ΕΝΑΓΩΝΙΩΣ ΙΑΧΟΜΕΝ ΠΡΟΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΜΩΜΕΝΩΝ.

ΑΦΟΒΩΣ ΠΑΡΑΘΕΤΟΜΕΝ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.

ΑΔΟΛΩΣ ΕΡΩΤΩΜΕΝ ΠΡΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΝ ΑΠΑΝΤΩΝ.

ΚΑΡΤΕΡΙΚΩΣ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ.

 

Η ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΚΑΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ.

(THE RACIAL AND RELIGIOUS IDENTITY OF TODAY’S JEWS AND ISRAELIANS)

«..ὑμεῖς γὰρ  μιμηταὶ  ἐγενήθητε, ἀδελφοί,  τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ Θεοῦ τῶν οὐσῶν ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ὅτι τὰ αὐτὰ ἐπάθετε καὶ ὑμεῖς ὑπὸ τῶν ἰδίων συμφυλετῶν καθὼς καὶ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν ᾿Ιουδαίων, 2.15 τῶν καὶ τὸν Κύριον ἀποκτεινάντων ᾿Ιησοῦν καὶ  τοὺς ἰδίους προφήτας, καὶ ἡμᾶς ἐκδιωξάντων, καὶ Θεῷ μὴ ἀρεσκόντων, καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἐναντίων, 2.16 κωλυόντων ἡμᾶς τοῖς ἔθνεσι λαλῆσαι ἵνα σωθῶσιν, εἰς τὸ ἀναπληρῶσαι αὐτῶν τὰς ἁμαρτίας πάντοτε. ἔφθασε δὲ ἐπ᾿ αὐτοὺς ἡ ὀργὴ εἰς τέλος…». (Α΄ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ: 2/14-16).

«Βλέπετε τοὺς κύνας, βλέπετε τοὺς κακοὺς ἐργάτας, βλέπετε τὴν κατατομήν· (ΣΣ: Παρατηρείτε προσεκτικά και αποφεύγετε τους βεβήλους σκύλους, τους κακούς εργάτες που αντί να οικοδομούν κρημνίζουν. Αυτούς θα τους αναγνωρίσετε από την εξωτερική τους εμφάνιση (το προφίλ του προσώπου τους)..» (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ: 3/2).

ΜΕΡΟΣ 2ον

2. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ «ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ» ΠΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΩΫΣΕΩΣ (ΤΑΛΜΟΥΔΙΚΟΣ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ)

[THE TRUTH AND THE FIB ABOUT THE «SECRET» ORAL LAW (TALMUDIST JEWISHISM) THAT ALLEGEDLY MOSES RECEIVED FROM GOD].

α. Οι Εβραίοι του παλαιού (Λ.Ι.) (Hebrews or Israelites), ευρισκόμενοι στις δύο μακροχρόνιες αιχμαλωσίες, των Ασσυρίων (Βασίλειον του Ισραήλ) [772 π.Χ.] και των Βαβυλωνίων (Βασίλειον Ιούδα) [568 π.Χ..] επηρεάσθηκαν από τις ειδωλολατρικές θρησκείες των κατακτητών τους, oλιγοπίστησαν, αλλαξοπίστησαν εκουσίως ή εξεβιάσθησαν να αλλαξοπιστήσουν, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα να λησμονήσουν την διδασκαλία και τις εντολές Του Θεού τους Ιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης.

Αποκορύφωμα της ανομίας τους ήταν να αντικαταστήσουν πολλά σημεία της διδασκαλίας του Μωϋσέως με τις αποκρυφιστικές διδασκαλίες των ιερέων και μάγων των χωρών αιχμαλωσίας τους, που ελάτρευαν τον Βάαλ, τον Μολώχ, την Αστάρτην, και άλλες θεότητες/ψευδοθεούς..

Ο ισχυρισμός των Ταλμουδιστών περί προφορικής παραδόσεως του Μωϋσέως από Τον Θεόν, η οποία θα μετεδίδετο απορρήτως στους πρεσβυτέρους, από γενεά σε γενεά, είναι τερατώδες ψεύδος αφού ο Θεός τέτοιου είδους αποστολή την είχε αναθέσει στους εκάστοτε προφήτες του Ισραήλ.

Οι προφήτες εκήρυτταν δημοσίως τον Λόγον Του Θεού και προειδοποιούσαν τον λαόν, προτάσσοντας μάλιστα το «τάδε λέγει Κύριος». Ουδείς θα τολμούσε να αναφέρει το απρόφερτο όνομα του Θεού, και να ομιλεί ως εντολοδόχος Του, με τέτοιο εμφατικό και κατηγορηματικό τρόπο, όπως έκαναν οι προφήτες.

Ο απόστολος Παύλος, Φαρισαίος ων, κατηγόρησε τους «συμφυλέτες» του Φαρισαίους, ότι οι πατέρες τους είχαν φονεύσει ΟΛΟΥΣ τους προφήτες της Π.Δ.!!!1

Είναι ποτέ δυνατόν οι εκάστοτε πρεσβύτεροι Εβραίοι, τα υποτιθέμενα υποδείγματα ακλόνητης Πίστεως στον Θεόν τους, να εφόνευαν εκείνους από τους οποίους επληροφορούντο από γενεά σε γενεά, τις εντολές και οδηγίες του Θεού τους;

Επομένως κάτι άλλο συνέβαινε και οι πρεσβύτεροι προέβησαν στις δολοφονίες τους.

Ή είχαν αλλαξοπιστήσει και ακολουθούσαν τις ανθρώπινες και άλλες άνομες σοδομιστικές απολαύσεις των γειτονικών λαών τους ή στον κύκλο  των πρεσβυτέρων και όχι μόνον, είχαν παρεισφρύσει «αλλογενείς» και «αλλόδοξοι» και είχαν καταλάβει ανώτατα θρησκευτικά-δικαστικά αξιώματα, όπως γίνεται στις ημέρες μας στις πολιτικο-θρησκευτικές ιεραρχίες σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, οι…ενδιαφερόμενοι εξωργίζοντο από τις επικρίσεις των προφητών και θεωρούσαν ότι ο καλύτερος τρόπος να αποφύγουν τις καθημερινές ενοχλητικές-αποκαλυπτικές επικρίσεις τους, ήταν «να τους κλείνουν τα στόματα» μια για πάντα.

β. Οι Φαρισαίοι δεν τολμούσαν να ομολογήσουν δημοσίως τα αποκρυφιστικά τους δόγματα. Στις δημόσιες ομιλίες τους εδίδασκαν τον γραπτό Νόμο της Π.Δ. ισχυριζόμενοι ότι τον ερμήνευαν ορθώς, ενώ στα άδυτα των συναγωγών τους, κατά τις μυστικές συνάξεις τους, συζητούσαν την υποτιθέμενη προφορική παράδοση του Μωϋσέως ή ανεγίγνωσκαν τα χαλκευμένα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης που είχαν αναπροσαρμόσει και ανανοηματοδοτήσει, με βάση τις αποκρυφιστικές διδασκαλίες των Βααλιστών ιερέων τους.

Η μεταλλαγμένη από τους Φαρισαίους διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης (Κυρίως της Πεντατεύχου-Τορά), με τις ερμηνευτικές σημειώσεις βασισμένες στην Καμπάλα, καθώς και η αυθαίρετη προφορική, δήθεν παράδοση του Μωϋσέως, με τις ερμηνευτικές σημειώσεις των «αλάνθαστων» κατά τους ισχυρισμούς τους, ραββίνων, συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο που ονομάστηκε Ταλμούδ (Lamud = Κίνητρο, οδηγία, διδασκαλία, δόγμα, επιδεξιότης).

Το λεγόμενο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ που είναι η πηγή και του συγχρόνου Ταλμούδ, αποτελείται από δύο (2) μέρη:

oΤην Μίσχνα ή Μισνά (Δεύτερος Νόμος). Περιέχει πολλές και διάφορες παραδόσεις, τις λεγόμενες παραδόσεις των πρεσβυτέρων.

oΤην Γκεμάρα (Τελείωση). Αποτελεί ένα Γλωσσηματικό υπόμνημα για περαιτέρω…εξήγηση των κειμένων.

Eπί ραββίνου Simon ben Shetah (120-40 π.Χ.) οι Φαρισαίοι (Φ) επεκράτησαν των Σαδδουκαίων και κυριάρχησαν στο Συνέδριον (Σανχέντριν). Λόγω των σοβαρών διαφωνιών που προέκυψαν ως προς την ερμηνεία της Τορά (Πεντατεύχου) και των αντιρρήσεων στην αποδοχή της προφορικής παραδόσεως, και προκειμένου να επικρατήσει μία ισσοροπημένη κατάσταση στις αντιμαχόμενες μερίδες, οι (Φ). προσθαφαίρεσαν στην προφορική παράδοση, νέους νόμους και διατάξεις.

Έτσι έγιναν τροποποιήσεις στα αρχικά κείμενα,  προσομοιάζουσες με δοκησισοφίες και αρχαίες σοφιστείες.

Τελικώς ολοκληρώθηκε προχριστιανικώς η «προφορική παράδοση» με προσθήκες ερμηνευτικών σημειώσεων, μετά από επεξεργασία λέξεων και γραμμάτων της Τορά, ακολουθώντας την καμπαλιστική μέθοδο της αριθμομετρίας (Gematria).2

γ. Το έργο της οριστικοποιήσεως του περιεχομένου του Ταλμούδ ανέλαβαν οι διάδοχοι τού Simon ben Shetah στην Ασκαλώνα.3 Κυριώτεροι Ταλμουδιστές ραββίνοι ήσαν οι Shemaia και  Abtalian και αργότερα οι  Hillel και Shammai.

Το Φαρισαϊκό Σανχέντριν (ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ) [Φ-ΣΧ], ισχυροποιείτο συνεχώς με την διάδοση της ταλμουδικής διδασκαλίας, την οποία εδέχοντο Ιουδαίοι της διασποράς, περισσότερον όμως μη Ιουδαίοι, πρώην πολυθεϊστές και παγανιστές. Λόγω της παράνομης δραστηριότητος των ραββίνων της εποχής, μερικοί εφονεύθησαν από αντιφρονούντες ή από Ρωμαίους. Μεταξύ αυτών ήταν ο ραββίνος Γαμαλιήλ, ο επικαλούμενος «σοφός», υιός του Hillel, προέδρου/ πρίγκηπος (Nasi) του Σανχέντριν.

Μετά την καταστροφή του ναού (70 μ.Χ.) η δραστηριότητα των ταλμουδιστών περιορίστηκε για μισό αιώνα περίπου. Οι περισσότεροι των ραββίνων είχαν πεθάνει ή φονευθεί από τους Ρωμαίους. Ο ραββίνος Συμεών γιός του Γαμαλιήλ, μετέφερε την έδρα του (Φ-ΣΧ) στην Usha,4 όπου ασχολήθηκε με την συνέχιση του ταλμουδικού έργου. Επηκολούθησαν νέες διώξεις και απαγόρευση της διδασκαλίας του ταλμούδ σε συναγωγές. Επετράπη μόνο η ανάγνωση στα σπίτια των ιουδαίων. Ακολούθησε η αποτυχημένη εξέγερση του ψευδομεσσία Ben Kocheba.5

Κατά τον 2ον μ.Χ. αιώνα,  ο αυτοαποκαλούμενος Ραββίνος Jehuda ben Baba,  βλέποντας ότι ο προφορικός νόμος (η «απόκρυφη» διδασκαλία) χάνεται ή «διαστρέφεται» (!!!), απεφάσισε να τον αποκαταστήσει !!! Μετέβη σε μία τοποθεσία  μεταξύ δύο ορέων μεταξύ των πόλεων Usha και Shprehem, συγκέντρωσε όλες (;;;) τις σημειώσεις και διαγράμματα που κατείχε και τα συμπεριέλαβε σ’ένα βιβλίο που ονομάστηκε Mischnah-Δευτέρωση (Επανάληψη) [Οι προσθήκες και τα σχόλια που έγιναν στην Mischnah ονομάστηκαν Baraietoth (εξωγενείς ή δευτερεύουσες απόψεις)].

Παραλλήλως, εξουσιοδότησε έξη (6) από τους μαθητές τού Aqiba6 να ασχοληθούν με την διδασκαλία του Ταλμούδ και τους χειροτόνησε ραββίνους!!!    

Την ερμηνεία της Mischnah συμπλήρωσε αργότερα περί το 230 μ.Χ. ο Ραββίνος Johanan, επικεφαλής της συναγωγής των Ιεροσολύμων. Περί το 327 μ.Χ. ο Ραββίνος Aschi, ξεκίνησε να γράφει νέα ερμηνεία, η οποία ολοκληρώθηκε από τον Ραββίνο Abina περί το έτος 500 μ.Χ. Η ερμηνεία εκείνη ονομάστηκε Gemarah (Γκεμαρά). Στην Gemarah έγιναν κατά καιρούς προσθήκες που ονομάστηκαν Tosephoth.

δ. Περί τον 6ον-7ον αιώνα μ.Χ. οι Ταλμουδιστές Ραββίνοι της διασποράς, άρχισαν να συγγράφουν και το Ιουδαϊκό/Μασοριτικό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, στην Ιουδαϊκή γλώσσα και για πρώτη φορά με φωνηεντικά σημεία (vowel points).

Η συγγραφή έγινε με:

-Συρραφή μεταφρασμένων παλαιών Εβραϊκών κωδίκων αμφιβόλου αξιοπιστίας, λόγω πληθώρας των διαφθορών που είχαν γίνει μέχρι εκείνη την περίοδο.

-Παράφραση των ήδη υπαρχόντων μη εβραϊκών χειρογράφων της Π.Δ..

-Ερμηνευτικές σημειώσεις αγνώστων ραββίνων ή αμφιβόλου αξιοπιστίας σημειώσεις γνωστών ραββίνων, στο περιθώριο των κειμένων, κλπ.

-Ανυπολόγιστο αριθμό διαφθορών/αυθαιρεσιών που είχαν επενεχθεί στο κείμενο των Εβδομήκοντα (Ο΄) [αριθμός στίχων, εναλλαγή γραμμάτων-λέξεων, προσθαφαίρεση περιόδων-κομμάτων, αλλαγή στην στίξη των λέξεων, κλπ] και μεταφορά τους στα αντίστοιχα βιβλία του Μασοριτικού, με αποτέλεσμα την αλλαγή του περιεχομένου και πλήρη διαστροφή των νοημάτων της Π.Δ.

Επί 500 χρόνια περίπου μετά την συμπλήρωση της Gemarah (Βαβυλωνιακή διδασκαλία), διάφοροι «εξέχοντες» Ιουδαίοι ραββίνοι όπως ο Ascher, Μαϊμονίδης, Jazchi ή Raschi, προέβησαν σε νέες προσθαφαιρέσεις στα κείμενα.

Έτσι η Mischnah, η Gemarah και οι περιθωριακές, εκάστοτε, αυθαίρετες ερμηνευτικές σημειώσεις των ραββίνων, επί αιώνες, για μία υποτίθεται διαχρονικώς Δογματική «θεόδοτη» θρησκεία, απετέλεσαν το έργο των ιουδαίων της διασποράς που ονομάστηκε Ταλμούδ.

Σήμερα, το Ταλμούδ θεωρείται θέσφατο, το μοναδικό Θρησκευτικό Σύνταγμα των Ιουδαίων/Jews, που έχει εξοβελίσει ΠΛΗΡΩΣ την Παλαιά Διαθήκη ακόμη και τον ίδιον τον Μωϋσή, ο οποίος υποτίθεται πως παρέδωσε στον Ιησού του Ναυή προφορικώς (!!!) την απόρρητη Ιερή Παράδοσή του Ιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης!!!

Σχόλιον:

Είναι λογικώς καταληπτόν και αποδεκτόν, οι θεωρούμενοι ως «αλάνθαστοι» ραββίνοι:

.Να προβαίνουν κατά διάφορες χρονικές περιόδους, σε τροποποιήσεις, συμπληρώσεις, αυθαίρετες προσθαφαιρέσεις και.. αποκαταστάσεις, επί αιώνες, σε κείμενα που υποτίθεται είχαν μεταδοθεί προφορικώς από τον Θεόν στον Μωϋσή και στην συνέχεια μετεφέροντο στους πρεσβυτέρους, ενώ θα έπρεπε να τηρούνται  ως ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΑ ΘΕΪΚΑ ΔΟΓΜΑΤΑ και  να φυλάσσονται με ασφάλεια, ως «κόρη οφθαλμού»;

.Να διορθώνουν κατά καιρούς επί αιώνες, ο ένας τον άλλον στις ερμηνείες των κειμένων της Τορά (Πεντατεύχου) και όχι μόνον, αυτοδιαψεύδοντας το υποτιθέμενον «αλάθητόν» τους;

Ήδη, μπορούμε να φαντασθούμε τους «φωτισμένους» διαχρονικούς απατεώνες, συντάκτες του Ταλμούδ!

Όσοι έχουν κοινόν αλλά ελεύθερον νουν, αντιλαμβάνονται:

-Την «αυθεντικότητα» και «αξιοπιστία» εκείνης της «παραδόσεως του Μωϋσέως», 3.500 χρόνια μετά, χωρίς έστω και ένα αποδεικτικό στοιχείον ή μιά έγγραφη, ιστορικώς βεβαιωμένη, μαρτυρία!!!

-Τους λόγους για τους οποίους οι Ταλμουδιστές ΔΕΝ παρουσιάζουν δημοσίως το Ταλμούδ, ώστε οι πολίτες να το μελετήσουν και να εκφράσουν τις απόψεις ή τις ενστάσεις τους!

Εάν έπρατταν κάτι τέτοιο, οι πολίτες όλων των χωρών θα ανατρίχιαζαν, θα έφριτταν, θα  χαρακτήριζαν τους Ιουδαίους ως «εχθρούς της ανθρωπότητος», όπως δημοσίως τους χαρακτήρισε ο Απόστολος Παύλος και θα αντιδρούσαν αναλόγως!!!

ε. Κατά την ραββινική - Ταλμουδική διδασκαλία, τα κείμενα του Ταλμούδ, είναι Λόγος του Θεού, που έχει μεγαλύτερη αξία, ακόμη κι’ απ’ όσα περιλαμβάνονται στην Πεντάτευχο (Τορά)! Γι’ αυτό και σε διάφορα βιβλία του Ταλμούδ αναφέρονται, ότι:

«Η Αγία Γραφή μοιάζει με το νερό, η Μισνά με το κρασί και η Γκεμαρά με το αρωματικό κρασί (Sopherim XV, 7 σελ. 13Β), «Οι λόγοι του Ταλμούδ είναι περισσότερο γλυκείς από τους λόγους της Βίβλου» (Talmud de Jerusalem, Beracoth, Perek I), «Οι παραβάσεις του Ταλμούδ είναι πιο σοβαρές απ' τις παραβάσεις της Βίβλου» (Sanhedrin, Folio 88b), «Δεν πρέπει κανείς να έχει επικοινωνία μ' αυτούς, που κρατούν στα χέρια τους την Βίβλο αντί του Ταλμούδ» (Sepher Cad Ha Kemach 74,C,4), «Όποιος διαβάζει την Βίβλο χωρίς την Μισνά και την Γκεμαρά μοιάζει με άνθρωπο, που δεν έχει Θεό» (Sepher Chafari Zedek, Folio 9). Το Ταλμούδ υπερέχει της Βίβλου του Μωϋσή» (Εβραϊκά Αρχεία 1867, Τόμος 25 σελ. 15), «Οι λόγοι των Ραββίνων είναι γλυκύτεροι απ’ τους λόγους των προφητών» (!!!) [Sepher Caphtorn / Perach 1590, Folio LIO 121 ], κ.α.

Δυστυχώς αυτή η αλαζονική και πλανημένη αντίληψη, καθ’ ημάς ενσυνειδήτως απατήλια άποψη (ότι, δηλαδή, κάθε τι που λένε οι ραββίνοι είναι Λόγος Θεού) εξέθρεψε ένα συνοθύλευμα διδασκαλιών και κανόνων συμπεριφοράς, που τελικώς ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΕ, τις εντολές του υπό Του Αληθινού Θεού, δοθέντος στον Μωϋσή γραπτού Νόμου (Πεντάτευχος της Παλαιάς Διαθήκης) [ΣΣ: Οι Ταλμουδιστές ΟΥΔΕΠΟΤΕ μας είπαν ευθέως και δημοσίως ποίον θεόν λατρεύουν, εκτός από ελαχιστότατες περιπτώσεις κάποιων φανατικών ταλμουδιστών που αμέσως ή εμμέσως παρεδέχθησαν ότι λατρεύουν τον Σατανά ή «Άγγελον του Φωτός»/Εωσφόρον!].

Με άλλα λόγια, οι Ταλμουδιστές:

-ΑΠΕΡΡΙΨΑΝ ΟΡΙΣΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ και διετήρησαν μόνον την Πεντάτευχον (ΤΟΡΑ), ερμηνευμένη όμως με βάση την αποκρυφιστική Καμπάλα και όχι με βάση την μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο΄).

 -Κατέστησαν ως «θρησκευτικόν Σύνταγμά» τους, Το Ταλμούδ.

Ταυτοχρόνως, απέσυραν ή έθαψαν ή έκαψαν όσους κώδικες ή παλαιά έγγραφα της Π.Δ. είχαν στην κατοχή τους.

Συνεπώς, όσοι ιστορικοί, θεολόγοι, ερευνητές ή αυτόκλητοι ειδικοί ερμηνευτές, υποστηρίζουν σήμερα ότι η θρησκεία των σημερινών Ιουδαίων (Jews), σχετίζεται με την Παλαιά Διαθήκη, είναι αγράμματοι, ανιστόρητοι ή ενσυνείδητοι εκμαυλιστές κάποιων ανόητων, αδόλων αγαθών και λοιπών πολιτών  που λένε ότι …θρησκεύονται και αναζητούν την Αλήθεια!!

στ. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, είχε επισημάνει εγκαίρως αυτήν την απατηλή διδασκαλία των Φαρισαίων.

Μέσα στις συναγωγές και σε διάφορες συζητήσεις με τους Γραμματείς και Φαρισαίους, ο Ιησούς έλεγε: «διατί και υμείς παραβαίνετε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσιν υμών;» (ΜΑΤΘ: 15/3), «και ηκυρώσατε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσιν υμών. υποκριταί» (ΜΑΤΘ: 15/6),  «αφέντες γαρ την εντολήν του Θεού κρατείτε την παράδοσιν των ανθρώπων... αθετείτε την εντολήν του Θεού ίνα την παράδοσιν υμών τηρήοητε» (ΜΑΡΚ: 7/8-9), «...ακυρούντες τον λόγον τον Θεού τη παραδόσει υμών η παρεδώκατε- και παρόμοια τοιαύτα πολλά ποιείτε» (ΜΑΡΚ: 7/13) .

Αυτές τις διδασκαλίες χαρακτήριζε ο Ιησούς Χριστός ως «φορτία βαρέα και δυσβάστακτα», που τα τοποθετούν πάνω στους ώμους των ανθρώπων οι Φαρισαίοι (ΜΑΤΘ: 23/4, ΛΟΥΚ: 11/46), και γι’ αυτές τις διδασκαλίες (του Ταλμούδ), ο Θεάνθρωπος εξαπέλυσε όλα εκείνα τα επιτιμητικά λόγια «ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί...» (ΜΑΤΘ: 23/13-29---ΛΟΥΚ. :  11/42, 44, 46-47, 52), «μωροί και τυφλοί» (ΜΑΤΘ:. 23/17, 19, 26), «οδηγοί... τυφλοί τυφλών» (ΜΑΤΘ. :  15/14, 23/24), κ.α.

Σ’ αυτήν την καυστική κριτική και δημόσια αμφισβήτηση/’αρνηση της ορθότητας και της θεοπνευστίας των Ταλμουδικών διδασκαλιών, που έπληττε ανεπανόρθωτα το κύρος και την αυθεντία των νομοδιδασκάλων, οφείλετο, κατά κύριο λόγο, το μίσος του Ιουδαιοταλμουδικού Ιερατείου εναντίον του Ιησού Χριστού και το μένος, με το οποίον, επεδίωκαν την σύλληψη και εξόντωσή Του.

Τα παραπάνω είναι αρκετά για να καταλήξουμε στο αρχικό αλλά καταλυτικό συμπέρασμα για το πόσο «αξιόπιστα» είναι τα κείμενα του Ταλμούδ!

Ας τολμήσουν οι Ταλμουδιστές να μεταφράσουν στα ελληνικά ένα αυθεντικό βιβλίο Ταλμούδ και να το προωθήσουν προς πώληση στην ελεύθερη αγορά!!!

Όσο το τηρούν κρυπτό και απλησίαστο από τους πολίτες, θα μας δίδουν το δικαίωμα να το σχολιάζομεν αναλόγως.

Αυτό το Ταλμούδ τιμάται σήμερον από τους Ταλμουδιστές Ιουδαίους (Jews) ως «θεσπέσιος του αληθούς και ευθέως κανών».7

ζ. Επειδή όσα ανεφέροντο στο Ταλμούδ ήσαν αισχρά, συκοφαντικά και βδελυρά για όλους τους μη Εβραίους, ιδιαίτερα για τους Χριστιανούς, απηγορεύθη η έκδοσή του και κατεδικάσθη διαχρονικώς με την βάσιμη αιτιολογία ότι περιείχε κάθε είδους αχρειότητα και βλασφημία κατά της Χριστιανικής Αλήθειας και διέδιδε πολλές φοβερές αιρέσεις.

Οι συνήθεις περιφρονητικές εκφράσεις στα διάφορα Ταλμουδικά κείμενα, πίσω απ’ τις οποίες εννοείται ο Ιησούς Χριστός είναι: «Otho Isch» (=εκείνος ο άνθρωπος, αυτός που είναι γνωστός σ’ όλους), «Peloni»(=κάποιος), «Noggar bar Naggar» (=ο γιος του μαραγκού, που ήταν και αυτός μαραγκός), «Talui» (=Αυτός που τον κρέμασαν), «Ben Charsch etaim»(=ο γιος του ξυλουργού).

Το βλάσφημο περιεχόμενο του Ταλμούδ είχε σαν αποτέλεσμα να ληφθούν απαγορευτικά μέτρα κατά των Ιουδαίων, που, σε ορισμένες περιπτώσεις, έφθασαν μέχρι και την μαζική απέλασή τους από διάφορες χώρες (Αγγλία το 1290, Γαλλία το 1394, Πορτογαλία, Ισπανία το 1492 κ. α.) και να απαγορευθεί η έκδοσή του από πολλούς γνωστούς ηγέτες όπως:

-Το 553 μ.Χ. ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός.

-Τον 13ον μ.Χ αι. οι Πάπες Γρηγόριος ο 9ος, ο Αθώος 4ος. Αργότερα οι Πάπες Ιούλιος 3ος, Παύλος 4ος, Πίος 4ος, Πίος 5ος, Γρηγόριος 13ος, κ.α.

-Ο Πάπας Κλημέντιος 8ος στον κανονισμό που εξέδωσε στην Ρώμη το έτος 1592 μ.Χ. προέγραψε και κατεδίκασε το Ταλμούδ και δεν επέτρεψε την έκδοσή του ούτε με τις προϋποθέσεις αφαιρέσεως των βλάσφημων κειμένων.

Το Ταλμούδ που εκδόθηκε στην Βασιλεία το 1578 είχε ακρωτηριασθεί σε πολλά σημεία. Το ίδιο συνέβη και με την ολλανδική έκδοση του Ταλμούδ (1644-1648). Στην τελευταία έκδοση του Διατάγματος απαγορευμένων βιβλίων (Index Expurgatorius, 1887) από το Βατικανό, επί Πάπα Λέοντος 13ου το Ταλμούδ και άλλα Ιουδαϊκά βιβλία απηγορεύθησαν.

Επετράπη η έκδοση μόνο εάν αφαιρούντο όλες οι ποταπές συκοφαντίες κατά της Χριστιανικής θρησκείας.

Αφελείς, ανόητοι, πλανημένοι, άδολοι αναζητητές της Αληθείας, μήπως αντελήφθητε γιατί δεν κυκλοφορεί στην ελεύθερη αγορά, γιατί δεν υπάρχει σήμερα στις βιβλιοθήκες των κρατών, γιατί ΔΕΝ περιλαμβάνεται στα Εκπαιδευτικά Εγχειρίδια των Ελληνοπαίδων, το αισχρό και βλάσφημο βιβλίο των σημερινών Ταλμουδιστών Ιουδαίων (Talmudist Jews/Israelians), το Ταλμούδ;

η. Πηγές αναζητήσεως του περιεχομένου του βλάσφημου, μισανθρώπινου και ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ Ταλμούδ.

Σήμερα τα μεταφρασμένα αποσπάσματα του Ταλμούδ που κυκλοφορούν από διάφορους εκδοτικούς οίκους, δεν είναι πολλά αλλά σε όσα κυκλοφορούν περιλαμβάνονται τα επίμαχα-βλάσφημα χωρία κατά του Ιησού, της Αειπαρθένου Θεοτόκου, των Χριστιανών και γενικώς κατά ΟΛΩΝ των μη Ιουδαίων. Η αποκάλυψη-δημοσίευσή τους, οφείλεται κυρίως σε Ιουδαίους ή τολμηρούς ερευνητές οι οποίοι τα εδιδάχθησαν στις συναγωγές τους ή συνεκέντρωσαν πολύτιμο υλικό κατά τις έρευνές τους, με κίνδυνο της ζωής τους, και τα εδημοσίευσαν!!!

Μείζονα αξία έχουν οι αποκαλύψεις από Ιουδαίους (JEWS), οι οποίοι:

1/. Εξεμάνησαν και απηύδησαν από το βλάσφημο περιεχόμενό του, κυρίως για όσα ανεφέροντο στο πρόσωπο του Ιησού, την Θεοτόκον και γενικώς στους μη Ιουδαίους, απεχώρησαν οικειοθελώς ή εξεδιώχθησαν από τις συναγωγές τους και για την αντίδρασή τους αυτή κυνηγήθηκαν, διεγράφησαν από την Ιουδαίκή κοινότητα της περιοχής τους (Καχάλ) ή εδολοφονήθησαν.

2/. Συνέγραψαν βιβλία με αποσπάσματα από το Ταλμούδ, στα οποία κατεγράφοντο σαφώς οι βλασφημίες κατά του Ιησού, της Θεοτόκου ή και όλων των μη Ιουδαίων και οι θρασύτατες ομολογίες ότι, οι μεν Ιουδαίοι είναι προορισμένοι από τον θεόν τους να κυβερνήσουν την ανθρωπότητα, οι δε μη Ιουδαίοι προορισμένοι να υπηρετούν τους Ιουδαίους!!

Στην πρώτη κατηγορία, συμπεριλαμβάνονται:

α/. Ο μοναχός Didacus από την Βίλνα8 προσηλυτισθείς στον Ταλμουδικό Ιουδαϊσμό, ο οποίος δολοφονήθηκε επειδή «απεκάλυψε τα μυστικά της Ιουδαϊκής θρησκείας».

β/. Ο Ιουδαίος δικηγόρος Henry H. Klein από τις ΗΠΑ, ο οποίος απεκάλυψε το βλάσφημο και συκοφαντικό περιεχόμενο του Ταλμούδ, για τον Ιησού Χριστόν, την Θεοτόκο και όλους του μη Ιουδαίους ανθρώπους, οι οποίοι απεκαλούντο «κτήνη» και «θηρία».

γ/. Ο Ραββίνος των ΗΠΑ Benjamin H. Freedman o οποίος απέστειλε και ανοικτή επιστολή προς τον Αρχιραββίνο της Βοστώνης Dr. David Goldstein (10 Οκτ. 1954), καταδικάζοντας μεταξύ άλλων το βλάσφημο περιεχόμενο του Ταλμούδ. 

Στην δεύτερη κατηγορία, κύριοι εκπρόσωποι είναι οι φανατικοί ταλμουδιστές:

1//. Ο Ιουδαίος συγγραφέας, Moses Guibbory, ο οποίος εξέδωσε βιβλίο με τίτλο «Η Βίβλος στα χέρια των δημιουργών της», στο οποίον αφού παραθέτει αποσπάσματα από το Ταλμούδ, βλασφημεί τον Ιησού Χριστόν  την Θεοτόκον, καταφέρεται κατά των Χριστιανών και γενικώς κατά των μη Ιουδαίων, και θρασύτατα αναφέρει διθυραμβικώς ότι, οι Ιουδαίοι είναι προορισμένοι από τον θεόν τους να κυβερνήσουν την ανθρωπότητα και όλοι οι μη Ιουδαίοι είναι προορισμένοι να γίνουν υποτακτικοί τους!!!

The manuscript of this book was completed in Jerusalem in April, 1934.... On May 15, 1934, the manuscript was brought from the Palestine to the United States for publication. In the years 1935 and 1937 political and religious leaders throughout the world were informed of this Book...

2//. Ο Ραββίνος Ovadia Yossef (Οκτ. 2010), ο οποίος δημοσίως εχαρακτήρισε όλους τους μη Ιουδαίους ως Goyim, δηλαδή θηρία, κτήνη!!!.

Να γιατί ΔΕΝ υπάρχει πλήρες Ταλμούδ στο ελεύθερο εμπόριο. Αντιθέτως η Αγία Γραφή,  το Κοράνιο και τα άλλα βιβλία των διαφόρων θρησκευτικών δογμάτων, κυκλοφορούν ελευθέρως και υπόκεινται σε δημόσια κριτική. Στις συναγωγές, όμως οι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι εδίδασκαν και διδάσκουν το Ταλμούδ, πλήρες χωρίς περικοπές!

Ο λόγος είναι προφανής!

Οι Ταλμουδιστές αποφεύγουν να αναφέρονται στα επίμαχα αυτά θέματα. Όσες φορές κατηγορούνται για το βλάσφημο περιεχόμενο του Ταλμούδ, αρνούνται τις κατηγορίες με την δικαιολογία ότι δεν περιλαμβάνονται στο Ταλμούδ τέτοιες βλασφημίες.

Μα, αυτοί αρνούνται και την ύπαρξη των πρωτοκόλλων του 1897, παρά το γεγονός ότι όλα όσα περιλαμβάνονται σ’ αυτά, έχουν επιβεβαιωθεί διαχρονικώς από τότε μέχρι σήμερα!

Ουδέποτε, όμως, μέχρι τώρα, μας παρουσίασαν ένα πλήρες και χωρίς περικοπές Ταλμούδ, σε μετάφραση οποιασδήποτε ξένης γλώσσας, φυσικά και της Ελληνικής! Ας τολμήσουν να παρουσιάσουν το «ιερό» τους Βιβλίο και τότε δεύτε διαλεχθώμεν!!!

Τέλος, εάν επιμένουν ότι δεν βλασφημούν τον Ιησού Χριστό, την Θεοτόκο και τους Αγίους της Εκκλησίας, ας μας πουν ποίος είναι ο Θεός που λατρεύουν στις συναγωγές τους και ποία είναι η άποψή τους για τον Eβλίς/ Ιμπλίς/Εωσφόρο!

                                                                              Συνεχίζεται

 

 

 

 

 

---

1 Α΄ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ, 2/14-16.

2 Aριθμομετρία ή Γεματρία (Gematria) : Γκεματρία ή θεωρητική Καμπάλα (Κατά την πιθανώτερη εκδοχή από την ελληνική λέξη Γεωμετρία), είναι ένα από τα τρία είδη της Καμπάλα (Μυστική ή αποκρυφυστική-Πρακτική ή μαγική- θεωρητική). Δηλαδή ο υπολογισμός της αριθμήσεως γραμμάτων, λέξεων ή φράσεων, και η αντικατάστασή τους με άλλες λέξεις ή φράσεις με την αυτήν αριθμητικήν ισοδυναμίαν (ισόψηφες).

Η μέθοδος αυτή προσφέρεται, κατά τους καμπαλιστές, για να διερευνήσουν-αποκαλύψουν την σχέση ανάμεσα στα λόγια και τις ιδέες που υπονούνται στις λέξεις ή φράσεις των Γραφών. Με άλλα λόγια, επειδή το κάθε γράμμα της εβραϊκής γλώσσας έχει μια αριθμητική αξία, πίσω από κάθε λέξη στις Γραφές υπάρχει μία άλλη λέξη- ιδέα που εκφράζει το αληθινό νόημά της. Ποιά είναι αυτή; Εκείνη που αν υπολογισθεί η αρίθμηση των γραμμάτων της, έχει την ίδια αριθμητική αξία με την πρώτη. Π.χ. ΚΗΦΑΣ= 20+8+500+1+200= 729 αλλά και ΠΕΤΡΑ= 80+5+300+100+1= 729 [Το όνομα ΚΗΦΑΣ (ΙΩΑΝΝ: 1/43) που σήμαινε ΠΕΤΡΟΣ αντικαθίσταται με  την λ. ΠΕΤΡΑ].

Με αυτόν τον τρόπον οι καμπαλιστές αλλοίωναν τις λέξεις και φράσεις της Γραφής και συνεπώς τα νοήματα και τις ερμηνείες τους. Η υπόθεση γι’αυτήν την τεχνική στηρίζεται στην αυθαίρετη άποψη των καμπαλιστών ότι η αριθμητική ισοδυναμία δεν είναι τυχαία.

Όπως ισχυρίζονται, δεδομένου ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε δια του «λόγου» του Θεού, κάθε γράμμα του γραπτού θεϊκού λόγου, αντιπροσωπεύει μια διαφορετική δημιουργική δύναμη-ιδέα. Έτσι, η αριθμητική ισοδυναμία των δύο λέξεων αποκαλύπτει μια εσωτερική σχέση μεταξύ των δημιουργικών δυνατοτήτων της κάθε μιάς. (Βλ Τάνια, Sha'ar HaYichud VeHaEmuna h, κεφάλαια 1 και 12.).

3 Ασκαλών: Μία από τις 5 ομόσπονδες οχυρές πόλεις των Φιλισταίων, κτισμένη ανάμεσα στην Γάζα και την Άζωτο, περίφημη για το ιερό της θεάς Αστάρτης. Η φυλή του Ιούδα είχε κάνει επιδρομές εναντίον της, αλλά χωρίς να κατορθώσει την κυριεύσει την περιοχήν (ΚΡΙΤΕΣ:1/18 και Α΄ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ: 6/16). Ο προφήτης Ζαχαρίας προείπε την ερήμωσή της (9/5), η οποία  πραγματοποιήθηκε τον 13ον μ.Χ. αιώνα.  

4 Usha (אושא) was a city in the Western part of Galillee. The Arab village of Hawsha later occupied the ruins of the old site. The modern kibbutz of Usha, Israel is located nearby to the ruins.

5 Shimon ben Kocheba (;- 135 μ.Χ.): Ταλμουδιστής Ιουδαίος ηγηθείς της επαναστάσεως κατά των Ρωμαίων κατά τον τρίτον και τελευταίον Ιουδαϊκόν πόλεμο (132-135 μ.Χ.). Ο νομοδιδάσκαλος Aqiba ben Joseph έπεισε το συμβούλιο της Ιαμνείας να κηρύξει επανάσταση κατά των Ρωμαίων, υπό την ηγεσία του Συμεών μπεν Κοσεμπά, λέγοντας ότι στο πρόσωπό του είχε αναγνωρίσει τον αναμενόμενο Μεσσία.

Την θέση του στήριξε σ’ένα εδάφιο του βιβλίου των Aριθμών (24/17) «..ανατέλειν άστρον εξ Ιακώβ..», κάνοντας μάλιστα παράφραση του πατρικού ονόματος Κοσεμπά σε Κοχμπά που στα αραμαϊκά σημαίνει αστέρας. Έτσι το όνομα έγινε Μπαρ Κοχμπά (..υιός του αστέρος). Τελικώς ηττήθηκε από τους Ρωμαίους στην τελευταία εστία του οχυρού Μπετάρ. Ο ψευδομεσσίας απεκεφαλίσθη και το κεφάλι του απεστάλη στον Αδριανό.

Οι Ιουδαίοι βεβαιωθέντες για την απάτη του Ακίμπα περί Μεσσία-Απελευθερωτού, εστιγμάτησαν τον Κοσέμπα, του άλλαξαν το όνομα ακόμη μια φορά και τον μετενόμασαν Κοζέμπα που σημαινει ψεύτικος, κίβδηλος, τουτέστιν Συμεών μπεν Κοζεμπά (Συμεών ο γιός της απάτης) [LIVIUS, Articles on Ancient History. Wars Between the Jews and Romans, Simon ben Kosiba (130-136)---Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΣΤ΄, Ελληνισμός και Ρώμη,….Η ειρήνευση της Ιουδαϊκής Παλαιστίνης, σ.284-287.--- Τα χειρόγραφα της Νεκρής θάλασσας, Μάριος Βερέττας, σ. 129].

6 Αqiba ben Joseph (50-135 μ.Χ.) :Ταλμουδιστής Ιουδαίος, αγράμματος βοσκός, θεωρούμενος από τους κυριώτερους ιδρυτές του Ραββινικού Ιουδαϊσμού. Σε ηλικία 40 ετών άρχισε να μελετά την Τορά ελκύοντας πολλούς μαθητές μεταξύ των οποίων και τους R. Simon ben Yohai, R. Meir Juda ben Ilai . Εισήγαγε νέα μέθοδο ερμηνείας του προφορικού λόγου (Halakha), θέτοντας τα θεμέλια της Μishna. Κατά την επανάσταση του Ψευδομεσσία Κοσεμπά που ο ίδιος επενόησε, συνελήφθη, εφυλακίσθη και εφονεύθη.

7 Kennicot Benjamin (1718-1783): Άγγλος λόγιος και κληρικός γνωστός για την κριτική μελέτη των πρωτοτύπων Εβραϊκών κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης-Παράρτημα ΙΙ τόμου του 30τομου έργου του, σελ. 242-247, 255,270.

8 Η Βίλνα, ή Βίλνο και σήμερα Βίλνιους, (Λιθουανικά: Vilnius, πολωνικά: Wilno, γερμανικά και ολλανδικά: Wilna), είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Λιθουανίας) η οποία μέχρι το 1919 κατείχετο από τους Πολωνούς.