ΠΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΜΕΡΟΣ 3ο

Α. ΓΕΝΙΚΑ

Συμβατική/Συστημική Ελληνική Ιστορία (Διδασκομένη σε δημοτικά σχολεία, Γυμνάσια-Λύκεια και πανεπιστήμια)

Οι σελίδες της Συμβατικής/Συστημικής Ελληνικής Ιστορίας:

-Περιλαμβάνουν ένα συνοθύλευμα ιστορικών γεγονότων, ωραιοποιηθέντων, αναμεμειγμένων με μύθους, πλαστογραφημένα κείμενα, ή ιστορικά συμβάντα ερμηνευθέντα υποκειμενικώς, ακρίτως και απατηλίως, κυρίως λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων,

-Συνεγράφησαν από εντεταλμένους συστημικούς «ιστορικούς» και άλλους «επιστήμονες», σε μια προσπάθεια αναδομήσεως και αυθαίρετης ερμηνείας του παρελθόντος, προσαρμοσμένου στα Φραγκοπαπικά μυθιστοριογραφήματα, με στόχο συνήθως, την «ανθρωπιστική» ερμηνεία του παρόντος και την κατάθεση της συστημικής, διεθνιστικής/κοσμοπολίτικης προβλέψεως του μέλλοντος,

-Αφηγούνται κατορθώματα και αμαρτήματα με ανακρίβειες (ηρωοποίηση προδοτών, δοσιλόγων και προδοτικών πράξεων, αποσιώπηση ή σμίκρυνση ηρώων και ηρωϊκών κατορθωμάτων),

-Βρίθουν μύθων, πλανών και απατών, στηριζομένων κατά βάση, σε συστημικές πηγές, ενώ αποσιωπούνται άλλες με διαφορετική άποψη για  το ίδιο θέμα, κλπ.

Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος σημειώνει, ότι η ιστορία δεν πρέπει ν’ αναμειγνύεται με τον μύθο: «Η ιστορία κάθε έθνους σύγκειται ή από μύθους ή από γεγονότα τα οποία έχουν κάποιαν υπόσταση αλήθειας, συνυφάνθησαν όμως τόσο με τον μύθο, ώστε η διάκριση της ιστορίας από αυτά, αποβαίνει αδύνατος».1

Η αληθινή ιστορία, όμως, δεν ανέχεται να πέσει μέσα της το παραμικρό ψέμα, όπως και η τραχεία αρτηρία δεν θα ανέχονταν να μπει μέσα της το παραμικρό κατά την κατάποση.

«ἡ δὲ οὐκ ἂν τι ψεῦδος ἐμπεσὸν ἡ ἱστορία, οὐδὲ ἀκαριαῖον ἀνάσχοιτο, οὐ μᾶλλον ἢ τὴν ἀρτηρίαν τὴν τραχεῖαν παραδέξασθαι ἄν τι ἐς αὐτὴν καταποθέν» (Λουκιανός, Πῶς δεῖ ἱστορίαν συγγράφειν, 7).

*

Δυστυχώς, σήμερα ζούμε στον αιώνα των μύθων, των πλανών και των απατητικών εικόνων, της μεγάλης απάτης του Συστήματος, με αποτέλεσμα όχι μόνο να στερούμαστε στοιχειωδώς της γνώσεως του εαυτού μας και της πολυχιλιετούς ιστορίας μας, ως Ελλήνων, αλλά:

-Να δεχόμαστε μοιρολατρικώς την κονσερβοποίησή μας στο παγκόσμιο εργαστήριο του κοσμοπολιτισμού και της πανθρησκείας του Οικουμενισμού.

-Να βλέπουμε με έκπληξη, αμηχανία και αδιαφορία, να δίδεται η ταυτότητα του Έλληνα πολίτη στον οποιοδήποτε, από οπουδήποτε και αν προέρχεται, σε ό,τιδήποτε και αν πιστεύει.

-Να διαπιστώνουμε ότι ευρίσκεται ήδη σε εφαρμογή ένα σατανικό σχέδιο αφελληνισμού και αποχριστιανοποιήσεως (απορθοδοξοποιήσεως) των Ελλήνων, από Ελλαδίτες εξουσιαστές-διαχειριστές, που έχει σαν τελικό στόχο την πλήρη αποχρωματοποίηση της Εθνικής ταυτότητος των Ελλήνων.

Γιατί άραγε;

Οι βασικές αιτίες της σύγχρονης τραγωδίας των Ελλήνων είναι ότι μέχρι τώρα:

.Δεν γράφτηκε και συνεπώς ΔΕΝ διδάχθηκε, αληθινή, πλήρως καθαρή Ελληνική ιστορία, στην οποία να αναφέρονται με το όνομά τους και όχι αορίστως, οι πραγματικοί πολέμιοι-εχθροί του Ελληνισμού κατά την αρχαιότητα και οι εχθροί του Έθνους και της Ορθοδοξίας, από επικρατήσεως του Χριστιανισμού στην Ελλάδα μέχρι σήμερα (υπάρχουν και ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις που συνέγραψαν ιστορίαν με πολλές, περισσότερες αλήθειες και ολίγα λάθη, κυρίως εκ πλάνης, όπως π.χ. Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», του Γεωργίου Ασπρέα, Βραβείον Ακαδημίας Αθηνών, 1931. Σε καμμία σύγχρονη ιστορία όμως, δεν αναφέρονται συγκεκριμένως και αιτιολογημένως, οι προαιώνιοι και αμετανόητοι εχθροί του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας).

.Κανένας ή ελάχιστοι τόλμησαν να εναντιωθούν στους εντόπιους εξουσιαστές, να αποκαλύψουν την πραγματική τους ταυτότητα, τον ύποπτον ρόλον τους, και να τους πολεμήσουν μέχρις εσχάτων.

.Όλοι μας λίγο-πολύ ανεχόμαστε να μας εξουσιάζουν ή να ηγούνται στους διαφόρους τομείς της δημοσίας ζωής, άνθρωποι αμφιβόλου Ελληνικότητος, αλλοεθνούς καταγωγής, αγνώστων ή αντιχριστιανικών φρονημάτων, άθεοι, δεδηλωμένης συμπαθείας ή φανερής έξεως προς την ομοφυλοφυλία και άλλες ανώμαλες ορέξεις, παραχαράκτες της Ελληνικής ιστορίας, μεταλλάκτες της Εθνικής μας ταυτότητος, πιστά «κυνάρια»-υπηρέτες του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

Δεν γράφτηκε αληθινή Ελληνική ιστορία, διότι:

-Αδιάφοροι ανθρωπίσκοι, ανίκανοι δυτικολάτρες, αηδιαστικοί ευρωλάγνοι μισθοφόροι της αγραμματοσύνης και εραστές του σκότους που χρίσθηκαν ή αυτοχρίσθηκαν επιστήμονες, πλαστογράφησαν κείμενα, ερμήνευσαν γραπτά μνημεία κατ’ εντολήν ή κατά προσωπική κρίση, εκτίμησαν καταστάσεις με προκατάληψη και συνέταξαν νέα κείμενα, με επιπολαιότητα ή από αντιγραφή - συρραφή Φράγκικων ιστοριών και ανθελληνικών-αντιχριστιανικών εκθέσεων-ερευνών και πορισμάτων.

-Παραβλέφθηκε και συκοφαντήθηκε σκόπιμα ή από άγνοια, το αρχαιότερο βιβλίο της ανθρωπότητος, το βιβλίο των βιβλίων, η Παλαιά Διαθήκη, στην οποία υπάρχουν ανεκτίμητοι θησαυροί όχι μόνο για εμάς τους Έλληνες αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Στην Παλαιά Διαθήκη δίδονται απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα-ζητήματα (κυρίως οντολογικά) που απασχολούν σήμερα τους ανθρώπους,

-Έχουν ριφθεί στα αζήτητα ή έχουν αποσυρθεί από τα ράφια των περισσότερων βιβλιοθηκών, ιδιαίτερα γυμνασιακών και πανεπιστημιακών, παλαιά και αξιόπιστα βιβλία που περιέχουν αποκαλυπτικούς θησαυρούς γνώσεως (π.χ. Το εκπληκτικόν πεντάτομον βιβλίον ΩΓΥΓΙΑ, ή ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ, Αθαν. Σταγειρίτου, καθηγητού της Ελληνικής γλώσσης εν τη εν Βιέννη Αουστρίας Καισαροβασιλικής ή Ακαδημίας των Ανατολικών σπουδών,1815, εν τη τυπογραφία του Ιωάννου Βαρθ. Τσβεκίου.---Το σπάνιον από πάσης πλευράς, κυρίως  αρχαιότατων πηγών, Περί των Ο΄ ερμηνευτών της ΠΑΛΑΙΑΣ ΘΕΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ, Βιβλία Δ./Συνταχθέντα υπό του πρεσβυτέρου και οικονόμου του Οικουμενικού Πατριαρχικού Θρόνου, Κωνσταντίνου του εξ Οικονόμων…Αθήνησιν, εκ της τυπογραφίας Π.Β. Μελαχούρη και Φ. Καραμπίνη, 1844-1849),

-Ο σύγχρονος Έλληνας ζώντας μέσα σ’ ένα πέλαγος πλαστού ευδαιμονισμού και πνευματικής ερημώσεως, αδιαφορεί για τα πάντα και ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του, την «ζωούλα» του, το χρηματιστήριο, την αθλητική ομάδα του ή ό,τι θεωρεί πως είναι για την δική του ωφέλεια και προς το δικό του συμφέρον, άσχετα εάν αυτό προκαλεί Κοινωνική βλάβη, Εθνική ταπείνωση, ενταφιασμό του Ελληνισμού ή οδηγεί σε υποδούλωση των Ελλήνων.

Δεν γράφτηκε αληθινή Ιστορία και παράλληλα είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθούμε σήμερα τις αμέτρητες παραχαράξεις-πλαστογραφίες-απάτες της συμβατικής/Συστημικής Ιστορίας, διότι:

*Το Σύστημα (Σ) έχει ναρκοθετήσει όλες τις ατραπούς αναζητήσεως της αλήθειας και τις προσβάσεις προς τις πηγές αληθούς γνώσεως. Παράλληλα το Σ. επισείει το κατηγορητήριο του φανατικού, του ρατσιστή, του θρησκόληπτου, του εχθρού της δημοκρατίας και της «ανθρωπότητος», σε όποιον επιχειρήσει να αρθρώσει λόγον διαφοροποιήσεως, λόγον Ελληνικόν, λόγον Ελευθέρας Βουλήσεως και Αληθείας.

*Οι σημερινοί εξουσιαστές έχουν κατασκευάσει το στερεότυπο του Νεοέλληνα (Ν/Ε), ενός αλλοτριωμένου ανθρωποειδούς, το οποίον προβάλλουν και επιβάλλουν προς μίμηση, υποχρεώνοντας κάθε πολίτη να κάνει συνείδησή του ότι, δεν μπορεί να επιβιώσει στην σύγχρονη κοινωνία, εάν δεν αναγνωρίσει ότι είναι το περιεχόμενο ενός παγκόσμιου μοντέλου, του μεγάλου αδελφού, του Ευρωπαίου, του κοσμοπολίτη (πολίτη όλου του κόσμου).

*Ελληνόφωνοι (υπ)άνθρωποι που ζουν στο σκοτάδι και ασκούν έξωθεν δοθείσαν εξουσία, αφαίρεσαν από την πατρίδα μας την Ελληνικήν Εθνικήν ενδυμασίαν και την Ορθόδοξη πνευματική πανοπλία, και την έντυσαν με δυτικά-Φράγκικα/διεθνιστικά παραμυθολογήματα, ψευτο-ανθρωπιστικά ιδεολογήματα και ψευτο-δημοκρατικά πολιτικά «κουρελόπανα». Έτσι, μεταμόρφωσαν την Ελλάδα-Φως σε Ελλαδίτσα Ευρωζητιάνα και μετάλλαξαν τον υπερήφανο πνευματικό γίγαντα Έλληνα, σε φοβισμένο πνευματικό ανθρωποειδές ρετάλι-ελλαδίτη νάνο.

*Η ξενομανία, δηλαδή η σύνθεση της αμάθειας και των προσωπικών ανικανοτήτων, με το απατηλό προσωπείο του εκσυγχρονισμού, της προοδευτικότητος, της ανεκτικότητος και του εκπολιτισμού, έγινε εστία μολύνσεως και ανθελληνικών επιδημιών.

*Οι Έλληνες βομβαρδίζονται καθημερινά από τα ψυχοναρκωτικά προγράμματα και αποχαυνωτικά μηνύματα των ιουδαιοκρατούμενων ΜΜΕ, βυθίζονται ολοέν και περισσότερο σε λήθαργο, με αποτέλεσμα να μην αντιλαμβάνονται τον εχθρό που αλωνίζει στην χώρα τους, είναι δίπλα και μέσα στο σπίτι τους και λεηλατεί ο,τιδήποτε Ελληνικό και Ορθόδοξο.

*Στέρεψαν οι πηγές των πνευματικών ηγετών και προτύπων. Σήμερα οι ψυχές των Ελληνοπαίδων δεν ποτίζονται με το «ύδωρ της Ζωής» που είναι ο Ιησούς Χριστός, αλλά με το μολυσμένο νερό που αντλούν, ανενόχλητα, άθεοι-αντίχριστοι-ανθέλληνες-μισέλληνες νεροκουβαλητές, από τα υδραγωγεία του Φραγκισμού, τα φρεάτια των πορνοστασίων του Νεοφοινικισμού, και τις πηγές του απόκρυφου Αχαρνισμού.

*Οι Ν/Ε θεωρούν ως ελευθερία όχι την κατάσταση κυριαρχίας του Ελ-ληνικού και Ορθόδοξου Λόγου, αλλά τον πιθηκισμό του Δυτικού ωφελιμισμού και την μίμηση του Ευρωπαϊκού βαρβαρισμού.

*Πατέρες της σημερινής Ορθόδοξης του Χριστού Εκκλησίας, η οποία (εκκλησία) διέσωσε τον Ελληνισμό μέσα στους αιώνες, λησμόνησαν τα δόγματα της «άπαξ παραδοθείσης πίστεως», κηρύττουν ατιμώρητοι αιρέσεις και αντιεκκλησιαστικό πνεύμα και κατήργησαν ιερούς κανόνες (αποστολικούς-Οικουμενικών Συνόδων). Έτσι νόθευσαν ένα μέρος της Εκκλησιαστικής Ιστορίας και της Ορθόδοξης πίστεως αφού, όχι μόνο έπαυσαν να διδάσκουν-κατηχούν το ποίμνιο, αλλά να «συναλλάσσουν τον Λόγο του Θεού με κοσμικές μέριμνες και ορθολογιστικές απάτες» (ΜΑΤΘ: 13/12).

*Οι Ν/Ε έπλασαν νέο ψευδοθεό, τον Μαμωνά του Χρηματιστηρίου, καθώς και μαμωνιακές «θεότητες» (Στοιχήματα, Ξυστά, τυχερά παίγνια, καζίνο, κλπ), στους ναούς των οποίων προσέρχονται νύχτα-μέρα, και τους παρακαλούν να τους δώσουν χρήμα, δύναμη, εξουσία.

*Οι Ν/Ε τυφλωμένοι από τον Φράγκικο σκοταδισμό της (α)παιδείας και του μισελληνισμού, παραπατάνε, δέχονται αδιαμαρτύρητα ό,τι τους παρουσιάζουν σαν «εκσυγχρονιστικό», ό,τι συμβαδίζει με το συρμό και την λογική τους ή ό,τι  διατάσσεται από τις «ντιρεκτίβες» της Ε.Ε., μέχρι να αποβλακωθούν, να πέσουν κάτω και να ποδοπατηθούν από όλους.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες ποιός Έλληνας θα βρεί χρόνο να σκεφθεί την παρούσα κατάσταση, να αναζητήσει την αλήθεια για την ταυτότητά του, και να γράψει αληθινή ιστορία; Άλλωστε πως θα διακρίνει την απάτη από την αλήθεια;               

Προς αυτή την κατεύθυνση επιθυμούμε να συμβάλλουμε, κατά ανθρώπινη δύναμη, με την παρούσα θεματολογία περί «Πλανών και Απατών του Συστήματος». Για τον λόγο αυτό, απευθύνοντας και πάλι, ύστατη έκκληση  σε όσους έχουν τα αυτιά στο κεφάλι και όχι στην κοιλιά, υπενθυμίζουμε ότι το Σύστημα επιθυμεί να διατηρεί τους Έλληνες στο σκοτάδι και να τους παρουσιάζει το μαύρο ως άσπρο, προκειμένου:

1ον/ Να μην πληροφορηθούν ποτέ και ιδιαιτέρως οι Ελληνόπαιδες, ότι μόνον η Αγία Γραφή δίδει απαντήσεις σε ΟΛΑ τα οντολογικά ερωτήματα-ζητήματα που τους απασχολούν σήμερα  και γενικώτερα την ανθρωπότητα και ότι όλες οι σύγχρονες ανακαλύψεις, επιβεβαιώνουν την Αγία Γραφή.

2ον/ Οι προβαλλομενες συστημικές «γνώσεις» (πολιτικές, ιστορικές, πολιτιστικές, επιστημονικές, κλπ), να τους εντυπωσιάζουν/επηρεάζουν σε τέτοιο βαθμό ώστε, ποδηγετούμενοι από τα ΜΜΕ, να αποπροσανατολίζονται και να οδηγούνται σε ατραπούς ιστορικής, πολιτικής, εθνικής και αρχαιολογικής αγνωσίας, θρησκευτικής πλάνης, με τέτοιο πανούργο και σατανικό τρόπο, που να πιστεύουν ότι οι απατήλιες συστημικές «γνώσεις», είναι αληθινές και πρέπει να τις αποδέχονται ως δόγματα.

Αυτός είναι ο στόχος μας!

Η αληθινή γνώση, ο προβληματισμός και η αφύπνιση-απεξάρτηση ΟΛΩΝ των ναρκωμένων και σε κατάσταση πνευματικής τυφλώσεως και ψυχολογικής «στερήσεως», ευρισκομένων Ελλήνων (και δυστυχώς είναι αμέτρητοι οι Έλληνες που βρίσκονται σ’ αυτήν την απελπιστική/ απογοητευτική κατάσταση), αλλά και ξένων αναγνωστών του παρόντος ιστολογίου, επηρεασμένων από τις εκατοντάδες των μύθων, πλανών και απατών του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, με κύριον, λατρευόμενον περίπου ως πολιτική θεότητα και από τους πλέον εθνοκαταστροφικούς, εκείνον της κοινοβουλευτικής (ψευτο) δημοκρατίας / νεοφεουδαρχίας / βουλευτοκρατίας.

Β. ΠΛΑΝΕΣ  ΚΑΙ  ΑΠΑΤΕΣ  ΤΟΥ  ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (3η δέσμη)

-«Σε μια εποχή παγκόσμιου ψεύδους, το να λες την αλήθεια είναι μια πράξη επαναστατική.»

(George Orwel).

-«….και Πυθαγόραν ιστορούσιν…απελθείν εις Αίγυπτον και Βαβυλώνα, φιλομαθείας χάριν».  

(Στράβων, 14,57).

-«Ο Πυθαγόρας εμαθήτευσε στον Ούνοφη ή Οινοφέα από την Ηλιούπολη της Αιγύπτου…Τά περισσότερα από αυτά που λέγονται ιερογλυφικά γράμματα (ΣΣ: Αιγυπτιακές γραφές-εντολές), δεν διαφέρουν από τα πυθαγόρεια παραγγέλματα…»

(Πλούταρχος, Περί Ίσιδος και Οσίριδος, 10--Κλήμης, Στρωματείς).

-«Θέλει ο κύριος Κωλέτης να κυβερνήσει και την Ρούμελην. Τότε στέλνει εις Μισολόγγι έναν διοικητή προκομμένον σαν αυτόν, Γιάγκο Σούτζο τον λένε, ρωτάτε ποιος είναι και τον μαθαίνετε. Αφού πήγε αυτός εις το Μισολόγγι κ’ετοίμασε μπερμπάντες εκεί πολλούς, ύστερα ο Κωλέτης έστειλε και τον Γαρδικιώτη Γρίβα και μπαίνει με  προδοσιά μέσα εις την χώρα με το σώμα του και δίνουν ένα γύμνωμα από πράμα και τιμή των δυστυχισμένων Μισολογγιτών, οπού ζητούσαν τους Τούρκους, ότι ΔΕΝ έπαθαν περισσότερα από εκείνους…»

(Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη, Ιστορικές εκδόσεις 1821, σ. 163).

«Κατά τον de Goulevitch : Ο κ. Bakhmetiev, ο τελευταίος πρέσβης στις Η.Π.Α. των Ρώσων Αυτοκρατόρων, μας είπε ότι οι Μπολσεβίκοι, μετά τη νίκη τους ανάμεσα στα 1918 και 1920, τοποθέτησαν 600 εκατομμύρια ρούβλια στην τράπεζα  Kuhn Loeb and Co., εταιρεία του  Shiffs..»

(Forbes, B.C. Men who are making America, p. 230).

*

Παραθέτουμε την τρίτη δέσμη, δέκα (10) [61η-70η] από τις εκατοντάδες κυριώτερες πλάνες και απάτες, που μας έχει διοχετεύσει ή επιβάλλει διαχρονικώς το Σύστημα.

61η/ Ο Μαρξισμός είναι η (κοσμο) θεωρία, το ενιαίο σύστημα των φιλοσοφικών, οικονομικών και κοινωνικών ιδεών που θεμελιώνεται στα έργα του Καρλ Μαρξ και του Φρίντριχ Ένγκελς. Η πολιτική θεωρία και πρακτική που απορρέει από τα έργα αυτά, και στηρίζει μία σοσιαλιστική αντίληψη για την κοινωνία  αποσκοπούσα στον κομμουνισμό, στηρίζεται σε 4 άξονες:

.Τον διαλεκτικόν υλισμό2

Σύμφωνα με τον διαλεκτικό υλισμό, οι ιδιότητες του χώρου και του χρόνου, προσδιορίζονται από την φύση της ίδιας της ύλης. Το άφθαρτο και το άπειρο της ύλης καθορίζουν την αιωνιότητα του χρόνου αλλά και την απεραντοσύνη του χώρου.

«Η ύλη κινείται μέσα σε μια αιώνια κυκλική πορεία που θα ολοκληρώνει την τροχιά της μονάχα σε χρονικά διαστήματα που γι’ αυτά το γήϊνό μας έτος δεν επαρκεί πια σαν μονάδα μέτρησης (…) Μια κυκλική πορεία όπου κάθε πεπερασμένη μορφή ύπαρξης της ύλης, αδιάφορο αν πρόκειται για ήλιο ή για νεφέλωμα ατμού, για μεμονωμένο ζώο ή για κατηγορία ζώων, για χημική ένωση ή για διάσπαση, είναι το ίδιο παροδική και όπου τίποτα δεν είναι αιώνιο, εκτός από την αιώνια κινούμενη, αιώνια μεταβαλλόμενη ύλη και από τους νόμους που σύμφωνα με αυτούς κινείται και μεταβάλλεται».3

.Τον ιστορικό υλισμό (Η εφαρμογή των απόψεων του διαλεκτικού υλισμού στην ιστορία).

Ο ιστορικός υλισμός είναι η επιστημονική προέκταση των αρχών του διαλεκτικού υλισμού με σκοπό την μελέτη της κοινωνικής ζωής. Ο ιστορικός υλισμός εφαρμόζει τις αρχές του διαλεκτικού υλισμού στα κοινωνικά, πολιτικά και ιστορικά φαινόμενα.

Οι μορφές κινήσεως λοιπόν για τον διαλεκτικό υλισμό είναι πέντε: Η μηχανική, η φυσική, η χημική, η βιολογική και τέλος η κοινωνική.

.Την θεωρία περί υπεραξίας

Η Υπεραξία, (Surplus Value), είναι βασική έννοια της μαρξιστικής οικονομικής θεωρίας, σύμφωνα με την οποία υπεραξία (Mehrwert) είναι η διαφορά μεταξύ της αξίας που δημιουργούν οι εργαζόμενοι στην καπιταλιστική οικονομία και των μισθών με τους οποίους αμείβονται και οι οποίοι είναι πάντα χαμηλότεροι από αυτήν.

Διατυπώθηκαν πολλοί μαθηματικοί τύποι και μια πλειάδα στατιστικών συντεταγμένων για τον ακριβή προσδιορισμό της υπεραξίας μεταξύ των οποίων και ο παρακάτω σε απλή μορφή:

C+L=W4

.Την θεωρία περί κράτους και επαναστάσεως.

Η μαρξιστική-λενινιστική θεωρία του κράτους είναι παραδειγματική εφαρμογή των αρχών του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού. Στηρίζεται σε δύο βασικές θέσεις.

α. Το κράτος είναι γέννημα των ταξικών κοινωνιών. Συνέπεια αυτής της θέσεως είναι η θέση για τον μαρασμό του κράτους, στο ανώτατο στάδιο της κομμουνιστικής κοινωνίας, όπου οι τάξεις έχουν εξαλειφθεί.

β. Η πορεία προς το ανώτατο στάδιο του κομμουνισμού, όπου το κράτος είναι περιττό, είναι διαλεκτική και περιλαμβάνει το πρώτο στάδιο της σοσιαλιστικής οικοδομήσεως μέσα σε συνθήκες δικτατορίας του προλεταριάτου.

Η απελευθέρωση του ανθρώπου δύναται να πραγματοποιηθεί μόνο μέσω του επαναστατικού μετασχηματισμού της αστικής κοινωνίας σε κομμουνιστική κοινωνία, στο πλαίσιο της οποίας θα τερματιστεί η ατομική ιδιοκτησία, ο επιβεβλημένος καταμερισμός της εργασίας, αλλά και η ίδια η ταξική δομή. Όπως τονίζει ο Μαρξ, μέσω της κομμουνιστικής επαναστάσεως, το προλεταριάτο δεν θα αντικαταστήσει την κυριαρχία της αστικής τάξης, αλλά θα καταργήσει την κυριαρχία όλων των τάξεων, καταργώντας τις ίδιες τις τάξεις.

Σχόλιον

Την δεκαετίαν του 1990, όλοι εμείς οι νεώτεροι, εζήσαμεν την ιστορικήν νομοτελειακήν αποτυχίαν και κατάρρευση του κομμουνισμού. Ενώ κατέρρευσαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα του «Σιδηρού Παραπετάσματος», ουδείς μέχρι τώρα μας εξήγησεν επαρκώς την κολοσσιαίαν απάτην της Κομμουνιστικής Θεωρίας του Μαρξισμού –Λενινισμού, με αποτέλεσμα στις ημέρες μας, σε όλα σχεδόν τα σύγχρονα κράτη να υφίστανται κομμουνιστικά κόμματα (τι να προσδοκούν άραγε;), με εκπροσώπηση στα αστικά/δημοκρατικά κοινοβούλια (σε αντίθεση με τις διακηρύξεις του Μαρξισμού-Λενινισμού που είναι κατά της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και υπέρ της καταργήσεως των τάξεων και της λειτουργίας των δημοκρατικών κοινοβουλίων).  

Και όχι μόνον αυτό.  Σήμερα η αναδυομένη υπερδύναμη της Κίνας, διοικείται από ηγεσία με κομμουνιστική ιδεολογία, συνεργαζομένη τόσον με την….δημοκρατικήν υπερατλαντικήν δύναμη όσον και με τις δημοκρατικές ηγεσίες όλων των χωρών του κόσμου. Τι συμβαίνει άραγε; Τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά και την αποκάλυψη της Μεγάλης Απάτης της Συστημικής θεωρίας του Μαρξισμού-Λενινισμού, θα τις επεξεργασθούμε λεπτομερέστατα, μελλοντικώς.

62η/ Δεν υπάρχουν Σατανάς και δαιμόνια. Οι όροι αυτοί αποτελούν εφευρήματα των παπάδων και θρησκόληπτων, για να φοβίζουν τους ανθρώπους και να κρατούν ομήρους τους πιστούς και τους αφελείς.

63η/ Οι ψυχές των ανθρώπων που φεύγουν από την ζωή, μπορούν:

.Να επικοινωνούν με τους ζωντανούς( όταν αυτοί το επιθυμούν και τους καλούν με διάφορα συνθήματα) είτε με την βοήθεια τρίτων (μέντιουμ) όπως συμβαίνει στον Πνευματισμό, είτε και απ’ευθείας, χωρίς την διαμεσολάβηση τρίτου, όπως συμβαίνει με την νεκρομαντεία, την χρήση Channeling, κλπ.

.Να επανέρχονται (ξαναμπαίνουν) σε άλλα υλικά σώματα και να ξαναζούν, πολλές φορές σε διάφορες εποχές, ως άλλοι άνθρωποι πάνω στην γη( μετενσάρκωση).

64η/ Η Παρισινή Κομμούνα ήταν η εργατική επαναστατική κυβέρνηση που εγκαθιδρύθηκε στο Παρίσι μετά την εξέγερση της εθνοφρουράς και των εργατών της πόλεως και διήρκεσε από τις 26 Μαρτίου του 1871, μέχρι τις 28 Μαΐου του 1871.5

Η Κομμούνα  σχεδόν αμέσως μετά την επικράτηση της: Επέβαλε πάγωμα των τιμών στα ενοίκια κατά την διάρκεια του πολέμου, απαγόρευσε στα ενεχυροδανειστήρια να πωλούν αγαθά, καθώς οι εργάτες αναγκάστηκαν να βάλουν ενέχυρο τα εργαλεία τους κατά την διάρκεια του πολέμου, κρατικοποίησε την εκκλησιαστική περιουσία, ανέβαλε την υποχρέωση καταβολής των χρεών, εξίσωσε τους μισθούς των υπαλλήλων και τους επέβαλε ανώτατο όριο, κατήργησε τους τόκους και έκλεισε τις τράπεζες.

65η/ Η Λίλιθ ήταν η πρωτόπλαστη γυναίκα και φτιάχτηκε όπως ο Αδάμ από χώμα, οπότε ήταν ίση του, σε αντίθεση με την Εύα. Όταν ο Αδάμ προσπάθησε να την καθυποτάξει, η Λίλιθ πρόφερε το ιερώτερο από τα ονόματα του Θεού και υψώθηκε στον ουρανό.

Ο Αδάμ παραπονέθηκε στον Θεό, ο οποίος της έδωσε την επιλογή ή να υποταχθεί στον Αδάμ, είτε να φύγει από τον κήπο της Εδέμ και πολλά από τα παιδιά που θα κάνει να πεθαίνουν. Η Λίλιθ, για να μπορέσει να έχει ελεύθερη βούληση, διάλεξε να εγκαταλείψει τον Κήπο της Εδέμ. Έπειτα από την φυγή της, ο Αδάμ νιώθοντας μοναξιά παρακάλεσε τον Θεό και του έδωσε μια γυναίκα υποτακτική και υπάκουη, την Εύα.                                                             

66η/ Το όνομα Εθνική Εταιρεία έφερε ελληνική μυστική οργάνωση, κυρίως από στρατιωτικούς, που συστάθηκε στις Αθήνες τον Μάϊο του 1894 αποτελούμενη αρχικά από 14 μέλη και αποκλείοντας από αυτήν, αξιωματικούς με βαθμό ανώτερο του υπολοχαγού. Η αρχή αποδοχής μόνο χαμηλόβαθμων αξιωματικών παραβιάστηκε πολύ γρήγορα.6

Απευθυνόμενη προς τους Έλληνες «εν ονόματι του Θεού και της Πατρίδος», φερόμενος κύριος σκοπός της, όπως καταγράφεται στο καταστατικό του 1895, ήταν «η αναζωπύρωση του εθνικού φρονήματος, η επαγρύπνηση επί των συμφερόντων των δούλων Ελλήνων» και η «προπαρασκευή της απελευθέρωσης αυτών δια πάσης θυσίας». Τελικώς έπαιξε ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο κατά τα γεγονότα λίγο πριν τον καταστροφικό Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.

67η/ Το Πυθαγόρειο θεώρημα ή θεώρημα του Πυθαγόρα στα  μαθηματικά, είναι σχέση της Ευκλείδειας γεωμετρίας ανάμεσα στις πλευρές ενός ορθογωνίου τριγώνου. Συνεπώς αποτελεί θεώρημα της επίπεδης γεωμετρίας.

Σύμφωνα με το Πυθαγόρειο Θεώρημα, που εξ ονόματος αποδίδεται στον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Πυθαγόρα: «Εν τοις ορθογωνίοις τριγώνοις το από της την ορθήν γωνίαν υποτεινούσης πλευράς τετράγωνον ίσον εστί τοις από των την ορθήν γωνίαν περιεχουσών πλευρών τετραγώνοις».

Δηλαδή: «το τετράγωνο της υποτείνουσας (της πλευράς που βρίσκεται απέναντι από την ορθή γωνία) ενός ορθογώνιου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών».7

68η/ Οι αρχαίοι Ελληνες αποτύπωσαν την ιδέαν περί ενός Θεού, με το μόριον «ΕΙ», εις την εισοδον του Μουσείου των Δελφών ή ορθώτερον στον ναόν του Απόλλωνος. Το «ΕΙ» σήμαινε «Είσαι θεός» ή «εδώ κατοικεί ο Θεός».

Ο Ηράκλειτος μας αναφέρει ότι «Ο Άναξ ού το μαντείον εστί το εν Δελφοίς ούτε λέγει ούτε κρύπτει αλλά σημαίνει», «Η φύσις κρύπτεσθαι φιλεί». Κατ’ αυτόν το τρόπον το ΕΙ σχετίζεται με το Δελφικό Ε, το Γνώθι σ’ αυτόν και το Μηδέν Άγαν.

Το Γράμμα Έψιλον σαν σύμβολο σχετίζεται άμεσα με την Δελφική Ηλιακή μυσταγωγία, την μύηση του ανθρώπου στο ΦΩΣ. Η τοποθέτησή του στο αέτωμα του Δελφικού Ναού του ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ (θεού του Φωτός - Ηλιακή λατρεία), δηλώνει την αέναη σχέση του με το Φως, την τελείωση και ως εκ τούτου σαν Έψιλον υποδηλώνεται ο Φωτεινός. Το γράμμα Ε είναι σαν σχήμα η έκφανση της τριαδικότητας εξ ου και η τρείς φορές τοποθέτησή του εις το αέτωμα του Απολλώνιου ναού μια σε ξύλο, δεύτερη σε χαλκό και τρίτη σε χρυσό.

Το γράμμα Ε ως αριθμός συμβολίζεται με τον αριθμό 5. Τα 4 κοσμογονικά στοιχεία της Γής, του Αέρα, του Νερού και του Πυρ με την πεμπτουσία του Ουράνιου - Αιθέρα. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν τον Άνθρωπο. Ομοίως γνωρίζουμε ότι το ιερό πεντάγραμμο (πεντάλφα) συμβολίζει τον άνθρωπο και παράλληλα τα 5 στοιχεία που τον αποτελούν, κατά τους Πυθαγόρειους μύστες, όπου το είχαν σαν ιερό σύμβολο.

69η/ Ο Χριστιανισμός είναι μία θρησκεία που έχει ιουδαϊκές ρίζες….Δεν είναι παρά η συνέχεια του Ιουδαϊσμού αφού έχει ως αρχηγόν ένα εβραίον, αποδέχεται και εν πολλοίς στηρίζεται στην Παλαιά Διαθήκη που είναι το βιβλίον των εβραίων...έτσι συνιστά Εβραιοχριστιανισμόν.

70η/ Από τον 6ο αιώνα π.Χ., ο Ορφέας θεωρήθηκε ένας από τους βασικούς ποιητές και μουσικούς της αρχαιότητας, και ο εφευρέτης ή αυτός που τελειοποίησε την λύρα και τα τύμπανα. Με την δύναμη της μουσικής του και του τραγουδιού του, μπορούσε να γοητεύσει τα άγρια ζώα, να διεγείρει τα δέντρα και τους βράχους σε χορό, ακόμα και να σταματήσει την ροή των ποταμών.

Θεωρείται πως δίδαξε στην ανθρωπότητα τις τέχνες της φαρμακευτικής, της γραφής και της γεωργίας. Στενά συνδεδεμένος με την θρησκευτική ζωή, ο Ορφέας ήταν οιωνοσκόπος και μάντης. Εξασκούσε μαγικές τέχνες, ιδιαίτερα την αστρολογία, ίδρυσε ή κατέστησε προσβάσιμα πολλά σημαντικά μυστήρια, όπως αυτά του Απόλλωνος και του Θρακικού θεού Διονύσου.

Με τον όρο «Ορφικά» απεκλήθησαν πολλά ποιητικά έργα φέροντα κατά την αρχαιότητα το όνομα του Ορφέως. Ταύτα ήσαν τα Αργοναυτικά, τα Λιθικά και συλλογή ύμνων σε διάφορες θεότητες. Τα άπαντα των Ορφικών εξεδόθησαν υπό των  Abel (1885) και  G.Hermann(1905).8

Οι διδάσκοντες τις τέχνες, τις θεωρίες και θρησκευτικές τελετουργίες του Ορφέως, ονομάζοντο Ορφικοί ή Ορφεοτελεστές.

Συνεχίζεται

---

1 Ιστορία του ελληνικού έθνους, Τόμος Α΄ σ. 131

2 Ο διαλεκτικός υλισμός είναι ο φιλοσοφικός τρόπος αναλύσεως που μελετά τους γενικούς νόμους της διαλεκτικής, με τους οποίους επιτυγχάνει την ενότητα του γενικού με το ειδικό, με σκοπό το ξεσκέπασμα της απροσδιόριστης αμεσότητας που καταθλίβει την ίδια την σκέψη.

3 Φ. Ενγκελς: “Εισαγωγή στη διαλεκτική της φύσης”, από τα Διαλεχτά Έργα, Τόμος ΙΙ, Εκδόσεις Ιδιωτική, 1980, (σελ. 78-79)).

4 C είναι το σταθερό κεφάλαιο των υλικών που χρησιμοποιούνται σε μια περίοδο συν το αποσβενύμενο τμήμα των εργαλείων και των παραγομένων προϊόντων που χρησιμοποιούνται στην παραγωγική διαδικασία. [Μια περίοδος είναι συνήθως μια ημέρα, μια εβδομάδα, έτος, ή ένας μόνο κύκλος εργασιών που σημαίνει τον χρόνο που απαιτείται για να ολοκληρωθεί μια παρτίδα του καφέ, (για παράδειγμα)].

L είναι η ποσότητα του χρόνου εργασίας (μέσος όρος ικανότητας και παραγωγικότητας) που εκτελείται στην παραγωγή των τελικών προϊόντων κατά την διάρκεια της περιόδου.

W είναι η αξία του προϊόντος της περιόδου (προέρχεται από τη γερμανική λέξη για την αξία: Wert) [Πηγή: Ρόμπερτ Χεϊλμπρόνερ, Οι φιλόσοφοι του οικονομικού κόσμου «Το αμείλικτο Σύστημα του Καρλ Μαρξ» σσ. 187-232, εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ, 2001 ISBN 960-218-190-7]

5 Στις 26 Μαρτίου 1871, το Παρίσι εξέλεξε καινούργιο δημοτικό συμβούλιο, με πρόεδρο τον Λουί Ογκίστ Μπλανκί (Louis Auguste Blanqui 1805-1881) που ήταν φυλακισμένος από την κυβέρνηση, και στις 28 Μαρτίου ανακηρύχθηκε η Παρισινή Κομμούνα. Ο στρατός της πόλεως αντικαταστάθηκε από πολιτοφυλακή, αποτελούμενη από όλους τους πολίτες που μπορούσαν να πολεμήσουν.

Οι κομμουνάροι διεκήρυξαν το δικαίωμα κάθε Kομμούνας (Κοινότητας) ν’ αποφασίζει:

«Την ψήφιση του κοινοτικού προϋπολογισμού. την επιβολή και τη διανομή των φόρων. την κατεύθυνση των τοπικών υπηρεσιών, την οργάνωση της δικαιοσύνης, της αστυνομίας και της εκπαιδεύσεως. Την διοίκηση της κοινοτικής ιδιοκτησίας».

«Tην εξουσία του δήμου στον διορισμό, με εκλογή ή εντολή, με πλήρη υπευθυνότητα και μόνιμο δικαίωμα ελέγχου και ανακλήσεως όλων των δικαστών και των κοινοτικών αξιωματούχων όλων των ειδών».

«Tην απόλυτη εγγύηση της ελευθερίας του ατόμου, της ελευθερίας της συνειδήσεως και της ελευθερίας στην εργασία».

«Tην μόνιμη παρέμβαση των πολιτών στις κοινοτικές υποθέσεις, από την ελεύθερη έκφραση των ιδεών τους και την ελεύθερη υπεράσπιση των συμφερόντων τους».

«Tην οργάνωση της Άμυνας της Πόλεως και της Εθνικής Φρουράς, που εκλέγει τους επικεφαλής της και έχουν πλήρη υπευθυνότητα στην διατήρηση της τάξεως στην πόλη τους». (Διακήρυξη στον Γαλλικό Λαό, 19 Απριλίου 1871).

6 Κατ’ άλλους ιδρύθηκε από 15 χαμηλόβαθμους αξιωματικούς στις 12 Νοεμβρίου 1894, με την πρώτη τότε απλή επωνυμία "Εταιρεία". Στις 4 Σεπτ. 1895 τροποποιήθηκε το καταστατικό της και μετονομάσθηκε σε «Εθνική Εταιρεία». Τα πρώτα στελέχη της προέρχονταν από παλαιότερη οργάνωση που έφερε το όνομα «Εθνική Άμυνα» που είχε δράσει στηνν Κρήτη και την Θεσσαλία

7 Την παραπάνω αρχαία διατύπωση της προτάσεως του εν λόγω θεωρήματος, παρέχει ο Ευκλείδης στο πρώτο βιβλίο των Στοιχείων Γεωμετρίας του (47η πρόταση), με σχετική απόδειξη που κατά παράδοση οφείλεται στον Πυθαγόρα, ο οποίος κατ' άλλη, επίσης αρχαία, παράδοση, μετά την ανακάλυψή του αυτή θυσίασε προς τους θεούς εκατόμβη, γι' αυτό και το θεώρημα αυτό ονομάσθηκε «Εκατόμβη» ή «Θεώρημα εκατόμβης».

8 Σύμφωνα με μία περίληψη της Ύστερης Αρχαιότητας ενός χαμένου έργου του Αισχύλου, ο Ορφέας στο τέλος της ζωής του περιφρόνησε την λατρεία όλων των θεών εκτός του Ηλίου, τον οποίο αποκαλούσε Απόλλωνα. Ένα πρωϊνό ανέβηκε στο όρος Παγγαίον (όπου ο Διόνυσος είχε ένα μαντείο) για να χαιρετήσει τον θεό κατά την ανατολή, αλλά σκοτώθηκε από Θρακικές Μαινάδες, επειδή δεν τιμούσε τον πρώην προστάτη του, τον Διόνυσον. Είναι «σημαντικό» πως ο θάνατός του είναι ανάλογος με τον θάνατο του Διονύσου.