ΠΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
ΜΕΡΟΣ 22ο
Β.
ΠΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΣ
ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (Ο Μύθος του Άλμπερτ
Αϊνστάϊν) [Συνέχεια 21ου μέρους]
121η/ Ο Άλμπερτ Αϊνστάϊν (Albert Einstein,1879-1955), ήταν φυσικός γερμανο-ιουδαϊκής
καταγωγής, ο οποίος έχει βραβευθεί με το Νόμπελ Φυσικής το 1921 για τις
υπηρεσίες του στην θεωρητική φυσική. Θεωρείται ο θεμελιωτής της Θεωρίας της
σχετικότητος και από πολλούς, ο σημαντικώτερος επιστήμονας του 20ού αιώνα και
όλων των εποχών. Εξέδωσε πάνω από 300 επιστημονικές δημοσιεύσεις, καθώς και 150
συγγράμματα για το ευρύ κοινό.
Η επίδραση των
ανακαλύψεων του Αϊνστάιν σχετικά με την φύση του χώρου και του χρόνου,
εξακολουθεί να αποτελεί κεντρικό αντικείμενο της επιστημονικής έρευνας σε φυσική,
κοσμολογία, και μαθηματικά, ενώ το επώνυμό του χρησιμοποιείται συχνά ως
χαρακτηρισμός για να δηλώσει πως κάποιος έχει υψηλή ευφυΐα.
2ο/ Η μεγαλύτερη επιστημονική απάτη του 20ου Αιώνα – Ο λογοκλόπος του αιώνα, Άλμπερτ Αϊνστάϊν (Συνέχεια 21ου μέρους)
Mileva Αϊνστάϊν, το γένος Maric
Η ποιότητα και η πρωτοτυπία αυτών των εργασιών
εξέπληξαν πρώτα τον καθηγητή Hermann Minkowski, ο οποίος γνώριζε καλά τα όρια
του πρώην μαθητή του. «Αϊνστάιν; Αν
ήταν ο Grossmann, ο Wegener, ή αυτή η εξαιρετικά ευφυής Mileva...αλλά ο Αϊνστάϊν που την έκανε κοπάνα στο
μάθημα ...».
Παρά ταύτα, ο Αϊνστάϊν θεωρήθηκε ότι είναι ο
συγγραφέας αυτών των βραβευμένων άρθρων
.... μέχρι τον Φεβρουάριο του 1990,
που εξερράγη η βόμβα στο ετήσιο συνέδριο της American Asociation for the Advancement
of Science (AAAS), της Αμερικανικής Ενώσεως για την Πρόοδο της Επιστήμης.
Ο φυσικός Evans Harris Walker από το Aberdeen
(Maryland) και η φιλόλογος Senta Trömel-Ploetz απο το Πανεπιστήμιο της Βόννης,
οι οποίοι ο καθένας χωριστά και λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια της δικής του
επιστήμης, είχαν αναλύσει τα άρθρα του Αϊνστάϊν που δημοσιεύθηκαν το 1905 στα
«Annals of Physics» και την ιδιωτική αλληλογραφία μεταξύ του Αϊνστάϊν και της
γυναίκας του Mileva, κατέληξαν στο εκπληκτικό συμπέρασμα, ότι οι πρώτες μεγαλοφυείς
ιδέες καθώς και η πολύπλοκη μαθηματική επεξεργασία τους, στην πραγματικότητα
ανήκουν στην σύζυγό του, Mileva Αϊνστάϊν, το γένος Μάριτς. (ΣΣ: Με άλλα
λόγια ο μέγας και τρανός Αϊνστάϊν ήταν ένας μέγας απατεώνας λογοκλόπος!!!)
Έτσι εξηγείται και η εκπληκτική κατάρρευση που
υπέστη το έργο του Αϊνστάϊν σε ό,τι αφορά την έκταση και την ποιότητά του,
ακριβώς μετά το 1919, το έτος του διαζυγίου του. Από τότε ο Αϊνστάϊν εργαζόταν
πάντα με άλλους φυσικούς (όπως οι Podolsky, Bose, Nathan, Rose, De Sitter, Infeld,
Hoffman κ.α.) και το έργο του δείχνει μια συνεχή και εμφανή εξάρτηση από
συνεργάτες, στον τομέα μαθηματικών διατυπώσεων (μαθηματικοί που πληρώθηκαν γι'
αυτή την δουλειά ήταν, οι Grossman, Groumer, Lanczos κ.α.).
Ο Ernst Strauss θυμάται, ότι ο Αϊνστάϊν αν δεν
μπορούσε να καταλάβει μια μαθηματική λογική σειρά, συνήθιζε να λέει: «Είμαι
σίγουρος, αλλά δεν είμαι πραγματικά πεπεισμένος». Πολλά ανέκδοτα αποδεικνύουν
την γνώμη του Evan H. Walker:
«Η Μίλα (Mileva) ήταν ανώτερη απ' αυτόν
και πήρε πρώτη την πρωτοβουλία στο πεδίο της θεωρίας».
Ας έχουμε κατά νου, ότι σε μια εποχή που πολύ
λίγοι είχαν πρόσβαση στο πανεπιστήμιο, ο Αϊνστάϊν έγινε δεκτός, χωρίς
δυσκολίες, στο περίφημο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, όπου και μπόρεσε να υποβάλλει την διατριβή του (ΣΣ: Επιμένουμε κι’ εδώ, να πληροφορηθούμε την σύνθεση του τότε
διοικητικού Συμβουλίου του πολυτεχνείου της Ζυρίχης, καθώς και την φυλετική,
θρησκευτική και αποκρυφιστική ταυτότητα ενός εκάστου μέλους του).
Εξ αντιθέτου η Mileva, η μόνη γυναίκα του
κλάδου αυτού των σπουδών, έπρεπε να υποκύψει, παρ’ όλο που ήταν πολύ πιο έξυπνη
από τον ίδιο. Και οι δύο είχαν την ίδια αγάπη για την κλασική φυσική, όπως και
τα μεγάλα προβλήματα σε ό,τι αφορά τις κοινωνικές σχέσεις (η Mileva κούτσαινε
στην δεξιά πλευρά), κάτι που συναισθηματικά τους έφερε πιο κοντά, ο ένας στον
άλλο.
Ο απατεώνας Αϊνστάϊν, συνειδητοποίησε αμέσως, ότι
αυτό το κορίτσι ήταν ένα χρυσορυχείο και ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει
τις ιδέες της και σε άλλους τομείς (κυρίως φιλοσοφία και πολιτική) και να κερδίσει
με αυτήν χρήματα. Και μ’ αυτόν τον τρόπο, εκμεταλλευόμενος τις σχέσεις και τις
επαφές του με ομάδες και μυστικούς κύκλους σιωνιστών (όπως «Φίλοι της προόδου»,
«Neue Heimat», «Φίλοι της νέας Ρωσίας», «Σύνδεσμος των συνηγόρων της παγκόσμιας
κυβέρνησης», κλπ.), κατόρθωσε να πάει μπροστά.
Μια πολύ διδακτική λεπτομέρεια που αναφέρει η
Senta Trömel-Ploetz, είναι η ρήτρα στην συμφωνία διαζυγίου του 1919, στην
οποία αναφέρεται ότι, ο Αϊνστάϊν στην περίπτωση που κερδίσει ένα βραβείο για τα
άρθρα που δημοσίευσε στα «Χρονικά της Φυσικής», αναγνωρίζει ότι αυτό πρέπει να
παραχωρηθεί πλήρως στην Mileva!!!
Δηλαδή πλήρης ομολογία από τον ίδιον ότι,
ήταν αντιγραφεύς, λογοκλόπος και απατεών!
Έτσι, ο
Άλμπερτ Αϊνστάιν τρία χρόνια αργότερα έδωσε τα χρήματα που είχε λάβει για το
βραβείο Νόμπελ, στην πρώην σύζυγό του. Αυτό όμως δεν έχει καμμία σχέση με την
παροιμιώδη γενναιοδωρία που αποδίδουν στον «Άγιο Albert» οι αγιογράφοι του,
διότι έγινε λόγω των νομικών υποχρεώσεων που του επεβλήθησαν, καθ’όσον η Mileva είχε αποδείξει στο δικαστήριο, ότι,
ο Albert καθ’ όλη την διάρκεια της συμβίωσεώς τους
(πριν από το γάμο είχαν συζήσει πέντε χρόνια), της υφάρπαξε όλες τις εργασίες
και εφευρέσεις της και τις πατεντάρισε στο γραφείο ευρεσιτεχνίας στο όνομά του,
ακόμα και στο όνομα τρίτων, χωρίς να αναφέρει πουθενά το όνομα της Mileva.
Ευλόγως
θα διερωτηθούν κάποιοι: Γιατί έκανε κάτι τέτοιο ο ΑΑ; (ΣΣ:Η απορία είναι δική μας
και δεν αναφέρεται στο παρουσιαζόμενο κείμενο. Η απάντηση και η συνέχεια,
παρουσιάζονται, όπως είναι καταγεγραμμένη στο κείμενο).
Διότι, όπως συνήθιζε να λέει η υποτιθέμενη «ιδιοφυΐα»:
«Δεν μπορώ να φανταστώ έναν θηλυκό Γαλιλαίο, Κέπλερ ή Μιχαήλ Άγγελο».
Αυτό το θέμα δεν είναι όμως νέο. Η ίδια η
Trömel-Ploetz επισημαίνει, ότι διαλευκάνθηκε τριάντα χρόνια νωρίτερα σ' ένα
βιβλίο του σέρβου φυσικού και φίλου της οικογένειας Αϊνστάϊν, Αbraham Joffe, στο οποίον ο Joffe καταμαρτυρεί, ότι είδε προσωπικά τα
σκίτσα και τα χειρόγραφα των πρωτότυπων άρθρων με την γραφή της Mileva Μάριτς,
τα οποία δημοσιεύθηκαν αργότερα στα «Χρονικά».
Πίσω από τον μύθο του Αϊνστάϊν κρύβονται
προφανώς και βρώμικα μυστικά
Όλα αυτά
που αναφέρονται πιο πάνω, δεν είχαν κανένα σημαντικό αντίκτυπο στην φήμη της
«ιδιοφυΐας» του Αϊνστάϊν, αφού το Σύστημα είχε φροντίσει να μην πληροφορηθεί η
ευρύτερη κοινή γνώμη, τίποτα περί αυτών. Παραλλήλως, η συνεχής εξύμνηση του
Αϊνστάϊν στον Ιουδαιοκρατούμενο τύπο και ο εξοστρακισμός των
αντιφρονούντων επιστημόνων στο δόγμα Αϊνστάϊν που την συνόδευε, η συναυτουργία
των δήθεν «σοβαρών» επιστημονικών περιοδικών και τα αστρονομικά ποσά που
ξοδεύονται ιδιαίτερα στην Γερμανία, έπλεκαν έναν επιστημονικόν φωτοστέφανον στον
Α.Α., προκειμένου να αποδείξουν ....
Να αποδείξουν τι;
Και μόνο αυτά, δείχνουν, ότι πίσω από τον μύθο Αϊνστάϊν πρέπει να
κρύβονται σοβαρά και βρώμικα πράγματα.
Επ' αυτού σημειώνει ο καθηγητής Thruillier στο
περιοδικό «La Recherche» (αρ. 96, Ιανουάριος 1996, σ. 16), τα εξής:
«Φαίνεται ότι οι
σχετικιστική φυσική, πραγματοποιεί σε έναν ειδικό και συγκεκριμένο τομέα, ένα
πολύ ολοκληρωμένο πρόγραμμα: Την κατασκευή ενός "υπερπροσωπικού"
κόσμου, ένός κόσμου, που βρίσκεται πέρα από την αίσθηση και την αντίληψή μας
και ανήκει σε μια ανώτερη πραγματικότητα». [ ...]
3ο/ Α.
Αϊνστάϊν: «Ηγέτης μου είναι ο Chaim
Weizmann»
Όπως γράφει ο Μαξ Βέμπερ, για την επιστήμη και
την πολιτική, «ο κάθε ένας που κάνει πολιτική, συμμαχεί με τις θεϊκές ή
δαιμονικές δυνάμεις που ωθούνται για την εξουσία. Όποιος ζητά την σωτηρία της
ψυχής του ή της ψυχής άλλων ανθρώπων, την διακινδυνεύει κατά την πορεία της
πολιτικής, διότι το πνεύμα της πολιτικής βρίσκεται σε ένταση με τον Θεό της
αγάπης».
Με βάση αυτή την ιδέα, γράφει ο Isidro Juan Palacios στο περιοδικό
"Punto y Coma", ότι «και η
επιστημονική εργασία είναι μια μαγική πηγή της εξουσίας, που χρησιμοποιείται από
ανθρώπους ως μέσο δόλιας ιδιοποίησης και εξουσιοδότησης στον χώρο του πνέυματος
και άρα κυριαρχείται από τον διάβολο».
[...] Αυτή η ατομική «ιδιοφυΐα» που έπλασε το
Σύστημα και ακούει στο όνομα Α.Α., ζήτησε γραπτά από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ρούσβελτ
τόσο στις 2 Αυγούστου 1939 (λίγο πριν ξεσπάσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος), όσο
και στις 7 Μαρτίου 1940, να χρησιμοποιήσει κατά καταστροφικό τρόπο την βόμβα
ουρανίου κατά της Γερμανίας. Έκανε επίσης ότι περνούσε από τα χέρια του, για να
επιβάλει τον ατομικό βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, πόλεις της Ιαπωνίας.
Για να τα δικαιολογήσει αυτά, ο Α.Α. υποστήριζε, ότι «εναντίον μιας
οργανωμένης δύναμης επιβάλλεται να δράσει μια οργανωμένη δύναμη». Το ίδιο είχε
πεί έξι χρόνια πριν και ο Χίτλερ, ο οποίος όμως - παρά το ότι η Γερμανία είχε
ένα σημαντικό τεχνολογικό πλεονέκτημα στην ανάπτυξη της ατομικής βόμβας – «είχε
πεισθεί» να ταχθεί ρητά, κατά της χρήσης της.
Σε μια συνάντηση Σιωνιστών στη Νέα Υόρκη το
1921 ο Αϊνστάϊν μίλησε μπροστα σε δεκάδες ομοθρήσκων του και είπε: «Ηγέτης μου είναι ο Chaim Weizmann.1 Ακολουθήστε τον.
Εγώ μίλησα».
Μετά τον θάνατο του Weizmann (Βάϊσμαν), στις 9 Νοεμβρίου
1952, ο Άλμπερτ Αϊνστάϊν φάνταζε ως η ιδανική επιλογή στις ζυμώσεις για την ανάληψη
της προεδρίας του νεοσύστατου κράτους του Ισραήλ, μιας και ήταν άνθρωπος που
απολάμβανε «ευρύτατης αποδοχής». Η Πρεσβεία του Ισραήλ στην Ουάσιγκτον, του
απέστειλε λοιπόν μια επιστολή στις 17 Νοεμβρίου, προσφέροντάς του επισήμως την
προεδρία, με την σφραγίδα του πρωθυπουργού Νταβίντ Μπεν Γκουριόν.
Έγγραφο
προτάσεως στον Αϊνστάϊν για ανάληψη της προεδρίας του κράτους του Ισραήλ
(προταθέν αξίωμα το οποίον αρνήθηκε ο Αϊνστάϊν).
4ο/ Η Θεωρία της
σχετικότητος: Το αποκορύφωμα της εξωτερικεύσεως των «κοσμικών θρησκευτικών
συναισθημάτων» του Einstein
Στις αρχές του 20ου αιώνος, όταν ο Guru Einstein πραγματοποιούσε ιεροτελεστίες στα πειράματα της σκέψεώς του, η
θεωρία της σχετικότητος, στην πραγματικότητα ξέσπασε σαν πλημμυρίδα στην
υπεραγορά της σύγχρονης φυσικής. Στην αρχή, η εξίσωση E=MC2 δεν
δημιούργησε μεγάλη αναστάτωση στους κύκλους των φυσικών και μαθηματικών. Αλλά
το 1919, όταν ο Guru
Einstein, έλαβε την πιστοποίηση της θεωρίας του, όχι μόνον έγινε ο υπερήρωας
της επιστήμης, σε μια νύκτα, αλλά ο μέγιστος άνδρας του 20ου αιώνος!!!
Επιβάλλεται λοιπόν, να μελετήσουμε την
κοσμική πορεία του, που τον κατέστησε έναν παγκόσμιο ιερέα της επιστήμης της
φυσικής, και να εντρυφήσουμε στις βασικές αρχές και τα χαρακτηριστικά της «ιεροσύνης»
του, τα οποία κατά γενική ομολογία, είναι εναρμονισμένα με τις εσωτερικές αποκρυφιστικές
ταντρικές μεθόδους!
Το μυστήριον που περιβάλλει
την μυστική εξίσωση E=MC2
δεν είναι τίποτε λιγώτερο, από κάθε εννεαγράμματον της ταντρικής
Αλχημείας. 2
*
Στις ημέρες μας η εξίσωση E=MC2 εξακολουθεί να υπηρετεί το κεντρικό
σύμβολο του μυστικού σχολείου της σχετικότητος του Einstein. Η εξίσωση αυτή όμως, είναι στην πραγματικότητα το αποκορύφωμα
του ξεχυλίσματος των κοσμικών συναισθημάτων του Einstein και επίσης η έκβαση της κιβδηλοποιημένης
λογοκλοπής, ασύμμετρη με την ιστορία τόσον της φυσικής όσον και της θρησκείας.
Εν τούτοις, η ισχυρότερη αντίρρηση
προς την θεωρία της σχετικότητος, δεν στοχεύει
στην κιβδηλία της υποτιθέμενης προελεύσεώς της και την δολιότητα/ανακρίβειά της, ούτε επίσης
στην θεωρητική ανυδρία και στειρότητά της, αλλά πάνω απ’ όλα, η αντίρρηση αποσκοπεί στην προσπάθεια
διατηρήσεως της θεωρίας της σχετικότητας σε κατάσταση απίστευτης ζωτικότητος,
που έχει σαν αποτέλεσμα να διατηρεί τις γενεές των φυσικών τυφλές, εξαρτώμενες
και υπνωτισμένες, χωρίς επιθυμίαν αναθεωρήσεως κριτικώς, και γενναιότητος, να
δουν την αλήθεια της αενάου κινήσεως και της ψεύτικης θεωρίας της σχετικότητος…
In the beginning of the 20th century, when Guru Einstein performed rites
of his «thought experiments», the theory of relativity virtually exploded
flooding the supermarket of modern physics. In the beginning, Guru Einstein’s equation E=MC2 created no
big stir within the circle of physicists and mathematicians. But, in
1919, when Guru Einstein got his newly developed general theory of
relativity verified, not only he became the super hero of science overnight,
but also the greatest man of the 20th century!
We shall study the process of his cosmic unfoldment in becoming a world
priest of physics and study main principles and characteristics of his
priest-craft which are in general agreement with esoteric Tantric methods. The mystery
that surrounds his occult equation E=MC2 is no less than any
Enneagram in Tantric Alchemy.
Today the
equation E=MC2 continue to serve as the central symbol of Einstein’s
occult school of relativity. We shall
see later to analyze that the equation is really the culmination of outpouring
of Einstein’s “cosmic religious feelings” and also outcome of his spurious
plagiarism unparalleled in the history of physics or religion.
However, the strongest objection to relativity is not
aimed at its spuriousness of its supposed origin and its falsity, also not
aimed at its theoretical aridity and sterility, but above all, the objection
is aimed at amazing vitality of the theory of relativity in keeping the
generations of physicists blind, conditioned and hypnotized for centuries
without a desire to review it critically and take some courage to see the truth
of perpetual motion and falsity of relativity. .
5ο/ Ο
Αϊνστάϊν επιβλήθηκε από το Σύστημα ως «ιερή αγελάδα», αν και η θεωρία του περί
σχετικότητος, δεν έχει επιβεβαιωθεί.3
Κανένας δεν μπορούσε να αμφισβητήσει τον Αϊνστάϊν για
100 τουλάχιστον χρόνια. Αν το έκανε, θα είχε ως συνέπεια την γελοιοποίηση από
την «διεθνή επιστημονική κοινότητα», τον εξοβελισμό, ακόμα και την δολοφονία.
Και όμως! Σύμφωνα με τις σωστές επισημάνσεις του καθηγητή Παναγιώτη Παππά,4 ο Αϊνστάϊν, το «ιερό θέσφατο της επιστήμης», δεν
μπόρεσε να μπει στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, έγινε μαθηματικός με ιδιαίτερα
μαθήματα, πήρε Νόμπελ για το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο το οποίο διδασκόταν στα
σχολεία και χρησιμοποίησε την θεωρία Λόρεντζ και τις προηγούμενες δημοσιευμένες
εργασίες των Μάϊκελσον Μόρλεϋ, καθώς και γνώσεις από την θέση του ως Διευθυντή
του Γραφείου Ευρεσιτεχνιών της Ζυρίχης, για να θεμελιώσει τις δικές του θεωρίες,
ως πρωτότυπες.
Κατά τον καθηγητή Παν.
Παππά, η θεωρία της γενικής σχετικότητας δεν έχει καμμιά πρακτική
εφαρμογή, πέρα από το να ασχολούνται οι
καθηγητές των Πανεπιστημίων και να μην βλέπουν αυτά που πρέπει να δουν..
Σύμφωνα με τις θεωρίες του Αϊνστάϊν, ο χρόνος και ο χώρος είναι ισοδύναμοι,
παρά το γεγονός ότι ο χώρος είναι τρισδιάστατος και στατικός ενώ ο χρόνος είναι
μη στατικός και μονοδιάστατος (θέμα Διδακτορικής διατριβής Παν. Παππά).
Η επιβεβαίωση των
θεωριών της σχετικότητας προϋποθέτει παρατηρητές που να κινούνται σε σχέση ο
ένας με τον άλλον, με κλάσμα της ταχύτητος του φωτός, πράγμα που είναι μη επαληθεύσιμο στην πράξη.
Τέλος, είναι σχεδόν
αυτονόητο ότι δεν υπάρχει ενιαία ταχύτητα φωτός αλλά εξαρτάται από την
συχνότητα (δηλαδή το χρώμα) και την ισχύ του σήματος. Σ’ αυτήν την περίπτωση, λοιπόν,
το c της περίφημης εξισώσεως E=MC2 , δεν είναι σταθερό. Να
το πούμε απλά, άλλη η ταχύτητα του νερού που ρέει από ένα πεσμένο ποτήρι και
άλλη από ένα κουβά με νερό, που πετάμε για να καθαρίσουμε το πεζοδρόμιο.
Ο γνωστός αστρονόμος κι
φυσικός Πωλ Λαβιολέτ έχει επίσης
προτείνει στα βιβλία του, την θεωρία του «εξασθενημένου» ή «κουρασμένου» φωτός,
σύμφωνα με την οποία όταν το φως ταξιδεύει σε μεγάλες αποστάσεις είναι δυνατόν
να χάνει μέρος της ενέργειάς του και να εμφανίζονται οι μετατοπίσεις στο φάσμα
του που έχουν οδηγήσει την επιστήμη σε τρελά συμπεράσματα, όπως ότι υπάρχουν
γαλαξίες κβάζαρ με ιλιγγιώδεις ταχύτητες απομακρύνσεως, ηλικίας μεγαλύτερης από
αυτήν του ίδιου του Σύμπαντος.
Ο ίδιος έχει
αναφέρει σε συνέντευξή του στο Project Camelot, ότι το γνωστό σύστημα GPS πλοηγήσεως
μέσω δορυφόρου, δεν εφαρμόζει τις αρχές της θεωρίας της σχετικότητας, διότι
αλλιώς, θα ξεκινάγαμε για Λαμία και θα βρισκόμασταν στην Τρίπολη.
Το ζήτημα, ωστόσο,
παραμένει.
Έχουμε μια θεωρία που μπορεί να είναι, από εν
μέρει σωστή, έστω κι’ ανεπιβεβαίωτη, έως τελείως λάθος. Γιατί πρέπει να επιβληθεί σε βαθμό θρησκείας
και να καταδιώκονται αυτοί που έχουν βάσιμες αντιρρήσεις, αντίθετα δε, αυτοί
που την ασπάζονται στα τυφλά και την προωθούν, να γεμίζουν με πτυχία,
διακρίσεις και θέσεις;
Υπάρχουν τουλάχιστον
δύο καλοί λόγοι γι’ αυτό .
Οι θεωρίες του Αϊνστάϊν
εξοβέλισαν τον αιθέρα. Αιθέρας σημαίνει
ελεύθερη ενέργεια. Ελεύθερη ενέργεια
σημαίνει τέλος στα πετρέλαια και στις εξαρτήσεις από πολυεθνικές, πολέμους και
άλλα ζωτικά σπορ επιβιώσεως των επικυρίαρχων.
Γνωστή από τις
εφευρέσεις του Τέσλα, εφευρέτη,
εκτός των άλλων, και του εναλλασόμενου ρεύματος. Οι μεγάλοι χρηματοδότες της
εποχής (ίδιοι με τους σημερινούς), αρνήθηκαν να χρηματοδοτήσουν την εφεύρεση,
όταν ανακάλυψαν ότι δεν υπήρχε “μετρητής”, ούτε “χρέωση”…
Έκτοτε , ο Τέσλα, αν
και υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους εφευρέτες όλων των εποχών, «θάφτηκε» και
πέθανε άγνωστος και φτωχός, ο δε Αϊνστάϊν θεοποιήθηκε.
Οι θεωρίες του Αϊνστάϊν
έβαλαν φρένο στην ανθρώπινη σκέψη, την οποία και κράτησαν 100 χρόνια πίσω, με
την ιδέα ότι τίποτα δεν μπορεί να κινηθεί με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτήν του
φωτός, το υποτιθέμενο όριο 300.000
περίπου χλμ το δευτερόλεπτο,
Εννοείται ότι στο
διάστημα αυτό, οι λίγοι γνώστες συνέχισαν και τελειοποίησαν τις γνώσεις τους
προς την σωστή κατεύθυνση. Στους πολλούς δίνεται κατά περίπτωση, το πολύ, η
μισή αλήθεια και αυτή κατά τρόπο που να εξασφαλίζει ότι δεν θα βρει κανείς την
άλλη μισή.
Στα πλαίσια της λεγομένης
δυτικής συμμαχίας, στην οποία ανήκουμε, όταν ανακαλυφθεί οποιαδήποτε
ευρεσιτεχνία πρέπει πρώτα να υποβληθεί στο ΝΑΤΟ και αφού δηλώσει αυτό, ότι δεν
ενδιαφέρεται, τότε και μόνο τότε, θα πάρει άδεια να κυκλοφορήσει. Αν η πατέντα περιλαμβάνεται στον τομέα των «ενδιαφερόντων»
του, την έφαγε το μαύρο σκοτάδι. Μπορεί κάποιος να υποθέσει βάσιμα, ότι
ανάλογα συμβαίνουν και στα υπόλοιπα πολιτικοστρατιωτικά συμπλέγματα.
Από αυτό το ενδεικτικό παράδειγμα μπορεί κανείς να βγάλει
το συμπέρασμα ότι, όποια εφεύρεση, θεωρία ή πατέντα κυκλοφορεί σήμερα, δεν
βλάπτει τα υφιστάμενα στρατιωτικά, βιομηχανικά, οικονομοπολιτικά και
θρησκευτικά συμφέροντα.
Πολύ δε περισσότερο,
όποια θεωρία επιβάλλεται ως μοναδική αλήθεια, προφανώς προωθεί και εξυπηρετεί
τα συμφέροντα αυτά.
Ο βασιλιάς είναι
γυμνός. Ποιός όμως θα τολμούσε να το πει; Διότι δεν πρόκειται για παραμύθι, αλλά
για εφιάλτη. Εφιάλτη που βρήκαν μπροστά τους όσοι τόλμησαν να αγνοήσουν τις
“ανωθεν” θεωρίες, να ερευνήσουν, να πλησιάσουν την αλήθεια και ακόμα χειρότερα,
να την διαδώσουν .
O κατάλογος είναι
μεγάλος .Ενδεικτικώς μπορεί να αναφέρει κανείς τον Stefan Marinov (Στέφαν Μαρίνοφ) και τον Eugene Mallove. O Dr. Eugene Mallove, είχε
εργαστεί στο MIT όπου αποκάλυψε σοβαρές παραποιήσεις των στοιχείων σχετικά με
πειράματα ψυχρής συντήξεως που έγιναν εκεί το 1989. Αυτό τον οδήγησε να
παραιτηθεί από την θέση του στο MIT και να αρχίσει την έρευνα για την αλήθεια,
σχετικά με την ψυχρή σύντηξη και άλλες νέες ανακαλύψεις της ελεύθερης
ενέργειας, που οδήγησαν τελικά στην έκδοση του πρώτου τεύχους του περιοδικού
του, « Άπειρη Ενέργεια» το 1995. Σε σχέση με αυτό, ήταν ένας από τους μάρτυρες
για το Project Αποκάλυψη.
Ο Eugene Mallove (Δρ.Mallove),
ήταν πολύ σεβαστός για τις γνώσεις του για την ψυχρή σύντηξη. Είχε μόλις
δημοσίευσει μια «ανοιχτή επιστολή» που περιέγραφε τα αποτελέσματα της 15 ετούς
ερευνάς του στο χώρο της «νέας έρευνας για την ενέργεια». Ήταν πεπεισμένος ότι
ήταν μόνο θέμα μηνών, πριν ο κόσμος δει μια πραγματική συσκευή ελεύθερης
ενέργειας.
Βρέθηκε νεκρός τον Μάϊο του 2004 ,χτυπημένος
μέχρι θανάτου, στην άκρη του δρόμου όπου ήταν το σπίτι του. Η Αστυνομία υπέθεσε
ότι ήταν ληστεία, το έγκλημα όμως, δεν εξιχνιάστηκε ποτέ.5
Ο Στέφαν Μαρίνοφ, φυσικός, ερευνητής και συγγραφέας, προώθησε αντι-σχετικιστικές
θεωρίες και αργότερα υπερασπίστηκε την θεωρία και την έρευνα για την αέναη
κίνηση και την ελεύθερη ενέργεια. Είχε
διαμαρτυρηθεί πολλές φορές, για την καταπίεση της αλήθειας στην επιστήμη.
Τον Ιούλιο του 1997 είχε συνεννοηθεί με τον Έλληνα φίλο του Παναγιώτη Παππά, να
πάνε μαζί σε ένα συνέδριο στην Κολωνία .Φθάνοντας
στην Αγκώνα, ο Παππάς επληροφορήθη ότι ο Στεφαν Μαρίνοφ βρέθηκε νεκρός .
Κατά την επίσημη εκδοχή
είχε αυτοκτονήσει πέφτοντας από τον πέμπτο όροφο της Βιβλιοθήκης του Γκράτς της
Αυστρίας. Στην έρευνα που έκανε ο φίλος του Παν. Παππάς, πηγαίνοντας στην πόλη,
διαπίστωσε ότι στο σημείο που έπεσε ο Μαρίνοφ υπήρχε πράσινο φωσφορίζον υγρό, ενδεικτικό,
όπως αποκάλυψε στις διαλέξεις του, της δηλητηριάσεως με φώσφορο.6
In 1966-67, 1974, and 1977 he was subject to compulsory psychiatric
treatment in Sofia because of his political dissent. In September 1977 Marinov
received a passport and he successfully emigrated out of the country, moving to
Brussels. In 1978, Marinov moved to Washington,D.C. Later he lived in Italy and
Austria. In his later years, Marinov earned a living as a groom for horses.
On 15 July 1997, Marinov jumped to his death from a staircase at a
library at the University of Graz, after leaving suicide notes. He was 66 years
old and was survived by his son Marin Marinov, who at the time was a vice-minister
of Industry in Bulgaria.7
Θύμα δολοφονίας έπεσε
και άλλος επιστήμονας, ερευνητής και υποστηρικτής της ελεύθερης ενέργειας, ο Leon Dragone, ο οποίος πέθανε στις
ΗΠΑ ,λίγες ώρες πριν έρθει στην Ελλάδα (http://www.papimi.gr/appendix1.htm)
Ο κατάλογος
περιλαμβάνει εκατοντάδες επιστήμονες και διευρύνεται συνεχώς. Κάποιοι βρέθηκαν
νεκροί στο αεροδρόμιο, όπου πήγαιναν για να συναντήσουν χρηματοδότες και να
οργανώσουν την παραγωγή εφευρέσεων σχετικών με χρήση ελεύθερης ενέργειας, άλλοι
έπαθαν μοιραίες καρδιακές προσβολές, υπήρξαν θύματα τροχαίων ή «αυτοκτόνησαν» (http://www.rense.
com/general62/list.htm).
Η αμφισβήτηση σε
κρίσιμα επιστημονικά θέματα, όπως αυτό της θεωρίας της σχετικότητος, είναι
«θέμα τιμής» για το πανίσχυρο ΣΥΣΤΗΜΑ.. Παρ’ όλα τα θύματα και τις δολοφονίες,
είναι βέβαιο ότι η αλήθεια δεν θα παραμείνει για πολύ ακόμα στο μισοσκόταδο. Η
κυριαρχία κάποιων βασίζεται στην βία, την εξαπάτηση και την δημιουργία ειδώλων
από το τίποτα, προς κατανάλωση του κάθε λογής προκατασκευασμένου ποιμνίου. Παρά
την τερατώδη επιμονή των επικυρίαρχων δυνάμεων να τα διαλύσουν όλα, παρά να
χάσουν τα προνόμιά τους, είναι βέβαιο ότι αυτή η κατάσταση δεν θα διαρκέσει για
πολύ .Γιατί αν διαρκέσει για πάνω από ορισμένα όρια, θα σημάνει το τέλος της
ανθρωπότητας και του πολιτισμού, όπως τον ξέρουμε. Και σ’ αυτό υπάρχουν σοβαρές
αντιρρήσεις..[exerevnitis.wordpress.com].
Συνεχίζεται
1 Chaim Azriel Weizmann (27 November
1874 – 9 November 1952) was a Zionist leader and Israeli statesman who
served as President of the Zionist Organization and later as the first
President of Israel. He was elected on 16 February 1949, and served until his
death in 1952. Weizmann convinced the United States government to recognize the
newly formed state of Israel. Προώθησε τον Σιωνισμό
που είχε αναπτύξει ο Theodor Herzl
στο βιβλίο του, «Τον κράτος των Εβραίων.
2 Ταντρική
Αλχημεία:
Όλα είναι αλήθεια και ταυτόχρονα τίποτα δεν είναι αλήθεια. Εμείς είμαστε οι
δημιουργοί είτε της αλήθειας είτε του ψέματος. Ό,τι βιώνουμε σαν αλήθεια, αυτή
είναι και η αλήθεια μας. Τα αρχέτυπα είναι μια παγκόσμια γλώσσα, που εκφράζεται
μέσα από σύμβολα και εικόνες, μύθους, παραμύθια ιδιότητες, συλλογικές ιδέες και
ποιότητες. Αυτά μπορούν να μας οδηγήσουν σε βαθιά ενδοσκόπηση και αφύπνιση
συνείδησης. Αντανακλούν τα συναισθήματα μας, τις πιο κρυφές επιθυμίες και
πράξεις μας. Έχουν έναν εκπληκτικό τρόπο, να μας αποκαλύπτουν τις βαθύτερες
αλήθειες μας για κάθε γεγονός και κατάσταση.
Είναι ο
καθρέφτης της ψυχής μας και αποκαλύπτουν την ενέργεια όλων αυτών που μας
περιβάλλουν, δίνοντας μας μια βαθιά αντίληψη για τον εαυτού μας κάθε στιγμή.
Είναι ισχυρότατα εργαλεία για την ανάπτυξη της αυτογνωσίας και της
αυτοβελτίωσης. Μας δίνουν σημάδια, μας καθοδηγούν και μας βοηθούν να αντλήσουμε
από την εσωτερική μας σοφία. Η αρσενική ενέργεια ενός άντρα και η θηλυκή
ενέργεια μιας γυναίκας είναι αρχετυπικές. Ο Ήλιος και η Σελήνη είναι οι πιο
γνωστοί εκφραστές του αρχετυπικού αρσενικού και θηλυκού αντίστοιχα.
Ο Ήλιος
είναι ο πατέρας-ήρωας (σύμπλεγμα του ήρωα) και είναι ανδρείος και θαρραλέος. Η
Σελήνη είναι η γυναικεία θεά, είναι το αρχέτυπο που μας προσφέρει γάλα, τροφή
για το σώμα και στοργική αγάπη για την ψυχή. Ακόμη εκδηλώνονται και με πολλούς
άλλους τρόπους όπως: Άνδρας-γυναίκα, πατέρας-μητέρα, σκέφτομαι-νοιώθω,
πνεύμα-σώμα, βούληση-συνήθεια, συνειδητό -ασυνείδητο
Όπως ο Ήλιος καθρεφτίζει τη Σελήνη έτσι και σε κάθε
σχέση ο ένας σύντροφος καθρεφτίζεται μέσα στον άλλον. Βλέπει στον άλλον το
καθρέφτισμα του δικού του εσωτερικού αρσενικού ή θηλυκού. Γίνεται ο ένας για
τον άλλον ο δρόμος να ανακαλύψει τον εαυτό του και να παντρέψει το αρσενικό και
το θηλυκό μέσα του. (Πηγή: Ταντρική Αλχημεία...Η επιλογή συντρόφου είναι ένας
«καθρέφτης» της ... www.iokh.gr/2014/07/blog-post_3.html, 3 Ιουλ
2014).
3 Κε
Αϊνστάϊν Μήπως Κάνατε Λάθος; olympia.gr https://olympia.
gr/2011/12/28/ κε-αϊνστάιν-μήπως-κάνατε-λάθος/28 Δεκ
2011
-Albert
Einstein ο εξυπνότερος άνθρωπος ! καταρρέει άλλος ένας μύθος.www.aetos-apokalypsis.
com › άρθρα μου, › Hoaxes, 20 Νοε 2014 -
4 Ο Παναγιώτης Παππάς, γεννήθηκε στις Αθήνες το
1947. Είναι
απόφοιτος του Μαθηματικού τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1971, έχοντας
αποκτήσει επαγγελματική γνώση των περισσοτέρων κλάδων των Ανωτέρων Μαθηματικών.
Αφού υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία (1971-1973), και έχοντας λάβει
κρατική υποτροφία, ο Πάνος Παππάς, συνέχισε μεταπτυχιακές μελέτες που οδήγησαν
στην λήψη Διδακτορικού τίτλου, και ασχολήθηκε με την έρευνα στην Θεωρητική και
Μαθηματική Φυσική, στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, στα ακόλουθα κολέγια: Imperial College, Queen Elizabeth College και Queen Mary College.
Οι κύριες
μελέτες και έρευνες σε αυτά ήταν: η Δομή του Χωροχρόνου, Θεωρίες Βαρύτητας,
Γενική και Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας. Το διδακτορικό του με τίτλο : «Ο
πραγματικός χώρος R6 εις την Φυσική», που αφορά στην Μαθηματική Φυσική του
Χωροχρόνου, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1979, αποτελεί, μια συνέχεια της
Θεωρίας της Σχετικότητας, για πρώτη φορά από ένα τετραδιάστατο
πολύμορφο, σε ένα πολύμορφο έξι διαστάσεων.
Στην πρωτοποριακή αυτή διδακτορική διατριβή του, ο συγγραφέας θεώρησε ότι
ο χρόνος είναι μια απόλυτα ισοδύναμη και συμμετρική δομή του χώρου, παράγοντας
φυσικά, συνολικά έξι διαστάσεις για τον χώρο και τον χρόνο. Από τότε, είτε συμπτωματικά,
είτε λόγω της πρώτης εκδόσεως της διατριβής του το 1975, έχει εκδηλωθεί
σημαντικό ενδιαφέρον από την επιστημονική κοινότητα, για τις θεωρίες πολλών
διαστάσεων στην Φυσική Υψηλών Ενεργειών και σε άλλους κλάδους της Φυσικής. Ως
συνέπεια της ολοκλήρωσης του διδακτορικού του το 1979, και των πολυάριθμων
συζητήσεων, σε συνδυασμό με την δημοσίευση αποσπασμάτων σε επιστημονικές
περιοδικές έκδοσεις, απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα, από το τμήμα Φυσικής του
Πανεπιστημίου Αθηνών το 1984 με Άριστα.
Από το 1980, για τον καθηγητή Παππά, η αναμφισβήτητη αλήθεια είναι
ότι το υπόβαθρο της Θεωρίας της Σχετικότητας την οποία πάντοτε αμφισβητούσε
(και οποιουδήποτε άλλου συστήματος Δομής του Χωροχρόνου), είναι όντως ο
Ηλεκτρομαγνητισμός και η Ηλεκτροδυναμική. Για τον λόγο αυτό, κατεύθυνε όλη την
ερευνητική του δραστηριότητα προς την πραγματική Χωροχρονική Δομή της Φύσεως,
πειραματίζομενος με τον Ηλεκτρομαγνητισμό και την Ηλεκτροδυναμική. Ακριβώς
αυτός είναι και ο λόγος που τον έχει προσελκύσει στην εντατική έρευνα στους δυο
αυτούς τομείς.
Ο καθ.
Παππάς εργάστηκε στο Τμήμα Φυσικής του Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών (1978-1982),
στο Τμήμα Φυσικής του Εθνικού Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Αθηνών (1982-1986),
απ’ όπου και τελικά εξελίχθηκε από Μαθηματικός και Θεωρητικός Φυσικός σε
πειραματιστή του Ηλεκτρομαγνητισμού. Είχε στενή συνεργασία με τον Καθηγητή Graneau του National Magnetic Laboratory στο MIT. Η πρώτη έρευνα και
συνεργασία ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985. Η συνεργασία αυτή συνεχίστηκε
στο Κέντρο της Ηλεκτρομαγνητικής Έρευνας στο Πανεπιστήμιο Northeastern. Απενεμήθη Χορηγία για Έρευνα από
το Fulbright Program, ΗΠΑ, και ο καθ. Παππάς εκτέλεσε
ερευνητικό πρόγραμμα πάνω στις Διαμήκεις Δυνάμεις (Longitudinal forces), στο Κέντρο, το 1987.
Επίσης έχει
εκτελέσει πειράματα με μή κλειστά κυκλώματα (physically non-closed circuits), με αποτέλεσμα την για πρώτη φορά
μέτρηση δυνάμεων αναμεταξύ κεραιών διεγειρουμένων από ραδιοφωνικά κύμματα και
μικροκύμματα; Πειράματα
με ταχείς εκκενώσεις ρευμάτων σε κυκλώματα, εξετάζοντας το φαινόμενο ότι το
αρχικό ηλεκτρικό ρεύμα, ρέει σε ένα μόνο σημείο του κυκλώματος (από ένα μη
κλειστό κύκλωμα σε ένα άλλο μη κλειστό κύκλωμα), το οποίο και εδημοσίευσε για
πρώτη φορά στην παγκόσμια επιστημονική βιβλιογραφία.
Το
αποτέλεσμα αυτής της έρευνας ήταν, η ανακάλυψη Υπέρμετρης Ενεργειακής
Ισορροπίας, σε ηλεκτρικά τόξα (ένα επίκαιρο θέμα), Βαρυτικών δυνάμεων (Gravitational Forces), και η ύπαρξη μεταβατικών σημάτων
φαινομενικά ταχύτερων από την ταχύτητα του φωτός. Η ανακάλυψη αυτή έλαβε
παγκόσμια δημοσιότητα από τα μέσα ενημερώσεως την δεκαετία του ’80, και
συγχρόνως συνεχίστηκε από άλλους, η έρευνα και η εξέλιξη σε αυτές τις
ενδιαφέρουσες εφαρμογές.
7 Schneeberger E, Bass R (1997). "Stefan
Marinov: In Memoriam: My Scientific Testament; A Strong Voice Is Missing (Last
Will and Testament); Letter from Erwin Schneeberger; Letter from Dr. Robert W.
Bass". New Energy News. 5
(5): 1–3.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου