ΑΙΓΑΙΟΝ:ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ

(AEGEAN:THE HELLENIC ARCHIPELAGO)

ΜΕΡΟΣ 20^ο

13. Ο Στρατηγικός στόχος της Τουρκίας: Η Διχοτόμηση του Αιγαίου και συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ με την Ελλάδα1.

α. Το Τουρκικό Σχέδιο για διχοτόμηση του Αιγαίου

Τα σχέδια της τουρκικής διπλωματίας για την διχοτόμηση του Αιγαίου δεν είναι σημερινά. Ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1965 όταν, κατά την συνεδρίαση της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, ο εκπρόσωπος της Τουρκίας παρουσίασε χάρτη που χώριζε το Αιγαίο σε δύο μέρη. Οι Τούρκοι τότε, ζητούσαν να αναλάβει η Άγκυρα την ευθύνη της αεράμυνας του ανατολικού τμήματος. 

 Τον Αύγουστο του 1974, η Άγκυρα επανήλθε με την έκδοση της ΝΟΤΑΜ 714, επιχειρώντας να επεκτείνει αυθαιρέτως τα όρια ευθύνης του δικού της FIR (Flight Information Region) προς τα δυτικά, μέχρι το μέσο του Αιγαίου, μέσα στο χώρο ευθύνης του FIR Αθηνών. 

 Το 1980, πάλι μονομερώς, σταμάτησε να υποβάλει σχέδια πτήσεως για τις εισόδους των πολεμικών της αεροσκαφών στο FIR Αθηνών, με το επιχείρημα ότι η Σύμβαση του Σικάγου δεν αφορά στα πολεμικά αλλά τα πολιτικά αεροσκάφη. 

 Σύμφωνα με την «Διεθνή Σύμβαση για την θαλάσσια έρευνα και διάσωση -International Convention on Marine Search and Rescue», η Ελλάδα έχει δηλώσει στον ΙΜΟ (International Maritime Organization) ότι θα ασκεί έρευνα και διάσωση (SΑR – Search and Rescue) σε όλο το χώρο του FIR Αθηνών. 

 H Τουρκία, αντιτίθεται στην ελληνική δήλωση, ισχυριζόμενη ότι οι περιοχές ευθύνης για ναυτική έρευνα και διάσωση στην ανοιχτή θάλασσα πρέπει να οριοθετούνται με συμφωνία των ενδιαφερομένων παράκτιων κρατών και κατέθεσε χάρτη με το Αιγαίον διχοτομημένο.

 Με τον κανονισμό της 88/1988, η Τουρκία οριοθέτησε περιοχή ευθύνης της για παροχή υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης σε κινδυνεύοντα «αεροπορικά και θαλάσσια μέσα», η οποία περιλαμβάνει τμήμα του FIR Αθηνών, μέχρι το μέσο περίπου του Αιγαίου, εγκλωβίζοντας μεγάλο τμήμα της ελληνικής επικράτειας εντός της τουρκικής περιοχής έρευνας και διάσωσης, αδιαφορώντας και περιφρονώντας τους ισχύοντες διεθνείς κανόνες που προβλέπουν ότι οι περιοχές αεροπορικής έρευνας και διάσωσης, απαιτούν απόφαση των αρμοδίων οργάνων του ICAO. 

 Στις 7 Απριλίου 1989, ο ICAO (International Civil Aviation Organization) επιβεβαίωσε ότι οι περιοχές ευθύνης της Ελλάδος και της Τουρκίας σχετικά με την αεροναυτική έρευνα και διάσωση παραμένουν αμετάβλητες, όπως αυτές έχουν ορισθεί και συμφωνηθεί στο πλαίσιο του Οργανισμού. Επίσης, η τροποποίηση του Παραρτήματος 12 (Annex 12 του ICAO), για την Έρευνα και Διάσωση, διατηρεί την αρχή του καθορισμού περιοχών ευθύνης, πράγμα που επιβεβαιώνει εμμέσως την ελληνική αρμοδιότητα για αεροναυτική έρευνα και διάσωση σε ολόκληρο το FIR Αθηνών. 

Παρ’ όλα αυτά, τα τουρκικά πλοία δεν αναγνωρίζουν τις ελληνικές επιχειρήσεις SAR στην θάλασσα.2 Έτσι σε περίπτωση ατυχήματος όχι μόνο δεν καλούν σε βοήθεια τις ελληνικές αρχές, αλλά υπονομεύουν το έργο της διασώσεως, διακινδυνεύοντας την ζωή τους, ώστε να κατηγορήσουν έπειτα την Ελλάδα για αναξιοπιστία και κακή διεκπεραίωση του έργου της Έρευνας και Διάσωσης. 

Τον Δεκέμβριο του 2001, η Τουρκία δημοσίευσε στο 24611 τεύχος της εφημερίδας της κυβερνήσεώς της, χάρτη του Αιγαίου όπου, το τμήμα ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, το θεωρεί αυθαιρέτως, ως περιοχή εθνικής ευθύνης της για θέματα έρευνας και διάσωσης. 

Έτσι το Αιγαίο για την Τουρκία, μέσα από το «αθώο» θέμα της έρευνας και διάσωσης, είναι ήδη διχοτομημένο. Εκμεταλλεύεται δε κάθε ευκαιρία για να παγιώσει αυτή την διχοτόμηση. Ιδού μερικές… 

1^η/ Τον Απρίλιο του 1999, στην Σύνοδο υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον με την επικύρωση της νέας δομής του ΝΑΤΟ, καταργήθηκαν τα εθνικά όρια ευθύνης των κρατών – μελών και καθιερώθηκε ο ενιαίος αμυντικός χώρος στα πλαίσια των ορίων της συμμαχίας . 

2^α/ Τον Σεπτέμβριο του 1999, στην Σύνοδο υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ στο Τορόντο, η Τουρκία μεθοδεύοντας την διχοτόμηση του Αιγαίου, επέτυχε να συζητηθούν «τεχνικά θέματα», δηλαδή η δημιουργία δυο Νατοϊκών υπο-στρατηγείων στην Λάρισα και τη Σμύρνη . 

3^η/ Το 2001, κυκλοφόρησε το βιβλίο «Στρατηγικό Βάθος – Strategic Derinlik » του Αχμέτ Νταβούτογλου, τότε Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας. Σε αυτό επικρατεί πλήρης αμφισβήτηση των δικαιωμάτων της Ελλάδος στο Αιγαίο, πλήρης αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας στα νησιά, πλήρης αμφισβήτηση της υφαλοκρηπίδας και πλήρης αμφισβήτηση των δικαιωμάτων μας στο FIR Αθηνών, δηλαδή αυτών που ορίζονται από τους αρμόδιους Διεθνείς Οργανισμούς ΙΜΟ και ΙCΑΟ για τον έλεγχο της θαλάσσιας και εναέριας κυκλοφορίας, αντίστοιχα καθώς και την έρευνα – διάσωση . 

4^η/ Το τελευταίο τρίμηνο του 2010, ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας και επικεφαλής των διαπραγματεύσεων Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ενώσεως, Εγκεµέν Μπαγίς, σε τρεις συνεντεύξεις του, ( «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» 17-10-2010, «ΤΑ ΝΕΑ» 18-11-2010 και κυπριακή «ΣΗΜΕΡΙΝΗ» 12-12-2010) επρότεινε ανοικτά την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. 

Από το 2010 μέχρι σήμερα οι Τούρκοι επανέρχονται τόσον στο θέμα έρευνας και διάσωσης όσον και στις υπόλοιπες προκλήσεις-προτάσεις-διεκδικήσεις-απαιτήσεις.

β. Μία περίεργη-ύποπτη απόφαση του Ελλαδικού  Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων   

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά από την πλευρά της Τουρκίας, η Ελλάδα όχι μόνο δεν αντιδρά αλλά μέσα από ένα άλλο «αθώο» θέμα, της αλιείας, νομοθετεί ουσιαστικώς, την διχοτόμηση του Αιγαίου!!!!! 

Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στην 4023/64557/16-5-2014 απόφασή του «Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων δικαιολογητικών και διαδικασίας για την έγκριση αδειών αλίευσης σε αλιευτικά σκάφη » (ΦΕΚ 1307 Β/22-5-2014) στο άρθρο 3 παρ. 3 αναφέρει:  Η χρήση της άδειας αλίευσης στα διεθνή ύδατα, με το αλιευτικό εργαλείο «τράτα βυθού» απαγορεύεται στην γεωγραφική υποπεριοχή (GSA) 20, 22, 23 της ΓΕΑΜ (Γενική Επιτροπή Αλιείας για την Μεσόγειο), ως εξής:

(α) από 24-5-2014 μέχρι 15-7-2014 σε όλες τις περιοχές.

(β) από 16-7-2014 μέχρι 01-10-2014 και δυτικά του 25ου μεσημβρινού της υποπεριοχής. Περιοχές και χρονικές περίοδοι απαγορεύσεως θα επανεξεταστούν, εφόσον συντρέχουν λόγοι, μετά το 2015. 

Για να γίνει όμως κατανοητό το κείμενο και από μη ειδικούς, απαιτούνται ορισμένες επεξηγήσεις : 

Ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, γνωστός με τα αρχικά FAO ( Food and Agriculture Organization) έχει κωδικοποιήσει όλες τις θαλάσσιες περιοχές στις οποίες ασκούνται αλιευτικές δραστηριότητες. Η Μεσόγειος μαζί με την Μαύρη Θάλασσα έχουν τον κωδικό 37. 

Η Γενική Επιτροπή Αλιείας για την Μεσόγειο (ΓΕΑΜ), General Fisheries Commission for the Mediterranean (GFCM), μια Περιφερειακή Οργάνωση Διαχείρισης της Αλιείας του FAO, στην περιοχή 37 έχει δημιουργήσει υποπεριοχές (GeographicalSub-Areas, GSA) μεταξύ άλλων και με τους εξής κωδικούς : 19 Δυτικό Ιόνιο, 20 Ανατολικό Ιόνιο, 21 Νότιο Ιόνιο, 22 Αιγαίο, 23 Κρήτη.

Ο 25ος Μεσημβρινός είναι αυτός που διέρχεται από το μέσον του Αιγαίου. Ξεκινά από τα παράλια του Νέστου ποταμού, σε απόσταση αναπνοής από την Ξάνθη, διέρχεται δυτικά της Λήμνου, περνά σε απόσταση αναπνοής από το Στενό του Καφηρέα (Εύβοια), διασχίζει την Τήνο και καταλήγει δυτικά του Ηρακλείου στην Κρήτη. 

Μετά τις παραπάνω επεξηγήσεις, εγείρονται προβληματισμοί και εύλογα ερωτήματα:
        Αστυνομεύουμε τα διεθνή ύδατα που βρίσκονται δυτικά του 25ου Μεσημβρινού και όχι αυτά που είναι ανατολικά του ; 

Γιατί διαιρούμε το Αιγαίο με βάση τον 25ο Μεσημβρινό, όταν η Γενική Επιτροπή Αλιείας για την Μεσόγειο (ΓΕΑΜ) έχει το Αιγαίο με ενιαίο κωδικό 22; 

Τι νόημα έχει η απαγόρευση μόνο δυτικά του 25ου Μεσημβρινού;

Δεν επικοινωνούν μεταξύ τους τα ιχθυοαποθέματα του Αιγαίου;

Μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί επίσημη απάντηση.

Υπερβάλλουμε λοιπόν, όταν ομιλούμε για πράξεις και παραλείψεις των ελλαδικών κυβερνήσεων και ελλαδιτών αξιωματούχων, που συνιστούν ηττοπάθεια, εθνική μειοδοσία και προδοσία; 

        

γ. Η τουρκική «διείσδυση» δυτικώς του 25^ου Μεσημβρινού.

Τον τελευταίο καιρό η Τουρκία, βλέποντας την πλαδαρή, ηττοπαθή και συνεχώς υποχωρητική στάση των ελλαδικών κυβερνήσεων, κάνει ένα ακόμη βήμα δυτικώτερα και υπερβαίνει τον 25ο Μεσημβρινό, που ήταν η βάση της ΝΟΤΑΜ 714. Όλες οι «κρουαζιέρες» των τουρκικών πολεμικών πλοίων είχαν ως στόχο αυτόν και μόνο. Δεν είναι τυχαίο πώς παραβιάζουν τα εθνικά χωρικά ύδατα βόρεια της Νάξου και συνεχίζουν την πρόκληση τους με ρότα στην Πάρο και στη Μήλο. Ούτε η στόχευση των Κυκλάδων είναι τυχαία.

Η Τουρκία βρίσκει «έδαφος», καθώς το αρμόδιο Ελλαδικό υπουργείο Εξωτερικών, αδιαφορεί για τα ζητήματα της ελληνικής κυριαρχίας και γενικά της εξωτερικής πολιτικής και προχωρά με αργά αλλά σταθερά βήματα, στην παγίωση μίας θέσεως που θέλει την Τουρκία να διαφεντεύει στο μισό και πλέον Αιγαίον.

Ο «τσαμπουκάς» με την τουρκική φρεγάτα την ημέρα που ξεκινούσε η άσκηση του Πολεμικού Ναυτικού «Καταιγίδα», δεν ήταν καθ’ όλου τυχαία. Καταδεικνύει επίσης τον κίνδυνο η Άγκυρα να συνεχίσει να καταρρίπτει τις «κόκκινες γραμμές» στο Αιγαίο, συνεχίζοντας να «εισβάλει» δυτικά του 25ου Μεσημβρινού.

Στην τουρκική πολιτική αμφισβητήσεως των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο και ειδικά στις νέες μορφές που εγκαινιάζει η Άγκυρα με στόχο την υφαλοκρηπίδα και τους υδρογονάνθρακες, θα πρέπει να μπει τροχοπέδη, πριν είναι πολύ αργά.

Ή μήπως ήδη είναι αργά;

Οι αυξανόμενες τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο Πέλαγος, τα σενάρια μυστικής διπλωματίας μεταξύ Αθήνας- Άγκυρας και η εγκληματική αμέλεια των ελληνικών κυβερνήσεων να υιοθετήσουν μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), θέτουν σε κίνδυνο τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, σε μια περίοδο που η Ελλάδα εμφανίζεται τρωτή απέναντι σε διεθνείς πιέσεις.

δ. Απαντήσεις στα ερωτήματα που απορρέουν από τις αδιάλλακτες τουρκικές θέσεις και τα διχοτομικά σχέδια των Τούρκων.

Ο Θεόδωρος Καρυώτης καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Πανεπιστημίου Μέριλαντ των ΗΠΑ, ο πλέον ειδικός σε θέματα ΑΟΖ που με την αρθρογραφία του προωθεί και υπερασπίζεται το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας για ΑΟΖ, σε αποκλειστική του συνέντευξη στο περιοδικό «Στρατηγική», το 2011, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στην τότε ελλαδική κυβέρνηση, επισημαίνοντας ότι μια ενδεχόμενη συμφωνία για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία βλάπτει τα ελληνικά συμφέροντα.3

Αναδημοσιεύουμε τα κυριώτερα σημεία της συνεντεύξεως, με την μορφήν ερωτήσεων που του υπεβλήθησαν μετά των σχετικών απαντήσεών του, τα οποία είναι όντως, άκρως διαφωτιστικά.

1η/ Κατά αρχήν ως ειδικός και ως ένα διακεκριμένο μέλος της ελληνικής ομογένειας ποια είναι τα συναισθήματα σας για φημολογούμενη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία πάντα σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου που αναφέρουν για μυστική διπλωματία μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας ;

Νομίζω ότι η συνεκμετάλλευση δεν οδηγεί πουθενά και δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Πάνω από όλα θα αποτελούσε παγκόσμια πρωτοτυπία. Πουθενά δεν έχει γίνει κάτι παρόμοιο. Όλα τα κράτη που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με τους γείτονές τους δεν έχουν έρθει σε κάποια συμφωνία συνεκμετάλλευσης. Αντίθετα, είτε έχουν προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να λύσουν τις διαφορές τους, είτε συμφωνούν μεταξύ τους τις οριοθετήσεις των θαλάσσιων συνόρων τους, ποτέ όμως με όρους συνεκμετάλλευσης.

Ακούγονται, λέγονται, γράφονται πολλά για αυτό το θέμα αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι η συνεκμετάλλευση και συνδιαχείριση έχουν δρομολογηθεί και μάλιστα χωρίς επιστροφή. Πάντως, αυτή την περίοδο, έχουν αυξηθεί οι συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών και πολύ σωστά πολλοί υποψιάζονται κάποιου είδους «μαγειρέματα».

Θεωρώ πάντως αδιανόητο ο Πρωθυπουργός να υπογράψει συμφωνία που να βλάπτει τα ελληνικά συμφέροντα διότι γνωρίζει ότι μια τέτοια συμφωνία είναι αδύνατο να επικυρωθεί ποτέ από την ελληνική Βουλή.

2η/ Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) με βάση τον ορισμό της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) του 1982 κατά πόσο είναι σε διεθνές επίπεδο αποδεκτή;

Ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Διάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας (1973-1982) ήταν η δημιουργία και η κωδικοποίηση του θεσμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Έτσι, δόθηκε ένα τέλος στη χαώδη κατάσταση που επικρατούσε μέχρι τότε στο Διεθνές Δίκαιο Αλιείας. Με βάση τα άρθρα 55, 56, 57 της νέας Σύμβασης, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή….. Σήμερα υπάρχουν 137 παράκτια κράτη που έχουν δημιουργήσει ΑΟΖ και η ΑΟΖ αποτελεί πλέον ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας.

3η/ Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, ποια υπερτερεί ποιας; 

Το καθεστώς της ΑΟΖ καλύπτει όλους τους φυσικούς πόρους, ζωντανούς και μη, ενώ η υφαλοκρηπίδα καλύπτει μόνο τους μη ζωντανούς πόρους. Μια άλλη σημαντική διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι τα δικαιώματα ενός κράτους πάνω στην υφαλοκρηπίδα υπάρχουν ipso facto και ab initio, ενώ η ύπαρξη της ΑΟΖ είναι δυνατή μόνο κατόπιν διακήρυξης των κυριαρχικών δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους. Επομένως, το παράκτιο κράτος μπορεί να έχει υφαλοκρηπίδα χωρίς να έχει ΑΟΖ, ενώ το αντίστροφο δεν είναι δυνατόν.

Μπορούν τα κράτη να χρησιμοποιήσουν είτε την υφαλοκρηπίδα είτε την ΑΟΖ ανάλογα με το ποια τους βολεύει για την προώθηση των συμφερόντων τους;

Οι οριοθετήσεις της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας συμπίπτουν. Κανένα κράτος στον κόσμο δεν κάνει μόνο οριοθέτηση για μια από αυτές τις θαλάσσιες ζώνες και αγνοεί την άλλη.

4η/ Πως η δημιουργία μια ελληνικής ΑΟΖ μας λύνει το πρόβλημα διαμάχης που έχουμε με την Τουρκία στο Αιγαίο;

Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα.

5η/ To Καστελλόριζο/ Μεγίστη ποσό σημαντικό είναι για την υπεράσπιση των ελληνικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων;

Η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να οριοθετήσει την δική της ΑΟΖ με αυτή της Κύπρου είναι ένα από τα μεγάλα λάθη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Εύχεται κανείς η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να διορθώσει σύντομα αυτό το λάθος. Κλειδί σ' αυτή την οριοθέτηση είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείται - δεν πρόκειται, δηλαδή, για κάποια ακατοίκητη βραχονησίδα- και κατά συνέπεια κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι διαθέτει ΑΟΖ. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο! Οι τελευταίες μελέτες που έχουν γίνει στην περιοχή δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κρήτης-Κύπρου. Οι περισσότερες μελέτες είναι από αμερικανικές εταιρείες οι οποίες φαίνεται ότι ειδοποίησαν τους Τούρκους έγκαιρα για τον θαλάσσιο πλούτο της περιοχής. Έτσι, οι Τούρκοι έχουν αρχίσει να προκαλούν την Ελλάδα με έρευνες σε αυτή την περιοχή.

Επομένως, σύντομα, η Ελλάδα θα πρέπει να προβεί στην ίδια ενέργεια στην οποία προέβησαν οι ΗΠΑ, η Ρωσία και οι περισσότερες χώρες της ΕΕ, δηλαδή να διακηρύξει την κυριαρχία της σε ΑΟΖ, με βάση το εθιμικό δίκαιο της θάλασσας, όπως αυτό εκφράζεται στη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας. Φυσικά, μια τέτοια ΑΟΖ δεν θα διαθέτει μόνο η ηπειρωτική χώρα, αλλά και όλα τα ελληνικά νησιά. Χρησιμοποιώντας τις αρχές της ΑΟΖ, το μεγαλύτερο ποσοστό του Αιγαίου και οι φυσικοί του πόροι θα ανήκουν στην Ελλάδα και με αυτό τον τρόπο δεν θα χρειαστεί ούτε να γίνει κάποια επέκταση των χωρικών μας υδάτων ούτε να συζητάμε με τους Τούρκους αν τα νησιά μας έχουν υφαλοκρηπίδα ή όχι.

6η/ H Ελλάδα δεν έχει υιοθετήσει AOZ μήπως μπορείτε να μας εξηγήσετε που οφείλεται αυτό;

Είναι ουσιαστικά ένα ανεξήγητο φαινόμενο. Η μόνη πιθανή εξήγηση που μπορεί κανείς να δώσει είναι η ακόλουθη:

Στη δεκαετία του 1980, η Ελλάδα απευθύνθηκε στην Τουρκία σε κάποιες μυστικές συνομιλίες και της ζήτησε να συζητήσουν το θέμα της ΑΟΖ. Δυστυχώς, η τουρκική αντιπροσωπεία αντέδρασε έντονα, λέγοντας ότι το θέμα αυτό δεν μπορεί ποτέ να προστεθεί στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων, διότι θίγονται μεγάλα συμφέροντά της στο Αιγαίο. Ζήτησε, μάλιστα, από την ελληνική πλευρά να μην επαναφέρει αυτό το θέμα ποτέ πια στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κάτι που, εκ των πραγμάτων, φαίνεται ότι έγινε δεκτό από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις!

Θα έλεγα ότι εάν είχε ακολουθηθεί για δεκαετίες τώρα μια σοβαρή πολιτική αξιοποίησης των πηγών ενέργειας στην περιοχή, θα είχαμε αποφύγει τα σημερινά οικονομικά μας δεινά.

7η/ Πως η Τουρκία μπορεί να χρησιμοποιήσει την ΑΟΖ για να πλήξει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και να αποκόψει την Ελλάδα από την Κύπρο ;

Η Τουρκία προσπαθεί για πολύ καιρό τώρα να πείσει την διεθνή κοινότητα ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ και η περιοχή ανάμεσα στο Καστελόριζο, την Κρήτη και την Κύπρο είναι μέρος της τουρκικής ΑΟΖ. Αυτό αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση όλων των κανόνων του Δίκαιου της Θάλασσας αλλά δυστυχώς η Τουρκία έχει για σύμμαχο την Αίγυπτο, η οποία έχει αρχίσει επαφές με την Τουρκία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ των δυο κρατών την στιγμή που η Αίγυπτος δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία. Η Ελλάδα έχει παραμείνει εντελώς αδρανής και δεν ασκεί καμία πίεση στην Αίγυπτο να σταματήσει αυτές τις παράνομες επαφές με την Τουρκία.

8η/ Οι «γκρίζες ζώνες» που επικαλείται στο Αιγαίο η Τουρκία της δίνουν δικαίωμα να επικαλεστεί κάποια στιγμή ΑΟΖ υποτιθέμενων δικών της βραχονησίδων ;

Οι βραχονησίδες δεν δικαιούνται ΑΟΖ.

9η/ Δεν είναι αντιφατικό σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας η Τουρκία να έχει από τη μια πλευρά ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και από την άλλη να αρνείται το νόμιμο δικαίωμα στην Ελλάδα να υιοθετήσει ΑΟΖ στο Αιγαίο;

Στα τέλη του 1986, η Τουρκία υιοθέτησε ΑΟΖ στην Μαύρη Θάλασσα και κατέληξε σε συμφωνία με την τότε Σοβιετική Ένωση για τις επικαλυπτόμενες περιοχές, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της «μέσης γραμμής». Αργότερα, η Τουρκία άρχισε συνομιλίες με την Βουλγαρία και την Ρουμανία για το ίδιο θέμα, που κατέληξαν σε συμφωνίες παρόμοιες του τύπου που είχε συνάψει με τους Σοβιετικούς.

Ουδέποτε, βέβαια, η Τουρκία πρότεινε στην Ελλάδα και σε άλλα γειτονικά κράτη να κάνουν το ίδιο στην Μεσόγειο. Έτσι, η Μαύρη Θάλασσα, που αποτελεί «κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα», όπως και η Μεσόγειος, έχει εντελώς μοιραστεί από τα παράκτια κράτη αυτής της θάλασσας, χρησιμοποιώντας την οριοθέτηση της ΑΟΖ και όχι της υφαλοκρηπίδας.

Αυτό, κατά την άποψή μου, αποτελεί τον πιο λανθασμένο χειρισμό της Τουρκίας, διότι δέχτηκε να οριοθετήσει τη θαλάσσια ζώνη της Μαύρης Θάλασσας με μια μέθοδο που δεν ίσχυε μέχρι το 1982, δηλαδή με τη μέθοδο της ΑΟΖ που πολέμησε τόσο πολύ κατά τη Διάσκεψη του ΟΗΕ.

Η Τουρκία υιοθέτησε αυτή τη νέα θαλάσσια ζώνη, παρόλο που μέχρι σήμερα αρνείται να προσχωρήσει στη νέα Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας που περιλαμβάνει και την ΑΟΖ. Πώς μπορεί η Τουρκία να αρνείται την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα, όταν ήδη υπάρχει το προηγούμενο της Μαύρης Θάλασσας; Η απάντηση βέβαια είναι εύκολη. Η Τουρκία όχι μόνο αρνείται να οριοθετήσει την ΑΟΖ με την Ελλάδα αλλά εδώ και 25 χρόνια αρνείται να συζητήσει το θέμα.

10η/ Πως η Αίγυπτος μπορεί να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά τη δημιουργία της ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίο;

Ένα, τραγικό κατά την άποψή μου, λάθος που έκανε η Ελλάδα ήταν η απόφασή της να αρχίσει συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών των δυο κρατών. Το τραγικό λάθος έγκειται στο γεγονός ότι η Ελλάδα άρχισε τις συνομιλίες της με την Αίγυπτο χωρίς να πάρει κάποια ρητή και σαφή διαβεβαίωση από αυτήν ότι θα δοθούν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο. Τώρα που οι συνομιλίες έχουν προχωρήσει φαίνεται ότι οι Αιγύπτιοι δεν θέλουν να δώσουν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο και αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα στη ελληνική πλευρά. Πρέπει, επί τέλους, οι Τούρκοι και οι Αιγύπτιοι να καταλάβουν ότι το Καστελόριζο δεν είναι μόνο ένα ελληνικό νησί αλλά και ένα νησί της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τέλος, η Ελλάδα δέχθηκε άλλο ένα χαστούκι από του Αιγυπτίους όταν αυτοί ενημέρωσαν την ελληνική πλευρά ότι θα αρχίσουν συνομιλίες για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με τη Τουρκία τη στιγμή που η Αίγυπτος δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία! Η Αίγυπτος θα μπορούσε να διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία μόνο αν δεν αναγνωρισθούν τα δικαιώματα του Καστελόριζου. Ο νοών νοήτω.

Η Αίγυπτος ενημέρωσε την ελληνική πλευρά ότι θα είχε συνομιλίες μαζί της στο Κάιρο στις 20 Ιουνίου του 2009 και αμέσως μετά στις 22 Ιουνίου 2009 με τη τουρκική πλευρά! Η Ελλάδα αντί να προβεί σε έντονη διαμαρτυρία για αυτή την αιγυπτιακή θέση, που παραβιάζει ξεκάθαρα το Δίκαιο της Θάλασσας, πήγε στη συνάντηση στις 20 Ιουνίου γνωρίζοντας ότι δυο μέρες αργότερα Αιγύπτιοι και Τούρκοι θα καθόντουσαν στο ίδιο τραπέζι.

11η/ Το γεγονός ότι η Κύπρος έχει ΑΟΖ την διασφαλίζει από τις διεκδικήσεις της Τουρκίας και του «ψευδοκράτους»;

Μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις που πήρε ο Πρόεδρος της Κύπρου, Τάσος Παπαδόπουλος, ήταν η δημιουργία Κυπριακής ΑΟΖ το 2004. Η απόφαση αυτή έγινε αποδεκτή και από την ΕΕ αλλά και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τότε η κυπριακή πλευρά προσέγγισε την ελληνική κυβέρνηση και της ζήτησε να προχωρήσουν στην οριοθέτηση της ΑΟΖ των δυο κρατών, αλλά δυστυχώς η Ελλάδα δεν άδραξε μια τόσο μεγάλη ευκαιρία που θα δημιουργούσε και ένα προηγούμενο για το Καστελόριζο! Η άρνηση των δύο τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων να οριοθετήσουν την Ελληνική ΑΟΖ με αυτή της Κύπρου αποτελεί μία πράξη δειλίας και μεγάλης απερισκεψίας.

Τώρα που η Κύπρος με μια άλλη γενναία πράξη αποφάσισε να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με αυτή του Ισραήλ δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία για την Ελλάδα να μην πράξει το ίδιο με την Κύπρο.

ε. Συνέπειες από τυχόν αποδοχή των τουρκικών προτάσεων για ΑΟΖ και οικονομική εκμετάλλευση του Αιγαίου Πελάγους

Η πολιτική της αδράνειας, της αμήχανης αν όχι σκόπιμης συγκαλύψεως των τουρκικών αυθαιρεσιών και παρανομιών, και της υποτέλειας στους Ιουδαιοταλμουδιστές Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκούς, που ακολουθεί η κυβέρνηση, παρέχει το πλεονέκτημα στην Τουρκία να εφαρμόζει πρακτική πολιτικής νομιμοποιήσεως σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας και των ελληνικών συμφερόντων, με συνέπειες εμφανείς και πιθανώτατα χωρίς δυνατότητα ανατροπής... ούτε και με επίκληση δημοψηφισμάτων.

Όπως έχουμε προαναφέρει, η ύπαρξη του Καστελλόριζου προσφέρει στην Ελλάδα το δικαίωμα της αποκλειστικής εκμεταλλεύσεως μιας θαλάσσιας περιοχής μεγαλύτερης σε μέγεθος από την Πελοπόννησο. Ας δούμε τώρα στον παρακάτω χάρτη την ωφέλεια (με μαύρο χρώμα) της Τουρκίας από την εξαίρεση του Καστελλόριζου.4  

Η εξαίρεση του Καστελλόριζου επιτρέπει στην τουρκική ΑΟΖ να αποκτήσει σύνορο με την αιγυπτιακή. Επίσης, προσπαθείστε να υπολογίσετε τις τρομακτικές αλλαγές που θα συμβούν στις ΑΟΖ Τουρκίας-Συρίας-Λιβάνου, υποθέτοντας ότι η κατεχόμενη Κύπρος αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό κράτος. Τότε σίγουρα θα έχουμε μία νέα Ελληνική τραγωδία!!!

Οι τουρκικές προτάσεις για ΑΟΖ και οικονομική εκμετάλλευση του Αιγαίου Πελάγους

Η Τουρκία εκμεταλλεύεται την υποτονική (έως ανύπαρκτη), ουσιαστικώς ηττοπαθή/μειοδοτική ελληνική αντίδραση, στις τουρκικές προκλήσεις-διεκδικήσεις στι Αιγαίον και επιχειρεί να καλύψει το κενό της μη ανακηρύξεως ελληνικής ΑΟΖ με μονομερείς ενέργειες, κάνοντας -μέσω των ερευνών για υποθαλάσσια κοιτάσματα- ένα είδος μονομερούς οριοθετήσεως της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Με απλά λόγια, η Τουρκία προσπαθεί να διαμορφώσει στο Αιγαίον μια ντε φάκτο κατάσταση, στηριζόμενη στις νατοϊκές θέσεις και στρατηγικές. Τυχόν εξασφάλιση τουρκικού δικαιώματος οικονομικής εκμεταλλεύσεως των θαλάσσιων περιοχών που εκτείνονται ανάμεσα σε δύο τμήματα της ελληνικής επικράτειας (πολύ περισσότερο όλης της θαλάσσιας περιοχής γύρω από ελληνικά νησιά) θα είχε άμεσες συνέπειες σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ασφάλειας.

Η υιοθέτηση μιας τέτοιας λύσεως θα οδηγούσε σε περικύκλωση ελληνικών νησιών από τουρκική ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα ή σε παρεμβολή τουρκικής ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδας ανάμεσα στα ελληνικά νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και τουρκική παρεμβολή στους θαλάσσιους δρόμους επικοινωνίας των ελληνικών νησιών. Δείτε στον επόμενο χάρτη πώς διαμορφώνεται η κατάσταση στο Αιγαίο με τις δυο τουρκικές προτάσεις που ουσιαστικώς αποβλέπουν στην διχοτόμηση του Αιγαίου Πελάγους:

Χάρτης που αποτυπώνει τις τουρκικές προτάσεις για την οικονομική εκμετάλλευση του Αιγαίου (Διχοτόμηση του Αιγαίου Πελάγους).

Πρόταση 1: Η Τουρκία εκμεταλλεύεται την θαλάσσια περιοχή ανατολικά της διακεκομμένης γραμμής που αποκόπτει το Αιγαίο στην μέση από βορρά προς νότο.

Πρόταση 2 ή "πρόταση των δαχτύλων": Η Τουρκία εκμεταλλεύεται τις περιοχές ανάμεσα στα ελληνικά νησιά. Στον χάρτη, το σκούρο μπλε δείχνει τα ελληνικά χωρικά ύδατα στα 6 μίλια και το ανοιχτό μπλέ στα 12 μίλια.

Αυτό πρακτικά θα σήμαινε ότι ανάμεσα στα ελληνικά νησιά, ενδεχομένως, θα στήνονταν τουρκικές πλατφόρμες αντλήσεως πετρελαίου ή φυσικού αερίου, ανεμογεννήτριες κ.λπ., πράγμα που θα συμπαρέσυρε τον έλεγχο του εναέριου χώρου, την αρμοδιότητα έρευνας και διάσωσης αλλά και το συνολικό επιχειρησιακό-στρατιωτικό έλεγχο της περιοχής αυτής, αφού η Τουρκία θα επικαλείται την προστασία και την ασφάλεια των "ζωτικών συμφερόντων" της, τα οποία η ελληνική πλευρά έχει αποδεχθεί με την συμφωνία της Μαδρίτης του 1997.

Η διχοτόμηση στο Αιγαίο λοιπόν, είναι ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας που διατυμπανίζεται παντοιοτρόπως, με κυκλοφορία χαρτών για την Τουρκική ΑΟΖ, με προκλητικές δηλώσεις, στρατιωτικές ασκήσεις, αλλά και με τις τουρκικές «προτάσεις» για οικονομική εκμετάλλευση του Αιγαίου.

Όσοι ελλαδίτες κυβερνήτες και κρατικοί αξιωματούχοι αποδεχθούν τέτοιες προτάσεις και υπογράψουν αντίστοιχες συμφωνίες, με τους Τούρκους, θα είναι το αιώνιον όνειδος του Έθνους και προδότες του Γένους των Ελλήνων!!!

Συνεχίζεται

---

1 Πηγές: Παπανικολόπουλος Νικόλαος, Υποναύαρχος Λιμενικού Σώματος ε.α,  Αλεξανδρούπολη, Ιούνιος 2014.---

 http://www.pentapostagma.gr/ 2014/06/

2 Με τον όρο SAR-Έρευνα και Διάσωση (Search and rescue - SAR) ονομάζεται η διαδικασία έρευνας και παροχής βοήθειας σε ανθρώπους που βρίσκονται σε ή απειλούνται από επικείμενο κίνδυνο.

Ιστορικά, μία από τις πρώτες καταγεγραμμένες απόπειρες έρευνας και διάσωσης πραγματοποιήθηκε κατά το ναυάγιο του Ολλανδικού εμπορικού πλοίου Vergulde Draeck, στα ανοικτά των ακτών της Αυστραλίας, το 1656. Επιζήσαντες του ναυαγίου κάλεσαν βοήθεια και συνολικά πραγματοποιήθηκαν τρεις ξεχωριστές αποστολές έρευνας και διάσωσης, χωρίς όμως επιτυχία.

Πηγές:

-Canadian Forces (May 1998).

http://www.casaraontario.ca/~webmaster1/Manuals/NationalSARmanual_full_english.pdf «B–GA–209–001/FP–001 DFO 5449 NATIONAL SAR MANUAL»]. Ανακτήθηκε στις 2008-07-12.

-Major, R. H. (editor) (1859) Early Voyages to Terra Australis, Now Called Australia, The Hakluyt Society, London (2001 facimile edition on Google Books)

3 Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Στρατηγική», Τεύχος 197, Φεβρουάριος 2011, σ.σ. 38-41

4 teddygr.blogspot.com/2010/12/blog-post_04.html4 Δεκ 2010