ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

Έϊ, ονειροπαρμένε Γενίτσαρε Ερντογάν!!

-Η μόνη αληθινή «Γαλάζια πατρίδα» που υπάρχει στον κόσμο, είναι αυτή που βλέπεις στον παραπάνω χάρτη, στην πρωτεύουσα της οποίας, την ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, δεσπόζει ο επιβλητικός Ορθόδοξος Ιερός Ναός της Αγίας Σοφίας. Αυτή η «Γαλάζια πατρίδα» είναι θέλημα του Μεγάλου και Αληθινού Θεού, Ιησού Χριστού, να ξαναγίνει Ρωμαίϊκη/ Ελληνική, ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ!!!

-Ρίξε μια ματιά στους παρακάτω χάρτες των Τουρκικών υπηρεσιών (Στρατιωτικός του 1956 και του Iνστιτούτου Mεταλλειολογικών Eρευνών της Τουρκίας)..Σε αμφότερους αναγνωρίζονται επισήμως ότι τα Ίμια είναι Ελληνικά νησιά!!! 

Τα γνωστά τουρκικά ερευνητικά σκάφη, Χόρα (Σισμίκ) και Πίρι Ρέις ανήκαν ή πιθανώς να ανήκουν και σήμερα στο Iνστιτούτο Mεταλλειολογικών Eρευνών της Τουρκίας (MTA – Mineral Research & Exploration General Directorate), για την οποία και κάνουν τις έρευνες στο Αιγαίο (το Τσεσμέ είναι του Τουρκικού Ναυτικού). Η υπηρεσία αυτή έχει ακόμα και ΣΗΜΕΡΑ στην ιστοσελίδα της, ανηρτημένον χάρτη που παρουσιάζει το σημείο που βρίσκονται τα Ίμια (Μ: 37° 9′ Π: 27° 3′), να ανήκει στην Ελλάδα και δείχνει την συνοριογραμμή να περνάει ανατολικά του σημείου που βρίσκονται τα δύο νησιά: 

Πάψε λοιπόν να ξελαρυγγιάζεσαι και να ονειρεύεσαι ψεύτικες «Γαλάζιες πατρίδες», στηριζόμενος στην ηττοπαθή στάση και τις καθ’υπαγόρευση του Συστήματος, αποφάσεις των φοβισμένων Ελλαδιτών εξουσιαστών, και της λοιπής συνομοταξίας των ελληνόφωνων εθνομειοδοτών.

Δεν έχεις καταλάβει ακόμη ότι όπως αυτοί, έτσι κι’εσύ απλώς είσαι ένα «εργαλείο» του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, κι’ ότι εγγίζει η ώρα που θα πεταχθείς στην αποθήκη των δίποδων αχρήστων (Two legged Junk room), στην καλύτερη των περιπτώσεων, όπως συνηθίζει να κάνει το Σύστημα για κάθε ένα από τα «γιουσουφάκια» του, όταν τελειώνει η αποστολή τους ;

Εάν όχι, τότε είσαι ανόητος και επικίνδυνος ψυχασθενής-αρχιπειρατής του Ελληνικού Αιγαίου Αρχιπελάγους μας.

Εμείς, οι αφανείς Ρωμηοί/Έλληνες, στους μαιναδισμούς σου και στους προστάτες- εντολοδότες σου, τους παγκόσμιους εξουσιαστές του Συστήματος, τους εμπόρους των Εθνών της σύγχρονης Βαβυλώνος, θα απαντούμε πάντοτε:

«… οὐαὶ οὐαί, ἡ πόλις ἡ μεγάλη Βαβυλών, ἡ πόλις ἡ ἰσχυρά, ὅτι μιᾷ ὥρᾳ ἦλθεν ἡ κρίσις σου.18‐11 καὶ οἱ ἔμποροι τῆς γῆς κλαύσουσι καὶ πενθήσουσιν ἐπ᾿ αὐτῇ, ὅτι τὸν γόμον αὐτῶν οὐδεὶς ἀγοράζει οὐκέτι…». (ΑΠΟΚ:18/10-11)

«…ἐγὼ τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἀρχὴ καὶ τέλος. 22‐14 Μακάριοι οἱ ποιοῦντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, καὶ τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τὴν πόλιν.….. 22‐16 ᾿Εγὼ ᾿Ιησοῦς ἔπεμψα τὸν ἄγγελόν μου μαρτυρῆσαι ὑμῖν ταῦτα ἐπὶ ταῖς ἐκκλησίαις. ἐγώ εἰμι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος Δαυΐδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνός…» (ΑΠΟΚ: 22/13-16).

Ταῦτα Λέγει ὁ μαρτυρῶν ᾿Ιησοῦς Χριστός · ναὶ ἔρχομαι ταχύ. ἀμήν, ναὶ ἔρχου, Κύριε ᾿Ιησοῦ.

MEΡΟΣ 3ον

                                                                 Σανχέντριν Eωσφοριστών.

                                                                 Υποχθονίων Ορμητήριον.

                                                                 Σιωνιστών Κοσμοθεώρηση.

                                                                 Ταλμουδιστών Ιδεολογία.

                                                                 Ηλεκτρονικόν Φυλακιστήριον.

                                                                 Μισανθρωπιστών Οχύρωμα.

                                                                 Αντιχριστιανισμού Κοσμοδίκτυον.

3. ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ «ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ» (Συνέχεια 2ου μέρους)

ε. Η θρησκευτική πίστη των Φαρισαίων (Συνέχεια 2ου μέρους)

3/. Οι Φαρισαίοι :

-Δεν ήσαν γνήσιοι απόγονοι του παλαιού λαού Ισραήλ  αλλά διείσδυσαν στους κόλπους του παλαιού λαού Ισραήλ, ως παρείσακτοι ψευδαδελφοί και κατάσκοποι, την περίοδο της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας, πολιτογραφήθηκαν ως Εβραίοι για να αποκτήσουν πολιτική και θρησκευτική εξουσία, και να επιβουλευθούν την ελευθερίαν των γνησίων Ισραηλιτών1.

-Αρχικώς περί τον 6ον π.Χ. διείσδυσαν ως κατάσκοποι στους κόλπους του παλαιού λαού Ισραήλ. Αργότερα μαζί με τους Σαδδουκαίους και Γραμματείς συμμετείχαν στην πολιτικοθρησκευτική ηγεσία του λαού Ισραήλ και στην συνέχεια απέκτησαν την απόλυτη εξουσία την εποχή της παρουσίας του Θεανθρώπου Ιησού επί της γης.

Στο σημείο αυτό διευκρινίζεται ότι, προ της εισβολής των Φαρισαίων στα σπλάχνα του παλαιού λαού Ισραήλ, είχαν εισχωρήσει κρυφίως και άλλοι παρείσακτοι και ψευδαδελφοί, όπως οι Χαναναίοι ή Καϊναναίοι ή Κιναίοι (και αυτοί της γραμμής του Κάϊν).

Χαρακτηριστικό παράδειγμα λάθρα εισχωρήσεως Χαναναίων ή Καϊναναίων (αλλογενών και αλλοδόξων) στα σπλάχνα της Αδαμικής/Σημιτικής γραμμής του παλαιού λαού Ισραήλ, έχομεν από τα τέλη του 7ου π.Χ. αιώνος. Αφορά στην περίπτωση της Σωσάννας, από την εποχή του προφήτου Δανιήλ, την οποίαν εκατηγόρησαν αδίκως δύο πρεσβύτεροι του λαού Ισραήλ, επειδή δεν ενέδωσε στις σεξουαλικές προτάσεις τους.

Επί εποχής προφήτου Δανιήλ, οι δύο πολιτικοθρησκευτικοί ηγέτες των Ισραηλιτών δεν ήσαν Ιουδαίοι αλλά Χαναναίοι (της γραμμής του Κάϊν):Την πραγματική ταυτότητα των κατηγόρων απεκάλυψε ο προφήτης Δανιήλ με τους φοβερούς λόγους του:

«καὶ μεταστήσας αὐτὸν ἐκέλευσε προσαγαγεῖν τὸν ἕτερον · καὶ εἶπεν αὐτῷ· Σπέρμα Χαναάν και ουκ Ιούδα, το κάλλος εξαπάτησέ σε, και επιθυμία διέστρεψε την καρδίαν σου. Ούτως εποιείτε θαγατράσιν Ισραήλ, και εκείναι φοβούμεναι ωμίλουν υμίν, αλλ’ού θυγάτηρ Ιούδα υπέμεινε την ανομίαν υμών…» (ΔΑΝΙΗΛ, ΣΩΣΑΝΝΑ: 56,57).

-Απαιτούσαν από τους Ισραηλίτες να τους αναγνωρίζουν ως αλάθητους «πεφωτισμένους» από τον Θεό και ως εκ τούτου να δέχονται χωρίς αντιρρήσεις, τις ερμηνείες που έδιδαν στα χωρία της Παλαιάς Διαθήκης, ιδιαιτέρως της Πεντατεύχου.

Όλοι οι παρείσακτοι, αλλογενείς και αλλόδοξοι (άπαντες της βιολογικής γραμμής του Κάϊν ή ασπασθέντες την θρησκευτικές απόψεις των Καϊνιστών), ίδρυσαν μία νέα θρησκεία, στην οποίαν ελάτρευαν αποκρύφως τον Εωσφόρον, τον Ιβλίς του Ταλμούδ/τον Άγγελον του «Φωτός».

-Μόλις έγιναν οι αποκλειστικοί ηγέτες του Ιουδαϊσμού της διασποράς, μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους (70 μ.Χ.), έπαυσαν ως ιερατείον να λειτουργούν φανερώς και νομίμως, παρέδωσαν την εξουσίαν στο μυστικό ιερατείον τους, στους Ραββίνους της διασποράς, οι οποίοι απέκτησαν ρόλον όχι απλώς ιερέων-καθοδηγητών των εξορίστων Ιουδαίων, αλλά απολυταρχικών αρχηγών του Ιουδαϊσμού της διασποράς, που ήταν κατεσπαρμένοι σ’όλο τον κόσμο.

Τα υφιστάμενα ιερατεία που παρουσιάστηκαν μετά από αιώνες σε κάθε χώρα, ως εκπροσωπούντα τους Ιουδαίους της διασποράς, ήσαν υποτεταγμένα στην Μυστική Ιουδαϊκή Αρχή, για την οποίαν ουδείς ή ελάχιστοι εγνώριζαν ούτε την έδρα ούτε την σύνθεσή της, όπως ακριβώς εξακολουθεί  και σήμερα, με τα φανερά και νόμιμα κατά χώρα ιουδαϊκά ιερατεία να είναι υποβαθμισμένα.

στ. Σαδδουκαίοι

1/. Θρησκευτική αίρεση στους κόλπους των Εβραίων εμφανισθείσα περί τον 3ον -2ον π.Χ. αιώνα.2

Τα μέλη της αιρέσεως: 

-Ανήκαν στην αριστοκρατική τάξη (ιερατική αριστοκρατία).

-Απέρριπταν την προφορική παράδοση των Φαρισαίων, άλλες νεοφανείς διδασκαλίες τους, καθώς και την προφορική ερμηνεία του γραπτού Νόμου [Πεντάτευχος (Τορά)] που εδιδάσκετο απ’ αυτούς (Φαρισαίους), την οποίαν θεωρούσαν βλασφημία.

-Εδέχοντο μόνο τον γραπτό Νόμο (Πεντάτευχος), στο γράμμα του οποίου ήσαν προσκεκολλημένοι, με αποτέλεσμα αυθαίρετες ερμηνείες των προφητειών, διαστρεβλώσεις των νοημάτων των Λόγων του Κυρίου, πλάνες και ετεροδιδασκαλίες.

-Διέκειντο εχθρικώς προς παν μη «Εβραϊκόν», απέχοντες πάσης πολιτικής δράσεως εκτός εάν εθίγοντο τα προνόμια της τάξεώς τους.

-Ηρνούντο την αθανασία της ψυχής, την ύπαρξη δαιμόνων και την ανάσταση των νεκρών, σε αντίθεση με την θρησκευτική πίστη του Λαού Ισραήλ, ιδίως στο θέμα της αναστάσεως, το οποίον σαφώς ανεφέρετο σε πολλά χωρία της Παλαιάς Διαθήκης.

-Απέδιδον μεγάλη σημασία στις ιεροτελεστίες.

-Εδέχοντο την θεία πρόνοια και είχαν ως σκοπό την ευζωΐα.

2/. Προέλευση-Ιστορικό-Ετυμολογία ονόματος

Το όνομα Σαδδουκαίοι προέρχεται από το Tsedukim (πληθυντικός του Tsedok ή Ζαντώκ) που σημαίνει δίκαιος, ενάρετος.3  

Name given to the party representing views and practises of the Law and interests of Temple and priesthood directly opposite to those of the Pharisees. The singular form, "Ẓadduḳi" (Greek, Σαδδουκαῖος), is an adjective denoting "an adherent of the Bene Ẓadoḳ," the descendants of Zadok, the high priests who, tracing their pedigree back to Zadok, the chief of the priesthood in the days of David and Solomon (I Kings i. 34, ii. 35; I Chron. xxix. 22), formed the Temple hierarchy all through the time of the First and Second Temples down to the days of Ben Sira (II Chron. xxxi. 10; Ezek. xl. 46, xliv. 15, xlviii. 11; Ecclus. [Sirach] li. 12 [9], Hebr.), but who degenerated under the influence of Hellenism, especially during the rule of the Seleucidæ, when to be a follower of the priestly aristocracy was tantamount to being a worldly-minded Epicurean.

The name, probably coined by the Ḥasidim as opponents of the Hellenists, became in the course of time a party name applied to all the aristocratic circles connected with the high priests by marriage and other social relations, as only the highest patrician families intermarried with the priests officiating at the Temple in Jerusalem (Ḳid. iv. 5; Sanh. iv. 2; comp. Josephus, "B. J." ii. 8, § 14). "Haughty men these priests are, saying which woman is fit to be married by us, since our father is high priest, our uncles princes and rulers, and we presiding officers at the Temple"—these words, put into the mouth of Nadab and Abihu (Tan., Aḥare Mot, ed. Buber, 7; Pesiḳ. 172b; Midr. Teh. to Ps. lxxviii. 18), reflect exactly the opinion prevailing among the Pharisees concerning the Sadducean priesthood (comp. a similar remark about the "haughty" aristocracy of Jerusalem in Shab. 62b).

The Sadducees, says Josephus, have none but the rich on their side ("Ant." xiii. 10, § 6). The party name was retained long after the Zadokite high priests had made way for the Hasmonean house and the very origin of the name had been forgotten. Nor is anything definite known about the political and religious views of the Sadducees except what is recorded by their opponents in the works of Josephus, in the Talmudic literature, and in the New Testament writings.

Josephus relates nothing concerning the origin of what he chooses to call the sect or philosophical school of the Sadducees; he knows only that the three "sects"—the Pharisees, Essenes, and Sadducees—dated back to "very ancient times" (ib. xviii. 1, § 2), which words, written from the point of view of King Herod's days, necessarily point to a time prior to John Hyrcanus (ib. xiii. 8, § 6) or the Maccabean war (ib. xiii. 5, § 9).  

3/. Ο Ιησούς αποκαλούσε και αυτούς : «Γενεά πονηρά και μοιχαλίδα» (ΜΑΤΘ: 16/4), και «γεννήματα ἐχιδνῶν».

Οι Σαδδουκαίοι, για τους οποίους υπάρχουν ελάχιστα ιστορικά στοιχεία, ήσαν αγνώστου φυλετικής ταυτότητος, με πιθανώτερη την εκδοχήν της επιμιξίας τους με την Καϊνική γραμμή. Το πως κατάφεραν και εισέδυσαν, Φαρισαίοι και Σαδδουκαίοι, στην γραμμή του Παλαιού Ισραήλ και έφθασαν στο σημείο να τον συνδιοικούν, αποτελεί μία από τις παραμέτρους του μυστηρίου της Ανομίας!

 «Διά δε τους παρεισάκτους ψευδαδέλφους, οίτινες παρεισήλθον κατασκοπήσαι την ελευθερίαν ημών, ήν έχομεν εν Χριστώ Ιησού, ίνα ημάς καταδουλώσωνται» (ΓΑΛΑΤΑΣ: 2/4).

Με τα τελευταία λόγια ο Ιησούς:

-«Φωτογραφίζει» τους μοιχεπιβάτες θρησκευτικούς ηγέτες του Παλαιού Ισραήλ, τους αποκαλεί παρεισάκτους και ψευδαδέλφους (δηλ. εισελθόντας κρυφίως στους κόλπους του λαού Ισραήλ, υποκρινόμενοι τους Ισραηλίτες αν και δεν ήσαν).

-Προτρέπει τους αληθινούς Ισραηλίτες να αναγνωρίζουν και αποκαλύπτουν τους ψευτοϊσραηλίτες (τους αλλοφύλους πολιτογραφηθέντες με διάφορους τρόπους και για διαφόρους λόγους, ως Ισραηλίτες), ακόμη και από την εξωτερική τους εμφάνιση (κατατομή) [προφανώς θα είχαν διαφορετικά εξωτερικά χαρακτηριστικά].

«Βλέπετε τους κύνας, βλέπετε τους κακούς εργάτας, βλέπετε την κατατομήν…» (ΦΙΛΙΠΠ: 3/2).

Τελικώς οι Σαδδουκαίοι που την περίοδο της επί γης παρουσίας του Ιησού Χριστού, υπεστήριξαν το Φαρισαϊκό Ιερατείο, εξεδιώχθησαν από τον Ναό μετά την καταστροφή του από τους Ρωμαίους (70 μ.Χ.), ηττημένοι και κατεστραμμένοι από την μυστική οργάνωση των Ταλμουδιστών Φαρισαίων.

ζ. Γραμματείς.

Ονομάσθηκαν έτσι επειδή:

·Έγραφαν ή εξέδιδαν τους νόμους.

·Ταξινομούσαν τους κανόνες συμπεριφοράς που περιελάμβαναν οι νόμοι.

·Μετρούσαν με σχολαστική λεπτομέρεια κάθε διάταξη ή γράμμα.

Οι Γραμματείς έγραφαν τα γράμματα των βασιλέων, τα διατάγματα και διηύθυναν τα οικονομικά. Μαζί με τους Φαρισαίους αποτελούσαν την ανωτέρα τάξη των Εβραίων και απαιτούσαν να φαίνονται επιδεικτικά σε κάθε λαϊκή εμφάνισή τους.

Κατά την πιθανώτερη εκδοχή, οι Γραμματείς ανήκαν στην Καϊνική γραμμή που δεν είχε σχέση με την Αδαμική γραμμή και το σπέρμα του Αβραάμ. Συγκεκριμένως αναφέρονται ως προερχόμενοι εν του οίκου Ρηχάβ.4

«Πατριαὶ γραμματέων κατοικοῦντες ἐν Ἰάβις, Θαργαθιΐμ, Σαμαθιΐμ, καὶ Σωχαθίμ· οὗτοι οἱ Κιναῖοι οἱ ἐλθόντες ἐκ Μεσημὰ πατρὸς οἴκου Ῥηχάβ…» (Α΄ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΈΝΩΝ 2/55).

Και οι τρείς αιρέσεις- τάξεις, δεν ανήκαν στον Λαό Ισραήλ, φυλετικώς και θρησκευτικώς. Ήσαν λαθρεπιβάτες και μοιχεπιβάτες της πολιτικοθρησκευτικής εξουσίας, αιώνες πριν από την έλευση του Κυρίου.

Παραλλήλως, όσοι ανήκαν στον παλαιό λαό Ισραήλ, και ησπάζοντο τις αιρετικές απόψεις των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων, διεγράφοντο από τις δέλτους των πραγματικών Εβραίων-Ισραηλιτών, του παλαιού λαού Ισραήλ, ως διαπράξαντες πνευματική μοιχεία, και επολιτογραφούντο οριστικώς, στην Καϊνική-Φαρισαϊκή «πονηρά και μοιχαλίδα» γενεά/γραμμή.

η. Οι πρώτες συνωμοτικές ενέργειες των σκοτεινών δυνάμεων του Συστήματος (Φαρισαίων, Αιγυπτίων, Βαβυλωνίων), προχριστιανικώς, κατά των Αρχαίων Ελλήνων

1/. Την περίοδο της επικρατήσεως της Ελληνικής Φιλοσοφίας (6ος-5ος π.Χ. αιώνας), η Αίγυπτος και η Βαβυλώνα των Φαρισαίων, ήσαν τα δύο παγκόσμια κέντρα της εωσφορικής διδασκαλίας, στα οποία είχαν θητεύσει και Έλληνες (Πλάτων, Πυθαγόρας, κ.λ.π).

Οι σκοτεινές δυνάμεις του Συστήματος που δεν επιθυμούσαν τον φωτισμό και την διάνοιξη των οφθαλμών της ανθρωπότητας, επιχείρησαν να εμποδίσουν τον εξανθρωπισμό-εξελληνισμό  της Οκουμένης, εξαπολύοντας ολομέτωπη επίθεση κατά του Ελληνισμού. Το σχέδιο εκπονήθηκε σε διάφορες φάσεις, και εκδηλώθηκε με τέσσαρες (4) κυρίως μορφές :

oΊδρυση - Λειτουργία αποκρυφιστικών κέντρων εωσφορικής λατρείας στην Ελλάδα (Μυστήρια), για τον αποπροσανατολισμό των Ελλήνων από την Οντολογική αλήθεια, την προώθηση της συστηματικής ειδωλολατρίας, ήτοι του αποκρυφισμού  και μέσω αυτών (μυστηρίων), την λατρεία του Εωσφόρου.

oΆλωση των κυρίων ελληνικών λατρευτικών ναών (π.χ. Δελφοί, Δωδώνη, κλπ.) και αντικατάσταση των αρχέγονων πελασγικών θεών με ξενόφερτους, φέροντας ελκυστικά ονόματα (Ζεύς, Απόλλων, Διόνυσος, κ.α.), στην θέση του Ποσειδώνος, του Άρεως, της Θέμιδος και της Εστίας που ήσαν γνήσιοι πελασγικοί/προελληνικοί θεοί.

oΑπόπειρα κατακτήσεως-υποδουλώσεως της Ελλάδος, δια των όπλων (Συμμαχία Περσών και Φοινίκων κατά των Ελλήνων). Η υποδούλωση των Ελλήνων αποσκοπούσε εκτός των άλλων, στην ανάσχεση της πνευματικής εξαπλώσεως των Ελληνιστικών Ιδεών και θρησκειοποίηση- πολιτικοποίηση του μεγάλου εμποδίου που ήταν η Ελληνική Φιλοσοφία.

oΑνατροπή του αριστοκρατικού συστήματος πολιτικής διακυβερνήσεως των Ελλήνων (ζην και πράττειν κατ’ αρετήν, πολιτικήν και πολεμικήν) και αντικατάστασή του με ένα αφύσικο, δεσποτικό  κατ’ όνομα δημοκρατικό, στην ουσία ισοπεδωτικό σύστημα, κακέκτυπο του πολιτικού ιδανικού της αληθούς δημοκρατίας, το οποίον τελικώς απερρίφθη από τους αρχαίους Έλληνες, ως ασύμβατον με την ψυχοσύνθεσή τους.

2/.  Αρχικώς το (Σ) επέτυχε σε ωρισμένα μέτωπα και σε άλλα απέτυχε, γιατί προσέκρουσε σε τρία (3) ανυπέρβλητα εμπόδια. Το ελεύθερο και ανυπότακτο Ελληνικό πνεύμα, την πολιτική οξυδέρκεια των Ελληνόψυχων ηγετών και την Πολεμική Αρετή των Ελλήνων.

Μετά τον πρόωρο και για πολλούς μυστηριώδη θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που εκέκτητο των τριών παραπάνω ελληνικών ιδιωμάτων, οι διάδοχοί του δεν ηκολούθησαν τα βήματα του Μεγάλου Έλληνος Στρατηλάτου, με αποτέλεσμα να γίνουν εύκολη βορά στους ιερείς και πράκτορες του (Σ).

Παραλλήλως τα νέα πρόσωπα-φορείς της Ελληνικής σοφίας, μολύνθηκαν από τους Ασιάτες ειδωλολάτρες, Ταλμουδιστές Ιουδαίους καμπαλιστές, Αιγυπτίους μυστικιστές, σοφιστές και λοιπούς παγανιστές, σε τέτοιο βαθμό, ώστε και η Ελληνική σοφία έχασε την αρχική της αίγλη μεταβληθείσα σε παγανιστική σκέψη, αποκρυφιστική αντίληψη και μαντική τέχνη και ο Ελληνισμός περιέπεσε σε κατάσταση διαφθοράς, μαρασμού και σήψεως.

Έτσι, η Ρωμαϊκή κυριαρχία στους Έλληνες ήλθε ως φυσικό επακόλουθο.

θ. Η φυλετική και θρησκευτική ταυτότητα του Ιουδαϊκού Σανχέντριν

1/. Το ΣΑΝΧΕΝΤΡΙΝ ήταν το ανώτατο Συμβούλιο των «Εβραίων» της εποχής του Ιησού, αλλά και ενωρίτερον. Αποτελείτο από τον Αρχιερέα, τον επικεφαλής των 24 τάξεων στις οποίες ήσαν διηρημένοι οι ιερείς (Σαδδουκαίοι και Φαρισαίοι), τους πρεσβυτέρους, τους θεωρούμενους ως σοφούς (Φαρισαίοι), τους Γραμματείς και εκείνους που υπετίθετο ότι εγνώριζαν και εφήρμοζαν τους γραπτούς Νόμους (Σαδδουκαίοι, Φαρισαίοι, κ.α.).

Αποτελείτο κατά μια εκδοχή, από 70 ή 71 ή 72 μέλη και είχε την ανωτάτη δικαστική, θρησκευτική και διοικητική αρμοδιότητα.

Ποια ήταν όμως η ταυτότητά του;

Υπάρχουν χωρία που καταδεικνύουν την ταυτότητα του Σανχέντριν, όπως:

«Και την βλασφημίαν εκ των λεγόντων Ιουδαίους είναι εαυτούς, και ουκ εισίν, αλλά συναγωγή του Σατανά» ((ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, 2/9 και 3/9).

Η Αποκάλυψη εγράφη περί το 90 μ.Χ. μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ. και την ακολουθήσασα διασπορά των Εβραίων. Με άλλα λόγια τα γραφέντα υπό του Αγίου Ιωάννου αφορούσαν τους προγόνους (βιολογικούς-πνευματικούς) των σημερινών Ταλμουδιστών Ιουδαίων, ακολουθούντων προφανώς την ιδίαν θρησκευτικήν πίστη, την Σατανολατρεία!!!

Τα παραπάνω ρήματα του Κυρίου είναι σαφή και αποκαλυπτικά για την θρησκευτική ταυτότητα του Σανχέντριν (πολιτικο-θρησκευτικής ηγεσίας του λαού Ισραήλ), την εποχή της επί γης δράσεως και παρουσίας του Κυρίου!!!

Καταλυτική και μη επιδεχομένη αμφισβήτηση, η μαρτυρία του Αγίου Ιωάννου της Αποκαλύψεως, ότι ό ισχυρισμός όλων όσοι διετείνοντο ότι ήσαν Εβραίοι-Ιουδαίοι, αποτελούσε βλασφημία, γιατί ήσαν «Συναγωγή του Σατανά».

Οι πρόγονοι των Φαρισαίων, όπως μας αποκαλύπτει ο πρώην Φαρισαίος Σαούλ/Παύλος, είχαν δολοφονήσει ΟΛΟΥΣ τους προφήτες του Παλαιού Λαού Ισραήλ, τους απεσταλμένους από τον Ιαχβέ/Ιησούν Χριστόν, τον πολλάκις και πολλαπλώς προφητευμένον Μεσσία του Λαού Ισραήλ, μέσα από τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης !!!

«…ότι τα αυτά επάθετε και υμείς υπό των ιδίων συμφυλετών καθώς και αυτοί υπό των Ιουδαίων, των και τον Κύριον αποκτεινάντων Ιησούν και τους ιδίους προφήτας, και ημάς εκδιωξάντων, και Θεώ μή αρεσκόντων και πάσιν ανθρώποις εναντίων» (Α΄ΘΕΣΣΑΛ: 2/14-16).

Επειδή οι Φαρισαίοι και η συμμορία τους, ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ τον Ιησούν και δεν Τον εδέχθησαν ως Μεσσίαν, διακηρύττοντες την μελλοντική έλευση ενός άλλου, του δικού τους ψευδομεσσία (Αντίχριστος), τον οποίον αναμένουν μέχρι σήμερον, εκτός των άλλων, εψεύδοντο προς τον λαόν, και τον εξαπατούσαν με τις ετεροδιδασκαλίες τους.

«Τις εστίν ο ψεύστης, ει μη ο αρνούμενος ότι Ιησούς ουκ εστίν ο Χριστός; Ούτος εστίν ο αντίχριστος» (Α΄ΙΩΑΝΝΟΥ: 2/22)».

Τα μέλη λοιπόν του Φαρισαϊκού Σανχέντριν στην Συναγωγή τους, ως καλλιεργούντα τα ρήματα και τις εντολές του «θεού» τους, ήσαν αντίχριστοι, απεργαζόμενοι από τότε το κακόν της ανθρωπότητος !!!

2/. Οι Φαρισαίοι-Σαδδουκαίοι (Σανχέντριν), την εποχήν του Ιησού Χριστού, συνέχισαν να διδάσκουν κρυφίως στις συναγωγές, το καμπαλιστικό Ταλμούδ, και οι Γραμματείς κατέγραφαν και διεφύλασσαν τις διδασκαλίες, ως αρχαία «πρωτόκολλα». Αυτά δεν ήσαν άλλα από εκείνα που εδίδασκαν αποκρύφως και προφορικώς στους μυημένους, οι βιολογικοί πρόγονοί τους από της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας του Παλαιού λαού Ισραήλ  (6ος π.Χ. αι.).  Όλα αυτά, εγένοντο εκτός των περιόδων της επισήμου αναγνώσεως-ερμηνείας του Γραπτού Νόμου (Παλαιά Διαθήκη), τον οποίον υπεκρίνοντο ότι τηρούσαν..

Η γενεά των Φ-Γ-Σ είχε διαπράξει πνευματικήν μοιχεία, αφού απεστάτησε από τον αληθινό Θεό, τον Ιαχβέ, σενειργάζετο- συνωμοτούσε με τον Εωσφόρο και τους πονηρούς αγγέλους (δαίμονες), εφόνευσε τους προφήτες των ισραηλιτών και εθελοθρήσκευε στα άδυτα των συναγωγών.

«Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί... ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. . καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν. ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν! πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης;... ὅπως ἔλθῃ ἐφ᾿ ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον ἐκχυνόμενον ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος ῎Αβελ τοῦ δικαίου ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου..» (ΜΑΤΘ: 23/29-35).

Με εκείνα τα λόγια Του ο Κύριος Ιησούς Χριστός, απεκάλυπτε και τον βιολογικό και πνευματικό γενάρχη της Εωσφορικής Τριάδος των (Φ-Γ-Σ) που δεν ήταν άλλος από τον Κάϊν!!!

Ο Κάϊν και οι απόγονοί, του χαρακτηρίζονται τέκνα (γεννήματα) του Όφεως (Του Εωσφόρου που με την μορφήν όφεως απεπλάνησε τους πρωτοπλάστους), ενώ τους υπενθυμίζει ότι, ο γενάρχης τους Κάϊν εφόνευσε τον Άβελ, και οι απόγονοι του Κάϊν («πατέρες υμών») εφόνευσαν τους προφήτες και τους δικαίους του παλαιού λαού Ισραήλ.5

Κατά τον Ρωμαϊκόν νόμον, εκτελεστές του Ιησού ήσαν οι ειδωλολάτρες Ρωμαίοι. Ουσιαστικώς όμως, σταυρωτές Του ήσαν οι εωσφοριστές Ταλμουδιστές- Φαρισαίοι. Ο ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει :

«Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι (ΣΣ: Η εωσφορική τριάδα Φ-Γ-Σ) ἔπεισαν τοὺς ὄχλους ἵνα αἰτήσωνται τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ ᾿Ιησοῦν ἀπολέσωσιν» (27/20-25 και ΛΟΥΚΑΣ: 23/13-23). Και οι όχλοι, τα πλήθη δηλαδή του λαού επείσθησαν, με αποτέλεσμα όταν ο Πιλάτος τους ρώτησε «τί οὖν ποιήσω ᾿Ιησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν; λέγουσιν αὐτῷ πάντες· σταυρωθήτω.» (ΜΑΤΘ: 27/22).

Εκτελεστές, λοιπόν, της εωσφορικής εντολής του εγκλήματος κατά του Θεανθρώπου,  ήσαν οι Καϊνίτες (Γενεά πονηρά και μοιχαλίς, ΜΑΤΘ: 12/39,40), γνωστοί με τα ονόματα Φαρισαίοι, Γραμματείς, Σαδδουκαίοι, δηλ. βουλευτές του Ιουδαϊκού (Jewish)-ψευτοεβραϊκού ΣΑΝΧΕΝΤΡΙΝ.

3/. Το Σανχέντριν που κατεδίκασε και εσταύρωσε τον Ιησού Χριστό, ανέλαβε, κατ’εντολή του Αρχισυνωμότη μισάνθρωπου Διαβόλου, την οργάνωση-εκτέλεση του σχεδίου της αποστασίας της ανθρωπότητος, μετά το θαυμαστό γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου.                                                  

Δύο μόνο μέλη του Σανχέντριν (ο Ιωσήφ από Αριμαθείας και ο Νικόδημος) που ως φαίνεται μελετούσαν με πίστη και εμβριθώς την Παλαιά Διαθήκη, διεφώνησαν με την απόφαση του Συνεδρίου για την σταύρωση του Κυρίου διότι ήσαν πεπεισμένοι από τις μελέτες τους, ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν ο προφητευμένος στα χωρία της Παλαιάς Διαθήκης, Μεσσίας του Λαού Ισραήλ.

Όταν λέμε Εωσφορικό Συνέδριον κυριολεκτούμε και δεν αποτελεί σχήμα λόγου. Μας το αποκαλύπτει, όπως προείπαμε, ο ίδιος ο Κύριος: (Επιστολή προς τον Άγγελον της Εκκλησίας της Σμύρνης):

«Οἶδά σου τὰ ἔργα καὶ τὴν θλῖψιν καὶ τὴν πτωχείαν· ἀλλὰ πλούσιος εἶ καὶ τὴν βλασφημίαν ἐκ τῶν λεγόντων Ἰουδαίους εἶναι ἑαυτούς, καὶ οὐκ εἰσίν, ἀλλὰ συναγωγὴ τοῦ σατανᾶ.» (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 2/9).  

4/. Η πανίσχυρη ειδωλολατρική Ρώμη και η υπό Ρωμαϊκή κατοχή Ιερουσαλήμ των Ταλμουδιστών Φαρισαίων, απετέλεσαν τα δύο κέντρα λειτουργίας του Συστήματος, στα οποία ετόλμησαν, εκείνη την εποχή, να εναντιωθούν ο Ιησούς και οι Απόστολοι Αυτού. Ο Ιησούς όχι μόνο εναντιώθηκε στο (Σ) της εποχής Του, αλλά ήλεγχε, κατεδίκαζε την στάση των οργάνων του (Σ) και ταυτόχρονα προειδοποιούσε :

«Ουαί υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί ότι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν δε γέμουσι οστέων νεκρών και πάσης ακαθαρσίας»(ΜΑΤΘ: 23/27).

«Οράτε και προσέχετε από της ζύμης των Φαρισαίων και Σαδουκαίων, ήτις εστίν υπόκρισις» (ΛΟΥΚ: 12/1).

Ο Ιησούς απεκάλυψε τους συνωμότες (Γραμματείς-Φαρισαίους-Σαδουκαίους) που δρούσαν αρχικώς σε βάρος του παλαιού λαού Ισραήλ, αλλά και κατά της ανθρωπότητος αφού αποπροσανατόλιζαν τον λαό και όλους τους μή Ισραηλίτες, από τις προφητείες περί ελεύσεως του αναμενόμενου Μεσσία, του Ιησού Χριστού, του Σωτήρος της ανθρωπότητος.

Αυτή η προχριστιανική ιστορική περίοδος εφαρμογής του σχεδίου του (Σ) σφραγίσθηκε στην Ιερουσαλήμ με το αίμα του Χριστού. Η Σταύρωση του Ιησού έγινε κατόπιν εντολής του Σατανά/Ιβλίς προς τους μοιχεπιβάτες ιερείς του, Φαρισαίους και λοιπούς Ταλμουδιστές της Εωσφορικής Τριάδος(Φ-Γ-Σ).

5/. Συμπερασματικώς, το Σανχέντριν την εποχή της επιγείου παρουσίας του Κυρίου, ΔΕΝ ήταν αρεστό στον αληθινό Θεό, καθ’όσον:

-Τα μέλη του Συνεδρίου (Σανχέντριν) της ανίερης τριάδος (Φ-Σ-Γ), δεν ήσαν γνήσιοι Ισραηλίτες, ούτε ως προς την φυλή ούτε ως προς την παραδοσιακή θρησκευτική πίστη.

-Στην Συναγωγή τους ΔΕΝ ελατρεύετο ο Ιαχβέ, ο αληθινός Θεός των προφητών και των πατέρων του Ισραήλ, αλλά αποκρύφως, ο Σατανάς!!!

-Οι πρόγονοι των Ταλμουδιστών Φαρισαίων και των άλλων μελών του Σανχέντριν, μεταξύ των άλλων εγκλημάτων τους:

.Είχαν φονεύσει στο παρελθόν, όλους τους προφήτες των Εβραίων, του Παλαιού Ισραήλ, που απέστειλε κατά περιόδους ο Ιαχβέ και επικοινωνούσαν με Αυτόν, και

.Εκπονούσαν σχέδια για δράσεις εναντίον ΟΛΗΣ της ανθρωπότητος!!!

Με άλλα λόγια: Οι Φαρισαίοι είχαν μετατρέψει την Συναγωγή σε ναό λατρείας του Σατανά. Το Φαρισαϊκοκρατούμενο Σανχέντριν, αποτελούσε το ιερατείο που υπηρετούσε και ελάτρευε τον Σατανά.

Ο απόκρυφη λατρεία του Σατανά (Σατανισμός), ήταν η θρησκεία των Ταλμουδιστών Φαρισαίων!!!

Τα κείμενα είναι τόσον ξεκάθαρα ώστε δεν μένει αμφιβολία ότι το Συνέδριον ήταν μία αντι-Εβραϊκή Συναγωγή Σατανιστών, παρείσακτων-ψευδαδελφών, που μετά την Σταύρωση-Ανάσταση του Κυρίου, έγινε ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΙΝΗ και ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ.

ι. Η μυστική υπερκυβέρνηση των Ταλμουδιστών Ιουδαίων της διασποράς. 

1/. Οι αρχιερείς και ιερείς του Σατανά  καθώς και οι βιολογικοί ή πνευματικοί τους απόγονοι, σήμερα, είναι εξ ορισμού του Κυρίου, εχθροί όχι μόνο του παλαιού λαού Ισραήλ των Εβραίων της Παλαιάς Διαθήκης και των απογόνων τους που έγιναν Χριστιανοί, εξ ού και το μίσος τους κατά των Χριστιανών αδιακρίτως, αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητος !!!

Τα νέα δεδομένα και η επικράτηση της Ελληνικής Χριστιανικής Αυτοκρατορίας (της κατ’ οικονομίαν ονομαζομένης "Βυζάντιο")  υπεχρέωσαν το (Σ) σε αναδίπλωση των δυνάμεων του, ποτέ όμως σε απομάκρυνση από τους στόχους του. Αυτό αποδεικνύεται και από την δράση των πρακτόρων του (Σ) στην καρδιά της Ρωμαίϊκης/Ελληνικής («Βυζαντινής») Αυτοκρατορίας.

«Τα ίχνη της υπερκυβερνήσεως (ΣΣ: Του Ιουδαιοταλμουδικού Σανχέντριν) τα αποκαλύπτομεν κατά τον 5ον-6ον αιώνα εκ της διηνεκούς πολιτικής ραδιουργίας κατά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και της Εκκλησίας. Από του 5ου αιώνος η εν Κωνσταντινουπόλει Εβραϊκή παροικία οσημέραι αυξάνει και συγκεντρούται εις την εν αυτή Χαλκίνην Αγοράν. Η δράσις των Εβραίων συνισταμένη εις πολιτικάς ραδιουργίας, προδοσίας, κ.λπ. προεκάλεσε την εκτόπισιν αυτών εκ του τμήματος τούτου, υπό του Θεοδοσίου του Β΄(408-450) ή του Ιουστίνου του Β΄(565-576). Κατελήφθη τότε η συναγωγή των ως κέντρον επικίνδυνον».6  

Όσο περνούσαν οι αιώνες, διανοίγονταν «νέοι ορίζοντες» για τους συνωμότες. Όσο εξελισσόταν η τεχνολογία, τόσο εδραιότερη γινόταν η πεποίθηση των διαδόχων και επιφορτισμένων για την εφαρμογή του Σχεδίου, ότι ο βασικός άξονας επιτυχίας του, συνίστατο πλέον στην απόλυτη μυστικότητα, στην συνωμοτική δράση, στον αποκρυφισμό. Μόνο έτσι θα εξασφαλιζόταν η επιτυχία του Σχεδίου και η επικράτηση του Συστήματος.

2/. Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους, όπως είχε προφητευθεί από τον Κύριο (ΜΑΤΘ: 24/1-3)7 «η διακυβέρνησις του Εβραϊκού λαού ετίθετο εις την διάθεσιν μυστικής οργανώσεως στην Γιάμνιαν, όπου μετεφέρθη και το Συνέδριον. Αυτό, υπό τον ραββίνο Ιωχανάν κατώρθωσε να αναγνωρισθεί από τις συναγωγές όλου του κόσμου. Κατ΄αυτόν τον τρόπο ολόκληρο το Εβραϊκό έθνος της διασποράς περιήλθε υπό τους Φαρισαίους.8

Μετά την Γιάμνιαν το Συνέδριο μετεφέρθη κρυφίως στην Τιβεριάδα και αργότερα στην Βαβυλώνα. Περί το 1680 μετεφέρθη στην Κωνσταντινούπολη και από το 1880 στην Θεσσαλονίκην όπου προετοιμάσθηκε η ανατροπή του Σουλτάνου δια της οργανώσεως του κινήματος των Νεοτούρκων. Μετά την κατάληψη αυτής υπό των Ελλήνων μετεφέρθη στην Μεγάλη Βρεττανία και έπειτα στις ΗΠΑ. Το 1970, το Συνέδριο εγκατεστάθη στην Ιερουσαλήμ».9

Παρά τις σφαγές και τους διωγμούς των Χριστιανών κατά τους τρεις (3) πρώτους αιώνες της διαδόσεως της Χριστιανικής Διδασκαλίας, οι Χριστιανοί με την δύναμη της πίστεως και της μαρτυρικής θυσίας τους, νικούν το Εωσφορικό πνεύμα της ειδωλολατρικής Ρώμης. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία καταρρέει και ο Χριστιανισμός επικρατεί.

Το Σύστημα, το οποίον από τον 70 μ.Χ. εκπροσωπεί η Μυστική Κυβέρνηση των Ταλμουδιστών Ιουδαίων της Διασποράς, αναγκάζεται να περιορίσει τις δραστηριότητές του και να μεταπέσει σε κατάσταση αναμονής, μέχρις ότου εμφανισθούν οι κατάλληλες συνθήκες για εντατικοποίηση της δράσεώς του.

3/. Η Πολιτικοθρησκευτική Ηγεσία των Ταλμουδιστών Ιουδαίων (Το ανώτατο Συμβούλιο της Διασποράς), βυσσοδομούσε κατά των Χριστιανών και ιδιαίτερα εναντίον των Ελλήνων Χριστιανών. Τρείς ήσαν οι βασικοί λόγοι του άσβεστου μίσους των Ταλμουδιστών Ιουδαίων (Jews) κατά των Ελλήνων:

1ος/. Η μεταστροφή των Ελλήνων κατά την φυλή και την Εθνικότητα, κατά μάζες, από την ειδωλολατρεία στον Χριστιανισμό.

2ος/. Η διάδοση του Λόγου του Θεού, του Αναστάντος Ιησού Χριστού δια της Ελληνικής γλώσσης.

«Οι Εβραίοι επετίθεντο κατά των Ελλήνων διότι το Συνέδριον έπίστευε ότι ο Χριστιανισμός θα διεδίδετο δια των Ελλήνων» μας πληροφορεί ο Σιμπή Μπαρούχ.10

Ποιός επληροφόρησε  τους Εβραίους της διασποράς και βάσει ποίων στοιχείων, ότι ο Χριστιανισμός θα διεδίδετο δια των υποδούλων , τότε στους Ρωμαίους, Ελλήνων;

3ος/. Η διάδοση της διδασκαλίας του Ιησού αμέσως μετά την Ανάληψη του Κυρίου και η συγγραφή του Νέου ευ-αγγέλματος της Σωτηρίας του Κόσμου (βιβλία της Κ.Δ) στην Ελληνική, που ανέτρεπε τα Σχέδια των Συνωμοτών και απεργαζομένων την Μεγάλη Αποστασία.

ια. Η φυλετική και θρησκευτική ταυτότητα των σημερινών Ιουδαίων (Jews)

1/. Σήμερον οι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι (Jews) μετά παρέλευση 2.000 περίπου ετών, πιστοί στην διδασκαλία των πατέρων τους Φαρισαίων:

.Ως Ιουδαϊσμός (Jewishm), είναι συνέχεια του Ταλμουδικού Φαρισαϊσμού των χρόνων του Κυρίου Ιησού Χριστού, καλούμενος στο σύνολό του «Συναγωγή». Η  φανερή και νόμιμη συναγωγή που λειτουργεί ανοικτά, μπορεί να έχει 30, 100 ή και περισσότερα μέλη. Αντίθετα οι μυστικές συναγωγές, των αλλαξοπιστησάντων Ιουδαίων (Ντονμέδων, κρυπτοεβραίων ψευδοχριστιανών, κλπ), έχουν άγνωστον αριθμόν μελών. Σύμφωνα με κάποιους ερευνητές, συνήθως έχουν 10 ή 13 μέλη που είναι ευνοϊκός αριθμός για να λειτουργούν κρυφά χωρίς να αντιλαμβάνεται κανείς την ύπαρξή της.

.Εξακολουθούν να πιστεύουν ότι υπάρχει θρησκευτικο-φυλετική διαφορά μεταξύ των ιδίων και  των λοιπών αλλοεθνών και αλλοδόξων ανθρώπων, επιβεβαιώνοντες τα λόγια της Αγίας Γραφής περί Καϊνικής γραμμής και τις προειδοποιήσεις του Κυρίου που περιλαμβάνονται σ’αυτήν!

Ο Ραββίνος Yitzak Ginsburg τον περασμένο αιώνα διεκήρυξε: «Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το εβραϊκό αίμα και το αίμα των απίστων δεν είναι το ίδιο πράγμα».11

Ποίοι είναι οι άπιστοι;

Όλοι οι μη Ταλμουδιστές Ιουδαίοι! Όλοι οι άνθρωποι της γης εκτός από τους Ιουδαίους!!! Υπάρχει μήπως αμφιβολία για το ποιοι είναι οι απόλυτοι ρατσιστές σήμερον;

2/. Παρά την σαφή εντολή του Ιαχβέ/Ιησού Χριστού, οι παλαιοισραηλίτες-Εβραίοι παρεπλανήθησαν και εδέχθησαν ως άρχοντες τους παρείσακτους ψευδαδελφούς, μη Εβραίους/Ισραηλίτες, όπως ήσαν οι Γραμματείς, οι Σαδδουκαίοι και Φαρισαίοι, την εποχή του Κυρίου Ιησού, καίτοι εγνώριζαν και τις φοβερές τιμωρίες που θα επεβάλλοντο σε περίπτωση παρακοής.12

«ου δυνήση καταστήσαι επί σ’ εαυτόν άνθρωπον αλλότριον, ότι ουκ αδελφός σού εστί» (Δεν θα εγκαταστήσεις άρχοντα επί του εαυτού σου άνθρωπον ξένον, διότι αυτός δεν είναι αδελφός σου-ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ:17/15).

Οι Εβραίοι επειδή παρήκουσαν τις εντολές του Κυρίου, οι οποίες είναι διαχρονικές, το 70 μ.Χ. κατεστράφησαν από τους Ρωμαίους, οδηγήθηκαν στην αιχμαλωσία/εξορία και διελύθησαν ως κράτος! Έτσι βρήκαν την ευκαιρία οι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι (Φαρισαίοι) στην διασπορά να τους αλώσουν και να τους Ιουδαιοταλμουδοποιήσουν, να τους μεταλλάξουν ολοκληρωτικώς!

ιβ. Η διαμόρφωση του Νέου Έθνους (Ιουδαϊκόν Έθνος/Jewish Nation)

1/. Με την πάροδο των αιώνων, όσοι προσχωρούσαν στην πολιτικοθρησκευτική ιδεολογία των Φαρισαίων όπου κι’αν ανήκαν φυλετικώς, συμπεριελαμβάνοντο στην Φαρισαϊκή οικογένεια συναποτελούσαν ένα Νέον Λαόν, διαφορετικόν του παλαιού λαού Ισραήλ.

Σταδιακώς διεμορφώθη ένα Νέο «Έθνος», αυτό που στην Διασπορά ονομάστηκε αρχικώς λαός των Ιουδαίων (Ιουδαίοι της διασποράς, εξ ού και η φράση «περιπλανώμενος Ιουδαίος») και στην συνέχεια με το διεθνές όνομα Jews.

Άλλαξαν ακόμη και το όνομά τους, απορρίπτοντας, αποσιωπώντας ή υποβαθμίζοντας τα προγενέστερα ονόματα (Israelites/Ισραηλίτες, Hebrews/Εβραίοι). Είναι μέγα λάθος να αποκαλούμε Εβραίους, τους σημερινούς Ταλμουδιστές Ιουδαίους (Jews). Είναι κάτι ανάλογο, του να αποδεχόμαστε τους σημερινούς Σκοπιανούς ως απογόνους των Αρχαίων Ελλήνων Μακεδόνων..

Οι γνήσιοι Εβραίοι/Ισραηλίτες, πιστοί στην μελέτη, εφαρμογή των νόμων της Π.Δ. και λατρεία του Ιαχβέ, εδέχθησαν τον Ιησού ως τον πολλάκις προφητευμένον Μεσσίαν, ασπάστηκαν την διδασκαλίαν Του, πολιτογραφήθηκαν «Χριστιανοί» και συμπεριελήφθησαν στον Νέον Ισραήλ της Χάριτος του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.

Οι υπόλοιποι Εβραίοι που για διαφόρους λόγους δεν έγιναν Χριστιανοί, απώλεσαν την ταυτότητά τους και ενετάχθησαν στο νέο Έθνος των Ταλμουδιστών Ιουδαίων (Jews-Jewish people/nation) υπό την ηγεσίαν των Σατανολατρών Φαρισαίων!!

Oι σύγχρονοι απόγονοι των σατανολατρών Φαρισαίων, έδωσαν το όνομα στο νεοσύστατον κράτος (Ισραήλ), σφετεριζόμενοι την ιστορία του Παλαιού λαού Ισραήλ, όπως έκαναν την ίδια περίπου περίοδο (1946-1947) και οι Σκοπιανοί, σφετεριζόμενοι την Ιστορία και τα ελληνικά ονόματα της Ελληνικής Μακεδονίας.

2/. Όταν αναφερόμαστε λοιπόν, στον Λαό των Εβραίων ή στους Ιουδαίους, μετά Χριστόν, θα εννοούμε:

-Το νέον Έθνος (Jewish Nation), το οποίον:

.Λατρεύει ως Θεόν του στις συναγωγές και λοιπές αποκρυφιστικές εταιρείες, τον Σατανά.

.Έχει ως βιολογικούς ή πνευματικούς προγόνους τους Καϊνίτες (Φαρισαίους).

-Τον νέον λαόν τα μέλη του οποίου συλλήβδην καλούνται Ιουδαίοι (Jews) και στον οποίον συμπεριλαμβάνονται:

.Όλοι όσοι έχουν απορρίψει την Παλαιά Διαθήκη, ανήκοντες στην Καϊνική φυλετική γραμμή ή επιμειχθέντες με αυτήν.

.Όσοι για διαφόρους λόγους, αρνήθηκαν την προγενεστέρα θρησκεία τους, ασπάσθηκαν ως «ιερό» το βιβλίο του Ταλμούδ και απεδέχθησαν την απόκρυφη λατρεία του Σατανά ως νέα θρησκεία.

3/. Οι Jews δεν έχουν σχέση με τον παλαιό Λ.Ι. αλλά αποκαλούνται «Εβραίοι»/ Ισραηλίτες, κατά συνθήκη, κατά συνήθεια ή κατ’οικονομίαν, όπως γίνεται και στην περίπτωση των Ελλήνων- Ρωμαίων/Ρωμηών πολιτών της Ελληνικής Αυτοκρατορίας που εσφαλμένως και ανιστορήτως καλούνται Βυζαντινοί !

Βεβαίως, είναι πολύ πιθανόν βιολογικά υπολείμματα, μικρά ή μεγάλα τμήματα, κανείς δεν ξέρει, του παλαιού λαού Ισραήλ, να βρίσκονται μέσα στους σημερινούς Ιουδαίους (Jews) της διασποράς και του κράτους του Ισραήλ, oι οποίοι είτε είναι κρυπτοχριστιανοί είτε αργά ή γρήγορα, θα μετανοήσουν, θα πιστεύσουν στον προφητευμένο Μεσσία- Ιησού Χριστό, και θα ασπασθούν τον Χριστιανισμόν, ώστε «…πας Ισραήλ σωθήσεται». Δηλαδή μέχρις ότου συμπληρωθεί ο αριθμός των πιστών χριστιανών του Νέου Ισραήλ της Χάριτος του Κυρίου.

«…Διότι δεν θέλω να αγνοείτε αδελφοί μίαν αλήθειαν η οποία είναι κεκρυμμένη….ο λαός Ισραήλ  στο σύνολό του θα σωθεί καθώς έχει γραφεί στις προφητείες του Ησαϊου: Θα έλθει από την ΣΙΩΝ εκείνος που ελευθερώνει και θα αποδιώξει τις ασέβειες από τους απογόνους του Ιακώβ….» (ΡΩΜΑΙΟΥΣ,11/25-28).

Είναι τουλάχιστον αφελείς και ανιστόρητοι όσοι ταυτίζουν τους σημερινούς Ταλμουδιστές Ιουδαίους (Jews) [ψευτοεβραίους, ψευδαδελφούς, υιούς της κατάρας και του σκότους, σύμφωνα με ρήσεις του Κυρίου, (Β΄ΠΕΤΡΟΥ/2,15-17---Α΄ΘΕΣΣΑΛ./5,5)], με τους γνήσιους Εβραίους της Π.Δ. και τραγικώς πλανεμένοι, αν όχι ενσυνείδητοι διαστροφείς των Γραφών, όσοι ισχυρίζονται ότι ο λατρευόμενος θεός των σημερινών Jews είναι ο Ιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης που δεν είναι άλλος από τον Ιησού Χριστόν!

Ο λατρευόμενος «θεός» των σημερινών Ταλμουδιστών Ιουδαίων (JEWS), παγκοσμίως, αποδείξαμε πολλάκις, ότι είναι ο Σατανάς!!!

ιγ. Αρχικά Συμπεράσματα

-Προχριστιανικώς, η ανίερη Τριάδα των (Φ-Γ-Σ), με την κυριαρχία των Φαρισαίων, απετέλεσε τον πυρήνα του ανιόντος κλαδοφόρου στελέχους των αρχέγονων ριζών του Συστήματος, και

-Κατά τους μεταχριστιανικούς χρόνους, το Ιουδαιοταλμουδικό Σανχέντριν (Διευθυντήριον), ελεγχόμενον ΑΠΟΛΥΤΩΣ από τους Καϊνίτες, βιολογικούς και πνευματικούς απογόνους των Φαρισαίων, απετέλεσε τον κορμόν της διαχρονικής μυστικής κυβερνήσεως του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ!!!

Συνεχίζεται

---

1 «Διὰ δὲ τοὺς παρεισάκτους ψευδαδέλφους, οἵτινες παρεισῆλθον κατασκοπῆσαι τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν ἣν ἔχομεν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ἵνα ἡμᾶς καταδουλώσωνται· » (ΓΑΛΑΤΕΣ: 2/4).

2 Φλάβιος Ιώσηπος, Ιουδαϊκή αρχαιολογία, 13/297 και 18/17---J. Bowker,1973, Jews and the Pharisees, Cambridge,18---Le Moyne S., Les Sadducceens, Paris, 1972, 378-379 (Jona Lendering, «Saduccees»,στο έργο Livius, ανάκτηση, 16 Οκτ. 2008).

3 Σαδώκ: Υπό το όνομα αυτό αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη διάφοροι Ισραηλίτες, σημαντικώτερος των οποίων είναι ο σύγχρονος του Δαυϊδ αρχιερεύς, απόγονος του Ααρών. Υπεστήριξε τον Σολομώντα κατά την άνοδόν του στον θρόνο και τον έχρισε βασιλέα (Γ΄ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ,1/39). Κατά την πιθανώτερη εκδοχή το όνομα των Σαδδουκαίων προήλθε από τον αρχιερέα Σαδώκ ή Σαδούκ  (Α΄ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ, 12/28). Στον οίκο του Σαδώκ παρέμεινε η αρχιερατεία μέχρι της εποχής των Μακκαβαίων.

4 ΙΕΡΕΜ: 42/1-15, Α΄ ΠΑΡΑΛ: 2/55, Α΄ ΒΑΣ: 2/10.

5 Στο συγκεκριμένο χωρίο (ΜΑΤΘ: 23/29-35) τους υπονοεί σαφώς/περιλαμβάνει στο χρονικό διάστημα από Άβελ….έως Ζαχαρίου. Όμως στο χωρίο Α΄ Θεσσαλονικείς: β/14-16, τους κατονομάζει (Ιουδαίοι) ως δολοφόνους των προφητών και του Κυρίου Ιησού Χριστού.

6 Αρ. Ανδρόνικος, Ο Ιούδας δια μέσου των αιώνων, Αθήναι,1975, σελ.27-28.

7 Για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, είχε προηγηθεί η προφητεία του Ιεζεκιήλ. Ο προφήτης Ιεζεκιήλ, ήταν ιερέας και οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην Βαβυλώνα μετά την πρώτη κατάληψη της Ιερουσαλήμ το 597 π.Χ. Εκεί κλήθηκε στο προφητικό αξίωμα το 593 π.Χ. και έδρασε μεταξύ των εξόριστων συμπατριωτών του. 

Το έργο ανήκει στα "Προφητικά Βιβλία" της Παλαιάς Διαθήκης, στην υποομάδα «Μεγάλοι Προφήται». Μετά την εισαγωγή (κεφ. 1-3), όπου περιγράφεται ένα μεγαλειώδες όραμα και η κλήση του Ιεζεκιήλ στο προφητικό αξίωμα, ακολουθούν οι προφητείες, οι οποίες εξαγγέλθηκαν κατά τις δύο περιόδους της δράσης του, πριν και μετά την οριστική κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλωνίους (587 π.Χ.).

Κατά την πρώτη περίοδο της δράσεώς του εξαγγέλλει ο προφήτης το αναπόφευκτο της καταστροφής της Ιερουσαλήμ εξαιτίας των αμαρτιών των κατοίκων της, διαλύοντας έτσι τις απατηλές ελπίδες των εξόριστων συμπατριωτών του, οι οποίοι πίστευαν ότι ο Θεός θα λυπηθεί τελικά την πόλη του και οι ίδιοι γρήγορα θα επιστρέφουν στην πατρίδα τους (κεφ. 1-24).

8 Από τότε, οι διεσπαρμένοι Ισραηλίτες μετονομάζονται από Εβραίοι σε Ιουδαίοι (Jews). Όνομα το οποίο επεκράτησε σταδιακώς αφού επεβλήθη από την ηγεσία των Ταλμουδιστών Φαρισαίων για να μην τους θυμίζει τίποτε από τους Εβραίους της Παλαιάς Διαθήκης (Hebrews-Israelites), τον Ιαχβέ και την διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης.

9 Σιωνισμός, Dr. Yermak, σ.17-18.

10 Οι Εβραίοι, Σιμπή Μπαρούχ, Αθήναι, 1971, σ.26-27.

11 NY Times, 6 Ιουν 1989, σ.5.

12 Σχετικά χωρία: ΔΕΥΤΕΡ: 7/3, ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΥΗ: 23/2, ΕΣΔΡΑΣ Β΄:9/2 k και 12.