ΕΝΑΓΩΝΙΩΣ ΙΑΧΟΜΕΝ ΠΡΟΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΜΩΜΕΝΩΝ.

ΑΦΟΒΩΣ ΠΑΡΑΘΕΤΟΜΕΝ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.

ΑΔΟΛΩΣ ΕΡΩΤΩΜΕΝ ΠΡΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΝ ΑΠΑΝΤΩΝ.

ΚΑΡΤΕΡΙΚΩΣ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ.

Η ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΚΑΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ (THE RACIAL AND RELIGIOUS IDENTITY OF TODAY’S JEWS AND ISRAELIANS)

Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ 1848

«Πᾶσι τοῖς ἁπανταχοῦ ἐν τῷ ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητοῖς καί περισπουδάστοις ἡμῖν ἀδελφοῖς ἁγίοις ἀρχιερεῦσι, τῷ τε περί αὐτούς εὐλαβεστάτῳ Κλήρῳ καί πᾶσι τοῖς Ὀρθοδόξοις γνησίοις τέκνοις τῆς μιᾶς, ἁγίας, καθολικῆς καί ἀποστολικῆς ἐκκλησίας, τόν ἐν Πνεύματι ἁγίῳ ἀδελφικόν ἀσπασμόν καί πᾶν ἀγαθόν παρά Θεοῦ καί σωτήριον...

..."Κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας", ἥν παρελάβομεν ἄδολον παρὰ τηλικούτων ἀνδρῶν, ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμὸν ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ διαβόλου· ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ἐλλιπῆ τὴν κεκηρυγμένην ὀρθόδοξον πίστιν. Ἀλλ᾽ αὐτὴ πεπληρωμένη ἤδη ἐσφράγισται, μὴ ἐπιδεχόμενη μήτε μείωσιν, μήτε αὔξησιν, μήτε ἀλλοίωσιν οἱανδήποτε, καὶ ὁ τολμῶν ἢ πρᾶξαι ἢ συμβουλεῦσαι ἢ διανοηθῆναι τοῦτο ἠρνήθη τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, ἤδη ἑκουσίως καθυπεβλήθη εἰς τὸ αἰώνιον ἀνάθεμα διὰ τὸ βλασφημεῖν εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ὡς τάχα μὴ ἀρτίως λαλῆσαν ἐν ταῖς Γραφαῖς καὶ διὰ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. 

Τὸ φρικτὸν τοῦτο ἀνάθεμα, ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Χριστῷ ἀγαπητά, οὐκ ἐκφωνοῦμεν ἡμεῖς σήμερον, ἀλλ᾽ ἐξεφώνησε πρῶτος ὁ Σωτὴρ ἡμῶν "ὃς ἂν εἴπη κατὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι" (Ματθ. ιβ‘, 32)· ἐξεφώνησεν ὁ θεῖος Παῦλος· "ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾽ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω" (Γαλ. α’, 6-8)· ἐξεφώνησαν τοῦτο αἱ ἑπτὰ Οἰκουμενικοὶ Σύνοδοι καὶ σύμπας ὁ χορὸς τῶν θεοφόρων Πατέρων.

Ἅπαντες σὺν νεωτερίζοντες ἢ αἱρέσει ἢ σχίσματι, ἑκουσίως ἐνεδύθησαν, κατὰ τὸν ψαλμωδόν, "κατάραν ὡς ἱμάτιον" (Ψαλμ. ρη’,18), κἄν τε Πάπαι κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν τε Κληρικοί, κἄν τε Λαϊκοὶ ἔτυχον εἶναι "κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ ἀνάθεμα ἔστω, εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾽ ὃ παρελάβετε". Οὕτω φρονοῦντες οἱ Πατέρες ἡμῶν καὶ ὑπακούοντες εἰς τοὺς ψυχοσωτηρίους λόγους τοῦ Παύλου ἐστάθησαν σταθεροὶ καὶ ἑδραῖοι εἰς τὴν ἐκ διαδοχῆς παραδοθεῖσαν αὐτοῖς πίστιν καὶ διέσωσαν αὐτὴν ἄτρεπτον καὶ ἄχραντον διὰ μέσου τοσούτων αἱρέσεων, καὶ παρέδωκαν αὐτὴν εἰς ἡμᾶς εἰλικρινῆ καὶ ἀνόθευτον, ὡς ἐξῆλθεν ἄδολος ἀπὸ τοῦ στόματος τῶν πρώτων ὑπηρετῶν τοῦ Λόγου·  οὕτω φρονοῦντες καὶ ἡμεῖς, ἄδολον, ὡς παρελάβομεν, μετοχετεύσομεν αὐτὴν εἰς τὰς ἐπερχομένας γενεάς, μηδὲν παραμείβοντες, ἵνα ὦσι κακεῖνοι ὡς καὶ ἡμεῖς εὐπαρουσίαστοι καὶ ἀκαταίσχυντοι, λαλοῦντες περὶ τῆς τῶν προγόνων ἡμῶν πίστεως... 

...Ἔπειτα παρ᾽ ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἐδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστιν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ, ὡς ἔργῳ ἐπειράθησαν καὶ πολλοὶ τῶν ἀπὸ τοῦ σχίσματος Παπῶν τε καὶ Πατριαρχῶν Λατινοφρόνων μηδὲν ἀνύσαντες...».  

+ΑΝΘΙΜΟΣ ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης

+ΙΕΡΟΘΕΟΣ ἐλέῳ Θεοῦ Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Αἰγύπτου.

+ΜΕΘΟΔΙΟΣ ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης Ἀντιοχείας

+ΚΥΡΙΛΛΟΣ ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων καί αἱ περί αὐτούς Ἱεραί Σύνοδοι.1

 ΜΕΡΟΣ 8ον

7. ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΛΑΟΥ ΙΣΡΑΗΛ - ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ   (ΠΑΛΑΙΟΔΙΑΘΗΚΙΚΗ – ΙΣΤΟΡΙΚΗ - ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΚΗ)

[NOMENCLATURE OF PEOPLE OF ISRAEL AND TODAY’S JEWS [OLD TESTAMENTAL-HISTORICAL-LINGUISTIC)] {Συνέχεια 7ου Μέρους}

α. ΕΒΡΑΙΟΙ – ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ - ΙΟΥΔΑΙΟΙ (HEBREWS – ISRAELITES - JUDEANS) [ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ] {Όπως στο 7ον Μέρος}

β.  ΙΟΥΔΑΙΟΙ - ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ [Μεταχριστιανική περίοδος μέχρι τις ημέρες μας] {(JEWS - ISRAELIANS) [POST - CHRISTIAN ERA TILL NOW - ADAYS}}.

1/. Οι σημερινοί «Εβραίοι»/Ιουδαίοι (Jews) της Διασποράς και οι Ισραηλινοί (Israelians) του κράτους Ισραήλ. (Όπως στο 7ον μέρος)

2/. Το σημερινό κράτος του Ισραήλ.

Το σημερινό κράτος του Ισραήλ που αποτελεί εκπλήρωση των εθνικο-πολιτικών στόχων του λεγομένου Εθνικού Σιωνισμού/ΝΑΖΙ (ΝΑ-tional ZI-onism) :

α/. ΔΕΝ ιδρύθηκε από απογόνους του παλαιού λαού Ισραήλ, αληθινούς Ισραηλίτες / Εβραίους (Iesraelites / Hebrews), αλλά από Εωσφοριστές/Καϊνίτες Ιεσραηλίτες / Ταλμουδιστές Ιουδαίους (Luciferist Jezreelites / Talmudist Jews),2 οι οποίοι ΟΥΔΕΜΙΑ πνευματική / θρησκευτική και η μεγάλη πλειοψηφία αυτών, ΟΥΔΕΜΙΑ φυλετική σχέση είχαν/  έχουν με τον Αδαμικής Γραμμής, Ευλογημένο λαό Ισραήλ της Παλαιάς Διαθήκης.

β/. Διοικείται από «παρείσακτους», «υιούς του πονηρού», βιολογικούςή πνευματικούς απογόνους των Φαρισαίων-Γραμματέων-Σαδδουκαίων, «εχθρούς όλης της ανθρωπότητος») [ Α΄ ΘΕΣΣΑΛ: 2/14-16].

γ/. Αντιπροσωπεύει πολίτες που αποκαλούνται Ισραηλινοί (Israelians) ή Ιουδαίοι (Jews), όμως ΔΕΝ είναι Ιουδαίοι [ΣΣ: ΔΕΝ είναι Εβραίοι (Hebrews) ή Ισραηλίτες (Israelites) ή Ιουδαίοι (Judeans)] { ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 2/9 και 3/9}.

Στους πολίτες-υπηκόους του κράτους του Ισραήλ, καταμετρώνται διάφοροι άλλοι λαοί ή εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες, όπως Άραβες (μουσουλμάνοι, ορθόδοξοι χριστιανοί, παπικοί, προτεστάντες, κ.α, αιρετικοί), Έλληνες, κ.α.

Οι Άραβες Ισραηλινοί ανέρχονται στο 21%. Από αυτούς το 82% είναι μουσουλμάνοι, το 9% χριστιανοί και το 9% Δρούζοι. Το 22% του συνολικού πληθυσμού είναι Ιουδαίοι (Jews) μετανάστες πρώτης γενιάς, κυρίως από την πρώην Σοβιετική Ένωση και άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες και, σε πολύ μικρότερο βαθμό, την Αιθιοπία. Γι' αυτό τον λόγο ομιλούνται Ρωσικά (έως και 20% του πληθυσμού), Ρουμανικά (έως και 500.000), Αμχαρικά (περί τις 130.000),3 κ.α. Στο Ισραήλ ζουν επίσης τουλάχιστον 200.000  οικονομικοί μετανάστες από χώρες της Αφρικής, Αν. Ευρώπης, Σρι Λάνκα, κ.α.

Στην ευρύτερη επικράτεια της προϊστορικής Χαναάν (νυν Ισραήλ) κατοικούν περίπου 4.500.000 Παλαιστίνιοι, εγκατεστημένοι σε δύο περιοχές, στην Λωρίδα της Γάζας και την Δυτική Όχθη.4

δ/. Περιλαμβάνει όσους ήσαν εγκατεστημένοι ή είχαν εγκατασταθεί στην Παλαιστίνη (μετά από το 70 μ.Χ. και είκοσι (20) περίπου αιώνες μετά, μέχρι και προ  της δημιουργίας του κράτους Ισραήλ) [1948], αλλά και εκείνους που εγκατεστάθησαν μετά την ίδρυση του Ισραηλινού κράτους. Συγκεκριμένα, πολίτες οι οποίοι :

-Ανήκαν στον παλαιό Λ.Ι. της Π.Δ., αλλά απεδείχθησαν αμετανόητοι, (αποστάτες) της πατρώας πίστεως στον Ιαχβέ/Ιησούν Χριστόν.

-Ήσαν/Είναι απόγονοι του παλαιού Λ.Ι. (πιστοί στην πατρώα πίστη τους, αλλά κρυφοί «δια τον φόβον των Ιουδαίων»).

-Ήσαν/Είναι αλλόφυλοι και αλλόθρησκοι, απόγονοι (φυλετικοί ή πνευματικοί/ θρησκευτικοί) των Ταλμουδιστών Φαρισαίων-Γραμματέων-Σαδδουκαίων.

-Ανήκαν/ανήκουν σε διάφορες άλλες φυλές (Αδαμικής και μη, Βιολογικής Γραμμής), από τις οποίες άλλοι ασπάσθηκαν τον Ταλμουδισμόν και άλλοι παρέμειναν στην πατρώα πίστη των προγόνων τους (φανερώς ή κρυφίως).

Υπογραμμίζεται ότι, Ο Θεός της Π.Δ. αποκαλύπτει και προειδοποιεί ακόμη και πριν από αιώνες (π.Χ.) την μελλοντική πορεία των Ιουδαίων της «Γης της Επαγγελίας». 

“Θα φύγετε πανικόβλητοι καταδιωκόμενοι από τους εχθρούς σας. Και θα διασπαρείτε ως αιχμάλωτοι εις όλα τα βασίλεια του κόσμου” (ΔΕΥΤΕΡΟΝ: 28/25).

“Και ως τα σύκα τα πονηρά... δώσω αυτούς εις διασκορπισμόν εις πάσας τας βασιλείας της γης, και έσονται εις ονειδισμόν και εις παραβολήν και εις μίσος και εις κατάραν εν παντί τρόπω” (ΙΕΡΕΜ: 24/8-10).

“Και αυτό ακόμα το όνομά σας που θα αφήσετε θα προκαλεί αποστροφή στους εκλεκτούς μου. Θα σας εξοντώσει ο Κύριος, και στους πραγματικούς δούλους του θα δοθεί νέον όνομα” (ΗΣΑΪΑΣ: 65/15).

Αυτό ακριβώς έγινε το 70 μ.Χ. επί Τίτου, αυτοκράτορος των Ρωμαίων. Οι Ιουδαίοι έφυγαν πανικόβλητοι καταδιωκόμενοι από το ιππικό των Ρωμαίων και οδηγήθηκαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες αιχμάλωτοι εκτός Ιερουσαλήμ, στα πέρατα της τότε Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Ποιοί μωροί και τυφλοί δεν αντιλαμβάνονται ότι, αυτοί που φέρουν σήμερα το παλαιό όνομα (Ισραήλ/Ισραηλίτες) μεταλλαγμένο σε Jews, και όχι το καινόν όνομα (Χριστιανοί), είναι απόγονοι εκείνων (όσων απέμειναν από την διασποράν τους) που προφητεύθηκαν στην Π.Δ. ότι θα προκαλούν την αποστροφή στους εκλεκτούς του Θεού;

“Και δώσω την Ιερουσαλήμ εις μετοικίαν και εις κατοικητήριον δρακόντων και τας πόλεις Ιούδα ες αφανισμόν θήσομαι, παρά το μη κατοικείσθαι” (ΙΕΡΕΜΙΑΣ : 9/11).

Η συκή είναι η συμβολική ονομασία της οικογενείας του Σατανά (ΚΡΙΤΕΣ: 9/10-15), της Συναγωγής των ψευτο-Εβραίων αποστατών. Την Κυριακή των Βαϊων η Ορθόδοξη Εκκλησία ψάλλει:

«Την συναγωγήν συκήν Χριστός Εβραίων καρπών άμοιρον πνευματικών εικάζων, αρά ξηραίνει, ης φύγωμεν το πάθος».

Δηλαδή, η Εβραϊκή / Ιουδαϊκή συναγωγή (Jewish Synagogue), αλλά και ολόκληρο το διαχρονικόν Iουδαϊκόν Έθνος (της Καϊνικής φυλετικής ή πνευματικής Γραμμής) [The Jewish Nation of Cainite Racial or Religious / Spiritual Line], παρομοιάζεται σαν άκαρπη συκιά που δεν παράγει πνευματικούς καρπούς, γι’αυτό και την καταράται Ο Ιησούς. Ταυτόχρονα ο υμνωδός προειδοποιεί να μην κάνουμε τα βδελυκτά έργα των Ιουδαίων που σταύρωσαν τον Χριστόν.

ε/. Κυβερνάται δικτατορικώς, με την μορφή προσχηματικής δημοκρατίας, από μία πολιτικο-θρησκευτική ηγεσία, που υπακούει στις εντολές του μυστικού Παγκόσμιου Εωσφορικού Ιουδαιοταλμουδικού ΣΑΝΧΕΝΤΡΙΝ.

Άπαντες οι μη Ταλμουδιστές (non Talmudist Jews) κάτοικοι του σημερινού Ισραήλ, ευρίσκονται υπό την ΑΠΟΛΥΤΗ κυριαρχία αυτής της ηγεσίας των Ισραηλινών/Ιεσραελιτών Ταλμουδιστών Ιουδαίων (Isrelians/Jezreelites Talmudist Jews) [I/JTJ].

στ/. Έχει ως επίσημη θρησκεία τον Αποκρυφιστικόν Ταλμουδικόν Ιουδαϊσμόν, την οποίαν ασπάζεται η μεγάλη πλειοψηφία των σημερινών κατοίκων του Ισραήλ.

ζ/. Συμπεριλαμβάνει και φερόμενους ως Ταλμουδιστές Ιουδαίους (Jews), οι οποίοι, ανεγνώρισαν/ αναγνωρίζουν μέσα από τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης, τον Ιησούν Χριστόν, ως τον πολλάκις προφητευμένο Μεσσία-Σωτήρα της ανθρωπότητος, εβαπτίσθησαν/ βαπτίζονται Χριστιανοί ή ενσυνειδήτως πιστεύουν στον Τριαδικόν Θεόν ή ομολόγησαν/ ομολογούν ευθαρσώς-δημοσίως Τον ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ, ως Τον ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΜΕΣΣΙΑ και μόνον Αληθινόν Θεόν.

Σε μια τέτοια δημόσια και έγγραφη ομολογία προέβη το 2006 με επιστολή του που ανοίχτηκε κατ’εντολήν του μετά τον θάνατόν του, ο Ταλμουδιστής ραββίνος (Rabbi Yitzhak Kaduri), ο οποίος, απεκάλυψε πως ο Μεσσίας του Ισραήλ ήταν ο Ιησούς Χριστός. Αυτός που εσταύρωσαν οι πρόγονοί του Φαρισαίοι!!

Όπως ακριβώς επίστευαν την εποχήν τής επί γης Παρουσίας του Θεανθρώπου  Ιησού και οι «Φαρισαίοι» Νικόδημος και Ιωσήφ Αριμαθείας, κρυφίως όμως, «δια τον φόβον των Ιουδαίων».

Taking the first letter of each word reveals the name of the Messiah: Yehoshua (=Jesus). This news shocked many Jews, because of all things the name of Yehoshua (Jesus) was mentioned in connection with the Messiah. Therefore this (for the Jews unpleasant news) was hardly noticed in the press or was simply presented as a fake. But this cannot be at all, because it must be emphasized again and again that it was not Christians who circulated this news, but the disciples of Rabbi Kaduri himself. Therefore the original note was published on the official Jewish websites of www.Kaduri.net and "News First Class" (NFC).

The followers of Kaduri insisted that the note was authentic, that is, genuine. However, they said in surprise: "We have no idea how the rabbi came to this name of the Messiah." Nevertheless, the note was removed from the website because otherwise others might think that Rabbi Kaduri meant Jesus. And nobody wanted the Jews to convert to Jesus and become Christians.

Rabbi Kaduri’s note with the name of the Messiah Jesus Christ

3/. H Ταυτότητα (φυλετική-Θρησκευτική-ιστορική) των Ιουδαίων (Jews) του σημερινού κράτους Ισραήλ.

Oι κατοικούντες σήμερον στο κράτος του Ισραήλ Ταλμουδιστές Ιουδαίοι [Talmudist Jews (Τ/J)], όπως και οι απανταχού της γης δεδηλωμένοι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι:

1//. Είναι οι βιολογικοί απόγονοι των Χαναναίων της Καϊνικής Γραμμής, οι οποίοι εξεδιώχθησαν από την γη Χαναάν, με εντολή του Ιαχβέ/Ιησού Χριστού, επιστρέψαντες αργότερον, για διαφόρους λόγους, καθώς και των Φαρισαίων-Γραμματέων-Σαδδουκαίων, κατοικήσαντες στην γη του οίκου Ιούδα (μετά την επάνοδόν του από την Βαβυλωνιακήν αιχμαλωσίαν), η οποία είχε μετονομασθεί σε «Γη της Επαγγελίας», και παραμείναντες αμετανόητοι, χαρακτηρισθέντες ως “ου λαός”  και “ου ελεημένοι”.

Με άλλα λόγια, ΔΕΝ έπραξαν ότι έκανε η Χαναναία, η “ου ελεημένη” που δεν ανήκε στο Λαό Ισραήλ αλλά στον “ου λαόν” (ΜΑΤΘ: 15/21 έως 28), επειδή ανεγνώρισε τον Ιησούν Χριστόν, μετενόησε δια της ομολογίας της και επίστευσε σ’Αυτόν ως Τον προφητευμένον Μεσία.

«...Και ιδού γυνή Χαναναία από των ορίων Τύρου και Σιδώνος εκραύγασε αυτώ λέγουσα: Ελέησόν με Κύριε, υιέ Δαυΐδ... Ο δε (Ιησούς) αποκριθείς είπεν: Ουκ απεστάλην (για εσάς) αλλά εις τα πρόβατα του χαμένου οίκου Ισραήλ…» (ΜΑΤΘ: 15/21-25).

2//. Ανήκουν στα αμετανόητα “απολωλότα πρόβατα” του Παλαιού Βασιλείου/οίκου Ισραήλ, οι οποίοι «εξαφανίστηκαν» ιστορικώς, μετά την αιχμαλωσίαν τους στους Ασσυρίους, ΔΕΝ δέχθηκαν την Νέα πίστη, το νέο όνομα (Χριστιανοί), ΔΕΝ επέστρεψαν στην θεϊκή ποίμνη ούτε καν αναζήτησαν την οδό της επιστροφής, αλλά με την ταυτότητα του Ιεσραελίτη (Απόστάτη, καταραμένου, μη ευλογημένου).

Στην κατηγορία των Ισραηλινών/Ιεσραελιτών Ταλμουδιστών Ιουδαίων (Isrelians / Jezreelites Talmudist Jews) [I / JTJ], περιλαμβάνονται και οι απροσδιορίστου αριθμού παρείσακτοι, αλλογενείς και αλλόθρησκοι, οι οποίοι με δική τους ελεύθερη απόφαση απεδέχθησαν τις βλασφημίες του υποτιθέμενου “ιερού” βιβλίου (Ταλμούδ), στο οποίον μεταξύ των άλλων, οι εωσφοριστές συντάκτες του, διδάσκουν ότι:

«ο Ιησούς ήταν μάγος, διαφθορεύς και γόης των Ισραηλιτών τους οποίους διήγειρε εις το να εγκολπωθούν ξένη θρησκεία» (Gemara Sanhedrin, fol 43-104-107, Christianity in Talmud and Midrash / R.T. Herford, 1904).

3//. Είναι οι πάσης φυλετικής/μιγαδοποιημένης πανσπερμίας (Καϊνίτες, αλλογενείς, αλλότριοι, αλλόφυλοι, κλπ),  επήλυδες από το 1948 μέχρι σήμερα, «λαθρομετανάστες» στην «Αγία Γη» (Promise Land) Ισραήλ, η οποία από τον 1ον αιώνα μ.Χ. είχε μετονομασθεί ως «ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ» και με αυτό το όνομα ήταν γνωστή παγκοσμίως!!!

4//. Πρωτοστατούσης της πολιτικο-θρησκευτικής ηγεσίας του σημερινού Ισραηλινού κράτους, είναι ανίεροι σφετεριστές της ιστορίας και των γεγονότων της Π.Δ. ακόμη και των ονομάτων πιστών στον Ιαχβέ / Ιησούν Χριστόν, όπως ο Μωϋσής, ο Δαυΐδ, ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ, οι ευσεβείς Μακκαβαίοι, το όνομα των οποίων δεν εδίστασαν οι αθεόφοβοι να θέσουν ως προμετωπίδα σε σωματεία, οργανώσεις και αθλητικούς συλλόγους, ισχυριζόμενοι ψευδώς και βλασφήμως ότι είναι δικοί τους, ενώ οι προχριστιανικοί Μακκαβαίοι ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση έχουν με το Ταλμούδ και την φυλετική-θρησκευτική ταυτότητα των σημερινών Ταλμουδιστών Ιουδαίων!!!

Αναφορικώς με το θέμα των Μακκαβαίων,  υπενθυμίζουμε τα εξής:

α//. Ο Αντίοχος Δ΄ ο επιλεγόμενος Επιφανής (175-164 π.Χ.), ειδωλολάτρης και «σημαία» των σύγχρονων νεοπαγανιστών, εισέβαλε, το 170 π.Χ., στα Ιεροσόλυμα, απαγόρευσε την Ιουδαϊκή θρησκεία/λατρεία του θεού Ιαχβέ/Ιησού Χριστού, βεβήλωσε τον Ναό των Ιεροσολύμων, προσπάθησε να επιβάλει βιαίως στους Ιουδαίους την ειδωλολατρία (λατρεία του Σατανά και των δαιμόνων), με αποτέλεσμα να ξεσπάσει η επανάσταση των Μακκαβαίων.

Τότε, πολλοί Ιουδαίοι υπέκυψαν στον φόβο και υπάκουσαν στην εντολή του βασιλέως Αντιόχου. Κάποιοι όμως προτίμησαν να υποστούν τις συνέπειες και τα βασανιστήριο παρά να αρνηθούν την πατρώα πίστη τους. Ο Άγιος Ελεάζαρος, ο  εννενηντάχρονος ιερέας και διδάσκαλος του Νόμου, αποφάσισε να βαδίσει πρώτος την οδό του μαρτυρίου.

Αφού απέρριψε με βδελυγμία την βρώση χοιρινού κρέατος, που έβαλαν με την βία στο στόμα του, τον έσυραν βάναυσα στα βασανιστήρια. Αλλ’ ο σεβάσμιος γέροντας υπέφερε καρτερικά τις κακοποιήσεις. Στο τέλος τον έκαψαν ζωντανό επάνω σε μια σχάρα.

Μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Αγίου Ελεαζάρου παρουσιάσθηκαν στον Αντίοχο οι επτά (7) Μακκαβαίοι αδελφοί  συνοδευόμενοι από την μητέρα τους. Κατάπληκτος ο Αντίοχος από την κοσμιότητα, την ευγένεια, και το πλήθος αυτών των νέων, προσπάθησε να τους παρασύρει με απατηλές υποσχέσεις να θυσιάσουν στα είδωλα και να αρνηθούν την πίστη τους.

Ωστόσο ούτε οι υποσχέσεις ούτε και οι απειλές στάθηκαν ικανές να κλονίσουν την πίστη των επτά αδελφών. Όλοι μαζί, με μια φωνή, οπλισμένοι με ευσεβή λογισμό, ομολόγησαν με αποφασιστικότητα ότι είναι έτοιμοι να θυσιάσουν την ζωή τους, παρά να παραβούν τους νόμους του Θεού και να αρνηθούν τον νομοθέτη Κύριον ΙΑΧΒΕ, Άσαρκο τότε Ιησούν Χριστόν.

«Κοινή η πνοή τους, κοινός ο στόχος τους, ένας ο τρόπος της ζωής τους, ο θανατος για τον Θεό, όχι λιγώτερο αδελφοί στις ψυχές απ’ ο,τι στα σώματα», αναφωνεί ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.

Έπειτα βάδισαν κατά σειράν ηλικίας προς εμπαιγμόν, προς το μαρτύριο, αναπτερώνοντας ο ένας το φρόνημα του άλλου. Ο κοινός ζήλος τους για την αρετή ενίσχυε την μεταξύ τους αγάπη και ομόνοια. Υποβλήθηκαν σε φρικτά βασανιστήρια.

Και η ευσεβής  Σολομονή, η αξιοθαύμαστη μητέρα τους, αν και έβλεπε τα παιδιά της να βασανίζονται και να θανατώνονται όλα την ίδια ημέρα από τον ειδωλολάτρη τύραννο, δεν ωλοφυρόταν με θρήνους, αλλ’ είχε στον αδαμάντινο νού ως να γεννούσε πάλι τους υιούς της στην αθανασία. Μεταβάλλοντας δε, με την χάρη του Θεού, την γυναικεία τρυφερότητα σε ανδρικό θάρρος, πυρπολούσε τις ψυχές τους, τους παρότρυνε στην θυσία και τους πρόετρεπε να μη δειλιάσουν στους κόπους της ευσέβειας, αλλά να δείξουν ανδρεία και παρρησία.  Αγωνιούσε μήπως ένα από τα παιδιά της στερηθεί το μαρτυρικό στεφάνι.

Και, όταν πλέον αυτά μαρτύρησαν και εισήλθαν στην δόξα του Θεού, υπέρτατα ευτυχισμένη όρμησε μόνη της μέσα στην φωτιά, για να μην αγγίξει κανείς το σώμα της. Πρόσφερε και τα επτά παιδιά της στον Θεό και έπειτα πρόσθεσε τον εαυτό της στην ιερά παράταξή τους, ως επτά φορές Μάρτυρας. Το σεπτό λείψανο της Αγίας Σολομονής φυλάσσεται στον Πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.5  

β//. Υπάρχουν τέσσερα βιβλία της Π. Διαθήκης που ονομάζονται «Μακκαβαίων». Ως Κανονικά, θεωρούνται στην Ορθόδοξη Εκκλησία τα πρώτα τρία, ενώ το τέταρτον (Δ΄) θεωρείται απόκρυφο. Οι Παπικοί, θεωρούν ως κανονικά, μόνον τα δύο πρώτα ενώ οι Προτεστάντες θεωρούν τα τρία πρώτα ως απόκρυφα (!!!) και το τέταρτο, ψευδεπίγραφο.

Μακκαβαίων Α': Γράφτηκε γύρω στο 100 π.Χ. στην εβραϊκή γλώσσα, από Ιουδαίο της Παλαιστίνης και περιέχει 16 κεφάλαια. Περιγράφει στρατιωτικά και πολιτικά γεγονότα της περιόδου των Μακκαβαίων (175-135 π.Χ.).

Μακκαβαίων Β': Γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα από τον Ιάσονα της Κυρήνης, και εξιστορεί τους αγώνες των Μακκαβαίων κατά το διάστημα 175-161 ή 160 π.Χ. Περιέχει 15 κεφάλαια.

Η αφήγηση αρχίζει με το τέλος της βασιλείας του Σελεύκου του Δ΄ του Φιλοπάτορος (187-175 π.Χ.) και ολοκληρώνεται με την τελευταία νίκη του Ιούδα του Μακκαβαίου, λίγο πριν το θάνατό του. Ακολουθεί αναφορά στην πολιτική των Σελευκιδών κατά των Ιουδαίων, αλλά και στις διαμάχες που ακολούθησαν για την εξασφάλιση του αρχιερατικού αξιώματος. Ακόμη περιγράφεται το μαρτύριο του γέροντα γραμματέα Ελεάζαρου, καθώς και των επτά αδερφών και της μητέρας τους.

Μακκαβαίων Γ': Γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα, γύρω στο 100 π.Χ. και περιέχει 7 κεφάλαια. Εξιστορεί γεγονότα της περιόδου 221-203 π.Χ.

Τα Α΄, Β΄ και Γ΄ Βιβλία των Μακκαβαίων, είναι εγκεκριμένα από τον ΠΕ΄ Αποστολικόν κανόνα, την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδον6 και ανήκουν στα Δευτεροκανονικά Ιστορικά Βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. 

γ//. Οι Άγιοι επτά Μακκαβαίοι είναι Άγιοι τόσον της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όσον και των Παπικών και η μνήμη τους τιμάται την 1ην Αυγούστου.

† 1η Αὐγούστου, Μνήμη τῶν ἁγίων ἑπτά παίδων Μακκαβαίων μαρτύρων Ἀβείμ, Ἀντωνίου, Γουρία, Ἐλεάζαρ, Εὐσεβωνᾶ, Ἀχείμ καί Μαρκέλλου, σύν τῇ μητρί αὐτῶν Σολομονῇ καί τῷ διδασκάλω αὐτῶν Ἐλεαζάρῳ.

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα).
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Τῶν Μακκαβαίων τὸν ἐπτάριθμον δῆμον, σὺν τὴ μητρὶ Σολομονὴ τὴ ἁγία, καὶ Ἐλεάζαρ ἅμα εὐφημήσωμεν οὗτοι γὰρ ἠρίστευσαν, δι' ἀγώνων νομίμων, ὡς φρουροὶ καὶ φύλακες, τῶν τοῦ Νόμου δογμάτων καὶ νῦν ὡς καλλιμάρτυρες Χριστοῦ, ὑπὲρ τοῦ κόσμου, ἀπαύστως πρεσβεύουσι.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν

Σοφίας Θεοῦ, οἱ στύλοι οἱ ἑπτάριθμοι, καὶ θείου φωτός, οἱ λύχνοιοι ἑπτάφωτοι, Μακκαβαῖοι πάνσοφοι, πρὸ Μαρτύρων μέγιστοι Μάρτυρες, σὺν αὐτοῖς τῷ πάντων Θεῷ, αἰτεῖσθε σωθῆναι τοὺς τιμῶντας ὑμᾶς. 

Ω! Ασεβείς Εωσφοριστές Ταλμουδιστές Ιουδαίοι, σφετεριστές της Παλαιάς Διαθήκης την οποίαν έχετε ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ εσείς και οι πρόγονοί σας εδώ και αιώνες, συμπορευόμενοι με τους σύγχρονους αντιχριστιανούς κρυπτοσατανιστές και λοιπούς φανερούς νεοπαγανιστές,

-Πως τολμάτε να οικειοποιείσθε και να βεβηλώνετε την μνήμη των Μακκαβαίων Αγίων, οι οποίοι εμαρτύρησαν για την εδραία και τεθεμελιωμένη Πίστη τους στον Ιαχβέ/Ιησούν Χριστόν;

-Γιατί υποκρίνεσθε αντιστρέφοντες την αλήθεια, αφού λατρεύετε τον ίδιον «θεόν» με εκείνον που ελάτρευε ο Αντίοχος ο Δ΄ ο επιλεγόμενος…Επιφανής, δηλαδή τον Εωσφόρον/ Σατανά;

Εκάς οι ΒΕΒΗΛΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ!

                                                                                         Συνεχίζεται

---

1 Μέρος τῆς Πατριαρχικῆς  Ἐγκυκλίου τοῦ 1848, συγκληθείσης ἐν Κωνσταντινουπόλει.

2 Ιεσραέλ (Jezreel) = O πρώτος υιός του προφήτου Ωσηέ και της πόρνης γυναικός Γόμερ  (το όνομα της οποίας σημαίνει διαφθορά), την οποίαν έλαβε ως σύζυγον κατ’εντολήν του Θεού. Η λέξη Ιεσραέλ σημαίνει έγκλημα, τιμωρία.

Ο Ωσηέ απέκτησε μετά της Γόμερ άλλα δύο τέκνα. Ένα θήλυ (Lo-ru-ha-mah = «ουκ ελεημένη» και τον Lo-am-mi= «ου λαός μου».

Τα «τρία τέκνα πορνείας», συμβόλιζαν προφητικώς την μελλοντική θλιβερή/άνομη πορεία του παλαιού Ισραήλ στην Ιστορία, ο οποίος ανόμησε πολλάκις, παρά τις ευκαιρίες μετανοίας που του έδιδε ο Θεός του, και σήμαιναν 1ον/. Την θεία Οργή του Κυρίου, 2ον/. Την διακοπήν της θείας αγάπης και θείου ελέους και 3ον/. Την πλήρη και οριστική ΑΠΟΡΡΙΨΗ του λαού Ισραήλ και αφαίρεση της Ευλογίας/Δόξης Του Θεού ΙΑΧΒΕ/ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Ιεσραηλίτες : Οι διασκορπισμένοι από τον Θεό, οι αποστάτες, οι εγκληματίες, οι καταραμένοι.

3 Διάλεκτος που ομιλείται στην επαρχία Αμχάρα της Αιθιοπίας. Η διάδοσή της άρχισε τον 13ον μ.Χ. αι. και γρήγορα υποκατέστησε την αιθιοπική, που  χρησιμοποιείται τώρα μόνο στους εκκλησιαστικούς ύμνους.Η αμχαρική είναι, μαζί με την αραβική, η πιο διαδεδομένη γλώσσα της νότιας ομάδαςτων σημιτικών γλωσσών.

4 Το Κράτος της Παλαιστίνης έχει αναγνωρισθεί από 138 μέλη του ΟΗΕ και από το 2012 έχει την ιδιότητα του κράτους παρατηρητού-μη μέλους στον ΟΗΕ. Η Παλαιστίνη είναι μέλος του Αραβικού Συνδέσμου, του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, της Ομάδας των 77, της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, καθώς και της Ουνέσκο, της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη και του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.

 Το 93% των Παλαιστινίων είναι μουσουλμάνοι, στην συντριπτική τους πλειονότητα Σουνίτες^] ενώ υπάρχει επίσης μια μικρή μειονότητα Αχμαντίγια στην χώρα.^] Το 15% των Μουσουλμάνων στη Παλαιστίνη δεν ανήκει σε κάποιο δόγμα και θεωρούν τους εαυτούς τους απλά Μουσουλμάνους. Υπάρχουν και λίγοι Σιΐτες. Οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί αντιπροσωπεύουν μια σημαντική μειονότητα, περίπου το 6%. Επίσης υπάρχουν και κάποιες πολύ μικρότερες θρησκευτικές κοινότητες που ζουν στην χώρα (π.χ. Δρούζοι και Σαμαρείτες).

5 1η Αυγούστου: Μνήμη των Αγίων επτά παίδων Μακκαβαίων, Του Μητροπολίτου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου στην Romfea.gr, Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

6 ΠΕΝΘΕΚΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ (691 μ.Χ.)

«Ἔδοξε δὲ καὶ τοῦτο τῇ ἁγίᾳ ταύτῃ συνόδῳ κάλλιστά τε καὶ σπουδαιότατα, ὥστε μένειν καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν βεβαίους καὶ ἀσφαλεῖς, πρὸς ψυχῶν θεραπείαν καὶ ἰατρείαν παθῶν, τοὺς ὑπὸ τῶν πρὸ ἡμῶν ἁγίων καὶ μακαρίων Πατέρων δεχθέντας καὶ κυρωθέντας, ἀλλὰ μὴν καὶ παραδοθέντας ἡμῖν ὀνόματι τῶν ἁγίων καὶ ἐνδόξων Ἀποστόλων ὀγδοήκοντα πέντε κανόνας. …..Ἐπειδὴ δ’ ἐν τούτοις τοῖς κανόσιν ἐντέταλται δέχεσθαι ἡμᾶς τὰς τῶν αὐτῶν ἁγίων Ἀποστόλων διὰ Κλήμεντος Διατάξεις, αἷς τισι πάλαι ὑπὸ τῶν ἑτεροδόξων ἐπὶ λύμῃ τῆς ἐκκλησίας νόθα τινὰ καὶ ξένα τῆς εὐσεβείας παρενετέθησαν, τὸ εὐπρεπὲς κάλλος τῶν θείων δογμάτων ἡμῖν ἀμαυρώσαντα· τὴν τῶν τοιούτων Διατάξεων προσφόρως ἀποβολὴν πεποιήμεθα πρὸς τὴν τοῦ χριστιανικωτάτου ποιμνίου οἰκοδομὴν καὶ ἀσφάλειαν, οὐδαμῶς ἐγκρίνοντες τὰ τῆς αἱρετικῆς ψευδολογίας κυήματα, καὶ τῇ γνήσιᾳ τῶν Ἀποστόλων καὶ ὁλοκλήρῳ διδαχῇ παρενείροντες. Ἐπισφραγίζομεν δὲ καὶ τοὺς λοιποὺς πάντας ἱεροὺς κανόνας, τοὺς ὑπὸ τῶν ἁγίων καὶ μακαρίων Πατέρων ἡμῶν ἐκτεθέντας, τουτέστι τῶν τε ἐν Νικαίᾳ συναθροισθέντων τριακοσίων δεκαοκτὼ ἁγίων Πατέρων, καὶ τῶν ἐν Ἀγκύρᾳ· ἔτι μὴν καὶ τῶν ἐν Νεοκαισαρείᾳ, ὡσαύτως καὶ τῶν ἐν Γάγγραις· πρὸς τούτοις δὲ καὶ τῶν ἐν Ἀντιοχείᾳ τῆς Συρίας· ἀλλὰ μὴν καὶ τῶν ἐν Λαοδικείᾳ τῆς Φρυγίας· προσέτι καὶ τῶν ἑκατὸν πεντήκοντα, τῶν ἐν ταύτῃ τῇ θεοφύλακτῳ καὶ βασιλίδι συνελθόντων πόλει, καὶ τῶν διακοσίων, τῶν ἐν τῇ Ἐφεσίων μητροπόλει τὸ πρότερον συναγηγερμένων· καὶ τῶν ἐν Χαλκηδόνι, τῶν ἑξακοσίων τριάκοντα ἁγίων καὶ μακαρίων Πατέρων· ὡσαύτως καὶ τῶν ἐν Σαρδικῇ· ἔτι μὴν καὶ τῶν ἐν Καρθαγένη· προσέτι γε μὴν καὶ τῶν ἐν αὖθις ἐν ταῦτῃ τῇ θεοφυλάκτῳ καὶ βασιλίδι πόλει συνελθόντων ἐπὶ Νεκταρίου τοῦ τῆς βασιλίδος ταύτης πόλεως προέδρου, καὶ Θεοφίλου, τοῦ γενομένου Ἀλεξανδρείας ἀρχιεπισκόπου· ἀλλὰ μὴν καὶ Διονυσίου ἀρχιεπισκόπου γενομένου Ἀλεξανδρείας μεγαλοπόλεως, καὶ Πέτρου γενομένου Ἀλεξανδρείας, καὶ μάρτυρος, καὶ Γρηγορίου ἐπισκόπου γενομένου Νεοκαισαρείας, τοῦ θαυματουργοῦ, Ἀθανασίου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας, Γρηγορίου ἐπισκόπου Νύσσης, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ἀμφιλοχίου τοῦ Ἰκονίου, Τιμοθέου ἀρχιεπισκόπου γενομένου Ἀλεξανδρείας τὸ πρότερον, Θεοφίλου ἀρχιεπισκόπου τῆς αὐτῆς Ἀλεξανδρέων μεγαλοπόλεως, Κυρίλλου ἀρχιεπισκόπου τῆς Ἀλεξανδρείας, καὶ Γενναδίου Πατριάρχου γενομένου τῆς θεοφυλακτου ταύτης καὶ βασιλίδος πόλεως· ἔτι μὴν καὶ τὸν ὑπὸ Κυπριανοῦ, τοῦ γενομένου ἀρχιεπισκόπου τῆς Ἄφρων χώρας καὶ μάρτυρος, καὶ τῆς κατ’ αὐτὸν συνόδου ἐκθέντα κανόνα, ὃς ἐν τοῖς τῶν προειρημένων προέδρων τόποις, καὶ μόνον, κατὰ τὸ παραδοθὲν αὐτοῖς ἔθος, ἐκράτησε· καὶ μηδενὶ ἐξεῖναι τοὺς προδηλωθέντας παραχαράττειν κανόνας, ἢ ἀθετεῖν, ἢ ἑτέρους παρὰ τοὺς προκειμένους παραδέχεσθαι κανόνας, ψευδεπιγράφως ὑπό τινων συντεθέντας, τῶν τὴν ἀλήθειαν καπηλεύειν ἐπιχειρησάντων. Εἰ δέ τις ἁλῶ κανόνα τινὰ τῶν εἰρημένων καινοτομῶν, ἢ ἀνατρέπειν ἐπιχειρῶν, ὑπεύθυνος ἔσται κατὰ τὸν τοιοῦτον κανόνα, ὡς αὐτὸς διαγορεύει, τὴν ἐπιτιμίαν δεχόμενος, καὶ δι’ αὐτοῦ, ἐν ᾧπερ πταίει θεραπευόμενος».