ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟΝ-ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΣ
ΤΟ ΤΡΙΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
1. Το
Άγιον Πνεύμα δεν είναι Δύναμις διότι στην Αγία Γραφή διαχωρίζεται σαφώς το
Πρόσωπον (Άγιον Πνεύμα) από τις πάσης φύσεως δυνάμεις, όπως
ηλεκτρική/μαγνητική, βαρύτης, πυρηνική (ισχυρή, ασθενής) κλπ.
α.
ΠΡΑΞΕΙΣ: 10/38 «Ἰησοῦν τὸν ἀπὸ
Ναζαρέτ, ὡς ἔχρισεν αὐτὸν ὁ Θεός Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ Δυνάμει…».
β.
Α΄ ΙΩΑΝ: 5/6 «καὶ τὸ Πνεῦμά ἐστι τὸ μαρτυροῦν, ὅτι τὸ Πνεῦμά ἐστιν ἡ ἀλήθεια...».
ΑΛΗΘΕΙΑ=Απόλυτη-Υψίστη-Πλήρης
Πραγματικότης = Θεός
«Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ
ζωὴ…» (ΙΩΑΝΝΗΣ: 14/6).
γ. ΕΒΡ: 2/4 «…συνεπιμαρτυροῦντος τοῦ Θεοῦ σημείοις
τε καὶ τέρασι καὶ ποικίλαις δυνάμεσι
καὶ Πνεύματος
Ἁγίου μερισμοῖς κατὰ τὴν αὐτοῦ θέλησιν». (Ο
Θεός επιβεβαίωνε το κήρυγμα των Αποστόλων με ποίκιλες δυνάμεις και χαρίσματα του
Αγίου Πνεύματος).
α. Πρόσωπο=Σχέση Αυτοψίας και όχι παραμονή
στις μερικές εμπειρίες των αντικειμένων της Κτίσεως (όχι Φύσεως).
Πρόσωπον=προς+ωψ/ωπός (όψις).
Δηλαδή για να υπάρξει «πρόσωπο», πρέπει να
υπάρχουν τουλάχιστον δύο έλλογα όντα/άνθρωποι ώστε να βλέπει ο ένας τον άλλον
κατά πρόσωπο(π.x. Αδάμ-Εύα).
β.
Χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου-Προσώπου (προσωπικότης).
1) ΝΟΥΣ-ΛΟΓΙΚΟΝ
(Σκέψις, διανόημα, δύναμις του αντιλαμβάνεσθαι και διανοείσθαι, κριτική ικανότητα).
2) ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ
(Ψυχική κατάσταση που οφείλεται σε δυσάρεστα ή ευχάριστα γεγονότα ή σκέψεις και
προκαλεί ανάλογες αντιδράσεις).
3) ΛΟΓΟΣ
(Λέξις, λόγος, ομιλία, αποκάλυψις, εντολή, υποκείμενον, λογική σχέση).
4) ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΒΟΥΛΗΣΙΣ (Ελευθέρα θέληση-επιθυμία για συγκεκριμένη ενέργεια).
5) ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ
ΥΠΑΡΞΕΩΣ (ΕΓΩ)[ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ].
3. ΝΟΥΣ-ΛΟΓΙΚΟΝ
α. Α
ΚΟΡΙΝΘ:2/10«…τὸ γὰρ Πνεῦμα πάντα ἐρευνᾷ,
καὶ τὰ βάθη τοῦ Θεοῦ. (ΣΣ:…Τα γνωρίζει όλα και αυτά τα βαθύτατα και μυστηριώδη ιδιώματα
του Θεού)». Αφού ερευνά-γνωρίζει τα πάντα:
(1) Έχει
Νούν-Λογικόν
(2) Είναι
Παντογνώστης-Θεός.
β. «Ἐγὼ (εἰμί ὁ) Κύριος ἐτάζων καρδίας καὶ δοκιμάζων
νεφροὺς…» (ΙΕΡΕΜΙΑΣ: 17/10) [Εγώ μόνον είμαι ο Κύριος και Θεός ο οποίος εξετάζω τας καρδίας των ανθρώπων
και ερευνώ τα σωθικά τους].
Αφού το Άγιον Πνεύμα ερευνά
τα πάντα που μόνο ο Κύριος και Θεός κάνει, τότε είναι και αυτός Θεός με Νού και
Λογικόν.
γ. ΠΡΑΞΕΙΣ: 15/18 «…ἔδοξε γὰρ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ ἡμῖν μηδὲν
πλέον…» (Εφάνη ορθόν από το Άγιον Πνεύμα και ημάς…)
Αφού εφάνη
ορθόν/ απεφάσισε το Άγιον Πνεύμα, σημαίνει ότι έκρινε και αφού έκρινε έχει Νούν
και Λογικόν.
4. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ (Ανθρωποπαθείς εκφράσεις)
α. ΕΦΕΣ:
4/30 «Καὶ
μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τοῦ
Θεοῦ…» Συσχετισμός με Α΄ΘΕΣ: 5/19 «…Τὸ
Πνεῦμα μὴ σβέννυτε…»
Σβεννύω: εξαλείφω, εξαντλώ, καταπνίγω, καταπραΰνω (εδώ την σφοδρότητα
της αγάπης του Αγίου Πνεύματος).
β. ΙΑΚΩΒΟΥ: 4/5 «Ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ λέγει, πρὸς φθόνον
ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα ὃ κατῴκησεν ἐν ἡμῖν;»
(1) Επιποθώ = Υπεραγαπώ, ποθώ σφοδρώς.
(2) Φθόνος
τινός = φθόνος προς τινα αλλά ωσαύτως φθόνος εκ μέρους τινός (αντικειμενική,
υποκειμενική γενική).
(3) Φθόνον
έχω = αισθάνομαι φθόνον αλλά ωσαύτως επισύρω φθόνον (Λεξ. Δορμπαράκη, σελ.
862).
γ.
ΗΣΑΪΑΣ: 7/13 «καὶ εἶπεν· ἀκούσατε δή… καὶ πῶς Κυρίῳ
παρέχετε ἀγῶνα;» («…πώς λοιπόν τολμάτε να λυπείτε τον Κύριον με την
απιστίαν σας και την ανυπακοήν σας;»).
δ. ΗΣΑΪΑΣ:
63/10 «αὐτοὶ δὲ ἠπείθησαν
καὶ παρώξυναν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον αὐτοῦ».
ε. ΙΕΖΕΚΙΗΛ:
16/43 «ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐμνήσθης τῆς νηπιότητός σου(ΣΣ: Τις ευεργεσίες που έκανα από
της νηπιότητός σου) καὶ ἐλύπεις με ἐν πᾶσι τούτοις (και συνεχώς
με ελυπούσες με όλας τας παρανομίας σου)…».
5. ΛΟΓΟΣ
α. ΠΡΑΞΕΙΣ:
10/19-20 «Τοῦ δὲ Πέτρου διενθυμουμένου περὶ τοῦ ὁράματος εἶπεν αὐτῷ τὸ Πνεῦμα».
β. ΠΡΑΞΕΙΣ: 11/12 «Εἶπε δέ μοι τὸ Πνεῦμα συνελθεῖν αὐτοῖς μηδὲν διακρινόμενον».
γ. ΠΡΑΞΕΙΣ: 13/2 «Λειτουργούντων δὲ αὐτῶν
τῷ Κυρίῳ καὶ νηστευόντων εἶπε τὸ Πνεῦμα
τὸ Ἅγιον· ἀφορίσατε δή μοι…».
6. ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΛΗΣΙΣ
α.
Α΄ΚΟΡ: 12/7,11 «Ἑκάστῳ δὲ δίδοται ἡ φανέρωσις τοῦ Πνεύματος πρὸς τὸ συμφέρον……πάντα
δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὸ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα, διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ καθὼς βούλεται».
Τα
διδόμενα χαρίσματα είναι δικά του. Αφού είναι δικά του τα μοιράζει όπως θέλει
(Το Άγιον Πνεύμα έχει βούληση ελευθέρα και ως διανέμον θεία χαρίσματα
(υπερφυσικά και άλλα) είναι και ΘΕΟΣ.
β. ΙΩΑΝ: 3/8 «Τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ' οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται
καὶ ποῦ ὑπάγει· οὕτως ἐστὶ πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Πνεύματος» (Ο άνεμος πνέει
όπου θέλει και ακούεις την βοήν του, αλλά δεν ηξεύρεις από πού ξεκίνησε και πού
θα σταματήσει. Έτσι γίνεται με το Άγιον Πνεύμα που μυστηριωδώς αναγεννά κάθε
άνθρωπον όπου ΑΥΤΟ επιθυμεί).
7. ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ (ΕΓΩ)
[ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ]
α. ΠΡΑΞΕΙΣ: 10/ 19-20 «Τοῦ δὲ
Πέτρου διενθυμουμένου περὶ τοῦ ὁράματος εἶπεν αὐτῷ τὸ Πνεῦμα· ἰδοὺ ἄνδρες τρεῖς
ζητοῦσί σε· ἀλλὰ ἀναστὰς κατάβηθι καὶ πορεύου σὺν αὐτοῖς μηδὲν
διακρινόμενος,
διότι ἐγὼ ἀπέσταλκα αὐτούς».
β. ΠΡΑΞΕΙΣ: 13/2 «Λειτουργούντων δὲ αὐτῶν τῷ Κυρίῳ
καὶ νηστευόντων εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ἀφορίσατε δή μοι τὸν Βαρνάβαν καὶ τὸν
Σαῦλον εἰς τὸ ἔργον ὃ προσκέκλημαι αὐτούς»(Είπε
το Πνεύμα το Άγιον: Ξεχωρίσατέ μου αμέσως τον Βαρνάβαν και τον Σαύλον εις το
έργον, εις το οποίον (εγώ) τους
προσεκάλεσα).
Αναρτάται
λόγω της εορτής της Mεσοπεντηκοστής την 14-5-2014, προς δόξαν
του Παρακλήτου Θεού, Toυ Αγίου Πνεύματος, του Τρίτου
Προσώπου Της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ…
Η Χριστιανική πίστη υποστηρίζει ότι το Άγιο Πνεύμα είναι θεός, συγκεκριμένα αποτελεί το τρίτο μέρος της Αγίας Τριάδας. Από τη στιγμή όμως που το άγιο πνεύμα είναι θεός, (σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα της Χριστιανικής πίστης), τότε αυτό λογικά θα έχει και τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Θεού όπως για παράδειγμα να είναι Παντογνώστης, Παντοδύναμος κτλ. Ωστόσο όμως, όταν διαβάζουμε την Αγία Γραφή και συγκεκριμένα το ευαγγέλιο του Ματθαίου διαπιστώνουμε ότι το άγιο πνεύμα υστερεί σε ένα βασικό χαρακτηριστικό για να είναι Θεός και αυτό είναι το στοιχείο της παντογνωσίας. Είναι παντογνώστης; Σύμφωνα με το ευαγγέλιο του Ματθαίου δεν είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζουμε :
Διαγραφή1. ΚΑΙ όταν ο Ιησούς βγήκε έξω, αναχωρούσε από το ιερό· και ήρθαν κοντά του οι μαθητές του για να του επιδείξουν τις οικοδομές τού ιερού.
2. Και ο Ιησούς είπε σ’ αυτούς: Δεν βλέπετε όλα αυτά; Σας διαβεβαιώνω, δεν θα αφεθεί εδώ πέτρα επάνω σε πέτρα, που δεν θα καταγκρεμιστεί.
3. Και ενώ καθόταν επάνω στο βουνό των ελαιών, ήρθαν κοντά του, κατ’ ιδίαν, οι μαθητές, λέγοντας: Πες μας, πότε θα γίνουν αυτά; Και ποιο θα είναι το σημείο τής παρουσίας σου, και της συντέλειας του αιώνα;
4. Και απαντώντας ο Ιησούς, τους είπε: Βλέπετε μήπως κάποιος σάς πλανήσει·
5. επειδή, θάρθουν πολλοί στο όνομά μου, λέγοντας: Εγώ είμαι ο Χριστός· και θα πλανήσουν πολλούς.
6. Και θα ακούσετε πολέμους και φήμες πολέμων· προσέχετε, μη ταραχτείτε· επειδή, όλα αυτά πρέπει να γίνουν· αλλά, δεν είναι ακόμα το τέλος.
7. Επειδή, θα εγερθεί έθνος ενάντια σε έθνος, και βασιλεία ενάντια σε βασιλεία· και θα γίνουν πείνες και μεταδοτικές αρρώστιες, και σεισμοί κατά τόπους.
8. Όλα αυτά είναι αρχή ωδίνων.
9. Τότε, θα σας παραδώσουν σε θλίψη, και θα σας θανατώσουν· και θα είστε μισούμενοι από όλα τα έθνη εξαιτίας τού ονόματός μου.
10. Και τότε, πολλοί θα σκανδαλιστούν· και θα παραδώσουν ο ένας τον άλλον, και θα μισήσουν ο ένας τον άλλον.
11. Και θα σηκωθούν πολλοί ψευδοπροφήτες, και θα πλανήσουν πολλούς.
12. Και επειδή η ανομία θα πληθύνει, η αγάπη των πολλών θα ψυχρανθεί.
13. Εκείνος, όμως, που θα έχει υπομείνει μέχρι τέλους, θα σωθεί.
14. Και τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας θα κηρυχθεί σε ολόκληρη την οικουμένη, για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και, τότε, θάρθει το τέλος.
15. Όταν, λοιπόν, δείτε το βδέλυγμα της ερήμωσης, για το οποίο μίλησε ο προφήτης Δανιήλ, να στέκεται στον άγιο τόπο, (εκείνος που διαβάζει, ας καταλαβαίνει).
16. Τότε, αυτοί που βρίσκονται στην Ιουδαία ας φεύγουν προς τα βουνά·
17. όποιος βρεθεί επάνω στην ταράτσα, ας μη κατέβει να πάρει κάτι από το σπίτι του·
18. και όποιος βρεθεί στο χωράφι, ας μη γυρίσει πίσω στο σπίτι για να πάρει τα ιμάτιά του.
19. Και αλλοίμονο στις εγκυμονούσες και σ’ αυτές που θηλάζουν κατά τις ημέρες εκείνες.
20. Και προσεύχεστε, η φυγή σας να μη γίνει μέσα σε χειμώνα ούτε σε σάββατο.
21. Επειδή, τότε θα υπάρχει μεγάλη θλίψη, που δεν έγινε από την αρχή τού κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε θα ξαναγίνει.
22. Και αν δεν συντομεύονταν οι ημέρες εκείνες, δεν θα σωζόταν καμιά σάρκα· εξαιτίας, όμως των εκλεκτών, θα συντομευτούν εκείνες οι ημέρες.
23. Τότε, αν κάποιος σας πει: Να! εδώ είναι ο Χριστός ή εδώ, να μη πιστέψετε.
24. Επειδή, θα σηκωθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες, και θα δείξουν μεγάλα σημεία και τέρατα, ώστε να πλανήσουν, αν είναι δυνατόν, και τους εκλεκτούς.
25. Δέστε, σας τα προείπα.
26. Αν, λοιπόν, σας πουν: Να! είναι στην έρημο, μη βγείτε: Να! στα εσωτερικά δωμάτια, μη πιστέψετε.
27. Επειδή, όπως η αστραπή βγαίνει από την ανατολή, και φαίνεται μέχρι τη δύση, έτσι θα είναι και η παρουσία τού Υιού τού ανθρώπου.
28. Επειδή, όπου είναι το πτώμα, εκεί θα μαζευτούν οι αετοί.
29. Κι αμέσως, ύστερα από τη θλίψη εκείνων των ημερών, ο ήλιος θα σκοτεινιάσει, και το φεγγάρι δεν θα δώσει το φως του, και τα αστέρια θα πέσουν από τον ουρανό, και οι δυνάμεις των ουρανών θα σαλευτούν.
30. Και, τότε, θα φανεί το σημείο τού Υιού τού ανθρώπου στον ουρανό· και, τότε, θα θρηνήσουν όλες οι φυλές τής γης, και θα δουν τον Υιό τού ανθρώπου να έρχεται επάνω στα σύννεφα του ουρανού με δύναμη και πολλή δόξα.
31. Και θα αποστείλει τούς αγγέλους του με δυνατή φωνή σάλπιγγας· και θα συγκεντρώσει τούς εκλεκτούς του από τους τέσσερις ανέμους, από τις άκρες των ουρανών μέχρι τις άλλες άκρες τους.
32. Και από τη συκιά μάθετε την παραβολή· όταν το κλαδί της γίνει ήδη απαλό, και βγάζει φύλλα, γνωρίζετε ότι πλησιάζει το θέρος.
33. Έτσι κι εσείς, όταν δείτε όλα αυτά, να ξέρετε ότι είναι κοντά, επί θύραις.
34. Σας διαβεβαιώνω, δεν θα παρέλθει αυτή η γενεά, μέχρις ότου γίνουν όλα αυτά.
35. Ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν, τα λόγια μου όμως δεν θα παρέλθουν.
36. Για την ημέρα εκείνη, όμως, και την ώρα, δεν γνωρίζει κανένας, ούτε οι άγγελοι των ουρανών, παρά ο Πατέρας μου, μόνος. (Ματθαίος, 24:1-36)
Διαβάζοντας το παράθεμα διαπιστώνουμε ότι οι Μαθητές ρωτήσανε τον Ιησού για το πότε θα εμφανιστούν τα σημάδια της τελευταίας μέρας (μέρα Κρίσης-Δευτέρα Παρουσία) ο Ιησούς τους απάντησε λέγοντας μερικά σημάδια που θα γίνουν φανερά αυτήν την ημέρα. Αμέσως μετά όμως δηλώνει ότι κανένας (Υιός και άγιο Πνεύμα) δεν γνωρίζει την ημέρα και την Ώρα αυτής της τελευταίας ημέρας παρά μόνο ο Πατέρας (ο Θεός). Συχνά οι Μουσουλμάνοι παραθέτουν αυτόν τον στίχο για να αποδείξουν επίσης ότι ο Ιησούς ο ίδιος δεν είναι Θεός από την στιγμή που και ο ίδιος δεν είναι γνώστης της ώρας αυτής, όπως τουλάχιστον γραφεί το ευαγγέλιο του Ματθαίου. Τι συμβαίνει όμως με το άγιο Πνεύμα; Όπως είδαμε πιο πάνω ο Ιησούς δηλώνει ότι κανένας εκτός από τον Πατέρα δεν ξέρει πότε θα έρθει η μέρα αυτή, επομένως και το Άγιο Πνεύμα δεν γνωρίζει για αυτό το συμβάν, καθώς δεν είναι παντογνώστης. Αν όντως ήταν, γιατί ο Ιησούς δεν ανέφερε για παράδειγμα ότι ο Πατέρας και το άγιο πνεύμα γνωρίζει την τελευταία ώρα της μέρας αυτής αλλά περιορίστηκε μόνο στον Πατέρα; Μην ξεχνάμε ότι ο Ιησούς αποκλείει και τον ίδιο του τον εαυτό από την επίγνωση αυτής της ώρας. Επομένως, εύκολα μπορούμε να καταλήξουμε στο ότι το άγιο πνεύμα, σύμφωνα με το ευαγγέλιο του Ματθαίου που παραδέχεται ότι το άγιο Πνεύμα δεν είναι παντογνώστης, δεν μπορεί να είναι Θεός, ο Οποίος χαρακτηρίζεται για την πανσοφία Του. Η επίγνωση της τελευταίας ώρας είναι αποκλειστικό προνόμιο του Θεού (Πατέρα), σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ιησού Χριστού από το ευαγγέλιο του Ματθαίου, και κανείς άλλος δεν γνωρίζει πότε θα έρθει η ώρα αυτή. Ένα άλλο εδάφιο της Καινής Διαθήκης ξεκαθαρίζει ότι ο Ιησούς δεν είναι γνωστής της ώρας αυτής :
Διαγραφή“Όσο για την ημέρα εκείνη και την ώρα δεν γνωρίζει κανένας ούτε οι άγγελοι, που είναι στον ουρανό, ούτε ο Υιός, παρά μονάχα ο Πατέρας.” (Μάρκος, 13:32)
Αν ο Ιησούς ήταν Θεός τότε θα ήταν και παντογνώστης όμως δεν είναι, όπως είδαμε από το παραπάνω στίχο. Ο Ιησούς Χριστός και το Άγιο Πνεύμα δεν είναι Θεοί γιατί υστερούν σε ένα σημαντικό θειο χαρακτηριστικό το οποίο είναι η παντογνωσία .
Τι έχουν πει για το αγ.πνεύμα κάποιοι από τους πρώτους πατέρες του Χριστιανισμού;
ΔιαγραφήΟ Ερμάς (παρόμοιο, v.5,6) με το «αγ.πνεύμα» καταλαβαίνει το θεϊκό στοιχείο που υπάρχει στον Χριστό και συγκεκριμένα ότι δημιουργήθηκε ο «υιός» (ή γεννήθηκε) πριν από οτιδήποτε και έτσι ο Ερμάς μπερδεύει προφανώς τον «Λόγο» με το «αγ.πνεύμα».
Ο Ιουστίνος (που καλείται και «μάρτυρας») και ο Θεόφιλος αντιληφθήκαν ως άγιο πνεύμα, μία ιδιαίτερη μορφή της εκδήλωσης του «Λόγου» και μια θεϊκή ιδιότητα αλλά ποτέ ένα πρόσωπο θεότητας (όπως λένε οι οπαδοί της Τριάδας).
Ο Αθηναγόρας (110 – 180 μ.Χ.) λέει ότι το άγιο πνεύμα είναι μία εκπόρευση από τον Θεό που προέρχεται από Αυτόν και επιστρέφει σε Αυτόν, όπως οι ακτίνες του ήλιου (Deprecatio pro Christiarus, ix, x). Ο Ειρηναίος (130; – 202; μ.Χ.) λέει ότι το αγ.πνεύμα και ο υιός είναι δύο λάτρεις του Θεού και ότι οι άγγελοι υποτάσσονται σ’ αυτούς. Νομίζω δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο όσων αφορά τις διαφορετικές γνώμες αυτών των δύο πατέρων.
Ο Ωριγένης (185 – 254 μ.Χ.) λέει ότι το αγ.πνεύμα είναι πρόσωπο αλλά ότι είναι δημιούργημα του υιού (του Χριστού).
Μόλις το 386 μ.Χ. στη δεύτερη οικουμενική σύνοδο της Κωνσταντινούπολης δηλώθηκε ότι το αγ.πνεύμα αποτελεί το τρίτο πρόσωπο της «αγίας τριάδας» που ήταν «ίσο» με τον υιό και τον Πατέρα.
Τί λέει η Αγία Γραφή
ΔιαγραφήΗ Αγία Γραφή αναφέρει στα εναρκτήρια λόγια της ότι το άγιο πνεύμα —το οποίο αποδίδεται επίσης «η ενεργός δύναμη του Θεού»— «περιφερόταν πάνω από την επιφάνεια των νερών». (Γένεση 1:2) Στην αφήγηση για το βάφτισμα του Ιησού, ενώ αναφέρεται ότι ο Θεός είναι “στους ουρανούς”, το άγιο πνεύμα εμφανίζεται «να κατεβαίνει σαν περιστέρι» πάνω στον Ιησού. (Ματθαίος 3:16, 17) Επίσης, ο Ιησούς αποκάλεσε το άγιο πνεύμα «βοηθό».—Ιωάννης 14:16.
Αυτά τα Γραφικά εδάφια, καθώς και άλλα, έχουν οδηγήσει κάποιους στο συμπέρασμα ότι το άγιο πνεύμα είναι πρόσωπο, όπως ο Θεός, ο Ιησούς και οι άγγελοι είναι ξεχωριστά πνευματικά πρόσωπα. Μάλιστα, επί αιώνες μερικές από τις θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου με τη μεγαλύτερη επιρροή έχουν προσδώσει υπόσταση προσώπου στο άγιο πνεύμα. Παρά το γεγονός ότι αυτή η δοξασία υφίσταται επί μακρόν, αρκετά μέλη εκκλησιών εξακολουθούν να βρίσκονται σε σύγχυση, και μάλιστα μερικοί διαφωνούν με τους θρησκευτικούς τους ηγέτες. Λόγου χάρη, σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, το 61 τοις εκατό των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι το πνεύμα του Θεού αποτελεί «σύμβολο της παρουσίας ή της δύναμης του Θεού αλλά δεν είναι μια ζωντανή οντότητα». Τι λέει, όμως, η Αγία Γραφή;
Ο ειλικρινής αναγνώστης της Γραφής δεν μπορεί παρά να συμπεράνει ότι το άγιο πνεύμα δεν είναι πρόσωπο, όπως το περιγράφουν επισήμως οι εκκλησίες. Εξετάστε τις ακόλουθες Γραφικές αφηγήσεις.
1. Όταν η Μαρία, η μητέρα του Ιησού, επισκέφτηκε την εξαδέλφη της, την Ελισάβετ, η Γραφή λέει ότι το αγέννητο παιδί στην κοιλιά της Ελισάβετ σκίρτησε, «και η Ελισάβετ γέμισε άγιο πνεύμα». (Λουκάς 1:41) Είναι άραγε λογικό το ότι ένα άτομο «γέμισε» με ένα άλλο άτομο;
2. Όταν ο Ιωάννης ο Βαφτιστής είπε στους μαθητές του ότι ο Ιησούς ήταν εκείνος που θα τον διαδεχόταν, ανέφερε: «Εγώ μεν σας βαφτίζω με νερό . . . , αλλά εκείνος που έρχεται πίσω από εμένα είναι ισχυρότερός μου, του οποίου εγώ δεν είμαι άξιος να βγάλω τα σανδάλια. Εκείνος θα σας βαφτίσει με άγιο πνεύμα». (Ματθαίος 3:11) Ο Ιωάννης αποκλείεται να εννοούσε ότι το άγιο πνεύμα ήταν πρόσωπο όταν είπε ότι άνθρωποι θα βαφτίζονταν με αυτό.
3. Όταν επισκέφτηκε έναν Ρωμαίο αξιωματικό και την οικογένειά του, ο απόστολος Πέτρος είπε ότι ο Ιησούς είχε χριστεί από τον Θεό «με άγιο πνεύμα και δύναμη». (Πράξεις 10:38) Σύντομα, «το άγιο πνεύμα ήρθε πάνω» στο σπιτικό του αξιωματικού. Η αφήγηση λέει ότι πολλοί ένιωσαν κατάπληξη «επειδή η δωρεά του αγίου πνεύματος εκχεόταν και πάνω σε εθνικούς». (Πράξεις 10:44, 45) Και πάλι εδώ, οι όροι που χρησιμοποιήθηκαν δεν ταιριάζουν με την ιδέα ότι το άγιο πνεύμα είναι πρόσωπο.
Στο Λόγο του Θεού δεν είναι ασυνήθιστο να προσωποποιούνται πράγματα παρότι δεν είναι πρόσωπα. Μεταξύ αυτών είναι η σοφία, η διάκριση, η αμαρτία, ο θάνατος και η παρ’ αξία καλοσύνη. (Παροιμίες 8:1–9:6· Ρωμαίους 5:14, 17, 21· 6:12) Ο ίδιος ο Ιησούς είπε ότι «η σοφία αποδεικνύεται δίκαιη από όλα τα παιδιά της», δηλαδή από τα καλά αποτελέσματά της. (Λουκάς 7:35) Ασφαλώς, η σοφία δεν είναι πρόσωπο που έχει κατά γράμμα παιδιά! Παρόμοια, το άγιο πνεύμα δεν είναι πρόσωπο απλώς επειδή σε μερικές περιπτώσεις προσωποποιείται.
Τι Είναι το Άγιο Πνεύμα;
ΔιαγραφήΣτη Γραφή, το άγιο πνεύμα του Θεού προσδιορίζεται ως η δύναμη του Θεού σε δράση. Έτσι λοιπόν, μια ακριβής μετάφραση του εβραϊκού κειμένου της Γραφής αναφέρεται στο πνεύμα του Θεού ως “την ενεργό δύναμη του Θεού”. (Γένεση 1:2) Αυτή η άποψη υποστηρίζεται πλήρως σε όλη τη Γραφή.—Μιχαίας 3:8· Λουκάς 1:35· Πράξεις 10:38.
Ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιεί την ενεργό δύναμή του για να φτάνει σε κάθε γωνιά τόσο του πνευματικού όσο και του υλικού βασιλείου.—Ψαλμός 139:7.
Το 1879, ο λόγιος της Αγίας Γραφής Τσαρλς Λ. Άιβς περιέγραψε κατάλληλα την ικανότητα που έχει ο Θεός να ασκεί τη δύναμή του, γράφοντας τα εξής: «Για παράδειγμα, λέμε: “Άνοιξε τα παραθυρόφυλλα για να μπει ο ήλιος στο δωμάτιο”. Δεν εννοούμε τον πραγματικό, κατά γράμμα ήλιο αλλά τις ακτίνες του ήλιου, οι οποίες προέρχονται από τον ήλιο». Παρόμοια, ο Θεός δεν έχει ανάγκη να ταξιδεύει στις τοποθεσίες όπου σκοπεύει να χρησιμοποιήσει την ενεργό του δύναμη. Απλώς χρησιμοποιεί το άγιο πνεύμα του, το οποίο μπορεί να φτάσει στα πέρατα της δημιουργίας.
Έτσι λοιπόν:
Διαγραφή◼ Διδάσκει η Αγία Γραφή ότι το άγιο πνεύμα είναι πρόσωπο;—Πράξεις 10:44, 45.
◼ Τι είναι το άγιο πνεύμα;—Γένεση 1:2.
◼ Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει το άγιο πνεύμα του Θεού;—Ψαλμός 139:7.