H MONH KAI AΛΗΘΙΝΗ ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
Η ΡΩΜΑΙΪΚΗ/ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
ΜΑΣ! Η ΡΩΜΑΝΙΑ ΜΑΣ!
MAKE HELLAS, HELLENIC EMPIRE AGAIN!!!
ΕΓΓΥΣ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΔΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ ΤΗΣ ΡΩΜΑΝΙΑΣ ΜΑΣ.
ΤΗΕ «LIBERATΙΟΝ DAY» ΟF
CONSTANTINOPLE, OUR EMPIRE’S CAPITAL AND WORLDWIDE TOWNS’ QUEEN, IS IN SIGHT.
ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ
(ΔΙΑΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ).
THE DIACHRONIC CRIMES OF THE JEWISH-TALMUDIC
SYSTEM AGAINST THE ANTHROPOTIS (HUMANITY) [COMMITTED AFTER THE CRUCIFIXION OF
JESUS CHRIST TILL NOWADAYS].
Μέρος 14ον
28. Γενοκτονίες
λαών-Μαζικές σφαγές πληθυσμών (Συνέχεια 13ου μέρους).
ζ. Των Κούρδων
1/. Ο λαός των Καρδούχων (Κούρδων) ζούσε διασκορπισμένος σε
διάφορες περιοχές της Μέσης Ανατολής. Οι Κούρδοι1 είναι ένας αρχαίος
λαός που κατοικεί στην Βόρεια Μεσοποταμία, στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται
Κουρδιστάν. Το Κουρδιστάν εκτείνεται στην νοτιοανατολική Τουρκία, το βόρειο
Ιράκ, το δυτικό Ιράν και την βόρεια Συρία.
Ακριβή στοιχεία για τον πληθυσμό των Κούρδων δεν
υπάρχουν. Υπολογίζεται ωστόσο βάσει ευρωπαϊκών δημογραφικών προσεγγίσεων ότι
περίπου 30-35 εκατομμύρια Κούρδοι
κατοικούν σε ορεινές περιοχές που διασχίζουν τα σύνορα της Τουρκίας, του Ιράκ,
της Συρίας, του Ιράν και της Αρμενίας. Περισσότεροι από τους μισούς Κούρδους, περίπου
18 με 20 εκατομμύρια, ζουν στην Τουρκία. Στην
Κωνσταντινούπολη σύμφωνα με εκτιμήσεις, ζουν περί τα τρία (3) εκατομμύρια
Κούρδοι. Αποτελούν την τέταρτη μεγαλύτερη εθνική ομάδα στη Μέση
Ανατολή.
Οι τεταμένες σχέσεις
των Κούρδων με το καθεστώς του Ιράκ, έμελλε να κλιμακωθούν στον πόλεμο
Ιράν-Ιράκ της δεκαετίας του ’80, με τον Σαντάμ Χουσεΐν να εξαπολύει την
εκστρατεία του αλ-Ανφάλ. Η εθνοκάθαρση των Κούρδων εκτελέστηκε από
τον ξάδελφο του Χουσεΐν, Ali Hassan al-Majid, ο οποίος με εκτεταμένη χρήση
χημικών αερίων (που θα του έφερναν το παρατσούκλι «Χημικός Αλί») στέρησε
την ζωή σε τουλάχιστον 180.000
κούρδους αμάχους. Ο Αλί θα συλλαμβανόταν αργότερα από τον αμερικανικό στρατό
και θα εκτελείτο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, κυρίως για τον ρόλο του
στην γενοκτονία των Κούρδων…
2/. Μια άλλη γενοκτονία
των Κούρδων της Τουρκίας, άρχισε από το 1925 και συνεχίζεται αμείωτη μέχρι
σήμερα..Το 1925, ξέσπασε η εξέγερση στο τουρκικό Κουρδιστάν . Ο Μάρτιν βαν
Μπρούϊνεσεν, ο μόνος ακαδημαϊκός που μελέτησε την εξέγερση σε όλες της τις
λεπτομέρειες, μας πληροφορεί ότι : «Ο
κύριος στόχος και των δύο Σεΐχηδων των Σαΐντ και των Αζάντι, ήταν η ίδρυση ενός
ανεξάρτητου Κουρδιστάν».
Η εξέγερση του Σεΐχη Σαΐντ, βρήκε την συνέχειά της στις εξεγέρσεις του Ζεϊλάν, το 1930, και του Άγκρι, 1926-1932. To όρος Άγκρι, τμήμα του Αραράτ, υπήρξε το καταφύγιο όσων γλύτωσαν από τις σφαγές των Τούρκων κατά την εξέγερση του 1925.2
Η εξέγερση κράτησε ως
τον Σεπτέμβριο του 1930, οπότε ο τουρκικός στρατός, κυκλώνοντας το Αραράτ με
την βοήθεια της Περσίας, έκανε την τελική του επίθεση. Μέσα στον ασφυκτικό
κλοιό της Τουρκίας, της τότε Σοβιετικής Ενώσεως και του Ιράν, η κουρδική εξέγερση
ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία. Ο Ιχσάν
Νουρί (βλέπε υποσ. 2), διέφυγε την εξόντωση και κατέφυγε στο Ιράν, όπου το
1955 έγραψε την ιστορία του Κουρδιστάν, στην οποία περιλαμβάνεται η προϊστορία
και η πρώϊμη ιστορία τον κουρδικού λαού.
Από το 1950 και εντεύθεν η πολιτική για τον κουρδικό λαό
είχε λεπτές ισορροπίες. Η δημιουργία του P.K.K., του Εργατικού Κόμματος
του Κουρδιστάν και ο ένοπλος αγώνας, υπήρξε το τελικό αποτέλεσμα των διαδοχικών
αρνήσεων των τουρκικών εθνικιστικών κυβερνήσεων να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες
τον κουρδικού λαού για πολιτιστική και πολιτική αυτονομία. Τα όνειρα των
Κούρδων για αυτονομία, δεν έχουν ευοδωθεί ως σήμερα.
Κατά την διάρκεια της
Κουρδοτουρκικής συγκρούσεως, επιβλήθηκαν εμπάργκο στα τρόφιμα σε κουρδικά χωριά
και πόλεις. Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις Κούρδων που εκδιώχθηκαν βίαια από τα
χωριά τους από τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας. Πολλά χωριά πυρπολήθηκαν ή καταστράφηκαν. Καθ 'όλη την δεκαετία
του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, απαγορεύθηκαν τα πολιτικά
κόμματα που εκπροσωπούσαν κουρδικά συμφέροντα.
3/. Το 2013, η κατάπαυση του πυρός τερμάτισε αποτελεσματικά
την βία μέχρι τον Ιούνιο του 2015, όταν οι εχθροπραξίες ανανεώθηκαν μεταξύ του
PKK και της τουρκικής κυβερνήσεως, με αφορμή την συμμετοχή της Τουρκίας στον
εμφύλιο πόλεμο της Συρίας. Αναφέρθηκε ευρέως βία εναντίον των απλών Κούρδων
πολιτών, και η έδρα και τα παραρτήματα του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος
των Λαών δέχτηκαν επίθεση από μαινόμενους τουρκικούς όχλους.
Από την δεκαετία του 1920 οι Κούρδοι εκτοπίστηκαν βιαίως από τα ανατολικά μέρη της χώρας, ενώ «Ευρωπαίοι» φανατικοί υπερεθνικιστές «Τούρκοι», μεταφέρθηκαν σε κουρδικές περιοχές στα πιο απομακρυσμένα τμήματα της Ανατολίας. Η κουρδική γλώσσα απαγορεύτηκε στα σχολεία, σε όλους τους δημόσιους οργανισμούς, ακόμη και στους δημόσιους χώρους, μέχρι το 1991.3
Ειδικά την δεκαετία του 1980 στην Τουρκία, η φράση
«είμαι Κούρδος» στα κουρδικά ισοδυναμούσε με έγκλημα. Στην πραγματικότητα, η
βίαιη συμπεριφορά όλων των τουρκικών κυβερνήσεων στον κουρδικό αλυτρωτισμό ήταν
μια απόπειρα γενοκτονίας και εθνοκαθάρσεως.
Ακόμη και η σύλληψη και φυλάκιση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν το 1999, που πολλοί εκτίμησαν πως θα οδηγούσε στον αφανισμό το κουρδικό κίνημα, απέδειξε ότι η κουρδική εξέγερση δεν είναι συγκυριακό φαινόμενο, αλλά εκφραστής ενός διαχρονικού αιτήματος εθνικής χειραφετήσεως.4
η. Των Tutsi της Ρουάντα
Οι Hutu και Tutsi είχαν
καταγωγή από κοινό πρόγονο, κάποιες «παραφυάδες» της φυλής των Bantu. Οι δυο
φυλές ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους, γεγονός που έμελλε να πάρει τέλος, όταν
έφτασαν στις περιοχές τους οι αποικιοκράτες Βέλγοι και Γερμανοί. Οι Ευρωπαίοι
χώρισαν τις δύο ομάδες με βάση τεχνητά οικονομικά μεγέθη, παραγνωρίζοντας τις
ιδιαίτερες κοινωνικές σχέσεις: Οι
ευκατάστατοι ήταν οι Tutsi, κι’ αν ένας Hutu αποκτούσε περιουσία μεταπηδούσε
αυτομάτως στην φυλή των Tutsi!
Οι
κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες που επέβαλλαν αυθαιρέτως οι δυτικοί
αποικιοκράτες στην τοπική κοινωνία της Ρουάντα, αναγορεύοντας τους Tutsi σε
άρχουσα τάξη της περιοχής, επυροδότησαν αιματηρά επεισόδια στην χώρα, κυρίως
κατά των εξαθλιωμένων Hutu. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έλαβε χώρα η
επανάσταση των Hutu, οι οποίοι επιδόθηκαν σε ανηλεή και μαζική εξόντωση των
Tutsi…Εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, εκτεταμένη χρήση της πρακτικής του βιασμού,
ακρωτηριασμοί, μέχρι και ηθελημένη μετάδοση ασθενειών ως όπλο μαζικής φρίκης
χρησιμοποιήθηκε. Ο τελικός αριθμός της γενοκτονίας δεν είναι εύκολο να
καθοριστεί ούτε και υπάρχει συναίνεση, οι αριθμοί ποικίλουν από 500.000-1.000.000 ανθρώπους…
Ο “Economist” (τ. 14 Ιαν.1995)
αναφέρει ότι το Κέντρον Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. στην πρωτεύουσα
Κιγκάλι (της Ρουάντα) καταγγέλλει βάσει ισχυρότατων τεκμηρίων ότι, παπικοί κληρικοί
διέπραξαν οι ίδιοι φόνους ή επέβλεπαν συμμορίες δολοφόνων. Τα γεγονότα αυτά επέφεραν αρνητικές συνέπειες για το
κύρος της παπικής «εκκλησίας» στην Ρουάντα. 'Οπως ομολογεί ένας ιερεύς της
φυλής των Τούτσι στον “Economist”:
«Πριν από την γενοκτονία (κατά των Χούτου)
πολλοί άνθρωποι πίστευαν στον Θεό. Τώρα, η πίστη κλονίζεται, διότι θεωρούν
δολοφόνους εκείνους που εκήρυτταν τον θείο λόγο»
.
Ωραία και …θεάρεστη «ιεραποστολή» των φραγκοπαπικών!!5
'Αλλαξε τίποτε στην πρακτική του Ιουδαιοκρατούμενου
σήμερον Βατικανού; 'Οχι. Επεκτατική πολιτική με κάθε μέσο,
καθ’ ότι ο …ιερός σκοπός των φραγκοπαπικών αγιάζει τα (ανίερα) μέσα!
θ. Των Αβοριγίνων της Ωκεανίας.
Οι Αβορίγινες
περιλαμβάνονται στις πλέον αρχαίες φυλές του πλανήτη μας: Σύμφωνα με την
Συστημική άποψη, η παρουσία τους στην Ωκεανία μετρά περισσότερα από 50.000
χρόνια! Κι όμως, ήταν το 1909 όταν η Αυστραλιανή κυβέρνηση εγκαινίασε το
αποτρόπαιο μέτρο (που συνεχίστηκε μέχρι και την δεκαετία του ’70) της
απομακρύνσεως των παιδιών από τις οικογένειες των Αβορίγινων. Το ακριβές
κίνητρο πίσω από την πράξη αποτελεί μέχρι και σήμερα αντικείμενο διαμάχης.
Επισήμως, το μέτρο
πάρθηκε για να «προστατευτούν» τα παιδιά από τους «πρωτόγονους» γονείς τους (!!!),
με τις υποθέσεις ωστόσο να κάνουν λόγο για αποτροπή (ή αντιθέτως διευκόλυνση)
με τον τρόπο αυτό των επιμειξιών με τους λευκούς αποίκους της Αυστραλίας. Ο σκοπός και στις δύο περιπτώσεις ήταν
φυσικά ο αφανισμός της τοπικής κληρονομιάς των Αβορίγινων, κι’ ενώ οι ιστορικοί ερίζουν ακόμα για το αν
πρόκειται για «γενοκτονία» με την στενή έννοια του όρου, η αυστραλιανή
κυβέρνηση ζήτησε επισήμως συγνώμη το 2008 για τις «κλεμμένες γενιές» των
παιδιών των πολύπαθων αυτοχθόνων της ηπείρου…
ι.Tων Ελλήνων Καλαβρυτινών.
Στις 13 Δεκεμβρίου του
1943, δυνάμεις της «Βέρμαχτ» εξετέλεσαν σχεδόν όλους τους άρρενες κατοίκους των
Καλαβρύτων, σε αντίποινα για την εκτέλεση 78 αιχμαλώτων Γερμανών στρατιωτών από
τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ στην Μάχη της Κερπινής (20 Οκτωβρίου 1943),.
Τότε τέθηκε σε εφαρμογή
από το γερμανικό στρατηγείο η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» («Unternehmen
Kalavryta»).. Την εκτέλεση της αποστολής ανέλαβαν μονάδες της 117ης Μεραρχίας
Κυνηγών, που έδρευε στην Πελοπόννησο και είχε επικεφαλής τον Βαυαρό υποστράτηγο
Καρλ Χανς Μαξιμίλιαν Φον Λε Σουϊρ (Karl Hans Maximilian von Le Suire) [1898-1954].
Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ξεκίνησε στις 4
Δεκεμβρίου, όταν οι γερμανικές δυνάμεις άρχισαν να συρρέουν στην ευρύτερη
περιοχή των Καλαβρύτων από την Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο και την Τρίπολη. Στο
διάβα τους έκαιγαν χωριά και μοναστήρια (Μέγα Σπήλαιο και Αγία Λαύρα) και
σκότωναν άοπλους πολίτες και μοναχούς.
Το πρωί της Δευτέρας 13
Δεκεμβρίου, συγκέντρωσαν όλο τον πληθυσμό στην κεντρική πλατεία και οδήγησαν
τον άρρενα πληθυσμό άνω των 13 ετών σε μια επικλινή τοποθεσία, που ονομαζόταν
«Ράχη του Καπή», ενώ τα γυναικόπαιδα τα κλείδωσαν στο σχολείο. Στην ράχη του
Καπή εκτυλίχθηκε τις πρώτες μεταμεσημβρινές ώρες η τραγωδία, που οδήγησε σχεδόν
όλο τον άρρενα πληθυσμό των Καλαβρύτων στον θάνατο. Με ριπές πολυβόλων οι
Γερμανοί εκτέλεσαν τους συγκεντρωμένους, γύρω στους 800 ανθρώπους. Μόνο 13 Καλαβρυτινοί διασώθηκαν και αυτοί επειδή
είχαν καλυφθεί από τα πτώματα των συμπολιτών τους και οι Γερμανοί τους θεώρησαν
νεκρούς. Το σήμα για την εκτέλεση έδωσε με φωτοβολίδα από το κέντρο των
Καλαβρύτων ο ταγματάρχης Χανς Εμπερσμπέργκερ και επικεφαλής του εκτελεστικού
αποσπάσματος ήταν ο υπολοχαγός Βίλιμπαντ Ακαμπχούμπερ.
Το έγκλημα ολοκληρώθηκε
με την πυρπόληση όλων σχεδόν των οικιών των Καλαβρύτων. Συνολικά, κατά την
διάρκεια της «Επιχειρήσεως Καλάβρυτα», οι Γερμανοί εφόνευσαν 1.101 άτομα, κατέστρεψαν και λεηλάτησαν
πάνω από 1.000 σπίτια, κατάσχεσαν 2.000 αιγοπρόβατα και έκλεψαν 260.000.000
δραχμές.
ια. Των Παλαιστινίων στην «Γη της Επαγγελίας»..
1/. Ο πρώην υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Μοσέ
Γιαλόν δήλωσε στις 30 Νοε. 2024, ότι ο ισραηλινός στρατός ηγείται μιας
«εθνοκάθαρσης» στην Λωρίδα της Γάζας, λέγοντας πως η σημερινή πολιτική ηγεσία
του Ισραήλ καθοδηγείται από ακροδεξιά στοιχεία που επιδιώκουν την
επαναφορά ιουδαϊκών οικισμών στην Λωρίδα της Γάζας, προειδοποιώντας
παράλληλα ότι η κυβέρνηση του Βενιαμίν Νετανιάχου, οδηγεί την χώρα στην
«καταστροφή».
«Ο δρόμος που μας
σέρνουνε είναι ο δρόμος της κατοχής, της προσάρτησης και
της εθνοκάθαρσης στην Λωρίδα της Γάζας», είπε ο Γιαλόν σε συνέντευξή
του στο ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο Democrat TV.
«Εθνοκάθαρση στην
Λωρίδα της Γάζας, αυτό πιστεύετε; Ότι
είμαστε στην πορεία προς αυτό;»
ρώτησε η δημοσιογράφος τον πρώην υπουργό. «Γιατί "στην πορεία"; «Τι συμβαίνει εκεί; Τι συμβαίνει
εκεί; Δεν υπάρχει πια Μπέιτ Λαχία, δεν υπάρχει πια Μπέιτ Χανούν,6 ο στρατός επιχειρεί στην Τζαμπάλια και στην πραγματικότητα καθαρίζουν
την γη από Άραβες».
Οι δηλώσεις του
προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις σε μέρος της ισραηλινής πολιτικής τάξεως. Ο
φανατικός ταλμουδιστής, υπουργός Εθνικής Ασφάλειας, Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ,
χαρακτήρισε «ντροπή» που το Ισραήλ είχε «τέτοιο ένα πρόσωπο ως αρχηγόν του
στρατού και ως υπουργόν Άμυνας». Ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντεον Σάαρ επέκρινε
και αυτός τις δηλώσεις Γιαλόν: «Τα ανεύθυνα σχόλια του πρώην υπουργού Μοσέ
Γιαλόν είναι ανακριβή και συκοφαντούν αβάσιμα το Ισραήλ. Τον καλώ να ανακαλέσει
τα σχόλιά του», τόνισε με ανάρτηση στο Χ ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ.
2/. Ο Μοσέ Γιαλόν, 74 ετών, ήταν αρχηγός του ισραηλινού
στρατού μεταξύ 2002 και 2005, λίγο πριν την μονομερή αποχώρηση του Ισραήλ από
την Λωρίδα της Γάζας. Προσχωρώντας στο Λικούντ, το κόμμα του πρωθυπουργού
Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο Γιαλόν διετέλεσε υπουργός Άμυνας και αντιπρόεδρος της
κυβερνήσεως, πριν παραιτηθεί το 2016, μετά από διαφωνίες με τον Νετανιάχου.
Θεωρούμενος γεράκι κατά
την διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας στο Λικούντ, συμμάχησε το 2019 με
τον σημερινό ηγέτη της αντιπολίτευσης Γαϊρ Λάπιντ πριν αποσυρθεί από την
πολιτική ζωή το 2021.
Έναυσμα του πολέμου που
ξέσπασε την 7η Οκτωβρίου 2023 ήταν η άνευ προηγουμένου έφοδος του στρατιωτικού
βραχίονα της Χαμάς στο νότιο τμήμα της ισραηλινής επικράτειας, η οποία στοίχισε
τη ζωή σε 1.207 ανθρώπους, στην
πλειονότητά τους αμάχους, σύμφωνα με καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου
βασισμένη σε επίσημα δεδομένα, η οποία συμπεριλαμβάνει ομήρους που πέθαναν στην
αιχμαλωσία ή ήταν ήδη νεκροί όταν μεταφέρθηκαν στον παλαιστινιακό θύλακο.
Οι καταστροφικές,
ευρείας κλίμακας ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις αντιποίνων στη Λωρίδα της
Γάζας έκτοτε έχουν στοιχίσει την ζωή, μέχρι σήμερα, σε τουλάχιστον 55.000 ανθρώπους, στην πλειονότητά τους
αμάχους.
*
Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα των δεκαετιών και
αιώνων, που συνετελούντο οι προμνησθείσες γενοκτονίες και σφαγές, μεταξύ των
οποίων των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Κούρδων, κ.α., που ήσαν οι πολιτικο-στρατιωτικο-θρησκευτικές
«κεφαλές» του κοσμοκρατορικού Συστήματος, των αυτοαποκαλουμένων «προστατών» του
Ανθρωπισμού, της Δικαιοσύνης, και της υποτιθέμενης Δημοκρατίας (τους);
ΠΟΥΘΕΝΑ!!
Που είναι σήμερα οι παραπάνω ¨κεφαλές» του Συστήματος,
στις εμφανώς συντελούμενες γενοκτονίες των Παλαιστινίων, των Σουδανών, κ.α.,
της συνεχιζόμενης παρανόμου τουρκικής κατοχής επί 51 χρόνια, του 38%
του εδάφους της Ελληνικής Κύπρου, στις
συντελεσθείσες γενοκτονίες των Λίβυων πολιτών των οποίων η χώρα εσχίσθη στα δύο, τους βιασμούς εκατοντάδων Ελληνίδων της Κύπρου,
τις δολοφονίες 1.619
«αγνοουμένων» Ελληνοκυπρίων, κ.α.;
ΠΟΥΘΕΝΑ!
ΠΟΥΘΕΝΑ! ΠΟΥΘΕΝΑ!
ΟΥΑΙ
ΥΜΙΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΕΠΙ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΚΑΪΝΙΤΩΝ
ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ, ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ!!!
29. Ο Τελικός Στρατηγικός Σχεδιασμός-Διαχρονική διάπραξη του πολλαπλών στόχων μετεπαναστατικού εγκλήματος των (Κ-Τ-Ι) [Μετά την ούτω αποκληθείσα Γαλλική Επανάσταση] {Συνέχεια 14ου Μέρους}.
α. Μετά την γενοκτονία των αθώων Γάλλων πολιτών από τους …δημοκράτες και…διαφωτιστές κατά την περίοδον της ούτω αποκληθείσης «Γαλλικής Επαναστάσεως» (1789), το Σύστημα αναπροσάρμοσε τα σχέδιά του, στοχοποίησε συγκεκριμένες πολιτικο-κοινωνικο-θρησκευτικές ομάδες και έδρασε αφανώς ή νομοτύπως, δια των «νομίμως και δημοκρατικώς εκλεγομένων» φιλήκοων πολιτικών αντιπροσώπων κάθε χώρας, με ΄αλλοθι την κοινοβουλευτική Δημοκρατία!!!
Το προσχέδιο είχε εκπονηθεί κατά τις πρώτες
συνεδριάσεις των παγκόσμιων συνωμοτών του αποκρυφιστικού Τάγματος των
Ιλλουμινάτων. Εκεί καθορίστηκαν οι τακτικοί και στρατηγικοί στόχοι προς
επίτευξη του τελικού που δεν ήταν άλλος από την παγκόσμια κυριαρχία.
Σε κάθε περίπτωση τα βασικά παραπλανητικά συνθήματα
παγιδεύσεως των πολιτών, ήσαν/ είναι:
Ελευθερία, Δημοκρατία, Ανθρωπισμός,
Ειρήνη, Δικαιωματισμός, πανσεξουαλισμός, επιστημονικά «θαύματα», Οικουμενισμός,
αποδοχή της διαφορετικότητας, αγάπη ανθρώπινης εμπνεύσεως και ερμηνείας, λαϊκή
κυριαρχία και ισότητα, σε συνδυασμό με «άρτον και θεάματα»…
Οι επί μέρους στόχοι που ετέθησαν ταξινομήθηκαν σε Τακτικούς (βραχυπρόθεσμους και μεσοπρόθεσμους) και Στρατηγικούς (μακροπρόθεσμους) και υλοποιήθηκαν χρονικώς, αναλόγως με τις επικρατούσες σε κάθε χώρα συνθήκες, πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικο-θρησκευτικής καταστάσεως.7
β. Τακτικοί
(Βραχυπρόθεσμοι και Μεσοπρόθεσμοι).
1/. Η Ιλλουμινατοποίηση των Τεκτονικών στοών.
Μετά την ίδρυση του αποκρυφιστικού Τάγματος των
Ιλλουμινάτων (1776).. «Ο Βαϊσχάουπτ συμβούλευσε
όλους τους Ιλλουμινάτους να διεισδύσουν στις στοές της
λεγομένης «Γαλάζιας Μασωνίας» και να δημιουργήσουν μια μυστική εταιρεία μέσα στις μυστικές
εταιρείες. Έδωσε εντολή μόνον εκείνοι που απεδεικνύοντο διεθνιστές, πολεμούσαν
τον πατριωτισμόν και είχαν απομακρυνθεί από κάθε θρησκεία που μιλούσε για θεό,
θα εμυούντο στην «αίρεση» των Ιλλουμινάτων.. Έτσι δεν
άργησε να προκληθεί αναστάτωση, σ’ολες τις Μασονικές στοές (ΣΣ: Στις οποίες υπήρχαν αρκετοί
τέκτονες οι οποίοι παρά την πλάνη τους είχαν αγαθές προθέσεις και ησχολούντο με
φιλανθρωπικόν έργον).
Κάποιοι από αυτούς, προειδοποίησαν
τους «αρχιερείς» των στοών, για το Σχέδιο της παγκόσμιας συνωμοσίας των
Ιλλουμινάτων…Μεταξύ αυτών, ήταν και ο υψηλόβαθμος μασώνος Σκωτικού τύπου Τζων
Ρόμπινσον, καθηγητής της Φυσικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του
Εδιμβούργου και γραμματέας της Βασιλικής Εταιρείας του Εδιμβούργου.
Οι προειδοποιήσεις τους
εδόθησαν και στους επικεφαλής της Θρησκευτικής Εκκλησίας και του Γαλλικού
κράτους, αλλά αγνοήθηκαν και έτσι εξερράγη η λεγομένη Γαλλική Επανάσταση του
1789. Μάλιστα για να προειδοποιήσει και τις άλλες κυβερνήσεις, το 1798
εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Proof of a Conspiracy to destry all Governments and Religions» (Αποδείξεις για μια
Συνωμοσία που αποσκοπεί στην καταστροφή όλων των κυβερνήσεων και των
Θρησκειών), αλλά και οι νέες προειδοποιήσεις του αγνοήθηκαν.».8
2/. H δογματοποίηση του Διαφωτισμού και η
θεοποίηση του Ορθολογισμού.
Η δογματοποίηση του
Διαφωτισμού
α/. Από τα
τέλη του 16ου με αρχές 17ου αιώνος έκανε την εμφάνισή του ο κατ’ ευφημισμόν
αποκληθείς Διαφωτισμός
του οποίου, κατά τους ισχυρισμούς κάποιων θιασωτών του, απόληξη ήταν η Γαλλική
Επανάσταση. Μερικές από τις διατυπωθείσες αξίες του Διαφωτισμού ήσαν οι εξής:
•Οι
επιστημονικές έρευνες και ανακαλύψεις (ηλιοκεντρισμός, μηχανική, ιατρική, κλπ)
βοηθούν στην αποκρυστάλλωση του ορθολογισμού και της εμπειρικής φιλοσοφίας.
•Οι
σημαντικώτερες κοινωνικές αξίες είναι η ανεξιθρησκεία, η ελευθερία και η
ισότητα.
•Αυτές
οι αξίες αποφέρουν καρπούς με την μορφή των φυσικών δικαιωμάτων και με τον
διαχωρισμό των εξουσιών,
•Η
γνώση διαδίδεται με την βοήθεια της Εγκυκλοπαίδειας και του τύπου,
Με
βάση όσα έχουμε αναλύσει στο σχετικό θέμα περί της Γαλλικής Επαναστάσεως, οι παραπάνω θεωρητικές αξίες ελαχίστη έως ΟΥΔΕΜΙΑ επίδραση είχαν στον αφιονισμένο
και θηριοποιημένο όχλον, τον οποίον το (Σ) εχαρακτήρισε
«επαναστάτες». Τα γεγονότα που ακολούθησαν τον Ιούλιον 1789, σημαντικό μέρος
των οποίων παρουσιάσαμε στο παρελθόν, με τις αντίστοιχες πηγές, επιβεβαιώνουν
με τον καλύτερο τρόπο την παραπάνω θέση.
Ακόμη
και οι άθεοι φιλόσοφοι και εγκυκλοπαιδιστές, λίγη έως ΟΥΔΕΜΙΑ επίδραση είχαν στους φανατισμένους
ηγέτες και στον αγράμματον αφιονισμένον
και λυσσομανούντα όχλον, κατά την διάρκειαν της λεγομένης Γαλλικής
Επαναστάσεως.
Η άποψη, περί
επιδράσεως των ιδεών του Διαφωτισμού, και των εγκυκλοπαιδιστών, μαζί με άλλες συναφείς
(ΣΣ: Όπως
ότι, το γαλλικό κράτος ήταν στα πρόθυρα οικονομικής καταρρεύσεως, η αριστοκρατορία
και ο κλήρος ζούσαν σε βάρος των άλλων τάξεων, ο γαλλικός λαός άπεχθάνετο το
καθεστώς, κλπ), είναι νεώτερα εφευρήματα
του Συστήματος, που τα μεταποίησε σε «δόγματα»-αίτια της Γαλλικής Επαναστάσεως.
Στην Γαλλική Επανάσταση
οι δημαγωγοί, ανεξάρτητα από την μόρφωσή τους και από την γενικώτερη Παιδεία
που διέθεταν, μπήκαν μπροστά στο κοπάδι «που δεν ήξερε τίποτε και δεν στενοχωριόταν καθόλου γι' αυτό»,
όπως ευφυώς σημειώνει ο Ρουσσώ9 και το πήγαιναν κατά τις άλογες και
ενστικτώδεις παρορμήσεις τους.
β/. Από την ώρα που
επικράτησε η επανάσταση, στόχος μεταξύ των άλλων, έγιναν οι Επιστήμες και η
Ακαδημία των Επιστημών.
Κατά την
επαναστατική άποψη που επικράτησε, οι επιστήμονες και οι διανοούμενοι
αποτελούσαν μια νέα μορφή αριστοκρατίας, που ήταν…δημόσιος κίνδυνος (ΣΣ: Για την Επανάσταση και
την Γαλλική δημοκρατία).
Το
σημαντικό για την άδικη και παράλογη εκτέλεση του Λαβουαζιέ είναι πως αυτός, αν
και ευγενούς καταγωγής, ήταν πατριώτης και ιδεαλιστής και βοηθούσε τους
συμπατριώτες του, ανεξάρτητα από το
πολιτικό καθεστώς που υπήρχε. Γράφει σχετικά ο Gillispie (Ζιλισπί):10
«Γιατί οι ιστορικοί δεν πρόσεξαν ως τώρα ότι η ζωή του Λαβουαζιέ δεν τέλειωσε μόνο με μια προσωπική, αλλά και με μια πνευματική τραγωδία, ότι και από τις δυο απόψεις έγινε θύμα πέφτοντας στα βαριά σφάλματα εκείνης της φιλοσοφίας του 18ου αιώνα, που είχε εγκολπωθεί και ο ίδιος; Η φιλοσοφία εκείνη προετοίμασε το μεταρρυθμιστικό πνεύμα της Επανάστασης που του πήρε την ζωή».11
Τέλος
και η Εγκυκλοπαιδεία των Ντιντερό και Ντ' Αλαμπέρ ουδεμία επιρροή άσκησε στην
Γαλλική Επανάσταση.12 Απλώς χρησιμοποιήθηκε ως ένα ακόμη όπλο προσεγγίσεως και μυήσεως των μελών των
υποψήφιων επαναστατικών πυρήνων και καθοδηγητών.
Σύμφωνα
με τον Burke (Μπερκ),13 η Γαλλική Επανάσταση αποτέλεσε ακραία απόληξη της ορθολογικής φιλοσοφίας
του Διαφωτισμού. Ο Διαφωτισμός κατά τον Ιρλανδό στοχαστή δεν ήταν τίποτε παραπάνω από μια
σκηνοθετημένη πνευματική κυριαρχία των φιλοσόφων της Νεωτερικότητας, η οποία
είχε οργανωθεί στις τεκτονικές στοές της Ευρώπης.
Αξίζει
να σημειωθεί ότι ο Edmund Burke που ήταν και ο ίδιος
τέκτων, μόλις αντελήφθη τους σκοπούς της
όλης οργανώσεως των «Διαφωτιστών-Επαναστατών», την κατήγγειλε δημοσίως (Edmund Burke, Reflections on the Revolution in France).
″A spirit of innovation is generally the result of a selfish temper and
confined views. People will not look forward to posterity, who never look
backward to their ancestors.″
″Our political system is placed in
a just correspondence and symmetry with the order of the world, and with the
mode of existence decreed to a permanent body composed of transitory parts;
wherein, by the disposition of a
stupendous wisdom, moulding together the great mysterious incorporation of the
human race, the whole, at one time, is never old, or middle-aged, or young, but
in a condition of unchangeable constancy, moves on through the varied tenour
of perpetual decay, fall, renovation, and progression. Thus, by preserving the
method of nature in the conduct of the state, in what we improve we are never
wholly new; in what we retain we are never wholly obsolete.″
″All the pleasing illusions, which
made power gentle, and obedience liberal, which harmonized the different shades
of life, and which, by a bland assimilation, incorporated into politics the
sentiments which beautify and soften private society, are to be dissolved by
this new conquering empire of light and reason. All the decent drapery of life is to be
rudely torn off…″
I wish you may not be going fast, and by the shortest cut, to that horrible and disgustful situation. Already there appears a poverty of conception, a coarseness and vulgarity in all the proceedings of the assembly and of all their instructors. Their liberty is not liberal. Their science is presumptuous ignorance. Their humanity is savage and brutal.″14
γ/. O
Διαφωτισμός και ο Εγκυκλοπαιδισμός, ήσαν οι «ναρκωτικές
ουσίες» που αποχαύνωσαν τους μωροφιλόδοξους, τους αιθεροβάμονες, τους αφελείς,
τους τυχοδιώκτες αλλά και τους άδολους και τους παγίδευσαν στα δίκτυα των
σατανικών εμπνευστών τους, οι οποίοι μαζί με άλλους «μυημένους» κατέστησαν οι πανούργοι διακινητές
(«Διαφωτιστές») των ηδέως ηχουσών
ιδεών και ασμένως γενομένων αποδεκτών των πνευματικών αυτών «ναρκωτικών ουσιών»».
Ναρκωμένοι λοιπόν από τα απατηλά συνθήματα των
Διαφωτιστών-Εγκυκλοπαιδιστών, οι ασπασθέντες τις ιδέες τους, κυρίως οι
ανήκοντες στις λαϊκές τάξεις (Για την Γαλλία τότε, η Τρίτη Τάξη), δεν ήσαν σε
θέση να αντιληφθούν την αλήθεια και το
μέγεθος της εξυφαινομένης από τους Καϊνίτες Ταλμουδιστές Ιουδαίους (Κ-Τ-Ι) συνωμοσίας κατά του Γαλλικού λαού, αλλά και κατά της
ανθρωπότητος γενικώτερον.
Δεν ήσαν σε θέση να διαπιστώσουν ότι ΟΥΔΕΜΙΑ από τις διακηρυχθείσες
αρχές-ιδέες των Διαφωτιστών-Εγκυκλοπαιδιστών, εφηρμόσθη από τους λεγομένους
αρχηγούς της Γαλλικής Επαναστάσεως (Γ.Ε.)
Πολύ
περισσότερο ήσαν ανίκανοι να αντιληφθούν την απάτην των
Διαφωτιστών-Εγκυκλοπαιδιστών και τον μύθον της ψευτο-Δημοκρατίας τους, όσοι
αποτελούσαν τον θηριώδη και άβουλον όχλον (μάλλον
εξυπηρετούσαν τα ζωώδη ένστικτά τους και ικανοποιούσαν τα εγκληματικά απωθημένα
τους) που εχρησιμοποιείτο ως εκτελεστής/ δήμιος της Γ.Ε.
Αλλά και όσοι από τους υπολοίπους, διεπίστωναν
την απάτην και τον μύθον και ζητούσαν εξηγήσεις ή επιχειρούσαν να αποχωρήσουν
από το «στημένο παιγνίδι», εχαρακτηρίζοντο ως «εχθροί του λαού» ή «εχθροί της Δημοκρατίας(τους)».
δ/. Ο
Διαφωτισμός:
1//. Δεν ήταν η συνέχεια
της Ευρωπαϊκής Αναγεννήσεως και
εξυψώσεως της Ελληνικής φιλοσοφίας, όπως υπεστήριξαν/υποστηρίζουν κάποιοι μέχρι
σήμερα, αλλά η
αναβίωση της αρχαίας ελληνικής ειδωλολατρικής θρησκείας, με διαφορετική μορφή,
από αντίδραση προς τον Χριστιανισμό.
2//. Ήταν ένα συνοθύλευμα
δεισιδαιμονιών, βαρβαρότητας, σατανιστικών τελετουργιών, ιεράς εξετάσεως και
σοδομισμού που δίωκε, δια της Ιεράς Εξετάσεως τους φιλοσόφους, φιλοσοφούντες
και κάθε ενιστάμενο στα ιουδαιο-φραγκικά πολιτικά, κοινωνικά και θρησκευτικά
όργια.
3//. Δεν ήταν επανάσταση
των καταπιεσμένων ή φωτισμός των
συσκοτισμένων, αλλά «αναδιαρθρώσεις» της ταξικής Δυτικής
Ιουδαιοφραγκοκρατούμενης Ευρώπης, κατά τις οικονομικές ταξικές ανάγκες των
πολιτών, και δεν είχαν ούτε χρησιμότητα, αλλά ούτε και θέση στις κοινωνίες της καθ’ημάς
Ανατολής, όπου μετέφεραν βιαίως, αυτούσιες τις πολιτικές και αυταρχικές
ιδεοληψίες τους καθώς και τις υλιστικές-ωφελιμισικές απόψεις τους για την ζωή.
4//. Ήταν το «όχημα» μεταφοράς των φραγικικών
αντιχριστιανικών θρησκειών, σεκτών και ιδεολογικο-πολιτικο-θρησκευτικών
«παραφυάδων», όπως ο Παπισμός, ο Προτεσταντισμός, ο Διεθνισμός και ο
Καπιταλισμός, που εξαπλώθηκαν, δια της βίας, στην εξασθενημένη Ανατολή, αλλοιώνοντας
τον πολιτισμό της και εκκοσμικεύοντάς την κατά τα διαφωτιστικά/σκοταδιστικά
πρότυπα.
5//. Ήταν ο …θρίαμβος της
αποικιοκρατικής και εκφραγκευμένης Δύσεως, και της δόλιας πολιτικής του
«διαίρει και βασίλευε», κυρίως μέσω του Ιουδαιογενούς φραγκικού (ου κατ’ επίγνωση) υπερεθνικισμού,
υπεύθυνου, για τους δύο
αιματηρούς παγκοσμίους πολέμους και όλες τις αιματοχυσίες των τελευταίων
αιώνων.
«Ο μύθος που γαλούχησε και νάρκωσε τις
χριστιανικές γενιές του 19ου και 20ου αιώνα ότι ο «Διαφωτισμός» υπήρξε
(τάχα) η εποχή των μεγάλων φωτισμένων πνευμάτων….που διέλυσαν (τάχα) την
στενοκεφαλιά και την καταχνιά του Μεσαίωνα κι’ έδωσαν (τάχα) νέα πνοή στο
ευρωπαϊκό πνεύμα, στον πολιτισμό και στην ιστορία, είναι καιρός να καταρριφθεί.
Για να φανεί και κατανοηθεί απ’ όλους, πως ό,τι πιο δηλητηριώδες και ψυχοφθόρο έχουν πλασσάρει στις Χριστιανικές κοινωνίες οι δυνάμεις του μυστηρίου της ανομίας, υπήρξεν ο «Διαφωτισμός». Η μεγαλύτερη, μετά απ’ εκείνη σε βάρος της Εύας, δαιμονική πλεκτάνη και πλάνη ΟΛΩΝ των εποχών».15
Η
θεοποίηση του Ορθολογισμού.
α/. Ο
Διαφωτισμός λοιπόν, αποσκοπούσε στην απολυτοποίηση του ανθρώπινου λογικού, και την αυτοθεοποίηση
του ανθρώπου.
Μάλιστα στην Γαλλική Επανάσταση, αποκλειστικόν έργον των (Κ-Τ-Ι), αυτή την κυριαρχία της
λογικής του ανθρώπου την εξέφρασαν ο μασόνος Ροβεσπιέρος και οι λοιποί
«αδελφοί» τέκτονες..
Ο Ροβεσπιέρος ανεκήρυξε την λατρεία, adoration, της «θεάς Λογικής». Είναι η Raison, ο Λόγος, η Λογική, η απολυτοποίηση της λογικής του ανθρώπου. Και μάλιστα, επειδή ήταν
μασόνος είχε κάποια θρησκευτικά «ακούσματα»….Οπότε τι κάνανε οι
τέκτονες-«επαναστάτες»;
Στην Παναγία των Παρισίων, τον παπικό
ναό –δεν φταίει βέβαια ο ναός– έκαναν μια γιορτή του Υπερτάτου Όντος. Είναι
αυτό που λέγεται δυστυχώς και από πολλούς ορθοδόξους …χριστιανούς, δηλαδή «μια ανωτέρα Δύναμη» κ.τ.λ. …..Στην εορτή του Υπερτάτου Όντος πήρανε μια πόρνη, κοινή γνωστή
πόρνη στην Γαλλία της υψηλής αριστοκρατίας.
Οι Γάλλοι είχανε πολλά «πορνοστάσια». Οι οίκοι
αυτοί ήταν οίκοι ανοχής όπου πήγαιναν οι αριστοκρατικοί για να παίξουν
μπιλιάρδο και διάφορα άλλα «παιγνίδια» όπως προμήθεια γυναικών και αγοριών. Αυτά τα έχει γράψει
ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος στην Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος, δεν είναι
εφευρήματα δικά μας. Και όποιος διαβάζει ιστορία ξέρει τα πράγματα,
Την γύμνωσαν λοιπόν [την πόρνη] και την έβαλαν
γυμνή πάνω στην Αγία τράπεζα της Παναγίας των Παρισίων. Και μετά έτρεχαν όλοι
και την προσκυνούσαν, την φιλούσαν, κ.ά., ως θεά Raison, θεά Λογική. Έτσι λατρεύτηκε η θεά
Λογική από την Γαλλική Επανάσταση, η αυτοθεοποίηση του ανθρώπου..
β/. Οι διαφωτιστές πρέσβευαν τον ορθολογισμό με την μορφήν
θρησκευτικού δόγματος και την πρόοδο της
επιστήμης (τους) με πίστη τοιαύτην της
θρησκευτικής, αξιώνοντας αλλαγές σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης
δραστηριότητας, στους πολιτικοκοινωνικούς θεσμούς, την οικονομία, την
εκπαίδευση και την θρησκεία. ,
Η Γαλλική
επανάσταση ήταν η κορύφωση του «Διαφωτισμού» και ταυτόχρονα η θεοποίηση του
εωσφορικού ορθολογισμού, τουτέστιν η αυτοθεοποίηση του ανθρώπου!!!
3/. Η Διάλυση της οικογένειας.
Διατάραξη της οικογενειακής ζωής, διάσπαση των δεσμών
μεταξύ των μελών της οικογενείας. Ουσιαστικώς καταστροφή του θεσμού της
οικογενείας, βασικού κοινωνικού κυττάρου, με την προβολή «εκσυγχρονιστικών» και
φιλελεύθερων δήθεν ιδεών που επεδίωκαν/επιδιώκουν:
oTην αποδέσμευση, ανεξαρτητοποίηση και
αυτονόμηση των τέκνων από τους γονείς και γενικώς των μελών από την οικογένεια.
oTην απώλεια της αναγκαίας
οικογενειακής αλληλοϋποστηρίξεως.
oΤην απονομιμοποίηση της μοιχείας, επιτευχθείσης
ήδη σε όλες τις …χριστιανικές χώρες και άλλες μη χριστιανικές (εκτός από τις
μουσουλμανικές και μερικές άλλες).
oΤην κυριαρχία της «ελευθεριότητος» σε όλα τα μέλη της
οικογενείας.
oTην χαλάρωση και τελικώς την ρήξη των
δεσμών που συγκρατούν τα μέλη ενωμένα (Διάλυση).
4/. Δημιουργία/«Κατασκευή» νέων κρατών
και κρατιδίων, ιστορικώς ανύπαρκτων εθνών σε βάρος ιστορικώς υπαρκτών εθνών ή
ετσιθελικώς, προς εξυπηρέτηση συμφερόντων μεγάλων Δυνάμεων και ανόμων σκοπών,
της ηγετικής ομάδος του Συστήματος.
Μερικά
παραδείγματα: Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Αλβανία
(Σκιπερία), Κόσσοβο, «Βόρεια Μακεδονία», Ανδόρα, Λιχτενστάϊν, Αγία Λουκία,
Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες, Άγιος Χριστόφορος και Νέβις, Βανουάτου, Γρενάδα,
Λεσόθο, Μάρσαλ νήσοι, Μονακό, Παλάου, Σαν Μαρίνο, Σάο Τόμε και Πρίνσιπε,
Τουβαλού, Τόνγκα, Φίτζι, Κέϊμαν Νήσοι
[Cayman Islands. Βρετανικό Υπερπόντιο Έδαφος. Βρίσκονται στην Καραϊβική
Θάλασσα],
Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, Δυτική Σαχάρα, Νήσοι Κουκ και Νιούε, κ.α.
Στα κράτη της παραπάνω κατηγορίας, η φυλή και η
εθνότης είναι ιστορικώς ανύπαρκτες, μη ανταποκρινόμενες στην αποδοθείσα σε
έκαστον εξ αυτών, ονομασία. Για παράδειγμα, ΔΕΝ υπάρχουν ιστορικώς:
Γιουγκοσλαβική εθνότης (όρος γεωγραφικός που σημαίνει
Νοτιοσλαβία), Ρουμανική εθνότης (μετονόμασαν την Βλαχία σε Ρουμανία, όνομα
κλαπέν από την ονομασία της Αυτοκρατορίας μας (ΡΩΜΑΝΙΑ) εξ ού και το διεθνές
της όνομα κατεγράφη ως ROMANIA και όχι ως RUMANIA, Αλβανική ή Κοσσοβάρικη ή
Βορειομακεδονική ή Βουλγάρικη εθνότης [Βουργάριοι= Ονομασία των πυργοφυλάκων (Burgas) που εδόθη στους Μογγολογενείς
εισβολής του Ασπαρούχ από τους Έλληνες τον 7ον-8ον αι. μ.Χ.], ούτε
Αγιοβικέντικη ή Αγιοχριστοφορική ή Λιχτενσταϊνική φυλή ή εθνότης, ούτε Τουβαλού
ή Δυτικοσαχάρια εθνότης, κλπ.
5/. Πρόκληση πάσης φύσεως κρίσεων [τοπικών-παγκόσμιων
( ενόπλων ή μη)].
oΥποκίνηση και αφανής ή φανερή χρηματοδότηση
φυλετικών-θρησκευτικών ανταγωνισμών, ιδιαιτέρως σε περιοχές όπου υπάρχει
ορυκτός πλούτος και άλλες ενεργειακές-πλουτοπαραγωγικές πηγές, προς
εκμετάλλευση, οι οποίοι συνήθως καταλήγουν σε αιματηρούς/ενόπλους μακράς
διαρκείας.
oΔιαχρονική
συντήρηση ενόπλων συρράξεων, σε πολλά σημεία της υφηλίου, με αμφιλεγόμενα
εκατέρωθεν προσχήματα ή με φανερά για τους ελευθέρους πολίτες αίτια, ηθικούς
αυτουργούς, συναυτουργούς, κλπ..
ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ που συμβαίνουν στην Μέση Ανατολή και την Αφρικανική
Ήπειρο, και άλλα που συνέβησαν ή συνεχίζουν να συμβαίνουν στην Ασιατική Ήπειρο
(Βιετνάμ, Καμποτζη, Κορέα, Ινδία, Πακιστάν, κλπ), αποτελούν εμφανή παραδείγματα
ενεργού συμμετοχής του Συστήματος, στην παγκόσμια σκακιέρα..
oΑλλαγή Εθνικού νομίσματος και
αντικατάστασή του με άλλο ελεγχόμενο από τους Ταλμουδιστές (Ευρώ, Δολλάριο, globo, κλπ).
oΑύξηση του κόστους διαβιώσεως,
ενεργειακών δαπανών, ώστε οι μισθωτοί-συνταξιούχοι να αδυνατούν να
ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, οι μικρές-μικρομεσαίες επιχειρήσεις να
γονατίζουν και οι ΠΑΝΤΕΣ να καταλήγουν στα Νόμιμα Τοκογλυφεία που είναι οι
ΤΡΑΠΕΖΕΣ, των οποίων οι πραγματικοί
ιδιοκτήτες είναι ΟΛΟΙ ή σχεδόν ΟΛΟΙ, Ταλμουδιστές Ιουδαίοι.
oΑύξηση των τιμών στα καταναλωτικά
αγαθά, της ανεργίας, του αριθμού των πενομένων, και κατ’ επέκταση δημιουργίας
καταστάσεως απογνώσεως και απελπισίας των πολιτών, ώστε οι απελπισμένοι :
Να καταφεύγουν σε δανεισμούς από
Τράπεζες.
Να προβαίνουν σε εγκληματικές
πράξεις (κλοπές, απάτες, κλπ) ή απονενοημένες ενέργειες (αυτοκτονίες,
δολοφονίες, ενδο-οικογενειακά εγκλήματα, κλπ).
Να λαχταρούν σωτήρες γήϊνους ή «εξωγήϊνους» τους οποίους έχουν έτοιμους οι κοσμοκράτορες, να
παρουσιάσουν στο προσκήνιο…
Συνεχίζεται
1 To όνομα «Κούρδος» συμπίπτει με την νεοπερσική
λέξη Κιούρτ που σημαίνει ήρωας. Σε αρχαιότατες επιγραφές της Ασσυρίας αναφέρονται ως Κούρτι, Χούρτι ή
Κάρτι. Ο Ξενοφών στο Κύρου Ανάβασις αποκαλεί τους Κούρδους Καρδούχους ή Κάρδους. Στο τρίτο και τέταρτο βιβλίο του, τους παρουσιάζει ως
λαό ανυπότακτο, γενναίο και ικανότατο στη στρατιωτική τέχνη, ιδιαίτερα τον
ανταρτοπόλεμο. Η λέξη Γουτού ή Κουτού επίσης, οποία ονομάζονται οι κάτοικοι των
ορεινών περιοχών που δέσποζαν της Ασσυρίας, σημαίνει πολεμιστής. Στην ασσυριακή
γλώσσα η λέξη μεταπήδησε ως Γκαρδού
ή Κορδού.
Το τελευταίο
επιβεβαιώνεται και από τον Στράβωνα [C 647], ο οποίος δικαιολογεί την
ετυμολογία της ελληνικής λέξης Καρδούχοι ως εξής: καλούνται δε ούτοι Κάρδακες, από κλοπείας τρεφόμενοι. κάρδα γαρ το
ανδρώδες και πολεμικόν λέγεται. Ακόμη και η νεότερη σχετικά ονομασία
Γαρδυηνή, όπως αποκαλείτο κατά τον Στράβωνα η χώρα των Γορδυαίων, "ους οι πάλαι ποτέ Καρδούχους έλεγον".
2 Εκεί ο Ιχσάν Νουρί, πρώην λοχαγός του τουρκικού στρατού, ανέλαβε την στρατιωτική ηγεσία μιας νέας επαναστάσεως, εκδίδοντας μάλιστα το 1929 και την εφημερίδα «Άγκρι». Οι επαναστάτες των βουνών ύψωσαν την κουρδική σημαία με τρεις λουρίδες πράσινου, λευκού και κόκκινου χρώματος, με την διακριτική ονομασία «χοϊμπούν», που σημαίνει αναγέννηση. Χοϊμπούν ήταν το όνομα του πατριωτικού συλλόγου που ίδρυσαν τον Αύγουστο του 1927 Κούρδοι αγωνιστές, σε παράλληλη δράση με τους αγωνιστές των ορέων.
3 Όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ στις στάχτες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ίδρυσε την Τουρκική Δημοκρατία, επιχείρησε βίαια, υπό το δόγμα «ένα κράτος, μία γλώσσα, ένα έθνος», να ενώσει όλο το πολύχρωμο φυλετικό οθωμανικό μουσουλμανικό μωσαϊκό. Οι Κούρδοι αρνήθηκαν να ενταχθούν στη νέα ενιαία εθνική ταυτότητα και μέχρι σήμερα παραμένουν ο μεγαλύτερος αριθμός «αστέγων» της Γης και ο μεγαλύτερος εφιάλτης του τουρκικού κράτους. Η επίσημη Αγκυρα αποκαλεί ακόμη και σήμερα τον κουρδικό πληθυσμό «ορεινούς Τούρκους, που... έχασαν τη γλώσσα τους»...
4 Αποσπάσματα από αναδημοσιευμένο κείμενο στον «Φιλελεύθερο», αρ. φύλλου 98.
5 Αρχιμ. Ιωαννικίου Κοτσώνη, «Το πρόσωπον και το προσωπείον του παπισμού», Κουφάλια: 1999, σσ. 29-30.
6 Beit Lahia or Beit Lahiya is a city in the Gaza Strip, north of Jabalia, in the North Gaza Governorate of the State of Palestine. It sits next to Beit Hanoun and close to the border with Israel. According to the Palestinian Central Bureau of Statistics, the city had a population of 89,838 in 2017.
7 Πέραν των καταχωρισθησόμενων στο παρόν, στόχων, προέκυψαν και άλλοι, οι οποίοι έγιναν αντικείμενον επεξεργασίας, σχεδιασμού και υλοποιήσεως, όπως η «αθλητική εμπορευματική ανθρωπο-αγορά», τα δίκτυα οικονομικής αφαιμάξεως δια των εταιρειών στοιχ(ρ)ηματισμού,, τα ελκυστικά τηλεοπτικά παίγνια «εγκυκλοπαιδικών γνώσεων» (εμμονικής προσκολλήσεως των πολιτών στο χρηματικό κέρδος και απομακρύνσεώς τους από τα ζωτικά προβλήματά τους ή αναζητήσεως των αιτίων και υπευθύνων), τα «ψυχαγωγικά» προγράμματα οφθαλμολαγνείας/προβολής των ΛΟΑΤΚΙ, κλπ.
8 Η Εωσφορική Συνωμοσία,William Guy Carr, εκδ. Στερέωμα, σ. 21-24.
9 Charles Coulston Gillispie " Στην κόψη της αλήθειας - Η εξέλιξη των επιστημονικών ιδεών από τον Γαλιλαίο ως τον Αϊνστάϊν", ΜΙΕΤ, Αθήνα, 1986, σελ. 201.
10 Charles Coulston Gillispie (August 6, 1918 – October 6, 2015) was an American historian of science, and the Dayton-Stockton Professor of History of Science, Emeritus at Princeton University.
11 Όπως παραπάνω, σελ. 227-228.
12 "Les Cahiers de science et Vie", - 1000 ans de science - La Grande Encyclopedie", No 47, Octobre 1998, Article Charles Gillispie, "Vues d' ailleurs", p. 90.
13 Edmund Burke (1729–97). Born in Ireland, immediately opposed the French Revolution, warning his countrymen against the dangerous abstractions of the French. He argued the case for tradition, continuity, and gradual reform based on practical experience
14 Source: Edmund Burke, The
Works of Edmund Burke, 3 vols. (New York: Harper & Brothers, 1860),
1:481–83, 488–91.
15 Διαφωτισμός,
Ιωάννη
Γ. Παλαιτσάκη, Αθήνα, 2002, σ.17.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου