ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

 

                                                               Τρομοκρατίας Νονός.

                                                               Οικολόγων Γαιοφθορία.

 

                                                                Σανχέντριν Καϊνιστών.

                                                                Υπερκυβέρνηση Ταλμουδιστών.

                                                                Σχίστης Ορθοδοξίας.

                                                                Ταφόπλακα Ελευθερίας.

                                                                Ηλεκτρονικόν Δεσμωτήριον.

                                                                Μεταλλακτήρ Ανθρώπινου DNA.

                                                                Αποτεφρωτήριον Εθνών.

 

ΜΕΡΟΣ 49ον

15. ΟΙ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

α. Οι Πυλώνες της Κοσμοθεωρίας του Συστήματος1

Για την επιτυχίαν του εγχειρήματός του, ήτοι της διδασκαλίας, μεταδόσεως της κοσμοθεωρίας του στους μυημένους παγκοσμίως, επιρροής και παγιδεύσεως των πολιτών, το (Σ) εδημιούργησε, προώθησε, προπαγάνδισε και επέβαλε, δια των οργάνων του, νέους όρους, αρχές, θεσμούς, ιδεολογίες, φιλοσοφίες, θρησκείες, μονοπώλια, τράπεζες, «επιστήμες»/ επιστημονικολογίες, αποκρυφιστικές εταιρείες, στρατιωτικοβιομηχανικά συμπλέγματα, μέσα εγχώριας και διεθνούς επιρροής, κ.α., στα οποία προσέδωσε κατά περίπτωση, μεταξύ άλλων, ανθρωπιστικόν, αγαπολογικόν, ειρηνευτικόν, και ενίοτε τρομοκρατικόν ολιστικόν/ παγκοσμιοποιητικόν χαρακτήρα..

Εάν θεωρήσουμε την κοσμοθεωρία του (Σ) ως ένα Θεωρητικόν οικοδόμημα, τότε κάθε ένας παράγων από τους προαναφερθέντες, επέχει θέση «ΠΥΛΩΝΟΣ», σταδιακώς και διαχρονικώς δημιουργηθέντος, αναλόγως της εκάστοτε επικρατούσης πολιτικο-οικονομικο-θρησκευτικής και στρατιωτικής καταστάσεως, της εποχής εμφανίσεώς του, αναγκαίου του καθενός ξεχωριστά, για την ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ των στόχων του Συστήματος..

Οι Πυλώνες αυτοί διακρίνονται σε δύο κύριες κατηγορίες, τους εσωτερικούς και εξωτερικούς.

Οι εσωτερικοί αφορούν στα δόγματα της μυστικής διδασκαλίας,  για την ύπαρξη του Θεού-Δημιουργού, την δημιουργίαν και κατηγοριοποίηση των λογικών διπόδων όντων, τον Ιβλίς/ Εωσφόρον, τον Ιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης (άσαρκον Ιησούν Χριστόν), και τον Θεάνθρωπον Ιησούν Χριστόν.

Οι εξωτερικοί αφορούν στις οδηγίες, αρχές, οργανισμούς, ιδρύματα, εταιρείες, ιδεολογίες, θρησκείες, σέκτες, φιλοσοφίες, επιστήμες, πολιτικά συστήματα, κλπ, όπως προέκυπταν κατά καιρούς, αναλόγως με τα ορατά και επίγεια προβλήματα, πάσης φύσεως, που αφορούσαν στην ζωήν των ανθρώπων, την καθημερινότητά τους, το μέλλον τους, τις σχέσεις μεταξύ τους, τις κυβερνήσεις τους, κλπ.

Οι τρόποι ή μέθοδοι παρουσιάσεως/προβολής εκάστου θέματος ή καταστάσεως, αναφερομένου στους πυλώνες, αποσκοπούν στο να πεισθούν (πολίτες, κυβερνήσεις, και τυχόν άλλοι) ή να παγιδευτούν, ειρηνικώς, νομίμως ή διαφοροτρόπως, περί της αναγκαιότητος και αποδοχής των προτεινομένων/ προβαλλομένων αποφάσεων, ως λογικώς καλύτερων, αναπόφευκτων, προς το συμφέρον των ανθρώπων, κοινωνιών, λαών, κυβερνήσεων και γενικά της ανθρωπότητος!!!

β. Εσωτερικοί πυλώνες (Εσωτερικά Δόγματα)

1/. Ο Ιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης, ΔΕΝ είναι ο Θεός των Ταλμουδιστών Ιουδαίων και κατά συνέπεια ΔΕΝ αναγνωρίζεται ως Δημιουργός του κόσμου.

α/. Η απόρριψη του Ιαχβέ/Ιησού Χριστού, ως Θεού Δημιουργού (όπως μεταξύ των άλλων, καταγράφεται στην ΓΕΝΕΣΗ), τεκμαίρεται αμέσως και εμμέσως. Αμέσως από τις βλάσφημες καταγραφές στο Ταλμούδ για τον Ιησού Χριστό (Βλέπε κατωτέρω) και μαρτυρίες από την Αγία Γραφή και εμμέσως από τα κείμενα του Ταλμούδ περί της Βίβλου (Παλαιάς Διαθήκης).

Διδαχές του Ταλμούδ που αναφέρονται βλασφήμως στον Ιησού Χριστό και την Θεοτόκο.

oΟ Ιησούς είναι νόθος συλληφθείς κατά την διάρκεια της εμμήνου ροής» [Kallah, 1b(18b)].

oΗ μητέρα του Ιησού ήταν μία πόρνη που είχε κάνει έρωτα με πολλούς άνδρες (Sanhedrin 106a, Sabbath, 106).

oΟ Ιησούς ήταν μάγος και εκτελέστηκε επειδή ασκούσε μαγεία (Sanhedrin, 43a).

o«Ο Ιησούς είναι υιός πόρνης και Πανδίρα στρατιώτου τινός» (Snahedrin, 67A).

o«Οι αποστάτες (βαπτισθέντες) Εβραίοι δέον να θανατώνονται» (Hilkoth Akum, X,2).

o«Ένας Ραββίνος έρχεται σε διαλεκτική σύγκρουση με τον Θεό και τον νικά. Ο Θεός (ΣΣ: Προφανώς η αναφορά στον θεό, αφορά στον θεόν των μη Ιουδαίων, ουσιαστικώς στον θεόν των χριστιανών), παραδέχεται τον ραββίνο ότι νίκησε στην σύγκρουση» (Baba Mezia, 59b).

β/. Οι Εβραίοι/Ισραηλίτες, συνεπεία της ανομίας τους κατά την διάρκειαν της αιχμαλωσίας τους, δια των εισχωρησάντων στις τάξεις τους «αλλοτρίων ψευδαδελφών», αντικατέστησαν πολλά σημεία της διδασκαλίας του Μωϋσέως με τις αποκρυφιστικές διδασκαλίες των ιερέων και μάγων της χώρας αιχμαλωσίας τους, που ελάτρευαν τον Βάαλ/Σατανά. Ο ισχυρισμός τους περί μυστικής μεταδόσεως της προφορικής διδασκαλίας του Μωϋσέως στους πρεσβυτέρους του Ισραήλ(Ταλμούδ), είναι τερατώδες ψεύδος αφού:

.Ο απόστολος Παύλος κατηγόρησε τους Ταλμουδιστές Φαρισαίους, ότι οι πατέρες τους είχαν φονεύσει όλους τους προφήτες του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης!2

.Ο Κύριος πολλάκις εχαρακτήρισε τους Ιουδαίους του Σανχέντριν, με βαρείς αλλά αποκαλυπτικούς χαρακτηρισμούς, που απεδείκνυαν την αλλοτρίωσή τους και την άρνηση του Ιαχβέ ως θεού τους,  όπως:

.«Κατάρας τέκνα» (Β΄ΠΕΤΡΟΥ: 2/15-17) [Η προφητική κατάρα που ελέχθη μετά το προπατορικό αμάρτημα προς τον όφιν/Σατανά και τους απογόνους του Κάϊν]

.«Άνομοι» (Β΄ΘΕΣΣ: 2/8)

.«Γενεά Σκολιά», «Ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν», και «τέκνα των δολοφόνων των προφητών» (ΜΑΤΘ: 23/29-33)

.«Συναγωγή του Σατανά» (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 2/9  και 3/9)

γ/. Αποσπάσματα από το Ταλμούδ

«Η Βίβλος ομοιάζει με το νερό, η Μισνά με κρασί, η δε Γκεμάρα με αρωματικό κρασί. Όπως ο κόσμος δεν μπορεί να υπάρξη χωρίς νερό, κρασί και κρασί αρωματικό, έτσι δεν μπορεί να υπάρξη χωρίς την Βίβλο, την Μισνά και την Γκεμάρα. Η Παλαιά Διαθήκη ομοιάζει με άλας, η Μισνά με πιπέρι και η Γκεμάρα με ευωδιά, ο δε κόσμος δεν μπορεί να υπάρξη άνευ αυτών!» (MASECH, SEPHARIM, FOLIO 13, Β)

«Εάν ο άνθρωπος θα κάνη χρήσιν αποφθέγματος από την Βίβλον αντί του Ταλμούδ, αυτός δεν θα δει ευτυχίαν» (CHAG, FOLIO 10, Β)

«Οι λόγοι του Ταλμούδ είναι περισσότερον γλυκείς από τους λόγους της Βίβλου» (TALMOUD DE JERUSALEM, BERACHOTH, PEREK Ι)

«Αι παραβάσεις του Ταλμούδ είναι σοβαρώτεραι παρά οι παραβάσεις της Βίβλου» (SANHEDRIN, FOLIO 88 β)

«Δεν πρέπει κανείς να έχη επικοινωνία μ’ αυτούς οι οποίοι κρατούν εις χείρας την Βίβλον αντί του Ταλμούδ» (SEPHER CAD HA KEMACH, FOLIO 74, C, 4).

«Υιέ μου, δίδε περισσοτέραν προσοχήν εις τους λόγους των ραβίνων παρά εις τους λόγους της (Παλαιάς) Διαθήκης!» (Κείμενον ERUBIN, FOLIO 21 β, CF, Κείμενον GITTIN, FOLIO 59 β).

«Οι διδασκαλίες του Ταλμούδ ευρίσκονται άνωθεν όλων των άλλων νόμων, Αύται είναι περισσότερον  σπουδαίες και από τους νόμους του Μωϋσέως.» ( Ραββίνοι ISMAEL, CHAMBAR,   κ.α)

«Ό αναγιγνώσκων την Βίβλον χωρίς την Μισνά και την Γκεμάρα ομοιάζει τον άνθρωπον, ο οποίος δεν έχει Θεόν!» (SEPHER CHAFARI ZEDEK, FOLIO 9)

«Εμείς αναγνωρίζομεν ότι αναμφιβόλως το Ταλμούδ υπερέχει της Βίβλου του Μωϋσέως» (Εβραϊκά Αρχεία, 1867, τόμος 25, σελίς 15 ο)

«Όποιος δεν εκτελεί τας εντολάς του Ραβίνου, είναι άξιος θανάτου» (Κείμενον ERUBIN, FOLIO 21, β)

«Όποιος αντιλέγει εις τον Ραβίνον του, φιλονικεί μαζύ του ή αγανακτεί εναντίον του, αυτό αντίκειται εις το μεγαλείον του Θεού και φιλονικεί μαζύ του και αγανακτεί εναντίον του» (Κείμενον SANHERDIN, FOLIO 110, α)

«Τα λόγια των Ραβίνων είναι λόγια Θεού ζώντος!» (BACHAIAD PENT FOLIO 201, COL.4)

«Ο φόβος ενώπιον του Ραβίνου είναι ο φόβος ενώπιον του Θεού!» (I AD. CHAZ HILCH, TALMUD, THORA, PEREK 5, 1)

«Εάν ο ραβίνος σου λέγη ότι το δεξί σου χέρι είναι αριστερό και το αριστερό σου δεξί, πρέπει να πιστέψης τα λόγια του!» (AD. DEUTER., XVII, 11)

«Οι αποθανόντες ραβίνοι καλούνται εις τους ουρανούς δια να διδάξουν τους εκλεκτούς» (AD PENT., PAR 28 FOLIO 129, COL.3)

2/. Οι Ιουδαίοι (Jews) είναι ο «εκλεκτός λαός» του Θεού

α/. Σύμφωνα με την καμπαλιστική ερμηνεία της βίβλου, ο Αδάμ και οι εξ αυτού προελθόντες χαρακτηρίζονται ως «υιοί της λάσπης», ενώ οι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι ως «υιοί φωτός», φωτισθέντες από τον Ιβλίς/τον «πρίγκηπα του φωτός».

Στο κοράνιο ,που αποτελεί συρραφή κειμένων εξ αντιγραφής της Βίβλου (Παλαιάς Διαθήκης) και του Ταλμούδ, ο Εβλίς/Ιβλίς(Iblis) ή Σαϊτάν (Shaytan), είναι ο Διάβολος.

«Ότε είπομεν τοις Αγγέλοις, κύψατε ενώπιον του Αδάμ, πάντες έκυψαν, εκτός του Εβλίς, όστις ήτο εκ των πονηρών πνευμάτων. Ούτος αντέστη κατά των εντολών του Θεού. Μήπως θα λάβετε ως προστάτην τον Σατανάν και την γενεάν αυτού αντ’εμού; Ούτοι εισίν εχθροί υμών. Οία βδελυρά ανταλλαγή η των ασεβών!» (Κοράνιον, κεφ. ΙΗ΄, ΤΟ ΑΝΤΡΟΝ, στ.48).

Κατά τους Ταλμουδιστές, οι  Ιουδαίοι (Jews)  είναι οι μόνοι που απεκλήθησαν από τον θεόν (τους), άνθρωποι, σε αντίθεση με όλους τους άλλους (διαφορετικής φυλής, εθνικότητος, θρησκεύματος) που δεν είναι άνθρωποι, αλλά κτήνη/θηρία/γκόϊμ., και έχουν θείον προορισμόν και εντολή να κυριαρχήσουν στην ανθρωπότητα και να υποτάξουν όλους τους λαούς της γης σε μία παγκόσμια κυβέρνηση υπό την απόλυτη εξουσία τους.

Κατ’ άλλην καμπαλιστικήν ερμηνεία, τα μυστήρια της σοφίας εδόθησαν αρχικώς στον Αδάμ όταν ήταν ακόμη στον κήπο της Εδέμ, στον τύπο ενός βιβλίου που παραδόθηκε από τον άγγελο Ραζαήλ. Στην συνέχεια επειδή ο Αδάμ παρανόμησε,3 το βιβλίο πέρασε διαδοχικώς στους Σηθ, Ενώχ, Νώε, Αβραάμ, Μωϋσή και τελικώς στους σοφούς της Σιών. Τα μυστήρια της σοφίας περιλαμβάνονται στο Ταλμούδ και τις απόκρυφες ερμηνείες της Καμπάλα.

Ποίος είναι λοιπόν, ο «θεός» των ταλμουδιστών Ιουδαίων;

Όχι ο Ιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά ο κατ’αυτούς, Άγγελος του φωτός (Εβλίς), δηλαδή ο Σατανάς/Εωσφόρος.

β/. Χαρακτηρισμοί του Ταλμούδ για τους Ιουδαίους (Jews)

-«Οι Εβραίοι ονομάζονται άνθρωποι, αλλά οι Χριστιανοί δεν ονομάζονται άνθρωποι» (IEBHAMMOTH, 61A).

-Κάθε Εβραίος που χύνει το αίμα των αθέων (μη Εβραίων) κάνει το ίδιο με μία θυσία προς τον Θεό (Bammidber raba, c21-jalkut 772).

-Οι Εβραίοι ελεύθερα μπορούν να εξαπατούν τους απίστους (Sanhedrin, 57a).

-Οι Εβραίοι μπορεί να κλέψουν τους μη εβραίους (Baba Mezia, 24a).

-«Ο Θεός εδημιούργησε τους μη Εβραίους εις ανθρώπινον σχήμα, δια να μην εξυπηρετούνται οι Εβραίοι υπό κτηνών. Επομένως οι μη Εβραίοι είναι υποχρεωμένοι να υπηρετούν νυχθημερόν τους Εβραίους» (MIDRASCH TALPIOTH, σ.255-L)

Ποια ήσαν και είναι τα βασικά σημεία της εσωτερικής διδασκαλίας των Ταλμουδιστών, δια των οποίων αυτοχαρακτηρίζονται σοφοί, εκλεκτοί;

.Η νοητική ικανότης και η ευφυΐα είναι το κριτήριο ανωτερότητος μεταξύ των ανθρώπων (Δείκτης I.Q.).

.Τα όντα με αποδεδειγμένα (;;;) ανώτερη ευφυΐα, έχουν δικαίωμα να διοικούν τα κατώτερα νοητικώς όντα, διότι αυτά ως κατώτερα δεν γνωρίζουν τι είναι το κακό ή το καλό ή ποιο είναι καλύτερο.

.Τα παραπάνω βασίζουν «επιστημονικώς» στους κατ’ αυτούς επιστημονικούς νόμους της εξελίξεως της φύσεως (επικράτηση του ισχυροτέρου-θεωρία του Δαρβίνου).

γ/. Χαρακτηρισμοί του Ταλμούδ για τους μη Ιουδαίους (ιδιαιτέρως τους χριστιανούς)

Σύμφωνα με το Ταλμούδ, μόνο οι Εβραίοι (Jews) επλάσθησαν και απεκλήθησαν από τον Θεό άνθρωποι. Οι υπόλοιποι (μη Εβραίοι) αποκαλούνται με διάφορα ονόματα όπως:

oΛάτρες των αστεριών και των πλανητών (Akum). Προχριστιανικώς ονομάζονταν όλοι οι έχοντες άγνοια του «πραγματικού» Θεού (των Ταλμουδιστών). Αργότερα υπονοούσαν κυρίως τους Χριστιανούς.

oΚτηνοβάτες, Λάτρες ειδώλων (Nezikin/Abodah Zarah, 15β,22α).

oΑνόητοι, άνθρωποι της γης (Amme Haarets). Με τον όρο αυτό αποκαλούν τους κατά την κρίση τους «ακαλλιέργητους» και αμόρφωτους.

oΑιρετικοί (Minim). Κατά τον ραββίνο Meir όποιοι έχουν στην  κατοχή τους βιβλία που ονομάζονται ευαγγέλια είναι αιρετικοί τα δε βιβλία τους καλούνται τόμοι ανομίας (Minim Aven Gibaion).

oΑκάθαρτοι (Schabbath, 145β-Iobe Dea, (198 48) Hagal.

oΚτήνη (Kerithuth, 6β, σ.78).

oΥπηρέτες των Εβραίων, χωρίς να μπορούν να απαλλαγούν απ’ αυτό το καθήκον (Midrasch Talpioth, σ. 225).

oΠαιδιά του Διαβόλου (Zohar, I, 28β)[;;;].

oΛαός γαϊδάρων [Zohar, 11(64β)-Kethuboth (110β)-Kidduschim, 68α].

oΑν φας μαζί με έναν μη Εβραίο είναι σαν να τρως μ’ ένα σκύλο (Tosapoth, Jebamoth, 94,β).

oΗ σεξουαλική επαφή μεταξύ μη Εβραίων, είναι όπως η συνουσία των ζώων (Sanhedrin,74β).

oΕπιτρέπεται η θανάτωση ενός μη Εβραίου (Sepher Ikkarim III c25).

oΟι μη Εβραίοι είναι εκτός προστασίας του νόμου και ο Θεός έχει «εκθέσει τα χρήματά τους στο Ισραήλ» (Baba Kamma, 37b).

oΤα κορίτσια των μη Εβραίων βρίσκονται σε κατάσταση ακαθαρσίας (niddah) από την γέννα τους (Abodah Zarah, 36b).

oΟι Εβραίοι πρέπει να καταστρέψουν τα βιβλία των χριστιανών (Shabbath, 116a).

o«Οι Ταλμουδιστές συμφωνούν ότι τα βιβλία των Χριστιανών πρέπει να καίγωνται» (SCHABBATH, 116A, TOS).

o«Οι Χριστιανοί ειδωλολάτρες είναι τα τέκνα του όφεως και της Εύας» (Zohar, 1,28B).

3/. Ο Ιησούς Χριστός ασκούσε «μαύρη μαγεία» και ήταν γιος πόρνης.

α/. Σε όλα τα βιβλία του Ταλμούδ, ο Ιησούς Χριστός όχι μόνον δεν αναφέρεται ως θεάνθρωπος αλλά χλευάζεται και βλασφημείται, άλλοτε με αισχρούς και βορβορώδεις χαρακτηρισμούς και υπαινιγμούς, άλλοτε με ψευδείς διηγήσεις, κι’ άλλοτε με αντιφατικές αλληγορίες. Σύμφωνα με τις διδασκαλίες των βιβλίων του Ταλμούδ (Toldath Jeschy, Mishnah Yerushalmi Κεφ. 12, Ben Jacobh, σελ. 127α, κ. α.), ο Ιησούς Χριστός:

.Χαρακτηρίζεται και ως Μαύρος Μάγος (!) που έμαθε την τέχνη της μαγείας στην Αίγυπτο(!) κατά τα νεανικά του χρόνια, και κατάφερε να περάσει στα εδάφη του Ισραήλ κάποια μαγικά σύμβολα, στα κρυφά (ραμμένα κάτω από το δέρμα μέσα στις σάρκες των χεριών του!), για να αποφύγει(!) τις αυστηρές κυρώσεις, που προέβλεπε ο Μωσαϊκός Νόμος κατά των Μάγων.

.Όλα τα θαυμαστά έργα, που έκανε (θεραπεύοντας ασθενείς, δαιμονισμένους κι’ ετοιμοθάνατους, ανασταίνοντας τον νεκρό Λάζαρο κ.λ.π.), δεν ήταν θεϊκά θαύματα, αλλά αποτελέσματα άσκησης τελετουργικής Μαύρης Μαγείας, με την οποία κατόρθωνε να τον βοηθούν ο Σατανάς και όλες οι δαιμονικές λεγεώνες της Κόλασης!!!4

 β/. Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού, ανάγκασε τους Ταλμουδιστές, όχι μόνον να αρνηθούν την Θεότητα του Ιησού Χριστού, αλλά να επιτεθούν με πνεύμα μισαλλοδοξίας εναντίον του.

Μετά τα πάθη του Ιησού Χριστού, την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του, στα κείμενα του Ταλμούδ περιελήφθηκαν πολλά και βλάσφημα, άσεμνα, χλευαστικά, μοχθηρά και συκοφαντικά σχόλια εναντίον του Ιησού Χριστού, με σκοπό ν’ αποτραπούν η διάδοση του Ευαγγελίου Του και η επέκταση του Χριστιανισμού. 

Από τον 6ον έως και τον 16ον αιώνα , όλα τα χριστιανικά κράτη της Ευρώπης (για να προστατεύσουν το βάναυσα προκαλούμενο θρησκευτικό συναίσθημα των Χριστιανικών πληθυσμών τους και να αποτρέψουν εκδηλώσεις μαζικής οργής εναντίον των Εβραίων), αναγκάστηκαν, κατά καιρούς, με έκτακτες και ειδικές νομοθετικές και διοικητικές ρυθμίσεις, να απαγορεύσουν την κυκλοφορία βιβλίων του Ταλμούδ, ακόμη δε και να λάβουν, και άλλα πρόσθετα απαγορευτικά μέτρα κατά των Εβραίων, που, σε ορισμένες περιπτώσεις, έφθασαν μέχρι και τη μαζική απέλασή τους από διάφορες χώρες (Αγγλία το 1290, Γαλλία το 1394, Πορτογαλία, Ισπανία το 1492 κ. α.).

Οι συνήθεις εκφράσεις πίσω απ’ τις οποίες εννοείται ο Ιησούς Χριστός στα διάφορα Ταλμουδικά κείμενα είναι: «Otho Isch» (=εκείνος ο άνθρωπος, αυτός που είναι γνωστός σ’ όλους), «Peloni»(=κάποιος), «Noggar bar Naggar» (=ο γιος του μαραγκού, που ήταν και αυτός μαραγκός), «Talui» (=Αυτός που τον κρέμασαν), «Ben Charsch etaim»(=ο γιος του ξυλουργού).5

Σήμερα, η άρνηση της Θεότητας του Ιησού Χριστού είναι της μόδας στους ψευδοπροοδευτικούς διανοούμενους, που ενσυνειδήτως ή ασυνειδήτως, αναμασούν τις απόψεις της Μασονίας, της Θεοσοφίας, του Υλισμού ή διαφόρων αιρέσεων και μυστικών διδασκαλιών που κατακλύζουν ως ακάθαρτα ερπετά τις χώρες και την πατρίδα μας.

Πράγματι, αν ο Ιησούς Χριστός δεν είναι ο Υιός του Θεού, τότε ούτε η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού. Κι αν η Αγία Γραφή δεν είναι ο Λόγος του Θεού, τότε ούτε ο άνθρωπος έχει αξία, αφού δεν υπάρχει Ανάσταση και Σωτηρία.

 Όταν απέτυχε η προσπάθεια να Τον εξουδετερώσουν με τον πειρασμό του Διαβόλου στην έρημο, και όταν άρχισε το κήρυγμα της Βασιλείας του Θεού, τότε το Ιουδαιοταλμουδικό Πολιτικοθρησκευτικό Κατεστημένο, εστράφη εναντίον Του και της Εκκλησίας Του.

4/. O Eωσφόρος είναι ο πραγματικός θεός

α/. Που στηρίζουν οι ταλμουδιστές Ιουδαίοι την διατύπωση του δόγματός τους;

·Ο Εωσφόρος κατάφερε να παρασύρει το 1/3 των αοράτων κτισμάτων του Θεού σε αποστασία από τον Θεό. Επίσης εξαπάτησε τα τελειότερα λογικά/ανθρώπινα δημιουργήματα (Αδάμ-Εύα).

·Αφού ο Εωσφόρος επέτυχε να παρασύρει σε αποστασία τον Αδάμ και την Εύα και το 1/3 των Αγγέλων Αυτού, αφ’ ενός μεν έχει ισχύ τουλάχιστον ισοδύναμη με εκείνη του Θεού Ιαχβέ, αφ’ ετέρου δε είναι πιο ευφυής από τον Θεό. Συνεπώς ο Εωσφόρος πρέπει να διοικεί το σύμπαν (ή τα σύμπαντα) και όχι ο Θεός. Με άλλα λόγια, αυτός (ο Εωσφόρος) πρέπει να ονομάζεται Θεός. Αυτό είναι το βαθύτερο νόημα της κατά κόρον και από όλα τα μέσα παρουσιαζομένης αιώνιας πάλης του Καλού και του Κακού (Μόνο που δεν μας διευκρινίζουν ποιο είναι το Καλό και ποιο το Κακό.

β/. Το «άστρο του Δαβίδ», νεότερο σύμβολο του Ισραήλ και του Ιουδαϊσμού

Το εξάκτινο αστέρι που διαμορφώνεται από δύο ισόπλευρα τρίγωνα, ενσωματώθηκε στην σημαία του σημερινού κράτους του Ισραήλ το 1948. Καλείται το αστέρι του Δαβίδ, ή το magen Δαβίδ "ασπίδα του Δαβίδ", και πήρε το όνομά του από σύγχρονη σχετικώς παράδοση (περί τον 17ον αιώνα) ότι, ο Δαβίδ έφερε μια εξάγραμμη διαμορφωμένη ασπίδα κατά την διάρκεια της ήττας του Γολιάθ.

Το εξάκτινο αστέρι οποίον  οι ανιστόρητοι και αγράμματοι αποκαλούν «Άστρο του Δαβίδ», ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση έχει ούτε με άστρον ούτε με τον Δαβίδ, διότι:

.Δεν υπάρχει καταγεγραμμένη μαρτυρία στην Παλαιά Διαθήκη, ότι ο Δαβίδ είχε ασπίδα με τα μνημονευόμενα χαρακτηριστικά, ούτε υπάρχει πραγματικά καμία αναφορά γι' αυτό σε οποιαδήποτε πρόωρη ραββινική λογοτεχνία. Το σύμβολο είναι πάρα πολύ σπάνιο στα έργα τέχνης των Ιουδαίων.

.Η θεωρία ότι ο συνδυασμός καθιστά τα τρίγωνα αδιάσπαστα, όπως τους Ιουδαίους, και ότι οι τρεις πλευρές αντιπροσωπεύουν τους τρεις τύπους Ιουδαίων: Κοχανίμ, Λευΐτες και Ισραηλίτες, είναι αυθαίρετη και αβάσιμη.

.Το σύμβολο του εξάκτινου αστέρος,6 έχει ισχυρές συνδέσεις με τον Καβαλισμό, με το τρίγωνο προς τα πάνω (το σύμβολο του στοιχείου της πυρκαγιάς) που αντιπροσωπεύει την πρόθεση του ανθρώπου να φθάσει ή να επιστρέψει στο θείο, και στο τρίγωνο προς τα κάτω (το σύμβολο του στοιχείου του ύδατος), που δηλώνει την κάθοδο του θείου.

.Τα δύο τρίγωνα έχουν αποκρυφιστική σημασία και δηλώνουν αμφότερα Θεότητα. Το τρίγωνο με την κορυφή κάτω, δηλώνει τον τριαδικόν θεόν των Χριστιανών (ΧΡΙΣΤΟΝ) και το τρίγωνο με την κορυφή άνω δηλώνει τον ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΝ, απεσταλμένον του Εωσφόρου στην γη. Αμφότερες οι θεότητες, ευρίσκονται σε αέναη διαμάχη με τελικό νικητή, κατά τους Ταλμουδιστές, τον Εωσφόρον, θεόν των ταλμουδιστών.

γ/. Τέτοιου είδους διδασκαλίες ο Ιησούς Χριστός τις χαρακτήριζε ως «φορτία βαρέα και δυσβάστακτα», που τα τοποθετούν πάνω στους ώμους των ανθρώπων οι Φαρισαίοι (ΜΑΤΘ: 23/4, ΛΟΥΚΑΣ:11/46). Εξ αιτίας αυτών των διδασκαλιών (του Ταλμούδ), ο Θεάνθρωπος Ιησούς εξαπέλυσε όλα εκείνα τα επιτιμητικά λόγια «ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί...» (ΜΑΤΘ:23/13-29, ΛΟΥΚΑΣ:11/42, 44, 46-47, 52) «μωροί και τυφλοί» (ΜΑΤΘ:23/17, 19, 26), «οδηγοί... τυφλοί τυφλών» (ΜΑΤΘ:15/14, 23/24), κ.α.

Σ’ αυτήν την καυστική κριτική και δημόσια αμφισβήτηση της ορθότητας και της θεοπνευστίας των Ταλμουδικών διδασκαλιών, που έπληττε ανεπανόρθωτα το κύρος και την αυθεντία των νομοδιδασκάλων, οφείλονταν, κατά κύριο λόγο, το μίσος του Ιουδαϊκού Ιερατείου εναντίον του Ιησού Χριστού και το μένος, με το οποίον, επεδίωκε την σύλληψη και εξόντωσή Του.

δ/. Οι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι πιστεύουν στην ύπαρξη του Σατανά;

Επειδή ο ψευδοθεός τους είναι ο «άρχοντας του ψεύδους», οι ταλμουδιστές φανερώς διδάσκουν ότι ο Σατανάς δεν αποτελεί φυσική ύπαρξη, αλλά είναι αυτό που εμείς αποκαλούμε «κακό», μας εμποδίζει να πράττουμε το καλό και μας αποτρέπει να ακολουθούμε τον ορθόν δρόμον και την διδασκαλία της πίστεως προς τον Θεόν (τους). Σε κάθε περίπτωση, για τους Ταλμουδιστές, ο Σατανάς είναι κατώτερός από τον θεόν τους και δεν μπορεί να κάνει τίποτε χωρίς την άδεια του θεού (τους).

Άλλωστε «όταν ένας αλλόθρησκος ερωτά έναν Ιουδαίον, εάν τα βιβλία του Ταλμούδ περιέχουν κάτι εναντίον αυτών, ο ερωτώμενος οφείλει πάντοτε να διαψεύδει» (SZAALOTH-UTSZABOT, Η Βίβλος του JORE DIA 17).

Satan in Judaism is not a physical being ruling the underworld, rather, in the Τοrah, the word Satan indicates “accuser,” “hinderer” or “tempter.” Satan is therefore more an illusory obstacle in one’s way - such as temptation and evil doings - keeping one from completing the responsibilities of tikkun olam (fixing the world). Satan is the evil inclination to veer off the path of righteousness and faithfulness in God.

Throughout the Torah, Satan challenges God to test the true loyalty of his followers, including Adam and Eve, as well as Abraham. However, Satan remains inferior to God and is incapable of taking action on mortals without God’s permission. In the Talmmud and Midrash, Satan appears as the force in the world, responsible for all sins. Some Midrashim claim that the sounding of the Shofar on Rosh Hashnah is utilized to keep Satan away as Jews begin to atone for their sins. Even the morning after Yom Kippur, many Jews attend services to guarantee Satan does not make one last effort to instigate Jews to commit sins. [Sources: Eisenberg, Ronald L. The JPS Guide to Jewish Traditions. PA: Jewish Publication Society, 2004; Wigoder, Geoffrey , Ed. The New Standard Jewish Encyclopedia. NY: Facts on File, 1992; Kolatch, Alfred J. The Jewish Book of Why/The Second Jewish Book of Why. NY: Jonathan David Publishers, 1989].

Ενώ με αυτήν την σημασίαν εξεφράζοντο δημοσίως για τον Σατανά οι Φαρισαίοι, αποκρύφως τον ελάτρευαν με το όνομα Ιβλίς/Εωσφόρον, κατηγορούσαν τον Ιησούν για τα θαύματά Του, αρνούμενοι διαρρήδην ότι έκανε θαύματα επειδή ήταν Θεάνθρωπος .

«Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον·καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια». (ΜΑΤΘΑΙΟΣ: 9/32-34)].

γ. Εξωτερικοί πυλώνες (Συνιστώσες)

Φρονούμεν ότι κάθε καλόπιστος αναγνώστης, έχει πεισθεί πως ο Ταλμουδικός Ιουδαϊσμός ως ιδεολογία και κοσμοθεωρία, είναι ο μεγαλύτερος πνευματικός εχθρός της ανθρωπότητος, αφού, εκτός των άλλων, αποτελεί την μήτρα γενέσεως όλων των μορφών πολιτικών ιδεολογιών και συστημάτων διακυβερνήσεως, θρησκειών, αιρέσεων, αποκρυφιστικών εταιρειών, μεταφυσικών θεωριών, θεσμών, οικονομικών συστημάτων/ μονοπωλίων, κλπ, δηλαδή των Συνιστωσών του, εξ αιτίας των οποίων σήμερον η ανθρωπότης, πένομένη υλικώς και πνευματικώς, οδηγείται στην καταστροφή.

Για να λειτουργεί και να συντηρείται όμως, επί αιώνες, το κυρίαρχο Ιουδαιοταλμουδικό Σύστημα, και να υλοποιούνται συνεχώς οι στόχοι του Tαλμουδικού Ιουδαϊσμού παντού, σε κάθε τομέα και πτυχή του δημοσίου και ιδιωτικού βίου ΟΛΩΝ των κρατών της γης, απαιτείται η οργάνωση-λειτουργία και δράση ενός δικτύου, ορατών και αόρατων μηχανισμών, από καταλλήλως εκπαιδευμένους  ιερείς-εκτελεστές-συντηρητές.

Το δίκτυο αυτό είναι υπαρκτό, ορατό εν μέρει, και διοικείται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ από  Ταλμουδιστές Ιουδαίους (Jews). Tα «λογικά» αυτά δίποδα όντα (οι ίδιοι οι Ιουδαίοι ισχυρίζονται ότι δεν ανήκουν στην Αδαμική/ανθρώπινη γραμμή, ασχέτως εάν για τους δικούς τους λόγους αυτοχαρακτηρίζονται ως άνθρωποι, πιστοί ιερείς-εκτελεστές των εντολών-δογμάτων του Ταλμουδικού Ιουδαϊσμού, όπως αποδείξαμε μέχρι τώρα, συνιστούν και τους «έλλογους» εχθρούς της ανθρωπότητος. 

1/. Εθνικός: Σιωνισμός (NA-tional ZI-onism)

α/. Οι Ταλμουδιστές προκειμένου να μην αναζητηθεί το περιεχόμενο του Ταλμούδ και να παραμείνουν άγνωστες ακόμη και η λέξη Ταλμούδ ή ο όρος Ταλμουδισμός, διότι παραπέμπει σε αποκρυφισμό, στις βλασφημίες κατά του Ιησού και της Θεοτόκου, τον απόλυτο ρατσισμό των Ταλμουδιστών Ιουδαίων κατά όλων των άλλων λαών της ανθρωπότητος, αντικατέστησαν τις λέξεις Ταλμούδ, Ταλμουδισμός με την λέξη Σιών και τον όρο «Σιωνισμός», αντιστοίχως.

Η λέξη Σιών είναι προϊόν σφετερισμού της Αγίας Γραφής την οποία έχουν απορρίψει, για τους λόγους που πολλάκις έχουμε καταγράψει και αποδείξει. Είναι δε τόσον δική τους η λ. Σιών, όσον δική τους είναι η Παλαιά Διαθήκη ή όσον η Μακεδονία έχει σχέση με τους σημερινούς Σκοπιανούς.

Και όμως, σήμερα όλοι σχεδόν ομιλούν για Σιών/Σιωνισμό-Αντισιωνισμό/ Αντισημιτισμό αγνοούντες ότι αυτοί είναι όροι που επινοήθηκαν/ σφετερίσθηκαν από τους Ταλμουδιστές, προκειμένου οι άνθρωποι να μην μάθουν ποτέ τι είναι το Ταλμούδ, τι περιλαμβάνει, τι σημαίνει Ταλμουδισμός, ποίοι κρύπτονται όπισθεν του Ταλμούδ, τι επιδιώκουν οι Ταλμουδιστές και ποιές είναι οι συνιστώσες του Ταλμουδισμού.

β/. Οι σημερινοί Ταλμουδιστές Ιουδαίοι (Jews) δεν έχουν σχέση με την Σιών ούτε με την Παλαιά Διαθήκη, ούτε με τον παλαιό λαό Ισραήλ. Αμφότερες (Σιών-Παλαιά Διαθήκη) είναι δώρα του Ιησού Χριστού (Ιαχβέ) στους Χριστιανούς, στον Νέο Ισραήλ της Χάριτος του Θεού, του οποίου «Πρωτότοκοι» είναι οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί!

Σιών-Σιωνισμός

-Η λέξη Σιών έχει τις εξής σημασίες:

oΚατευθυντήριος Κίων.

oΌρος της Ιερουσαλήμ.

oΠρωτεύουσα (Μόνιμη).

oΛαός του Θεού.

-Η λέξη Σιών αναφερομένη στην Παλαιά Διαθήκη που έχει απορριφθεί από τους Ταλμουδιστές από τους χρόνους των Προφητών ή κατ’ άλλους από την εποχήν της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας (6ος π.Χ. αιών), ήταν η προτύπωση της Εκκλησίας του Χριστού (Ιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης).

«Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐμβαλῶ εἰς τὰ θεμέλια Σιὼν λίθον πολυτελῆ ἐκλεκτὸν ἀκρογωνιαῖον, ἔντιμον, εἰς τὰ θεμέλια αὐτῆς, καὶ ὁ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ μὴ καταισχυνθῇ» (ΗΣΑΪΑΣ: 28/16).

«Τέρπου καὶ εὐφραίνου, θύγατερ Σιών, διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἔρχομαι καὶ κατασκηνώσω ἐν μέσῳ σου, λέγει Κύριος…» (ΖΑΧΑΡΙΑΣ, 2/1415) [Η Σιών καλείται να χαίρει διότι ο Κύριος έρχεται και θα κατασκηνώσει ανάμεσά της].

«Τέρπεσθαι γάρ και ευφραίνεσθαι προστέταχεν αναγκαίως την νοητήν Σιών, ήτις εστίν Εκκλησία Θεού ζώντος…» (Κύριλλος Αλεξανδρείας).

«Πρὸς ὃν προσερχόμενοι, λίθον ζῶντα, ὑπὸ ἀνθρώπων μὲν ἀποδεδοκιμασμένον, παρὰ δὲ Θεῷ ἐκλεκτόν, ἔντιμον… ἱεράτευμα ἅγιον, ἀνενέγκαι πνευματικὰς θυσίας εὐπροσδέκτους τῷ Θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ· διότι περιέχει ἐν τῇ γραφῇ· ἰδοὺ τίθημι ἐν Σιὼν λίθον ἀκρογωνιαῖον, ἐκλεκτόν….» (Α΄ ΠΕΤΡΟΥ: 2/4-6).

Ποιος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Σιών; Ο Ιησούς Χριστός!!!

«Τί οὖν ἐστι τὸ γεγραμμένον τοῦτο, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας;» (ΛΟΥΚ: 20/17).

«…καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας» (ΕΦΕΣ: 5/23).

«Κυκλώσατε λαοὶ Σιών, καὶ περιλάβετε αὐτήν, καὶ δότε δόξαν ἐν αὐτῇ, τῷ ἀναστάντι ἐκ νεκρῶν, ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ λυτρωσάμενος ἡμᾶς, ἐκ τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν.» (Λειτουργία Μεγ. Σαββάτου).

Δια  της λέξεως Σιών υποδηλώνεται ο Λαός του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης που είναι ο ίδιος (Θεός) και στην Καινή Διαθήκη, δηλαδή ο Ιαχβέ/Ιησούς Χριστός. Με άλλα λόγια Σιών είναι η Εκκλησία του Θεού, του Νέου Ισραήλ της Χάριτος.

Για τον λόγο αυτόν ο Θεός ξεχώρισε την θυγατέρα Σιών (Χριστιανοί) από την θυγατέρα Βαβυλώνος (Αντιχριστιανοί/Ταλμουδιστές/ «Σιωνιστές»).

Συνεπώς οι σύγχρονοι «Σιωνιστές» είναι σφετεριστές της λέξεως Σιών και της σημασίας της και κατ’ επέκταση του όρου Σιωνισμός.

γ/. Γιατί όμως, οι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι (Jews), σφετερίστηκαν την λ. Σιών και τον όρον Σιωνισμός;

Για τους ίδιους ή παρόμοιους λόγους που οι Σκοπιανοί εσφετερίσθησαν το όνομα και την ιστορίαν της Μακεδονίας και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήτοι:

-Για να αποκρύψουν τα καταχθόνια σχέδιά τους που περιλαμβάνονται στο Ταλμούδ και στα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών».

-Για να αποπροσανατολίσουν τους ασχολουμένους με την αναζήτηση της αληθείας μέσω της Παλαιάς Διαθήκης, ώστε όσοι διαπιστώσουν τα εγκλήματα των Ταλμουδιστών, να απορρίπτουν και το θεωρούμενο από αυτούς (τους ερευνητές) ως Θρησκευτικό Σύνταγμά τους, δηλαδή την Παλαιά Διαθήκη.

Σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των λεγομένων Χριστιανών αγνοεί την ύπαρξη του Ταλμούδ και φρονεί ότι ο θρησκευτικός φανατισμός των Ταλμουδιστών (Jews), προέρχεται από την Παλαιά Διαθήκη, το περιεχόμενο της οποίας, ανοήτως, ακρίτως, αυθαιρέτως, συκοφαντικώς, χαρακτηρίζουν αισχρό και μισαλλόδοξο.

-Για να ιστορικοποιήσουν τα σημερινά τους ονόματα ως προερχόμενα από τους «προγόνους» τους που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη (Αδάμ, Ισαάκ, Ιακώβ, Δαβίδ, Αβραάμ, Μωϋσής, Εσθήρ, Ραχήλ, Σάρα, κλπ).

-Για να παρουσιάσουν τίτλους αρχαιότητος και κυριότητος της …άγνωστης βιολογικής γραμμής τους, αφού ο όρος Σιών αναφέρεται πολλάκις στην Παλαιά Διαθήκη.

δ/. Οι Ταλμουδιστές εκτός από τον αντισημιτισμό, που είναι δικό τους δημιούργημα,   εδημιούργησαν και τον όρο «αντισιωνισμός», ως αντίδραση κατά της διαχρονικής δράσεως του διεθνούς Σιωνισμού και των φανερώς ή κρυφώς δρώντων «Σιωνιστών».

Οι σημερινοί «αντισιωνιστές», κυρίως οι συστημικοί εθνικιστές και νεοπαγανιστές, δεν αναφέρονται στο Ταλμούδ, από άγνοια ή σκοπιμότητα, ούτε το σχολιάζουν, ούτε στρέφονται κατά των Ταλμουδιστών που είναι οι πραγματικοί εχθροί της ανθρωπότητος, αλλά:

-  Κατά της Παλαιάς Διαθήκης, την οποίαν ανοήτως και βλασφήμως παρουσιάζουν ως το ιστορικό και θρησκευτικό βιβλίο των Ιουδαίων (Jews).

-  Κατά όσων «βαπτίζουν» οι ίδιοι ως «Σιωνιστές», τους οποίους ταυτίζουν με τους φανατικούς πιστούς της Παλαιάς Διαθήκης!!!

Οι Ιουδαίοι (Jews), αυτοχαρακτηριζόμενοι ως Σιωνιστές, αφ’ενός αποκρύπτουν την πραγματική τους ιδεολογία (Ταλμουδισμός ή Ταλμουδικός Ιουδαϊσμός), για τους λόγους που προαναφέραμε, αφ’ ετέρου εξαπατούν τους εχθρούς τους, πείθοντάς τους ότι ακολουθούν την διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης.

Έτσι επιβάλλουν: Το αδικαιολόγητο μίσος όλων των μη Ιουδαίων, για την Π.Δ., και την δημιουργία του κύματος αντισημιτισμού/αντισιωνισμού, που εξυπηρετεί μόνον τους ίδιους τους Ταλμουδιστές Ιουδαίους (Jews)….

Οι Ταλμουδιστές έχοντας σφετερισθεί την λέξη Σιών και τον όρο «Σιωνισμός» εδημιούργησαν σχετικά πρόσφατα, δια των οργάνων τους και μία κίνηση μεταξύ Προτεσταντικών κύκλων στις ΗΠΑ, την οποίαν ωνόμασαν Χριστιανικόν Σιωνισμόν.

Η κίνηση βασίζεται στην αντίληψη ότι «οι Εβραίοι παρ’ ότι αρνήθηκαν  να αναγνωρίσουν τον Ιησού Χριστό ως Μεσσία, παραμένουν πάντοτε ο εκλεκτός λαός του Θεού και έχουν μέχρι σήμερα ειδική θέση στα πλαίσια του θείου σχεδιασμού. Σ’ αυτόν τον σχεδιασμό εντάσσεται και η αποκατάσταση του Ισραήλ ως κράτους».

Επίσης κατά τους ισχυρισμούς των οπαδών του λεγομένου Χριστιανικού Σιωνισμού, κάθε λαός που εναντιώνεται ή αντιτίθεται στο Ισραήλ, εναντιώνεται στον Θεό (sic). 7

2/. Θρησκευτικός: Οικουμενισμός [Συνοθύλευμα θρησκειών (Χριστιανική εθελοθρησκεία ψευτοορθοδόξων, Παπισμός, Ισλαμισμός, Πανθεϊσμός, Προτεσταντισμός, Ταλμουδοραββινισμός, Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, Ινδουϊσμός, Σιντοϊσμός, Κομφουκιανισμός, Σαμανισμός, Νεοπαγανισμός, λοιπές ανατολικές θρησκείες - αιρέσεις, κλπ)].

3/. Γεωπολιτικός: Ναζισμός/Φασισμός, Συστημικός Εθνικισμός.

4/. Οικονομικός: Διεθνές Τραπεζικό Σύστημα-Πολυεθνικές εταιρείες.

5/. Παρακρατικός: Αναρχισμός (Αναρχικοί ή αντιεξουσιαστές), μη κυβερνητικές - Μη κερδοσκοπικές(;) οργανώσεις, αναρχικές - αντιεξουσιαστικές σέκτες, μυστικοί πράκτορες του Συστήματος.

6/. Παραοικονομικός: Καρτέλς [Λαθρεμπόριο όπλων - ναρκωτικών (Gunrunning - Drug trafficking), Λαθρεμπόριο καυσίμων - τσιγάρων - ποτών - λοιπών προϊόντων (κυρίως απομιμήσεις επωνύμων)], Παράνομες δισκογραφικές παραγωγές, κλπ.

7/. Στρατιωτικός: ΝΑΤΟ-Παγκόσμιο Στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα.

8/. Εμπορικός: Μονοπώλια (Υπεραγορές, Φαρμακοβιομηχανίες, ηλεκτρονικά μέσα, Βαρεία βιομηχανία, Κατασκευαστικές μεγαλοεπιχειρήσεις, λοιπά βιομηχανικά προϊόντα, κ.α.), Παγκόσμια οργάνωση Εμπορίου, Παγκόσμιο οικονομικό Φόρουμ, κλπ.

9/. Φιλοσοφικός: Διαφωτισμός (Γνωσιολογία/Αισθησιοκρατία, Ορθολογισμός, Βουλησιοκρατία, Βιταλισμός, πνευματοκρατία, ανθρωπισμός, αγνωστικισμός, αθεϊσμός).

Διαφωτισμός8

Είναι η πνευματική κίνηση η οποία σημειώθηκε στην Ευρώπη κατά τον 17ον-18ον αιώνα, σε μία προσπάθεια επιβολής του ορθολογισμού ως μόνου παράγοντος κατανοήσεως της πραγματικότητος. Ως «σπουδαιότεροι» και πλέον διάσημοι στοχαστές του διαφωτισμού θεωρούνται από το (Σ), οι Γάλλοι εγκυκλοπαιδιστές.9

Το Σύστημα προβάλλει σήμερον τους Εγκυκλοπαιδιστές ως την ομάδα εκείνη που προετοίμασε τον Γαλλικό λαό, να δεχθεί την Γαλλική επανάσταση.

Ποια όμως, είναι η αλήθεια για τον διαφωτισμό και τους διαφωτιστές;

Παραθέτουμε ενδεικτικά στοιχεία, για μερικούς από τους θεωρούμενους ως πρωτεργάτες αυτής της πνευματικής κινήσεως:

-Βολταίρος (1694-1778): Ήταν κλασσικός και καθαρός αντίχριστος. Θεωρούσε τον Ιησού ως ένα «επαρχιώτη Σωκράτη» και διδάσκαλο της ηθικής κατώτερο από τον Κομφούκιο (!!!). Απεφάνθη(;) και διακήρυξε με αλαζονικό ύφος: «Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση ν’αποδείξω ότι ο Ιησούς δεν ήτο ο Χριστός» [ Βλέπε βιβλίο « Ο άλλος Ιησούς» του Alfred Lapple,μετάφραση Ευαγγέλου Γεωργούλα, 1999, σ.277].

-Ζαν-Ζακ Ρουσσώ(1712-1778): Επίστευε ότι ο Ιησούς δεν ήταν Θεάνθρωπος αλλά ένας καλός άνθρωπος-διδάσκαλος!!! Προσπάθησε να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα (εκφιλοσόφηση του Χριστιανισμού) για να τα έχει καλά με όλους και πέτυχε το αντίθετο. Να κάνει εχθρούς τους πάντες (και τον Βολταίρο και τους εγκυκλοπαιδιστές και τους λοιπούς «φωταδιστές»).

Έζησε κυνηγημένος απ’ όλους, το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του εκτός Γαλλίας, αλλάζοντας συνεχώς τόπους διαμονής, και ονόματα, για να γλυτώσει από τους «φωτισμένους» διώκτες του που εξεμάνησαν όταν τόλμησε να μιλήσει έστω και φιλοσοφικώς, για τον Χριστό.

-Ντιντερό (1713-1784): Εξεπαιδεύθη σε Γυμνάσιο των Ιησουϊτών. Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «σκεύος εκλογής του Σατανά»  αφού σ’ αυτόν ανατέθηκε η αποστολή να κωδικοποιήσει, λεξικογραφήσει και διαδώσει τον Αντι-Λόγον των δυνάμεων της αντίχριστης συνωμοσίας του «μυστηρίου της ανομίας». Ήταν αθεϊστής και ένας από τους σύγχρονους εμπνευστές της «φυσικής θρησκείας». Κατά τον Παν. Κανελλόπουλο «Για τον Ντιντερό δεν υπήρχε πουθενά θέση για τον Θεό» (Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος, VI 315,323).

-Ντ’ Αλαμπέρ (1717-1783): Ήλθε στον κόσμο ως έκθετο βρέφος. Βρέθηκε μια ημέρα του 1717 στα εξωτερικά σκαλοπάτια μιaς εκκλησίας (Eglise Saint Jean Le Rond) και από το όνομα της εκκλησίας πήρε το αρχικό του όνομα. Οι δυνάμεις της αντίχριστης συνωμοσίας τον χρησιμοποίησαν ως αθόρυβο σκαπανέα του αντιχριστιανικού Διαφωτισμού. Γι’ αυτό και η εξέλιξή του υπήρξε ραγδαία..

Χάρη στην υψηλή προστασία  και προώθηση που του παρέσχον οι «διάσημοι άνδρες», εραστές, φίλοι και θαυμαστές της μητέρας του, και θαμώνες τακτικοί του σαλονιού-πορνείου της, ο Ντ’ Αλαμπέρ «κατώρθωσε» σε ηλικία μόλις 21 ετών να γίνει μέλος της Ακαδημίας Επιστημών!!!. Ο Παν. Κανελλόπουλος γράφει γι’ αυτόν: «..Ένας από τους πιο ακραίους αρνητές της θρησκείας και η αθεΐα του έφθανε σε προλήψεις ισοδύναμες των φανατικών θρησκευτικών ζηλωτών…» (VI/311).

Ουαί υμίν αγράμματοι, ανιστόρητοι και αμέγαρτοι, σημερινοί πνευματικοί ταγοί των Ελληνοπαίδων!

Έως πότε θα εθελοτυφλείτε; Έως πότε θα μηρυκάζετε τις μυθοπλασίες, τα ψεύδη και τις απάτες του Συστήματος και θα τις διδάσκετε ως δήθεν «Γνώσεις» στους Ελληνόπαιδες, συσκοτίζοντας τον νου τους και δηλητηριάζοντας τις ψυχές τους;

 

 

Συνεχίζεται

 

 

 

 

---

1 Κάθε ένας από τους πυλώνες παρουσιάζονται επιγραμματικώς ή συνοπτικώς. Περισσότερα στοιχεία έχουν καταχωρισθεί στο 11ον κεφάλαιον του παρόντος.

2 Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ: 2/14-16.

3 Στο Ταλμούδ γράφουν, ότι ο Αδάμ συνουσιαζόταν με όλα τα ζώα του κήπου της Εδέμ (Yebamoth, 63a).

4 Ένας από τους πιο γνήσιους, διάσημους κι’ αντιπροσωπευτικούς σύγχρονους γνώστες, μελετητές, ερμηνευτές, απολογητές, κήρυκες και εκφραστές του Ταλμούδ, είναι ο Robert Ambelain. Στο βιβλίο του «Το πραγματικό ιστορικό πρόσωπο Ιησούς ή το θανάσιμο μυστικό των Ναϊτών» (Εκδόσεις Σμυρνιώτη, Μετάφρ., Μάριου Βερέττα), και στο 14ο Κεφάλαιο, με τίτλο «Ο ρόλος της Μαγείας στη Ζωή του Ιησού» (σελ. 164-177), γράφει τα εξής (οι επισημάνσεις με μαύρα γράμματα είναι δικές μας). «Έτσι, ο Ιησούς, κατά την γνώμη των Εβραίων, ασκεί μαγεία, που την έμαθε στην Αίγυπτο και κατάφερε να περάσει από τα σύνορα τα απαραίτητα σύνεργα για την τέχνη αυτή (QIDDOUSCHIM, 49B, SCHAB 75A KAI 104Β). Όλοι οι μαθητές του γνωρίζουν επίσης την τέχνη αυτή, που τους δίδαξε ο ίδιος ο Ιησούς. Πράγμα που εξηγεί τα θαύματά τους και την επιτυχία που έχουν στο πνεύμα του αμόρφωτου πλήθους» (σελ. 164). «Για τους Εβραίους της εποχής, δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία, ότι ο Ιησούς χρησιμοποιούσε τις απαγορευμένες γνώσεις.

Κατά τον Ambelain και την Ταλμουδική διδασκαλία, «Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις αρχές της καταστροφικής Μαγείας» (σελ. 249) γι' αυτό και όταν νιώθει το τέλος να πλησιάζει, η φράση, που είπε πάνω στο σταυρό δεν πρέπει να ήταν «Ηλί- Ηλί λαμά σαβαχθανί», όπως έγραψαν οι Ευαγγελιστές (ΜΑΤΘ. 27:46, ΜΑΡΚ. 15:34). αλλά μάλλον θα πρέπει να ήταν κάποια άλλη με ομόηχες λέξεις και συνθηματικό (μαγικό) περιεχόμενο, δηλαδή μία επίκληση προς τις δυνάμεις του σκότους, για να καταστρέψουν την Ιερουσαλήμ, εκδικούμενες τον λαό της για τον θάνατο του εκλεκτού τους!!!

Έτσι μ’ αυτή την πεποίθηση ο Ταλμουδιστής Ambelain επιχειρεί να βρει ποιά θα μπορούσε να είναι αυτή η φράση(!) κι αφού - ως τέλειος γνώστης όλων των βδελυρών διδασκαλιών της Καμπαλιστικής και Σολομωνικής Μαγείας – αραδιάζει, μέσα σε επτά ολόκληρες σελίδες, μία ποικιλία ονομάτων, επικλήσεων και εξορκισμών δαιμονικών πνευμάτων, από αρχαία απόκρυφα χειρόγραφα κι’ από διάφορα δαιμονολόγια του Μεσαίωνα, καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι: «η εβραϊκή φράση, που φώναξε ο Ιησούς, θα μπορούσε ν' ανασυνταχθεί ως εξής: «ΕLI! ELOIM! LΑΜΑ ΑSΤΑGΝΑ! ΤΑΝΙ...!» Πράγμα που θα μπορούσε να πάρει την παρακάτω ερμηνεία: «Κατάρα! Αφορισμός!« με τα πνεύματα Λάμα Αστάγνα, Τανί... λέξεις που χρησιμοποιούνται από τη μαγεία...» (σελ. 254) «Όλα αυτά τα ονόματα, είναι ακριβώς αυτά, που προκαλούν κακό σ' εχθρούς.

Η φύση των πνευμάτων αυτών, είναι η πρόκληση μαχών, θανάτων, πυρκαγιών, φόνων ασθενειών... Όλες αυτές οι κακές επιδράσεις, συμβαίνουν στην Ιερουσαλήμ μέσα σε λίγο χρόνο...» (σελ. 255) «Την στιγμή, που... είπε αυτές τις λέξεις ο αέρας άλλαξε, ο χώρος σκοτείνιασε, η άβυσσος σχίστηκε, το στερέωμα τραντάχτηκε. Έτσι, έχουμε την απόδειξη πως ήταν μία επίκληση στις δυνάμεις του σκότους και του χάους» (σελ. 261) «Απ’ αυτή τη σύντομη μελέτη (Σ. Σ «μελέτη» ονομάζει ο συγγραφέας την περιπλάνηση του μέσα στα δαιμονολόγια της Σολομωνικής Μαγείας) πάνω στο θέμα, βγάζουμε το εξής τελικό συμπέρασμα:

Τα τελευταία λόγια του Ιησού ήταν μία κατάρα για την πόλη που τον είχε εγκαταλείψει στην προσπάθειά του να την ελευθερώσει από το ρωμαϊκό ζυγό»!!! (σελ. 262).

5 Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, από τα τέλη του 16ου αιώνα- κι’ αφού είχε προηγηθεί το 1524 η εκτύπωση, στην Βενετία, και κυκλοφορία μίας 12τομης έκδοσης ολόκληρου του Ταλμούδ (Παλαιστινιακού και Βαβυλωνιακού) με όλες τις βλασφημίες εναντίον του Ιησού Χριστού και τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς των Χριστιανών- αρχίζουν να αποσύρονται και να απαλείφονται από τις ευρωπαϊκές εκδόσεις του Ταλμούδ, όλες εκείνες οι αναφορές, που ήσαν εμφανώς εχθρικές προς τον Ιησού Χριστό και τους Χριστιανούς.

6 Στον 17ο αιώνα, έγινε μια προσπάθεια να τεθεί το σύμβολο έξω από συναγωγές, για να τις προσδιορίσει ως εβραϊκούς ναούς λατρείας, με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που ένας σταυρός προσδιορίζει ένα χριστιανικό ναό για τους Χριστιανούς. Δεν υπάρχει οποιαδήποτε εξήγηση για την επιλογή αυτού του συμβόλου, μεταξύ άλλων συμβόλων. Το Αστέρι του Δαβίδ κέρδισε την δημοτικότητα ως σύμβολο Ιουδαϊκό, όταν υιοθετήθηκε ως έμβλημα στην Σιωνιστική μετακίνηση το 1897, πλην όμως συνέχισε να είναι αμφισβητούμενο για πολλά ακόμη έτη.

7 Χριστιανικός Σιωνισμός και εις την Ελλάδα; Πρωτ. Π. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, Ορθ. Τύπος, 9 Ιουνίου 2006.

8 Περισσότερα στοιχεία για τον διαφωτισμό και τους «διαφωτιστές»-σκοταδιστές στο βιβλίο του Ιωάννη Γ. Παλαιτσάκη, ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ, Αθήνα, 2002.

9 Εγκυκλοπαιδιστές: Φιλόσοφοι, επιστήμονες και «λόγιοι» συντάκτες της «Μεγάλης Γαλλικής Εγκυκλοπαιδείας (28 τόμοι, Παρίσι,1751-1772). Διευθυντές της εκδόσεως ήσαν οι Ντιντερό και Ντ’Αλαμπέρτ με συνεργάτες τους Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, Βολταίρο, κ.α.