ΑΙΓΑΙΟΝ: ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ

(AEGEAN:THE HELLENIC ARCHIPELAGO)

ΜΕΡΟΣ 14^ο

  11. Ο ΕΝΑΕΡΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

  α. Γενικά    

(1)   Στην σύμβαση των Παρισίων (13-10-1913) καθορίζεται ότι κάθε χώρα έχει την πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία του υπεράνω του εδάφους της ατμοσφαιρικού χώρου.

(2) Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο [άρθρα 1 και 2 της Συμβάσεως του Σικάγου του 1944 (7-4-1947) για την Πολιτική Αεροπορία], ο Εθνικός Εναέριος Χώρος (ΕΕΧ) ενός κράτους είναι ο εναέριος χώρος που εκτείνεται πάνω από το χερσαίο έδαφός του και τα χωρικά του ύδατα (αιγιαλίτιδα ζώνη). Η Ελλάδα από το 1931 (με το Π.Δ. της 6/18 Σεπτεμβρίου 1931) έχει καθορίσει αιγιαλίτιδα ζώνη εύρους 10 ν.μ. Το σχετικό Π.Δ. εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα με ρητή πρόβλεψη του άρθρου 191 παρ.2 του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου [Ν. 1815/1988 (ΦΕΚ Α΄ 250)].

(3) Η κυριαρχία λοιπόν της Ελλάδας στον αέρα, ασκείται εντός 10 ν.μ. από τις ακτές της (δυνάμει του Διατάγματος της 6ης Σεπτεμβρίου 1931, σε συνδυασμό με τους νόμους 5017/1931, 230/1936 και 1815/1988). Η Ελλάδα, ως κυρίαρχο κράτος, επέλεξε, εντός του εύρους των 10 ν.μ. των χωρικών της υδάτων που όρισε το 1931, να ασκεί κυριαρχία στον αέρα μέχρι το όριο αυτό, ενώ στην θάλασσα να ασκεί κυριαρχία μέχρι τα 6 ν.μ. (Ν. 230/1936 και Ν.Δ. 187/1973).

(4) Για την ασφάλεια της εναέριας κυκλοφορίας, οι περιοχές της γης έχουν χωρισθεί σε τομείς FIR (Flying Information Region). Το FIR Αθηνών καθορίσθηκε στις συσκέψεις της Διεθνούς Οργάνωσης Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO - International Civil Aviation Organization) κατά τα έτη 1952 και 1958, να καλύπτει τον εναέριο χώρο από το Ιόνιο Πέλαγος μέχρι την νοητή γραμμή η οποία αρχίζει από τον Έβρο π. και εκτείνεται μεταξύ των νήσων του Αιγαίου και της Μικράς Ασίας και καταλήγει στις γεωγραφικές συντεταγμένες 3605D και 3000Α.

Τα πολιτικά α/φ απολαμβάνουν την ελευθερία του εναέριου δικτύου. Σε περίπτωση πολέμου τα κράτη αποκτούν πλήρη εξουσία επί του εναέριου χώρου.

(5) Μέχρι το 1975 και για 44 συνεχή έτη, η Τουρκία αναγνώριζε και σεβόταν την ρύθμιση αυτή των 10 ν.μ. Από το 1975 μέχρι σήμερα, όμως, αμφισβητεί τον πέρα από τα 6 μίλια εναέριο χώρο της Ελλάδος, δηλαδή θεωρεί ότι τα 4 μίλια από τα 6 ως τα 10 είναι διεθνής εναέριος χώρος.

Για να στηρίξει τους ισχυρισμούς της η Τουρκία στέλνει τακτικά μαχητικά αεροσκάφη στην μεταξύ 6 και 10 ν.μ. περιοχή του ΕΕΧ. Έχουμε τότε αυτό που ονομάζουμε παραβίαση του εθνικού εναέριου χώρου. Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία βλέποντας την χαλαρή αντίδραση της Ελλάδος και προφανώς με τις «ευλογίες» του ΝΑΤΟ1, προχώρησε αρκετά βήματα (χιλιόμετρα) παραπέρα,  παραβιάζοντας καθημερινώς τον ΕΕΧ σε όλες τις περιοχές του Αιγαίου, φθάνοντας αρκετές φορές μέχρι τα παρακείμενα του ηπειρωτικού χώρου Ελληνικά νησιά (Εύβοια, Ύδρα, κ.α.). Όπως είναι φανερό η Ελλάδα δεν έχει άλλη λύση από το να απαντά σε κάθε τέτοια παραβίαση του ΕΕΧ, με αναχαίτιση των τουρκικών αεροσκαφών από δικά μας. Οποιαδήποτε άλλη ενέργεια θα σήμαινε και αποδοχή των τουρκικών διεκδικήσεων. Πέραν όμως, από το τεράστιο κόστος, οι αναχαιτήσεις αυτές εγκυμονούν πολλούς κινδύνους.

β. Ιστορικό των Τουρκικών επιδιώξεων για τον έλεγχο του Εναέριου Χώρου του Α.Π.

(1) Ταυτοχρόνως με την εισβολή στην Κύπρο, οι Τούρκοι αιφνιδιαστικώς, μονομερώς και αυθαιρέτως κήρυξαν το Αιγαίον Πέλαγος απαγορευμένη ζώνη στην αεροναυτιλία, επικαλούμενοι λόγους ασφαλείας. Στην συνέχεια 17 ημέρες μετά την εισβολή και 14 ημέρες μετά την μεταπολίτευση, η Τουρκική κυβέρνηση εξέδωσε την «διεθνή αναγγελία  714» γνωστή σαν «NOTAM 714»2 σε μια προσπάθεια να υπαγάγει στον έλεγχο του FIR Κωνσταντινουπόλεως μια έκταση στην οποία ξεκινώντας από Βορρά προς Νότο, περιλαμβάνονται τα Ελληνικά νησιά Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος Άγιος Ευστράτιος, Ψαρά, Αντίψαρα, Χίος, Ικαρία και Δωδεκάνησα (Ανατολικά του στενού Ρόδου - Καρπάθου). Περιοχή που αντιστοιχούσε με το μισό σχεδόν του εναερίου χώρου του Αιγαίου.

  

(a)  Χάρτης του Αιγαίου με τα όρια του FIR Αθηνών (μαύρη γραμμή) και τα αυθαίρετα όρια (κόκκινη γραμμή) που χάραξαν οι Τούρκοι με την ΝΟΤΑΜ 714 της 6ης Αυγούστου 1974, η οποία διχοτομούσε το Αιγαίο, όχι σε δύο, αλλά σε τρείς τομείς ευθύνης. Κάθε αεροσκάφος που ήθελε να πετάξει προς κάποιο νησί του ανατολικού Αιγαίου, θα έπρεπε, κατά τους Τούρκους, να υποβάλλει σχέδια πτήσεως όχι μόνο στο Κέντρο Ελέγχου Περιοχής Αθήνας, αλλά και στο αντίστοιχο της Κωνσταντινουπόλεως ή της Σμύρνης, ανάλογα με το νησί προς το οποίο κατευθυνόταν. Πηγή: Αμυντικά Θέματα, τεύχος 100 (237), Ιούνιος 2006, σελ.16.

(2)  Η Ελλάς σε αντίδραση και ενεργώντας προληπτικά μήπως καθιερωθεί de facto το καθεστώς που θέλησαν να επιβάλουν οι Τούρκοι, χαρακτήρισε όλο το Αιγαίο επικίνδυνη περιοχή με την NOTAM 1157 της 14-8-1974.

(3) Σαν αποτέλεσμα των δύο NOTAMs ήταν να σταματήσουν οι διεθνείς αεροπορικές πτήσεις πάνω από το Αιγαίον. Έτσι οι πτήσεις προς την Κωνσταντινούπολη από την Δύση γίνονταν μέσω Βουλγαρίας από Βορρά και μέσω του FIR Μάλτας και Κύπρου από Νότο.

(4)  Το κλείσιμο των αεροδρομίων του Αιγαίου προκάλεσε την κινητοποίηση πολλών κρατών και των διεθνών Οργανισμών (ICAO, ΙATA), με σκοπό να ξαναγίνουν δυνατές οι πτήσεις πάνω από το Αιγαίον.

(5)  Η πρώτη μεσολαβητική προσπάθεια του ICAO ναυάγησε. Στις αρχές του 1975 σημειώνεται πλήθος παραβιάσεων του Εθνικού Ελληνικού εναερίου χώρου από Τουρκικά α/φ. Στα μέσα Απριλίου 1975, εκδηλώνεται νέα μεσολαβητική προσπάθεια του ICAO η οποία και αυτή απέτυχε, λόγω εμμονής της Τουρκίας στις απόψεις της.

(6)  Στις 31-5-1975, στις Βρυξέλλες, γίνεται η πρώτη συνάντηση κορυφής μεταξύ των πρωθυπουργών Ελλάδος και Τουρκίας (Καραμανλής - Ντεμιρέλ) όπου και αποφασίσθηκε να αρχίσουν σχετικές συνομιλίες σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων.

(7)  Από 5-6-1975 μέχρι 22-1-1976 έχουμε τέσσερις γύρους συνομιλιών με επικεφαλής τους πρέσβεις Διονύσιο Καραγιάννη και Yuksel Sulemez, στην Άγκυρα, Αθήνα, Κωνσταντινούπολη και Άγκυρα αντίστοιχα. Οι συναντήσεις αυτές δεν οδήγησαν πουθενά λόγω της Τουρκικής αδιαλλαξίας.

(8) Από τις 2 μέχρι τις 20 ΝΟΕ 1976 συναντώνται στο Παρίσι οι πρέσβεις Δ. Καραγιάννης και S. Korkut. Το μόνο επίτευγμα της συναντήσεως αυτής είναι η αποκατάσταση της λειτουργίας του τηλεφωνικού κυκλώματος Λάρισας - Εσκή Σεχήρ που συνέδεε τους Διοικητές της 28^ης ΤΑΔ (Τακτικής Αεροπορικής Δυνάμεως) και της 1^ης TAF (Tactical Air Force).

(9) Η συνέχεια δίνεται στο Montreux στις 10-11 Μαρτίου 1977 με την συνάντηση Καραμανλή - Ετσεβίτ. Στην συνάντηση αποφασίζεται να συνεχισθεί ο διάλογος σε πολιτικό επίπεδο. Πριν αρχίσει ο διάλογος προκύπτει ένα νέο σημαντικό στοιχείο. Η Άγκυρα αναλαμβάνοντας τον εναέριο τομέα του Στρατηγείου της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη (1-7-1978), δηλαδή 6 ATAF (6η Τακτική Συμμαχική Αεροπορική Δύναμη):

(α) Θέλησε να ασκήσει και τον επιχειρησιακό έλεγχο που είχε το Στρατηγείο πριν την αποχώρηση της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ (Αυγ. 1974).

(β) Επεδίωξε να αναλάβει μαζί με την διοίκηση του 6 ATAF και τον εναέριο επιχειρησιακό έλεγχο ολόκληρου του Αιγαίου, ώστε να δημιουργήσει de facto κατάσταση σχετίζοντάς την με την «Ειδική σχέση» που ήθελε να συνάψει η χώρα μας με το ΝΑΤΟ.

  (10) Η έντονη αντίδραση της Ελλάδος σε διμερές και διεθνές επίπεδο, προκάλεσε την αναδίπλωση της Τουρκίας. Οι συνομιλίες σε πολιτικό επίπεδο επαναλαμβάνονται χωρίς αποτέλεσμα.

    (11)  Στις 19 Δεκ. 1979 το Διεθνές Δικαστήριο αρνείται να διαιτητεύσει στην διαμάχη του Αιγαίου θεωρώντας την σαν ζήτημα που αφορά μόνο τις δύο χώρες

     (12)  Οι επί του θέματος διαπραγματεύσεις κατέληγαν σε αδιέξοδο, όταν στις 22-2-80 η Τουρκία αιφνιδιαστικά (;) ήρε την ΝΟΤΑΜ 714 και η Ελλάς την ΝΟΤΑΜ 1157 και το καθεστώς αεροπλοΐας στο Αιγαίον, επανήλθε στην πρότερα κατάσταση.

Δηλαδή έγινε ό,τι ακριβώς συνέβη 16 χρόνια αργότερα με τα τραγικά γεγονότα των Ιμίων (1996), με την ταυτόχρονη αποχώρηση Ελλήνων και Τούρκων στρατιωτών από τις νησίδες Ίμια, με την διαφορά πως η τότε κατάπτυστη Ελλαδική κυβέρνηση, υπακούοντας στο υπερατλαντικό αφεντικό της, κατά την αποχώρηση των Ελλήνων στρατιωτών από τα Ίμια, υπέστειλε προδοτικώς την Ελληνική σημαία και ουσιαστικώς απεδέχθη ότι τα Ελληνικά Ίμια αποτελούν «γκρίζα Ζώνη»3.

γ.    Οι Τουρκικές Θέσεις

  (1) Οι Ε/Τ «διαφορές» για τον εναέριο χώρο συνοψίζονται στα εξής:

      (α) Στον Εθνικό Εναέριο χώρο του Αιγαίου.

      (β) Στον έλεγχο που ασκείται στον εναέριο χώρο του Αιγαίου.

     (γ) Στις αμυντικές ζώνες Ευθύνης και Επιχειρησιακού Ελέγχου του Εναέριου χώρου του Αιγαίου.

  (2) Η Τουρκία αξιώνει τον επανακαθορισμό των τριών ισχυόντων καθεστώτων. Συγκεκριμένα:

   (α) Η Τουρκία αμφισβητεί και παραβιάζει τον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδας από τα 6 έως τα 10 ν.μ. με το επιχείρημα ότι δεν ταυτίζονται τα όρια της κυριαρχίας της στον αέρα και στη θάλασσα.

Η Τουρκία όμως, παραβιάζει συνεχώς τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο και κάτω από 6 ν.μ. με στρατιωτικά αεροσκάφη, συχνότατα οπλισμένα, τα οποία πραγματοποιούν προκλητικές πτήσεις εντός του ελληνικού εναερίου χώρου, συμπεριλαμβανομένων και πτήσεων σε χαμηλό ύψος ακόμα και υπεράνω κατοικημένων νησιών.

  (β) Ζητάει τον περιορισμό του Εθνικού Ελληνικού εναέριου χώρου από τα 10 ν.μ. στα 6 ν.μ., προφασιζόμενη λόγους ασφαλείας.

  (γ) Δεν αναγνωρίζει από τον Αύγουστο του 1974 το δικαίωμα της Ελλάδος να απαιτεί την υποβολή σχεδίων πτήσεως από τα στρατιωτικά α/φ που εισέρχονται στο  FΙR Αθηνών όπως αυτά έχουν καθορισθεί από τον ICAO.           

    (δ) Απαιτεί να αναλαμβάνει τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.

   (ε) Ζητάει τον καθορισμό ενός μόνιμου χώρου διεξαγωγής στρατιωτικών γυμνασίων στον διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου, που βρίσκεται μέσα στο FIR Αθηνών.

  (στ) Αμφισβητεί ακόμη και τους διεθνώς καθοριζομένους  αεροδιαδρόμους στο Αιγαίο.

  (ζ) Ζητάει τον περιορισμό και ορισμένες άλλες ρυθμίσεις της τερματικής περιοχής του Α/Δ Λήμνου καθώς και την κατάργηση ορισμένων αεροδιαδρόμων που βρίσκονται μέσα στο FIR Αθηνών. Ειδικώτερα για την Λήμνο απαιτεί να μην υπάρχει στο αεροδρόμιο της το ραδιοβοήθημα (Tactical Navigation).

 (η) Ζητάει την κατάργηση του αεροδιαδρόμου που συνδέει τα νησιά μεταξύ τους και με την Καβάλα.

  (θ) Ζητάει να συνδεθούν όλα τα ραντάρ της Ανατολικής Ελλάδος με τα κέντρα λήψεως της Δυτικής Τουρκίας.

  (ι) Τέλος ισχυρίζεται ότι πρέπει να καθορισθεί μία νέα διαδικασία ανταλλαγής πληροφοριών που θα αποσκοπεί στην «αμοιβαία ασφάλεια».

(3) Ένα ακόμη βήμα κλιμακώσεως των τουρκικών διεκδικήσεων θεωρείται και η συνεχιζόμενη έκδοση τουρκικών ΝΟΤΑΜ. Σε μία από αυτές( 24 Οκτ. 2001), ζητούσε, άκουσον! άκουσον! την υποβολή σχεδίων πτήσεως στις τουρκικές αρχές της Κωνσταντινουπόλεως από κάθε πολιτικό αεροσκάφος που κινείται από Αθήνα και Χίο προς Ρόδο και Κύπρο!!!.

Διακρίνονται οι δύο αεροδιάδρομοι (κόκκινοι) από Χίο προς Ρόδο, G-18, και από Αθήνα προς Ρόδο, R-19, που η Τουρκία ζητάει τα σχέδια πτήσεων!

  Η έκδοση Τουρκικών ΝΟΤΑΜ αποτελεί ένα ακόμα βήμα αμφισβητήσεως του υφισταμένου καθεστώτος στο Αιγαίο Πέλαγος, που αντικειμενικά εντάσσεται σε μια διαδικασία κλιμακώσεως των τουρκικών προκλήσεων και διεκδικήσεων, οι οποίες τελευταία έχουν αναζωπυρωθεί4.   

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, βρέθηκαν σε νέα ένταση, με την Άγκυρα όταν οι Τούρκοι εξέδωσαν νέα NOTAM Α0889/15, τον Μάρτιο 2015, με την οποία δέσμευαν για 10 μήνες (έως το τέλος του έτους), μεγάλη περιοχή του Αιγαίου, που εκτείνεται από την Σκύρο έως την Λήμνο για ασκήσεις, «κόβοντας» το Αιγαίον στα δύο και παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

Ο σχεδιασμός αφορούσε στην χρήση των συγκεκριμένων περιοχών ως πεδίο βολής, αλλά πρόκειται για πρωτοφανές περιστατικό ακόμη και για την γνωστή τουρκική προκλητικότητα, καθώς όπως επισημαίνουν πηγές του Ελληνικού ΥΠΕΞ, πρόκειται για καθολική αναβάθμιση της τουρκικής επιθετικότητας.

Από την πλευρά της, η προηγούμενη κυβέρνηση, προέβη σε εντονότατα διαβήματα στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τον ICAO και τον ΟΗΕ. Παραλλήλως επιδόθηκε η απορριπτική απάντηση και στην Άγκυρα και μάλιστα σε υψηλούς τόνους, όπως ανέφεραν διπλωματικές πηγές.

Τελικώς η Τουρκία απλά απέσυρε την ΝΟΤΑΜ αυτή, δεν την ακύρωσε ούτε την ματαίωσε, διότι θα έπρεπε να εκδώσει νέα ΝΟΤΑΜ προκειμένου να ενημερώσει τη διεθνή κοινότητα ότι η ΝΟΤΑΜ Α0889/15 ακυρώνεται.

Ματαίωσε την αεροναυτική άσκηση με πυρά ανατολικά της Σκύρου, που είχε προγραμματίσει να εκτελέσει από τις 2 Μαρτίου μέχρι και 31 Δεκέμβρη 2015 με την αναγγελία (NOTAM) Α0889/15.

Ωστόσο, η Ελλαδική κυβέρνηση, που χειροκρότησε την περίεργη απόσυρση της τουρκικής ΝΟΤΑΜ Α0889/15, ακολουθώντας την πολιτική των προκατόχων της, απέκρυψε από τους Ελληνες ότι η Τουρκία σήμερα εκτελεί ασκήσεις στο Αιγαίο εντός του FIR Αθηνών σε οκτώ (!!) περιοχές, αρπάζοντας πολιτικά και στρατιωτικά μέρος της ελληνικής κυριαρχίας. Οι έξι από αυτές απεικονίζονται καθαρότατα στο χάρτη.

 

Παρατηρώντας τις πέντε περιοχές μαζί με αυτήν της Λήμνου, την οποία παρουσιάζουμε ευθύς αμέσως, φαίνεται ξεκάθαρα ότι αυτές οριοθετούν την διχοτόμηση του Αιγαίου για έρευνα και διάσωση, με τα δυτικά όριά τους στον 25ο μεσημβρινό, όπως ακριβώς καθορίστηκε από την τουρκική κυβέρνηση με τον νόμο 24611/2001, με τον οποίο διχοτομούσε το Αιγαίο, χωρίς, και τότε όπως και τώρα, καμία ελληνική αντίδραση.5           

Η συμπεριφορά αυτή της Τουρκίας, πέραν της κατάφωρης παραβιάσεως της ελληνικής κυριαρχίας και του ως εκ τούτου ενδεχομένου προκλήσεως θερμού επεισοδίου, δημιουργεί σοβαρώτατους κινδύνους και για την πολιτική αεροπορία.

δ.    Οι Ελληνικές Θέσεις.

(1)   Η Ελλάδα:

       (α) ΑΡΝΕΙΤΑΙ τον περιορισμό του Ελληνικού Εθνικού Εναέριου χώρου από 10 ν.μ. σε 6 ν.μ. Η άρνηση της, τυπική, όπως απεδείχθη στην Νατοϊκή πρακτική και αποδεικνύεται στην καθημερινή πραγματικότητα, στηρίζεται στο Π.Δ. της 6/9/1931, του Ν 5017/1931, τους ισχύοντες διεθνείς κανόνες και Συμβάσεις.

Αναλυτικώτερα:

1/ Ο Εθνικός Ελληνικός Εναέριος χώρος έχει καθορισθεί εδώ και 84 χρόνια πριν, περίπου, και έτυχε καθολικής διεθνούς αποδοχής. Η πρώτη και μοναδική αμφισβήτηση άρχισε από την Τουρκία από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, με αστήρικτα επιχειρήματα, και συνεχίζεται μέχρι σήμερα για ευνόητους, από πλευράς της, λόγους.

2/ Η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος για 84 χρόνια έχει επισφραγίσει τους τίτλους Ελληνικής Κυριότητος του Εναέριου χώρου του Αιγαίου Πελάγους.

3/ Με την νομική διεύρυνση της αιγιαλίτιδας ζώνης σε 12 ν.μ. η Ελλάς καλύπτεται πλήρως και από νομικής πλευράς σε ό,τι αφορά στην έκταση του Εθνικού Εναέριου Χώρου.

4/ Ο ισχυρισμός της Τουρκίας περί αντιθέσεως του εύρους του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου προς το διεθνές δίκαιο είναι αβάσιμος για τους εξής λόγους:

α/ Δεδομένου ότι ο «δικαιούμενος το μείζον, δικαιούται και το έλασσον», η άσκηση κυριαρχίας στον εναέριο χώρο μέχρι τα 10 ν.μ. είναι απολύτως νόμιμη, αφού δεν υπερβαίνει τα 12 ν.μ. που ορίζει το δίκαιο της θάλασσας ως ανώτατο όριο του εύρους της αιγιαλίτιδας ζώνης και του εθνικού εναέριου χώρου.

β/ Η Ελλάδα έχει προβεί στην κοινοποίηση της ανωτέρω νομοθεσίας, στους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, το καθεστώς των 10 ν.μ. είναι σε ισχυ από το 1931, όταν εκδόθηκε το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα και εφαρμόσθηκε ομοιόμορφα, χωρίς οποιαδήποτε διαμαρτυρία όσον αφορά στην νομική του βάση.

γ/ Η Τουρκία, επί 44 χρόνια, ήτοι από το 1931 που προσδιορίσθηκε το εύρος των χωρικών υδάτων στα 10 ν.μ. μέχρι το 1975 αποδεχόταν το εύρος των 10 ν.μ. του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου χωρίς ουδεμία διαμαρτυρία ή αμφισβήτηση, γεγονός που θεμελιώνει κατά το διεθνές δίκαιο σιωπηρή αποδοχή.

δ/ Η επίκληση από την Τουρκία της μη ταυτίσεως των ορίων της κυριαρχίας στον αέρα και την θάλασσα είναι προσχηματική. Και τούτο, διότι η Τουρκία απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα σε περίπτωση που η τελευταία επεκτείνει την εθνική κυριαρχία της στην θάλασσα.

(β) ΑΡΝΕΙΤΑΙ ότι ο καθορισμός του FIR Αθηνών είναι μονομερής και ότι χρειάζεται επανακαθορισμό, αφού το FIR έχει γίνει με διεθνείς συμφωνίες υπό την εποπτεία του ICAO (Μέχρι σήμερα δεν έχει προκύψει κανένα πρόβλημα λειτουργίας του).

(γ)  ΗΡΝΕΙΤΟ μέχρι πρό τινος, την άσκηση του Επιχειρησιακού Ελέγχου στο Αιγαίο από την Τουρκία, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ (ειδικώτερα μετά την μεταβίβαση της Διοικήσεως του ΕATAF σε Τούρκο πτέραρχο). Δυστυχώς αυτή η άρνηση ουσιαστικώς έχει μετατραπεί σε αποδοχή, μετά την συμφωνία της Ελλάδος για το νέο Νατοϊκό επιχειρησιακό καθεστώς του Αιγαίου!

(δ) ΑΡΝΕΙΤΑΙ την κατάργηση του αεροδιαδρόμου που συνδέει τα νησιά μεταξύ τους και με την Καβάλα, γιατί η λειτουργία του αεροδιαδρόμου σκοπεύει στην διαφύλαξη των α/φ που διακινούνται στα αεροδρόμια των νησιών. Ο ισχυρισμός της Τουρκίας ότι ο αεροδιάδρομος φράσσει, δήθεν, τα τουρκικά πολεμικά α/φ είναι αβάσιμος γιατί στο Α.Π. υπάρχει ικανός αριθμός διεθνών αεροδιαδρόμων που εξυπηρετεί την ταχεία και ακώλυτη διακίνηση πολλών αεροσκαφών.

(ε) ΑΡΝΕΙΤΑΙ το σύστημα αμοιβαίας ανταλλαγής πληροφοριών διότι:

1/ Σύνδεση των ραντάρ της Αν. Ελλάδος και Δυτικής Τουρκίας σημαίνει ότι η Τουρκία θα έχει την εικόνα όλης της εναέριας δραστηριότητας της Ελλάδος (100%), ενώ αντίθετα η Τουρκία θα προσφέρει στην Ελλάδα μικρό και όχι ουσιαστικό μέρος (5%) της Τουρκικής εναέριας δραστηριότητας.

2/ Ο κίνδυνος από μια τέτοια ανταλλαγή θα ήταν καταστρεπτικός για την Ελλάδα. Η Τουρκία έχοντας πληροφορίες για το σύνολο της Εναέριας στρατιωτικής δραστηριότητας της χώρας μας θα μπορεί να διεξάγει επιθετικές επιχειρήσεις κατά της Ελλάδος, με την Ελληνική αεροπορία πλήρως ελεγχόμενη και ουσιαστικά εξουδετερωμένη από την Τουρκία.

(2) Η Ελλάδα δεν αρνείται την διεξαγωγή στρατιωτικών αεροπορικών γυμνασίων στον διεθνή χώρο του Αιγαίου, με την προϋπόθεση ότι η Άγκυρα θα τηρεί τους διεθνείς κανόνες για έκδοση των σχετικών NOTAMs.

(3) Αναφορικά με το θέμα της Λήμνου, η Ελλάς αρνείται να εξαιρεθεί η περιοχή από το FIR Αθηνών γιατί αυτό έχει ορισθεί από το ICAΟ. Τον Απρ. του 1981 η Ελλάδα σε μια χειρονομία καλής θελήσεως, περιόρισε την TMA της Λήμνου (TMA: Terminal Control Area / Τερματική Περιοχή Ελέγχου) κατά μισό και σε τρόπο που επιτρέπει την εκμετάλλευση του ραδιοβοηθήματος TACAN.

Παρά τις σαφώς αρνητικές θέσεις της Ελλάδος, στις παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας, το αποτέλεσμα ήταν μηδέν, αφού τίποτα δεν άλλαξε στις αδιάλλακτες Τουρκικές θέσεις.

Αυτά ηρνείτο η Ελλάς  μέχρι πρό τινος.

Δυστυχώς, στα πλαίσια αποφάσεων του ΝΑΤΟ και της εφαρμογής των κανονισμών 549,550,551 και 552/2004, της ΕΕ περί Ενιαίου Εναέριου Ευρωπαϊκού χώρου και λειτουργίας τμημάτων Εναέριου χώρου (ΛΤΕΧ), έχουν ήδη παραδοθεί σιωπηρώς, αρκετά από τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα και στον εναέριο χώρο μας, κυρίως με αναχάραξη των αεροδιαδρόμων,  με απρόβλεπτες μελλοντικές συνέπειες, αν μάλιστα αναλογισθούμε ότι ήδη έχει δρομολογηθεί η παραχώρηση 14 ελληνικών αεροδρομίων σε ξένες επενδυτικές εταιρείες.

Συνεχίζεται

---

1 Δυστυχώς, η Ελλάδα από το 1962 έχει αποδεχθεί τον Νατοϊκό κανονισμό MC 66/1/ 1962, ότι ο εθνικός εναέριος χώρος για Νατοϊκές ασκήσεις και λειτουργίες, δεν είναι τα 10 ναυτικά μίλια, αλλά μόνον τα έξη (6).

Για το λόγο αυτό, οι «σύμμαχοί» μας ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζουν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο χώρο μεταξύ 6 και 10 μιλίων κατά την διάρκεια νατοϊκών ασκήσεων.

Αυτή η απαράδεκτη υποχωρητικότητα της Ελλάδος στα κυριαρχικά δικαιώματα στον εναέριο χώρο της, ενεθάρρυνε την Τουρκία στις απαράδεκτες διεκδικήσεις της και ουσιαστικώς έχει δημιουργήσει τετελεσμένα..     

2 NOTAM: NOTice to Air Men= Οδηγία προς τους αεροκινουμένους, Οδηγία πτήσεως προς πληρώματα πολιτικών αεροσκαφών.

3 Την Ελληνικότητα των Ιμίων αποδείξαμε με αδιάσειστα στοιχεία στο 11ο μέρος της παρουσιάσεως του παρόντος θέματος.

4  Το θέμα της πρωτάκουστης ΝΟΤΑΜ/Οκτ. 2001, είχε δημοσιοποιηθεί από την εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» την 3 Ιανουαρίου 2002, παρ’ όλο που η τουρκική ενέργεια είχε εκδηλωθεί στις 24 του Οκτώβρη 2001. Να σημειωθεί δε ότι, το διάστημα αυτό από την έκδοση της τουρκικής ΝΟΤΑΜ προς τον ICAO, τον διεθνή οργανισμό που ρυθμίζει την εναέρια κυκλοφορία, δεν υπήρξε αντίδραση από την ελληνική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ).  Η Τουρκία για την έκδοση της ΝΟΤΑΜ επεκαλέσθη λόγους ασφάλειας με πρόσχημα τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης του Σεπτέμβρη και προειδοποίησε, πως όσα αεροσκάφη δε συμμορφώνονται με τις υποδείξεις της θα αναχαιτίζονται από μαχητικά αεροσκάφη της.

  Η οδηγία αυτή αφορά στους αεροδιαδρόμους G-18 και R-19, εκ των οποίων ο μεν πρώτος περνάει πάνω από τουρκική επικράτεια στα παράλια απέναντι από την Κω, πράγμα βέβαια που είναι σύνηθες για τις πτήσεις των πολιτικών αεροσκαφών, ο δεύτερος όμως απλώς αγγίζει το τουρκικό FIR των παραλίων απέναντι από Νίσυρο και Τήλο. Τα αεροσκάφη που διέρχονται από τους διαδρόμους αυτούς, με βάση τα ισχύοντα, δίνουν σχέδια πτήσεως στις Αθήνες, αφού οι εν λόγω αεροδιάδρομοι σχεδόν εξ ολοκλήρου διέρχονται από το ελληνικό FIR. Πάντως, από τις ελληνικές αρχές, στρατιωτικές και πολιτικές, εκτιμήθηκε ότι δεν έπρεπε να δοθεί επίσημη απάντηση και παρέπεμψαν το θέμα στην υπηρεσία του ICAO, στο EUROCONTROL, και το ευρωπαϊκό κέντρο συντονισμού των πτήσεων.

  Υπογραμμίζεται ότι δεν είναι η πρώτη φορά που σημειώνεται η συγκεκριμένη τουρκική διεκδίκηση. Σχετική ΝΟΤΑΜ έχει εκδοθεί και κατά το παρελθόν, ενώ έχει εκδοθεί και τουρκικό διάβημα για την πτήση ελληνικού μεταγωγικού αεροσκάφους από τον αεροδιάδρομο R-19.

  Για το θέμα είχε ερωτηθεί σχετικά ο τότε εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών, Π. Μπεγλίτης, που δήλωσε ότι έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ενέργειες (;) προς τα διεθνή φόρα που είναι υπεύθυνα για την ασφάλεια των πτήσεων. Όταν όμως ρωτήθηκε μέχρι ποιο σημείο έχει φτάσει η διαδικασία αυτή, απάντησε ότι το θέμα είναι αρμοδιότητας της ΥΠΑ, η οποία δεν ανήκει στο ΥΠΕΞ, ενώ αρνήθηκε να απαντήσει εάν σήμερα ισχύει η ΝΟΤΑΜ αυτή ή έχει ακυρωθεί λόγω των ελληνικών ενεργειών.

  Από την πλευρά του τότε υπουργού Τύπου, Χρ. Πρωτόπαππα, διατυπώθηκε η άποψη ότι «δεν πρόκειται για αμφισβήτηση του ελληνικού FIR ή κυριαρχικών δικαιωμάτων» και συμπλήρωσε ότι «θα υπάρξουν οι αναγκαίες συνεννοήσεις από την ΥΠΑ, όταν εκτιμηθεί ότι ο χρόνος είναι κατάλληλος».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τόνισε ότι και το 1998 η τουρκική κυβέρνηση είχε εκδώσει σχετική ΝΟΤΑΜ, θέμα που αντιμετωπίστηκε κατόπιν συνεννοήσεων μεταξύ των δύο πλευρών και δήλωσε ότι δεν θα πρέπει να αποδίδεται στο γεγονός μεγαλύτερη σημασία από αυτή που πραγματικά έχει.

Στο χορό της απαράδεκτης υποβαθμίσεως του τόσον σοβαρού θέματος, μπήκε και ο τότε υπουργός Εθνικής Αμυνας, Γ. Παπαντωνίου, που χαρακτήρισε την υπόθεση «συνήθη» και τόνισε ότι την ….παρακολουθούν η ΥΠΑ και ο ICAO. Ενώ ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, δήλωσε:   «Εχω δώσει εντολή να ενημερωθώ από τις υπηρεσίες του υπουργείου και από άλλες υπηρεσίες που εμπλέκονται στο θέμα και θα σας ενημερώσω».

Όσο ενημερωθήκατε εσείς, ενημερωθήκαμε και εμείς. Μέχρι τώρα ακόμη ….ενημερωνόμαστε.

5 Η περιοχή στη Λήμνο καταλαμβάνει ελληνική κυριαρχία της νήσου, απομονώνει το νησί από την ηπειρωτική Ελλάδα , προκαλεί μείζον πρόβλημα στις αεροπορικές αφίξεις και αναχωρήσεις των αεροπλάνων στο αεροδρόμιο της Λήμνου και παραβιάζει το μνημόνιο Παπούλια - Γκιλμάζ.

Οι 5 περιοχές διχοτομούν το Αιγαίο όπως ακριβώς καθορίστηκε η διχοτόμηση με τον τουρκικό Νόμο 24611/12 Δεκέμβρη 2011 και η Νο3 περιοχή αχρηστεύει το Πεδίο Βολής Ανδρου χωρίς, και τότε όπως και τώρα, καμμία ελληνική αντίδραση.

Όπως φαίνεται στο χάρτη, η Τουρκία θα εκτελεί αεροναυτική άσκηση με πυρά μέχρι τις 31 Δεκέμβρη 2015, σε καθημερινή βάση, εκτός Σαββάτου και Κυριακής, στην περιοχή βόρεια της Λήμνου.

Η περιοχή αυτή καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της ελληνικής κυριαρχίας στη Λήμνο και μικρότερο στη Σαμοθράκη.

Γι' αυτή την τουρκική άσκηση στη Λήμνο, η Αγκυρα ζήτησε με σήμα από την Αθήνα να εκδώσει ΝΟΤΑΜ η ΥΠΑ, η οποία είναι η μόνη αρμόδια για το FIR Αθηνών, για εκτέλεση της άσκησης στην περιοχή της Λήμνου.

Μολονότι η περιοχή επικαλύπτει ελληνική κυριαρχία στη Λήμνο, η Τουρκία στο σήμα της ισχυρίζεται ότι η περιοχή βρίσκεται σε διεθνή θάλασσα και εναέριο χώρο.

Η ΥΠΑ ενημέρωσε την Τουρκία ότι δεν θα εκδώσει ΝΟΤΑΜ και ότι δεν μπορεί να εκτελεστεί η τουρκική άσκηση διότι η περιοχή καταλαμβάνει ελληνική εθνική κυριαρχία στην Λήμνο και επιπλέον εμποδίζει τις απο-προσγειώσεις των πολιτικών και όχι μόνον αεροπλάνων.

Η Τουρκία, όμως, εξέδωσε τη ΝΟΤΑΜ Α0127/LTBB, στην οποία αναφέρει ότι επειδή η Ελλάδα αρνήθηκε να εκδώσει ΝΟΤΑΜ και δεν υπήρχε εναλλακτική λύση, η Τουρκία αναγκάζεται «να πάρει την πρωτοβουλία» να εκδώσει ΝΟΤΑΜ για εκτέλεση της άσκησης στο FIR Αθηνών και «για την προστασία των πτήσεων των πολιτικών αεροσκαφών». Προσθέτει ακόμα σε νέα ΝΟΤΑΜ ότι δεν πρόκειται να ασχοληθεί παραπέρα και να απαντά στις ελληνικές αιτιάσεις...

Με την ετήσιας διάρκειας τουρκική άσκηση στη Λήμνο:

Η Τουρκία έχει καταλάβει τουλάχιστον για ένα χρόνο μέρος της ελληνικής κυριαρχίας της Λήμνου αλλά και της Σαμοθράκης και τυπικά, αλλά και ουσιαστικά, έχει στρατοπεδεύσει στην περιοχή, αμφισβητώντας ευθέως και εμπράκτως, με στρατιωτικά μέσα, την ελληνικότητα της Λήμνου, κάτι που αποτελεί πάγια τουρκική πολιτική, η οποία πολλάκις έχει εκδηλωθεί στο παρελθόν σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο, στο πλαίσιο του EUROCΟNTROL, NATO ίσως και ICAO.

Η ενέργεια αυτή της Τουρκίας αποτελεί εχθρική απειλή σε βάρος της Ελλάδας και τα «όπλα» αντιμετώπισεώς της είναι η καταγγελία της Τουρκίας στα Η.Ε. και στον ICAO, που είναι οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί. Τυχόν διαμαρτυρία ή διάβημα προς τα αναρμόδια EUROCONTROL, NATO, EE, αποτελεί ενέργεια... αερολέσχης, διότι διάβημα και διαμαρτυρία είναι χωρίς αντίκρισμα και αποτελεί ελληνική πατέντα συγκαλύψεως του θέματος, ή και έμμεσης αποδοχής του.

Η τουρκική άσκηση στην περιοχή της Λήμνου αποκόπτει την πρόσβαση της νήσου με την ηπειρωτική Ελλάδα από θάλασσα και αέρα, ακόμα και με ελικόπτερο για τη μεταφορά ασθενών. Η πρόσβαση στη Λήμνο από Σαμοθράκη, Καβάλα, Αλεξανδρούπολη μπορεί να γίνει μόνο γύρω γύρω και να περάσει υποχρεωτικά από το ...Αγιον Ορος.

Η τουρκική άσκηση στη Λήμνο προκαλεί σοβαρά προβλήματα ασφάλειας πτήσεων, στις αφίξεις και απογειώσεις αεροπλάνων από το νησί διότι η περιοχή εξουδετερώνει την Τερματική Περιοχή Ελιγμών των αεροσκαφών για προσγείωση και απογείωση στο αεροδρόμιο της Λήμνου. Πηγή:

http://www.defencenet.gr/---εφ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, ειδικό άρθρο.