ΑΡΧΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

(Από τα προεκλογικά δρώμενα και τα αποτελέσματα

των Αυτοδιοικητικών εκλογών και Ευρωεκλογών του 2014)

1. Νεοραγιαδισμός των Ελλήνων υπό τις διαταγές των νέων δυναστών (ΕΕ-ΔΝΤ-Φραγκογερμανοί).

2. Οι Έλληνες στην πλειοψηφία τους ψήφισαν υπό καθεστώς φόβου, πολιτικής-οικονομικής τρομοκρατίας, οργής και αγανακτήσεως.

3. Φαρισαϊσμός κυβερνήσεως και μείζονος αντιπολιτεύσεως αφού δεν υπήρχαν ουσιαστικές διαφορές στους στρατηγικούς προγραμματικούς στόχους.

4.   Το ποσοστό της αποχής (πάνω από 40%) απαγορεύει στα συστημικά κόμματα να ομιλούν για δημοκρατική πλειοψηφία και λαϊκή κυριαρχία. Παραλλήλως αποτελεί, κατά μίαν έννοια, «ελπιδοφόρο» μήνυμα ότι οι σκεπτόμενοι και απογοητευμένοι Έλληνες, υπό ωρισμένες προϋποθέσεις, ενεργοποιούμενοι, μπορούν να δημιουργήσουν πολιτικό αντίβαρο στο Ελληνοβόρο Σύστημα.

5.   Υποδειγματική  απόδοση της υποκριτικής τέχνης και «Οβιδιακή ανεξαρτητολογία» από τους υποψηφίους στην περίοδο της προεκλογικής εκστρατείας τους (υποσχέσεις, παροχές, πολιτικός χαμαιλεοντισμός,κλπ).

6. Ανενόχλητη δράση ιδιοκτητών και υπαλλήλων της κερδοφόρας βιομηχανίας ελέγχου του νου των ψηφοφόρων(προεκλογικές συζητήσεις/συγκεντρώσεις, ηλεκτρονικά μυνήματα, διαφημιστικά τηλεοπτικά μυνήματα, εκτιμήσεις διεθνών οίκων αξιολογήσεως για «κυβερνητικά επιτεύγματα», ακριβοπληρωμένες δημοσκοπήσεις, κινδυνολογίες, υποστήριξη κυβερνήσεως ή αντιπολιτεύσεως από ομοϊδεάτες ξένων κομμάτων ή διεθνείς «προσωπικότητες», κλπ).

7. Αμετανοησία των βιολογικών και πνευματικών απογόνων των ηττημένων (νεοσταλινικοί-νεομπολσεβίκοι-νεομαρξιστές), δηλαδή εκείνων που επεχείρησαν ανεπιτυχώς, κατά το παρελθόν, να ανατρέψουν ενόπλως το νόμιμο καθεστώς της πατρίδος μας (1944-1949).

8. Συγκεχυμένη ιδεολογία και ασαφή/γενικόλογα προγράμματα όλων των κοινοβουλευτικών και μη, πολιτικών κομμάτων, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Ένδεια επιχειρημάτων και αδυναμία παρουσιάσεως πλήρως αιτιολογημένων προτάσεων για έξοδο από την οικονομική κρίση και εφικτών λύσεων για τα σοβαρώτατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες.

9.   Βεβαιότης ή αμφιβολία ισοδυναμούσα με βεβαιότητα για ατιμωρησία των ενόχων της σημερινής Οικονομικής κρίσεως {Συγκάλυψη εθνικών σκανδάλων και πολιτικοοικονομικών εγκλημάτων. Καρκινοβασία οικονομικού και δικαστικού ελέγχου, προνομιακή συμπεριφορά για υπόπτους οικονομικών εγκλημάτων (φυσικά πρόσωπα/κόμματα), κλπ}.

10. Περίεργη αν όχι ύποπτη «αδρανοποίηση» των «Ταγμάτων Εφόδου» και της «Χρυσής Εφεδρείας» του Συστήματος (Αναρχικοί-Τρομοκράτες-Συστημικοί εθνικιστές).

11. Παμβασιλεία των γνωστών «τζακιών» και απογόνων πρώην κατοχικών δοσιλόγων και νυν γερμανοφίλων και λοιπών ξενόδουλων εξωμοτών.

12.   Συντήρηση της κλεπτοκρατίας, βουλευτοκρατίας, φαυλοκρατίας.

13.   Θρίαμβος του νεποτισμού (οικογενειοκρατίας) .

14. Προσπάθεια νεκραναστάσεως του παλαιοκομματισμού με την δημιουργία νέων δήθεν, κομμάτων από παλαιούς, δυσαρεστημένους ή αποτυχημένους βουλευτές/πολιτευτές.

15.   Διαιώνιση του ακορέστου πάθους της εξουσιολαγνείας και χρηματοθηρίας.

16. Συναλλαγές με ολιγάρχες των ΜΜΕ και μεγαλοεπιχειρηματίες, αργυρώνητους δημοσιογράφους και καλοπληρωμένους δημοσκόπους.

17.    Κυριαρχία της πολιτικής μετριότητος, ανικανότητος και βλακείας.

18. Πολιτικοποίηση της Ορθοδόξου πίστεως (τονισμός ορθοδόξου πίστεως από άθεους/ορθοδοξίζοντες ιησουίτες υποψηφίους, φαρισαϊκή συμμετοχή στο εκκλησίασμα, εκδήλωση όψιμου ενδιαφέροντος για τα εκκλησιαστικά, κλπ).

19. Αλαλία της διοικήσεως της Ορθόδοξης εκκλησίας για τα τεκταινόμενα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων και αυτών με γενικολογίες και ασάφειες. Ανίερη «προσαρμογή» της  ιεραρχίας στις απαιτήσεις και επιλογές της συστημικής εξουσίας.

20.   Διχαστική και επικίνδυνη συνθηματολογία.

21. Επικίνδυνη εμφάνιση-διεμβολή του μουσουλμανικού μειονοτικού κόμματος στην Θράκη, με απρόβλεπτες συνέπειες μελλοντικώς.

22.   Λαϊκισμός και ακατάσχετη δημοκρατικολογία πανταχόθεν.

23. Σφετερισμός της Εθνικιστικής/Πατριωτικής Ιδεολογίας-αποφυγή σαφούς και κατηγορηματικής αποκηρύξεως του παγανισμού.

24.  Υπνοδοσία των πολιτών από τους επιλεγμένους ραδιοτηλεοπτικούς «μαϊντανούς», παρουσιαστές και «πολιτικούς» αναλυτές.

25.   Καλλιέργεια του συνδρόμου των δύο άκρων (Τρομοκρατία, φόβος και ανασφάλεια με διαφορετικά «επιχειρήματα» της κάθε πλευράς).

26.  Έκχυση δηλητηρίου πολιτικού διχασμού ώστε ο λαός φανατισμένος, διχασμένος, ευνουχισμένος και παραπληροφορημένος να αδυνατεί να δει κατάματα την αλήθεια και να διακρίνει τους Εθνοπροδότες, τους αμετανόητους νεοσταλινικούς/νεομπολσεβίκους, τους Φαρισαίους/ νεογενιτσάρους/ νεο(σοσια)ληστές από τους αγνούς εθνικιστές/πατριώτες.

27.   Απουσία-Απόκρυψη σημαντικών πληροφοριών για την πορεία των Εθνικών μας θεμάτων και της Εθνικής Οικονομίας.

28.   Στροφή της οργής και του μίσους των πτωχών και εργατών, γενικώς και αορίστως κατά της πλουτοκρατίας και όχι κατά των Τοκογλύφων -Ταλμουδιστών(Ιδιοκτητών)- Τραπεζιτών που κατέχουν ή ελέγχουν τον πλούτο της χώρας και ποδηγετούν τα πολιτικά πράγματα της πατρίδος μας.

29.   Διάσπαση της ενότητος των ενστόλων (αποστράτων) με την συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια όλων των συστημικών πολιτικών κομμάτων (μνημονιακών και «αντιμνημονιακών»). Αδυναμία συγκροτήσεως πολιτικού φορέως ή καταρτίσεως ενιαίου ψηφοδελτίου που θα αποτελούσε ισχυρό και αξιόπιστο όπλο αντιμετωπίσεως της παχυδερμίας, αδιαλλαξίας και ενδοτικότητος των εξουσιαστών.

30. Ανυπαρξία Εθνικών οραμάτων και προβολή των θανατηφόρων ιών του κοσμοπολιτισμού, του ψευτοανθρωπισμού, του γερμανικού ευρωπαϊσμού και του Διεθνισμού.

31.   Κατακερματισμός των πατριωτικών δυνάμεων σε πολιτικά σχήματα, κόμματα και ομάδες των οποίων οι μωροφιλόδοξοι αρχηγοί (με πονηρές ή αγαθές προθέσεις) είναι ζηλωτές χωρίς επίγνωση, εάν όχι εντεταλμένα όργανα του πολύμορφου κατεστημένου ή ελεγχόμενοι από δυνάμεις του Συστήματος.

32.   Αδυναμία εντοπισμού των «τρωτών σημείων» του Συστήματος και κατανοήσεως-εξευρέσεως των πολιτικών και πνευματικών όπλων αντιμετωπίσεώς του, ώστε να δημιουργηθεί ένα Πανεθνικό Ελληνικό Αντιταλμουδιστικό/Αντισυστημικό Ορθόδοξο Κίνημα.

33.   Οι πλείστοι εκφράζουν την άποψη ή δίδουν την εντύπωση ότι έχουν πεισθεί πως το πολυδαίδαλο Σύστημα που κυριαρχεί παντού είναι ακλόνητο, αδίστακτο και ανίκητο.

34. Οι αληθινοί Εθνικιστές, πολιτιγραφημένοι οριστικώς ως Ορθόδοξοι Έλληνες, πιστεύουν ότι το Σύστημα είναι πανίσχυρο, αδίστακτο αλλά όχι ανίκητο. Η βεβαιότητα ότι δεν είναι ανίκητο προέρχεται από την πίστη ότι ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ και ΔΙΚΑΙΟΣ ΤΙΜΩΡΟΣ των ανθρωποκτόνων Κοσμοκρατόρων είναι μόνον ο αληθινός Θεός, ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.