Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΜΕΡΟΣ 2ον

1.  Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΦΥΛΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΩΝ.

α. Η ΓΕΝΕΣΙΣ πρωταρχική πηγή για την προϊστορία και ιστορία.

Προκειμένου να μελετήσουμε τα κείμενα της Αγίας Γραφής, πρέπει να λαμβάνομεν στα  χέρια μας το ιερόν Βιβλίον με σεβασμόν, φόβον Θεού και πίστη, καθ’ όσον πρόκειται περί Αξιόπιστου, Θεόπνευστου και Αυθεντικού κειμένου.

Η Αγία Γραφή είναι το ιερώτερον Βιβλίον, το Βιβλίον των Βιβλίων, παρ’ όλα τα ανθρώπινα αντιγραφικά και ερμηνευτικά λάθη (αφορά κυρίως στην Παλαιά Διαθήκη), που πιθανώς να υπάρχουν, διότι κατά την γενομένη μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο΄) από Ελληνίζοντες Εβραίους, εκ της Εβραϊκής στην ομιλουμένην τότε Ελληνικήν, την ονομαζομένην «κοινήν», λέξεις, όροι και φράσεις μετεφράσθησαν και απεδόθησαν με ανθρωποπαθείς λέξεις, όρους και εκφράσεις, διάστικτους από αναπόφευκτους Εβραϊσμούς.

Πολυάριθμες είναι οι προτροπές των Πατέρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας και εκκλησιαστικών συγγραφέων, προς μελέτην της Αγίας Γραφής και παραστατικώς επισημαίνονται οι κίνδυνοι από την άγνοιαν αυτής. Ούτως ο ιερός Χρυσόστομος γράφει: «Μέγας κρημνός και βάραθρον βαθύ η των Γραφών άγνοια. Μεγάλη προδοσία Σωτηρίας το μηδέν των θείων ειδέναι νόμων…Ο των θείων υπερορών λογίων ου λέγεται φερωνύμως άνθρωπος…».

Από κριτικής σκοπιάς μελετωμένη η Αγία Γραφή (ΣΣ: Κυρίως η ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟΣ), αποτελεί πρωταρχικήν πηγήν δια την αρχαίαν ιστορίαν, η δε Παλαιά Διαθήκη (Π.Δ.) είναι το αρχαιότερον πάντων των αρχαίων υπομνημάτων, και ου μόνον τούτο αλλ’ είναι, αυτό καθ’ εαυτό, το αρχαιότατον βιβλίον ή γραπτόν υπόμνημα εν τω κόσμω.

«Εξ αυτής ακόμη της απωτάτης αρχαιότητος, αυτή ήτο κατά πολλούς συνεχείς αιώνας, το μόνον της Ιστορίας αυτών υπόμνημα. Συνεπώς, οι πρωτοστάται της Ελληνικής παιδείας, αρχαίοι ημών πρόγονοι, δεν ήσαν πάντη αγνώτες του Μωσαϊσμού και των αρχετύπων της Ιουδαϊκής φιλολογίας μνημείων, η δ’ εν τη Παλαιά Διαθήκη προπαιδευτική του Θεού ενέργεια επεκτείνεται επί πάντα τα Έθνη, τουθ’ όπερ υπεμφαίνει άλλως και η Γραφή». (Δογματική της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Χρήστου Ανδρούτσου, Έκδ. 2α, 1956, σ. 166-167).

β. Η ένοια του Έθνους και η δημιουργία των Φυλών και Εθνών.  

Έθνος ονομάζεται ένα ιστορικώς διαμορφωμένο σύνολο ανθρώπων που μοιράζονται κοινά γνωρίσματα, διακρίνοντα το σύνολο αυτό, σε παγκόσμια κλίμακα. Τα κυριώτερα από τα πρωτογενή (αρχικά) κοινά γνωρίσματα ενός έθνους είναι η φυλή, η γλώσσα, το θρήσκευμα, η κοινή ιστορία και παραδόσεις, ο πολιτισμός και η γεωγραφική καταγωγή.

Ο όρος Έθνος απαντάται για πρώτη φορά,  σε χωρία του αρχαιότερου βιβλίου της Παγκόσμιας γραμματείας, την Παλαιά Διαθήκη (Π.Δ.), όπου καταγράφεται, η δημιουργία των ιστορικώς υπαρκτών Εθνών και των φυλών που αντιπροσωπεύουν, όπως δημιουργήθηκαν από τον Θεόν-Δημιουργόν, με την έννοιαν, κυρίως, ενός ευρυτέρου συνόλου ανθρώπων που ανήκουν στην ιδίαν φυλή ή συγγενείς φυλετικές ομάδες.

«Αύται δε αι γενέσεις των υιών Νώε Σημ, Χαμ, Ιάφεθ, και εγεννήθησαν αυτοίς υιοί μετά τον κατακλυσμόν. Υιοί Ιάφεθ, Γαμέρ και Μαγώγ…..και υιοί Ιωΰαν, Ελισά και Θαρσείς, Κίτιοι, Ρόδιοι. Εκ τούτων (ΣΣ: Υιών Ιάφεθ) αφωρίσθησαν νήσοι των εθνών εν τη γη αυτών, έκαστος κατά γλώσσαν εν ταις φυλαίς αυτών και εν τοις έθνεσιν αυτών…»1.

«Ούτοι υιοί Χαμ, εν ταις φυλαίς αυτών, κατά γλώσσας αυτών, εν ταις χώραις αυτών και εν τοις έθνεσιν αυτών»2.

«Ούτοι υιοί Σήμ, εν ταις φυλαίς αυτών, κατά γλώσσας αυτών, εν ταις χώραις αυτών και εν τοις έθνεσιν αυτών»3.

«Αύται αι φυλαί υιών Νώε κατά γενέσεις αυτών, κατά έθνη αυτών…από τούτων διεσπάρησαν νήσοι των εθνών επί της γης μετά τον κατακλυσμόν»4.

«…και ου κληθήσεται επί το όνομά σου Άβραμ, αλλ’ έσται το όνομά σου Αβραάμ, ότι πατέρα πολλών εθνών τέθεικά σε…»5.

«…και τον υιόν δε της παιδίσκης ταύτης εις έθνος μέγα ποιήσω αυτόν, ότι σπέρμα σον εστίν…εις γάρ έθνος μέγα ποιήσω αυτό…»6.(ΣΣ: Το τέκνο της Άγαρ και του Αβραάμ, τον Ισμαήλ).

«ότε διεμέριζεν ο Ύψιστος έθνη ως διέσπειρε υιούς Αδάμ, έστησε όρια εθνών κατά αριθμόν αγγέλων Θεού…»7.

«Είπε δε αυτώ (Ιακώβ) ο Θεός. Εγώ ο θεός σου. Αυξάνου και πληθύνου. Έθνη και συναγωγαί εθνών έσονται εκ σού…»8.

Στην Π.Δ. σαφώς αναφέρεται ότι ο Κάϊν δημιούργησε την δική του φυλετική γραμμή:

Όταν ο Κάϊν προέβη στην αδελφοκτονία «εξήλθε από προσώπου του Θεού και ώκησε εν γη Ναΐδ κατέναντι της Εδέμ» (ΓΕΝΕΣΗ: 4/16), κι’ εκεί «εγνώρισε την γυναίκα αυτού, και συλλαβούσα έτεκε τον Ενώχ» (ΓΕΝΕΣΗ: 4/17).

Κάϊν-Ενώχ-Γαϊδάδ-Μαλλελεήλ-Μαθουσάλα-Λάμεχ…9

Αρχικά συμπεράσματα

1ον/. Στην Παλαιά Διαθήκη, καταγράφονται για πρώτη φορά, τόσον η δημιουργία όσον και οι γενάρχες των ανθρώπινων φυλών.

2ον/. Τα Έθνη  υπήρχαν προϊστορικώς, όπως καθορίστηκαν από τον Δημιουργόν της Κτίσεως, αλλά με την στενήν γεωγραφική σημασία της πατρίδος και των μελών της ίδιας φυλής ή των συγγενών φυλετικών ομάδων που μιλούσαν την ίδια γλώσσα και κατοικούσαν σε κοινό γεωγραφικό χώρο (πατρίδα).

3ον/. Ερευνητέον, μετά από μελέτη της Αγίας Γραφής, ποια είναι τα έθνη τα αναφερόμενα σ’ αυτήν και ποία τα όρια εκάστου (εάν και εφ’ όσον είναι δυνατόν), μετά την διασποράν των υιών Αδάμ.

Επιβαλλόμενα και απορρέοντα Ερωτήματα

1ον/. Ποίαν ή ποίες φυλές εκπροσωπεί ο Νώε δια των υιών του; Ποία η σχέση του Νώε με τον Αδάμ;

2ον/. Πως δημιουργήθηκαν και σε ποια/ποιες φυλή/φυλές ανήκαν οι «άνθρωποι», τους οποίους  βρήκε ο Κάϊν μετά την εξορίαν του από τον Παράδεισο, ετεκνοποίησε, εδημιούργησε οικογένεια, πόλιν, και ξεχωριστή βιολογική γραμμή, όταν γνωρίζουμε (ή μάλλον όπως μας έχουν διδάξει εδώ και αιώνες), ότι οι μόνοι άνθρωποι που υπήρχαν τότε (μετά την δολοφονία του Άβελ), ήσαν οι γονείς του, Αδάμ και Εύα που έκτοτε ζούσαν μακράν του Κάϊν και ΟΥΔΕΜΙΑΝ επαφήν είχαν μαζί του;

3ον/. Τι απέγινεν ο Κάϊν και ποία η σχέση των απογόνων του με την φυλήν ή τις φυλές του Αδάμ, δεδομένου ότι Κάϊν και ΄Αβελ ήσαν αδελφοί εκ των ίδιων βιολογικών γονέων;

4ον/. Εάν η γενεαλογική γραμμή του Αδάμ εκπροσωπεί μίαν φυλήν συγκεκριμένου φυλετικού χρώματος (για παράδειγμα ΛΕΥΚΗ), πως  εδημιουργήθηκαν οι υπόλοιπες γνωστές σήμερα, φυλές;

5ον/. Η Φυλή των Ελλήνων έχει σχέση με την δημιουργίαν των φυλών, όπως περιγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη ή με τον γενεαλογικόν μύθον των Ελλήνων, όπως καταγράφεται σε βιβλία της Αρχαιοελληνικής Γραμματείας;

γ. Οι άνθρωποι και τα «Θηρία» της Παλαιάς Διαθήκης.10

1/. Το όνομα ΑΔΑΜ και η Αδαμική Γραμμή (Φυλή ΑΔΑΜ).

α/. Το όνομα «Αδάμ» που χρησιμοποιείται εμφανώς στην ΓΕΝΕΣΗ, σημαίνει γενικά τον καθ’ όλου άνθρωπον, ήτοι το πανάρχαιον/ προϊστορικόν, τότε γνωστόν ανθρώπινο γένος, ενώ τον επιμέρους άνθρωπο δηλώνει το «μπεν αδάμ», μεταφραζόμενο υπό των Ο΄ σχεδόν πάντοτε, δια του «υιός ανθρώπου». Μερικές όμως φορές και δια του «άνθρωπος» (ΗΣΑΪΑΣ: 56/2).

Η χρήση του όρου «αδάμ» στο πρωτότυπον Εβραϊκόν κείμενον, ειδικά στα 16 πρώτα κεφάλαια, απαντάται ΜΟΝΟΝ όπου γίνεται λόγος περί απογόνων της επιλεγμένης από τον Θεόν, Αδαμικής γραμμής/Φυλής ΑΔΑΜ. Μετά το 16ον κεφάλαιον της Γενέσεως, δεν υπάρχει ξανά η λέξη «αδάμ», έως το τέλος του βιβλίου.

β/. Οι παλαιοδιαθηκολόγοι μεταφράζουν:

-Το «αδάμ» στην μεν 1η ανθρωπολογική διήγηση του 1ου κεφαλαίου της Γενέσεως, δια του «άνθρωπος»,

-Στην δε 2η διήγηση του 2ου κεφαλαίου, διά του «Αδάμ» και δια του «άνθρωπος». 11

Υπό το φως των δύο αυτών συμπληρωματικών ανθρωπολογικών διηγήσεων, το «αδάμ» χρησιμοποιείται εμφανώς, ως όρος που σημαίνει γενικά τον καθ' όλου άνθρωπον, ήτοι το ανθρώπινο γένος, ενώ τον επιμέρους άνθρωπον δηλώνει το «μπεν αδάμ», μεταφραζόμενο υπό των Ο΄ σχεδόν πάντοτε δια του «υιός ανθρώπου». Μερικές φορές, όμως, και δια του «άνθρωπος» (ΗΣΑΪΑΣ: 56/2).

γ/. Την ίδια περίπου έννοια προς το «αδάμ» έχει και το σπανιώτερα συναντώμενο «ενώς» (enowsh), το οποίο συναντάται κυρίως στα ποιητικά χωρία της Παλαιάς Διαθήκης, ποτέ όμως συνδεόμενο με το άρθρο (περιέργως στο Μασοριτικό κείμενο απαντά 42 φορές). Το «ενώς» αποδιδόμενο υπό των Ο΄, ως επί το πλείστον, δια του «άνθρωπος»,  φανερώνει μερικές φορές πολύ χαρακτηριστικά τον θνητό και γενικώς τον πεπερασμένο άνθρωπο. Κατ’ άλλους ερμηνευτές, αφορά σε «ανθρώπους» ή «ανθρώπινες» φυλές, που ΔΕΝ ανήκουν στην Αδαμική Γραμμή.

Άξια ιδιαιτέρας προσοχής είναι και η χρήσις του «ενώς» αφ' ενός, και του «Τετραγραμμάτου» αφ' ετέρου προς υπογράμμιση της υφισταμένης διαφοράς μεταξύ του υπερβατικού Θεού της Παλαιάς Διαθήκης και του πεπερασμένου ανθρώπου.

Π.χ. («…ανάστηθι Κύριε μη κραταιούσθω άνθρωπος…» ΨΑΛΜ: 9/20 εξ.), όπως άλλωστε συμβαίνει αυτό και προκειμένου περί του «αδάμ».

«και συ υιέ ανθρώπου (μπεν αδάμ)…τάδε λέγει Κύριος (Ιαχβέ)…» (ΙΕΖΕΚΙΗΛ: 28/ 2,9).

δ/. Στο ερώτημα τού Μωϋσή προς τον Θεόν για το όνομά Του (ΕΞΟΔΟΣ: 3/13), ο Θεός είπε πρώτα, σύμφωνα με το Εβραϊκό κείμενο, «   », που σημαίνει:

«Είμαι ο Ων, ο υπάρχων».  Έπειτα είπε:«Έτσι να πεις στους υιούς Ισραήλ: Ο ΩΝ ( ) με απέστειλε σ’ εσάς» (ΕΞΟΔΟΣ: 3/14). Και τελείωσε ως εξής:

«Έτσι να πεις στους υιούς Ισραήλ: Ο ΕΙΝΑΙ, [γράφεται: και προφέρεται: Ιαχβέ (Γιαχβέ)], ο Θεός τών πατέρων μας... με απέστειλε σ' εσάς. Αυτό είναι το όνομά μου αιώνια, και αυτό το μνημόσυνό μου σε γενεές γενεών». (3/15).

ε/. Οι Ο΄, προς δήλωση του φθαρτού και θνητού, του ανθρώπου και γενικώτερα του πεπερασμένου της φύσεώς του, και μάλιστα της απείρου διαφοράς μεταξύ του ανθρώπου και του υπερβατικού και απολύτως πνευματικού Θεού της Παλαιάς Διαθήκης, επιλέγουν μόνο στην μετάφραση του βιβλίου του Ιώβ, τον αρχαιοπρεπή και προσφυή εν προκειμένω, όρον, «βροτός».

Έτσι επιμαρτυρείται στενή εννοιολογική συγγένεια των όρων «αδάμ» και «ενώς». Επιπλέον, την έννοια «άνθρωπος» στο Εβραϊκό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, υποδηλώνουν επίσης και οι όροι «ις» (iysh) και «γκεμπέρ» (geber). Αυτοί οι όροι, συνήθως αποδίδονται ως «άνθρωπος» υπό των Ο΄ παράλληλα, βεβαίως, προς την κυριολεκτική σημασία του κάθε όρου. Αμφότεροι δε οι όροι αυτοί, απαντούν πολλές φορές ως συνώνυμοι του «αδάμ».

Το «ις» τίθεται προς διάκριση όχι μόνο από τα ζώα, αλλά και από τον Θεόν (ΑΡΙΘΜΟΙ: 23/19, ΙΩΒ: 9/θ΄), ενώ καθόλου σπάνια είναι και η χρήση του «μπεν ις» σε μερικές περιπτώσεις, δηλώνοντας ίσως, τον ισχυρό άνθρωπο.

στ/. Τέλος, η λ. «ις» («άνδρας»), χρησιμοποιείται από τους Ο΄ και ως «άνθρωπος» [πρβλ. ΗΣΑΪΑΣ: 56/νς΄ 2 («ανήρ»)],, αδιακρίτως για τα μέλη της Αδαμικής γραμμής/φυλής Αδάμ, ή των άλλων φυλών.

Τα ίδια περίπου έχουν την εφαρμογή τους, προκειμένου περί του σπανιωτέρου όρου «γκεμπέρ», ο οποίος μερικές φορές χρησιμοποιείται και κατά αντιδιαστολή του πεπερασμένου ανθρώπου, από τον υπερβατικόν Θεόν της Παλαιάς Διαθήκης.

Αυτές τις ερμηνείες, σε γενικές γραμμές, έχουν δώσει οι μελετητές της Παλαιάς Διαθήκης, στους τεχνικούς όρους που υπάρχουν στο Εβραϊκό κείμενο και δηλώνουν την έννοια «άνθρωπος».

2/.  Η βιολογική σχέση του Αδάμ με τον Νώε

Η σχέση των δύο ανδρών, προκύπτει από το χωρίον της Καινής Διαθήκης που αναφέρεται στο γενεαλογικό δένδρο του Κυρίου Ιησού..

«Και αυτός ην ο Ιησούς ωσεί ετών τριάκοντα αρχόμενος, ων, ως ενομίζετο, υιός Ιωσήφ, του Ηλί, του Ματθάν, του Λευΐ, του Μελχί, του Ιωαννά, του Ιωσήφ, του Ματταθίου, του Αμώς, του Ναούμ,….του Ζοροβάβελ, του Σαλαθιήλ,……του Ιωνά, του Ελιακίμ, του Μελεά, του Μαϊνάν, του  Ματταθά,   του  Νάθαν,  του  Δαυΐδ,  του  Ιεσσαί,  του  Ωβήδ,  του Βοόζ, του Σαλμών,…….του Φαρές, του Ιούδα, του Ιακώβ, του Ισαάκ, του Αβραάμ, του Θάρα, ……του Ραγαύ, του Φάλεκ, του  Έβερ, του Σαλά, … του Σημ, του Νώε, του Λάμεχ, του Μαθουσάλα, του Ενώχ, του Ιάρεδ……του Ενώς, του Σηθ, του Αδάμ, του Θεού»(«Κατά Λουκάν», 3/23-38).

Συνεπώς, ο Νώε μετά των υιών του, ανήκουν στην Αδαμική γραμμή, όπως και ο Ιησούς προερχόμενος, κατά σάρκαν, από την Αειπάρθενον Θεοτόκον Μαρία, ανήκει και αυτός στην Αδαμική γραμμή..

3/. Ποίον το χρώμα των ανθρώπων της Αδαμικής Γραμμής;

α/. Το Χρώμα (Φυλή) του γενάρχου Αδάμ

Η  λέξη/το όνομα Αδάμ, στα αρχαία Εβραϊκά, σημαίνει:

Το ον στου οποίου το πρόσωπο φαίνεται το αίμα.12

Αυτός που φαίνεται ερυθρωπός.13

Ο Αδάμ ήταν πρωτόπλαστος, συνεπώς θεωρείται και ο προϊστορικός γενάρχης της φυλής που αντιπροσώπευε. Ποιά φυλή αντιπροσωπεύει ή σε ποια φυλή ανήκει, εκείνος του οποίου το πρόσωπο είναι ερυθρωπόν ή στο πρόσωπο του οποίου, φαίνεται το αίμα; Μόνον στην Λευκή Φυλή.

Προσοχή! Στους ερυθροδέρμους όλο το δέρμα και όχι μόνο το πρόσωπο/ η όψη τους, είναι ερυθρόν και όχι ερυθρωπόν, από της γεννήσεώς τους.

β/. Ο πρόγονος του Ιησού, ο  Δαυΐδ, που ανήκε στην Αδαμική Γραμμή, αλλά και ο Ιησούς, ήσαν ξανθοί (λευκοί) και ωραίοι εις την όψιν.

«…καὶ αὐτὸς (ΣΣ: Ο Δαυΐδ) πυῤῥάκης (ΣΣ: Πυρράκης=Πυρρός εις την όψιν, κοκκινωπός, ξανθός)  μετὰ κάλλους ὀφθαλμῶν καὶ ἀγαθὸς ὁράσει Κυρίῳ…» (Α΄ ΒΑΣΙΛ: 16/12).

«…καὶ εἶδον ὡς ὄψιν ἠλέκτρου ἀπὸ ὁράσεως ὀσφύος καὶ ἐπάνω, καὶ ἀπὸ ὁράσεως ὀσφύος καὶ ἕως κάτω εἶδον ὡς ὅρασιν πυρὸς καὶ τὸ φέγγος αὐτοῦ κύκλῳ.., ΙΕΖΕΚΙΗΛ: 1/27-28].

«…Ἀδελφιδός μου, (Ο Αγαπητός μου), λευκὸς καὶ πυῤῥός, (είναι λευκός και ερυθρωπός) ἐκλελοχισμένος ἀπὸ μυριάδων· (διακρινόμενος μεταξύ μυριάδων)…» (ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ:5/10).

«Ἐκαθαριώθησαν Ναζιραῖοι αὐτῆς ὑπὲρ χιόνα, ἔλαμψαν ὑπὲρ γάλα, ἐπυρώθησαν ὑπὲρ λίθους σαπφείρου τὸ ἀπόσπασμα αὐτῶν…» ((ΘΡΗΝΟΙ ΙΕΡΕΜΙΟΥ: 4/7).

«…τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ ὅρασις ἀστραπῆς, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡσεὶ λαμπάδες πυρός …» (Ο Ιησούς παρουσιάζεται ως όρασις» προ του Δανιήλ. ΔΑΝΙΗΛ: 10/6).

«..καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος φαίνει ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ. …» (ΑΠΟΚ: 1/16).

«..ἐγώ εἰμι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος Δαυΐδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνός…» (ΑΠΟΚ: 22/16).

«Παῦλος, δοῦλος Ἰησοῦ Χριστοῦ, κλητὸς ἀπόστολος, ἀφωρισμένος εἰς εὐαγγέλιον Θεοῦ ὃ προεπηγγείλατο διὰ τῶν προφητῶν αὐτοῦ ἐν γραφαῖς ἁγίαις περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, τοῦ γενομένου ἐκ σπέρματος Δαυΐδ κατὰ σάρκα…» (ΡΩΜΑΙΟΥΣ: 1/1-3). 

Ο Θεός, για να ξεκαθαρίσει την Αδαμική γραμμή από τον αποστάτη-αδελφοκτόνο Κάϊν, άλλαξε ακόμη και το σπέρμα των απογόνων του Αδάμ και της Εύας «…ἔζησε δὲ Ἀδὰμ τριάκοντα καὶ διακόσια ἔτη, καὶ ἐγέννησε κατὰ τὴν ἰδέαν αὐτοῦ καὶ κατὰ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σήθ…» (ΓΕΝΕΣΗ: 5/3).

4/.  Η Καϊνική γραμμή

α/. Η σχέση της Καϊνικής γραμμής με τα «θηρία» της Π.Δ.

1//. Όπως προείπαμε, όταν ο Κάϊν προέβη στην αδελφοκτονία «εξήλθε από προσώπου του Θεού και ώκησε εν γη Ναΐδ κατέναντι της Εδέμ» (ΓΕΝΕΣΗ: 4/16), κι εκεί «εγνώρισε την γυναίκα αυτού, και συλλαβούσα έτεκε τον Ενώχ» (ΓΕΝΕΣΗ: 4/17). Στην συνέχεια και έως τον στίχο 24, η Γένεση αναφέρει την γενεαλογία του Κάϊν («Καϊνική γραμμή»), δηλαδή τους απογόνους του ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ, όπως ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ αναφέρονται στην συνέχεια, οι απόγονοι του Αδάμ έως τον Νώε και τους υιούς του.`

Με άλλα λόγια,  ο αποστάτης Κάϊν - και κατ' επέκτασιν οι απόγονοί του – απεκόπη από τους φυσικούς γονείς του και δημιούργησε με «ανθρώπους» αγνώστου φυλής (μιας ή περισσοτέρων), διαφορετικής της Αδαμικής τοιαύτης, μια δική του γενεά, ζώντας μακρυά και χωριστά από τους βιολογικούς του γονείς, τον Αδάμ και την Εύα.

Έτσι, ο Κάϊν απεκόπη από την γενεαλογία (ή αλλιώς την φυλετική γραμμή), από την οποίαν θα προήρχετο ο προφητευμένος Μεσσίας Ιησούς Χριστός.

Αυτό, φαίνεται ξεκάθαρα στην γενεαλογία του Ιησού (ΛΟΥΚΑΣ: 3/21-38), και ιδιαίτερα στο στίχο 38, όπου στους προγόνους του Ιησού, περιλαμβάνονται ΜΟΝΟ πρόσωπα - απόγονοι της Βιολογικής Γραμμής (Φυλής) του ΑΔΑΜ, οι οποίοι (απόγονοι) ονομάσθηκαν με το όνομα του προπάτορά τους, δηλαδή «Αδάμ»/Αδαμικοί, κατά τον ίδιο τρόπο που οι απόγονοι του Ιακώβ (Ισραήλ), ονομάσθηκαν «Ισραήλ»/Ισραηλίτες! 14

Αφού λοιπόν απερρίφθη/διεγράφη ο Κάϊν οριστικώς και αμετακλήτως, από την Αδαμική γραμμή, με ποιούς ήλθε σε επαφή και πως δημιουργήθηκε το γένος του Κάϊν (η Καϊνική βιολογική γραμμή);

Στην Π.Δ. σαφώς αναφέρεται ότι ο Κάϊν δημιούργησε την δική του φυλετική γραμμή: Κάϊν-Ενώχ-Γαϊδάδ-Μαλλελεήλ-Μαθουσάλα-Λάμεχ…15

2//. Επιβαλλόμενα και απορρέοντα Ερωτήματα

Ποιά ήσαν εκείνα τα έλλογα δίποδα όντα που ήλθαν σε επαφή με τον Κάϊν και εσχημάτισαν την Καϊνική βιολογική γραμμή (γενεαλογία) η οποία «χάνεται» στα βάθη της προϊστορίας; Ή μήπως δεν χάνεται και εμφανίζεται αποτόμως πολύ αργότερον;

Ποιά ή ποιές άλλες ανθρώπινες φυλές, αντιπροσώπευαν;

Είναι όντως άνθρωποι ή άλλου είδους «άνθρωποι»; Έχουν σχέση με τα «θηρία» της Π.Δ. ;

Εάν έχει επιβιώσει η γραμμή Κάϊν μέχρι των ημερών μας, ποιός φυλετικός/εθνοτικός κλάδος την αντιπροσωπεύει; 

Έχουν, μήπως, οι Καϊνίτες, συγκεκριμένα και ιδιαίτερα έκδηλα σωματομετρικά χαρακτηριστικά στοιχεία, όπως για παράδειγμα η κατατομή, εκδηλώνουν «ηθικές» και ψυχοπνευματικές ιδιότητες τόσον εμφανώς, ώστε να ξεχωρίζουν, σήμερα, από τους υπολοίπους ανθρώπους ;

β/. Τα «θηρία» ή οι «αλλοι άνθρωποι», με τους οποίους ήλθε σε επαφή ο Κάϊν

Η μόνη λογική εξήγηση όλων των παραπάνω, που επιβεβαιώνεται αγιογραφικώς, είναι η εξής: Την εποχή του Κάϊν υπήρχαν και «άλλοι άνθρωποι» που είχαν δημιουργηθεί προ της δημιουργίας του Αδάμ και προφανώς, ΔΕΝ ανήκαν στην Αδαμική γραμμή.

Ασφαλώς εκπλήσσονται όσοι ακούουν για πρώτη φορά αυτή την άποψη..Όμως, δεν είναι αυθαίρετη ούτε δική μας..Ουδεμία λογική ή «επιστημονική» εξήγηση συνάδει με την αλήθεια, πλην της παραδοχής ότι «οι άλλοι άνθρωποι» είναι τα αναφερόμενα στην ΓΕΝΕΣΗ και όχι μόνον, ως «θηρία» της Π.Δ. Τουτέστιν τα «θηρία» είναι όλες οι άλλες φυλές της γης, εκτός της Λευκής (Αδαμικής) [Θηρία=living creatures, κατά την ερμηνείαν της αντίστοιχης λέξεως στο εβραϊκόν κείμενον)].

Εάν αυτοί οι «άλλοι άνθρωποι», ΔΕΝ είναι όλες οι άλλες φυλές, εκτός της Αδαμικής, που εδημιούργησε ο Θεός-Δημιουργός, κατά Ήπειρον και περιοχή, με κάποια ή κάποιες από τις οποίες, ο Κάϊν ήλθε σε επαφή μαζί τους, τότε ποίοι είναι;

Μήπως αντελήφθητε τώρα, τους λόγους για τους οποίους το Σύστημα συκοφαντεί παντοιοτρόπως την Παλαιά Διαθήκη και μάλιστα οι νεοπαγανιστές που παρουσιάζονται δήθεν, ως αντισιωνιστές/αντισημίτες, «νεκροθάπτες» των Ιουδαίων και φανατικοί πολέμιοι της Π.Δ., ενώ οι ηγεσίες τους, είναι μίσθαρνα όργανα των Ταλμουδιστών Ιουδαίων;

Για να μην πληροφορηθούμε ποτέ την αλήθεια για την Δημιουργία, ΟΛΩΝ των κτισμάτων από τον Δημιουργόν (Φυλές λογικών όντων, άλογα, άψυχα, κ.λπ.), και ΟΛΩΝ των δυνάμεων της Κτίσεως.16

γ/. Οι Απόγονοι Αδάμ- Οι Απόγονοι Νώε και η Καϊνική γραμμή

 Την καταγραφή της γενεαλογίας του Κάϊν («Καϊνική γραμμή») [(ΓΕΝΕΣΗ: 4/16-17)], ως ξεχωριστής από εκείνην των απογόνων του Αδάμ έως τον Νώε και τους υιούς του, επιβεβαιώνει και η χρήση του όρου «αδάμ» στο πρωτότυπο Εβραϊκό κείμενο, ειδικά στα 16 πρώτα κεφάλαια, όπου απαντάται ΜΟΝΟΝ όπου γίνεται λόγος περί απογόνων της επιλεγμένης από τον Θεόν Αδαμικής γραμμής/Φυλής Αδάμ.17 Μετά το 16ον κεφάλαιο της Γενέσεως, δεν υπάρχει ξανά η λέξη «αδάμ» ως το τέλος του βιβλίου.

Η προτελευταία αναφορά της, γίνεται στην εποχή της Βαβέλ, στην ΓΕΝΕΣΗ, όπου διαβάζουμε τα εξής: «…κατέβη δε ο Κύριος δια να ίδη την πόλιν και τον πύργον τον οποίον ωκοδόμησαν οι υιοί των ανθρώπων» («μπενέ αδάμ» στο εβραϊκό κείμενο) [11/5].

Αυτό είναι σημαντικό, καθώς ο μέχρι τότε ενιαίος λαός Αδάμ, διασκορπίστηκε.. Από τότε, διεσπάρησαν οι απόγονοι του Νώε (Η Αδαμική Γραμμή διεχωρίσθη σε τρείς επί μέρους Μεγάλες Βιολογικές/ Φυλετικές Αδαμικές συνιστώσες: Σημίτες, Χαμίτες, Ιαφεθίτες), και έπαψαν να υφίστανται ως ενιαίος λαός.

«Και ήν πάσα η γη χείλος εν, και φωνή μία πάσι…..και είπεν Κύριος: Ιδού γένος έν (Αδάμ) [ένας λαός] και χείλος έν πάντων (πάντες έχουσι μίαν γλώσσαν)...» (ΓΕΝΕΣΗ:11/1-6).

Παρατηρούμε ότι, μέχρι τον κατακλυσμό, αλλά και μετά απ' αυτόν (στην περίοδο συγχύσεως των γλωσσών), ο Θεός αναφέρεται και ασχολείται ΜΟΝΟΝ με τους ανθρώπους της Αδαμικής γραμμής, τους απογόνους της «φυλής Αδάμ».

Είναι μάλιστα ενδιαφέρον, ότι στην Γένεση η λέξη «αδάμ» χρησιμοποιείται για τελευταία φορά στο κεφ. 16/11-12, για τον πρώτον υιόν του Αβραάμ, τον Ισμαήλ.18 

Αν και η λέξη «αδάμ» φαίνεται να έχει πέσει σε αχρηστία, καθώς μετά τον κατακλυσμό, η φυλή Αδάμ εξέλειπε, ο Θεός ασχολείται ακόμα με τους απογόνους του Νώε, ως «Αδάμ», και έτσι ονομάζει «αδάμ», τουτέστιν άνθρωπον, τον υιό τού Αβραάμ, τον Ισαάκ, του βασικού εκπροσώπου της επιλεγμένης γενεάς, από την οποίαν προήλθεν ο Ιησούς Χριστός.

5/. Τα «Θηρία» της Παλαιάς Διαθήκης.

α/. Η λογική εξήγηση των «θηρίων» της Παλαιάς Διαθήκης

Αφού την εποχήν του Αδάμ και της Εύας, του Κάϊν και Άβελ, δεν καταγράφεται, στην Παλαιά Διαθήκη, η ύπαρξη άλλων ανθρώπων στην γη, πως βρέθηκαν «οι άλλοι άνθρωποι», μετά των οποίων ο Κάϊν όχι μόνον συναναστράφηκε, αλλά εγέννησε υιούς και θυγατέρες και εδημιούργησε ολόκληρη πόλη;

«…..Και είπεν ο Θεός, εξαγαγέτω η γή ψυχήν ζώσαν κατά γένος, και εγένετο ούτως. Και εποίησεν ο Θεός τα θηρία της γης κατά γένος….» (ΓΕΝΕΣΗ: 1/24-25).

Τα αναφερόμενα στην ΓΕΝΕΣΗ (1ον κεφ.) «θηρία», λογικώς ερμηνευόμενα και συνεκτιμώμενα με άλλα συναφή χωρία, τόσον της ΓΕΝΕΣΕΩΣ όσον και των άλλων βιβλίων της Αγίας Γραφής, είναι οι διάφορες  ανθρώπινες φυλές που σήμερα έχουν γίνει γνωστές σ’ εμάς (πλην της Λευκής), που εδημιουργήθησαν από τον Κύριον, στις αρχές της 6ης ημέρας δημιουργίας, δια του Λόγου Του και μόνον.

Αυτή είναι η λογικώτερη εξήγηση και πιθανώτερη ερμηνεία της λ. «θηρία» των πρώτων κεφαλαίων της Γενέσεως, δηλαδή, η δημιουργία ΟΛΩΝ των «ανθρωπίνων φυλών» (Μαύρης, Κιτρίνης, Ερυθροδέρμων, Μελανόχρους, κλπ), πλην της Λευκής (Αδαμικής) τοιαύτης. Με την δημιουργίαν της Λευκής Φυλής, η οποία ακολούθησε, άγνωστον μετά πόσον χρονικόν διάστημα, επερατώθη και η δημιουργία του κόσμου..

Σε αντίθεση με τον τρόπο δημιουργίας των λοιπών λογικών όντων/θηρίων (φυλών), ο Θεός εδημιούργησεν τον γενάρχην της Λευκής (Αδαμικής) φυλής (Αδάμ), στο τέλος της 6ης ημέρας δημιουργίας, «…λαβών χούν από της γης και εμφυσήσας εις το πρόσωπον  αυτού πνοήν ζωής..» (ΓΕΝΕΣΗ: 2/7).

Μόνον έτσι εξηγείται η εμφάνιση της Καϊνικής βιολογικής γραμμής στην Παλαιά Διαθήκη, ξεχωριστής της Αδαμικής τοιαύτης, η οποία (Αδαμική γραμμή), ΔΕΝ περιλαμβάνει το όνομα του Κάϊν και τους απογόνους, τού εξ αίματος αδελφού του Άβελ, αν και αναφέρεται δύο φορές τόσον στην Π.Δ. (ΓΕΝΕΣΗ: 5/3 και Α΄ ΠΑΡΑΛΕΙΠ: 1ον κεφάλαιον), όσον και στην Καινή Διαθήκη (ΜΑΤΘ: 1/1-18 και ΛΟΥΚ: 3/38).

β/. Υπήρχαν / δημιουργήθηκαν όντως, τέτοια έλλογα δίποδα κτίσματα προ του Αδάμ, ώστε να δικαιολογείται και η δημιουργία της Καϊνικής γραμμής, με «άλλους ανθρώπους», μη Αδαμικής προελεύσεως;

Την εγκυρώτερη ίσως, απάντηση στο ερώτημα, δίδει ο άγιος Ορθοδόξων και παπικών, Αυγουστίνος  (5ος μ.Χ. αι., προ του Σχίσματος Ανατολής-Δύσεως). Ο Αυγουστίνος μας διαβεβαιοί ότι: «Επίσης ΔΕΝ αμφιβάλλω ότι υπήρχαν άνθρωποι προ της δημιουργίας του πρώτου ανθρώπου…».19

Κεραυνός εν αιθρία εν τη συγχρόνω Πνευματική ερήμω, ειδικώς για τους αρχιερείς του Συστήματος και τους θιασώτες της θεωρίας της εξελίξεως.

Με άλλα λόγια, προ της δημιουργίας του ανθρώπου, είχαν δημιουργηθεί από τον Τριαδικόν Θεόν της Παλαιάς Διαθήκης Ιαχβέ/Ιησούν Χριστόν, άλλα δίποδα έλλογα όντα, τα οποία ο Αυγουστίνος ονομάζει ανθρώπους, προφανώς επειδή και οι πρωτόπλαστοι (ως δίποδα λογικά όντα), ονομάσθηκαν από τον Κύριον, άνθρωποι!!!

Στο σημείον αυτό, ερωτώμεν τους «φωτιστές»–σκοταδιστές του Συστήματος:

-Εάν οι «άλλοι άνθρωποι» που προϋπήρχαν της δημιουργίας των πρωτοπλάστων, δεν είναι ΟΛΕΣ οι άλλες φυλές που σήμερα γνωρίζομεν, πλην της λευκής Αδαμικής, τότε ποίοι ήσαν ή ποίους αντιπροσώπευαν;

-Γνωρίζετε πως όταν ανεκαλύφθη η ήπειρος της Αμερικής (1492), οι Παπικοί δεν ανεγνώρισαν τους ιθαγενείς ερυθρόδερμους Ινδιάνους ως ανθρώπους και τους χαρακτήρισαν κτήνη, θηρία, ζώα; Που εστηρίζοντο για τέτοιους χαρακτηρισμούς, εάν δεν είχαν υπόψη τους τα σχετικά χωρία της Παλαιάς Διαθήκης;

Χρειάστηκε να περάσει περίπου μισός αιώνας, μετά από πόσες και ποίων «πιέσεις», για να αναγνωρισθούν οι ερυθρόδερμοι-Ινδιάνοι ως άνθρωποι, εγγράφως μάλιστα, με την εγκύκλιον του Πάπα Παύλου Γ΄ «Sublimus Dei» (29 Μαΐου 1537).

Είναι προφανής, κατά την εκτίμησή μας, η αλλαγή στάσεως του Παπισμού, μιας από τις κύριες Θρησκευτικές συνιστώσες του Συστήματος, σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Εάν συνέχιζαν να αποκαλούν τους ερυθροδέρμους Ινδιάνους κτήνη, ζώα και θηρία, πως θα δικαιολογούσαν τον ανθρωπισμόν, τον αντιρατσισμό και την φαρισαϊκή αγαπολογία τους, υπέρ των οποίων υποτίθεται, ότι διεκήρυτταν και εμάχοντο ως «χριστιανοί»; Και ο νοών νοείτω…

Τα προαναφερθέντα περί Αδαμικής/Ανθρώπινης Γραμμής, Καϊνικής Γραμμής και «Θηρίων», έχουν καταγραφεί ως συμπεράσματα που προέκυψαν από την λεπτομερή ανάλυση και εκτενή επιχειρηματολογία, που παρουσιάσαμε στην παρούσα ιστοσελίδα, με θέμα: « ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΤΑ «ΘΗΡΙΑ» ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ» (24 Απριλίου- 10 Μαΐου 2017).

Συνεχίζεται

---

1 ΓΕΝ:10/1-5.

2 ΓΕΝΕΣΗ:10/20.

3 ΓΕΝ:10/31.

4 ΓΕΝ:10/32.

5 ΓΕΝ:17/5.

6 ΓΕΝ:21/13-18.

7 ΔΕΥΤ:32/8.

8 ΓΕΝ:35/11.

9 ΓΕΝ:4/17-24.

10 Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας… Μελέτες στην Γένεση, (20-6-2005)

-Strong’s Exhaustive Concordance of the Bible, Abingdon Nashville, 37th edition, 1978

-Αναζητώντας την Αλήθεια, Σπυρίδων Κ. Αρώνης, τ. 2ος. Η Ταυτότητα των Ελλήνων, Θεσσαλονίκη 2007, σ.17-23.

11 Βλέπε ερμηνεία των όρων adam και Adam στις υποσ. 120 και 121 του Εβραιο-Χαλδαϊκού Λεξικού Strong’s Exhaustive Concordance of the Bible, James Strong, S.T.D ,LL.D, Abingdon Nashville, 1978.

12 Όπως ερμηνεία όρου Adam στην σημ.119. του Εβραιο-Χαλδαϊκού Λεξικού Strong’s Exhaustive Concordance of the Bible,James Strong, S.T.D ,LL.D, 1978.

13 Όπως υποσ. 12.

14 Άλλα παραδείγματα ονομασίας ενός λαού από το όνομα του προπάτορά τους, έχουμε στις φυλές των 12 παιδιών του Ιακώβ, που έδωσαν ο καθένας το όνομά του στην φυλή που προήλθε απ' αυτόν. Επίσης τον αδελφό του Ιακώβ τον Ησάφ (Ησαύ) ή Εδώμ που έδωσε το όνομά του στο λαό «Ησάφ» («Ησαύ») ή «Εδώμ»/ Εδωμίτες, τον υιό του Λωτ: Μωάβ, που έδωσε το όνομά του στους απογόνους του «Μωάβ»/ Μωαβίτες, κλπ., (πρβλ. Γένεσις 19/ιθ΄ 37. 49/μθ΄ 1 - 28. Αριθμοί 20/κ΄ 18. Δευτερονόμιον 2/β΄ 4,5).

15 ΓΕΝΕΣΗ:4/17-24.

16 Δεν υπάρχει φύσις αλλά κτίσις. Ακόμη και τον όρο «κτίσις» άλλαξαν σε «φύσις», οι άθλιοι υποτακτικοί του Συστήματος, για να αναφερόμαστε γενικώς και αορίστως στην φύση και να μην αναζητήσουμε τον Κτίστη/ Δημιουργό του Σύμπαντος και των συμπάντων των ατελευτήτων.

17 ΓΕΝΕΣΗ:2/β΄ 5,7,8,15,18, 5/ε΄ 1, 6/ς΄ 1 - 4β, 6/ς΄ 5 - 13, 7/ζ΄ 21,23, 8/η΄ 21 κ.ά.

18 Ισμαήλ: Προϊστορικός γενάρχης των Ισμαηλιτών, μιας νέας φυλής εκ της Άγαρ (εξ ού και κατά μίαν εκδοχήν, η ονομασία των Αράβων «Αγαρηνοί») εκτός Αδαμικής γραμμής. Η Αραβική γραμμή, δημιουργήθηκε κατ’ ανάλογον τρόπον με εκείνην της Καϊνικής τοιαύτης.

19 Η πολιτεία του Θεού, Ιερός Αυγουστίνος, κεφ. ΙΖ.