ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ !!!

(THIS IS TURKEY!!!)

ΕΝΑ ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ ΕΘΝΟΥΣ, ΙΔΡΥΘΕΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΡΥΠΤΟΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΗ ΙΟΥΔΑΙΟ/ ΝΤΟΝΜΕ (ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ) [1923] ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΟΝ ΣΗΜΕΡΟΝ, ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΝ (ΤΑΓΙΠ ΕΡΝΤΟΓΑΝ)1

ΧΑΡΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ, ΙΩΝΙΑ, ΠΟΝΤΟΣ) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ, ΟΙ ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ !!! 

ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ: ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΜΑΣ!!!

Yunan askerlerimiz  Türkiye’ ye geliyorlar!2 

 ΜΕΡΟΣ 14ον

 10. Ο ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ EΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΗΜΑΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΩΝ  ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΩΝ ΣΗΜΑΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟ (ΜΗ)ΤΟΥΡΚΟΥΣ3

α. Ημισέληνος: Πανάρχαιο σύμβολο

Η ημισέληνος ήταν ένα πανάρχαιο σύμβολο που χρησιμοποιούσαν οι προχριστιανικοί λαοί της Μεσογείου και της Μικράς Ασίας, τουλάχιστον δύο (2) χιλιετίες πριν εμφανισθούν στο ιστορικό προσκήνιο, οι Σελτζούκοι και Οσμανλήδες ή Οθωμανοί, όπως σαφέστατα προκύπτει από τις παρακάτω παραστάσεις σε ανάγλυφα, νομίσματα, λάβαρα, πίνακες, κ.λπ.

Εικόνα 1:

Ελεφάντινη λαβή μαχαιριού από το Τζεμπέλ ελ Αράκ. 3200 π.Χ. Στις άκρες των κονταριών των ομάδων που πολεμούν, βλέπουμε την γνωστή ημισέληνο.

Εικόνα 2:

Κουντουρρού (Kudurru) του 1200π.Χ. Εδώ  βλέπουμε την Μεγάλη τριάδα της Μεσοποταμίας, Μαρντούκ (ήλιος), Σιν και Ιστάρ.4

Εικόνα 3:

Χιτιττικό ανάγλυφο του 1000 π.Χ.  Η τριαδική θεότητα, ήλιος. σελήνη, άστρο, έχουν ενοποιηθεί στο σύμβολο που βλέπουμε.

Εικόνα 4:

Χρυσό Μυκηναϊκό δακτυλίδι με τον ήλιο και την σελήνη. Εθν. Αρχαιολ. Μουσείο Αθηνών.

Εικόνα 5:

Μεταπόντιο κάτω Ιταλίας Το σύμβολο αυτό το συναντάμε αργότερα σε οικόσημα (6ος αιώνας π.Χ.)

Εικόνα 6:

Νόμισμα της Ρώμη του 215 π.Χ. Πάνω στην ημισέληνο έχει τον ήλιο και δύο οκτάκτινα άστρα.

Εικόνα 7:

Βασίλειο της Καπαδοκίας ( 11- 42 π.Χ.)

Εικόνα 8:

Νόμισμα του Μιθριδάτη του 6ου Βασιλέα του Πόντου (120-63 π.Χ.) O πήγασος αργότερα αντικαθίσταται από ελάφι.

Εικόνα 9:

Κάτω από τον ήλιο με μορφή ανθρώπου, την σελήνη και την Αφροδίτη (άστρο) παριστάνεται η νίκη ή Κυβέλη και οι ιερείς της (2ος αιώνας π.Χ.) [από τον ναό της Αϊ Χανούμ, στην Βακτρία].

Εικόνα 10:

Ο ιερός Άπις ανάμεσα στα κέρατα του έχει τον ήλιο, αργότερα τον βλέπουμε να έχει την σελήνη ή ένα άστρο ή δύο άστρα που συμβολίζουν τους Διόσκουρους.

Εικόνα 11:

Νόμισμα του 96 π.Χ. Χαρακτηριστική εικόνα των Διοσκούρων με τα άλογα τους, τα αστέρια πάνω από τα καπέλα τους, και η αδελφή τους Ελένη σαν σελήνη ανάμεσα τους.

Εικόνα 12:

Το λάβαρο του Αδριανού 117-138 μ.Χ. 

Εικόνα 13:

Νόμισμα του Ακουΐλιου, του 65 π.Χ. Η ημισέληνος περιβάλλεται από τέσσερα άστρα.

Εικόνα 14:

Νόμισμα του Σεπτίμιους Σεβήρου 193 μ.Χ.

Εικόνα 15:

Τετράδραχμο από το Βασίλειο Ελυμές των Πάρθων του 105-228 μ.Χ.

Εικόνα 16:

Από μεγέθυνση μέρους του σχετικού πίνακα, παρατηρούμε τα Οθωμανική σύμβολα της εποχής.

Εικόνα 17:

        Στην μεγέθυνση μέρους του ίδιου σχετικού πίνακα, παρατηρούμε τα Οθωμανικά σύμβολα της εποχής.

Εικόνα 18:

Έμβλημα και σφραγίδα της ηγεμονίας της Βλαχίας. Πριν το 19ο αιώνα, ήταν ο αετός με σταυρό στο ράμφος με τον ήλιο και την ημισέληνο.

Εικόνα 19:

Νόμισμα της Diva Faustina συζύγου του Μάρκου Αυρηλίου (161-180). Η ημισέληνος και το άστρο, περιβάλλεται από άστρα. Το ίδιο παρατηρείται σε Βυζαντινό νόμισμα, όπως στην ασπίδα  του Αγίου Γεωργίου,  σε εικόνα του 14ου αιώνα (εικ. 26,27).

β.  Η ημισέληνος στην αρχαία Ελλάδα

1/. Γενικά

Ο όρος ημισέληνος στα Ελληνικά είναι λανθασμένος, αφού το σύμβολο δεν απεικονίζει «μισό» φεγγάρι, αλλά το ένα τέταρτο αυτού. To ορθώτερον θα ήταν ο όρος, «αμφίκυρτος σελήνη» ή σεληνιακός μηνίσκος. Στα νεοτουρκικά την ονομάζουν (περιγραφικά), ως «φεγγάρι-άστρο» (ay yıldız), σαν να ήταν ολόκληρο φεγγάρι. Το σύμπλεγμα της ημισελήνου (δηλ. το μισοφέγγαρο και το άστρο), έχει βαθιά σχέση στο χρόνο με την Ελληνική παράδοση και τον Ελληνικό πολιτισμό.

Επομένως, θα χρησιμοποιούμε τον εσφαλμένον όρον «ημισέληνος», κατά συμβατικότητα.

2/. Η ημισέληνος στην  αρχαία Ελλάδα: Σύμβολο των θεοτήτων της νύκτας.

Η Σελάνα ή Σελήνη ήταν ελληνική θεά, κυρία της σεληνιακής ψυχής. Το όνομά της ετυμολογείται από το σέλας (φως). Στην Ελληνική μυθολογία, η Σελήνη, ή Μην (από την σεληνιακή μηνολόγηση) ή Πασιφάη (στην Λακωνία), είναι τιτανική οντότητα, Κατά την Θεογονία του Ησιόδου η Σελήνη είναι κόρη του Υπερίωνα και της Θείας και αδελφή της Ηούς (Αυγής), και του Ηλίου, ο οποίος την φωτίζει αιώνια λόγω της αδελφότητάς τους.

Τα σύμβολα της Σελήνης ήταν ο χρυσός, κυρίως όμως ο άργυρος, τα κέρατα, ο σεληνιακός μηνίσκος, ο τροχός, ο δίσκος κ.ά. Ιερά ζώα της Σελήνης θεωρούνταν ο σκύλος, ο λέων (παράδοση του μύθου του λέοντος της Νεμέας), το βόδι και ο πετεινός, που φέρονταν να εμφανίζονται ως ακόλουθοι της Σελήνης στο πέρασμά της, κατά τη νύχτα και το λυκαυγές.

Η Σελήνη λατρευόταν σε όλο σχεδόν τον ελληνικό χώρο. Ιδιαίτερα όμως σπουδαία ιερά της ήταν στην αρχαία Σπάρτη, στο μαντείο των Σπαρτιατών στις Θαλάμες της Λακωνίας. Επίσης και στην Ρώμη υπήρχε σπουδαίο ιερό επί του Αβεντίου λόφου, όπου και έκαιγε «ακοίμητος λυχνία» όλη τη νύχτα.

Η ημισέληνος στην  αρχαία Ελλάδα ήταν το σύμβολο των θεοτήτων της νύκτας, όπως της Αρτέμιδος και της Εκάτης.

Η λατρεία της Αρτέμιδος σχετίζεται με τελετές μεταβάσεως των νέων, τόσο των κοριτσιών όσο και των αγοριών, από την εφηβεία στην ενήλικη ζωή. Ακόμη, στην Αρτέμιδα δίνεται η ιδιότητα της γονιμοποιού δυνάμεως, η οποία δίνει ευφορία και πολλαπλασιάζει τα φυτά, τα ζώα και τους ανθρώπους.5

Η Άρτεμις, λοιπόν, είναι η φύλακας σε κάθε στάδιο της αναπαραγωγικής διαδικασίας: Ακριβώς πριν την εφηβεία, την παραμονή του γάμου, μεταξύ του γάμου και της πρώτης εγκυμοσύνης, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, και κατά τον τοκετό. Θεωρήθηκε θεά σεληνιακή και με την ιδιότητα αυτή η Άρτεμις ταυτίστηκε με την Σελήνη, πιθανότατα από τα κλασικά χρόνια.

Η Σελήνη, ως γνωστόν, είναι συνδεδεμένη ανέκαθεν με τον γυναικολογικό κύκλο και την έμμηνο ρύση, επομένως με την μητρότητα και την γονιμότητα στις γυναίκες. Είναι προφανής λοιπόν η σχέση της Σελήνης με την Αρτέμιδα.6

Ο Αισχύλος συνδέει την Εκάτη με την Σελήνη και την παρουσιάζει ως Άρτεμι-Εκάτη. Ως Άρτεμις Ευπλοία, αποκτά θαλάσσιο χαρακτήρα και συνδέεται με το ναυτικό επάγγελμα. Η σχέση της Εκάτης με την Άρτεμι γίνεται φανερή από ένα μύθο του Εφέσου. Επειδή η γυναίκα του Εφέσου υποδέχθηκε άσχημα την θεά και της αρνήθηκε την φιλοξενία, η Άρτεμις την μεταμόρφωσε για λίγο σε σκύλο. Όταν όμως πήρε πάλι την ανθρώπινη μορφή της, η γυναίκα του Εφέσου ένιωθε τόσο ντροπιασμένη, ώστε κρεμάστηκε. Η θεά την επανέφερε στη ζωή και εκείνη πήρε το όνομα της Εκάτης. Άγαλμα της Εκάτης είχε στηθεί κοντά στο ναό της Εφεσίας Αρτέμιδος.

*

Σε Μυκηναϊκό δακτυλίδι παρατηρήθηκε ο ήλιος και η Σελήνη. Το αρχαιότερο Ελληνικό νόμισμα είναι το νόμισμα του Μεταποντίου της κάτω Ιταλίας του 6ου αιώνα π.Χ. Το σύμβολο βρίσκεται σε νομίσματα της Κρητικής Κυδωνίας (200-60 π.Χ.), σε χρυσό πλακίδιο του Παντικάπιου του Ευξείνου Πόντου, στην Λευκάδα το 168 π.Χ.

Το 339 π.Χ. η πόλη του Βυζαντίου, πολιορκήθηκε από τον Φίλιππο Β΄ της Μακεδονίας. Την νύχτα της αποφασιστικής επιθέσεως, λίγο πριν μπει στην πόλη, φάνηκε η σελήνη και άρχισαν να φωνάζουν τα σκυλιά. Αυτό διήγειρε την προσοχή των φυλάκων που αντιλήφθηκαν την επίθεση και έτσι σώθηκε η πόλη. Έκτοτε από ευγνωμοσύνη, έστησαν άγαλμα στην θεά Εκάτη την δαδοφόρο και καθιέρωσαν την ημισέληνο έμβλημα της πόλεως.

Τα δύο άστρα που εμφανίζονταν στους ναυτικούς τις ασέληνες νύχτες ταυτίστηκαν με τους Διόσκουρους, φυσικό ήταν η αδελφή τους Ελένη να ταυτιστεί με την σελήνη. Σε ανάγλυφα, σε δακτυλιόλιθους, σε νομίσματα μεταξύ των Διοσκούρων δεν απεικονίζεται η Ελένη, αλλά η ημισέληνος. Σε άλλες περιπτώσεις, η ημισέληνος περικλείει το οκτάκτινο άστρο.

Σε ανάγλυφα του Μουσείου της Τεγέας, της Ελληνιστικής εποχής, πάνω από τους Διόσκουρους, υπάρχει ημισέληνος με άστρο ή με ήλιο. Οι Διόσκουροι φέρουν το γνωστό καπέλο τους, ένα άστρο επάνω και την ημισέληνο ανάμεσα με ή χωρίς το άστρο.7

3/. Η ημισέληνος σε προχριστιανικά νομίσματα.

Το αρχαιότερο Eλληνικό νόμισμα πάνω στο οποίο υπάρχει η ημισέληνος είναι νόμισμα από την Κάτω Ιταλία που χρονολογείται στον 6ο αιώνα π.Χ. Στην συνέχεια το βρίσκουμε σε διάφορες ελληνικές περιοχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου από την Κρήτη μέχρι την Μακεδονία και την Μικρά Ασία (Βλέπε στις εικόνες,4,5,6,7,8,9,10,11).

 Πανάρχαιο σύμβολο της Ημισελήνου με το Αστέρι, απαντάται σε αρχαία ελληνικά νομίσματα της πόλης – κράτους του Βυζαντίου (Εικόνες 20, 21, 21α).

Εικόνα 20

Εικόνα 21:

Βυζαντινά νομίσματα αφιερωμένα στη Θεά Εκάτη

Εικόνα 21α.

Οι παραπάνω εικόνες, απεικονίζουν το νόμισμα των προ Xριστού Βυζαντίων (κατοίκων της αποικίας του Βύζαντος), με το Αρτεμίσιο σύμπλεγμα της Ημισελήνου και του εξάκτινου Άστρου

4/. Η ημισέληνος μεταχριστιανικώς

Ο Σεληνιακός μηνίσκος, αποτέλεσε ιδιαίτερο σύμβολο της Κωνσταντινουπόλεως, το οποίον και υιοθετήθηκε στην συνέχεια από τους Οθωμανούς και δι’ αυτών, μεταδόθηκε σε όλους τους μουσουλμάνους, όπου και φέρεται σήμερα σε πολλές εθνικές σημαίες, εθνόσημα και αραβικά βασιλικά σύμβολα.

Στην Μικρασιατική  Σαγαλασσό της Πισιδίας υπήρχε ιερό των Διοσκούρων που απεικονίζεται στα νομίσματα της πόλεως. Πάνω στο βωμό, υπάρχει άστρο ή ημισέληνος με άστρο. Επίσης σε νομίσματα της εποχής της Τρανκυλλίνας,8 το 241-44 μ. Χ.,  βρίσκουμε το άστρο ή την ημισέληνο με το άστρο, όπως και σε νομίσματα του Σεπτιμίου Σεβήρου το 193-210 μ.Χ. Τα νομίσματα με την ημισέληνο και άστρο, είναι νομίσματα των Μικρασιατικών και Αιγυπτιακών πόλεων, κυρίως κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους.

Το 330 μ.Χ. η Κωνσταντινούπολη, γίνεται πρωτεύουσα του Ρωμαϊκού κράτους και ο σταυρός αρχίζει να υποκαθιστά βαθμιαία τα άλλα σύμβολα. Τον 11ο αιώνα βρίσκουμε τον σταυρό μέσα στην ημισέληνο με αστέρια γύρω του. Τότε περίπου ο λαός, βλέποντας αυτά τα σύμβολα στα νομίσματα,  δημιούργησε τον όρο «ηλιοσελινάτα νομίσματα» Το ίδιο σύμβολο παρατηρούμε στην ασπίδα του αγίου Γεωργίου, στην κόχη του νάρθηκα της Παναγίας της  Ασίνου, στην Κύπρο, του 1333 μ.Χ.9

Στον 5ο αιώνα μ.Χ. σε νόμισμα του αυτοκράτορα Αναστασίου Ι (491-518 μ.Χ.), βρίσκουμε νόμισμα που στην μια μεριά έχει την προτομή του αυτοκράτορα και στην άλλη την ημισέληνο. Στην συνέχεια και για πολλούς αιώνες συναντούμε την ημισέληνο με πολλούς τρόπους σε απεικονίσεις στο Βυζάντιο (Βλέπε στις εικόνες 12, 20, 21, 22β, 22γ).

Σήμερα όσοι θέλουν να δουν την ημισέληνο σε βυζαντινά νομίσματα δεν έχουν παρά να επισκεφθούν τις νομισματικές συλλογές των Ελληνικών Μουσείων αλλά ακόμα και σε Βυζαντινές τοιχογραφίες στην Λακωνία (χωριό Γεράκι κ.α.), όπου υπάρχει πεντακάθαρο σε ασπίδα του Αγίου Γεωργίου.

Όταν έφτασαν οι Οθωμανοί στην περιοχή της Μικράς Ασίας (κυρίως όμως οι Σελτζούκοι), οι οποίοι αντέγραψαν σε πάρα πολλά πράγματα τον καταφανώς ανώτερον πολιτισμόν της Ελληνικής Αυτοκρατορίας, «δανείστηκαν» την ημισέληνο από τους Ρωμηούς/ Βυζαντινούς και σταδιακά έγινε το έμβλημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Βλέπε στις εικόνες 16, 17).

Εικόνες 22α, 22β, 22γ

Την ιστορική καταγωγή της Ημισελήνου ως Αρτεμισίου Συμβόλου, που σχετίζεται με την Ιστορία της αρχαίας πόλεως του Βυζαντίου, και επιζεί μέχρι σήμερα στην σημαία της Τουρκίας, επιβεβαιώνει και ο William Smith:

«Κατά την επικρατέστερη ερμηνεία, η Ημισέληνος σχετίζεται με την Ιστορία του αρχαίου Βυζαντίου. Κατά την περίοδο της εξάπλωσης του Φιλίππου Β’, το αρχαίο Βυζάντιο υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με το Μακεδόνα βασιλιά, ωστόσο εκείνος πολιόρκησε την πόλη, το 341 π.Χ, μετά από άρνηση των Βυζαντινών να στραφούν εναντίον της Αθήνας. Οι κάτοικοί της πόλης απέδωσαν τη σωτηρία της σε θαύμα της θεάς Εκάτης, όπως μαρτυράται από άγαλμα που έστησαν προς τιμή της, αλλά και σε παραστάσεις της σε νομίσματα της εποχής. Η Ημισέληνος που απεικονίστηκε σε αρχαία βυζαντινά νομίσματα, έγινε σύμβολο της πόλεως, γεγονός που θεωρείται πως επιζεί έως σήμερα με την υιοθέτησή της στη σημαία της τουρκικής δημοκρατίας» (William Smith, Dictionary of Greek and Roman geography, Vol. I, Boston: Little, Brown and Co., 1854, σ. 658, Wikipedia, «τουρκική σημαία»).

Η σημαία της αρχαίας ελληνικής πόλεως Βυζάντιο (και Βυζαντίς) 667 π.Χ-330 μ.Χ.

Η σημαία της πόλεως του Βυζαντίου (αποικίας του βασιλιά Βύζαντα), ο Σεληνιακός μηνίσκος ή Ημισέληνος, ήταν σύμβολο της ελληνικής μυθολογίας που σχετίζονταν με την Άρτεμη Εκάτη. Από το 670 π.Χ. οι πολίτες του αρχαίου Βυζαντίου υιοθέτησαν την Ημισέληνο στην σημαία τους ως σύμβολο, μετά την επιτυχή απόκρουση της επίθεσης του Φιλίππου (εικόνα 23).

Εικόνα 23:

Η Ημισέληνος συμβολίζει και το τόξο της θεάς του κυνηγιού Αρτέμιδος. Έτσι η πόλη του Βυζαντίου, αφιερώθηκε στην θεά Άρτεμη το 667 π.Χ., της οποίας το σύμβολο, η Ημισέληνος, χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο της πόλεως.

Η σημαία της Κωνσταντινουπόλεως (330 μ.Χ-1453)

Μετά την ανακήρυξη της πρωτεύουσας της Ρωμαίκής/Ρωμαίϊκης Αυτοκρατορίας, από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Flavius Valerius Aurelius Constantinus (Μέγας Κωνσταντίνος) το 330 μ.Χ., της Νέας Ρώμης (Κωνσταντινούπολη), την επικράτηση του χριστιανισμού, ο Σεληνιακός μηνίσκος ή Ημισέληνος, η σημαία της ελληνικής πόλεως του Βυζαντίου (το οποίον τότε απαριθμούσε αρχαία ερείπια), υιοθετήθηκε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ως σημαία της Κωνσταντινουπόλεως, με μία λεπτομέρεια:

Ο Κωνσταντίνος και οι Ρωμαίοι χριστιανοί της Κωνσταντινουπόλεως, επαναφέρουν την σημαία στην αρχική μορφή του Αρτεμισίου συμπλέγματος, προσθέτοντας στην Ημισέληνο το Αστέρι που απεικονίζεται στα αρχαία βυζαντινά νομίσματα! Στην εικόνα 24, απεικονίζεται η σημαία της Κωνσταντινουπόλεως που καθιερώθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο.

Εικόνα 24:

«Το αστέρι στην τουρκική σημαία αποκαλείται κάποιες φορές Ρωμαϊκό, συμβολίζοντας την Παναγία, αλλά αυτό δεν συμβαίνει στις πρώτες τουρκικές σημαίες.» [Whitney Smith, «ROME AND ROMANIA, 27 BC-1453 AD, Emperors of the Roman and the so-called Byzantine Empires; Princes, Kings, and Tsars of Numidia, Judaea, Bulgaria, Serbia, Wallachia, & Moldavia; and the Sultâns of Rûm»).]

Έκτοτε η σημαία με την Ημισέληνο, χρησιμοποιήθηκε ποικιλοτρόπως, ως αυτοκρατορικό έμβλημα. Στην εικόνα 25, βλέπουμε την σημαία του Ισαακίου Δούκα Κομνηνού, αυτοκράτορα της Κύπρου της δυναστείας των Κομνηνών (1184-1194).

Εικόνα 25:

Το πανάρχαιο σύμβολο της ημισελήνου ή Σεληνιακού μηνίσκου με το άστρο, παρατηρούμε ακόμη, και στην ασπίδα του αγίου Γεωργίου, στην κόχη του νάρθηκα της Παναγίας της Ασίνου, στην Κύπρο, του 1333 μ.Χ. Τα μόνα άλλα γνωστά μας παραδείγματα με το σύμπλεγμα της Ημισελήνου στην ορθόδοξη απεικονιστική, είναι το ανάγλυφο προσκυνητάριο του αγίου Γεωργίου, το έμβλημα του Ιησού του Ναυή σε τοιχογραφία της αλώσεως της Ιεριχούς στο κάστρο τoυ Γερακίου και τοιχογραφία στο ναό τoυ αγίου Ιωάννου στο χωριό Βλαχιώτη, της περιοχής Έλoυς της Λακωνίας («Η Ελληνική Ημισέληνος», του Ν. Μoυτσόπουλου και Γ. Δημητροκάλλη) [Βλέπε εικόνες 26,27].

Εικόνα 26

Εικόνα 27

Τον 11ο αιώνα βρίσκουμε τον σταυρό μέσα στην Ημισέληνο με Αστέρια γύρω του! Σε νόμισμα του αυτοκράτορα Αλέξιου του Α΄ (1081-1118 μ.Χ.), ο σταυρός έχει πάρει την θέση του Άστρου και βρίσκεται μέσα στην Ημισέληνο. (Εικόνα 22β).

Η ίδια πρακτική ακολουθείται και στην Ρωσία. Το πανάρχαιο σύμβολο της Άρτέμιδος- Εκάτης παρατηρούμε στο ναό του Ευαγγελισμού (1485) στο Κρεμλίνο της Μόσχας, όπου οι σταυροί στις κορυφές των τρούλων εδράζονται μέσα στην Ημισέληνο (εικόνα 28α), όπως ακριβώς στο νόμισμα του Αλεξίου! (εικόνα 28β) [«Η Ελληνική Ημισέληνος», του Μoυτσόπουλου και Δημητροκάλη].

Εικόνα 28α

Εικόνα 28β

Χάλκινο νόμισμα Αλεξίου επί Α΄(1081-1118 )

γ. Σημαίες των Σελτζούκων και Οσμανλήδων

1/. Γενικά

Οι Σελτζούκοι, οι μετέπειτα Οθωμανοί, όταν ήρθαν στην Μικρά Ασία, φαίνεται ότι όπως αντέγραψαν το Βυζάντιο σε διοίκηση, θεσμούς, μοντέλα σκέψεως και χίλια άλλα πράγματα, ‘‘δανείστηκαν’’, αρχικά μόνον την ημισέληνο που την κάνανε σύμβολο στην σημαία τους, και αργότερα, επί σουλτάνου Σελίμ, πρόσθεσαν και το αστέρι. Έτσι, και η ίδια η σημαία τους ήταν ένα κλεμμένο Βυζαντινό (αρχαίας ελληνικής προϊστορικής πόλεως), Ρωμαίϊκο, Ελληνικό σύμβολο.10     

Έκλεψαν λοιπόν οι Οθωμανοί τα σύμβολα του Βυζαντίου (αρχαίας πόλεως και Αυτοκρατορίας). Ένας θρύλος αναφέρει, ότι η παράσταση προήλθε από τον αντικατοπτρισμό της ημισελήνου και ενός αστεριού στο αίμα Τούρκων πολεμιστών, μετά την μάχη του Μάντζικερτ, το 1071 μ.Χ. Κατ’ άλλην εκδοχή, πρόκειται για την προσέγγιση του πλανήτη Δία με την Σελήνη, μετά την μάχη του Κοσσυφοπεδίου, το 1389, όπου σκοτώθηκε/δολοφονήθηκε ο σουλτάνος Μουράτ Α’, από τον σέρβο ΜίλοςΌμπιλιτς, ο οποίος, ένεκα του γεγονότος αυτού, εικονίζεται σε τοιχογραφία, πιθανώς σε αγιογραφία, της Μονής Χιλανδαρίου (σερβικό μοναστήρι), στον Άγιο Όρος.

Βέβαια, έχομε και τον θρύλο, το όνειρο του Οσμάν Α΄, γενάρχη της Οθωμανικής δυναστείας, πρώτου σουλτάνου, αρχές του 14ου αιώνα, που είδε να βγαίνουν από το στήθος του, μεταξύ των άλλων, ένα αστέρι και μια ημισέληνος. Μέχρι τον 18ον αι. το Οθωμανικό εθνόσημο ήταν η απλή ημισέληνος, χωρίς το άστρο. Το άστρο το πρόσθεσε ο σουλτάνος Σελίμ Γ΄ (1789-1808) και είχε οκτώ ακτίνες, ενώ ο σουλτάνος Αβδούλ Μετζίτ (1840-1861) το έκανε με πέντε ακτίνες.               

Οι Οθωμανοί και τα άλλα Μωαμεθανικά κράτη σφετερίστηκαν τα σύμβολα τους, την ημισέληνο και το άστρο, από τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στην Μεσόγειο.

2/. Σημαία Σελτζούκων 

Οι Σελτζούκοι Τούρκοι γνώρισαν το δικέφαλο αετό της Αυτοκρατορίας μας, που ήταν διαδεδομένος απ’ τον 3ο αιώνα. Κι’ οι Σελτζούκοι ήταν αυτοί που πρώτοι έκαναν σημαία τους το μυθικό αυτό πουλί. Στην μάχη του Μαντζικέρτ, το 1071, συνέτριψαν τους Ρωμηούς/ Βυζαντινούς, πολεμώντας κάτω από την σκέπη του δικέφαλου αετού τους!

Εικόνα 29:

Δικέφαλος Αετός/Σημαία σύμβολο της αυτοκρατορίας των Σελτζούκων (εικόνα από nurayy 70)

Συνεχίζεται

---

1 Όπως βιβλιογραφία υποσ. 1, 1ου μέρους.

2 geliyorlar: Third person plural present continuous of gelmek (gelmek==έρχομαι, πηγαίνω, καταλήγω στον προορισμό μου, (αργκό) εκσπερματώνω)

3-http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/453081/imiselinos-to-arhaioelliniko-kai-vyzantino-symvolo-poy-eklepsan-oi-toyrkoi#ixzz5G6urPSrI
-Ημισέληνος: Η «οδύσσεια» ενός ακόμα κλεμμένου πανάρχαιου ...
-ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ, Η ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ,
users. sch. gr/ zskafid/ simea4.htm
(Η  συλλογή  και  επεξεργασία  του  υλικού  έγιναν  από  τον  Σκαφίδα  Ζαχαρία).
-Category:Flags of the Ottoman Empire - Wikimedia Commons
-Η τουρκική και η ελληνική σημαία alampasis,
https://alampasis.wordpress.com/2017/11/05/η-τουρκική-και-η-ελληνική-σημαία/5Νοε 2017
4 Kudurru was a type of stone document used as boundary stones and as records of land grants to vassals by the Kassites in ancient Babylonia, between the 16th and 12th centuries BCE. The word is Akkadian for "frontier" or "boundary" (cf. Hebrew: גדר gader, fence, boundary; Arabic: جدر‎ jadr, جدار jidar 'wall'; pl. جدور judūr). The kudurrus are the only surviving artworks for the period of Kassite rule in Babylonia with examples kept in the Louvre, the British Museum, and the National Museum of Iraq.

-thesecretrealtruth.blogspot.com

pasmiellinbarbaros.blogspot.com › ... › ΜΟΥΓΚΑ ΣΤΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ › ΝΙΚΟΛΑΣ, 25 Οκτ 2016 

-Πομακική εφημερίδα ΖΑΓΑΛΙΣΑ (τεύχος 24, Δεκέμβριος 2008) 

https://commons.wikimedia.org/.../Category:Flags_of_th...,29 Ιουν 2011 -

5 Αν και η ίδια, ως παρθένος, απορρίπτει κάθε ερωτική επαφή, ταυτόχρονα λατρεύεται ως προστάτιδα των τοκετών. Και είναι αυτή που βοηθά τις γυναίκες στους πόνους των τοκετών, καθώς είναι το τελευταίο στάδιο της ωριμάνσεως των κοριτσιών, για την οποία είναι υπεύθυνη η θεά. Επίσης, η γέννα, με τις κραυγές και τις οδύνες που την συνοδεύουν, όπως συμβαίνει και στα ζώα, εκφράζει την ζωώδη πλευρά της θηλυκότητας, η οποία απομακρύνεται από την πολιτισμένη εικόνα της γυναίκας στην αρχαία Ελλάδα, ως ενάρετης συζύγου και μητέρας.

6 «Ἄρτεμις Βραυρωνία, Ἄρτεμις Ὀρθία: Η φύση της θεάς και οι λατρείες της». ikee.lib.auth.gr. 2018-05-10.

7 «Η Ελληνική Ημισέληνος» (Γεώργιος Ν. Δημητροκάλλης, από κοινού μετά του καθηγητού Ν. Μουτσοπούλου), Αθήναι 1988.

8 Furia Sabinia Tranquillina (c. 225 – aft. 244) was the Empress of Rome and wife of Emperor Gordian III. She was the young daughter of the Praetorian Prefect Timesithus by an unknown wife.

9 «Η Ελληνική Ημισέληνος» (Γεώργιος Ν. Δημητροκάλλης, από κοινού μετά του καθηγητού Ν. Μουτσοπούλου), Αθήναι 1988.

10 Η Ημισέληνος και το Άστρο, έγινε το σύμβολο της προχριστιανικής αποικίας-πόλης του Βυζαντίου Μεγαρέως, όταν ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Φίλιππος, προσπάθησε να την καταλάβει με πολεμιστές οι οποίοι θα περνούσαν τα τείχη και θα άλωναν την Πόλη μια νύχτα με συννεφιά. Μετά την επιτυχή απόκρουση της επιθέσεως κατά της πόλεώς τους από τον Φίλιππο, θεωρώντας οι αρχαίοι Βυζαντινοί ότι η ξαφνική εμφάνιση της Σελήνης σε μια νεφοσκεπή νύχτα, αποκάλυψε τα επιτιθέμενα στρατεύματα και απέτρεψε την άλωση της Πόλεως, υιοθέτησαν από εκείνη τη νύκτα, την Ημισέληνο και το Άστρο ως σύμβολο της πόλης, καθώς θεωρήθηκε ότι η Άρτεμις Εκάτη προστάτεψε την πόλη.

Κατ’ άλλη άποψη, η εισαγωγή του Άστρου στο Αρτεμίσιο σύμπλεγμα της Ημισελήνου στο αρχαίο Βυζάντιο, οφείλεται στο γεγονός ότι οι κινήσεις της μακεδονικής Φάλαγγας, έγιναν αντιληπτές μετά από το πέρασμα ενός κομήτη ή ακόμα και μετεωρίτη τη νύχτα εκείνη, που η πόλη κινδύνευσε να αλωθεί από τον Φίλιππο. Έκτοτε προστάτιδα της πόλης του αρχαίου Βυζαντίου, είναι η θεά Άρτεμις.