ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΤΑ «ΘΗΡΙΑ» ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΜΕΡΟΣ 3ο

4. Οι υπάρχοντες όροι στο Εβραϊκό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, που ερμηνεύονται ή υποδηλώνουν την έννοιαν «άνθρωπος» (Συνέχεια του 2ου μέρους).

ε. Οι ξεχωριστές γενεαλογίες των Αδάμ και Κάϊν.

1/ Η επιλεγμένη από τον Θεό βιολογική γραμμή του Αδάμ.

Όταν ο Κάϊν προέβη στην αδελφοκτονία «εξήλθε από προσώπου του Θεού και ώκησε εν γη Ναΐδ κατέναντι της Εδέμ» (ΓΕΝΕΣΗ: 4/16), κι εκεί «εγνώρισε την γυναίκα αυτού, και συλλαβούσα έτεκε τον Ενώχ» (ΓΕΝΕΣΗ: 4/17). Στην συνέχεια και έως τον στίχο 24, η Γένεση αναφέρει την γενεαλογία του Κάϊν («Καϊνική γραμμή»), δηλαδή τους απογόνους του ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ, όπως ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ αναφέρονται στην συνέχεια, οι απόγονοι του Αδάμ έως τον Νώε και τους υιούς του.

Με άλλα λόγια,  ο αποστάτης Κάϊν - και κατ' επέκτασιν οι απόγονοί του – απεκόπη από τους φυσικούς γονείς του και δημιούργησε με «ανθρώπους» αγνώστου φυλής και τρόπου δημιουργίας, μια δική του γενεά που ζούσε μακρυά και χωριστά από τους βιολογικούς του γονείς, τον Αδάμ και την Εύα.

Έτσι, ο Κάϊν απεκόπη από την γενεαλογία, (ή αλλιώς την φυλή) από την οποίαν θα προήρχετο ο προφητευμένος Μεσσίας Ιησούς Χριστός.

Αυτό, φαίνεται ξεκάθαρα στην γενεαλογία του Ιησού (ΛΟΥΚΑΣ: 3/21-38), και ιδιαίτερα στο στίχο 38, όπου στους προγόνους του Ιησού, περιλαμβάνονται ΜΟΝΟ πρόσωπα - απόγονοι της Βιολογικής Γραμμής (Φυλής) του ΑΔΑΜ, οι οποίοι (απόγονοι) ονομάσθηκαν με το όνομα του προπάτορά τους, δηλαδή «Αδάμ»/Αδαμικοί, κατά τον ίδιο τρόπο που οι απόγονοι του Ισραήλ (ή Ιακώβ) ονομάσθηκαν «Ισραήλ»/Ισραηλίτες!1

Τον ανωτέρω ισχυρισμό επιβεβαιώνει και η χρήση του όρου «αδάμ» στο πρωτότυπο Εβραϊκό κείμενο, ειδικά στα 16 πρώτα κεφάλαια, όπου απαντάται ΜΟΝΟΝ όπου γίνεται λόγος περί απογόνων της επιλεγμένης από τον Θεόν Αδαμικής γραμμής/Φυλής Αδάμ.2 Μετά το 16ο κεφάλαιο της Γενέσεως, δεν υπάρχει ξανά η λέξη «αδάμ» ως το τέλος του βιβλίου.

Η προτελευταία αναφορά της, γίνεται στην εποχή της Βαβέλ, στην ΓΕΝΕΣΗ, όπου διαβάζουμε τα εξής: «…κατέβη δε ο Κύριος δια να ίδη την πόλιν και τον πύργον τον οποίον ωκοδόμησαν οι υιοί των ανθρώπων» («μπενέ αδάμ» στο εβραϊκό κείμενο) [11/5].

Αυτό είναι σημαντικό, καθώς ο μέχρι τότε ενιαίος λαός Αδάμ, διασκορπίστηκε. Από τότε, διεσπάρησαν οι απόγονοι του Νώε (Η Αδαμική Γραμμή διεχωρίσθη σε τρείς επί μέρους βιολογικές/φυλετικές Αδαμικές συνιστώσες, Σημίτες, Χαμίτες, Ιαφεθίτες) και έπαψαν να υφίστανται ως ενιαίος λαός.

«Και ήν πάσα η γη χείλος εν, και φωνή μία πάσι…..και είπεν Κύριος: Ιδού γένος έν (Αδάμ) [ένας λαός] και χείλος έν πάντων (πάντες έχουσι μίαν γλώσσαν)...» (ΓΕΝΕΣΗ:11/1-6).

Παρατηρούμε ότι, μέχρι τον κατακλυσμό, αλλά και μετά απ' αυτόν (στην περίοδο συγχύσεως των γλωσσών), ο Θεός αναφέρεται και ασχολείται ΜΟΝΟΝ με τους ανθρώπους της Αδαμικής γραμμής, τους απογόνους της «φυλής Αδάμ».

Είναι μάλιστα ενδιαφέρον, ότι στην Γένεση η λέξη «αδάμ» χρησιμοποιείται για τελευταία φορά στο 16/11-12, για τον 1ο υιό του Αβραάμ, τον Ισμαήλ, [Ισμαήλ: Προϊστορικός γενάρχης των Ισμαηλιτών, μιας νέας φυλής εκ της Άγαρ (εξ ού και κατά μίαν εκδοχήν, η ονομασία των Αράβων Αγαρηνοί) εκτός Αδαμικής γραμμής, των σημερινών Αράβων που δημιουργήθηκε κατ’ ανάλογον τρόπον με εκείνην της Καϊνικής τοιαύτης].

Αν και η λέξη «αδάμ» φαίνεται να έχει πέσει σε αχρηστία, καθώς μετά τον κατακλυσμό η φυλή Αδάμ εξέλειπε, ο Θεός ασχολείται ακόμα με τους απογόνους του Νώε, ως «Αδάμ», και έτσι ονομάζει «αδάμ», τουτέστιν άνθρωπον, τον υιό του Αβραάμ, τον Ισαάκ, του βασικού εκπροσώπου της επιλεγμένης γενεάς από την οποίαν προήλθεν ο Ιησούς Χριστός.

2/ Οι βιολογικές γραμμές (γενεαλογίες) εκτός Αδαμικής γενεαλογίας.

Όπου αναφέρονται στην Π.Δ. άνθρωποι που δεν ανήκαν στην Αδαμική βιολογική γραμμή, την επιλεγμένη από τον Θεό Ιαχβέ γενεά, στο Εβραϊκό κείμενο δεν χρησιμοποιείται η λ. «αδάμ», αλλά η λέξη: «ενώς» (enowsh).

Ας δούμε μερικά χωρία:

ΓΕΝΕΣΗ:6/2-4: «… ιδόντες δε οι υιοί του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων ……και μετ’ εκείνο ως αν εισεπορεύοντο οι υιοί του Θεού προς τας θυγατέρας των ανθρώπων….εκείνοι ήσαν οι γίγαντες, οι άνθρωποι (Εβραϊκά «ενώς») οι ονομαστοί». (Μιλάει περί των μη Αδαμιτών Νεφιλείμ).3

        ΓΕΝΕΣΗ:13/13: «Οι δε άνθρωποι (Εβραϊκά «ενώς») οι εν Σοδόμοις...».

ΓΕΝΕΣΗ:20/8: «..εφοβήθησαν δε πάντες οι άνθρωποι (Εβραϊκά «ενώς») σφόδρα..», (όπου γίνεται λόγος περί των δούλων του Αβιμέλεχ, ήτοι περί μη ανηκόντων εις τον «λαό Αδάμ»).

ΓΕΝΕΣΗ:32/29: «..ου κληθήσεται έτι το όνομά σου Ιακώβ, αλλ' Ισραήλ έσται το όνομά σου, ότι ενίσχυσας μετά Θεού, και μετ' ανθρώπων (στα Εβραϊκά αναγράφεται «ενώς») δυνατός».

Εδώ πρόκειται για τα λόγια του Κυρίου προς τον Ιακώβ μετά την πάλη τους.

Ο Ιακώβ ή Ισραήλ, ως προπάτορας του νέου έθνους του Θεού, του Ισραήλ, καίτοι αποτελεί κλάδον της Αδαμικής γραμμής, αναφέρεται δια της λ. «ενώς» (ισχυρός άνδρας), επειδή θα καθίστατο δια των απογόνων του, ισχυρός μεταξύ των αλλοφύλων εθνών γύρω του.

ΓΕΝΕΣΗ:13/8: «είπεν δε Άβραμ τω Λωτ: Μη έστω μάχη ανά μέσον εμού και σου και ανά μέσον των ποιμένων μου και ανά μέσον των ποιμένων σου· ότι άνθρωποι (Εβραϊκά «ενώς») αδελφοί ημείς εσμέν».

Το χωρίο αυτό, φαίνεται ότι αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα. Εδώ ο Άβραμ και ο Λωτ, αν και απόγονοι του λαού Αδάμ, αναφέρονται ως «ενώς» και όχι ως «αδάμ». Για ποιο λόγο το χωρίο αυτό διαφέρει απ' όλα τα άλλα;4

3/ Η φράση «υιοί του Θεού», είναι κακή μετάφραση από το Εβραϊκό κείμενο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τους απογόνους του Κάϊν, που ήρθαν σε επιμιξία με τις γυναίκες της φυλής του Αδάμ, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της ηθικής καταστάσεως του κόσμου.

Μία πιθανή αιτιολογία είναι η εξής: Χρησιμοποιείται για τον Αβραάμ και τον Λωτ η λέξη «ενώς» διότι, τόσον αυτός, όσον και ο Λωτ, είχαν απωλέσει την συνείδηση της ταυτότητός τους ως μελών του «λαού Αδάμ», καθώς ο λαός αυτός είχε ήδη χαθεί 1.000 χρόνια πριν από την εποχή τους.

Αμέσως μετά μάλιστα, ο Θεός κάνει νέαν διαθήκη με τον Άβραμ, αλλάζοντάς του το όνομα σε «Αβραάμ».

Το όνομα Άβ-ραμ σημαίνει Πατήρ υψηλός, ανώτερος, ισχυρός{Αβ (Χαλδ.)=Πατήρ-Room(Χαλδ.)=Ύψος(κυριολεκτικά και μεταφορικά),δηλαδή το υψηλότερο σημείο της ανωτερότητος-Rowm(Χαλδ.)=Ανωτερότης, υψηλά-Ρώμη (Ελλην.)= Δύναμη, ισχύς}. 

Όταν ο Άβραμ έφθασε σε ηλικία ενενήκοντα ετών, παρουσιάσθη ο Θεός έκανε διαθήκη μαζί του και θέλοντας να δείξει στους κληρονόμους της υποσχέσεως το αμετάθετον της αποφάσεώς Του, την εγγυήθηκε με όρκο, αφού  τον μετωνόμασε σε Αβ-ρα(χ)άμ (Αβραάμ=Πατέρας πλήθους εθνών).

«..Τω γαρ Αβραάμ επαγγειλάμενος ο Θεός, επεί κατ’ ουδενός είχε μείζονος ομόσαι, ώμοσαι καθ’ εαυτού, λέγων ή μην ευλογών ευλογήσω σε και πληθύνων πληθυνώ σε….εν ώ περισσότερον βουλόμενος ο Θεός επιδείξαι τοις κληρονόμοις της επαγγελίας το αμετάθετον της βουλής αυτύ, εμεσίτευσεν όρκω…» (ΕΒΡΑΙΟΥΣ: 6/13-20)

Το χαρακτηριστικό όμως εδώ είναι, ότι o Θεός για πρώτη φορά κάνει διαθήκη όχι μόνον με αυτόν, αλλά και με τους απογόνους του.

Αυτό σημαίνει, ότι ο Θεός πλέον, παύει να ασχολείται με τον «λαόν Αδάμ», καθώς έχει πλέον διαθήκη με ένα νέον λαό, προερχόμενον βεβαίως, από την Αδαμική γραμμή.  Ένας νέος λαός προετοιμάζεται, και η Γένεση παρακολουθεί την προετοιμασία του. Έτσι οι χρησιμοποιούμενες λέξεις για τον «άνθρωπο» δεν συμπεριλαμβάνουν την ειδική λέξη «αδάμ». Ο νέος λαός που δημιουργείται, δραστηριοποιείται και ονομάζεται «Ισραήλ» (Ισχυρός).5

4/ Ο λαός Ισραήλ

α. Οι Διαθήκες του Θεού της Π.Δ. και του λαού Ισραήλ.

Ο Θεός κατά την προ Χριστού περίοδο, έκανε δυο βασικές διαθήκες με τον Λαόν Ισραήλ (Λ.Ι.):

.Την πρώτη με τον Πατριάρχη του Λ.Ι. Αβραάμ η οποία ήταν προσωπική, διαχρονική  και αμετάκλητη.

«Ιδού η διαθήκη μου προς σε: Θα γίνης γενάρχης πολυαρίθμων εθνών.Το όνομά σου δεν θα είναι πλέον Άβραμ αλλά θα ονομάζεσαι Αβραάμ, διότι σε έχω προορίσει ως πρόγονον και πατριάρχην πολλών λαών. Και θα στήσω την διαθήκην αυτήν μεταξύ εσού και των απογόνων σου έπειτα από σε, εις όλας τας γενεάς αυτών.Υπόσχεση παντοτεινή και ανέκλητη ότι θα είμαι δικός σου Θεός και Θεός όλων των μετά από εσένα απογόνων σου..»(ΓΕΝΕΣΙΣ:17/5-7)

Η διαθήκη αυτή, η οποία επαναλαμβάνεται στους απογόνους του Ισαάκ, Ιακώβ (Ισραήλ) και Δαυΐδ, και στην οποίαν υπάρχει διαχρονική υπόσχεση του Θεού ότι θα πάρει μαζί Του τους πιστούς απογόνους όλων των μετά Αβραάμ γενεών, σαν συγκληρονόμους της δόξης Του, έγινε με όρκον του Θεού.

«Διεθέμην διαθήκην τοις εκλεκτοίς μου, ώμοσα Δαυΐδ  τω δούλω μου. Έως του αιώνος ετοιμάσω το σπέρμα σου και οικοδομήσω εις γενεάν και γενεάν τον θρόνον σου»(ΨΑΛΜΟΙ:88/4-5).

«Ουδ’ ου μη βεβηλώσω την διαθήκην Μου και τα εκπορευόμενα δια των χειλέων Μου ου μη αθετήσω. Άπαξ ώμοσα εν τω αγίω Μου, ει τω Δαυΐδ ψεύσομαι» (ΨΑΛΜΟΙ:88/35-36). 

«Διότι όταν ο Θεός έδωκε υπόσχεση εις τον Αβραάμ, ωρκίσθηκε εις τον εαυτόν Του αφού δεν είχε άλλον μεγαλύτερον εις τον οποίον να ορκισθεί...και έτσι ο Αβραάμ με την υπομονήν του έλαβε την υπόσχεση....Έτσι και όταν ο Θεός ήθελε να δείξη σαφέστερα εις τους κληρονόμους της υποσχέσεως το αμετάβλητον της αποφάσεώς του, την εγγυήθηκε με όρκον...»(ΕΒΡΑΙΟΥΣ: 6/13-16).

.Την δευτέρα η οποία ήταν Εθνική. Αυτή «συμφωνήθηκε» δια του Μωϋσέως μεταξύ Θεού και παλαιού λαού Ισραήλ (Εβραίους). Αποτελεί ανανέωση της «συμφωνίας» που έγινε με όρκο του Λαού Ισραήλ, ο οποίος εδέχθη την διαθήκη και εγγυήθηκε ενώπιον του Θεού την τήρησή της.

«Ο Μωϋσής έλαβε το ήμισυ από το αίμα των θυσιασθέντων ζώων και το έθεσε εις δοχεία, το δε άλλο ήμισυ το έχυσε πλησίον του θυσιαστηρίου. Έλαβε κατόπιν το βιβλίον της διαθήκης όπου είχε γράψει τας εντολάς, ανέγνωσε αυτό εις επήκοον του λαού και οι Ισραηλίται είπαν: «Όλα όσα διέταξε ο Κύριος θα εφαρμόσωμεν και θα ακούσωμεν». Λαβών έπειτα ο Μωϋσής τα δοχεία με το αίμα ερράντισε με αυτό τον λαόν και είπεν: «Ιδού το αίμα της διαθήκης την οποίαν έκανε ο Κύριος προς εσάς, δια να εφαρμόσετε όλας τας εντολάς του» (ΕΞΟΔΟΣ:24/6-8. Βλέπε και ΕΞΟΔΟΣ:34/27 ).

«Διότι αφού ο Μωϋσής διεκήρυξε κάθε εντολή του νόμου εις όλον τον λαόν, επήρε το αίμα των μόσχων και των τράγων μαζί με νερό, κόκκινο μαλλί και ύσσωπον και ερράντισε το βιβλίον του νόμου και όλον τον λαόν και είπε: Αυτό είναι το αίμα της διαθήκης, την οποίαν διέταξεν ο Θεός σ’ εσάς...»(ΕΒΡΑΙΟΥΣ: 9/19)

Η Διαθήκη αυτή δεν ήταν αμετάκλητη αλλά ανακαλέσιμη.

Η τήρησή της εξηρτάτο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τους ίδιους τους Ισραηλίτες (Εβραίους).

«Εάν ακούσετε με προσοχή  την φωνή Κυρίου του Θεού σας, ώστε να τηρήτε και εφαρμόζετε τας εντολάς αυτάς τας οποίας εγώ σήμερον σας δίδω, Κύριος ο Θεός σας θα σας αναδείξει υπεράνω των εθνών της γης. Θα έλθουν εις σε (Λαέ Ισραήλ) όλες οι ευλογίες του Θεού.....Εάν δεν ακούσης και δεν υπακούσης εις την φωνήν του Κυρίου του Θεού σου, ώστε να φυλάττης και να εφαρμόζης όλες τις εντολές αυτού, τας οποίας εγώ σήμερον σου δίδω θα ξεσπάσουν εναντίον σου όλες αυτές οι κατάρες...Θα εξολοθρευθήτε ταχύτατα από την χώρα, εις την οποίαν τώρα εισέρχεσθε να κληρονομήσετε. Κύριος ο Θεός σας θα σας διασκορπίση εις όλα τα έθνη, από το ένα έως το άλλο άκρο της γης, και θα γίνετε εκεί δούλοι εις άλλους θεούς ψευδείς...Αυτοί είναι οι λόγοι της διαθήκης την οποίαν διέταξε ο Κύριος τον Μωϋσήν να συνάψη με τους Ισραηλίτες εις την χώραν Μωάβ, πλην της διαθήκης την οποίαν ο Κύριος συνήψεν με αυτούς εις το όρος Χωρήβ...»(ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Κεφ.28).

β .Η αποστασία των Ισραηλιτών       

Οι Ισραηλίτες του παλαιού λαού Ισραήλ, αποτελούσαν τον ευλογημένο  λαό του Θεού, αλλά δεν είχαν αυτό το προνόμιο ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ. Όσοι άκουγαν και τηρούσαν διαχρονικά τις Εντολές της Διαθήκης, ήσαν αιώνια ευλογημένοι και σεσωσμένοι. Οι λοιποί, οι αποστάτες ήσαν καταραμένοι και θα ετιμωρούντο σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις/κατάρες της διαθήκης, την οποίαν οι Ισραηλίτες απεδέχθησαν αβίαστα, με την θέλησή τους, και επικύρωσαν ομόφωνα (Στις ευλογίες και κατάρες ο Λ.Ι. αναφωνούσε «Γένοιτο!» και ο Μωϋσής εσφράγιζε την διαθήκην δια ραντισμού, του Νόμου και του λαού, με αίμα μόσχων και τράγων).

«Εάν λοιπόν ακούσετε και υπακούσετε εις πάσας τας εντολάς τας οποίας εγώ σήμερον σας δίδω, δηλαδή να αγαπάτε Κύριον τον Θεόν σας και αυτόν να λατρεύετε με όλη σας την καρδίαν και με όλη σας την διάνοιαν, ο Θεός θα στέλλη......ο Θεός θα δίδη....Όταν όμως φάγετε και χορτασθήτε, προσέχετε εις τον εαυτόν σας μήπως τυχόν ανοίξη εις τα υλικά η καρδιά σας....και παραβήτε το θέλημα του Κυρίου και λατρεύσετε άλλους θεούς και προσκυνήσετε αυτούς.......Βάλετε τα λόγια αυτά εις την διάνοιάν σας και εις την καρδιάν σας...Αυτά τα λόγια του Θεού πρέπει να τα διδάξετε εις τα παιδιά σας, δια να συνομιλούν γύρω από αυτά όταν κάθονται στο σπίτι, όταν περιπατούν εις τον δρόμον, όταν ετοιμάζονται να κοιμηθούν και όταν σηκώνονται από τον ύπνον...

Ιδού εγώ σας δίδω σήμερον την ευλογίαν μου και την κατάραν μου. Την ευλογίαν, εάν υπακούσετε εις τας εντολάς  Κυρίου του Θεού σας, όσας εγώ σήμερον παραγγέλλω προς εσάς. Την κατάραν δε, εάν δεν υπακούσετε εις τας εντολάς Κυρίου του Θεού σας, εάν παρεκκλίνετε και απομακρυνθήτε από την οδόν την οποίαν σας διέταξα, και πορευθήτε να λατρεύσετε άλλους θεούς, τους οποίους προηγουμένως δεν εγνωρίζατε. Όταν δε ο Κύριος σας εισαγάγη εις την χώραν προς την οποίαν μεταβαίνετε δια να κληρονομήσετε, θα απαγγείλετε τας μεν ευλογίας εις το όρος Γαριζίν, τας δε κατάρας εις το όρος Γαιβάλ» (ΔΕΥΤΕΡ: 11/13-29 και ΔΕΥΤ: κεφ. 27,28).

Ο παλαιός Λ.Ι. όμως, δεν ετήρησε την Εθνική Διαθήκη και απεστάτησε με αποκορύφωμα την μεγάλη αποστασία της αρνήσεως και σταυρώσεως του Ιησού Χριστού, ο οποίος ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο σαφώς και πολλαχού προφητευμένος στην Π.Δ. Δια τούτο κατεστράφη η Ιερουσαλήμ. Οι Ιουδαίοι/Εβραίοι/Ισραηλίτες, διεσκορπίσθησαν εκτός της Γης της Επαγγελίας, το δε όνομά τους παρεδόθη «εις ονειδισμόν, παροιμιώδες παράδειγμα τιμωρίας εκ μέρους του Θεού» (ΙΕΡΕΜΙΑΣ: 24/9-10).

γ. Οι Ιουδαίοι (Jews) του σημερινού κράτους Ισραήλ

Αυτοί που κατοικούν σήμερα στην πρώην «Γη της Επαγγελίας» και ισχυρίζονται ότι είναι Ισραηλίτες απόγονοι των Εβραίων/Ισραηλιτών της Π.Δ., ψεύδονται ασυστόλως και σφετερίζονται την ιστορία και το όνομα του αληθινού Λαού Ισραήλ της Π.Δ.

Οι πρώτοι (από ιδρύσεως) αλλά και οι τωρινοί κάτοικοι, ιδιαίτερα οι κυβερνώντες, του νεοσύστατου κράτους της Μέσης Ανατολής που οι ιδρυτές του το ωνόμασαν Ισραήλ, είναι Συναγωγή του Σατανά και φυσικοί διάδοχοι των διαβολικών γεωργών της παραβολής του αμπελώνος, οι οποίοι εφόνευσαν τον υιόν του οικοδεσπότου (Υιόν του Θεού Πατρός-Ιησούν Χριστόν) δια να σφετερισθούν την κληρονομίαν Του.

«Ξέρω ότι συκοφαντείσαι από εκείνους που λέγουν ότι είναι Ιουδαίοι ενώ δεν είναι, αλλά είναι Συναγωγή του Σατανά» (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ:2/9 και 3/9).

«...Οι γεωργοί όμως όταν είδαν τον υιόν, είπαν αναμεταξύ τους: «Αυτός είναι ο κληρονόμος. Εμπρός ας τον σκοτώσωμεν και ας πάρωμεν την κληρονομίαν του, και αφού τον συνέλαβαν τον ωδήγησαν έξω από το αμπέλι και τον εσκότωσαν....» (ΜΑΤΘΑΙΟΣ: 21/33-41).

Αυτοί οι κατ’ όνομα «Ισραηλίτες» (Jews), είναι τόσο Ισραηλίτες όσο «Μακεδόνες» είναι οι σημερινοί Σκοπιανοί.

Δεν είναι διάδοχοι του αληθινού Ισραήλ, αλλά βδελυροί και άφρονες απόγονοι των αποστατών και παρείσακτων του λαού Ισραήλ, «Φίλοι της ζάλης και εχθροί της γαλήνης», «απόγονοι του Κάιν-σπορά του φονέως» (Ρωμανού Αίνος, στ. 28-29 και 48-49\Πατμιακός κώδιξ, 213/ff.42v-44v).

Αυτοί οι νεοφοίνικες, νεοφαρισαίοι και νεοσαδδουκαίοι Nεοεποχίτες:

.Αρνούνται τον αποκαλυφθέντα ΙΑΧΒΕ της Π.Δ., τον ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ.

.Αποτελούν τους αρχιερείς και αξιωματούχους της στρατιάς του Αντιχρίστου.         

.Λατρεύουν ως «θεόν» τους τον Σατανά (στις συναγωγές, στοές και τα άλλα αποκρυφιστικά κέντρα) εξ όλης της ψυχής και όλης της διανοίας τους.

.Εξαφάνισαν πλήθος γραπτών, περί της ταυτότητός τους αποδεικτικών στοιχείων, ακόμη και παπύρους που περιελάμβαναν αρχαίους κώδικες της Π.Δ. και έχουν αποκλείσει, με κάθε αθέμιτο μέσο, οποιοδήποτε δίαυλο αναζητήσεως της Αληθείας.

.Θεωρούνται στον ίδιο βαθμό υπεύθυνοι (αυτουργοί, ηθικοί αυτουργοί, συνεργοί) γιατί επέβαλλαν την πνευματική ερήμωση στον σύγχρονο άνθρωπο με την κυριαρχία των Αντιχριστιανικών δοξασιών της Νέας Εποχής, όπως και οι μιαροί πρόγονοί τους, οι οποίοι ωδήγησαν τον παλαιό Λαό Ισραήλ στην αποστασία και αφαίρεσαν απ’ αυτόν τις «κλείδες τις γνώσεως» (τον πνευματικό θησαυρό των Ελλήνων), με την πυρπόληση των  βιβλιοθηκών της Αλεξανδρείας και Περγάμου.

.Απορρίπτουν τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, τόσον των Ο΄ όσον και των συμφυλετών τους Μασοριτών, ενώ φυσιολογικά, εάν ήσαν γνήσιοι απόγονοι του παλαιού λαού Ισραήλ, εάν ανήκαν στην Αδαμική γραμμή, θα έπρεπε να τα είχαν σαν Σύνταγμα και Ευαγγέλιόν τους.

.Αποδέχονται σαν «ιερό βιβλίο» μόνο το αποκρυφιστικό Ταλμούδ (Πορνογράφημα / Αντιχριστιανικό Ρυπαρογράφημα) το οποίον άρχισαν να συγγράφουν οι παρείσακτοι και ψευδαδελφοί Ισραηλίτες, οι «Ισραλοποιηθέντες» Χαλδαίοι μάγοι και Βαβυλώνιοι ιερείς του Βάαλ, από την εποχήν της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας.

.Προετοιμάζουν το έδαφος για την υποδοχή του αρχηγού τους, και ολοκλήρωση του Εωσφορικού Σχεδίου(LUCID), δηλαδή της καθυποτάξεως των πάντων, στο ΣΥΣΤΗΜΑ.6

*

Παρατηρούμε ότι, η λέξη «αδάμ», χρησιμοποιείται στην Γένεση ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα μέλη του επιλεγμένου από τον Θεόν λαού (Αδαμική Γραμμή), που θα οδηγούσε στον Ιησού Χριστό. Όταν αναφέρεται σε άλλους λαούς, χρησιμοποιείται η λέξη: «ενώς».

Πώς όμως εννοείται η διακυβέρνηση του Θεού επί των ανθρώπων; Την απάντηση στο ερώτημα αυτό, δίνει η ορθή ερμηνεία της λέξεως «αδάμ».

Ο Θεός, λέγοντας αυτά τα λόγια, δεν απευθύνεται, καθ' ημάς, γενικά στους ανθρώπους, ήτοι στο ανθρώπινο γένος, αλλά ειδικά στους «Αδάμ», ήτοι στην «ΦΥΛΗ ΑΔΑΜ», την Αδαμική Γραμμή, τον «ΛΑΟ ΤΟΥ ΑΔΑΜ».

Αυτόν τον λαό ξεχώρισε, για τους δικούς Του ανεξιχνίαστους λόγους, απ’ όλα τα λογικά δημιουργήματά Του, αυτόν καθοδηγούσε, με αυτόν (τρόπον τινά) συνεργαζόταν προς τον απώτερο σκοπό της γεννήσεως, εξ αυτού του λαού, του προφητευμένου Μεσσία. Αυτοί όμως, (οι «Αδάμ»), πολλάκις δεν συνεμορφούντο προς τις εντολές Του, ανεμειγνύοντο με τα γύρω έθνη παρήκουαν τις εντολές Του τις οποίες είχαν υποσχεθεί με όρκο ότι θα τηρούσαν και απετύγχαναν να γίνουν ο όντως εκλεκτός λαός Του.

Πιθανώτατα λοιπόν, ο Θεός αποφασίζει να άρει την «διακυβέρνησή» Του επ' αυτών, αφήνοντας έτσι ένα διάστημα 120 ετών προς μεταμέλειά τους, όπως αργότερα έπραξε το ίδιο με τους Νινευΐτες (ΙΩΝΑΣ:3/ 4), αλλά η έμπρακτη μεταμέλειά τους, άλλαξε την ειλημμένη απόφαση του Θεού, όπως το αυτό συνέβη και με το βασιλέα Εζεκία (ΗΣΑΪΑΣ:38/1 - 5).

Το γεγονός ότι ο Θεός αποφασίζει την καταστροφή του λαού Αδάμ δια του κατακλυσμού, θυμίζει ανάλογη απόφασή Του, να καταστρέψει τον παλαιό λαό Ισραήλ, κατά τον καιρό της περιπλανήσεως αυτού στην έρημο, και να δημιουργήσει ένα νέο έθνος, από τον Μωϋσή πλέον, με σκοπό να συνεχισθεί εξ αυτού πια, το σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου, ήτοι η έλευση του Μεσσίου. (ΕΞΟΔΟΣ:32/9 - 10).

Τον καιρό του κατακλυσμού όμως, δεν υπήρχε κάποιος ηγέτης σαν το Μωϋσή για να μεσιτεύσει υπέρ αυτών και να τους επαναφέρει στην τάξη, με αποτέλεσμα να χαθούν ως λαός. Έτσι, εξέλεξε τον Νώε ως προπάτορα εθνών, συνεχιστή της Αδαμικής/ανθρώπινης γραμμής, ώστε στον κατάλληλο καιρό, να επιλέξει από το σπέρμα του ένα νέο έθνος, όπως και έγινε.

Από την συνεκτίμηση των μέχρι τώρα προαναφερθέντων, προκύπτει το εξής θεμελιώδες ερώτημα:

Πως βρέθηκαν οι «άλλοι άνθρωποι» με τους οποίους ο Κάϊν δημιούργησε την δική του γενεαλογία, την Καϊνική γραμμή, όταν γνωρίζουμε πως εκείνη την περίοδο υπήρχαν επί της γης μόνον τρεις άνθρωποι (αδάμ): Ο Αδάμ, η Εύα και ο Κάϊν;

Η κατά δύναμη και με φόβο Θεού, απάντηση στο κολοσσιαίο αυτό ερώτημα, θα δοθεί με την αποκρυπτογράφηση της λέξεως «θηρία» της Αγίας Γραφής που ακολουθεί…

Συνεχίζεται

---

1 Άλλα παραδείγματα ονομασίας ενός λαού από το όνομα του προπάτορά τους, έχουμε στις φυλές των 12 παιδιών του Ιακώβ, που έδωσαν ο καθένας το όνομά του στην φυλή που προήλθε απ' αυτόν. Επίσης τον αδελφό του Ιακώβ τον Ησάφ (Ησαύ) ή Εδώμ που έδωσε το όνομά του στο λαό «Ησάφ» («Ησαύ») ή «Εδώμ»/ Εδωμίτες, τον υιό του Λωτ: Μωάβ, που έδωσε το όνομά του στους απογόνους του «Μωάβ»/Μωαβίτες, κλπ., (πρβλ. Γένεσις 19/ιθ΄ 37. 49/μθ΄ 1 - 28. Αριθμοί 20/κ΄ 18. Δευτερονόμιον 2/β΄ 4,5).

2 ΓΕΝΕΣΗ:2/β΄ 5,7,8,15,18, 5/ε΄ 1, 6/ς΄ 1 - 4β, 6/ς΄ 5 - 13, 7/ζ΄ 21,23, 8/η΄ 21 κ.ά.

3 Ποιοί είναι οι «υιοί τού Θεού» που αναφέρεται ότι πήραν για γυναίκες τους τις θυγατέρες τών ανθρώπων; Ήσαν «άνθρωποι», ή κάτι άλλο; Και αν ήσαν… άνθρωποι, γιατί αντιδιαστέλλονται από τους ανθρώπους;

Οι τρεις πιθανές ερμηνείες της φράσεως «υιοί τού Θεού» (Άγγελοι γαμπροί και γίγαντες.Τι ήταν οι υιοί Ελοχίμ και οι Νεφιλείμ; Και ποιες οι θυγατέρες Αδάμ; Τών Νικολάου Μαυρομάγουλου και Γεωργίου Τσιμπιρίδη,  www.oodegr.com/oode/genesis/gigant1.htm, 10 Μαρτίου 2017).

Τις παραθέτουμε, όπως κατεγράφησαν στην προμνησθείσα πηγή (ΣΣ: Το ποια θεωρούμεν εμείς ως πιθανώτερη ερμηνεία, θα αναλύσουμε κατά την μελλοντική παρουσίαση του θέματος: «Ποίοι ήσαν οι γίγαντες της Παλαιάς Διαθήκης;»):

1. Οι «υιοί τού Θεού» [ "μπενέ (α) ελο(χ)ϊμ"] ήταν εκπεσόντες άγγελοι, που επιθύμησαν τις γυναίκες τών ανθρώπων, πήραν σάρκα, τις παντρεύτηκαν, και τεκνοποίησαν μαζί τους. Το αποτέλεσμα αυτής τής ενώσεως, ήταν ότι τα παιδιά τους βγήκαν μη φυσιολογικά (γίγαντες/Νεφιλίμ), που όμως ήταν διεστραμμένοι, και ωδήγησαν στην ηθική κατάπτωση τού τότε κόσμου, με αποτέλεσμα την κάθαρση από τον Θεό, με τον κατακλυσμό τού Νώε.

2. Οι «υιοί του Θεού» ήταν άνθρωποι, οι ευσεβείς απόγονοι του Σηθ που συνέχιζαν την αληθινή λατρεία του Θεού, και γι’ αυτό ονομάζονται έτσι. Αυτοί, εξ’ αιτίας τής επιθυμίας τους για τις όμορφες θυγατέρες της γενιάς του Κάϊν («ενώς»), παρασύρθηκαν, και βυθίστηκαν στην κακία. 

4 Κατά τους μελετητές της Π.Δ., ο λόγος της εξαιρέσεως και της χρήσεως της λέξεως «ενώς» για τον Αβραάμ και τον Λωτ, φαίνεται να βρίσκεται στην εξής σκέψη: Ο Μωϋσής στην αφήγησή του, έχει ήδη σταματήσει να χρησιμοποιεί την λέξη «αδάμ» μετά τον καιρό του Νώε, εφ' όσον δεν υπήρχε πλέον ο ομώνυμος λαός. Όμως ο Θεός συνέχισε να την χρησιμοποιεί, βλέποντας στο πρόσωπο των απογόνων του Αδάμ, τον γενάρχη Αδάμ. Έτσι, την χρησιμοποιεί στα δύο αυτά τελευταία εδάφια, τόσον ο Θεός στην Βαβέλ, όσον και ο «άγγελος» για τον Ισμαήλ.

Ο Μωϋσής λοιπόν, εφ' όσον χρησιμοποιεί τα λόγια του Θεού και του «αγγέλου», είναι υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει τις φράσεις τους. (Για την περίπτωση του Θεού στην Βαβέλ μάλιστα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι χρησιμοποιείται με κατανοητό τρόπο, καθώς οι απόγονοι του Νώε, (οι νέοι «Αδάμ»), δεν είχαν διασκορπιστεί ακόμα, δημιουργώντας άλλους ξεχωριστούς «αδαμικούς» λαούς).

5 Ισραήλ: Όνομα δοσμένο, μετά την μυστηριώδη πάλη του με τον άγγελο, στον πατριάρχη Ιακώβ. Σημαίνει ότι «ενίσχυσε μετά Θεού και μετ’ ανθρώπων δυνατός έσται..» (ΓΕΝΕΣΗ: 32/28) ή διότι « εν τη κοιλία επτέρνισε τον αδελφόν αυτού και εν κόποις αυτού ενίσχυσε προς Θεόν» (ΩΣΗΕ: 12/4) [Πηγή: Λεξικόν της Αγίας Γραφής, Βασ. Μουστάκη, 1955, σ.87].

6 Το Παγκόσμιο δίκτυο κομπιούτερ του σχεδίου L.U.C.I.D. είναι τόσο αριστοτεχνικά σχεδιασμένο, ώστε κανείς δεν θα μπορεί να διαφύγει από την τεχνητή νοημοσύνη του που θα βλέπει και γνωρίζει τα πάντα. Σύμφωνα με το σχέδιο LUClD, υποχρεώνεται κάθε ενήλικας και παιδί ακόμα και τα νεογέννητα βρέφη να πάρουν μια Παγκόσμια Βιομετρική Κάρτα εξακρίβωσης των στοιχείων Ταυτότητας (Universal Βίοmetrics I.D. Card). Μια "Έξυπνη Κάρτα" δηλαδή, εφοδιασμένη με προηγμένης τεχνολογίας ηλεκτρονικό μικροτσίπ.

Αυτή η πανίσχυρη, επαναπρογραμματίσιμη κάρτα ταυτότητας θα μπορεί να αποθηκεύσει εκατομμύρια μπάϊτς (bytes) πληροφοριών που θα αφορούν τον φορέα της: τη φωτογραφία του, τα δακτυλικά και πελματικά αποτυπώματα, τη σάρωση της ίριδας του ματιού, το γονότυπο του DNA, τα δεδομένα του ανθρώπινου λευκοκυτταρικού αντιγόνου, την οικονομική κατάσταση και την προσωπική βιογραφία.

Οι φάκελοι του κυβερνοχώρου του LUClD θα γίνονται άμεσα διαθέσιμοι στους χιλιάδες ερευνητικούς και απρόσωπους πράκτορες των αστυνομικών υπηρεσιών και των κρατικών γραφειοκρατών ολόκληρου του κόσμου. Όλα τα βιογραφικά στοιχεία και οι προσωπικές πληροφορίες που μας αφορούν, θα μπορούν να συνδυαστούν, να διαδικτυωθούν, να διασταυρωθούν και να επεξεργασθούν από ένα ενιαίο Κεντρικό Αρχείο που θα εγκαταστήσει το Σύστημα.

Μέσα σ' αυτή την άβυσσο των πληροφοριακών τραπεζών δεδομένων θα εισρέουν ατέλειωτα ποτάμια πληροφοριών αμέτρητα τρισεκατομμύρια μπιτς (bits) δεδομένων στιγμιαία, σταθερά και μυστικά, συσσωρεύοντας και... συσσωρεύοντας ωκεανούς πληροφοριών.

Οι πληροφορίες επίσης θα εισέρχονται και από τους ψηφιακούς σαρωτές (σκάνερ) λέιζερ που υπάρχουν στα σούπερ μάρκετ, στα πολυκαταστήματα και στις εταιρείες, τράπεζες, που θα καταγράφουν κάθε προϊόν ή αγαθόν που αγοράζουμε ή συναλλασσόμαστε

Πληροφορίες για τις καθημερινές σας συνήθειες και κινήσεις θα εισέρχονται στο θηριώδες αυτό σύστημα και μέσω των κατασκοπευτικών δορυφόρων, που πετούν συνεχώς πάνω από τα κεφάλια μας, παρατηρώντας μας σαν τα ερευνητικά μάτια κάποιου υπερφυσικού ιπτάμενου αετού, έτοιμου να εφορμήσει και να κατασπαράξει τα άτυχα θύματά του.

Κρυμμένες, μικροσκοπικές βιντεοκάμερες θα καταγράφουν τις δραστηριότητές μας, μέσα και έξω από τα σπίτια μας, μέρα νύχτα, παραβιάζοντας βάναυσα το απόρρητο της ιδιωτικής μας ζωής, οι οποίες έχουν την δυνατότητα να μεταδίδουν αστραπιαία -μέσω των γραμμών οπτικών ινών τους τεράστιους, οπτικά καταγεγραμμένους, φακέλους δεδομένων στα κεντρικά του Συστήματος.(Πηγή:https://epistoligr.blogspot.com/2011/11/lucid.html#ixzz4fMn7OD4q).

Κατά τους Ελευθερόφρονες ανθρώπους, το σχέδιο LUClD  σημαίνει: Lucifer’s Universal Criminal Identification System [Το (παγκόσμιο) Εωσφορικό Σύστημα  αναγνωρίσεως της Εγκληματικής (Ανθρώπινης) Ταυτότητος]. Κατά τους συστημικούς σχεδιαστές του συστήματος, το LUClD σημαίνει: Logical Universal Communication Interactive Databank (Λογική Παγκόσμια Αλληλοεπιδρώσα Τράπεζα δεδομένων).