ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ
(ΨΕΥΔΟ) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ή ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ: Η ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ
ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΜΕΡΟΣ 1ο
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Η Παγκόσμια κοινότητα
αντιμετωπίζει σήμερα, την μεγαλύτερη οικονομική κρίση της μεταπολεμικής περιόδου.1
Αυτή η χρηματοπιστωτική
κρίση που εκδηλώθηκε αρχικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, με επίκεντρο τις
τραπεζικές επισφάλειες και ειδικότερα την αδυναμία εξυπηρετήσεως των
στεγαστικών δανείων, σύντομα έλαβε διαστάσεις επιδημίας. Επεκτάθηκε ταχύτατα
στις αναπτυγμένες χώρες και στην συνέχεια σε ολόκληρο τον κόσμο, με δραματικές
επιπτώσεις στο τραπεζικό σύστημα, τις οικονομίες των κρατών, τις επιχειρήσεις,
το βιοτικό επίπεδο των λαών.
Ο πληθωρισμός της
ευρωζώνης υπερδιπλασιάστηκε. Η ακρίβεια εξελίχθηκε σε μείζον κοινωνικό πρόβλημα
για όλες τις χώρες. Η ανεργία απειλεί σοβαρά τις κοινωνίες. Οι ρυθμοί
αναπτύξεως της Ε.Ε. μειώθηκαν σημαντικά, οι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί
κλονίζονται και οι οικονομίες των χωρών της Ευρώπης και όλου του κόσμου
απειλούνται με κατάρρευση.
Όσοι έχουν ανοικτά τα μάτια τους, το βλέπουν και για τον
λόγον αυτόν, ανησυχούν και τρέμουν για τα χειρότερα!
Στην δίνη αυτής της
διεθνούς οικονομικής κρίσεως εισήλθε την τελευταία δεκαετία η Ελλάδα, σε μία
κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας της, καθώς οι οικονομικές πολιτικές των
τελευταίων δεκαετιών την έχουν οδηγήσει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ή πιθανώτα
να έχει χρεοκοπήσει ήδη, και διανύομεν το τελευταίο στάδιον προ του οικονομικού
θανάτου της (επιθανάτιος ρόγχος).
Για όλα αυτά, την υφισταμένη
οικονομική κρίση, το δυσβάστακτο και ατελείωτο χρέος του Ελληνικού κράτους, την
αβεβαιότητα για το μέλλον του Ελληνικού λαού, σε όλους τους ανησυχούντες Έλληνες πολίτες πλανάται το
ερώτημα: Ποια είναι τα αίτια αυτής της φοβερής
οικονομικής κρίσεως;
Ακούμε συχνά κάποιους
να ισχυρίζονται ότι για την σημερινή οικονομική κρίση της χώρας μας υπεύθυνοι
είναι οι εκάστοτε Ελληνικές κυβερνήσεις και άλλους να κραυγάζουν ότι πταίουν οι
αδίστακτοι τοκογλύφοι δανειστές μας. Αυτή είναι μία γενική διαπίστωση που
περιέχει σπέρματα μόνον της αληθείας, καθ’ όσον η οικονομία, γενικώς, δεν
αποτελεί μεμονωμένη υπόθεση. Είναι συνδεδεμένη με:
1ον/ Την ταυτότητα
(εθνική, θρησκευτική, πολιτική, ηθική) των βουλευτών του κοινοβουλίου και
ιδιαιτέρως των μελών της εκάστοτε κυβερνήσεως.
Συγκεκριμένα,
διαφορετικά αντιλαμβάνονται την έννοια της εθνικής οικονομίας, της δικαίας
διανομής του πλούτου, και των παραγόντων που συνθέτουν την οικονομίαν μιας
χώρας, ένας διεθνιστής/μαρξιστής, ένας σοσιαλιστής, ένας φιλελεύθερος, ένας
ισλαμιστής, ένας ινδουϊστής, ένας ταλμουδιστής, ένας εγκάθετος των
μεγαλοεπιχειρηματιών/διεθνών τραπεζιτών, ένας πατριώτης βουλευτής (ΣΣ: Υπάρχουν σήμερα Έλληνες πατριώτες
βουλευτές;), ένας διεφθαρμένος πολιτικός (π.χ.
χρηματοδοτημένος και προστατευόμενος από τραπεζίτες), ένας λιτοδίαιτος
ορθόδοξος Χριστιανός (π.χ. Ιωάννης Καποδίστριας), ένας συστημικός εθνικιστής,
ένας διαπλεκόμενος/διεφθαρμένος υπουργός ή πρωθυπουργός, κλπ.
2ον/ Την ακολουθητέα δημοσιονομική πολιτική της
εκάστοτε κυβερνήσεως,2 το είδος του επισήμου νομίσματος (Εθνικόν, Ευρωπαϊκόν ή
διεθνές), την σταθερότητα του
νομίσματος, το ιδιοκτησιακόν καθεστώς των τραπεζών, και το εφαρμοζόμενο
τραπεζικό σύστημα.
3ον/ Την ανθρώπινη
φύση και ιδιοπροσωπεία/ψυχοσύνθεση των πολιτών κάθε χώρας (δίκαιος, αλτρουϊστής,
συμφεροντολόγος, ξεναγέτης, ξενηλάτης, αδίστακτος, αδιάφορος, πατριώτης,
ρατσιστής, αγωνιστής, ραγιάς, μοιρολάτρης, κλπ).
4ον/ Τους ισχύοντες
θεσμούς και προ παντός, το ισχύον πολιτικο-οικονομικό Σύστημα διακυβερνήσεως.
*
Συνεκτιμώντες τις
απόψεις των οικονομικών αναλυτών και εμπειρογνωμόνων επί των οικονομικών
κρίσεων, καθώς και πληροφορίες για την δράση των «οικονομικών δολοφόνων»3 στις διάφορες χώρες, τα αίτια της υφισταμένης
Ελληνικής οικονομικής κρίσεως, εντοπίζονται στα εξής:4
1ον/ Στην ίδια την ύπαρξη του ευρώ που, πριν την κρίση, διευκόλυνε την
μεταφορά πόρων προς τις χώρες που αναπτύσσονταν ταχύτερα.
Οι
κεφαλαιακές αυτές εισροές ισοσκέλιζαν το ισοζύγιο πληρωμών της χώρας, δηλαδή
επέτρεπαν πριν την κρίση στην Ελλάδα και άλλες χώρες της λεγόμενης «ευρωπαϊκής
περιφέρειας», να διατηρούν ένα σημαντικό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών
συναλλαγών. Με το ξέσπασμα της κρίσεως, η δυνατότητα αυτή εξανεμίσθηκε, καθώς
συρρικνώθηκαν οι κεφαλαιακές εισροές.
2ον/ Στην κρίση της
στρατηγικής του ευρώ.
Παρά
την αρχική αναιτιολόγητη αισιοδοξία, οι οικονομικές εξελίξεις στις διεθνείς
χρηματαγορές έπληξαν τον πυρήνα του ευρώ και οδήγησαν σε κρίση τις στρατηγικές
εξουσίας που συνδέονται με αυτό .
3ον/ Στις σαθρές
πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικές δομές και τα διαρθρωτικά προβλήματα.
Οι δομές και τα
διαρθρωτικά της προβλήματα της χώρας μας,5 διατηρούνται και
καθημερινά γίνονται μεγαλύτερα και οξύτερα, αντί να αμβλύνονται, κάτω και από
τις συνθήκες της διεθνούς κρίσεως. Έτσι η παρούσα κρίση στην χώρα μας, αναμένεται
να έχει μεγαλύτερο βάθος και διάρκεια από ό,τι σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής
Ενώσεως.
4ον/ Στην φούσκα του χρηματιστηρίου το
1999.
Η ιστορία του
Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών, σημαδεύτηκε από το κραχ του '99 (ή γεγονότα
του '99), στο οποίον ενεπλάκη μεγάλο μέρος των Ελλήνων. Έχει εκτιμηθεί ότι
περίπου εκατό (100) δισεκατομμύρια ευρώ,
άλλαξαν χέρια, μεγάλο μέρος από τα οποία έχασαν οι λεγόμενοι μικροεπενδυτές.6
5ον/ Στην ραγδαία εξάπλωση
στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου, την
δεκαετία 2000-2009 και τον ανεξέλεγκτο
δανεισμό από τις τράπεζες, καταναλωτικών δανείων.
Από το 9% των συνολικών στεγαστικών δανείων το
2003, εφθάσαμε στο 24% το 2007, δηλαδή είχαμε μια αχαλίνωτη πιστωτική επέκταση
σε κατηγορίες νοικοκυριών που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να έχουν
δανειοδοτηθεί.
Οι τράπεζες παρείχαν δάνεια με μόνη
εγγύηση την αναμενόμενη αύξηση στην τιμή της κατοικίας, ενώ διευκόλυναν τα
νοικοκυριά με ελκυστικά χαμηλά επιτόκια στα πρώτα χρόνια, τα οποία όμως θα
αναπροσαρμόζονταν στη συνέχεια. Πολλές φορές οι τράπεζες αναλάμβαναν να
πληρώσουν το δάνειο του νοικοκυριού από άλλη τράπεζα, επειδή το νοικοκυριό είχε
πρόβλημα αποπληρωμής.
Με
την εμφάνιση της πιστωτικής κάρτας, ο Έλληνας άρχισε να ξοδεύει ανεξέλικτα από
ψυγεία και κουζίνες μέχρι αυτοκίνητα πολυτελείας και σκάφη. Ως αποτέλεσμα,
δισεκατομμύρια χάθηκαν από αυτούς τους δανεισμούς, εφ’ όσον πολλοί αδυνατούσαν
να πληρώσουν τις δόσεις. Χιλιάδες αυτοκίνητα και σπίτια κατασχέθηκαν από
αδυναμία αποπληρωμής των δανείων.
6ον/ Στην μεταφορά του ρίσκου από
τους ισολογισμούς των τραπεζών στο κοινό και τους επενδυτές μέσω τιτλοποιήσεων.
Πολλοί
από τους επενδυτές, αγνοούσαν το ύψος
του κινδύνου και υπήρξαν επιρρεπείς στις τότε υψηλές αποδόσεις. Η μεταφορά αυτή
του ρίσκου επέτρεπε στις τράπεζες να δανείζουν άφοβα, σε αφερέγγυους
δανειολήπτες και στην συνέχεια να αποκτούν ρευστότητα για επιπλέον
δανειοδοτήσεις, χωρίς να χρειάζεται να βρουν νέους καταθέτες.
7ον/ Στις πολιτικές
δραστικής μειώσεως των φορολογικών εσόδων, προς όφελος, κυρίως, των μεγαλο-οφειλετών,
που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, για πάνω από μια δεκαετία
πριν την κρίση.
8ον/ Στην οικονομική (νεοφιλελεύθερη)
στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, που απέκλειε την στήριξη των δημόσιων
οικονομικών της Ευρωζώνης, με απευθείας δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα.
Η
πολιτική αυτή της Ε.Ε. υποχρέωνε τις
κυβερνήσεις να αντλούν δάνεια, μόνο από τις εμπορικές τράπεζες και γενικότερα
τις χρηματοπιστωτικές αγορές, με αποτέλεσμα την εκτίναξη των επιτοκίων
δανεισμού στην συγκυρία της κρίσεως.7
9ον/ Στον αλόγιστο δανεισμό των Ελλαδικών
κυβερνήσεων από διεθνείς τράπεζες και χρηματοπιστωτικούς οίκους, με υψηλό
επιτόκιο δανεισμού.
10ον/ Στις απατηλές και καταστροφικές
ανακεφαλαιοποιήσεις των Ελληνικών τραπεζών
Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών, τα
τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, έχει πραγματοποιηθεί τέσσερις φορές, τα έτη 2009,
2013, 2014 και 2015. Οι ανακεφαλαιοποιήσεις αυτές, άλλες φορές
πραγματοποιήθηκαν μέσω ιδιωτικών κεφαλαίων, ενώ άλλες φορές με συμμετοχή κυρίως
του κράτους. Για παράδειγμα: Το 2013, το ελληνικό δημόσιο, μέσω του ελληνικού
Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας το οποίο είχε λάβει δάνεια από το
Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), κατέβαλλε 28,6 δις και
αγόρασε περίπου το 90% των νεοεκδοθέντων μετοχών των τεσσάρων συστημικών
τραπεζών (Εθνική Τράπεζα, Eurobank, Alpha και Πειραιώς).
Συστημικές χαρακτηρίστηκαν από την
Τράπεζα της Ελλάδος εκείνες οι τράπεζες που κρίθηκαν κατάλληλες για δημόσια
στήριξη, καθ’ ότι μία χρεοκοπία αυτών θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ολόκληρο
το (χρηματοπιστωτικό) σύστημα. Το 2014 οι ελληνικές τράπεζες
ανακεφαλαιοποήθηκαν από τις εισφορές 8,3 δις, από διεθνείς επενδυτές.8
Ο
τραπεζικός τομέας , ήταν ο αποκλειστικός υπαίτιος για την υπαγωγή της χώρας στα
μνημόνια. Παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις περί φερεγγυότητας των τραπεζών που
έδιναν ο πρόεδρος και ο γραμματέας της ΕΕΤ, στην Βουλή των Ελλήνων, είναι πλέον
απολύτως βέβαιο ότι οι τράπεζες ήταν η Αχίλλειος πτέρνα της Ελλάδας.
Οι τράπεζες
σύμφωνα με την τοποθέτηση τ. υπουργού Σαχινίδη την 27.06.2013,
λειτουργούσαν χωρίς κρατική εποπτεία, από την πρώτη στιγμή που η χώρα μπήκε
στην ΕΟΚ, γεγονός που συνεχίστηκε και όταν η χώρα μπήκε στην ΟΝΕ. Η ανεξέλεγκτη
αυτή λειτουργία ήταν η μόνη αιτία που οδήγησε στην ανακεφαλαιοποίηση, με χρήματα
που δανείστηκε το Ελληνικό Δημόσιο και τα οποία επιβάρυναν τους Έλληνες πολίτες.9
11ον/ Στην κακή διαχείριση
τις Εθνικής οικονομίας από τα 2 κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα εναλλάξ, μετά
την μεταπολίτευση το 1974 μέχρι την εμφάνιση της οικονομικής κρίσεως.
Η οικονομική κρίση της
Ελλάδας, που άρχισε να εκδηλώνεται εμφανώς πριν από οκτώ (8) περίπου χρόνια,
έχει βαθιές ρίζες. Το πρόβλημα πολλοί λένε ότι ξεκινά από την κακή διαχείριση
τις οικονομίας από τα 2 κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα εναλλάξ μετά την
μεταπολίτευση το 1974, χωρίς να σημαίνει πως τα υπόλοιπα κόμματα είναι άμοιρα
ευθυνών.10
Το πρόβλημα επιδεινώθηκε
ραγδαίως την περίοδο 1981-1990, όπου η τότε κυβέρνηση, ακολούθησε πελατειακή
πολιτική προσλήψεως στο δημόσιο τομέα (μάλλον διηύρυνε και «εθεσμοθέτησε» την
ήδη υπάρχουσα από δεκαετιών, πελατειακή πολιτική των κυβερνήσεων) και της
πληρωμής τους με δανεικά, με τοκογλυφικό επιτόκιο.
Χιλιάδες κομματικά
στελέχη και μη, προσλαμβάνονται σε όλες της δημόσιες υπηρεσίες του κράτους,
πολιτική που βρήκε άξιους μιμητές σε όλου τους πολιτικούς χώρους. Μια τακτική
γνωστή σε όλους μας από την εποχή της τουρκοκρατίας, το λεγόμενο ρουσφέτ,
που συνεχίστηκε με απαράμιλλο ζήλο και από τα πρώτα κόμματα του νεοσύστατου
Ελληνικού κράτους (μετά την δολοφονία του εθνάρχου Ιωάννου Καποδίστρια).
Το ρουσφέτι είναι απλά ο διορισμός σε δημόσιες υπηρεσίες,
στελεχών, συγγενών, φίλων και ψηφοφόρων, του κυβερνώντος κόμματος. Με μια
μεσολάβηση όχι απαραίτητα από υπουργό αλλά ακόμα και από κάποιο κατώτερο
στέλεχος του κόμματος, μπορούσε κάποιος να διοριστεί μόνιμος ή προσωρινός
υπάλληλος, σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία.
12ον/ Στην αλλοπρόσαλλη,
αν όχι σκοπίμως κακή διαχείριση, απ’ όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, του
Ελληνικού κρατικού χρέους.
Η περίοδος μετά το 1974,
υπήρξε περίοδος μεγάλου δανεισμού για την Ελλάδα με συνέπεια την ταχεία
διόγκωση του χρέους. Μεταξύ του 1980 και
1993 το χρέος εκτινάχτηκε από 28,6%
σε 111,6% του ΑΕΠ. Το έλλειμμα την ίδια περίοδο ήταν επίσης
υψηλό. Μετά το 1993, η οικονομία μπήκε σε έναν «ευρωπαϊκό» δρόμο, με στόχο να
ικανοποιήσει τα κριτήρια συγκλίσεως της συνθήκης του Μάαστριχτ.
Χάρη στην επίτευξη
υψηλότερων ρυθμών αναπτύξεως το χρέος άρχισε να μειώνεται (με λογιστικές
πρακτικές ) ελαφρά ως ποσοστό του ΑΕΠ και το έλλειμμα έπεσε, εικονικά,
μέχρι το 1999 κάτω από 3%, καθιστώντας τελικά την Ελλάδα μέλος της ΟΝΕ.
Αργότερα αποκαλύφθηκε πως οι σχετικά υψηλές επιδόσεις που
παρουσιάζονταν αυτή την περίοδο οφείλονταν και σε αποκρύψεις ελλειμμάτων και
δανείων, πρακτική που ονομάστηκε δημιουργική λογιστική, στην υλοποίηση της
οποίας βοήθησε και η επενδυτική τράπεζα, ιδιοκτησίας Ιουδαιοταλμουδιστών, την Goldman Sachs.
Το φθινόπωρο του 2004,
ο τότε υπουργός οικονομικών Γιώργος Αλογοσκούφης, προχώρησε σε οικονομική
απογραφή κατόπιν πιέσεως από την Eurostat. Η απογραφή αποκάλυψε
αποκρύψεις δαπανών της προηγούμενης κυβερνήσεως, με αποτέλεσμα να αναθεωρηθούν
τα ελλείμματα των προηγούμενων ετών προς τα πάνω. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε
μείωση της αξιοπιστίας της χώρας και σε τριετή επιτήρηση από την Ε.Ε.
Την ίδια χρονιά, η
Eurostat προχώρησε σε αναθεώρηση παλαιότερων ελλειμμάτων της Ελλάδας, από τα
οποία προέκυπτε ότι η Ελλάδα δεν ικανοποιούσε ποτέ τα κριτήρια συγκλίσεως του
Μάαστριχτ, αφού ακόμα και την κρίσιμη χρονιά του 1999, εξακολουθούσε να έχει
έλλειμμα πάνω από 3%.
Από το φθινόπωρο του
2008 όμως, λόγω και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσεως (πραγματικής ή τεχνητής)
που ξέσπασε τότε, η ελληνική οικονομία εκτροχιάζεται και το έλλειμμα αλλά και
το χρέος, αρχίζουν να αυξάνονται με γρήγορους ρυθμούς.
13ον/ Στην διαφθορά των πολιτικών και την αδιαφάνεια
των συναλλαγών κράτους- επιχειρηματιών11
Τα φαινόμενα της
διαφθοράς και αδιαφανείας, συμβαίνουν σε
πολλές χώρες, με αναθέσεις μεγάλων οικονομικών έργων σε επιχειρηματίες,
κυβερνητικούς φίλους και άλλους παράγοντες, που για την ανάθεση του έργου
έδιναν και δίνουν ακόμα μεγάλα χρηματικά ποσά «κάτω από το τραπέζι», στους
μεσολαβητές κυβερνητικούς υπαλλήλους.
Τα σκάνδαλα της πολιτικής διαφθοράς στην Ελλάδα, αποτέλεσαν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων τα τελευταία
30 χρόνια με αποπομπές ακόμα και υπουργών. Δεν χρειάζεται φυσικά να αναφερθούμε
εκτενώς στις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν με γνώμονα
την ασφάλεια της χώρας και την ισορροπία δυνάμεων και κατέληξαν σε μίζες και
στην κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, για την αγορά αχρήστων και πανάκριβων
οπλικών συστημάτων.
14ον/ Στην διαχρονική
αδυναμία των Ελληνικών κυβερνήσεων να
πατάξουν την φοροδιαφυγή.12
Από
την εποχή της ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, η φοροδιαφυγή αποτελεί ένα πάγιο
καθεστώς στην Ελλάδα. Φυσικά η φοροδιαφυγή γίνεται κυρίως από τα οικονομικά
εύρωστα κοινωνικά στρώματα και ειδικότερα από επιχειρήσεις και επιχειρηματίες
και επαγγελματίες όλων των κλάδων. Τα τελευταία 30 χρόνια χιλιάδες πολυτελείς
βίλλες, κότερα, πολυτελή αυτοκίνητα γέμισαν την Ελλάδα από μια νέα γενιά
νεόπλουτων. Παράνομες εξοχικές κατοικίες δημιουργήθηκαν σε δασικούς χώρους,
παραλίες και αλλά δημόσια εδάφη, σχεδόν ανεξέλεγκτα.
Η
αλήθεια είναι ότι πολλές φορές το κράτος έστειλε τις μπουλντόζες να ξηλώσει τα
παράνομα κτίσματα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν τελείως δυσανάλογο του απίστευτου
αριθμού και μεγέθους των παρανομιών.
Τεράστιες περιοχές
απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς του δημοσίου πλούτου πουλήθηκαν αδιαφανώς, με
άνωθεν μεσολαβήσεις!
15ον/ Στην παγκοσμιοποίηση της Οικονομίας και την
απελευθέρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Η παγκοσμιοποίηση με
την εφαρμογή των επιτευγμάτων της νέας τεχνολογίας στον χρηματοπιστωτικό χώρο
και την διεθνοποίηση των νέων αγορών, συνέτειναν στην σταδιακή μετατόπιση των
στόχων των διεθνών τραπεζών, από την χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας,
του εμπορίου και των παραγωγικών επενδύσεων, στην ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ και τα
χρηματοοικονοικά στοιχήματα (αυτοσκοπός των μεγάλων Τραπεζών).
Το φαινόμενο της
παγκοσμιοποιήσεως έπληξε την Ελλάδα, όπου πολλές επιχειρήσεις, τοπικές και
ξένες, προτίμησαν επενδύσεις σε φτηνές αγορές στις χώρες με φτηνό εργατικό
δυναμικό, παρ’ όλο που ο μέσος μισθός στην Ελλάδα είναι από τους χαμηλότερους
στην δυτική Ευρώπη.13
*
Τα παραπάνω σε γενικές
γραμμές, είναι τα αίτια που προβάλλουν οι συστημικοί αναλυτές και λοιποί
«ειδικοί» υποστηρικτές, διαφορετικών οικονομικών συστημάτων και πολιτικών
φρονημάτων, για την σημερινή φοβερή οικονομική κρίση που μαστίζει την πατρίδα
μας.
Όμως, η διαπίστωση των
αιτίων και οι καταθέσεις προτάσεων για επίλυση των προβλημάτων της οφθαλμοφανούς
Ελληνικής οικονομικής κρίσεως, συνιστούν τετριμμένες επιφανειακές-ακαδημαϊκές
αναλύσεις και αναποτελεσματικές μεθόδους, για επίλυσή της, αφού είναι προφανές
πως ΔΕΝ διαφαίνεται οδός διαφυγής από την κρίση ή απαλλαγής μας από τους
δυνάστες-δανειστές μας.
Και το ερώτημα που
προκύπτει:
Γιατί δεν φαίνεται «φως στο τούνελ», ούτε ίχνος προοπτικής
για ανάκαμψη και αντιμετώπιση της Ελληνικής κρίσεως, η οποία εάν αναλογισθούμε
το «τσουνάμι» που έρχεται από το 2019, ίσως μεταβληθεί σε ορατή κατάσταση γενικής
πτωχεύσεως της Ελλάδος;
Απάντηση
Διότι, ΔΕΝ αρκούν οι
διαπιστώσεις για τα αίτια της ελληνικής κρίσεως, ούτε πολύ περισσότερον, οι
θεωρητικώς προτεινόμενες λύσεις, αφού σε μία οικονομική κρίση οποιασδήποτε
μορφής και μεγέθους, με καλή διάθεση, υποχωρήσεις εκατέρωθεν
(Κυβερνήσεως-δανειστών), αφύπνιση κυβερνήσεως και λαού, αργά ή γρήγορα, θα
μπορούσαν, υπό προϋποθέσεις πολιτικής
σωφροσύνης και ισομερών θυσιών από ΟΛΟΥΣ (Κυβέρνηση, βουλευτές, επιχειρηματίες,
πολίτες, κλπ.), να διορθωθούν τα
πράγματα, με οικουμενική συναίνεση και σοβαρές διαπραγματεύσεις..
Όλοι οι αναλυτές
διαπράττουν το λάθος, από άγνοια ή σκοπιμότητα, να θεωρούν και να αναλύουν την
παρούσα αθλία κατάσταση, ως Οικονομική κρίση και μόνον..
Όμως, δεν πρόκειται απλώς για μία σοβαρώτατη οικονομική
κρίση ή για τραγική, όπως και είναι, οικονομική κρίση, αλλά για Πολιτικο-οικονομική
υποτέλεια/κατοχή της χώρας μας, από τους δανειστές-δυνάστες μας και όσους
κρύπτονται, υπεράνω και όπισθέν αυτών!
Άλλο πράγμα είναι η πολιτικο-οικονομική κρίση σε μία χώρα
και τελείως διαφορετικό η πολιτικο-οικονομική υποτέλεια/κατοχή της χώρας!!!
Ομιλούμε λοιπόν, για
μία τύποις δημοκρατική/κοινοβουλευτική εγχώρια κυβέρνηση, ουσιαστικώς κατοχική,
αφού όλοι διαπιστώνουμε, εδώ και χρόνια, ότι οι…δημοκρατικώς εκλεγόμενες
ελλαδικές κυβερνήσεις, αδυνατούν να νομοθετήσουν ακόμη και για παροχή ψυχίων σε
πενόμενες μάζες πολιτών, εάν δεν λάβουν την έγκριση των δανειστών-βιαστών-κατακτητών-λεηλατών
της χώρας μας!!!
Εάν ΔΕΝ
συνειδητοποιήσουμε ότι σήμερα η πατρίδα μας ευρίσκεται υπό πολιτικο-οικονομική
κατοχή, από τους δανειστές και τις υπερκείμενες αυτών αρχές και όχι απλώς ότι
διέρχεται μία περόδο οικονομικής κρίσεως, στην οποίαν οι ελλαδικές κυβερνήσεις,
έχουν την υποχρέωση της αποπληρωμής του χρέους στους δανειστές μας, ΔΕΝ
πρόκειται ποτέ να απαλλαγούμε από τους κατακτητές μας και τις …δημοκρατικώς
εκλεγόμενες κατοχικές, δοσιλογικές ελλαδικές κυβερνήσεις μας!!!
Αυτό λοιπόν είναι το
μέγα λάθος που γίνεται σκοπίμως ή από άγνοια, από τους πάσης φύσεως αναλυτές, απολογητές,
κριτικούς, οικονομολόγους και επικριτές της παρούσης πολιτικο-οικονομικής
καταστάσεως στην χώρα μας. Συγκεκριμένα:
Έπρεπε να κάνουν τις
αναλύσεις τους και να αναζητούν τα αίτια της τραγικής ελληνικής καταστάσεως,
υπό το πρίσμα της πολιτικο-οικονομικής κατοχής της χώρας μας, από τους ξένους δανειστές-δυνάστες,
τους εντεταλμένους επιτρόπους τους και τα εγχώρια «κατοχικά στρατεύματα» των
γενιτσάρων τους (κυβερνητικοί και θεσμικοί υπηρέτες τους), και όχι να την
αντιμετωπίζουν ως απλή ή σύνθετη οικονομική κρίση, κατά την οποίαν οι ελλαδικές
κυβερνήσεις έχουν απλώς την υποχρέωση αποπληρωμής των δανείων/του χρέους της
χώρας.
Δηλαδή, έπρεπε να
αναζητήσουν την ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΝ
ΑΙΤΙΑΝ, όλων των προαναφερθέντων παραγόντων και αιτίων της διαχρονικής
Ελληνικής Οικονομικής κρίσεως.
Δυστυχώς, για λόγους
προφανείς και γι’ άλλους ανεξήγητους, ΟΥΔΕΙΣ μέχρι τώρα επεχείρησε να αναζητήσει,
να διερευνήσει και να εντοπίσει την ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΝ ΑΙΤΙΑΝ, της διαχρονικής οικονομικής
κρίσεως και να προτείνει τον τρόπον ή τρόπους αντιμετωπίσεως και εξαλείψεώς της.
Όλοι όσοι ασχολήθηκαν
μέχρι τώρα με το πρόβλημα, αρκέσθηκαν, όπως προείπαμε, στις διαπιστώσεις και
στις προτάσεις επιλύσεως ή αντιμετωπίσεως της οικονομικής κρίσεως, χωρίς
ουσιαστικά αποτελέσματα.
ΟΥΔΕΙΣ εφρόντισε να ερευνήσει και εάν το εσκέφθη, ΔΕΝ
ετόλμησε να ακτινογραφήσει τις παθογένειες, τις ασθένειες, τα
μειονεκτήματα, και τον ρόλο που έπαιξε
διαχρονικώς το πολιτικό σύστημα της αποκαλουμένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας,
αφού ΟΛΑ τα οικονομικά συστήματα που εφαρμόζονται σήμερα απανταχού της γης,
λειτουργούν θεσμικώς με διαφορετικές μεν μορφές σε κάθε χώρα, αλλά με την
σφραγίδα του ίδιου πολιτικού συστήματος διακυβερνήσεως, που ονομάζουν Κοινοβουλευτική
Δημοκρατία....
ΟΥΔΕΙΣ ετόλμησε να αναζητήσει τους παράγοντες ή θεσμούς που εξέθρεψαν ή
διευκόλυναν την εμφάνιση των αιτίων της Ελληνικής κρίσεως. Δηλαδή, εάν οι
εγκαθιδρυμένοι θεσμοί ή διαπιστωμένες παθογένειες, τού ισχύοντος πολιτικού συστήματος της
κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ενέχονται στην σοβούσα οικονομική κρίση και εάν
ναι, κατά ποίαν έννοιαν και διατί.
Η αδυναμία ή αποφυγή
διερευνήσεως αυτής της παραμέτρου, της Γενεσιουργού αιτίας, οφείλεται στο
γεγονός ότι, η δημοκρατία έχει μυθοποιηθεί στην συνείδηση των πολιτών, και έχει
χαρακτηρισθεί δογματικώς και ανιστορήτως, ως «ελιξήριον» της πολιτικής ζωής.
Και το χειρότερον, οι σύγχρονοι εχθροί
του Ελληνισμού, παρερμηνεύοντες ή αποσιωπούντες, εσυνειδήτως ή ασυνειδήτως,
κάθε αρχαίο ελληνικό πολιτικο-φιλοσοφικό κείμενο που δεν τους συμφέρει ή
πλαστογραφούντες άλλα, τα οποία εγράφησαν μεταγενεστέρως, επαναλαμβάνουν
καθημερινώς την γνωστήν επωδόν ότι:
«Η Ελλάς
είναι το λίκνον της Δημοκρατίας, διότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν έμφυτη
δημοκρατική συνείδηση και έδωσαν τα φώτα του Δημοκρατικού πολιτισμού εις την
ανθρωπότητα». Χαρακτηρίζουν μάλιστα τον 5ον π.Χ. αιώνα των Αθηνών, ως «Χρυσούν
αιώνα» της Δημοκρατίας του Περικλέους!!!
Και εάν οι τερατώδεις
αυτές φράσεις και τα ιστορικώς αβάσιμα συμπεράσματα περί αρχαίας Δημοκρατίας, ελέγοντο από
διαπιστωμένους ανοήτους και βεβλαμμένους εγκεφάλους, δεν θα εδίδετο μεγάλη
σημασία. Όταν όμως, τέτοιες φράσεις εκπορεύονται από ανθρώπους που έχουν
αποκτήσει τον τίτλον του «ειδήμονος», του «ακαδημαϊκού» και κατέχουν υψηλές
θέσεις και αξιώματα στο πολιτικό και πνευματικό στερέωμα, τότε θα πρέπει να
ομιλούμε για ανευθυνότητα, σύγχυση ιδεών, κατά τον επιεικέστερον
χαρακτηρισμόν, εφ’ όσον βεβαίως δεν υπεισέρχεται το στοιχείο των μισθωμένων
πολιτικών και εγκαθέτων επιστημόνων, για διατύπωση-δημοσίευση, «επιστημονικών και πολιτικών αναλύσεων και
ιστορικών συμπερασμάτων», κατ’ εντολήν και κατά τις επιθυμίες του Συστήματος.
Αρκετές φορές
υπογραμμίσαμε, αναλύσαμε διεξοδικώς και αποδείξαμε με επαρκή και αναμφισβήτητα
ιστορικά στοιχεία, ότι το πολιτικο-οικονομικό σύστημα που κυριαρχεί στην
σημερινή εποχή και ονομάζουν Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, ΔΕΝ είναι αληθινή Δημοκρατία. Είναι Ψευδο-Δημοκρατία ή Βουλευτική Δικτατορία (Κοινοβουλευτισμός),14 ένα τυφλόν όργανο της
παγκόσμιας πλουτοκρατικής τραπεζικής τοκογλυφικής ολιγαρχίας, η οποία
εξουσιάζει σχεδόν τα πάντα στον πλανήτη μας.
«Η σύγχρονη Δημοκρατία, όπως έλεγε ο Κορνήλιος Καστοριάδης,
έχει γίνει υπόθεση μερικών χιλιάδων
εκλεκτών οικογενειών. Αυτή είναι και η έκφραση της λεγομένης «συστημικής
κρίσης». Το πολιτικοοικονομικό μας
σύστημα διολισθαίνει προς ένα σύγχρονο ολιγαρχικό σύστημα, περιβεβλημένο την
λεοντή της Δημοκρατίας…»15.
*
Το πασιφανώς νοσηρό, ολιγαρχικό πολιτικό Σύστημα της Κοινοβουλευτικής
(ψευδο) δημοκρατίας (Κ.Δ.), εκτρέφεται και
συντηρείται εδώ και αιώνες, από παθογένειες,16 και επίκτητες ανίατες ασθένειες,17 που
αποτελούν αμφότερες τις συνιστώσες βιωσιμότητας της Κ.Δ.,
και
καθιστούν την Κ.Δ., ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΝ ΑΙΤΙΑΝ- ΕΝΟΧΟΝ, της σημερινής πολιτικο-οικονομικής κατοχής της
πατρίδος μας, καθ’ όσον:
-Οι προαναφερθείσες
παθογένειες της κοινοβουλευτικής (ψευδο) δημοκρατίας, ακόμη και πριν την επιβολή
της Συνταγματικής Μοναρχίας(1843), ευρισκόμενες
τότε, σε λανθάνουσα κατάσταση, είχαν επηρεάσει, δια των τότε φραγκολάγνων
ευρωπαϊστών «ινστρουχτόρων», ξένων και εντοπίων, μωροφιλόδοξους, αρχομανείς και
χρηματοθήρες Ελλαδίτες, μίσθρανα
όργανα των τριών Μεγάλων Δυνάμεων/υποτιθέμενων Συμμάχων,18 σε
τέτοιο βαθμό
ώστε εκτός της προκλητικής παρουσίας τους στον δημόσιο βίο, με τα προσωπεία του
«προβεβλημένου» κοτζάμπαση, δημοκράτη, ανθρωπιστή, διαφωτισμένου και
συνταγματικού, συμμετείχαν ακόμη και σε συνωμοτικές συσκέψεις που οργάνωναν και
χρηματοδοτούσαν κυρίως, οι Αγγλογάλλοι,
Σε μία απ’ αυτές,
απεφασίσθη και αργότερα εξεδηλώθη το κίνημα-πραξικόπημα, κατά του Όθωνος, που
ονόμασαν Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843.19
-Μετά
την βιαίαν επιβολήν του Συντάγματος (1843), και κατά την εφαρμογή στην πράξη
των πολιτικο-οικονομικών διαδικασιών, στις διάφορες κοινοβουλευτικές περιόδους,
άρχισαν να εμφανίζονται νέες δυσλειτουργίες και να εκκολάπτονται επίκτητες
ασθένειες του κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβερνήσεως (όπως υποσ.17), προκληθείσες τόσον από τις παθογένειες όσον και
από ξενόφερτους «θανατηφόρους» ιούς, που προσέβαλαν βαθμιαίως και
ατάκτως, ΟΛΑ τα υγιή στοιχεία του διαχρονικού βίου των Ελλήνων, ήτοι:
Τις εθνοκεντρικές
δομές της κρατικής μηχανής, τα παραδοσιακά Ελληνικά θέσμια, την Ορθόδοξη πίστη,
το ενιαίον και συμπαγές πολιτικόν δυναμικόν της Ελλάδος, την ψυχοσύνθεση των
Ελλήνων, την κοινωνική συνοχήν του Ελληνικού λαού, την ιδιοπροσωπεία/ταυτότητα
των Ελλήνων, αλλά και την ιστορική πορεία του Ελληνικού έθνους στο διεθνές
στερέωμα..
-Έκτοτε, οι συνιστώσες
αυτές (παθογένειες και επίκτητες ασθένειες), κεχωρισμένως ή εν των συνόλω τους:
.Απετέλεσαν κατά περίπτωση, εύφορον έδαφος,
«επωάσεως», αναδείξεως και επικρατήσεως στο πολιτικόν προσκήνιον της Ελλάδος,
ακαταλλήλων, αναξίων και αμφιλεγόμενων προσώπων, επαγγελματιών ψευδολόγων ή υπηρετών του άρχοντος του ψεύδους, τα οποία υπό
διαφορετικές συνθήκες, θα ήσαν στην καλύτερη των περιπτώσεων, στο περιθώριον
της πολιτικής ζωής του τόπου μας.
.Διευκόλυναν παντοιοτρόπως την ανάδυση από την
αφάνεια και το περιθώριο της ζωής, καθώς και την ανέλιξη στους διάφορους τομείς
του δημοσίου και ιδιωτικού βίου, των κοινωνικών «περιτριμμάτων».
.Αποκρυπτόμενες ή ωραιοποιούμενες για ευνόητους
λόγους, από τους θιασώτες της, συνέβαλλαν ενεργώς στην εμφάνιση και διάδοση ανθελληνικών και αντιχριστιανικών ιδεών και
αρχών,
στις οποίες επικολλήθησαν ψεύτικες ετικέττες ανθρωπισμού, αντιρατσισμού,
ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αγάπης, φιλελευθερισμού, αλληλεγγύης κλπ., με τα εύηχα
προσχήματα της παγκοσμιοποιήσεως, του κοσμοπολιτισμού, αποδοχής της
διαφορετικότητος, της ειρήνης και του…. εξευρωπαϊσμού.
.Μετασχηματίζουν εμφανέστερα στις ημέρες μας,
την ανθρώπινη προσωπικότητα σε αριθμούς, μαζοποιώντας, θηριοποιώντας και
απομακρύνοντας τον άνθρωπον από τον Δημιουργόν Του, τον Ιησούν Χριστόν.
ΟΥΔΕΙΣ, μα ουδείς από τους βουλευτές του σημερινού Ελλαδικού
κοινοβουλίου είναι Ορθόδοξος Χριστιανός. Όσοι επικαλούνται την χριστιανικήν
πίστη τους, και είναι ελάχιστοι, το πράττουν φαρισαϊκώς και για ψηφοθηρικούς
μόνον λόγους…
Και δια να μην φανούμεν
υπερβολικοί ή «φανατικοί» σε κάποιους, υπενθυμίζουμε ότι Ορθόδοξος Χριστιανός
ΔΕΝ είναι εκείνος που κάποτε είχε αναγεγραμμένο στην πλαστική ταυτότητά του το
θρήσκευμα Χριστιανός Ορθόδοξος
(Χ.Ο.),
ούτε εκείνος που πηγαίνει στην εκκλησία, κατά διαστήματα ή συχνά, αλλά εκείνος που αποδέχεται ενσυνειδήτως,
πιστεύει ακλονήτως και εφαρμόζει κατά δύναμη, ΟΛΑ τα δόγματα της άπαξ
παραδοθείσης Ορθοδόξου Πίστεως και το σπουδαιότερον, ΟΜΟΛΟΓΕΙ δημοσίως την
Πίστη του στον ΕΝΑ και Μοναδικό Αληθινό Θεόν, τον Τριαδικόν Θεόν της Ορθοδοξίας!!!
Παρακαλούμεν λοιπόν και
προκαλούμεν, οποιονδήποτε από τους βουλευτές του σημερινού Ελλαδικού
κοινοβουλίου, θεωρεί ότι πληροί τις προμνησθείσες προϋποθέσεις και συνεπώς τον
αδικούμεν, να ομολογήσει δημοσίως και να αποδείξει ότι όντως είναι Ορθόδοξος
Χριστιανός και εάν συμβεί κάτι τέτοιο, εμείς θα του ζητήσουμε δημοσίως
συγγνώμη!
Τι επωφελές για τον Ορθόδοξον Ελληνικόν λαόν και το Έθνος
των Ελλήνων, θα περιμέναμε από μίαν τοιαύτην θρησκευτική χαρτογραφία του
Κοινοβουλίου;
.Παρέχουν νομικήν και παρακρατικήν ασυλίαν στην
ίδρυση, λειτουργία και δραστηριότητες ξενόφερτων και πρωτόγνωρων για τα
ελληνορθόδοξα δεδομένα, επαγγελμάτων, ομάδων, συλλόγων, οργανώσεων, κλπ (π.χ. αναρχικές
και άλλες συλλογικότητες, ΜΚΟ, προσκοπισμός, αλληλέγγυοι, διεθνιστικά ιδρύματα,
φεμινιστικά κινήματα, αστρολόγοι, κλπ), που διαβρώνουν τον κοινωνικό ιστό,
αποπλανούν την νεολαία και προλειαίνουν το έδαφος για την επιβολή των σχεδίων
των πάσης φύσεως αλλοεθνών και αλλοδόξων, εχθρών της Ελλάδος.
.Εδηλητηρίσαν ακόμη και μέλη της Διοικήσεως της
Ελλαδικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και αρκετούς ρασοφόρους, με αποτέλεσμα σήμερα, να
είναι ορατά τα σημάδια της εκκοσμικεύσεως της Εκκλησίας μας και της επιδράσεως
του ιοβόλου Οικουμενισμού, τόσον στους ρασοφόρους οποιασδήποτε βαθμίδος, όσον
και στην διατύπωση των δογμάτων, της ιεράς παραδόσεως και την ερμηνείαν των κανόνων
των Οικουμενικών Συνόδων, που φέρουν τις υπογραφές των θρησκευτικών ηγετών
Ανατολής και Δύσεως, της ενιαίας τότε και προ του Σχίσματος, Ορθόδοξης
Εκκλησίας!
-Ελληνόφωνοι
πολιτικάντηδες, «Συνταγματικοί» ή «Κοινοβουλευτικοί», επαναπατρισθέντες μετά
την Επανάσταση του 1821 στην απελευθερωμένη-ρημαγμένη Ελλάδα μας ή εγχώριοι
κοτζαμπάσηδες και λοιποί απάτριδες-ριψάσπιδες, πιθηκίζοντες, μιμούμενοι τις
αρχές της λεγομένης Γαλλικής Επαναστάσεως, προδρόμου-προτύπου της σύγχρονης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, εκμεταλλευόμενοι ΟΛΕΣ τις θεσμικές
παθογένειες και επίκτητες ασθένειές της, και χρηματοδοτούμενοι αφειδώς από τους
Ιουδαιοταλμουδιστές Τραπεζίτες:
.Εκχώρησαν από την
επομένη της Εθνεγερσίας του 1821 τον πλήρη οικονομικό έλεγχο της πατρίδος μας,
στους ξένους δυνάστες- «Συμμάχους» μας, είτε με δηλώσεις υποτελείας/υποταγής
(όπως έπραξε ο Μαυροκορδάτος το 1825), είτε με λήψη επαχθών-τοκογλυφικών
δανείων (από το 1824 μέχρι σήμερα), τα οποία από τότε «έδεσαν» αλύτως την
Ελλάδα μας οικονομικώς, στο άρμα των Ιουδαιοταλμουδιστών τραπεζιτών και
ταυτοχρόνως την εξάρτησαν μονίμως, πολιτικώς, στην σφαίρα επιρροής της εκάστοτε
«Μεγάλης Δυνάμεως»..
.Διήνοιξαν ατραπούς οι
οποίες διευκόλυναν, φανερώς ή αφανώς, την εισβολήν στην πατρίδα μας, ξένων
πρακτόρων/επίβουλων προσώπων (πολιτικών, οικονομικών, πνευματικών/θεολογικών), που
δρούσαν και δρούν, σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς δραστηριότητος του δημόσιου και
ιδιωτικού βίου.
.Εφηύραν το Κοινοβούλιον,
ως χώρον συγκεντρώσεως της αδελφότητός τους, με όλες τις σημασίες της λέξεως,
διασκεδάσεως και …άλλων παιγνιδίων και
νομοθετήσεως των ανομημάτων τους, το οποίον ονόμασαν παραπλανητικώς «ναόν της Δημοκρατίας», ενώ η
κοινοβουλευτική ιστορία απέδειξε ότι το Κοινοβούλιον μετετράπη σε όργανον του
Συστήματος, με την μορφήν Ανταλλακτηρίου-Μεταλλακτήρος
Ψυχών-Ιδεών και Αρχών..
.Επέτρεψαν την
εγκατάσταση δεκάδων χιλιάδων αλλοεθνών και αλλοδόξων λαθροεισβολέων στην χώρα
μας, τους οποίους εβάπτισαν «πρόσφυγες» και «μετανάστες», εν γνώσει τους, ότι όχι μόνον
αλλοιώνεται επικινδύνως ο δημογραφικός χάρτης της πατρίδος μας, αλλά και ότι
αποτελούν ανθρώπινες «ωρολογιακές βόμβες» στα σπλάχνα του Ελληνικού λαού.
.Παρέδωσαν στους
δανειστές-δυνάστες μας, τον εθνικόν μας πλούτον και εκχωρούν διαχρονικώς και
αδιαλλείπτως, κυριαρχικά ιστορικά/εθνολογικά/αρχαιολογικά/γεωγραφικά δικαιώματα
του Ελληνικού Έθνους, σε αλλοεθνείς και αλλοδόξους άρπαγες γείτονες
(Σκιπερία/Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία, Τουρκία).
.Ίδρυσαν στην Ελληνορθόδοξη
πατρίδα μας, ξενόφερτες απόκρυφες οργανώσεις, εταιρείες, στοές, αιρετικές
συναγωγές, με αποτέλεσμαα να αλώσουν σταδιακώς τον κρατικόν μηχανισμόν και τις
ψυχές των άδολων, ακατήχητων και αμήχανων/ανησυχούντων Ελλήνων, κυρίως της
Ελληνικής νεολαίας, με ΕΝΑ και
μοναδικό στρατηγικόν στόχον:
Την πολιτικο-οικονομική υποδούλωση της Ελλάδος
και την αέναη ομηρία των Ελλήνων στις αρπάγες της κοινοβουλευτικής (ψευδο)
δημοκρατίας τους…
-Με την δημιουργία των
πρώτων ξενόδουλων κομμάτων (Αγγλικού, Ρωσικού, Γαλλικού), προδρόμων των
σημερινών φιλοαμερικανικών και «Ευρωπαϊκών», άρχισε ο…δημοκρατικός ασφυκτικός
κλοιός και απόλυτος έλεγχος, πολιτικώς και οικονομικώς, των πενομένων Ρωμηών.
Ουσιαστικώς, θεσμοθετήθηκε από το 1843, η πολυδιάσπαση του πολιτικού
δυναμικού της Ελλάδος, ο διχασμός του
Ελληνικού λαού, ο οποίος κατέστη όμηρος και «κομμα»τιασμένος,
μέχρι των ημερών μας, με δύο μόνον αναλαμπές των περιόδων, 1936-1941 και Απρ. 1967-Νοε.
1973, τις οποίες οι άθλιοι, ανιστόρητοι, αγράμματοι και συκοφάντες (ψευδο)
δημοκράτες, τις χαρακτήρισαν δικτατορίες.20
Συμπερασματικώς, όλες οι παθογένειες και
επίκτητες ασθένειες της Κ.Δ.:
.Συνδέονται αρρήκτως με τα παραπάνω
επιγραμματικώς αναφερθέντα και αμέτρητα άλλα, αντεθνικά, αντιλαϊκά,
αντιχριστιανικά γεγονότα, ιστορικώς καταγεγραμμένα, που ξεκίνησαν από την
επαύριον της δολοφονίας του Εθνάρχου Ιωάννου Καποδίστρια (1831), «θεσμοθετήθηκαν»
αγράφως και σιωπηρώς, από τους πρωταγωνιστές του κινήματος-πραξικοπήματος της
3ης Σεπτεμβρίου του 1843, και έκτοτε υφίστανται ανελλειπώς, όπως αποδεικνύεται
από τα γεγονότα της πολυτάραχης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδος.
.Εμφανίστηκαν εξ υπαρχής ή στα πρώτα στάδια
λειτουργίας του καθεστώτος της κοινοβουλευτικής (ψευδο) δημοκρατίας στην Ελλάδα
μας και συνεχίζουν να εμφανίζονται πολυτρόπως μέχρι σήμερα !!!
.Συναποτελούν τις αναγκαίες συνιστώσες συντηρήσεως
και βιωσιμότητος της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας (Κ.Δ.), η οποία ως
συνισταμένη, έχει καταστεί ήδη, ιστορικώς και ηθικώς, ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΑΙΤΙΑ της
σημερινής πολιτικο-οικονομικής κατοχής της πατρίδος μας!!!
*
Υπό αυτές τις συνθήκες
των παθογενειών και επικτήτων ασθενειών της κοινοβουλευτικής (ψευδο)
δημοκρατίας, ο Νεοέλληνας μετεμορφώθη σταδιακώς, σε ένα αναλώσιμον φραγκοφορεμένον ανθρωπάριον, μονίμως ναρκωμένον, εσαεί αυταπατώμενον ότι είναι
…κυρίαρχος, έτοιμος για άνευ όρων υποταγή, στον εκάστοτε ισχυρόν ξενόφερτον ή
ξενολάγνον πολιτάρχην, στους νεοφεουδάρχες-ξενόδουλους βουλευτές, ανεξαρτήτως
της φυλετικής καταγωγής και των πολιτικο-θρησκευτικών «πιστεύω» των τελευταίων,
και ουσιαστικώς αδιάφορος για τις πράξεις κυβερνώντων και βουλευτών,
ακόμη και εάν αυτές (οι πράξεις τους), προκαλούν οφθαλμοφανώς, βλάβη στο έθνος
(ΣΣ: Όπως οι νυν ξενόδουλοι κυβερνώντες
και βουλευτές, που ετοιμάζονται να παραδώσουν το όνομα της Μακεδονίας μας στους
Σκοπιανούς), ή φέρνουν δυστυχίαν στον ελληνικόν λαόν (ΣΣ: Όπως ΟΛΟΙ εκείνοι που έχουν ψηφίσει τα επαίσχυντα
μνημόνια-μνημόσυμα των Ελλήνων)...
Αυτές τις παθογένειες και
επίκτητες ανίατες ασθένειες, θα επιχειρήσουμε να αποκαλύψουμε, μέσα από τις
τραγικές συνέπειές τους, τα τελεσθέντα εγκλήματα σε βάρος του Ελληνικού Έθνους
και των Ελλήνων, τους ακούσιους ή εκούσιους δολοφόνους του Έθνους, προκειμένου
να επισημάνουμε τους κινδύνους και να αιτιολογήσουμε επαρκώς την θέση μας, για
την ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟ ΑΙΤΙΑ της σημερινής
καταστάσεως πολιτικο-οικονομικής κατοχής της πατρίδος μας…
Συνεχίζεται
"Όσοι Ελλαδίτες βουλευτές, εκλεγμένοι με καθεστώς κοινοβουλευτικής (ψευδο) δημοκρατίας από τον ευκολόπιστον και πάντα προδομένον Ελληνικόν λαόν, τολμήσουν να παραδώσουν δια της ψήφου τους, το όνομα της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς, είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας"
1 Όταν λέμε οικονομική κρίση, εννοούμε τo
φαινόμενο κατά το οποίον, μια οικονομία χαρακτηρίζεται από μια διαρκή και
αισθητή μείωση της οικονομικής της δραστηριότητας. Όταν λέμε οικονομική
δραστηριότητα αναφερόμαστε σε όλα τα μακροοικονομικά μεγέθη της οικονομίας,
όπως η απασχόληση, το εθνικό προϊόν, οι τιμές, οι επενδύσεις, κ.λ.π. Ο
βασικώτερος δείκτης οικονομικής δραστηριότητας είναι οι επενδύσεις, οι οποίες,
όταν αυξομειώνονται, συμπαρασύρουν μαζί τους και όλα τα υπόλοιπα οικονομικά
μεγέθη [Γεώργιος Κουφάρης, (2010), «H παγκόσμια οικονομική κρίση και οι
χρηματιστηριακές αγορές». Περιοδικό Χρήμα, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2010)].
2 Δημοσιονομική Πολιτική: Η πολιτική διαχειρίσεως των οικονομικών του
δημοσίου, που ακολουθείται, με αυξομείωση των φόρων (άμεσων ή έμμεσων) όπως και
η αυξομείωση των δημοσίων δαπανών, ανάλογα με τις επιλογές της κυβερνητικής
ηγεσίας, την πολιτική ρυθμίσεως δαπανών και εσόδων δημοσίου, κλπ,
3 Οικονομικοί
δολοφόνοι, είναι οι άνθρωποι εκείνοι οι οποίοι μισθώνονται αδρώς, για να
εξυπηρετούν μεγάλα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα και προσπαθούν να
"σκοτώσουν" οικονομικώς, τουτέστιν να υποδουλώσουν οικονομικώς μία
χώρα, στους εντολοδότες-εργοδότες τους.
Προσπαθούν με ανέντιμα μέσα,
με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και με μεγάλη οργάνωση και διακριτικότητα -
μυστικότητα, να κάνουν τα πάντα ώστε να καταστραφεί η οικονομία μίας χώρας και
από την καταστροφή να επωφεληθούν οι εργοδότες τους που έχουν συμφέροντα από
μία τέτοια καταστροφή.
Για παράδειγμα, η οικονομική
κρίση στην Ελλάδα πιθανώτατα να δημιουργήθηκε από οικονομικούς δολοφόνους της
Γερμανίας ή διεθνών μεγαλοτραπεζιτών, ώστε να γίνουμε τριτοκοσμική χώρα, με
φτηνά εργατικά χέρια, να εξαγορασθούν πάμφθηνα υγιείς επιχειρήσεις και φιλέτα,
και να ξεπουληθεί ο εθνικός πλούτος της χώρας μας, έναντι πινακίου φακής, προς
όφελος του εργοδότη του οικονομικού δολοφόνου.
4 (Busch, K., (1986) , «Η κρίση των ευρωπαϊκών
κοινοτήτων», Αθήνα: Ερατώ
-ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, (2008) , «Η
ελληνική οικονομία και η απασχόληση», Ετήσια Έκθεση, Αθήνα.
Πηγές:
https://el.wikibooks.
org/wiki/Οικονομική_κρίση._Αιτίες_και_αποτελέσματα
1 Η έννοια του όρου "Οικονομική κρίση"; 2 Αίτια της οικονομικής κρίσης ... Η σημερινή κρίση ξεκίνησε από την ταυτόχρονη συνύπαρξη των
ακόλουθων τριών ...
https://el.wikibooks.org/.../Η_βαθιά_οικονομική_κρίση_που_μαστίζει_την_Ελλάδα_τ...Μετάβαση σε Τα αίτια - Ποιος είναι άραγε ο βασικότερος λόγος
της σημερινής κρίσης; Όπως ήταν φυσικό η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 θα
έφτανε ...
www.tovima.gr/opinions/article/?aid=648767,9 Νοε 2014 - Άλλα είναι τα αίτια που οδήγησαν στην
εκδήλωση της κρίσης και
άλλα τα ... Εξ ου και το σημερινό αδιέξοδο.
... Γιώργος Δουράκης είναι αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο
Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ.
okeanis.lib.puas.gr/xmlui/bitstream/handle/123456789/2391/log_201400075.pdf?...από ΔΆ Χατζή - 2014.Τα αίτια και οι συνέπειες της κρίσης στην ελληνική οικονομία ..... 27 .... ρυθμούς.
5 Διαρθρωτικές
αλλαγές είναι οι αλλαγές αυτές που γίνονται από την βάση λειτουργίας
(αλλάζουμε κάτι δηλαδή από την ρίζα) κι όχι «επιφανειακά». Τα βασικά διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής
οικονομίας είναι, ο Πληθωρισμός, η
Απασχόληση-Εξωτερική μετανάστευση, η κατανομή του εισοδήματος και η
περιφερειακή ανάπτυξη.
6 Η απότομη πτώση του Χρηματιστηρίου, ακολούθησε
την άνοδο των προηγούμενων ετών που κορυφώθηκε το 1999 και συνδέθηκε με την
ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και την προοπτική αναλήψεως των Ολυμπιακών Αγώνων
της Αθήνας το 2004. Ανάλογη πορεία ακολουθούσαν και τα χρηματιστήρια διεθνώς,
λόγω της αισιοδοξίας περί νέας οικονομίας, δηλαδή μόνιμη και σημαντική άνοδος
της παραγωγικότητας χάριν στις επαναστάσεις της πληροφορικής. Πρελούδιο της
κρίσεως θεωρείται η οικονομική κρίση στην Ασία που προκάλεσε το μίνι κραχ του
1997.
7 Όταν οι χρηματαγορές απέσυραν την εμπιστοσύνη
τους προς την ελληνική οικονομία, τα επιτόκια δανεισμού του Δημοσίου
εκτινάχθηκαν σε δυσβάσταχτα ύψη. Τον Φεβρουάριο 2010 αποφασίστηκε από την
Ευρωπαϊκή Επιτροπή η διαμόρφωση ενός πακέτου δανειακής στηρίξεως του ελληνικού
Δημοσίου, με την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), υπό τον όρο
ότι η χώρα θα ακολουθούσε ένα αυστηρό πρόγραμμα περιστολής των δημόσιων δαπανών.
Η κυβέρνηση προσανατολίστηκε στον περιορισμό
των μισθιακών δαπανών του δημοσίου και στην περιστολή του κοινωνικού κράτους,
με παράλληλη αύξηση των εσόδων κυρίως από έμμεσους φόρους (αύξηση ΦΠΑ). Άφησε
αμετάβλητες τις συνθήκες αναφορικά με άλλες πηγές εσόδων ή δαπανών. Στις 23
Απριλίου 2010 η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε την ενεργοποίηση του μηχανισμού
δανειακής στηρίξεως εκ μέρους της ΕΕ και του ΔΝΤ, εγκαινιάζοντας παράλληλα
πολιτικές «συρρίκνωσης του κράτους», αναφορικά με το ασφαλιστικό σύστημα, τις
συντάξεις, και την τοπική αυτοδιοίκηση.
8-Οικονομικά της Καθημερινότητας, Ανακεφαλαιοποίηση
(Διαθέσιμο στο: https://www.
dailyeconomics.gr/oikonomikoi-oroi/anakefalaiopoihsh).
Παπαδογιάννης Γ., Η Οικονομική Κρίση Γέννησε ένα Νέο, αλλά Σταθερότερο
Τραπεζικό Σύστημα, Εφημερίδα Καθημερινή, 2014 (Διαθέσιμο στο https://www.kathimerini. gr/776905/article/oikonomia/
ellhnikh-oikonomia/h-oikonomikh-krish-gennhse-ena-neo-alla-sta8erotero-trapeziko-systhma.
-Τράπεζα της Ελλάδος, Έκθεση για την Ανακεφαλαιοποίηση
και Αναδιάταξη του Ελληνικού Τραπεζικού Τομέα, Μετάφραση του Κεφαλαίου Ι:
Γενική Επισκόπηση, Δεκέμβριος 2012 (Διαθέσιμο στο https://www.bankofgreece.gr/ BogEkdoseis/%....E%B7.pdf,Σκαι.gr
-Στα 28,6 δισ. το κόστος ανακεφαλαιοποίησης
των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, Οικονομία, 2013 (Διαθέσιμο στο https://www.skai.gr/
news/finance/article/239013/sta-286-dis-to-kostos-anakefalaiopoiisis-ton-tessaron-sustimikon-trapezon/.
-Οικονομικά της
Καθημερινότητας, Ανακεφαλαιοποίηση (Διαθέσιμο στο: https://www.
dailyeconomics.gr/oikonomikoi-oroi/anakefalaiopoihsh).
9 α. Η μεγάλη
απάτη τραπεζών και πολιτικών εις βάρος των Ελλήνων ...,www.logiosermis.net
› Αποκαλύψεις › Ελλάδα › Πολιτική
2 Οκτ 2015 - Στο τέλος του 2008, η τότε κυβέρνηση
Καραμανλή αποφάσισε ένα σχέδιο διάσωσης των τραπεζών, ύψους 25
δις, εκ των οποίων τα 3,5 δις ήταν για ανακεφαλαιοποίηση κι όλα τα υπόλοιπα για τραπεζικές εγγυήσεις. Σαν
αποτέλεσμα αυτής της κίνησης, οι διεθνείς τράπεζες φοβούμενες ότι η ελληνική κυβέρνηση ...
www.koutipandoras.gr/article/skandalo-ton-trapezon-me-apla-logia
31 Μαρ 2014 - Οι ζημιές όμως των τραπεζών δεν προήλθαν από
τα ομόλογα του Δημοσίου όπως θέλουν να λένε οι τραπεζίτες. Οι ελληνικές τράπεζες δεν είχαν
χρήματα. Οι ανακεφαλαιοποιήσεις τους
προέρχονταν από διαδοχικές δανειοδοτήσεις που έκαναν ο ένας στον άλλο. Δηλαδή η
Τράπεζα Α, δάνειζε μια offshore εταιρεία ...
www.topontiki.gr/article/95717/i-megali-apati-eis-varos-tis-horas
9 Φεβ 2015 - Από τα νέα δάνεια, τα 49 δισ. ευρώ
δεσμεύτηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, που υπέστησαν
μεγάλο πλήγμα στην κεφαλαιακή τους επάρκεια, ενώ έμειναν χωρίς ανταλλάγματα τα
ασφαλιστικά ταμεία, οι φορείς του Δημοσίου που έτυχε να έχουν επενδύσει
σε ελληνικά ομόλογα και ...
dimitriskazakis.blogspot.com/2015/12/blog-post_38.html
4 Δεκ 2015 - Παίρνουν θέσεις για να επωφεληθούν
από το τσάμπα χρήμα της νέας ανακεφαλαιοποίησης, το
πλήθος των ακινήτων από τους πληστειριασμούς των "κόκκινων" δανείων,
τους κλάδους και τις επιχειρήσεις που έχουν ενδιαφέρον εκποίησης και λόγω
υπερδανεισμού είναι έρμαια των τραπεζών. Όπως
και από το ...
https://den.com.gr/giorgos-sarris-bank-fraud/
18 Νοε 2015 - Ο Γιώργος Σαρρής, αποκαλύπτει με
ατράνταχτα στοιχεία την Απάτη που
έστησαν οι Τράπεζες σε βάρος των Ελλήνων, που οδήγησε στην καταστροφή την ... Η
ανεξέλεγκτη αυτή λειτουργία ήταν η μόνη αιτία που οδήγησε στην ανακεφαλαιοποίηση με χρήματα που
δανείστηκε το Ελληνικό Δημόσιο και τα οποία ...
στ. Η απάτη με τις τράπεζες και τη νέα
ανακεφαλαιοποίηση…www.triklopodia.gr/καζακησ-η-απάτη-με-τις-τράπεζες-και-τη/ 4
Δεκ 2015 - Παίρνουν θέσεις για να επωφεληθούν από το τσάμπα χρήμα της
νέας ανακεφαλαιοποίησης, το
πλήθος των ακινήτων από τους πληστειριασμούς των «κόκκινων» δανείων, τους
κλάδους και τις επιχειρήσεις που έχουν ενδιαφέρον εκποίησης και λόγω
υπερδανεισμού είναι έρμαια των τραπεζών. Όπως και από
το ...
odosdrachmis.gr › Αρχική ›
απόψεις.19 Οκτ 2017 - Δημήτρης
Χαλυβόπουλος. Την τελευταία πενταετία στο όνομα της «σωτηρίας των τραπεζών», έχουν δοθεί δωρεάν δεκάδες
δις ευρώ στους τραπεζίτες, φορτώνοντας αντίστοιχα τον ελληνικό λαό με τεράστια
οικονομικά βάρη και επαχθείς δεσμεύσεις από τις δανειακές συμβάσεις και τα
συνακόλουθα Μνημόνια.
www.hba.gr/Publications/Info/studies
τη ρευστότητα, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας,; τη στρατηγική επιβίωσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος
σε ένα περιβάλλον πρωτόγνωρων προκλήσεων,; τη δυνατότητα περαιτέρω απομόχλευσης
του ελληνικού τραπεζικού συστήματος
στην τρέχουσα οικονομική ...
www.maxome.gr/νεα-στοιχεια-στο-φωσ-απο-το-σκανδαλο-αν/
17
Σεπ 2016 - Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ. Το σκάνδαλο της «ανακεφαλαιοποίησης» («κεφαλαιακής ενίσχυσης») των 4
συστημικών τραπεζών (Εθνικής,
Πειραιώς, Alpha, Eurobank), έχει πολλές όψεις, αλλά ένα δραματικό αποτέλεσμα.!
Την τεράστια ζημιά πάνω από 40 € δις του ελληνικού δημοσίου, 1,5-2 δις των ...
10 Ποιος είναι άραγε ο βασικότερος λόγος της
σημερινής κρίσης; (Δημήτρης Βαγιανός, Νίκος Βέττας και Κώστας Μεγήρ,(2010) ,
"Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα:
Μεταρρυθμίσεις και ευκαιρίες σε μία κρίσιμη συγκυρία", Can
Greece reform? Higher education is atest case).
11 Κάτσιος, Σ. (2006), “The Shadow Economy and Corruption in Greece”, South‐Eastern Europe Journal of Economics, Vol.1, pp. 61‐80.
12 Ματσαγγάνης,
Μ. Φλεβοτόμου, Μ. (2010), “Distributional Implications of Tax Evasion in Greece”, LSE Hellenic Observatory Working Paper.
13 Πολλοί Έλληνες επιχειρηματίες έφτιαξαν
εργοστάσια στις χώρες της Χερσοννήσου του Αίμου (βαλκανικές) και χιλιάδες
τοπικές επιχειρήσεις έκλεισαν. Η ελληνική ναυτιλία και ο ελληνικός εμπορικός
στόλος που κάποτε ήταν ο κυριότερος κλάδος εισαγωγής συναλλάγματος της Ελλάδας
σήμερα ναι μεν εξακολουθεί να είναι από τους μεγαλύτερους στον κόσμο αλλά τα
περισσότερα πλοία είναι κάτω από «φτηνές σημαίες», με το 90% περίπου των
πληρωμάτων να αποτελείται από ξένους, κυρίως από την Ασία και τα κράτη της
ανατολικής Ευρώπης.
Δεν θα ξεχάσουμε όμως να αναφέρουμε και τις
επιπτώσεις την ΕΕ στην ελληνική αγροτική κυρίως οικονομία, όπως για παράδειγμα
την επιδότηση για κλείσιμο του εργοστασίου παράγωγης ζάχαρης στην Λάρισα.. Δεν
θα ξεχάσουμε βέβαια τις επιδοτήσεις της ΕΕ προς την Ελλάδα, αλλά υπενθυμίζουμε και
πολλούς κοινοτικούς όρους εξαγωγών σε πολλά είδη προϊόντων που ήταν αρνητικοί
για τον Έλληνα παραγωγό. Ποιος ξεχνάει άλλωστε το θάψιμο χιλιάδων τόνων φρούτων;.
Τέλος, ένας άλλος κλάδος της αγροτικής
οικονομίας που έχει πληγεί ανεπανάληπτα τα τελευταία χρόνια με τους διάφορους
νόμους περί προστασίας του θαλασσίου πλούτου είναι και η αλιεία.
14 Αποδεικτικά στοιχεία στο αναρτηθέν και αναλυθέν
θέμα: «Κοινοβουλευτισμός: Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία ή Βουλευτική
Δικτατορία;» (22 Ιαν. 2015-9 Φεβ. 2015).
15 Εφ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 4 Μαρ. 2001, Τίτλος άρθρου:
«Δημοκρατία των 10.000 εκλεκτών».
16 Παθογένεια = Μια παθολογική κατάσταση
σε συνάρτηση με το αίτιο που την προκαλεί.---Παθογένεια σημαίνει πως
κάτι πάσχει από γεννησιμιού του, είναι αρρωστημένο, δυσλειτουργικό από το
ξεκίνημα της υπάρξεώς του. Oτι μια πάθηση (παθολογική κατάσταση) δυσλειτουργία
δεν είναι «επίκτητη», δεν οφείλεται σε αιτίες και συγκυρίες μεταγενέστερες της
συστάσεως-συγκροτήσεως του συλλογικού (θεσμικού) μορφώματος που σήμερα νοσεί,
όπως είναι το πολιτικό σύστημα της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Oι παράγοντες που
προξενούν το νόσημα υπήρχαν εξ υπαρχής, φανερώς ή σε λανθάνουσα κατάσταση.
Μερικές από τις παθογένειες της Κ.Δ. :
Πελατειακές σχέσεις κυβερνήσεως-βουλευτών και πολιτών, διαφθορά, αδιαφάνεια σε
θέματα που αφορούν χρηματοδοτήσεις πολιτικών και κομμάτων, κρατικές προμήθειες, κλπ, άνιση κατανομή του εισοδήματος,
εγκληματικότης (αναρχία/τρομοκρατία, νονοί της νύκτας, κλπ), φοροδιαφυγή,
Δημοσιονομική ασωτία, παραοικονομία, κομματικοποίηση δημόσιας διοικήσεως, βουλευτοκρατία/νεοφεουδαρχική
νοοτροπία βουλευτών, (αέναον) κρατικόν χρέος, συνδικαλιστική κομματοκρατία,
κυριαρχία οικονομικής ολιγαρχίας, παραπληροφόρηση/ μονομερής και ασύδοτη
(ψευδο) δημοκρατική προπαγάνδα, απόλυτη εξάρτηση από υπερδύναμη ή υπερδυνάμεις
(πολιτικώς, οικονομικώς, στρατιωτικώς), ρατσιστική συμπεριφορά απέναντι στους
ορθοδόξους χριστιανούς, απαξίωση ή λοιδωρία των δογμάτων της ορθοδόξου πίστεως,
κλπ.
O
Λούθηρος συμπυκνώνει σε μια πρόταση μια από τις παθογένειες της
εξουσίας: Να επεκτείνεται σε κάθε χώρο (από
άρθρο στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 6 Μαρτίου 2005).
«Η
«λειτουργία» στην σχέση μεταξύ εντολέως και εντολοδόχου αποτελεί βαριάς μορφής παθογένεια
του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος…» (από άρθρο στην εφημερίδα
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 6 Αυγούστου 2005).
17 Επίκτητη ασθένεια: Πάθηση-δυσλειτουργία οφειλομένη σε
αιτίες και συγκυρίες μεταγενέστερες της συστάσεως-συγκροτήσεως του συλλογικού
(θεσμικού) μορφώματος που σήμερα νοσεί, όπως είναι το πολιτικό σύστημα της
Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας (Κ.Δ.).
Τέτοιες επίκτητες ασθένειες εξ αιτίας της Κ.Δ.
είναι για παράδειγμα οι εξής:
Ανεργία, κατάρρευση
ασφαλιστικών ταμείων, αθέμιτος ανταγωνισμός, πολυνομία-κακονομία, έκδοση
ατελέσφορων δικαστικών αποφάσεων (υποβάθμιση κύρους δικαιοσύνης), (Ιουδαιοταλμουδική)
τραπεζοκρατία, ανθρωποκρεαταγορά αθλητών και καλλιτεχνών, λαθρεμπόριον
καυσίμων, εμπόριον λευκής σαρκός, φοροαπαλλαγή στους ολιγάρχες, πάσης φύσεως
«μαύρο χρήμα», εκροή εισοδημάτων σε τράπεζες και φορολογικούς παραδείσους του
εξωτερικού, ασύδοτη δράση κάθε αντιχριστιανικής-ανθελληνικής
ομάδος/οργανώσεως, κλπ.
Οι επίκτητες αυτές ασθένειες της Κ.Δ. είναι ανίατες, διότι μαζί με τις παθογένειες, συναποτελούν ένα πλέγμα
υποστηρικτικού μηχανισμού, «αναγκαίου» για την λειτουργία, συντήρηση και κατ’
επέκταση, την βιωσιμότητα της Κ.Δ..
Ως εκ τούτου, όχι μόνον ΔΕΝ λαμβάνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο για την θεραπεία
τους, αλλά όσα νομοθετήματα ψηφίζονται από το κοινοβούλιον, δήθεν για την
καταπολέμησή τους, είναι σκοπίμως ανεπαρκή και εμφανώς αναποτελεσματικά για την
ίασή τους [ηχηρά παραδείγματα, οι λίστες Λαγκάρντ και Μπόργιανς με πενιχρή εισπραξιμότητα (16% και 1% αντιστοίχως),
το συνεχιζόμενον λαθρεμπόριον καυσίμων, το «σκότος» για τις καταθέσεις των
ημετέρων και υμετέρων στους φορολογικούς παραδείσους των υπεράκτιων εταιρειών,
κλπ].
18 Από το 1831 αρχίζουν
οι….δημοκρατικές ανησυχίες των εγκάθετων μωροφιλόδοξων Ελλαδιτών πολιταρχών,
που θα αποκορυφωθούν αργότερα, με την περίφημη σύσκεψη του Κωλέττη, του
Μαυροκορδάτου και του Καλλέργης [αφελούς (;) θύματος, στον οποίον χρωστούμε την
αποκάλυψη της τραγικο-κωμωδίας («Απομνημονεύματα») στην οικίαν του …Λάϊονς,
Άγγλου πρέσβεως και υψηλόβαθμου τέκτονος].
Κατά την σύσκεψη, η προδοτική
τριάδα Κωλέττη, Μαυροκορδάτου, Καλλέργη,
διετάχθη να κάνει…επανάσταση, πάση θυσία, κατά του Όθωνος, απαιτώντας
δημοκρατικόν Σύνταγμα και νομιμοποίηση του πολυκομματισμού, όπερ και εγένετο,
την 3ην Σεπτ. 1843..
Η βασική αιτία της αποφάσεως
των Αγγλογάλλων, ήταν η στάση του Όθωνος στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο το 1837. Ο
Όθων για πρώτη φορά κινείται διπλωματικά, απειλεί την προστατευομένη από τους
τρεις τότε… συμμάχους μας, Τουρκία και
απαιτεί την Θεσσαλία.
Οι Άγγλοι εξοργίστηκαν και
έθεσαν αμέσως σε εφαρμογή το σχέδιον «της αποκαταστάσεως των λαϊκών ελευθεριών
και ψηφίσεως δημοκρατικού Συντάγματος, με αντιπροσωπευτική κυβέρνηση, ψηφισμένη
από τον λαόν»!!!
Έτσι οι …Σύμμαχοι θεσμοποίησαν τον ολέθριον πολιτικόν
Διχασμόν των Ελλήνων, ο οποίος έκτοτε οδήγησε σε Εθνικές συμφορές και
πολιτικο-οικονομικήν υποτέλειαν, μέχρι την σημερινήν κατοχήν της Ελλάδος!
19 Το Σύστημα προέβαλλε και
επέτυχε να περάσει στην συνείδηση των Νεοελλήνων, την 3ην Σεπτ. 1843 ως «Επανάσταση»
του δημοκρατικού λαού των Ελλήνων κατά της απολυταρχίας και τυραννίας του
Βαυαρού βασιλέως Όθωνος…ΟΥΔΕΝ τούτου
ψευδέστερον!!!
Η 3η Σεπτ. 1843 είναι η κατάληξη συνωμοτικών διεργασιών μιας
αμελητέας μειοψηφίας Ελλαδιτών κοτζαμπάσηδων, τουρκόφιλων, αγγλόφιλων,
γαλλόφιλων, ίσως και ρωσόφιλων πολιτικών/διπλωματών και στρατιωτικών, ενίων ευρωλάγνων
Ελλαδιτών «διαφωτισμένων», μωροφιλόδοξων αρχομανών, ελαχίστων ανικάνων
στρατιωτικών και μιας δρακός αγνών, αλλά αφελών και παρακινηθέντων/
εξαπατηθέντων Ελλήνων (λαϊκών και στρατιωτικών)..
Μερικά
από τα ονόματα των επονείδιστων συνωμοτών (πλην της προμνησθείσης τριάδος, όπως
στην υποσ. 18): Θεόδωρος Γρίβας, Μήτρος Δεληγιώργης, Κριεζιώτης, Μακρυγιάννης,
Ανδρέας Μεταξάς, Ανδρέας Λόντος, Ρήγας Παλαμήδης, Κωνσταντίνος Κανάρης,
Χρύσανθος Σισίνης και Κωνσταντίνος Ζωγράφος, κ.α.
Σε σχέση με τον τότε πληθυσμόν των Αθηνών, ήταν μία ασήμαντη μειοψηφία περιλαμβάνουσα εκτός από τις προμνησθείσες κατηγορίες, φυλακισμένους, περιτρίμματα της αγοράς, στρατιώτες της μονάδας του Καλλέργη και ελάχιστον αριθμός πολιτών, φυγόδικους, απατεώνες, πόρνες και κλέφτες.
Σε σχέση με τον τότε πληθυσμόν των Αθηνών, ήταν μία ασήμαντη μειοψηφία περιλαμβάνουσα εκτός από τις προμνησθείσες κατηγορίες, φυλακισμένους, περιτρίμματα της αγοράς, στρατιώτες της μονάδας του Καλλέργη και ελάχιστον αριθμός πολιτών, φυγόδικους, απατεώνες, πόρνες και κλέφτες.
Ήταν ένα ΚΙΝΗΜΑ συνωμοτών,
ενσυνείδειτων ή ασυνείδητων προδοτών, οργανωμένο και σχεδιασμένο από τους
Αγγλογάλλους κατακτητές μας, της εποχής εκείνης…
Η Ελλάδα στις παραμονές των
γεγονότων της 3ης Σεπτεμβρίου, παρουσίαζε μια εικόνα εσωτερικής πολιτικής
αναταραχής. Κύρια αιτία της αναταραχής ήταν οι διχόνοιες που προκαλούσαν οι ξενόδουλοι πολιτικάντηδες και
τα λάθη των
Βαυαρών αξιωματούχων (κυρίως του αγγλόδουλου Άρμανσμπεργκ), που κυβερνούσαν την Ελλάδα
σαν γερμανικό κρατίδιο αδιαφορώντας για τις ιδιαιτερότητες της.
Οι Αντιβασιλείς δεν
σεβάστηκαν το θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων απαλλοτριώνοντας το 50% της
Εκκλησιαστικής περιουσίας και κλείνοντας πολλές Μονές.
Οι αντιβασιλείς απέτυχαν:
.Να εντάξουν στον νέο ελληνικό στρατό πολλούς Έλληνες
αγωνιστές της επαναστάσεως του 1821, καταδικάζοντας τους στην ανέχεια (με
χαρακτηριστικώτερον παράδειγμα τον ήρωα Νικηταρά, τον οποίον το Σύστημα κατήντησε ζητιάνον μέχρι το τέλος του βίου
του).
.Να διανείμουν την αδιάθετη καλλιεργήσιμη γη, αποκαθιστώντας
πολλούς ακτήμονες που ζούσαν στα όρια της εξαθλιώσεως.
Μόλις ενηλικιώθηκε ο Όθων και ανέλαβε τα καθήκοντά
του, απέτρεψε μεγαλύτερης εκτάσεως ανωμαλίες και έκτροπα. Δυστυχώς, η
πρωθυπουργία ανατέθηκε στον Άρμανσμπεργκ για να αποφευχθούν οι αντιζηλίες και
έριδες των Ελλήνων κομματικών ηγετών.
Ο Βασιλεύς διένειμε αγροτικές
εκτάσεις σε ακτήμονες. Κατάρτισε το συμβούλιο Επικρατείας και συγκρότησε την
Ιερά Σύνοδο. Αποφυλάκισε τον Θεόδωρο
Κολοκοτρώνη, τον διόρισε μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας, επικύρωσε
τον βαθμό του Στρατηγού και του απένειμε ανώτατο παράσημο.
Όμως, όσοι δεν περιλήφθηκαν στο Συμβούλιο Επικρατείας,
αντέδρασαν, δυσφήμησαν και επέκριναν τον Όθωνα ως απολυταρχικό, τύραννο,
υποκίνησαν σε στάσεις, με συνέπεια, ληστείες, λεηλασίες, αναρχία...
Με μια συνετή οικονομική
πολιτική η κυβέρνηση του Όθωνα προσπάθησε να νοικοκυρέψει την οικονομική
κατάσταση της χώρας που έβγαινε καταχρεωμένη με την διασπάθιση δημοσίου
χρήματος από τους πολιτικάντηδες της εποχής. Έτσι αναγκάστηκε να προβεί σε
σκληρά φορολογικά μέτρα που αύξησαν την λαϊκή δυσαρέσκεια.
«Παρά την βραχεία ανάπαυλα χάρη στο
γάμο του Βασιλέως με την Αμαλία, η πρωθυπουργοποίηση του Ρούντχαρτ
προκάλεσε νέες διενέξεις, με ραδιουργίες Αγγλίας και Γαλλίας, και τελικά ο
Ανώτατος Άρχοντας αναγκάστηκε, για να εξευμενίσει το Λονδίνο, να αναθέσει την
πρωθυπουργία, στο δικό της "όργανο": τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο.
Οι αντίθετοι ξεσπάθωσαν, μετά από ένα τρίμηνο ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε, τον
διαδέχθηκε ο ίδιος ο Όθωνας, αλλά οι (πάντοτε) δυσαρεστημένοι με
επικεφαλής τον Ανδρέα Λόντο, τον ανικανοποίητον βαθμολογικά Δημήτριο
Καλλέργη και διαφόρους στρατιωτικούς κινήθηκαν για την ανατροπή του
μοναρχικού πολιτεύματος.
Φυσικά
δεν ήταν το Σύνταγμα εκείνο που τους απασχολούσε, αλλά η απόκτηση μεγαλύτερης
εξουσίας εις βάρος των δικαιοδοσιών και αρμοδιοτήτων του Ηγεμόνα-με τον λαό
αμέτοχο και αδιάφορο.»
("Τσακάλια και ύαινες της Ελληνικής πολιτικής", Κων/νος Μπαρμπής).
Οι συνωμοσίες για
την επιβολή Συντάγματος, ξεκίνησαν όταν οι πολιτικές φιλοδοξίες των αρχηγών των
τριών πολιτικών κομμάτων της εποχής (Αγγλικό, Γαλλικό, Ρωσικό), συνάντησαν την
δυσαρέσκεια της Αγγλίας για τις αλυτρωτικές προσπάθειες του Όθωνα, να
αποσταθεροποιήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία (Ο Όθων απαιτούσε την επανένωση
Ελληνικών εδαφών, όπως η Θεσσαλία, με την μητέρα πατρίδα Ελλάδα).
Πίσω από την ενέργεια της 3ης
Σεπτεμβρίου 1843, κρυβόταν ο πρεσβευτής της Αγγλίας Λάϊονς συνεπικουρούμενος πλήρως και παντοιοτρόπως από τον πρέσβη
της Γαλλίας.
Οι δύο (2) πρέσβεις είχαν
σχηματίσει συνασπισμό κατά του Όθωνα και όταν έκριναν ότι οι μη προβλέψιμες
εξελίξεις σε περίπτωση αποχωρήσεως ή παραιτήσεως του Βασιλέως, θα ήταν
περισσότερο επικίνδυνες για τα συμφέροντα των χωρών τους από την παραμονή του,
θα χρησιμοποιήσουν το Σύνταγμα, με ψαλιδισμένες τις εξουσίες του για να τον
«προστατεύσουν».
Ας σημειωθεί πως, ο φιλέλληνας
πατέρας του Όθωνος, Βασιλεύς της Βαυαρίας Λουδοβίκος Α΄ είχε επιβάλλει ως όρο για να έλθει να βασιλεύσει
ο δευτερότοκος γιος του Όθωνος στην Ελλάδα, την
μη παραχώρηση Συντάγματος!
Ο όρος αυτός, που οφειλόταν στις αδυναμίες που θα
αντιμετώπιζε αυτό το νέο κρατίδιο, το οποίον την περίοδον εκείνη ήταν μικρό,
αδύναμο, αλληλοσπαρασσόμενο από εμφύλιες διαμάχες και προσωπικά συμφέροντα,
αποδιοργανωμένο, καταχρεωμένο στους δανειστές, τελικώς έγινε δεκτός από τις
Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής.
Οι Αγγλογάλλοι όμως,
μεθόδευσαν την χρεοκοπία και πτώχευση της Ελλάδος, το καλοκαίρι του 1843,
γεγονός που ενέτεινε την κατάσταση.
Την νύκτα της 2ας προς 3η
Σεπτεμβρίου 1843, ο μυημένος στην
συνωμοσία, Συνταγματάρχης Ιππικού Καλλέργης
επιθεωρεί την μονάδα του. Μετά τους έδωσε την διαταγή να βαδίσουν στην
πρωτεύουσα και να στρατοπεδεύσουν έμπροσθεν των ανακτόρων, ενώ έδωσε διαταγή να ανοίξει η φυλακή του
Μεντρεσέ, να ελευθερωθούν οι κρατούμενοι και να οδηγηθούν στον χώρον προ των
βασιλικών ανακτόρων.
Απίστευτο και όμως αληθινό!!!
Και έχουν το θράσος οι
«Συνταγματικοί» και πάσης φύσεως (ψευτο)δημοκράτες, όταν αναφέρονται στην 3ην
Σεπτεμβρίου, να ομιλούν για…λαϊκή επανάσταση!!!
Η πορεία της στρατιωτικής
φάλαγγας έλαβε χώρα μέσα στην νύχτα εν μέσω τυμπανοκρουσιών και σαλπισμάτων.
Έντρομοι και έκπληκτοι οι κάτοικοι της πρωτεύουσας ξυπνούσαν ενώ άλλοι νυκτόβιοι,
στέκονταν στους γύρω δρόμους. Συχνά οι στρατιώτες τους φώναζαν «Ζήτω το σύνταγμα!» και κάποιοι
απ’ αυτούς, νυσταγμένοι και αμήχανοι, ανταπαντούσαν επαναλαμβάνοντας την ιαχή.
Η μονάδα του Καλλέργη, αφού
κατέλυσε την νόμιμη χωροφυλακή, μαζί με τους απελευθερωθέντες ποινικούς
καταδίκους και νυκτόβιους υπανθρώπους του υποκόσμου (φυλακισμένους, περιτρίμματα
της αγοράς, και ελάχιστος αριθμός πολιτών, φυγόδικοι, υπάνθρωποι του υποκόσμου,
πόρνες και κλέφτες, κ.α.), παρατάχθηκε μπροστά στο παλάτι και ο Όθων
ρώτησε τι υποδηλώνει το κίνημα τους.
Ο Καλλέργης αποκρίθηκε ότι ο
λαός και ο στρατός ζητούν Σύνταγμα [ΣΣ: Ποιος λαός άραγε; Αυτός που εκοιμάτο
και ευρίσκετο πέριξ των ανακτόρων (μικρός αριθμός πολιτών) και αφυπνίσθη από
τους θορύβους των σαλπίγγων και τυμπάνων; ή ο υπόλοιπος (η μεγάλη πλειοψηφία),
που εκοιμάτο μακαρίως και δεν πληροφορήθηκε τα συμβάντα παρά μόνον την επομένην
το πρωϊ όταν εξύπνησε;].
Ο Όθων απάντησε ζητώντας να
διαλυθούν ησύχως και θα φρόντιζε για το αίτημα τους, αλλά ο Καλλέργης αρνήθηκε,
όπως τον είχαν διατάξει να κάνει, τα ξένα αφεντικά.
Με το πρώτο φως της μέρας ο
Καλλέργης συνέλαβε όλους τους υπουργούς, ενώ οι ιππείς του συνωθούσαν
πολίτες, με την βία προς τον χώρο έμπροσθεν των ανακτόρων που είχαν
στρατοπεδεύσει οι «επαναστάται» και ήδη είχε δημιουργηθεί μια οχλαγωγία
ενός πλήθους στρατιωτών, πολιτικών, υπανθρώπων του υποκόσμου και περιέργων, που
ρωτούσαν να μάθουν τι συμβαίνει.
Εξαίρεση στην αθλία και
προδοτική εικόνα της πραγματικότητος, αποτελούσαν οι αγωνιστές Κωνσταντίνος Κανάρης και Ιωάννης Μακρυγιάννης που
ελαυνόμενοι από αγνά κίνητρα (για τον Κανάρη εκφράζονται επιφυλάξεις),
εξαπατήθηκαν τελικώς και συμμετείχαν στην συνωμοσία-δήθεν «επανάσταση».
Πηγές
*Πολιτική Ιστορία της Νεοτέρας Ελλάδος (Βραβείον Ακαδημίας Αθηνών, 1931), Γεωργίου Ασπρέα.
*Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Κων/νου Παπαρρηγόπουλου.
*Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα (1821-1936) τόμος Α΄,
εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Gunnar Herring.
*Ιστορία του Νεώτερου Ελληνισμού, Επαμεινώνδα Κυριακίδη.
*Τσακάλια και ύαινες της Ελληνικής πολιτικής, Α΄ Τόμος, Κων/νου Μπαρμπή.
*Όθων Α΄, Κων/νου
Μπαρμπή.
*3η Σεπτεμβρίου 1843, εκδόσεις Φυτράκη, Δημήτρη Φωτιάδη.
*ΤΟ
ΑΓΓΛΟΚΙΝΗΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ 3ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1843. Οrthodoxia
patridavasileia. blogspot.com/2013/09/3-1843.html, 6 Σεπ 2013.
20 Δικτατορία=
Αυστηρά, απόλυτος και αυταρχική μορφή ασκήσεως εξουσίας, ασχέτως πολιτικού συστήματος διακυβερνήσεως, αποσκοπούσα στην επικαρπία
του δημόσιου πλούτου και την εξασφάλιση κληρονομικής πολιτικής διαδοχής από
έναν, μία συγκεκριμένη ομάδα, τάξη ή ομάδες πολιτών.
Η λέξη δικτατορία δεν είναι
ελληνική. Η ρίζα της έχει λατινική προέλευση (dictator). Οι αντίστοιχες ελληνικές
λέξεις είναι απολυταρχία, αυταρχισμός,
δεσποτεία/δεσποτισμός, δυνάστευση/ καταδυνάστευση.
Η δικτατορία μπορεί να
ασκείται φανερώς ή συγκεκαλυμμένως.
Φανερώς, όταν η ανωτάτη εξουσία ασκείται:
oΚατά παράβαση του ισχύοντος συντάγματος (πολιτικόν ή
στρατιωτικόν πραξικόπημα).
oΜε εφαρμογή αποφάσεων τις οποίες το ανώτατον δικαστήριον του
κράτους έχει κρίνει αντισυνταγματικές, αλλά η κυβέρνηση αρνείται να τις
εκτελέσει προφασιζομένη διάφορες δικαιολογίες.
Συγκεκαλυμμένως, όταν :
oΈχουν ψηφισθεί, σε οποιοδήποτε πολιτικό σύστημα, τέτοιοι
νόμοι που να δίδουν υπερβολικά προνόμια/υπερπρονόμια, σε έναν, σε συγκεκριμένη
τάξη ή τάξεις ή κοινωνικές ομάδες, τα οποία δεν είναι μόνον άδικα, προκλητικά,
απαράδεκτα, σε σχέση με τις βασικές αρχές της ισονομίας, της δικαιοσύνης, της
ισοπολιτείας, αλλά και τόσον καταπιεστικά προς τις μη προνομιούχες τάξεις, ώστε
να συνιστούν ένα είδος πολιτικής και
οικονομικής τυραννίας.
oΨηφίζονται κατά διαστήματα, νόμοι περιλαμβάνοντες
προνομιακές-χαριστικές/σκανδαλώδεις διατάξεις υπέρ κάποιου ή κάποιων
ολιγαρχών, προκειμένου να διασωθούν ή κερδοσκοπήσουν οικονομικώς ο/οι
ολιγάρχες, συντηρουμένης έτσι της κυριαρχίας της οικονομικής
ολιγαρχίας.
---Διεφθαρμένης δικαιοσύνης.
---Διεφθαρμένου πολιτικού
συστήματος.
---Διαπλοκής αμφοτέρων με την
οικονομικήν ολιγαρχίαν.
---Ειδικής «ασυλίας».
Η δικτατορία διαφέρει
τόσον της εθνικής επαναστάσεως και της λαϊκής εξεγέρσεως, όσον και του
πραξικοπήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου