ΤΟ  ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ  ΖΗΤΗΜΑ

«Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν όλαι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το θέμα (της Βορείου Ηπείρου) υφίσταται. Και εκείνον το οποίον απαγορεύεται εις τον αιώνα, είναι δι’ οιονδήποτε λόγον η απάρνησις του ιερού αιτήματος….. Καθ΄ όσον αφορά την Βόρειο Ήπειρο... η διεκδίκησις είναι ιερά και απαράγραπτος» [Γεώργιος Παπανδρέου (Ο «Γέρος της Δημοκρατίας»). Από ομιλία του στην Βουλή των Ελλήνων στις 12/6/1960].

ΜΕΡΟΣ 13ο

Ι. Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΑΟΖ  ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑΣ (2009)1

Η υπογραφή της Συμφωνίας Οριοθετήσεως των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, τον Μάρτιο του 2009, ερμηνεύθηκε από κορυφαίους διπλωματικούς και στρατιωτικούς παράγοντες ως αναγνώριση των υφιστάμενων χερσαίων συνόρων Ελλάδας - Αλβανίας, που ήταν ανοικτά, ως θέμα, από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η  υπογραφή εκείνης της συμφωνίας προκάλεσε απορίες, σχόλια και ερωτήματα, καθώς καλύφθηκε από πέπλο μυστικότητας και αποκρύψεως των πραγματικών στοιχείων και παραμέτρων που οδήγησαν στην υπογραφή. Η Συμφωνία έχει δύο όψεις:

-Την θετική όψη, γιατί αναγνωρίζονται ελληνική κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα στην αιγιαλίτιδα ζώνη και την υφαλοκρηπίδα –αντιστοίχως– στα νησιά Κέρκυρα, Οθωνοί, Ερεικούσα, όπως επίσης και στις μικρές βραχονησίδες που βρίσκονται στην περιοχή.

Σημειώνεται ότι η αναγνώριση αυτή, ειδικά για τους Οθωνούς, δεν ήταν αυτονόητη, καθώς σε παρόμοια διαδικασία οριοθετήσεως των ζωνών αυτών με την Ιταλία, η Ελλάδα είχε δεχτεί την απαίτηση της Ιταλίας για περιορισμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων αναφορικά με την υφαλοκρηπίδα του συγκεκριμένου νησιού. Υπό την πίεση όμως υψηλόβαθμων στρατιωτικών παραγόντων, που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις, η ηγεσία του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών μετέβαλε στάση και λογική, εγκαταλείποντας την υποχωρητικότητα που είχε επιδείξει αρχικώς, έναντι των Ιταλών διαπραγματευτών.

Με την ελληνοαλβανική συμφωνία, η νήσος Σάσων, καθώς και οι παρακείμενες μικρές βραχονησίδες, συμφωνήθηκε να έχουν υφαλοκρηπίδα. Η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε δηλαδή να έχει το αλβανικό κράτος από εδώ και στο εξής πλήρη δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας των νήσων αυτών!!! 2

-Την αρνητική όψη, γιατί το αλβανικό κράτος, με την υπογραφή της προαναφερθείσας συμφωνίας, κατοχυρώνει πλήρως και οριστικώς τα χερσαία σύνορα με την Ελλάδα, βάσει του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας του 1925. Αυτός ήταν ο διακαής πόθος όλων των αλβανικών κυβερνήσεων μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ιδιαίτερα του Εμβέρ Χότζα. Έτσι αποστερείται η Ελλάς του δικαιώματος να επαναφέρει το Βορειοηπειρωτική ζήτημα στους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς!!!

Στις 20 Μαρτίου 2009, λοιπόν, μονογραφήθηκε στα Τίρανα η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, αφού προηγήθηκε ένας χρόνος διαπραγματεύσεων (από τον Απρίλιο του 2008), που πραγματοποιήθηκαν σε τέσσερις γύρους από εκπροσώπους του ΥΠΕΞ, με επικεφαλής τον πρέσβη Γιώργο Σαββαΐδη. Βάση της συμφωνίας ήταν:

«Η αναγνώριση πλήρων δικαιωμάτων στο συνολικό έδαφος των δύο χωρών, δηλαδή σε όλα τα χερσαία και νησιωτικά εδάφη, σε νήσους, νησίδες, βράχους και υφάλους, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 της Συμβάσεως για το Δίκαιο της Θάλασσας». Με άλλα λόγια, η οριοθέτηση με την Αλβανία έγινε "με βάση την αρχή της μέσης γραμμής", δηλαδή της ίσης αποστάσεως ανάμεσα στις δύο χώρες.

Δυστυχώς για κάποιους και ευτυχώς για μερικούς άλλους, στις 27 Ιανουαρίου 2010, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, μετά από πρόταση του τότε αρχηγού της αντιπολιτεύσεως Έντι Ράμα, αποφάσισε να ακυρώσει την συμφωνία. Κατά τα αλβανικά ΜΜΕ, η συμφωνία ακυρώθηκε ομόφωνα από το 9μελές Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, με το επιχείρημα ότι η κατάρτισή της έγινε βάσει λανθασμένων διαδικασιών, γι’ αυτό και επροτάθη από αλβανικής πλευράς, η επαναδιαπραγμάτευσή της.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Αλβανικού Τύπου, ο Εισαγγελέας που ερευνά την συμφωνία για την ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, μετά από εντολή που έδωσε ο Πρωθυπουργός της χώρας, έχει «σοβαρές ενδείξεις» ότι η συμφωνία με την Ελλάδα βλάπτει σοβαρά τα συμφέροντα της Αλβανίας.

«Οι εισαγγελείς -σύμφωνα με τα Μέσα Ενημέρωσης- έχουν ερευνήσει την υπόθεση μετά την παραχώρηση όλου του υλικού από το Υπουργείου Εξωτερικών και κατέληξαν στο συμπέρασμα όπως υπάρχουν επαρκή στοιχεία, τα οποία επιβεβαιώνουν την παραβίαση του άρθρου 210 του ποινικού κώδικα», σημειώνει στο ρεπορτάζ του ο Ιλίρ Πάτσο.3

Η εισαγγελία Τιράνων φέρεται να έχει καλέσει 11 εμπειρογνώμονες της διαπραγματευτικής ομάδας που συμμετείχαν στην σύνταξη της αρχικής συμφωνίας μεταξύ των οποίων είναι οι: Ferit Hoxha, Kristaq Gerveni, Gazmend Turdiu. Δεν επιβεβαιώνεται εάν η λίστα αυτή περιλαμβάνει και τον πρώην υπουργό Εξωτερικών, Λουλεζίμ Μπάσα, ως το πρόσωπο που υπέγραψε την συμφωνία με την τότε ομόλογό του Ντόρα Μπακογιάννη.

Το πρόβλημα της ΑΟΖ με την Αλβανία δεν προέκυψε ουρανοκατέβατα. Θυμήθηκαν οι Αλβανοί 3 χρόνια μετά την υπογραφή της συμφωνίας ότι δεν τους συμφέρει; Όχι. Εδώ και τρία χρόνια γίνονται σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο από την Ελλάδα και όταν ανακοινώθηκε ότι υπάρχουν ενδείξεις για ποσότητες φυσικού αερίου, τότε και μόνο τότε, η Αλβανία ξεκίνησε την έρευνα για την προ 7ετίας συμφωνία.

Όταν ανακοινώθηκε από την ελληνική πλευρά, η διαδικασία παραχωρήσεως των οικοπέδων του Ιονίου σε εταιρείες, οι Αλβανοί ανακοίνωσαν με την σειρά τους ότι βρήκαν σοβαρές ενδείξεις ότι ζημιώνονται από την υπογραφείσα το 2009 συμφωνία.

Είναι ξεκάθαρο ότι η Τουρκία βρίσκεται πίσω από αυτές τις κινήσεις των Τιράνων. 4

Αν θα καταφέρουν οι Τούρκοι να μας δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα, με τα ύπουλα παιχνίδια τους, είναι θέμα κυρίως, δικό μας. Οφείλουμε να κατανοήσουμε ως έθνος ότι οι συμμαχίες έχουν αλλάξει. Αν δεν το καταλάβουμε σύντομα, τότε όλοι θα βρεθούμε ξαφνικά στην δίνη απρόσμενων και οδυνηρών τετελεσμένων.Το δόλιο τουρκικό σχέδιο θα έχει συνέχεια στην Κύπρο, στο Καστελόριζο, στο Ιόνιο πέλαγος.

Στην προσπάθεια περικυκλώσεως της χώρας μας που επιχειρεί ο νεοσουλτάνος Ερντογάν (και με τις ευλογίες του Βερολίνου), εμείς έχουμε μόνο δύο επιλογές:

1^η/ Δημιουργία-Ενίσχυση του άξονα: Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ.

2^η/ Σταθεροποίηση και προστασία του άξονα, με συνεργασία του Ρωσικού παράγοντα, εφ’ όσον υπάρξουν σαφείς εγγυήσεις, από αμφότερες τις πλευρές, για την οριστικοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ, συνολικώς στην Ελληνική επικράτεια (Όπως παρακάτω σχεδιάγραμμα) [Η δευτέρα επιλογή εξαρτάται από το κατά πόσον θα συνηγορήσουν οι δύο υπερδυνάμεις ΗΠΑ και Ρωσία, αφού συνεκτιμήσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα στην περιοχή].

Η Ελληνική ΑΟΖ περιλαμβάνουσα όλες τις σημερινές Ελληνικές θάλασσες, νήσους και βραχονησίδες.

                                                          

*

Οι Αλβανοί την τελευταία διετία παρουσιάστηκαν και πάλιν προκλητικοί, λέγοντας ότι θα βάλουν στην φυλακή την επιτροπή που διαπραγματεύτηκε αυτή την συμφωνία. Πιο συγκεκριμένα η εφημερίδα Καθημερινή, έγραψε προ καιρού:

«Τον Μάϊο του 2014, ο κ. Μπουσάτι κάλεσε δημόσια την Εισαγγελία των Τιράνων να ασκήσει έρευνα για την υπογραφή της συμφωνίας του 2009. Μιλώντας στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αλβανικής Βουλής, ο κ. Μπουσάτι είχε δηλώσει ότι έχουν βρεθεί παραβιάσεις του νόμου κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την ελληνική πλευρά το 2009 και πρόσθεσε ότι η Εισαγγελία μπορεί να διερευνήσει κατά πόσο ή όχι παραβιάσθηκε το άρθρο 210 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο προβλέπει ποινή φυλάκισης από 5 ώς 10 έτη για «συμφωνίες με ξένες χώρες για την εν μέρει ή πλήρη παράδοση εδαφών».

Στην συνέχεια αυτών των δηλώσεων, το αλβανικό ΥΠΕΞ διαβίβασε στην Εισαγγελία όλο το σχετικό υλικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγες μέρες αργότερα, η Αλβανία έλαβε το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας από την Ε.Ε.»

Ξαφνικά, μετά από αυτή την εξέλιξη, την Κυριακή 10 Αυγούστου 2014 δημοσιεύτηκε μια συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα που, μεταξύ άλλων, ανέφερε τα εξής:

«Στην περίπτωση της Συμφωνίας, εφαρμόστηκαν όλοι οι νόμοι και οι κανόνες του κράτους. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στηρίζεται στην διεθνή Συνθήκη του Montreux. Υπάρχουν δύο μέθοδοι. Στο 96% μέχρι 98% των περιπτώσεων, εφαρμόζεται αυτή που εφαρμόστηκε στην περίπτωση μας, και ονομάζεται μέθοδος του αναλογικού κανόνα και θα μπορούσε να την ελέγξει οποιοσδήποτε που έχει στοιχειώδεις γνώσεις από γεωμετρία και τοπογραφία.

Η δεύτερη μέθοδος, η οποία εφαρμόστηκε σε ποσοστό μικρότερο από το 2% των περιπτώσεων, είναι η μέθοδος των κόλπων που εισέρχονται σε βάθος στην στεριά. Τι απαιτεί η δεύτερη μέθοδος; Απαιτεί από τις δύο πλευρές να συμφωνήσουν πόσο θα πάρει η μία και πόσο η άλλη. Στην Ευρώπη η πρακτική αυτή εφαρμόστηκε σε 2 ή 3 περιπτώσεις. Στη μία περίπτωση, μεταξύ της Γερμανίας και της Δανίας, όπου η Γερμανία αποδέχθηκε τα αιτήματα της Δανίας.

Μετά από την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, η κυβέρνησή μου κατέστησε σαφές στην ελληνική πλευρά ότι δεν υπάρχει καμία άλλη εκδοχή εκτός από την εφαρμογή της απόφασης. Και πρότεινε να παραπεμφθεί το θέμα στο Δικαστήριο, ώστε να αποφασίσει το Δικαστήριο.»

Και καταλήγει με την παρακάτω, πολύ περίεργη, ακατανόητη και αινιγματική  φράση:

«Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε και ζήτησε να μην παραπεμφθεί στο Δικαστήριο του Αμβούργου, διότι ο πρόεδρός του ήταν Έλληνας και θα μπορούσαν να δημιουργηθούν προβλήματα, αλλά στο Δικαστήριο της Χάγης, κάτι για το οποίο και εμείς δεν είχαμε αντιρρήσεις».

Η τελευταία αυτή παράγραφος είναι εντελώς ακατανόητη διότι, αναφέρει ότι η τότε κυβέρνηση Καραμανλή-Μπακογιάννη, συμφώνησε η υπόθεση αυτή να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και όχι στο Διεθνές Δικαστήριο του Δίκαιου της Θάλασσας που εδρεύει στο Αμβούργο, γιατί ο τότε Πρόεδρος του Δικαστηρίου ήταν Έλληνας! Ο Σαλή Μπερίσα όμως εψεύσθη! Δεν ανέφερε το όνομα του δήθεν Έλληνα Προέδρου του Διεθνούς Δικαστηρίου του Δίκαιου της Θάλασσας (International Tribunal for the Law of The Sea), απλούστατα διότι το Δικαστήριο του Αμβούργου, από τότε που δημιουργήθηκε, δεν είχε ποτέ στην σύνθεσή του Έλληνα Δικαστή.

Επίσης ο Μπερίσα ανέφερε και μια άλλη μεγαλύτερη ανακρίβεια λέγοντας ότι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία έγινε με βάση την Διεθνή Συνθήκη του Montreux. Η Οριοθέτηση έγινε με βάση τη νέα Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας του 1982. Κατόπιν των παραπάνω:

-  Απαιτούνται περαιτέρω διευκρινήσεις και διαβεβαιώσεις από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να ακυρώσει αυτή την Συμφωνία και να προειδοποιήσει την γείτονα Σκιπερία/Αλβανία πως εάν δεν επικυρώσει αυτή την Συμφωνία, τότε ο αγωγός ΤΑΠ5 δεν θα περάσει από το έδαφός της και η Ελλάδα δεν θα της επιτρέψει να γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ.

-Αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά η αναξιοπιστία των Σκιπετάρων και το «ετερόφωτον» των αποφάσεών τους όσον αφορά στα εθνικά τους θέματα και ιδιαιτέρως το «καυτό» θέμα της ΑΟΖ.

-Επιβάλλεται από πλευράς Ελλάδος, η άσκηση σκληρότερης και απολύτως σύμφωνης με τα ισχύοντα διεθνώς, διπλωματικής πολιτικής απέναντι στο συστημικό κατασκεύασμα-κράτος, των Συνασπισμένων Φυλάρχων/Μαφιόζικων Οικογενειών Σκιπετάρων/ Κανουν-ιστών 6 (Σκιπερία ή Αλβανία), συνδυάζοντας την χάραξη της ΑΟΖ Ελλάδος-Αλβανίας, με το φλέγον και απαράγραπτον Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα (ανεκπλήρωτες μέχρι σήμερα οι  αποφάσεις της συνδιασκέψεως των Παρισίων το 1946, για την επίλυση του Βορειοηπειρωτικού ζητήματος). 7

Δυστυχώς, προς θλίψη και οργή των Ελλήνων, τα αυτονόητα, δύσκολα γίνονται αντιληπτά από τους σημερινούς Ελλαδίτες εξουσιαστές (συμπολιτεύσεως και αντιπολιτεύσεως) και ακόμη δυσκολώτερα από τους εξουσιαστές της χλιδάτης εθνομηδενιστικής αριστεροκρατίας....

Οι κινήσεις της Αλβανίας, μετά την ακύρωση της συμφωνίας και οι εκτιμήσεις των Αθηνών.

Η Αλβανία επιδιώκει νέα διαπραγμάτευση με την Ελλάδα, από μηδενική βάση, κάτι που αρνούνται οι Αθήνες. Τα Τίρανα έχουν αμφισβητήσει εμπράκτως και με συνεχείς ρηματικές διακοινώσεις τις περιοχές ερευνών της Ελλάδας, εφόσον δεν αναγνωρίζουν πλέον την συμφωνία του 2009. Κρίσιμης σημασίας θεωρείται η αμφισβήτηση της κυριότητας της χώρας μας του οικοπέδου 5 στο Ιόνιο και από το σημείο αυτό αρχίζουν τα σοβαρά προβλήματα για την Ελλάδα. 8

Σύμφωνα με έγκριτες νομικές πηγές, η κυβέρνηση Ράμα στην προσπάθειά της να αλλάξει τα δεδομένα και να πιέσει την Ελλάδα, απευθύνθηκε πριν από μερικούς μήνες σε κορυφαίο ευρωπαϊκό νομικό γραφείο προκειμένου να διερευνήσει τις πιθανότητες επιτυχίας από ενδεχόμενη προσφυγή σε διαιτησία ή στο Δικαστήριο της Χάγης. Επίσης απευθύνθηκε στο παράρτημα ενός από τα μεγαλύτερα αμερικανικά νομικά γραφεία, στο LATHAM+WATKINS, στον Καναδά. Επικεφαλής του νομικού τμήματος στο γραφείο αυτό είναι ο καθηγητής Ρόμπερτ Βολτέρα, διεθνολόγος ο οποίος είναι γνωστός στο Δικαστήριο της Χάγης, καθώς έχει αναλάβει πολλές υποθέσεις και για τον οποίον Έλληνες νομικοί μιλούν με σεβασμό.

Η προσπάθεια των Τιράνων να προσφύγουν μονομερώς στην Χάγη ή σε διαιτησία μέχρι στιγμής απέτυχε, καθώς η Ελλάδα δυσκόλεψε τις κινήσεις της με τις επιφυλάξεις που κατέθεσε στον ΟΗΕ τον περασμένο Ιανουάριο, μόλις πληροφορήθηκε τις κινήσεις του Ράμα. Με την δήλωσή της η Ελλάδα ανανέωσε την επιφύλαξη να μην εκδικάζονται στο Δικαστήριο αμυντικά μέτρα που λαμβάνει (οχύρωση νησιών), να μην εκδικάζονται χωρίς την συναίνεσή της προσφυγές από άλλα κράτη που αφορούν στην κυριαρχία και τα χωρικά ύδατα και τρίτο να μην εκδικάζονται προσφυγές χωρών που δεν έχουν συμπληρώσει ένα χρόνο από την υποβολή δηλώσεως περί υποχρεωτικής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου. Δηλαδή, αν σήμερα η Αλβανία καταθέσει δήλωση το Δικαστήριο της Χάγης θα την απορρίψει λόγω αναρμοδιότητας, εξαιτίας των ελληνικών επιφυλάξεων.

Πρόκειται προφανώς για ένα νομικό «κυνηγητό», την κατάληξη του οποίου δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε από τώρα, αλλά το πρόβλημα είναι κατά βάση πολιτικό και αυτό ανησυχεί την Ελλάδα. Οι Αθήνες έχουν απευθυνθεί και στις ΗΠΑ από τις οποίες ζήτησαν να μεσολαβήσουν ώστε να μην επιμείνουν τα Τίρανα στην πολιτική τους. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, η Ουάσιγκτον δεν φαίνεται προς το παρόν τουλάχιστον, διατεθειμένη να πιέσει τον «εκλεκτόν» της τυχοδιώκτη Ράμα, να αλλάξει τακτική.

Κατά τον Αλβανό υπουργό Εξωτερικών Ντ. Μπουσάτι, τα Τίρανα έχουν θέσει το ζήτημα της επαναδιαπραγματεύσεως της συμφωνίας του 2009 και στην Ε.Ε., ενώ σε πρόσφατη δήλωσή του σε αλβανικό τηλεοπτικό σταθμό, ακολουθώντας τουρκική ρητορική, είπε ότι: «δεν νομίζω ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος να προβεί σε μονομερείς ενέργειες, διότι αυτό θα δημιουργούσε επικίνδυνο προηγούμενο». Την φράση «μονομερείς ενέργειες» χρησιμοποιεί  η Τουρκία  και για τις έρευνες της Κυπριακής Δημοκρατίας και απειλεί την Ελλάδα  με πόλεμο σε περίπτωση ερευνών  ή στο ενδεχόμενο επεκτάσεως των χωρικών υδάτων.

Στις Αθήνες υπάρχει η ελπίδα ότι η συμφωνία μπορεί να επανεξεταστεί από την αλβανική πλευρά, μέσα από την σύσταση κοινών τεχνικών επιτροπών και να γίνει δεκτή με κάποιες αλλαγές που θα μπορούσαν να αφορούν την οριοθέτηση στο «τριεθνές» (το σημείο που συναντώνται οι υφαλοκρηπίδες-ΑΟΖ Ελλάδας, Ιταλίας και Αλβανίας και το οποίο δεν έχει με σαφήνεια οριοθετηθεί ούτε με την Ιταλία) και τις Διαπόντιες Νήσους (Ερεικούσα, Μαθράκι, Οθωνοί), την επανεξέταση αποδόσεως υφαλοκρηπίδας σε ακατοίκητες βραχονησίδες και το «κλείσιμο» κάποιων κόλπων από την αλβανική πλευρά (βάσει του οποίου ξεκινά ο υπολογισμός της μέσης γραμμής).

Το κύριο θέμα που έχει τεθεί από την αλβανική πλευρά, είναι η έκταση των απώτερων ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ βορείως της Κέρκυρας. Σε όποια περίπτωση, καθώς το 40% της συμφωνίας αφορά σε χωρικά ύδατα, όπου η οριοθέτηση είναι ανελαστική, δεν υπάρχει περιθώριο μεγάλων αλλαγών. Παρ’ όλα αυτά άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά το ζήτημα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, ότι αν δεχθούμε να υπαναχωρήσουμε από τις θέσεις μας της συνθήκης του 2009, και προχωρήσουμε σε αλλαγές δημιουργώντας προηγούμενο, δεν μας διαβεβαιώνει κανείς ότι σε επόμενο χρόνο, δεν θα υπάρξει νέα προσφυγή στο αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο και νέα ακύρωση της συμφωνίας.

Σε κάθε περίπτωση, οι Αθήνες πιστεύουν ότι, η παρά την επικύρωσή της από την αλβανική Bουλή, ακυρωμένη συνθήκη του 2009, για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών ανάμεσα στις δύο χώρες είναι σημαντική για την Ελλάδα, καθώς μπορεί να αποτελέσει  προηγούμενο εφαρμογής του δικαίου της θάλασσας στην ευρύτερη περιοχή, ιδιαίτερα σε σχέση με την αμφισβήτηση από την τουρκική πλευρά της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο. 

Είναι όμως αβέβαιο αν η αλβανική πλευρά θα δεχθεί επανεξέταση της ήδη υπογεγραμμένης συμφωνίας, καθώς δεν υπάρχει κανένα σχετικό δημόσιο δείγμα ανάλογης προθέσεως από την πλευρά της. Είναι επομένως ισχυρό το ενδεχόμενο τα Τίρανα να επιμείνουν στην διαπραγμάτευση και σύναψη νέας, διαφοροποιημένης συμφωνίας στο ζήτημα αυτό.

*

Η αναγνώριση των χερσαίων συνόρων, που είναι απότοκος της οριοθετήσεως των θαλασσίων ζωνών, ουσιαστικώς κλείνει την πόρτα στην διεκδίκηση και κατοχύρωση, εκ μέρους της Ελλάδας, των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών βάσει των διεθνών κανόνων και των συνθηκών του ΟΗΕ. Στην ουσία μάλιστα ακυρώνει την προσπάθεια για καταστατική αυτονομία περιοχών της Βορείου Ηπείρου.Υπό αυτήν την έννοιαν η ακύρωση της υπογραφείσης συμφωνίας, από την πλευρά των Αλβανών, υπήρξεν «θείον δώρον», καθ’όσον:

Παρά τις ευοίωνες προβλέψεις κάποιων υπεραισιόδοξων, η Ελλάς χάνει και το τελευταίο διαπραγματευτικό χαρτί που είχε στην φαρέτρα της, προκειμένου να αναγκαστεί η αλβανική πλευρά να συζητήσει το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, με τις προϋποθέσεις που προαναφέραμε (Βλέπε υποσ.7).

Η Βόρειος Ήπειρος, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής πατρίδος, καθηγιασμένο με το αίμα των ηρώων μας και τους τάφους των προγόνων μας. Εκείνο, πάντως, το οποίο οφείλουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις να γνωρίζουν είναι ότι το Βορειοηπειρωτικό υφίσταται! Και εκείνο το οποίο απαγορεύεται εις τους αιώνες, είναι η απάρνηση του ιερού αυτού αιτήματος!

Η διεκδίκησή μας για την Βόρειο Ήπειρο είναι ιερά, δικαία και απαράγραπτος.

                                                                               Συνεχίζεται

---

1 Η Ελλάδα, η Αλβανία, η ΑΟΖ και οι κατηγορίες, Δρ Εμμανουήλ Γούναρης, εμπειρογνώμων του δικαίου της θαλάσσης, 27 Αυγούστου2014--- ΑΟΖ - Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη - skopia@gr, 20 Ιαν. 2011--- Σωτήρης Σιδέρης, εφ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Πολιτική, 8 Νοε. 2015---Μιχ. Ιγνατίου, http://www.himara.gr, 14 Αυγ. 2014---tribune.gr.,Τουρκικός δάκτυλος βάζει βόμβα στη συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας για την ΑΟΖ,6 Αυγούστου 2014--- Εφ. ΤΟ  ΠΑΡΟΝ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 20 Οκτ. 2013.

2 Κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες από την εφημ. το «ΠΑΡΟΝ», από στρατιωτικούς παράγοντες, καθώς το ΥΠΕΞ έχει επιβάλλει εμπάργκο στην σχετική πληροφόρηση.

3 Το άρθρο 210 του αλβανικού Ποινικού Κώδικα, προβλέπει ότι οι συμφωνίες που έχουν συναφθεί με ξένες χώρες για παραχώρηση του εδάφους και υπονομεύουν την ακεραιότητα της χώρας, τιμωρούνται με πέντε έως δέκα χρόνια φυλάκιση.

4 Όπως είναι ξεκάθαρο ότι η Τουρκία υποδαυλίζει μέσω της Χαμάς την υπόθεση της Γάζας, με στόχο να μην προχωρήσουν οι Ισραηλινοί στην εξόρυξη του δικού τους φυσικού αερίου στο κοίτασμα του Λεβιάθαν, ούτε οι ισραηλινές εταιρίες να εξορύξουν το κοίτασμα της Κύπρου.

Η κίνηση της Αλβανίας και οι εξελίξεις στην Γάζα, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου που φαίνεται, στον υπόγειο ενεργειακό πόλεμο της Τουρκίας με στόχο να καταστρέψει οποιαδήποτε πιθανότητα δημιουργίας ενιαίας ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ και να σπάσει τον άξονα – συμμαχία που ουσιαστικά θα βάλει τον «μεγάλο Οθωμανό ασθενή» στο περιθώριο.

Επειδή για την Τουρκία το μεγάλο πρόβλημα σε αυτή την ιστορία λέγεται Καστελόρριζο, προετοιμάζουν το έδαφος της αντιπαραθέσεως και προσπαθούν από θέση ισχύος, μέσω της Γάζας και μέσω της Αλβανίας να «τρίξουν τα δόντια» στην Ελλάδα, στο Ισραήλ και την Κύπρο.

5  

Ο Aδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου ( Trans Adriatic Pipeline, TAP) είναι ένας υπό σχεδιασμόν αγωγός, με σκοπό την μεταφορά φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν στην Κασπία Θάλασσα. Θα περνά από την ελληνοτουρκική μεθόριο στην Θράκη και διασχίζοντας την Βόρεια Ελλάδα, θα περνά στην Αλβανία και στην συνέχεια υποθαλάσσια της Αδριατικής Θάλασσας θα καταλήγει στην Ιταλία. Από την Ιταλία, θα μπορεί να τροφοδοτεί και τις αγορές της Δυτικής Ευρώπης. Το κύριο κοίτασμα από το οποίο θα τροφοδοτείται ο αγωγός, θα είναι το πεδίο του κοιτάσματος Σαχ Ντενίζ ΙΙ στα ανοιχτά της Κασπίας.

6 Στην σημερινή Αλβανία του 21^ου αι. κυριαρχεί εδώ και αιώνες, ο μαφιόζικος νόμος «Κανούν».Το «Κανούν», ο κανόνας δηλαδή, πρωτοεμφανίστηκε στην πόλη Μρντίτα του αλβανικού βορρά τον 16ο αιώνα, ως ένας άγραφος εθιμικός κώδικας, με βάση τον οποίο οι ορεσίβιοι Αλβανοί λήσταρχοι, διευθετούσαν τις διαφορές τους και πραγματοποιούσαν τις κοινωνικές και οικονομικές συναλλαγές τους. Σιγά σιγά εξαπλώθηκε και στις άλλες περιοχές της χώρας και στα τέλη του 18ου αιώνα κυριάρχησε σ' ολόκληρη την Αλβανία, που τότε δεν είχε την σημερινή κρατική υπόσταση.

Συγκεκριμένος συγγραφέας αυτού του κώδικα δεν υπάρχει και η κάθε περιοχή, η κάθε πόλη είχε το δικό της εθιμικό δίκαιο περισσότερο ή λιγότερο αυστηρό. O νόμος του αίματος ήταν μόνο ένα μικρό κεφάλαιο του «Κανούν», αλλά το τρομερότερο. Κατ' αυτόν, όποιος σκοτώνει πρέπει να σκοτωθεί. Όταν γίνει ένα έγκλημα οι συγγενείς του θύματος πρέπει να πάρουν το αίμα πίσω. Μέσα στις πρώτες 24 ώρες, οι συγγενείς του θύματος έχουν το δικαίωμα από το «Κανούν», να σκοτώσουν τον δράστη ή οποιονδήποτε συγγενή του μακρινό ή κοντινό. Εάν το πετύχουν, έχουν το «καλό αίμα» και η κοινωνία τους τιμάει γι’ αυτό!

Την εποχή που φτιάχτηκε το «Κανούν» δεν υπήρχαν ούτε κράτος, ούτε συντεταγμένη κοινωνία για να τιμωρήσουν τον δράστη. Αλλά και σήμερα που υποτίθεται ότι υπάρχει συνταταγμένο κράτος, το «Κανούν» υπερισχύει του κρατικού δικαίου της Σκιπερίας/Αλβανίας!!! 
Τo Κανούν κατά μίαν βάσιμη εκδοχή, συντάχθηκε σε έγγραφο και κωδικοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Φραγκισκανό παπικό ιερέα Στέφεν Τζέκοβι (1874-1929), ο οποίος έπειτα από πολυετή έρευνα τοποθέτησε σε τάξη τους νόμους του Κανούν. Κατά την διάρκεια της παραμονής τους στην Βόρεια Αλβανία, οι Φραγκισκανοί «ιεραπόστολοι» συνέλεξαν και κατέγραψαν πολλά από τα ήθη και έθιμα της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων και των νομοθεσιών του άγραφου τότε νόμου του Κανούν. Το Κανούν εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1933, δέκα χρόνια μετά την δολοφονία του Τζέκοβι με οκτώ σφαίρες. Η πρώτη σφαίρα ήταν στον κρόταφο.

7 Στην Συνδιάσκεψη αυτή των Παρισίων το 1946, όπου ετέθη επανηλειμμένως το δίκαιο ελληνικό αίτημα για την Βόρεια Ήπειρο, απεφασίσθη τελικώς να λυθεί το Ελληνικό Θέμα (της αποδόσεως της ελληνικής Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα) από το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών των 4 Μεγάλων Δυνάμεων (Ρωσίας, ΗΠΑ, Αγγλίας, Γαλλίας), μετά όμως την λύση του Αυστριακού και του Γερμανικού Ζητήματος!

Το Αυστριακό λύθηκε προ πολλού το 1955, ενώ το Γερμανικό Ζήτημα (επανένωση Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας) λύθηκε τελικά πριν δύο δεκαετίες περίπου, από το αυτό Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών των Μεγ. Δυνάμεων, όπου εκκρεμεί νομίμως και διεθνώς, η Επίλυση του Βορειοηπειρωτικού (επανένωση της τρις απελευθερωθείσης Βορείου Ηπείρου με την υπόλοιπη Ελλάδα)!!!

8 Σύμφωνα με το balkanweb.com, ο Αλβανός πρωθυπουργός, αναφερόμενος στο «οικόπεδο 5», είπε ότι «έρευνες υδρογονανθράκων στην θαλάσσια περιοχή θα ξεκινήσουν, όταν επιλυθεί σε ποια χώρα ανήκει το κομμάτι αυτό της θάλασσας, που ανήκει, όπως νομίζω, στην Αλβανία».

Ο τυχοδιώκτης Έντι Ράμα έχει, κατά καιρούς, κατηγορήσει την προηγούμενη κυβέρνηση υπό τον Σαλί Μπερίσα ότι “πούλησε” το “οικοπέδο 5″ στην Ελλάδα, με την υπογραφή της συμφωνίας για την υφαλοκρηπίδα το 2009, η οποία στη συνέχεια ακυρώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, κατόπιν προσφυγής του Σοσιαλιστικού Κόμματος.