ADOLPH HITLER IS NOT ONLY THOUGHT TO HAVE BEEN A ZIONIST JEW, BUT TRULY WAS AN OCCULTIST ZIONIST JEW!

Ο ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΩΣ ΕΝΑΣ ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΟΣ, ΑΛΛΑ ΑΛΗΘΩΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΗΣ ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΟΣ!

Μέρος 9ον

4. Η ΦΥΛΕΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ (ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ) ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ [Συνέχεια  8ου μέρους].

ια. Karl Maria Wiligut 1

«Βλέπετε τοὺς κύνας, βλέπετε τοὺς κακοὺς ἐργάτας, βλέπετε τὴν κατατομήν…» (ΦΙΛΙΠΠ: 3/2)

1/. Ο Karl Maria Wiligut, ήταν μία από τις πιο αινιγματικές φυσιογνωμίες του Ναζιστικού Κόμματος. O πατέρας του θεωρητικώς ακολουθούσε το παπικόν δόγμα πίστεως (ΣΣ: Ρωμαιοκαθολικός κατά τους δυτικούς), πλήν όμως ήταν εμπεπλεγμένος και στο Γερμανικό Παγανιστικό-Εθνικιστικό κίνημα Völkisch, το οποίον φαίνεται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην μετέπειτα ζωή του.

Το 1924 ενεκλείσθη για τρία έτη σε ψυχιατρείο του Salzburg, ως σχιζοφρενής, αλκοολικός και μεγαλομανής, και χαρακτηρίστηκε ως νομικώς ανίκανος, με δικαστική απόφαση. Τα ιατρικά αρχεία αναφέρουν για τον Wiligut, οικογενειακή βία, συμπεριλαμβανομένων απειλών φόνου κατά της συζύγου του, πομπώδη/μεγαλεπίβολα σχέδια (ΣΣ: Μη συνάδοντα με την διαταραγμένη ψυχική του υγεία), εκκεντρική συμπεριφορά και αποκρυφιστικά ενδιαφέροντα.

Wiligut's medical records reflect violence at home, including threats to kill his wife, grandiose projects, eccentric behavior and occult interests. Eventually, in 1924, he was diagnosed with schizophrenia, alcohol abuse.  and megalomania and was declared legally incompetent by a Salzburg court and then committed to a Salzburg asylum, where he remained until 1927. 

2/. Ο Wiligut έλαβε εξιτήριον από το ψυχιατρείον το 1927 και αμέσως ανακοινώθηκε η ένταξή του στο Ναζιστικό κόμμα !!!. Το 1932, εχωρίσθη οριστικώς από την οικογένειάν του, όταν η σύζυγός του τον εγκατέλειψε, μεταβάσα στο Μόναχο της Γερμανίας.

Λέγεται ότι, ο Χίμλερ είχε  εντυπωσιασθεί από τις εκεταμένες «γνώσεις»  του στην Γερμανική ιστορία, και σταδιακώς στηρίχθηκε στις εμπειρίες του. Έτσι, τον Ιανουάριο του 1933, που συναντήθηκα Χίμλερ και Wiligut, διεπίστωσαν ότι είχαν κοινά αποκρυφιστικά ενδιαφέροντα, με αποτέλεσμα να ενταχθεί στις τάξεις των SS με το ψευδώνυμον Karl Maria Weisthor ("Thor Knows") [Ο Θωρ Γνωρίζει] (Σεπτ. 1933). Στην συνέχεια ο Χίμλερ τον ώρισε επικεφαλής της Διευθύνσεως της προϊστορίας και αρχαίας Γερμανικής Ιστορίας.

Εδώ γεννάται το ερώτημα: Ο Χίμλερ ή όσοι ήσαν υπεύθυνοι για την στρατολόγηση μελών στις τάξεις των SS, δεν εγνώριζαν το πραγματικό του όνομα ή δεν ερεύνησαν το παρελθόν και την ταυτότητά του Wiligut, και τον έχρισαν μέλος των SS, με τόση  επιπολαιότητα στην επιλογήν τους;

Το πως ένας χαρακτηρισμένος ως ανίκανος το 1924, και έγκλειστος επί μίαν τριετίαν σε ψυχιατρείον, εκρίθη κατάλληλος και από ποίους, το 1927, για μέλος του Ναζιστικού κόμματος και δη των SS, λογικώς είναι ανεξήγητον και αποτελεί μυστήριον!

Στα τέλη του 1933, συνοδεύοντας τον Χίμλερ, επισκέφθησαν τον πύργο Schloß Wewelsburg. Ο πύργος ο οποίος αργότερα έγινε το «Μαύρο Κάμελοτ των SS» ("SS Black Camelot"), είχε επιλεγεί, επειδή κατά τους ισχυρισμούς του Wiligut, στην περιοχή,  θα διεξήγετο,  η μάχη του «Δρυμού της Συμήδας» (Βλέπε παρ. ια6/α/,β/).

Wiligut was released in 1927 and his calling in the Nazi Party was soon heralded. His family finally broke apart in 1932 when his wife moved to München (Munich), Germany. Himmler was impressed with Wiligut’s extensive knowledge of Germanic history and increasingly relied on his expertise.  In 1933 Himmler invited Wiligut to head up a Department for Pre- and Early History, yet unbeknownst to him.

In Jan 1933, Wiligut met Heinrich Himmler, who had an interest in the occult, and the two found each other to be like-minded. Wiligut joined Himmler's Schutzstaffel (SS) organization under the pseudonym Karl Maria Weisthor ("Thor Knows") in Sep 1933. Two months later accompanied Himmler to inspect the castle Schloß Wewelsburg near Paderborn, Germany; this castle, chosen because of the legend of the Battle at the Birch Tree and the nearby Externsteine stone formation, would later become the "SS Black Camelot".

3/. Το 1934, ο Wiligut ανέπτυξε ένα ανακριβές Ρουνικό αλφάβητο, βασισμένο στους Ρούνους που είχε καταγράψει ο Guido von List, παρά το γεγονός ότι τους απέρριπτε, και γενικώς δεν απεδέχετο πλήρως την φιλοσοφική θεώρηση του List. Ισχυρίζετο ότι συνέταξε το αλφάβητο, επειδή είχε μυηθεί στις «Ρουνικές Παραδόσεις», από τον παππού του Karl Wiligut (1794–1883). Το δικό του Ρουνικό αλφάβητο είχε 24 γράμματα,2  όπως το λεγόμενο Elder Futhark.3

His father was of the «Roman Catholic» faith, but was also a follower of the German Völkisch movement; this would play a role in his later life. In 1934, Wiligut developed a rune row loosely, based on the Armanen Runes of Guido von List even though Wiligut rejected List's runes and his overall philosophy. Wiligut claimed to have been initiated into "runic lore" by his grandfather Karl Wiligut (1794–1883). His rune row has 24 letters, like the Elder Futhark.

Like von List's Armanen runes that are closely based on the Yoynger Futhark, many of Wiligut's runes are identical to historical runes, with some additions. The historical Futhark sequence is not preserved [Πηγή: Widar, Jarl – Whispering of Gotos – Rune-Knowledge [from Hagal 11 (1934), Heft 7, pp. 7–15]. Flowers, Dr. Stephen E. and Moynihan, Michael – The Secret King (2001)].

4/. Μετά από μία σειρά …αναβαθμίσεών του στα SS, τον Σεπτ. 1936, προήχθη στον βαθμό του ταξιάρχου των SS (Brigadeführer ). Έχοντας ήδη πείσει τον Χίμλερ ότι ο Ιρμινισμός (Irminism) [Περί Ιρμινισμού, βλέπε στην παρ. 4ια6/γ/.], ήταν η θρησκεία του αρχαίου Γερμανικού λαού, και συνεπώς η αληθινή θρησκεία, η φιλοσοφία του Wiligut, άρχισε να αποκτά βαρύνουσα σημασία στις αποκρυφιστικές τελετές και πρακτικές των SS.

Το περίεργον αν όχι ανεξήγητον λογικώς, για το πώς ουδείς ενδιαφέρθηκε για το βεβαρυμένον ιστορικόν της σοβαρώς διαταραγμένης ψυχικής του υγείας και ενετάχθη στις τάξεις των SS, γίνεται ύποπτον και ερευνητέον ως προς τα αίτιά του, αφού η «αδιαφορία» των υπευθύνων πρωταρχικώς του Χίμλερ, κράτησε μέχρι το 1938. Τότε, ο Karl Wolff, υπασπιστής του Χίμλερ, υπεύθυνος για το προσωπικόν του Επιτελείου και δεύτερος στην ιεραρχία των SS, επισκέφθηκε την σύζυγο του Wiligut και επληροφορήθη για την προτέρα ψυχική κατάσταση του συζύγου της.

Η πληροφορία αυτή, έφερε σε δυσχερή θέση (αμηχανία) [!!!] τον Χίμλερ, ο οποίος είχε δώσει ήδη προαγωγή στον Wiligut, με την τοποθέτησή του στο επιτελείον του και τον είχε μεταθέσει στο Βερολίνο. Έτσι ο Χίμλερ αναγκάστηκε να απομακρύνει τον Wiligut από τα SS, μετακινώντας τον αρχικώς στο Wörthersee και στην συνέχεια στην Νότια Αυστρία το 1943, υπό την επιτήρηση μιας υπαλλήλου των SS, η οποία και τον εφρόντιζε..

Απίστευτα πράγματα συνέβαιναν στους θαλάμους των SS, ουσιαστικώς στην αυλή του Χίτλερ!!!

In April 1934 Wiligut was promoted to the SS equivalent of his old colonel rank (Standartenführer), and then made head of Section VIII (Archives) for RuSHA in October 1934. In November 1934 a promotion followed to the rank of Oberführer (lieutenant-brigadier), and then in the spring of 1935 Wiligut was transferred to Berlin to serve on Himmler's personal staff. He was promoted to the rank of Brigadeführer in September 1936. [Bundesarchiv Potsdam (Hereafter BAP), NS6/3361].

In Sep 1936, he was promoted to the rank of SS-Brigadeführer. Having convinced Himmler that Irminism was the religion of ancient Germanic peoples and thus the one true religion, Wiligut's philosophy began to weigh weigh heavily in the occult practices of the SS.

In Nov 1938, however, SS deputy chief Karl Wolff discovered his 1924 mental hospital commitment and used it to maneuver him into retirement, which took place in Feb 1939 (his retirement would not be made official until Aug 1939). Although his philosophies would continue to form the core of the occult practices of the SS organization through 1945, he would have no further input. He moved to Aufkirchen in southern Germany in 1939, Goslar in central Germany in 1940, and Wörthersee in southern Austria in 1943. SS clerk Elsa Baltrusch was ostensibly assigned as his assistant, but in actuality she was assigned to keep an eye on him.4

5/. Η εμπλοκή του Wiligut (δραστηριότητές του) στον αποκρυφισμό.

α/. Το 1889 έλαβε τα πρώτα αποκρυφιστικά «φώτα» στην τεκτονική στοά "Schlaraffia-Loge" και εκυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο του το 1903, με τίτλο Seyfrieds Runen, με το όνομα "Karl Maria Wiligut (Lobesam)". Λίγο μετά τον 1ον Π.Π. μετά της οικογενείας του, μετακόμισαν στην Morzg κοντά στο Salzburg της Αυστρίας, όπου αφοσιώθηκε  στην μελέτη του Αποκρυφισμού.

Το 1932 εγκατέλειψε την οικογένειά του, και μετανάστευσε από την Αυστρία στην Γερμανία, διαμένοντας στο Μόναχο. Είχε συχνές επαφές και αλληλογραφούσε με μέλη αποκρυφιστικών ομάδων και ιδιαιτέρως του «Τάγματος των Νέων Ναϊτών», της «Order of the New Templars».

In 1889, he joined the quasi-masonic "Schlaraffia-Loge". He published his first book, Seyfrieds Runen, in 1903, under his real name, as "Karl Maria Wiligut (Lobesam)", mentioning his real and additional artist name. 1908 followed the Neun Gebote Gots, where Wiligut first claimed to be heir to an ancient tradition of Irminism. Both List and Wiligut were influenced by Buchstaben Gutenbergs.Friedrich Fischbach’s's 1900, “Die Buchstaben Gutenbergs”.5

In 1932, he abandoned his wife and family, and emigrated from Austria to Germany, residing in Munich. He is known to have corresponded with many admirers and disciples, including Ernst Rüdiger and members of the Order of the New Templars.

β/. Στο Βερολίνο, όπου εργαζόταν στο γραφείο του Karl Wolff, ο Wiligut ανέπτυξε τα σχέδιά του για την ανακατασκευή του πύργου Wewelsburg σε αλληγορικό «κέντρο του κόσμου». Ο φίλος του  Wiligut, ο Manfred von Knobelsdorff, επεχείρησε να εφαρμόσει στην πράξη τον Ιρμινισμόν του Wiligut, στις τελετουργίες που ελάμβαναν χώρα στον πύργον  Wewelsburg.

In Berlin, where he worked in the office of Karl Wolff, chief adjutant of the SS, Wiligut developed his plans for the rebuilding of the Wewelsburg into an allegorical "center of the world". Wiligut's friend Manfred von Knobelsdorff, attempted to practise Wiligut's Irminism on the Wewelsburg.

γ/. Μία από τις αποδείξεις εμπλοκής του στον Νεοπαγανισμό, είναι το τελετουργικόν της βαπτίσεως τού μεγαλύτερου γιού του Karl Wolff, με το όνομα του «θεού» Θωρ, Thorisman, αναφερόμενον  από τον Jochen Lang, σε σχετική βιβλιογραφία. Την τελετή που έγινε στις 4 Ιανουαρίου 1937, παρακολούθησαν και επιφανή στελέχη των SS, όπως οι αποκρυφιστές, ο Εβραίος Reinhard Heydrich και ο Karl Diebitsch.6

A baptismal ceremony for Karl Wolff's eldest son Thorisman is published in the Wolf Biography by Jochen Lang. The Irministic 'baptism' occurred on 4 January 1937, attended by SS dignitaries Reinhard Heydrich and Karl Diebitsch.

δ/. Τον αποκαλούσαν «Ρασπούτιν του Χίμλερ» που έστελνε ομάδες ναζιστών, μετά εισήγησή του στον Χίτλερ, σε διάφορα μέρη του κόσμου, για να ανακαλύψουν μάγους και να μεταφέρουν τις μαγικές γνώσεις τους. Ισχυρίζετο ότι ήταν ο τελευταίος μάγος (warlock)7 μιας πανάρχαιας τάξεως  μαγείας, αναγομένης από την εποχήν της…χαμένης Ατλαντίδος.

He was called "Himmler's Rasputin." After Hitler’s approval, he sent scores of Nazi agents around the world on a quest for magical artifacts. He literally wrote the book on Esoteric Nazism. And he claimed to be the last warlock or magician of an order dating back to the lost continent of Atlantis.

ε/. The Secret King: Karl Maria Wiligut, Himmler's Lord of the Runes8

Το βιβλίο στο οποίον υπάρχουν πολλά ντοκουμέντα για τις αποκρυφιστικές ρίζες του Ναζισμού και πηγή αποδεικτικών στοιχείων για  την πολιτική και θρησκευτική ταυτότητα του Wiligut  και της Ναζιστικής ηγεσίας, είναι το συγγραφέν από τον ίδιον, με τιτλο: “Secret King”

Το βιβλίο μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει και τα εξής:

A full-length biographical introduction about Wiligut’s turbulent life and exploring his magical worldview -- Translations of all Wiligut’s major writings -- Wiligut’s mysterious invocations, the “Halgarita-Sayings” -- Translations of private documents Wiligut submitted directly to the Reichsführer-SS, Heinrich Himmler -- Essays on Wiligut’s cosmology and traditions by other ariosophists of the past and present -- Himmler’s own report of an SS name-giving ritual, attended by the inner circle of SS leaders and presided over by Wiligut -- An exclusive interview with Gabriele Winckler-Dechend, Wiligut’s closest colleague from his period of service in the SS.

For anyone fascinated about the role occultism played in the Third Reich, here is the evidence. Never before have source documents of this nature been made available to the English-speaking world!

6/. Karl Maria Wiligut: Ο καταλύτης, αποκλειστικώς για μυημένους, στην αποκρυφιστική ατζέντα των Ναζί

α/. Ο αρρωστημένος υπάνθρωπος Wiligut, όπως απεκαλύφθη αργότερα, ήταν εκείνος που είχε εισηγηθεί στον Himmler  την χρήση του πύργου Wewelsburg και τον έπεισε να υιοθετήσει  την χρήση της περιοχής, ως πυρήνα για τις αποκρυφιστικές τελετουργίες τους. Κατά τον Wiligut, συμβολικώς, η Επαρχία όπου βρισκόταν ο Πύργος, είχε ένα ιστορικό υπόβαθρο, μυστηριακώς τέλειον. Σύμφωνα με τον μύθον, ήταν η  περιοχή της μάχης στο δάσος της Σημύδας,9 αφορώσα σε μια προφητεία για την «Τελευταία μάχη στο δάσος με τις Σημύδες», όπου μία τεράστια στρατιά από την Ανατολή θα νικηθεί αποφασιστικώς από την Δύση.

Ο (ψυχοπαθής) Wiligut, έπεισε τελικώς τον Himmler, ότι το Wewelsburg, θα απέβαινε ο προμαχών αυτού του προσδοκωμένου γεγονότος, και αμφότεροι ανέμενον την μελλοντική σύγκρουση, Ασίας και Ευρώπης με την Γερμανία να ηγείται των νικητήριων δυνάμεων της Δύσεως.. Κατά ειρωνικόν τρόπον, η προφητεία «εκπληρώθηκε», αν και η Δύση ήταν αυτή που οδηγουμένη από τις Συμμαχικές Δυνάμεις, κατετρόπωσαν τους Γερμανούς στην Ανατολή…        

It would appear that Wiligut introduced Himmler to Wewelsburg and persuaded him to adopt the region as the nucleus for his occult agenda. Symbolically, the province was esoterically perfect. This was the land of the legend of the Battle at the Birch Tree, a prophecy of a “last battle at the birch tree”, in which a “huge army from the East” would be beaten decisively by the “West”. Wiligut convinced Himmler that Wewelsburg would be the “bastion” for this event, and both men expected the conflict to be between Asia and Europe, with Germany leading the West to victory. Ironically, the prophecy did indeed come true, although it was the West, led by the Allied Forces that ultimately defeated the Germans in the East.

β/. Ένας άλλος λόγος για τον οποίον η περιοχή θεωρήθηκε από τον Χίμλερ και τον Wiligut σπουδαίος,  συμβολικώς, ήταν εξ αιτίας του Hermann, ενός Γερμανού αρχηγού ο οποίος ωδήγησε τον λαόν του σε νίκη απέναντι σε εμφανώς υπέρτερον στρατόν των Ρωμαίων, το 9 μ.Χ. Η νίκη έμεινε γνωστή, ως μάχη στο Δάσος του Πύργου των Τευτόνων ή Τευτονοβούργιου Δρυμού,10 και εις ανάμνηση της νίκης εκείνης κτίσθηκε ένα γιγαντιαίο  άγαλμα  ύψους 368 μέτρων, αποκληθέν  «The Hermannsdenkmal» (Μνημείον του Hermann).

Η επιτυχία του Hermann, είχε  μακροχρόνια επίδραση στον ψυχικό κόσμο των Γερμανών, καθ’ όσον σημάδεψε την τελευταία προέλαση, της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε Γερμανικό έδαφος.

Another reason why the region was symbolically important to Himmler was the account of Hermann, a German chieftain, who led his people to victory against a far greater Roman army in 9 CE. The victory became known as the Battle of the Teutoburg Forest and is commemorated with a gigantic, 368-metre tall statue called The Hermannsdenkmal. Hermann’s achievement had a far-reaching effect on the nation’s psyche, for it marked the last advance of the Roman Empire on German soil.

γ/. O Ιρμινισμός (Irminism) τουWilgut

1//. Κατά τον Karl Maria Wiligut (Βίλιγκουτ) οι πολυθεϊστές λάτρεις του «θεού» Βόταν και των άλλων θεών του «Άσγκαρντ», δεν ήσαν παρά «διαβολικοί σχισματικοί», που απομάκρυναν τον λαό των Γερμανών από την πίστη στον «έναν και πραγματικό» Θεό και γύρω στα 1.200 π.Χ., όταν ο σβησμένος ήλιος των «Αρμινιστών» (ο «Μαύρος Ήλιος»), ήταν ακόμα ορατός στον ουρανό, κατέστρεψαν με την βία τα λατρευτικά κέντρα του «Αρμινισμού» και επέβαλαν τον «κακό» πολυθεϊσμό τους.

Ο Wiligut ανεγνώρισε ως αληθινή αρχέγονη θρησκεία των προγόνων του τον Ιρμινισμόν (Irminism),11 ισχυριζόμενος ότι η λατρεία στον θεό Βόταν και το Αρμινιστικό Ρουνικό Αλφάβητο, συνιστούσαν μία ψευδή, σχισματική θρησκεία.

Για την πίστη σε αυτόν τον «ένα και πραγματικό» «Θεό» του Wiligut και των Ες Ες, θρηνεί ο ίδιος, με το ψευδώνυμο «Jarl Widar», σε ένα ποίημά του με τίτλο «Ψίθυρος του Θεού»:

«…έτσι λοιπόν οι καταπιεστές μας εφηύραν για εμάς, τους υποτιθέμενους θεούς / και μας στέρησαν όσα οι πρόγονοι μας κληροδότησαν / καθώς και τον Θεό και Κύριό μας…».12

Wiligut identified Irminism as the true German ancestral religion, claiming that Guido von List's Wotanism and Armanen runic row, was a schismatic false religion.

2//. Ισχυρίζετο ότι η Βίβλος είχε γραφεί στην αρχαία γερμανική γλώσσα και ανεφέρετο σε μία θρησκεία που αποκαλούσε "Irminic" Irminenreligion ή Irminism/Ιρμινισμός, αντίθετη με την λατρεία που απεδίδετο στον θεό Wotan  (Wotanism). Ισχυρίζετο ότι ο λατρευόμενος θεός αυτής της αρχαίας γερμανικής θρησκείας ήταν κάποιος ονομαζόμενος «Krist» τον οποίαν αργότερα …..ιδιοποιήθηκαν οι Χριστιανοί και τον επρόβαλλαν ως σωτήρα τους!!!!

Διεκήρυττε επίσης, ότι η προϊστορία της Γερμανίας άρχιζε από το 228.000 π.Χ. εποχή κατά την οποίαν υπήρχαν τρείς ήλιοι και ζούσαν γίγαντες, νάνοι και άλλα μυθικά πλάσματα!!! Ως κατάλληλο λατρευτικό κέντρο του γερμανικού θεού «Krist» και της νέας θρησκείας, έκρινε το κάστρο Wewelsburg, το οποίον επρότεινε να ανακαινισθεί προς τον σκοπόν αυτόν. 

Wiligut claimed that the Bible had originally been written in Germanic, and testified to an "Irminic" religion – Irminenreligion or Irminism – that contrasted with Wotanism. He claimed to worship a Germanic god "Krist", whom Christianity was supposed later to have appropriated as their own saviour Christ.

According to Wiligut, Germanic culture and history reached back to 228.000 BC!!! He proposed that at this time, there were three suns, and Earth was inhabited by giants, dwarfs and other mythical creatures.

Wiligut claimed that his ancestors, the Adler-Wiligoten, ended a long period of war. By 12,500 BC, the Irminic religion of Krist was revealed and from that time became the religion of all Germanic peoples, until the schismatic adherents of Wotanism gained the upper hand. In 1200 BC, the Wotanists succeeded in destroying the Irminic religious center at Goslar, following which the Irminists erected a new temple at the Externsteine, which was in turn appropriated by the Wotanists in AD 460.

Wiligut's own ancestors were supposedly protagonists in this setting: the Wiligotis were Ueiskunings ("Ice kings") descending from a union of Aesir and Vanir. They founded the city of Vilna as the center of their Germanic empire and always remained true to their Irminic faith.

7/. Όπως προκύπτει από τα προαναφερθέντα, από όλους τους συνεργάτες και συμβούλους του Χίτλερ, ο Karl Maria Wiligut  ήταν ο πιο παράξενος, ιδιόρρυθμος και επικίνδυνος !!!

Και όμως, το δίποδον αυτό τέρας, με το  πλούσιο και άκρως επικίνδυνο ιατρικό ιστορικό, κατάφερε να εισέλθει στα άδυτα της Χιτλερικής αυλής και να γίνει μυσικοσύμβουλος του Χίτλερ.

Όλα τα παραπάνω, αποτελούν αποδείξεις ότι, εκτός από το γεγονός πως ο  σύμβουλος των Χίτλερ και Χίμλερ, Karl Maria Wiligut, ήταν μία επικίνδυνη και ανιάτως διαταραγμένη ψυχοπαθητική προσωπικότητα, κάτι ύποπτο συνέβαινε στην αυλή του Χίτλερ που είχε σχέσεις τόσον με αποκρυφισμόν, τουτέστιν Σατανισμόν, όσον και με τους αρχιερείς του Σατανά/την Συναγωγήν του Σατανά..Και ποίοι ήσαν αυτοί οι αρχιερείς;

«ἰδοὺ δίδωμι ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ σατανᾶ τῶν λεγόντων ἑαυτοὺς ᾿Ιουδαίους εἶναι, καὶ οὐκ εἰσίν, ἀλλὰ ψεύδονται· ἰδοὺ ποιήσω αὐτοὺς ἵνα ἥξουσι καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶν σου….» (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 2/9 και 3/9).

 Of all the strange personalities in Adolf Hitler's entourage (περιβάλλον, κύκλος), Karl Maria Wiligut was certainly the oddest.

ιβ. Ρούντολφ Ές (Rudolf Hess)13

Ο Ρούντολφ Ές ήταν μέλος, από την εφηβική του ηλικία, της αποκρυφιστικής οργανώσεως Ο.Τ.Ο (Ordo Templi Orientis), και αργότερα μαθητής του στρατηγού και αποκρυφιστού διδασκάλου, Εβραϊκής καταγωγής, Κάρλ Χαουσχόφερ. Η Ο.Τ.Ο ιδρύθηκε μετά την αποχώρηση αποκρυφιστών από την «Ερμητική Χρυσή Αυγή». Ο γνωστός και δεδηλωμένος σατανιστής Άλιστερ Κρόουλι, θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της Ο.Τ.Ο με την εισαγωγή του θηλυκού στοιχείου στις τελετουργίες.

Ως φοιτητής ήρθε σε επαφή με εθνικοσοσιαλιστικά κυκλώματα, όταν έγινε μέλος της οργάνωσης «Σιδερένια Γροθιά» (Eiserne Faust). Επίσης έγινε μέλος της «Εταιρείας της Θούλης» (Thule-Gesellschaft), για την οποία έγραψε και δημοσίευσε εθνικιστικά και αντισημιτικά άρθρα ο Ντίτριχτ Έκαρτ. Στο διάστημα αυτό, γνώρισε τον λοχαγό Έρνστ Ρεμ (αργότερα ηγέτης των SA) και τον Χάϊνριχ Χίμλερ (αργότερα ηγέτης των SS).

Ήταν τόσον αντισημίτης και Αριανιστής ώστε εξέδωσε πλαστά πιστοποιητικά…Αρίας καταγωγής για την οικογένεια τού αμφιλεγομένης Εβραϊκής καταγωγής, καθηγητού και φίλου του Karl Haushofer, ο οποίος είχε νυμφευθεί Εβραία !!!

Στις αρχές του 1920 έγινε το 16ον μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος. Το φθινόπωρο του 1920 ίδρυσε στο Μόναχο τον Εθνικοσοσιαλιστικόν Σύνδεσμο Φοιτητών. Ο Ες είχε πει για τον Χίτλερ το 1924: «Δεν θα βρεις παρά μόνο μια φορά στην ζωή σου έναν άνθρωπο ικανό ώστε σε κάποια μαζική συγκέντρωση να μπορεί να αιχμαλωτίσει τα ανώτατα στελέχη τόσον της ακροδεξιάς όσο και της ακροαριστεράς».

Συνελήφθη μετά του Χίτλερ, κατά το αποτυχημένο πραξικόπημα της Μπυραρίας του Μονάχου, κατεδικάσθη σε 18 μήνες φυλάκιση και φυλακίστηκε μαζί με τον Χίτλερ στην φυλακή Landsberg. Εκεί ο Χίτλερ, ως γνωστόν, συνέγραψε το έργον του «Ο Αγών μου», το οποίον υπαγόρευε στον Ρούντολφ Ές και τον έτερον συγκρατούμενόν του, Εβραίον, Emil Maurice.14       

Hitler speaks at a party rally in Munich, 1925

Άπιστος στην αρχή, κατέληξε να πιστεύει στην Αστρολογία και θεωρούσε τον Χίτλερ, ενσαρκωμένο Ιησού Χριστό!15 Στις 30 Ιανουαρίου 1933, που ο Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία, εχρίσθη Υπαρχηγός του Ναζιστικού κόμματος.

Το 1941 πέταξε με αεροπλάνο στην Σκωτία και προσγειώθηκε με αλεξίπτωτο σε περιοχή ιδιοκτησίας του Δουκός του Χάμιλτον, θέλοντας να τον συναντήσει (πίστευε πως ήταν ηγέτης του βρετανικού ειρηνιστικού κινήματος), σε μία προσπάθεια να πείσει το Λονδίνο να συμμαχήσει με το Βερολίνο. Όμως το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας, ερμήνευσε την πτήση του Ες δημοσίως, ως προδοσία.

Στις δίκες της Νυρεμβέργης το 1946, ο Ες αθωώθηκε για εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας, ωστόσο καταδικάστηκε για εγκλήματα κατά της ειρήνης και φυλακίστηκε ισοβίως. Πέρασε τα επόμενα 40 χρόνια στη φυλακή Σπαντάου στο Βερολίνο, πριν βρεθεί απαγχονισμένος, με τον θάνατό του να αποδίδεται σε αυτοκτονία.

On 30 January 1933, Hitler was appointed Reich Chancellor, his first step in gaining dictatorial control of Germany. Hess was named Deputy Führer (Stellvertreter des Führers) of the NSDAP on 21 April and was appointed to the cabinet, with the post of Reich Minister without Portfolio, on 1 December. With offices in the Brown House in Munich and another in Berlin, Hess was responsible for several departments, including foreign affairs, finance, health, education and law.

All legislation passed through his office for approval, except that concerning the army, the police and foreign policy, and he wrote and co-signed many of Hitler's decrees. Hess acted as Hitler's delegate in negotiations with industrialists and members of the wealthier classes. As Hess had been born abroad, Hitler had him oversee the NSDAP groups such as the NSDAP/AO that were in charge of party members living in other countries. Hitler instructed Hess to review all court decisions that related to persons deemed enemies of the Party. He was authorised to increase the sentences of anyone he felt got off too lightly in these cases, and was also empowered to take "merciless action" if he saw fit to do so. This often entailed sending the person to a concentration camp or simply ordering the person killed. Hess was given the rank of  Obergruppenführer in the Schutzstaffel (SS) in 1934, the second-highest SS rank.

Hess's office was partly responsible for drafting Hitler's Nuremberg Laws of 1935, laws that had far-reaching implications for the Jews of Germany, banning marriage between non-Jewish and Jewish Germans and depriving non-Aryans of their German citizenship. Hess's friend Karl Haushofer and his family were subject to these laws, as Haushofer had married a half-Jewish woman, so Hess issued documents exempting them from this legislation.16

After the Invasion of Poland and the start of World War II in September 1939, Hitler made Hess second in line to succeed him, after Hermann Göring. Around the same time, Hitler appointed Hess's chief of staff, Martin Bormann, as his personal secretary, a post formerly held by Hess.

Συνεχίζεται

  

---

1 Karl Maria Wiligut (alias Weisthor, Jarl Widar, Lobesam) [10 December 1866, Vienna, Austrian Empire – 3 January 1946, Arolsen, Germany], was an Austrian Occultist and SS-Brigadeführer. died on 3 January 1946. His gravestone is inscribed with "UNSER LEBEN GEHT DAHIN WIE EIN GESCHWÄTZ" ("Our Life Passes Away Like Idle Chatter") [H ζωή μας φεύγει όπως μία άσκοπη/μάταιη φλυαρία].

2 The rune row or runic alphabet is not an alphabet comparable to the Greek or Roman alphabets. The rune row begins with another set of letters—f, u, th, a, r, k—and thus the rune row is called the Futhark. The order of the runes in this rune row was found on Gotland. On the Kylver stone, and on other items like the Vadstenabracteate and the Grumpanbracteate.

The most common theory regarding the origin of the runes is that they are derived from the Greek or Roman alphabet. But the fact that the runes are placed in the Futhark order makes this rather unlikely, since it is no ABC alphabet. The position of the runes indicates a strong connection to the old Nordic spirituality and worldview.

3 The Elder Futhark, Elder Fuþark, Older Futhark, Old Futhark or Germanic Futhark is the oldest form of the runic alphabet. It was a writing system, used by Germanic tribes for Northwest Germanic dialects in the Migration Period, the dates of which are debated among scholars. Runic inscriptions are found on artifacts, including jewelry, amulets, plateware, tools, weapons, and, famously, runestones, from the 2nd to the 8th centuries.

4 Karl Wiligut | World War II Database, https://ww2db.com › person_bio

5 Goodrick-Clarke, 2003, p. 178-17

6 Ο Karl Diebitsch (1899 - 1985), ήταν καλλιτέχνης και αξιωματικός του Schutzstaffel (SS), υπεύθυνος για το σχεδιασμό ενός μεγάλου μέρους του SS regalia κατά την διάρκεια της ναζιστικής εποχής.

7 warlock= Οne given to black magic (Webster’s Seventh New Collegiate Dictionary, 1971, p.1004)

8 The Secret King: Karl Maria Wiligut, Himmler's Lord of the ...https://www. goodreads.com › book › show.

9 Σημύδα: Δένδρο με θεραπευτικές ιδιότητες. Επιστημονική ονομασία: Betula pendula (Βετούλη η Κρεμοκλαδής). Στην χώρα μας τη συναντούμε με την ονομασία σημύδα ή μπέτουλα. Περιγραφή: Η σημύδα είναι κομψό και γεμάτο χάρη δέντρο που φτάνει σε ύψος μέχρι τα 15 μέτρα. Έχει λεπτά, ντελικάτα κλαδιά και φύλλα που κινούνται εύκολα στον άνεμο.

10 Μάχη του Τευτονoβούργιου Δρυμού, ονομάζεται η σύγκρουση ανάμεσα σε γερμανικά φύλα και τον ρωμαϊκό στρατό, η οποία έλαβε χώρα το Σεπτέμβριο του 9 μ.Χ. Επικεφαλής των πρώτων ήταν ο Αρμίνιος και των δεύτερων ο Πόπλιος Κουϊντίλιος Βάρος.

11 Ιρμινισμός: Irminism (German: Irminenschaft or Irminenreligion) is a current of Αriosophy based on a Germanic deity Irmin supposedly reconstructed from literaric, linguistic and onomastic sources. Among other sources the prefix "Irmin" is documented in the Irminsul "great pillar that supports all"/"Columna Universalis Sustenans Omni", as described in Einharts “Vita Karoli Magni”, and informed by Tacitus (~1st century) via a mentioned Germanic tribe name of Hermiones; the Old Saxon adjective irmin being synonymous to "great, strong".

As such it may also have been an epithet of later deities like ZiuTyr or Wodan (Odin). Purported evidence also stems from the occurrence of the word "Irmingot", found in the Old High German “Hildebrandslied”. Notably the Nazi occultist Karl Maria Wiligut, claimed a historical Irminism, established in 12,500 BC, later ousted by Wotanism. Wiligut became the spiritual advisor to Heinrich Himmler, who practiced Irminism.

12 Αναδημοσιεύθηκε στο βιβλίο του Stephen E. Flowers, «The Secret King: Karl Maria Wiligut, Himmler’s Lord of the Runes», Waterbury VT, 2001, σελ. 62.

13 Rudolf Walter Richard Hess (Heß in German; 26 April 1894 – 17 August 1987). 

Ο Ρούντολφ Βάλτερ Ρίχαρντ Ες (Rudolf Walter Richard Heß) (1894-στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, 17 Αυγούστου 1987 στο Βερολίνο), ήταν κορυφαίο πολιτικό στέλεχος του Ναζιστικού κόμματος της Γερμανίας. Διορίστηκε υπαρχηγός του κόμματος από τον Χίτλερ το 1933, θέση που διατήρησε μέχρι το 1941… Φυλακίστηκε και αργότερα καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση ποινή που εξέτισε μέχρι το τέλος της ζωής του.

14 -Nesbit, Roy Conyers; van Acker, Georges (2011) [1999]. The Flight of Rudolf Hess: Myths and Reality. Stroud: History Press. pp. 18–19.

-Shirer, William L. (1960). The Rise and Fall of the Third Reich. New York: Simon & Schuster. pp. 70, 73.

15 Robert G.L. Waite, The Psychorathic God-Adolf Xitler, Basic Books (New York, 1977).

16 –Nesbit and van Acker 2011, p. 22.

–Evans, Richard J. (2005). The Third Reich in Power. New York: Penguin Group, pp. 543–544.