TΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

                                                            Τρομοκρατίας Νονός.

                                                            Οχλοκόπων Υπερπολίτευμα.

 

                                                             Σανχέντριν Eωσφοριστών.

                                                             Υπερκόμπων Έρεισμα.

                                                             Σιωνιστών Κοσμοθεώρηση.

                                                             Ταλμουδιστών Ιδεολογία.

                                                             Ηλεκτρονικόν Φυλακιστήριον.

                                                             Μισανθρωπιστών Οχύρωμα.

                                                             Αντιχριστιανισμού Κοσμοδίκτυον.

MEΡΟΣ 22ον

 

8. Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ (18oς-19ος αι.) [Συνέχεια 21ου μέρους]

β. Πόλεμοι-Επαναστάσεις [Συνέχεια 21ου μέρους]

3/. Η Γαλλική Επανάσταση (Συνέχεια 21ου μέρους).

η/. Η ταυτότητα των Οργανωτών, εμπνευστών, υποκινητών και χορηγών της Γαλλικής Επαναστάσεως.

1//. Η οργάνωση και εκτέλεση του Σχεδίου για την Γαλλική Επανάσταση (Γ.Ε.) ανατέθηκε στην ελεγχομένη από την οικογένεια Ρόθτσιλντ, μασονική στοά των Ιλλουμινάτων της Φρανγκφούρτης. Ως πρώτος εμπνευστής και οργανωτής του συνωμοτικού σχε­δίου δράσεως, φέρεται ο υιός του Άμσελ, Μάγιερ Μπάουερ, δανειστής χρη­μάτων, αδίστακτος τοκογλύφος και τραπεζίτης, ιδρυτής του οίκου των ΡΟΘΤΣΙΛΝΤ (Rothchild=Κόκκινη ασπίδα).

Tο θέμα της εμπλοκής των Βαυαρών Illuminati στην συνωμοσία για την λεγομένη Γαλλική επανάσταση, ανεφύη όταν ο απεσταλμένος των Γερμανών Ιλλουμινάτων Johann Jakob Lahz, επλήγη από κεραυνόν και εφονεύθη στην περιοχή Regensburg, πρότερον γνωστή ως Ratisbon. Η αστυνομία ανεκάλυψε εμπιστευτικά έγγραφα για τα σχέδια των Illuminati, περί ενός παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος, τα οποία σε συνδυασμό με τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» που απεκαλύφθησαν αργότερα, επιβεβαιώνουν την ύπαρξη σχεδίου των Ιλλουμινάτων για έκρηξη ενός παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος, με στρατηγικόν στόχον την καταστροφή του Χριστιανισμού και την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας υπερκυβερνήσως.

Έχει καταγραφεί  ότι ο καθηγητής Καρλ Ρίττερ, είχε πεί πως: «το παιγνίδι αυτό άρχισε από το λογιστικό γραφείο του Άμσελ Μάγερ Μπάουερ (Ρόθτσιλντ) που βρισκόταν στην Φράνγκφουρτ-ον δε-Μέϊν στην Γερμανία, όταν δέκα τρείς χρυσοχόοι αποφάσισαν να εκθρονίσουν όλες τις εστεμμένες κεφαλές της Ευρώπης, να καταστρέψουν όλες τις υπάρχουσες κυβερνήσεις και να εξαφανίσουν όλες τις οργανωμένες θρησκείες, πριν εξασφαλίσουν τον απόλυτο έλεγχο του πλούτου, των φυσικών πηγών και του ανθρώπινου δυναμικού ολόκληρου του κόσμου και να εγκαθιδρύσουν ένα σατανικό Δεσποτισμό…».1

Ο Alloys Hoffman, ο εκδότης της εφημερίδας της Βιέννης (Journal de Vienna), έγραψε το 1793:

«Δεν θα σταματήσω ποτέ να επαναλαμβάνω ότι η γαλλική Επανάσταση προκλήθηκε από την μασονία και ότι οργανώθηκε και καθοδηγήθηκε από τους διανοούμενους και τους Ιλλουμινάτι».2

2//. Aξιόπιστα και μη επιδεχόμενα αμφισβήτηση ντοκουμέντα, τουλάχιστον για τους  αδέσμευτους μελετητές του θέματος, περί της ενεργού συμμετοχής και τον συνωμοτικόν ρόλον των Illuminati, στην Γ.Ε. καταγράφονται από δύο σύγχρονους της Γ.Ε. ερευνητές, τον πολιτικό αρθογράφο Ιησουΐτη Abbé Augustin Barruel3 και τον επιστήμονα (φυσικό και μαθηματικό), John Robison.4  Αποσπάσματα από τα έργα τους παραθέτουμε κατωτέρω:

α//. On the matter of Illuminati involvement in the French Revolution, evidence of the Bavarian Illuminati conspiracy emerged when the Illuminati emissary Johann Jakob Lahz (1735-July 20, 1785) was struck by lightning and killed at Regensburg, formerly known as Ratisbon. The police found he was carrying papers documenting the Illuminati's plans for international revolution. In common with the Protocols, the Illuminati program included world government and the destruction of Christianity.

The Bavarian government published details of the Illuminati conspiracy and sent copies to European heads of church and state, but the warning went unheeded. Less than four years after Lanz' death and the discovery of the plans for international revolution, the French Revolution commenced on Bastille Day, July 14, 1789. Within a few more years, tens of thousands were executed during the 1793-4 Reign of Terror as "enemies of the revolution".

β//. Ο Barruel στο έργο του  [Memoirs Illustrating the History of Jacobinism, The antisocial conspiracy,1797], among others, says:

.Mirabeau was an "example" of "some of the most famous adepts", and Mauvillon was his "initiator and recruiter". Also see p. 210 for more on Mirabeau [p. 187].

.There were three lodges at Paris that were at the head of the secret societies. One of these was The Grand Orient, which was like a sort of Masonic parliament. As early as 1787 there were 282 towns in France with regular Lodges under the direction of the Grand Master. Paris alone had 81. Another Lodge at Paris was United Friends or Les Amis Reunis; it was involved with foreign correspondence. [p. 212]

.«...it was to the Committee of the Amis reunis that Mirabeau had directed the illuminizing brethren from Germany.» [p. 228].

.«The day of general insurrection is fixed for the 14th of July 1789. At the same, and in all parts of France, the cries of Equality and Liberty resound from the Lodges. [...] ...France had in a single day been overwhelmed by a million of demoniacs, who with horrid yell proclaimed their Equality and Liberty, while they were committing the most abominable outrages. And who were the men that presided over these primitive disasters? History immediately points to a new den of conspirators, holding their meetings at Versailles, under the title of the Breton Club. And who are the members of it? Mirabeau, Syeyes, Barnave, Chapellier, the Marquis de la Coste, Glezen, Bouche, Petion; in short, an aggregate of the most profound adepts, both of the capital and of the provinces, who supply the place of the central committee, and by means of the established correspondence fix the time and manner of the insurrection.» [Ibid. p. 232].

Barruel's work comes in five volumes. Volume IV is the "Historical Part", which is probably the most useful here, available at the .pdf link above, and is the volume cited below. Part III for example, available as a Free Google eBook, is largely about the "Code of the Illuminees".

γ//. Within a decade of Bastille Day, French publicist and Jesuit priest Abbé Augustin Barruel and Scottish physicist John Robison independently wrote exposés of the Illuminati plot:5

First Page of John Robison´s «Proofs of a Conspiracy Against all the Religions and Governments of Europe» (1798).

 According to John Robison’s proofs,  French Revolution was the result of a clandestine intrigue by the Illuminati and Freemasons (the work's full title was  «Proofs of a Conspiracy against all the Religions and Governments of Europe, carried on in the secret meetings of Freemasons, Illuminati and Reading Societies»). The secret agent monk, Alexander Horn provided much of the material for Robison's allegations.

"Proofs of a Conspiracy" was written by John Robison, a Scottish professor, to warn Britain and other kingdoms that the forces which toppled the French monarchy and started The Terror were still active. In his book, Robison traced the story of the 1776 founding of the Bavarian Illuminati by Adam Weishaupt, a professor at Ingolstadt and the suppression of the order by the royal and church authorities of Bavaria in 1785. The Illuminists went underground all over Europe and used existing Masonic lodges or set up their own as a cover for their activities. In Paris, the Duc d'Orleans headed the Illuminist front called the Grand Orient Lodge, his base to conspire against the ruling House of Bourbon. The English and Scottish lodges were generally apolitical amd many worked actively to keep out Illuminists as insincere applicants, but Robison maintained that some continental lodges remained hotbeds of revolutionary plotting, and therefore dangerous, at the time he wrote. Robison was a contemporary and collaborator with James Watt (with whom he worked on an early steam car), contributor to the 1797 Encylopedia Britannica, professor of philosophy at the University of Edinburgh, and inventor of the siren.

δ//. Leopold Hoffman was a "renegade Illuminist in the Hapsburg capital of Vienna [who] first identified revolution with Illuminism." Professor Hoffman of the University of Vienna, was zealously spreading the theory of a Freemasonic conspiracy. So, this was an Illuminee "whistleblower" who exposed how the conspirators planned to start the revolution in France and then continue worldwide.

3//. Terry Melanson includes Count Honoré Mirabeau (born Gabriel Riqueti) in a list of 10 notable members of the Bavarian Illuminati, but includes an asterisk next to his name to denote that his membership "however probable or likely, is not confirmed". There are plenty of secondary sources (such as Barruel and Starck) that assert his membership, but no primary sources to confirm it. Two claimed aliases for Mirabeau are Adramelech and/or Leonidas. Melanson says there is "no doubt" that Mirabeau was influenced by Illuminati members such as Jakob Mauvillon and the Prussian Aufklärer.

Mirabeau, a member of the Jacobin club, was a leading player in the early stages of the Revolution. His "evocative language" and promotion of Illuminati concepts influenced many of the conspirators in Paris. Of Mirabeau, historian James H. Billington said:

«Thus Germany – not France – gave birth to the sweeping, modern idea of revolution as a secular upheaval more universal in reach and more transforming in scope than any purely political change. This concept was transported to Paris by Count Mirabeau, a former French ambassador in Berlin; it helped him to become the leading figure in the early events of the French Revolution in 1789.

His study of Frederick the Great in 1788 had proclaimed Prussia the likely site of a coming revolution, and the German Illuminists its probable leaders. Mirabeau's speeches and writings the following year transferred these expectations of a deep transformation from Germany to France.

He became both the leader in turning the Third Estate of the Estates-General into a new National Assembly and 'the first to succeed in launching a journal without the authorization of the government.' His reputation as the outstanding orator of the Assembly is closely related to his pioneering role in convincing the French that their revolution, though political in form, was redemptive in content. Mirabeau popularized the Illuminist term «revolution of the mind», introduced the phrase «great revolution», and apparently invented the words 'revolutionary,' 'counter-revolution,' and 'counter-revolutionary'.».

4//.  Oι τρεις αναντίρρητες Αλήθειες (The three undeniable truths):

(i) The Bavarian Illuminati was secretly plotting to overthrow governments, abolish the nation-state and destroy religion in the 1780s.

(ii) The French Revolution started in the late 1780s.

(iii) A global conspiracy for world conquest is in existence today headed by the Rothschilds and the Jewish elite, featuring wars-for-profit, false-flag terror attacks, control of the media, and the use of puppet presidents and prime ministers who are under the thumb of the shadow government.

All these tie together, so that Rothschild set up Weishaupt and the Illuminati, the Illuminati did the French Revolution, and then the Rothschild / Illuminati conspiracy evolved into that which we observe today.

θ/. Τα φρικαλέα εγκλήματα του σκοταίου όχλου, των λεγομένων επαναστατών.

Οι χαρακτηρισμοί για την αποκρυφιστική Ιουδαϊκή συμμορία των εμπνευστών και πρωτεργατών της λεγομένης Γαλλικής Επαναστάσεως, δεν α­ποτελούν σχήμα λόγου. Τόσον τα αρχικά όσον και τα μετεπαναστατικά βδελύγματά τους, προκύπτουν από ακλόνητα αποδεικτικά στοιχεί­α που έχουμε παρουσιάσει στο παρελθόν, κυριώτερα των οποίων ήσαν:6

-Απαγόρευση της λειτουργίας των χριστιανικών μοναχικών ταγμάτων.

-Αιματηροί διωγμοί, εκτελέσεις των μοναχών και δημόσιοι εξευτελισμοί του μοναχικού σχήματος.

-Εξαναγκασμός των ιερέων με την απειλή της ποινής του θανάτου, σε όρκο πίστεως προς το νέο «Σύνταγμα».

-Εκτέλεση επιστημόνων οι οποίοι δεν εδέχοντο τις υλιστικές θέσεις των αθέων σφαγέων. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του δια΄σμου Γάλλου φυσικού Λαβουαζιέ.7

«Όταν οι άθεοι του Ροβεσπιέρου έγιναν κύριοι της Γαλλικής επαναστάσεως συνέλαβαν τον πιστόν Λαβουαζιέ, τον ιδρυτήν της νεωτέρας χημείας και τον εξετέλεσαν! Και ενώ ο Λαβουαζιέ εζητούσε να αναβληθεί η εκτέλεσίς του δι’ ολίγας ημέρας ώστε να τελειώσει την μελέτην του περί «αναπνοής των ζώων», το δικαστήριον των αθέων…δημοκρατών του έδιδε την απάντησιν: Η Δημοκρατία δεν χρειάζεται πλέον επιστήμονας» (Η Χριστιανική πίστις εις τον αιώνα της Επιστήμης, Νικ.Βασιλειάδης, 1989).

Το σημαντικό για την άδικη και παράλογη εκτέλεση του Λαβουαζιέ είναι πως αυτός, αν και ευγενούς καταγωγής, ήταν πατριώτης και ιδεαλιστής και βοηθούσε τους συμπατριώτες  του, ανεξάρτητα από το πολιτικό καθεστώς που υπήρχε. Γράφει σχετικά ο Gillispie (Ζιλισπί):8

«Γιατί οι ιστορικοί δεν πρόσεξαν ως τώρα ότι η ζωή του Λαβουαζιέ δεν τέλειωσε μόνο με μια προσωπική, αλλά και με μια πνευματική τραγωδία, ότι και από τις δυο απόψεις έγινε θύμα πέφτοντας στα βαριά σφάλματα εκείνης της φιλοσοφίας του 18ου αιώνα, που είχε εγκολπωθεί και ο ίδιος; Η φιλοσοφία εκείνη προετοίμασε το μεταρρυθμιστικό πνεύμα της Επανάστασης που του πήρε τη ζωή».9

-Δημιουργία νέας θρησκείας. Εγκαινίαση της λογικής ως νέας θρησκείας και εορτασμός λατρευτικώς τόσον εντός των βεβηλωθεισών εκ­κλησιών, όσον και εντός του διευθυντηρίου των επαναστατών.

«Οι επαναστάτες έντυσαν μια τραγουδίστρια της όπερας σαν την θεά Νίκη και καθιέρωσαν λατρευτικές τελετουργίες αφιερωμένες σ αυ­τήν. Απαγόρευσαν κάθε τι το χριστιανικόν…… Μυστικοί αστυνόμοι γυρνούσαν παντού κατηγορώντας χιλιάδες αθώους ανθρώπους σαν συνωμότες ε­νάντια στο θεϊκό κράτος...Όλα αυτά φυσικά δικαιολογήθηκαν κάτω από την έλευση μιας νέας εποχής: Ισότητος, Αδελφότητος και Ελευθερίας..» (Οι Αρχαίες Αυτοκρατορίες της νέας Εποχής, Paul de Parrie-Mary Pride, σ. 180).

«Το 1792 μέσα στην παραζάλη της Γαλλικής επαναστάσεως που κατάργησε με διάταγμα τον Θεό και τον Χριστό και απεφάσισε να φτιάξη δική της θρησκεία, ένας La Reveiller έφτιαξε μιας ιδικής του εμπνεύσεως θρησκεία, την θρησκεία των φιλανθρώπων. Είχε πίσω του όλο τον παντοδύναμο μηχανισμό της Γαλλικής επαναστάσεως...» (Τι είναι Χρι­στός, Μητροπολίτου Μελετίου, 1991, σ. 94, αναφορά στο βιβλίο του Anton Koch, Hom. Handbuch, Bd I. Freiburg, 1952, σ. 445).

-Άρνηση της θεότητος του Χριστού και καταπολέμηση της δι­δασκαλίας Του.

-Προαγωγεία της ειδωλολατρείας και αθεΐας, με αποκορύφωμα τα υστερικά κηρύγματα του ταλμουδιστού ιουδαίου βουλευτού Ζακ Ντυπόν, εντός της εθνοσυνελεύσεως, υπό τα θυελλώδη χειροκροτήματα των λοιπών βουλευ­των:

«Πολίτες, θέλετε να στερεώσετε την δημοκρατίαν; Αναγείρατε νέους βωμούς! Η φύσις και ο νους, ιδού μερικοί εκ των θεών του ανθρώπου, ιδού μερικοί εκ των θεών μας. Σπεύσατε, διδάξατε εις τα σχολεία, το νέον τούτο κήρυγμα»(Οι αιρετικοί, ο αντίχριστος, οι σπουδασταί των Γραφών και η καθαιρούσα τούτους δίστομος μάχαιρα της βασιλείας του Χριστού. Σωτήριος Κυριαζόπουλος, Αθήναι, 1934).

-Παρά τις μυστικές διεργασίες των συνωμοτών, την δημιουργία τεχνητού κλίματος κρίσεων, η απροθυμία των φιλήσυχων και  ικανοποιημένων από τον βασιλέα τους Γάλλων πολιτών, για τέτοιου είδους ενέργειες, ήταν εμφανής. Τότε επεστρατεύθη ο παράνομος μηχανισμός της Αναρχοτρομοκρατίας που ήλεγχε όλα τα αποβράσματα του Παρισινού υποκόσμου, δια των μισθοφόρων αρχικακοποιών, εγκληματιών, πορνών, ποινικών καταδίκων, κλπ.(Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με τους μισθοφόρους ηγέτες και πυρήνες της σημερινής  Διεθνούς τρομοκρατίας). 

«...Ο Φεουδαλισμός είχε δούλην του την Γαλλίαν και αποτελεί ι­στορίαν ότι οι Εβραίοι αφού είχαν εξουθενώσει βασιλείς και φεουδάρχας, και τους ετοίμαζαν μίαν όξυνσιν της οικονομικής κρίσεως, κατά τας παραμονάς της Επαναστάσεις του 1789 εισήγαγον εις την κυβέρνησίν των και τον Νεκκέρ,10 δια να παροξύνη -αντί να εκτονώση- την οικονομικήν κρίσιν και να επιτείνη την όξυνσιν δια της δυσφορίας των Παρισινών. Ο Νέκκερ ώθησε προς χρεωκοπίαν, ώστε να βαδίση το Παρίσι προς Επανάστασιν του πλήθους, υπό περιστάσεις, αι οποίαι απήτουν δημοσιοοικονομικά μέτρα και φορολογικάς μεταρρυθμίσεις. Η κατάστασις είχεν από μακρού προετοιμασθεί δι’ επανάστασιν...» (Φιλοπάτωρ εν όψει βαρβά­ρων, Πάνος Βίγλαρης, 1970, σ. 380-381).

Υπό αυτές τις συνθήκες, μετά από μία ατελείωτη σειρά βιαιοτήτων και καταιγίδος αίματος, η κοινωνική/οχλοκρατική  αναταραχή στην Γαλλία, έφθασε στο αποκορύφωμά της στις 14 Ιουλίου 1789.Την ίδια νύκτα, όλα τα αποβράσματα του Παρισινού υποκόσμου (αλήτες, χαρτοπαίκτες, προαγωγοί πορνείας, πληρωμένοι δολοφόνοι, μισθωμένοι πράκτορες των μασωνικών στοών, τρόφιμοι πορνοστασίων, «καταπιεσμένοι» υπηρέτες των ευγενών, Ιακωβίνοι τρομοκράτες, ομοφυλόφυλοι, σεσημασμένοι κλέπτες και λοιποί κατάδικοι του κοινού και στρατιωτικού ποινικού κώδικος, όπως αυτοί που αποφυ­λάκισε ο όχλος στις 30 Ιουνίου 1789 από τις φυλακές του Αββαείου στο Σαιν Ζερμαίν ντε Πρε), εχόρευαν υπό το φως των αναμμένων δαυλών και ετραγουδούσαν το επαναστατικό τραγούδι «Καρμανιόλα» γύρω από τα κομ­μένα κεφάλια των ευγενών που είχαν στηθεί επάνω σε ξύλα.

Ο δρόμος για την επιβολή της ειδεχθέστερης, μέχρι τότε, μορφής αν­θρωποσφαγής και τρομοκρατίας είχε ανοίξει!

«Όλα θα πάνε καλός τι καλά, τι καλά! Τους αριστοκράτες στους φανοστάτες θα τους κρεμάσουμε για τα καλά» ετραγουδούσε ο όχλος το λαϊκό τραγούδι «Ah, ca ira, ca ira» (Στιγμές και λόγοι της Γαλλικής επανά­στασης, Μάριος Πλωρίτης, εφ. Βήμα, 12-2-1989).

«Για να γλυτώσει ο άνθρωπος την καταπίεση, έχει δικαίωμα να καταπιέσει, να αλυσοδέσει, να σφαγιάσει» εκραύγαζε ο Μαρά τον Αύγουστο· του 1789 (Πηγή, όπως ανωτέρω) και επανελάμβανε αργότερα: «Όρθιοι! όρθιοι. Και ας αρχίσει να κυλάει το αίμα των προδοτών. Με την βία θα θεμελιώσουμε την ελευθερία!»(Μάριος Πλωρίτης, εφ. Βήμα, 19-2-1989).

«Όσοι απέρριπταν την αρετή της θυσίας για την πατρίδα (Σ.Σ: Έτσι αποκαλούσαν την βιαίαν στρατολόγηση των Γάλλων πολιτών στις ορδές των απάτριδων και αιμοσταγών διεθνιστών της δήθεν Γαλλικής Επαναστάσεως), εθεωρούντο ύποπτοι και δι’ αυτούς η επαναστατική τρομοκρατία ά­νοιγε τις πόρτες των φυλακών και έστηνε λαιμητόμους» (Η καθημερινή ζωή στην Γαλλία τον καιρό της επαναστάσεως 1789-1795, Ζαν Πωλ Μπερτώ, εκδ. Δημ.Παπαδήμα,1989).

Ποτέ μέχρι τότε η ανθρωπότης δεν είχε γίνει μάρτυρας τέτοιων και τόσων αποτρόπαιων και φρικιαστικών σκηνών, όσες αυτές που ξετυλίχθησαν στην Γαλλία τις τραγικές ημέρες του 1789 και μετέπειτα.

Ό,τι και αν λεχθεί ή γραφεί, είναι απειροελάχιστο μπροστά στην ωμή βία και φοβερή πραγματικότητα, την οποία οι αδίστακτοι σύγχρονοι δημα­γωγοί του δήθεν φιλελευθερισμού και της δήθεν Δημοκρατίας, έχουν ως πρότυπο της ιδεολογίας τους, αφού σήμερα δηλώνουν ανερυθρίαστα ότι ακολουθούν τις αρχές του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επαναστάσεως!!!

«Οι σφαγές άρχισαν μόλις το λαϊκό θηρίο αποδεσμεύτηκε δηλαδή από το 1789, πολύ πριν από την Εθνοσυνέλευση και εκτελέστηκαν με όσο το δυνατόν πιο πολύ ραφιναρισμένη ωμότητα. Κατά την διάρκεια των σφα­γών του Σεπτεμβρίου, οι φυλακισμένοι κομματιάζονταν σιγά-σιγά με σπα­θισμούς για να παρατείνεται το μαρτύριό τους και να διασκεδάζουν οι θεατές, που δοκίμαζαν μία μεγάλη χαρά μπροστά στους σπασμούς των θυμά­των και στα ουρλιαχτά του πόνου τους. Από τον Μάρτη ως τον Σεπτέμ­βρη, μία ολόκληρη σειρά από εμπρησμούς, φόνους και λεηλασίες βούτηξαν στο αίμα όλη την Γαλλία....

Ο δήμαρχος της Τρουά, με τα μάτια βγαλμένα από χτυπήματα ψαλλιδιού, σφάχτηκε ύστερα από μαρτύριο πολλών ωρών. Ο συνταγματάρχης των δραγώνων Μπελζούνς κατακομματιάστηκε ζωντανός. Σε πολλά μέρη ξερρίζωναν τις καρδιές των θυμάτων για να τις τριγυρίσουν μεσα στις πόλεις, καρφωμένες στην άκρη μιας λόγχης...Έτσι συμπεριφέρθηκε ο όχλος, μόλις άμυαλα χέρια έσπασαν τα αναγκαστικά δεσμά του, που χαλιναγωγούσαν τα ένστικτα της προγονικής του θηριωδίας...»(Η ψυχολογία των Επαναστάσε­ων, Γουσταύος Λε Μπον, Εκδ.Μαρή, σ. 72-73).

Κάτω από αυτές τις απερίγραπτα τραγικές συνθήκες, την κόλαση της αντιχριστιανικής υστερίας και τον ατελεύτητα ανατριχιαστικό ήχο της λαιμητόμου, την οποίαν δεν απέφυγαν ούτε οι πρωτεργάτες της παραδόσεως-πτώσεως της Βαστίλλης, γεννήθηκε η Νέα Δημοκρατική Τάξη πραγμάτων!!!

Αρχικόν Συμπέρασμα:

Η Γ.Ε. του 1789 είναι κυρίως έργον των Γερμανών Ιλλουμινάτων (German Illuminists). Ο Μιραμπώ εις την Γερμανίαν, ήλθεν εις επαφήν με τους Ιλλουμινάτους και επέστρεψεν κατόπιν με πράκτορες του Βάϊσχάουπτ εις Παρισίους. Εκεί μεταξύ Γερμανών και Γάλλων αντιπροσώπων, καθωρίσθη η ημέρα συγκλήσεως των Μασονικών οργανώσεων της Γαλλίας και των άλλων κρατών εις Φραγκφούρτην.

Το Συνέδριον εκείνο, κατεδίκασε εις θάνατον τον βασιλέα της Σουηδίας Γουσταύον, της Γαλλίας Λουδοβίκον τον ΙΣΤ΄ και την βασίλισσα Μαρίαν Αντουανέττα.11

ι/. Ο ρόλος των λεγομένων Εγκυκλοπαιδιστών ή Εγκυκλοπαιδικών.

Η βιαία Κοινωνική Αλλαγή την οποίαν οι «Σοφοί της Σιών» ωνόμασαν Γαλλική Επανάσταση, επραγματοποιήθη τελικά το 1789, με την μορφή τρομοκρατίας, οχλοκρατίας και στυγνού εγκλήματος. Είχε προηγηθεί η μεγάλη (τεχνητή) οικονομική κρίση του 1787, η οποία έσπειρε την αβεβαιότητα, τον προβληματισμό και την δυστυχία σε ολόκληρο τον Γαλλικόν λαόν.

Η κρίση εκείνη είχε μεθοδευθεί κατάλληλα, από σκοτεινά κέντρα, για να εξαναγκασθεί ο  λαός να πιστεύσει στην αναγκαιότητα μιας αντιδράσεως, σε απονε­νοημένες ενέργειες σωτηρίας όπως διαδηλώσεις, λεηλασίες, εμπρησμούς και τελικά σε εξέγερση, αφού εθεωρείτο βέβαιο εκ των προτέρων ότι η λαϊκή αντίδραση θα αντιμετωπίζετο από την Μοναρχία με την βία [Κάτι το οποίον όπως αποδείξαμε, σε προγενέστερη αναλυτική παρουσίαση του θέματος, ΔΕΝ συνέβη από πλευράς μοναρχικού καθεστώτος («Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ», Οι Μύθοι και η Αλήθεια για την Γαλλική Επανάσταση, Σεπτ.- Οκτ. 2016)].

Μετά από μία μακρά περίοδο πολλαπλών ιδεολογικών και κοινωνικών προβληματισμών και αντιδράσεων, η αναδυομένη και πρωτοσχηματιζόμενη αστική τάξη, ευρισκόμενη από τις περιστάσεις στο προσκήνιο των πολιτικών ζυμώσεων, οργανωθείσα στα καταγώγια της παρανομίας, ανέλαβε με την καθοδήγηση των νεοφώτι­στων «εγκυκλοπαιδιστών» το έργο της προετοιμασίας και πραγματοποιήσεως της «κοινωνικής αλλαγής», με σύνθημα το ελκυστικό τρίπτυχο: «Ελευθερία-Ισότης-Αδελφότης».

Οι Εγκυκλοπαιδιστές ή εγκυκλοπαιδικοί ήσαν οι συγγραφείς τής Μεγάλης Γαλλικής Εγκυκλοπαιδείας (28 τόμοι, 1751-1772) οι οποίοι κατά τους προεπαναστατικούς χρόνους, είχαν συγκροτήσει την πνευματικήν κί­νηση του λεγομένου διαφωτισμού, το αργότερον ονομασθέν φιλοσοφικόν κόμμα, με…δημοκρατικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και οι οποίοι μετεχειρίσθησαν την Εγκυκλοπαίδειαν ως μέσο προπαγάνδας των ιδεών τους. Κυριώτεροι συντάκτες ή συνεργάτες της Εγκυκλοπαίδειας ήσαν οι: Τυργκό, Μοντεσκιέ, Ρουσσώ, Χόλμπαχ, Κενναί, Ντιτερό, Ντ. Αλαμπέρ, Βολταίρος, κ.α.

Ο λεγόμενος διαφωτισμός, ήταν η πνευματική κίνησή του 17ου-18ου αιώνος, η οποία­ αποσκοπούσε στην επιβολήν του ορθολογισμού (rationalismus) ως μόνης πηγής γνώσεως και κριτηρίου αληθείας. Προπαρασκευάσθηκε από τους θεωρούμενους σαν πατέρες της αναγεννήσεως, οι δε μεγάλες πολιτικοκοινωνικές αλλαγές της εποχής που ακολούθησε, συνέβαλαν στην εδραίωσή του.

Όμως, και η Εγκυκλοπαιδεία των Ντιντερό και Ντ' Αλαμπέρ, ουδεμία επιρροή άσκησε στην Γαλλική Επανάσταση.12 Απλώς χρησιμοποιήθηκε ως ένα ακόμη όπλο προσεγγίσεως και μυήσεως των μελών των υποψήφιων επαναστατικών πυρήνων και καθοδηγητών.

Σύμφωνα με τον Iρλανδό πολιτικό, ρήτορα και φιλόσοφο, Edmund Burke (Εδμόνδος Μπερκ), η Γαλλική Επανάσταση αποτέλεσε την ακραία απόληξη της ορθολογικής φιλοσοφίας του Διαφωτισμού. Ο Διαφωτισμός κατά τον Ιρλανδό στοχαστή, δεν ήταν τίποτε παραπάνω από μια σκηνοθετημένη πνευματική κυριαρχία των φιλοσόφων της Νεωτερικότητας, η οποία είχε οργανωθεί στις (Ιλλουμινατοποιημένες) τεκτονικές στοές της Ευρώπης. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Edmund Burke13 που ήταν και ο ίδιος τέκτονας, μόλις αντιλήφθηκε τους σκοπούς της όλης οργανώσεως των «Διαφωτιστών-Επαναστατών», την κατήγγειλε δημοσίως.

Στο έργο του «Reflections on the Revolution in France», ο Burke ισχυρίστηκε, παρουσιάζοντας τα ανάλογα επιχειρήματα και αποδεικτικά στοιχεία, ότι η Γαλλική επανάσταση κατέστρεψε το οικοδόμημα της υγιούς κοινωνίας και των παραδοσιακών θεσμών της πολιτείας και κοινωνίας και κατεδίκασε τους διωγμούς των χριστιανών και της παπικής εκκλησίας, που ήλθαν ως επακόλουθο της Επαναστάσεως.

Μικρόν απόσπασμα από το έργο του, παραθέτομεν κατωτέρω:

″Our political system is placed in a just correspondence and symmetry with the order of the world, and with the mode of existence decreed to a permanent body composed of transitory parts; wherein, by the disposition of a stupendous wisdom, moulding together the great mysterious incorporation of the human race, the whole, at one time, is never old, or middle-aged, or young, but in a condition of unchangeable constancy, moves on through the varied tenour of perpetual decay, fall, renovation, and progression. Thus, by preserving the method of nature in the conduct of the state, in what we improve we are never wholly new; in what we retain we are never wholly obsolete.″

″All the pleasing illusions, which made power gentle, and obedience liberal, which harmonized the different shades of life, and which, by a bland assimilation, incorporated into politics the sentiments which beautify and soften private society, are to be dissolved by this new conquering empire of light and reason. All the decent drapery of life is to be rudely torn off.″

″Where trade and manufactures are wanting to a people, and the spirit of nobility and religion remains, sentiment supplies, and not always ill supplies their place; but if commerce and the arts should be lost in an experiment to try how well a state may stand without these old fundamental principles, what sort of a thing must be a nation of gross, stupid, ferocious, and at the same time, poor and sordid barbarians, destitute of religion, honor, or manly pride, possessing nothing at present, and hoping for nothing hereafter?

I wish you may not be going fast, and by the shortest cut, to that horrible and disgustful situation. Already there appears a poverty of conception, a coarseness and vulgarity in all the proceedings of the assembly and of all their instructors. Their liberty is not liberal. Their science is presumptuous ignorance. Their humanity is savage and brutal.″14

Δυστυχώς, όπως έχουμε ξαναπεί, ζούμε στην εποχή των Μύθων και των Εικόνων του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ…Ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους μύθους, ίσως ο μεγαλύτερος, είναι αυτός της λεγομένης Γαλλικής Επαναστάσεως, που λαμβάνει διαστάσεις ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΙΟΥΔΑΙΟΤΑΛΜΟΥΔΙΚΗΣ ΑΠΑΤΗΣ!!! 

 

 

Συνεχίζεται

---

1 Η Εωσφορική συνωμοσία, William Guy Carr, εκδ. Στερέωμα, σ. 39 και 42-43.

2 Hall’s, Collections of Emblems, p.5.

3 Abbé Augustin Barruel (October 2, 1741 – October 5, 1820) was a French publicist and Jesuit priest.

It inspired John Robison, who had been working independently on his own conspiracy investigation, to extend his book «Proofs of a Conspiracy Against all the Religions and Governments of Europe» and include several quotations from Barruel.

4 John Robison FRSE (4 February 1739 – 30 January 1805) was a Scottish physicist and mathematician. He was a professor of philosophy at the University of Edinburgh. A member of the Edinburgh Philosophical Society when it received its royal warrant, he was appointed as the first general secretary to the Royal Society of Edinburgh (1783–98).

5 Memoirs Illustrating the History of Jacobinism: The antisocial conspiracy - Abbé Augustin Barruel (1797) [free .pdf (Part IV)]---- Proofs of a Conspiracy Against All the Religions and Governments of Europe Carried on in the Secret Meetings of Freemasons, Illuminati and Reading Societies - John Robison (1798) [.htm webpage / Free .pdf].

6 Πλείονα  αποδεικτικά στοιχεία παρουσιάσαμε κατά την αναλυτικώτατη παρουσίαση, στο σχετικό κεφάλαιο του θέματος «Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ», Οι Μύθοι και η Αλήθεια για την Γαλλική Επανάσταση (Μέρος 12ον-20ον/19 Σεπτ.-7 Οκτ. 2016).

7 Λαβουαζιέ Αντώνιος-Λαυρέντιος (1743-1794): Διάσημος Γάλλος χημικός. Θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης χημείας, καθώς θεμελίωσε με τις έρευνές του μια νέα αντίληψη στην μελέτη του φυσικού κόσμου. Ο τίτλος αυτός είναι τιμητικός αλλά όχι υπερβολικός, καθώς ο μεγάλος αυτός χημικός δεν περιορίστηκε μόνο στην επέκταση των γνώσεων της εποχής του, ούτε έμεινε ένας απλός πειραματιστής. Πέτυχε να ανατρέψει τις λαθεμένες απόψεις των συγχρόνων του και έβαλε τις βάσεις για τις ανακαλύψεις των δυο επόμενων αιώνων.

Από τις πάμπολλες συνεισφορές του Λαβουαζιέ στην χημεία είναι η ονομασία του οξυγόνου, καθώς ήταν ο πρώτος που κατανόησε την χημική και βιολογική λειτουργία του στοιχείου αυτού και μελέτησε το φαινόμενο της ζυμώσεως και της αναπνοής. Στον Λαβουαζιέ αποδίδεται και ο καθορισμός σημαντικών όρων, όπως οξείδια, οξέα, άλατα, που μέχρι σήμερα χρησιμοποιούνται στην χημική ορολογία.

Σε αυτόν οφείλονται επίσης η ανακάλυψη της διατηρήσεως της μάζας, η διάκριση ανάμεσα σε απλά και σύνθετα σώματα, η κατάρρευση της θεωρίας του φλογιστού, η ανακάλυψη του αζώτου ως συστατικού του ατμοσφαιρικού αέρα, η εφεύρεση του χημικού ζυγού και ο διαχωρισμός του νερού στα συστατικά του.

8 Charles Coulston Gillispie (August 6, 1918 – October 6, 2015) was an American historian of science, and the Dayton-Stockton Professor of History of Science, Emeritus at Princeton University.

9 Όπως παραπάνω, σελ. 227-228.

10 Ιάκωβος Νεκκέρ (1732-1804): Ιουδαίος εκ Γερμανίας...Ελβετός τραπεζίτης που έ­γινε... Γάλλος πολίτης. Άραγε πως; Το 1777 έγινε υπουργός των οικονομικών αλλά μετά τέσσερα χρόνια αναγκάσθηκε να παραιτηθεί γιατί με τα μέτρα του ωδηγούσε την Γαλλία σε χρεωκοπία. Ανέλαβε εκ νέου μετά την παράδοση της Βαστίλλης, αλλά έγινε πάλι ύποπτος και παραιτήθηκε το 1790. Θυγατέρα του υπήρξε η περιώνυμη μαντάμ Ντε Στάλ.

11 Nesta Webster, secret Societies and Sybversive Movements, Christian Book of America, 1924, p. 121.

12 "Les Cahiers de science et Vie", - 1000 ans de science - La Grande Encyclopedie", No 47, Octobre 1998, Article Charles Gillispie, "Vues d' ailleurs", p. 90.

13 Edmund Burke (1729–97). Born in Ireland, immediately opposed the French Revolution, warning his countrymen against the dangerous abstractions of the French. He argued the case for tradition, continuity, and gradual reform based on practical experience.

14 Source: Edmund Burke, The Works of Edmund Burke, 3 vols. (New York: Harper & Brothers, 1860), 1:481–83, 488–91.