ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η
ΤΟΥΡΚΙΑ!!!
(THIS IS TURKEY!!!)
ΕΝΑ
ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ ΕΘΝΟΥΣ, ΙΔΡΥΘΕΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ
ΚΡΥΠΤΟΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΗ ΙΟΥΔΑΙΟ/ ΝΤΟΝΜΕ (ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ) [1923] ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΟΝ
ΣΗΜΕΡΟΝ, ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΝ (ΤΑΓΙΠ ΕΡΝΤΟΓΑΝ)1
Τεχνητόν Ιουδαιογενές
κράτος.
Ολεσηνόρων ντονμέδων
καταφύγιον.
Υπέρκομπων ισλαμοφασιστών άντρον.
Ρωμηοσύνης αρχαιόθεν ιδιοκτησία.
Κατασφακτήριον αλλοεθνών πολιτών.
Ιστορίας Ελλήνων κλωπεύς.
Αυτοκρατορίας Οσμανλήδων σφετεριστής.
ΧΑΡΤΗΣ ΜΕ ΤΑ
ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ, ΙΩΝΙΑ, ΠΟΝΤΟΣ) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ
ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ, ΟΙ ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ!!!
ΤΟΥΣ
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ: ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΜΑΣ!!!
Yunan askerlerimiz Türkiye’ ye geliyorlar!2
ΜΕΡΟΣ 30ον
15. ΓΕΡΜΑΝΑ-
ΤΟΥΡΚΙΑ: ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
(Συνέχεια 29ου μέρους)3
ιδ. Η γενοκτονία του Ποντιακού
Ελληνισμού
1/. Σύντομο
χρονικό της γενοκτονίας
Στις 19 Μαΐου του 1919, ο Κεμάλ αποβιβάζεται
στην Σαμψούντα ξεκινώντας τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας, περιφρονώντας την
κυβέρνηση του Σουλτάνου. Από εδώ αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της
Ποντιακής γενοκτονίας.
Το χρονικό εξοντώσεως των
Ποντίων είναι ατελείωτο: Στην Μπάφρα, από 6.270 γυναικόπαιδα και γέροντες
σώθηκαν 2.000 περίπου, οι πλείστοι των οποίων υπέκυψαν από εξανθηματικό τύφο.
Μαζί τους 150 παιδιά του ορφανοτροφείου, στην πορεία του θανάτου προς την
Μελιτηνή (Μαλάτεια) άντεξαν από τα 150 παιδιά μόνο τα 20.
Τον Ιούλιο του 1921 στις περιφέρειες Τραπεζούντας,
Σουρμένων, Ριζούντος, εκτόπισαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό από 15-60 ετών. Στην
πορεία κατέσφαξαν τους περισσότερους, οι δε υπόλοιποι πέθαναν από τις κακουχίες
και τους βασανισμούς.
Στην Κερασούντα από 14.000 σώθηκαν μόνο 4.000
γυναικόπαιδα. Στην Οινόη ο Οσμάν Πασάς διέπραξε όσα και στην Κερασούντα ο
Εμβέρ Πασάς. Στην Σαμψούντα ξεκληρίστηκαν όλοι οι Έλληνες με τις λευκές πορείες
θανάτου. Ενδεικτικά αναφέραμε τα παραπάνω παραδείγματα.
Από το 1914 έως το 1924, δολοφονήθηκαν 353.000 Έλληνες του Πόντου και αν
προσθέσουμε τους 700.000 και πλέον Έλληνες της Ιωνίας – Θράκης, που
δολοφονήθηκαν από τα Οθωμανικά και Κεμαλικά στίφη, φθάνουμε στον αριθμό 1.050.000. Οι θηριωδίες των Κεμαλικών
συμμοριών είναι αναρίθμητες, ιδίως τα έτη 1921 – 1922 και αποτελούν απόδειξη
του προγράμματος γενοκτονίας από τον Κεμάλ.
…Το σχέδιο εξοντώσεως του Ελληνισμού του Πόντου,
υλοποιήθηκε σε διάφορες φάσεις από το 1914 ως το 1923. Εκτενείς αναφορές
των Γερμανο-οθωμανικών θηριωδιών, διασώζονται σε Προξενεία όλων των Μεγάλων
Δυνάμεων της περιόδου εκείνης, αλλά και του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών.
Πολλές στήλες πρωτογενούς υλικού, εφημερίδων ή περιοδικών αναφέρονται στα
θύματα της θηριωδίας των Τούρκων όπως για παράδειγμα στην εφημερίδα της Τραπεζούντας
«Εποχή», της περιόδου 1919-1921.
Η δικαίωση ενός μέρους των εθνικών διεκδικήσεων του
αλύτρωτου ελληνισμού σε βάρος της οθωμανικής αυτοκρατορίας, με την συνθήκη του
Λονδίνου (30 Μαΐου 1913), έγινε αιτία να ξεκινήσει σε βάρος τους ένας ακήρυκτος
οικονομικός πόλεμος (Α΄ φάση).
Η προσπάθεια για την βίαιη εγκατάσταση στον Πόντο
μουσουλμάνων προσφύγων από την Μακεδονία μας, ήταν η Β΄ φάση αυτού του διωγμού,
ενώ υποχρέωναν τους Έλληνες να εγκαταλείπουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους.
Ως αποτέλεσμα των εκβιαστικών συνοικήσεων χριστιανών και μουσουλμάνων, αυτές
διόγκωσαν το αντάρτικο κίνημα και ομάδες ανταρτών έδρασαν στις περιοχές Αμισού
και Μπάφρας στον Δυτικό Πόντο και της Σάντας και των Σουρμένων στον Ανατολικό.
Συνολικά το αντάρτικο των Ελλήνων του Πόντου στην κορύφωση του, αριθμούσε 12.000 μαχητές.
Όταν δόθηκε το σήμα από την Οθωμανική Διοίκηση, η μισελληνική
λαίλαπα, εξαπλώθηκε με αστραπιαία ταχύτητα και παρέσυρε σαν ηφαιστειακή λάβα τα
πάντα. Βάρβαροι τσέτες,4 εισέβαλαν με ορμή στα καλλιμάρμαρα σπιτικά των Ελλήνων. Σε κάθε τους
εισβολή άφηναν πίσω τους ποταμούς αίματος, ατέρμονη ροή πόνου, ανθρώπινα
ερείπια. Οι άνθρωποι
είχαν πια απολέσει την ανθρώπινη ιδιότητά τους. Είχαν μεταβληθεί σε φοβισμένα
ζώα που πάλευαν να κρατηθούν στη ζωή. Μια ζωή που έμοιαζε με το μαρτύριο του
Χριστού στη σκηνή της πορείας Του προς το Γολγοθά και της Σταυρώσεως…
Το 1923 όταν κατέφυγε στην Ελλάδα ο
Αντικεμαλικός Ντεμάλ
Νουζιέ (σύμβουλος του Σουλτάνου), μέσα
από 47 σελίδες κατήγγειλει την γενοκτονία που εφάρμοσαν οι «Νεότουρκοι» στον
Ελληνισμό της Μικράς Ασίας.
Ο Μουσταφά Κεμάλ με τους Τσέτες του από τον
Φεβρουάριο μέχρι τον Αύγουστο προέβη σε σφαγές και εκτοπίσεις. Μόνο στην
περιοχή της Μπάφρας 6.000
Χριστιανοί κάηκαν μέσα στις εκκλησίες σε μία νύχτα. 1.280 επίσημοι-πρόκριτοι
στον Πόντο εσφαγιάσθηκαν.
Που βρίσκεται άραγε αυτή η αποκαλυπτική
έκθεση του Ντεμάλ
Νουζιέ (47 σελίδες);
Αυτή η έκθεση, αντί να αποτελεί ένα από τα
κεφάλαια της σύγχρονης ιστορίας των Ελλήνων, που θα έπρεπε να διδάσκονται οι
Ελληνόπαιδες, ευρίσκεται
αραχνιασμένη και σκονισμένη, φθείρεται και
σαπίζει (ή μήπως έχει εξαφανισθεί;), σε
κάποια συρτάρια δημόσιας Ελληνικής (μάλλον Ελλαδίτικης) υπηρεσίας!!!
Αίσχος!
Αίσχος!Αίσχος!
Και ενώ η Τουρκία φωνάζει για τα ανθρώπινα
δικαιώματα των Μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης, (που χαίρουν άκρας υγείας και
απολαμβάνουν με το παραπάνω τα νόμιμα δικαιώματά τους), και για τα δικαιώματα
αυτοδιαθέσεως των Τουρκοκυπρίων, οι Ελλαδικές κυβερνήσεις, έχουν ξεχάσει ακόμη και την ύπαρξη των σκλαβωμένων και ξεχασμένων
αδελφών μας στην Τουρκία. 1.500.000 Ελληνόφωνων και Τουρκόφωνων Μουσουλμάνων
και Κρυπτοχριστιανών, που προσμένουν ένα χαμόγελο, έστω, και λίγο ενδιαφέρον,από
την Μάνα Ελλάδα!
Το 1925, η Μικτή Επιτροπή ανταλλαγής πληθυσμών
(Έλληνες-Τούρκοι) αρνήθηκε σʼ αυτούς τους κατοίκους των δύο χωριών να έλθουν
στην Ελλάδα, με την αιτιολογία ότι είχαν εγγραφεί πλέον σαν Τούρκοι (αριθμός
εγγράφου 2.153).
Το 1928, υπήρχαν καταγγελίες προς το Ελληνικό
Υπουργείο Εξωτερικών πως στην περιοχή Ματσούκας, εξακολουθούν να εξισλαμίζουν
τους κατοίκους με την βία.
Το 1948-49, οι Κρυπτοχριστιανοί του Πόντου,
μέσω του Οικουμενικού Πατριαρχείου εζήτησαν να έλθουν στην Ελλάδα. Υπήρχε όμως
η περιβόητη «Ελληνοτουρκική φιλία» και το
Ελληνικό κράτος ΔΕΝ έκανε αποδεκτό το αίτημά τους.
Ο Μητροπολίτης Αμισσού, Καραβαγγέλης
(Μακεδονομάχος) το 1925 πληροφόρησε το Υπουργείο Εξωτερικών, ότι στην Σινώπη το
1918 οι κάτοικοι δύο χωριών για να γλυτώσουν τις σφαγές αλλαξοπίστησαν. Το
1922-23 οι Κρυπτοχριστιανοί του Πόντου δεν ήλθαν στην Ελλάδα. Το εμπόδιο ήταν
ότι είχαν ταυτότητες με Τουρκικά ονόματα και υπεστηρίχθη ότι είχαν Τουρκική
καταγωγή!!!
Η μητέρα πατρίδα Ελλάδα, για μία ακόμη φορά,
εγκατέλειπε τα τέκνα της στις ορέξεις των δολοφόνων Νέο (μη) τούρκων
Κεμαλιστών, ως να ήταν άσπλαχνη
μητρυιά!!!
2/. Oι κύριοι υπεύθυνοι της Γενοκτονίας των Ελλήνων
Πόντου
Αυτοί
είναι οι κύριοι υπεύθυνοι της Γενοκτονίας των Ελλήνων Πόντου:
α/.
Otto Liman von Sanders (1855-1929):
Κρυπτοταλμουδιστής Ιλλουμινάτος, γιός ιουδαιοταλμουδιστού
(Jew) ευγενούς από την Pomerania. Είναι ο αρχιεμπνευστής, εντολοδόχος των
Γερμανών Ιλλουμινάτων, εισηγητής, σχεδιαστής και συντονιστής της γενοκτονίας,
τόσον των Ελλήνων της Ιωνίας και του Πόντου, όσον και των Αρμενίων και λοιπών
αλλοεθνών χριστιανών.
β/. Abdul Hamit ΙΙ - Αμπτούλ Χαμίτ Β'
(Ο 34ος Οθωμανός σουλτάνος, 31 Αυγούστου 1876
έως 27 Απριλίου 1909).
Ανήλθε στο θρόνο με παλατιανό πραξικόπημα.
Εγκαινίασε ένα καθεστώς στυγνής απολυταρχίας. Μετά τις σφαγές που εξαπέλυσε
κατά των Αρμενίων στα 1894 - 1896 (με 300.000 θύματα), οι Ευρωπαίοι τον
ονόμασαν «Ερυθρό
Σουλτάνο». Ανετράπη από τους «Νεότουρκους» (Απρίλιο 1909), και
πέθανε το 1918 στην Κωνσταντινούπολη.
γ/. Talaat Pasha -
Ταλαάτ Πασά
Μέλος της περίφημης νεοτουρκικής τριανδρίας των
ντονμέδων (εξισλαμισμένων Ιουδαίων), με τους Εμβέρ και Τζεμάλ. Γεννήθηκε το 1874 από
φτωχούς αθιγγάνους γονείς και ήταν αγράμματος. Προσελήφθη στην υπηρεσία
ταχυδρομείων και τηλεγράφων ως κατώτερος υπάλληλος μεταφοράς τηλεγραφικών
στήλων. Το 1911, όταν το Κομιτάτο πήρε την εξουσία στα χέρια του, έγινε
υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση του Χακή Πάσα, στην οποία διέθετε μεγάλη
επιρροή (!!!).
Όταν οι Νεότουρκοι
σχημάτισαν και πάλι δική τους κυβέρνηση, το 1913 κατέλαβε το υπουργείο
ταχυδρομείων και τηλεγράφων και κατόπιν εκείνο των Εσωτερικών. Πρωτοστάτησε
στους διωγμούς των Ελλήνων της Θράκης και υπήρξε ο κύριος υποκινητής και
οργανωτής των σφαγών των Ελλήνων και Αρμενίων στο διάστημα του πολέμου. Στις 15
Μαρτίου 1921, ο Αρμένιος Σολομόν Τεχλιριάν, τον εξετέλεσε στο Βερολίνο, στα
πλαίσια της επιχειρήσεως «Νέμεση».
δ/. Enver Pasha - Εμβέρ Πασά
Στρατιωτικός, ντονμές στην καταγωγή
(εξισλαμισθείς ιουδαίος), στέλεχος της ηγετικής ομάδος του νεοτουρκικού
Κομιτάτου «Ένωση και Πρόοδος». Γεννήθηκε το 1881 από άσημους γονείς. Σπούδασε
στην Στρατιωτική Σχολή της Κωνσταντινουπόλεως και κατετάγη στον Οθωμανικό στρατό με το βαθμό του λοχαγού. Υπήρξε από
τους πρωτεργάτες του νεοτουρκικού κινήματος του 1908, κερδίζοντας την φήμη
εθνικού ήρωα. Αργότερα διορίστηκε στρατιωτικός ακόλουθος στο Βερολίνο, όπου
έμαθε γερμανικά και έγινε φανατικός γερμανόφιλος και θαυμαστής του πρωσικού
μιλιταρισμού.
Το 1913 συμμετείχε στο πραξικόπημα των
Νεότουρκων και λέγεται ότι δολοφόνησε με τα ίδια του τα χέρια τον υπουργό
Στρατιωτικών Ναζίμ. Υπουργός Στρατιωτικών ο ίδιος από τον Ιανουάριο του 1914,
οργάνωσε μια υπερφίαλη εκστρατεία κατά των Ρώσων στον Καύκασο, η οποία κατέληξε
στην πανωλεθρία του Σαρικαμίς, στα τέλη του 1914. Την ευθύνη για την πανωλεθρία
που έπαθε την χρέωσε στους χριστιανούς στρατεύσιμους, οι οποίοι μετέπειτα
στρατολογήθηκαν στα αλήστου μνήμης, τάγματα εργασίας (αμελέ ταμπουρού).
ε/. Djemal Ahmet
Pasha - Τζεμάλ Αχμέτ Πασά
Στρατιωτικός και πολιτικός, εξισλαμισθείς
Σκιπετάρος (Αλβανός) ή Ρωμηός ή Ιουδαίος, από την Λέσβο. Γεννήθηκε το 1861,
διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στο νεοτουρκικό πραξικόπημα/κίνημα του 1908. Στον Α΄
Βαλκανικό πόλεμο, ήταν διοικητής μεραρχίας και το 1913, μετά την εκ νέου
επικράτηση των «Νεότουρκων», διορίστηκε αρχηγός του Α΄ σώματος στρατού με έδρα
την Κωνσταντινούπολη. Από την θέση αυτή και με δικτατορικές εξουσίες διηύθυνε
διωγμούς κατά Ελλήνων, Αρμενίων και Αράβων, καθώς και εκτελέσεις κατά των πολιτικών
αντιπάλων του. Στην συνέχεια έγινε υπουργός Δημοσίων Έργων και κατόπιν
Ναυτικών.
Μετά την ήττα της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τον Οκτώβριο του 1918 και την παραίτηση της κυβερνήσεως
του Ταλαάτ Πασά στις 2 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, κατέφυγε με επτά ακόμα ηγέτες
του Κομιτάτου Ένωση και Πρόοδος,
στην Γερμανία και στην συνέχεια στην Ελβετία.
Την ίδια εποχή,
στρατιωτικό δικαστήριο στην Τουρκία καταδίκασε τον Τζεμάλ Πασά ερήμην σε θάνατο,
μόνον για τον διωγμό Αράβων υπηκόων της Αυτοκρατορίας τα προηγούμενα έτη. Μετά
το πραξικόπημα των μπολσεβίκων στην Ρωσία (Ιαν. 1918), πήγε στην Τυφλίδα της Γεωργίας
όπου και δολοφονήθηκε, στις 21 Ιουλίου 1922, από τον Στεπάν Ντζαγκιγιάν, έναν Αρμένιο
πατριώτη, στα πλαίσια της επιχειρήσεως «Νέμεση».
στ/. Mustafa Kemal - Μουσταφά Κεμάλ
Ο ντονμές νόθος γιός του Abdos
aga του Τυρνάβου, Μουσταφά Κεμάλ,5 είναι περισσότερο γνωστός για τις μεταρρυθμίσεις που
έκανε στην Τουρκία στις αρχές του 20ου αιώνα. Σε τουρκικά σχολικά βιβλία
περιγράφεται σαν άγιος, «Πατέρας των Τούρκων» (Ατατούρκ) και σαν παράδειγμα
προς μίμηση από όλους.
Στις 23 Απριλίου 1920, η Οθωμανική
«Τουρκία», διόριζε έναν άνδρα (Κεμάλ) που θα ξεκινούσε μια εθνική εκκαθάριση
στην Τουρκία και θα απομάκρυνε όλα τα ίχνη Ελληνισμού και Χριστιανισμού από το
έδαφος που ήταν ελληνικό για περισσότερα από 3.000 χρόνια. Το σχέδιο που είχε
εκπονηθεί από τους Γερμανούς συμβούλους του Σουλτάνου, προέβλεπε να εξαφανισθεί
μέχρι και ο τελευταίος Χριστιανός και να υποφέρουν όσοι προσπαθούσαν να φύγουν.
Αυτό το σχέδιο υλοποιήθηκε από τον Κεμάλ και τον Ενβέρ Πασά. Ο φανατισμένος
Οθωμανικός όχλος, τους υποστήριζε σε όλη την διάρκεια. Δεν χρειάστηκε να
πειστούν για να σκοτώσουν τους Πόντιους και τους Αρμένιους, γιατί ένιωθαν
ανώτεροι και τους μισούσαν.
Ο Μουσταφά Κεμάλ από την αποβίβασή του στην
Σαμψούντα έως και την Μικρασιατική καταστροφή, αποκάλυψε το πραγματικό
εγκληματικό πρόσωπό του. Διέπραξε το
πρώτο ολοκαύτωμα του 20ου αιώνα. Η λογική του ήταν παρόμοια με εκείνη του
Χίτλερ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήτοι, θρησκευτική και φυλετική κάθαρση.6
ζ/. Topal Osman –
Τοπάλ Οσμάν
Ο Κεμάλ συγκρότησε άτακτα σώματα (τσέτες), σε
όλα τα διαμερίσματα του Πόντου. Τα άτακτα αυτά σώματα στρατολογούνταν κυρίως
από τροφίμους των φυλακών, κοινωνικά αποβράσματα, δίποδα ανθρωποειδή του
υποκόσμου, χωρίς ίχνος συνειδήσεως, υπό την αρχηγία επίσης ασυνείδητων τεράτων
της φύσεως, τα οποία διέτρεχαν τον Πόντο απ’ άκρη σ’ άκρη, έκαιγαν και ρήμαζαν
κυριολεκτικά, προέβαιναν σε πράξεις ακατονόμαστες και σκορπούσαν στο διάβα τους
τον τρόμο, την φρίκη και τον θάνατο.
Ένας από αυτούς, ο περιβόητος Τοπάλ Οσμάν,
κουρδικής καταγωγής, ο επιλεγόμενος κουτσός βαρκάρης, ήταν ο πλέον αιμοβόρος.
Σκληρός, αδίστακτος και ανάλγητος (αναίσθητος), γνωστός στην ιστορία ως ο
μεγαλύτερος δήμιος των Ελλήνων του Πόντου. Κατάγονταν από την Κερασούντα. Το
τέρας αυτό υπήρξε κυριολεκτικά ο δήμιος των Ποντίων, μία από τις σπάνιες
εγκληματικές φυσιογνωμίες. Μόλις πληροφορήθηκε ότι οργανώνεται κίνημα από τον
Κεμάλ, άσχετα σε τι απέβλεπε, γιατί ο πατριωτισμός του, περιοριζόταν στην
ικανοποίηση των αιμοβόρων ενστίκτων και χρηματισμό και μόνο, έσπευσε από τους
πρώτους να ενταχθεί στην οργάνωση Μουταφαί
Μιλλιέ (Mutafai Milliye).
Ο
Μουσταφά Κεμάλ, αναδεικνύοντας τον Τοπάλ Οσμάν γενικό αντιπρόσωπό του στην
παραλιακή ζώνη του Πόντου, με απεριόριστο δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους
Πόντιους, υπήρξε ο ηθικός αυτουργός των απερίγραπτων εγκλημάτων του συνεργάτη
του. Ο Τοπάλ Οσμάν διοικούσε σώμα άτακτων (τσετών) από δυόμισι χιλιάδες,
ανθρώπους εγκληματίες εξοπλισμένους μέχρι τα δόντια.
Επιπλέον, ήταν ο μεγάλος «κλεπταποδόχος»,
έχοντας την επικαρπία των λεηλασιών του αιμοβόρου φίλου του, γιατί ο Οσμάν αγάς,
του έστελνε κάθε τόσο στην Άγκυρα ολόκληρα φορτία νομίσματα και χρυσαφικά που
άρπαζε από τους πλούσιους Πόντιους των πόλεων και των χωριών. Εκθέσεις,
τηλεγραφήματα και επιστολές των ποντιακών οργανώσεων, ζητούσαν επέμβαση της
Ελλάδας και των Ευρωπαϊκών δυνάμεων για την σωτηρία του εναπομείναντος
ποντιακού ελληνισμού. Η τρομοκρατία, τα εργατικά τάγματα, οι εξορίες, οι
κρεμάλες, οι πυρπολήσεις των χωριών, οι βιασμοί, οι δολοφονίες ανάγκασαν τους
Έλληνες του Πόντου να ανεβούν στα βουνά οργανώνοντας αντάρτικο για την
προστασία του αμάχου πληθυσμού.
Αφού απέκτησε την εύνοια του Κεμάλ και ανέλαβε
την αρχηγίαν της περιοχής, άρχισε το μακάβριο έργο της εξοντώσεως των Ελλήνων
δια πυρός και σιδήρου. Μερικοί τον παρουσιάζουν σαν απλό, τυφλό και πειθήνιο εκτελεστικό όργανο, με ρητές εντολές, του
Κεμάλ.
ιε. Η γενοκτονία των Ελλήνων στην Ιωνία
*
Το 1914 ξεκίνησε ο πρώτος διωγμός των Ρωμηών
στα παράλια της Μικρασίας, με την σφαγή της Φώκαιας. Όλα τα τραγικά
γεγονότα περιγράφονται αναλυτικά από τον Μιχαήλ Ροδά, διευθυντή τότε του
γραφείου τύπου της Ύπατης Αρμοστείας της Σμύρνης, στο βιβλίο του, «Πως η
Γερμανία κατέστρεψε τον ελληνισμό της Τουρκίας». Παραθέτομεν ενδεικτικά
αποσπάσματα:
«Όλη τη μέρα του Σαββάτου 13 Ιουνίου, μέχρι τις
επτά περίπου το βράδυ, εκτυλίσσονται ταυτόχρονα οι σκηνές των δυο μεγάλων
πράξεων του δράματος: Η οικτρή έξοδος και η αναίσχυντη λεηλασία. Τρεις χιλιάδες
οκτακόσιοι Έλληνες Οθωμανοί, έφυγαν για την Θεσσαλονίκη με το πρώτο πλοίο και
δυο χιλιάδες περίπου με το δεύτερο για τον Πειραιά. Τηλεγράφησα ήδη από το πρωί
στην Σμύρνη για να μας στείλουν κι’ άλλα πλοία. Υπάρχουν επτά χιλιάδες Έλληνες
στην Παλαιά Φώκαια (7.077, σύμφωνα με την επίσημη τουρκική στατιστική του
1913). Πρόσφυγες από τα γύρω χωριά ενώθηκαν μαζί τους. Τα δυο πρώτα πλοία δεν
μπορούσαν να τους χωρέσουν. Δυο ρυμουλκά που έστειλε αμέσως ένας γενναιόδωρος
Γάλλος της Σμύρνης, ο κ. Γκυφραί, φτάνουν υπό την σημαία μας το απόγευμα και
ξαναφεύγουν φορτωμένα για την Μυτιλήνη»
Ο τρόμος εξαπλώνεται στα παράλια της Ιωνίας. 300.000 εκδιωγμένοι,
βρίσκουν καταφύγιο αρχικά στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Στο εσωτερικό οι Χριστιανοί πιέζονται δεινώς, εξισλαμίζονται, κορίτσια
μεταφέρονται με την βία στα χαρέμια και νεαρά αγόρια πωλούνται για λίγα
μετζήτια στην αγορά του Ικονίου, εκεί που γίνεται πραγματικό σκλαβοπάζαρο!
Ολοκληρώνεται έτσι το πρώτο στάδιο της
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ των παραλίων και ο εμπνευστής του «λευκού θανάτου» ,Λίμαν Φον Σάντερς, θέλησε να πάει να δει με τα
μάτια του τα αποτελέσματα. Μετά το ταξίδι του αρχικά στη Σμύρνη και μετά στις
παραλιακές πόλεις της Μικράς Ασίας ο Λίμαν Φον Σάντερς, διαπίστωσε ότι είχαν
παραμείνει στις εστίες τους αρκετές χιλιάδες Έλληνες διασκορπισμένοι και
αγανακτισμένος λέει:
«ο
πληθυσμός αυτός σε ενδεχόμενη εκστρατεία της Ελλάδος, μπορεί μέσα σε μικρό
χρονικό διάστημα να οπλιστεί και να χρησιμοποιηθεί σα στρατός μάχης, συνεπώς
επιβάλλεται να συμπληρωθεί το έργο του διωγμού».
Ο τρόμος και ο πανικός έχει κυριεύσει τους
γηγενείς χριστιανικούς πληθυσμούς και τότε οι Γερμανοί, βάζουν σε
εφαρμογή το στανικό σχέδιο της αρπαγής των περιουσιών τους. Έτσι, τα
μικρά και μεγάλα καταστήματα στην Κωνσταντινούπολη και την Σμύρνη, περιέρχονται
στην κατοχή τους. Η Deutsche Bank, ανοίγει τα χρηματοκιβώτιά της και
παρέχει όλα τα μέσα στους Γερμανούς που καταφθάνουν με τα πλοία κατά χιλιάδες
στα παράλια, με σκοπό την μόνιμη εγκατάσταση και να αγοράσουν τα εμπορικά
καταστήματα των Ρωμηών.
Η ευκαιρία για τους Ρωμιούς φαντάζει μοναδική,
αφού ο καθένας σκέπτεται ότι αν πουλήσει το κατάστημά του, θα μπορέσει να
διαφύγει από τον κίνδυνο εξοντώσεώς τους, που αυξάνεται μέρα με την μέρα. Όσοι
δεν είναι διατεθειμένοι να τα πουλήσουν, καταφεύγουν σε Γερμανούς εμπόρους ή σε
άνεργους, ακόμα και σε ύποπτες γυναίκες και προτείνουν συνεταιρισμό με μόνο
κεφάλαιο από μέρους τους, την χρήση του ονόματός τους.
Έτσι, οι Γερμανοί
γίνονται κάτοχοι, εκατοντάδων καταστημάτων. Στο Πέρα, στον Γαλατά, στον
φραγκομαχαλά της Σμύρνης, εκεί που ο επισκέπτης έβλεπε στο παρελθόν στις
επιγραφές των καταστημάτων τα ονόματα, Ιωαννίδης, Παπαδόπουλος, Αλεξανδρόπουλος
κλπ, τώρα διαβάζει Κάρολος Φρανκλάϊν, Ερρίκος Φριτς, Γουλιέλμος Χολβενστάϊν
κ.λπ.
*
Οι Νεό (μη)
τουρκοι με
τους Τσέτες τους έσφαζαν, λήστευαν τις περιουσίες και τα
σπίτια στα χωριά και τις μικροκωμοπόλεις και οι Γερμανοί την ίδια εποχή άρπαζαν
τα καταστήματα των Ρωμηών/Ελλήνων και Αρμενίων, στις πόλεις με τον πλέον φανερό
τρόπο, χρησιμοποιώντας τον ΤΡΟΜΟ και τον ΠΑΝΙΚΟ.
Θα αναρωτηθεί κάποιος, μα πως κατάφεραν όλα αυτά οι Γερμανοί;
Είναι πολύ απλό. «Μπούκωσαν» με χρυσό τους τούρκους ηγήτορες, όπως
έχει αποδειχτεί ιστορικώς. Μίζες τότε, μίζες έως και σήμερα, αρκεί να γίνει
πράξη το «Deutschland uber alles».
Ο Γερμανισμός τους παρέχει όλα τα μέσα, αφού η
Πανισλαμική πολιτική είναι τέκνο της Παγγερμανικής τοιαύτης. Ο Μιχαήλ
Ροδάς, αναφέρει γλαφυρά πως όσα έγιναν και κατέληξαν σε αυτή την τραγωδία του
ελληνισμού «γίνονταν χωρίς θόρυβο, με πρόγραμμα, με σύστημα και αφάνταστη
υπομονή», τα διαχρονικά δηλαδή χαρακτηριστικά της πολιτικής των Φραγκογερμανών.
ιστ. Η καταστροφή της Σμύρνης
Η ναζιστική εφημερίδα «Völkischer Beobachter»,
έγραφε το 1921: «Σήμερα οι Τούρκοι είναι το πιο
ζωντανό έθνος. Το γερμανικό έθνος δεν έχει άλλη επιλογή από το να αντιγράψει
τις τουρκικές μεθόδους, μια μέρα». «Έτσι», αναφέρει ο συγγραφέας,
«οι Γερμανοί άρχισαν να λένε, αφού αν ανατράπηκε η Συνθήκη των Σεβρών, γιατί
δεν μπορεί να ανατραπεί και η Συνθήκη των Βερσαλλιών;».
1/. Ομολογίες
ξένων για την καταστροφή της Σμύρνης
α/. Αποσπάσματα
από το βιβλίο του Αμερικάνου Τζορτζ Χόρτον,7 «Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ: 1922 Η Μικρασιατική
Καταστροφή».8
«Από τη μαύρη μέρα που πρωτομπήκαν στην Ευρώπη,
οι Τούρκοι αποδείχτηκαν στο σύνολό τους ο πλέον αντι-ανθρωπιστικός τύπος
ανθρωπότητας.Οπουδήποτε κι αν πήγαν, μια φαρδιά κηλίδα αίματος ακολουθούσε το
πέρασμά τους. 'Οπου απλώθηκε η κυριαρχία τους, εξαφανίστηκε ο πολιτισμός.
Αντιπροσωπεύουν παντού την κυβέρνηση της βίας, σε αντίθεση με την κυβέρνηση του
δικαίου».
«Όπως στους πιο βάρβαρους καιρούς, πια είχαμε
γνωρίσει τα πέντε χαρακτηριστικά της δηώσεως (καταστροφής) μιας πόλης: κλοπή, λεηλασία,
πυρκαγιά, φόνος, βιασμός.».
«Στην καταστροφή της Σμύρνης υπάρχει, όμως ένα
χαρακτηριστικό το οποίο δεν είχε προηγούμενο ούτε στην περίπτωση της
Καρχηδόνας. Εκεί, δεν υπήρχε στόλος χριστιανικών πλοίων που να παρατηρεί και δεν
γινόταν σφαγή για την οποία υπεύθυνες ήταν οι κυβερνήσεις τους.
Οι Τούρκοι ήταν ελεύθεροι να κορέσουν το
φυλετικό και θρησκευτικό τους πάθος για σφαγή, βιασμό και πλιάτσικο σε απόσταση
βολής λίθου από τα συμμαχικά και αμερικανικά πολεμικά πλοία. Η ουδετερότητα
που είχαν επιδείξει οι Σύμμαχοι μέχρι την πυρπόλυση της Σμύρνης τους είχε
δημιουργήσει την πεποίθηση ότι κανείς δεν επρόκειτο να επέμβει στο καταστροφικό
έργο τους. Μια κοινή διαταγή των διοικητών του συμμαχικού
στόλου, ή έστω δυο από αυτούς, μια ακίνδυνη οβίδα που θα έπεφτε στην τουρκική
συνοικία, θα έφερνε αμέσως τους Τούρκους στα λογικά του».
«Ο
Μουσταφά Κεμάλ, αυτός που πυρπόλησε τη Σμύρνη και ολοκλήρωσε την εξόντωση των
χριστιανών είναι δημιούργημα της Ευρώπης…Αυτή
η δύσμοιρη πόλη πυρπολήθηκε μεθοδικά από τους στρατιώτες του Μουσταφά Κεμάλ για
να ξεριζωθεί ο χριστιανισμός από την Μικρά Ασία και να γίνει αδύνατη η
επιστροφή των χριστιανών. Οι Τούρκοι στρατιώτες έβαλαν φωτιά στη Σμύρνη στις 13
Σεπτεμβρίου του 1922».
«Ο δόκτωρ Μέρφι ήταν απόστρατος στρατιωτικός
χειρουργός που είχε υπηρετήσει στις Ινδίες. Ζούσε στον Μπουρνόβα με τις δύο
κόρες του, ένας ηλικιωμένος άνθρωπος με εξαιρετική στρατιωτική υπηρεσία. Ο σερ
Χάρι (Λαμπ) (σημ: Βρετανός πρόξενος), μου αφηγήθηκε ότι οι Τούρκοι μπήκαν στο
σπίτι του Μέρφι και είπαν στον γιατρό να μην φοβάται, δεν επρόκειτο να κάνουν
κακό σε κανέναν. Είχαν έλθει απλώς για να βιάσουν τις γυναίκες (sic)...
Οι κόρες του Μέρφι ήταν κρυμμένες. Οι Τούρκοι
άρπαξαν μια νεαρή και όμορφη υπηρέτρια, την οποία βίασαν, αφού χτύπησαν στο
κεφάλι με μουσκέτα (εμπροσθογεμή πυροβόλα) τον δόκτορα Μέρφι τον οποίο και κλώτσησαν,
καθώς προσπάθησε να τους αποτρέψει. Αφού πραγματοποίησαν τον φρικτό σκοπό τους,
έφυγαν. Ο δόκτωρ Μέρφι πέθανε από τα τραύματά του ενώ «οι γυναίκες ήταν σχεδόν
ετοιμοθάνατες από τον τρόμο…».
«…Τούρκοι στρατιώτες έγδυσαν τον δόκτορα
Αλεξάντερ Μακλάχλαν, Πρόεδρο του Αμερικανικού Κολλεγίου και αφαίρεσαν ένα μέρος
της στολής ενός λοχία των Αμερικανών πεζοναυτών και τους έδειραν με ραβδιά. Μια
διμοιρία Αμερικανών πεζοναυτών δέχθηκε πυρά….».
Ιδιαιτέρως το κεφάλαιο για την
καταστροφή της Σμύρνης (Σεπτέμβριος 1922), στο βιβλίο του, ο
Τζορτζ Χόρτον, ξεκινά ως εξής:
«Η τελευταία πράξη στο τρομερό δράμα της
εξόντωσης των χριστιανών στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν ο εμπρησμός της
Σμύρνης από τα στράτευμα του Μουσταφά Κεμάλ… Ο αφανισμός της αρμενικής φυλής
ουσιαστικά είχε ολοκληρωθεί το 1915 – 1916 και οι εύπορες και πολυάνθρωπες
ελληνικές αποικίες, με εξαίρεση την ίδια τη Σμύρνη, είχαν καταστραφεί με
θηριώδη τρόπο.
Έκτοτε κυκλοφόρησε ευρέως μια ιδέα που φαίνεται
να γίνεται όλο και πιο πιστευτή, ότι οι Τούρκοι άλλαξαν φύση από τη μια μέρα
στην άλλη. Όμως η καταστροφή της Σμύρνης έγινε το 1922 και καμία πράξη που
διαπράχθηκε ποτέ από την τουρκική φυλή σε όλη την αιματοβαμμένη ιστορία της δεν
είχε πιο απάνθρωπο και πρωτόγονο χαρακτήρα, ούτε και προκάλεσε σε μεγαλύτερο
βαθμό τις χειρότερες μορφές ανθρώπινων δεινών που έχουν επιβληθεί σε
ανυπεράσπιστους και άοπλους ανθρώπους.
Ήταν ένα μακάβριο και σατανικό φινάλε στην όλη φρικτή τραγωδία…»
«Οι Τούρκοι στρατιώτες οδήγησαν την φωτιά στο
καλοχτισμένο σύγχρονο ελληνικό και ευρωπαϊκό τμήμα της Σμύρνης ρίχνοντας στους
στενούς δρόμους πετρέλαιο ή κάποιο άλλο εξαιρετικά εύφλεκτο υλικό». Ακόμα και
το Αμερικανικό Προξενείο επιχείρησαν να πυρπολήσουν».
«Το βράδυ της 9ης Σεπτεμβρίου άρχισαν οι
λεηλασίες και οι σκοτωμοί. Όλη νύχτα ακούγονταν πυροβολισμοί από διάφορα μέρη
της πόλης και το επόμενο πρωί εκ γενετής Αμερικανοί, άντρες και γυναίκες,
άρχισαν να αναφέρουν ότι είδαν πτώματα να κείτονται στους δρόμους στο εσωτερικό
της πόλης… Είδα εγώ ο ίδιος πολίτες οπλισμένους με δίκαννα να παρακολουθούν τα
παράθυρα σπιτιών χριστιανών έτοιμοι να ρίξουν σε όποιο κεφάλι εμφανιζόταν.
Είχαν τον αέρα κυνηγούν που κρύβονταν και καραδοκούν για να ρίξουν στη λεία
τους. Εκείνο όμως που μου έκανε αξέχαστη εντύπωση ήταν η έκφραση στα πρόσωπά
τους. Ήταν μία έκφραση εκστατικού μίσους
και αγριότητας. Υπήρχε επίσης ένα στοιχείο θρησκευτικής αγαλλίασης, αλλά δεν
ήταν ευχάριστο, ήταν η θρησκεία των Δυνάμεων του Σκότους».
β/. Αυτόπτης
μάρτυς [Απόσπασμα επιστολής μιας κυρίας, εξαιρετικής υπολήψεως, που δεν ήταν
ούτε Ελληνίδα ούτε Αρμένισσα, σε φίλο της στις Η.Π.Α. (22/9/1922)].
«…Είναι εντελώς ξεκάθαρο για μένα ότι υπήρχε
ένα σαφές σχέδιο να καεί η χριστιανική συνοικία αφού πρώτα λεηλατηθεί. Η ώρα
που έβαλαν τη μεγάλη φωτιά ήταν όταν ο άνεμος φυσούσε μακριά από την τουρκική
συνοικία…Είμαι σίγουρη ότι οι τουρκικές αρχές θα πουν ότι την πόλη τη πυρπόλησε
είτε ο ελληνικός στρατός που υποχωρούσε είτε οι Αρμένιοι. Και αυτό ακριβώς
έγραψαν οι ιταλικές και γαλλικές εφημερίδες. Μην πιστεύεις ούτε λέξη! Σχεδόν
όλοι οι Αρμένιοι εκτός από αυτούς που είχαν καταφύγει σ' εμάς (σημ: τους
Αμερικανούς), σκοτώθηκαν μία ή δύο μέρες – ή και παραπάνω – πριν αρχίσουν οι
φωτιές…
Όλη η πόλη ήταν υπό πλήρη
στρατιωτικό έλεγχο από το απόγευμα του Σαββάτου και οι φωτιές άρχισαν την πόλη.
Οι Τούρκοι, Τσέτες (Τούρκοι αντάρτες που συγκροτημένοι σε εθελοντικά σώματα ή
συμμορίες έδρασαν εναντίον των Ελλήνων στην Μικρά Ασία) ή τακτικοί ή και τα
δύο, έκαψαν την πόλη για να εξαφανίσουν τους νεκρούς αφού είχαν πάρει τα λάφυρά
τους».
γ/. Ο Αμερικανός δικηγόρος και διπλωμάτης James W.
Gerand (1867 – 1951)
Το βιβλίο του Horton, προλογίζει κι ένας
σύγχρονός του, ο Αμερικανός δικηγόρος και διπλωμάτης James W. Gerand (1867 –
1951), ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Εδώ
έχουμε επιτέλους την αλήθεια για την καταστροφή της Σμύρνης και τη σφαγή ενός
μεγάλου μέρους των κατοίκων της με βάση την περιγραφή ενός αυτόπτη μάρτυρα…».
δ/. Λοιπές μαρτυρίες
.Ο Αμερικανός ιστορικός William
Stearns Davis (1877 – 1930), στο
βιβλίο του "A Short
History of the
Near East" γράφει (σελ. 393):
«Οι Τούρκοι προέλαβαν κατευθείαν προς τη
Σμύρνη, την οποία κατέλαβαν (στις 9 Σεπτεμβρίου 1922) και στην συνέχεια την
πυρπόλησαν».
.Ο sir Valentine Chirol (1852 – 1929), Βρετανός
δημοσιογράφος, συγγραφέας, ιστορικός και διπλωμάτης, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο
του Σικάγου, γράφει στο βιβλίο του "The Occident and the Orient"
("Η Δύση και η Ανατολή") (1924) (σελ. 58):
«Αφού οι Τούρκοι συνέτριψαν τον ελληνικό
στρατό, έκαναν στάχτη την ελληνική
ουσιαστικά πόλη (την Σμύρνη) ως απόδειξη της νίκης τους».
*
Οι Έλληνες εξοντώθηκαν, ξερριζώθηκαν από τα
παράλια της Μικράς Ασίας και με φόνους και εκτοπισμούς «καταστράφηκε ένας
ακμαίος και ταχέως αναπτυσσόμενος πολιτισμός», το γκρέμισμα αγροικιών και
χωριών και το ξερρίζωμα αμπελιών. Όμως πολλοί Έλληνες που κατόρθωσαν να
ξεφύγουν από την θάλασσα, επέστρεψαν στα κατεστραμμένα σπίτια τους μετά την
αποβίβαση του Ελληνικού στρατού τον Μάϊο του 1919 και άρχισαν να δουλεύουν
φιλόπονα για να τα αντικαταστήσουν.
Εξετίμησαν όμως εσφαλμένως την κατάσταση, αφού
δεν έλαβαν υπόψη τους, πως θα μπορούσαν άλλωστε να το φαντασθούν, τα σχέδια του
Συστήματος, στα οποία συμμετείχαν ΟΛΕΣ οι τότε λεγόμενες Μεγάλες δυνάμεις, με
τον ένα ή άλλο τρόπον, για την εξαφάνιση του Ορθόδοξου Ελληνισμού και την αντικατάστασή
του από το κατασκευασθέν κράτος των ντονμέδων Νεο (μη) τούρκων,
το ελεγχόμενο από βαθύτατα ιουδαϊκό παρακράτος, απόλυτο ελεγκτή της Τουρκίας ή
ακριβέστερον, της Τουρκικής …Δημοκρατίας!!!!!!
Ο
Μουσταφά Κεμάλ αποφάσισε να καταστρέψει ολοκληρωτικά και αμετάκλητα τον
χριστιανισμό στην Μικρά Ασία. Carthago delenda est. (Η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί).
Το σχέδιό του, που αποκαλύφθηκε από την
εφαρμογή του, ήταν να εγκαταλείψει για μερικές μέρες την πόλη στο έλεος των
Τσέτηδων, στην καταστροφή και την σφαγή, να εξοντώσει τους Αρμενίους κάτι που
έδινε πάντα ιδιαίτερη ευχαρίστηση στους Τούρκους, να ξερριζώσει τους Ρωμηούς
από την Μικρά Ασίας, να κάψει την πόλη-σύμβολο του Ελληνισμού, μετά την Πόλη
και την Τραπεζούντα, την Ελληνικώτατη Σμύρνη (Γκιαούρ Ισμίρ) και να οδηγήσει
τους Έλληνες στην αιχμαλωσία.
ε/. Μία
επιστημονική επιβεβαίωση της καλώς οργανωμένης πυρπολήσεως της Σμύρνης, από τα
Κεμαλικά στίφη
Σε πρόσφατη ανάρτηση στο ιστολόγιό του, ο
Έλληνας μετεωρολόγος, Δημήτρης Ζιακόπουλος, γράφει τα εξής:
«Οι Τούρκοι μπήκαν στην Σμύρνη στις 27-8-1922
(παλαιό ημερολόγιο). Η φωτιά εκδηλώθηκε στις 31-8-1922 στην αρμενική συνοικία
της πόλης. Η φωτιά έμπαινε σε οποιοδήποτε σημείο της πόλης στο διάστημα από τις
27 ως τις 30-8-1922 με τους Β-ΒΑ ανέμους που θα επικρατούσαν, η συνοικία που
σίγουρα θα ήταν η τουρκική…».9
Τέλος, «Ιστορικοί και αρχαιολόγοι έχουν δηλώσει
ότι γνωρίζουν μόνο ένα γεγονός στα παγκόσμια χρονικά που να μπορεί να
συναγωνιστεί την καταστροφή της Σμύρνης και του χριστιανικού πληθυσμού της, από
τους Τούρκους σε αγριότητα και έκταση και σε όλα τα στοιχεία της φρίκης, της
σκληρότητας και του ανθρώπινου πόνου και αυτό ήταν η καταστροφή της Καρχηδόνος
από τους Ρωμαίους».
Κυριολεκτικά σοκ προκάλεσε
στην τουρκική επικαιρότητα, η προ καιρού δήλωση του Τούρκου ιστορικού,
ερευνητή, νομικού και λογοτέχνη, Kadir Mısıroğlu, σε τηλεοπτική εκπομπή
σε σχέση με τις πρόσφατες δηλώσεις του Ερντογάν που αμφισβήτησε την συνθήκη της
Λοζάνης, ότι μακάρι να… νικούσαν οι Έλληνες στο πόλεμο της Μικράς Ασίας το
1924!
Ο Τούρκος ιστορικός που
μετείχε σε τηλεοπτική εκπομπή σε σχέση με την ανεύθυνη, όπως την έχουν
χαρακτηρίσει πολλοί ιστορικοί στην Τουρκία την αμφισβήτηση από τον Ερτνογάν της
συνθήκης της Λωζάνης, προχώρησε σε μια πραγματικά σοκαριστική δήλωση με
ιδιαίτερο ύφος όπως δείχνει και το βίντεο, παραδεχόμενος πως καλυτέρα θα ήταν
οι Έλληνες να είχαν νικήσει το 1924 και έτσι δεν θα υπήρχε η συνθήκη της Λωζάνης!
3/ Αποσπάσματα από δηλώσεις
Ελλήνων Επισήμων, για την γενοκτονίαν των Ελλήνων11
George Baltazzis
In an address before the Greek National Assembly on 31 May 1922 the
Minister of Foreign Affairs George Baltazzis declared:
"The intention which inspires all these cruelties does not leave
any more any doubt. It is the systematic
extermination of every Greek, of every Christian in the countries placed under
the direct administration of the Turkish authorities."12
Germanos Karavangelis on 29 December 1918, the Archbishop of Amassia and Samsoun, Germanos
Karavangelis (1866-1935), wrote:
"Towards the middle of December, 1916, began the deportations from
Amissos (Samsoun). First of all the army reduced to ashes all the region round
about. ... A large number of women and children were killed, the young girls of
the nation outraged, and immediately driven into the Interior. ... The majority
of course died on the road and none of the dead at all being buried, vultures
and dogs feasted on human flesh. ... Believe me ... that out of 160,000 people
of Pontus deported, only a tenth and in some places a twentieth have survived.
In a village, for example, that counted 100 inhabitants, five only will ever
return; the others are dead. Rare indeed are those happy villages where a tenth
of the deported population has been saved."13
Patriarch Germanos,The Greek Patriarch Germanos V in Constantinople wrote on 19 May 1914:
"Outrages and crimes committed of late, with the complicity of the
authorities, against the Christian populations of Thrace and the horrible
cruelties perpetrated against the Christians of Asia Minor, leave no doubt in
our minds that the Orthodox population of the East has to content with a
systematic and mature plan which menaces the population with complete
annihilation."14
George Roussos Greek minister to the United
States, George Roussos, writes in a letter 21 September 1917:
"[The Turks] have decided to exterminate the Greek element which is
the most important and most numerous in Asia Minor. Under pretext of
necessities of war entire populations have been deported. Members of families have
been separated. The old, the men unfit for military service and the women were
sent into the interior of the country, abandoned without the slightest help and
exposed to all sorts of deprivations."15
*
Η Τουρκία των Γερμανο-Νεο (μη)
τούρκων ντονμέδων, είναι ένοχη, χωρίς κανένα ελαφρυντικό, διαπράξεως
γενοκτονιών κατά Ελλήνων, Αρμενίων, Συροχαλδαίων και λοιπών Αραβόφωνων
(ειδεχθών, ακατανόμαστων και αποτρόπαιων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητος).
Από το 1913 έως το 1924, με την ένοχη ανοχή ΟΛΩΝ των ευρωπαϊκών κρατών και των Η.Π.Α.,
περίπου 2.500.000 Έλληνες και Αρμένιοι, 750.000 αλλοεθνείς Αραβόφωνοι
εξοντώθηκαν, και άλλα 2.000.000 εκδιώχθηκαν από τις προαιώνιες πατρογονικές
εστίες τους, προκειμένου οι εναπομείναντες αλλοεθνείς και αλλόδοξοι, μαζί με
αλλοεθνείς μουσουλμάνους, να μετασχηματισθούν και να χαρακτηρισθούν συλλήβδην
και ετσιθελικώς, «τούρκοι».
Προς τούτοις, κατασκεύασαν και ένα κράτος που ονόμασαν «Τουρκία» ή
«Τουρκική Δημοκρατία», το οποίον ενέταξαν στην μεγάλη κοινότητα των υπολοίπων
«πολιτισμένων» Ευρωπαϊκών κρατών, ως προτεκτοράτον, αρχικώς της Φραγκογερμανίας
και σήμερα του Παγκόσμιου Ιουδαιοταλμουδικού ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
Συνεχίζεται
1 Όπως
υποσ. 1, 1ου μέρους.
2 geliyorlar: Third person plural present continuous of gelmek (gelmek==έρχομαι,
πηγαίνω, καταλήγω στον προορισμό μου, (αργκό)
εκσπερματώνω).
3 ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ, ΟΙ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟΙ ΩΣ ΤΟ ΜΕΔΟΥΛΙ ΤΟΥΣ ...,www.triklopodia.gr/οι-βαρβαροι-γερμανοι-οι-χαλασμενοι-ωσ/23 Νοε 2015
-Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η νέα «μοιρασιά» της Μέσης
Ανατολής ...www.imerodromos.gr/.../o-a-pagkosmios-polemos-kai-h-nea-moirasia-ths-meshs-anat...
-e-Pontos.gr ,Με
σεβασμό στην Ιστορία και την Παράδοση... Πέμπτη, 19 Μαΐου 2016,Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι της Γενοκτονίας των
Ελλήνων Πόντου
-Γερμανία - Τουρκία. Η διαχρονική φιλία
που την ενώνει ο ανθελληνισμός ,Δευτέρα, 26 Οκτωβρίου 2015, Της Μελίνας
Κονταξή.
-Ο Γερμανός Συνταγματάρχης που σχεδίασε
τη Γενοκτονία των Ποντίων!Π. Καρβουνόπουλος
,24/05/2017 (https://www.militaire.gr › Breaking News)-
Rothschild | zeitgeist777, https://
zeitgeist77. wordpress. com/tag/ rothschild/
https://athens.indymedia.
org/post/1574311/1
Ιουν 2017
https:// paidis.
com/2015/04/17/ο-τυρναβοσ-στον-πολεμο-του-1897/17 (Πατσή Κωνσταντινιά του ΓΕΛ Φαλάνης. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής
του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων), Απρ. 2015
www. insider.
gr/eidiseis/.../oi-sheseis-toyrkias-germanias-den-tha-epideinothoyn-rizika,3 Ιουν 2016.
-Φράγκοι: οι κακοί της
Ιστορίας,τού Δημήτρη Κιτσίκη, τακτικού μέλους της Καναδικής Ακαδημίας,
καθηγητού Πανεπιστημίου Οττάβας (Πηγή: Περιοδικό "Τρίτο Μάτι" Νο 144.
Καλοκαίρι 2006)
-http://
pontosandaristera. wordpress.com/2007/05/29/18-5-2007/
-ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ https://hellenicsunrise.
blogspot. com/2015/05/20.html, 17 Μαΐ 2015
-Η Γενοκτονία
Των Ελλήνων του Πόντου - bambakia.gr,https://www.bambakia.gr/η-γενοκτονία-των-ελλήνων-του-πόντου/
4 Τσέτες: Εκτουρκισμένοι αλλοεθνείς και αλλόδοξοι
εγκληματίες (λήσταρχοι των ορέων και πόλεων, ποινικοί κατάδικοι, κλπ) και όχι
μόνον, οι οποίοι συγκροτημένοι σε εθελοντικά αντάρτικα σώματα ή συμμορίες,
ακολουθούντες συνήθως τα τακτικά Κεμαλικά στρατεύματα, έδρασαν εναντίον των
Ελλήνων στην Μικρά Ασία. Οι Τσέτες πριν την Μικρασιατική εκστρατεία των
Ελλήνων, ήταν συμμορίες ατάκτων που αποτελούνταν από Τουρκόφωνους ή
αλλόγλωσσους (Κιρκάσιους, Τσετσένους, Τουρκμένους, κλπ), και «εκτουρκισμένους»
Κούρδους (δηλαδή «γενιτσάρους» των Κούρδων), οι οποίοι λήστευαν τους
πληθυσμούς της Μικράς Ασίας. Η λέξη Τσέτες, προέρχεται ετυμολογικά από την
τουρκική λέξη «çete» που σημαίνει ληστοσυμμορία.
5 Περισσότερα στοιχεία για τον Κεμάλ, βλέπε στο
οικείο κεφάλαιο: Μουσταφά Κεμάλ: Ο κρυπτοταλμουδιστής ιουδαίος/Ντονμές, ιδρυτής
του σύγχρονου τουρκικού κράτους.
6 Η
τουρκική κυβέρνηση αρνείται ότι έχει σκοτώσει έστω και έναν Χριστιανό, και
αντίθετα ισχυρίζεται ότι απλά τους μετακίνησε!!! Και έτσι ένας άνδρας που έχει
σκοτώσει εκατομμύρια, θεωρείται ήρωας στον ίδιο κόσμο, όπου αυτός που έχει
σκοτώσει έναν, θεωρείται εγκληματίας. Από τους 700.000 Πόντιους, πάνω από
350.000 εσφαγιάσθησαν και οι υπόλοιποι έφυγαν για όλα τα μέρη του κόσμου,
κυρίως για την Ρωσία, Ελλάδα, τις ΗΠΑ, τη Νότιο Αφρική και την Αυστραλία. Ο
Κεμάλ μπορεί να έσωσε την Τουρκία από την καταστροφή (Όχι ο ίδιος αλλά το
Σύστημα που τον ανέδειξε, υποστήριξε και κατέστησε πρώτον κυβερνήτην της
νεοσύστατης «Τουρκικής Δημοκρατίας»), αλλά είναι ακόμα ένοχος για τα χειρότερα
εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ενώ στα μάτια των Τούρκων είναι ο πιο
"σπλαχνικός από όλους".
7Ο Τζορτζ Χόρτον, ήταν Αμερικανός διπλωμάτης, και λογοτέχνης.
Υπήρξε πρόξενος των Η.Π.Α. στην Αθήνα (1893 – 1898 και 1905 – 1906), στη
Θεσσαλονίκη (1910 – 1911) και στην συνέχεια στη Σμύρνη (1911 – 1917 και 1917 –
1922). Υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της καταστροφής της πόλης, στην οποία παρέμεινε
μέχρι που ξέσπασε η μεγάλη φωτιά στις 13 Σεπτεμβρίου 1922, συμβάλλοντας στη
διάσωση και μεταφορά των Μικρασιατών στα γειτονικά ελληνικά νησιά του Αιγαίου.
Μετά την καταστροφή της Σμύρνης, τοποθετήθηκε πρόξενος των Η.Π.Α. στη
Βουδαπέστη όπου παρέμεινε ως τη συνταξιοδότησή του, το 1924. Το 1909,
παντρεύτηκε, σε τρίτο γάμο, την Αικατερίνη Σακοπούλου, κόρη του διπλωμάτη
Νικόλαου Σακόπουλου και της Σμυρνιάς Ουρανίας Ηλιάδη. Πέθανε στις Η.Π.Α. το
1942.
Η
κόρη του από τον γάμο αυτό, Νάνσυ Χόρτον, γεννήθηκε το 1912 και πέθανε το 2016!
Ο Χόρτον είναι περισσότερο γνωστός για το βιβλίο του όπου αναφέρεται στα
γεγονότα που οδήγησαν στη πυρκαγιά και καταστροφή της Σμύρνης. Το βιβλίο
εκδόθηκε το 1926 και ο τίτλος του «Η
Μάστιγα της Ασίας» (The Blight of Asia).
8 Τα
αποσπάσματα έχουν σταχυολογηθεί από το βιβλίο του GEORGE HORTON, "H
ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ", σε μετάφραση και σχόλια της Β.Γ. Σολομωνίδου, Εκδόσεις
Εστίας, 8η έκδοση. 2010 και ΤΖΟΡΤΖ
ΧΟΡΤΟΝ: "Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ: 1922 – Η Μικρασιατική Καταστροφή",
εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, 2016.
Το βιβλίο "Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ", άργησε να δημοσιευθεί
στη χώρα μας για να μην διαταραχθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις (!).
Δημοσιεύθηκε σε συνέχειες το 1927 στη εφημερίδα "Εστία", ενώ εκδόθηκε
σε βιβλίο για πρώτη φορά το 1980…
9 Περισσότερα στοιχεία και έναν άκρως κατατοπιστικό χάρτη της
Σμύρνης, με την φωτιά και τους ανέμους τις μέρες της καταστροφής, θα βρείτε
στο ziakopoulos. blogspot.gr (ανάρτηση: Κυριακή 29/4/2018).
11 Quotes
by Greek Officials
12 Baltazzi, George, Les
atrocites turques en Asie Mineure et dans le Pont: Devant la IIIe Assemblee
Nationale des Hellenes (Seance du 18/31 Mai 1922), Athenes: 1922, p. 5.
13 Karavangelis, Germanos, The
Turkish Atrocities in the Black Sea Territories: Copy of Letter of His Grace
Germanos, Lord Archbishop of Amassia and Samsoun, Delegation of the Pan-Pontic Congress,
Norbury, Natzio & Co. Ltd, 1919, pp. 3-6
14 Oecumenical Patriarchate (Orthodox Eastern Church), Persecution of the Greeks in Turkey
1914-1918, London:
Hesperia Press, 1919, p. 145.
15 "Turks Are Backed by Germany," Warren Evening Mirror, 17 October 1917, p. 1.
Ούτε ο Ενβέρ Πασά ήταν ντονμές ούτε ο Τοπάλ Οσμάν Κούρδος. Ο Ενβέρ Πασά ήταν από μητέρα Αλβανίδα και πατέρα Τούρκο από το Μοναστήρι (Μπίτολα). Ο δε Τοπάλ Οσμάν ήταν τσεπνί (Τούρκος) από το Γκιόρελε.
ΑπάντησηΔιαγραφή