλβανία) τμημάτων του σημερινού ελλαδικού χώρου.
Φτάσαμε λοιπόν σήμερα, να διεκδικούν σχεδόν όλοι οι γείτονές μας κάτι από τα ελληνικά εδάφη και τις ελληνικές θάλασσες κι’ εμείς να επιμένουμε ότι "δεν διεκδικούμε τίποτε" και να αφήνουμε στην τύχη τους τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, της Πελαγονίας/Βόρειας κατεχομένης Μακεδονίας (Σκόπια), της Ίμβρου και Τενέδου, της Ανατολικής Θράκης, της Ανατολικής Ρωμυλίας (Βόρειας Θράκης), του Πόντου, της Ιωνίας (Μ. Ασίας) και της Βόρειας κατεχομένης Κύπρου, μη τυχόν και μας χαρακτηρίσουν ως εθνικιστές, σωβινιστές, ιμπεριαλιστές, φανατικούς και παρεξηγηθούμε!    
2. Μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και τους τίτλους της διεθνούς αναγνωρίσεως των θυσιών της Ελλάδος, θα ανέμενε κανείς την αποκατάσταση των Εθνικών δικαιωμάτων της Ελλάδος, από τους υποτιθέμενους φίλους και Συμμάχους. Δυστυχώς όμως η στάση τους έναντι της πατρίδος μας άλλαξε απότομα. Έγινε παγερή, υποκριτική και αδιάφορη, χάριν της εξυπηρετήσεως των δικών τους στρατηγικών συμφερόντων.
3. Οποιοσδήποτε καλόπιστος ερευνητής είναι αδύνατο να μην αναγνωρίσει την Ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου. Πιστοποιητικά της Ελληνικής κυριότητος, εκτός από τις ιστορικές και αρχαιολογικές μαρτυρίες, εξεδόθησαν ενυπογράφως, με αποφάσεις διεθνών συνθηκών/οργανισμών και ξένων πολιτικών/πολιτειακών οργάνων, όπως:
(α)  Το Πρωτόκολλον της Κέρκυρας (17-5-1914), μεταξύ της Διεθνούς Επιτροπής των Μεγάλων Δυνάμεων και του προέδρου της Αυτονόμου Βορείου Ηπείρου (Γ.Χ.Ζωγράφου).
(β) Η υπό των Μεγάλων δυνάμεων πρόσκληση (Οκτ. 1914) της Ελλάδος όπως ανακαταλάβει τα εδάφη της στην Βόρειο Ήπειρο.
(γ) Η Μυστική Συμφωνία του Λονδίνου (1915) μεταξύ Συμμάχων και Ιταλίας (άρθρον 7).
(δ) Η Μυστική συμφωνία Ελλάδος-Ιταλίας (Βενιζέλου-Τιτόνι) της 29ης Ιουλίου 1919.
(ε) Η απόφαση του Ανωτάτου Διασυμμαχικού Συμβουλίου (13/14 Ιανουαρίου 1920) δια της οποίας επικυρώθηκε η μυστική συμφωνία Τιτόνι-Βενιζέλου. Έτσι η Βόρειος Ήπειρος επιδικάζεται στην Ελλάδα, με σύμφωνη γνώμη μετέπειτα και του Πρόεδρο των ΗΠΑ Woodrow Wilson, την 10ην και 25ην Φεβρουαρίου 1920!
[Ο Βενιζέλος, όμως, δεν σπεύδει, ως ώφειλεν, να καταλάβει μονομερώς την Βόρειο Ήπειρο στρατιωτικώς, ενεργών κατόπιν μυστικής εντολής των συμμάχων. Σύμφωνα με το συμμαχικό σχέδιο, ο Βενιζέλος ανέμενε την διεξαγωγήν των κυοφορουμένων εκλογών του 1920, οι οποίες είχαν σχεδιασθεί για να τις απολέσει, ώστε να αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας και την αποκλειστικήν ευθύνην της επελευσομένης και υπό του Συστήματος σχεδιασθείσης Ελληνικής Τραγωδίας/ Εθνοκαθάρσεως, οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Σύμφωνα με το σχέδιο, ο ίδιος θα απεμακρύνετο από την Ελλάδα, προκειμένου να παραμείνει «αλώβητος», όσον καιρό θα διαρκούσε η σφαγή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, ώστε να επιστρέψει αργότερα θριαμβευτικώς ως Εθνοσωτήρας!!!
Έτσι ο Ελ. Βενιζέλος, στις εκλογές του 1920, σκοπίμως ΔΕΝ έθεσε υποψηφιότητα στην Κρήτη όπου θα εξελέγετο παμψηφεί, αλλά στον Πειραιά, όπου υπερίσχυαν συντριπτικώς οι πολιτικοί του αντίπαλοι, με αποτέλεσμα να μην εκλεγεί βουλευτής και να εγκαταλείψει πάραυτα την Ελλάδα ενώ το Ελληνικόν Έθνος έδιδε τον αγώνα του υπέρ βωμών και εστιών!!!! Η Ελλάδα βρισκόταν τότε, στην Μικρασία και κατείχε ήδη με Συμμαχική απόφαση την ελληνικώτατη Σμύρνη!] 1
(στ) Η απόφαση της Αμερικανικής Γερουσίας ττην 17ην Μαϊου  1920 που αναθεωρήθηκε στις 29-7-1946, παραχωρήσεως στην Ελλάδα της Βορείου Ηπείρου, χωρίς την εξαίρεση της Κορυτσάς, των Δωδεκανήσων καθώς και της δυτικής πλευράς της Μικράς Ασίας!!!!!!!
(ζ) Η μη απορριφθείσα πρόταση της ελληνικής κυβερνήσεως στην διάσκεψη των τεσσάρων Υπουργών (Διάσκεψη Παρισίων 25 Απριλίου – 12 Ιουλίου 1946), περί αξιώσεως της Ελλάδος δια την Βόρειον Ήπειρον [Συνδιάσκεψη Παρισίων, 29 Ιουλίου-15 Οκτ. 1946].
(η) Η υιοθέτηση παμψηφεί, την αυτήν ημερομηνίαν, από την Αμερικανική Γερουσία του εγκριθέντος υπό της Επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων την 26ην Απριλίου 1946 ψηφίσματος, περί παραχωρήσεως της Βορείου Ηπείρου και της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα.
4. Η Ελλάς παρ’ ότι απελευθέρωσε τρεις (3) φορές την Β.Η. δεν επανέφερε αυτήν στους φυσικούς κόλπους της, κυρίως λόγω:
(α) Των παρουσιαζομένων την κρίσιμη στιγμήν εσωτερικών πολιτικών προβλημάτων (που τις περισσότερες φορές αν όχι πάντοτε, σκόπιμα υπεκινούντο από τις Μεγάλες Δυνάμεις).
(β) Της αδυναμίας συγκροτήσεως ενιαίου εθνικού πατριωτικού μετώπου, μονίμου στρατηγικού δόγματος επί των εθνικών θεμάτων, από τις εκάστοτε ελλαδικές κυβερνήσεις, υποτακτικές, ξενόφερτες και ξενόδουλες.
(γ) Του έμφυτου μισελληνισμού και της προσχεδιασμένης αδικίας των Μεγ. Δυνάμεων και ιδιαίτερα της φραγκοπαπικής Ιταλίας του Μεσοπολέμου, σε βάρος της Ελλάδος. Θα αρκούσε το υπό του Ιταλού υπουργού ΣΟΜΙΝΙ λεχθέν στον Έλληνα αντιπρόσωπο ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΝ ότι: «οσονδήποτε ισχυρόν και αν είναι το δίκαιον μιας μικρής χώρας όπως η Ελλάς, δεν είναι δυνατόν να είναι ισχυρότερον του συμφέροντος μιας μεγάλης δυνάμεως όπως η Ιταλία».
(δ) Της χαρακτηριστικής αδιαφορίας της διεθνούς κοινής γνώμης, στο δίκαιον της Ελλάδος, είτε λόγω αγνοίας είτε λόγω παραπληροφορήσεως από τα επίσημα όργανα - ΜΜΕ της διεθνούς κοινότητας, είτε λόγω μισελληνικών καταβολών και αποκτηθεισών ανιστόρητων πεποιθήσεων.
5. Η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων Ελλάδος-Αλβανίας, έγινε με την προοπτική της δημιουργίας θετικών προϋποθέσεων προς βελτίωση των συνθηκών διαβιώσεως των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Η παρουσία της επίσημης Ελλάδος, παρείχε την δυνατότητα της στενώτερης παρακολουθήσεως της Αλβανικής συμπεριφοράς προς την Ελληνική Εθνική μειονότητα και της παρεμβάσεως, με διπλωματικές ενέργειες, κάθε φορά που αυτό εκρίνετο αναγκαίο. Δυστυχώς όμως, δεν βλέπουμε τέτοιου είδους αντιδράσεις από την καθεύδουσα ή απαραδέκτως αδρανούσα Ελληνική πλευρά, στα όσα προκλητικά και μισελληνικά πράττουν, τις τελευταίες δεκαετίες, οι Σκιπετάρικες αρχές σε βάρος των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου.
6. Το Βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κό ζήτημα ως ε­θνι­κό θέ­μα, πα­ρ’ ό­λον ό­τι εί­χε τις πε­ρισ­σό­τε­ρες α­πό τα άλ­λα ε­θνι­κά θέ­μα­τα δυ­να­τό­τη­τες να λυ­θεί ευ­νο­ϊ­κώς για την Ελ­λά­δα, ε­λά­χι­στα α­πα­σχό­λη­σε τήν ε­ξω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή τής χώ­ρας ή πάν­το­τε βρι­σκό­ταν στην 3η ή 4η σει­ρά προ­τε­ραι­ό­τη­τας. Έ­τσι χά­θη­καν πολ­λές και με­γά­λες ευ­και­ρί­ες πού δό­θη­καν για την ε­πί­λυ­σή του.
7. Η μο­νο­με­ρής άρ­ση τού εμ­πό­λε­μου με­τα­ξύ των δύ­ο χω­ρών, χω­ρίς συν­θή­κη ει­ρή­νης καί χω­ρίς την πα­ρα­μι­κρή δι­α­πραγ­μά­τευ­ση, στέ­ρη­σε α­πό την Ελ­λά­δα ένα ι­σχυ­ρό δι­α­πραγ­μα­τευ­τι­κό α­τού και έ­δει­ξε για μία ακόμη περίπτωση, στοι­χεία ητ­το­πά­θει­ας τής χώ­ρας μας ακόμη και α­πέ­ναν­τι στην μι­κρή και α­νί­σχυ­ρη Αλ­βα­νί­α. Κυ­ρί­ως όμως έδειξε ότι για την επίσημη Ελλάδα δεν υφίσταται βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κὸ ζή­τη­μα με την εδαφική έννοια, αλ­λὰ μο­νά­χα ως θέ­μα προ­στα­σί­ας των ανθρωπίνων δι­και­ω­μά­των της εκεί Ελληνικής μει­ο­νό­τη­τας.
8. Το Βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κό ζή­τη­μα ε­ξε­λί­χθη­κε σέ δί­πρα­κτο δρά­μα, τού ο­ποί­ου η μεν πρώ­τη πρά­ξη παί­χτη­κε στα πε­δί­α των μα­χών και κα­τέ­λη­ξε σε νι­κη­τή­ρι­ο θρί­αμ­βο, ε­νώ η δεύ­τε­ρη πρά­ξη ε­κτυ­λί­χτη­κε στα σκο­τει­νά πα­ρα­σκή­νι­α τής διεθνούς δι­πλω­μα­τί­ας καί με­τα­βλή­θη­κε σέ ε­θνι­κή τρα­γω­δί­α, πού α­να­μέ­νει ει­σέ­τι την προ­σή­κου­σα κά­θαρ­ση.
9. Οι λεγόμενοι Αλβανοί (Σκιπετάροι) σοφιστεύουν πολύ για να βρουν ένα αληθινό εθνικό έρεισμα και να δικαιολογήσουν ψευδώς στον κόσμο, συνολικά την εθνική τους ενότητα και την συμπαγή κρατική ύπαρξή τους σήμερα.
Η σημερινή Σκιπερία (Αλβανία) είναι ένα νέο-φασιστικό γενιτσαρικό κράτος που εξακολουθεί να λειτουργεί με βάση τους μαφιόζικους κανόνες των ορεσίβειων ληστάρχων (Κανούν) και όχι τους διεθνώς αναγνωρισμένους ηθικούς και ανθρωπιστικούς κανόνες δικαίου.... Ένα τεχνητό κράτος, με έναν εξισλαμισμένο και εξοθωμανισμένο πληθυσμό (καλύτερα ''γενιτσαροποιημένο Τουρκαλβανικό''), που κατασκευάστηκε για να εξυπηρετεί τα διαχρονικά συμφέροντα του Ιουδαιοταλμουδικού Συστήματος, ένα από τα οποία είναι η αλβανοποίηση και απορθοδοξοποίηση των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών τουτέστιν ο αφελληνισμός της Βορείου Ηπείρου... 2
10. Η κατασκευή του ανεξάρτητου Αλβανικού κράτους που κτίστηκε κυρίως με Ελληνικά γεωλογικά, αρχαιολογικά και ιστορικά «υλικά», αφού οι κατασκευαστές καταπάτησαν και ιδιοποιήθηκαν την μαρτυρική γη των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, δεν είναι έργο των Αλβανών εθνικιστών και των αγώνων των ιδίων των Αλβανών, αλλά απόρροια των συγκρουόμενων συμφερόντων της διεθνούς διπλωματίας και, πρωτίστως, της επιμονής της Αυστροουγγαρίας να αποτρέψει αφ’ενός την έξοδο της Ιταλίας προς την ΒΔ περιοχή της Χερσονήσου του Αίμου (ΒΔ Βαλκάνια) και αφ’ετέρου τον διαμελισμό της μικρής χώρας, από την Ελλάδα και την Σερβία.  
Έτσι, η Αλβανία από γεωγραφική έως τότε έκφραση, όπως  αποκαλούσε την Αλβανία ο Γερμανός καγκελάριος Βίσμαρκ, αποκτούσε κρατική υπόσταση και «εμφυτευμένη εθνική συνείδηση», σε βάρος του Ελληνισμού και σε πείσμα όσων υποτιμούσαν την ύπαρξή της στο κέντρο της χερσονήσου του Αίμου.
11.  Το 1914, οι Βορειοηπειρώτες είχαν απέναντί τους τις "Μεγάλες Δυνάμεις" και τους Σκιπετάρους/Αλβανούς. Τώρα, δυστυχώς, οι Βορειοηπειρώτες έχουν εχθρούς και τους εαυτούς τους, τους ... Βορειοηπειρώτες ! Εδώ και καιρό, υποβόσκει ένας σοβαρός διχασμός στους κόλπους της Ελληνικής Εθνικής Κοινότητος της Βορείου Ηπείρου. Σ’  αυτόν συνετέλεσαν προσωπικές αντιπάθειες, φιλοδοξίες, χρηματοθηρίες, εξουσιομανίες και εγωϊσμοί μερικών Ελλήνων ηγετικών παραγόντων. Πέραν δε από αυτά, είναι γνωστό ότι σ' αυτόν τον διχασμό συνέβαλαν και πολιτικά κόμματα της Ελλάδος, τα οποία στα πρόσωπα των Βορειοηπειρωτών έβλεπαν "κουκιά", ψήφους, δηλαδή, για την κατάκτηση της πολυπόθητης εξουσίας.
Η Ελλάδα - η "Μητέρα Πατρίδα" - δεν είχε μέχρι τώρα χαράξει εθνική πολιτική, σταθερή και αταλάντευτη, για το Βορειοηπειρωτικό, αλλά πορευόταν πάντοτε αποσπασματικά και κάτω από την πίεση των εκάστοτε - δυσμενών, ως επί το πλείστον, περιστάσεων. Πολύ φοβούμεθα ότι και τώρα η Μητέρα-Πατρίδα δεν έχει ξεκαθαρίσει τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες της απέναντι στην ιστορία και την μαρτυρική Βόρειο Ήπειρο.
12.   Ενώ η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και η Ιταλία, ως μέλη της Κοινωνίας των Εθνών, αδιαφορώντας για την τύχη της Αλβανίας, δήλωναν ότι δεν θα αντιδρούσαν σε περίπτωση οριστικού διαμελισμού της χώρας, η παρεμβατική πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών υπό τον πρόεδρο Woodrow Wilson (ενώ το 1920 είχε αποδεχθεί την ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου, στην σχετική ψηφοφορία το 1922 άσκησε βέτο), απέτρεψε το ενδεχόμενο διαμελισμού της Αλβανίας. Η σωτήρια ενέργεια του Αμερικανού προέδρου αποτελεί σημείο αναφοράς για τους Αλβανούς και την σύγχρονη ιστορία τους.
13. Ο μαζικός εξισλαμισμός του αλβανικού στοιχείου από τον 17ο κι’ όλας αιώνα, συνοδευόμενος από μια σειρά προνομίων, καθυστέρησε, εκ των πραγμάτων, την μαζική αφύπνιση των Αλβανών φυλάρχων και ορεσίβειων ληστάρχων, στις προσπάθειές τους να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό. Μάλλον ικανοποίησε τα εγκληματικά τους ένστικτα,  αφού οι εξισλαμισθέντες Σκιπετάροι/Αλβανοί, πάντοτε ήσαν άρρηκτα δεμένοι και συντεταγμένοι με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αντιθέτως οι γείτονές τους Έλληνες, Σέρβοι, Βούλγαροι, κλπ, αντέδρασαν κατά των Τούρκων σύμφωνα με την υπαρκτήν εθνική τους συνείδηση (Ελλάς, Σερβία) και την εμφυτευθείσα Σλαβικήν τοιαύτην από την Ρωσία (Βουλγαρία) .
14.  Πληθώρα ξένων χαρτών του 16ου-20ου αι. της Χερσονήσου του Αίμου, απεικονίζουν την ενιαίαν περιοχήν της Ηπείρου ως Ελληνικήν και την γεωγραφική περιοχή της Ιλλυρίας (όταν την εποχή εκείνη, οι πρόγονοι των σημερινών Σκιπετάρων/Αλβανών, όχι μόνον δεν καταγράφονται στην Χερσόνησο του Αίμου, συνεπώς και στην Ιλλυρίαν, όπως οι άλλοι λαοί που εμφανίζονται στους χάρτες, αλλά είναι παντελώς άγνωστοι στην ιστορία!!!). 3
15. Είναι απαράδεκτοι εθνικώς και αβάσιμοι ιστορικώς,  οι ισχυρισμοί κάποιων για δήθεν αλβανική συμμετοχή στην Ελληνική Επανάσταση, συγχέοντες τους Έλληνες Αρβανίτες/Αλβανίτες και Βορειοηπειρώτες με τους Αλβανούς Σκιπετάρους!. Οι Αρβανίτες, όπως οι Μποτσαραίοι, η Μπουμπουλίνα και οι Κουντουριώτηδες και πλήθος Βορειοηπειρωτών, και όχι οι Αλβανοί, συμμετείχαν ενεργώς στην Εθνική επανάσταση του 1821 κατά των Τούρκων και Τουρκαλβανών …Οι Τουρκαλβανοί χρησιμοποιήθηκαν από τους τούρκους, ως σφαγείς των Ελλήνων.
Όταν η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία για δικούς τους λόγους προσπαθούσαν να κατασκευάσουν «αλβανικό κράτος», ώστε να ελέγχουν την είσοδο της Αδριατικής, οι Τουρκαλβανοί ύψωναν στο Δυρράχιο την οθωμανική σημαία ! Εξεδήλωναν την τουρκική ή τουρκοποιημένη συνείδησή τους, καθ’ όσον ήταν άγνωστη σ' αυτούς, «αλβανική» εθνική συνείδηση. Άλλωστε και στους Βαλκανικούς πολέμους οι Μουσουλμάνοι της Αλβανίας πολέμησαν, και μάλιστα δυναμικά, στις τάξεις του Οθωμανικού στρατού. Μετά το 1908, πολλά από τα μέλη του Νεοτουρκικού κομιτάτου, το οποίο σχεδίασε και ξεκίνησε τον διωγμό των Ελλήνων, ήταν Τουρκαλβανοί.
16. Με το ξέσπασμα της Επαναστάσεως του 1821, Βορειοηπειρώτες πατριώτες έσπευσαν να συνδράμουν τους αδελφούς τους. Στον Ιερό Λόχο, που έπεσε ηρωϊκώς στο Δραγατσάνι, υπήρχαν και Βορειοηπειρώτες νέοι. Ο μεγάλος ευεργέτης Ευάγγελος Ζάππας, υπήρξε πρωτοπαλίκαρο του Μπότσαρη. Από τους πιο γνωστούς Βορειοηπειρώτες αγωνιστές είναι και ο Σπύρος Μήλιος από την Χειμάρρα, ο οποίος ως αρχηγός ενός σώματος συντοπιτών του, πολέμησε σε κρίσιμες μάχες στην Στερεά Ελλάδα. Μετά την απελευθέρωση, διετέλεσε αξιωματούχος σε διάφορες στρατιωτικές και πολιτικές θέσεις στο ελληνικό κράτος.
Κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821, πολλοί Ηπειρώτες μεταξύ των οποίων και Βορειοηπειρώτες, αγωνίστηκαν και πρόσφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στον υπέρ της Ανεξαρτησίας Αγώνα. Οι Έλληνες Ηπειρώτες κατέβηκαν στην επαναστατημένη Ελλάδα και πολέμησαν εναντίον των Τούρκων και των Τουρκαλβανών. Διακρίθηκαν ιδιατέρως οι Αρβανίτες Ηπειρώτες. Υπήρξαν φωτεινά παραδείγματα ηρωϊσμού και αυτοθυσίας,
17. Οι Παπικοί και προτεστάντες, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, με την συμπαράσταση κυρίως της Ιταλίας, της Αυστρίας και Αγγλίας, επενόησαν και «κατασκεύασαν» την «Αλβανική εθνική συνείδηση», ανύπαρκτη τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνος. Στην κατασκευαστική επιχείρηση πρωταγωνιστούσε η κατευθυνόμενη από το Βατικανό, παπική αποστολή των Λαζαριστών, μαζί με τους Ιησουϊτες (κέντρο τα Τίρανα στα μέσα του 19ου αιώνος) και η υπό Αγγλικήν προστασίαν, Προτεσταντοαλβανική αποστολή.
Με άλλα λόγια, η «αλβανική εθνική συνείδηση» εμφανίζεται μόλις το 1878, με την Λίγκα της Πριζρένης - Κοσσυφοπεδίου ως τεχνητό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων και θρησκευτικών προπαγανδών.
18. Η κατασκευή της «αλβανικής Εθνικής συνειδήσεως», βελτιώθηκε και ολοκληρώθηκε, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, στα σκοτεινά «εργαστήρια» των γνωστών «εθνοκατασκευαστών». Τα βελτιωμένα «εθνικιστικά εμφυτεύματα», ενεφυτεύθησαν υποχρεωτικώς σ’ όλους τους κατοίκους της Σκιπερίας/Αλβανίας, πλην των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών, οι οποίοι τα απέρριψαν ως μη συμβατά με την υπάρχουσα ήδη από αιώνων, στο φυλετικό αίμα τους,  «Ελληνική Εθνική συνείδηση»!
19. Η Σκιπετάρικη/αλβανική ηγεσία, ενθαρρυνόμενη ουσιαστικώς από την απαθή αν όχι ύποπτη και φιλοαλβανική στάση της Διεθνούς διπλωματίας, επεδίωξε την πλήρη αφομοίωση του Ελληνικού στοιχείου, λαμβάνοντας καταπιεστικά και εξοντωτικά μέτρα, όπως φυλακίσεις, διασπορά Ελλήνων του Νότου σε περιοχές της Βόρειας Αλβανίας, μικτούς γάμους, αλλαγές ονομάτων και τοπωνυμίων, κατάργηση σχολείων, κλείσιμο εκκλησιών κλπ. με στόχο την αλβανοποίηση των βορειοηπειρωτικών περιοχών και τον εξαλβανισμόν και απορθοδοξοποίηση των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου.
20. Η νήσος Σάσων, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των Ιονίων νήσων και της Βορείου Ηπείρου. Είναι γνωστή για την Ελληνικότητά της, με το αρχαίο όνομα Σασώ, από τους αρχαίους συγγραφείς Στράβωνα, Πολύβιο, Σκύλακα τον Καρυανδρέα, Πλίνιο, κλπ. Η Νήσος  Σάσων, θα « στέκεται» εκεί  ακοίμητος φρουρός  της Αδριατικής, υπενθυμίζοντας ποια είναι η αποστολή μας, και για να μας θυμίζει συνεχώς  ότι είναι ελληνικό  νησί, που κακώς δόθηκε « ως δώρο» στην Αλβανία,  για χατίρι των Ιταλών , ενώ  θα μπορούσαμε εμείς να το εκμεταλλευόμασταν   σήμερα … Κάποια μέρα, ελπίζουμε να κυματίσει και στην Σάσωνα η γαλανόλευκη σημαία, όπως  και στην Βόρειο Ήπειρο.
21. Στην αυγή του 20ου αιώνος, και συγκεκριμένα στα 1914, οι Ελευθέριος Βενιζέλος και βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄, άνοιγαν την κερκόπορτα με την παραχώρηση ελληνικής γης στους Αλβανούς!
Με τον Νόμο 272/1914 (ΦΕΚ 151/Α΄/7-6-1914), η Ελλάδα, και κάτω από τις αφόρητες πιέσεις της Ιταλίας και της Αυστροουγγαρίας, παραχωρούσε στην Αλβανία την ελληνική νήσο Σάσωνα!!! Η παράδοση με έναν απλό νόμο του απώτερου νησιού του Ιονίου, το οποίο είχε προσαρτηθεί στην Ελλάδα το 1864 μαζί με τα υπόλοιπα Ιόνια νησιά, συνιστά πράξη εθνικής προδοσίας! Η απεμπόληση της εθνικής μας κυριαρχίας με υπογραφή του τότε πολιτειακού άρχοντος και πολιτικού κυβερνήτου και των αρμόδιων υπουργών της κυβερνήσεως Ελευθέριου Βενιζέλου, άνοιγε την κερκόπορτα για τα επερχόμενα δεινά.
Κατακρεούργησαν τα ελληνικά εδάφη λίγες μόνον δεκαετίες μετά την απελευθέρωση της πατρώας γης από τους κατακτητές Οθωμανούς και την παρέδωσαν στους Αλβανούς, με αποτέλεσμα, δεκαετίες μετά να έρθει η αλβανική κυβέρνηση και να καθορίσει την δική της ΑΟΖ, ώστε να προχωρήσει σε εκμετάλλευση του Ιουνίου, με εξόρυξη υδρογονανθράκων!
Όπως μάλιστα λένε οι πληροφορίες, όταν την περίοδο εκείνη, η Ιταλία μετ' επιτάσεως ζητούσε από την ελληνική κυβέρνηση την παραχώρηση της νήσου Σάσωνος, στόχευσε σε αυτό ακριβώς: Στην συνεκμετάλλευση με την Αλβανία των κοιτασμάτων πετρελαίου. Οι ίδιες πηγές, αναφέρουν ότι Αλβανία και Ιταλία συνεργάζονται ήδη από το 1970 στην εξόρυξη πετρελαίου από το Ιόνιο!
ΛΟΓΩ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΟΖ ΓΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ!
Και μην προτρέξει κανείς να υποστηρίξει ότι η παραχώρηση της νήσου Σάσωνος έγινε κάτω από ιδιάζουσες συνθήκες και αφόρητες συμμαχικές πιέσεις και απειλές, αμέσως μετά τις νίκες της Ελλάδος από τους Βαλκανικούς πολέμους, διότι η απάντηση είναι μία:
 Όποιες και αν ήσαν οι συνθήκες και οι εξωτερικές πιέσεις, αποτελεί εθνική προδοσία η παραχώρηση ελληνικής γης που κερδήθηκε με αίμα και αγώνες από το 1864!
Τι ήταν η ελληνική γη; Ένα ξεροκόμματο ψωμί που το δώσαμε σε ζητιάνο για να ζήσει; Εθνική καταισχύνη! Αιώνιον όνειδος! Απαράγραπτον εθνικόν έγκλημα!
22. Για ποιο λόγο λέτε οι Σκιπετάροι έχουν το περίσιο θράσος σήμερα και λένε ότι τα σύνορα της Αλβανίας φτάνουν μέχρι την Πρέβεζα; Από πού αντλούν αυτό το θράσος; Από την ίδια την ιστορία της χώρας μας! Όταν οι Σκιπετάροι γνωρίζουν ότι η ελληνική Βουλή έχει φτάσει στο σημείο με την ψήφο της και με τις υπογραφές του Κυβερνήτη της χώρας, καθώς και του τότε Βασιλιά να υπογράφει την παραχώρηση ελληνικής γης, χωρίς να υπερασπιστεί την Πατρίδα, τότε λένε αυτά που λένε και πιστεύουν ότι μπορούν να επεκτείνουν την Αλβανία μέχρι την Πρέβεζα, εντελώς αναίμακτα!
23. Με την όλη τροπή του θέματος της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά πόσο δίκαιο είχε η κορωνίς της ελληνικής διπλωματίας, αείμνηστοι πρέσβεις Βύρων Θεοδωρόπουλος, Ιωάννης Τζούνης, Ντένης Καραγιάννης, Μιχάλης Δούντας όπως επίσης και άλλοι Ελληνες πρέσβεις και πρέσβεις της Ελλάδος στα Τίρανα και ο ειδικός Νομικός Σύμβουλος του ΥΠΕΞ αείμνηστος Κώστας Οικονομίδης και ο εμπειρογνώμων του ΥΠΕΞ για θέματα Δικαίου Θαλάσσης, αμφότεροι επίσης άριστοι γνώστες της διπλωματικής ιστορίας, αποφεύγοντας ποικιλοτρόπως να συμφωνήσουν σε μία άμεση οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μας με την Αλβανία, πριν την διευθέτηση των ποικίλων σοβαρών εκκρεμοτήτων που εξακολουθούν να ισχύουν στα πλαίσια των ελληνοαλβανικών σχέσεων.
Μήπως λοιπόν η μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών ήταν τουλάχιστον άκαιρη; Με την όλη εξέλιξη της υποθέσεως της οριοθετικής συμφωνίας, είμεθα υποχρεωμένοι να τονίσουμε ότι επειδη οι οριοθετήσεις τόσο των χερσαίων όσο και των θαλασσίων συνόρων έχουν άμμεση σχέση όχι μόνο με το Διεθνές Δίκαιο αλλά και με την Διπλωματική Ιστορία, είναι αναγκαίο αυτοί που διαμορφώνουν και αποφασίζουν την σύναψη αυτών, πολιτικοί, διπλωμάτες, πρώτον να είναι ελληνόψυχοι και δεύτερον να έχουν σε βάθος γνώσεις της διπλωματικής ιστορίας.
Σε διαφορετική περίπτωση, θα παρουσιάζεται το απαράδεκτο γεγονός, «ειδικοί» επιστήμονες και εμπειρογνώνονες, ευάλωτοι ή εξαρτώμενοι/επηρεαζόμενοι από τους δαιδαλώδεις μηχανισμούς του Συστήματος, οι οποίοι δήθεν γνωρίζουν διπλωματική ιστορία και οι οποίοι έχουν μόνο γνώσεις για ένα συγκεκριμένο θέμα, και όχι γενική θεώρηση της διεθνούς καταστάσεως, να διαμορφώνουν, να χαράσσουν και να αποφασίζουν για την πολιτική της χώρας μας στα θέματα των οριοθετήσεων των θαλασσίων ζωνών, με αποτέλεσμα να φθάνουμε σε πλήρη αδιέξοδα.
24. Θα αποτελούσε ασυγχώρητο έγκλημα εάν ελλαδική κυβέρνηση ανεγνώριζε το συστημικό έκτρωμα που λέγεται Κόσσοβο, ως ανεξάρτητο ή αυτόνομο κρατίδιον εάν προηγουμένως δεν αναγνωρισθεί ανεξάρτητη ή αυτόνομη, η Βόρειος Ήπειρος. Δεν μπορεί να επιλυθεί το Κοσσυφοπεδιακό, εάν πρώτα δεν επιλυθεί το κατά πολύ αρχαιότερο Βορειοηπειρωτικό!
Αυτή άλλωστε ήταν η θέση της Ελληνικής Κυβερνήσεως το 1990-1993, που συνοψίζονταν στην φράση «ό,τι ισχύσει για το Κοσσυφοπέδιο, θα ισχύσει και για την Βόρειο Ήπειρο»!
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, αυτή την δύσκολη ώρα, όπου ετοιμάζεται η διεθνής αναγνώριση της Ανεξαρτησίας του (Ιστορικώς Σερβικού) Κοσσυφοπεδίου προς όφελος των Αλβανών, ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ, που ειρηνικά, μαρτυρικά, καρτερικά αναμένει την διεθνή δικαίωσή της και προηγείται κατά έναν αιώνα σε σχέση με την επίλυση του Κοσσυφοπεδιακού!
Εάν η Αλβανία, που πολέμισε στο πλευρό του Φασισμού και του Ναζισμού, ζητά σήμερα δικαίωση των μειονοτήτων της, εκτός της Αλβανίας, δεν έχει το δικαίωμα αυτό η Νικήτρια του Φασισμού Ελλάδα, η πιστή σύμμαχος της πανανθρώπινης ελευθερίας και των δημοκρατικών δικαίων, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες στο πεδίο της τιμής και της ελευθερίας;
ΕΑΝ Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΖΗΤΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΟΣΣΟΒΟΥ, ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟ! Εάν ζητήσει πάλι Αυτονομία, πρέπει να παραχωρήσει πρώτα Αυτονομία στην Βόρειο Ήπειρο!
25. Η ΑΛΒΑΝΙΑ, μέχρι την επίλυση της εκκρεμότητας του Βορειοπειρωτικού Ζητήματος, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ στην Ε.Ε.! (Απειλή χρήσης ΒΕΤΟ).  Η Ελλάς ήδη διέπραξε έγκλημα διευκολύνοντας την Αλβανία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Δεύτερον έγκλημα διευκολύνσεως εντάξεως της Αλβανίας στην Ε.Ε. θα αποτελούσε «αιτίαν πολέμου» κατά οποιασδήποτς ελλαδικής κυβερνήσεως θα τολμούσε να πράξει κάτι τέτοιο..
Δεν μπορούμε να επιβραβεύσουμε με αναβάθμιση, στρατιωτική και πολιτική, μια χώρα που εξακολουθεί να καταπιέζει και να καταπατά τα διεθνή δικαιώματα του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ «ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ»! Της αιώνιας ελληνικής και διεθνώς αναγνωρισμένης ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ!
26. Με τις διαμορφωθείσες σήμερα νέες διεθνείς συνθήκες, τόσον στην Χερσόνησο του Αίμου όσον και στην ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας, η παρούσα φάση του Β/Η Ζητήματος, είναι λεπτή και δύσκολη για την Ελλάδα και καθιστά την δικαίωση των Εθνικών πόθων πολύ δύσκολη έως αδύνατη. Κυριώτεροι παράγοντες που εμποδίζουν την πλήρη δικαίωση της Ελλάδος στο Β/Η Ζήτημα, είναι:
(α)   Η Νέα Διεθνής πραγματικότης της PAX Americana
(β)  Τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα στην περιοχή της Β.Η. και γενικώτερα στην Χερσόνησο του Αίμου (Βαλκανική), πέραν των αμέσως ενδιαφερομένων κρατών (Ελλάδος - Αλβανίας - Ιταλίας), μεταξύ ΗΠΑ - Ρωσίας – Σκοπίων (FYROM) – Σερβίας και Τουρκίας.
(γ) Τα υφιστάμενα «προβλήματα», που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα (Διεκδικήσεις Τουρκίας στο Αιγαίο, Κυπριακό, Λαθρομεταναστευτικό, Μακεδονικό, κλπ).
(δ) Η δεινή οικονομική κατάσταση της Ελλάδος ελάχιστα απέχουσα από την πτώχευση και πλήρως εξαρτημένης από τους αδίστακτους δανειστές και τους διεθνείς τοκογλύφους.
(ε) Το σοβαρώτατο πρόβλημα του Κοσσόβου και η μόνιμη εγκατάσταση στην περιοχή, των λεγομένων «ειρηνευτικών δυνάμεων» του ΝΑΤΟ, της στρατιωτικής αιχμής του δόρατος της Νέας Τάξεως πραγμάτων
27. Η ύπαρξη «ομαλών» διπλωματικών σχέσεων Ελλάδος/Αλβανίας δεν εξαλείφει το δικαίωμα της Ελλάδος για αποκατάσταση της Εθνικής Ενότητος της Ηπείρου, όπως προκύπτει και από τους Ιστορικούς/ Γεωγραφικούς /Αρχαιολογικούς Εθνολογικούς/Νομικούς τίτλους Ελληνικής κυριότητος.
28. Το Β/Η ζήτημα, σαν θέμα εθνικής αποκαταστάσεως, επισήμως έπαυσε να υπάρχει. Όμως στην συνείδηση του Έθνους, θα εξακολουθεί να αποτελεί το δυσεπίλυτο, το άλυτο (με την υπάρχουσα διεθνή κατάσταση) πρόβλημα, χωρίς να αποκλείεται αναθέρμανσή του μετά από σοβαρή διαφοροποίηση των σημερινών διεθνών δεδομένων.
Η Ιστορία, η Αρχαιολογία και η Εθνολογία αποδεικνύουν  ότι η Βόρειος Ήπειρος αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ενιαίας και αδιαίρετης Ηπείρου, τέκνου της Μητρός Ελλάδος. Γε­νι­κώς χρει­ά­ζε­ται και για το με­γά­λο αυ­τό ε­θνι­κό μας πρό­βλη­μα σω­στή ε­θνι­κή στρα­τη­γι­κή καί υ­πεύ­θυ­νη αν­τι­με­τώ­πι­ση, κάτι που ελλείπει εμφανώς από την επίσημη Ελληνική διπλωματία. Όμως  «οι και­ροί ου με­νε­τοί» καί οι ι­στο­ρι­κές ευθύνες με­γά­λες.
29.. Με­τά την λή­ξη τού Β΄Παγ­κο­σμί­ου πο­λέ­μου, τα σύ­νο­ρά της Αλ­βα­νί­ας τέ­θη­καν υ­πό δι­ε­θνή  α­να­θε­ώ­ρη­ση, ύ­στε­ρα α­πό αί­τη­μα τής ελ­λη­νι­κής κυ­βερ­νή­σε­ως. Με το θέ­μα αυ­τό α­σχο­λή­θη­κε η δι­ά­σκε­ψη των 21 ε­θνών πού έ­γι­νε στο Πα­ρί­σι. Στην συ­νε­δρί­αση της 30ης Αυ­γού­στου 1946, έ­γι­ναν ο­ξύ­τα­τες συ­ζη­τή­σεις λό­γω αν­τι­δρά­σε­ως τού Σο­βι­ε­τι­κού Υ­πουρ­γού των Ε­ξω­τε­ρι­κών Μο­λό­τωφ, ο ο­ποί­ος πέ­τυ­χε τε­λι­κά την πα­ρα­πομ­πή τού ζη­τή­μα­τος στο συμ­βού­λι­ο των τεσ­σά­ρων υ­πουρ­γών Ε­ξω­τε­ρι­κών των Με­γά­λων Δυ­νά­με­ων.
Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Αμερικανικής Γερουσίας, ψηφίζει ότι η Βόρειος Ήπειρος μαζί με τα Δωδεκάνησα πρέπει να δοθούν στην Ελλάδα! Το ψήφισμα εκείνο συντάχθηκε από την Αμερικανική Γερουσία το 1946, την ώρα που άρχιζε η περίφημη Συνδιάσκεψη των 21 νικητριών χωρών στο Παρίσι!
Στην Συνδιάσκεψη αυτή των Παρισίων το 1946, όπου τίθεται επανηλειμμένως το δίκαιο ελληνικό αίτημα για την Βόρεια Ήπειρο, αποφασίζεται τελικά να λυθεί το Ελληνικό θέμα (απόδοση της ελληνικής Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα) από το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών των 4 Μεγάλων Δυνάμεων (Ρωσίας, ΗΠΑ, Αγγλίας, Γαλλίας), μετά όμως την λύση του Αυστριακού και του Γερμανικού Ζητήματος!
Η συν­θή­κη ει­ρή­νης με την Αυστρία υ­πο­γρά­φτη­κε στην Μό­σχα στις 15 Μα­ΐ­ου 1955. Η συν­θή­κη ει­ρή­νης με την Γερ­μα­νί­α υ­πο­γρά­φτη­κε στη Μό­σχα στις 12 Σε­πτεμ­βρί­ου 1990, γε­γο­νός πού ο­δή­γη­σε στην έ­νω­ση των δύ­ο Γερ­μα­νι­ών. Υ­πο­λεί­πε­ται α­κό­μη η απόφαση για το   βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κό ζήτημα. Συνεπώς εκκρεμεί νομίμως και διεθνώς η Επίλυση του Βορειοηπειρωτικού (επανένωση της τρις απελευθερωθείσης Βορείου Ηπείρου με την υπόλοιπη Ελλάδα)!!! Ωσαύτως και η σημερινή ελληνοαλβανική μεθόριος δεν είναι σαφώς καθορισμένη, αφού εκκρεμεί η επίλυση του Βορειοηπειρωτικού. Το οποίο είναι Διεθνές Ζήτημα!
Γιατί τα ελησμόνησε όλα αυτά σήμερα, η φίλη και σύμμαχος ηγεσία των ΗΠΑ; Γιατί διαφοροποίησε την στάση της κατά 180ο μοίρες;
30. Με­τά την πα­ρα­πομ­πή τού θέ­μα­τος στο συμ­βού­λι­ο των τεσ­σά­ρων υ­πουρ­γών των ε­ξω­τε­ρι­κών, δεν έ­γι­νε κα­μι­ά ου­σι­α­στι­κή ε­νέρ­γει­α α­πό την πλευ­ρά τής Ελ­λά­δος για την εθνική αποκατάσταση των Βορειοηπειρωτών. Αυ­τό εί­χε ως α­πο­τέ­λε­σμα να ο­δη­γη­θεί το βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κό σέ πλή­ρη α­πο­τελ­μά­τω­ση.
Δυ­στυ­χώς οι …δημοκρατικές ελ­λαδικές κυ­βερ­νή­σεις των τε­λευ­ταί­ων δεκαετιών, ε­πι­κα­λού­με­νες, άκουσον! άκουσον! την τε­λι­κή πρά­ξη τού Ελ­σίν­κι πε­ρί τού α­πα­ρα­βί­α­στου των συ­νό­ρων, πά­γω­σαν το βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κό ζή­τη­μα, ό­σον α­φο­ρά στο ε­δα­φι­κόν του μέ­ρος!
Έχομεν άδικον ή είμαστε υπερβολικοί όταν χαρακτηρίζουμε ΟΛΕΣ τις μεταπολιτευτικές Ελλαδικές κυβερνήσεις, ανίκανες, ηττοπαθείς, ενδοτικές, υποτακτικές και εθνικά επιζήμιες;

                
                                             
ΤΕΛΟΣ  ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ  ΔΟΞΑ!
 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ (Πέραν των αναφερθεισών πηγών κατά την παρουσίαση του θέματος)
1.  ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ (Εκδόσεις Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Ερευνών, Σπύρος Στούπης, Ιωάννινα, 1976).
2.     ΘΕΜΑΤΑ ΓΕΝ. ΜΟΡΦΩΣΕΩΣ (ΔΕΚ/ΓΕΣ/1982).
3.     Εγκ. Λεξ. ΗΛΙΟΣ.
4.     Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια.
5.     Ημερήσιος και περιοδικός τύπος.
6.     Φυλλάδια διαλέξεων /ΓΕΣ.
7.     Διεθνείς Πολιτικές και Στρατιωτικές Συνθήκες/Συμφωνίες/ Συμβάσεις (ΔΕΚ/ΓΕΣ/1980).
8.     Μεγάλη Αμερικανική Εγκυκλοπαίδεια.
9.     Εγκυκλ. Ελευθερουδάκη.
10.   Ηπειρωτικά, Α’ Τόμος, Αθαμανικά, Αθήναι, 1967.
11.   Επίτομο Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Π.Χ. Δορμπαράκη.
12.   Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Ι. Σταματάκου.
13. Χρονογραφία της Ηπείρου και των ομόρων Ελληνικών και Ιλλυρικών χωρών. Π. Αραβαντινός,Αθήναι,1856.
14.   Εφ. Ορθόδοξος Τύπος,11-12-1998.
15.   Εφ. Καθημερινή,11-11-1998.
16.   Αλβανία,Ελληνική Πανάρχαιη Γη,Αθανάσιος Μαργαρίτης,Αθήναι,1994.
17.   Πελασγοί,Νικ.Ελευθεριάδης,εκδ.Κάκτος,1997
18.   Cabridge Ancient History III.3. σελ. 263 και εξής.
19.   Ήπειρος: 4.000 χρόνια ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού, εκδ. Αθηνών, Η επανάσταση του 1854 στην Ήπειρο σελ. 288-291.
20.   B. Kondis The Malissori Uprising and Greek-Albanian Negotiations in the United States for a Secred Understanding. Institute of Balkan Studies. Θεσαλλονίκη 1977 (Αγγλικά)
21.   Kondis, Greece-Albania, σελ. 121...η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε προμηθεύσει με όπλα τους Βορειοηπειρώτες, εκτός από 500 τουφέκια στον ταγματάρχη Σπυρομήλιο για την Χειμάρρα.
22.     Kontis, Greece-Albania,σελ.131-132...
23.   Ιστορικό αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας (Α.Υ.Ε.), αρ. 7265 Καλευράς προς το Υπ.Εξ., Ιωάννινα, 6 Αυγούστου 1920
24.   Basil Kondis & Eleftheria Manda. The Greek Minority in Albania - A documentary record (1921-1993). Thessaloniki. Institute of Balkan Studies. 1994. (Αγγλικά)
25.   George Gilson (27 September 2010). «Bad blood in Himara». Athens News. Ανακτήθηκε στις 4 November 2010.
26.   Ήπειρος: 4.000 χρόνια ελληνικής ιστορία και πολιτισμού. Μ. Β. Σακελάριου Εκδοτική Αθηνών. Αθήνα, 1997, σελ. 418.
27.  Νιτσιάκος, Βασίλειος (2010). On the border: transborder mobility, ethnic groups and boundaries along the Albanian-Greek frontier. Berlin: Lit, σελ. 116. ISBN 9783643107930.
28.  Η Βόρεια Ήπειρος στη δεκαετία 1912-1922. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Μιχάλης Κοκολάκης, "Η τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο Σαλναμέ του 1895" στο Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Μιχάλης Κοκολάκης και Ευδοκία Ολυμπίτου (επιμ.), Πληθυσμοί και οικισμοί του ελληνικού χώρου. Ιστορικά μελετήματα, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα 2003



1 Παρασκηνιακές λεπτομέρειες των προδοτικών γεγονότων της τραγικής εκείνης περιόδου και πλήρης αιτολόγηση των υπόπτων και σκοτεινών ενεργειών του «Εθνάρχου» Ελ. Βενιζέλου, κατατέθηκαν κατά την παρουσίαση του θέματος: «Το Εθνικόν Έγκλημα της 15ης Νοεμβρίου 1922» (Νοε.-Δεκ. 2014).
Οι σημερινοί Σκιπετάροι  και αλβανόφιλοι «ιστορικοί» χρηματοδοτούμενοι από ΜΚΟ, κυρίως του γνωστού Ουγγρο-ιουδαίου Σόρος, σκαλίζουν κατ’ επιλογήν κείμενα, προερχόμενα από αντιγραφείς και εγκαθέτους ιστορικούς, χωρίς να διασταυρώνουν την αυθεντικότητα και την αξιοπιστία τους, προσπαθώντας να βρουν ιστορικά στοιχεία για την ταυτότητα, την καταγωγή και την αρχική προέλευσή τους…..Αλλά ΔΕΝ βρίσκουν….Και επειδή δεν βρίσκουν, καταφεύγουν στην γνωστή μέθοδο της αντλήσεως στοιχείων από την προϊστορία και την αχλυόεσσα προχριστιανική ιστορία. Και πάλιν εάν δεν βρουν, κατασκευάζουν, πλαστογραφούν, σφετερίζονται όσα νομίζουν ότι εξυπηρετούν στους στόχους τους…
Επιθυμούν μετά μανίας, να αποκτήσουν πιστοποιητικό ιστορικής υπάρξεως ως έθνους από την ιστορία, αλλά η ιστορία τούς διαψεύδει κατηγορηματικώς. Τότε, καταφεύγουν στην δημιουργία μιας ψευδούς ιστορίας, για να μπορούν ''φυσιολογικώς'' να αυτοϊκανοποιούνται, να βαυκαλίζονται ότι υπάρχουν..και να επιβιώνουν εργαζόμενοι ως σκλάβοι ή «βαποράκια» της Διεθνούς Μαφίας, για αλλότρια συμφέροντα….
Έτσι εταύτισαν τους ιστορικώς και εθνολογικώς υπαρκτούς Έλληνες Αρβανίτες, τους Έλληνες Βορειοηπειρώτες, με τους ιστορικώς και εθνολογικώς ανυπάρκτους Αλβανούς Σκιπετάρους. Επανέλαβαν ή μάλλον εφήρμοσαν την μέθοδο των Σκοπιανών ιστορικών που σφετερίστηκαν το όνομα, την γη, την εθνολογική καταγωγή και την ιστορίαν των Ελλήνων Μακεδόνων!
Κάπως έτσι, κατέληξαν (άραγε κατέληξαν ή ακόμη ψάχνουν;) στην άποψη ότι οι σημερινοί Αλβανοί κατάγονται….από τους αρχαίους Ιλλυριούς!
Αλβανία με την σημερινή έννοια, δεν υπήρχε ποτέ. Η λέξη Αλβανία, σημαίνει η Λευκή χώρα, η Ορεινή χώρα, με γεωγραφική και όχι εθνολογική σημασία, όπως και η λέξη Ιλλυρία.

Κυριακή 10 Απριλίου 2016

ΤΟ  ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ  ΖΗΤΗΜΑ

«Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν όλαι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το θέμα (της Βορείου Ηπείρου) υφίσταται. Και εκείνον το οποίον απαγορεύεται εις τον αιώνα, είναι δι’ οιονδήποτε λόγον η απάρνησις του ιερού αιτήματος….. Καθ΄ όσον αφορά την Βόρειο Ήπειρο... η διεκδίκησις είναι ιερά και απαράγραπτος» [Γεώργιος Παπανδρέου (Ο «Γέρος της Δημοκρατίας»). Από ομιλία του στην Βουλή των Ελλήνων στις 12/6/1960].

ΜΕΡΟΣ 13ο

Ι. Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΑΟΖ  ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑΣ (2009)1



Η υπογραφή της Συμφωνίας Οριοθετήσεως των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, τον Μάρτιο του 2009, ερμηνεύθηκε από κορυφαίους διπλωματικούς και στρατιωτικούς παράγοντες ως αναγνώριση των υφιστάμενων χερσαίων συνόρων Ελλάδας - Αλβανίας, που ήταν ανοικτά, ως θέμα, από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η  υπογραφή εκείνης της συμφωνίας προκάλεσε απορίες, σχόλια και ερωτήματα, καθώς καλύφθηκε από πέπλο μυστικότητας και αποκρύψεως των πραγματικών στοιχείων και παραμέτρων που οδήγησαν στην υπογραφή. Η Συμφωνία έχει δύο όψεις:
-Την θετική όψη, γιατί αναγνωρίζονται ελληνική κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα στην αιγιαλίτιδα ζώνη και την υφαλοκρηπίδα –αντιστοίχως– στα νησιά Κέρκυρα, Οθωνοί, Ερεικούσα, όπως επίσης και στις μικρές βραχονησίδες που βρίσκονται στην περιοχή.
Σημειώνεται ότι η αναγνώριση αυτή, ειδικά για τους Οθωνούς, δεν ήταν αυτονόητη, καθώς σε παρόμοια διαδικασία οριοθετήσεως των ζωνών αυτών με την Ιταλία, η Ελλάδα είχε δεχτεί την απαίτηση της Ιταλίας για περιορισμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων αναφορικά με την υφαλοκρηπίδα του συγκεκριμένου νησιού. Υπό την πίεση όμως υψηλόβαθμων στρατιωτικών παραγόντων, που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις, η ηγεσία του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών μετέβαλε στάση και λογική, εγκαταλείποντας την υποχωρητικότητα που είχε επιδείξει αρχικώς, έναντι των Ιταλών διαπραγματευτών.
Με την ελληνοαλβανική συμφωνία, η νήσος Σάσων, καθώς και οι παρακείμενες μικρές βραχονησίδες, συμφωνήθηκε να έχουν υφαλοκρηπίδα. Η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε δηλαδή να έχει το αλβανικό κράτος από εδώ και στο εξής πλήρη δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας των νήσων αυτών!!! 2
-Την αρνητική όψη, γιατί το αλβανικό κράτος, με την υπογραφή της προαναφερθείσας συμφωνίας, κατοχυρώνει πλήρως και οριστικώς τα χερσαία σύνορα με την Ελλάδα, βάσει του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας του 1925. Αυτός ήταν ο διακαής πόθος όλων των αλβανικών κυβερνήσεων μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ιδιαίτερα του Εμβέρ Χότζα. Έτσι αποστερείται η Ελλάς του δικαιώματος να επαναφέρει το Βορειοηπειρωτική ζήτημα στους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς!!!
Στις 20 Μαρτίου 2009, λοιπόν, μονογραφήθηκε στα Τίρανα η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, αφού προηγήθηκε ένας χρόνος διαπραγματεύσεων (από τον Απρίλιο του 2008), που πραγματοποιήθηκαν σε τέσσερις γύρους από εκπροσώπους του ΥΠΕΞ, με επικεφαλής τον πρέσβη Γιώργο Σαββαΐδη. Βάση της συμφωνίας ήταν:
«Η αναγνώριση πλήρων δικαιωμάτων στο συνολικό έδαφος των δύο χωρών, δηλαδή σε όλα τα χερσαία και νησιωτικά εδάφη, σε νήσους, νησίδες, βράχους και υφάλους, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 της Συμβάσεως για το Δίκαιο της Θάλασσας». Με άλλα λόγια, η οριοθέτηση με την Αλβανία έγινε "με βάση την αρχή της μέσης γραμμής", δηλαδή της ίσης αποστάσεως ανάμεσα στις δύο χώρες.
Δυστυχώς για κάποιους και ευτυχώς για μερικούς άλλους, στις 27 Ιανουαρίου 2010, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, μετά από πρόταση του τότε αρχηγού της αντιπολιτεύσεως Έντι Ράμα, αποφάσισε να ακυρώσει την συμφωνία. Κατά τα αλβανικά ΜΜΕ, η συμφωνία ακυρώθηκε ομόφωνα από το 9μελές Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, με το επιχείρημα ότι η κατάρτισή της έγινε βάσει λανθασμένων διαδικασιών, γι’ αυτό και επροτάθη από αλβανικής πλευράς, η επαναδιαπραγμάτευσή της.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Αλβανικού Τύπου, ο Εισαγγελέας που ερευνά την συμφωνία για την ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, μετά από εντολή που έδωσε ο Πρωθυπουργός της χώρας, έχει «σοβαρές ενδείξεις» ότι η συμφωνία με την Ελλάδα βλάπτει σοβαρά τα συμφέροντα της Αλβανίας.
«Οι εισαγγελείς -σύμφωνα με τα Μέσα Ενημέρωσης- έχουν ερευνήσει την υπόθεση μετά την παραχώρηση όλου του υλικού από το Υπουργείου Εξωτερικών και κατέληξαν στο συμπέρασμα όπως υπάρχουν επαρκή στοιχεία, τα οποία επιβεβαιώνουν την παραβίαση του άρθρου 210 του ποινικού κώδικα», σημειώνει στο ρεπορτάζ του ο Ιλίρ Πάτσο.3
Η εισαγγελία Τιράνων φέρεται να έχει καλέσει 11 εμπειρογνώμονες της διαπραγματευτικής ομάδας που συμμετείχαν στην σύνταξη της αρχικής συμφωνίας μεταξύ των οποίων είναι οι: Ferit Hoxha, Kristaq Gerveni, Gazmend Turdiu. Δεν επιβεβαιώνεται εάν η λίστα αυτή περιλαμβάνει και τον πρώην υπουργό Εξωτερικών, Λουλεζίμ Μπάσα, ως το πρόσωπο που υπέγραψε την συμφωνία με την τότε ομόλογό του Ντόρα Μπακογιάννη.
Το πρόβλημα της ΑΟΖ με την Αλβανία δεν προέκυψε ουρανοκατέβατα. Θυμήθηκαν οι Αλβανοί 3 χρόνια μετά την υπογραφή της συμφωνίας ότι δεν τους συμφέρει; Όχι. Εδώ και τρία χρόνια γίνονται σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο από την Ελλάδα και όταν ανακοινώθηκε ότι υπάρχουν ενδείξεις για ποσότητες φυσικού αερίου, τότε και μόνο τότε, η Αλβανία ξεκίνησε την έρευνα για την προ 7ετίας συμφωνία.
Όταν ανακοινώθηκε από την ελληνική πλευρά, η διαδικασία παραχωρήσεως των οικοπέδων του Ιονίου σε εταιρείες, οι Αλβανοί ανακοίνωσαν με την σειρά τους ότι βρήκαν σοβαρές ενδείξεις ότι ζημιώνονται από την υπογραφείσα το 2009 συμφωνία.
Είναι ξεκάθαρο ότι η Τουρκία βρίσκεται πίσω από αυτές τις κινήσεις των Τιράνων. 4
Αν θα καταφέρουν οι Τούρκοι να μας δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα, με τα ύπουλα παιχνίδια τους, είναι θέμα κυρίως, δικό μας. Οφείλουμε να κατανοήσουμε ως έθνος ότι οι συμμαχίες έχουν αλλάξει. Αν δεν το καταλάβουμε σύντομα, τότε όλοι θα βρεθούμε ξαφνικά στην δίνη απρόσμενων και οδυνηρών τετελεσμένων.Το δόλιο τουρκικό σχέδιο θα έχει συνέχεια στην Κύπρο, στο Καστελόριζο, στο Ιόνιο πέλαγος.
Στην προσπάθεια περικυκλώσεως της χώρας μας που επιχειρεί ο νεοσουλτάνος Ερντογάν (και με τις ευλογίες του Βερολίνου), εμείς έχουμε μόνο δύο επιλογές:
1η/ Δημιουργία-Ενίσχυση του άξονα: Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ.
2η/ Σταθεροποίηση και προστασία του άξονα, με συνεργασία του Ρωσικού παράγοντα, εφ’ όσον υπάρξουν σαφείς εγγυήσεις, από αμφότερες τις πλευρές, για την οριστικοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ, συνολικώς στην Ελληνική επικράτεια (Όπως παρακάτω σχεδιάγραμμα) [Η δευτέρα επιλογή εξαρτάται από το κατά πόσον θα συνηγορήσουν οι δύο υπερδυνάμεις ΗΠΑ και Ρωσία, αφού συνεκτιμήσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα στην περιοχή].

Η Ελληνική ΑΟΖ περιλαμβάνουσα όλες τις σημερινές Ελληνικές θάλασσες, νήσους και βραχονησίδες.
                                                          
*
Οι Αλβανοί την τελευταία διετία παρουσιάστηκαν και πάλιν προκλητικοί, λέγοντας ότι θα βάλουν στην φυλακή την επιτροπή που διαπραγματεύτηκε αυτή την συμφωνία. Πιο συγκεκριμένα η εφημερίδα Καθημερινή, έγραψε προ καιρού:
«Τον Μάϊο του 2014, ο κ. Μπουσάτι κάλεσε δημόσια την Εισαγγελία των Τιράνων να ασκήσει έρευνα για την υπογραφή της συμφωνίας του 2009. Μιλώντας στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αλβανικής Βουλής, ο κ. Μπουσάτι είχε δηλώσει ότι έχουν βρεθεί παραβιάσεις του νόμου κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την ελληνική πλευρά το 2009 και πρόσθεσε ότι η Εισαγγελία μπορεί να διερευνήσει κατά πόσο ή όχι παραβιάσθηκε το άρθρο 210 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο προβλέπει ποινή φυλάκισης από 5 ώς 10 έτη για «συμφωνίες με ξένες χώρες για την εν μέρει ή πλήρη παράδοση εδαφών».
Στην συνέχεια αυτών των δηλώσεων, το αλβανικό ΥΠΕΞ διαβίβασε στην Εισαγγελία όλο το σχετικό υλικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγες μέρες αργότερα, η Αλβανία έλαβε το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας από την Ε.Ε.»
Ξαφνικά, μετά από αυτή την εξέλιξη, την Κυριακή 10 Αυγούστου 2014 δημοσιεύτηκε μια συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα που, μεταξύ άλλων, ανέφερε τα εξής:
«Στην περίπτωση της Συμφωνίας, εφαρμόστηκαν όλοι οι νόμοι και οι κανόνες του κράτους. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στηρίζεται στην διεθνή Συνθήκη του Montreux. Υπάρχουν δύο μέθοδοι. Στο 96% μέχρι 98% των περιπτώσεων, εφαρμόζεται αυτή που εφαρμόστηκε στην περίπτωση μας, και ονομάζεται μέθοδος του αναλογικού κανόνα και θα μπορούσε να την ελέγξει οποιοσδήποτε που έχει στοιχειώδεις γνώσεις από γεωμετρία και τοπογραφία.
Η δεύτερη μέθοδος, η οποία εφαρμόστηκε σε ποσοστό μικρότερο από το 2% των περιπτώσεων, είναι η μέθοδος των κόλπων που εισέρχονται σε βάθος στην στεριά. Τι απαιτεί η δεύτερη μέθοδος; Απαιτεί από τις δύο πλευρές να συμφωνήσουν πόσο θα πάρει η μία και πόσο η άλλη. Στην Ευρώπη η πρακτική αυτή εφαρμόστηκε σε 2 ή 3 περιπτώσεις. Στη μία περίπτωση, μεταξύ της Γερμανίας και της Δανίας, όπου η Γερμανία αποδέχθηκε τα αιτήματα της Δανίας.
Μετά από την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, η κυβέρνησή μου κατέστησε σαφές στην ελληνική πλευρά ότι δεν υπάρχει καμία άλλη εκδοχή εκτός από την εφαρμογή της απόφασης. Και πρότεινε να παραπεμφθεί το θέμα στο Δικαστήριο, ώστε να αποφασίσει το Δικαστήριο.»
Και καταλήγει με την παρακάτω, πολύ περίεργη, ακατανόητη και αινιγματική  φράση:
«Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε και ζήτησε να μην παραπεμφθεί στο Δικαστήριο του Αμβούργου, διότι ο πρόεδρός του ήταν Έλληνας και θα μπορούσαν να δημιουργηθούν προβλήματα, αλλά στο Δικαστήριο της Χάγης, κάτι για το οποίο και εμείς δεν είχαμε αντιρρήσεις».
Η τελευταία αυτή παράγραφος είναι εντελώς ακατανόητη διότι, αναφέρει ότι η τότε κυβέρνηση Καραμανλή-Μπακογιάννη, συμφώνησε η υπόθεση αυτή να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και όχι στο Διεθνές Δικαστήριο του Δίκαιου της Θάλασσας που εδρεύει στο Αμβούργο, γιατί ο τότε Πρόεδρος του Δικαστηρίου ήταν Έλληνας! Ο Σαλή Μπερίσα όμως εψεύσθη! Δεν ανέφερε το όνομα του δήθεν Έλληνα Προέδρου του Διεθνούς Δικαστηρίου του Δίκαιου της Θάλασσας (International Tribunal for the Law of The Sea), απλούστατα διότι το Δικαστήριο του Αμβούργου, από τότε που δημιουργήθηκε, δεν είχε ποτέ στην σύνθεσή του Έλληνα Δικαστή.
Επίσης ο Μπερίσα ανέφερε και μια άλλη μεγαλύτερη ανακρίβεια λέγοντας ότι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία έγινε με βάση την Διεθνή Συνθήκη του Montreux. Η Οριοθέτηση έγινε με βάση τη νέα Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας του 1982. Κατόπιν των παραπάνω:
-  Απαιτούνται περαιτέρω διευκρινήσεις και διαβεβαιώσεις από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να ακυρώσει αυτή την Συμφωνία και να προειδοποιήσει την γείτονα Σκιπερία/Αλβανία πως εάν δεν επικυρώσει αυτή την Συμφωνία, τότε ο αγωγός ΤΑΠ5 δεν θα περάσει από το έδαφός της και η Ελλάδα δεν θα της επιτρέψει να γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ.
-Αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά η αναξιοπιστία των Σκιπετάρων και το «ετερόφωτον» των αποφάσεών τους όσον αφορά στα εθνικά τους θέματα και ιδιαιτέρως το «καυτό» θέμα της ΑΟΖ.
-Επιβάλλεται από πλευράς Ελλάδος, η άσκηση σκληρότερης και απολύτως σύμφωνης με τα ισχύοντα διεθνώς, διπλωματικής πολιτικής απέναντι στο συστημικό κατασκεύασμα-κράτος, των Συνασπισμένων Φυλάρχων/Μαφιόζικων Οικογενειών Σκιπετάρων/ Κανουν-ιστών 6 (Σκιπερία ή Αλβανία), συνδυάζοντας την χάραξη της ΑΟΖ Ελλάδος-Αλβανίας, με το φλέγον και απαράγραπτον Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα (ανεκπλήρωτες μέχρι σήμερα οι  αποφάσεις της συνδιασκέψεως των Παρισίων το 1946, για την επίλυση του Βορειοηπειρωτικού ζητήματος). 7
Δυστυχώς, προς θλίψη και οργή των Ελλήνων, τα αυτονόητα, δύσκολα γίνονται αντιληπτά από τους σημερινούς Ελλαδίτες εξουσιαστές (συμπολιτεύσεως και αντιπολιτεύσεως) και ακόμη δυσκολώτερα από τους εξουσιαστές της χλιδάτης εθνομηδενιστικής αριστεροκρατίας....
Οι κινήσεις της Αλβανίας, μετά την ακύρωση της συμφωνίας και οι εκτιμήσεις των Αθηνών.
Η Αλβανία επιδιώκει νέα διαπραγμάτευση με την Ελλάδα, από μηδενική βάση, κάτι που αρνούνται οι Αθήνες. Τα Τίρανα έχουν αμφισβητήσει εμπράκτως και με συνεχείς ρηματικές διακοινώσεις τις περιοχές ερευνών της Ελλάδας, εφόσον δεν αναγνωρίζουν πλέον την συμφωνία του 2009. Κρίσιμης σημασίας θεωρείται η αμφισβήτηση της κυριότητας της χώρας μας του οικοπέδου 5 στο Ιόνιο και από το σημείο αυτό αρχίζουν τα σοβαρά προβλήματα για την Ελλάδα. 8



Σύμφωνα με έγκριτες νομικές πηγές, η κυβέρνηση Ράμα στην προσπάθειά της να αλλάξει τα δεδομένα και να πιέσει την Ελλάδα, απευθύνθηκε πριν από μερικούς μήνες σε κορυφαίο ευρωπαϊκό νομικό γραφείο προκειμένου να διερευνήσει τις πιθανότητες επιτυχίας από ενδεχόμενη προσφυγή σε διαιτησία ή στο Δικαστήριο της Χάγης. Επίσης απευθύνθηκε στο παράρτημα ενός από τα μεγαλύτερα αμερικανικά νομικά γραφεία, στο LATHAM+WATKINS, στον Καναδά. Επικεφαλής του νομικού τμήματος στο γραφείο αυτό είναι ο καθηγητής Ρόμπερτ Βολτέρα, διεθνολόγος ο οποίος είναι γνωστός στο Δικαστήριο της Χάγης, καθώς έχει αναλάβει πολλές υποθέσεις και για τον οποίον Έλληνες νομικοί μιλούν με σεβασμό.
Η προσπάθεια των Τιράνων να προσφύγουν μονομερώς στην Χάγη ή σε διαιτησία μέχρι στιγμής απέτυχε, καθώς η Ελλάδα δυσκόλεψε τις κινήσεις της με τις επιφυλάξεις που κατέθεσε στον ΟΗΕ τον περασμένο Ιανουάριο, μόλις πληροφορήθηκε τις κινήσεις του Ράμα. Με την δήλωσή της η Ελλάδα ανανέωσε την επιφύλαξη να μην εκδικάζονται στο Δικαστήριο αμυντικά μέτρα που λαμβάνει (οχύρωση νησιών), να μην εκδικάζονται χωρίς την συναίνεσή της προσφυγές από άλλα κράτη που αφορούν στην κυριαρχία και τα χωρικά ύδατα και τρίτο να μην εκδικάζονται προσφυγές χωρών που δεν έχουν συμπληρώσει ένα χρόνο από την υποβολή δηλώσεως περί υποχρεωτικής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου. Δηλαδή, αν σήμερα η Αλβανία καταθέσει δήλωση το Δικαστήριο της Χάγης θα την απορρίψει λόγω αναρμοδιότητας, εξαιτίας των ελληνικών επιφυλάξεων.
Πρόκειται προφανώς για ένα νομικό «κυνηγητό», την κατάληξη του οποίου δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε από τώρα, αλλά το πρόβλημα είναι κατά βάση πολιτικό και αυτό ανησυχεί την Ελλάδα. Οι Αθήνες έχουν απευθυνθεί και στις ΗΠΑ από τις οποίες ζήτησαν να μεσολαβήσουν ώστε να μην επιμείνουν τα Τίρανα στην πολιτική τους. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, η Ουάσιγκτον δεν φαίνεται προς το παρόν τουλάχιστον, διατεθειμένη να πιέσει τον «εκλεκτόν» της τυχοδιώκτη Ράμα, να αλλάξει τακτική.
Κατά τον Αλβανό υπουργό Εξωτερικών Ντ. Μπουσάτι, τα Τίρανα έχουν θέσει το ζήτημα της επαναδιαπραγματεύσεως της συμφωνίας του 2009 και στην Ε.Ε., ενώ σε πρόσφατη δήλωσή του σε αλβανικό τηλεοπτικό σταθμό, ακολουθώντας τουρκική ρητορική, είπε ότι: «δεν νομίζω ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος να προβεί σε μονομερείς ενέργειες, διότι αυτό θα δημιουργούσε επικίνδυνο προηγούμενο». Την φράση «μονομερείς ενέργειες» χρησιμοποιεί  η Τουρκία  και για τις έρευνες της Κυπριακής Δημοκρατίας και απειλεί την Ελλάδα  με πόλεμο σε περίπτωση ερευνών  ή στο ενδεχόμενο επεκτάσεως των χωρικών υδάτων.
Στις Αθήνες υπάρχει η ελπίδα ότι η συμφωνία μπορεί να επανεξεταστεί από την αλβανική πλευρά, μέσα από την σύσταση κοινών τεχνικών επιτροπών και να γίνει δεκτή με κάποιες αλλαγές που θα μπορούσαν να αφορούν την οριοθέτηση στο «τριεθνές» (το σημείο που συναντώνται οι υφαλοκρηπίδες-ΑΟΖ Ελλάδας, Ιταλίας και Αλβανίας και το οποίο δεν έχει με σαφήνεια οριοθετηθεί ούτε με την Ιταλία) και τις Διαπόντιες Νήσους (Ερεικούσα, Μαθράκι, Οθωνοί), την επανεξέταση αποδόσεως υφαλοκρηπίδας σε ακατοίκητες βραχονησίδες και το «κλείσιμο» κάποιων κόλπων από την αλβανική πλευρά (βάσει του οποίου ξεκινά ο υπολογισμός της μέσης γραμμής).
Το κύριο θέμα που έχει τεθεί από την αλβανική πλευρά, είναι η έκταση των απώτερων ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ βορείως της Κέρκυρας. Σε όποια περίπτωση, καθώς το 40% της συμφωνίας αφορά σε χωρικά ύδατα, όπου η οριοθέτηση είναι ανελαστική, δεν υπάρχει περιθώριο μεγάλων αλλαγών. Παρ’ όλα αυτά άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά το ζήτημα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, ότι αν δεχθούμε να υπαναχωρήσουμε από τις θέσεις μας της συνθήκης του 2009, και προχωρήσουμε σε αλλαγές δημιουργώντας προηγούμενο, δεν μας διαβεβαιώνει κανείς ότι σε επόμενο χρόνο, δεν θα υπάρξει νέα προσφυγή στο αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο και νέα ακύρωση της συμφωνίας.
Σε κάθε περίπτωση, οι Αθήνες πιστεύουν ότι, η παρά την επικύρωσή της από την αλβανική Bουλή, ακυρωμένη συνθήκη του 2009, για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών ανάμεσα στις δύο χώρες είναι σημαντική για την Ελλάδα, καθώς μπορεί να αποτελέσει  προηγούμενο εφαρμογής του δικαίου της θάλασσας στην ευρύτερη περιοχή, ιδιαίτερα σε σχέση με την αμφισβήτηση από την τουρκική πλευρά της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο. 
Είναι όμως αβέβαιο αν η αλβανική πλευρά θα δεχθεί επανεξέταση της ήδη υπογεγραμμένης συμφωνίας, καθώς δεν υπάρχει κανένα σχετικό δημόσιο δείγμα ανάλογης προθέσεως από την πλευρά της. Είναι επομένως ισχυρό το ενδεχόμενο τα Τίρανα να επιμείνουν στην διαπραγμάτευση και σύναψη νέας, διαφοροποιημένης συμφωνίας στο ζήτημα αυτό.
*
Η αναγνώριση των χερσαίων συνόρων, που είναι απότοκος της οριοθετήσεως των θαλασσίων ζωνών, ουσιαστικώς κλείνει την πόρτα στην διεκδίκηση και κατοχύρωση, εκ μέρους της Ελλάδας, των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών βάσει των διεθνών κανόνων και των συνθηκών του ΟΗΕ. Στην ουσία μάλιστα ακυρώνει την προσπάθεια για καταστατική αυτονομία περιοχών της Βορείου Ηπείρου.Υπό αυτήν την έννοιαν η ακύρωση της υπογραφείσης συμφωνίας, από την πλευρά των Αλβανών, υπήρξεν «θείον δώρον», καθ’όσον:
Παρά τις ευοίωνες προβλέψεις κάποιων υπεραισιόδοξων, η Ελλάς χάνει και το τελευταίο διαπραγματευτικό χαρτί που είχε στην φαρέτρα της, προκειμένου να αναγκαστεί η αλβανική πλευρά να συζητήσει το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, με τις προϋποθέσεις που προαναφέραμε (Βλέπε υποσ.7).
Η Βόρειος Ήπειρος, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής πατρίδος, καθηγιασμένο με το αίμα των ηρώων μας και τους τάφους των προγόνων μας. Εκείνο, πάντως, το οποίο οφείλουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις να γνωρίζουν είναι ότι το Βορειοηπειρωτικό υφίσταται! Και εκείνο το οποίο απαγορεύεται εις τους αιώνες, είναι η απάρνηση του ιερού αυτού αιτήματος!
Η διεκδίκησή μας για την Βόρειο Ήπειρο είναι ιερά, δικαία και απαράγραπτος.


                                                                               Συνεχίζεται



Η Ελλάδα, η Αλβανία, η ΑΟΖ και οι κατηγορίες, Δρ Εμμανουήλ Γούναρης, εμπειρογνώμων του δικαίου της θαλάσσης, 27 Αυγούστου2014--- ΑΟΖ - Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη - skopia@gr, 20 Ιαν. 2011--- Σωτήρης Σιδέρης, εφ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Πολιτική, 8 Νοε. 2015---Μιχ. Ιγνατίου, http://www.himara.gr, 14 Αυγ. 2014---tribune.gr.,Τουρκικός δάκτυλος βάζει βόμβα στη συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας για την ΑΟΖ,
Κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες από την εφημ. το «ΠΑΡΟΝ», από στρατιωτικούς παράγοντες, καθώς το ΥΠΕΞ έχει επιβάλλει εμπάργκο στην σχετική πληροφόρηση.
3 Το άρθρο 210 του αλβανικού Ποινικού Κώδικα, προβλέπει ότι οι συμφωνίες που έχουν συναφθεί με ξένες χώρες για παραχώρηση του εδάφους και υπονομεύουν την ακεραιότητα της χώρας, τιμωρούνται με πέντε έως δέκα χρόνια φυλάκιση.
4 Όπως είναι ξεκάθαρο ότι η Τουρκία υποδαυλίζει μέσω της Χαμάς την υπόθεση της Γάζας, με στόχο να μην προχωρήσουν οι Ισραηλινοί στην εξόρυξη του δικού τους φυσικού αερίου στο κοίτασμα του Λεβιάθαν, ούτε οι ισραηλινές εταιρίες να εξορύξουν το κοίτασμα της Κύπρου.
Η κίνηση της Αλβανίας και οι εξελίξεις στην Γάζα, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου που φαίνεται, στον υπόγειο ενεργειακό πόλεμο της Τουρκίας με στόχο να καταστρέψει οποιαδήποτε πιθανότητα δημιουργίας ενιαίας ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ και να σπάσει τον άξονα – συμμαχία που ουσιαστικά θα βάλει τον «μεγάλο Οθωμανό ασθενή» στο περιθώριο.
Επειδή για την Τουρκία το μεγάλο πρόβλημα σε αυτή την ιστορία λέγεται Καστελόρριζο, προετοιμάζουν το έδαφος της αντιπαραθέσεως και προσπαθούν από θέση ισχύος, μέσω της Γάζας και μέσω της Αλβανίας να «τρίξουν τα δόντια» στην Ελλάδα, στο Ισραήλ και την Κύπρο.
 

Ο Aδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου ( Trans Adriatic Pipeline, TAP) είναι ένας υπό σχεδιασμόν αγωγός, με σκοπό την μεταφορά φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν στην Κασπία Θάλασσα. Θα περνά από την ελληνοτουρκική μεθόριο στην Θράκη και διασχίζοντας την Βόρεια Ελλάδα, θα περνά στην Αλβανία και στην συνέχεια υποθαλάσσια της Αδριατικής Θάλασσας θα καταλήγει στην Ιταλία. Από την Ιταλία, θα μπορεί να τροφοδοτεί και τις αγορές της Δυτικής Ευρώπης. Το κύριο κοίτασμα από το οποίο θα τροφοδοτείται ο αγωγός, θα είναι το πεδίο του κοιτάσματος Σαχ Ντενίζ ΙΙ στα ανοιχτά της Κασπίας.
Στην σημερινή Αλβανία του 21ου αι. κυριαρχεί εδώ και αιώνες, ο μαφιόζικος νόμος «Κανούν».Το «Κανούν», ο κανόνας δηλαδή, πρωτοεμφανίστηκε στην πόλη Μρντίτα του αλβανικού βορρά τον 16ο αιώνα, ως ένας άγραφος εθιμικός κώδικας, με βάση τον οποίο οι ορεσίβιοι Αλβανοί λήσταρχοι, διευθετούσαν τις διαφορές τους και πραγματοποιούσαν τις κοινωνικές και οικονομικές συναλλαγές τους. Σιγά σιγά εξαπλώθηκε και στις άλλες περιοχές της χώρας και στα τέλη του 18ου αιώνα κυριάρχησε σ' ολόκληρη την Αλβανία, που τότε δεν είχε την σημερινή κρατική υπόσταση.
Συγκεκριμένος συγγραφέας αυτού του κώδικα δεν υπάρχει και η κάθε περιοχή, η κάθε πόλη είχε το δικό της εθιμικό δίκαιο περισσότερο ή λιγότερο αυστηρό. O νόμος του αίματος ήταν μόνο ένα μικρό κεφάλαιο του «Κανούν», αλλά το τρομερότερο. Κατ' αυτόν, όποιος σκοτώνει πρέπει να σκοτωθεί. Όταν γίνει ένα έγκλημα οι συγγενείς του θύματος πρέπει να πάρουν το αίμα πίσω. Μέσα στις πρώτες 24 ώρες, οι συγγενείς του θύματος έχουν το δικαίωμα από το «Κανούν», να σκοτώσουν τον δράστη ή οποιονδήποτε συγγενή του μακρινό ή κοντινό. Εάν το πετύχουν, έχουν το «καλό αίμα» και η κοινωνία τους τιμάει γι’ αυτό!
Την εποχή που φτιάχτηκε το «Κανούν» δεν υπήρχαν ούτε κράτος, ούτε συντεταγμένη κοινωνία για να τιμωρήσουν τον δράστη. Αλλά και σήμερα που υποτίθεται ότι υπάρχει συνταταγμένο κράτος, το «Κανούν» υπερισχύει του κρατικού δικαίου της Σκιπερίας/Αλβανίας!!! 
Τo Κανούν κατά μίαν βάσιμη εκδοχή, συντάχθηκε σε έγγραφο και κωδικοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Φραγκισκανό παπικό ιερέα Στέφεν Τζέκοβι (1874-1929), ο οποίος έπειτα από πολυετή έρευνα τοποθέτησε σε τάξη τους νόμους του Κανούν. Κατά την διάρκεια της παραμονής τους στην Βόρεια Αλβανία, οι Φραγκισκανοί «ιεραπόστολοι» συνέλεξαν και κατέγραψαν πολλά από τα ήθη και έθιμα της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων και των νομοθεσιών του άγραφου τότε νόμου του Κανούν. Το Κανούν εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1933, δέκα χρόνια μετά την δολοφονία του Τζέκοβι με οκτώ σφαίρες. Η πρώτη σφαίρα ήταν στον κρόταφο.
7 Στην Συνδιάσκεψη αυτή των Παρισίων το 1946, όπου ετέθη επανηλειμμένως το δίκαιο ελληνικό αίτημα για την Βόρεια Ήπειρο, απεφασίσθη τελικώς να λυθεί το Ελληνικό Θέμα (της αποδόσεως της ελληνικής Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα) από το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών των 4 Μεγάλων Δυνάμεων (Ρωσίας, ΗΠΑ, Αγγλίας, Γαλλίας), μετά όμως την λύση του Αυστριακού και του Γερμανικού Ζητήματος!
Το Αυστριακό λύθηκε προ πολλού το 1955, ενώ το Γερμανικό Ζήτημα (επανένωση Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας) λύθηκε τελικά πριν δύο δεκαετίες περίπου, από το αυτό Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών των Μεγ. Δυνάμεων, όπου εκκρεμεί νομίμως και διεθνώς, η Επίλυση του Βορειοηπειρωτικού (επανένωση της τρις απελευθερωθείσης Βορείου Ηπείρου με την υπόλοιπη Ελλάδα)!!!
8 Σύμφωνα με το balkanweb.com, ο Αλβανός πρωθυπουργός, αναφερόμενος στο «οικόπεδο 5», είπε ότι «έρευνες υδρογονανθράκων στην θαλάσσια περιοχή θα ξεκινήσουν, όταν επιλυθεί σε ποια χώρα ανήκει το κομμάτι αυτό της θάλασσας, που ανήκει, όπως νομίζω, στην Αλβανία».
Ο τυχοδιώκτης Έντι Ράμα έχει, κατά καιρούς, κατηγορήσει την προηγούμενη κυβέρνηση υπό τον Σαλί Μπερίσα ότι “πούλησε” το “οικοπέδο 5″ στην Ελλάδα, με την υπογραφή της συμφωνίας για την υφαλοκρηπίδα το 2009, η οποία στη συνέχεια ακυρώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, κατόπιν προσφυγής του Σοσιαλιστικού Κόμματος.