ΠΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
ΜΕΡΟΣ 23ο
Β.
ΠΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΣ
ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (Ο Μύθος του Άλμπερτ
Αϊνστάϊν) [Συνέχεια 22ου μέρους]
121η/ Ο Άλμπερτ Αϊνστάϊν (Albert Einstein,1879-1955), ήταν φυσικός γερμανο-ιουδαϊκής
καταγωγής, ο οποίος έχει βραβευθεί με το Νόμπελ Φυσικής το 1921 για τις
υπηρεσίες του στην θεωρητική φυσική. Θεωρείται ο θεμελιωτής της Θεωρίας της
σχετικότητος και από πολλούς, ο σημαντικώτερος επιστήμονας του 20ού αιώνα και
όλων των εποχών. Εξέδωσε πάνω από 300 επιστημονικές δημοσιεύσεις, καθώς και 150
συγγράμματα για το ευρύ κοινό.
Η επίδραση των
ανακαλύψεων του Αϊνστάιν σχετικά με την φύση του χώρου και του χρόνου,
εξακολουθεί να αποτελεί κεντρικό αντικείμενο της επιστημονικής έρευνας σε φυσική,
κοσμολογία, και μαθηματικά, ενώ το επώνυμό του χρησιμοποιείται συχνά ως
χαρακτηρισμός για να δηλώσει πως κάποιος έχει υψηλή ευφυΐα.
6ο/ Απόψεις επιστημόνων,
συγχρόνων και μεταγενεστέρων του Αϊνστάϊν, περί του ιδίου και της θεωρίας του.
Μια εκατοντάδα συγγραφέων εναντίον του Αϊνστάϊν (A Hundred
Authors Against Einstein)
Σε βιβλίο που κυκλοφόρησε το 1931, «Hundert Autoren gegen Einstein»
(A Hundred Authors Against Einstein), μια πλειάδα
συγγραφέων, είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους για την θεωρία της σχετικότητος
του Α.Α. Τότε το Σύστημα, έσπευσε
δια των επιστημόνων «διεθνούς κύρους» και των επικοινωνιακών μέσων που διέθετε,
να υποβαθμίσει το γεγονός και να χραρακτηρίσει τους αμφισβητίες συγγραφείς ως
«μη κατανοήσαντες την θεωρίαν της σχετικότητος», τις δε επισημάνσεις,
αντιρρήσεις και παρατηρήσεις τους, ως «ένα σωρό αφελών λαθών», χωρίς όμως να
δώσει πειστικές και τεκμηριωμένες, επιστημονικές απαντήσεις.
Ο ίδιος ο Α.Α.
απαντώντας σχετικά με το περιεχόμενο εκείνου του βιβλίου, εδήλωσε ότι «εάν η
θεωρία του ήταν λανθασμένη, τότε θα ήταν αρκετή η αντίρρηση ενός και μόνον
επιστήμονος».
Εάν αυτή η
σοφιστική θέση του Α.Α. ως προς το περιεχόμενο του συγκεκριμένου βιβλίου,
θεωρείται λογική απάντηση ενός επιστήμονος, στις αντιρρήσεις δεκάδων συγγραφέων
και επιστημόνων, ας το κρίνετε εσείς!
A collection of various criticisms can be found in the book «Hundert Autoren gegen Einstein» (A Hundred Authors Against Einstein),
published in 1931.1 It contains texts from 28 authors, and excerpts from the publications of
another 19 authors. The rest consists of a list that also includes people who
only for some time, were opposed to relativity.
Αccording to the System and supporters of Einstein, «besides philosophic
objections, also some alleged elementary failures of the theory were included;
however, as some commented, those failures were due to the authors'
misunderstanding of relativity». For example, Hans Reichenbach described the
book as an «accumulation of naive errors», and as "unintentionally
funny". Albert von Brunn
interpreted the book as a backward step to the 16th and 17th century, and Einstein said, in response to the book,
that if he were wrong, then one author would have been enough.2
*
Ο φυσικός χημικός Baron C.P. Snow3 σχολιάζει τις επιστημονικές εργασίες του Αϊνστάϊν (C.P. Snow on the
Scientific Works of Albert Einstein)
Σχολιάζοντας o Baron C.P. Snow, την εργασία του Einstein που εδημοσίευσε το 1905 στα «Χρονικά
της Φυσικής» (Annalen der Physik), γράφει μεταξύ άλλων:
«…Ο Einstein έδειξε ότι αυτές οι κινήσεις ικανοποιούσαν καθαρά τους στατιστικούς
νόμους. Αυτό έμοιαζε με
ταχυδακτυλουργικό τρίκ, εύκολο όταν εξηγήθηκε..Πριν από αυτό, οι αρκετά
καλοί επιστήμονες θα μπορούσαν να αμφιβάλλουν για την συνύπαρξη ατόμων και
μορίων….Όλα τα (δημοσιευθέντα) θέματα εγράφησαν με ύφος ασυνήθιστο για κάθε
άλλον θεωρητικό φυσικό. Περιέχουν πολύ
λίγα μαθηματικά. Υπάρχει ένα καλό διαπραγματευτικό πεδίο για προφορικό
σχολιασμό. Τα συμπεράσματα, τα αλλόκοτα
συμπεράσματα, αναφαίνονται ως με την μεγαλύτερη δυνατή ευκολία. Ο συλλογισμός (του) είναι ακαταλαβίστικος (αδιαπέραστος).
Φαίνεται σαν να είχε φθάσει σε
συμπεράσματα με απλές σκέψεις, χωρίς
βοήθεια, χωρίς να έχει ακούσει τις γνώμες άλλων. Σε μία εκπληκτικά μεγάλη
έκταση, αυτό είναι επακριβώς τι είχε κάνει ο Αϊνστάϊν…».
«Einstein, twenty-six years old, only three years away from crude
privation, still a patent examiner, published in the Annalen der Physik in 1905
five papers on entirely different subjects. Three of them were among the
greatest in the history of physics. … Einstein
showed that these movements satisfied a clear statistical law. This was like a conjuring trick, easy when
explained: before it, decent scientists could still doubt the concrete
existence of atoms and molecules: this paper was as near to a direct proof
of their concreteness as a theoretician could give. The third paper was the
special eory of relativity, which quietly amalgamated space, time, and matter
into one fundamental unity. This last paper contains no references and quotes
no authority. All of them are written in
a style unlike any other theoretical physicist's. They contain very little
mathematics. There is a good deal of verbal commentary. The conclusions, the
bizarre conclusions, emerge as though with the greatest of ease: the reasoning
is unbreakable.
It looks as though he had reached the conclusions by
pure thought, unaided, without listening to the opinions of others. To a
surprisingly large extent, that is precisely what he had done.» [Above quote from Baron C.P.
Snow, Variety of Men (1966), 100-1].
*
«...Στην λατρεία της σχετικότητος, η
απόκρυφη εξίσωση E=MC2 και η παραμόρφωση του διαστήματος, συνεχίζεται να λατρεύονται, ακόμη και
μετά την παρέλευση του 20ου αιώνος…Οι ατελείωτες δοκιμές χρησιμοποιούνται
για να επιβεβαιώσουν ή να «εξηγήσουν» την αναγκαιότητα για περαιτέρω έρευνα στο
ιερό και απαραβίαστο πεδίον της σχετικότητος, ευρέως με ένα σκοπό, να λεηλατηθούν μεγάλα ποσά από την
κυβέρνηση και να παραμεληθούν άλλα πεδία ερεύνης όπως η ελεύθερη ενέργεια και η
αέναη κίνηση, τα οποία ευθέως σχετίζονται με την ευδαιμονία της ανθρωπότητος,
άσχετα με την θεωρία της σχετικότητος…
Η θεωρία της σχετικότητος του Einstein δεν έγινε αποδεκτή από αριθμό συγχρόνων του επιστημόνων.
Ο Rutherford ευρέως γνωστός ως ο «πατέρας της πυρηνικής φυσικής»,
θεώρησε ως ανοησία την θεωρία της σχετικότητος και σημείωσε ότι «οποιοσδήποτε
Αγγλο-Σάξονας θα είχε την λογική να δεί πως η θεωρία της σχετικότητος είναι
ανοησία»
«...In relativist's cult, the occult equation E=MC2
and space warp continues to be worshiped, and even after a lapse of century,
their perpetual testing is used to justify or "explain" the need of
further research in the sacrosanct field of relativity, largely with an intention to
loot big funds from the government and suppress other fields of the research like free energy and perpetual
motion that directly relate to welfare of mankind unlike the theory of
relativity.
Einstein's relativity was not accepted by a number of his contemporaries.
Rutherford, widely known as the 'father of nuclear physics', considered it to
be nonsense. Rutherford remarked that "any Anglo-Saxon would have the
sense to see that the theory of Relativity is nonsense”.
*
Ο καθηγητής της
αστρονομίας Charles Lane Poor4 είχε αρκετούς λόγους για να ασκήσει κριτική στην θεωρία της σχετικότητος:
«Η θεωρία της σχετικότητος αντιτίθεται
ευθέως στις θεμελιώδεις αντιλήψεις μας περί της δομής του σύμπαντος. Τα
πορίσματά της αιφνιδιάζουν και ανατρέπουν τον λογικό τρόπο αντιλήψεως των
φυσικών και αστρονομικών φαινομένων. Για να γίνει μία τέτοια θεωρία αποδεκτή,
θα έπρεπε να φανεί η απόδειξη υπέρ της, να είναι κατακλυσμιαία, ώστε τα
πειράματα που παρατίθενται από τους υποστηρικτές της πρέπει να είναι λιτά
(ξεκάθαρα) και να μην επιδέχονται άλλη λύση…..
Έχει γίνει κάτι τέτοιο; Όχι, και ποτέ δεν
θα γίνει διότι ΔΕΝ μπορεί να γίνει».
Professor C.L. Poor had good reasons to criticize the theory of relativity:
“The Relativity Theory strikes directly at our fundamental
concepts as to the structure of the universe; its conclusions are startling and
completely upsetting to our common-sense way of looking at physical and
astronomical phenomena. To have such a theory accepted, it would seem that the
evidence in its favour must be overwhelming, that the experiments cited by its
supporters must be clear-cut and admit no other solution. The burden of
proof should be on the relativist, and it should be clearly shown in each case
of experiment, cited by him, that the relativity theory is necessary and
sufficient explanation; it should be established beyond no reasonable doubt,
not only that the phenomena can be explained by the Relativity Theory, but that
no other hypothesis or theory can equally well account for the observed facts.
“Has this
been done?”
No,
and never, it shall be done because it cannot be done.
*
Ο Αμερικανός μηχανικός George Francis Gillette,5 συγγραφέας του βιβλίου «Σπειροειδές Σύμπαν» ("spiral universe"), εξέφραζε απεριόριστο θαυμασμό για
τον Νεύτωνα και τον επαινούσε ως την μεγαλύτερη ιδιοφυϊα, αλλά ασκούσε δριμεία
κριτική στην θεωρία της σχετικότητος του Einstein, ως ακολούθως:
«Ο Αϊνστάϊν επιστήμων; Ερωτά. « Θα ήταν
δύσκολο να φαντασθώ ό,τιδήποτε πιο αντίθετο και αντιφατικό από το τι θα
μπορούσε να είναι ένας επιστήμων…Ως ένας λογικός φυσικός, ο Einstein είναι απλώς ένας μέτριος βιολιστής».
George Francis Gillette, author of the book
"spiral universe." had unbounded admiration for Newton, he praised
him as the greatest mental genius, but he harshly criticized Einstein’s theory
of Relativity as follows:6
«Einstein a
scientist?" he asks. "It were difficult to imagine anyone more
contrary and opposite to what a scientist should be.... As a rational
physicist, Einstein is a fair violinist».
*
Ο Martin Gardner,7 δημοφιλής συγγραφέας και μαθηματικός, σχολιάζει:
« Η σχετικότητα έλαβε
τέτοιες ετικέττες όπως, «παιδική βλακεία διανοητικού κωλικού» [ΣΣ:
Βλέπε υποσ. 8], «Η δια στραβισμού Φυσική»,
«ολοσχερώς παλαβή», «το ναδίρ των αγνών ανοησιών», και «ανοησίες
βουντού». Κατά το 1940, αυτός (ο George Francis Gillette) προέβλεψε (γράφοντας το 1929), ότι η
θεωρία της σχετικότητος θα θεωρηθεί ως ένα αστείο»… «Ο Αϊνστάϊν έχει ήδη ενταφιασθεί μαζί
με τους παραμυθάδες Andersen, Grimm, και Mad Hatter».
Martin
Gardner comments: «Relativity
is given such labels as «moronic brain child of mental colic,»8 "cross-eyed physics," "utterly mad," "the nadir of
pure drivel," and "voodoo nonsense." By 1940, he (Gillette)
predicted (writing in 1929), "the relativity theory will be considered a
joke." "Einstein is already dead and
buried, alongside Andersen, Grimm, and the Mad Hatter.».
*
Το 1931, ο πατήρ Jeremiah Joseph Callahan,9 ευφυΐα στα μαθηματικά, εδημοσίευσε
αποδεικτικά στοιχεία για το αξίωμα των παραλλήλων, σε ένα 310 σελίδων έργον
του, με τίτλο: «Ευκλείδης ή Αϊνστάϊν;».
Στο έργον του, μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Βεβαίως δεν μπορούμε να θεωρήσουμε τον Einstein ως έναν επιστημονικόν εφευρέτη που
λάμπει στον χώρο της Φυσικής…αλλά μάλλον κάποιον ο
οποίος με ένα αποβλακωμένο τρόπο, απλώς προσεπάθησε να βρεί καποια έννοια για
μαθηματικές φόρμουλες, στις οποίες ούτε και ο ίδιος πίστευε τόσον ισχυρώς,
αλλά ελπίζοντας εναντίον της ελπίδος να (την) καθιερώσει κατά κάποιον τρόπον….Ο Einstein δεν ήταν ένα λογικό μυαλό..»
In 1931,
Father Callahan published his proof of the parallel postulate—a 310- page work
titled, «Euclid or Einstein?». Father Callahan, a genius in
mathematics, "proved" the parallel postulate; he also discovered a
method of trisecting the angle! He also worked on the duplication of the cube
and the squaring of the circle, but apparently he didn’t succeed in these two
efforts.
"We
certainly cannot consider Einstein as one who shines as a scientific discoverer
in the domain of physics," Callahan writes, "but rather as one who in
a fuddled sort of way is merely trying to find some meaning for mathematical
formulas in which he himself does not believe too strongly, but which he is
hoping against hope somehow to establish.... Einstein has not a logical
mind."
(All above
excerpts are quoted from the book: FADS AND FALLACIES IN THE NAME OF SCIENCE,
by MARTIN GARDNER, Chapter: "Down with Einstein". Dover Publications,
Inc., New York).
*
O N. Martin Gwynne,10 στο έργο του «Einstein and Modern Physics»,11 αποδεικνύει
ότι, ο Αϊνστάϊν έκλεψε ιδέες από άλλους και τις παρουσίασε ως δικές του. Σε
άρθρο του «EINSTEIN AND MODERN PHYSICS», ισχυρίζεται ότι με
την χρήση απλής απάτης και επεξεργασίας, ο απατεών Einstein, εγκαθίδρυσε την θεωρία του περί
της σχετικότητος προκειμένου να παραπλανήσει τους επιστήμονες και να οδηγήσει
στο αδιέξοδο την επιστήμη της φυσικής. Μεταξύ άλλων, αναφέρει:
« Το έργο της ζωής του ήταν ένα συνοθύλευμα λογοκλοπών
που στο σύνολό τους δεν ήταν μόνον ανιχνεύσιμες λογικώς, αλλά επίσης πλήρως
εωτερικών λαθών, όπως απεκάλυψαν οι Lynch, Dingle and Essen,… κάθε μαθηματικός γενναίος στο να διερευνήσει αυτά
κριτικώς, δεν μπορούσε να αποτύχει στο να τα καταστρέψει (ανατρέψει). Και ας
επαναλάβω ότι λογοέκλεπτε. Οι συνεισφορές του στην σκέψη δεν ήσαν μόνον
παιδαριώδεις, δεν ήσαν ούτε καν
παιδαριώδεις».
In his
article EINSTEIN AND MODERN PHYSICS, author N. Martin Gwynne, argues that using
Simple Hoax and Elaborate Fraud Einstein established his theory of relativity
to mislead scientists and brought a dead end to physics. He writes:12
«His life’s work was a hotchpotch of plagiarisations which were in total
not only defective in logic but also so full of internal error that, as Lynch,
Dingle and Essen showed, any mathematician brave enough to investigate them
critically cannot fail to destroy them. And let me repeat that he plagiarised.
His contributions to Thought were not only childish; they were not even his.»13
“Length
shrinks, mass increases, time shrinks, straight lines form circles. Constants,
in fact, cease to be constants and nature is now seen not to act in accordance
with nature. How is all this done? Where is the fallacy in the equation which
allows the mathematics to prove the impossible? How is the conjuring trick
achieved? It is done by simple hoax and elaborate fraud. Let us examine both.
No apology is needed for describing Einstein’s achievement as a conjuring
trick."
7ο/ Τρίζει ή έχει ήδη ανατραπεί, η
Θεωρία της Σχετικότητος;
Σε μία απέλπιδα προσπάθεια να αντιμετωπίσει την
καταιγίδα των αποδεικτικών στοιχείων για την απάτη της θεωρίας της
σχετικότητος, ο φιλοσιωνιστής καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Χάρης Βάρβογλης, μας πληροφορεί τα
εξής:14
Μια πρόσφατη παρατήρηση από το ισχυρό
τηλεσκόπιο MAGIC ήρθε να ρίξει λάδι στην φωτιά της διαμάχης μεταξύ των φυσικών
για το κατά πόσον το πνευματικό τέκνο του Αϊνστάϊν εξακολουθεί να μας καλύπτει.
Μη βιαστείτε όμως. Ακόμη και αν αποδειχθεί ανεπαρκής, θα περάσει
καιρός, έως ότου αποφανθούν οι φυσικοί για το ποια θεωρία θα πρέπει να την
αντικαταστήσει.
Το τηλεσκόπιο MAGIC είναι εγκατεστημένο
στο νησί Λα Πάλμα (μία από τις Καναρίους Νήσους) και παρατηρεί τις ακτίνες-γ ανιχνεύοντας
την οπτική ακτινοβολία που αυτές δημιουργούν στην ατμόσφαιρα, φαινόμενο, το
οποίο αποκαλείται ακτινοβολία Τσερένκοβ
Είναι
άραγε ακριβής η Θεωρία της Σχετικότητας ή θα έπρεπε να προχωρήσουμε σε αναθεώρησή
της;
Το ερώτημα αυτό, που απασχολεί τους θεωρητικούς
φυσικούς εδώ και χρόνια, ήρθε πάλι προσφάτως, στο προσκήνιο, μετά την
παρατήρηση ότι τα φωτόνια μιας αναλαμπής ακτίνων-γ, που συνέβη σε έναν μακρινό
γαλαξία, δεν έφθασαν όλα την ίδια χρονική στιγμή. Μία από τις πιθανές ερμηνείες
αυτού του φαινομένου είναι ότι η ταχύτητα του φωτός εξαρτάται από την συχνότητά
του (δηλαδή, για το ορατό φως, από το χρώμα του), φαινόμενο που έρχεται σε
ευθεία αντίθεση με το σημαντικότερο αξίωμα της Θεωρίας της Σχετικότητας, το
οποίο ορίζει ότι όλα τα φωτόνια, ανεξαρτήτως συχνότητας, διαδίδονται με την
ίδια ταχύτητα.
Η ποθούμενη Κβαντική
Βαρύτητα
Από τις αρχές του 20ού
αιώνα, οπότε ο Αϊνστάϊν εισήγαγε την ιδέα της Σχετικότητας στην Φυσική, η
θεωρία του αποτέλεσε το αντικείμενο επανειλημμένων πειραμάτων με στόχο τον
έλεγχό της. Τα αποτελέσματα των
πειραμάτων ως σήμερα συμφωνούσαν με τις προβλέψεις της θεωρίας, οι θεωρητικοί
φυσικοί όμως εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούν να την συμπληρώσουν ή να την
αντικαταστήσουν με μια γενικότερη θεωρία, ειδικά μάλιστα αφ’ ότου έγινε
κατανοητό ότι:
Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, που αποτελεί την σύγχρονη
θεωρία της βαρύτητας και τον πρώτο πυλώνα της νεώτερης Φυσικής, δεν είναι
συμβατή με την Κβαντομηχανική, που αποτελεί τον δεύτερο.
Έτσι, τα τελευταία
χρόνια πολλοί φυσικοί προσπαθούν να συνδυάσουν τους δύο αυτούς πυλώνες σε κάτι
καινούργιο, που ονομάζεται Κβαντική Βαρύτητα. Ως σήμερα, έχουν προταθεί πολλές
θεωρίες Κβαντικής Βαρύτητας, καμιά όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά,
κυρίως επειδή προβλέπουν φαινόμενα που δεν είναι δυνατό να παρατηρηθούν στη Γη,
εξαιτίας των τεράστιων ενεργειών που απαιτούνται για την εμφάνισή τους. Προς το
παρόν, λοιπόν, ο πειραματικός έλεγχος αυτών των θεωριών περιορίζεται στις
παρατηρήσεις αστρονομικών αντικειμένων που εκπέμπουν ασύλληπτα ποσά ενέργειας,
όπως είναι οι πυρήνες γαλαξιών που περιέχουν μελανές οπές.15
Τρίζει η Θεωρία της
Σχετικότητας;
Η κατάρριψη μιας
θεωρίας και η αντικατάστασή της από μια νεώτερη, δεν είναι απλή υπόθεση. Για να
εγκαταλείψουμε μια θεωρία που μας έχει «υπηρετήσει πιστά» για 100 χρόνια, θα
πρέπει να έχουμε στα χέρια μας αδιάσειστες αποδείξεις για την αδυναμία της, να
ερμηνεύσει πειραματικά αποτελέσματα. Η δημοσίευση των πρόσφατων αποτελεσμάτων
της ομάδας του τηλεσκοπίου MAGIC, σίγουρα προκάλεσε αίσθηση στην διεθνή
επιστημονική κοινότητα, αλλά η κρατούσα άποψη είναι ότι, προς το παρόν, η
παρατήρηση αυτή, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αδιάσειστη απόδειξη της παραβιάσεως
της Θεωρίας της Σχετικότητας.
Ο λόγος είναι ότι η
«καθυστέρηση» των φωτονίων υψηλών συχνοτήτων είναι δυνατόν να οφείλεται στον
μηχανισμό εκπομπής στο εσωτερικό του γαλαξία, και όχι στην διάδοσή τους στον μεσογαλαξιακό
χώρο, από τον Μαρκάριαν 501 ως την Γη. Για παράδειγμα, είναι δυνατόν τα χαμηλής
ενέργειας φωτόνια να εκπέμφθηκαν από την «ψυχρή επιφάνεια» του γαλαξιακού
πυρήνα και τα υψηλής ενέργειας από το «θερμό κέντρο» του, οπότε τα τελευταία
ακολούθησαν «τεθλασμένη» πορεία, λόγω συγκρούσεων με ατομικούς πυρήνες, και
έτσι διήνυσαν μεγαλύτερη διαδρομή.
Άλλωστε, αν τα χαμηλής
ενέργειας φωτόνια διαδίδονται με μεγαλύτερες ταχύτητες από ό,τι τα υψηλής, τότε
«καθυστερήσεις» του είδους που παρατηρήθηκαν πρόσφατα, θα έπρεπε να
εμφανίζονται συστηματικά σε αναλαμπές ακτίνων-γ και από άλλους μακρινούς
γαλαξίες.
Επειδή μέχρι στιγμής έχουμε μία μόνο παρατήρηση αυτού του
είδους, θα πρέπει να περιμένουμε για περισσότερα πειραματικά δεδομένα, προτού
«αναγγελθεί επισήμως», ο θάνατος της
Θεωρίας της Σχετικότητας.
Οι φυσικοί σήμερα,
περιμένουν με ανυπομονησία να δουν αν οι αρχές του 21ου αιώνα θα φέρουν μια
επανάσταση στην επιστήμη τους, ανάλογη με αυτήν που έφεραν η θεωρία της
Σχετικότητας και η Κβαντομηχανική στις αρχές του 20ού αιώνα.
Σχόλιον
Είναι προφανής η
προσπάθεια του φιλοσιωνιστού καθηγητή Χάρη
Βάρβογλη, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, να «συμμαζέψει τα
ασυμμάζευτα» και να ικανοποιήσει τους εκπροσώπους του Συστήματος που ανέδειξε,
για τους λόγους που έχουμε προαναφέρει, έναν απατεώνα λογοκλόπο και
πλαστογράφο, σε επιστήμονα διαστημικού μεγέθους, σε «άγιο» του 20ου αιώνος!!! .
Ένα είναι βέβαιο! Η
θεωρία της σχετικότητος τρίζει, και πιθανώτατα βρίσκεται ήδη σε κατάσταση
«επιθανάτιου ρόγχου»…
8ο/ Η τελευταία συνέντευξη τύπου του Αϊνστάϊν
Ο 'Αλμπερτ Αϊνστάϊν στην τελευταία συνέντευξη
τύπου στις ΗΠΑ, το 1955, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Κύριοι ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δύο
πράγματα, κανείς όμως δεν θέλησε να ρωτήσει ποιος ο δάσκαλός μου, ποιος μου
έδειξε και μου άνοιξε τον δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη και
έρευνα. Και για να μην σας κουράσω, σας λέω απλά, χωρίς λεπτομέρειες, ότι μεγάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος
Καραθεοδωρής, στον οποίο, εγώ προσωπικά αλλά και η μαθηματική επιστήμη, η
φυσική, η σοφία του αιώνα μας, χρωστάμε τα πάντα».16
Αρχικά συμπεράσματα:
.Η εικόνα του Αϊνστάϊν
έχει λάβει μια υπέρ το δέον διάσταση από το γνωστό-άγνωστο επιστημονικό λόμπι
του Συστήματος, ενώ ο ίδιος σε διάφορους τομείς της ζωής του εμφανίσθηκε ως ένα
εμπαθές, αλαζονικό, μικρόψυχο, μωροφιλόδοξο και σκληρόκαρδο πρόσωπο.
.O
ισχυρισμός ότι, ο Αϊνστάϊν ενεπνεύσθη την θεωρίαν του και διετύπωσε την γνωστήν
εξίσωση E=MC2 , από τα αποκρυφιστικά κείμενα της
θεοσοφίστριας Μπλαβάτσκυ, δεν δύναται να επιβεβαιωθεί, αλλά ούτε και να
απορριφθεί. Η πιθανώτερη εκδοχή συνάδει με την θέση ότι, όντως ο Αϊνστάϊν ήταν
αποκρυφιστής επηρεασθείς από τα κείμενα της Μπλαβάτσκυ. Στην άποψη αυτή
συνηγορεί και το γεγονός ότι μέντορας του Αϊνστάϊν ήταν ο αποκρυφιστής και
Σιωνιστής, Ταλμουδιστής Ιουδαίος Chaim Weizmann.
.Προσωπικότητες των
θετικών επιστημών της εποχής του Αϊνστάϊν με πρώτον τον πατέρα της πυρηνικής
φυσικής Ράδερφορντ (Rutherford), αλλά και
μεταγενέστεροι εχαρακτήρισαν τον Αϊνστάϊν ως λογοκλόπον και νηπιακού πνευματικού επιπέδου
άνθρωπον. Έναν χαρακτηρισμόν τον οποίον εν πολλοίς, εστήριξαν σε
επιστημονικά και λοιπά λογικά τεκμήρια. Άλλοι
όχι μόνον τον αρνήθηκαν ως επιστήμονα και διεφώνησαν με την θεωρία της
σχετικότητος, αλλά χαρακτήρισαν την σχετικότητα, ως ανοησία ή αστείο.
.Το έργο του Α.Α. ήταν ένα
συνοθύλευμα λογοκλοπών που στο σύνολό τους, δεν ήταν μόνον ανιχνεύσιμες
λογικώς, αλλά επίσης πλήρεις εσωτερικών λαθών. Η θεωρία της
σχετικότητος του λογοκλόπου και δολοπλόκου
Α.Α. όχι μόνον τρίζει, αλλά πιθανώτατα,
από απόψεως επιστημονικής τεκμηριώσεως, είναι «κλινικώς νεκρή».…
.Όπως προκύπτει από τις ανταλλαγείσες εκατέρωθεν
επιστολές και όχι μόνον, ο Καραθεοδωρή υπήρξε μέγας διδάσκαλος του Αϊνστάϊν,
τις γνώσεις του οποίου σφετερίστηκε ο ΑϊνστάΪν προκειμένου να θωρκίσει
μαθηματικώς τις θεωρίες του. Έστω και αν δοθεί η πατρότητα της θεωρίας της
σχετικότητος στον Αϊνστάϊν (μέσω της…συζύγου του), πρέπει τουλάχιστον να
αναγνωρισθει ότι οι μελέτες του Κ. Καραθεοδωρή αποτέλεσαν το καθοριστικό
φροντιστήριο του Αϊνστάϊν και χωρίς αυτό, είναι αμφίβολο εάν ο Αϊνστάϊν είχε
θωρακίσει μαθηματικώς ή διατυπώσει ποτέ την θεωρία του!!!
.Εάν
ο ίδιος ο Αϊνστάϊν, απεκάλεσε δάσκαλον του τον Κ. Καραθεοδωρή (Κ.Κ.), δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι η
σοφία του 20ου αιώνος οφείλει τα πάντα στον Κ.Κ., τότε, όσοι έδωσαν, με
τόσην ευκολίαν, όλους τους γνωστούς επιστημονικούς τίτλους στον Αϊνστάϊν, όσοι
«αγιοποίησαν» τον λογοκλόπον Α.Α., χωρίς να
αναγνωρίσουν την διδασκαλική και όχι μόνον συμβολή του Κ.Κ., είναι
ενσυνείδητοι ή ασυνείδητοι απατεώνες!!
Συνεχίζεται
1 Farrell
(2007) John
Farrell (2007). «Was Einstein a fake?». COSMOS magazine (11).
2 Wazeck, Milena (2010). "Einstein's
sceptics: Who were the relativity deniers?". New Scientist (2786)
-Miller, Arthur I. (1981). Albert Einstein's
special theory of relativity. Emergence (1905) and early interpretation
(1905–1911). Reading: Addison–Wesley., pp. 47–75
3 Charles Percy Snow, Baron Snow,
CBE (15 October 1905 – 1 July 1980) was an English physical chemist and
novelist.
4 Charles Lane Poor (January 18, 1866 –
September 27, 1951) was an American astronomy professor, noted for his
opposition to Einstein’s theory of relativity. He graduated from the City
College of New York and received a Ph.D. in 1892 from Johns Hopkins University.
Poor became an astronomer and professor of celestial mechanics at Columbia
University from 1903 to 1944, when he was named Professor Emeritus. He
published several works disputing the evidence for Einstein’s theory of
relativity during the 1920s.
5 George
Francis Gillette: American engineer
(1875-?)..GFG physics features "bumping" very prominently. All
motions ever strive to go straight--until they bump." "Nothing else
happens at all. That's all there is." "In all the cosmos there is
naught but straight-flying bumping, caroming, and again straight flying.
Phenomena are but lumps, jumps, and bumps. A mass unit's career is but lumping,
jumping, bumping, rejumping, rebumping, and finally unlumping."
His
physics also features his "backscrewing theory of gravity." He
explains it as "Gravitation is the kicked back nut of the screwing bolt of
radiation." "Gravitation and backscrewing are synonymous. All mass
units are solar systems...of interscrewed subunits." and "Gravitation
is naught but that reaction in the form of subplanar solar systems screwing
through higher plane masses.".
He
expounded his theories in Rational, Non-Mystical Cosmos (1933), and in a
shorter work, Orthodox Oxen (1929). He boasted that the latter book is
completely free of "Hi-de-hi mathematics" and that it is
"bristling with new axioms." It also contains numerous diagrams of
the likes of "The all cosmos doughnut," and a "Laminated, solid,
solid, solid, solid." (Πηγή:
Forgotten Science. Strange Ideas from the Scrapheap of History, S.D. Tucker)
6 Excerpts from the book: FADS AND FALLACIES
IN THE NAME OF SCIENCE by MARTIN GARDNER, Chapter: "Down with
Einstein" Dover Publications, Inc., New York.
7 Martin Gardner (October 21,
1914 – May 22, 2010) was an American popular
mathematics and popular science writer, with interests also encompassing scientific
skepticism, micromagic, philosophy, religion, and literature. The American Mathematical Society awarded Gardner the Leroy P Steele prize at the summer meeting in Salt
Lake City in 1987 [1]:-
... for his many books and articles on mathematics and particularly for
his column "Mathematical Games" in 'Scientific American'.
Martin Gardner has introduced generations of
readers to the intellectual excitement, the wonder, the variety, and the sheer
fun of mathematics and mathematical ways of thought. With Dr Matrix and his
other friends, he has exposed spurious thinking and misuse of mathematics in
areas from numerology to economics. Martin Gardner has captured the attention
of his readers, obtained their active involvement, and stretched their minds to
an extent which is the envy of all of us who teach.
8 The adjective form of
moron. To do something which only someone having the
qualities of a moron (someone with an IQ of 45-59) would do. Άτομο που πάσχει από διανοητική
καθυστέρηση ήπιας μορφής. Άτομο ενήλικας
με μυαλό μωρού παιδιού.
9 Jeremiah Joseph Callahan, C.S.Sp. (January 11, 1878 – October 11, 1969) was a popish priest and the fifth
president of Duquesne University in Pittsburgh, from 1931 until 1940. He was a
graduate of the Duquesne University Prep School, and of the university itself,
though at the time of his graduation in 1897 it was still known as the
Pittsburgh Catholic College. President of
Duquesne University
Callahan formally
succeeded Martin Hehir as president of Duquesne University on January 4, 1931.
He promptly greeted a throng of newspaper reporters by explaining his personal
critique of Einstein’s theory of relativity (Callahan was an academic who specialized
in Euclidean geometry. His book Euclid or Einstein? A
Proof of the Parallel Theory and a Critique of Metageometry, which
claimed to have "solved the problem [of geometric trisection of the angle]
which has baffled mathematicians for 2000 years", provoked interest—and
dispute—in the field of mathematics at the time.
10 N. Martin Gwynne was educated at Eton College and is a graduate - Master of Arts in
Modern Languages - of Oxford University, the oldest university in the world and
one of the most famous.
He qualified as a
Chartered Accountant at the British Institute of Chartered Accountants. He was
founder, Chairman and Chief Executive of a dynamic and successful international
public company quoted on the London and Sydney Stock Exchanges.
As
a retired businessman, in the last dozen years or so, Mr. Gwynne has lectured
extensively, mainly in the Adult Education Department of the local institution
of Technology, giving lecture courses on such diverse subjects as medicine,
philosophy, Latin (the only Adult Education Latin course in the Country),
classic films, and “How to start up and run your own business". He has
also taught children of all ages, in formal classrooms, in home schools and in
before-school and after-school classes at home, and in three different
countries (England, Ireland and the U.S.). Subjects he has been teaching children
include hand-writing (including how to hold the pen and pencil), Latin, English
(to English children, to American children and to foreign students of about a
dozen different nationalities), mathematics, history, geography, religion,
philosophy in general and logic in particular
11 Einstein and Modern Physics, N.
Martin Gwynne, at 3,31-32. http:// www. alcazar.net.pdf
12 The Greatest Lie
on Earth. Proof that our World is not a Moving Globe, Edward Hendrie, sixth
edition, p.342-344
13 GURU
EINSTEIN, HIS THEORY OF RELATIVITY. Dr. Ramesh Menaria
relativity.tripod.com/guru-einstein.html.
15 Πριν από δυόμισι
περίπου χρόνια το τηλεσκόπιο MAGIC, το όνομα του οποίου είναι αρκτικόλεξο του
πλήρους τίτλου «Μεγάλο τηλεσκόπιο απεικόνισης ακτίνων-γ μέσω της ακτινοβολίας
Τσερένκοβ», είχε μια μεγάλη επιτυχία. Παρατήρησε μια ασυνήθιστη αναλαμπή
ακτίνων-γ από τον πυρήνα του Μαρκάριαν 501, ενός γαλαξία που
βρίσκεται σε απόσταση 300 εκατομμυρίων ετών φωτός και έχει στον πυρήνα του μια
μελανή οπή. Το ασυνήθιστο στοιχείο της αναλαμπής, ήταν ότι τα φωτόνια των
ακτίνων-γ με χαμηλή ενέργεια έφθασαν στην Γη τέσσερα λεπτά νωρίτερα από τα
φωτόνια με υψηλή ενέργεια.
Επειδή η ενέργεια ενός φωτονίου είναι
ανάλογη της συχνότητάς του, η παρατήρηση αυτή μπορεί να ερμηνευθεί με δύο
τρόπους. Ο πρώτος είναι ότι από τον πυρήνα του γαλαξία εκπέμφθηκαν πρώτα τα
φωτόνια με χαμηλή συχνότητα και στην συνέχεια αυτά με υψηλή, και ο δεύτερος ότι
τα τελευταία «καθυστέρησαν» στον δρόμο, επειδή οι υψηλές συχνότητες διαδίδονται
με χαμηλότερη ταχύτητα από ό,τι οι χαμηλές.
Η δεύτερη
ερμηνεία έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη Θεωρία της Σχετικότητας, η οποία
στηρίζεται στο αξίωμα ότι το φως έχει την ίδια πάντα ταχύτητα, 300.000
χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, ανεξάρτητα από την συχνότητά του. Η εξάρτηση της
ταχύτητας των φωτονίων από την συχνότητα, προβλέπεται από τις θεωρίες της
Κβαντικής Βαρύτητας, οπότε οι θεωρίες αυτές βρέθηκαν στο επίκεντρο του
ενδιαφέροντος του ευρύτερου κοινού και όχι μόνο των περισσότερο ειδικών
επιστημόνων, όπως συνέβαινε ως σήμερα. Έχει άραγε φτάσει το τέλος της Θεωρίας
της Σχετικότητας του Αϊνστάιν; Και αν ναι, ποια θεωρία θα πρέπει να
υιοθετήσουμε στην θέση της;
16 -O Αϊνστάιν υπέκλεψε τη
Θεωρία της Σχετικότητας από τον Καραθεοδωρή!!! Δευτέρα, 20 Μαΐου 2013. Πηγές: Αυτόχθονες Έλληνες: O Αϊνστάιν υπέκλεψε
τη Θεωρία της Σχετικότητας ...autochthonesellhnes.blogspot.com /2013/05/ o_20.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου