ΤΟ  ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ  ΖΗΤΗΜΑ

«Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν όλαι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το θέμα (της Βορείου Ηπείρου) υφίσταται. Και εκείνον το οποίον απαγορεύεται εις τον αιώνα, είναι δι’ οιονδήποτε λόγον η απάρνησις του ιερού αιτήματος….. Καθ΄ όσον αφορά την Βόρειο Ήπειρο... η διεκδίκησις είναι ιερά και απαράγραπτος» [Γεώργιος Παπανδρέου (Ο «Γέρος της Δημοκρατίας»). Από ομιλία του στην Βουλή των Ελλήνων στις 12/6/1960].

ΜΕΡΟΣ 14ο

  

ΙΑ. ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ - ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

1. Οι ανίκανες και εθνικά επικίνδυνες κυβερνήσεις της χώρας μας των τελευταίων δεκαετιών, έχοντας υιοθετήσει το ανιστόρητο, αφελές και ηττοπαθές δόγμα εξωτερικής πολιτικής «Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτε, αλλά και δεν παραχωρεί τίποτε», όχι μόνον  εισέπραξαν τον γενικό καγχασμό και την περιφρόνηση των μεγάλων δυνάμεων, αλλά έδωσαν το σύνθημα για την διεκδίκηση ακόμα και από κράτη-οπερέτες (Σκόπια, Σκιπερία/Αλβανία) τμημάτων του σημερινού ελλαδικού χώρου.

Φτάσαμε λοιπόν σήμερα, να διεκδικούν σχεδόν όλοι οι γείτονές μας κάτι από τα ελληνικά εδάφη και τις ελληνικές θάλασσες κι’ εμείς να επιμένουμε ότι "δεν διεκδικούμε τίποτε" και να αφήνουμε στην τύχη τους τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, της Πελαγονίας/Βόρειας κατεχομένης Μακεδονίας (Σκόπια), της Ίμβρου και Τενέδου, της Ανατολικής Θράκης, της Ανατολικής Ρωμυλίας (Βόρειας Θράκης), του Πόντου, της Ιωνίας (Μ. Ασίας) και της Βόρειας κατεχομένης Κύπρου, μη τυχόν και μας χαρακτηρίσουν ως εθνικιστές, σωβινιστές, ιμπεριαλιστές, φανατικούς και παρεξηγηθούμε!    

2. Μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και τους τίτλους της διεθνούς αναγνωρίσεως των θυσιών της Ελλάδος, θα ανέμενε κανείς την αποκατάσταση των Εθνικών δικαιωμάτων της Ελλάδος, από τους υποτιθέμενους φίλους και Συμμάχους. Δυστυχώς όμως η στάση τους έναντι της πατρίδος μας άλλαξε απότομα. Έγινε παγερή, υποκριτική και αδιάφορη, χάριν της εξυπηρετήσεως των δικών τους στρατηγικών συμφερόντων.

3. Οποιοσδήποτε καλόπιστος ερευνητής είναι αδύνατο να μην αναγνωρίσει την Ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου. Πιστοποιητικά της Ελληνικής κυριότητος, εκτός από τις ιστορικές και αρχαιολογικές μαρτυρίες, εξεδόθησαν ενυπογράφως, με αποφάσεις διεθνών συνθηκών/οργανισμών και ξένων πολιτικών/πολιτειακών οργάνων, όπως:

(α)  Το Πρωτόκολλον της Κέρκυρας (17-5-1914), μεταξύ της Διεθνούς Επιτροπής των Μεγάλων Δυνάμεων και του προέδρου της Αυτονόμου Βορείου Ηπείρου (Γ.Χ.Ζωγράφου).

(β) Η υπό των Μεγάλων δυνάμεων πρόσκληση (Οκτ. 1914) της Ελλάδος όπως ανακαταλάβει τα εδάφη της στην Βόρειο Ήπειρο.

(γ) Η Μυστική Συμφωνία του Λονδίνου (1915) μεταξύ Συμμάχων και Ιταλίας (άρθρον 7).

(δ) Η Μυστική συμφωνία Ελλάδος-Ιταλίας (Βενιζέλου-Τιτόνι) της 29ης Ιουλίου 1919.

(ε) Η απόφαση του Ανωτάτου Διασυμμαχικού Συμβουλίου (13/14 Ιανουαρίου 1920) δια της οποίας επικυρώθηκε η μυστική συμφωνία Τιτόνι-Βενιζέλου. Έτσι η Βόρειος Ήπειρος επιδικάζεται στην Ελλάδα, με σύμφωνη γνώμη μετέπειτα και του Πρόεδρο των ΗΠΑ Woodrow Wilson, την 10ην και 25ην Φεβρουαρίου 1920!

[Ο Βενιζέλος, όμως, δεν σπεύδει, ως ώφειλεν, να καταλάβει μονομερώς την Βόρειο Ήπειρο στρατιωτικώς, ενεργών κατόπιν μυστικής εντολής των συμμάχων. Σύμφωνα με το συμμαχικό σχέδιο, ο Βενιζέλος ανέμενε την διεξαγωγήν των κυοφορουμένων εκλογών του 1920, οι οποίες είχαν σχεδιασθεί για να τις απολέσει, ώστε να αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας και την αποκλειστικήν ευθύνην της επελευσομένης και υπό του Συστήματος σχεδιασθείσης Ελληνικής Τραγωδίας/ Εθνοκαθάρσεως, οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Σύμφωνα με το σχέδιο, ο ίδιος θα απεμακρύνετο από την Ελλάδα, προκειμένου να παραμείνει «αλώβητος», όσον καιρό θα διαρκούσε η σφαγή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, ώστε να επιστρέψει αργότερα θριαμβευτικώς ως Εθνοσωτήρας!!!

Έτσι ο Ελ. Βενιζέλος, στις εκλογές του 1920, σκοπίμως ΔΕΝ έθεσε υποψηφιότητα στην Κρήτη όπου θα εξελέγετο παμψηφεί, αλλά στον Πειραιά, όπου υπερίσχυαν συντριπτικώς οι πολιτικοί του αντίπαλοι, με αποτέλεσμα να μην εκλεγεί βουλευτής και να εγκαταλείψει πάραυτα την Ελλάδα ενώ το Ελληνικόν Έθνος έδιδε τον αγώνα του υπέρ βωμών και εστιών!!!! Η Ελλάδα βρισκόταν τότε, στην Μικρασία και κατείχε ήδη με Συμμαχική απόφαση την ελληνικώτατη Σμύρνη!] 1

(στ) Η απόφαση της Αμερικανικής Γερουσίας ττην 17^ην Μαϊου  1920 που αναθεωρήθηκε στις 29-7-1946, παραχωρήσεως στην Ελλάδα της Βορείου Ηπείρου, χωρίς την εξαίρεση της Κορυτσάς, των Δωδεκανήσων καθώς και της δυτικής πλευράς της Μικράς Ασίας!!!!!!!

(ζ) Η μη απορριφθείσα πρόταση της ελληνικής κυβερνήσεως στην διάσκεψη των τεσσάρων Υπουργών (Διάσκεψη Παρισίων 25 Απριλίου – 12 Ιουλίου 1946), περί αξιώσεως της Ελλάδος δια την Βόρειον Ήπειρον [Συνδιάσκεψη Παρισίων, 29 Ιουλίου-15 Οκτ. 1946].

(η) Η υιοθέτηση παμψηφεί, την αυτήν ημερομηνίαν, από την Αμερικανική Γερουσία του εγκριθέντος υπό της Επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων την 26^ην Απριλίου 1946 ψηφίσματος, περί παραχωρήσεως της Βορείου Ηπείρου και της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα.

4. Η Ελλάς παρ’ ότι απελευθέρωσε τρεις (3) φορές την Β.Η. δεν επανέφερε αυτήν στους φυσικούς κόλπους της, κυρίως λόγω:

(α) Των παρουσιαζομένων την κρίσιμη στιγμήν εσωτερικών πολιτικών προβλημάτων (που τις περισσότερες φορές αν όχι πάντοτε, σκόπιμα υπεκινούντο από τις Μεγάλες Δυνάμεις).

(β) Της αδυναμίας συγκροτήσεως ενιαίου εθνικού πατριωτικού μετώπου, μονίμου στρατηγικού δόγματος επί των εθνικών θεμάτων, από τις εκάστοτε ελλαδικές κυβερνήσεις, υποτακτικές, ξενόφερτες και ξενόδουλες.

(γ) Του έμφυτου μισελληνισμού και της προσχεδιασμένης αδικίας των Μεγ. Δυνάμεων και ιδιαίτερα της φραγκοπαπικής Ιταλίας του Μεσοπολέμου, σε βάρος της Ελλάδος. Θα αρκούσε το υπό του Ιταλού υπουργού ΣΟΜΙΝΙ λεχθέν στον Έλληνα αντιπρόσωπο ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΝ ότι: «οσονδήποτε ισχυρόν και αν είναι το δίκαιον μιας μικρής χώρας όπως η Ελλάς, δεν είναι δυνατόν να είναι ισχυρότερον του συμφέροντος μιας μεγάλης δυνάμεως όπως η Ιταλία».

(δ) Της χαρακτηριστικής αδιαφορίας της διεθνούς κοινής γνώμης, στο δίκαιον της Ελλάδος, είτε λόγω αγνοίας είτε λόγω παραπληροφορήσεως από τα επίσημα όργανα - ΜΜΕ της διεθνούς κοινότητας, είτε λόγω μισελληνικών καταβολών και αποκτηθεισών ανιστόρητων πεποιθήσεων.

5. Η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων Ελλάδος-Αλβανίας, έγινε με την προοπτική της δημιουργίας θετικών προϋποθέσεων προς βελτίωση των συνθηκών διαβιώσεως των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Η παρουσία της επίσημης Ελλάδος, παρείχε την δυνατότητα της στενώτερης παρακολουθήσεως της Αλβανικής συμπεριφοράς προς την Ελληνική Εθνική μειονότητα και της παρεμβάσεως, με διπλωματικές ενέργειες, κάθε φορά που αυτό εκρίνετο αναγκαίο. Δυστυχώς όμως, δεν βλέπουμε τέτοιου είδους αντιδράσεις από την καθεύδουσα ή απαραδέκτως αδρανούσα Ελληνική πλευρά, στα όσα προκλητικά και μισελληνικά πράττουν, τις τελευταίες δεκαετίες, οι Σκιπετάρικες αρχές σε βάρος των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου.

6. Το Βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κό ζήτημα ως ε­θνι­κό θέ­μα, πα­ρ’ ό­λον ό­τι εί­χε τις πε­ρισ­σό­τε­ρες α­πό τα άλ­λα ε­θνι­κά θέ­μα­τα δυ­να­τό­τη­τες να λυ­θεί ευ­νο­ϊ­κώς για την Ελ­λά­δα, ε­λά­χι­στα α­πα­σχό­λη­σε τήν ε­ξω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή τής χώ­ρας ή πάν­το­τε βρι­σκό­ταν στην 3η ή 4η σει­ρά προ­τε­ραι­ό­τη­τας. Έ­τσι χά­θη­καν πολ­λές και με­γά­λες ευ­και­ρί­ες πού δό­θη­καν για την ε­πί­λυ­σή του.

7. Η μο­νο­με­ρής άρ­ση τού εμ­πό­λε­μου με­τα­ξύ των δύ­ο χω­ρών, χω­ρίς συν­θή­κη ει­ρή­νης καί χω­ρίς την πα­ρα­μι­κρή δι­α­πραγ­μά­τευ­ση, στέ­ρη­σε α­πό την Ελ­λά­δα ένα ι­σχυ­ρό δι­α­πραγ­μα­τευ­τι­κό α­τού και έ­δει­ξε για μία ακόμη περίπτωση, στοι­χεία ητ­το­πά­θει­ας τής χώ­ρας μας ακόμη και α­πέ­ναν­τι στην μι­κρή και α­νί­σχυ­ρη Αλ­βα­νί­α. Κυ­ρί­ως όμως έδειξε ότι για την επίσημη Ελλάδα δεν υφίσταται βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κὸ ζή­τη­μα με την εδαφική έννοια, αλ­λὰ μο­νά­χα ως θέ­μα προ­στα­σί­ας των ανθρωπίνων δι­και­ω­μά­των της εκεί Ελληνικής μει­ο­νό­τη­τας.

8. Το Βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κό ζή­τη­μα ε­ξε­λί­χθη­κε σέ δί­πρα­κτο δρά­μα, τού ο­ποί­ου η μεν πρώ­τη πρά­ξη παί­χτη­κε στα πε­δί­α των μα­χών και κα­τέ­λη­ξε σε νι­κη­τή­ρι­ο θρί­αμ­βο, ε­νώ η δεύ­τε­ρη πρά­ξη ε­κτυ­λί­χτη­κε στα σκο­τει­νά πα­ρα­σκή­νι­α τής διεθνούς δι­πλω­μα­τί­ας καί με­τα­βλή­θη­κε σέ ε­θνι­κή τρα­γω­δί­α, πού α­να­μέ­νει ει­σέ­τι την προ­σή­κου­σα κά­θαρ­ση.

9. Οι λεγόμενοι Αλβανοί (Σκιπετάροι) σοφιστεύουν πολύ για να βρουν ένα αληθινό εθνικό έρεισμα και να δικαιολογήσουν ψευδώς στον κόσμο, συνολικά την εθνική τους ενότητα και την συμπαγή κρατική ύπαρξή τους σήμερα.

Η σημερινή Σκιπερία (Αλβανία) είναι ένα νέο-φασιστικό γενιτσαρικό κράτος που εξακολουθεί να λειτουργεί με βάση τους μαφιόζικους κανόνες των ορεσίβειων ληστάρχων (Κανούν) και όχι τους διεθνώς αναγνωρισμένους ηθικούς και ανθρωπιστικούς κανόνες δικαίου.... Ένα τεχνητό κράτος, με έναν εξισλαμισμένο και εξοθωμανισμένο πληθυσμό (καλύτερα ''γενιτσαροποιημένο Τουρκαλβανικό''), που κατασκευάστηκε για να εξυπηρετεί τα διαχρονικά συμφέροντα του Ιουδαιοταλμουδικού Συστήματος, ένα από τα οποία είναι η αλβανοποίηση και απορθοδοξοποίηση των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών τουτέστιν ο αφελληνισμός της Βορείου Ηπείρου... 2

10. Η κατασκευή του ανεξάρτητου Αλβανικού κράτους που κτίστηκε κυρίως με Ελληνικά γεωλογικά, αρχαιολογικά και ιστορικά «υλικά», αφού οι κατασκευαστές καταπάτησαν και ιδιοποιήθηκαν την μαρτυρική γη των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, δεν είναι έργο των Αλβανών εθνικιστών και των αγώνων των ιδίων των Αλβανών, αλλά απόρροια των συγκρουόμενων συμφερόντων της διεθνούς διπλωματίας και, πρωτίστως, της επιμονής της Αυστροουγγαρίας να αποτρέψει αφ’ενός την έξοδο της Ιταλίας προς την ΒΔ περιοχή της Χερσονήσου του Αίμου (ΒΔ Βαλκάνια) και αφ’ετέρου τον διαμελισμό της μικρής χώρας, από την Ελλάδα και την Σερβία.  

Έτσι, η Αλβανία από γεωγραφική έως τότε έκφραση, όπως  αποκαλούσε την Αλβανία ο Γερμανός καγκελάριος Βίσμαρκ, αποκτούσε κρατική υπόσταση και «εμφυτευμένη εθνική συνείδηση», σε βάρος του Ελληνισμού και σε πείσμα όσων υποτιμούσαν την ύπαρξή της στο κέντρο της χερσονήσου του Αίμου.

11.  Το 1914, οι Βορειοηπειρώτες είχαν απέναντί τους τις "Μεγάλες Δυνάμεις" και τους Σκιπετάρους/Αλβανούς. Τώρα, δυστυχώς, οι Βορειοηπειρώτες έχουν εχθρούς και τους εαυτούς τους, τους ... Βορειοηπειρώτες ! Εδώ και καιρό, υποβόσκει ένας σοβαρός διχασμός στους κόλπους της Ελληνικής Εθνικής Κοινότητος της Βορείου Ηπείρου. Σ’  αυτόν συνετέλεσαν προσωπικές αντιπάθειες, φιλοδοξίες, χρηματοθηρίες, εξουσιομανίες και εγωϊσμοί μερικών Ελλήνων ηγετικών παραγόντων. Πέραν δε από αυτά, είναι γνωστό ότι σ' αυτόν τον διχασμό συνέβαλαν και πολιτικά κόμματα της Ελλάδος, τα οποία στα πρόσωπα των Βορειοηπειρωτών έβλεπαν "κουκιά", ψήφους, δηλαδή, για την κατάκτηση της πολυπόθητης εξουσίας.

Η Ελλάδα - η "Μητέρα Πατρίδα" - δεν είχε μέχρι τώρα χαράξει εθνική πολιτική, σταθερή και αταλάντευτη, για το Βορειοηπειρωτικό, αλλά πορευόταν πάντοτε αποσπασματικά και κάτω από την πίεση των εκάστοτε - δυσμενών, ως επί το πλείστον, περιστάσεων. Πολύ φοβούμεθα ότι και τώρα η Μητέρα-Πατρίδα δεν έχει ξεκαθαρίσει τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες της απέναντι στην ιστορία και την μαρτυρική Βόρειο Ήπειρο.

12.   Ενώ η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και η Ιταλία, ως μέλη της Κοινωνίας των Εθνών, αδιαφορώντας για την τύχη της Αλβανίας, δήλωναν ότι δεν θα αντιδρούσαν σε περίπτωση οριστικού διαμελισμού της χώρας, η παρεμβατική πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών υπό τον πρόεδρο Woodrow Wilson (ενώ το 1920 είχε αποδεχθεί την ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου, στην σχετική ψηφοφορία το 1922 άσκησε βέτο), απέτρεψε το ενδεχόμενο διαμελισμού της Αλβανίας. Η σωτήρια ενέργεια του Αμερικανού προέδρου αποτελεί σημείο αναφοράς για τους Αλβανούς και την σύγχρονη ιστορία τους.

13. Ο μαζικός εξισλαμισμός του αλβανικού στοιχείου από τον 17ο κι’ όλας αιώνα, συνοδευόμενος από μια σειρά προνομίων, καθυστέρησε, εκ των πραγμάτων, την μαζική αφύπνιση των Αλβανών φυλάρχων και ορεσίβειων ληστάρχων, στις προσπάθειές τους να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό. Μάλλον ικανοποίησε τα εγκληματικά τους ένστικτα,  αφού οι εξισλαμισθέντες Σκιπετάροι/Αλβανοί, πάντοτε ήσαν άρρηκτα δεμένοι και συντεταγμένοι με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αντιθέτως οι γείτονές τους Έλληνες, Σέρβοι, Βούλγαροι, κλπ, αντέδρασαν κατά των Τούρκων σύμφωνα με την υπαρκτήν εθνική τους συνείδηση (Ελλάς, Σερβία) και την εμφυτευθείσα Σλαβικήν τοιαύτην από την Ρωσία (Βουλγαρία) .

14.  Πληθώρα ξένων χαρτών του 16ου-20ου αι. της Χερσονήσου του Αίμου, απεικονίζουν την ενιαίαν περιοχήν της Ηπείρου ως Ελληνικήν και την γεωγραφική περιοχή της Ιλλυρίας (όταν την εποχή εκείνη, οι πρόγονοι των σημερινών Σκιπετάρων/Αλβανών, όχι μόνον δεν καταγράφονται στην Χερσόνησο του Αίμου, συνεπώς και στην Ιλλυρίαν, όπως οι άλλοι λαοί που εμφανίζονται στους χάρτες, αλλά είναι παντελώς άγνωστοι στην ιστορία!!!). 3

15. Είναι απαράδεκτοι εθνικώς και αβάσιμοι ιστορικώς,  οι ισχυρισμοί κάποιων για δήθεν αλβανική συμμετοχή στην Ελληνική Επανάσταση, συγχέοντες τους Έλληνες Αρβανίτες/Αλβανίτες και Βορειοηπειρώτες με τους Αλβανούς Σκιπετάρους!. Οι Αρβανίτες, όπως οι Μποτσαραίοι, η Μπουμπουλίνα και οι Κουντουριώτηδες και πλήθος Βορειοηπειρωτών, και όχι οι Αλβανοί, συμμετείχαν ενεργώς στην Εθνική επανάσταση του 1821 κατά των Τούρκων και Τουρκαλβανών …Οι Τουρκαλβανοί χρησιμοποιήθηκαν από τους τούρκους, ως σφαγείς των Ελλήνων.

Όταν η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία για δικούς τους λόγους προσπαθούσαν να κατασκευάσουν «αλβανικό κράτος», ώστε να ελέγχουν την είσοδο της Αδριατικής, οι Τουρκαλβανοί ύψωναν στο Δυρράχιο την οθωμανική σημαία ! Εξεδήλωναν την τουρκική ή τουρκοποιημένη συνείδησή τους, καθ’ όσον ήταν άγνωστη σ' αυτούς, «αλβανική» εθνική συνείδηση. Άλλωστε και στους Βαλκανικούς πολέμους οι Μουσουλμάνοι της Αλβανίας πολέμησαν, και μάλιστα δυναμικά, στις τάξεις του Οθωμανικού στρατού. Μετά το 1908, πολλά από τα μέλη του Νεοτουρκικού κομιτάτου, το οποίο σχεδίασε και ξεκίνησε τον διωγμό των Ελλήνων, ήταν Τουρκαλβανοί.

16. Με το ξέσπασμα της Επαναστάσεως του 1821, Βορειοηπειρώτες πατριώτες έσπευσαν να συνδράμουν τους αδελφούς τους. Στον Ιερό Λόχο, που έπεσε ηρωϊκώς στο Δραγατσάνι, υπήρχαν και Βορειοηπειρώτες νέοι. Ο μεγάλος ευεργέτης Ευάγγελος Ζάππας, υπήρξε πρωτοπαλίκαρο του Μπότσαρη. Από τους πιο γνωστούς Βορειοηπειρώτες αγωνιστές είναι και ο Σπύρος Μήλιος από την Χειμάρρα, ο οποίος ως αρχηγός ενός σώματος συντοπιτών του, πολέμησε σε κρίσιμες μάχες στην Στερεά Ελλάδα. Μετά την απελευθέρωση, διετέλεσε αξιωματούχος σε διάφορες στρατιωτικές και πολιτικές θέσεις στο ελληνικό κράτος.

Κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821, πολλοί Ηπειρώτες μεταξύ των οποίων και Βορειοηπειρώτες, αγωνίστηκαν και πρόσφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στον υπέρ της Ανεξαρτησίας Αγώνα. Οι Έλληνες Ηπειρώτες κατέβηκαν στην επαναστατημένη Ελλάδα και πολέμησαν εναντίον των Τούρκων και των Τουρκαλβανών. Διακρίθηκαν ιδιατέρως οι Αρβανίτες Ηπειρώτες. Υπήρξαν φωτεινά παραδείγματα ηρωϊσμού και αυτοθυσίας,

17. Οι Παπικοί και προτεστάντες, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, με την συμπαράσταση κυρίως της Ιταλίας, της Αυστρίας και Αγγλίας, επενόησαν και «κατασκεύασαν» την «Αλβανική εθνική συνείδηση», ανύπαρκτη τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνος. Στην κατασκευαστική επιχείρηση πρωταγωνιστούσε η κατευθυνόμενη από το Βατικανό, παπική αποστολή των Λαζαριστών, μαζί με τους Ιησουϊτες (κέντρο τα Τίρανα στα μέσα του 19ου αιώνος) και η υπό Αγγλικήν προστασίαν, Προτεσταντοαλβανική αποστολή.

Με άλλα λόγια, η «αλβανική εθνική συνείδηση» εμφανίζεται μόλις το 1878, με την Λίγκα της Πριζρένης - Κοσσυφοπεδίου ως τεχνητό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων και θρησκευτικών προπαγανδών.

18. Η κατασκευή της «αλβανικής Εθνικής συνειδήσεως», βελτιώθηκε και ολοκληρώθηκε, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, στα σκοτεινά «εργαστήρια» των γνωστών «εθνοκατασκευαστών». Τα βελτιωμένα «εθνικιστικά εμφυτεύματα», ενεφυτεύθησαν υποχρεωτικώς σ’ όλους τους κατοίκους της Σκιπερίας/Αλβανίας, πλην των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών, οι οποίοι τα απέρριψαν ως μη συμβατά με την υπάρχουσα ήδη από αιώνων, στο φυλετικό αίμα τους,  «Ελληνική Εθνική συνείδηση»!

19. Η Σκιπετάρικη/αλβανική ηγεσία, ενθαρρυνόμενη ουσιαστικώς από την απαθή αν όχι ύποπτη και φιλοαλβανική στάση της Διεθνούς διπλωματίας, επεδίωξε την πλήρη αφομοίωση του Ελληνικού στοιχείου, λαμβάνοντας καταπιεστικά και εξοντωτικά μέτρα, όπως φυλακίσεις, διασπορά Ελλήνων του Νότου σε περιοχές της Βόρειας Αλβανίας, μικτούς γάμους, αλλαγές ονομάτων και τοπωνυμίων, κατάργηση σχολείων, κλείσιμο εκκλησιών κλπ. με στόχο την αλβανοποίηση των βορειοηπειρωτικών περιοχών και τον εξαλβανισμόν και απορθοδοξοποίηση των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου.

20. Η νήσος Σάσων, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των Ιονίων νήσων και της Βορείου Ηπείρου. Είναι γνωστή για την Ελληνικότητά της, με το αρχαίο όνομα Σασώ, από τους αρχαίους συγγραφείς Στράβωνα, Πολύβιο, Σκύλακα τον Καρυανδρέα, Πλίνιο, κλπ. Η Νήσος  Σάσων, θα « στέκεται» εκεί  ακοίμητος φρουρός  της Αδριατικής, υπενθυμίζοντας ποια είναι η αποστολή μας, και για να μας θυμίζει συνεχώς  ότι είναι ελληνικό  νησί, που κακώς δόθηκε « ως δώρο» στην Αλβανία,  για χατίρι των Ιταλών , ενώ  θα μπορούσαμε εμείς να το εκμεταλλευόμασταν   σήμερα … Κάποια μέρα, ελπίζουμε να κυματίσει και στην Σάσωνα η γαλανόλευκη σημαία, όπως  και στην Βόρειο Ήπειρο.

21. Στην αυγή του 20ου αιώνος, και συγκεκριμένα στα 1914, οι Ελευθέριος Βενιζέλος και βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄, άνοιγαν την κερκόπορτα με την παραχώρηση ελληνικής γης στους Αλβανούς!

Με τον Νόμο 272/1914 (ΦΕΚ 151/Α΄/7-6-1914), η Ελλάδα, και κάτω από τις αφόρητες πιέσεις της Ιταλίας και της Αυστροουγγαρίας, παραχωρούσε στην Αλβανία την ελληνική νήσο Σάσωνα!!! Η παράδοση με έναν απλό νόμο του απώτερου νησιού του Ιονίου, το οποίο είχε προσαρτηθεί στην Ελλάδα το 1864 μαζί με τα υπόλοιπα Ιόνια νησιά, συνιστά πράξη εθνικής προδοσίας! Η απεμπόληση της εθνικής μας κυριαρχίας με υπογραφή του τότε πολιτειακού άρχοντος και πολιτικού κυβερνήτου και των αρμόδιων υπουργών της κυβερνήσεως Ελευθέριου Βενιζέλου, άνοιγε την κερκόπορτα για τα επερχόμενα δεινά.

Κατακρεούργησαν τα ελληνικά εδάφη λίγες μόνον δεκαετίες μετά την απελευθέρωση της πατρώας γης από τους κατακτητές Οθωμανούς και την παρέδωσαν στους Αλβανούς, με αποτέλεσμα, δεκαετίες μετά να έρθει η αλβανική κυβέρνηση και να καθορίσει την δική της ΑΟΖ, ώστε να προχωρήσει σε εκμετάλλευση του Ιουνίου, με εξόρυξη υδρογονανθράκων!
Όπως μάλιστα λένε οι πληροφορίες, όταν την περίοδο εκείνη, η Ιταλία μετ' επιτάσεως ζητούσε από την ελληνική κυβέρνηση την παραχώρηση της νήσου Σάσωνος, στόχευσε σε αυτό ακριβώς: Στην συνεκμετάλλευση με την Αλβανία των κοιτασμάτων πετρελαίου. Οι ίδιες πηγές, αναφέρουν ότι Αλβανία και Ιταλία συνεργάζονται ήδη από το 1970 στην εξόρυξη πετρελαίου από το Ιόνιο!

ΛΟΓΩ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΟΖ ΓΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ!

Και μην προτρέξει κανείς να υποστηρίξει ότι η παραχώρηση της νήσου Σάσωνος έγινε κάτω από ιδιάζουσες συνθήκες και αφόρητες συμμαχικές πιέσεις και απειλές, αμέσως μετά τις νίκες της Ελλάδος από τους Βαλκανικούς πολέμους, διότι η απάντηση είναι μία:

 Όποιες και αν ήσαν οι συνθήκες και οι εξωτερικές πιέσεις, αποτελεί εθνική προδοσία η παραχώρηση ελληνικής γης που κερδήθηκε με αίμα και αγώνες από το 1864!

Τι ήταν η ελληνική γη; Ένα ξεροκόμματο ψωμί που το δώσαμε σε ζητιάνο για να ζήσει; Εθνική καταισχύνη! Αιώνιον όνειδος! Απαράγραπτον εθνικόν έγκλημα!

22. Για ποιο λόγο λέτε οι Σκιπετάροι έχουν το περίσιο θράσος σήμερα και λένε ότι τα σύνορα της Αλβανίας φτάνουν μέχρι την Πρέβεζα; Από πού αντλούν αυτό το θράσος; Από την ίδια την ιστορία της χώρας μας! Όταν οι Σκιπετάροι γνωρίζουν ότι η ελληνική Βουλή έχει φτάσει στο σημείο με την ψήφο της και με τις υπογραφές του Κυβερνήτη της χώρας, καθώς και του τότε Βασιλιά να υπογράφει την παραχώρηση ελληνικής γης, χωρίς να υπερασπιστεί την Πατρίδα, τότε λένε αυτά που λένε και πιστεύουν ότι μπορούν να επεκτείνουν την Αλβανία μέχρι την Πρέβεζα, εντελώς αναίμακτα!

23. Με την όλη τροπή του θέματος της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά πόσο δίκαιο είχε η κορωνίς της ελληνικής διπλωματίας, αείμνηστοι πρέσβεις Βύρων Θεοδωρόπουλος, Ιωάννης Τζούνης, Ντένης Καραγιάννης, Μιχάλης Δούντας όπως επίσης και άλλοι Ελληνες πρέσβεις και πρέσβεις της Ελλάδος στα Τίρανα και ο ειδικός Νομικός Σύμβουλος του ΥΠΕΞ αείμνηστος Κώστας Οικονομίδης και ο εμπειρογνώμων του ΥΠΕΞ για θέματα Δικαίου Θαλάσσης, αμφότεροι επίσης άριστοι γνώστες της διπλωματικής ιστορίας, αποφεύγοντας ποικιλοτρόπως να συμφωνήσουν σε μία άμεση οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μας με την Αλβανία, πριν την διευθέτηση των ποικίλων σοβαρών εκκρεμοτήτων που εξακολουθούν να ισχύουν στα πλαίσια των ελληνοαλβανικών σχέσεων.

Μήπως λοιπόν η μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών ήταν τουλάχιστον άκαιρη; Με την όλη εξέλιξη της υποθέσεως της οριοθετικής συμφωνίας, είμεθα υποχρεωμένοι να τονίσουμε ότι επειδη οι οριοθετήσεις τόσο των χερσαίων όσο και των θαλασσίων συνόρων έχουν άμμεση σχέση όχι μόνο με το Διεθνές Δίκαιο αλλά και με την Διπλωματική Ιστορία, είναι αναγκαίο αυτοί που διαμορφώνουν και αποφασίζουν την σύναψη αυτών, πολιτικοί, διπλωμάτες, πρώτον να είναι ελληνόψυχοι και δεύτερον να έχουν σε βάθος γνώσεις της διπλωματικής ιστορίας.

Σε διαφορετική περίπτωση, θα παρουσιάζεται το απαράδεκτο γεγονός, «ειδικοί» επιστήμονες και εμπειρογνώνονες, ευάλωτοι ή εξαρτώμενοι/επηρεαζόμενοι από τους δαιδαλώδεις μηχανισμούς του Συστήματος, οι οποίοι δήθεν γνωρίζουν διπλωματική ιστορία και οι οποίοι έχουν μόνο γνώσεις για ένα συγκεκριμένο θέμα, και όχι γενική θεώρηση της διεθνούς καταστάσεως, να διαμορφώνουν, να χαράσσουν και να αποφασίζουν για την πολιτική της χώρας μας στα θέματα των οριοθετήσεων των θαλασσίων ζωνών, με αποτέλεσμα να φθάνουμε σε πλήρη αδιέξοδα.

24. Θα αποτελούσε ασυγχώρητο έγκλημα εάν ελλαδική κυβέρνηση ανεγνώριζε το συστημικό έκτρωμα που λέγεται Κόσσοβο, ως ανεξάρτητο ή αυτόνομο κρατίδιον εάν προηγουμένως δεν αναγνωρισθεί ανεξάρτητη ή αυτόνομη, η Βόρειος Ήπειρος. Δεν μπορεί να επιλυθεί το Κοσσυφοπεδιακό, εάν πρώτα δεν επιλυθεί το κατά πολύ αρχαιότερο Βορειοηπειρωτικό!

Αυτή άλλωστε ήταν η θέση της Ελληνικής Κυβερνήσεως το 1990-1993, που συνοψίζονταν στην φράση «ό,τι ισχύσει για το Κοσσυφοπέδιο, θα ισχύσει και για την Βόρειο Ήπειρο»!

ΕΠΟΜΕΝΩΣ, αυτή την δύσκολη ώρα, όπου ετοιμάζεται η διεθνής αναγνώριση της Ανεξαρτησίας του (Ιστορικώς Σερβικού) Κοσσυφοπεδίου προς όφελος των Αλβανών, ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ, που ειρηνικά, μαρτυρικά, καρτερικά αναμένει την διεθνή δικαίωσή της και προηγείται κατά έναν αιώνα σε σχέση με την επίλυση του Κοσσυφοπεδιακού!

Εάν η Αλβανία, που πολέμισε στο πλευρό του Φασισμού και του Ναζισμού, ζητά σήμερα δικαίωση των μειονοτήτων της, εκτός της Αλβανίας, δεν έχει το δικαίωμα αυτό η Νικήτρια του Φασισμού Ελλάδα, η πιστή σύμμαχος της πανανθρώπινης ελευθερίας και των δημοκρατικών δικαίων, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες στο πεδίο της τιμής και της ελευθερίας;

ΕΑΝ Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΖΗΤΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΟΣΣΟΒΟΥ, ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟ! Εάν ζητήσει πάλι Αυτονομία, πρέπει να παραχωρήσει πρώτα Αυτονομία στην Βόρειο Ήπειρο!

25. Η ΑΛΒΑΝΙΑ, μέχρι την επίλυση της εκκρεμότητας του Βορειοπειρωτικού Ζητήματος, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ στην Ε.Ε.! (Απειλή χρήσης ΒΕΤΟ).  Η Ελλάς ήδη διέπραξε έγκλημα διευκολύνοντας την Αλβανία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Δεύτερον έγκλημα διευκολύνσεως εντάξεως της Αλβανίας στην Ε.Ε. θα αποτελούσε «αιτίαν πολέμου» κατά οποιασδήποτς ελλαδικής κυβερνήσεως θα τολμούσε να πράξει κάτι τέτοιο..

Δεν μπορούμε να επιβραβεύσουμε με αναβάθμιση, στρατιωτική και πολιτική, μια χώρα που εξακολουθεί να καταπιέζει και να καταπατά τα διεθνή δικαιώματα του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ «ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ»! Της αιώνιας ελληνικής και διεθνώς αναγνωρισμένης ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ!

26. Με τις διαμορφωθείσες σήμερα νέες διεθνείς συνθήκες, τόσον στην Χερσόνησο του Αίμου όσον και στην ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας, η παρούσα φάση του Β/Η Ζητήματος, είναι λεπτή και δύσκολη για την Ελλάδα και καθιστά την δικαίωση των Εθνικών πόθων πολύ δύσκολη έως αδύνατη. Κυριώτεροι παράγοντες που εμποδίζουν την πλήρη δικαίωση της Ελλάδος στο Β/Η Ζήτημα, είναι:

(α)   Η Νέα Διεθνής πραγματικότης της PAX Americana

(β)  Τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα στην περιοχή της Β.Η. και γενικώτερα στην Χερσόνησο του Αίμου (Βαλκανική), πέραν των αμέσως ενδιαφερομένων κρατών (Ελλάδος - Αλβανίας - Ιταλίας), μεταξύ ΗΠΑ - Ρωσίας – Σκοπίων (FYROM) – Σερβίας και Τουρκίας.

(γ) Τα υφιστάμενα «προβλήματα», που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα (Διεκδικήσεις Τουρκίας στο Αιγαίο, Κυπριακό, Λαθρομεταναστευτικό, Μακεδονικό, κλπ).

(δ) Η δεινή οικονομική κατάσταση της Ελλάδος ελάχιστα απέχουσα από την πτώχευση και πλήρως εξαρτημένης από τους αδίστακτους δανειστές και τους διεθνείς τοκογλύφους.

(ε) Το σοβαρώτατο πρόβλημα του Κοσσόβου και η μόνιμη εγκατάσταση στην περιοχή, των λεγομένων «ειρηνευτικών δυνάμεων» του ΝΑΤΟ, της στρατιωτικής αιχμής του δόρατος της Νέας Τάξεως πραγμάτων

27. Η ύπαρξη «ομαλών» διπλωματικών σχέσεων Ελλάδος/Αλβανίας δεν εξαλείφει το δικαίωμα της Ελλάδος για αποκατάσταση της Εθνικής Ενότητος της Ηπείρου, όπως προκύπτει και από τους Ιστορικούς/ Γεωγραφικούς /Αρχαιολογικούς Εθνολογικούς/Νομικούς τίτλους Ελληνικής κυριότητος.

28. Το Β/Η ζήτημα, σαν θέμα εθνικής αποκαταστάσεως, επισήμως έπαυσε να υπάρχει. Όμως στην συνείδηση του Έθνους, θα εξακολουθεί να αποτελεί το δυσεπίλυτο, το άλυτο (με την υπάρχουσα διεθνή κατάσταση) πρόβλημα, χωρίς να αποκλείεται αναθέρμανσή του μετά από σοβαρή διαφοροποίηση των σημερινών διεθνών δεδομένων.

Η Ιστορία, η Αρχαιολογία και η Εθνολογία αποδεικνύουν  ότι η Βόρειος Ήπειρος αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ενιαίας και αδιαίρετης Ηπείρου, τέκνου της Μητρός Ελλάδος. Γε­νι­κώς χρει­ά­ζε­ται και για το με­γά­λο αυ­τό ε­θνι­κό μας πρό­βλη­μα σω­στή ε­θνι­κή στρα­τη­γι­κή καί υ­πεύ­θυ­νη αν­τι­με­τώ­πι­ση, κάτι που ελλείπει εμφανώς από την επίσημη Ελληνική διπλωματία. Όμως  «οι και­ροί ου με­νε­τοί» καί οι ι­στο­ρι­κές ευθύνες με­γά­λες.

29.. Με­τά την λή­ξη τού Β΄Παγ­κο­σμί­ου πο­λέ­μου, τα σύ­νο­ρά της Αλ­βα­νί­ας τέ­θη­καν υ­πό δι­ε­θνή  α­να­θε­ώ­ρη­ση, ύ­στε­ρα α­πό αί­τη­μα τής ελ­λη­νι­κής κυ­βερ­νή­σε­ως. Με το θέ­μα αυ­τό α­σχο­λή­θη­κε η δι­ά­σκε­ψη των 21 ε­θνών πού έ­γι­νε στο Πα­ρί­σι. Στην συ­νε­δρί­αση της 30ης Αυ­γού­στου 1946, έ­γι­ναν ο­ξύ­τα­τες συ­ζη­τή­σεις λό­γω αν­τι­δρά­σε­ως τού Σο­βι­ε­τι­κού Υ­πουρ­γού των Ε­ξω­τε­ρι­κών Μο­λό­τωφ, ο ο­ποί­ος πέ­τυ­χε τε­λι­κά την πα­ρα­πομ­πή τού ζη­τή­μα­τος στο συμ­βού­λι­ο των τεσ­σά­ρων υ­πουρ­γών Ε­ξω­τε­ρι­κών των Με­γά­λων Δυ­νά­με­ων.

Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Αμερικανικής Γερουσίας, ψηφίζει ότι η Βόρειος Ήπειρος μαζί με τα Δωδεκάνησα πρέπει να δοθούν στην Ελλάδα! Το ψήφισμα εκείνο συντάχθηκε από την Αμερικανική Γερουσία το 1946, την ώρα που άρχιζε η περίφημη Συνδιάσκεψη των 21 νικητριών χωρών στο Παρίσι!

Στην Συνδιάσκεψη αυτή των Παρισίων το 1946, όπου τίθεται επανηλειμμένως το δίκαιο ελληνικό αίτημα για την Βόρεια Ήπειρο, αποφασίζεται τελικά να λυθεί το Ελληνικό θέμα (απόδοση της ελληνικής Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα) από το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών των 4 Μεγάλων Δυνάμεων (Ρωσίας, ΗΠΑ, Αγγλίας, Γαλλίας), μετά όμως την λύση του Αυστριακού και του Γερμανικού Ζητήματος!

Η συν­θή­κη ει­ρή­νης με την Αυστρία υ­πο­γρά­φτη­κε στην Μό­σχα στις 15 Μα­ΐ­ου 1955. Η συν­θή­κη ει­ρή­νης με την Γερ­μα­νί­α υ­πο­γρά­φτη­κε στη Μό­σχα στις 12 Σε­πτεμ­βρί­ου 1990, γε­γο­νός πού ο­δή­γη­σε στην έ­νω­ση των δύ­ο Γερ­μα­νι­ών. Υ­πο­λεί­πε­ται α­κό­μη η απόφαση για το   βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κό ζήτημα. Συνεπώς εκκρεμεί νομίμως και διεθνώς η Επίλυση του Βορειοηπειρωτικού (επανένωση της τρις απελευθερωθείσης Βορείου Ηπείρου με την υπόλοιπη Ελλάδα)!!! Ωσαύτως και η σημερινή ελληνοαλβανική μεθόριος δεν είναι σαφώς καθορισμένη, αφού εκκρεμεί η επίλυση του Βορειοηπειρωτικού. Το οποίο είναι Διεθνές Ζήτημα!

Γιατί τα ελησμόνησε όλα αυτά σήμερα, η φίλη και σύμμαχος ηγεσία των ΗΠΑ; Γιατί διαφοροποίησε την στάση της κατά 180^ο μοίρες;

30. Με­τά την πα­ρα­πομ­πή τού θέ­μα­τος στο συμ­βού­λι­ο των τεσ­σά­ρων υ­πουρ­γών των ε­ξω­τε­ρι­κών, δεν έ­γι­νε κα­μι­ά ου­σι­α­στι­κή ε­νέρ­γει­α α­πό την πλευ­ρά τής Ελ­λά­δος για την εθνική αποκατάσταση των Βορειοηπειρωτών. Αυ­τό εί­χε ως α­πο­τέ­λε­σμα να ο­δη­γη­θεί το βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κό σέ πλή­ρη α­πο­τελ­μά­τω­ση.

Δυ­στυ­χώς οι …δημοκρατικές ελ­λαδικές κυ­βερ­νή­σεις των τε­λευ­ταί­ων δεκαετιών, ε­πι­κα­λού­με­νες, άκουσον! άκουσον! την τε­λι­κή πρά­ξη τού Ελ­σίν­κι πε­ρί τού α­πα­ρα­βί­α­στου των συ­νό­ρων, πά­γω­σαν το βο­ρει­ο­η­πει­ρω­τι­κό ζή­τη­μα, ό­σον α­φο­ρά στο ε­δα­φι­κόν του μέ­ρος!

Έχομεν άδικον ή είμαστε υπερβολικοί όταν χαρακτηρίζουμε ΟΛΕΣ τις μεταπολιτευτικές Ελλαδικές κυβερνήσεις, ανίκανες, ηττοπαθείς, ενδοτικές, υποτακτικές και εθνικά επιζήμιες;

                

                                             

ΤΕΛΟΣ  ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ  ΔΟΞΑ!

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ (Πέραν των αναφερθεισών πηγών κατά την παρουσίαση του θέματος)

1.  ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ (Εκδόσεις Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Ερευνών, Σπύρος Στούπης, Ιωάννινα, 1976).

2.     ΘΕΜΑΤΑ ΓΕΝ. ΜΟΡΦΩΣΕΩΣ (ΔΕΚ/ΓΕΣ/1982).

3.     Εγκ. Λεξ. ΗΛΙΟΣ.

4.     Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια.

5.     Ημερήσιος και περιοδικός τύπος.

6.     Φυλλάδια διαλέξεων /ΓΕΣ.

7.     Διεθνείς Πολιτικές και Στρατιωτικές Συνθήκες/Συμφωνίες/ Συμβάσεις (ΔΕΚ/ΓΕΣ/1980).

8.     Μεγάλη Αμερικανική Εγκυκλοπαίδεια.

9.     Εγκυκλ. Ελευθερουδάκη.

10.   Ηπειρωτικά, Α’ Τόμος, Αθαμανικά, Αθήναι, 1967.

11.   Επίτομο Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Π.Χ. Δορμπαράκη.

12.   Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Ι. Σταματάκου.

13. Χρονογραφία της Ηπείρου και των ομόρων Ελληνικών και Ιλλυρικών χωρών. Π. Αραβαντινός,Αθήναι,1856.

14.   Εφ. Ορθόδοξος Τύπος,11-12-1998.

15.   Εφ. Καθημερινή,11-11-1998.

16.   Αλβανία,Ελληνική Πανάρχαιη Γη,Αθανάσιος Μαργαρίτης,Αθήναι,1994.

17.   Πελασγοί,Νικ.Ελευθεριάδης,εκδ.Κάκτος,1997

18.   Cabridge Ancient History III.3. σελ. 263 και εξής.

19.   Ήπειρος: 4.000 χρόνια ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού, εκδ. Αθηνών, Η επανάσταση του 1854 στην Ήπειρο σελ. 288-291.

20.   B. Kondis The Malissori Uprising and Greek-Albanian Negotiations in the United States for a Secred Understanding. Institute of Balkan Studies. Θεσαλλονίκη 1977 (Αγγλικά)

21.   Kondis, Greece-Albania, σελ. 121...η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε προμηθεύσει με όπλα τους Βορειοηπειρώτες, εκτός από 500 τουφέκια στον ταγματάρχη Σπυρομήλιο για την Χειμάρρα.

22.     Kontis, Greece-Albania,σελ.131-132...

23.   Ιστορικό αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας (Α.Υ.Ε.), αρ. 7265 Καλευράς προς το Υπ.Εξ., Ιωάννινα, 6 Αυγούστου 1920

24.   Basil Kondis & Eleftheria Manda. The Greek Minority in Albania - A documentary record (1921-1993). Thessaloniki. Institute of Balkan Studies. 1994. (Αγγλικά)

25.   George Gilson (27 September 2010). «Bad blood in Himara». Athens News. Ανακτήθηκε στις 4 November 2010.

26.   Ήπειρος: 4.000 χρόνια ελληνικής ιστορία και πολιτισμού. Μ. Β. Σακελάριου Εκδοτική Αθηνών. Αθήνα, 1997, σελ. 418.

27.  Νιτσιάκος, Βασίλειος (2010). On the border: transborder mobility, ethnic groups and boundaries along the Albanian-Greek frontier. Berlin: Lit, σελ. 116. ISBN 9783643107930.

28.  Η Βόρεια Ήπειρος στη δεκαετία 1912-1922. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Μιχάλης Κοκολάκης, "Η τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο Σαλναμέ του 1895" στο Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Μιχάλης Κοκολάκης και Ευδοκία Ολυμπίτου (επιμ.), Πληθυσμοί και οικισμοί του ελληνικού χώρου. Ιστορικά μελετήματα, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα 2003

---

1 Παρασκηνιακές λεπτομέρειες των προδοτικών γεγονότων της τραγικής εκείνης περιόδου και πλήρης αιτολόγηση των υπόπτων και σκοτεινών ενεργειών του «Εθνάρχου» Ελ. Βενιζέλου, κατατέθηκαν κατά την παρουσίαση του θέματος: «Το Εθνικόν Έγκλημα της 15ης Νοεμβρίου 1922» (Νοε.-Δεκ. 2014).

2 Οι σημερινοί Σκιπετάροι  και αλβανόφιλοι «ιστορικοί» χρηματοδοτούμενοι από ΜΚΟ, κυρίως του γνωστού Ουγγρο-ιουδαίου Σόρος, σκαλίζουν κατ’ επιλογήν κείμενα, προερχόμενα από αντιγραφείς και εγκαθέτους ιστορικούς, χωρίς να διασταυρώνουν την αυθεντικότητα και την αξιοπιστία τους, προσπαθώντας να βρουν ιστορικά στοιχεία για την ταυτότητα, την καταγωγή και την αρχική προέλευσή τους…..Αλλά ΔΕΝ βρίσκουν….Και επειδή δεν βρίσκουν, καταφεύγουν στην γνωστή μέθοδο της αντλήσεως στοιχείων από την προϊστορία και την αχλυόεσσα προχριστιανική ιστορία. Και πάλιν εάν δεν βρουν, κατασκευάζουν, πλαστογραφούν, σφετερίζονται όσα νομίζουν ότι εξυπηρετούν στους στόχους τους…

Επιθυμούν μετά μανίας, να αποκτήσουν πιστοποιητικό ιστορικής υπάρξεως ως έθνους από την ιστορία, αλλά η ιστορία τούς διαψεύδει κατηγορηματικώς. Τότε, καταφεύγουν στην δημιουργία μιας ψευδούς ιστορίας, για να μπορούν ''φυσιολογικώς'' να αυτοϊκανοποιούνται, να βαυκαλίζονται ότι υπάρχουν..και να επιβιώνουν εργαζόμενοι ως σκλάβοι ή «βαποράκια» της Διεθνούς Μαφίας, για αλλότρια συμφέροντα….

Έτσι εταύτισαν τους ιστορικώς και εθνολογικώς υπαρκτούς Έλληνες Αρβανίτες, τους Έλληνες Βορειοηπειρώτες, με τους ιστορικώς και εθνολογικώς ανυπάρκτους Αλβανούς Σκιπετάρους. Επανέλαβαν ή μάλλον εφήρμοσαν την μέθοδο των Σκοπιανών ιστορικών που σφετερίστηκαν το όνομα, την γη, την εθνολογική καταγωγή και την ιστορίαν των Ελλήνων Μακεδόνων!

Κάπως έτσι, κατέληξαν (άραγε κατέληξαν ή ακόμη ψάχνουν;) στην άποψη ότι οι σημερινοί Αλβανοί κατάγονται….από τους αρχαίους Ιλλυριούς!

3 Αλβανία με την σημερινή έννοια, δεν υπήρχε ποτέ. Η λέξη Αλβανία, σημαίνει η Λευκή χώρα, η Ορεινή χώρα, με γεωγραφική και όχι εθνολογική σημασία, όπως και η λέξη Ιλλυρία.