ΠΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
ΜΕΡΟΣ
24ο
Α.
ΓΕΝΙΚΑ1
Ο Μεταξάς στις 30
Οκτωβρίου 1940, δήλωνε με βεβαιότητα στους Έλληνες δημοσιογράφους: «Οι Γερμανοί
δεν θα νικήσουν. Δεν μπορούν να νικήσουν». Ο Μεταξάς …..στις 28 Οκτωβρίου του
1940 ένωσε όλους τους Έλληνες και ακύρωσε όλα τα χρόνια της μεγάλης διχόνοιας,
αναγνωρίζοντας στο τέλος της ζωής του το μεγάλο μερίδιο ευθύνης που του
αναλογούσε (ΣΣ: Ο ισχυρισμός αυτός
είναι ιστορικώς αβάσιμος και αποτελεί προσωπική άποψη της συγγραφέως του
βιβλίου « Ο Ιωάννης πίσω από τον Μεταξά», Μαρίνας Πετράκη).2 Ο Μεταξάς του Ελληνοαλβανικού πολέμου είχε, χωρίς αμφιβολία, διανύσει πολύ
δρόμο από τον Μεταξά της εποχής του Εθνικού Διχασμού, των Επιστράτων, του
κινήματος Λεοναρδοπούλου-Γαργαλίδη, ακόμα και από τον Μεταξά της «Τετάρτης
Αυγούστου».
Το εξώφυλλο της Καθηµερινής
της Τρίτης 28ης Οκτωβρίου 1940.
Αναχώρηση φαντάρων για
το µέτωπο της Αλβανίας (Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, Αρχείο Ι. Μεταξά).
Οι στρατιώτες έπρεπε να φτάσουν στις µονάδες τους µε τα
πόδια και τα υποζύγιά τους
Χειρόγραφο Ιωάννη Μεταξά, Δεκέμβριος 1940.
Η μελέτη αυτής της
«διαδρομής» και η καταγραφή της ζωής του Ιωάννη Μεταξά, όπως αυτή αποτυπώνεται
στο ημερολόγιό του, αλλά και σε κρατικά έγγραφα και άρθρα της εποχής (ΣΣ: Η μελέτη που καταγράφεται στις
σελίδες του βιβλίου της προμνησθείσης συγγραφέως), επιχειρεί να ρίξει φως και
να εξηγήσει σε μεγάλο βαθμό, τα γεγονότα που καθόρισαν και οδήγησαν στην
επιβολή της αποκληθείσης Μεταξικής δικτατορίας, στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, αλλά
και στα γεγονότα που ακολούθησαν.
Η ιστορική έρευνα, κατά
την συγγραφέα, οφείλει να καταγράψει χωρίς αγκυλώσεις την πορεία και την
προσωπικότητα του ανθρώπου που για μισό σχεδόν αιώνα διαδραμάτισε ουσιαστικό
ρόλο στο στρατιωτικό και πολιτικό γίγνεσθαι αυτής της χώρας και ταύτισε το
όνομά του με ένα από τα πιο αντιδημοφιλή
πολιτεύματα στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, γι’ αυτό και αποτέλεσε για τους
περισσότερους Έλληνες «την ενσάρκωση του πολιτικού κακού».
Το όνομά του,
ωστόσο, καταλήγει η συγγραφεύς, επρόκειτο να ταυτιστεί στο τέλος της ζωής του
και με τις λαμπρότερες και πλουσιώτερες σελίδες της νεώτερης ελληνικής
ιστορίας, στην γραφή των οποίων έπαιξε καθοριστικό ρόλο.
*
Β. ΠΛΑΝΕΣ
ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΣ ΤΟΥ
ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (9η δέσμη)
Παραθέτουμε την εννάτη δέσμη, δέκα έξη (16) [122η-137η] από τις εκατοντάδες κυριώτερες
πλάνες και απάτες, που μας έχει διοχετεύσει ή επιβάλλει διαχρονικώς
το Σύστημα.
122η/ Ο Ιωάννης Μεταξάς, αρχηγός του
κοινοβουλευτικού κόμματος των Ελευθεροφρόνων, την 4ην Αυγούστου 1936, εκήρυξε
αναιτίως και αντιδημοκρατικώς, δικτατορίαν, ένα από τα πλέον αντιδημοφιλή
πολιτεύματα στην χώρα μας, καταργήσας αυθαιρέτως τα κόμματα και την λειτουργία
του κοινοβουλίου.
Σχόλια
Μία από τις μεγαλύτερες
απάτες του Συστήματος, η οποία δυστυχώς συνεχίζεται και επί των ημερών μας,
είναι ο χαρακτηρισμός του καθεστώτος της 4ης
Αυγούστου 1936, ως δικτατορικού και του πρωθυπουργού του «ΟΧΙ», Ιωάννου
Μεταξά ως δικτάτορος, παραβλέποντας, υποκρινόμενον άγνοιαν (το Σύστημα) ή
αγνοώντας , για μία ακόμη φορά, το γεγονός ότι: η δικτατορία ΔΕΝ είναι μορφή πολιτεύματος, αλλά
μορφή ασκήσεως εξουσίας, ανεξαρτήτως μορφής πολιτεύματος.…(Από
άγνοια ή σκοπιμότητα, η συγγραφέας του βιβλίου «ο Ιωάννης
πίσω από τον Μεταξά», κάνει το ίδιο ιστορικό και επιστημονικό λάθος,
χαρακτηρίζοντας την δικτατορίαν, ως «ένα από τα πλέον αντιδημοφιλή πολιτεύματα, στην σύγχρονη ελληνική ιστορια»).
Με τον χαρακτηρισμόν ως
δικτατορίας, οποιουδήποτε πολιτεύματος που δεν σχετίζεται με τον λεγόμενον
πολυκομματισμόν, την υποτιθέμενη καθολική ψηφοφορία, την διεξαγωγήν εκλογών και
την λειτουργία κοινοβουλίου, το Σύστημα
δίδει νομικόν, ηθικόν και πολιτικόν άλλοθι, στις κυβερνήσεις των λεγόμενων
κοινοβουλευτικών καθεστώτων, που ασκούν εξουσίαν σε
εκατομμύρια πολιτών, λόγω μεν δημοκρατικώς έργω δε δικτατορικώς, δια δύο-τριών
εκατοντάδων εγκαθέτων υπουργών και βουλευτών της εκάστοτε συμπολιτεύσεως.
Υπουργών και βουλευτών
που έχουν επιλεγεί, προωθηθεί, επιβληθεί ως υποψήφιοι στα συστημικά κόμματα και
παντοιοτρόπως υποστηριχθεί, προκειμένου να επιλεγούν/εκλεγούν ως υπουργοί και βουλευτές,
με αντάλλαγμα την
σιωπήν τους, στην ΑΛΗΘΕΙΑ, σε ό,τι συμφέρει στον λαό και το έθνος,
και την παροχήν
της ψήφου τους, στα υπό του Συστήματος διατασσόμενα!!!
Προς τούτοις, το
Σύστημα εφρόντισε να αποκρύψει επιμελώς από τον Ελληνικόν λαόν την αλήθειαν,
τόσον για τον Ι. Μεταξά όσον και για το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, διαγράφοντας από τις σελίδες των σχολικών και
πανεπιστημιακών βιβλίων και αποσιωπώντας από τις δημοσιοποιούμενες πληροφορίες,
δια των πάσης φύσεως ελεγχόμενων ΜΜΕ:
.Τα σοβαρώτατα πολιτικο-κοινωνικά
γεγονότα και τις αιματηρές επαναστατικές προετοιμασίες, για ανατροπή της
νομίμου κυβερνήσεως, που προηγήθησαν της 4ης
Αυγούστου 1936, πρωτοστατούντος του ΚΚΕ (δια του κοινοβουλευτικού του φορέως, του Παλλαϊκού Μετώπου),
τα οποία παρ’ ολίγον να οδηγήσουν την πατρίδα μας σε αιματοχυσία, εμφύλιο
σπαραγμό και χάος, με ΟΛΕΣ τις πιθανολογούμενες και απρόβλεπτες συνέπειες.
.Το πρόγραμμα του Ι. Μεταξά που
παρουσίαζε και τις προθέσεις του για προσωρινή αναστολή του κοινοβουλευτικού
πολιτεύματος, αναγνώσθηκε από τον ίδιον τον Ι. Μεταξά στην Ελληνική βουλή (16
Απριλίου 1936) και εγκρίθηκε από τους βουλευτές, με συντριπτική πλειοψηφία,
ισοδυναμούσα με παμψηφία [241 υπέρ, 16 κατά (του ΚΚΕ), και 4 λευκά].
Έτσι με την καταλυτικήν ψήφον
εμπιστοσύνης της Βουλής, ο Ι. Μεταξάς, έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδος και
επέβαλλε αναιμάκτως, χωρίς στρατιωτικήν επέμβαση, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου.
.Τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών
που έγιναν εντός και εκτός κοινοβουλίου, από αναλήψεως του υπουργείου
στρατιωτικών (5 Μαρτίου 1936) από τον Ι. Μεταξά, μέχρι και μετά την επιβολήν του
καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, με σημαντικώτερη την από 9 Μαρτίου 1936, επιστολήν του Ελευθερίου Βενιζέλου προς τον Λουκάν
Ρούφον, δια της οποίας εχαιρέτησεν εγκαρδίως και με ανακούφιση την
υπουργοποίηση του Μεταξά..
.Το κολοσσιαίον κοινωνικόν και
οικονομικόν έργον της κυβερνήσεως Ι. Μεταξά, ιδιαιτέρως στους τομείς της
εργασίας, της γεωργικής παραγωγής, αλλά και το εθνικόν τοιούτον, υπό την
έννοιαν της προετοιμασίας των Ενόπλων δυνάμεων του Έθνους, για την επιτυχή
αντιμετώπιση της Φασιστικής εισβολής στην χώραν μας το 1940, σε διάστημα μόλις
4 ετών…δικτατορικής διακυβερνήσεως, από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου.
Στις 13 Αυγούστου 1936, υπογράφονται μεταξύ των
εργοδοτών και των εργατικών οργανώσεων της χώρας οι δύο πρώτες συλλογικές
συμβάσεις εργασίας, «περί καθορισμού κατωτάτου ορίου μισθού ιδιωτικών υπαλλήλων
και ημερομισθίου εργατών βιομηχανίας».
.Την διαγραφή του ελληνικού χρέους
από δάνειον που είχαμε λάβει από την βελγικὴ τράπεζα «Societe Commerciale de
Belgique», όταν το 1936, η Ελλάδα τού Ιωάννη Μεταξά αρνήθηκε να συνεχίσει την
εξυπηρέτηση τού δανείου πού είχε συνάψει με την συγκεκριμένη τράπεζα. Η
κυβέρνηση τού Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο, πού είχε ιδρύσει η
Κοινωνία των Εθνών, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τίς διεθνείς της
υποχρεώσεις.
Η Ελλάδα
απάντησε ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν
μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας!3
Τελικώς με τα επιχειρήματα που προέβαλλε η κυβέρνηση
του Ι. Μεταξά, το Διεθνές δικαστήριο δικαίωσε την Ελλάδα, δημιουργώντας νομικό
προηγούμενο, στο οποίο μάλιστα το 2003, στηρίχθηκε η Αργεντινή και ο πρόεδρός
της, Νέστωρ Κίχνερ, ο οποίος επέλεξε να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος
του δημοσίου χρέους της χώρα του, αντί να την υποδουλώσει στο Δ.Ν.Τ.!
Άπαντα τα σοβαρώτατα
και κρισιμώτατα γεγονότα που συνέβησαν κατά
τις προαναφερθείσες περιόδους [εκλογές 26ης Ιανουαρίου 1936- 4η Αυγούστου 1936
και 4η Αυγούστου 1936 - Ιανουάριος 1941 (δολοφονία Ι. Μεταξά από τις μυστικές
υπηρεσίες της Αγγλίας)], θα
παρουσιασουμε με ακλόνητα στοιχεία και αποδείξεις, σε ειδική ανάλυση του
θέματος, μελλοντικώς…
123η/ Η Θήβα (στα αρχαία
Ελληνικά "Θῆβαι") είναι πόλη της Βοιωτίας, από τις αρχαιότερες της
Ελλάδας, έδρα του Δήμου Θηβαίων. Κατά την Μυθολογίαν, κτίστηκε από τον Κάδμο, καθιστώντας την ένα από τα
κέντρα λατρείας των Καβείρων, που στην Σαμοθράκη είναι γνωστοί ως Μεγάλοι θεοί
της Σαμοθράκης. Ο χαρακτήρας της λατρείας ήταν διονυσιακός και σε σχέση με την
κορυφαία θεά Δήμητρα Καβειραία, η οποία στην Θήβα ταυτιζόταν με την Ευρώπη, που
το όνομά της παραπέμπει σε θεότητα της βλαστήσεως.
Το γενεαλογικό του δέντρο του Κάδμου και η
ετυμολογία του ονόματός του, φανερώνουν την ελληνική του καταγωγή.
124η/ Σιών-Σιωνισμός
Η ονομασία Σιών
(Τσιών στα εβραϊκά ) αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, όπου ονομάζονται
διάφορα μέρη της Αγίας Γης, όπως τα βουνά της Ιουδαίας (ΨΑΛΜ: 132.3), το βουνό
Ερμών (ΔΕΥΤ: 4. 49 ), την Ιερουσαλήμ (ΨΑΛΜ: 76. 2), κ.α.
Στις μεταγενέστερες εβραϊκές παραδόσεις το ίδιο όνομα
σήμαινε την βασιλεία του Ιούδα, ολόκληρη την χώρα του Ισραήλ, τον λαό του
Ισραήλ και πάνω απ’ ολα την πνευματική Ιερουσαλήμ από την οποία, οπως λέγει ο
προφήτης Μιχαίας, θα προέλθει η διδασκαλία και ο Νόμος του Θεού (ΜΙΧ: 4. 2).
Παράλληλα υπήρχε και αρχαία εβραϊκή παράδοση, που ταύτιζε τον δυτικό λόφο της
Ιερουσαλήμ με Το όνομα Σιών.
Ο Σιωνισμός
είναι πολιτικό κίνημα των Ταλμουδιστών Ιουδαίων της διασποράς που ξεκίνησε τον
19ο αιώνα με σκοπό:
-Την δημιουργία στην
περιοχή της Παλαιστίνης, ενός νέου ανεξάρτητου Ιουδαϊκού κράτους, που θα
συγκέντρωνε όλους τους Ιουδαίους της διασποράς,
-Την διατήρηση των
οικονομικο-θρησκευτικών και λοιπών παραδόσεων των Ιουδαίων της διασποράς.
Στις 14 Μαΐου 1948, η
Διακήρυξη της ιδρύσεως του κράτους του Ισραήλ ανέφερε: «Το έτος 5657 ε.Κ.
(1897), ύστερα από κάλεσμα του πνευματικού πατέρα του Ιουδαϊκού Κράτους, του
Τέοντορ Χέρτσλ, το Πρώτο Σιωνιστικό Συμβούλιο συνεδρίασε και διακήρυξε το δικαίωμα
του ιουδαϊκού λαού στην εθνική αναγέννηση σε δική του χώρα».
Σχόλια
Σιών
Η λέξη Σιών είναι τόσον δική τους (των σημερινών
ταλμουδιστών Ιουδαίων), όσον δική τους είναι η Παλαιά Διαθήκη ή όσο η Μακεδονία
ανήκει στους Σκοπιανούς. Παρ’ όλα αυτά, οι ταλμουδιστές Ιουδαίοι (Jews), έχουν
οικειοποιηθεί αθεμίτως την λέξη Σιών που αναφέρεται στην Αγία Γραφή, αν και
έχουν απορρίψει στο σύνολό της την Παλαιά Διαθήκη και φυσικά ουδεμία σχέση
έχουν με την διδασκαλία της Καινής Διαθήκης..
Και όμως σήμερα, όλοι σχεδόν, ομιλούν για Σιών/Σιωνισμό-Αντισιωνισμό/
Αντισημιτισμό, αγνοούντες ότι αυτοί είναι όροι που
επινοήθηκαν/σφετερίσθηκαν από τους Ταλμουδιστές, προκειμένου οι άνθρωποι να μην
μάθουν ποτέ τι είναι το Ταλμούδ, τι περιλαμβάνει, τι σημαίνει Ταλμουδισμός,
ποίοι είναι τι επιδιώκουν οι Ταλμουδιστές και ποιες είναι οι συνιστώσες του. Συσκότισαν τους ανθρώπους με
παραπλανητικούς όρους και συνθήματα, με απατήλιους μύθους και εικόνες.
Οι σημερινοί Ταλμουδιστές Ιουδαίοι (Jews), δεν έχουν σχέση με την Σιών, ούτε με τον παλαιό
Ισραήλ της Παλαιάς Διαθήκης. Αμφότερες (Σιών-Παλαιά Διαθήκη), είναι δώρα του
Ιησού Χριστού (Ιαχβέ) στους Χριστιανούς, ασπασθέντες την διδασκαλία του
Θεανθρώπου ανεξαρτήτως φυλής και εθνικότητος!
Αποδείξεις σφετερισμού της Αγιογαφικής λ. Σιών
Η λέξη Σιών έχει τις εξής σημασίες:4
o Κατευθυντήριος κίων
o Όρος της Ιερουσαλήμ
o Πρωτεύουσα (Μόνιμη)
o Λαός του Θεού
Η λέξη Σιών που αναφέρεται στην Π.Δ. ως ο Ευλογημένος λαός
του Παλαιού Ισραήλ, ήταν η προτύπωση της Εκκλησίας του Χριστού (Ιαχβέ της
Παλαιάς Διαθήκης). Στην Καινή Διαθήκη όπου αναφέρεται η λ. Σιών σημαίνει: «ο ευλογημένος λαός του Νέου Ισραήλ της
Χάριτος (Χριστιανική Εκκλησία)». Η Παλαιά Διαθήκη, όπως έχουμε αναφέρει
κατ’ επανάληψη, έχει απορριφθεί από τους Ταλμουδιστές Ιουδαίους, από τους
χρόνους των Προφητών ή κατ’ άλλους από την εποχήν της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας
(6ος π.Χ. αιών).
«Τέρπου και ευφραίνου θύγατερ Σιών,
διότι ιδού εγώ έρχομαι και κατασκηνώσω εν μέσω σου λέγει Κύριος…» (ΖΑΧΑΡΙΑΣ:2/14,15)
Η Σιών καλείται να χαίρει διότι ο Κύριος έρχεται και
θα κατασκηνώσει ανάμεσά της…
«Τέρπεσθαι γάρ και ευφραίνεσθαι προστέταχεν
αναγκαίως την νοητήν Σιών, ήτις εστίν Εκκλησία Θεού ζώντος…» (Κύριλλος
Αλεξανδρείας).
«Δια τούτο ούτω λέγει Κύριος Κύριος. Ιδού εγώ
εμβαλώ εις τα θεμέλια Σιών λίθον
πολυτελή, εκλεκτόν ακρογωνιαίον,
έντιμον, εις τα θεμέλια αυτής και ο πιστεύων επ’ αυτώ ου μη καταισχυνθή»
(ΗΣΑΪΑΣ: 28/16).
«Προς όν προσερχόμενοι λίθον ζώντα υπό ανθρώπων
μεν αποδεδοκιμασμένον, παρά τώ Θεώ δε εκλεκτόν, έντιμον… ιεράτευμα άγιον ανενέγκαι
πνευματικάς θυσίας ευπροσδέκτους δια Ιησού Χριστού, διότι περιέχει εν τη Γραφή
: Ιδού τίθημι εν Σιών λίθον ακρογωνιαίον εκλεκτόν…»
(Α΄ ΠΕΤΡΟΥ: 2/4-6).
Ποιος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Σιών;
«Τι ούν εστί το γεγραμμένον τούτο λίθον όν
απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγεννήθη εις κεφαλήν γωνίας» (ΛΟΥΚ: 20/17).
«… και Χριστός
κεφαλή της Εκκλησίας» (ΕΦΕΣ: 5/23).
«Κυκλώσατε λαοί, Σιών και περιλάβετε αυτήν, και δότε
δόξαν εν αυτή τω αναστάντι εκ νεκρών ότι αυτός εστί ο Θεός ημών ο λυτρωσάμενος
ημάς εκ των ανομιών ημών» (Λειτουργία Μεγ. Σαββάτου).
Με άλλα λόγια δια της λέξεως Σιών, υποδηλώνεται
ο Λαός του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης που είναι ο ίδιος (Θεός) και στην Καινή
Διαθήκη, δηλαδή ο Ιαχβέ/Ιησούς Χριστός. Συνεπώς Σιών είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική (Ορθόδοξη) Εκκλησία του Τριαδικού
Θεού.
Σιωνισμός
Ο Σιωνισμός
είναι μία από τις συνιστώσες του Ταλμουδικού Ιουδαϊσμού, και συγκεκριμένως,
η Εθνική συνιστώσα.5
Οι Ταλμουδιστές προκειμένου να μην αναζητηθεί
το περιεχόμενο του Ταλμούδ και να παραμείνουν άγνωστες ακόμη και η λέξη Ταλμούδ ή ο όρος Ταλμουδισμός, διότι παραπέμπουν σε αποκρυφισμό, στις βλασφημίες
κατά του Ιησού Χριστού και της Θεοτόκου, τον απόλυτο ρατσισμό των Ταλμουδιστών Ιουδαίων, το μίσος τους κατά όλων των άλλων λαών της ανθρωπότητος
και ιδιαιτέρως των Χριστιανών, αντικατέστησαν τις λέξεις Ταλμούδ, Ταλμουδισμός,
με την λέξη Σιών
και τον όρο «Σιωνισμός», αντιστοίχως.
Ο Σιωνισμός
είναι ένα Παγκόσμιο Εθνικο-πολιτικό κίνημα των Ταλμουδιστών Ιουδαίων (Jews)
της διασποράς, το οποίον είχε ως φανερούς σκοπούς:
oΤην
δημιουργία στην Παλαιστίνη Ανεξάρτητου Ιουδαϊκού κράτους.
oΤην
διατήρηση των Οικονομικο-θρησκευτικών παραδόσεων των Εβραίων της διασποράς.
Και ως κρυφούς σκοπούς, είχε και έχει:
oΤην
οικονομική κυριαρχία των ταλμουδιστών ιουδαίων (Jews) τοκογλύφων τραπεζιτών, παγκοσμίως.
oΤην
Παγκόσμια πολιτική κυριαρχία τους, δια της εγκαθιδρύσεως, από τους ταλμουδιστές
ιουδαίους, μιας Παγκόσμιας…Δημοκρατικής Υπερκυβερνήσεως, ελεγχομένης ΑΠΟΛΥΤΩΣ
απ’ αυτούς, και εξουσιαζούσης όλους τους λαούς και τα κράτη της γης.
oΤην
επιβολήν μιας παγκόσμιας θρησκείας (οικουμενισμός) δια της οποίας, θα
λατρεύεται ο «θεός» του Ιουδαϊκού Ταλμουδ, τουτέστιν ο Εωσφόρος!
Ο όρος Σιωνισμός προήλθε από σφετερισμό της λέξεως Σιών και
σταθεροποιήθηκε μετά τα πρώτα μεταναστευτικά ρεύματα των Ιουδαίων (Jews)
που ωργανώθηκαν στην Ρωσία και Πολωνία από την Ιουδαιοταλμουδική (Σιωνιστική)
κίνηση «Chovevei Zion/Χοβεβάϊ Ζιόν (Εραστές της Σιών)».
Ο Σιωνισμός εκφράζει επίσης την δεδηλωμένη εμμονή
των Ταλμουδιστών Ιουδαίων, στα όσα πρεσβεύουν για τον εαυτόν τους και τους
λοιπούς ανθρώπους (μη εβραίους) καθώς και την αμετανοησία τους για τα εγκλήματα
που έχουν διαπράξει, διαχρονικώς, κατά της ανθρωπότητος, η Φαρισαϊκή ηγεσία
τους και τα εκτελεστικά της όργανα.
Προϋπόθεση πραγματώσεως των στόχων του
Σιωνισμού ήταν η Δημιουργία ενός Εθνικού Κράτους στην Παλαιστίνη (1948). Το
σχέδιο για την παγκόσμια κυριαρχία κατατέθηκε ολοκληρωμένο στο Α΄ Σιωνιστικό
Συνέδριο στην Βασιλεία της Ελβετίας το 1897. Διοργανωτές του Συνεδρίου ήσαν:
Ο Θεόδωρος Χέρτζλ (Βενιαμίν Τέεμπ, 1860-1904).
Ο Μάρξ Νορντάου (Σίμων Ζύντφελντ, 1849-1923).
Στο Συνέδριο εκείνο ελήφθησαν αποφάσεις που
είναι γνωστές ως «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών».
(Σχέδιο Παγκόσμιας Κυριαρχίας).
*
Σιωνιστές
Επειδή η Σιών είναι η εκκλησία του Τριαδικού
θεού, ο Θεός ξεχώρισε την θυγατέρα Σιών (Χριστιανοί)
από την πόρνη Βαβυλώνα με τις πολλές
θυγατέρες-πόρνες (Αντιχριστιανοί, Ταλμουδιστές / «Σιωνιστές»)
«..Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης» (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 17/5).
Από τα παραπάνω που φέρουν την αυθεντική
σφραγίδα της Αγίας Γραφής, τεκμαίρεται
ότι οι Ταλμουδιστές-«Σιωνιστές», είναι οι σφετεριστές της λέξεως Σιών και της σημασίας της και κατ’ επέκταση του όρου «Σιωνισμός».
Γιατί όμως οι Ταλμουδιστές
Ιουδαίοι, διέπραξαν τον σφετερισμόν της βιβλικής λ. Σιών;
- Για τους ίδιους ή
παρόμοιους λόγους που οι Σκοπιανοί εσφετερίσθησαν το όνομα και την ιστορία της
Μακεδονίας και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
- Για να αποκρύψουν τα
καταχθόνια σχέδιά τους που περιλαμβάνονται στο Ταλμούδ και στα «Πρωτόκολλα των
Σοφών της Σιών».
- Για να
αποπροσανατολίσουν τους ασχολουμένους με την αναζήτηση της αληθείας μέσω της
Παλαιάς Διαθήκης, ώστε όσοι διαπιστώσουν τα εγκλήματα των Ταλμουδιστών, να
απορρίπτουν και το θεωρούμενο από αυτούς (τους ερευνητές) ως Θρησκευτικό
Σύνταγμά τους, δηλαδή την Παλαιά Διαθήκη.
Σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των λεγομένων
Χριστιανών, και μάλιστα των Ορθοδόξων, αγνοεί την ύπαρξη του Ταλμούδ και φρονεί
ότι ο θρησκευτικός φανατισμός των Ταλμουδιστών (Jews), τους οποίους
αδοκίμως και ανιστορήτως αποκαλούν Εβραίους
(Hebrews), προέρχεται από το «αισχρό και μισαλλόδοξο» περιεχόμενο,
όπως χαρακτηρίζουν, της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτό συνιστά, αδικαιολογήτως, μεγίστη πλάνη,
για την οποίαν την μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν πρωτίστως οι λεγόμενοι Ορθόδοξοι ποιμενάρχες και οι
αυτοαποκαλούμενοι «θεολόγοι» της
Ορθοδόξου πίστεως.
- Για να ιστορικοποιήσουν τα σημερινά τους ονόματα ως
προερχόμενα, δήθεν, από τους «προγόνους» τους που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη
(Αδάμ,
Ισαάκ, Ιακώβ, Αβραάμ, Μωϋσής, Εσθήρ, Ραχήλ, Σάρα, κλπ.), ενώ ως γνωστόν, οι
πλείστοι αν όχι όλοι από τους Ταλμουδιστές, διατηρούν και τα κρυφά Ιουδαϊκά,
Καϊνικής προελεύσεως, ονόματά τους.
- Για να παρουσιάσουν
τίτλους αρχαιότητος και κυριότητος της φυλής τους, της βιολογικής γραμμής τους,
αφού ο όρος Σιών
αναφέρεται πολλάκις στην Παλαιά Διαθήκη.
Έτσι οι Ιουδαίοι (Jews), αυτοχαρακτηριζόμενοι
ως Σιωνιστές, αφ’ ενός αποκρύπτουν την πραγματική τους ιδεολογία (Ταλμουδισμός
ή Ταλμουδικός Ιουδαϊσμός), για τους λόγους που προαναφέραμε, αφ’ ετέρου
εξαπατούν τους εχθρούς τους ότι ακολουθούν την διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης.
Αποτέλεσμα αυτής της Απάτης και
μεγίστης πλάνης, είναι:
Η αποστροφή, η απόρριψη,
η άγνοια των ρημάτων και ζωοποιών ναμάτων της Παλαιάς Διαθήκης, από τους μη
Ιουδαίους, και η δημιουργία του κύματος αντισημιτισμού / αντισιωνισμού.
Αυτοί είναι στόχοι που
εξυπηρετούν αποκλειστικώς και μόνον τους
Ταλμουδιστές Ιουδαίους (Jews)..
125η/ Ως Χρηματιστήριο εννοούμε την οργανωμένη αγορά, η
οποία συνήθως είναι επίσημα αναγνωρισμένη από το κράτος, όπου συναντώνται οι
ενδιαφερόμενοι για την διενέργεια αγοροπωλησιών κινητών αξιών (όπως μερίδια
κεφαλαίου ανωνύμων εταιρειών (μετοχές), τραπεζικά, κρατικά ή άλλα ομόλογα) ή/και
εμπορευμάτων.
Τα χρηματιστήρια αποτελούν ιδιόμορφες αγορές με την έννοια
της ταυτόχρονης συνάντησης της προσφοράς και της ζήτησης.6
Τα χρηματιστήρια τα δημιούργησε η επιδίωξη για
την εξεύρεση βραχυπρόθεσμων αλλά κυρίως μακροπρόθεσμων κεφαλαίων και η ανάγκη
για σύναψη αγοροπωλησιών μεγάλων ποσοτήτων εμπορευμάτων που βρίσκονται μακρυά
από τον τόπο διαπραγμάτευσης τους, ενώ απαιτούνταν για αυτά σοβαρά κεφάλαια.
Ο οικονομικός ρόλος των
Χρηματιστηρίων είναι, να:
·Διευκολύνουν τις
συναλλαγές, γιατί επιτρέπουν στους εκπροσώπους της προσφοράς και της ζήτησης,
να βρίσκονται ταυτόχρονα στον συγκεκριμένο τόπο διαπραγματεύσεως.
·Επιτρέπουν την ελεύθερη
διαμόρφωση τιμών των αγαθών, με βάση τον θεμελιώδη νόμο της προσφοράς και της
ζήτησης. Με αυτόν τον τρόπο περιορίζεται
ο κίνδυνος της δημιουργίας τεχνητών τιμών.
·Δίνουν την ευκαιρία
στις επιχειρήσεις να εξεύρουν κεφάλαια, αλλά και στους επενδυτές να μπορούν να
διαθέσουν τα χρήματα που έχουν στην επένδυση τους, σε τίτλους, με την προσδοκία
του κέρδους, συμβάλλοντας έτσι στην
τόνωση της παραγωγικότητας και γενικότερα στην ανάπτυξη της χώρας που
λειτουργεί το χρηματιστήριο.
126η/ Ο άνθρωπος του Piltdown
Μετά την δημοσίευση της επαναστατικής «Θεωρίας
της εξελίξεως» από τον Δαρβίνο το 1859, οι επιστήμονες σπαζοκεφάλιαζαν για
χρόνια έτσι ώστε, να βρουν τον «χαμένο κρίκο» στην ανθρώπινη εξέλιξη και να
γεμίσουν τα κενά που είχαν δημιουργηθεί.
Όταν το 1915 βρέθηκε στο Piltdown της Αγλλίας, το απολίθωμα ενός ανθρώπινου σκελετού,
όλοι πίστεψαν πως βρέθηκαν κοντά σε μία σημαντικώτατη ανακάλυψη.
Το πλάσμα με το όνομα «Eoanthropus dawsoni», το οποίο πήρε το όνομά του από τον
συλλέκτη απολιθωμάτων Charles Dawson, ο οποίος και το «ανακάλυψε», είχε όλο το…
πακέτο: Το μεγάλο κρανίο του έμοιαζε με το αντίστοιχο ανθρώπινο και ο σιαγόνας
του έμοιαζε με αυτόν του πιθήκου.
127η/ Οι Αρειανοί επιτίθενται!
Στις 30 Οκτωβρίου του 1938, o διάσημος σκηνοθέτης και ηθοποιός Orson Welles,
έχοντας την ιδιότητα του ραδιοφωνικού παραγωγού και εμπνευσμένος από το βιβλίο
"The War of the Worlds", σκηνοθέτησε στο... στούντιο μια φανταστική
εισβολή Αρειανών στο Νιου Τζέρσι. Το πρόγραμμα διακοπτόταν συχνά με δήθεν
έκτακτες ειδήσεις και το αποτέλεσμα;
Χιλιάδες κόσμος στην ανατολική ακτή
πανικοβλήθηκε και κατέβηκε στους δρόμους ζητώντας καταφύγιο.
Αρκετοί μάλιστα έπαιρναν τηλέφωνο στην εκπομπή, μαρτυρώντας ότι
βλέπουν τις αστραπές από τις μάχες με τους εξωγήινους ή ακόμα και ότι ήδη
μυρίζουν τα δηλητηριώδη αέρια. Δεν είναι περίεργο γιατί μετά από αυτήν την
εκπομπή οι πόρτες του Χόλυγουντ άνοιξαν διάπλατα για τον – άγνωστο τότε-
Welles. Αποστολή (του Συστήματος) εξετελέσθη.
128η/ Η επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843
Η επανάστασης της 3ης Σεπτεμβρίου σε επιστολικό δελτάριο
των αρχών του 20ου αι.
Την 3ην Σεπτεμβρίου 1843, λαός και στρατός
επανεστάτησαν και απαίτησαν από τον Βασιλέα Όθωνα Σύνταγμα και εγκαθίδρυση
πολυκομματικής Δημοκρατίας. Το κίνημα είχε αποφασισθεί να ξεσπάσει στους
στρατώνες, έτσι ώστε να ακινητοποιηθούν άμεσα τα στελέχη του Οθωνικού
καθεστώτος. Έτσι, την νύχτα της 2ης προς 3ης Σεπτεμβρίου πολλά σημαίνοντα
στελέχη του κινήματος, κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του Μακρυγιάννη για να
δώσουν το τελικό σύνθημα. Η χωροφυλακή παρατήρησε τις ύποπτες κινήσεις γύρω από
την οικία του και την περικύκλωσαν.
Ο συνταγματάρχης Καλλέργης,
μυημένος στην επανάσταση, συνειδητοποιώντας την κρισιμότητα της καταστάσεως,
κατέφθασε στους στρατώνες και ξεσήκωσε τους αξιωματικούς με το σύνθημα "Ζήτω
το Σύνταγμα". Αμέσως διέταξε έναν λόχο να διαλύσει την
πολιορκία του οίκου του Μακρυγιάννη και άλλον ένα να ανοίξει τις φυλακές του
Μεντρεσέ, ενώ αυτός παράλληλα κατευθυνόταν με
2.000 στρατιώτες στα ανάκτορα. Επιπλέον είχε στείλει στρατιωτικά
αποσπάσματα να καταλάβουν το νομισματοκοπείο, την Εθνική Τράπεζα, το Δημόσιο
Ταμείο και τα διάφορα υπουργεία.
Η άφιξη του στρατού με ζητωκραυγές και συνθήματα, συντέλεσε
ώστε να σπεύσουν προς τα ανάκτορα και οι κάτοικοι της Αθήνας και να ενωθούν με
τον στρατό.
Ο Βασιλιάς έστειλε τον υπασπιστή του Γρίβα Γαρδικιώτη και τον υπουργό
στρατιωτικών Αλέξανδρο Βλαχόπουλο, να βολιδοσκοπήσουν την κατάσταση και να
προσπαθήσουν να μεταπείσουν τους στρατιώτες. Κατά διαταγή όμως του Καλλέργη,
συνελήφθησαν αμέσως. Ο Όθωνας, φοβούμενος για τα χειρότερα, έστειλε τον Στάϊνστορφ,
τον διαγγελέα του, στον Σχινά για να φέρει τα πυροβόλα. Ο τελευταίος όμως προτίμησε να συνταχθεί με τους επαναστάτες.
Στις 3 τα ξημερώματα,
προσήλθαν και οι πολιτικοί αποστάτες και μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο
Α. Μεταξάς, ο Α. Λόντος, ο Κ. Ζωγράφος, ο Ρ. Τζώρτζ, κάλεσαν τους υπόλοιπους
συμβούλους της επικρατείας σε συνεδρία, για να επικυρώσουν τις επαναστατικές
πράξεις.
Το συμβούλιο αναγνώρισε
το κίνημα, καθόρισε την σύγκληση Εθνοσυνελεύσεως και διόρισε επιτροπή υπό τους
Γεώργιον Κουντουριώτη, Λ. Μαυρομιχάλη, Γ. Λινιάνα, Γ. Ψύλλα, Ανδρέα Λόντο και
Κ. Προβελέγγιο, η οποία θα παρουσίαζε τις αποφάσεις του στο Βασιλιά.7
Ο λαός
και ο στρατός,
διαλύθηκαν στις 3 το μεσημέρι, αφού πληροφορήθηκαν ότι όλα τα αιτήματα έγιναν
αποδεκτά. Τέλος, με βασιλικά διατάγματα η 3η
Σεπτεμβρίου, ανακηρυσσόταν σε μέρα εθνικής γιορτής, ενώ ο Δημήτριος
Καλλέργης παρασημοφορείτο, ως αρχηγός του επαναστατικού κινήματος.
129η/ Επειδή η διάδοση του διαφωτισμού, των επιστημών και της
Ελληνικής Παιδείας είχαν ως αποτέλεσμα την αφύπνιση της εθνικής συνειδήσεως των
υποδούλων, πολλοί ήταν εκείνοι που αποφάσιζαν να δώσουν στα παιδιά τους αρχαία
ελληνικά ονόματα, αντί για χριστιανικά (ΣΣ:
Κατά τους αντιχριστιανούς, εβραϊκά και ρωμαϊκά). Αυτή η συνήθεια ανησύχησε
σφόδρα τον Πατριάρχη Γρηγόριον τον Ε΄ ο οποίος το 1819 εξέδωσε εγκύκλιον κατά
ελληνικών ονομάτων προς τους αρχιερείς:
«Και η κατά καινοτομίαν παρά ταύτα εισαχθείσα
των παλαιών ελληνικών ονομάτων επιφώνησις εις τα βαπτιζόμενα βρέφη των πιστών,
ως ηκούσαμεν, λαμβανομένη ως μία
καταφρόνησις της χριστιανικής ονοματοθεσίας, είναι διόλου απροσφυής και
ανάρμοστος· όθεν ανάγκη η Αρχιερωσύνη σας να διαδώσητε παραγγελίας εντόνους εις
τους ιερείς των ενοριών σας, και νουθεσίας πνευματικάς εις τους ευλογημένους
επαρχιώτας σας, δια να λείψη τουντεύθεν και η κατάχρησις αύτη, και αφεθέντες
της ακαίρου και μηδέν εχούσης το χρήσιμον φιλοτιμίας και επιδείξεως οι γονείς
και ανάδοχοι να ονοματοθετώσιν εις το εξής εν τω καιρώ της θείας και μυστικής
αναγεννήσεως τα ειθισμένα ταις ευσεβέσιν ακοαίς πατροπαράδοτα χριστιανικά
ονόματα των εγνωσμένων τη Εκκλησία και των ενδόξως υπ’ αυτής εορταζομένων
Αγίων, δια να είναι έφοροι και φύλακες των βαπτιζομένων νηπίων και ταχείς και
αδιάλειπτοι χορηγοί της χάριτος αυτών εις τους μετά πίστεως».
Σχόλια
Ω
άφρονες, αμετανόητοι, αιμοδιψείς αντιχριστανικές ύαινες!!!
-Που βλέπετε στην
εγκύκλιον την φράση «απαγορεύεται η ονοματοδοσία αρχαίων ελληνικών ονομάτων στα νήπια»;
-Γιατί προδίδεσθε
ευκόλως, ακολουθούντες την προτροπή του αντιχριστιανού οπαδού του ξενόφερτου
διαφωτισμού (βλέπε σκοταδισμού), Αδαμαντίου Κοραή, να μην βαπτίζονται οι
Έλληνες με χριστιανικά/Ρωμαίϊκα ονόματα,
καθ’ όσον κατ’αυτόν, είναι σημάδι παρακμής, ενώ ο ζήλος των αρχαίων ελληνικών
ονομάτων, συνιστά σημάδι αναγεννήσεως; Προτρέπει μάλιστα να δίδονται ονόματα
όχι τυχόντων αλλά «αξιεπαίνων και
αμέμπτων»;8
-Ποίοι είναι καθ’ υμάς, «οι αξιέπαινοι και άμεμπτοι»; Ο Ζεύς ή ο
εραστής του Γανυμήδης, ο Λάϊος ή ο νεαρός εραστής του Χρύσιππος, ο Αρμόδιος ή ο
Αριστογείτων, η Λαΐδα που παρέδιδε το κορμί της, με
χρονοενοικίαση, σε οιονδήποτε πλούσιον επιβήτορά της ή η Σαπφώ;
-Τολμάτε να μέμφεσθε τον
πατριάρχη Γρηγόριον που απηγχόνισαν οι Τούρκοι ως μυστικόν εντολοδότην της
επαναστάσεως των Ρωμηών; Ειρωνεύεσθε μάλιστα την ύπαρξη και ανδριάντων του που
μας θυμίζουν την θυσίαν του, ενώ σιωπάτε για την ύπαρξη ανδριάντων άλλων ανδρών
που το Σύστημα τους χαρακτήρισε, ακρίτως και αβασίμως, ως «πνευματικές μορφές»
και «εθνάρχες» (Κοραής, Καραμανλής, Παπανδρέου, Βενιζέλος, Μακάριος, κλπ.) ;
-Ανοίξατε, εάν έχετε
στοιχειώδη τόλμη, τις σελίδες του συναξαρίου, και θα δείτε ότι ΟΛΑ σχεδόν τα
αρχαία ελληνικά ονόματα, ακόμη και εκείνων των προγόνων μας που είχαν ιδιαιτερότητες,
ήσαν παγανιστές, αιρετικοί, κλπ, είναι βαπτιστικά ονόματα, αναφερόμενα σε
αγίους και οσίους μάρτυρες και ομολογητές της Ορθοδόξου πίστεως (Αθηνά, Αέτιος,
Αλκιβιάδης, Απόλλων, Άρειος, Αρμόδιος, Αφροδίτη, Αχιλλεύς, Βάκχος, Βησσαρίων,
Γοργίας, Διογένης, Δημοσθένης, Ερμής, Ζεβινάς, Ζηνάς, Ζηναΐς, Ζήνων, Ηρακλής, Ίακχος, Ιάμβλιχος, Ίσαυρος, Κόδρος,
Κλειώ, Λεωνίδας, Λυσίμαχος, Μέμνων, Μιλτιάδης, Νέαρχος, Νικάνωρ, Νόννος,
Όμηρος, Πανδώρα, Πλάτων, Πελοπίδας, Πηνελόπη, Πηγάσιος, Πλωτίνος, Πολύβιος,
Προμηθεύς, Πύρρος, Σαπφώ, Ρωμύλος, Σέλευκος, Σεραπίων, Σοφοκλής, Σωσθένης,
Τίμων, Υπάτιος, Φαίδρος, Φωκίων, Φίλιππος, Ωκεανός, και δεκάδες άλλα αρχαία
ονόματα).
-Μήπως ΔΕΝ θεωρείτε αξιέπαινα
και άμεμπτα τα ονόματα: Γεώργιος (Καραϊσκάκης), Θεόδωρος (Κολοκοτρώνης),
Αθανάσιος (Διάκος), Μάρκος (Μπότσαρης), Ιωάννης (Καποδίστριας), Λουκάς
(επίσκοπος Συμφερουπόλεως), Ησαΐας
(επίσκοπος Σαλώνων), Θεοδώρα (Αυτοκράτειρα), Κωνσταντίνος (Παλαιολόγος),
Στέφανος (πρωτομάρτυς), κλπ;
-Που εντοπίζετε
«διωγμόν» αρχαίων ελληνικών ονομάτων, αναφερόμενοι σε μίαν εγκύκλιον-προτροπήν του
πατριάρχου προς τους πιστούς, να βαπτίζουν τα βρέφη τους χριστιανικώς, προς
τιμήν των αγίων και οσίων που αφιέρωσαν την ζωήν τους «υπέρ πίστεως και
πατρίδος»;
Αιδώς Αχρείοι Μισέλληνες!!!
130η/ Οι Μαυρομιχαλαίοι
εδολοφόνησαν τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, ισχυριζόμενοι ότι ο Καποδίστριας
έτρεφε φιλορωσικά αισθήματα, κυβερνούσε δικτατορικώς και τυραννικώς, δεν
παραχωρούσε Συνταγματικές ελευθερίες, όπως ζητούσαν και οι εξεγερθέντες Γάλλοι,
τον Ιούλιο του 1830,9 και δεν
προχωρούσε στην διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών.
131η/ Όλοι σχεδόν οι Προτεστάντες, αρνούνται τον
όρο: "Παναγία", και αρνούνται να δώσουν στην Παναγία την ύψιστη
τιμή, μεταξύ όλων των άλλων αγίων. Ένα επιχείρημα που χρησιμοποιούν συνήθως,
είναι το εδάφιο στο οποίον νομίζουν ότι
ο Ιησούς "διόρθωσε" κάποια γυναίκα που μακάρισε την μητέρα Του, σαν
να μην ήθελε Εκείνος να τιμάται η μητέρα Του.
Το περιστατικό
ιστορείται απλά στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο. Ακούγοντας την καταπληκτική
διδασκαλία του Κυρίου μία γυναίκα του όχλου αναφωνεί με ενθουσιασμό:
«Μακαρία η κοιλία η
βαστάσασά σε και μαστοί ους εθήλασας» (ΛΟΥΚ:11/ια,27). Μακαρίζει, δηλαδή, την
μητέρα του Κυρίου κι αρχίζει ήδη να πραγματοποιείται η προφητεία της Παρθένου
για τον εαυτό της: «Ιδού γαρ από του νυν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί» (ΛΟΥΚ:
1/α,48). Στο θαυμασμό της γυναίκας του όχλου, ο Κύριος απαντά με την φράση: «Μενούνγε μακάριοι οι ακούοντες τον
λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν» (ΛΟΥΚ:11/ια,28).
...Η τελευταία πρόταση
της περικοπής αποδόθηκε στη νεοελληνική ως εξής: «Μακάριοι μάλλον είναι
εκείνοι, που ακούν τον λόγο του θεού και τον φυλάττουν». Άρα, κατά τους προτεστάντες, είναι πιο μακάριοι από την μητέρα του
Κυρίου οι ακροατές και τηρητές του θείου λόγου.
132η/ Οι προτεστάντες και
άλλοι «χριστιανοί» και αλλόδοξοι ερμηνεύοντες το χωρίον «έτεκεν τον Υιόν Αυτής
τον πρωτότοκον», λέγουν ότι η Θεοτόκος έτεκεν και υστεροτόκους υιούς, άρα δεν
ήταν παρθένος ..
«Και ουκ εγίνωσκεν
αυτήν, έως ου έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον» (ΜΑΤΘ: 1,25)
133η/ Mε τον όρο κλιματική αλλαγή, αναφερόμαστε στην μεταβολή του
παγκοσμίου κλίματος και ειδικώτερα σε μεταβολές των μετεωρολογικών συνθηκών που
εκτείνονται σε μεγάλη χρονική κλίμακα. Τέτοιου τύπου μεταβολές περιλαμβάνουν
στατιστικά σημαντικές διακυμάνσεις ως προς την μέση κατάσταση του κλίματος ή την
μεταβλητότητά του, που εκτείνονται σε βάθος χρόνου δεκαετιών ή περισσότερων
ακόμα ετών.
Οι κλιματικές αλλαγές
οφείλονται σε φυσικές διαδικασίες, καθώς και σε ανθρώπινες δραστηριότητες με
επιπτώσεις στο κλίμα, όπως η τροποποίηση της σύνθεσης της ατμόσφαιρας. Στην
Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές Μεταβολές (UNFCC), η
κλιματική αλλαγή ορίζεται ειδικώτερα, ως η μεταβολή στο κλίμα που οφείλεται
άμεσα ή έμμεσα σε ανθρώπινες δραστηριότητες, διακρίνοντας τον όρο από την
κλιματική μεταβλητότητα που
έχει φυσικά αίτια.10
Τα τελευταία χρόνια,
εξαιτίας της υπερκατανάλωσης προϊόντων του πρωτογενή τομέα, της αλόγιστης
υπερκατανάλωσης των φυσικών πόρων και την αύξηση του πληθυσμού της γης,
υποβαθμίστηκε το φυσικό περιβάλλον, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια ανισορροπία
μεταξύ των χωρών του ανεπτυγμένου και αναπτυσσόμενου κόσμου. Παγκόσμιος σκοπός των κρατών, φορέων και
συλλόγων είναι η συνεργασία μεταξύ τους για την αειφόρο ανάπτυξη σε όλα τα
γεωγραφικά επίπεδα και την καταπολέμηση της ανισότητας σε διεθνές επίπεδο.
Ταυτόχρονα, είναι χαρακτηριστικό ότι έχει αναπτυχεί ένα παγκόσμιο κίνημα, που
ζητά την ισοκατανομή των περιβαλλοντικών βαρών και την κλιματική δικαιοσύνη.11
134η/ Τρύπα του όζοντος ονομάζεται
το φαινόμενο κατά το οποίο το στρώμα του όζοντος που βρίσκεται στα ανώτερα
στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης (στρατόσφαιρα) μειώνεται σε πάχος πάνω από την
Ανταρκτική. Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το 1985. Επειδή το λεπτότερο σημείο του
είναι πάνω από το Νότιο Πόλο, η μείωση του πάχους του στρώματος, έχει ως
αποτέλεσμα την ονομαζόμενη "τρύπα"
στο στρώμα του όζοντος.
Λόγω του ότι το όζον (αλλοτροπική μορφή του
οξυγόνου, τριατομικό οξυγόνο, Ο3) προστατεύει από την ηλιακή ακτινοβολία,
απορροφώντας σημαντικό τμήμα της υπεριώδους ακτινοβολίας, η δημιουργία της
τρύπας του όζοντος έχει αρνητικά αποτελέσματα στην ανθρώπινη υγεία. Επίσης
αυξάνει την θερμοκρασία στον πλανήτη και συμβάλλει αρνητικά στο λιώσιμο των
πάγων. Το φαινόμενο αυτό θεωρείται πως δημιουργήθηκε από υπερβολική χρήση χλωροφθορανθράκων
(CFC) που χρησιμοποιούνταν ευρέως ως προωθητικά αέρια και σε ψυκτικές συσκευές
όπως τα κλιματιστικά.
Στην
επέκτασή του επίσης, συμβάλλουν τόσο τα καυσαέρια (από την κυκλοφορία των
οχημάτων) όσο και τα αέρια απόβλητα των εργοστασίων.
135η/ Το φαινόμενο του θερμοκηπίου, είναι η διαδικασία κατά την οποία η ατμόσφαιρα ενός
πλανήτη συγκρατεί θερμότητα και συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας της
επιφάνειάς του. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Γάλλο μαθηματικό, αστρονόμο
και φυσικό Ζοζέφ Φουριέ, το 1838, ενώ διερευνήθηκε συστηματικά από τον Σουηδό
χημικό Σβάντε Αρρένιους. Σε αυτόν οφείλεται και η ονομασία του φαινομένου, όταν
το 1896, την εποχή του προετοίμαζε την διδακτορική του διατριβή, ανέπτυξε την
θεωρία ότι οι ραγδαία αυξανόμενες βιομηχανίες που στέλνουν άνθρακα και άλλους
ρύπους στον αέρα ίσως να μη διαφέρουν, όσον αφορά τις επιπτώσεις στις
κλιματικές αλλαγές, από τα στοιχεία που εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα, με την
έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα στην Ινδονησία το 1883.
Τα τελευταία χρόνια, ο
όρος συνδέεται με την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της επιφάνειας της Γης
(παγκόσμια θέρμανση), ενώ θεωρείται πως το φαινόμενο έχει ενισχυθεί σημαντικά
από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Παρατηρείται σε όλους τους πλανήτες που διαθέτουν
ατμόσφαιρα. Ο πλανήτης με το πιο εντυπωσιακό φαινόμενο θερμοκηπίου, κατά τους
θιασώτες της θεωρίας, είναι η Αφροδίτη, όμως για λόγους απλότητας, όπως
υποστηρίζουν, αναφέρονται αποκλειστικά στην περίπτωση της γης, δηλαδή του
πλανήτη στον οποίο κατοικούμε.
136η/ Τύραννος (αρχ.
Τύραννος ή κοίραννος), είναι ο κυβερνήτης του πολιτεύματος της Τυραννίας. Η
τυραννία ήταν ένα είδος πολιτεύματος, κατά την ελληνική αρχαιότητα, στο οποίο
την εξουσία την ασκούσε απολυταρχικά ο τύραννος (π.χ. Η τυραννία του Πεισιστράτου
στην αρχαία Αθήνα).
Το πολίτευμα αυτό ίσχυε στην Πόλη-κράτος τον
8ον αιώνα. Οι τύραννοι ανέβαιναν στην εξουσία με την βοήθεια των οπαδών τους,
χωρίς απαραίτητα αυτό να είναι σύμφωνο με την βούληση της πλειοψηφίας.
137η/ Ο όρος Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα (ΑΤΙΑ) ή UFΟ (Unidentified Flying Objects)
αναφέρεται σε αντικείμενα τα οποία εμφανίζονται στον ουράνιο θόλο ή μερικές
φορές και στο διάστημα, και δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε γνωστά
ανθρώπινα κατασκευάσματα ή σε αντίστοιχες δημιουργίες της φύσεως.
Τα ΑΤΙΑ, έχουν συνδεθεί
εδώ και δεκαετίες, με την ύπαρξη ευφυών όντων από άλλους πλανήτες και τις
επισκέψεις τους στον πλανήτη μας. Κατά την θεωρία αυτή, τα ΑΤΙΑ είναι τα
μεταφορικά σκάφη (διαστημόπλοια) των εξωγήϊνων αυτών όντων, από τον πλανήτη
τους στον δικό μας ή και αλλού.
Έχουν αναφερθεί θεάσεις
τέτοιων αντικειμένων σε όλο τον κόσμο, όπως και στην Ελλάδα. Έχουν παράξενα
σχήματα, μα τα περισσότερα τείνουν να υιοθετούν συχνότερα το σχήμα τους σε
δίσκο ή πούρο. Από αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό καθιερώθηκε διεθνώς να
αναφερόμαστε σε τέτοιου είδους αντικείμενα και ως «ιπτάμενοι δίσκοι».
Υπάρχουν εξωγήϊνοι που ζουν σε άλλους πλανήτες, με
μεγαλύτερη νοημοσύνη από τους ανθρώπους και ανώτερο πολιτισμό από τον
ανθρώπινο.
Συνεχίζεται
1 Παρατίθεται επιγραμματικώς, η άποψη ενός
«ουδέτερου», αλλά συστημικού συγγραφέως, για τον «δικτάτορα» Ιωάννη Μεταξά.
[Πηγή: www.kathimerini.gr /807579/ interactive/epikairothta/ hgetes/ iwannhs Metaxas].
2 H Μαρίνα Πετράκη
σπούδασε Κλασικές Σπουδές στο Kαίμπριτζ και Ευρωπαϊκή Ιστορία στο Open
University της Αγγλίας. Είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Kεντ στην Σύγχρονη
Ευρωπαϊκή Ιστορία, στο οποίο είναι και τακτική ομιλήτρια. Είναι μέλος του
Institute of Historical Research της Αγγλίας.
Το αντικείμενο των
ερευνών της, αφορά σε γεγονότα που διαδραματίστηκαν, και προσωπικότητες που
έζησαν, από την εποχή της κατ’ αυτήν, μεταξικής δικτατορίας, μέχρι το τέλος του
κατ’ αυτήν, εμφυλίου πολέμου. Σχετικές δημοσιεύσεις της, συμπεριλαμβάνονται σε
πρακτικά συνεδρίων και εξειδικευμένες εκδόσεις. Το βιβλίο της, «Ο μύθος του Μεταξά», έχει προταθεί για το διεθνές
βραβείο Critos Prize.
3 Στο υπόμνημά της, η Ελληνική
κυβέρνηση ανέφερε :
«Η Κυβέρνηση
της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη
διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και
εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια
κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο». (Yearbook of the
International Law Commission, 1980, v.l., σελ.25) [Πηγές: ΔΕΙΤΕ- ΠΩΣ διέγραψε το ΧΡΕΟΣ ο Ι.ΜΕΤΑΞΑΣ- Και ο νοών
νοήτω ...www.makeleio.gr › ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, 19 Οκτ 2014---η αρνηση πληρωμης του
χρεους της ελλαδας επι ιωαννη μεταξα και η
...greekcitizen.pblogs.gr/.../h-arnhsh-plhrwmhs-toy-hreoys-ths-elladas-epi-iwannh-meta...23
Ιουν 2011--- Πως διέγραψε η Ελλάδα το χρέος της το 1938 -
Voriahttps://voria.gr/article/pos-diegrapse-i-ellada-to-xreos-tis-to-1938,29
Οκτ 2014].
Το
επιστέγασμα ήρθε με το υπόμνημα που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο, ο νομικός
εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης το 1938, όπου τόνισε τα αυτονόητα:
«Ενίοτε, μπορεί να υπάρξει
μία έκτακτη κατάσταση, η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν
τις…υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της
χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα.
Είναι αδύνατον να πληρώσει μία Κυβέρνηση το χρέος και την ίδια στιγμή να
παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την
ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει
να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει
την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, υπερτερεί έναντί της
πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει,
μερικά η ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό θέτει σε κίνδυνο την
λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του, κι’ έχει σαν αποτέλεσμα την
αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας (σας θυμίζει κάτι;). Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την
οικονομική ζωή και την διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του
χρέους»!
4 Strong’s
Exhaustive Concordance Of The Bible, James Strong, S.T.D., LL.D., Abingdon,
Nashville, 1978.
5 Για τις συνιστώσες του Ταλμουδικού Ιουδαϊσμού
αναφερθήκαμε στο 13ο μέρος του θέματος «Ορθόδοξος Εθνικισμός» (Οκτ. 2015- 21
Νοε. 2015).
6 Αποτελούν οικονομικό θεσμό που κατά κανόνα
αναγνωρίζεται από τα κράτη όπου λειτουργούν και η πλειονότητα τους με
νομοθετικά και διοικητικά μέτρα καθορίζουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο
διαμορφώνονται οι αγορές και θεσπίζουν τις προϋποθέσεις και τους όρους
λειτουργίας τους. Τα χρηματιστήρια διακρίνονται σε Αξιών, Εμπορευμάτων και
Ναύλων.
7 Το νέο υπουργικό
συμβούλιο, στο οποίο συμμετείχαν στελέχη και από τα τρία μεγάλα κόμματα, είχε
ως εξής (Κυβέρνηση Ανδρέα Μεταξά 1843): Πρόεδρος
και υπουργός εξωτερικών Ανδρέας Μεταξάς, υπουργός στρατιωτικών ο Ανδρέας Λόντος, υπουργός Ναυτικών ο Κωνσταντίνος Κανάρης, υπουργός Δικαιοσύνης
ο Λέων Μελάς, υπουργός εκκλησιαστικών &
παιδείας ο Μιχαήλ Σχινάς, υπουργός Οικονομικών ο Δρόσος Μανσόλας και υπουργός Εσωτερικών ο Ρήγας Παλαμήδης.
8 Στα 1815 κιόλας, ο
’Αδαμάντιος Κοραής, ως πιο ευαίσθητος δέκτης των ιστορικών μηνυμάτων της εποχής
του, επισημαίνει άλλα και ερμηνεύει ιστορικά το φαινόμενο- κατά την άποψή του,
αν για το ελληνικό γένος η προτίμηση των ρωμαίϊκων ονομάτων δήλωνε παρακμή,
αντίθετα, σημάδι αναγέννησης, στις μέρες του, «πρέπει να λογίζεται ο ζήλος των
ελληνικών ονομάτων»3. Παράλληλα υπογραμμίζει πως τα ονόματα αυτά ανήκουν σε
«...'εν από της παρακμής του ελληνικού γένους τα σημεία ήτο και η αγάπησις των ρωμαίϊκων
ονομάτων, εξεναντίας εν από τα σημεία της ενεργουμένης σήμερον αναγεννήσεως αυτού
πρέπει να λογίζεται και ο ζήλος των ελληνικών ονομάτων».
Για να προσθέσει αμέσως μετά πως
πρόκειται για ονόματα «Ελλήνων όχι των τυχόντων άλλα των αξιέπαινων, η καν των αμέμπτων».
Στράβωνος, Γεωγραφικά, Α’, Παρίσι 1815. ’Ανατύπωση στο: Αδαμαντίου Κοραή,
Προλεγόμενα στους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, τ. Β , πρόλογος Ε. Ν.
Φραγκίσκου, ’Αθήνα 1988, σσ. 237-238.144 ΙΩΑΝΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
9 Η
Ιουλιανή Μοναρχία (la monarchie de
Juillet), επίσημα το Βασίλειο των Γάλλων (Royaume des Français), ήταν μια
περίοδος φιλελεύθερης συνταγματικής μοναρχίας στην Γαλλία, υπό τον Βασιλιά
Λουδοβίκο Φίλιππο, που άρχισε με την Ιουλιανή Επανάσταση του 1830 και τελείωσε
με την Επανάσταση του 1848. Άρχισε με την ανατροπή της κυβέρνησης του Καρόλου
Ι΄ και της προγενέστερης εποχής του οίκου των Βουρβώνων.
Ο
Λουδοβίκος Φίλιππος, ένα μέλος του κλάδου της Ορλεάνης του Οίκου των Βουρβόνων,
ανακηρύχθηκε roi des Français
("Βασιλιάς των Γάλλων") παρά roi
de France ("Βασιλιάς της Γαλλίας"), δίνοντας έμφαση στην λαϊκή
καταγωγή της βασιλείας του. Το ιδανικό του νέου καθεστώτος αναλύθηκε από την
διάσημη δήλωση του Λουδοβίκου Φίλιππου τον Ιανουάριο του 1831: "Θα
προσπαθήσουμε να παραμείνουμε σε ένα juste
milieu (το δίκαιο μέσο), σε μια ίση απόσταση από τις υπερβολές της
λαϊκής εξουσίας και τις καταχρήσεις της βασιλικής εξουσίας."
11 Tokar,
Brian, Κλιματική Δικαιοσύνη,
Προοπτικές για την Κλιματική Κρίση και την Κοινωνική Αλλαγή, μτφρ.
Σταύρος Καραγεωργάκης, Αντιγόνη, Θεσσαλονίκη, 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου