Η ΠΟΛΗ ΟΥΚ ΕΑΛΩ

Mέρος  4^ο

18^ος αιών

Με την είσοδον σχεδόν του 18^ου αιώνος οι κατακτητές εκδικούμενοι την κατά του Σουλτάνου Μουσταφά Β΄ στάση «εισβάλοντες εις το Πατριαρχείον κατέκοψαν εις τεμάχια τα άγια λείψανα, έχυσαν το Άγιον Μύρον, κατεπάτησαν την θείαν ευχαριστίαν, κατέθραυσαν τας εκ της Μονής Παμμακαρίστου ψηφιδωτάς εικόνας και άλλας προξένησαν ζημίας»

Γράφει ο Παύλος Καρολίδης: «Ελπίδων τολμηρών και ενθουσιασμού μεγάλου επληρώθη ο κλήρος ο Ελληνικής Ορθοδόξος, ότε εις τον ευρύν πολιτικόν ορίζοντα της Ευρώπης εφάνη ως λαμπρός αστήρ η δύναμις… επί του Μεγάλου Πέτρου…»

Ο Αυτοκράτωρ της Ρωσίας απέστειλε πολλές προκηρύξεις (1709) προς όλους τους μητροπολίτες, προύχοντες και αρματωλούς της Ελλάδος υποσχόμενος ότι «με το σπαθί του θα έσωζε τους Χριστιανούς από την τουρκική σκλαβιά».

Το 1714 ο Μέγας Πέτρος σε ομιλία του στην Ρίγα επισημαίνει ότι «η Ελλάδα διέδωσε τον πολιτισμό σ’ολόκληρο τον κοσμο και ότι πρέπει να καταληφθεί η Κωνσταντινούπολη και όλη η Ρωμυλία για ν’απελευθερωθεί ο ελληνικός λαός»1.

  Όταν ο ρωσοτουρκικός πόλεμος απέβη υπέρ των τούρκων οι μεν Ρώσοι εγκατέλειψαν την Ελλάδα οι δε τούρκοι εκδικήθηκαν για μία ακόμα φορά τους Έλληνες με τον γνωστό άγριο τρόπο τους.

Το 1770 εξεδηλώθη νέο απελευθερωτικό κίνημα των Ελλήνων το γνωστό ως «Ορλωφικά»2, το πρώτο ωργανωμένο και στηριζόμενον επί βάσεων ισχυροτέρων των προηγουμένων. Επαναστατούν οι Έλληνες από την Σπάρτη ως την Στερεά και τα Επτάνησα. Πρώτος ύψωσε στο Αίγιο την σημαία της Επαναστάσεως ο μητροπολίτης Πατρών Παρθένιος και μετ’ αυτού οι ιεράρχες Μεθώνης, Κορώνης και Καλαμών καθώς και ο Μητροπολίτης Κορίνθου Μακάριος μετά του πατρός του Γεωργίου Νοταρά. Ο Αντώνιος Ψαρρός καταλαμβάνει το Οίτυλο και τον Μυστρά. Επαναστατούν επίσης η Ανδρίτσαινα με τον προεστό Αναστάσιο Χριστόπουλο, στο Βάλτο ο Γεροδήμος Σταθάς, στο Αγγελόκαστρο ο Γεώργιος Λαχούρης, στο Μεσολόγγι ο Παναγιώτης Παλαμάς, στα Γκράβαρα3 ο Κωνσταντίνος Σούσμανης, στο Λιδωρίκι ο Λωρής, στον Παρνασσό ο Κομνηνός Τράκας, στη Λειβαδιά ο Ιωάννης Καλπούζος και στα Μέγαρα ο Έλλην Αρβανίτης Μητρομάρας. Στην Κρήτη κήρυξε την επανάσταση ο Δασκαλογιάννης (Ιωάννης Βλάχος).

 Μετά την ήττα των Ελλήνων στην Τρίπολη σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους όλοι οι χριστιανοί της πόλης, πάνω από 3000 άμαχοι. Μάχη στο Αγγελόκαστρο και σφαγή των Γριβαίων προμαχούντων των Ελλήνων Αρβανιτών! Πολιορκία Μεσολογγίου και ηρωϊκός θάνατος Ι. Μαυρομιχάλη στην Μεσσήνη. Τότε ελήφθη και η απόφαση για γενική σφαγή των Ελλήνων, την οποίαν απέτρεψε ο ναύαρχος Χασάν Τζεζαϊρλής όταν έθεσε το ερώτημα στον Σουλτάνο : «Εάν πάντες οι Έλληνες φονευθώσι, ποίος θα πληρώνει τους φόρους;»4.

Μετά την αποτυχίαν των Ορλωφικών δεν ακολούθησε ολοκληρωτική σφαγή των Ελλήνων αλλά σφαγές σε μεγάλη έκταση μεταξύ των οποίων (ενδεικτικώς για κάθε κοινωνική τάξη):

-  Ο μητροπολίτης Λήμνου Ιωακείμ (1773).

-  Ο Μιχαήλ Πακνανάς (απεκεφαλίσθη την 9^ην Ιουλίου 1771) διότι «επρομήθευε πυρίτιδα εις τους επαναστάτας». Προ του αποκεφαλισμού του στρεφόμενος προς τον δήμιόν του είπεν:

«Kτύπα δια την πίστιν». Εις τον πρώτον κίονα του Ολυμπείου των Αθηνών υπάρχει επιγραφικόν χάραγμα αναφέρον «1771 Ιουλίου 9 απεκεφαλίσθη ο Πακνανάς Μιχάλης».

-  Απηγχονίσθη στην Θεσ/νίκη ο 25ετής μαθητής της Αθωνιάδος Ακαδημίας Αθανάσιος (8 Σεπτ. 1774).

-  Απηγχονίσθη στην πύλη του Αγίου Μηνά Θεσ/νίκης ο Χριστόδουλος διότι «θελήσας ν’ αποτρέψει Βούλγαρον τινά από του ισλαμισμού προυκάλεσε την οργήν των γενιτσάρων οίτινες ηνάγκαζον αυτόν να γίνη μουσουλμάνος» (28 Ιουλ. 1777).

-  Ο Πατρο Κοσμάς ο Αιτωλός (24 Αυγ. 1779) κηρύττει με τον δικό του τρόπο την εξέγερση των Ελλήνων κατά του κατακτητού, για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία5.

1782-1792. Στην Κρήτη, ο Μητρομάρας και οι Σφακιανοί συνεχίζουν τον αγώνα. Νέο επαναστατικό κίνημα συνταράσσει το Αιγαίο, υπό τον Λάμπρο Κατσώνη6.

19^ος αιών

·       Ο αποφασιστικός αιών για την Ελευθερία του Ελληνικού Έθνους.

·  Επανάσταση των Σουλιωτών/Ελλήνων Αρβανιτών (1800-1803) κατά του Αλή Πασά στο πρόσωπο του οποίου επολεμάτο η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης στο Κούγκι (1803), στην Μονή της Αγίας Παρασκευής (12 Δεκ.) από τον πολέμαρχο μοναχό Σαμουήλ. Ακολουθεί ο χορός του Ζαλόγγου (18 Δεκ.).

1806. Συνέχεια του αγώνα στην Πελοπόννησο. Επική μάχη και πολιορκία στη μονή Παναγίας Αιμιαλών στην Δημητσάνα, όπου οι τούρκοι καταφέρνουν να συλλάβουν τους Κολοκοτρωναίους, Γεώργα, Γιώργο και Γιάννη, τους οποίους κατασφάζουν. Ο Θεόδωρος κατάφερε να διαφύγει στα νησιά του Ιονίου.

· Οι Έλληνες άλλων περιοχών πραγματοποιούν νέα επανάσταση από το 1807-1815. Οι αρματωλοί και οι κλέφτες πολεμούσαν κατά των τούρκων και κατά του Αλή Πασά στην Ήπειρο. Στην Μακεδονία εμάχετο ο Νικοτσάρας με 550 επίλεκτους μαχητές. Στα Χάσια και τον Όλυμπον οι Βλαχάβαι και οι Λαζαίοι. Στην Πελοπόννησο ο Θ. Κολοκοτρώνης προετοίμαζε την Μεγάλη Εθνική επανάσταση. Παρόμοιοι αγώνες διεξήγοντο και κατά θάλασσα.

·   Ο ηρωϊκός και μαρτυρικός θάνατος του Παπά Ευθυμίου Βλαχάβα7 αρχηγού των αρματωλών Χασίων όταν ηρνήθη να αλλαξοπιστήσει.

·    Επαναστατικός οργασμός σ’ όλη την Ελλάδα (Μυστική προετοιμασία).

·    Ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας (14 Σεπτ. 1814).

·   Στα τέλη Ιανουαρίου 1821 απεφασίσθη στο Αίγιο η κήρυξη γενικής Εθνικής Επαναστάσεως με ημερομηνία ενάρξεως την 25^ην Μαρτίου.

·  Έναρξη της μεγάλης Επαναστάσεως των Ελλήνων(Ορκωμοσία στην πλατεία Αγίου Γεωργίου από τον Π.Πατρών Γερμανό).Επανάσταση στην Καλαμάτα την 23^η Μαρτίου 1821.

·   Μαρτυρικός θάνατος του Πατριάρχου Γρηγορίου Ε’(10 Απριλίου 1821,ημέρα του Αγίου Πάσχα).

1830 : Ανακήρυξη της Ελλάδος ως ανεξαρτήτου Κράτους (Πρωτόκολλον Λονδίνου, 20 Φεβ. 1830, Πρωτόκολλον Λονδίνου, 16 Ιουν. 1830).

  1863-1864 : Παραχωρείται από την Αγγλία στην Ελλάδα η Επτάνησος και η νήσος Σάσων ως εξάρτημα της Επτανήσου (Συνθήκες Λονδίνου,14 Νοε. 1863, 25 Μαρ. 1864, Πρωτόκολλον Κερκύρας: 25 Αυγ. 1864).

1866-1869 : Η μεγάλη επανάσταση των Κρητών για την ένωση με την μητέρα Ελλάδα.

1878: Ίδρυση της αυτονόμου επαρχίας της ανατολικής Ρωμυλίας (Βόρεια Θράκη) διοικουμένης υπό Χριστιανού διοικητού (Συνθήκη Βερολίνου 13 Ιουλ. 1878).

1881: Παραχώρηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα (Συμφωνία Κωνσταντινουπόλεως, 28 Μαρ. 1881).

20^ος αιών

     1904-1908 : Μακεδονικός αγών για την αποτροπή του εκβουλγαρισμού της κατεχομένης ακόμη από τους Τούρκους Ελληνικής Μακεδονίας και την απελευθέρωσή της.

      1905 : Επανάσταση του Θερίσου στην Κρήτη

     1912-1913 :Πόλεμοι για την απελευθέρωση Ελληνικών εδαφών από τους κατακτητές Τούρκους και επιδόξους νεοκατακτητές Βουλγάρους. Ένωση της Κρήτης με την μητέρα-Πατρίδα (1^η Δεκ 1913). Απελευθέρωση Μακεδονίας και νήσων Βορείου Αιγαίου.

    1922 : Μικρασιατική Εκστρατεία για απελευθέρωση Ελληνικών εδαφών στην Μ. Ασία, Πόντο και Ανατολική Θράκη.Από τον θρίαμβο,την ολοκλήρωση του ονείρου στην τραγωδία,στην εθνική κόλαση.

   1940-1941: Ελληνοϊταλικός πόλεμος (Το ιστορικό «όχι» του Ιωάννου Μεταξά). Απελευθέρωση Βορείου Ηπείρου. Γερμανική εισβολή-Υποχώρηση Ελληνικών στρατευμάτων-Τριπλή Γερμανο-Ιταλο-Βουλγαρική κατοχή.

      1947 : Ένωση της Δωδεκανήσου με την μητέρα Ελλάδα.

   1944-1949 :Αγώνες της Εκκλησίας και ελληνικής πολιτείας κατά του παιδομαζώματος και των  Ελληνόφωνων μπολσεβίκων που επεχείρησαν, ανεπιτυχώς να ανατρέψουν την νόμιμη κυβέρνηση.

     1950 (15 Ιανουαρίου): Δημοψήφισμα Κυπρίων (Ελλήνων και Τουρκοφώνων μουσουλμάνων) για την ένωση με την μητέρα Ελλάδα με ποσοστό 95,7% επί του συνολικού πληθυσμού. Είχαν προηγηθεί άλλα δύο: το ένα το 1921 με την ευκαιρία της εκατονταετηρίδος από την ελληνική επανάσταση και το άλλο το 1930 με την ευκαιρία της εκατονταετηρίδος από ανακηρύξεως ανεξαρτήτου Ελληνικού Κράτους.

     1955 (1^η Απριλίου): Έναρξη απελευθερωτικού αγώνος της ΕΟΚΑ (Γρίβας Διγενής).

     1960 (16 Αυγούστου): Επίσημη εγκαθίδρυση της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας.

   1974 : Ανεπιτυχές πραξικόπημα κατά του Μακαρίου με στόχο την ανακήρυξη την Ενώσεως της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα-Τουρκική εισβολή. Διχοτόμηση της Μεγαλονήσου (Βόρεια κατεχόμενη Κύπρος).

 Τα παραπάνω παρετέθησαν ως επίγραμμα των σπουδαιοτέρων ιστορικών γεγονότων που συνέβησαν σε διάστημα περίπου 500 ετών από της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως και αποδεικνύουν ότι για τους Έλληνες ήταν όπως και είναι, άσβεστη η φλόγα της Μεγάλης Ιδέας.Της απελευθερώσεως της Κωνσταντινουπόλεως,της ΟΥΔΕΠΟΤΕ αλωθείσης στις ψυχές και καρδιές των Ελλήνων.

Κάποιοι ίσως ερωτήσουν: Γιατί να καίει ακόμη η φλόγα της Μεγάλης Ιδέας;Γιατί να ξανακάνει  τέτοιο δώρο ο Θεός στους Έλληνες;

Η απάντηση είναι ιστορικώς τεκμηριωμένη, σαφής και κατηγορηματική:

o     Ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης (Ιαχβέ=Εγώ ειμί ο ΩΝ) που είναι ο ίδιος ο Θεός της Καινής Διαθήκης, ο Ιησούς Χριστός, έχει αφαιρέσει την Βασιλεία του Θεού (επί της γης) από τον Παλαιό λαό Ισραήλ, λόγω της ανομίας-αποστασίας του και την έδωσε σε έθνος που παρήγαγε αγαθούς καρπούς. «…διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς…» (ΜΑΤΘ: 21/43).

Ποίον άλλο έθνος, πλήν του ελληνικού παρήγαγε τους καρπούς της βασιλείας του Θεού επί της γης;

     ο   Οι Τούρκοι δεν ετόλμησαν να κρημνίσουν τον ναόν της Αγίας Σοφίας, το σύμβολον της Ελληνορθόδοξης Αυτοκρατορίας, όπως έκαναν με όλους τους άλλους ορθοδόξους ναούς. Γιατί; Τι εφοβήθησαν και εξακολουθούν να φοβούνται; Απλούστατα στον ναό της Αγίας Σοφίας θα συνεχισθεί και θα ολοκληρωθεί η θεία λειτουργία που διεκόπη την 29^ην Μαΐου 1453 λόγω της εισβολής των βαρβαρικών στιφών στην Πόλη.

o     Ο Λόγος Του Κυρίου διεδόθη προ Χριστού σπερματικώς, δια των Ελλήνων φολοσόφων και αργότερον από Έλληνες και Ελληνίζοντες δια της Ελληνικής μεταφράσεως των Ο΄,της Παλαιάς Διαθήκης (3^ος π.Χ. αι.).

o     Ο Τριαδικός Θεός εδοξάσθη από τους Έλληνες8 και ο Χριστιανισμός διεδόθη στα πέρατα της Οικουμένης από Έλληνες, δια της Ελληνικής γλώσσης,σε όλον τον τότε γνωστόν κόσμο.

o     Ουδέν άλλο Έθνος και ουδείς άλλος λαός συνύφανε τόσον πολύ τις τύχες του με την πίστη στον αληθινό Θεό Ιησούν Χριστόν, όσον το Ελληνικόν Έθνος! Το κατά τον Ιωσήφ Βρυέννιον «Ευσεβέστατον γένος πάντων των ανθρώπων και τω θεώ τα μάλιστα προσανέχον εσμέν».

o      Με άλλα λόγια διότι είναι απόφαση του Κυρίου! Το πότε και το πώς το γνωρίζει μόνον ΕΚΕΙΝΟΣ!

                                                         ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ο Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος δεν υπέγραψε καμμία συνθήκη με τους Τούρκους, δεν υπέκυψε στο τελεσίγραφο του Μωάμεθ, γι’ αυτό έμεινε στην Ιστορία ως Μέγας Βασιλεύς, ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς.

Δυστυχώς οι σημερινοί εξουσιαστές με χέρια και «με πόδια» υπογράφουν επονείδιστες συνθήκες και Μνημόνια υποτελείας. Με ευχαρίστηση θυσιάζουν τα πάντα για «μια χούφτα ευρώ» στους προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς τους και ένα υπουργικό ή διευθυντικό αξίωμα,ως νεογενίτσαροι.

Οι αγνοί Έλληνες Εθνικιστές δείχνουν απίστευτη ανεκτικότητα και υπομονή στις συνεχείς προκλήσεις τόσον των συστημικών/ζηλαίων ψευτοεθνικιστών όσον και των ειδεχθών εξουσιαστών, οικετών/φροντιστών των Διεθνών Τραπεζιτών. Ως πότε όμως;

Ας αναλογισθούμε ποίοι είμαστε, τι χάσαμε και τι κινδυνεύουμε να χάσουμε αν συνεχίσουμε να βρισκόμαστε σε λήθαργο.

Η 29^η Μαΐου 1453 δεν είναι απλώς ημέρα Μνήμης! Είναι ημέρα περισυλλογής και προετοιμασίας για την μεγάλη αντεπίθεση προς απαλλαγή μας από τα δεσμά των ψευτοδημοκρατών, διεθνιστών και λοιπών πρακτόρων/υπανθρώπων του Συστήματος.

Οι Έλληνες πατριώτες οφείλουν να υπενθυμίσουν, ανοικτά πλέον, στον δοκιμαζόμενο Ελληνικό λαό ότι πλησιάζει η πολυπόθητη ημέρα που θα αναστηθεί ο «Μαρμαρωμένος Βασιλιάς». Και μαζί τα όνειρα του Γένους των Ελλήνων! Δεν είναι ουτοπία. Είναι ακλόνητη Πίστη!

                                                                                       Και του χρόνου στην Πόλη!

                                                                   

ΜΕΡΟΣ 1ο  ΜΕΡΟΣ 2ο  ΜΕΡΟΣ 3ο

---

1 Η αποκατάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας υπήρξε το όνειρο των Ρώσων ηγεμόνων του Μεγάλου Πέτρου(1672-1725) και της Μεγάλης Αικατερίνης(1729-1796).Η Αικατερίνη επεδίωξε να θέσει σ’ εφαρμογή το σχέδιο σε συνεργασία με τους Ορλώφ αρχικώς ( Α΄ Ρωσοτουρκικός πόλεμος) και τον πρίγκηπα Ποτέμκιν τον Ταυρικό (Β’ Ρωσοτουρκικός πόλεμος) χωρίς τελικώς να το πραγματοποιήσει.

2 Ορλωφικά: Με τον όρο «Ορλωφικά» είναι γνωστή στην ιστορία του Ανατολικού Ζητήματος η εξέγερση των Ελλήνων της Πελοποννήσου και της Κρήτης κατά την εποχή του Α’ Ρωσοτουρκικού πολέμου(1768-1774) και οι επιχειρήσεις των Ρώσων στην Ν. Πελοπόννησο, στα νησιά του Αιγαίου και στις δυτικές ακτές της Μικράς Ασίας. Το σχέδιο για την επέμβαση των Ρωσικών δυνάμεων στην Ελλάδα υπέβαλαν στην Αικατερίνη οι συνεργάτες της αδελφοί Γκριγκόρι, Αλεξέι και Φιοντόρ Ορλώφ, από τους οποίους ονομάστηκε το κίνημα. Κατά την πολιορκία της Τριπολιτσάς(29 Μαρτίου 1770) οι Έλληνες επαναστάτες ηττήθησαν από ισχυρές δυνάμεις τουρκαλβανών. Ακολούθησαν φοβερές σφαγές και λεηλασίες με αποτέλεσμα το άδοξο τέλος της επιχειρήσεως των Ορλώφ και των Ελλήνων στην Πελοπόννησο.

3 Γκράβαρα ή Κράβαρα: Τοποθεσία της επαρχίας Ναυπακτίας που περιλαμβάνει χωριά των τέως δήμων: Κλεπαίδος, Προσχίου, Οφιονείας. Σπουδαίος αρματωλός στην επανάσταση του 1821 ήταν ο Κώστας Κραβαρίτης.

4 Κων. Σάθας, Τουρκοκρατούμενη Ελλάς(1453-1821),σ.523,Αθήναι,1869.

5 Κοσμάς ο Αιτωλός ή Πατροκοσμάς(1714-1779):Ιερομόναχος, Ιεραπόστολος και μάρτυς. Κατόπιν συκοφαντιών των Ταλμουδιστών Εβραίων «ως φιλοπόλεμος και αντιπρόσωπος των Ρώσων» συνελήφθη κατ’ εντολήν του Τούρκου διοικητού του Βερατίου Κούρτ πασά και οδηγήθηκε σε δάσος παρά το χωρίον Καλικούντασι στην θέση Μπουγιαλί (Μουζακιά, παρά τον Αυλώνα και το Δυρράχιον πλησίον του Άψου ποταμού).Οι δήμιοι του έβαλαν τον βρόγχο στον λαιμό και τον έσυραν. Την 24^ην Αυγ. 1779 ημέρα Σάββατον μετέστη εις Κύριον σε ηλικία 65 ετών.

6 Λάμπρος Κατσώνης(1752-1804): Έλλην συνταγματάρχης του Ρωσικού στρατού. Γεννήθηκε στην Λειβαδιά και έλαβε μέρος στα Ορλωφικά. Το 1774 κατετάγη ως αξιωματικός στο Ελληνικό Τάγμα του Ρωσικού στρατού. Ήταν ο πνευματικός πατέρας του Οδυσσέα Ανδρούτσου.

7 Βλαχάβαι: Επώνυμον οικογενείας αρματωλών και εθνικών αγωνιστών της προεπαναστατικής περιόδου που κατήγετο από το χωρίο Σμόλιανη της Καλαμπάκας. Τα πιο γνωστά μέλη ήσαν: Ο πατέρας Αθανάσιος Βλαχάβας και οι γιοί Θεόδωρος, Δημήτριος και Ευθύμιος (παπαθύμιος) καθώς και ο Νικόλαος οπλαρχηγός του Ολύμπου και της Δυτ.Μακεδονίας(1878). Ο παπαευθύμιος(1760-1804) αιχμαλωτίστηκε από τους τούρκους και παραδόθηκε στον Αλή στα Ιωάννινα. Ο Αλή πασάς διέταξε τους δημίους του να του σπάσουν τα κόκκαλα και να τα κομματιάσουν στα τέσσερα. Ύστερα κρέμασαν από ένα κομμάτι σε 4 σημεία των Ιωαννίνων για να τρομοκρατηθούν οι Έλληνες.

8 Ιωάννης:12/20-23.