ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ
ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
Τρομοκρατίας Νονός.
Οχλοκόπων Υπερπολίτευμα.
Σπουδαστήριον Αντιχριστιανισμού.
Υποχθονίων Άσυλον.
Συνωμοσιοθηρών
Εκκολαπτήριον.
Ταφόπλακα Ελευθερίας.
Ηλεκτρονικόν Δεσμωτήριον.
Μισανθρωπίας Οχύρωμα.
Αποτεφρωτήριον
Εθνών.
ΜΕΡΟΣ 37ον
10. Η
ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (20ος ΑΙΩΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ) [Συνέχεια 36ου Μέρους]
η. Πόλεμοι-Επαναστάσεις
1/. Πρώτος
παγκόσμιος πόλεμος (1914-1918)
α/. Γενικά.
Οι στενές σχέσεις των Ιουδαίων με τους Γερμανούς σ’όλους τους πολέμους, χρονολογούνται από του Φρειδερίκου του Μεγάλου και μετά. Η Γερμανία, μία κραταιά και μιλιταριστική χώρα θα ήταν εμπόδιον και λίαν επικίνδυνη στα σχέδια των Σιωνιστών Διεθνών Τραπεζιτών. Συνεπώς έπρεπε η χώρα αυτή να γονατίσει, να εξασθενίσει δια της εμπλοκής της σ’ένα πολυμέτωπον επιθετικόν πόλεμον. Οι μυστικές εταιρείες των Ιουδαιοταλμουδιστών (Jews), που δρούσαν στην Γερμανία, είχαν προετοιμάσει το έδαφος και είχαν καλλιεργήσει στον λαόν το υπέρμετρο εθνικιστικό συναίσθημα της Μεγάλης Γερμανίας ή του παγγερμανισμού (Συστημικός Εθνικισμός), μέσω των στοών και Εταιρειών που ήλεγχαν ΑΠΟΛΥΤΩΣ, οι Ιουδαιοταλμουδιστές Ιλλουμινάτοι.
Μετά την αποτυχίαν της Ρωσικής επαναστάσεως το 1905, προετοιμάστηκε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Στις ΗΠΑ ο μυστηριώδης «συνταγματάρχης» Edward Mandell House,1 επιβάλλεται στον πρόεδρο Ουΐλσων και με απατήλιον τρόπον ιδρύει την Ομοσπονδιακή/Κεντρική Τράπεζα της Αμερικής (FRB) τον Δεκ. 1913,2 γεγονός που απετέλεσε την απαρχήν της απόλυτης κυριαρχίας των Ταλμουδιστών Ιουδαίων Τραπεζιτών, για την αφαίμαξη της πλουσίας Αμερικής την χρηματοδότηση του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου και την εφαρμογή του σχεδίου τους..
Η απώτερη συνωμοτική στρατηγική είχε πολλές
εναλλακτικές λύσεις. Εάν εκέρδιζε η Γερμανία, πράγμα ουχί επιθυμητόν, θα
καθυπέτασσε τις άλλες χώρες και θα εφήρμοζε κομμουνιστικήν δικτατορίαν δια να
ανεβάσει στην εξουσίαν δικούς της ανθρώπους και να εξουσιάζει τους λαούς δια
των συνήθων μέσων της ή δια της εξαθλιώσεώς τους και δι’εσωτερικών
επαναστάσεων. Στην περίπτωση που η έκβαση του πολέμου ήταν η ήττα της
Γερμανίας, αλλά με εξασθένιση και των αντιπάλων Αγγλίας, Ρωσίας και Κίνας, η
εμπλοκή της Αμερικής θα της παρείχε ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ, και θα της έδιδε για πρώτη
φορά ηγετικό ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Έτσι, οι άνθρωποι-αθύρματα των
Συνωμοτών, που «κινούσαν τα νήματα» των κρατικών και πολεμικών μηχανών, θα
μπορούσαν να σταματήσουν τον πόλεμο με μία εύθραυστη ανακωχή, και να τους έχουν ΟΛΟΥΣ στο χέρι για τραπεζικό δανεισμό
και πολιτική εκμετάλλευση.
Για
την επιτυχία του σχεδίου τους είχαν ήδη επιλέξει τους ανθρώπους τους !!! Λένιν, Στάλιν και
Τρότσκι στην Ρωσία, Χίτλερ στην Γερμανία, Μουσολίνι στην Ιταλία, Μάο Τσε τουνγκ
στην Κίνα, Κεμάλ στην Τουρκία και Τσώρτσιλ στην Αγγλία.
Το 1916 ο Ουΐλσων επανεξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ, με το απατηλό σύνθημα «Όχι συμμετοχή στον Πόλεμο». Την ίδια
εποχή ο άλλος του εαυτός ο «Συνταγματάρχης» Χάουζ, ετοιμάζετο
να κάνει το εντελώς αντίθετο. Έκανε παρασκηνιακές συμφωνίες με την Αγγλία, για εμπλοκή της
Αμερικής στον πόλεμο. Οι διεθνείς τραπεζίτες, Τζ. Π. Μόργκαν,
Τζ. Δ. Ροκφέλλερ, Ιακωβ Σίφφ, Πωλ Βάρμπουργκ και οι υπόλοιποι συνωμότες, είχαν συμμετάσχει
στην εκπόνηση του σχεδίου εμπλοκής της Αμερικής στον Πόλεμο.
Ο Α΄ Παγκ. Πόλεμος ήταν μία χρυσή εποχή για τους διεθνείς τραπεζίτες ενώ για την Αμερική ήταν μία οικονομική αιμορραγία και καταστροφή ανυπολόγιστης σημασίας. Ο πόλεμος ήταν μία αλυσίδα σχεδιασμένων τοπικών πολέμων. Ένας Παγκόσμιος πόλεμος «που θα έθετε τέρμα σε όλους τους πολέμους, αφού θα τελείωνε με την επικράτηση των Ιουδαιοταλμουδιστών, με την εγκαθίδρυση της «PAX JUDAΪKA» και του Ιουδαίου Βασιλέως και Πάπα του κόσμου..».3
Ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος οδήγησε τις πολιτικές
και στρατιωτικές «συμβάσεις» που γεννήθηκαν τον καιρό της Γαλλικής Επαναστάσεως
στις έσχατες συνέπειές τους. Οι τεχνικές πρόοδοι, καθώς και η εξάπλωση της
ευρωπαϊκής οικονομίας στα πέρατα του κόσμου, επέτρεψαν την στράτευση τεράστιου
ποσοστού του πληθυσμού των ισχυρών δυνάμεων στα πεδία των μαχών του πολέμου.
Οι συμμαχίες και τα στρατόπεδα
που συγκρούστηκαν στον πόλεμο του 1914-1918 είχαν διαμορφωθεί χρόνια πριν. Η Γαλλία πήρε μέρος
ως ιδρυτικό μέλος στην Αντάντ. Η Τριπλή Συνεννόηση ή Δυνάμεις της Αντάντ,
από τη γαλλική λέξη Entente =Συνεννόηση, (Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία και Ρωσία
και από το 1917 οι ΗΠΑ) βρέθηκε απέναντι στις Κεντρικές Δυνάμεις
καλούμενες και Τριπλή Συμμαχία, (Γερμανία,
Αυστροουγγαρία και Ιταλία, η Ιταλία από το 1915 προσχώρησε
στην Αντάντ, και αργότερα Οθωμανική Αυτοκρατορία και Βουλγαρία).
Ίσως 60.000.000
άνδρες έζησαν –για τέσσερα ολόκληρα χρόνια‒ την εμπειρία των χαρακωμάτων και
του «πολέμου φθοράς», όπου η στρατηγική συνίστατο στην εξάντληση των υλικών
αλλά και των ανθρώπινων πόρων του αντιπάλου. Περίπου 8.570.000 από αυτούς τους πολίτες στρατιώτες, σκοτώθηκαν στα
τέσσερα χρόνια του πολέμου (Απώλειες
στρατιωτών της Τριπλής Συνεννόησης: 5,17
εκατομμύρια και απώλειες στρατιωτών της Τριπλής Συμμαχίας: 3,4 εκατομμύρια) και σχεδόν 13,5 εκατομμύρια υπολογίζονται οι απώλειες των αμάχων.
β/.
Η …σχεδιασμένη αφορμή εκρήξεως του πολέμου
1//. Οι ηγέτες του Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος (ΠΕΚ) και οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του απολύτως
ελεγχομένου από τους Ιλλουμινάτους Ευρωπαϊκού Τεκτονισμού, συναντήθηκαν στην
Ελβετία στα 1912. Σ’ αυτήν την συνάντηση
αποφάσισαν να πραγματοποιηθεί ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Η ημέρα κατά την
οποίαν θα γινόταν η δολοφονία του
διαδόχου ζεύγους της Αυστροουγγαρίας, αφέθηκε σε εκκρεμότητα διότι οι ψυχροί
συνωμότες δεν θεωρούσαν πώς η στιγμή ήταν αρκετά ώριμη ώστε η δολοφονία να
προκαλέσει τις μεγαλύτερες πολιτικές συνέπειες.
Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1912, το «Διεθνές
Περιοδικό των Μυστικών Εταιρειών», με εκδότη τον Μ. Ζουέν, δημοσίευσε τα παρακάτω λόγια που είπε κάποιος υψηλόβαθμος
Ελβετός ελευθεροτέκτων, συζητώντας το θέμα του κληρονόμου του θρόνου της
Αυστρίας: «Ο
Αρχιδούκας είναι ένας αξιόλογος άνδρας. Είναι κρίμα που καταδικάστηκε. Θα
πεθάνει καθώς θα βαδίζει προς τον θρόνο».
Τα λόγια αυτά
ήλθαν στο φως της δημοσιότητος κατά την δίκη των δολοφόνων του κληρονόμου του
Αυστριακού θρόνου και της συζύγου του στις 28 Ιουνίου του 1914. Η βίαιη αυτή
πράξη που πραγματοποιήθηκε στο Σαράγιεβο, υπήρξε η σπίθα που οδήγησε στον Πρώτο
Παγκόσμιο Πόλεμο.
2//. Το πρωΐ της 28ης Ιουνίου του 1914, μόλις η βασιλική πομπή (με τον διάδοχο τού Αυστρο-Ουγγρικού θρόνου, Φραγκίσκο Φερδινάνδο (Franz Ferdinand) και την σύζυγό του Σοφία) εμφανίστηκε στην κεντρική οδό του Σαράγεβο, ένας από την πενταμελή ομάδα του Σερβοβόσνιου μασώνου φοιτητού Γκαβρίλο Πριντσίπ, ο 19χρονος Νεντέλικο Γκαμπρίνοβιτς έριξε μία χειροβομβίδα, η οποία προσέκρουσε στην άμαξα του διαδόχου και εξερράγη σε διπλανό όχημα, τραυματίζοντας δύο από τους συνοδούς αξιωματικούς του Φραγκίσκου Φερδινάνδου. Λίγο αργότερα κι’ ενώ ο διάδοχος και η σύζυγός του κατευθύνονταν προς το νοσοκομείο για να επισκεφθούν τους τραυματίες αξιωματικούς, ο Πριντσίπ τους πυροβόλησε και τους σκότωσε μ’ ένα εννιάρι πιστόλι τύπου «FN1910».
Η ενέργειά αυτή του Πριντσίπ, πυροδότησε τον
Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η μια χώρα μετά την άλλη έμπαινε σ’ αυτόν. Ήταν μια παγκόσμια σύγκρουση, σχεδιασμένη
προ πολλού, στα άδυτα των μασωνικών στοών των Ιλλουμινάτων Αγγλίας, Γερμανίας
και ΗΠΑ, υπό την εποπτείαν και καθοδήγηση των Διεθνών τραπεζιτών.
World War I began with the
assasination of Archduke Franz Ferdinand on June 14th, 1914. Ferdinand
was heir to the Austro-Hungarian Empire. While he and his wife Archduchess
Sofia were on an official visit, their car pulled through crowds of jubilant
people. Suddenly, a group of young
extremists threw a car bomb, narrowly missing the Archduke and his wife, and
instead injuring twenty bystanders. While this specific incident left the
royal family unscathed, a wrong turn from the driver of the car found the family face
to face with the remaining assassins, ultimately leading to one of
the most world changing assassinations to have ever taken place.
This
particular group of extremists belonged to a secret society, a group of Serbian
nationalists who formed «The Order of the Black Hand». When the case was brought to court,
the argument on behalf of the young nationalist assassins was that they had not
acted in a solitary act of defiance against their government, but were acting
on behalf of a larger network of conspirators determined to destroy the social
and financial structure of the country.
3//. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το 1914, πρωθυπουργός της Αγγλίας
ήταν ο αντισιωνιστής Χέρμπερτ Χένρι Άσκουϊθ (7 Απρ. 1908-7 Δεκ 1916). Οι συνωμότες έπρεπε να τον απομακρύνουν και να τον
αντικαταστήσουν με μία κυβέρνηση συνασπισμού, στην οποίαν οι δικοί τους
άνθρωποι, Τσώρτσιλ και Ντεϊβιντ
Λόϋντ Τζωρτζ, θα
έπαιζαν αποφασιστικό ρόλο.
Ο
Ντεϊβιντ Λόϋντ Τζωρτζ, που το 1915 ήταν υπουργός Οικονομικών και υπεύθυνος για
την χρηματοδότηση του πολέμου, ήταν για χρόνια δικηγόρος του Σιωνιστικού
κινήματος, χρηματοδοτούμενος από τους τραπεζίτες Ροθτσιλντς.
Οι περισσότερες αν όχι όλες οι μεγάλες πολεμικές βιομηχανίες
της Αγγλίας, ανήκαν σε Σιωνιστές (π.χ, Βίκερς-Μαξίμ και Σία, κ.α.). Χωρίς κανένα σημαντικό λόγο, το 1915-1916, η
Αγγλία βρέθηκε ξαφνικά να έχει …ελλείψεις
από τα υλικά που χρειάζονταν για κατασκευή βομβών πυρομαχικών και εκρηκτικών. Για
τις ελλείψεις αυτές κατηγορήθηκε ο Λόρδος
Kitchener,
διορισμένος υπουργός εξωτερικών για τον πόλεμο, του
οποίου το όνομα σκοπίμως κηλιδώθηκε.
Η πραγματική αιτία όμως ήταν άλλη. Ο Λόρδος Kitchener
ήταν υπέρ της συνεργασίας με την Τσαρική Ρωσία, με σκοπό την υπογραφή αμυντικής
συμφωνίας !!! Ο λόγος ήταν απλός.
«..Η ανατροπή της Ρωσικής αυτοκρατορίας την
οποίαν εσχεδίαζαν οι Διεθνείς τραπεζίτες με τους μπολσεβίκους, ήταν βέβαιο ότι
θα προκαλούσε την απόσυρση του ισχυρού Ρωσικού στρατού από τον πόλεμο στην
πλευρά των συμμαχικών δυνάμεων. Ο
Γερμανικός στρατός που ήταν απησχολημένος στο Ανατολικό Μέτωπο, θα ήταν
ελεύθερος να επανισχύσει τις δυνάμεις του που πολεμούσαν τις συμμαχικές
δυνάμεις στο Δυτικό μέτωπο…Το θέμα συζητήθηκε από το υπουργικό συμβούλιο και ελήφθη η απόφαση να αποσταλεί ο
Λόρδος Κίτσνερ στην Ρωσία, με σκοπό να οργανώσει και ενισχύσει ηθικώς και
υλικώς τις Ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις (Kitchener was able
to help the
tsarist Russian Army
to recover)..»4
Φυσικά κάτι τέτοιο
δεν ήταν αρεστό στο Σύστημα, επειδή πιθανώς να οδηγούσε σε ανατροπή των μέχρι
εκείνη την στιγμή επιχειρησιακών δεδομένων, τερματισμό των εχθροπραξιών και υπογραφή
μίας ειρηνευτικής συμφωνίας, χωρίς
ακόμη να έχουν εισέλθει στον πόλεμο οι ΗΠΑ, όπως επιθυμούσαν και είχαν
σχεδιάσει οι διεθνείς τραπεζίτες !!
Ο Λόρδος Kitchener απέπλευσε από την Σκάπα Φλόου5 με το HMS Hampshire. Όμως το πλοίον βυθίστηκε μυστηριωδώς την νύκτα της 5ης Ιουνίου 1916…Ο Λόρδος Κίτσνερ χάθηκε μαζί με τους άλλους…Κατά την επίσημη Αγγλική (Συστημική) εκδοχή, ο Κίτσνερ εφονεύθη όταν το πλοίον που τον μετέφερε στην Ρωσία, προσέκρουσε σε νάρκη που είχαν ποντίσει οι Γερμανοί!!!6
Μετά την απώλεια του
Κίτσνερ, έγινε η πολιτική αλλαγή στην Αγγλία και ανέλαβε πρωθυπουργός ο Ιουδαίος Ντεϊβιντ Λόϋντ
Τζωρτζ (7 Δεκ. 1916- 23 Οκτ. 1922).
γ/. Τα αναπάντητα ερωτηματα για τον θάνατο του Λόρδου Κίτσνερ
(Kitchener)
Η αιφνίδια απώλεια του φημισμένου Λόρδου Κίτσνερ προκάλεσε θλίψη και πολλά ερωτηματικά
για τις συνθήκες θανάτου του, δηλαδή εάν επρόκειτο για εχθρική ενέργεια ή δολοφονία από τους (υπ)ανθρώπους του Συστήματος!
Φυσικά το Σύστημα διέδωσε ότι ήταν αποτέλεσμα εχθρικής ενεργείας, αλλά οι τότε
ενδείξεις και μεταγενέστερες μαρτυρίες, συνηγορούν υπέρ της εκδοχής της
δολιοφθοράς, από πράκτορες του Συστήματος, διότι:
1//. Η συκοφάντηση-κηλίδωση του ονόματος Kitchener, ήταν αβάσιμη και εσκεμμένη, αφού χρόνια αργότερα
ανεγνωρίσθησαν η αξία του, οι ικανότητές του και απεκατεστάθη το όνομά του.
Μετά το 1970, το άνοιγμα νέων αρχείων επέτρεψε στους ιστορικούς να αποκαταστήσουν το κύρος του Κίτσνερ, με τουλάχιστον έναν ν’ αναφέρει ότι, οι ικανότητες του αύξαναν σταθερά με κάθε προαγωγή του. Μερικοί ιστορικοί εξυμνούν σήμερα τη στρατηγική του σκέψη κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ιδιαίτερα την οργάνωση του δικτύου επεκτάσεως της παραγωγής πυρομαχικών και τον σημαντικό του ρόλο στην δημιουργία του Βρετανικού Στρατού του 1914-1915, ο οποίος κατάφερε να αποδώσει έναν στρατό ικανό να καλύψει τις υποχρεώσεις της Βρετανίας στο Ευρωπαϊκό Μέτωπο.7
2//.
Ο Λόρδος Alfred Douglas, επέμενε ότι ο θάνατος του Kitchener, συνεδέετο με την
πρόσφατη ατυχή ναυμαχία της Jutland (31η Μαΐου 1916), με
υπουργόν Ναυτικού τότε, τον φιλοσιωνιστή Winston Churchill
και σε συνωμοτική
ενέργεια των Ιουδαίων, οι οποίοι αντιτίθεντο στην αποστολή του Kitchener
στην Ρωσία. Η κυβέρνηση της Αγγλίας ΟΥΔΕΠΟΤΕ διέταξε την διενέργεια επίσημης
έρευνας, προκειμένου να εξετασθούν οι σοβαρές καταγγελίες του Λόρδου Alfred Douglas.
Kitchener's great fame, the suddenness of his death, gave almost
immediate rise to a number of questions about his death. One in particular was
posited by Lord Alfred Douglas,
positing a connection between Kitchener's death, the recent naval Battle of Jutland, Winston Churchill (31η Μαϊου 1916), and a Jewish
conspiracy.
3//.
Την δεκαετία του 1920, ο στρατηγός Erich Ludendorff, επικεφαλής με τον von Hindenburg των Γερμανικών
στρατευμάτων, εδήλωσε ότι στην περιοχή όπου εσημειώθη η έκρηξη στο πλοίου που
μετέφερε τον Kitchener, δεν είχαν ποντισθεί νάρκες από τις
Γερμανικές ναυτικές δυνάμεις..
General Erich
Ludendorff, Generalquartiermeister, and joint
head (with von Hindenburg) of Germany's war effort stated in the 1920s that
german Navy had never laid mines in that sea, where happened the explotion in the Hampshire.
4//. Δύο
περιστατικά που παρουσίασαν οι Βρεττανικές αρχές, προκειμένου να ισχυροποιήσουν
τους ισχυρισμούς τους ότι ο θάνατος του Kitchener
δεν ήταν αποτέλεσμα συνωμοτικής ενεργείας του Συστήματος, ήταν «χονδροειδή» και
πιθανώτατα στημένα.
Στο πρώτο, κάποιος Frank
Power, διέδωσε ότι ένας
Νορβηγός ψαράς του είχε δώσει την σωρό του
Kitchener, τον οποίον είχε μεταφέρει σε φέρετρο, στον
καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου. Όπως απεδείχθη με το άνοιγμα του φερέτρου, το
περιεχόμενο ήταν… πίσσα και όχι η σωρός του Kitchener.
Στο δεύτερο, ένας Boer στρατιώτης και
κατάσκοπος, ο Frederick
Joubert
Duquesne, ισχυρίστηκε ότι ο
ίδιος είχε δολοφονήσει τον Kitchener, μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια
δολοφονίας του, στο Cape
Town.
Σε αμφότερες
περιπτώσεις, ο μεν πρώτος, κατηγορηθείς, για απάτη
και διασπορά ψευδών ειδήσεων, ΟΥΔΕΠΟΤΕ προσήχθη σε δίκη, ο
δε δεύτερος κατηγορούμενος για την καθ’ομολογίαν του…δολοφονία του Kitchener και
φυλακισθείς …εδραπέτευσε από την
φυλακή, κατέφυγε στις ΗΠΑ, όπου του
παρεσχέθη «άσυλον».
In 1926, Frank Power claimed
in the Sunday Referee newspaper that
Kitchener's body had been found by a Norwegian fisherman. Power brought a
coffin back from Norway and prepared it for burial in St Paul’s Cathedral. At
this point, however, the authorities intervened and the coffin was opened in the presence of police and a distinguished
pathologist. The box was found to
contain only tar for weight. Besides,
Power, was never prosecuted for his “deceit”!!!
Frederick Joubert
Duquesne, a Boer soldier and spy, claimed that he had assassinated Kitchener after an earlier attempt to
kill him in Cape Town failed. He was arrested and court-martialled in Cape
Town and sent to the penal colony of
Bermuda, but managed to…escape to the U.S.A.
These two last cases, were probably fixed up by the System, in order to
have “irrefutable arguments”, that Kitchener was killed by the enemy..
δ/. Η συνωμοσία της διεθνούς
Ιλλουμινατοποιημένης Μασωνίας, για την
δολοφονία του διαδοχικού ζεύγους της Αυστροουγγαρίας.
1//. Ο Ντράγκουτιν Ντιμιτρίεβιτς ή Άπις
(Σερβικά: Драгутин Димитријевић «Апис»), 17 Αυγούστου 1876 – 26 Ιουνίου 1917)
(ν. ημερ), ήταν Σέρβος
αξιωματικός, τέκτων και περιώνυμος συνωμότης.8 Το όνομά του συνδέθηκε με τις μεγαλύτερες συνωμοσίες
και δολοφονίες της εποχής του. Υπήρξε φανατικός
εθνικιστής και ήταν ο ιδρυτής της εθνικιστικής οργανώσεως «Ένωση ή Θάνατος» που
ονομαζόταν και «Μαύρο
Χέρι»,9 στην οποία ανήκε και ο
δολοφόνος του διαδοχικού ζεύγους της Αυστρο-Ουγγαρίας, Gavrilo Princip.
Θεωρείται ο εγκέφαλος
και οργανωτής πολλών δολοφονιών με αποκορύφωμα την οργάνωση της δολοφονίας του
διαδοχικού ζεύγους της Αυστροουγγαρίας στις 28 Ιουνίου 1914.
Παρά ταύτα ο Ντιμιτρίεβιτς συνέχισε τις συνωμοτικές του
δράσεις ακόμα και μέσα στην Ελλάδα, όπου και είχε καταφύγει. Το 1916 οργάνωσε
συνωμοσία στην Θεσσαλονίκη για την δολοφονία του Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄. Οι
περίεργες κινήσεις του όμως και των ομοϊδεατών συντρόφων του προκάλεσαν την
υποψία των ελληνικών Αρχών. Μετά από παρακολούθηση Έλληνες στρατιωτικοί
εισέβαλαν την νύκτα στις 12 Δεκεμβρίου του 1916, στο χώρο που διέμενε όπου και
συνελήφθη μαζί με τους κυριότερους οπαδούς του, Σέρβους στρατιωτικούς.
Κατά την ανάκριση
διαπιστώθηκε εκτός των παραπάνω, ο παράλληλος σχεδιασμός της παραδόσεως όλου του σερβικού
μετώπου στον εχθρό, καθώς επίσης διατυπώθηκε εναντίον του και η
κατηγορία της προθέσεως δολοφονίας τού τότε διαδόχου και μετέπειτα Βασιλέως της
Σερβίας Αλέξανδρου Καραγιώργεβιτς και του Σέρβου Πρωθυπουργού Πάσιτς, που κατά
τον ίδιον, έτρεφαν αντιγαλλικά αισθήματα.
Τελικώς, ο Ντιμιτρίεβιτς καταδικάστηκε σε θάνατο και
εκτελέστηκε στην Θεσσαλονίκη στις 13 Ιουνίου/26 Ιουνίου του 1917, από
εκτελεστικό απόσπασμα.
Όλα τα παραπάνω
προέρχονται από το κατηγορητήριο, βάσει του οποίου ακολούθησε η καταδίκη και η
εκτέλεση.
2//. Οι στενογραφικές σημειώσεις του
στρατιωτικού δικαστηρίου είναι το πιο διαφωτιστικό έγγραφο. Μάς παρέχουν περισσότερα
επιχειρήματα για το ότι, οι διεθνείς τραπεζίτες χρησιμοποίησαν τις Στοές της
Μεγάλης Ανατολής για να πραγματοποιήσουν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως
ακριβώς τις χρησιμοποίησαν στα 1787-1789 για να πραγματοποιήσουν την λεγομένη
Γαλλική Επανάσταση.
Στις 12
Οκτωβρίου του 1914, ο πρόεδρος του στρατιωτικού δικαστηρίου, κατά την διάρκεια
της δίκης των δολοφόνων, ρώτησε τον Καμπρίνοβιτς
που έρριξε την πρώτη χειροβομβίδα
στην άμαξα του Αρχιδούκα:
Πρόεδρος: «Πες μου κάτι περισσότερο για τα κίνητρα. Γνώριζες πριν αποφασίσεις
την απόπειρα της δολοφονίας, πώς ο Τανκότσιτς και ο Σιγκάνοβιτς ήσαν ελευθεροτέκτονες;
Το γεγονός πώς εσύ και αυτοί ήσασταν ελευθεροτέκτονες, είχε κάποια επίδραση
στην απόφασή σου;»10
Καμπρίνοβιτς: «Ναι».
Πρόεδρος: «Δέχθηκες από αυτούς την
αποστολή της δολοφονίας;»
Καμπρίνοβιτς: «Δεν δέχθηκα από κανένα την αποστολή της δολοφονίας. Ο Ελευθεροτεκτονισμός ισχυροποίησε τις
προθέσεις μου. Στον ελευθεροτεκτονισμό επιτρέπεται να δολοφονείς. Ο
Σιγκάνοβιτς μού είπε πώς οι ελευθεροτέκτονες είχαν καταδικάσει τον Αρχιδούκα
Φράντς Φερδινάνδο σε θάνατο πολύ περισσότερο από έναν χρόνο πριν.
Προσθέτουμε
στο στοιχείο αυτό και την μαρτυρία του κόμητος Crerin, στενού φίλου του
Αρχιδούκα.
«Ο Αρχιδούκας
γνώριζε πολύ καλά πώς ο κίνδυνος μιας προσπάθειας κατά της ζωής του ήταν
μόνιμος. Έναν χρόνο πριν τον πόλεμο, με πληροφόρησε πώς οι ελευθεροτέκτονες είχαν αποφασίσει τον θάνατο
του».11
3//. Γνωστοί αποκρυφιστές εμπεπλεγμένοι στην συνωμοσία (Steps of the Free Masons and their rites. Bushy Wood).
α//. It was commonly know that the Austrian
Emperor Franz Josef I, was exceptionally hostile
about secret societies and the occult; his hostility stemmed from both
the tragic death of his wife who had been stabbed to death by a member of a
secret society in 1898. Franz Josef
himself was the target of an assassination effort by The Order of the Black
Hand. It
was his belief that the French Freemasons were devising ways to begin a war
between Austria-Hungary and Russia.
Franz Josef’s sentiments were shared
by French
occultist Dr. Gerard Encausse,12 who had deep ties to the Russian Royal family. Encausse believed that a financial syndicate with Freemason and
Carbonari ties, both secret societies, were responsible for the majority of
political upheavals Europe and Russia had recently been experiencing. He
believed this syndicate was attempting to gain control of the world’s gold
reserves and cause war for the largest European powers in order to disrupt
political factions.
The
connections between Freemasons, the Order of the Black Hand, and assassination
attempts and successes seem to paint a clear picture of the greedy motives of
certain individuals. Many strings were being pulled by forces on the
periphery of politics.
Shadowy
figures seemed entrenched in the very sources of the great war to come, although history books were
later gloss over the secret society connections, and by extent occultism, that
contributed to so many fatalities and war torn cities. The Freemasons were of course initially
established as way to continue occult practices yet still retain an air of
respectability.
When word of
Franz Ferdinand’s death reached Kaiser Wilhelm II of Germany, the Kaiser
immediately offered a hand of support and relief, declaring it would demolish
the Order of the Black Hand. Thus, the
first allegiance was born, leading to a war with the Serbians. When Franz
Josef officially declared war on Serbia on July 18th, 1913, Russia began
mobilizing its forces to come to the aid of its ally Serbia. Germany threatened
Russia with its own mobilization if Russia did not back down, but the Russian
troops refused, bringing the total number of key players to four.
Looking
back on history, it is amazing how such a deeply dangerous conflict arose from
an occult practicing Serbian secret society.
The Kaiser himself was related to
most of European royalty via his Grandmother Queen Victoria. Kaiser believed he
saw firsthand the impact the Freemasons had on European conflicts and financial
upheavals. His conspiratorial beliefs shaped how he handled both his
foreign and domestic affairs, believing these less savory interests were in the
business to take him down entirely. His
fears did come to fruition when his reign became threatened by the military,
and Wilhelm saw himself become little more than a puppet to the German military….
β//. Freemasons order of hierarchy and sigil.13
Wilhem’s library in Holland
contained many books containing information about the occult, spiritualism, and
rituals. Wilhelm
had always been fascinated by Freemasonry and Luciferianism, however his exile appeared to catapult him into an almost
obsessive collector of information regarding secret societies. Although
he was fascinated with the subject matter, he condemned the many civil servants
he came across that participated in occult activities or had secret society
ties.
Even his cousin, the Russian Czar,
shared Wilhelm’s interests and ideologies, and the Czar and his wife frequently
patronized Rasputin and his claims of magical ability….Wilhelm’s
interests were not only shared and propagated by his own bloodline, but by
military leaders of his own country as well.
Wilhelm’s
esoteric interests garnered the attention of Chief of Staff of the German
Army, General Helmuth
Von Moltke, setting forth a long history of
German military involvement in the occult (Illuminatti). Von Moltke met a spiritual mentor by
the name of Rudolf
Steiner, who is best known for his Waldorf teaching methods in
schools all across the world. Although the general met some opposition from
fellow staff about his involvement with Steiner and the occult, it did not stop
the general or his wife from taking occult related trips with Steiner,
regarding everything from the lost city of Atlantis to reincarnation.
Steiner was also a firm believer in
secret societies sway over political matters, believing them to be so corrupt
and Satanic in nature, their end goal was total human enslavement. By 1916 and
1917, Steiner
entered the political arena, and during a talk in Switzerland, he spoke of the
corrupt powers that aimed to dismantle society as it was known, and the evil
cabal residing in the English speaking United States and Britain sought
dominance over Germany and Hungaria.
His fears,
along with those of the ex-kaiser Wilhelm, Austrian Emperor Josef, and Dr. Gerard Encausse, were validated by the end of
the first World War.
Both monarchies of the Austro-Hungarian and German empire were overthrown, while the predicted collapse of the Russian Empire by occultist C.G. Harrison nearly a decade before came to fruition. Steiner’s Swiss lectures were later being compiled into a transcript, The Karma of Untruthfulness: Secret Societies, the Media, and Preparations for the Great War.14
ε/. Συγκλονιστικές αποκαλύψεις του δολοφόνου και των εμπλακέντων στο συνωμοτικόν σχέδιον δολοφονίας του διαδοχικού ζεύγους της Αυστροουγγαρίας.15
1//.
Πως είδαν οι Άγγλοι την δολοφονία στο Σαράγιεβο (How the British ran the Sarajevo
murder) [Aπό τα πρακτικά της δίκης του Gavrilo Princip και των συνεργών του, Nedjelko Chabrinovitch και Tryfon Grabezh].
On June 28, 1914, Archduke Ferdinand and his wife were
gunned down in Sarajevo, Bosnia, providing the convenient incident that
triggered WorId War I. In March 1917, the trigger-man Gavrilo Princip and his
accomplices, Nedjelko Chabrinovitch and Tryfon Grabezh, were put on trial in a
Serbian court. All proudly confessed to the murders, saying that it was
necessary to kill the archdukesince he was an opponent of Greater Serbia. They
reported that they were members of the Black Hand, and that their superior in
that society, Milan Ciganovitch, directed the murder. Interrogation of the
accused reveals aspects of how the murder was organized:
President [of the court]: "Did you speak to Ciganovitch about Freemasonry?"
Princip: "Why do you ask
me?"
President: "Because I want to know."
Princip: «Yes, Ciganovitch
told me he was a Freemason. . . .On another occasion he told me that the heir
apparent [Archduke Ferdinand] had been condemned to death by a Freemason's
lodge» Defendant Chabrinovitch was then examined. He stated that the lodge official who
organized the murder was Dr. Radoslav Kazimirovitch.
Chabrinovitch: "He is a Freemason, in some ways one of their
heads. He travelled off at once [so soon as Chabrinovitch et al. agreed to the
murder] and travelled the continent. He was in Budapest, Russia, and France.
and related ethnic minority national i liberation movements, who saw in the
revolt a means of achieving their own chauvinist aims. "All men are brothers," It was the euphoric slogan of the
"flowery revolution," as it was called. The first foreign minister of
the new regime was an Armenian affiliated with the Armenian Revolutionary
Committee (Dashnag);
In the Balkans, the Internal Macedonian Revolutionary
Organization and diverse liberation movemttnts began establishing above-ground
organizations. In order to acquire the broad base to succeed, the Young Turks
had promised these movements a free hand, at least in achieving ethnic
autonomy.
Once in power in 1908, however, the party rapidly
moved to suppress its former allies, and to implement its pan-Turkic program. The Turks were to
be the ruling race of the empire, and the non-Turks forcibly assimilated or
suppressed. NonTurkish languages, family names, dress, customs, and the like,
were banned. This was the policy of "Turkification". Whenever
I asked Ciganovitch about our affair [the planned murder] he replied: 'When that
man comes back.'
Then he told me that the Freemasons had condemned the
archduke to death two years before but that no people would carry out the
sentence. Afterwards, when he gave the Browning and the cartridges, he said, 'That
man came back from Budapest last night,' I knew the journey had been made in
connection with our affair and that he had conferred with certain circles
abroad"
President: "Are you telling us fairy tales?"
Chabrinovitch: «No. It is the plain
truth-a hundred times truer than your documents about the Black Hand.».
2//. Ποιοι πρέπει
να κατηγορηθούν ως ένοχοι για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο;
«.. Tucked in here somewhere blame must go to Conrad and Franz Josef of
the Austro-Hungarian Empire – who deserved and required retribution for what
all knew to have been a plot from Serbia if not from the Serbian government –
the problem here was the tangled mess that was the Serbian government – too
weak to oppose terrorist groupings (there are two) such as The Black Hand, who like a secretive
group of Free Masons or the ‘old school tie’ and artistocratic links that
controlled politics in the British Empire, could not be policed, managed or
held to account. Austria-Hungary
should have asked, “what would Franz Ferdinand” have done? He would had trodden
carefully, always having wanted to give greater autonomy to ‘nations’ within
the empire. And, on the list, but lower
down, blame needs to go to Gavrilo Princip…».16
The spiritus movens of the more active national policy
was the journalist Ljubomir S. Jovanović Čupa, one of the editors of the Slavic
South (Slovenski jug).
Apart from him,
who used his masonic connections to promote Serbian and, subsequently, Yugoslav
unification, an important role was played by Bogdan Radenković, a Serb native
of Kosovo and the main organiser of Serbian political action in both Kosovo and
Slavic Macedonia. When the Serbian government rejected his demand
for the renewal of guerrilla activities in Old Serbia, Radenković, another free mason with excellent
connections in the region, turned to military officers. Together with
Lj. S. Jovanović and several officers, Radenković devised a plan for the
creation of a new organisation, “a club with a revolutionary orientation”,
which would coordinate all secret activities in the Serb-inhabited provinces
under foreign rule. This organisation was officially founded on 22 May 1911
under the name “Unification or Death”, but the public soon dubbed it the Black
Hand (Crna Ruka) after a
popular conspiracy novel….. Besides Jovanović and Radenković, the founding population was diminished due to growing
emigration (140,000 from 1908 to 1914) while the Roman Catholic Croats as well
as other Roman Catholics (Czechs, Poles, Germans) from various areas of the
Austro-Hungarian Empire were systematically settled in Bosnia-Herzegovina –
roughly 230,000 by 1914. Cf. Bataković, “Prelude to Sarajevo”, 121.D.
T. Bataković, Storm over Serbia 325 document was signed by five officers,
including the undisputed leader of the younger conspirators, Major Dragutin T.
Dimitrijević Apis….
The statute
and the programme of the organisation were drawn up by Jovanović on the pattern
of the nineteenth-century Italian Carbonari, similar German societies and some
ideas of Russian nihilists. The initiation ceremony for new members was
largely modelled on masonic initiation rituals…. The initial programme was focused on foreign policy.
The ideological
matrix of the Black Hand, which comprised army officers, free masons, ardent
patriots and pro-Yugoslav youth, was rather incoherent: it ranged from
fostering internal solidarity for national issues and expounding highly patriotic
goals in the field of foreign policy to authoritarian militarism that questioned parliamentary democracy as a political
system…».17
3//. Η ιστορική και αποκαλυπτική διάλεξη του τέκτονος βρετανού συγγραφέως
Clarence Henry Norman, διαρκούντος του πολέμου.
α//. Ο Κλάρενς Χένρι Νόρμαν, έδωσε μια
διάλεξη το 1916. Αντίγραφο της
διαλέξεως εκυκλοφόρησε αργότερα από τον Νόρμαν, με την μορφή φυλλαδίου, μόνο
για ιδιωτική χρήση, με τίτλο «Μερικές
μυστικές επιρροές πίσω από τον Ευρωπαϊκό Πόλεμο». Στο φυλλάδιο ο Νόρμαν κατηγορεί την Μασονική
Στοά της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας, ότι οργάνωσε συνωμοτικώς, την έκρηξη του
Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (WW1).
Περιεχόμενα
του φυλλαδίου του Νόρμαν, καλύπτονται συνοπτικώς στο εκδοθέν το 1917 βιβλίο του Joseph Brewda: «Πώς το Βρετανικό στέμμα δημιούργησε την
Βαλκανική πυριτιδαποθήκη», στο οποίο γράφει:
Το 1917,
ο C.H. Norman στο φυλλάδιο του «Μερικές μυστικές επιρροές πίσω από τον πόλεμο»,
μας απεκάλυπτε ότι οι τέκτονες της Μασονικής στοάς της Μεγάλης Ανατολής ήταν
πίσω από την δολοφονία του αρχιδούκα. Συγκεκριμένα:
«Κάπου περίπου το έτος 1906, προσκλήθηκα να
παρευρεθώ σε μια συνάντηση Άγγλων, με σκοπό την συζήτηση μιας προτάσεως για την
δημιουργία μιας Μασονικής στοάς της Μεγάλης Ανατολής ... Η στοά θα είχε ως
αποστολή «την εμπλοκή της σε προπαγάνδα
εξ ονόματος της Entente Cordiale»... Αντιμετώπισα αυτό το φαινομενικά αθώο
αντικείμενο με συμπάθεια. Αλλά, ωστόσο, αποφάσισα να διερευνήσω αν ήταν όλο αυτό
το πρόγραμμα έτσι ή κρυβόταν κάτι άλλο.
Προς έκπληξή μου, βρήκα ότι πίσω από την μασονική Στοά της Μεγάλης Ανατολής (Grand Orient)
της Γαλλίας, επρόκειτο να ξεκινήσει ένα τεράστιο πολιτικό σχέδιο συμμαχίας με
την Ρωσική μυστική υπηρεσία Οχράνα, η οποία θα μπορούσε να υλοποιηθεί μόνο με έναν
φοβερό Ευρωπαϊκό πόλεμο.».
Ο Norman ανέφερε ότι η Μασονική
στοά της Μεγάλης Ανατολής, περιελάμβανε πολλούς κορυφαίους Γάλλους, με
σπουδαιότερους τους "M. Poincare, Combes, Delcasse, Briand, Viviani, Millerande." Επιπλέον, ανέφερε ότι ο πράκτορας της
Grand Orient στο Λονδίνο, συμμετείχε στον σχεδιασμό της δολοφονίας του
αρχιδούκα.
Clarence Henry Norman gave a lecture
in 1916. The transcript was later published by Norman as a pamphlet for private
circulation only, entitled Some Secret Influences Behind the European War. In
the pamphlet Norman accuses the Grand Orient of France of engineering WW1.
The contents of the pamphlet are
briefly covered in How the British Crown created the Balkan powderkeg by Joseph
Brewda, in which Brewda writes:
In 1917, British author C.H. Norman
reported that the Grand Orient Masons were behind the murder of the archduke,
in his pamphlet "Some Secret
Influences behind the War":
"Somewhere about the year 1906
I was invited to attend a meeting of Englishmen fot the purpose of discussing a
proposal to form an English lodge of the Grand Orient...The lodge was 'to be
engaged in propaganda on behalf of the Entente Cordiale'...with this apparently
innocent object I found myself in sympathy. But, nevertheless, I decided to
discover whether it was all its benevolent program pretended. "To my
astonishment I found tile Grand Orient was about to embark upon a vast
political scheme in alliance with the Russian Okhrana, which could only be
brought to fruition by a terrible European war."
Norman reported that the Grand Orient included many
leading Frenchmen, notably "M. Poincare, Combes, Delcasse, Briand,
Viviani, Millerande." He further reported that the London agent of the
Grand Orient was involved in planning the murder of the archduke.
β//. Στην συνέχεια
αποκαλύπτεται η απίστευτη δύναμη της στοάς της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας,
από την οργάνωση των επαναστατικών κινημάτων στην Πορτογαλία …..Ο Norman γράφει
σχετικώς:
«Ωστόσο, είναι
απαραίτητο να ανιχνεύσουμε την ροή των γεγονότων, κάπου περίπου στο έτος 1906,
όταν με προσκάλεσαν να παρευρεθώ σε μια συνάντηση των Άγγλων με σκοπό να
συζητήσουμε μια πρόταση δημιουργία μιας Μασονικής στοάς της Μεγάλης Ανατολής
στο Λονδίνο. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στα πρόσωπα εκείνης της συνευρέσεως
περαιτέρω, παρά να δηλώσω ότι συμμετείχαν
σε μεγάλο βαθμό άνδρες που έχουν εξελιχθεί σε Εργατικούς-Σοσιαλιστές Jingo,18 και είχαν σχηματίσει μια οργάνωση που ονομάζεται Βρετανική Εθνική Ένωση Εργατών, με σκοπό να αντιταχθεί
στην αντιπολεμική θέση του ανεξάρτητου Εργατικού κόμματος.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι
Σοσιαλιστές στο Βέλγιο, την Γαλλία, την Ιταλία, την Σερβία, την Πορτογαλία και
την Ρωσία που αρνήθηκαν να υποστηρίξουν την πολεμική πολιτική των κυβερνήσεών τους,
ήταν αυτοί που δεν θα συσχετίζονταν με την στοά της Μεγάλης Ανατολής.... Οι αρχές στις οποίες έπρεπε να σχηματιστεί
η υπό ίδρυση Στοά, ήταν παρόμοιες με αυτές του μητρικού σώματος (της Μεγάλης στοάς της Ανατολής στην
Γαλλία). Θα ήταν ορθολογιστικό και δημοκρατικό. Επρόκειτο επίσης να
συμμετάσχει σε προπαγάνδα εκ μέρους της Entente Cordiale, η οποία στην συνέχεια
εδραιώθηκε μέσω των προσπαθειών του Edward VII (που ήταν ελευθεροτέκτων), του M.
Loubet, του Sir Edward Grey και του M. Delcasse».
The incredible power of the Grand
Orient of France is then revealed, from engineering revolutions in Portugal to
deciding who to prosecute or otherwise for breaking the law. Norman then
writes:
«However, it is necessary to retrace
one's steps a moment to somewhere about the year 1906, when I was invited to
attend a meeting of Englishmen for the purpose of discussing a proposal to form
an English lodge of the Grand Orient in London. The personnel of that meeting
need not be further described than by stating that it consisted largely of men
who have developed into Jingo Labour-Socialists, and have formed an organisation called the British Workers'
National League for the purpose of opposing the anti-war Independent Labour
Party. It is a remarkable fact that the Socialists in Belgium, France,
Italy, Serbia, Portugal and Russia who refused to support the war policy of
their Governments were those who would not associate themselves with the Grand
Orient....
The principles on which the Lodge
was to be formed were similar to those of the parent body. It was to be
rationalistic and republican; it was also to be engaged in propaganda of behalf
of the Entente Cordiale, which was then being cemented through the efforts of
Edward VII (who was a Freemason), M. Loubet, Sir Edward Grey and M. Delcasse».
γ//. Το προαναφερθέν
απόσπασμα αφορούσε σε ένα «τεράστιο πολιτικό σχέδιο» επαναδιατυπωμένο, πριν από
αυτό:
«...Όλα αυτά ήσαν τα βήματα σε αυτό το
ευεργετικό σχέδιο για την εδραίωση των «ελευθεριών της Ευρώπης» και «των
δικαιωμάτων του ανθρώπου» σε μία υγιή βάση. Η Μεγάλη Βρετανία έπρεπε να συνάψει
μια συμφωνία με την Ρωσία και την Γαλλία, η οποία θα δεσμεύσει την τιμή της
Βρετανίας χωρίς να ορίσει τις υποχρεώσεις της και χωρίς να επιβάλει αμοιβαία
βάρη στην Ρωσία και την Γαλλία. Όταν
έγινε αυτό, ο πόλεμος επρόκειτο να προκληθεί από κάποιον μηχανισμό γνωστό σε μια
ομάδα συνωμοτών, ανέντιμου χαρακτήρα».
Στην συνέχεια, ο Norman συζητά για την Ρωσική
Οχράνα, τους Ιησουΐτες και τις
στρατιωτικές δαπάνες που θα απαιτηθούν και από τις δύο πλευρές, προτού
περιγράψει το παρακάτω πολύ εντυπωσιακό:
«Ωστόσο, μια σειρά από μη συνδεδεμένα μεταξύ τους επεισόδια, εμφανίζουν μια ισχυρώς εμπεριστατωμένη υπόθεση κατά της στοάς της Μεγάλης Ανατολής και της Ρωσικής Οχράνα, από αυτή την άποψη. Το πρωΐ της Κυριακής, 29 Ιουνίου 1914, συναντήθηκα στο «The Strand» με τον κ. X, πράκτορα της Μεγάλης Ανατολής του Λονδίνου, περίπου στις δώδεκα η ώρα, και με ερώτησε αν είχα πληροφορηθεί κάποια νέα από το τηλεγραφικό μηχάνημα της Eθνικής Φιλελεύθερης Λέσχης (National Liberal Club) [Στην οποία ο κ. X ήξερε ότι ήμουν μέλος], από το Σεράγεβο στην Βοσνία. Απάντησα ότι δεν είχα πληροφορηθεί κάτι ιδιαίτερο, στο οποίο ο ερωτών μου φάνηκε εξαιρετικά απογοητευμένος. Τον ρώτησα εάν περίμενε ο ίδιος κάτι ιδιαίτερο, και στην ερώτησή μου απάντησε ότι: «ίσως η απόπειρα είχε αναβληθεί».
Αλλά η λογοκρισία στην Βιέννη είχε
καθυστερήσει τις ειδήσεις που ελήφθησαν στο Λονδίνο εκείνο το απόγευμα μέσω της
Κωνσταντινουπόλεως, των Αθηνών και του Παρισιού. Η δικαστική έρευνα διαπίστωσε επίσης, ότι το γεγονός είχε προγραμματισθεί
για τις εννιά η ώρα, αλλά αυτό ήταν αποτυχία. Ακόμη, οι ειδήσεις (της
δολοφονίας), λόγω της διαφοράς μεταξύ της ώρας του Λονδίνου και του Σεράγεβο,
ίσως έφτασαν στο Λονδίνο περίπου στις έντεκα.
Έτσι από αυτό το συμβάν, ο Norman υπέθεσε ότι,
ο πράκτορας της
Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας στο Λονδίνο, εγνώριζε ότι θα έπρεπε να είχε συμβεί
κάποιο ιδιαίτερο γεγονός στο Σεράγεβο στις 28 Ιουνίου 1914.
Αλλά γιατί ο Νόρμαν δεν κατονομάζει τον κ. Χ; (ΣΣ: Διότι και ο ίδιος ήταν τέκτων
και δεν επιθυμούσε να εκθέσει έναν
«αδελφό»)
Στην συνέχεια, ο Norman συζητά για τις
ομοιότητες (της δολοφονίας του διαδοχικού ζεύγους), με την δολοφονία του Hartwig (ΣΣ: Του έκοψαν τον λαιμό, ενώ το πιστοποιητικό θανάτου ανέφερε…καρδιακή
προσβολή),19 για τον
εκβιασμό που έγινε στον Lloyd-George, για να υποστηρίξει τον πόλεμο, να κάνει
συμφωνία με την Ρωσία, προκειμένου να αποκτήσει τον έλεγχο της Κωνσταντινουπόλεως
και των Δαρδανελλίων, και για την κατάσχεση δύο στρατιωτικών πολεμικών πλοίων
από τους Βρεττανούς, τα οποία είχε πληρώσει η Τουρκία (Οι Τούρκοι δεν πήραν τα
πλοία ή τα χρήματά τους!), να πλεύσουν προς τα στενά...
Norman then discusses the Russian
Okhrana, Jesuits and military spending on both sides before describing this
very telling event:
Yet a series of unconnected episodes
do present a strong circumstantial case against the Grand Orient and the
Russian Okhrana in this regard. On the morning of Sunday, 29th June 1914, I was
met in The Strand by Mr. X, the London
agent of the Grand Orient, at about twelve o'clock, and was asked if any news
had reached the tape machine of the National Liberal Club (where Mr. X knew I
was a resident) from Sarajevo in Bosnia. I replied that I had not noticed
anything special, at which my questioner looked extremely chagrined. I enquired
whether anything special had been expected, to which he replied that perhaps
the attempt had been postponed. But the censorship in Vienna had held up the
news which was received in London in the afternoon via Constantinople, Athens
and Paris. The judicial inquiry also established that the event was timed for
nine o'clock, but that one was a failure; yet the news, allowing for the
difference between London and Sarajevo time, might have arrived in London about
eleven o'clock.
So from this episode Norman is
suggesting that the
London agent of the Grand Orient of France knew that a special event was to
have occured in Sarajevo on the 28th June 1914. But why
doesn't Norman name Mr. X?
Norman then discusses what sounds like the assassination of Hartwig (throat cut while
death certificate says heart attack), Lloyd-George being
blackmailed into supporting the war, an agreement that Russia would get control
of Constantinople and the Dardanelles, and the British commandeering two
military naval vessels that Turkey had paid for (the Turks didn't get the ships
or their money!)…». [SOME SECRET
INFLUENCES BEHIND…The Truth Serum..the truthserumblog.blogspot.com>…8 Σεπτ. 2015].
στ/. Δύο «Προφητικά» Συμπεράσματα
To 1919 δημοσιεύθηκε το βιβλίο του C.H. Norman με τίτλο: «Η Συνωμοσία εναντίον του λαού» [The Conspiracy against the people (City of London Branch of the Independent Labour Party; 1St Edition January 1, 1919), ASIN : B005T3V4FS].
Ο Φος μάλιστα είχε προειδοποιήσει
ότι η Γερμανία θα ήταν ακόμα πιο δυνατή την δεύτερη φορά που θα αιματοκυλούσε
την Ευρώπη, όταν θα εισέβαλε, είπε, σε Γαλλία και Αγγλία. Οι Γερμανοί έκαναν
ακριβώς αυτό, ξεκίνησαν έναν πόλεμο αφήνοντας πίσω την ίδια ώρα κάπου 60 εκατ.
νεκρούς…
Πως εγνώριζαν οι δύο αυτοί άνθρωποι
του Συστήματος τι θα συνέβαινε δύο δεκαετίες μετά την λήξη του Α΄ παγκοσμίου
πολέμου; Ήσαν «προφήτες»;
*
Μετά τα
στοιχεία που καταγράψαμε, επιβεβαιωμένα από τις σχετικές πηγές, κυρίως όμως τις
καταθέσεις των δύο αποδεδειγμένως τεκτόνων, εκ των οποίων η μία του ίδιου του
δολοφόνου του αυτοκρατορικού ζεύγους, το 1914, ερωτώμεν και πάλιν, τα «Συστημικά
μηρυκαστικά» της καθ’ υπαγόρευση «Συνωμοσιολογίας» και τους κατ’ εντολήν,
πολεμίους του «Αντισημιτισμού».:
.Δεν έχετε βεβαιωθεί ακόμη, για την ταυτότητα των εμπνευστών,
οργανωτών και εκτελεστών του σχεδίου εκρήξεως του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου; Εάν
όχι, τι δεν έχετε καταλάβει;
Μήπως ότι, ο οδηγός του οχήματος του διαδοχικού ζεύγους της
Αυστροουγγαρίας, έκανε «λανθασμένο χειρισμό» και
έστρεψε το όχημα ώστε να έλθει ο δολοφόνος Gavrilo Princip, πρόσωπο με πρόσωπο με τους δολοφονηθέντες;
.Τι
άλλα αποδεικτικά στοιχεία επιθυμείτε να καταθέσουμε, εκτός από όσα έχουμε ήδη
καταθέσει μέχρι τώρα, ώστε να πεισθείτε ότι:
-Οι προ Χριστού Kαϊνίτες Φαρισαίοι και οι μετά Χριστόν βιολογικοί ή
πνευματικοί απόγονοί τους, είναι οι κατ’ εντολήν του Ιουδαϊκού Σανχέντριν, διαχρονικοί
Παγκόσμιοι Συνωμότες, Εμπρηστές της Παγκόσμιας Ειρήνης;
-Οι Ιουδαιοταλμουδιστές Ιλλουμινάτοι (Ιλλουμινατοποιημένοι
τέκτονες), είναι αποκλειστικώς υπεύθυνοι για την έκρηξη του αιματηρού
τετραετούς παγκόσμιου πολέμου (1914-1918), και όχι
μόνον, που στοίχησε την ζωή περίπου σε
8.570.000
Αξιωματικούς και στρατιώτες, (Απώλειες
της Τριπλής Συνεννόησης: 5,17
εκατομμύρια και απώλειες της Τριπλής Συμμαχίας: 3,4 εκατομμύρια) και σχεδόν σε 13,5 εκατομμύρια απώλειες σε αμάχους;
.Εμείς συνωμοσιολογούμε
ή εσείς
δρώντες ως εντολοδόχοι των παγκόσμιων
συνωμοτών, των
Ταλμουδιστών Ιουδαίων (Jews), έχετε παραποιήσει/πλαστογραφήσει και διαγράψει από
τις σελίδες της Συμβατικής Ιστορίας (σας), την Αλήθεια για την πραγματική
ταυτότητά τους (βιολογική,
θρησκευτική και πνευματική) και τα διαχρονικά εγκλήματά τους, κατά της
ανθρωπότητος, ιδιαιτέρως κατά του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας;
.Εμείς είμαστε «αντισημίτες»,
που αποκαλύπτουμε την ΑΛΗΘΕΙΑ, μέσα από εκατοντάδες πηγές της Ελληνικής και
διεθνούς γραμματείας, για τους σημερινούς Ταλμουδιστές Ιουδαίους (Jews), τους σφετεριστές του ονόματος και της ιστορίας του
παλαιού και ευλογημένου λαού Ισραήλ της Παλαιάς Διαθήκης (Hebrews or Israelites), και τον αρχαίον Γενάρχη τους τον Κάϊν ή εσείς, που εξαπατάτε και τροφοδοτείτε τους λαούς, ιδιαιτέρως τους Έλληνες πολίτες (αφορά
στους εγχώριους Ταλμουδιστές και Ελληνόφωνους Ιουδαιολάγνους), με απύθμενα ψεύδη, τον μισαλλόδοξο Ισλαμο-ταλμουδισμό,
τον μισελληνισμό, τον αντιχριστιανισμό, έναντι πασιφανών ανταλλαγμάτων, δηλητηριάζοντάς
τους, με μία αδιανόητη/ ανιστόρητη και καρκινογενή Ιουδαιολαγνεία;
.Εμείς είμαστε «συνωμοσιολόγοι» και «αντισημίτες», ή εσείς που υπηρετείτε δουλικώς τους
ολεσήνορες «Παγκόσμιους
Συνωμότες» και αναμασάτε τους όρους
περί «Συνωμοσίας» και «Αντισημιτισμού», οι
οποίοι έχουν εφευρεθεί από τους εντολοδότες σας, επειδή δεν διέθεταν άλλα ιστορικά
και επιστημονικά επιχειρήματα, ενεργοποιώντας
παράλληλα, μηχανισμούς συσκοτίσεως του νου και «πλύσεως του εγκεφάλου», που σας
παρέχει αφειδώς ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ;
Συνεχίζεται
1 Colonel Edward Mandell House (July 26, 1858 – March 28, 1938) was an American diplomat, and an
advisor to President Woodrow Wilson. He was known by the nickname Colonel
House, although he had performed no military service.
2 Λεπτομέρειες για την FRB
κατεγράφησαν στα αναρτηθέντα ήδη, 35ον-36ον μέρη.
3 Συνωμοσία και
Αγάπη, Ιωάννου Αντωνοπούλου, Αθήνα,
1979, σ. 224.
4 Η Εωσφορική Συνωμοσία, William
Guy Carr, εκδ. Στερέωμα,
σ.153-154.
5 Σκάπα Φλόου (αγγλ. Scapa Flow) ονομάζεται η θαλάσσια λεκάνη, χαρακτηριζόμενη ενίοτε και ως λιμνοθάλασσα, στις Ορκάδες νήσους στα βόρεια της Σκωτίας. Η υδάτινη αυτή έκταση περικλείεται από τα νησιά Μέϊνλαντ, Γκρέμσι (Graemsay), Μπόυρι (Burray), Νότιο Ρονάλντσι (South Ronaldsay) και Χόϊ (Hoy). Καλύπτει επιφάνεια περίπου 312 km2 και ο βυθός της είναι αμμώδης με μέγιστο βάθος περίπου 60 μέτρα.
6 Kitchener's great fame, the suddenness of his death, gave almost immediate rise to a number of questions about his death. Among them, claimed that the Hampshire did not strike a mine at all, but was sunk by explosives secreted in the vessel by Irish Republicans.
7 Robin Hunter Neillands, Τhe Great War Generals 1914-1918 (1996) [εκδ.2006], σελ. 28 [Robin
Hunter Neillands (3 December 1935 – 30 January 2006) was a British writer,
born in Glasgow, who specialized in travel and military history. He also wrote
under several pen names: Robin Hunter, Rob Hunter, Neil Lands and Debbie
Hunter.].
Neilson, Keith, Kitchener,‘Horatio Herbert, Earl Kitchener of Khartoum
(1850–1916), Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, Σεπτέμβριος 2004; online έκδοση, Ιανουάριος 2008.
8 Dragutin was a
Freemason, and the Apis-Bull of ancient Egypt is a symbol that is well known
there (fe. Friedrich Schiller`s "Hieroglyphen").
Also the term "Apis" is Hellenistic Greek (deriving from Old Egyptian
and Coptic), while the Serbian noun for Bull is Bik (бик). So it's more likely that Apis either was his masonic
pseudonym or even just an inside joke. Some sources also state that it was an
abbrevation for his full code name (Apis and Bee, or figurative: Apis ie.
Leader of the Bee-Hive) in the Black Hand.--212.95.5.154 (talk) 20:45, 11 January
2020 (UTC).
Στην αρχή με τον
βαθμό του λοχαγού πρωτοστάτησε σε συνωμοσία που οργανώθηκε για την δολοφονία
του Βασιλέως Αλέξανδρου Ομπρένοβιτς και της συζύγου του Δράγας Μάσιν,
προκαλώντας πραξικόπημα και εισβάλλοντας ο ίδιος με την ομάδα του στο ανάκτορο
προέβη στην δολοφονία τους (11 Ιουνίου 1903).
Το 1911 οργάνωσε
συνωμοσία για την δολοφονία του Αυτοκράτορα της Αυστροουγγαρίας Φραγκίσκου
Ιωσήφ. Τρία χρόνια μετά, τον Φεβρουάριο του 1914, οργάνωσε έτερη συνωμοσία για
την δολοφονία του Βασιλέως της Βουλγαρίας Φερδινάνδου και τον ίδιο χρόνο
οργάνωσε την συνωμοσία της οποίας θύμα ήταν στις 28 Ιουνίου 1914 το διαδοχικό
ζεύγος της Αυστροουγγαρίας. Η τελευταία αυτή συνωμοσία του ήταν και η αφορμή
της κήρυξης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
9 Unification or Death, popularly known as
the Black Hand (Црна рука / Crna ruka), was a secret
military society formed in 1901 by officers in the Army of the Kingdom of
Serbia, best known for being involved in assassination of Archduke Franz
Ferdinand in Sarajevo and the earlier conspiracy to assassinate the Serbian
royal couple in 1903, under the aegis of Captain Dragutin Dimitrijević (a.k.a. "Apis").
10 Ο Τανκότσιτς και ο Σιγκάνοβιτς ήσαν ανώτερου βαθμού Μασόνοι, σε σχέση με τον Καμπρίνοβιτς. Διευκρινίστηκε νωρίτερα στην δίκη πώς ο Σιγκάνοβιτς είχε πει στον Καμπρίνοβιτς πώς οι Ελευθεροτέκτονες δεν μπορούσαν να βρουν άνδρες για να αναλάβουν την δολοφονία του Αρχιδούκα.
11 Der Kapitalismus im weltkrieg, Von Rudolf Ubra, 1920.
12 Gérard Anaclet Vincent Encausse (July 13, 1865 – 25 October 1916), whose esoteric pseudonym was Papus,
was a Spanish-born French physician
hypnotist, and popularizer of occultism, who founded the modern Martinist
Order. Encausse never became a regular Freemason. Despite this, he
organized what was announced as an "International Masonic Conference"
in Paris on June 24, 1908, and at this conference he first met Theodor Reuss,
and the two men apparently exchanged patents:
Reuss elevated
Encausse as X° of the Ordo Templi Orientis as well as giving him license to
establish a "Supreme Grand Council General of the Unified Rites of Ancient
and Primitive Masonry for the Grand Orient of France and its Dependencies at
Paris." For his part, Encausse assisted Reuss in the
formation of the O.T.O. Gnostic “Catholic” Church as a child of l'Église
Gnostique de France, thus forming the E.G.C. within the tradition of French
neo-gnosticism.
When John Yarker died in 1913, Encausse
was elected as his successor to the office of Grand Hierophant (international
head) of the Ancient and Primitive Rites of Memphis and Mizraim. When World
War I broke out, Encausse joined the French army medical corps. While working
in a military hospital, he contracted tuberculosis and died in Paris on October
25, 1916, at the age of 51.
13 Sigil= A sign, word or device of supposed occult power in
astrology or magic.
14 Secret Societies and the Occult Were More Prevalent
During World War I Than You Realized,
historycollection.com>se…
15 Click here for Full Issue of EIR Volume 22,
Number 13, March 24, 1995..EIR Volume 22 (1995)-Executive Intelligrnce
Review..© 1995 EIR News Service Inc..
16 Mind Bursts, Ideas on e-learning and creativity, Tag Archives:
dragutin dimitrijevic, Home (
Jonathan Vernon, Jack Wilson MM – his First World War story). Who caused the First World War? Which men, not
nations, are to blame? September 1, 2013 10:38 am
17 .David
MacKenzie, Apis. The Congenial
Conspirator. The Life of Colonel Dragutin T. Dimitrijević Apis (Boulder:
Columbia University Press, 1989), 60–65.
.David MacKenzie, “The ‘Black Hand’ and its Statutes”, East European Quarterly, vol. XXV,
no. 2 (June 1991), 179–206.
.British Documents on the Origins of the War,
1896–1914 [hereafter: B.D.], eds. G. P.
Gooch & Harold Temperley, vol. X/1 (London: His Majesty Stationery Office,
1933), Doc. 326, Crackenthorpe to Grey, 17 January 1914; Č. A. Popović,
“Organizacija ‘Ujedinjenje ili smrt’”, Nova
Evropa XVI/12 (Zagreb, 11 June 1927).[Βασική Πηγή: UDC
930.85(4–12) ISSN 0350–7653 , SERBIAN ACADEMY OF SCIENCES AND ARTS,INSTITUTE
FOR BALKAN STUDIES, BALCANICA XLIV,ANNUAL OF THE INSTITUTE FOR BALKAN STUDIES
,Editor DUŠAN T. BATAKOVIĆ Director of the Institute for Balkan Studies SASA
..BELGRADE, 2013].
18 Jingo refers to: Jigoism, aggressive nationalism, φιλοπόλεμος, σωβινιστής.(Jin-goes, noun/prural=A
person who professes his or her patriotism loudly and excessively, favoring
vigilant preparedness for war and an aggresive foreign policy, bellicose
chauvinist.
19 Baron Nicholas Genrikhovich Hartwig (December 16, 1857 – July 10,
1914) was an Imperial Russian diplomat who served as ambassador to Persia
(1906–1908) and Serbia (1909–1914). An ardent Pan-Slavist, he was said to be
"more Serbian than the Serbs". He encouraged Serbia to stand up to
Austria-Hungary and may therefore be seen as one of the causes of the war.
Freiherr von Giesl and Hartwig were both
ambassadors to Serbia: Baron Nicholas Genrikhovich Hartwig had powerful friends
at the Russian court, which had enabled him to take an independent line. While
visiting the Baron von Giesl, Austrian minister to Belgrade, Hartwig collapsed
of a massive heart attack on July 10, 1914. When Baron Hartwig dropped dead
from a massive heart attack in the Austro-Hungarian legation, the Serbian press were the first to suspect
foul play. Several inflammatory articles
were published accusing the Austrians of poisoning Hartwig while he was
visiting their legation.
Just as with Alberto Pollio’s sudden death, there seems no reason to
suppose that the rumours or the conspiracy theories were true [Alberto
Pollio (21 April 1852 – 1 July 1914) was an Italian general, who was Chief of Staff of the Italian Army from
1908 to his death.. Considered a supporter of the Triple Alliance, he was
held in high esteem by his German and Austro-Hungarian counterparts, Helmut Von
Moltke and Conrad von Conrad
von Hötzendorf. Despite this, he also ordered
new plans for mobilisation to be drawn in case of war against Austria-Hungary. He died on 1 July 1914, just as World War I
was about to begin; the circumstances of his death have led some authors to
claim that the apparently austrophile general was actually murdered, to make
way for Cadorna, who succeeded him as Chief of Staff].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου