ΤΟ  ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ  ΖΗΤΗΜΑ

ΜΕΡΟΣ 12ο

Θ.  Η  ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΝΗΣΟΣ ΣΑΣΩΝ 1

 Η νήσος Σάσων όπως φαίνεται, από τον κατεχόμενο υπό των Σκιπετάρων /Αλβανών, Ελληνικόν Αυλώνα.

1. Γενικά-Συνοπτικά ιστορικά στοιχεία

Μπροστά στην είσοδο του κόλπου του Αυλώνος, σε απόσταση περίπου τριών μιλίων, βρίσκεται ένα γραφικό νησί με το όνομα Σάσων ή Σασώ.  Η νήσος ήταν γνωστή από την αρχαιότητα με την ονομασία Σασώ και αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Στράβωνα, ο οποίος περιγράφει τους περίπλοες της Αδριατικής και τους διάπλοες του στενού του Αδρία από τον Πολύβιο και από άλλους. Την νήσον αναφέρει και ο αρχαίος γεωγράφος Σκύλακας ο Καρυανδέας. Μνημονεύεται επίσης και από τους γεωγράφους Κλαύδιο Πτολεμαίο, καθώς και τον Ρωμαίο Ναύαρχο και ιστορικό Πλίνιο, σαν ορμητήριο πειρατών, όταν οι πρόγονοι των σημερινών Σκιπετάρων/Αλβανών, ήσαν ΠΑΝΤΕΛΩΣ άγνωστοι, όχι μόνον στην περιοχή αλλά στην παγκόσμια ιστορία!!!

Οι Ιταλοί την αποκαλούν Σαζένο (Saseno) και οι Αλβανοί Σαζάνι (Sazani). Εκτείνεται μόλις δυόμισι ναυτικά μίλια από βορά προς νότο και το μέγιστο πλάτος της δεν ξεπερνά το ένα μίλι. Το μέγιστο ύψος της είναι τριακόσια τριάντα ένα (331) μέτρα. Αποτελείται από δύο λόφους που ξεγελούν από μακριά, δίνοντας την εντύπωση ότι υπάρχουν δύο ξεχωριστά νησιά. Από νότο την προσεγγίζει σε απόσταση τριών ναυτικών μιλίων η άκρα Λιγκουέτα (Gjuherzes) της χερσονήσου των Ακροκεραυνίων, ενώ ανατολικά η πλησιέστερη απόστασή της, από την ηπειρωτική ξηρά είναι τεσσεράμισι ναυτικά μίλια.

Η νήσος Σάσων βρίσκεται σε ιδανική τοποθεσία στο στενό του Οτράντο, στην Βόρειο Ήπειρο, όπου  συναντώνται η Αδριατική και το Ιόνιο. Στο περίφημο αρχιπέλαγος των Διαποντίων νήσων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα νησάκια Oθωνοί, Mαθράκιον και Eρείκουσα, της Ελληνικής επικράτειας, βορείως της Kέρκυρας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, ιστορικώς η Σάσων, το Γιβραλτάρ τhς Αδριατικής, ανήκει στα Ιόνια νησιά. Από το 1696, μετά από 125 χρόνια Τουρκικής κατοχής, την βρίσκουμε μαζί με τα υπόλοιπα Ιόνια νησιά κάτω από Ενετική επικυριαρχία, ενώ στην συνέχεια ακολούθησε την μοίρα των Ιονίων Νήσων σέ όλες τίς διεθνείς εξελίξεις.

Η Σάσων, απετέλεσε το μήλον της έριδος μεταξύ των δυνάμεων της Ευρώπης και άλλαξε πολλούς κατακτητές. Το 1279 κατελήφθη από τους Ανδεγαυούς και το 1400 από τους Βενετούς. Το 1417 το νησί κατέλαβαν οι Τούρκοι και έκτοτε ακολούθησε την μοίρα του σκλαβωμένου Έθνους, μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα, όταν οι Ενετοί κατόπιν οικονομικής συμφωνίας, την απέσπασαν από την Οθωμανική αυτοκρατορία και ενέταξαν στα Ενετοκρατούμενα Ιόνια νησιά.

Το 1863 παραχωρείται στην Ελλάδα μαζί με τα Επτάνησα, επειδή αποτελούσε μέρος αυτών, με τις συνθήκες, που δεν επιδέχοντο ουδεμία αμφισβήτηση της ελληνικότητας του νησιού.

2. Στρατηγική αξία της νήσου

Σάσων: Bραχώδες και άγονο νησί (εκτ. 4,5 τ. χλμ.) στην είσοδο των στενών του Oτράντο. Άκρως στρατηγική η θέση της και με την εγκατάσταση του κατάλληλου τεχνολογικού εξοπλισμού, ήτοι ραντάρ, θα μπορούν να «βλέπουν» όλη την Aδριατική, το Iόνιον Πέλαγος ενώ θα ελέγχεται στρατηγικά ολόκληρη η θαλάσσια ζώνη...

Η στρατηγική αξία της νήσου, συνδέεται άμεσα με την αντίστοιχη στρατηγική σημασία της ευρύτερης περιοχής, δηλαδή της Αδριατικής. Όσο μικρό κι αν είναι το νησί, η σημασία του είναι τεράστια. Αυτό οφείλεται στην θέση του. Βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του στενού του Οτράντο. Το στενό αυτό, εύρους σαράντα ναυτικών μιλίων μεταξύ Αλβανίας και Ιταλίας, αποτελεί την πύλη της Αδριατικής!

Το στοιχείο αυτό, δίδει στο μικρό και άγονο νησί μια τόσο σημαντική στρατηγική αξία που την μοιράζεται με το άλλο άκρο του στενού, το δυτικό που αποτελείται από την άκρα Σάντα Μαρία ντι Λέουκα και την άκρα Οτράντο της Ιταλίας. Είναι κατανοητό ότι η δύναμη που ελέγχει την είσοδο του στενού, ελέγχει μια από τις σημαντικότερες θάλασσες της περιοχής μας, γεγονός που αποτελεί σημαντικό στρατηγικό πλεονέκτημα σε ολόκληρη την Μεσόγειο!

Για τους λόγους αυτούς, το ενδιαφέρον για στρατηγικό έλεγχο της Αδριατικής έχει μακράν ιστορία. Πρώτοι οι Ρωμαίοι αντιλήφθηκαν την μεγάλη αξία της και έκτισαν οχυρωματικά έργα. Στην διάρκεια της μεσαιωνικής Ελληνικής Αυτοκρατορίας μας (Βυζάντιο), το ενδιαφέρον περιορίστηκε σχετικώς. Ο στρατηγικός προσανατολισμός τότε, ήταν προς βορρά και κυρίως προς ανατολάς. Με την εισβολή όμως των Τούρκων, η αξία της περιοχής αναβαθμίστηκε. Πλήθος διεθνείς συνθήκες αποσκοπούσαν στην εξασφάλιση του ελέγχου της Αδριατικής, πότε υπέρ της μίας και πότε υπέρ της άλλης Μεγάλης Δυνάμεως.

Καθώς τα βάθη γύρω από το νησί είναι μεγάλα, επιτρέπεται η διέλευση ακόμα και μεγάλων πλοίων. Μισό μίλι νοτιώτερα από την βορειοδυτική άκρη, σε ύψος εκατόν ενενήντα οκτώ μέτρων λειτουργεί φάρος. Υπάρχει μαρτυρία και για ερείπια φρουρίου στο νησί, πιθανόν Ρωμαϊκού. Ο λιμένας στο βορειότερο τμήμα των ανατολικών ακτών του είναι ασφαλής. Προφυλάσσεται από κυματοθραύστη και λιμενοβραχίονα.

Παλαιότερα η περιοχή του λιμένος ονομαζόταν «Άγιος Νικόλαος». Το όνομά της το είχε πάρει από μια μικρή εκκλησία που λειτουργούσε εκεί και καταστράφηκε το 1788 από Τούρκους του Αυλώνα. Το απόκρημνο έδαφος του νησιού καθώς και οι απότομοι βράχοι και το πλήθος των υφάλων που σχηματίζουν γύρω του φυσικά κωλύματα, απαγορεύουν την προσέγγιση από την θάλασσα, καθιστώντας το απόρθητο κάστρο. Το νησί γενικά είναι άγονο αλλά προσφέρεται για την βοσκή αιγοπροβάτων. Παρά την σχετικά μικρή του έκταση που δεν ξεπερνά τα 5,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα, στο παρελθόν εξετρέφοντο από τους λιγοστούς κατοίκους του, ελληνόβλαχους, 8000 πρόβατα, περισσότερα από 300 κατσίκια καθώς και πλήθος βοοειδών.

3. Ιστορική κυριότης, Γεωγραφική και Διοικητική Υπαγωγή

Ιστορικώς η Σάσων, το Γιβραλτάρ της Αδριατικής, ανήκει στα Ιόνια νησιά. Από το 1696, μετά από 125 χρόνια Τουρκικής κατοχής, το βρίσκουμε μαζί με τα υπόλοιπα Ιόνια νησιά κάτω από Ενετική επικυριαρχία, ενώ στην συνέχεια ακολούθησε την μοίρα των Ιονίων Νήσων σε όλες τις διεθνείς εξελίξεις.

Κατά τους μεταγενέστερους χρόνους, εμπλέκεται με τους εκάστοτε επιδρομείς προερχομένους από Ανατολάς ή Δυσμάς (Ανδεγαυοί/1279-Βενετοί/14ος- Τούρκοι/1417-1696).2

Στην συνέχεια Γάλλοι και Ρώσοι/1797 μέχρι 1814-Άγγλοι/1814 μέχρι 1864. Συμπεριλαμβάνεται στις αντίστοιχες συνθήκες, όπως των Καμποφόρμιο (1797), Κωνσταντινουπόλεως (1800), Αμιένης (1802), Ιονίου Πολιτείας(22/1/ 1804). 

Με την Συνθήκη του Κάμπο - Φόρμιο τον Οκτώβριο του 1797,3 μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας, περιήλθε μαζί με τα Επτάνησα στην Γαλλία,  όπως και όλες οι  «… άλλοτε Βενετικές κτήσεις εις την Αλβανίαν (ΣΣ: Όπως ονόμαζαν την περιοχήν οι φραγκοπαπικοί), που κείνται νοτίως του κόλπου του Δρίνου».

Τον Μάρτιο του 1800, με την Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως, μεταξύ Τούρκων και Ρώσων, συμπεριελήφθη για την συγκρότηση της Δημοκρατίας των Επτανήσιων. Ακολούθησε η Συνθήκη της Αμιένης τον Μάρτιο 1802, μεταξύ Γαλλίας, Αγγλίας Ισπανίας όπου αναγνωρίζεται η Επτάνησος Πολιτεία και κατοχυρώνεται το καθεστώς προστασίας των Συμμάχων Δυνάμεων και φθάνουμε στην Συνθήκη των Παρισίων το 1815 μεταξύ Γαλλίας και των τεσσάρων Συμμάχων Αυστρίας, Αγγλίας, Πρωσίας και Ρωσίας με την οποία αναγνωρίσθηκαν οι Ιόνιοι Νήσοι σαν ελεύθερη και ανεξάρτητος Πολιτεία υπό Αγγλική προστασία. Στην εξουσία της Ιονίου Πολιτείας, σύμφωνα με διευκρίνιση της 17ης Νοεμβρίου 1825, περιλαμβανόταν και η Σάσων σαν μια από τις νήσους «… με τα εξαρτήματα των, όπως αναφέρονται εις την Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως της 21ης Μαρτίου 1800».

Με την εγκατάσταση της Ιονίου Πολιτείας, ένα Αγγλικό Πολεμικό Πλοίο έπλευσε στην Σάσωνα που την κατέλαβε υποστέλλοντας την Οθωμανική Σημαία και ύψωσε την Σημαία της Ιονίου Πολιτείας. Στην συνέχεια οι Τούρκοι προσπάθησαν πολλές φορές να ανακαταλάβουν την Σάσωνα, ειδικά μεταξύ των ετών 1850 έως 1859, αλλά εκδιώχθηκαν από τις Βρετανικές Στρατιωτικές Δυνάμεις. 

Το 1864 παραχωρούνται τα Ιόνια νησιά με την Σάσωνα στην Ελλάδα με την Συνθήκη τού Λονδίνου τον Μάρτιο τού 1864, οπότε καθίσταται πραγματικότης και η πολυπόθητη Ένωση. Η νήσος Σάσων ακολουθούσα την μοίρα των Επτανήσιων θα έπρεπε κανονικά να ενσωματωθεί στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως δεν υψώθηκε η Κυανόλευκος σ’ αυτήν την νήσο είτε «εξ ακατανοήτου μυωπίας καί αβλεψίας», είτε γιατί θεωρήθηκε «τελείως άχρηστη, διότι ήταν τελείως άγονος».

Οι Τούρκοι όμως από τον γειτονικό Αυλώνα καιροφυλακτούσαν! Επωφελήθηκαν από το ασυγχώρητο (μήπως και σκόπιμον;) εθνικόν μας έγκλημα και έσπευσαν να κατοχυρώσουν την κυριαρχία τους σε αυτό το «άγονο» νησί. Φρόντισαν μάλιστα να εγκαταστήσουν φάρο πού λειτούργησε μέχρι το 1871.

4. Η παράδοση της νήσου Σάσωνος στους Σκιπετάρους Αλβανούς.

Στην διάρκεια τού Α΄ Βαλκανικού Πολέμου στις 15 Νοεμβρίου τού 1912, ο Διοικητής Ομάδας Ατμομυοδρομώνων της Μοίρας Ιονίου,4 Αντιπλοίαρχος Κωνσταντίνος Γεωργαντάς, επιβαίνων τού Ατμομυοδρόμωνος ΠΗΝΕΙΟΣ, όπου ήταν Κυβερνήτης ο Πλωτάρχης Αναστάσιος Ανδρεάδης, απελευθέρωσε την νήσο και ύψωσε την Ελληνική Σημαία.

Η απελευθέρωση γιορτάσθηκε με μεγάλο ενθουσιασμό από τις δεκαπέντε Ελληνικές Οικογένειες κτηνοτρόφων που κατοικούσαν εκεί. Παντού κυμάτιζε η Ελληνική Σημαία! Μια μεγάλη γιορτή είχε αρχίσει σ’ αυτό το ακριτικό Ελληνικό νησί. Αμέσως στις 21 Νοεμβρίου άρχισε με την φροντίδα τού Αντιπλοιάρχου Γεωργαντά να λειτουργεί ξανά και ο φάρος του νησιού. Όλα έδειχναν πως η Ελληνική κυριαρχία είχε επανέλθει στην νήσο.

Δυστυχώς όμως αυτό δεν κράτησε για πολύ. Οι Μεγάλες Δυνάμεις είχαν άλλα σχέδια!!! Μετά από πιέσεις τής φραγκοπαπικής Ιταλίας, συμφώνησαν μεταξύ τους, την παραχώρησή της στήν Αλβανία με το Πρωτόκολλο τής Φλωρεντίας στίς 13 Φεβρουαρίου 1914.

Στην συνέχεια και ενώ βρισκόταν στην εξουσία η Κυβέρνηση του «εθνάρχου» Ελευθέριου Βενιζέλου, η Ελληνική Βουλή έκανε κάτι το πρωτοφανές: Με τον κατάπτυστο εθνοπροδοτικό Νόμο 272 της 5ης Ιουνίου του 1914 (ΦΕΚ 151/Α΄/7-6-1914), περί «παραχωρήσεως της νήσου Σάσωνος», παραχώρησε την νήσο Σάσωνα στην Αλβανία!!! 

Στις 2 Ιουλίου, εκτελώντας εντολή τής Ελληνικής Κυβερνήσεως του Ελευθερίου Βενιζέλου, του αποκαλούμενου ακόμη και σήμερα από τους ψευτοδημοκράτες εγκαθέτους και πολιτικούς τυφλίνες, ως «εθνάρχου», απεχώρησε η Ελληνική φρουρά, υποστέλλοντας την Σημαία μας.

Οι δυστυχείς κάτοικοι του νησιού αφέθηκαν τελείως απροστάτευτοι. Λίγες μέρες μετά την εγκληματική εγκατάλειψή τους, στις 16 Ιουλίου 1914, σφαγιάσθηκαν από τους ληστοσυμμορίτες Σκιπετάρους/Αλβανούς, με τον αγριώτερο τρόπο!!! 5

Η παράδοση με έναν απλό νόμο του απώτερου Ελληνικού νησιού του συμπλέγματος των νήσων του Ιονίου Πελάγους, το οποίον είχε προσαρτηθεί στην Ελλάδα το 1864 μαζί με τα υπόλοιπα Ιόνια νησιά, συνιστούσε κραυγαλέα περίπτωση εθνικής προδοσίας!

Η απεμπόληση της εθνικής μας κυριαρχίας με υπογραφή του τότε βασιλιά Κωνσνταντίνου Α΄, του Ελευθερίου Βενιζέλου και των αρμόδιων υπουργών της κυβερνήσεως Ελευθέριου Βενιζέλου, άνοιγε την κερκόπορτα για τα επερχόμενα δεινά. Η τότε βενιζελική κυβέρνηση με την υπογραφή και του τότε βασιλέως Κωνσταντίνου, κατακρεούργησε τα ελληνικά εδάφη (νήσος Σάσων με παρακείμενες βραχονησίδες), δύο χρόνια μετά την απελευθέρωση της πατρώας γης (Ενιαίας Ηπείρου) από τους Οθωμανούς και μερικές δεκαετίες από την επανένωση της νήσου Σάσωνος με την μητέρα πατρίδα και τα παρέδωσαν στους Σκιπετάρους ληστοσυμμορίτες Αλβανούς.

Τα γνωρίζουν αυτά και άλλα παρόμοια προδοτικά ιστορικά γεγονότα οι σύγχρονοι Έλληνες και δη οι Ελληνόπαιδες; Εάν όχι, αποκλειστικώς υπεύθυνοι είναι οι κατά καιρούς διατελέσαντες και διατελούντες σήμερον, Ελλαδίτες εξουσιαστές-ταγοί (πολιτικοί, στρατιωτικοί, θρησκευτικοί, πνευματικοί/ εκπαιδευτικοί).

Της άκρως ενδοτικής στάσεως της τότε Ελληνικής κυβερνήσεως, προηγήθη θυελλώδης συζήτηση στην Βουλή (9.5.1914), όπου η κυβέρνηση εδέχθη δριμύτατες επικρίσεις. Και λοιπόν τι;

Αντί να γίνει εσωτερική επανάσταση, να συγκροτηθεί έκτακτον στρατοδικείον και να προσαχθούν σε δίκη με την κατηγορίαν της εσχάτης προδοσίας, όλοι οι συνυπογράψαντες τον εθνοπροδοτικόν νόμον, αντί να εκτελεσθούν ΟΛΟΙ οι συνυπογράψαντες ως προδότες του Ελληνικού Έθνους που παρεχώρησαν στον εχθρόν αμαχητί, προαιώνιαν Ελληνικήν γην, διεξήχθησαν στο Ελλαδικόν κοινοβούλιον, οι συνήθεις υποκριτικές, «θορυβώδεις» και αποπροσανατολιστικές  βουλευτικές «κοκορομαχίες» και εξεφωνήθησαν οι γνωστές πατριδοκαπηλικές ιερεμιάδες.

Και όχι μόνον αυτό!! Σήμερα στην Ελλάδα δεσπόζουν επιβλητικώς αγάλματα των δύο πρωταγωνιστών εκείνης της εθνοπροδοσίας και για όλους τους συνυπογράψαντες έχουν ονομασθεί προς …..τιμήν τους, με τα ονόματά τους, δρόμοι, αεροδρόμια, ιδρύματα και πλατείες…. Εθνικόν Όνειδος…Αιώνια Καταισχύνη…Απαράγραπτον Εθνικόν Έγκλημα…

Ακολούθησαν οι συνθήκες του Λονδίνου (26/4/1915) με την οποία παραχωρείται η Σάσων και η Δωδεκάνησος στην Ιταλία (!!!) και η των Παρισίων (10-2-1947), με την οποία παραχωρείται η Σάσων στην Αλβανία (!!!!!) και η Δωδεκάνησος στην Ελλάδα.

Το ίδιο ακριβώς  μας υποχρέωσαν οι « σύμμαχοι» να πράξουμε και στους λεγόμενους βαλκανικούς πολέμους, με την παραχώρηση της Δυτικής Θράκης στην Βουλγαρία, και έπρεπε να φτάσει το 1920 για να την επανακτήσουμε.

Δυστυχώς υπήρξαν ελληνικά χέρια που έθεσαν την υπογραφή τους και απεδέχθησαν τετελεσμένα, όπως και τόσες άλλες φορές, μέχρι τις μέρες μας (!) παρά τις αντιδράσεις σύσσωμου του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των Βορειοηπειρωτών, για τους οποίους άρχιζε ένας ανηφορικός Γολγοθάς εθνικής ταπεινώσεως, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Έτσι παραδόθηκε για πρώτη ίσως φορά, ελληνικό έδαφος, χωρίς πολεμική ήττα, με υπογραφή Έλληνα πρωθυπουργού και πολιτειακού άρχοντος, χωρίς αντιρρήσεις ή διαπραγματεύσεις, αφήνοντας χωρίς προστασία τον ελληνικό γηγενή πληθυσμό.

Οι «σύμμαχοι» της εποχής εκείνης,  με ευδιάκριτο πλέον το ανθελληνικό τους μένος, υπογράφουν νέα συνθήκη μετά από ένα χρόνο στο Λονδίνο (1915) και μεταβιβάζουν την νήσο Σάσωνα και μέρος της περιοχής Αυλώνος στην Ιταλία, στην οποία κατακυρώνεται και η Δωδεκάνησος, ενώ στην Ελλάδα μοιράζουν αόριστες και άνευ αντικρύσματος υποσχέσεις για παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου, και αυτές ίσως, εξ αιτίας των σκληρών αγώνων των Βορειοηπειρωτών για την Αυτονομία τους.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το ελληνικότατο αυτό νησί, το ορμητήριο της Ενιαίας Ηπείρου, η Σάσων, παρέμεινε υπό τον Σκιπετάρικο/Αλβανικό ζυγό, μέχρις ότου επωλήθη το 1998, εξευτελιστικώς στην Ιταλία.

Και εμείς, διά των κυβερνήσεών μας, παραμένουμε απαθείς και αδιάφοροι παρατηρητές των γεγονότων αυτών, ανεχόμενοι τα σαράκια της διχόνοιας, της εθνοκαπηλείας, του Οικουμενισμού και του εθνομηδενισμού, να κατατρώγουν σιγά-σιγά τα πάσης φύσεως μέλη του σώματος του Γένους των Ελλήνων!

5.  H νήσος Σάσων ως ναυτική βάση Σοβιετικών και Νατοϊκών

Η Ιταλία από την αρχή του περασμένου αιώνα είχε αρχίσει να εκδηλώνει έντονο ενδιαφέρον για απόκτηση ελέγχου στην περιοχή, γι’ αυτό και οι «περιπέτειες» της Σάσωνος δεν σταμάτησαν. Το 1915, στις 26 Απριλίου έγινε η Συμφωνία του Λονδίνου. Μ’ αυτή, η Ιταλία πέτυχε την ουδετεροποίηση του Στενού της Κέρκυρας, ενώ αποφασίσθηκε, όπως προείπαμε,  η παραχώρηση της νήσου Σάσωνος και του Αυλώνα στην Ιταλία. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, η Ιταλία άρχισε να καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να αποκτήσει επιρροή στο νεοσύστατο κράτος της Αλβανίας. Στην συνέχεια εναντιώθηκε σε κάθε προσπάθεια απελευθερώσεως της μαρτυρικής Βορείου Ηπείρου.

Μεγάλος εκφραστής αυτού του ενδιαφέροντος και ειδικά για μια «προέχουσα θέση στην Αδριατική», όπως δήλωναν τότε διπλωματικώς οι Ιταλοί, υπήρξε ο φασίστας Μουσολίνι. Αφού ο δικτάτορας της Ιταλίας εξασφάλισε την επιρροή του στην πρωτοονομασθείσα επισήμως, μετά από επιμονή των Ιταλών, Αλβανία, άρχισε να εποφθαλμιά και την Κέρκυρα. Την αφορμή δεν άργησε να την βρει. Ήταν η δολοφονία από άγνωστους κακοποιούς, του Ιταλού Στρατηγού Ενρίκο Τελλίνι και της συνοδείας του, στις 27 Αυγούστου 1923 στην Κακαβιά. Ο Ιταλός Ντούτσε διέταξε την κατάληψη της Κέρκυρας. Η επιχείρηση εκτελέσθηκε στις 31 Αυγούστου 1923, από μέρος του Ιταλικού στόλου, υπό τον Ναύαρχο Σαλάρι. Τα Ιταλικά πλοία αποβίβασαν στρατό κατοχής, αφού πρώτα βομβάρδισαν ανηλεώς την πόλη της Κέρκυρας φονεύοντας πολλούς αμάχους και καταστρέφοντας πλήθος κτισμάτων ακόμα και εκκλησίες! Ή Ιταλική κατοχή τερματίσθηκε σε λίγες μέρες.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1923, οι Ιταλοί ξαναγύρισαν στην χώρα τους, ύστερα από πιέσεις των «συμμάχων» μας και ιδίως της Μεγάλης Βρετανίας που δεν ήθελε να αφήσει στην Ιταλία τον πλήρη έλεγχο και των δύο σημείων της εισόδου στην Αδριατική. Αφού λοιπόν η Κέρκυρα σώθηκε λόγω της στρατηγικής θέσεώς της, η Ιταλία έριξε όλο το βάρος της στην νήσο Σάσωνα. Ο ιταλικός στρατός για πρώτη φορά στάθμευσε εκεί την δεκαετία του 1930.

Σημαντικός ήταν ο εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων της νήσου που ολοκληρώθηκε στις 7 Απριλίου του 1939 και την μετέτρεψε σε μια ισχυρότατη Ναυτική Βάση. Μια Βάση που στην συνέχεια φάνηκε πολύ χρήσιμη στις δυνάμεις του Άξονα σ’ όλη την διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, αποτελώντας βάση υποβρυχίων. Σε όλη αυτή την περίοδο, οι άρτια οργανωμένες δυνάμεις του Άξονα, ασκούσαν επιχειρησιακό έλεγχο στην περιοχή της Αδριατικής με ορμητήριο την νήσο Σάσωνα, απ’ όπου επιχειρούσαν τα υποβρύχιά τους τόσον προς βορρά όσον και προς νότο.

Σύμφωνα με άρθρο του διεθνούς τύπου, μέχρι πρότινος η αλβανική ναυτική βάση που υπήρχε στο Νησί αυτό, περιελάμβανε  δύο ναύτες και ένα νυκτερινό καταφύγιο για περιπολίες για το  αλβανικό ναυτικό, ενώ τις  ημέρες της δόξας του, υπήρχαν 3.000 στρατεύματα που στάθμευαν  στο νησί για έως και έξι μήνες τον  χρόνο. Υπάρχουν βάσιμες πληροφορίες ότι, Σκιπετάροι διεθνείς λαθρέμποροι ναρκωτικών, χρησιμοποιούσαν το νησί αυτό ως ορμητήριο  για τις παράνομες δράσεις  τους στα παράλια της δυτικής  Ελλάδος.

Η ναυτική βάση στο νησί, είχε κατασκευασθεί  κατά την διάρκεια της κομμουνιστικής περιόδου του Εμβέρ Χότζα, όταν οι κίνδυνοι των πυρηνικών επιθέσεων από την Δύση ήταν ορατοί . Ως εκ τούτου, την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, το δύο τετραγωνικών μιλίων νησί , ήταν «γεμάτο με 3.600 αποθήκες σχεδιασμένες  για να αντέχουν σε εναέρια προσβολή».

Στην δεκαετία του 1950, η βάση  εχρησιμοποιείτο  για την παρακολούθηση ιταλικών και αμερικανικών πολεμικών πλοίων που έπλεαν στα στενά του Οτράντο. Τα οχυρωματικά έργα, τα χαρακώματα και  οι σήραγγες δείχνουν ακριβώς πόσα χρήματα δαπάνησε η αλβανική Κυβέρνηση(;), φοβούμενη  μια πιθανή εισβολή από την Δύση. Το 1951 κατασκευάζεται ναυτική βάση με υπόγειες εγκαταστάσεις για τα πυρηνικά υποβρύχια του σοβιετικού στόλου.

 Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και την συντριπτική ήττα του Άξονα, με την Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων στις 10 Φεβρουαρίου 1947, η Σάσων αντί να επιστραφεί στους νόμιμους και ιστορικούς ιδιοκτήτες της, τους Έλληνες, που πολέμησαν στο πλευρό των νικητών Συμμάχων, παραχωρείται από τους νικητές Συμμάχους, οριστικώς στην Αλβανία, σύμμαχο κατά την διάρκειαν του πολέμου, της ηττηθείσης φασιστικής Ιταλίας!!!!!!!

Αμέσως η Αλβανία έστειλε 6 Αξιωματικούς του Ναυτικού επικεφαλής στρατιωτικής δυνάμεως που εγκαταστάθηκε για την φρούρηση του νησιού. Ο δικτάτορας της Αλβανίας, Εμβέρ Χότζα (Enver Hoxha), εκτιμώντας σωστά την μεγάλη στρατηγική αξία της νήσου και γνωρίζοντας ότι η χώρα του δεν θα μπορούσε μόνη της να αξιοποιήσει τις στρατιωτικές της δυνατότητες, αποφάσισε να την παραχωρήσει στην Σοβιετική Ένωση. Το γεγονός αυτό μετέτρεψε την Αλβανία σε πολύτιμο σύμμαχο των Σοβιετικών.

Οι εργασίες για την στρατηγική αξιοποίηση του νησιού ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1948. Τον Ιούλιο του αυτού έτους, αποβιβάσθηκε μια ομάδα Αξιωματικών ειδικών σε θέματα οχυρώσεως και εγκαταστάσεως πυραύλων. Ακολούθησε η αποβίβαση ενός πλήθους ισχνών, ρακένδυτων και ελεεινών στην όψη ανθρωπίνων υπάρξεων που προερχόντουσαν από τις χώρες που βρισκόντουσαν τότε κάτω από τον έλεγχο του Κρεμλίνου. Με φρικτές συνθήκες συνεχούς εργασίας μέρα νύκτα, κατά το σοβιετικό πρότυπο, άρχισαν εντατικές εργασίες που διήρκεσαν μέχρι το φθινόπωρο του 1952.

Μέσα σε θαλάσσιες στοές που δημιουργήθηκαν στο νησί, άρχισαν να σταθμεύουν περισσότερα από τέσσερα υπερσύγχρονα υποβρύχια έτοιμα να κλείσουν το στενό του Οτράντο και να απομονώσουν την Αδριατική. Η Βάση εξοπλίσθηκε με πυρηνικά όπλα και υπερσύγχρονους σοβιετικούς πυραύλους, των οποίων το βεληνεκές υπερκάλυπτε σημαντικότατο μέρος της Αδριατικής καθώς και του Ιονίου. Επίσης υπερκάλυπτε μεγάλο μέρος της Ιταλικής χερσονήσου και βεβαίως έλεγχε απόλυτα τον Τάραντα, την κυριότερη Ναυτική Βάση των Ιταλών, σε απόσταση μόλις 45 μιλίων. Στην κορυφή Ravina λειτούργησε υπερσύγχρονο για την εποχή του ραντάρ αέρος και επιφανείας. Η εμβέλειά του κάλυπτε όλο τον θαλάσσιο χώρο μέχρι την Ιταλία.

Παράλληλα εγκαταστάθηκαν και πλήθος από αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες, ενώ για μακρά προστασία των εγκαταστάσεών της, εξοπλίσθηκαν με παρόμοιο τρόπο και τα όρη Karaburum που βρίσκονται στην βορειοηπειρωτική ακτή, νότια της Σάσωνος και κατασκευάσθηκαν τρία αεροδρόμια με υπόγειες θέσεις αποκρύψεως αεροσκαφών καθώς και υπόγειες αποθήκες καυσίμων ανταλλακτικών και πυρομαχικών. Το ένα στον Αυλώνα, το άλλο νοτιοδυτικά της κοιλάδας Dukatti και το τρίτο ανατολικά του ποταμού Sushitsa. Στο νησί κατασκευάστηκε ικανοποιητικό οδικό δίκτυο για τις μετακινήσεις του προσωπικού, κτίσθηκαν πολλά σπίτια για την στέγαση των οικογενειών του εγκατεστημένου προσωπικού και άρχισαν να λειτουργούν σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως.

Νατοϊκό αντίβαρο σ’ αυτές τις επιδιώξεις των συμμάχων της κομμουνιστικής Αλβανίας, βρέθηκε τότε η Ιταλία. Το Ιταλικό Ναυτικό διέθεσε στην Συμμαχία αξιόμαχες ανθυποβρυχιακές μονάδες επιφανείας και αέρος, παράλληλα με ικανό αριθμό υποβρυχίων. Η Ελλάδα σαν μέλος και εκείνη του Ν.Α.Τ.Ο. θα μπορούσε ίσως να μοιρασθεί ένα τέτοιο ρόλο. Δυστυχώς όμως, η έλλειψη εθνικής στρατηγικής και η «έξωθεν κατευθυνόμενη» τουρκική απειλή, απομάκρυνε τα στρατηγικά μας ενδιαφέροντα απ’ αυτή την τόσο σημαντική περιοχή, αφήνοντας ολόκληρο τον χώρο στην «σύμμαχο» Ιταλία. Έτσι η ναυτική παρουσία μας στην περιοχή, ήταν σχεδόν μηδαμινή και περιοριζόταν στην κατά καιρούς παρουσία ενός και μόνου πολεμικού πλοίου στο λιμένα Κερκύρας, που εκτελούσε μικρές περιπολίες.

Το 1990 με την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος, η Bάση υποβαθμίσθηκε και το νησί σχεδόν ερημώθηκε. Το έτος 1993 πήγε στο νησί ο  Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μάνφρεντ Βέρνερ. Ήταν η πρώτη επίσκεψη Δυτικού Αξιωματούχου. Δεν έγινε όμως σε κανένα, γνωστός ο σκοπός της επισκέψεώς του. Πολύ πιθανόν να υπήρχε κάποιο Νατοϊκό ενδιαφέρον. Αυτό όμως που είναι βέβαιο είναι ότι, η Αλβανική Κυβέρνηση έχοντας υπόψη της την αξία της νήσου Σάσωνος αλλά και τους στρατηγικούς στόχους της Ιταλίας, φρόντισε να ωφεληθεί όσο ήταν δυνατό απ’ αυτό.

Όπως είναι γνωστόν, οι Σκιπετάροι, ως παραδοσιακοί λήσταρχοι των ορέων, δεν είχαν ποτέ αξιόλογες τακτικές στρατιωτικές δυνάμεις. Γι’ αυτό και δεν μπόρεσαν ποτέ να διεκδικήσουν μια ισχυρή θέση στο διεθνές στρατιωτικόν «γίγνεσθαι». Έμαθαν όμως να εκτιμούν το συμφέρον της Εσωτερικής και Διεθνούς Μαφίας των οικογενειών που κυβερνούν την Σκιπερία/Αλβανία. Πάντα ενεργούσαν σύμφωνα μ’ αυτό! Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, εκμεταλλεύθηκαν και πάλι την Σάσωνα.

Έτσι ο Αλβανός Πρωθυπουργός Παντελί Mάϊκο δεν άργησε να την παραχωρήσει στους Iταλούς. Την Τρίτη 10 Νοεμβρίου 1998, υπεγράφη στην Ρώμη η «οικονομική συμφωνία» Ντ' Αλέμα – Μάϊκο. Με την συμφωνία αυτή, η Ιταλία απέκτησε το δικαίωμα εγκαταστάσεως στο έδαφος της νήσου μίας ισχυρής υπερσύγχρονης στρατιωτικής δυνάμεως για έλεγχο του στενού του Οτράντο, με πρόσχημα την αποτροπή της διακινήσεως των λαθρομεταναστών και δουλεμπόρων. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, έχει δημιουργηθεί και λειτουργεί εκεί, ισχυρή Ιταλική Βάση επανδρωμένη με περισσότερους από τριακόσιους στρατιωτικούς με υπερσύγχρονο εξοπλισμό. Το σημαντικό αυτό νησί σήμερα βρίσκεται στην γεωστρατηγική σφαίρα των Ιταλικών συμφερόντων και ευρύτερα του ΝΑΤΟ.

Αυτό που δεν πέτυχε ο Μουσολίνι το 1923 με την κατάληψη της Κέρκυρας από τον Ιταλικό στόλο, το πέτυχε σήμερα η χώρα του με τον πιο ανώδυνο τρόπο, φυσικά με την εντολή και τις ευλογίες του υπερατλαντικού αφεντικού(!) και το εξής αντάλλαγμα: Δέσμευση της Ιταλίας για χρηματοδότηση προγράμματος ύψους τριακοσίων σαράντα δισεκατομμυρίων λιρετών, με μορφή δωρεάν βοήθειας ή με την παροχή χαμηλότοκων δανείων.  Στο «πακέτο» περιλαμβάνεται και η αποκατάσταση του αλβανικού ηλεκτρικού δικτύου, ο εξοπλισμός δύο ταξιαρχιών, η κατασκευή δρόμου μήκους 72 χιλιομέτρων και η  επαναλειτουργία ενός πολεμικού αεροδρομίου.

Σε όλα αυτά τα τεκταινόμενα εντός της Νατοϊκής Συμμαχίας, η Ελλάς παρέμεινε απλός θεατής και ακροατής!!!

6.  H μυστική επιχείρηση της Ελληνικής ΚΥΠ για την ανακατάληψη της νήσου Σάσωνος εν μέσω Ψυχρού Πολέμου.

Το 1961 δημιουργήθηκε αγεφύρωτο χάσμα στις σχέσεις Aλβανίας και της τότε Σοβιετικής Ενώσεως. Ο δικτάτορας Eμβέρ Xότζα, διώχνει τους Σοβιετικούς από την Σάσωνα αλλά κρατά τα Σοβιετικά υποβρύχια. Το νησί παραμένει Ναυτική Βάση της Αλβανίας και οι πολυτελείς κατοικίες των σοσια..ληστών Σοβιετικών Αξιωματικών, χρησιμοποιήθηκαν για τον παραθερισμό των οικογενειών των Αλβανών Αξιωματικών, καθώς και της νομενκλατούρας του «Αλβανικού Κόμματος Εργασίας», δηλαδή του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η Αλβανία είχε απομακρυνθεί από την επιρροή της Σοβιετικής Ενώσεως. Δεν άργησε όμως να βρει στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, το νέο αφεντικό της και τον καινούργιο της προστάτη. Στο πλαίσιο νέων στρατηγικών της επιδιώξεων που υπαγορευόντουσαν από την νέα πολυπληθή σύμμαχο της, αξιοποίησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την Ναυτική Βάση της στην Σάσωνα. Σε περίπτωση πολέμου είναι βέβαιο ότι απ’ αυτή την Βάση τα υποβρύχια της, με την ικανότητα τους για πολύωρη παραμονή υπό την επιφάνεια θα μπορούσαν να παίξουν με επιτυχία τον στρατηγικό τους ρόλο μόνα τους ή και με την βοήθεια άλλων συμμαχικών τους.

Στις 3 Δεκεμβρίου 1961, επέρχεται ρήξη των σχέσεων ΕΣΣΔ και Αλβανίας και διακόπτονται οι μεταξύ τους διπλωματικές σχέσεις. Τα Τίρανα απελαύνουν αστραπιαίως όλους τους σοβιετικούς συμβούλους, προχωρούν σε επιστράτευση εφέδρων και κλείνουν την ναυτική βάση, κατάσχοντας μάλιστα όλο το στρατιωτικό υλικό σοβιετικής προελεύσεως που υπήρχε εκεί. Η Αλβανία παύει να είναι μέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Η εξέλιξη αυτή κινητοποιεί την ελληνική πλευρά που αναγνωρίζει την γεωστρατηγική σημασία της νήσου. Το 1962 οργανώνεται επιχείρηση ανακαταλήψεως της νήσου Σάσωνος, με το κωδικό όνομα «ΑΝΤΙΠΑΤΡΕΙΑ» από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών, σε συνεργασία με τις Ειδικές Δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού.

Αντικειμενικός σκοπός της επιχειρήσεως είναι η ανακατάληψη της νήσου Σάσωνος, ως προπομπού για την αναίμακτη ανακατάληψη της Βορείου Ηπείρου.

Ο Κ. Γίγας, στέλεχος των ελληνικών υπηρεσιών πληροφοριών, πραγματοποιεί δεκάδες αποστολές στην ευρύτερη ζώνη μεταξύ Σάσωνος και περιοχών της Β. Ηπείρου.

Στην προετοιμασία της επιχειρήσεως, που κρατήθηκε μυστική από την τότε πολιτική ηγεσία, καθοριστικό ρόλο παίζουν ο διοικητής των ΛΟΚ Αντιστράτηγος Κ. Κόλλιας, ο αρχηγός της ΚΥΠ Αλ. Νάτσινας, ο Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κων. Δόβας αλλά και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ - τότε μητροπολίτης Ιωαννίνων που ανέλαβε τον συντονισμό των Ελλήνων εθελοντών (Βορειοηπειρωτών και Ελλαδιτών). Σε κρίσιμο σημείο, το όλο θέμα "διαρρέει" με αποτέλεσμα την ματαίωση της επιχειρήσεως.

Ένας από τους αλεξιπτωτιστές των Eιδικών Δυνάμεων, πικραμένος που δεν πραγματοποιήθηκε η αποστολή και που προδόθηκε πριν ολοκληρωθεί, αυτοκτονεί. Η επιχείρηση έρχεται στο φως της δημοσιότητας μόλις το 1998, όταν η Ιταλία αγοράζει την Σάσωνα από την Αλβανία έναντι 57 δις δραχμών...Η Ιταλία αγόρασε την νήσο Σάσωνα από την Aλβανία έναντι ...... 57 δις δρχ. πρωτοτυπώντας παγκοσμίως με αυτήν την πώληση Eθνικού εδαφους!!!

Κατ' αυτόν τον τρόπο, το τεράστιας στρατηγικής σημασίας Ελληνικό νησί, για την Αδριατική θάλασσα και το Ιόνιον Πέλαγος, απέναντι από το δυτικό τμήμα της Βορείου Ηπείρου, περιήλθε στα χέρια της Ιταλίας, η οποία ικανοποίησε έτσι ένα κατάλοιπο επεκτατικών βλέψεων, που ανάγεται στην αρχαία Ρώμη, για τον έλεγχο της Αδριατικής και των στενών του Οτράντο, αλλά και δι’ αυτών, την εποπτεία των παραλίων της Ηπείρου από του Αυλώνα μέχρι την Πρέβεζα..

7. Νήσος Σάσων: Παρούσα κατάσταση
Η Εθνική Υπηρεσία της Αλβανικής Ακτής, ανακοίνωσε προσφάτως ότι το νησί «φάντασμα» Σάσων, θα ανοίξει για τους τουρίστες αυτό το καλοκαίρι. Μέσω αποσπάσματος από το Facebook  ενός άρθρου από την οργάνωση "Lonely Planet", ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα, εξέφρασε τον ενθουσιασμό του για το έργο, λέγοντας: «Μεγάλη η περιέργεια στους διεθνείς ιστότοπους τουρισμού για το σχέδιο μας που αφορά το άνοιγμα της νήσου Σάσωνος για τους τουρίστες», ενώ οι τουρίστες  σήμερα θα έρθουν για να απολαύουν  στην Σάσωνα,  τις πολλές κοντινές όμορφες παραλίες, τα πανύψηλα βουνά και την πλούσια ιστορία που χρονολογείται από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας.

Σύμφωνα με το άρθρο, η νήσος Σάσων, μια πρώην- στρατιωτική βάση που διατηρεί ακόμα αμέτρητα καταφύγια και σήραγγες που χτίστηκαν για να αντέχουν στις πυρηνικές επιθέσεις θα είναι ο αδιαμφισβήτητος πόλο έλξεως για τους επισκέπτες.

«Αυτό που κάποτε ήταν απομονωμένο, ένας απρόσιτος προορισμός και ένα μυστήριο  για σχεδόν όλους τους Αλβανούς, εκτός από τους κομμουνιστές ηγέτες τώρα μπορεί να μετατραπεί σε ένα ελκυστικό μέρος, ειδικά για τους ξένους τουρίστες", δήλωσε ο Αλβανο-ιουδαίος Auron Tare, ο επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας της Ακτής. Η νήσος Σάσων εξακολουθεί να είναι  μια στρατιωτική βάση, με ελάχιστους ναύτες και ένα καταφύγιο για τα πλοία που περιπολούν τα νερά της περιοχής. Το νησί έχει περίπου 3.600 καταφύγια και πολλά καταφύγια κατασκευασμένα για να αντέχουν στις πυρηνικές επιθέσεις κατά την διάρκεια του κομμουνιστικού καθεστώτος, αλλά δείχνοντας επίσης και το "τρελό"ποσό των χρημάτων που δαπανήθηκαν για την προστασία του από την «δυτική κατάληψη».

Τώρα το αλβανικό κράτος ελπίζει στους δυτικούς τουρίστες που θα "κατακτήσουν" την νήσο  και την γύρω περιοχή για να δούν τις παρθένες παραλίες, τα ψηλά βουνά να ανακαλύψουν την ιστορία που φτάνει μέχρι την αρχαία Ελλάδα

*

Σήμερα εκατόν δύο (102) χρόνια από τον Ιούνιο του 1914 που κυριολεκτικά χαρίσαμε στους Αλβανούς το πολύτιμο αυτό νησί, η σκέψη μας γυρίζει πίσω. Η παραχώρηση Εθνικού εδάφους σε άλλο κράτος θα ήταν μια πράξη που μόνο εγκληματική μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε. Εγκληματική ήταν και η εγκατάλειψη των ομογενών μας που φύλαγαν σαν θησαυρό στο βάθος του σεντουκιού τους την Γαλανόλευκη - την σημαία που με τέτοια χαρά και αγαλλίαση ύψωσαν στις φτωχικές τους καλύβες, όταν απελευθερώθηκαν. Κανένας όμως από τους κυβερνώντες τότε δεν τους σκέφθηκε. Κανένας δεν ανησύχησε για την τύχη τους. Σήμερα μάλιστα τους έχουμε ξεχάσει παντελώς. Δεν έχει σημασία ποια ήταν η τότε Κυβέρνηση. Οι σημερινές ξενόδουλες ελλαδικές κυβερνήσεις, ούτε καν σκέπτονται να θίξουν το διαπραχθέν τότε εθνοπροδοτικόν έγκλημα. Αναλογιζόμαστε όμως, το στρατηγικό όφελος που θα μπορούσε να είχε η Πατρίδα μας με  την Σάσωνα δική μας!!!!

Η νήσος αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ενιαίας Ηπείρου. Είναι γνωστή για την Ελληνικότητά της, με το αρχαίο όνομα Σασώ, από τους αρχαίους συγγραφείς Στράβωνα, Πολύβιο, Σκύλακα τον Καρυανδρέα, Πλίνιο, κλπ.

Έτσι η Νήσος  Σάσων, θα «στέκεται» εκεί  ακοίμητος φρουρός  της Αδριατικής, υπενθυμίζοντας ποια είναι η αποστολή μας, και για να μας θυμίζει συνεχώς  ότι είναι ελληνικό  νησί, που κακώς δόθηκε « ως δώρο» στην Αλβανία,  για χατίρι των Ιταλών, ενώ  θα μπορούσαμε εμείς να το εκμεταλλευόμασταν   σήμερα … Η νέα αυτή ανακίνηση του θεματος της αρχαιόθεν Ελληνικής νήσου αλλά ευρισκομένης σήμερον στην «ψιλή κυριότητα» της Αλβανίας, δεν αφαιρεί από τους Έλληνες το δικαίωμα να υπενθυμίζουν την διαχρονικήν Ελληνικότητα της νήσου και τα επακόλουθα δίκαιά της με την ανατροπή των προγενεστέρων σχετικών συνθηκών.

Το νησί είναι ένας επίγειος παράδεισος και «το σπίτι» για χιλιάδες σπάνια πουλιά και  ερπετά, ενώ διαθέτει  παράκτια ύδατα και μια  πραγματικά  εκπληκτική θέα  από το  βραχώδες παραθαλάσσιο τοπίο του . Κάποια μέρα ελπίζουμε ότι ο Θεός θα μας αξιώσει να δούμε την γαλανόλευκη να κυματίζει στην Σάσωνα, όπως  και στην Βόρειο Ήπειρο!!!!!

                                                                                                    Συνεχίζεται

---

1 Σάσων: Το Γιβραλτάρ της Αδριατικής-Ένα νησί που στις 5 Ιουνίου του 1914 το «χαρίσαμε» στην Αλβανία…Στυλιανός Πολίτης, Πηγή: www.elzoni.gr/html/ent/ 851/ ent.29851.asp----elladasimera.blogspot.com › Ιστορία,7 Δεκ. 2010.---Αντιναύαρχος ε.α. Στυλ. Χαρ. Πολίτης, εφ. ΕΣΤΙΑ, 22 Νοε. 2014.

2 Το δουκάτο του Ανζού, ή Ανδεγαυΐα, αντιστοιχεί στον σημερινό γεωγραφικό νομό Μαιν ε Λουάρ της Δυτικής Γαλλίας, με πρωτεύουσα την Ανζέ (Angers). Συμπεριλαμβανόταν σε ένα από τα 83 γεωγραφικά διαμερίσματα της Γαλλίας που δημιουργήθηκαν μετά την Γαλλική επανάσταση (1790). Σήμερα κατατάσσεται σε μια από τις 100 Γαλλικές περιφέρειες και σχηματίστηκε στην περιοχή που βρισκόταν τα μεσαιωνικά χρόνια το δουκάτο του Ανζού: Οι κάτοικοί του αποκλήθηκαν Ανδεγαυοί.

Οι Ανδεγαυοί προέρχονται από το Γαλατικό βασίλειο των Ανδών (γαλλ. Andécaves), που καταλύθηκε μετά την κατάκτησή τους από τον Ιούλιο Καίσαρα. Την εποχή των Φράγκων μετονομάστηκαν σε Ανζού (γαλλ. Anjou), και έγιναν έδρα επισκοπής.

3 Η Συνθήκη ειρήνης του Κάμπο Φόρμιο (Campo Formio), συνήφθη στις 17 Οκτωβρίου 1797 μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας η οποία και επισφράγισε την προκαταρκτική Συνθήκη ειρήνης Λεόμπεν που είχαν συνομολογήσει οι ίδιες χώρες έξι μήνες πριν. Υπογράφηκε στο Κάμπο Φόρμιο, ένα χωριό της Βενέτσια Τζούλια, (Βενετίας), ύστερα από την ήττα των Αυστριακών και τον τερματισμό της νικηφόρας εκστρατείας του Ναπολέοντος, στην Ιταλία.

4 Ατμομυοδρόμωνες: Κανονιοφόροι (ατμοβάριδες, δηλαδή, κανονιοφόροι με 1 πυροβόλο) που κινούνταν με ατμό. Ήταν παλιά σκάφη με περιορισμένες δυνατότητες.

5 Μάκης Βραχιολίδης, vrachiolidis@yahoo.gr, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ, Δευτέρα, 4 Μαρτίου 2013