ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ: Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία ή Βουλευτική Δικτατορία; 
ΜΕΡΟΣ 1^ο

«Πράγματι δεν υπάρχουν πλέον εμπόδια ενώπιόν μας. Η ανωτάτη κυβέρνησίς μας είναι υπό συνθήκας υπερνομικάς, ας τινάς είναι συμπεφωνημένον να ονομάζωμεν δια μιας λέξεως δυνατής και παραστατικής: Δικτατορίαν…

Κρατούμεν εντός των χειρών μας (ΣΣ: ανθρώπους με) υπερμέτρους φιλοδοξίας, ενθέρμους απληστίας, ανηλεείς εκδικήσεις, μνησικάκους έχθρας…

Έχομεν εις την υπηρεσίαν μας ανθρώπους όλων των αρχών, όλων των δογμάτων (ΣΣ: Σε όλα τα κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα), επανορθωτάς της μοναρχίας (ΣΣ: φιλομοναρχικούς / φιλοβασιλικούς), δημαγωγούς (ΣΣ: Λαοπλάνους / ψευτο-δημοκράτες, «προδευτικούς»), κοινωνιστάς (ΣΣ: Σοσιαλιστάς, μεταρρυθμιστάς), στασιαστάς (ΣΣ: Μαρξιστάς / κομμουνιστάς / αναρχικούς...), και παντός είδους ουτοπιστάς (ΣΣ: φιλοσόφους, αθέους, αιθεροβάμονες, κλπ.)…

Η διαίρεσις του λαού εις κόμματα τους έχει φέρει όλους εις την διάθεσίν μας, διότι ίνα υποστηρίξη τις μίαν πάλην συναγωνισμού, χρειάζεται χρήμα, το δε χρήμα ευρίσκεται όλον εις χείρας μας…1».

Όπως προαναφέραμε κατά την παρουσίαση-ακτινογραφία του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (Σ), μία από τις συνιστώσες της Κοσμοθεωρίας του (Σ), του Ταλμουδικού Ιουδαϊσμού, είναι ο Κοινοβουλευτισμός (Πολιτική Συνιστώσα)2.

Ο Κοινοβουλευτισμός:

-Επενοήθη σαν ιδέα εθνικής και πολιτικής διαιρέσεως των λαών, στα άδυτα του ΣΑΝΧΕΝΤΡΙΝ των Ταλμουδιστών Ιουδαίων, στις αρχές του 18^ου αιώνος.

-Εκυοφορήθη στα σκοτεινά «ψυχροκήπια» των αποκρυφιστικών στοών (με σημαντικώτερα κέντρα ωριμάνσεως την Γαλλία και Αγγλία).

          «Ημείς είμεθα εκείνοι οι οποίοι εις εποχήν παλαιοτέραν έρριψαν πρώτοι εις τον λαόν τας λέξεις «Ελευθερία, Ισότης, Αδελφότης», λέξεις τας οποίας επανέλαβον κατόπιν τοσάκις, ασυνείδητοι παπαγάλοι, οίτινες προσελκυόμενοι πανταχόθεν υπό του δολώματος τούτου, εχρησιμοποίησαν ταύτας μόνον δια να καταστρέψωσι την ευημερίαν του κόσμου - την πραγματικήν ατομικήν ελευθερίαν - η οποία ήτο άλλοτε τελείως εξησφαλισμένη από την βίαν του πλήθους».

        Άνδρες θεωρούμενοι ευφυείς δεν διέκρινον την απόκρυφον σημασίαν των λέξεων αυτών, δεν αντελήφθησαν ότι αντιφάσκουσι προς αλλήλας, δεν είδον ότι εν τη φύσει δεν υπάρχει ισότης και δεν δύναται να υπάρξη ελευθερία και ότι αυτή η φύσις έχει δημιουργήσει την ανισότητα του πνεύματος, του χαρακτήρος της ευφυΐας, άτινα είναι τόσον ισχυρώς υποτεταγμένα εις τους νόμους της3…». 

-Ανεδύθη με τον …δημοκρατικόν μανδύα της Ελευθερίας-Ισότητος-Αδελφότητος, από τον ωκεανόν του αίματος των αθώων πολιτών κατά την λεγομένη Γαλλική Επανάσταση του 1789.

         «Ενθυμήθητε την Γαλλικήν Επανάστασιν, την οποίαν απεκάλεσαν «μεγάλην», τα μυστικά της προπαρασκευής της είναι πολύ γνωστά, διότι υπήρξεν ολόκληρον έργον των χειρών μας. Έκτοτε άγομεν τον λαόν από μιάς πλάνης εις άλλην…4»

-Ήνθισε μετά τον 2^ον παγκόσμιο πόλεμον, όταν η ανθρωπότης διερ­χομένη οικονομική κρίση, επεζήτησε την σωτηρίαν της στους νικητές-«προστάτες» και οικονομικώς ισχυρούς, προς τους οποίους έτεινε χείρα ε­λεημοσύνης, προκειμένου να αποφύγει τον αφανισμό από την πείνα και την δυ­στυχία.

Το ΣΥΣΤΗΜΑ, ο δημιουργός και προαγωγός του Ιουδαιοταλμουδικού καπιταλισμού, όπως και πολλών άλλων πολιτικών-κοινωνικών-θεσμικών-ιδεολογικών κ.α. συνιστωσών, ε­ξεμεταλλεύθη την κοινωνικο-οικονομική αθλιότητα των μαζών τόσον αισχρώς και ανιέρως, ώστε να γεννώνται βάσιμες υπόνοιες ότι αυτό και ουδείς άλλος επενόησε, μεθόδευσε και διεξήγαγε την επιχείρηση καταστροφής της Ευρώπης, τον δεύτερον παγκόσμιο πόλεμον.

 «Η καταστροφή της Ευρώπης έλυσε το πρόβλημα της αποτελεσμα­τικής ζητήσεως για την αμερικανική οικονομία. Στην διάρκεια της υφέσεως δεν κατορθώσαμε τίποτε. Μεγάλη ήταν η έλλειψις της αποτελεσματικής ζη­τήσεως...τώρα ευρισκόμεθα εις την χαράν της μεγαλυτέρας βιομηχανικής εποχής που γνώρισε ποτέ αυτή η χώρα5».

O Ιουδαιοταλμουδικός καπιταλισμός που δια του πολέμου «έλυσε» το πρόβλημά του, άρχισε να διεισδύει στο σώμα των λαών, με το προσωπείον του φιλελευθερισμού, της ειρήνης και του κοινοβουλευτισμού, όπως το δηλητήριον στις φλέβες του ανθρώπου, με διάφορα προσχήματα, όπως ότι:

-Αποτελούσε τον μοναδικό φραγμό στις πάσης φύσεως αντιδημο­κρατικές, εθνικιστικές και φιλοπόλεμες λύσεις.

-Εξησφάλιζε στην ανθρωπότητα την ειρήνη, την δικαιοσύνη, την ισό­τητα και την οικονομικήν ανεξαρτησία.

-Ακολουθούσε την αποκλειστική οδό «κατοχυρώσεως» των ατομι­κών δικαιωμάτων και ελευθερίας των λαών.

Στην πραγματικότητα όμως, όπως απεδείχθη και από τα επακολου­θήσαντα γεγονότα, ο κοινοβουλευτισμός ήταν ο μεγάλος προστάτης των συμφερόντων του Διεθνιστικού Αντιχριστιανικού Καπιταλισμού που ω­δήγησε και εξακολουθεί να οδηγεί και σήμερα τους λαούς, συνεπώς και τον ελληνικόν λαόν, στην τελματώ­δη και τραγική κατάσταση:

·Του Πολιτικού αυνανισμού.

·Του Ηθικού παραλογισμού.

·Του Οικονομικού σαδισμού.

·Του Εθνικού στραβισμού.

·Της Κοινωνικής τρομοκρατίας και αποσυνθέσεως.

·Του Πνευματικού σκοτασμού.

Του Πολιτικού Αυνανισμού, διότι:

-Νομιμοποιεί τον κομματικό καιροσκοπισμό και συντηρεί την δη­μαγωγική ατμόσφαιρα των προεκλογικών και μετεκλογικών ανταγωνισμών.

-Αποχαυνώνει την κοινή γνώμη με την κατευθυνόμενη παραπληροφόρη­ση, την αχαλίνωτη συνθηματολογία των ΑΠΟΛΥΤΩΣ ελεγχομένων από τον Διεθνιστικόν καπιταλισμόν, ΜΜΕ.

-Σαρκάζει όταν τα πολιτικά κόμματα περιπίπτουν σε αντιφάσεις και αποτυχίες και ηδονίζεται διότι απαγορεύει την συγκριτική αυτοκριτική με άλλα πολιτικά συστήματα.

-Επιτρέπει στους βιολογικούς, πνευματικούς και ιδεολογικούς απογόνους των ηττημένων, δηλαδή εκείνων που επεχείρησαν ματαίως κατά το παρελθόν, να ανατρέψουν ενόπλως το δημοκρατικό καθεστώς της πατρίδας μας, που εξακολουθούν να είναι αμετανόητοι για τα εγκλήματα των προγόνων τους, όχι μόνον να εκπροσωπούνται στο Ελληνικό κοινοβούλιο αλλά και να καθορίζουν την πορείαν των πολιτικών πραγμάτων της Ελλάδος.

-Εκφυλίζει τις πολιτικές δραστηριότητες σε αναξιοπρεπείς πολιτικές ενέργειες και βρώμικες πολιτικές συναλλαγές που εξυπηρετούν ιδιοτε­λή, αντιλαϊκά και εν πολλοίς σκοτεινά συμφέροντα.

-Κατοχυρώνει την ανευθυνότητα και το ανεξέλεγκτον της δράσεως των βουλευτών, οι οποίοι βλέπουν κάθε κοινωνική τάξη μόνο σαν πεδίον ψηφοθηρίας, πηγή αντλήσεως βουλευτικής ενεργείας και πεδίο προσωπικής εκμεταλλεύσεως, και όχι σαν συνιστώσα της πολιτικής/Εθνικής συνειδήσεως.

-Μεταφέρει την ευθύνη των πολιτικών δια πράξεις αντιλαϊκές και α­ντεθνικές, στους ώμους του πολιτικώς, οικονομικώς και ηθικώς αφοπλισμένου λαού.

-Προκαλεί ή ανέχεται την πρόκληση ιδεολογικής συγχύσεως στους πολίτες και τον αποχρωματισμό της πολιτικής και εθνικής τους ταυτότητος.

-Καταβιβάζει την δημόσια διοίκηση σε ησυχαστήριον αργόσχολων, άντρον αρχικλώπων, καταφύγιον κολάκων και τυραννίδα πολιτικών αντιπάλων.

-Υμνολογεί χορωδιακώς στο όνομα της…δημοκρατίας όλους τους πολιτικούς τρόπους υποταγής στο ξενόφερτο και ξενοκίνητο Σύστημα (Αγελαδοποιημένος πολυφωνικός ραγιαδισμός).

-Στηρίζει το πολιτικό κατεστημένο επάνω στα σκουριασμένα ξίφη λειχοθεσιτών και υπερεκθεραπευτών, ένστολων ιπποκόμων των Ενόπλων Δυνά­μεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, στους οποίους αναθέτει τον ρόλο των ευνούχων της βουλευτοκρατίας και των πραιτωριανών του κομματισμού.

-Αναγνωρίζει πολιτικά δικαιώματα και χαρακτηρίζει σαν πολίτες όλους τους κατοίκους της χώρας, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας (ακόμη και στους λαθρομετανάστες, μετοίκους και ιδιώτες) χωρίς προηγουμένως να ερευνά επισταμένως και να απαιτεί από τους τε­λευταίους, ενόρκους διαβεβαιώσεις και αποδεικτικά στοιχεία περί :

         .Των αληθών αιτίων φυγής από την χώρα τους.

         .Της ενσυνείδητης αποδοχής της ελληνικής ιστορίας.

         .Της υπερασπίσεως του ελληνικού έθνους σε περίπτωση εσωτερικής ή εξωτερικής απειλής, και

       .Της μονίμου ενοικήσεώς τους στην ψυχή του Έθνους6, του αντιπροσωπεύοντος την χώρα όπου επέλεξαν να μετεγκατασταθούν ή μεταναστεύσουν.

-Συνθλίβει, παρακωλύει ή περιθωριοποιεί τα μικρά κόμματα τα πλείστα των οποίων, όπως και τα θεωρούμενα ως μεγάλα κόμματα, σχεδόν ΟΛΑ, ελέγχει μέσω ηγεσιών, τυπικά αιρετών, αλλά ουσιαστικά δο­τών και «εγκεκριμένων» από το Σύστημα. 

-Επαναπαύεται στις δάφνες μιας τεχνητής «λαϊκής, πλειοψηφίας» την στιγμή που όπως έχει αποδειχθεί από τα στατιστικά στοιχεία και τα αποτελέσματα των διαχρονικώς διεξαχθεισών εκλογικών αναμετρήσεων και αποδεικνύει η καθημερινή πρακτική, ο λαός στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα, είναι σιωπηλός, αδιάφορος, απαθής, τρομοκρατημένος, δέσμιος του κατεστημένου και ανίσχυρος να εκδηλώσει οποιαδήποτε αντί­δραση κατά των επιβητόρων του. 

-Έλκει βιαίως το πολιτικόν αισθητήριον του λαού στον κλωβό των ιδεολογικών παλινδρομήσεων και ψευδαισθήσεων περί ελευθερίας, δημοκρατίας, δικαιοσύνης και  ισότητος. 

-Ναρκώνει την έμφυτη πολιτική σκέψη του λαού και την μεταφέρει στην σφαίρα των πολιτικών παραισθήσεων, των πολιτικών ονειροπολήσε­ων, ότι δηλαδή ο λαός συμμετέχει ενεργώς στα κοινά, ενώ δεν έχει ούτε το στοιχειώδες δικαίωμα να αρνηθεί την προσέλευσή του στο θέατρο των κατ’ όνομα φιλελευθέρων και …δημοκρατικών εκλογών. 

-Μεγενθύνει τις ικανότητες ακόμη και των πιο ανίκανων και ακα­τάλληλων ατόμων, μεγαλοποιεί το ανάστημα τους, εξομοιώνει άπαντα τα μέλη της κοινωνίας και τα αναβιβάζει στην παραισθητική σφαίρα του κυρίαρχου υπερανθρώπου που δήθεν έχει την δύναμη να «ανεβάζει και να κατεβάζει» κυβερνήσεις. 

-Θεσμοθετεί και επικυρώνει ως νόμιμα όλα τα πλαστά πιστοποιητι­κά που εκδίδει για την «θεοκρατική» μοναδικότητα της Κοινοβουλευτικής …Δημοκρατίας. 

-Κραυγάζει στον λαό, για δυνατότητες ελευθέρας πολιτικής επιλογής, ενώ η πράξη αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει άλλη δυνατότης επιλογής παρά μόνον της κυνώπιδος κοινοβουλευτικής-πολυκομματικής ψευτοδημοκρατίας. 

-Αδιαφορεί ή αποσιωπά σκοπίμως τα πραγματικά αίτια των πολιτι­κών ανωμαλιών, διότι η αναζήτηση και αναγνώριση τούτων, θα εσήμαινε το τέλος του κοινοβουλευτικού τυχοδιωκτισμού και της κοινοβουλευτικής βουλευτοκρατίας. 

-Πληροί τον εγκέφαλο των πολιτών-ψηφοφόρων με τα «πυρίμαχα άχυρα» του κομματικού φανατισμού και το δηλητήριον του πολιτικού διχασμού. Παραλλήλως μετασχηματίζει το πολιτικό δυναμικό της κοινωνίας σε συνονθύλευμα αφιονισμένων, απαιδαγώγητων, πεφοβημένων και απτόλεμων πολιτών. 

-Θεοποιεί τις κατασκευαζόμενες και ελεγχόμενες από τον προστάτη του, το Σύστημα, στατιστικές και εκλογικές αριθμολογίες και ποσοστομαγγανεύματα. 

-Φιμώνει όσες από τις πατριωτικές ή ορθόδοξες φωνές (προσωπικές-ομαδικές) τολμούν να διακηρύττουν την αλήθεια, φροντίζοντας παράλληλα για την εξουδετέρωση και τον έλεγχό τους, με δοσιλόγους πράκτορες που παρουσιάζονται επιδει­κτικά ως «κράχτες» του Εθνικισμού, του αρχαιοελληνισμού και της Ορθοδόξου πίστεως. 

-Καλλιεργεί με την μορφή Θρησκευτικής πίστεως, την στείρα νοο­τροπία ότι αποτελεί τον ομαλώτερο, δικαιότερο και ορθότερο τρόπο για την ανέλιξη στα αξιώματα της πολιτικής εξουσίας. 

-Χειραγωγεί τους πολίτες σύμφωνα με τις εντολές του εκάστοτε κυβερνητικού σχήματος. 

-Αυξάνει την ταχύτητα αυτοϊκανοποιήσεως των βουλευτών δια της συνεχούς αυξήσεως των προνομίων τους. Έτσι οι τελευταίοι ναρκισσιζόμε­νοι, πλέουν σε πελάγη μαζοχιστικής εξουσίας, βαυκαλιζόμενοι άμα, ότι αποτελούν τους (κατ’ αυτούς) «ελέω Θεού» (δηλαδή του Αρχηγού του Συστήματος το οποίον υπηρετούν) «εκλεκτούς» του λαού.

Του Ηθικού παραλογισμού διότι: 

-Εμφυτεύει στα άτομα το ακόρεστο πάθος της εξουσίας και της καθ’ οιονδήποτε τρόπον αυξήσεως των υλιστικών αγαθών της ζωής. 

-Αδιαφορεί για τις ηθικές αρχές, τις αρετές και την ποιοτική αντίλη­ψη της ζωής και κατασκευάζει νέες ιδέες-ψυχωναρκωτικά, θνησιγενών σαρκι­κών απολαύσεων. Ταυτόχρονα διδάσκει ότι οι μέχρι προ τινος επικρατούσες «στείρες» αντιλήψεις περί οικογενείας και θρησκοληψίας, όπως αποκαλούν την ορθόδοξη πίστη, ως πηγών ηθικής και αρετών, ήσαν οι αιτίες των ανθρωπίνων προβλημάτων. 

-Ναρκοθετεί κάθε πρόσβαση αναζητήσεως της αληθείας δια της καταγεγραμμένης ιστορίας (την οποία αποσιωπά, διαστρεβλώνει ή αντικαθιστά δια της συμβατικής τοιαύτης) και της Αγίας Γραφής (την οποίαν λοιδωρεί, συκοφαντεί ή παρερμηνεύει). 

-Λογοποιεί, εμπορεύεται και χλευάζει τον χριστιανισμό (κατά βάση την Ορθοδοξία) ενώ αποφεύγει να θίξει ή να αναφερθεί έστω, στις ανθρωποκατασκευασμένες θρησκείες, ιδιαιτέρως τον Ισλαμισμό και τον Φραγκοπαπισμό, τον οποίον ανοήτως ή σκοπίμως αποκαλεί «καθολικισμό» ή «ρωμαιοκαθολικισμό». 

-Διδάσκει με την μορφή θρησκευτικής πίστεως την ισοκρατία, την δικαιοσύνη και την αδελφότητα, αλλά στην πράξη τις αντικαθιστά με την ευνοιοκρατία, τον κομματισμό, την φαυλοκρατία και τον νεποτισμό, στοχεύοντας στην απαλ­λαγή του από τους ενοχλητικούς, τους σκεπτομένους, μαχομένους και «επικίνδυνους». 

-Χρησιμοποιεί αργυρώνητους δημοσιογράφους ως όργανα συστημικής «ενημερώσεως-εξαπατήσεως», οι οποίοι βομβαρδίζουν καθημερινώς τους πολίτες με μυθεύματα, ψυχοναρκωτικά προγράμματα, αποχαυνωτικά μηνύματα, άχρηστες πληροφορίες, πορνικές εικόνες, ψευδαισθητικές παραστάσεις και φθοροποιές αντι-γνώσεις που οδηγούν σε αλλοτρίωση ψυχών, αρχών και ιδεών. 

-Συζητεί υπογείως και εν αγνοία του καθ’ υπόθεσή του «κυρίαρχου λαού», με την ιεραρχίαν της Ελλαδικής εκκλησίας, για εξεύρεση «συμπεφωνημένης» λύσεως αφορώσης στον διαχωρισμό Εκκλησίας-κράτους. 

-Χειροκροτεί την πνευματική παράκρουση της εποχής μας, δια­στρέφει τον ορθολογισμό και τον μεταστρέφει σε υπερ-ορθολογιστικό θρησκευτικό δόγμα. 

-Καλλιεργεί την άνοια των μαζών και ενσταλλάζει την μόνιμη αντιπαλότητα, το μίσος και την έχθρα μεταξύ πολιτικών αντιπά­λων, συντηρώντας έτσι τον εθνικοπολιτικό διχασμό. 

-Κηρύσσει τον ηθικόν αδιαφορισμό, την αγωνιστική δειλία και μό­νον όταν βεβαιώνεται ότι το πεδίο δράσεως είναι ελεύθερο ή εστρωμένο α­πό τα «πτώματα» των αντιπάλων του (ηθικά-ψυχολογικά-πνευματικά), επιδει­κνύει κενόδοξη αγωνιστικότητα και προβαίνει σε φαμφαρονικούς λεοντα­ρισμούς. 

-Αδρανοποιεί τον έλεγχον της συνειδήσεως και διαλύει το ανοσο­ποιητικό σύστημα της κοινωνίας με αποτέλεσμα οι άνθρωποι «να αγωνίζω­νται για την δουλοσύνη τους ωσάν να επρόκειτο για την σωτηρία τους». 

-Προτάσσει του Εθνικού καθήκοντος και των κοινωνικών υποχρεώσεων, όλες τις εφήμερες ηδονιστικές αισθήσεις και τους πάσης φύ­σεως ατομικούς ευδαιμονισμούς. 

-Στραγγαλίζει τις φωνές της Ορθοδόξου πίστεως, διαγράφει ιστορι­κά κείμενα και αποσιωπά οφθαλμοφανείς πράξεις πολιτικής και πνευματικής απάτης, για να διατηρεί στην ζωή την κυβερνητική παχυδερμία, την κρατική αναλγησία, την βουλευτική υποκρισία και την χριστιανική θολερότητα. 

-Κινδυνολογεί για ανύπαρκτους ή τεχνητούς κινδύνους και κλείνει τα μάτια στους πραγματικούς και υπαρκτούς, επειδή δια του φόβου, της αγ­χώδους αγωνίας και της ψυχολογικής τρομοκρατίας, οι πολίτες, ζώντες σε ένα τεχνητό περιβάλλον παραισθησιακής ιδεολογικής διακοσμήσεως και ψυ­χοναρκωτικών, δέχονται δίκην ναρκομανών την αναγκαιότητα της υπάρξεως και συντηρήσεως του πολυκομματικού κοινοβουλευτισμού, πολλές φορές του δικομματικού εναλασσόμενου πολιτικού παιγνίου. 

-Λοιδωρεί κάθε πράξη ηρωϊσμού και ανδρείας και προβάλλει πρά­ξεις τυφλής παραφοράς και ψυχοπαθητικής ανωμαλίας, παρά φύση ιδιαιτεροτήτων, ηθικού παραλογισμού, τις οποίες παρου­σιάζει, με ανάλογο κάλυμμα υποκρισίας ως…δημοκρατικά δικαιώματα ελευ­θέρων και..δημοκρατικών ατόμων. 

       -Παριστάνει τον  προστάτη των πτωχών, αδυνάτων  και δεινοπαθού­ντων  ενώ συνιστά την βδέλλα του λαού που απορροφά με απατηλές μεθόδους ή βιαίως, τον ιδρώτα και το αίμα του μέχρι την τελευταία σταγόνα.

Συνεχίζεται

---

1 Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, Roger Lambelin, Αθήναι, 1962, σ. 49-50.

2 Βλέπε στην ανάλυση του θέματος, ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, Μέρος 17^ο, 18^ο, 19^ο.

3 Τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, μετάφραση Φ.Ε.,1928, σ. 42--- Roger Lambelin, Αθήναι, 1962, σ. 31-32).

4 ο.α. σ. 38-39.

5 ECONOMIC ΑΝD BUSINESS FΟUΝDΑΤΙΟΝ, Πενσυλβάνια, 20 Δεκ.1948).

6 Εθνική Ψυχή =Το διαχρονικόν πνεύμα του Γένους. Το Έθνος ορώμενον ένδοθεν.