ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ!!!
(THIS IS TURKEY!!!)
ΕΝΑ ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΟΣ
ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ ΕΘΝΟΥΣ, ΙΔΡΥΘΕΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΡΥΠΤΟΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΗ ΙΟΥΔΑΙΟ/ ΝΤΟΝΜΕ
(ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ) [1923] ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΟΝ ΣΗΜΕΡΟΝ, ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΝ (ΤΑΓΙΠ
ΕΡΝΤΟΓΑΝ)1
Τεχνητόν Ιουδαιογενές
κράτος.
Ολεσηνόρων ντονμέδων καταφύγιον.
Υπέρκομπων ισλαμοναζιστών άντρον.
Ρωμηοσύνης αρχαιόθεν ιδιοκτησία.
Κατασφακτήριον αλλοεθνών πολιτών.
Ιστορίας Ελληνισμού κλωπεύς.
Αυτοκρατορίας Οσμανλήδων σφετεριστής.
ΧΑΡΤΗΣ ΜΕ ΤΑ
ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ, ΙΩΝΙΑ, ΠΟΝΤΟΣ) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ
ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ, ΟΙ ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ !!!
ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ:
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΜΑΣ!!!
Yunan askerlerimiz Türkiye’ ye
geliyorlar!2
EΠΙΛΟΓΟΣ
Αυτή είναι η Τουρκία!
Αυτή
είναι η αποκρυπτομένη ιστορική ΑΛΗΘΕΙΑ για τους «Τούρκους» και το τεχνητόν
κράτος (κατασκεύασμα του Συστήματος), που ονόμασαν Τουρκία !!!
Ένα κράτος, ενός ανυπάρκτου ιστορικώς
«Τουρκικού» Έθνους, που κατασκευάστηκε
από το ΣΥΣΤΗΜΑ βάσει μελετημένου σχεδίου των Γερμανών Ιλλουμινάτων, μεθοδικώς
και σταδιακώς, ιδρυθέν επισήμως στο Ευρωπαϊκό στερέωμα το 1923, με πρώτον
πρόεδρον τον ιουδαίον/
ντονμέ Μουσταφά Κεμάλ, στην θέση της καταρρευσάσης Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας.
Ένα κράτος, με έναν λαόν πολυεθνικόν,
πολυφυλετικόν και πολυθρησκευτικόν, που ομογενοποιήθηκε/«τουρκοποιήθηκε», δια της βίας,
τρομοκρατίας και αίματος (ατελείωτες σφαγές, διώξεις, λεηλασίες, βιασμοί,
ξεριζωμοί γηγενών, γενοκτονίες, κλπ), από τους ντονμέδες Νεο (μη) τούρκους και τις ένοπλες συμμορίες
τους (Τσέτες),
στηριχθέν, ενισχυθέν και ισχυροποιηθέν, από
την αυτοκρατορικήν Γερμανίαν των Γερμανο-ιουδαίων Ιλλουμινάτων, με την ένοχη …ανοχή ΟΛΩΝ των τότε Μεγάλων
Δυνάμεων (Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Μπολσεβίκικη Ρωσία, ΗΠΑ).
Ένα κράτος, που συνεμάχησε με τους Χιτλερικούς Ναζί,
τους οποίους και εβοήθησε παντοιοτρόπως κατά την διάρκειαν του Β΄ Παγκ. Πολέμου,
χωρίς να υποστεί την επιβαλλόμενη και αναμενόμενη δίκαιη τιμωρία, από την
διεθνή κοινότητα, τόσον για τα αποτρόπαια εγκλήματα κατά των γηγενών αλλοεθνών
και αλλοδόξων πληθυσμών, προ του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, όσον και για την αποδεδειγμένην
συνεργασίαν του με τον Ναζισμόν, κατά τον δεύτερον παγκόσμιον πόλεμον.
Ένα κράτος, δικτατορικόν διαχρονικώς, στρατοκρατούμενον,
κατ’ επίφαση δημοκρατικόν, διοικούμενον από της ιδρύσεώς του, από ένα βαθύτα ιουδαϊκόν
παρακράτος, το οποίον (κράτος), το ΣΥΣΤΗΜΑ χαρακτήρισε επίτηδες,
«Επιτήδειον ουδέτερον», μετά την συντριβή του Ναζισμού (1945), προκειμένου να
εξωραΐσει την άκρως φιλοναζιστικήν στάση του, κατά τον δεύτερον παγκόσμιον
πόλεμον.
Ένα κράτος, μαριονέττα του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, όπως απεδείχθη
από ιστορικά γεγονότα που καταγράψαμε περιλαμβανόμενα στην διεθνή γραμματεία, η κατασκευή του οποίου είχε:
.Ως μεσοπρόθεσμον τακτικόν στόχον, να καταστεί ο
αφανής πολιτικο-στρατιωτικός βραχίονας του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, στην Ανατολική Μεσόγειο
και
.Ως μακροπρόθεσμον στρατηγικόν στόχον, την αποτροπή κάθε πιθανότητος, στο
μέλλον, εγγύς ή απώτερον, να ξαναγίνει η Ελλάς, διοικουμένη σήμερον από Άθεους Ελληνοφωνους,
Ξενόδουλους, Εθνομηδενιστές, Ευρωτουρκολάγνους, Νεοραγιάδες, σε Ρωμαίϊκή/ Ελληνική
Αυτοκρατορία, όπως ήταν κάποτε πολύ πριν από την πτώση της
Βασιλεύσας (29 Μαΐου 1453) [Βυζάντιον].
*
Κατά τους ισχυρισμούς των ιθυνόντων της Άγκυρας, τα
ονόματα Τουρκία, Τουρκικόν Έθνος και Τούρκοι, μας παραπέμπουν σε αρχαίον, κατ’ αυτούς, προϊστορικόν
λαόν τουρκομογγολικής καταγωγής, ο οποίος έδρασε στις περιοχές που κατέχει
σήμερα το κράτος της Τουρκίας. Όμως, όπως αποδείξαμε στην μακράν αυτή σειρά της
αναλύσεως του θέματος: «ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ», πρόκειται περί ενσυνείδητου
ψεύδους, εξωφρενικής ιστορικής παραχαράξεως και παραμυθολογικής ονειρώξεως,
καθ’ όσον ΔΕΝ υπάρχει ιστορικώς καταγεγραμμένον «τουρκικόν έθνος», και οι διάφορες
μογγολογενείς ομάδες που κατεγράφησαν ως «Τούρκοι», από κάποιους χρονογράφους,
ήσαν απλώς «τουρκόφωνοι», όπως και οι Μαγυάροι/Ούγγροι, με γεωγραφική σημασία
του όρου «Τούρκος».
Παραλλήλως, η
ιστορία βοά τόσον για την ταυτότητα των
κατασκευαστών και τον στρατηγικόν στόχον κατασκευής της Τουρκίας, όσον και για την
αλλοεθνή προέλευση και σύνθεση των σημερινών πολιτών του γειτονικού αυτού
κράτους.
Συγκεκριμένα, το ΣΥΣΤΗΜΑ δια των κατά καιρούς, οργάνων
του:
.Μετασχημάτισε σταδιακώς την καταρρέουσα
Οθωμανική αυτοκρατορία, σε ένα νέον τεχνητόν κράτος-πειρατή του Ελληνικού
Αιγαίου Αρχιπελάγους, το οποίον εβάπτισεν «Τουρκία», όνομα προερχόμενον από
σφετερισμόν ομοίου, καταγεγραμμένου μεν ιστορικώς,
αλλά, όπως αποδείξαμε, με γεωγραφικήν σημασίαν του όρου (πάντως τελείως
διαφορετικήν, της εθνολογικής τοιαύτης).
.Προέβη στην παραπάνω κατασκευή, κυρίως,
για να χρησιμοποιεί την Τουρκίαν, ως περιφερειακή δύναμη υπερασπίσεως των
συμφερόντων του, εις βάρος των Εθνικών κυριαρχικών αλλά και απαραγράπτων
Εθνικών δικαιωμάτων, της μικράς σήμερον Ελλάδος.
.Θρασυστόμως αποκαλεί «τούρκους»,
περίπου 80 εκατ. πολίτες, τουλάχιστον
52 εθνοτήτων, διαφορετικών της ανύπαρκτης «τουρκικής», που συνιστούν την κρυπτομένην
δύναμη στις καρδιές της πλημμυρίδος των αλλοεθνών και διαφορετικών της
«τουρκικής» φυλών, οι οποίες διαβιούν στην σημερινή Τουρκία,
.Ονόμασε το τεχνητόν
αυτό κράτος, Τουρκία και πολιτογράφησε ΒΙΑΙΩΣ, όλους τους κατοικούντες στην επικράτειαν
της αποκληθείσης, τότε, Τουρκικής Δημοκρατίας, «Τούρκους» πολίτες (χριστιανούς, μουσουλμάνους και λοιπούς αλλοδόξους), στους
οποίους και ενεφύσησαν ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ, μία τεχνητή «τουρκική εθνική συνείδηση».
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΣΥΣΤΗΜΑ, ενεργεί
κατ’ αυτόν τον τρόπον. Μερικά Παραδείγματα:
.Είχε κατασκευάσει δέκα
χρόνια πριν (1913) την Αλβανία, χωρίς να υπάρχει ιστορικώς καταγεγραμμένη Αλβανική
φυλή ή Αλβανική εθνότης, κάτι που αποδέχονται ακόμη και σήμερον οι ίδιοι οι
πολίτες της, οι οποίοι καίτοι χαρακτηρίζονται διεθνώς ως «Αλβανοί», οι ίδιοι
αυτοαποκαλούνται «Σκιπετάροι» (οπλοφόροι, ληστές των ορέων),3 αποκαλούν
την χώρα τους «Σκιπερία», και όλα τα επίσημα έγγραφά τους, ακόμη και τα
διαβατήριά τους, αναφέρονται σε πολίτες Σκιπετάρους και σε χώρα Σκιπερία και όχι Αλβανούς και Αλβανία αντιστοίχως.
.Κατεσκεύασε το 1944,
την «Μακεδονίαν», εφηύρε τους «Μακεδόνες», την «Μακεδονική εθνότητα» και
«Μακεδονική γλώσσαν», όρους ιστορικώς ανύπαρκτους.
.Κατεσκεύσασε
το Κόσσοβο (2008) των ανύπαρκτων ιστορικώς, γλωσσολογικώς και εθνολογικώς Κοσσοβάρων,
στην εδαφική θέση του υπαρκτού ιστορικώς λίκνου των Σέρβων, «Κόσσοβο-Μετόχια».
Η ιστορία ουδέν στοιχείον καταγράφει ούτε μας επιτρέπει να διανοηθούμε καν, ότι
υπήρχαν φυλές ή εθνοτικές ομάδες, με τα ονόματα: Αλβανοί, Μακεδόνες,
Κοσσοβάροι.. Και όμως το ΣΥΣΤΗΜΑ μας τα
επέβαλλε…δημοκρατικώτατα, τα κατωχύρωσε διεθνώς και μας υποχρέωσε….ανθρωπιστικώτατα,
να τα δεχθούμε ως ιστορικές αλήθειες…
Το ίδιο ακριβώς ισχύει με την Τουρκίαν και τους
δήθεν Τούρκους, τους οποίους εφηύραν ως δήθεν απογόνους κάποιων μογγολικών τουρκόφωνων,
όπως χαρακτήρισαν, ομάδων που είχαν εισβάλλει εδώ και αιώνες στα ανατολικά
σύνορα της Ρωμαίϊκης/Ελληνικής Αυτοκρατορίας μας (Ρωμανίας), από την Κεντρική
Ασία.
*
Είναι
προφανές ότι, το ΣΥΣΤΗΜΑ χρησιμοποίησε τα δικά του «κριτήρια» για την επιλογή
των πιστών ανθρώπων του, και στην προκειμένη περίπτωση, της ηγετικής ομάδος των
λεγομένων, κατά νεολογισμόν και «ιστορικήν παραπλάνησιν», Νεοτούρκων (Ν/Τ).
ΟΛΟΙ οι πρωτεργάτες του
λεγομένου κινήματος των Ν/Τ, ήσαν Ιουδαίοι, ντονμέδες,
αποκρυφιστές μουσουλμάνοι, παγανιστές και τέκτονες.
ΟΥΔΕΙΣ εξ
αυτών ήταν Τούρκος !!!
Συνεπώς, είναι ορθώτερον και αληθές, από
ιστορικής απόψεως, να αποκαλούμεν την επιχείρηση ανατροπής του Αβδούλ Χαμίτ Β΄,
ως συνωμοσία ή
πραξικόπημα των Νεο (μη) Τούρκων, παρά ως
επανάσταση των Νεοτούρκων!
ΟΛΟΙ
αυτοί οι αλλοεθνείς
ψευδο-επαναστάτες, ουσιαστικώς πραξικοπηματίες, αυτοαποκληθέντες…Τούρκοι,
κατεγράφησαν στην Συστημικήν Ιστορία
ως Νεό-τουρκοι,
ως να υπήρχαν και «παλαιότουρκοι» και
ως τοιούτοι μας παρεδόθησαν μέχρι σήμερα, και διδάσκονται στους Ελληνόπαιδες,
από τους πιθηκίζοντες και ανιστόρητους εκπαιδευτικούς μας, προς… ικανοποίηση
των διεθνών μαέστρων της ιστορικής πλαστογραφήσεως/ παραπληροφορήσεως - απάτης
και …δόξαν του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ!!!
Κατά τα άλλα, οι
ανόητοι, χρηματολάγνοι, ξενομανείς,νεοκουλτουριάρηδες, φαρισαΐζοντες, ανιστόρητοι, Ελλαδίτες
πολιτικοί και πνευματικοί «ταγοί» (μερίδα των οποίων είναι ωτακουστές και
εγκάθετοι του Συστήματος), συντηρούν τον μύθον του «Τούρκου»,
του «μουσουλμάνου», του
ευρωπαϊστού «Τούρκου», του «πατέρα των Τουρκων»
Κεμάλ (Ατατούρκ), ως ιδρυτού της σύγχρονης Τουρκίας, που
περιγράφεται με διθυραμβικούς ύμνους στα εγχειρίδια των Ελληνοπαίδων, και ότι
δήθεν, γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη, όπου βρίσκεται και η κατοικία του!!!
Οι Νεό (μη) τουρκοι, για να «ιστορικοποιήσουν» την ύπαρξη «Τουρκικού Έθνους» και την κατασκευήν
«Τουρκικής πατρίδος», αρχικώς πέραν της συγγραφής νέας πλαστογραφημένης ιστορίας,
εξόντωσαν, εκτόπισαν, ξερίζωσαν και εξαφάνισαν από τις προγονικές τους εστίες,
τους Αρμενίους και τους Έλληνες, δύο ιστορικούς κληρονόμους του μεγαλύτερου
μέρους της Μικρά Ασίας (Λεπτομέρειες στα οικεία κεφάλαια), υπό τα αδιάφορα
βλέμματα ή την ενεργόν συμμετοχήν, ΟΛΩΝ των τότε λεγομένων Μεγάλων Δυνάμεων και
σήμερα αποκαλουμένων Δημοκρατικών κρατών!!!
Ο σημερινός πληθυσμός της Τουρκίας είναι ένα μείγμα
Αράβων, Ελλήνων, Περσών, Αρμενίων, Κούρδων και λοιπών μικροτέρων εθνοτήτων που
διατηρούν όμως τις ιδιαιτερότητές τους. Όλοι τους προέρχονταν από μη-«τουρκικούς» λαούς που συνυπήρχαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία
και στην συνέχεια εκτουρκίστηκαν, βιαίως, κυρίως γλωσσικώς.
Οι
υποτιθέμενοι «τούρκοι» (τουρκόφωνοι κεντροασιάτες) που αρχικώς εισέβαλλαν στα
ανατολικά σύνορα της Ελληνικής Αυτοκρατορίας μας, και αριθμούσαν ελάχιστες
χιλιάδες, αφομοιώθηκαν πλήρως με την πάροδο των αιώνων, με ελάχιστα ίχνη να
ανιχνεύονται σήμερον, χωρίς να είναι βέβαιον ότι οι αντιπροσωπεύοντες τα
ελάχιστα αυτά ίχνη, προέρχονται από αυτούς ή μεταγενέστερα τουρκμενικά φύλα που
εγκαταστάθηκαν λίγο προ της πτώσεως της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην νέα
χώρα, την αποκληθείσα Τουρκία..
Από
κάθε άποψη, η νεοκατασκευασθείσα τουρκική γλώσσα, χαρακτηρίζεται ανιστορήτως
και αντιεπιστημονικώς, το κυρίαρχο στοιχείο ορισμού της Τουρκικότητος και του Τουρκικού
Έθνους. Συνεπώς, η Τουρκική ταυτότητα που βασίζεται στον αυθαίρετο και
ανιστόρητο ορισμό ότι, «Τούρκος είναι αυτός που μιλά την τουρκική γλώσσα», είναι απαράδεκτη αντιεπιστημονική άποψη και
ταυτοχρόνως ανίσχυρη να αποτελέσει την συγκολλητική ύλη των δεκάδων
διαφορετικών εθνοτήτων της σημερινής Τουρκίας..
Ώ ανιστόρητοι, αγράμματοι, αριστεροκομπλεξικοί
και πατριδοκάπηλοι ψευδοδημοκράτες, υπερπρονομιούχοι βουλευτές, πολιτάρχες και
πνευματικοί πάσης βαθμίδος, ιχθυόφωνοι ιστρούχτορες του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ:
.ΔΕΝ γνωρίζετε την
ταυτότητα του αποκρυφιστού Κεμάλ, του ναζιστικού τύπου διπόδου ΟΥΔΕΜΙΑΝ σχέση
έχοντος με «Τούρκον», του αρχισφαγέως των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης, του
Πόντου και ολόκληρης της Μικράς Ασίας, στο μαυσωλείον του οποίου,
ανερυθριάστως, καταθέτετε στέφανον, κατά τις επίσημες επισκέψεις σας στην
Τουρκία;
.Αγνοείτε, από ποιους,
πως και γιατί προωθήθηκε στα ύπατα πολιτικο-στρατιωτικά αξιώματα του
νεοσύστατου κράτους, το οποίον ακρίτως και ανιστορήτως, βαπτίστηκε από το
Σύστημα, «Τουρκία» και με ποίαν
συγκεκριμένη αποστολήν;
.ΔΕΝ τα γνωρίζετε όλα αυτά
που σας παραθέσαμε, με πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων, περί Τουρκων και
Τουρκίας; Εάν ναι, γιατί σιωπάτε και συγκαλύπτετε την ιστορικήν αλήθειαν; Εάν
όχι, γιατί δεν παραιτείσθε ως ανάξιοι πλέον, να φέρετε τα αξιώματά σας και να
ζητήσετε δημοσίως συγγνώμη από τον Ελληνικόν λαόν;
Αιδώς νεο-Αργείοι!!!!!!
*
Οι στενοί στρατιωτικοί δεσμοί μεταξύ Φραγκογερμανίας
και Οθωμανών, πριν και κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έπαιξαν επίσης τον ρόλο τους.
Η Γερμανία του Κάϊζερ, συμμετείχε ενεργώς στο πλευρό της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας των «Νεότουρκων», στις γενοκτονίες των Ελλήνων, των Αρμενίων και
των Ασσυροχαλδαίων, μέσω του απεσταλμένου της εκεί, του στρατηγού Λίμαν φον Σάντερς, τόσον για να εξοντώσει
πληθυσμούς που θεωρούσε εχθρικούς, όσον και για να μπορέσει το γερμανικό κεφάλαιο, να
εξοντώσει βιαίως και ολοκληρωτικώς, βιολογικώς και οικονομικώς, τους ισχυρούς
εμπορικούς ανταγωνιστές του, σε αυτές τις περιοχές, που ήσαν οι Έλληνες αλλά
και οι Αρμένιοι, να πάρει την θέση και να λεηλατήσει τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Ήταν μία σκόπιμη και συστηματική εξόντωση των
Ελληνικών πληθυσμών της Μικρά Ασίας, της Ανατολικής Θράκης και του Πόντου,
αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο του 1913 μέχρι το 1923. Θεωρείται μια από τις
πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες. Η γενοκτονία ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα, το
οποίο η κυβέρνηση των «Νεότουρκων» έφερε σε πέρας με σφαγές, εξαναγκαστικό
ξερριζωμό και πορείες στην έρημο, με βασανιστήρια, πείνα και δίψα, και τα
στρατόπεδα θανάτου στην έρημο.
Ήδη από το τέλος του 1913 την στρατιωτική
διοίκηση της Τουρκίας είχε αναλάβει ο Γερμανός αποκρυφιστής και σύνδεσμος των ιλλουμινάτι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ιουδαϊκής καταγωγής, στρατηγός
Λίμαν φον Σάντερς. Με την καθοδήγηση όμως, Γερμανών συμβούλων
της Οθωμανικής Αυτοκρατορία, οι διώξεις επεκτάθηκαν επίσης και στην δυτική
Μικρά Ασία, από τον Μάϊο του 1914.
Η περίφημη τράπεζα της Ανατολής, που αποτελούσε
πιστωτικό ίδρυμα που είχαν καταθέσεις και ομόλογα όλοι οι πλούσιοι Μικρασιάτες
Έλληνες, χρεωκόπησε με την βοήθεια της BUNDESBANK, αφού προηγήθηκε στενή
συνεργασία Γερμανίας-Τουρκίας, η οποία ολοκληρώθηκε με την Μικρασιατική καταστροφή.
Ο ρόλος τον οποίο διαδραμάτισε ο Κεμάλ
Ατατούρκ ως ιδεολογικό πρότυπο και παράδειγμα για τους Ναζί, έχει παραμείνει
άγνωστος. Όλοι πιστεύουν ότι ο Χίτλερ εμπνεύστηκε την ολοκληρωτική ιδεολογία
και στρατηγική του από τον Μουσολίνι, όμως ο αρχηγός των Ναζί παρακολουθούσε με
μεγάλο ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην Τουρκία ήδη από το 1919. Και ο λόγος ήταν
ο μεγάλος θαυμασμός που ένιωθε για τις προσπάθειες του Κεμάλ να δημιουργήσει
ένα νέο…τουρκικό κράτος, μέσα από τις στάχτες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Τόσο,
που βάσισε το δικό του (αποτυχημένο) πραξικόπημα του Μονάχου το 1923, στην
επανάσταση του Κεμάλ, στην Άγκυρα.
Αργότερα
ο Χίτλερ έλεγε ότι ο Κεμάλ ήταν ο δάσκαλος και ο ίδιος και ο Μουσολίνι οι
μαθητές.
Και ο ενθουσιασμός του για το δάσκαλο επρόκειτο να διαρκέσει: Ο Κεμάλ αποτέλεσε
την έμπνευση του Χίτλερ προκειμένου αυτός να διαμορφώσει το ναζιστικό κράτος
του με βάση τα εθνικιστικά, αντιθρησκευτικά, ολοκληρωτικά και μισαλλόδοξα
σχέδια του «Τούρκου Φύρερ», με κύρια σημεία αναφοράς τις γενοκτονίες
των Αρμενίων και των Ελλήνων, τους οποίους επιφανείς Ναζί συνέκριναν άμεσα με
τους Γερμανούς Εβραίους...
Ο
Δάσκαλος και ο Μαθητής, ο Μουσταφά Κεμάλ και ο Αδόλφος Χίτλερ, συνιστούν την
έκφραση του ολοκληρωτισμού, ο Κεμαλισμός και ο Ναζισμός, αποτελούν την ίδια
έκφανση του Φασισμού, της Γενοκτονίας και του Ολοκαυτώματος. Η ανάδειξη του
ομοιοτήτων του Κεμαλισμού και του Ναζισμού, συνιστά ανθρώπινο, πολιτικό,
ερευνητικό και κυρίως ηθικό καθήκον και χρέος, για να καταδικαστούν και
να αποκαθηλωθούν αμφότερα, ως μισαλλόδοξες
/ απάνθρωπες / δουλοκτητικές / διαστροφικές / βάρβαρες / ρατσιστικές / Συστημικές (Ψευδο) Εθνικιστικές
ιδεολογίες και ολοκληρωτικά καθεστώτα, από τα αγριώτερα και
φρικωδέστερα που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, τα οποία στέρησαν την ζωήν σε
εκατομμύρια ανθρώπους
Η δήθεν ουδέτερη
Τουρκία, αθετώντας τις υποχρεώσεις που απέρρεαν τόσον από το λεγόμενο Βαλκανικό
Σύμφωνο και το πλέγμα των ελληνοτουρκικών συμφωνιών, όσον και από την αγγλογαλλοτουρκική
συνθήκη συμμαχίας του 1939, υπέγραψε σύμφωνο φιλίας με την Γερμανία, τον Ιούνιο
του 1941, σε μια εποχή που ολόκληρη η Ευρώπη αγωνιζόταν κατά των δυνάμεων του άξονα,
ενώ στις 6
Απριλίου του 1941 είχε αρνηθεί να καταδικάσει την Γερμανία και να προχωρήσει σε
διακοπή των διπλωματικών σχέσεων, ως έκφραση αποδοκιμασίας, για την εισβολή των
Ναζί στην Ελλάδα, όπως της είχαν ζητήσει οι Άγγλοι…
Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, το διάστημα εκείνο, παρά τις περί
«ουδετερότητας» διακηρύξεις της, η Τουρκία διαπραγματευόταν την έξοδό της στον
πόλεμο στο πλευρό των ναζιστών, έναντι εδαφικών ανταλλαγμάτων. Τα ίδια
ανταλλάγματα η Άγκυρα ζητούσε κρυφά και από την Αγγλία, παίζοντας ταυτόχρονα
«σε δύο ταμπλό».
Στις διαπραγματεύσεις
οι Τούρκοι απαιτούσαν όχι μόνο εδάφη, όπως την Θράκη, την Κριμαία, την
Υπερκαυκασία, αλλά και δικαιώματα με το αναχρονιστικό σύστημα των «εντολών» στην
Συρία, στο Ιράκ, στην Αίγυπτο και στην νεοσύστατη «Αλβανία». Επίσης, εξέφραζαν
την επιθυμία να αποκτήσουν ελληνοκατοικημένες περιοχές, όπως τα ανατολικά νησιά
του Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο και επιπλέον το λιμάνι της Θεσσαλονίκης,
την ώρα ακριβώς που οι Έλληνες έδιναν ηρωϊκές μάχες κατά των χιτλεροφασιστικών
δυνάμεων.
Μετά από όσα συνοπτικώς αλλά ιστορικώς
αιτιολογημένα, καταγράψαμε, για την διαχρονική ανθελληνική συμμαχία
Φραγκογερμανίας-Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την Ιουδαιοτεκτονική ταυτότητα ΟΛΩΝ
των πρωταγωνιστών του λεγομένου Νεοτουρκικού κινήματος, την πραγματική
ταυτότητα του ιδρυτού της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας Μουσταφά Κεμάλ, και
την στενή συνεργασία της Ναζιστικής Γερμανίας και Τουρκίας, κατά τον 2ον Παγκόσμιον
Πόλεμον:
Φρονούμεν ότι αιτιολογήσαμε ΕΠΑΡΚΩΣ, με
αμέτρητα ιστορικά ντοκουμέντα, την προτεινόμενη τοποθέτηση στην σημαία της
σημερινής Τουρκίας, τόσον της σβάστικας (αγκυλωτού σταυρού), όσον και του
Ιουδαϊκού «άστρου του Δαυΐδ»,.
*
Παρά τις γενοκτονίες Ελλήνων, Αρμενίων,
τις μεταγενέστερες σφαγές των Κούρδων και ισοπεδώσεις δεκάδων χωριών τους, όχι
μόνον παραμένουν οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ «Τούρκων» και λοιπών
εθνοτήτων, αλλά είναι έντονες οι διαφοροποιήσεις και αντιθέσεις σε όλους τους
τομείς. Μπορούμε
να πούμε με βεβαιότητα ότι σήμερα, η Τουρκία είναι μια χώρα ιδεολογικά και
κοινωνικά διαμελισμένη;
Ναι, αυτή είναι η πραγματικότητα. Πάντα ήταν
έτσι αυτή η χώρα, από την ίδρυσή της το 1923, πάνω στα ερείπια της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας.
Μια
πολυεθνική κοινωνία, η οποία για περίπου ογδόντα χρόνια, ζούσε υπό τον Κεμαλικόν
αυταρχισμόν που προσπαθούσε, να «εξαλείψει» διά της βίας, των
σφαγών-γενοκτονιών και της τρομοκρατίας, αυτές
τις διαφορές, και να επιβάλλει τον «Τουρκισμό» ως κυρίαρχη ταυτότητα και
ιδεολογία, δια της ωμής βίας, με
μονοκομματικό στρατοκρατούμενο κράτος μέχρι το 1950 και απολύτως ελεγχόμενο
δικομματισμό και διαρκείς ανοιχτές στρατιωτικές παρεμβάσεις και πραξικοπήματα.
Όμως ΔΕΝ κατάφερε να σβήσει πλήρως αυτό το
πολυεθνικό μωσαϊκό του Μικρασιατικού χώρου, το οποίο αναδεικνύεται με
περισσότερη ορμή τα τελευταία χρόνια. Στην Τουρκία υπάρχουν πέντε (5) πολύ μεγάλα, και σχεδόν
αγεφύρωτα κοινωνικά, πολιτισμικά και ιδεολογικά ρήγματα, τα οποία ενσωματώνουν δεκάδες
εκατομμύρια πολιτών, ήτοι:
1ον/. Το Σουνιτικό ισλάμ, εναντίον του
αντισουνιτικού Αλεβιτισμού και του Σιϊτισμού.
2ον/. Ο «Τουρκικός» Συστημικός
Εθνικιστικός Ρατσισμός (Τουρκισμός - Κεμαλισμός), εναντίον του Αγνού και πηγαίου Κουρδικού
Πατριωτισμού, καθώς και των εσώψυχων πατριωτικών συναισθημάτων των πολιτών,
κάθε μη «τουρκικής» εθνότητος.
3ον/. Το δικτατορικό
κράτος-σουλτανάτο των κυρίαρχων ντονμέδων ψευδοτούρκων εναντίον της φιλελεύθερης,
εξοργισμένης και έτοιμης να εκραγεί πλειοψηφίας των μη «τουρκικών» εθνοτήτων.
4ον/. Οι Φανατικοί
ισλαμιστές και οι βάρβαροι υπερεθνικιστές «Γκρίζοι λύκοι», εναντίον των δυτικότροπων κρυπτοχριστιανών
και όχι μόνον, πολιτών, έτοιμων να αποκαλύψουν την πραγματική ταυτότητά τους,
όταν «επέλθει ο καιρός».
5ον/. Το αυτόνομον «τουρκικόν»,
βαθύτατα ιουδαϊκόν παρακράτος, εναντίον της φιλελεύθερης πολυεθνικής κοινωνίας,
των νέων κοινωνικών συμμαχιών και συσπειρώσεων, των (μη) τούρκων πολιτών.
*
Δυστυχώς, πολλά ερωτήματα μπορεί να παραμείνουν
τελικώς για πάντα αναπάντητα (τουλάχιστον εν μέρει), ακόμα και στην πατρίδα
μας, γύρω από το εγκληματικό αυτό καθεστώς του
τεχνητού κράτους που ονόμασαν Τουρκία. Παρά το αναπεπταμένο πέπλο «ύποπτης σιωπής», μάλλον την «συνωμοσίας σιωπής» η οποία έχει
εξυφανθεί και απλώνεται, δυστυχώς, τόσο στους χώρους επιστημονικής προαγωγής
της ιστορικής γνώσεως (δηλ. τα Γυμνάσια-Λύκεια και Πανεπιστήμιά μας), όσο και
ευρύτερα στην κοινή γνώμη, υπάρχουν πλέον σαφείς ενδείξεις και έχουν
παρουσιασθεί αποδείξεις από τολμηρούς ιστορικούς και ερευνητές του θέματος, που
μας επιτρέπουν να αντιληφθούμε τον τουλάχιστον ύποπτο χαρακτήρα αυτής της
σιωπής.
Ειδικώς, σε ό,τι αφορά την ελληνική ιστοριογραφία
της Νεοτουρκικής περιόδου, είναι υπαρκτόν το πρόβλημα της «συνωμοσίας σιωπής», τόσον από την πολιτικήν όσον και από την
πνευματικήν ηγεσία του τόπου.
Τίποτε από όσα παρουσιάσαμε εκτενώς και
επιστημονικώς, για την πραγματικότητα τόσον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όσον
και της Ιουδαιοκρατούμενης ψευδοτουρκίας, ΔΕΝ διδάσκεται στους Ελληνόπαιδες, στις
σχολικές, γυμνασιακές και Πανεπιστημιακές αίθουσες.
Παρασιωπούνται ή εξωραΐζονται, απαραδέκτως, τα
εγκλήματα Οθωμανών
και Νεο
(μη) τούρκων, και σε περιπτώσεις που
αναφέρονται, υποβαθμίζεται η βαρύτητά τους μέσα από διανοητικούς φενακισμούς
«καμουφλαρισμένους» υπό την μηλωτή της «επιστημονικής αντικειμενικότητας» και
το φαιδρόν σύνθημα της «ειρηνικής συνυπάρξεως» των λαών.
Για ανεξήγητους κάθε νοήμονος αναγνώστου,
λόγους, αποφεύγεται κάθε αναφορά στην ταυτότητα και τον χαρακτήρα της Νεοτουρκικής
Επιτροπής Ενώσεως και Προόδου, ως μυστικής οργανώσεως στενά συνδεδεμένης με τον
ελευθεροτεκτονισμό, τον Ταλμουδικό Ιουδαϊσμό, τους Ιουδαίους τραπεζίτες, την
ύπαρξη βαθύτατα ιουδαϊκού…βαθέος κράτους (παρακράτους), ή ξένους μυστικούς πράκτορες.
Είναι προσβλητικό της αξιοπρέπειας των μαθητών
και φοιτητών, του ευρύτερου αναγνωστικού κοινού της χώρας μας, το γεγονός ότι,
το μόνο που διαβάζουμε ως καταστάλαγμα,
για την τραγική τύχη εκατομμυρίων Χριστιανών της Ανατολίας, σε κείμενα τα οποία
ως εκ του τίτλου τους υπόσχονται να μας διαφωτίσουν για τις συνέπειες του
κινήματος των Νεοτούρκων στον Ελληνισμό, είναι:
«Οι απομακρύνσεις
χριστιανικών πληθυσμών από στρατηγικά ευαίσθητες περιοχές το 1914-1918 και οι
διωγμοί εναντίον τους, με αποκορύφωμα τον συνωστισμό
των Ελλήνων στις παραλίες της Σμύρνης, είχαν καταστρεπτικά αποτελέσματα τόσον
για τον Ελληνισμό της Μ. Ασίας όσον και για τους Αρμενίους».
Απαράδεκτο, βδελυρό, προσβλητικό, μισελληνικό, εθνοδιαλυτικό,
καταστάλαγμα, μνημείον διαστροφής της ιστορικής αληθείας και κείμενο εμετικής
δουλοπρέπειας!4
Και το ερώτημα που αναφύεται: Γιατί αυτό το
αόρατο πέπλο σιωπής, αυτή η συνωμοσία σιωπής, από τους σημερινούς απογόνους
εκείνων που υπέστησαν τις διώξεις, σφαγές, ξεριζωμούς, γενοκτονίες από τα στίφη
των Τσετών, εμπροσθοφυλακών των «Νεοτούρκων», τους ίδιους τους «Νεοτούρκους»
και τους καθοδηγητές τους Φραγκογερμανούς;
Η απάντηση είναι απλή, για κάθε εχέφρονα και
ελεύθερο ερευνητή του θέματος, αλλά πολλαπλής αιτιολογήσεως:
1η/. Διότι το Σύστημα (Σ) έχει ναρκοθετήσει όλες
τις ατραπούς της αλήθειας και τις προσβάσεις προς τις πηγές αληθινής γνώσεως,
για την συνεργασία Φραγκογερμανών–Οθωμανών, για την Τουρκία και τους…Νεοτούρκους.
Παράλληλα, το Σ. επισείει το
κατηγορητήριο του φανατικού, του ρατσιστή, του θρησκόληπτου, του ακροδεξιού, του
αντισημίτη, του εχθρού της δημοκρατίας και της «ανθρωπότητος», σε όποιον
επιχειρήσει να αρθρώσει λόγον διαφοροποιήσεως, λόγον Ελληνικό, λόγον Ελευθερίας,
αντίθετον εκείνου που καταγράφεται στις σελίδες της Συστημικής Ιστορίας.
2η/. Διότι μία ισχυρή μειοψηφία της εκάστοτε πολιτικής
και πνευματικής ηγεσίας της πατρίδος μας, είναι τέκτονες και κρυπτο-ιουδαίοι,
και σε καμμία περίπτωση ΔΕΝ τους επιτρέπεται από την ανωτάτη αρχή που τους
διοικεί και ελέγχει, να κατηγορήσουν ή
να αποκαλύψουν εγκλήματα «αδελφών τεκτόνων» και ομοφύλων ταλμουδιστών Ιουδαίων!
3η/. Διότι
μία άλλη μειοψηφία, συμπεριλαμβάνουσα πιθανώς και αριθμόν της προηγουμένης
κατηγορίας, είναι Ευρωγερμανολάγνοι μισθοφόροι υπηρέτες των σημερινών Φραγκογερμανών,
πάσχοντες από το σύνδρομον του μεταπρατικού ραγιαδισμού. Έτσι, αποφεύγουν να κατηγορήσουν
ή να καταγγείλουν τους προγόνους των σημερινών μισθοδοτών τους και τα
εκτελεστικά τους όργανα (Νεότουρκοι, Τσέτες, ληστοσυμμορίτες της Ανατολίας,
κλπ), καθ’ όσον θα παύσει κάθε είδους «χορηγία», από την χρηματοδότηση μέχρι
την απώλειαν της βουλευτικής ή πανεπιστημιακής έδρας!
4η/. Διότι
οι υπόλοιποι από τις ηγεσίες (πολιτική και πνευματική), αποτελούντες
πλειοψηφίαν ή και μειοψηφία, σε σύγκριση με τις δύο προηγούμενες κατηγορίες
(ειλικρινώς δυσκολευόμαστε να τους κατηγοριοποιήσουμε αριθμητικώς), αδυνατούν
να παρουσιάσουν την αλήθεια για τα ιστορικά γεγονότα ή να τα θέσουν υπό την
κρίση των Ελληνοπαίδων, λόγω:
α/. Εγκληματικής
αδιαφορίας τους στην έρευνα και εμβριθή μελέτη της Ιστορίας, στην οποίαν ώφειλε
να προβαίνει κάθε πραγματικός δάσκαλος και κάθε ενσυνείδητος πολιτικός ταγός.
β/. Φόβου
απωλείας της έδρας τους (πανεπιστημιακής, βουλευτικής), ατιμάζοντες ούτω, για
«τριάκοντα αργύρια», την μνήμην βασανισθέντων, βιασθέντων και σφαγιασθέντων,
συγγενών και συνελλήνων προγόνων τους..
γ/. Πνευματικής
ένδειας του έμψυχου δυναμικού, εξικνουμένου μέχρι αγραμματοσύνης ή και βλακείας
ακόμη,5 των διαφόρων Εκπαιδευτικών βαθμίδων και αναξιοκρατικών κριτηρίων επιλογής της
πνευματικής ηγεσίας και των υποψηφίων πολιτευτών από τα συστημικά πολιτικά
κόμματα, των οποίων ΟΛΟΙ οι αρχηγοί
είναι επιλεγμένοι και ελεγχόμενοι από το ΣΥΣΤΗΜΑ !!!.
5η/. Διότι οι σημερινές ηγεσίες, των προηγουμένων
κατηγοριών, έχουν κατασκευάσει, κατ’ εντολήν των αφεντικών τους, το στερεότυπο
του Νεοέλληνα (Ν/Ε), ενός αλλοτριωμένου ανθρωποειδούς, με απώλειαν μνήμης για
το παρελθόν, και «προοδευτικούς/ανθρωπιστικούς» στόχους για το μέλλον, το
οποίον (ανθρωποειδές), υποχρεώνουν να συμφωνήσει με την άποψη πως ΔΕΝ μπορεί να
επιβιώσει στην σύγχρονη κοινωνία, εάν δεν συνειδητοποιήσει πως πρέπει να
«συνυπάρξει ειρηνικώς» με τους αλλοεθνείς και αλλοδόξους λαούς, και εάν δεν αναγνωρίσει
ότι είναι το περιεχόμενο ενός παγκόσμιου μοντέλου, του μεγάλου αδελφού, του
Ευρωπαίου, του κοσμοπολίτη (πολίτη όλου του κόσμου).
Κάτω από αυτές τις
συνθήκες, ποιός Έλληνας θα βρεί χρόνο να αναζητήσει την αλήθεια για την
ταυτότητά του, τους προγόνους του, να γράψει την ΑΛΗΘΕΙΑΝ για τους «Τούρκους»
και την ΤΟΥΡΚΙΑΝ ή να διδάξει την αληθινή ιστορία για τους Οθωμανούς, τους
Φραγκογερμανούς και τους αιμοσταγείς δολοφόνους «Νεοτούρκους»; Άλλωστε πως θα
διακρίνει την απάτη από την αλήθεια;
Όσοι Ελλαδίτες, αρνούνται, αποσιωπούν,
εξωραΐζουν ή ερμηνεύουν μειοφρόνως, τους βιαίους ξεριζωμούς και τις γενοκτονίες
των Ρωμηών/ Ελλήνων του Πόντου και των άλλων Ρωμηών/Ελλήνων της Ανατ. Θράκης,
της Ιωνίας και λοιπών περιοχών της Μ. Ασίας, ΔΕΝ είναι Έλληνες, απλώς είναι απάτριδες, διεθνιστές, Ελληνόφωνοι,
Εθνομηδενιστές!!!
Η παρασιώπηση/αποσιώπηση ή ο εξωραϊσμός
ιστορικών κακουργημάτων/κακοηθειών και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητος, για
οποιονδήποτε λόγον, ΔΕΝ μπορεί ποτέ να θεωρηθεί «πρόοδος» ή «χείρα ειρήνης και
φιλίας». Αντιθέτως, παντού και πάντα λειτουργεί ως μηχανισμός απενοχοποιήσεως των
θυτών εις βάρος των αδικαίωτων θυμάτων της ιστορίας, μια συγκεκαλυμμένη, εν
τέλει, αλλά δραστική απολογητική υπέρ των εκάστοτε ισχυρών και των ανομολόγητων
επιδιώξεών τους.
Συνεπώς, όσοι συμμετέχουν στην ξεκάθαρη πλέον «Συνωμοσία Σιωπής»
για τα εθνικά εγκλήματα αλλά και φανερά εθνικά κακουργήματα (όπως η συμφωνία
των Πρεσπών), ήτοι όσοι υπέγραψαν και προσυπέγραψαν, προτίθενται να υπογράψουν
ή να προσυπογράψουν δια λόγων, γραπτών ή της ένοχης σιωπής τους, είναι
κατάπτυστοι και άξιοι καταδίκης, για Εθνική αναξιότητα…6
*
Οι ανίατοι ηγέτες της γειτονικής χώρας που αποκαλούν
το κράτος τους «Τουρκία» και οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται «τούρκοι», με
εξωπραγματικές νεοοθωμανικές φαντασιώσεις, με προκλητικές διαθέσεις και ανιστόρητες
διεκδικήσεις, αποτελούν μεγάλο κίνδυνο και μαζί με τα υπόλοιπα όμορα κράτη, καθιστούν
τον κίνδυνο ΜΕΓΙΣΤΟ (Τουρκία), για την ακεραιότητα της πατρίδος μας, την
σταθερότητα, την ασφάλεια και την ειρήνη σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή και την
Χερσόνησο του Αίμου (Βαλκάνια).
Η Ελλάδα, από την πλευρά της,
πρέπει επί τέλους, να σταματήσει να ακολουθεί την πομφολυγολεκτικήν, ηττοπαθή,
ενδοτική και για πολλούς υπερβαίνουσα την κόκκινη γραμμή της προδοσίας στάση
της, και οφείλει:
-Να ξεκαθαρίσει, δια λόγων και δράσεως (διπλωματικής
και πολεμικής), την θέση της, ως προς το Διεθνές Δίκαιον, τις Διεθνείς Συνθήκες
της Λωζάνης (1923) και των Παρισίων (1947),7 τις οποίες καταπατά η Τουρκία από την
ημέρα της υπογραφής τους, και του
Διεθνούς δικαίου των Θαλασσών (Συνθήκη Montego Bay, 1982), την οποίαν για ευνόητους
λόγους, δεν έχει προσυπογράψει η Τουρκία (η οποία όμως την εφαρμόζει επ’ ωφελεία
της στην μαύρη Θάλασσα).
-Να υπομνήσει στους «Συμμάχους» τα
όσα έχει προσφέρει κατά καιρούς στην λεγόμενη «συμμαχική Δύση» και να ζητήσει
αμέσως και αντί πάσης θυσίας, την απομάκρυνση των Τουρκικών Στρατευμάτων από
την Κύπρο, καθώς και την επανένωση του βορείου κατεχομένου τμήματος της νήσου,
στην Κυπριακή Δημοκρατία.
*
Η Τουρκία σήμερα, παρουσιάζεται ως μία αναθεωρητική περιφερειακή
δύναμη, αλλά δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα ΑΘΥΡΜΑ του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. Όραμά της, κατά τον νεοσουλτάνον γενίτσαρον Ερντογάν,
είναι η ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (νεο-οθωμανισμός), και σε ό,τι
αφορά την Ελλάδα, η «κοσσοβοποίηση» της Θράκης και του μισού Αιγαίου, με την
θεωρία των «γκρίζων ζωνών», που αποτελούν διακηρυγμένους κύριους στόχους του.
Για την Κύπρο επιδίωξή της είναι –με τυχόν κακή λύση
τύπου Σχεδίου Ανάν– η διαιώνιση της κατοχής του βορείου τμήματος, ο έλεγχος του
ελεύθερου τμήματος και σταδιακά, αντιγράφοντας την περίπτωση της Αλεξανδρέττας
(1939), η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ εξόντωση του Κυπριακού Ελληνισμού. Θλιβερό παράδειγμα
αποτελεί ο αφανισμός του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως, της Ίμβρου και της
Τενέδου, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης.
Οι Τούρκοι παρενοχλούν
και υπονομεύουν διαρκώς την πατρίδα μας, έχοντας προαιωνίως επεκτατικές βλέψεις
εναντίον μας. Είναι οι λεγόμενοι «νταήδες της γειτονιάς». Έχουν λησμονήσει ότι, σήμερα κατοικούν σε εδάφη προχριστιανικώς Περσικά, Αρμενικά,
Κουρδικά, Ρωμαίϊκα/Ελληνικά…
Όπως προείπαμε, ο βασικός λόγος αυτής της Οθωμανοκρατικής,
κατ’ εντολήν του Συστήματος, στάσεως της σημερινής Τουρκίας, είναι η απάλειψη κάθε πιθανότητος, για
ανασύσταση της Ρωμαίϊκης/Ελληνικής Αυτοκρατορίας μας.
Αυτό φοβάται
η Τουρκία, συνεκτιμώσα τα σοβαρά στοιχεία που έχουν βρεθεί στον προσφάτως
αποκαλυφθέντα τάφον του Μωάμεθ του επιλεγομένου Πορθητού,8 και τις προφητείες Ελλήνων και Οθωμανών, για την Πόλη.
Αυτό τρέμει
και το Σύστημα!!! Γιατί όμως;
Διότι, η
ανασύσταση της Ελληνικής Ορθόδοξης Αυτοκρατορίας, θα σημάνει και το τέλος της
Παντοκρατορίας του Ιουδαιοταλμουδικού Συστήματος!!!
Η σημερινή ηγεσία της Τουρκίας, επιδεικνύει άκρατη
αλαζονεία…Όσον μεγαλύτερη αλαζονεία επιδεικνύει τόσον μεγαλύτερος θα είναι ο
γδούπος της πτώσεώς της….Προειδοποιούμε λοιπόν την ηγεσία των νεο-οθωμανών
«πειρατών» του Ελληνικού Αιγαίου Αρχιπελάγους μας:
-Όποιες και να είναι οι προσωρινές επιτυχίες σας, μετά από ένα πιθανό
θερμό επεισόδιο ή ολιγοήμερο πόλεμο με την Ελλάδα, στο τέλος θα εξαφανισθείτε
!!! Το γνωρίζετε, το διαισθάνεσθε, το διαλαλούν ΟΛΕΣ οι προφητείες ακόμη και
των δικών σας Οθωμανών προγόνων, και γι’ αυτό τρέμετε!!!
-Μετά τους σημερινούς αθέους, εθνομηδενιστές,
δοσίλογους, κατάπτυστους εντολοδόχους του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, σημερινούς εγκαθέτους Ελληνόφωνους πολιτάρχες που διοικούν την
πατρίδα μας, τους οποίους εξευτελίζετε καθημερινώς και παντοιοτρόπως, χωρίς να
σας προβάλλουν αντίσταση ή να αντιδρούν δεόντως, έρχονται οι Ρωμηοί, οι
γνήσιοι ΕΛΛΗΝΕΣ, προκειμένου με εντολή και βοήθεια του ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΥ:
.Να εκδικηθούν, χωρίς οίκτο και έλεος, για τους
ξεριζωθέντες από τις προγονικές εστίες τους, τους ταπεινωθέντες/εξευτελισθέντες
(πωληθέντες σε σκλαβοπάζαρα, βιασθέντες και βιασθείσες, αποσταλέντες σε
στρατόπεδα-κάτεργα θανάτου, κλπ) και σφαγιασθέντες αγρίως Ρωμηούς/Έλληνες, από
τους Γερμανο-Νεο
(μη) τούρκους προγόνους σας,
.Να αποκαταστήσουν την
ιστορικήν δικαιοσύνην, την αληθινή ειρήνη και την διεθνή νομιμότητα.
.Να αποδώσουν στους
νόμιμους ιδιοκτήτες, τους Ρωμηούς/ Έλληνες, την
πανάρχαια ιερή γη τους (Ρουμ-ιλί), την περιοχή που καταπατούσαν επί αιώνες οι Οθωμανοί
και τους δύο τελευταίους αιώνες, από το
1908 μέχρι σήμερα, μολύνουν οι αιμοδιψείς
Νεό (μη) τουρκοι και γενίτσαροι,
προδότες της πίστης και της φυλής τους, και οι σημερινοί, πνευματικοί ή βιολογικοί απόγονοί τους.
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ
1 Όπως υποσ. 1, του 1ου μέρους.
-Άρθρο δημοσιευθέν στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ
, «Τεύχος 209».
2 geliyorlar: Third person plural present continuous of gelmek (gelmek==έρχομαι,
πηγαίνω, καταλήγω στον προορισμό μου, (αργκό)
εκσπερματώνω).
3 Σκιπετάροι (οἱ οἰονεῖ ὁπλοφοροῦντες
ὀρεσίβιοι). Βλέπε και Εγκυκλ. Ελευθερουδάκη, λ. Αλβανία, σ. 706.
Πιθανότερες εκδοχές ετυμολογικής
ερμηνείας της λ. Σκιπετάρος:
-Schioppo
ή Schioppetia (Λατιν): Τυφέκιο.. Schioppetar
= οπλοφόρος.
-Σκήπτρον
= ράβδος, βακτηρία (χρησιμοποιούμενη και ως ρόπαλο και Skapt=δόρυ)
(οι ζώντες ή
ανερχόμενοι στα όρη συνήθως χρησιμοποιούν
βακτηρία)– Σκηπτός =
κεραυνός, εν- σκήπτω=εξακοντίζω,
ορμώ επάνω (όπως λ.χ. οι ληστές ή οι αετοί από
ψηλά (Στα αλβανικά ο αετός λέγεται
σκίπ-όνι).
-Ορεινός
(Κ. Αμάντου, οι Βόρειοι γείτονες της Ελλάδος, Αθήναι, 1923).
4 Είναι πασίγνωστο σήμερα ότι, οι Αρμένιοι δεν απομακρύνθηκαν μόνον
από συνοριακές περιοχές της Ανατολίας που απειλούνταν από τους Ρώσους, αλλά και
από άλλες της ενδοχώρας. Το ίδιο ισχύει πολύ περισσότερο για τους Έλληνες του
Πόντου και των Μικρασιατικών παραλίων.
Επομένως,
ακόμα κι αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι ο/η ιστορικός, μας μιλά για
«απομακρύνσεις» και «συνωστισμούς» και όχι για προσχεδιασμένη εξόντωση (για
γενοκτονία βεβαίως ούτε λόγος!), η αιτία των τραγικών αυτών γεγονότων, δεν
πρέπει να αναζητηθεί στην αμυντική ανάγκη των Νεοτούρκων, να εκκενώσουν από
ύποπτα στοιχεία τις απειλούμενες περιοχές της αυτοκρατορίας, αλλά στην ειλημμένη απόφασή τους, με
προτροπή των Φραγκογερμανών, να ξερριζώσουν και εκτουρκίσουν βιαίως, τον
μείζονα, πάλαι ποτέ, οθωμανικόν χώρον.
5 Η Τεράστια κοινωνική σημασία των
Βλακών εν των συγχρόνω Βίω, Ευάγγελος Λεμπέσης.
6 Γενικά
ο όρος εθνική αναξιότης (ή «εθνική αναξιότητα») αφορά στην συμπεριφορά
πολίτη μιας χώρας που στρέφεται ενάντια της πατρίδας του, της εθνικής
αξιοπρέπειας ή θίγει καθ’ οιονδήποτε
τρόπο αυτή. Ειδικότερα όμως αυτός ο όρος για τα ελληνικά δεδομένα,
απετέλεσε «ιδιότυπο αδίκημα» που προσδιορίστηκε με Συντακτική Πράξη του 1945 με την οποία επιβάλλονταν ποινικές κυρώσεις στους
συνεργασθέντες με τον εχθρό.
Αμέσως μετά την απελευθέρωση
της Ελλάδος το 1944, η Ελληνική ελεύθερη πλέον Πολιτεία μεταξύ των πολλαπλών και ποικίλλων
προβλημάτων που αντιμετώπισε τότε, ήταν και το ζήτημα του κολασμού όλων εκείνων
των ανάξιων Ελλήνων που κατά την διάρκεια της κατοχής της Ελλάδος από τους
Ιταλούς Γερμανούς και Βουλγάρους, είτε ετέθησαν στις υπηρεσίες των κατακτητών
γενόμενοι όργανά τους, διευκολύνοντας έτσι τους κατακτητές στο ολέθριο κατά της
Χώρας έργο τους, είτε ακόμη χειρότερα με τις ενέργειές τους και την συμπεριφορά
τους, έθιξαν την εθνική αξιοπρέπεια, καθιστάμενοι ανάξιοι της ελληνικής
πατρίδος.
Έτσι
διαμορφώθηκε το ιδιότυπο αδίκημα της εθνικής
αναξιότητας προκειμένου να δοθεί στις επερχόμενες γενεές το
παράδειγμα ότι δεν μπορεί κανείς να μένει ατιμώρητος, όταν προσφέρει τις
υπηρεσίες του στον εχθρό της Πατρίδας του, αλλά και ακόμη περισσότερο προς
φρονηματισμό και υπόδειξη του εθνικού τους καθήκοντος σε στιγμές δοκιμασίας.
Επί
τούτου, η πρώτη ενέργεια της ελεύθερης επί ελληνικού εδάφους κυβερνητικής εξουσίας
ήταν η ψήφιση της με αριθμό 1, Συντακτικής Πράξεως της 6ης Νοεμβρίου 1944, με την οποία επιβάλλονταν ποινικές κυρώσεις στους
συνεργασθέντες με τον εχθρό. Επειδή όμως αυτή η Πράξη ήταν πολύ γενικόλογη με
κίνδυνο δημιουργίας σχετικού χάους αντικαταστάθηκε δύο μήνες αργότερα με την 6η
Συντακτική Πράξη του Ιανουαρίου 1945
μετά την οποία όμως
εκδόθηκε ο Α.Ν. 5333/1945 με τον οποίο τροποποιήθηκε συμπληρώθηκε και
κωδικοποιήθηκε η παραπάνω πράξη, όπως και αυτή τελικά τροποποιήθηκε με την με
αρθμ. 12 του 1945 Συνταγματική Πράξη και των νόμων 217, 271, 295 και 332 του
1945 με τους οποίους και προσδιορίζονταν επακριβώς τα στοιχεία εκείνα τα οποία
και συγκροτούσαν την υπόσταση των εγκλημάτων συνεργασίας με τον εχθρό και της εθνικής
αναξιότητας καθώς και τον τρόπο κολασμού αλλά και την έκταση των
ποινών.
7 Στα Δωδεκάνησα, με την Ιταλο-Τουρκική Συμφωνία
της Αγκύρας από 4.1.1932 και το συνακόλουθο Πρωτόκολλο (Procès Verbal) από
28.12.1932, που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της κύριας Συμφωνίας της 4.1.1932. Η
Ελλάδα, ως διάδοχο κράτος της Ιταλίας από το 1947, με την Συνθήκη Ειρήνης των
Παρισίων, απέκτησε κυριαρχία στα Δωδεκάνησα, χωρίς οιαδήποτε αλλαγή των
θαλασσίων ορίων που καθορίσθηκαν με την ιταλο-τουρκική Συμφωνία και το
Πρωτόκολλο του 1932.
8 Ο
Μωάμεθ είχε γεννηθεί, μεγαλώσει και ανατραφεί, σε ένα περιβάλλον όπου
κυριαρχούσε το ελληνικό πνεύμα μαζί με ένα ιδιαίτερο μυστικιστικό ισλαμισμό,
καθαρά ανορθόδοξο, παράλληλα με τις ορθόδοξες μυστηριακές καταβολές της Μικράς
Ασίας. Λέγεται ότι λάτρευε την ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μελετούσε ότι
είχε σχέση με τον μεγάλη στρατηλάτη. Οι σύμβουλοι που τον περιστοίχιζαν, από
την πρώτη περίοδο της ανόδου του στην εξουσία της νέας αυτοκρατορίας, ήταν οι
περισσότεροι Έλληνες, ή εξισλαμισμένοι Έλληνες.
Ο σύγχρονος του ιστορικός, ο Κατακουζηνός Θεόδωρος Σπαντουνής,
αυτόπτης μάρτυρας, αναφέρει ότι στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Μωάμεθ είχε
εγκαταστήσει στα προσωπικά του διαμερίσματα ένα ολόκληρο χριστιανικό
εικονοστάσι με κανδήλια και κεριά. Παράλληλα είχε παραγγείλει στον Ιταλό
ζωγράφο Τζεντίλε Μπελίνι, να κάνει το πορτρέτο του, κάτι όπου ήταν τελείως
αντίθετο στις ισλαμικές πεποιθήσεις περί απαγόρευσης απεικονίσεως προσώπων και
παράλληλα και το πιο εντυπωσιακό, να κάνει και το πορτρέτο της Παναγιάς με τον Χριστό
στην αγκαλιά της . Σε όλα αυτά κατά τον Κατακουζηνό, συνέβαλε ότι την παιδική
του ηλικία ο Μωάμεθ την πέρασε απομονωμένος με την μητέρα του στην Μαγνησία,
ανατρεφόμενος αποκλειστικά με χριστιανικό ορθόδοξο τρόπο. Είναι γνωστό πως η
μητέρα του Μωάμεθ είχε παντρευτεί τον σουλτάνο Μουράτ και εκείνη την εποχή μια
γυναίκα που παντρεύονταν αλλόθρησκο διατηρούσε την θρησκεία της.
Την ίδια
περίοδο ένα άλλος βυζαντινός λόγιος, ο γνωστός φιλόσοφος, Γεώργιος ο
Τραπεζούντιος, που είχε επηρεαστεί από αυτή την στάση του Μωάμεθ, είχε πάρει το
θάρρος και του έστειλε κάποιες επιστολές τονίζοντας πως δεν υπάρχουν σημαντικές
διάφορες μεταξύ του Ισλάμ και της Ορθοδοξίας, ενώ προέτρεπε τον Μωάμεθ να
ενοποιήσει τις δυο θρησκείες και να γίνει ο κήρυκας της κοινής θρησκείας.
Ο Τραπεζούντιος ήξερε ότι
απευθύνονταν σε ένα Αλεβίτη κρυπτοχριστιανό και όχι σε ένα στερεότυπο Σουνίτη
Μουσουλμάνο, γι’ αυτό και έγραψε αυτές τις επιστολές .
Πιο
ενδιαφέρουσα είναι η άποψη για τον Μωάμεθ τον πορθητή, του Βρετανού μελετητή
της οθωμανικής αυτοκρατορίας, Lord Kinros, όπως αναγράφεται στο έργο του
«Οθωμανική Αυτοκρατορία». Αναφέρει λοιπόν ο έγκυρος Βρετανός ιστορικός τα εξής
: «Ο Αυτοκράτορας έδειχνε να έχει αρκετά καλές διαθέσεις έναντι των Ελλήνων της
Πόλης οι οποίοι αντιπροσώπευαν την μεγαλύτερη, πλουσιότερη και πιο
καλλιεργημένη μη μουσουλμανική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης. Μπορεί ακόμα να
είχε και ελληνικό αίμα στις φλέβες του από την Χριστιανή μητέρα του. Έδειχνε
ιδιαίτερη εκτίμηση για την μητριά του, κατά το ήμισυ Σέρβα και το άλλο ήμισυ
Ελληνίδα, χήρα του Μουράτ, την αρχόντισσα Μάρα, (η οποία σημειωτέον είχε
θεωρηθεί μετά τον θάνατο του συζύγου της σαν πιθανή νύφη για τον αυτοκράτορα
Κωνσταντίνο)».
Αλλά το πιο
ενδιαφέρον είναι ο τάφος του Μωάμεθ του Πορθητή που σύμφωνα με τις μαρτυρίες
των ίδιων των Τούρκων βρίσκεται όχι στον ομώνυμο τουρμπέ που είναι έξω από το
Φατίχ Τζαμί που κτίστηκε από τον ίδιο, αλλά στα θεμέλια του βυζαντινού ναού των
Αγίων Αποστόλων και στις υπόγειες στοές όπου κρύβεται και το μεγάλο μυστικό
του. Ο πρώτος που μίλησε αποκαλυπτικά για το θέμα αυτό το ήταν ένας μεγάλος
Τούρκος πολιτικός και ποιητής, Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί και το γεγονός αυτό
αναφέρει ο Τούρκος συγγραφέας, Ρεσάτ Εκρέμ Κότσού στο βιβλίο του, «Οθωμανοί
ηγεμόνες»,. Η απαγορευμένη αυτή μαρτυρία είναι άκρως αποκαλυπτική για την
πραγματική θρησκευτική ταυτότητα του μεγάλου Φατίχ των Οθωμανών, του Μωάμεθ του
Πορθητή.
Γράφει
λοιπόν το βιβλίο : «Την εποχή του Αμπντούλ Χαμίτ του Β!, στις αρχές του
εικοστού αιώνα, είχε σπάσει ένας μεγάλος αγωγός νερού στη συνοικία του μεγάλου
τεμένους του Προθητού, το Φατίχ. Το Φατίχ είχε οικοδομηθεί μεταξύ των ετών 1463
και 1470, πάνω στα ερείπια της κατεδαφισμένη από τους Οθωμανούς εκκλησίας των
Αγίων Αποστόλων, κάτω από την οποία βρίσκονται θαμμένοι πολλοί βυζαντινοί
βασιλείς. Στην εκκλησία αυτή ο Γεννάδιος είχε εγκαταστήσει το Πατριαρχείο
κατόπιν άδειας του Μωάμεθ μετά την άλωση. Το 1454 ο Πατριάρχης εγκατέλειψε
οικειοθελώς την εκκλησία, επειδή μέσα σε αυτή είχε βρεθεί το πτώμα ενός Τούρκου
και φοβήθηκε μήπως κατηγορηθούν οι Έλληνες για το έγκλημα. Την κατασκευή του
τζαμιού είχε αναλάβει ο Έλληνας αρχιτέκτονας, Χριστόδουλος, που φρόντισε όμως
να διατηρήσει τα θεμέλια της κατεδαφισμένης εκκλησίας.
Κατά την
επισκευή όμως του χαλασμένου αγωγού, ο Αμπντούλ Χαμίτ έδωσε εντολή να ανοιχτεί
ο τάφος του Μωάμεθ για να διαπιστωθούν τυχόν ζημιές και να επισκευαστούν. Ο
τάφος λοιπόν ανοίχτηκε και σε βάθος τριών μέτρων βρέθηκε μια σιδερένια
καταπακτή από όπου μια πέτρινη σκάλα οδηγούσε στην υπόγεια αίθουσα της
βυζαντινής εκκλησίας. Εκεί βρέθηκε ο
μαρμάρινος τάφος που βρίσκονταν το ταριχευμένο πτώμα του Μωάμεθ, ολόιδιο με το
πορτρέτο που είχε φιλοτεχνήσει ο Ιταλός ζωγράφος Μπελίνι, πέντε μήνες πριν από
τον θάνατο του Πορθητή. Το γεγονός αυτό και μόνο για πολλούς αποτελεί τη
μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο Μωάμεθ θέλησε να ταφεί σαν χριστιανός και βυζαντινός
βασιλιάς, εν μέσω των άλλων βυζαντινών αυτοκρατόρων».
Σήμερα η
Τουρκική κυβέρνηση ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ σε οποιονδήποτε, αρχαιολόγο, επιστήμονα, κλπ όχι
μόνον να ανοίξει αλλά να πλησιάσει τον τάφον του Μωάμεθ. Γιατί;;;
Χαρακτηριστικό
όμως είναι ότι στις 19 Δεκεμβρίου 1996, το εβδομαδιαίο περιοδικό, μεγάλης
κυκλοφορίας, στην Τουρκία, «Ακτουέλ», του συγκροτήματος της γνωστής εφημερίδας,
«Σαμπάχ», είχε κυκλοφορήσει με τον εξής εντυπωσιακό τίτλο: «Ο Πορθητής ήταν
Χριστιανός;» και από κάτω είχε τον υπότιτλο: «Οι ιστορικοί δεν μπόρεσαν μέχρι
σήμερα να λύσουν αυτό το μυστήριο, 540 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου
Φατίχ».
nikosxeiladakis.gr/ποιο-ηταν-το-μυστικο-του-πορθητη-που/ 29 Μαΐ 2017
https://www.diadrastika.com/2012/12/blog-post_9775-2.html,14 Δεκ 2012
"Είχε κατασκευάσει δέκα χρόνια πριν (1913) την Αλβανία, χωρίς να υπάρχει ιστορικώς καταγεγραμμένη Αλβανική φυλή ή Αλβανική εθνότης, κάτι που αποδέχονται ακόμη και σήμερον οι ίδιοι οι πολίτες της, οι οποίοι καίτοι χαρακτηρίζονται διεθνώς ως «Αλβανοί», οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται «Σκιπετάροι» (οπλοφόροι, ληστές των ορέων),3 αποκαλούν την χώρα τους «Σκιπερία», και όλα τα επίσημα έγγραφά τους, ακόμη και τα διαβατήριά τους, αναφέρονται σε πολίτες Σκιπετάρους και σε χώρα Σκιπερία και όχι Αλβανούς και Αλβανία αντιστοίχως."
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαφέστατα υπήρξε και υπάρχει αλβανικό έθνος. Ξέρεις τί είναι το εξωνύμιο και το ενδονύμιο; Το ότι μία χ'ωρα αποκαλείται με περισσότερα από ένα ονόματα, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Και η Ελλάδα στα αγγλικά λέγεται Greece, Griechenland, Greqi κ.α. Και; Σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν υπάρχει;
"Κατεσκεύσασε το Κόσσοβο (2008) των ανύπαρκτων ιστορικώς, γλωσσολογικώς και εθνολογικώς Κοσσοβάρων, στην εδαφική θέση του υπαρκτού ιστορικώς λίκνου των Σέρβων, «Κόσσοβο-Μετόχια»."
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ όρος "Κοσοβάρος" είναι τοπικός/γεωγραφικός, όχι εθνικός. Οι Κοσοβάροι είναι κατά 90% Αλβανοί (ακολουθούν Σέρβοι, Τούρκοι, Ρομά).
Το 1915-1916 προκειμένου να αλλάξει η πληθυσμιακή σύνθεση του Κοσόβου, έγινε ευρείας κλίμακας εποικισμός από τη Σερβία. Το Βασίλειο (τότε) των Σέρβων, των Κροατών και των Σλοβένων, αναγνώριζε μόνο τρεις εθνότητες, αυτές των Σέρβων, των Κροατών και των Σλοβένων, ενώ θεωρούσαν τους Αλβανούς ως μειονότητα. Πολλοί Αλβανοί και Σλαβόφωνοι μουσουλμάνοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, λόγω των μεταρρυθμίσεων των Σέρβων στο κτηματολόγιο, οι οποίες μεταρρυθμίσεις έπληξαν κυρίως τον αλβανικό πληθυσμό. Μάλιστα το 1935 και 1938 έγιναν δύο συμφωνίες από το Σερβικό βασίλειο, ώστε να μεταναστεύσουν 240.000 περίπου Αλβανοί στην Τουρκία αλλά τελικά αυτό δεν συνέβη λόγω που ξέσπασε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Οι Σέρβοι έκαναν γενοκτονία στο Κόσοβο το 1913 αλλά και σε άλλες περιοχές όπως στο Βράνιε, στο Λεσκόβατς, στο Νόβι Παζάρ (Τρέγκου ι Ρι) και αλλού. Ας δούμε τι λέει ο υποστράτηγος Δ. Ζαγκλής:
«Οι προσαρτησθέντες εις την Σερβίαν Αλβανοί το 1913 ανήρχοντο εις 500.000 της περιοχής Ράσκας, δηλαδή της Πριστίνης-Πρισρένης-Ουροσέβατς-Κοσσυφοπεδίου. Υπήρχον και οι εις τα βορειοδυτικά της Μακεδονίας (Καλκανδελέν/Τέτοβο κ.λπ.) οικούντες Αλβανοί υπερβαίνοντες τας 100.000. Το θέμα όπως βλέπετε είναι απλούν. Δι' ενός στατιστικού πίνακος οι Τούρκοι της Γιουγκοσλαβίας μετεβλήθησαν από της μιας στιγμής εις την άλλην εις Σέρβους. Οι 700.000 Αλβανοί τότε γίνονται 441.740, αλλά πλην τούτου υπάρχει η μάχαιρα, η λόγχη, το πολυβόλον και η φωτιά.
Και αν θέλετε παράδειγμα, ιδού τούτο: Ο Σέρβος σοσιαλιστής βουλευτής Kaskerovitch γράφει τον Σεπτέμβριον του 1913, μετά την κατάπνιξιν εις το αίμα της επαναστάσεως των προσαρτησθέντων εις την Σερβίαν Αλβανών: 'Ο Σερβικός στρατός κατόπιν διαταγής της διοικήσεώς του, κατέκαυσε 35 Αλβανικά χωριά χωρίς να επιτρέψει εις τους κατοίκους αυτών να τα εγκαταλείψουν (ήτοι τους έκαυσαν ζωντανούς). Δεν θέλω να ομιλήσω διά τας γενομένας θηριωδίας κατά τας παλαιοτέρας συγκρούσεις μετά των Αλβανών. Ο Σερβικός στρατός κατ' εντολήν της διοικήσεώς του κατέσφαξε 120.000 Αλβανούς'.
Άλλος Σέρβος στρατιωτικός και ανταποκριτής της εφημερίδος 'Radnitchke Novice' περιγράφει ως εξής τας εντυπώσεις του από την καταστολήν της επαναστάσεως εις το φύλλον της 9/22 Οκτωβρίου 1913:
'Δεν έχω τον καιρόν να σου γράψω δια μακρών. Αλλά μπορώ να σου πω ότι συμβαίνουν εδώ πράγματα φρικιαστικά. Είμαι τρομοκρατημένος και διερωτώμαι ακαταπάυστως πώς οι άνθρωποι μπορεί να είναι τόσο βάρβαροι διά να διαπράττουν τοιαύτας σκληρότητας. Είναι τρομερόν. Δεν τολμώ - εξ άλλου μου λείπει ο καιρός - να σου μιλήσω περισσότερον, αλλά μπορώ να είπω ότι οι Λούμια (αλβανική περιοχή κατά μήκος του ομώνυμου ποταμού) δεν υπάρχει πλέον. Το παν δεν είναι παρά πτώματα, στάχτη και κονιορτός. Υπάρχουν χωριά 50, 100, 200 οικιών που δεν υπάρχει πλέον ούτε ένας άνθρωπος, αλλά κυριολεκτικώς ούτε ένας. Τους συγκεντρώνουν κατά ομάδας από 40 έως 50 και κατόπιν τους τρυπούμε με τας λόγχας μας μέχρι του τελευταίου. Παντού κλέπτουν. Οι αξιωματικοί υποχρεώνουν τους στρατιώτας να μεταβαίνουν εις την Πρισρένην προς πώλησιν των κλοπιμαίων'.
Η εφημερίς συνοδεύει την επιστολήν με την ακόλουθον σημείωσιν: 'Ο φίλος μας διηγείται πράγματα ακόμη φρικιαστικώτερα. Αλλά είναι τα΄σον τρομερά και τόσον σπαρακτικά, που προτιμούμεν να μη τα δημοσιεύσωμεν'.
Το 1920 εξ αφορμής νέας επαναστάσως των Αλβανών εις την περιφέρειαν Δίβρης, οι Σέρβοι κατέστρεψαν άλλα 30 Αλβανικά χωριά.». (Δ. Ζάγκλης, «Η Μακεδονία του Αιγαίου και οι Γιουγκοσλάβοι», 1975)
Δείτε εδώ τί έκαναν οι Σέρβοι στο Κόσοβο, στην πόλη Γιακόβα (ή Ντακόβιτσα) το 1999. Κατέστρεψαν πάνω από 9,500 σπίτια και σκότωσαν εκατοντάδες γυναίκες και παιδιά. https://www.youtube.com/watch?v=T-HSrgm1Nmo και https://www.youtube.com/watch?v=7QnoEeTO8Rw . Τα ίδια έκαναν στην πόλη Πέγια (γνωστή στα ελληνικά ως Ιπέκιο) https://www.youtube.com/watch?v=pTWpOP29A_0. Στην Βέλικα Κρούσα (Κρούσα ε Μάδε) οι Σέρβοι σκότωσαν όλους τους άντρες της περιοχής και σήμερα οι γυναίκες και τα ορφανά ζουν από βοήθειες κ.α.
ΔιαγραφήΤα ίδια έκαναν οι Σέρβοι και στους μουσουλμάνους της Βοσνίας. Μόνο στη Σρεμπρένιτσα σκότωσαν 8.000 ανθρώπους, ανέμεσα τους γυναίκες και παιδιά κ.α.
«Οι Αλβανοί ήταν οι τελευταίοι από τους λαούς των Βαλκανίων που υποτάχτηκαν», όπως λέει και η Edith Durham. «Μετά τον θάνατο του (του Σκεντέρμπέη) από ισχυρό πυρετό (δηλητηρίαση) το 1467, έμειναν χωρίς ηγεσία και εξαναγκάστηκαν να αποδεχτούν την τουρκική κυριαρχία», συνεχίζει. «Το φυλετικό ένστικτο, αυτό το τυφλό ανεξήγητο ένστικτο της αυτοσυντήρησης, τους οδήγησε εναντίον των παλιών τους καταπιεστών και συμμάχησαν με τους Τούρκους στον επίπονο αγώνα τους να διώξουν τους Σέρβους. Οι Αλβανοί ξαναπήραν τις περιοχές από όπου οι πρόγονοι τους είχαν εκδιωχτεί και τις διατήρησαν μέχρι το 1913.»
ΔιαγραφήΟι Αλβανοί του Κοσόβου ήταν Χριστιανοί που ασπάστηκαν το Ισλάμ. Οι πρώτες εκκλησίες του Κοσόβου ήταν αλβανικές. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα γράμματα στις τοιχογραφίες είναι με ελληνικό και όχι κυριλλικό αλφάβητο, το οποίο χρησιμοποιούσαν κατά καιρούς οι Αλβανοί. Μάλιστα, πολλά γραπτά τους κείμενα πριν την υιοθέτηση του επίσημου λατινικού αλφαβήτου, ήταν γραμμένα με το ελληνικό αλφάβητο. Επιπλέον στις πρώτες εκκλησιες στο Κόσοβο οι άγιοι στις τοιχογραφίες ζωγραφίζονταν με το χαρακτηριστικό αλβανικό καπελάκι (π.χ. σε εκκλησίες στην πόλη Pejë και όχι μόνο).
Όπως μας πληροφορεί ο V. Berard στο έργο του «Μακεδονία και Ελληνισμός» (σελ. 274) οι Έλληνες Βουλευτές καλούσαν τους Σέρβους να μην έχουν εδαφικές βλέψεις στο Κόσοβο, επειδή η περιοχή αυτή «κατοικείται από Αλβανούς, αδελφούς και ομοπάτριους από τον Πελασγό, τον κοινό προπάτορα, συμμάχους αν όχι συμπατριώτες μας» όπως έλεγαν.
Πολύ σωστά είχε πει σε μία συνέντευξη πριν μερικά χρόνια κάποιος Αλβανός πολιτικός (δεν έχει σημασία ποιος): «Αν κάνετε μια ιστορική διαδρομή θα δείτε ότι το Κόσοβο ποτέ δεν ήταν συστατικό στοιχείο της Σερβίας. Ηταν συστατικό της Μεγάλης Σερβίας, επομένως ήταν υπό κατοχή. Η μάχη που δίνουν οι Σέρβοι για το λεγόμενο λίκνο του έθνους, δεν στηρίζεται στην ιστορία, αλλά σε μύθους. Αν αναφερθούμε σ' εκείνες τις εποχές, η Ελλάδα, το Κόσοβο, η Αλβανία είχαν μια σλάβικη ιστορία, αλλά ήταν ιστορία κατοχής η οποία διήρκησε για ένα διάστημα και μετά αποχώρησαν οι Σλάβοι. Αυτή είναι η αλήθεια. Το 1389 πολέμησαν στην πεδιάδα του Κοσόβου Σέρβοι, Αλβανοί, Ούγγροι, πολέμησαν από κοινού. Μέχρι το 1912 ήταν βιλαέτι της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Εδόθη στη Σερβία ως αμοιβή έναν αιώνα. Έναν αιώνα η Σερβία δεν έφτιαξε ουσιαστικές σχέσεις με το Κόσοβο αλλά αντιθέτως εγκαθίδρυσε αποικιακού χαρακτήρα καθεστώς. Οι Σέρβοι σε αυτόν τον αιώνα υιοθέτησαν εθνικιστική ιδεολογία όχι μόνο σε βάρος των Αλβανών αλλά και άλλων εθνοτήτων. Γνωρίζετε ότι οι Κροάτες ενώθηκαν εθελοντικά με τους Σέρβους και μετά από έναν αιώνα χώρισαν πάλι διότι οι Σέρβοι συμπεριφέρονταν σαν ηγεμόνες;»
Όσον αφορά τους Αλβανούς της ΠΓΔΜ, δεν είναι η πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας. Όμως δεν είναι ούτε 25,2% όπως αναφέρει η τελευταία απογραφή που διεξήχθη στη χώρα αυτή το 2002. Αν προσθέσουμε και τους χριστιανούς ορθόδοξους Αλβανούς που κατοικούν σε 17 οικισμούς στην περιοχή Reka e Epërme και τους οποίους το καθεστώς της ΠΓΔΜ δεν αναγνωρίζει ως μειονότητα και προσπαθεί να τους αφομοιώσει, αν προσθέσουμε και κάποιους Αρβανιτόβλαχους που κατέφυγαν τα παλαιότερα χρόνια από την Αλβανία στην ΠΓΔΜ (ένα ποσοστό των οποίων έχει αλβανική εθνική συνείδηση), και αυτοί ορθόδοξοι χριστιανοί τους οποίους δεν καταγράφει η ΠΓΔΜ, καθώς και τους λίγους Ρωμαιοκαθολικούς Αλβανούς της ΠΓΔΜ (τους οποίους και αυτούς δεν αναγνωρίζει ως Αλβανούς η ΠΓΔΜ αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις τους αναφέρει ως Κροάτες), τότε οι Αλβανοί είναι τουλάχιστον το 30-35% (και παραπάνω) του πληθυσμού της γειτονικής χώρας.
Διαγραφή