Η ΦΟΒΕΡΑ
ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟΚΡΙΤΗΝ ΘΕΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ (ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ)
ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΜΕΣΣΙΑΣ- ΣΩΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ.
ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ: Ο
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟΣ ΨΕΥΤΟΜΕΣΣΙΑΣ–ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ.
Μέρος 13ον
8. Ο
ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΜΕΣΣΙΑΣ (ΔΥΟ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΡΑΒΒΙΝΟΥΣ) [Συνέχεια 12ου
μέρους]
β. Η προφητεία-ομολογία του ραββίνου Yitzchak Kaduri.
1/. Ένας από τους πλέον
αναγνωρισμένους συγχρόνους Ιουδαίους ραββίνους,
ο Yitzhak Kaduri επροφήτευσε για τον ερχομό του Μεσσία των Ιουδαίων, μετά τον
θάνατο του Ariel Sharon.
Ο Kaduri
έκανε την προφητεία αυτή
το 2006, δύο μήνες πριν ο Sharon υποστεί σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο
και αποσυρθεί από την πολιτική ζωή της χώρας, ενόσω ήταν ακόμη πρωθυπουργός του
Ισραήλ.
Ο Kaduri
που εθεωρείτο από τους οπαδούς του ένας άγιος διδάσκαλος, απέθανε
σε ηλικία 108 ετών. Σύμφωνα με τις ειδησεογραφικές πηγές, στην κηδεία του
μαζεύτηκαν πάνω από 200.000 Ιουδαίοι,
ενώ λίγο πριν πεθάνει, ειδοποίησε τους μαθητές του, ότι του φανερώθηκε σε όραμα
ο Μεσσίας!
Πριν τον θάνατό του,
ο Kaduri άφησε
μία επιστολή που αναφερόταν στον ερχομό του Μεσσία σύντομα, σύμφωνα με το
προφητικό όραμα που είχε δει. Το όνομα του Μεσσία ήταν γραμμένο μέσα στην
επιστολή, όμως ο Καντούρι είχε αφήσει σαφή εντολή, να ανοιχτεί ακριβώς ένα
χρόνο μετά τον θάνατό του.
Ο επικείμενος θάνατος του Sharon,
σύμφωνα τουλάχιστον με τις μέχρι τότε ενδείξεις, είχε γίνει το επίκεντρο όλων
των μυστικιστικών κύκλων στο Ισραήλ, αλλά και των ασχολουμένων με τις
προφητείες διεθνώς, εξαιτίας της προφητείας του Ισραηλινού ραββίνου.
Ο Καντούρι είχε
δηλώσει ότι ο Μεσσίας θα έρθει μετά τον θάνατο του Αριέλ Σαρόν και αφήνει ένα
κρυπτογραφημένο όνομα που αφορούσε στον Μεσσία. Οι μαθητές του μόλις
πληροφορήθηκαν το όνομα του αναμενόμενου Μεσσία τους, δυσκολεύτηκαν να το
δεχθούν και απεσιώπησαν την αλήθεια ... έως ότου απεκαλύφθη.
2/. Ποιό ήταν το
όνομα του Μεσσία στην επιστολή που άφησε ο ραββίνος Καντούρι;
Ένα χρόνο αργότερα η
επιστολή-σημείωμα ανοίγεται και όσοι διαβάζουν το κείμενο μένουν άναυδοι! Όταν ανοίχτηκε το σημείωμα,
αναγραφόταν εντός το εξής : Σχετικά
με την συντομογραφία του ονόματος του Μεσσία, Αυτός θα σηκώσει τον λαό και θα
αποδείξει ότι ο λόγος του και ο νόμος του έχουν κύρος. Αυτό έχω υπογράψει το
μήνα του ελέους. - Γιτζάκ Καντούρι!
Αφού
ελέγχθηκε η αυθεντικότητά της, αναγνώστηκε και το όνομα που ήταν Ιησούς ή Yehoshua (!) στα εβραϊκά.
Η γνωστοποίηση αυτή σόκαρε
όλη την Ιουδαιοταλμουδική κοινότητα του Ισραήλ.
Λίγο αργότερα ξέσπασε η οργή των Ταλμουδιστών : Το όνομα του Ιησού
απομακρύνθηκε από το site που διατηρούσαν οι ακόλουθοι του ραββίνου, και τα ΜΜΕ
έπαψαν να αναφέρουν ξανά το θέμα.
Μάλιστα η οικογένεια του Kaduri καθώς και κάποιοι άλλοι κοντά στο ραββίνο, είπαν πως το σημείωμα αυτό ήταν πλαστογραφία, και ένα άσχημο αστείο.
Εξαιτίας αυτής της προφητείας, ο Carl Gallups ένας Αμερικανός πάστορας, έγραψε το βιβλίο «Ο Ραβίνος που ανακάλυψε τον Μεσσία» (The Rabbi Who Found Messiah), ενώ το περιεχόμενο του βιβλίου, επρόκειτο να γίνει ακόμη και κινηματογραφική ταινία.
Όπως αναφέρει ο Gallups «πολλοί
από εμάς που εξετάσαμε την προφητεία του Kaduri, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι
ο Μεσσίας θα εμφανιστεί στον κόσμο σύντομα μετά το θάνατο του Sharon. Το
αίσθημα αυτό του σύντομου χρόνου ενισχύεται από αυτά που έλεγε ο Kaduri αρκετά
χρόνια πριν το θάνατό του, για την σύντομη έλευση του Χριστού».
Ο Ηuck Missler, ιδρυτής της εκκλησιαστικού
ινστιτούτου Koinonia House,
εδήλωσε πως το βιβλίο του Gallups
ουσιαστικά αναφέρει ένα συνταρακτικό γεγονός, την προφητεία του ραββίνου,
ενός από τους
πιο ακραίους στην Ιουδαιοταλμουδική πίστη που υπήρξε ποτέ στο Ισραήλ.
Πάντως όπως ανεφέρθη τότε, ο Kaduri
μίλησε για την έλευση του Μεσσία, ότι αυτή απλά θα γίνει μετά το θάνατο του
Sharon και αυτό το είπε δύο μήνες πριν πάθει το εγκεφαλικό ο τότε πρωθυπουργός
του Ισραήλ, αλλά
ο ραββίνος δεν είπε το πόσο σύντομα θα συμβεί αυτό, αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα
ανοικτά.
Μόνο και μόνο το γεγονός πάντως ότι ένας ορθόδοξος ραββίνος, μίλησε για τον Ιησού Χριστό ως Μεσσία, δημιούργησε πολλαπλές αναταράξεις στους κόλπους του παγκόσμιου θρησκευτικού στερεώματος..
Rabbi Yitzchak
Kaduri, ο ραββίνος Ισαάκ Καντούρι δήλωσε: Ο ΜΕΣΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ
ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ, ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΑΡΙΕΛ ΣΑΡΟΝ!
Ο Ραβίνος Kaduri, είχε πει στους μαθητές του πως ο Μεσσίας θα φανερωθεί ξανά, μετά τον θάνατο του Αριέλ Σαρόν, ο οποίος βρισκόταν σε κώμα πάνω από έξι ολόκληρα χρόνια πριν κάνει τις δηλώσεις του ο ραββίνος! Η φανέρωση αυτή, φυσικά σημαίνει την φανέρωση της μίας και μόνης Αλήθειας και στο Ισραήλ, με τα τραγικά γεγονότα που θα επέλθουν με την εμφάνιση του Αντιχρίστου, προ ή μετά την πιθανή έκρηξη ενός Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
4/. Απόσπασμα
από το σχετικό κείμενο του δημοσιογράφου Aviel
Schneider που
δημοσιεύτηκε ISRAEL TODAY
Rabbi Kaduri, Ariel
Sharon and Jesus (Yeshua)
During his final years on Earth, Rabbi Kaduri’s thoughts were
centered on the coming of the One who would redeem Israel. The Rabbi passed on
in January of 2006.
Rabbi Kaduri’s Prophecy
Before his death, though, he wrote down two hints about the Messiah
(Mashiach). First, that Messiah would appear after the death of Ariel
Sharon. Next, that the Messiah’s name is Yehoshua, Yeshua, Yahusha …
you got it, the one that most English speaking moderns call Jesus.
Could Rabbi Kaduri’s Prophecy be True?
Yes, there is big
controversy over this–many claiming that it is all an invention of Christians,
and others saying it is a sign that the end of the world as we know it is
imminent.
I’ll close with a snippet of this followup, from the Israel
Today website…
Israel Today was given access to many of the rabbi’s
manuscripts, written in his own hand for the exclusive use of his students. Most striking were the cross-like symbols painted by Kaduri all over
the pages.
In the Jewish tradition, one does not use crosses. In fact, even the
use of a plus sign is discouraged because it might be mistaken for a cross.But
there they were, scribbled in the rabbi’s own hand.
When we asked what those symbols meant, Rabbi David Kaduri said they
were “signs of the angel.” Pressed
further about the meaning of the “signs of the angel,” he said he had no idea. Rabbi David Kaduri went on to explain
that only his father had had a spiritual relationship with God and had met the
Messiah in his dreams …
5/. Λοιπά πληροφοριακά στοιχεία για τον Ραββίνο Yitzchak Kaduri (Other information about the Man to Whom Messiah Revealed His Name,The Yahrzeit of Rabbi Yitzchak Kaduri)1
A meeting
between Prime Minister Benjamin Netanyahu and Rabbi Yitzhak Kaduri held at the
prime minister’s Jerusalem office
Rabbi Yitzchak Kaduri
(born in 1898 in Baghdad) was a Sephardic Orthodox rabbi and Jewish mystic. As a Torah prodigy, Kaduri began his studies in Jewish mysticism while
still in his teens. His studies were conducted under the famed Sephardic rabbi,
Yosef Chaim of Baghdad, the Ben Ish Chai.
Having moved
to Israel in 1922, Kaduri’s life was characterized by poverty as well as
privacy and secrecy. Although Kaduri wrote several works, he never sought their
publication and limited their dissemination only to students of Jewish
mysticism.
Probably the
most well known event in the life of Rabbi Kaduri occurred toward the end of
his life, which resulted in an encounter with the Messiah. A brief description
of the events surrounding this occurrence will suffice.
In a meeting in 1990 with Rabbi Menachem Mendel Schneerson, the Rebbe of Lubavitch, many words of blessing were spoken to Kaduri2
Among the
words spoken by the Lubavitcher Rebbe was the blessing that Kaduri would not
pass from this world until he met the Messiah. This came to pass in a mystical
vision on 9 Cheshvan, 5764 (4 November, 2003), when Kaduri spoke with the
Messiah. During this encounter, the Messiah revealed his name to Kaduri.
Kaduri later noted to his disciples that the revealed name of the Messiah was
hidden among his writings.
Kaduri’s
disciples came across a note written by Kaduri in which was encrypted the name
of the Messiah. This note contained instructions saying that it was not to be
opened until a year after Kaduri’s passing. After a year passed, Kaduri’s
disciples opened the note and discovered the name that the Messiah had revealed
to Kaduri: Yehoshua (the Hebrew form of the Aramaic Yeshua). Here is an English
translation of the note done by an Orthodox Rabbi:
Regarding
the acronym of Messiah. The masses will themselves arise and verify that his
words and his teachings can stand. With my signature in the Month of Mercy
(Elul - Edit.) 5765, Yitzchak Kaduri.
The initial
Hebrew letters of the phrase “The masses will themselves arise and verify that
his words and his teachings can stand” spell out Yehoshua. Although
some deemed the note a forgery, others stated that it was indeed written by
Kaduri. Most of the controversy surrounding the note revolved around the
revealed name—that of the Master Yeshua.
Rabbi Yitzchak Kaduri passed on 29 Tevet 5766 (26 January, 2006) at the age of 108. His funeral procession was one of the largest in attendance in the modern history of Israel. His yahrzeit (the anniversary of his death) this year begins on the evening of January 26th.
α.
Μετά τον
έλεγχο της υποκρισίας των Γραμματέων και Φαρισαίων στο ναό των Ιεροσολύμων με
τα «Ουαί», «Ουαί», και τον χαρακτηρισμόν τους «ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν», ο Ιησούς έκανε την πρώτη προφητεία για την καταστροφή
του ναού και την ερήμωση του τόπου.
«27 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς
καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν
μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας. 28
οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δέ μεστοὶ ἐστε
ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας. 29 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί,
ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, 30
καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν
ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. 31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε
τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. 32 καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν
πατέρων ὑμῶν. 33
ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν! πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης; 34 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς ὑμᾶς
προφήτας καὶ σοφοὺς καὶ γραμματεῖς, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀποκτενεῖτε καὶ σταυρώσετε, καὶ
ἐξ αὐτῶν μαστιγώσετε ἐν ταῖς συναγωγαῖς ὑμῶν καὶ διώξετε ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν, 35
ὅπως ἔλθῃ ἐφ’ ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον ἐκχυνόμενον ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος Ἄβελ
τοῦ δικαίου ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ
ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου. 36 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἥξει ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην.»
(ΜΑΤΘ: 23/23-36 ).
«37 Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς
ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον
ὄρνις ἐπισυνάγει τὰ νοσσία ἑαυτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε. 38
ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν
ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος. 39 λέγω γὰρ ὑμῖν, οὐ μή με ἴδητε ἀπ’
ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.» (ΜΑΤΘ:
23/37-39).
β. Στην συνέχεια πορευόμενος ο Ιησούς
από του ιερού, τον επλησίασαν οι μαθητές Του για να του δείξουν τα θαυμάσια
οικοδομήματα του ναού, προφανώς επειδή απόρησαν όταν τον άκουσαν να ομιλεί για
καταστροφή και ερήμωση του τόπου, άρα και αυτού τούτου του μεγαλοπρεπούς Ναού
των Ιεροσολύμων, και καθ’οδόν τούς είπε:
«…Οὐ βλέπετε
ταῦτα πάντα; ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον ὃς οὐ
καταλυθήσεται…». (ΜΑΤΘ:
24/2).
Όταν μάλιστα εκάθησε σε ψηλό σημείο του όρους, οι
μαθητές Του απορήσαντες ή θορυβηθέντες από τα λεχθέντα υπό υου Ιησού, Τον
πλησίασαν κατ’ ιδίαν και του είπαν:
«Πες μας,
πότε θα γίνουν όλα αυτά, και ποιο είναι το σημάδι που θα προαναγγείλει την Δευτέρα
Παρουσία Σου και την συντέλεια του κόσμου;».
Και
αποκριθείς ο Ιησούς τους είπεν:
«Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. 5 πολλοὶ γὰρ
ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς
πλανήσουσι. 6
μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε, μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ’ οὔπω ἐστὶ τὸ
τέλος.37 ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν,
καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους· 8 πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων. 9
τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλῖψιν καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι
ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου. 10 καὶ τότε σκανδαλισθήσονται
πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους. 11
...καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ
πλανήσουσι πολλούς,4 12
καὶ διὰ τὸ
πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν. 13 ὁ δὲ
ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται. 14 καὶ κηρυχθήσεται
τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσιν τοῖς
ἔθνεσι, καὶ τότε
ἥξει τὸ τέλος.» (ΜΑΤΘ: 24/4- 14)
γ. Η Αρχή και το τέλος του Κόσμου
1/. Ο Ιησούς απαντώντας και στο
αγωνιώδες ερώτημα των μαθητών του πότε θα έλθει το τέλος του κόσμου, είπεν ότι
η αρχή του τέλους θα γίνει με την εμφάνιση του «βδελύγματος της
Ερημώσεως»/Αντιχρίστου και μερικών άλλων συγκλονιστικών «σημείων» και θα
ολοκληρωθεί με την Δευτέρα Παρουσία Του:
«15 Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν διὰ Δανιὴλ
τοῦ προφήτου ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ - ὁ ἀναγινώσκων νοείτω - 16
τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν ἐπὶ τὰ ὄρη, 17 ὁ ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ
καταβαινέτω ἆραι τὰ ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ, 18 καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ μὴ
ἐπιστρεψάτω ὀπίσω ἆραι τὰ ἱμάτια αὐτοῦ. 19 οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς
θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις. 20 προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ
γένηται ἡ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ. 21 ἔσται γὰρ
τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ’ ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ’ οὐ μὴ
γένηται. 22 καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι,
οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι.
23 τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστός ἤ ὧδε, μὴ πιστεύσητε·»
(ΜΑΤΘ:
24/4- 23).
Με άλλα λόγια, «Θέλετε να δείτε πώς θα είναι το
Τέλος;», τους επεξηγεί ο Χριστός: Ιδού το τέλος του αμέσου μέλλοντος (η
καταστροφή των Ιεροσολύμων), και πάρετε,
και μια αμυδράν εικόνα περί του μεγάλου και οριστικού Τέλους (με την
Δευτέρα Παρουσία Του).
«Νά ποια είναι
τα σημεία, που επισημαίνουν το τέλος της Ιερουσαλήμ: Όταν θα δείτε να
στήνεται στο ιερό (ο Ναός και τα περίχωρα αυτού) «το βδέλυγμα της ερημώσεως» [το βέβηλο σίχαμα που προκαλεί την ερήμωση: είτε οι
Ζηλωτές και ξιφοφόροι (Σικάριοι) -που ξεσήκωσαν σε επανάσταση τον λαό,
κατέλαβαν τον Ναό το 66 μ.Χ. και προέβησαν σε δολοφονίες και κακουργήματα, είτε
ο ανδριάντας του Τίτου που έστησε στα άδυτα του Ναού, είτε καλύτερα τα ρωμαϊκά
στρατεύματα με τα ειδωλολατρικά τους εμβλήματα -που οδήγησαν στην ερήμωση και
ίσταντο, λίγο πριν από τις πράξεις ολοτελούς καταστροφής, στο όρος των Ελαιών,
απ’ όπου και ο Χριστός προφητεύει και προειδοποιεί], όσα προφήτευσε ο Θεός μέσω
του Δανιήλ, τότε, [-ο αναγνώστης ας
καταλάβει- («ὁ ἀναγινώσκων νοείτω», προσθήκη του
Ματθαίου, που θέλησε να προειδοποιήσει ότι το ανίερο σημείο ήδη βρισκόταν στον
άγιο τόπο)], αλλά
και θα στηθεί στους εσχατολογικούς χρόνους, με την εμφάνιση του Αντιχρίστου ..
2/. Η προφητεία του Κυρίου για τους
ακολουθούντας ιστορικούς χρόνους (Καταστροφή του Ναού και των Ιεροσολύνων), εφηρμόσθη
ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ με την παραβολήν της συκής. Η έννοια της «γενιάς» έχει για τον Ιησού
σύγχρονη εφαρμογή, ομιλεί δηλαδή περί των ανθρώπων των χρόνων Του. Παραβάλλετε
τα λόγια Του: «Θα πέσει πάνω σας η ευθύνη για όλο το δίκαιο αίμα που χύνεται
στην γη… Σας βεβαιώνω πως όλα αυτά θα πέσουν πάνω ΣΤΗΝ ΤΩΡΙΝΗ ΓΕΝΙΑ (επί την
γενεάν ταύτην)» (ΜΑΤΘ: 23/35-36). Και αμέσως μετά ακολουθεί ο «θρήνος» του
Ιησού για την ερήμωση της Ιερουσαλήμ (ΜΑΤΘ: 23/37-39).
Όλα αυτά ειπώθηκαν περί το 30 με 31 μ.Χ. και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ έγινε το 70 μ.Χ. πριν παρέλθει μία γενεά
(υπολογιζομένη εις 50 έτη). Και τελειώνει η παράγραφος με τα λόγια του
Χριστού: «Ο ουρανός και η γη (όλος ο κόσμος) κάποτε θα εκλείψουν (φανερώνεται
ως Θεός), τα λόγια μου όμως (όλα όσα είπε) ποτέ»
«32Ἀπὸ
δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν. ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτῆς γένηται ἁπαλὸς
καὶ τὰ φύλλα ἐκφύῃ, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος· 33 οὕτω καὶ ὑμεῖς
ὅταν ἴδητε ταῦτα πάντα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις. 34
ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα ταῦτα γένηται. 35
ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ
λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι.» (ΜΑΤΘ: 24/32- 35).
Κατά Χρυσόστομον ιστορικώς, εννοούνται τα στρατόπεδα
των Ρωμαίων, προ της ισοπεδώσεως των Ιεροσολύμων από τους παγανιστές Ρωμαίους :
«ΔΟΚΕΙ ΜΟΙ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΛΕΓΕΙΝ»,(Ομιλία ΟΣΤ΄,15), όσοι βρεθούν στην Ιουδαία (στις πόλεις) να φύγουν στα βουνά (όπου παρέχονται πολλές σπηλιές προς απόκρυψη) και όποιος βρεθεί πάνω στο λιακωτό του σπιτιού, να φύγει δια της έξω κλίμακος ή δια των στεγών, χωρίς να κατέβει (αφού δεν προλαβαίνει) να πάρει τα πράγματα από το σπίτι του. Το ίδιο και όποιος βρεθεί στο χωράφι, να φύγει χωρίς να γυρίσει πίσω (αφού και οι εντός φεύγουν μακριά) να πάρει ακόμη και το πανωφόρι του (το πλέον απαραίτητο ιμάτιο, που ριχνόταν στους ώμους, χρησίμευε στις κακές καιρικές συνθήκες και ως σκέπασμα για τον ύπνο). Και αλλοίμονο στις γυναίκες που θα είναι έγκυες ή θα θηλάζουν εκείνο τον καιρό (αφού από την βραδύτητα του σώματος με δυσκολία θα μπορούν να μετακινηθούν, ή δεν θα εγκαταλείπουν από αγάπη τα παιδιά τους και μαζί με αυτά θα χαθούν).5
3/. Και όπως η αστραπή βγαίνει από ανατολάς και φαίνεται
αμέσως έως το αντίθετον σημείον (Δυσμάς),
έτσι θα γίνει και η Παρουσία του «Υιού του Ανθρώπου», θα γίνει ΑΜΕΣΩΣ αισθητή
παντού και από όλους. Αλλά για χάρη των εκλεκτών –όσων πίστεψαν ότι ο Ιησούς
ήταν ο προφητευμένος Μεσσίας, πριν την καταστροφή ή μετά, θα λιγοστέψει τις
ημέρες εκείνες» (Της Ελεύσεώς Του κατά την Δευτέρα Παρουσία Του).
«27 ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν,
οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· 28 ὅπου γὰρ
ἐὰν ᾖ τὸ πτῶμα, ἐκεῖ συναχθήσονται οἱ ἀετοί.29 Εὐθέως δὲ μετὰ τὴν
θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος
αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν
σαλευθήσονται. 30 καὶ τότε
φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ τότε κόψονται
πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν
νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς. 31 καὶ
ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνῆς μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσι
τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ’ ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν.»
(ΜΑΤΘ:
24/27- 31).
Και για να προλάβει κάποιους πολύ ανήσυχους που
πιθανώς να τον ρωτούσαν ακόμη και την χρονολογίαν των γεγονότων, απήντησε:
«22 καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ
ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι
ἐκεῖναι. 23 τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστός ἤ ὧδε, μὴ
πιστεύσητε·» (ΜΑΤΘ:
24/22- 23).
«Περὶ δὲ τῆς
ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μὴ ὁ
πατὴρ μου μόνος. 37 ὥσπερ δὲ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἡ
παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 38 ὥσπερ γὰρ
ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες
καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, 39 καὶ
οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται καὶ ἡ
παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 40 (ΜΑΤΘ: 24/36- 39).
Πάντα ταύτα
είπεν ο Κύριος πριν γίνουν, ώστε να μην μπορεί
να δικαιολογηθεί κανείς ότι δεν τα άκουσε, αλλά και για να οπλιστούν οι πιστοί με
την Αγιοπνευματική Πανοπλίαν, προς αντιμετώπιση των διαχρονικών αντιχρίστων και
του εσχατολογικού Αντιχρίστου .
δ.
Με αφορμή το συγκλονιστικό γεγονός, της καταστροφής του Ναού και των
Ιεροσολύμων, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος προσπαθώντας, στους λόγους του Δ’
καί Ζ’ «Κατά Ιουδαίων» (ΕΠΕ, τόμος 34), να πείσει
τους Εβραίους ότι, δεν έχουν δίκαιο που ΔΕΝ πιστεύουν στην διδασκαλία του
Χριστού και ότι πράγματι, Αυτός ήταν ο Μεσσίας τους, και Αυτόν προφήτευσαν οι
Προφήτες τους, τους λέγει τα εξής, σημαντικά και αφοπλιστικά επιχειρήματα:
«Πείτε
μου σας παρακαλώ, αφού θέλετε να εμμένετε στις πλάνες σας και να επιμένετε ότι
έχετε δίκαιο· Κάθε φορά που βαρυγκομούσατε στον Θεόν η παραβαίνατε τις εντολές
Του, ο Θεός δεν σας έστελνε κάποια δοκιμασία ή κάποια “τιμωρία”;
Όταν π.χ., παρακούσατε τον Μωϋσή στην έρημο
και γενικά γογγύζατε εναντίον του, αλλά και εναντίον του Θεού, σας έστειλε τα φίδια
που σας δάγκωναν και πεθαίνατε;
Σας περιπλάνησε για 40 χρόνια μέσα στην έρημο
και τελικά οι περισσότεροι από εσάς δεν αξιωθήκατε να δείτε την γη της
Επαγγελίας;
Όταν, επίσης, παραβήκατε τις εντολές Του σας
έστειλε αιχμάλωτους στην Βαβυλώνα, για 70 χρόνια; Όταν παραβήκατε την τάδε εντολή Του, δεν σας τιμώρησε με εκείνη
την τιμωρία; Όταν διαπράξατε εκείνη την αμαρτία, δεν σας έστειλε αυτή την
“τιμωρία”;
Πείτε μου λοιπόν τώρα, σας παρακαλώ.
Για ποιό λόγο, εδώ και τόσα πολλά χρόνια
(400, μέχρι τότε που ζούσε ο Χρυσόστομος) και για ποιά αιτία, και τι είναι αυτό
το τόσο μεγάλο και φοβερό αμάρτημα που διαπράξατε, ούτως ώστε ο Θεός να σας
τιμωρήσει με τόσο μεγάλη τιμωρία, ώστε να καταστραφεί ο Ναός σας, μη μπορώντας
πλέον να τελέσετε τις θυσίες και τις προσφορές σας, να υποφέρετε τόσες φοβερές
δοκιμασίες και στερήσεις σε βαθμό που οι μάνες να τρώνε ακόμα και τα παιδιά
τους (επί πολιορκίας του Ναού το 70 μ.Χ.), να πεθαίνουν από την πείνα και τις
κακουχίες χιλιάδες άνθρωποι (600.000
πτώματα πέταξαν μόνο έξω από τα τείχη της πόλεως κατά την περίοδο της
πολιορκίας, και συνολικά 1.100.000
πέθαναν και σκοτώθηκαν, όπως αναφέρει ο Ιώσηπος) και όσοι τελικά ζήσουν να
οδηγηθούν αιχμάλωτοι στην Ρώμη, στην Αίγυπτο, και σε όλα τα μέρη της γης, όπου
μέχρι και σήμερα είστε διασκορπισμένοι, κυνηγημένοι, κατατρεγμένοι, μη έχοντας
στον ήλιο μοίρα; (ΣΣ: σκεφθείτε
σήμερα, που έχουν περάσει 2.000 χρόνια, πόσο πιο μεγάλη βαρύτητα έχει το
συγκεκριμένο επιχείρημα του Αγίου Χρυσοστόμου).
Που
λοιπόν έχετε φταίξει; Σε τι έχετε αμαρτήσει;
Σε τι έχετε λυπήσει τον Θεόν σας για να σας
στερεί ακόμα και την θυσία και προσφορά σας σ’ Αυτόν, (είναι σαν να λένε για
μας τους Χριστιανούς ότι δεν μπορούμε να τελέσουμε Θεία Λειτουργία), να σας
τιμωρεί τόσο πολύ, τόσο σκληρά, αλλά και τόσο μακροπρόθεσμα, εάν όχι στο ότι, πράγματι
ο Ιησούς :
.Ήταν ο
αναμενόμενος Μεσσίας και Σωτήρας σας;
.Ήταν
αυτός που προφήτευσαν οι Πατέρες σας και περιμένατε με τόση αγωνία και που όταν
ήλθε εσείς τελικά όχι μόνον δεν τον δεχθήκατε, αλλά και τον σταυρώσατε;
Πείτε
μου, εάν δεν είναι αυτός ο λόγος και η αιτία που τιμωρείστε για τόσα πολλά
χρόνια, τότε ποιός είναι ο λόγος; πείτε μου· τι άλλο πιο φοβερό και ασύλληπτο
μπορεί να έχετε διαπράξει; πείτε μου·».
Βέβαια δεν υπήρξε απάντηση, γιατί
πράγματι αυτός ήταν ο λόγος που οι Εβραίοι διεσκορπίσθησαν σ’ όλα τα μήκη και
πλάτη της γης επί 2000 χρόνια και ενώ ήταν «ο Περιούσιος και εκλεκτός Λαός του
Θεού», «ότι
λαός άγιος ει Κυρίω τω Θεώ σου, και σε εξελέξατο Κύριος ο Θεός σου γενέσθαι σε
λαόν αυτώ περιούσιον από πάντων των εθνών των επί προσώπου της γης» (ΔΕΥΤΕΡ:14/2), κατήντησαν κυνηγημένοι
και «κατηραμένοι» · «το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών» (ΜΑΤΘ: 27/25), όπως οι
ίδιοι φώναζαν και ζητούσαν.
Αφού μετά από τόσες και τόσες προσπάθειες του
Κυρίου μας να τους μαζέψει κοντά Του, υπό τας πτέρυγάς Του, να τους ξυπνήσει
και να τους κάνει να καταλάβουν ότι Αυτός πράγματι είναι ο Μεσσίας τους και να
τον δεχθούν, αυτοί
ΔΕΝ θέλησαν, Τον αρνήθηκαν, και Τον απέρριψαν, τότε και ο Θεός, ο
οποίος σέβεται την ελευθερία και το αυτεξούσιο του ανθρώπου, τους
«εγκατέλειψε», τους άφησε μόνους τους, «ιδού αφίεται υμίν ο οίκος υμών έρημος» χωρίς
την παρουσία Του, χωρίς την προστασία Του. Και να τα αποτελέσματά τους...
«Ιερουσαλήμ
Ιερουσαλήμ... ποσάκις ηθέλησα επισυναγείν τα τέκνα σου ον τρόπον επισυνάγει
όρνις τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας, και ουκ ηθελήσατε. ιδού αφίετε υμίν, ο
οίκος υμών έρημος» (ΜΑΤΘ: 23/37-39.
ε. Ο Ιησούς Χριστός δηλώνει μ’ αυτόν τον
τρόπον, ότι θα έρθει τόσο φανερά κατά την Δευτέρα Παρουσία Του (ορατός παντού,
όχι άσημα και ταπεινά όπως στην πρώτη Του έλευση), όπως η αστραπή που βγαίνει
στην ανατολή και φαίνεται ως τη δύση (θα είναι ολόλαμπρος ο Μεσσίας και θα
εμφανιστεί όπως φωτίζει τον ορίζοντα η αστραπή και φαίνεται σ’ όλη την
οικουμένη). Στην Παρουσία Του θα μάθουν δηλαδή όλοι, διαμιάς, ποιος είναι
πράγματι ο ‘Υιός του ανθρώπου’».
«Αλλά και σε ΕΚΕΙΝΕΣ τις ημέρες» (των εσχάτων),
αποκαλύπτει ο Ιησούς, «ύστερα από την θλίψη ΕΚΕΙΝΗ» (ΜΑΡΚ:13/24: των
Ιεροσολύμων την θλίψη, που αποτελεί ΜΕΡΙΚΗ απεικόνιση του μεγάλου Τέλους, ενώ
τους γνωστοποιεί ότι δεν θα συμπέσουν) –μεταφέρεται
προφητικά τώρα ο Κύριος στις τελευταίες του κόσμου ημέρες, αφού και πάλι
όλο το νόημα, το κέντρο και η αλήθεια της ιστορίας είναι Εκείνος και η πίστη σ’
Αυτόν- «ο
ήλιος θα σκοτεινιάσει (δεν θα φαίνεται καν, μπροστά στο υπέρλαμπρο φως του
Δεσπότη των όλων) και η σελήνη (που αντλεί από τον ήλιο το φως της) θα πάψει
πια να φέγγει. Άστρα θα πέσουν από τον ουρανό (δεν θα χρειάζεται το φως του
φεγγαριού και των άστρων, αφού δεν θα υπάρχει πια νύχτα), και οι ουράνιες
(αγγελικές) δυνάμεις (που συνέχουν τον κόσμο) θα μείνουν έκπληκτες και θα
απορήσουν σφόδρα (ορώντες το άκτιστο λαμπρό φως του Χριστού). [Προφητικές
εκφράσεις, που επισημαίνουν τις μεγάλες συμπαντικές αλλαγές που θα συμβούν προς
το τέλος του κόσμου].
Τότε θα εμφανιστεί στον ουρανό το σημάδι του Υιού του Ανθρώπου (η απαστράπτουσα μεγαλειότητα του
Κυρίου, είτε ο Σταυρός Του), και θα θρηνήσουν όλες οι φυλές της γης (οι άπιστοι/αντίχριστοι).
Θα δουν τον Υιό του Ανθρώπου να έρχεται πάνω στα σύννεφα (εν σώματι και εν
νεφέλη, όπως ανελήφθη, ΠΡΑΞ:1,11/ΑΠΟΚ:14,14), με δύναμη (μετά μυριάδων αγγέλων
εις κρίσιν) και λαμπρότητα μεγάλη. Αυτός θα στείλει τους αγγέλους Του (διότι
είναι όντως Θεός), να σαλπίσουν δυνατά (ανασταίνοντας έτσι τους νεκρούς) και να
συνάξουν τους εκλεκτούς Του από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα (από τα πιο
μακρινά μέρη: ήτοι κανένας δεν θα χαθεί), από ένα άκρο του κόσμου ως το άλλο»
(και από όλη την ιστορία).
«Πάρτε μάθημα από την συκιά»,
διδάσκει ο Ιησούς (ίσως δίπλα τους υπήρχε κάποια συκιά, που χρησιμοποιήθηκε σαν
παράδειγμα και σύγκριση). «Όταν πια μαλακώσουν τα κλαδιά της και βγάλει φύλλα,
καταλαβαίνετε πως πλησιάζει το καλοκαίρι. Έτσι
κι εσείς. Όταν τα δείτε όλα αυτά τα σημεία, να καταλάβετε ότι πλησιάζει το
τέλος, ότι βρίσκεται πολύ κοντά (η κρίση του Θεού). Σας βεβαιώνω πως
όλα αυτά θα γίνουν (η άλωση και καταστροφή των Ιεροσολύμων) όσο ακόμη ζουν οι
άνθρωποι ετούτης της γενιάς (δηλαδή κάποιοι μαθητές Του, οι πιστοί και μικροί
σε ηλικία Ιουδαίοι που τον άκουγαν να κηρύττει κ.λπ.)
στ. Στην συνέχεια θα αναφερθεί και στην
παραβολή των 10 παρθένων, των πέντε συνετών και των πέντε ασύνετων του
κεφαλαίου 25, για να καταλήξει: «Να
είστε, λοιπόν, άγρυπνοι. Γιατί δεν γνωρίζετε ούτε την ημέρα ούτε την ώρα που θα
έρθει ο Υιός του Ανθρώπου». Πριν όμως από τα δύο τελευταία παραδείγματα, ο
Ιησούς επισημαίνει και τα εξής σημαντικά: «(Ενώ σας εξέθεσα τα προηγηθέντα της
καταστροφής των Ιεροσολύμων γεγονότα, αντιθέτως για το) ποια μέρα και ώρα θα
έρθει το τέλος (του κόσμου), κανένας δεν το γνωρίζει. Ούτε οι άγγελοι των ουρανών
(άρα ούτε οι άνθρωποι είναι ανάγκη να μάθουν), παρά μόνο ο Πατέρας μου».
Η ανθρώπινη
φύση του Ιησού δεν γνωρίζει την ώρα του Τέλους, αλλά γνωρίζει μόνο όσα η
Θεότητά Του τής αποκαλύπτει, μας διδάσκει ο Μέγας Αθανάσιος, ο Κύριλλος
Αλεξανδρείας και ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός:
«η σάρξ η προκόπτουσα ην εν αυτώ (τω Λόγω) και εξ
αυτού αύτη εσοφίζετο» (Κυρίλλου Αλεξανδρείας εις το Ιω. 8,38, Μigne 73,873/ -
εις το κατά Λουκά. Migne 72,508/ - M. Αθανασίου Λόγος κατά Αρειανών Γ΄,
παρ. 53, Migne 26,433).
«δια την της υποστάσεως ταυτότητα κατεπλούτησεν η του
Κυρίου ψυχή την των μελλόντων και αγνώστων γνώσιν» (Ιω. Δαμασκηνού, Έκδοσις
Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως, Γ΄ , 21, Migne 94,1084) .
«Ο Κύριος την περί του πάντων τέλους ώραν ως μεν Λόγος γινώσκει, ΩΣ ΔΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΓΝΟΕΙ» και «ουκ επαισχύνεται δια την σάρκαν την αγνοούσαν ειπείν: Ουκ οίδα» (Μ. Αθανασίου Κατά Αρειανών Γ΄ παρ. 43, 46, Migne 26,413 και 421)6
Γι’ αυτό κι’εμείς οι ενσυνείδητοι και τεθεμελιωμένοι
κατά την Ορθόδοξη Πίστη Χριστιανοί, που δεν γνωρίζουμε την ώρα του θανάτου μας,
ούτε και την ώρα της τελικής κρίσεως, πρέπει να ετοιμαζόμαστε διαρκώς (πάντοτε
εν αρετή ευρισκόμενοι σε διαρκή επαγρύπνηση), διότι «Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ»,
προκειμένου να κρίνει τους πάντες, να αποδώσει την πραγματική ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, να ΔΙΑΛΥΣΕΙ το ΣΥΣΤΗΜΑ και
να ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ
από προσώπου γης, παν ό,τι το συνθέτει, το υπηρετεί ή το θυμίζει!!!
Συνεχίζεται
1 https://ffoz.org›discover›yahrzeit›the-man-to-who...By Toby Janicki, Jan 26, 2017.
2 Περί του Menachem Mendel Schneerson, γνωστού σε πολλούς ως ο Lubavitcher Rebbe ή απλώς Rebbe, βλέπε σχετικώς στο 3ον Μέρος (22 Μαϊου 2021) .
3 «Προσέξτε να μην ταραχτείτε, διότι πρέπει όλα αυτά να
γίνουν (είναι μέσα στο σχέδιο του Θεού που οι άνθρωποι δεν το γνωρίζουν), αλλά
δεν ήλθε ακόμη το τέλος» (ΣΣ: Ούτε της
Ιερουσαλήμ, ούτε του κόσμου, του οποίου την τελική καταστροφή προεικονίζει η
πλήρης ερήμωση της Ιερουσαλήμ). «Διότι θα ξεσηκωθεί πρώτα το ένα έθνος
εναντίον του άλλου και το ένα βασίλειο εναντίον του άλλου». [Οι Ιώσηπος και
Φίλων, μας πληροφορούν ότι ταραχές είχαν ξεσπάσει στην Αλεξάνδρεια, εσφάγησαν 50.000 Ιουδαίοι στην Σελεύκεια, και
παρόμοια στάση καταγράφτηκε στην Ιόππη]. «Και θα συμβούν πρώτα πείνες και
επιδημίες και σεισμοί κατά τόπους» [Λιμός που συνέβη στην Ιουδαία, επί Καίσαρος
Κλαυδίου, για αρκετά χρόνια έπληξε και τις γειτονικές πόλεις, πανδημία
σημειώθηκε επί Καλιγούλα και ερήμωσε την Βαβυλώνα, αλλά και επί Τάκιτου
μολυσματική νόσος έπληξε την Ιταλία το 66 μ.Χ. Ο ιστορικός Τάκιτος αναφέρει
επίσης σεισμό επί Κλαυδίου, ισχυρότατο επί Νέρωνος στην Μ. Ασία, αλλά και η
καταστροφή της Πομπηΐας έγινε ως γνωστόν από φυσική έκρηξη (περί το 79 μ.Χ.)].
«Όλα αυτά
δεν είναι παρά (μόνο) η αρχή πόνων (και της γέννας: για τον καινούριο κόσμο που
ανατέλλει) και δεινών βιαιότατων που θα επακολουθήσουν».
4 Πράγματι αυτά που εξήγγειλε ο Χριστός
πραγματοποιήθηκαν. Ιστορικές πληροφορίες αναφέρουν για μεσσιανικούς ήρωες της
εποχής και για εθνικιστές θρησκευόμενους, που οδήγησαν ακόμη και σε εκτεταμένες
σφαγές των οπαδών τους από τους Ρωμαίους (ο Ιώσηπος αναφέρει Αιγύπτιο ψευτοπροφήτη
που οδήγησε σε σφαγή από τους Ρωμαίους 30.000 οπαδούς του). Είναι γνωστά τα
εθνικο-μεσσιανικά κινήματα του Ιούδα του Γαυλωνίτη και των παιδιών του, του
Θευδά, του μάγου και προ-γνωστικού θαυματοποιού στη Σαμάρεια Σίμωνα, του
ψευτομεσσία Δοσίθεου, του «θείου απεσταλμένου» και στην Αντιόχεια δράσαντος
Μένανδρου, του Μπαρ-Κόχμπα, “μεσσία των Ιουδαίων”, και άλλων, που
αποπροσανατόλισαν και παρέσυραν πολλούς].
5 Ιστορικώς μάς πληροφορεί ο Ιώσηπος ότι όλα αυτά
πραγματοποιήθηκαν επί καταστροφής της Ιερουσαλήμ από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα
Τίτο (70 μ.Χ.), γιατί οι Ιουδαίοι είχαν επαναστατήσει κατά της Ρωμαϊκής Αρχής.
Όρισε μάλιστα το έργο της καταστροφής να συντελεστεί από 10 λεγεώνες ώστε,
περατωθείσης της εκμηδενίσεως των πάντων, δεν φαινόταν αν είχε ποτέ κατοικηθεί
η πόλις (Ιωσήπου: Ιουδαϊκός Πόλεμος VII 1,1). Εξελίχθηκε δε τόσο μεγάλη
τραγωδία στην 7μηνη πολιορκία της Αγίας Πόλης, ώστε οι ζωντανοί έτρωγαν τους
νεκρούς για να επιβιώσουν και, επί 7
χρόνια, οι λαοί έπαιρναν χώμα από την Παλαιστίνη, αφού ήταν λίπασμα από το αίμα
εκατοντάδων χιλιάδων σταυρωμένων Ιουδαίων.
6 Δογματική Τρεμπέλα, τόμος β΄, σελ.
130 και 131).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου