ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

 (ΜΕΡΟΣ 2^Ο)

2.  Παραλλήλως με  την επικρατούσα ετυμολογική ερμηνεία για την λέξη άνθρωπος, εδιδάχθημεν και διάφορες εναλλακτικές απόψεις, όπως:

o Το ανήρ+ωψ/ωπος (όψις, πρόσωπον, μορφή) δηλαδή ζωντανό πλάσμα που έχει μορφήν ανδρός.

o Το Ανα+θρέω, ανα+δρώπω, Ανα+δράω, Ανα+θερ+ωψ/ωπός = Αυτός που κατευθύνει την όψη του προς τα επάνω-Θερ>ferire=Διευθύνω, φέρω.

Οι συγκεκριμένες ερμηνείες είναι πλημμελείς, λογικοφανείς, εμπεριέχουν σφάλματα ανάλογα εκείνων που έγιναν κατά την ετυμολογία από το ανω+θρωσκω, κάποιες έχουν επιστημονική βάση αλλά είναι ανεπαρκείς αφού χρήζουν περαιτέρω συγκριτικής ερεύνης με ιαπετικές ρίζες, που προσδίδουν μεγαλύτερη επιστημονική βαρύτητα.

 Συγκεκριμένα:

·  Το πρώτο συνθετικό ανήρ-ανδρός, αρχικώς καθιστά ελλιπή και προβληματική την ετυμολογική ερμηνεία καθ’ όσον αποκλείει την γυναίκα από τον γενικό χαρακτηρισμό της λ. άνθρωπος.

  Εδώ θα ισχυρισθούν κάποιοι ότι ο όρος «άνθρωπος» κατά την αντίληψη των αρχαίων δεν περιελάμβανε μόνον το άρρεν φύλλο της ανθρωπότητος. Επίσης ότι η λέξη ανήρ-ανδρός δεν σημαίνει μόνον άνδρας αλλά και άνθρωπος¹. Αυτό είναι αληθές. Μερικά παραδείγματα που το επιβεβαιώνουν:

o «Προσηύχοντό τε την άνθρωπον και εδέκοντο Πεισίστρατον»². Η άνθρωπος ήταν η Φύα, την οποίαν οι Αθηναίοι εξέλαβον ως την «Θεόν» Αθηνάν, προσηύχοντο δε σ’ αυτήν και εδέχοντο τον Πεισίστρατον.

o  Οι Λάκωνες, κατά τον Ησύχιον, προσωνόμαζον την γυναίκα «η ανθρωπώ»³.

o «Η άνθρωπος παρά τοις Λάκωσι ελέγετο ανθρωπώ και σήμαινε η γυνή κατ’ αντίθεσιν προς το ανήρ»⁴

o  Οι αοιδοί «κλείουσι» (δοξάζουν) τα έργα «ανδρών τε θεών τε»⁵.

·  Όσοι αποδέχονται τον παραπάνω ισχυρισμό, ότι δηλαδή η λ. άνθρωπος προέρχεται από τις λέξεις ανηρ/ανδρος+ωψ/ωπος θα πρέπει να αιτιολογήσουν γιατί οι πρόγονοί μας χαρακτήριζαν την γυναίκα ως «ανθρωπώ». Την ονόμασαν ως αυτοδαεις(αυτοδιδακτοι), αυτοφωτοι ή στηριζομενοι σε κάποιο κείμενο που είχαν υπόψη τους;

Ο πρωτόπλαστος Αδάμ που επλάσθη από τον Θεό της Παλαιάς Διαθήκης (Π.Δ.) ωνομάσθη άνθρωπος και εκ της πλευράς του ανθρώπου-Αδάμ προήλθε η γυναίκα Εύα.

   «Ο Θεός εξ αρχής εποίησεν τον άνθρωπον  άρσεν και θήλυ» (ΓΕΝ:1/27).

   Γνωρίζοντες λοιπόν την ονομασίαν του άρρενος Αδάμ (άνθρωπος) και ότι «εκ μιάς των πλευρών του ανθρώπου (Αδάμ) ανεπλήρωσε σάρκα αντ’ αυτής (ΓΕΝ:2/21-22) ευλόγως οι αρχαίοι πρόγονοί μας ονόμασαν  την γυναίκα (Εύα) ανθρωπώ.

Όσοι δεν δέχονται την άποψη ότι οι πρόγονοί μας εγνώριζαν την προέλευση του ονόματος ανθρωπώ από την Παλαιά Διαθήκη, όπου αναφέρεται ότι από την μίαν σάρκαν του ανθρώπου-Αδάμ, επλάσθη η ανθρωπώ-Εύα, θα πρέπει να αποδείξουν την «αυτόφωτη» ονοματολογία ή να παρουσιάσουν την διαφορετική πηγή ή πηγές από τις οποίες αρύσθηκαν τα στοιχεία για να ονομάσουν την γυναίκα η άνθρωπος ή ανθρωπώ.

·       Στην αρχαιότερον καταγεγραμμένη λέξη ανήρ (Μυκηναϊκή συλλαβογραφία) ελλείπει το γράμμα ν όπως και στην λέξη άνθρωπος. Η καταγραφή έχει ως εξής: a-da-ra-ko [Α(ν)δρός, ανήρ]. Ούτε και στην λέξη ανήρ υπήρχε αρχικώς το ν σε αντίθεση με άλλες λέξεις στις οποίες από της αρχικής εμφανίσεώς τους υπήρχε το ν- (α-ni-o-kο= ανίοχος/ηνίοχος).

Συμπερασματικώς η εναλλακτική ετυμολογική ερμηνεία της λέξεως άνθρωπος έχει λογική βάση αλλά δεν είναι αυθεντική και επαρκής. Όποιος επιδοκιμάζει αυτή την θέση,  αλλά αδυνατεί να αιτιολογήσει διαφοροτρόπως την αρχική πηγή της λέξεως η «ανθρωπώ», σημαίνει ότι αποδέχεται την αυθεντία της Π.Δ. και τον Θεό Δημιουργό της Π.Δ., διότι μόνον εξ αυτής τεκμαίρεται λογικώς και επιστημονικώς ο χαρακτηρισμός της γυναικός ως «ανθρωπώ»._

Σ’ αυτή την περίπτωση  πρέπει να διερευνηθεί:

-     Η ετυμολογία της λέξεως ανήρ και η σχέση της με την λέξη άνθρωπος.

-  Η ετυμολογία της λέξεως Αδάμ και η σχέση της με τις λέξεις άνθρωπος και ανήρ.

-    Το σαρκικό χρώμα του Αδάμ και της Εύας.

- Ποια φυλή αντιπροσωπεύει ο Αδάμ; (Ολόκληρο το ανθρώπινο γένος ή συγκεκριμένη φυλή και ποίου χρώματος;)

-     Ποια η σχέση του Αδάμ με τις άλλες φυλές;

-    Πώς εξ ενός ανθρωπίνου ζεύγους (Αδάμ-Εύας) συγκεκριμένου χρώματος (υπό έρευνα) προήλθαν οι υπόλοιπες φυλές; Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο;

-    Εάν υποθέσουμε ότι ο Αδάμ-Εύα ήσαν λευκοί πώς δημιουργήθηκαν οι άλλες φυλές; Οι κίτρινοι, οι μαύροι, οι ερυθρόδερμοι, οι Μελανήσιοι, οι Ινδοί, κ.α.;

Εξηγείται επιστημονικώς από ένα ανδρόγυνο λευκών ανθρώπων να γεννώνται τέκνα και από αυτούς άλλα κ.ο.κ., επί χιλιετίες και να προκύπτουν απόγονοι διαφορετικοί του λευκού χρώματος; Εάν ναι, καλούνται οι θιασώτες της «εξελίξεως» να δώσουν πειστικές απαντήσεις μακράν από προσωπικές πεποιθήσεις, απλές δυνατότητες, καλοβαλμένες «αποδείξεις» και θεωρίες επιστημόνων, υπερεκτιμημένες «μεταλλάξεις» που είναι εξαιρέσεις-ανωμαλίες των εμψύχων κτισμάτων, την βολική γι’ αυτούς εφεύρεση της «μελανίνης» και τους «θαυματουργικούς» ανέμους της Άπω Ανατολής (Έτσι εξηγούν την σχιστοφθαλμική εμφάνιση των κιτρίνων!!!).

 Όλα αυτά αποδίδονται γενικώς και αορίστως στην Φύση(!) με αναδρομή στο παντελώς άγνωστο και απώτατο παρελθόν (εκατοντάδες χιλιάδες, εκατομμύρια η δισεκατομμύρια έτη πριν) και έτσι ολοκληρώνουν τις «επιστημονικές» εξηγήσεις τους.

«Η φύση έχει επιλέξει ανθρώπους με σκουρότερο δέρμα στα τροπικά μέρη, κυρίως στις περιοχές όπου δεν υπάρχει δασική κάλυψη και όπου η υπεριώδης ακτινοβολία φτάνει στην μεγαλύτερη έντασή της»⁶.

 Ποιά φύση; Η απρόσωπη και άλλογη; Η προσωποποιημένη <θεϊκή> δύναμη που εκδηλώνεται στα μετεωρολογικά και γεωφυσικά φαινόμενα; Τι έστιν Φύσις; Αόρατη Υπερδύναμη; Μα αφού είναι αόρατη πώς προσδιόρισαν τις περιόδους δράσεώς της και τις ιδιότητές της; Mόνη της <ανεφύη>;

 Η λέξη ανήρ:

oΠροέρχεται από το α προθεμ. και την Ιαπετική ρίζα νερ- η ναρ-, νρ, νδρ-, ανευρισκομένη και εις το «άνθρωπος»⁷.

oΣημαίνει και άνθρωπος (αντίθετος του θεού) <α ευφ.+ρ. νερ, σανσκριτικά ναρ⁸.

oΕτυμολογείται εκ του nar (ναρ) μετά προθέματος ευφωνικού α- και αναφυομένου δ [α-ν(δ)ρ]. Σανσκριτικά nar-as=ανήρ⁹.

Ανάλυση ριζών νερ-, ναρ-

          

         niyr(νρ): Ρίζα ταυτόσημη με την nir με την έννοια της λάμψεως/ανταύγειας.

Nir ή nar(νρ): Αρχέγονη ρίζα που σημαίνει λαμποκοπώ, γυαλίζω, φως (κυριολεκτικώς και μεταφορικώς).

Ρίζα νερ --επίρρημα ένερθε(ν) και συντετμημένα νερ-θε(ν)=κάτωθεν, εκ των κάτω.

νηρός (εκ του νερ)= ο ταπεινός, ο νεαρός¹⁰.

ε-νερ-θα = Εκ των κάτω (ύπερθεν = εκ των άνω).

Έ-νερ-οι = Οι εν έρα (οι εν τη γη, υπό την γην).

·  Συνεπώς ανήρ = άνθρωπος = Ον λαμπερό στην όψη που προέρχεται από τη γη. Πού αναφέρεται ότι ο άνθρωπος προήλθε από τη γη; Μόνο στην Παλαιά Διαθήκη (χωρία για την δημιουργία του Αδάμ). Για τον λόγο αυτό και η λέξη χοϊκός(εκ της γης) στην εβραϊκή γλώσσα στην Π.Δ. αναφέρεται ως Adam-a11.

             Ποιού λογικού όντος η όψη είναι λαμπερή, λάμπει; Σε ποια από τις γνωστές φυλές ανήκει;

·                Αλλά και ο άνθραξ/-κος (προταθείσα λέξη για ετυμολογική ερμηνεια του ανθρώπου μετά την ανακάλυψη της Μυκηναϊκής συλλαβογραφίας),το αμέταλλο στοιχείο C που βρίσκεται εντός της γης και υπάρχει σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, σε καθαρή μορφή δεν ονομάζεται αδάμ-ας (πολύτιμος λίθος και ερυθρού χρώματος);

Όσοι επρότειναν και εδίδαξαν την ετυμολογία της λέξεως άνθρωπος από την λέξη ανήρ/ανδρός+ωψ/ωπος εισήλθαν και παρέμειναν στον «πρόναο» της αληθείας. Δεν εισεχώρησαν στον κυρίως  ναό διότι:    

·       Δεν έλαβαν υπόψη τους όσα προαναφέραμε ή και αν τα έλαβαν υπόψη τους δεν τα συσχέτισαν με τις πηγές από την Παλαιά Διαθήκη και ιδιαίτερα με την ετυμολογία και τα παράγωγα της λέξεως Αδάμ=Ανήρ=Άνθρωπος.

·      Δεν δικαιολόγησαν επαρκώς την μετατροπή του δ σε θ.

·  Δεν αντιπαρέβαλαν την λέξη με την αρχική συλλαβογραφία της λέξεως άνθρωπος.

·       Ετυμολογία της λέξεως Αδάμ (Εβραϊκή ρίζα της Π.Δ.)

- Το ον στου οποίου το πρόσωπο φαίνεται το αίμα¹².

- Αυτός που φαίνεται ερυθρωπός¹³.

 Ποιά φυλή αντιπροσωπεύει ή σε ποια φυλή ανήκει εκείνος του οποίου το πρόσωπο γίνεται ερυθρωπό ή φαίνεται το αίμα; Προσοχή! Στους ερυθροδέρμους όλο το δέρμα και όχι μόνο το πρόσωπο/η όψη τους είναι ερυθρόν και όχι ερυθρωπόν, από της γεννήσεώς τους.

                                                                                                                  

                                                                                                                    Συνεχίζεται                                                             

                       

ΜΕΡΟΣ 1ο

Καλή Ανάσταση του Κυρίου μας

Καλή Ανάσταση του Γένους των Ελλήνων

Θα επανέλθωμεν μετά την Κυριακή Του Θωμά.

.

---

1 Λεξ. Δορμπαράκη, σ.86.

2 Ηρόδοτος, Κλειώ, 60.

3 Λεξικόν Ησυχίου, Αιλίου Διογενειανού – Περιεργοπένητες, σ.162.

4 Λεξ. Liddel-Scott, σ. 227.

5 Ομήρου Οδύσσεια, στ.α28.

6 Ελένη Φατσέα, Περιοδ.Περισκόπιο της επιστήμης Νο 295, Ιούλ-Αυγ 2005, σ.42-52

7 Λεξ. Δορμπαράκη, σ.86.

8 Λεξ Αρχαιάς Ελληνικής γλώσσης, Χαρ. Αθ. Μπάλτας, εκδ. Δημ. Ν. Παπαδήμα, 1995.

9 Λεξ Σταματάκου, σ.115.

10 Λεξ. Liddel-Scott, λέξεις ανήρ και άνθρωπος.

11 Strong’s Exhaustive Concordance of the Bible,James Strong, S.T.D ,LL.D, 1978.

12 Strong’s Exhaustive Concordance of the Bible,James Strong, S.T.D ,LL.D, 1978.

13 Ώπως υποσημείωση 12.