ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

                                                                        Τρομοκρατίας Νονός.

                                                                        Οχλοκόπων Υπερπολίτευμα.

                                                                         Σανχέντριν Eωσφοριστών.

                                                                         Υπερκόμπων Έρεισμα.

                                                                         Σιωνιστών Κοσμοθεώρηση.

                                                                         Ταλμουδιστών Ιδεολογία.

                                                                         Ηλεκτρονικόν Φυλακιστήριον.

                                                                         Μισανθρωπιστών Οχύρωμα.

                                                                         Αντιχριστιανισμού Κοσμοδίκτυον.1

MEΡΟΣ 17ον

7. Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ (16oς-17ος αι.) [Συνέχεια 16ου μέρους]

β. Μυστικές Εταιρείες.

1/. Ροδόσταυροι  

Η πρώτη δημόσια αναφορά για την αδελφότητα του Ρόδου και του Σταυρού, εμφανίστηκε το 1614 σε ένα φυλλάδιο που τυπώθηκε στο Cassel της Γερμανίας και έφερε τον τίτλο Fama Fraternitatis (Η Φήμη της Αδελφότητας). Η Fama Fraternitatis, ανακοίνωνε την ύπαρξη μιας μυστικής αδελφότητας που ιδρύθηκε, κατά τους ισχυρισμούς των συγγραφέων του φυλλαδίου, στον ύστερο Μεσαίωνα από έναν Γερμανό ευγενή, τον λεγόμενο Κρίστιαν Ρόζενκροϊτς (Christian Rosenkreuz), ή Αδελφόν C.R.

Η αδελφότητα των Ροδοσταυριτών ή Ροδοσταύρων, έχει τις ρίζες της στην ίδια χρονική περίοδο με την εμφάνιση της Μασωνίας και περίπου το ίδιο θρησκευτικό-αποκρυφιστικό υπόβαθρο. Οι ροδοσταυρικές διακηρύξεις που άρχισαν να εμφανίζονται στην Γερμανία κατά τις αρχές του 17ου αιώνα και αναφέρονταν στον μύθο του Κρίστιαν Ρόζενκροϊτς, άσκησαν σημαντική επίδραση στην ευρωπαϊκή ωφελιμιστική σκέψη. Τα αυθεντικά ροδοσταυρικά μανιφέστα, καλλιέργησαν και προώθησαν προτεσταντικές αντιλήψεις, μυστικιστικές ιουδαϊκές και ψευδοχριστιανικές παραδόσεις (Καμπαλά, Αλχημεία, αποκρυφισμός, αστρολογία, γνωστικισμός, κ.λπ.), καθώς και μια υπερβολικά φιλική στάση προς τις φυσικές επιστήμες, εξικνουμένη μέχρι την «θεοποίησή» τους.

Ο μυθικός τους ιδρυτής, ο «Χριστιανός» Ροδόσταυρος (Christian Rozenkreutz), που υποτίθεται ότι έζησε κατά τον δέκατο τρίτο αιώνα στην Γερμανία, μέχρι σήμερα ΔΕΝ έχει επιβεβαιωθεί από κάποια σοβαρή ιστορική έρευνα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ψευδώνυμο/ιερώνυμο. Στην εβραϊκή γλώσσα roz (rozah) σημαίνει μυστικά, rosen σημαίνει τον πρίγκηπα (...) και koroz σημαίνει Εξάγγελος (Στην δε εβραϊκή αγγελολογία, το όνομα Keraziel δηλώνει τον Άγγελο της Εξαγγελίας).

Συνεπώς, το όνομα Rozenkreutz μόνον φαινομενικώς είναι γερμανικό. Ουσιαστικώς πρόκειται για όνομα λειτουργήματος, ιουδαιοταλμουδικής προελεύσεως,  για παραφθορά του εβραϊκού Rozen Koroz, που σημαίνει Έξάγγελος του Μυστικού ή Μυστικός Εξάγγελος.

Για ποιο μυστικό πρόκειται; Για τον Ίδιο τον…Θεό, ισχυρίζονται οι Ροδοσταυρίτες.

Ποιόν Θεόν;

Στις εσωτερικές Γραφές, την Σιφρά ντι-Τζενιούτα (Το Βιβλίον της Αποκρύψεως),2 το Ταλμούδ, ο Θεός είναι το Μυστικό απρόφερτο ΄ονομα. Ο Rozah Koroz των Ροδοσταύρων θεωρείται πως είναι ο Εξάγγελος του Θεού, το όχημα του Αγγέλου Keraziel. Το Rozen δηλώνει τον Πρίγκηπα, οπότε Rozen Koroz σημαίνει Πρίγκηπας Εξάγγελος. Όσο για τον Πρίγκηπα του Βασιλικού Μυστικού του Ελευθεροτεκτονισμού (...) σχετίζεται προφανώς με το ροδοσταυρικό σχέδιο και τις πολιτικές του εφαρμογές.

Σημειώνεται ότι τα ροδοσταυρικά μανιφέστα, δημοσιεύθηκαν σε μια εποχή που χαρακτηριζόταν από μεγάλες γεωγραφικές εξερευνήσεις και ανακαλύψεις (μια από τις κορυφαίες των οποίων ήταν η ανακάλυψη της Αμερικής), από προόδους στις φυσικές επιστήμες (η μετάβαση από την γεωκεντρική στην ηλιοκεντρική θεωρία του Κοπέρνικου, ανέδειξε μια νέα αντίληψη για το σύμπαν) και από την Θρησκευτική Μεταρρύθμιση, εκφράζουν έναν ύμνο και μια βαθιά προσδοκία για την έλευση μιας «Νέας Εποχής», η οποία θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε νέες, μεγαλύτερες επιτεύξεις και καλύτερους όρους ζωής.

Η Αλχημεία, η Καμπαλά, η προσδοκία της Νέας Εποχής και ο οραματισμός μιας ιδανικής κοινωνίας, ενσυνείδητων ανθρώπων είναι, κατά τους Ροδοσταυρίτες, τα κύρια χαρακτηριστικά του Ροδοσταυρικού πνεύματος.

Παραμύθια της Χαλιμάς και παγιδοφόρα ελκυστικά συνθήματα, για τους αφελείς, απελπισμένους, αλλά και τους πάσης φύσεως τυχοδιώκτες.

The Rosicrucians is a society that springs from the same time period and the same religious background as the Freemasons, a similarly secretive organisation. Indeed, Rosicrucianism is seen as one of the major influencers on the Scottish Rite of Freemasonry, one of the various ways by which Masonry is organised around the world.

The Rosicrucians, like the Masons too, are openly secret: their existence in general is not concealed, their members are openly known to be Rosicrucians – they even briefly put advertisements in newspapers claiming to offer insights into the nature of life that could assist with memory and strengthen will power. They’ve been going for well over 100 years in their current forms around the world, which are diverse and diffuse, but can chart an ideological history that begins in the murky mists of time. Or the early 17th century, depending on who you believe.

What is generally accepted by the SYSTEM, is that the people who would go on to call themselves Rosicrucians formed around two separate texts, published over nine years from 1607 onwards in the Holy Roman Empire. They told of the life and legend of 14th century figure called Christian Rosenkreutz, a doctor and supposed traveller who had ventured to the Middle East and returned with knowledge of Eastern esotericism, drawing on Islamic, Jewish, Kabbalistic and Zoroastrian traditions.3

The Rosicrucians of mediaeval Germany formed a group of mystic philosophers, assembling, studying and teaching in private the esoteric doctrines of religion, philosophy and occult science, which their founder, Christian Rosenkreuz, had learned from the Arabian sages, who were in their turn the inheritors of the culture of Alexandria.

This great city of Egypt, a chief emporium of commerce and a centre of intellectual learning, flourished before the rise of the Imperial power of Rome, falling at length before the martial prowess of the Romans, who, having conquered, took great pains to destroy the arts and sciences of the Egypt they had overrun and subdued; for they seem to have had a wholesome fear of those magical arts, which, as tradition had informed them, flourished in the Nile Valley;

The very name of "Christian Rosenkreuz", the founder of Rosicrucianism, would meet with hardly any sign of recognition in the best social or the literary circles of this country; and yet the mere publication in 1614 of a little pamphlet in Germany, narrating the mode of foundation and the aims of the Rosicrucian Order, made such a stir throughout Europe, that even today there are extant six hundred tracts for and against the reality and the bona fides of the doctrines of the Order; which tracts were written and printed in Germany and France alone, within a hundred years of the issue of the original Fama Fraternitatis, or narrative of the establishment of the society of C.R.4

Therefore, the Rosicrucian, is a member of a worldwide brotherhood claiming to possess esoteric wisdom handed down from ancient times. The name derives from the order’s symbol, a rose on a cross, which is similar to the family coat of arms of Martin Luther.

Rosicrucian teachings are a combination of occultism and other religious beliefs and practices, including Hermetism, Jewish mysticism, and gnosticism. The central feature of Rosicrucianism is the belief that its members possess secret wisdom that was handed down to them from ancient times.

2/. Η Νέα Ατλαντίς (Το Μεγάλο σχέδιο)

α/. Σύμφωνα με Μασωνικές πηγές, το σημαντικωτερο μυστήριο των αποκρυφιστικών Εταιρειών είναι ένα πανάρχαιο σχέδιο, που παραδόθηκε με προφορική παράδοση εδώ και χιλιάδες χρόνια, και που στοχεύει στην εγκαθίδρυση μιάς παγκόσμιας Κυβερνήσεως, μιάς «Παγκόσμιας Δημοκρατίας», μιάς «Νέας Ατλαντίδος».

Της αρχές του 1600 το σχέδιο αυτό που αφορά στην Νέα Παγκόσμια Τάξη, κατά της ισχυρισμούς των εγκαθέτων του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, φυλασσόταν από της Μασώνους στο μεγαλύτερο κράτος που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, στην Βρεττανική Αυτοκρατορία.. Οι Άγγλοι Μασώνοι πίστευαν ότι η Βόρεια Αμερική ήταν η Ήπειρος από όπου θα επήγαζε η Νέα Ατλαντίδα της. Πολλοί πιστεύουν ότι ο θρύλος της Χαμένης Ατλαντίδος είναι της μύθος…Κατά την άποψη των μυστικών Εταιρειών,, η καταστροφή της Ατλαντίδος ήταν μία τραγωδία.

Ο αποκρυφιστής και αστρολόγος Manly Palmer Hall (March 18, 1901 – August 29, 1990), είχε υποστηρίξει ότι ο θρύλος της Ατλαντίδος είναι στο κέντρο της φιλοσοφίας όλων των μυστικών Εταιρειών, εξηγώντας της το γιατί ο μύθος της Ατλαντίδος είναι τόσον πολύ σημαντικός για την κατανόηση των στόχων που έχουν θέσει αυτοί που εξακολουθούν να εργάζονται να φέρουν μία Νέα Παγκόσμια τάξη στην Αμερική..Σήμερα η ελίτ των μυστικών Εταιρειών εξακολουθεί να διδάσκει ότι:

Η εγκαθίδρυση μιας Συνομοσπονδίας Δημοκρατίας για όλη την ανθρωπότητα, μία Νέα Ατλαντική Ένωση, είναι η φυσικώτερη και ορθότερη μορφή διακυβερνήσεως της ανθρωπότητος, και το υψηλότερο ιδανικό στο οποίον ο άνθρωπος θα μπορεί και πρέπει να αφιερώσει τον εαυτόν του.

Αυτή είναι η επωδός όλων των προπαγανδιστών-εγκαθέτων του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, που πιπιλίζουν καθημερινώς την λέξη «Δημοκρατία» ως άλλοθι των παράνομων και απόκρυφων ενεργειών τους και την προβάλλουν ως «ελιξήριον» της πολιτικής και κοινωνικής ζωής των λαών.

Ο μύθος της Ατλαντίδος είναι φανερόν πλέον πως είναι η θεμελιώδης ιδεολογία στην οποίαν βασίζονται όλες οι υπόλοιπες μυστικές εταιρείες, ασχέτως των διαφόρων ονομασιών που δίδονται όπως: «Νέα Ατλαντική Κοινωνία», «Νέα Παγκόσμια Τάξη», κλπ. Η ουσία πάντοτε είναι η ίδια, η Εγκατάσταση της λεγόμενης «Πεφωτισμένης» Παγκόσμιας κυβερνήσεως. …5

Τι είναι αυτή η «Πεφωτισμένη» Παγκόσμια κυβέρνηση;

Όπως εξηγεί ο εκ των κορυφαίων προπαγανδιστών της Νέας Εποχής, Manly Hall, είναι «μία φωτισμένη δημοκρατική υπερκυβέρνηση, απηλλαγμένη από θρησκείες, που θα δημιουργήσει το υπόβαθρο της γνώσεως, την οποίαν εμποδίζουν η Εκκλησία, οι «θρησκευτικές προκαταλήψεις» και «δεισιδαιμονίες».6

β/. Στις αρχές του 1600 ο Σερ Φράνσις Μπέϊκον,7 έγραψε μία νουβέλλα με τίτλο New Atlantis (Νέα Ατλαντίς), όπου παρουσιάζεται η ιδέα μιας κοινωνίας κατά μήκος του ωκεανού από την Ευρώπη στην οποία η ανθρωπότητα θα οικοδομούσε ένα νέο πολιτισμό, βασισμένο στις αρχές της μυθικής, χαμένης Ηπείρου, της Ατλαντίδος, υποστηρίζοντας το όνειρο της Μεγάλης Δημοκρατίας στην Νέα Ατλαντίδα.8

H Marie Bauer Hall, στην επανέκδοση του βιβλίο της «Συλλογές Εμβλημάτων Αρχαίων και Συγχρόνων», ισχυρίζεται ότι: «Ο ιδρυτής της Έκτης Μεγάλης Αυτοκρατορίας του Δυτικού κόσμου και αληθινός πατέρας της Δημοκρατίας και πραγματικός ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ, ο σοφός φύλακας και προστάτης της ιστορίας της τα τελευταία 300 χρόνια (ΣΣ: Από της χρονολογίας συγγραφής του βιβλίου) είναι ο Σερ Φράνσις Μπέϊκον».9

3/. Ντονμέδες

α/. Μυστική Θρησκευτική Εταιρεία. Ιδρυτής της αιρέσεως  είναι ο Σαμπατάϊ Σεβή, υιός μεσίτου Αγγλικού εμπορικού οίκου στην Σμύρνη, γεννηθείς το 1626 και εκπαιδευθείς στα σχολεία της εκεί Ιουδαϊκής κοινότητος. Ο Shabbtai Zvi, ο «ψευτο-Μεσσίας» (1626-1687), γεννήθηκε από σεφαραδίτη πατέρα και μητέρα Ασκενάζι, ήταν μαθητής στην διδασκαλία του Ταλμούδ και χειροτονήθηκε ραββίνος στα μέσα της εφηβείας του. Συνέχισε τις σπουδές του και έγινε δάσκαλος στην αποκρυφιστική Καμπάλα και στον Ιουδαϊκό μυστικισμό. Η ρητορική του ήταν συναρπαστική, σύντομα απέκτησε έναν ακόλουθο και άρχισε να αυτοπροβάλλεται ως ο προφητευμένος στις σελίδες της Βίβλου, Μεσσίας!!! Αυτή η βλασφημία, τον ανάγκασε να αποβληθεί από διάφορες συναγωγές.

Ανέλαβε το προσωπικό ενός προσκυνητή και με μερικούς οπαδούς περιπλανιόταν στην Μέση Ανατολή, συγκεντρώνοντας πολλούς στο μεσσιανικό κήρυγμά του. Στην Γάζα έγινε δεκτός από το ραββίνο Nathan, ο οποίος για χρόνια κήρυττε ότι η άφιξη του Μεσσία ήταν επικείμενη. Αυτός ο συνδυασμός οδήγησε σε ένα μεγάλο ξέσπασμα της πίστεως στον Shabbtai Zvi, ως Μεσσία. Η είδηση διαδόθηκε σε όλο τον Ιουδαϊκό κόσμο, από την Πολωνία, το Άμστερνταμ, την Γερμανία, το Λονδίνο, την Περσία, την Τουρκία ως την Υεμένη. Πλήθος εντάχθηκε στα κλιμάκιά του - μορφωμένοι ραββίνοι, αγράμματοι, πλούσιοι και φτωχοί παρασύρθηκαν σε κατάσταση μαζικής υστερίας.

Shabbatai Zvi

Όλοι οι εξωτερικοί θρησκευτικοί περιορισμοί του Ιουδαϊσμού ανετράπησαν. Το απαγορευμένο ενθαρρύνθηκε και οι εντολές της Torah αντικαταστάθηκαν από τις 18 (chai) εντολές του Shabbtai. Αυτό οδήγησε σε γλέντι σε ημέρες νηστείας, σεξουαλικές σχέσεις κάποιου με άλλες πέρα από την σύζυγό του, και πολλά άλλα.

Το σημαντικό σημείο ήταν το 1665-1666, όταν ο Shabbtai με τους οπαδούς του κατευθύνθηκε προς το παλάτι του Σουλτάνου, περιμένοντας να τον υποδεχτεί ως Μεσσία. Αυτό βέβαια δεν συνέβη...διότι εκεί  δόθηκε η επιλογή στον Shabbtai «να ασπαστεί το Ισλάμ ή να πεθάνει».  Προς απογοήτευση των οπαδών του, επέλεξε την αλλαξοπιστία, δηλαδή την μεταστροφή του στον ισλαμισμό.

Οι περισσότεροι από τους οπαδούς του, επέστρεψαν στις πατρίδες τους, όπου μετά από μετάνοια και μερικές φορές μαστίγωμα, έγιναν δεκτοί στις συναγωγές. Ωστόσο, μερικές εκατοντάδες οικογένειες από τον εσωτερικό κύκλο του, θεώρησαν την αποστασία του ως μέρος του συνολικού σχεδίου του να επιτύχει το «βάθος» πριν από την ολοκλήρωση της λυτρώσεως.

Και αυτοί προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ, αν και για περίπου 200 χρόνια έζησαν ως μουσουλμάνοι, αλλά κρυφά μετέφεραν τις σχεδόν μυστικές Ιουδαϊκές Shabbatean πεποιθήσεις και πρακτικές τους, στα παιδιά τους. Συνέχισαν να μαθαίνουν και να προσεύχεται στα εβραϊκά και στα Λαντίνο. Με την πάροδο των γενεών, η γνώση της Ιουδαϊκής γλώσσας μειώθηκε στην απαγγελία ορισμένων προσευχών και εκφράσεων από μνήμης, με ελάχιστα κατανοητά εβραϊκά. Ήταν γνωστοί στην τουρκική ως Doenmeh (dönmeh), που σημαίνει «αποστάτες». 

Για τους Ιουδαίους ήταν Minim, δηλαδή «αιρετικοί», ενώ οι ίδιοι αναφέρονταν στους εαυτούς τους ως Ma'aminim, δηλαδή οι «Πιστοί».

β/. Ο ρόλος των Ντονμέδων στην Επανάσταση των Νεοτούρκων και την Μικρασιατική καταστροφή-ξερριζωμό των Ρωμηών/Ελλήνων από τις πατρογονικές τους εστίες (Ιωνία, Αν. Θράκη, Πόντος, Καππαδοκία, κλπ).

1//. Η Ταυτότητα της ηγετικής ομάδος των Νεοτούρκων

Οι ντονμέδες των οποίων η μισελληνική δράση εδημιούργησε ολέθρια αποτελέσματα στον Ελληνισμό, την Μικρασιατική καταστροφή, τον εκρριζωμό των Ρωμηών/ Ελλήνων από τις πατρογονικές τους εστίες (Μικρά Ασία, Αν. Θράκη, Καππαδοκία, Πόντος, κλπ), είναι εκείνοι που αποτέλεσαν την ηγεσία των λεγόμενων Νεοτούρκων, με επικεφαλής τον Κεμάλ Ατατούρκ.

Ο Τουρκολόγος Μπέρναρντ Λιούϊς,10 σε μελέτη του για την σύγχρονη Τουρκία, παραβλέπει, σκοπίμως καθ’ημάς, το αναμφισβήτητο γεγονός ότι, τόσον οι ιδρυτικοί πατέρες της Εταιρείας Οθωμανικής Ενότητας, όσον και αργότερα πλείστα από τα εξέχοντα στελέχη της Επιτροπής Ενώσεως και Προόδου (ΕΕΠ) [Ιτιχάντ], ήταν μη τουρκικής καταγωγής.

Όμως, η ενδελεχής χαρτογράφηση του εθνοτικού προφίλ τους, που εκπόνησαν, ο Ολλανδός Τουρκολόγος Έρικ Ζύρχερ (Erik-Jan Zürcher)11 και άλλοι ερευνητές, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αμφισβητήσεως:

«Ανάμεσα στους τέσσερις πρώτους ιδρυτές της επιτροπής Οθωμανικής ενότητας, (1889) [προδρόμου της ΕΕΠ], ένας ήταν Αλβανός, δύο Κούρδοι κι’ ένας Κιρκάσιος».12

Δηλαδή στον πρωτογενή πυρήνα των μετέπειτα Ν/Τ (1889), ΟΥΔΕΙΣ  Τούρκος συμπεριλαμβανόταν! Απίστευτο και όμως αληθινό!!!

Ας δούμε τώρα τους πρωταγωνιστές της λεγομένης επαναστάσεως των Ν/Τ, του Ιουλίου του 1908.

Ο Tούρκος καθηγητής ανθρωπολογίας και κοινωνιολογίας Σουαβί Αϋντίν (Suavi Aydin)13 γράφει, ότι ενώ η πρώτη ομάδα του 1889, απαρτιζόταν από μη Τούρκους διανοούμενους, είχε ως πρότυπο την Γαλλία και υποστήριζε τον Οθωμανισμό, η δεύτερη ομάδα, αυτή της Θεσσαλονίκης του 1906, απαρτιζόταν κυρίως από Εβραίους ντονμέδες, είχε ως πρότυπο την Γερμανία και υποστήριζε τον τουρκικό εθνισμό.14

Νέα επιβεβαίωση! ΟΥΔΕΙΣ από τους πρωταγωνιστές του κινήματος των Νεοτούρκων, ήταν Τούρκος!!!

Ο Ολλανδός τουρκολόγος Τσύρχερ (Jan Zürcher) σημειώνει ότι τα 10 μέλη που συγκροτούσαν τον σκληρό πυρήνα της μυστικής Επιτροπής Οθωμανικής Ελευθερίας (που θα μετονομασθεί λίγο αργότερα στην γνωστή μας ΕΕΠ), προέρχονταν από τα οθωμανοκρατούμενα Βαλκάνια, και ΔΕΝ ήσαν Τούρκοι.

Παρόμοια εικόνα διαμορφώνει κανείς αν δει και τους 21 αξιωματικούς του στρατού που ενεπλάκησαν στην μυστική Εταιρεία Ενώσεως και Προόδου:

Δέκα εννέα (19) εξ αυτών, κατάγονταν από τις βαλκανικές επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την πρωτεύουσα, και μόνον ένας (1) από τα βάθη της Ανατολίας (Toυρκόφωνος).

Τέλος, στην Ειδική οργάνωση (την διαβόητη Τεχσιλάτ ι μαχσουσά), την παραστρατιωτική μυστική ομάδα που αναλάμβανε δολοφονικές επιθέσεις εναντίον αντιφρονούντων και ουσιαστικά διεκπεραίωσε το γενοκτονικό σχέδιο της ΕΕΠ για τους Αρμενίους και όχι μόνον, εκπλήσσει η μεγάλη συμμετοχή Κιρκασίων, μελών δηλ. της καυκασιανής αυτής εθνοτικής ομάδας που κατάγονταν από τους Κιρκάσιους, που είχαν εγκατασταθεί ως πρόσφυγες στην Οθωμανική αυτοκρατορία παλαιότερα, αιώνες αργότερα από τους Σελτζούκους και Οσμανλήδες.

Συνεπώς, είναι ορθώτερον και αληθέστερον, από ιστορικής απόψεως, να αποκαλούμεν την επιχείρηση ανατροπής του Αβδούλ Χαμίτ Β΄, ως συνωμοσία ή πραξικόπημα των Νέων (μη) Τούρκων, παρά ως επανάσταση των Νεοτούρκων!

As far as the multiethnic composition of the conspirators is concerned, one need only read their names to verify their diverse background: Tserkès (Circassion ), Mehmet Ali, Xersekli (Herzogovinians), Ali Roushdi, Skipetarian donme and others. In many cases, the ethnic origin of the conspirator was not evident from the name: Ibrahim Temo was a Skipetarian/ Albanian, as was Ismail Kemal. Murat Bey Dagestanos and Achmet Riza had an Abkhazian father and an Austrian mother.

One of the theoreticians of the movement was Ziyia Ngiokali, a Kurd, while one of the major planners of tactics and theory was a Jew from Serres who went by the name of Tekìn Alì/Alp (real name, Moshe Cohen).  We should also make note of the fact that the Committee of Union and Progress admitted many members from areas outside of the Ottoman Empire, and that some of these even served on its Central Committee.

Conclusion: Νοοne of the initial or afterwards leading members of the so-called Yοung Turks Committee, who revolted and subverted Sultan Abdul Hamid II, was Turk!!!!!!!!

So, historically, it is better and true, to call the operation of Abdul Hamid II’s subversion, as coup/conspiracy of the Young (non) Turks!!!!

2//. Η θρησκευτική ταυτότητα της ηγετικής ομάδος των κατ’ όνομα Νεοτούρκων: ΑΠΑΝΤΕΣ ήσαν Ντονμέδες (εξισλαμισθέντες Ιουδαίοι), αλλοεθνείς ταλμουδιστές Ιουδαίοι, μπεκτασήδες ή τέκτονες!!!15

.Τα μασονικά στοιχεία

Ο Καθηγητής Ι. Μάζης, βασιζόμενος σε αδιάσειστες μαρτυρίες, βεβαιώνει ότι «πλήθος μελών των οργανώσεως Ένωση και Πρόοδος ήταν ταυτοχρόνως μέλη του ελευθεροτεκτονικού τάγματος και του τάγματος των μπεκτασήδων».16 Επιπλέον υπογραμμίζεται το κοινό ιδεολογικό έδαφος που συνέδεε τους ιτιχατιστές με τους μασόνους, εφ’ όσον αμφότερες οι ομάδες συμμερίζονταν την ανάγκη εισαγωγής φιλελεύθερων θεσμών, τύπου «Γαλλικής Επαναστάσεως», που θα εξασφάλιζαν, υποτίθεται, συνθήκες ισοπολιτείας μετά την ανατροπή του σουλτανικού δεσποτισμού.

Από τις πρώτες ημέρες της λεγομένης νεοτουρκικής επαναστάσεως, ορθώτερον πραξικοπήματος του 1908, η Γαλλική Επανάσταση αποτέλεσε πηγή εμπνεύσεως για τα συνθήματα περί ελευθερίας, δικαιοσύνης και αδελφότητας που δέσποζαν στους δημόσιους χώρους. Όμως οι Νεότουρκοι, φαίνεται πως είχαν μια ουσιαστικότερη εξοικείωση με την γαλλική επαναστατική παράδοση και μάλιστα τον σκληρό της πυρήνα, τον Ιακωβινισμό.

Αυτό υποστηρίζει ο Φερόζ Αχμάντ,17  ο οποίος υποδεικνύει τις αντίστοιχες πρακτικές των Ιακωβίνων, ως πρότυπο των μαζικών κινητοποιήσεων αστικών πληθυσμών για πολιτικούς σκοπούς, που οργάνωναν οι Νεότουρκοι.

Masonic elements

The strong connection between the Itihàts (conspirators) and Masonry is a well-documented fact. The leftist Turkish writer, Kamouran Mberik Xartboutlou, in his book, The Turkish Impasse (from the Greek translation of the French publication of 1974. p.24), wrote:

"Those who desired entry into the inner circle of that secret organization [the Itihàt], had to be a Mason, and had to have the backing of a large segment of the commercial class."

The true nature of the relationship between the Young Turks and the Masonic lodges of Thessaloniki has been commented upon by many researchers and writers. In her well-known and extensively documented book, Secret Societies and Subversive Movements (London. 1928, p. 284), author and historian Nesta Webster writes that "The Young Turk movement began in the Masonic lodges of Thessaloniki under the direct supervision of the Grand Orient Lodge of Italy, which later shared in the success of Mustapha Kemal."

Of course, the precise nature of this relationship is clouded in mystery, but enough facts exist allowing for more than just informed conjecture based on circumstantial evidence. An example of the Itihàt-Masonic connection is the interview that Young Turk, Refik Bey, gave to the Paris newspaper «Le Temps», on the 20th of August 1908:

«It's true that we receive support from Freemasonry and especially from Italian Masonry. The two Italian lodges [of Thessaloniki] -- Macedonia Risorta and Labor et Lux -- have provided invaluable services and have been a refuge for us. We meet there as fellow Masons, because it is a fact that many of us are Masons, but more importantly we meet  so that we can better organize ourselves.».

.Τα Ιουδαϊκά στοιχεία

Οι Ντονμέδες και από αυτούς οι ντονμέδες τέκτονες της Θεσσαλονίκης, ήταν αυτοί που κυριάρχησαν στο πραξικόπημα των Ν/Τ είτε σαν μέλη του κινήματος είτε σαν χρηματοδότες και υποστηρικτές πάσης άλλης φύσεως. Σηματικό ρόλον στην επικράτηση των Ν/Τ, έπαιξαν οι δύο τεκτονικές στοές «Macedonia Risorta»  και «Nouri Osman», της Θεσσαλονίκης και Κωνσταντινουπόλεως, αντιστοίχως.

The Jewish Component

The Donmè ("convert" in Turkish), was a Hebrew heresy whose followers converted [???] to Islam in the 18th century. They were most heavily concentrated in Thessaloniki. According to the Great Hellenic Encyclopedia [Megali Elliniki Enkiklopethia]: "It is generally accepted that the Donmè secretly continue to adhere to the Hebrew religion and don't allow their kind to intermarry with the Muslims."

The eminent British historian, R. Seton Watson, in his book, The Rise of Nationality in the Balkans. London, 1917 (H Γέννηση του Εθνικισμού στα Βαλκάνια), wrote the following:

«The real brains behind the [Itihàt] movement were Jews or Islamic-Jews. The wealthy Donmè and Jews of Thessaloniki supported [the Young Turks] economically, and their fellow Jewish capitalists in Vienna and Berlin -- as well as in Budapest and possibly Paris and London -- supported them financially as well.»

In the January 23rd, 1914, issue of the Czarist Police [Okrana] Ledger (Number 16609), directed to the Ministry of the Exterior in Saint Petersburg, we read:

"A pan-Islamic convention of Itihàts and Jews was held in the Nouri Osman lodge in Constantinople. It was attended by approximately 700 prominent Itihàts and Jews, including "Minister" Talaàt Bey, Bentri Bey, Mbekri Bey, and (Donmè) Javit Bey. Among the many Jews in attendance, two of the most prominent were the Head of the Security Service, Samouel Effendi, and the Vice-Administrator of the Police, Abraham Bey."

γ/. Συνοπτικά βιογραφικά στοιχεία της ηγετικής ομάδος των Νεοτούρκων

1//. Emmanuel Carasso ή Emanuel Karasu (Θεσσαλονίκη 1862 – Τεργέστη 1934): Ήταν ένας (εξ Ισπανίας)  Εβραίος  δικηγόρος  που έδρευε στην Θεσσαλονίκη. Μέλος της οικογένειας Ιουδαίων Σεφαραδιτών Carasso, της Θεσσαλονίκης (επί Οθωμανικής κατοχής) και ένα εξέχον μέλος των Νεότουρκων. Το όνομα είναι επίσης γραμμένο Karaso, Karassu και Καράσσο. Η μορφή Karasu είναι ένα εκτουρκισμός του ονόματός του, που σημαίνει κυριολεκτικά «μαύρο νερό». Ο  Ε. Carasso:

.Ήταν αναμεμιγμένος στην Ιταλική και την Οθωμανική Μασονία.  Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο κίνημα των Νεότουρκων, και ήταν ένα από τα  πρώτα και  επιφανέστερα μέλη του κινήματος.  Ο ανηψιός του Ισαάκ Carasso,   ίδρυσε  την σύγχρονη βιομηχανία γιαουρτιού, και υπήρξε και ο ιδρυτής της  Διεθνούς Βιομηχανίας Γαλακτοκομικών Danone.

.Υπήρξε ο Ιδρυτής, και αργότερα  Πρόεδρος  της Μασονικής Στοάς  «Αναστημένη Μακεδονία»  (Macedonia Risorta)  στην Θεσσαλονίκη,  και ήταν  πρωτοπόρος του Μασονικού Κινήματος  στον χώρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».

.Ήταν ένας από τους τρεις άνδρες που είπε στον Σουλτάνο Abdulhamit II να παραιτηθεί, τον Απρίλιο του 1909.

.Εργάστηκε για την συνεργασία των διαφόρων ιουδαϊκών οργανώσεων στην Τουρκία, και επέμεινε ότι, «οι Ιουδαίοι Τούρκοι ήταν πρώτα Τούρκοι και μετά Ιουδαίοι» [ΣΣ: Ο απόλυτος Φαρισαϊσμός, καθ’ όσον πάντοτε και παντού, ο Ιουδαίος(Jew) είναι πρώτα ταλμουδιστής Ιουδαίος και μετά πολίτης του κράτους στο οποίον διαβιοί].

.Ήταν μέλος της Επιτροπής που διαπραγματεύτηκε την Συνθήκη για τον τερματισμό του Ιταλο-Τουρκικού πολέμου και της Επιτροπής για την διεθνοποίηση της πόλεως της Θεσσαλονίκης

«Ο ιδρυτής των Νεότουρκων  ήταν   εξέχον μέλος της Ιταλικού παραρτήματος της Εβραιο-Μασωνικής Στοάς  Μπενάϊ Μπερίτ, ονομαζόταν Emmanuel Carasso.

Ο Carasso, ήταν   Εβραίος  γεννημένος  στην  Θεσσαλονίκη.   Ίδρυσε   την Μυστική Εταιρεία των Νεότουρκων   το  1890 στην Θεσσαλονίκη…

Ο Carasso ήταν επίσης  Μέγας Διδάσκαλος της Μασονικής Στοάς «Αναστημένη Μακεδονία» (Macedonia Risorta), στην Θεσσαλονίκη.  Η συγκεκριμένη Στοά,   υπήρξε το  Στρατηγείο  των Νεότουρκων,  και μέλη της, υπήρξαν  όλη  η ηγεσία των Νεότουρκων!». [Ιστολόγιο Μodern History Project, σε ένα αποκαλυπτικό ιστορικό άρθρο του J. Brewda].

.Σε σχετικό λήμμα της  Encyclopedia Britannica (12η Έκδοση, Τόμος XXXI, σελ. 1222), αποκαλείται:   «Μοχθηρή  Προσωπικότητα που είναι   σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος , για την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.»

Τελικώς, έχασε την εύνοια του Μουσταφά Κεμάλ και  αυτοεξορίστηκε στην Ιταλία. Πέθανε το 1934, και είναι θαμμένος στο εβραϊκό νεκροταφείο στην Arnavutköy, Κωνσταντινούπολη.

2//. Ταλαάτ Πασά (Talaat Pasha): Εξιουδαϊσμένος Αθίγγανος, Ντονμές. Υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας κατά την διάρκεια του 1ου Π.Π (WW Ι), επικεφαλής-αρχιτέκτονας του ολοκαυτώματος των Αρμενίων.

Mehmet Talaat Pasha (1874-1921), also known as Talaat Bey, was the principal architect of the Armenian Genocide. He was active in the Young Turk movement seeking to overthrow Sultan Abdul Hamid (Abdulhamit) II. He joined the Committee of Union and Progress (CUP). He was at the hub of Turkish revolutionary plotting. After the 1908 Young Turk Revolution, Talaat became one of the most influential politicians of the Ottoman Empire. In 1909 he was appointed Minister of the Interior.

By 1912 he was Secretary General of the CUP. The following year he seized complete power in the Ottoman Empire.  The telegraph-office clerk who became one of the ruling troika of post-revolutionary Turkey, Talaàt Pasha, was Bosnian, Pomack, or Gypsy, unknown origin; the point being that he was not a Turk.

Talaat was one of the main advocates of the Turkification of the Ottoman Empire. As Minister of the Interior, he assumed primary responsibility for planning and implementing the Armenian Genocide. De Nogales, in his Four Years beneath the Crescent (Charles Scribners Sons, 1926 p.26), reveals Talaat as the renegade Hebrew (Donme) of Salonika. A Donme is a kind of Marrano Jew, a descendant of Jewish refugees in Turkey who pretended to be Muslims.18

3//. Ντζαβίντ Μπέη (Mehmet Cavit Bey, Mehmed Cavid Bey or Mehmed Djavid Bey (1875–1926): Ντονμές, κρυπτο-Ιουδαίος. Υπουργός Οικονομικών.

Cavit was born in Thessaloniki. His father was Naim, a jewish merchant, and his mother was Pakize; they were cousins. He was of Dönmeh descent. He was an Ottoman Sabbatean economist, newspaper editor and member of the Committee of Union and Progress (CUP), he was part of the Young Turks and had positions in government after the constitution was re-established.

Following the 31 March Incident in 1909, Cavit Bey was appointed minister of finance in the cabinet of Grand Vizier Tevfik Pasha.  The combination of his personality, ethno-religious origins, and politics made him the target of numerous accusations of corruption, espionage, even murder. His Francophile and pacifist tendencies led him to resign his post in 1914 in protest against the secret Ottoman-German alliance, although he remained a financial adviser, reassuming the ministerial post in 1917.

In the beginning of the Republican period, he was executed for alleged involvement in an assassination attempt against Mustafa Kemal Ataturk.19

4//. Μεσίμ Ρούσσο (Messim Russo): Ντονμές,  Βοηθός του ντονμέ Ντζαβίντ Μπέη.

5//. Ρεφίκ Μπέη (Refik Bey): Ντονμές, εκδότης της εφημερίδας των Νεότουρκων «Επαναστατική». Πρωθυπουργός της Τουρκίας το 1939.

«..Another leading Jew of the Committee of Union and Progress (CUP), was Refik Bey who in 1939 was prime minister of Turkey under the name Refik Saydam…» (İsyan, Τόμος 1ος, p. 523, Yalçin Küçük, Ithaki Publishing, 2005).

6//. Vladimir Jabotinsky: Ρωσσοεβραίος Μπολσεβίκος δημοσιογράφος, συγγραφέας, κλπ, ο οποίος μετακόμισε στην Τουρκία το 1908. Εκδότης της εφημερίδας των Νεοτούρκων. Φανατικός Σιωνιστής.

Ze'ev Jabotinsky, [(5 (17) October 1880, Οδησσός– 4 August 1940, Hunter, Νέα Υόρκη), was a Russian Jewish Revisionist Zionist leader, author, poet, orator, soldier and founder of the Jewish Self-Defense Organization in Odessa. With Joseph Trumbeldor, he co-founded the Jewish Legion of the British army in World War I.

Το 1925, ο Βλαδίμηρος (Τσεέβ) Ζαμποτίνσκι, ίδρυσε την  «Ένωση των Ρεβιζιονιστών Σιωνιστών», ως διαμαρτυρία ενάντια στην πολιτική της Σιωνιστικής Οργανώσεως υπό την ηγεσία του Χάϊμ Βάϊτσμαν. Αυτό που ο «ρεβιζιονισμός» ήθελε να απορρίψει ήταν ο πραγματισμός που είχε επιβληθεί στο σιωνιστικό κίνημα με την εγκαθίδρυση της Βρετανικής Εντολής για την Παλαιστίνη και με το ξεκίνημα της οικοδόμησης της χώρας, δηλαδή ο περιορισμός των σιωνιστικών στόχων στα προσωρινά κεκτημένα.

Τον Ζαμποτίνσκι οι σιωνιστές αντίπαλοί του τον έβριζαν ως αντιδημοκράτη και φασίστα, εξαιτίας των συμπαθειών του για τον ιταλικό φασισμό, της φιλίας του με τον Μουσολίνι και των διαπραγματεύσεων που είχε ξεκινήσει με τον Ουκρανό εθνικιστή Πετλιούρα, καθώς και με τον Πολωνό εθνικιστή Μπεκ. Πολλοί ήταν εκείνοι που θαύμαζαν το δόκιμο ύφος των άρθρων του και τη λαμπρή ρητορική δεινότητα των λόγων του.

7//. Alexander Helphand ή Πάρβους:20 Tαλμουδιστής Ιουδαίος. Σύνδεσμος των Ρόθτσάϊλντς (Rothschilds) με τους Νεότουρκους. Συντάκτης της εφημερίδας «Τουρκική Πατρίδα».

Ο Πάρβους υπήρξε τελικώς ο άνθρωπος που ως πράκτορας της αυτοκρατορικής Γερμανίας, συνέβαλε τα μέγιστα στην χρηματοδότηση των Μπολσεβίκων, του κινήματος των Νεοτούρκων και τελικώς εξασφάλισε την επιστροφή στην Ρωσία του Λένιν, μέσω Γερμανίας, με το περίφημο «σφραγισμένο τραίνο».

Προ της ενάρξεως του πολέμου, στις 22 Ιουλίου 1914, ο Πάρβους σε άρθρο του στην εφημερίδα Τασβιρί Εφκάρ, εξέθεσε τις θετικές προοπτικές που διανοίγονταν για την Οθωμανία, σε περίπτωση που εκμεταλλευόταν την ευκαιρία του πολέμου.21

8//. Τεκίν Αλπ: Ιουδαίος από τις Σέρρες που το πραγματικό του όνομα ήταν Μωϋσής Κοέν, ο οποίος εδημοσίευσε ένα πολύκροτο κείμενο με τον τίτλο Τουρκισμός και Παντουρκισμός, προπαγανδίζοντας την παντουρκική ιδεολογία.

Moiz Cohen (1883, Serres, Salonica Vilayet, Ottoman Empire–1961 Nice France) was a Turkish-Jewish writer, philosopher and ideologue of the Pan-Turkism. Born to a Jewish family, he later changed his name to Munis Tekinalp).22

9//.  Μουσταφά Κεμάλ («Ατατούρκ»):  Ντονμές.

Ένας από τους σημαντικώτερους ντονμέδες της σύγχρονης ιστορίας και εντεταλμένος από το ΣΥΣΤΗΜΑ, για συγκεκριμένη αποστολή, τον ξερριζωμό των Ρωμηών/Ελλήνων, από τις πανάρχαιες εστίες τους (Πόντος, Ιωνία, Ανατολική Θράκη, Καππαδοκία, κλπ).

Παρακολούθησε το Εβραϊκό Δημοτικό Σχολείο, γνωστό και ως Σχολή Σεμσί Εφέντι, που διευθυνόταν από τον Εβραίο Σίμωνα Σεβί (Simon Zvi) [Λεπτομέρειες και  αποδεικτικά στοιχεία περί της Ιουδαϊκής καταγωγής του Κεμάλ Ατατούρκ, όπως στο ειδικό κεφάλαιο, στο αναλυθέν θέμα «Αυτή είναι η Τουρκία»/ 2 Μαΐου-28 Ιουλίου 2018].

(left. Kemal Ataturk, making Masonic sign, and the crypto Jews called Donmeh who control Turkey)

Συνεχίζεται

---

1 .Οχλοκόπος (ο,η) [Όχλος, κόπτω] = Ο ταράττων (κολακεύων) τον λαόν, δημοκόπος, ψευτοδημοκράτης.

. Σανχεντρίν = Το κατά τους προχριστιανικούς χρόνους Μεγάλο Συνέδριο των Εβραίων με έδρα την Ιερουσαλήμ. Ήταν το ανώτατο πολιτικό, νομοθετικό και θρησκευτικό κέντρο του Ιουδαϊσμού, με αρμοδιότητες σ’όλη την περιφέρεια της Γης του Ισραήλ. Το Μεγάλο Σανχεντρίν συνεδρίαζε εκτός εορτών και Σαββάτων. Η ίδρυση του Σανχεντρίν εντοπίζεται στην εποχή της βασιλείας του Αντιόχου Δ΄ του επιλεγομένου Επιφανούς περί το 200 π.Χ. Σήμερα, λειτουργεί αφανώς και αποτελεί το ανώτατον καθοδηγητικόν όργανο του Συστήματος.

.Υπέρκομπος= Ο καθ’ υπερβολήν κομπάζων, αλαζών.

2 Sifra di-tzeniʿuta (“Book of Concealment”), a section of the Zohar.

3 Rosicrucians https://historycollection.com/11-mysterious-secret-societies-that-people-know-very-little-about/2/

4 Christian Rosenkreuz and the Rosicrucians, Vol 6, No 15, σ.3, by William Wynn Westcott. Reprinted from "Theosophical Siftings" .The Theosophical Publishing Society, England.

5 Νέα Παγκόσμια Τάξη: Το Αρχαίο σχέδιο των Μυστικών Εταιρειών, William T. Still, εκδ. ΣΤΕΡΕΩΜΑ, 1992, σ. 60.

6 Secret Destiny of America, p.72.

7 Ο Σερ Φράνσις Μπέικον, Υποκόμης του Σαιντ Ώλμπανς (Sir Francis Bacon, Viscount St. Albans,1561-1626), ήταν Άγγλος φιλόσοφος, πολιτικός και συγγραφέας

8 Manly Hall, America’s Assignment, p.27.

9 Collections of Emblems, p. 9-10. First writer, Wither George, 1588-1667..Related names Hall, Marie Bauer (1904-2005).. Published Los Angeles Calif. : Published for Veritat Foundation by the Philosophical Research Society, 1987… Note: Reprint (2nd work). Originally published: London: Printed by A.M. for Robert Allot, 1635. Reprint (1st work). Originally published: 1st ed. Glendale, Calif : Verulam Foundation, 1940.

10 Ο Βρετανός Τουρκολόγος Μπέρναρντ Λιούϊς [απεβίωσε το Σάββατο (19/5/2018) σε ηλικία 101 ετών, σύμφωνα με την Washington Post.], εδημοσίευσε το 1961 από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις της Οξφόρδης, βιβλίον με τίτλον: Η ανάδυση της σύγχρονης Τουρκίας. Ο Λιούϊς υπήρξε υπερβολικά φιλότουρκος, παρασιωπήσας ΟΛΕΣ τις γενοκτονίες των Νεοτούρκων ιτιχατιστών, στο έργο του.

11 Erik-Jan Zürcher (born 1953) is a Dutch Turkologist. He is a professor of Turkish studies at Leiden University since 1997. From 2008 to 2012, he served as director of the International Institute of Social History. His book Turkey: a Modern History is considered a standard work. Zürcher frequently comments on current issues related to Turkey.

12 Erik Jan Zürcher, The Young Turks Legacy and Nation Building. From the Ottoman Empire to Atatürk’s Turkey, London 2010, σ. 99.

13 Professor Suavi Aydin (born 1962, in Ankara), is a Turkish Anthropologist. He graduated from Hacettepe University School of Sociology in 1986, then earned his MA in sociology from the same department and his PhD degree in Anthropology from the same University. He served as associate Prof. of Anthropology at Hacettepe University till 2005 and became a full Prof. in Communication Sciences at Hacettepe University in 2010, and   the Dean of the Communication Sciences Department-Hacettepe University in 2011. His fields of interest are ethnicity, nationalism, state problematic, etc. He has been working in the field of local history and the settlement date. Professor Suavi Aydin has many published works, including “Modernization and Nationalism” (1993), “The Problem of Identity, Nationality and the Turkish Identity” (1998), “Mardin: tribal, community, State” (2000), Anthropology Dictionary (2003), etc. Professor Aydin was a member of UNESCO’s Cultural Corridor Trade Committee (2008-2010) and since 2010 he is UNESCO’s Intercultural Dialogue Specialized Committee Member. Also he is a member of the Economic and Social History Foundation of Turkey.

14 Φουάτ Ντουντάρ, Ο Κώδικας της Σύγχρονης Τουρκίας.  Η μηχανική των εθνοτήτων της «Ένωσης και Προόδου» (1913-1918), Αθήνα 2014, σ.56.

15 Nemesis by Ioasif Kassesian. September 2001, pp. 64-66.Translated by staff.

16 Ιωάννης Θ. Μάζης, Μυστικά ισλαμικά τάγματα και πολιτικο-οικονομικό Ισλάμ στη σύγχρονη Τουρκία, Αθήνα 2000, 369. Η σέκτα των Μπεκτασήδων (Bektaşi) δερβίσηδων ανήκει στο Σούφι Ισλάμ και αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας της Οθωμανικής Ιστορίας, ένα από τα πλέον σημαντικά μοναστικά τάγματα του Ισλάμ. Οι μπεκτασήδες συνδυάζουν στοιχεία της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστεως με το Σιϊτικό αλλά και το ορθόδοξο Ισλάμ (Σιϊτισμός και Σουνιτισμός αντιστοίχως).. Πήραν το όνομά τους από τον ιδρυτή του, Σεγίτ Μουχαμέτ Μπεκτάς. Πρόκειται για σιϊτικό τάγμα, καθώς οι οπαδοί του παραδέχονται τον γαμπρό του Μωάμεθ Αλή, ως νόμιμο διάδοχο του προφήτη τους, Μωάμεθ.

Ο Μπεκτάς γεννήθηκε το 1247 στη Νισαμπούρ και το 1281 μετέβη στην Μικρά Ασία. Το τάγμα ανέπτυξε μεγάλη δράση εκεί. Ο δεύτερος Οθωμανός σουλτάνος, Ορχάν, επισκέφθηκε τον τεκέ του τάγματος και ευλογήθηκε, από τον χατζή Μπεκτάς. Με το γεγονός αυτό, εγκαινίαζε μια μακρά παράδοση, σύμφωνα με την οποία οι μπεκτασήδες δερβίσηδες ήταν υπό την προστασία του εκάστοτε Οθωμανού σουλτάνου. Είναι επίσης γνωστές οι σχέσεις του Τάγματος με τον αυτοκρατορικό στρατό των γενιτσάρων, τον οποίο ουσιαστικά είχαν αναλάβει πλήρως υπό την καθοδήγησή τους από το 1590 έως το 1826, οπότε το σώμα διαλύθηκε από τον σουλτάνο Μαχμούτ Β’. Στους στρατώνες των γενιτσάρων διέμενε μόνιμα σεΐχης (αρχηγός) των μπεκτασήδων, ενώ στους περισσότερους υπήρχε μπεκτασικό μοναστήρι (τεκές).

17 Feroz Ahmad, War and Society Under the Young Turks, 1908-1918, 269-270.

18 [Analytical & Intelligence Comments] TALAAT PASHA - WikiLeaks, https://wikileaks.org/.../1862737_-analytical-and-intellig...28 Φεβ 2011.

19 Ilgaz Zorlu, Evet, Ben Selânikliyim: Türkiye Sabetaycılığı, Belge Yayınları, 1999, p. 223.--- Yusuf Besalel, Osmanlı ve Türk Yahudileri, Gözlem Kitabevi, 1999, p. 210.----Rifat N. Bali, Musa'nın Evlatları, Cumhuriyet'in Yurttaşları, İletişim Yayınları, 2001, p. 54. (Mehmet Cavit Bey, https:// en. wikipedia.org/wiki/Mehmet_Cavit_Bey)---.Javid (Cavid) Bey, Mehmed - Jewish Virtual Library, www.jewishvirtuallibrary.org/javid-cavid-bey-mehmed

20 Γεννημένος το 1867 σε ένα χωριό της Λευκορωσίας ο εβραϊκής καταγωγής τυχοδιώκτης Αλεξάντερ Λαζάρεβιτς, είχε διαταχθεί από το Σύστημα, να προετοιμάσει την μαρξιστική επανάσταση στην τσαρική Ρωσία.

Διετέλεσε πάμπτωχος δημοσιογράφος σοσιαλιστικών εφημερίδων αλλά και πάμπλουτος, στην συνέχεια, επιχειρηματίας στην Κωνσταντινούπολη, όπου έδρασε ως τροφοδότης του οθωμανικού στρατού, με σιτηρά, αλλά και δημοσιογράφος-χρηματοδότης μιας από τις κυριότερες εφημερίδες των νεοτούρκων.

Όμως, ο Πάρβους, δεν αρκέστηκε στο ρόλο του οικονομικού μέντορα των Νεοτούρκων: Εκμεταλλευόμενος τις διασυνδέσεις του με την αυτοκρατορική Γερμανία, στην υπηρεσία  της οποίας θα θέσει στην συνέχεια τον εαυτό του ως πράκτορας, ίσως δε και τις επαφές του με τον διασημότερο έμπορο όπλων της εποχής, τον ελληνικής καταγωγής σερ Μπέϊζιλ Ζαχάρωφ (ο οποίος εκπροσωπούσε τα συμφέροντα της βρετανικής Βίκερς), ο Πάρβους φρόντισε να εφοδιάσει ταχύτατα την οθωμανική αυτοκρατορία με τον απαραίτητο πολεμικό εξοπλισμό, αλλά και να εξασφαλίσει στον στρατό της την αναγκαία τροφοδοσία, ώστε οι Νεότουρκοι να εισέλθουν στον μεγάλο Πόλεμο στο πλευρό της Γερμανίας.

Παράλληλα διοχέτευε πολεμικό εξοπλισμό και στα κράτη της Χερσοννήσου του Αίμου (βαλκανικά κράτη), ενώ ο ίδιος μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια, είχε μετατραπεί από ξυπόλυτο δημοσιογραφίσκο σε επικεφαλής μιας οικονομικής αυτοκρατορίας στην οποία ανήκαν ακόμα και τράπεζες. Οι ειδικοί βιογράφοι του Πάρβους, Ζέμαν και Σάρλαου, διατυπώνουν την άποψη ότι η Οθωμανία των Νεοτούρκων δεν θα εισερχόταν τόσο γρήγορα στον Α΄ΠΠ, αν ο Πάρβους δεν είχε μεριμνήσει γι’ αυτό, με τον τρόπο που περιεγράφη….

21 Elizabeth Heresch, Geheimakte Parvus. Die gekaufte Revolution. Biographie, München 2000, 103-104 και 109· πρβλ. Z. A. B. Zeman / W. B. Scharlau, The Merchant of Revolution. The Life of Alexander Israel Helphand (Parvus) 1867-1924, London 1965, 127-132.

22 Jacob M. Landau, Tekinalp, Turkish Patriot, 1883-1961 (1984)