Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΡΩΤΩΝ Μ.Χ.ΑΙΩΝΩΝ

(ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ)

Μέρος 15^ο

Πυθαγόρας-Πυθαγόρεια δόγματα-Πυθαγόρεια έπη

Άλλα παραδείγματα ιστορικής και πνευματικής απάτης είναι «Η Συναγωγή των Πυθαγορείων δογμάτων» του Ιαμβλίχου και τα Πυθαγόρεια έπη.

 Συνέγραψε, λένε, ο Ιάμβλιχος, τον βίο του Πυθαγόρα και τα Πυθαγόρεια δόγματα του Βαβυλωνιόπληκτου και Αιγυπτιοτραφούς φιλοσόφου όπως ήταν ο Πυθαγόρας.

 Που τα βρήκε γραμμένα τα Πυθαγόρεια δόγματα ο Ιάμβλιχος; Ήταν σίγουρος ότι ήσαν εκείνα που εδίδασκε ο Πυθαγόρας περίπου επτά-οκτώ αιώνες πριν; Πού ανεκάλυψε τις πηγές για την ζωή του Π. αφού ελάχιστα είναι τα εξακριβωμένα στοιχεία, ενώ σύγχρονοι ερευνητές έχουν χαρακτηρίσει τα θρυλούμενα για την προσωπικότητά του «καθαρά μυθεύματα»;

 Ολίγα εξηκριβωμένα στοιχεία περί της ζωής του υπάρχουν και πολλοί εκ των περιβαλλόντων την προσωπικότητά του θρύλων, αρχαίων και νεωτέρων, θεωρούνται υπό των νεωτέρων ερευνητών, καθαρά μυθεύματα…»1

 Δεν εγνώριζε ότι μετά την μετοικεσία των Πυθαγορείων στο Μεταπόντιον ουδεμία πληροφορία είναι καταγεγραμμένη, έστω και εκ παραδόσεως, τόσον για τον ίδιον (Πυθαγόρα) όσον και για τους μαθητές του; Ότι η αδελφότης των Πυθαγορείων ως οργάνωση εξηφανίσθη από το πολιτικό προσκήνιο πάσης χώρας;  

 Δεν  είχε πληροφορηθεί ότι ο Πλούταρχος (1ος-2ος μ.Χ. αιών) εμφατικά ετόνιζε ότι ο Πυθαγόρας, για λόγους αρχής, δεν άφησε γραπτά κείμενα; Ότι σύγχρονοι ερευνητές το βεβαιώνουν;2

  Ότι όλοι οι μαθητές του εφονεύθησαν από εξαγριωμένα πλήθη για όσα αποκρυφιστικά και δαιμονικά εδίδασκαν και έπρατταν στις τελετουργίες τους; Ότι δεν κατέλιπαν ουδέν χειρόγραφο;

«..Περί του μετέπειτα βίου του (ΣΣ: Από μετοικεσίας στο Μεταπόντιον, 495 π.Χ.) ουδέν το βέβαιον είναι γνωστόν. Δεν φαίνεται πιθανόν ότι ο Πυθαγόρας ανέπτυξε γραπτώς την φιλοσοφίαν του, καίτοι πολλαί διατριβαί απεδόθησαν αργότερον εις αυτόν…»3

 Που τα βρήκε λοιπόν τα γραπτά ή τις πηγές ο Ιάμβλιχος και συνέγραψε τον βίο και τις ιδέες του Πυθαγόρα, τις οποίες μάλιστα εχαρακτήρισε ως δόγματα; Μήπως στηρίχθηκε στους μαθητές του Πυθαγόρα (πυθαγορείους); Όμως:

«Οι πληροφορίες για την διδασκαλία των πυθαγορείων είναι ιδιαίτερα ασαφείς εξαιτίας των πολλών ξένων προσθηκών που υπάρχουν, ιδιαίτερα στις μεταγενέστερες μαρτυρίες γι’ αυτούς. Έτσι η εξακρίβωση της αλήθειας προσκρούει σε δυσκολίες που δεν συναντούμε σε καμία ίσως άλλη περιοχή της αρχαίας φιλοσοφίας. Ακόμη και αν περιοριστούμε στις πιο αξιόπιστες ειδήσεις…πάλι παραμένουν πολλά σκοτεινά σημεία και αντιφατικές μαρτυρίες για τα επί μέρους ζητήματα»4

 Προφανώς κάπου τα «ανακάλυψαν» οι άνθρωποι της τότε αντιχριστιανικής συμμορίας (συναγωγής) και του τα έδωσαν. Κατ’ άλλην εκδοχήν, τα συνέταξε μόνος του, κατά την διάρκεια των παραμυθολογικών διαλογισμών του ή βάσει των οδηγιών συγγραφής φανταστικού σεναρίου της αποκρυφιστικής αδελφότητος. Δεν υπάρχει άλλη λογική εξήγηση. 

 Έστω και αν υποθέσουμε ότι τα γραφέντα αφορούσαν σε κάποια προφορική παράδοση για τον Πυθαγόρα, ποίος εγγυάται ότι μετεφέρθησαν επακριβώς από στόμα σε στόμα, από γενεά σε γενεά, οκτώ ολόκληρους αιώνες αργότερον;

  Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε και το εξής απίστευτο! Ενώ η αρχαία γραμματεία αγνοεί τα βιογραφικά στοιχεία του Πυθαγόρα ή όσα παρουσιάζονται είναι ατεκμηρίωτα και ανεπιβεβαίωτα, κάποιοι ρακοπλάστες-μεταμοντέρνοι πυθαγοριστές μας πληροφόρησαν, ότι ο Πυθαγόρας ήταν νυμφευμένος με την Θεανώ, απέκτησε τρείς κόρες (Δαμώ, Μυρία και Αριγνώτη) οι οποίες και έγραψαν απομνημονεύματα για τον πατέρα τους και την διδασκαλία του!!!.

   Εδώ σταματά ο νους του ανθρώπου και παύει κάθε κριτική και σχολιασμός, διότι όντως εισερχόμεθα σε πεδία ψυχοπαθητικών και διανοητικών διαταραχών τοιαύτης και τοσαύτης μορφής που τον λόγον έχουν ειδικοί επιστήμονες..

Τα πυθαγόρεια έπη εγράφησαν, όπως ισχυρίζονται, από τον Ιάμβλιχο και τον Διογένη Λαέρτιο (βιβλίο VIII), τα αρχαιότερα χειρόγραφα των οποίων χρονολογούνται μετά τον 10^ον μ.Χ. αι!! Όμως:

«Τα μόνα βέβαια λείψανα συγγραμμάτων του Πυθαγόρου εισίν Φιλολάου τα αποσπάσματα. Ο δε «ιερός λόγος», τα «χρυσά έπη» εισίν 71 εξάμετροι, ξηροί, ασυνάρτητοι, απλώς συνερραμμένοι, και ουδέν προτέρημα τύπου και σχήματος έχοντες κρίνονται δ’ ως βεβαίως μη γνήσιοι»5.

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι τα μόνα γνήσια σπαράγματα-λείψανα-αποσπάσματα είναι εκείνα του Φιλολάου, όπου εκτίθενται οι απόψεις των Πυθαγορείων περί κόσμου, φύσεως και ψυχής  (εάν φυσικά δεχθούμε ότι τα αρχαιότερα χειρόγραφα του Φιλολάου δεν απέχουν πολύ από την περίοδο της ιστορικής δράσεώς του, κάτι που θεωρείται απίθανο).Τίποτε παραπάνω! Όλα τα υπόλοιπα είναι αποκυήματα της φαντασίας των συνωμοτών προσαρμοσμένα στα κείμενα της Αγίας Γραφής και στην φαντασία των συγγραφέων, για ευνόητους λόγους.

Ο Πυθαγόρας μετέβη στην Αίγυπτο και παρέμεινε εκεί 22 χρόνια. Όταν αυτή κυριεύθηκε από τον Πέρση βασιλιά Καμβύση πιάστηκε αιχμάλωτος και οδηγήθηκε στην Βαβυλώνα όπου παρέμεινε 12 έτη.. Στην Αίγυπτο και Βαβυλώνα γνώρισε ιερείς, μάγους και άλλους «σοφούς» και διεμόρφωσε την φιλοσοφία του. Συνεπώς ο Πυθαγόρας δεν ήταν αυτόφωτος αλλά ετερόφωτος. Δεν ήταν φιλόσοφος αλλά αποκρυφιστής. Για να αποκτήσει μάλιστα, τις μυστικές γνώσεις των αποκρυφιστών Αιγυπτίων ιερέων έκαμε και περιτομήν!!!Αρνήθηκε την πατρώα ελληνικήν θρησκείαν!!!!

«…αυτοίς γε τούτοις, δι΄ους και περιετέμετο, ίνα δή και εις τα άδυτα κατελθών την μυστικήν παρ’ Αιγυπτίων εκμάθοι «φιλοσοφίαν»6.

Πνέουν μένεα οι νεοπαγανιστές και οι εβραιο-χριστιανοφάγοι κατά των περιτετμημένων εβραίων. Δεν γνωρίζουν ότι ο Πυθαγόρας επρόδωσε την «πατρώα πίστη» και περιετμήθη για να διδαχθεί από τους Αιγυπτίους τον αποκρυφισμό και από τους ταλμουδιστές εβραίους την «φιλοσοφία» τους;

«…γιατί ο Αναξαγόρας και ο Πυθαγόρας φθάνοντας στην Αίγυπτο συναναστράφηκαν τους εκεί Αιγυπτίους και Εβραίους σοφούς και κατανόησαν την φύση του κόσμου…»7 .

«….και Πυθαγόραν ιστορούσιν…απελθείν εις Αίγυπτον και Βαβυλώνα φιλομαθείας χάριν»8.

«Ο Πυθαγόρας εμαθήτευσε στον Ούνοφη ή Οινοφέα από την Ηλιούπολη της Αιγύπτου…Τά περισσότερα από αυτά που λέγονται ιερογλυφικά γράμματα (ΣΣ: Αιγυπτιακές γραφές-εντολές) δεν διαφέρουν από τα πυθαγόρεια παραγγέλματα…»9.

Αφού τα ιερογλυφικά των Αιγυπτίων χρονολογούνται, μετά βεβαιότητος, τουλάχιστον από την 2^α χιλιετηρίδα π.Χ. από πού «ενεπνεύσθη» ο Πυθαγόρας για να εκφέρει τα «παραγγέλματά του»;

Γιατί, άραγε, προβάλλουν οι νεοπαγανιστές τον Πυθαγόρα ως κορυφαίο Έλληνα φιλόσοφο αφού η υπάρχουσα γραμματεία μαρτυρεί ότι οι φιλοσοφικές αρχές και διατυπωθείσες γνώσεις του (ακόμη και το λεγόμενο Πυθαγόρειο Θεώρημα) δεν ήσαν τίποτε άλλο παρά αστρονομικές (μαθηματικές) και λοιπές αποκρυφιστικές/παγανιστικές γνώσεις των Αιγυπτίων, Εβραίων και Χαλδαίων με τους οποίους ήλθε σε επαφή επί τρεις και πλέον δεκαετίες και από τους οποίους εμυήθη;                                     

Δεν γνωρίζουν οι σύγχρονοι υμνητές του Πυθαγόρα ότι:

-      Ο Πάπυρος Berlin 6619 που χρονολογείται από το 1800 π.Χ αποδεικνύει ότι οι Αιγύπτιοι εγνώριζαν τις μεταγενεστέρως αποκληθείσες Πυθαγόρειες Τριάδες;

-      Ο Πάπυρος Rhind (1650 π.Χ.) που ανακαλύφθηκε από τον Σκωτσέζο Αιγυπτιολόγο Alexander Henry Rhind το 1858, και σήμερα φυλάσσεται στο Βρετανικό μουσείο, αποδεικνύει ότι οι Αιγύπτιοι εγνώριζαν τις λεγόμενες πυθαγόρειες τριάδες ησχολούντο με την αριθμητική και Γεωμετρία και με βάση αυτές τις επιστήμες έκτισαν τις πυραμίδες;10

Pythagorean Theorem

Nasr al-Din al-Tusi´s Proof of the Pythagorean Theorem.

Nasr al-Din al-Tusi (died 1274 AD) was a renowned Iranian Muslim Mathematician.

 Pythagorean Theorem

"In any right triangle, the area of the square whose side is the hypotenuse is equal to the sum of the area of the square on the two other sides."

This theorem is commonly called the "Pythagorean theorem" in western countries, named after the Greek mathematician Pythagoras.

However, the theorem was well known long before the time of Pythagoras. Megalithic monuments from 4000 BC in Egypt, and the British Islands from ca. 2500 BC showed right triangles with integer sides. The Middle Kingdom Egyptian papyrus Berlin 6619, written between 2000 - 1786 BC, shows a problem whose solution is a Pythagorean triple.

The cuneiform tablet Plimpton 322 (Mesopotamia between 1900 and 1600 BC) contains a table, listing in the two middle columns numbers that satisfy the Pythagorean Theorem. However, the merit of bringing this knowledge to Greece and, even more, having shown that the theorem holds for any rectangular triangle is attributed to Pythagoras, as attested by Cicero (On the Nature of the Gods III. 88) and Plutarch (Symposiacs VIII). Thus it was rightfully named after the philosopher by Proclus (412-484 AD).

More information:
http://www.timelineindex.com/content/view/517
http://www-gap.dcs.st-and.ac.uk/~history/Mathematicians/Pythagoras.html
http://de.wikipedia.org/wiki/Pythagoras
http://www.math.ubc.ca/~cass/courses/m446-03/pl322/pl322.html
http://aleph0.clarku.edu/~djoyce/mathhist/plimpnote.html

ΠΗΓΗ : http://www.uni-graz.at/exp8www/PhysiCult/pythagorean%20theorem.htm

Pythagorean Theorem: cuneiform tablet Plimpton 322

-Το λεγόμενο Πυθαγόρειο Θεώρημα είχε διατυπωθεί και αργότερα από την ανακάλυψή του υπό των Αιγυπτίων, από τον Bandhayana-ιερέα των Βεδδών11 στις Ινδίες, περί το 800 π.Χ. (τρεις περίπου αιώνες ενωρίτερον του Πυθαγόρα), με την μορφή οδηγιών για κατασκευή ναού (Bandhayana Sulba Sutra) ;

-Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί πως ο Πυθαγόρας δανείστηκε τις ιδέες του από τους Αιγυπτίους ιερείς; 12.

-«…Ο Φιλόσοφος Αριστόβουλος εξέφρασε την αντίληψη ότι ο Πυθαγόρας και ο Πλάτωνας εμπνεύστηκαν από την Βίβλο»;13.

                    Δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη τα σύγχρονα «μηρυκαστικά» των ρακοπλαστών ότι η Παλαιά Διαθήκη έχει αποδειχθεί επιστημονικώς ότι αποτελεί την πρωταρχική πηγή της παγκόσμιας αρχαίας προϊστορίας και ιστορίας, την αρχαιοτάτη πηγή όλων των περιελθουσών μέχρι σήμερον ιδεών,θεωριών περί θεογονίας και κοσμογονίας;

      ·Από κριτικής πλευράς μελετώμενη (η Γένεσις) αποτελεί πρωταρχικήν πηγήν δια την αρχαίαν Ιστορίαν»14.

        ·Ο κατακλυσμός στην κοσμογονία των Χαλδαίων φαίνεται φανερά ότι ήταν ο Κατακλυσμός του Νώε. Αλλά οι Χαλδαίοι, μετήλλαξαν μερικά για να μην γνωρίζηται, ίσως, ότι παρέλαβον αυτόν παρά της Αγίας Γραφής…»15.

        ·Η Εξαήμερος…(ΣΣ: Η Εξαήμερος  δημιουργία  που αναφέρεται  στην  Παλαιά  Διαθήκη) είναι ουχ ήττον το αρχαιότερον πάντων των αρχαίων υπομνημάτων και ου μόνον τούτο αλλ’ είναι, αυτό καθ’ εαυτό, το αρχαιότατον βιβλίον ή γραπτόν υπόμνημα εν τω κόσμω. Τούτον είναι αποδεδειγμένον και υπ’ αυτών των απίστων, διότι ο Πορφύριος ο τολμηρότατος και φοβερώτατος πάντων των ανταγωνιστών της αποκαλύψεως, παραδέχεται, μετά επίμονον έρευναν, ότι ο Σανχωνιάθων16 ήτο ο αρχαιότερος των ειδωλολατρικών ή Εθνικών συγγραφέων, τα δε συγγράμματα αυτού περιέχουσι άφθονα αποσπάσματα των βιβλίων του Μωϋσέως…»17.

                                                                                                                         Συνεχίζεται

ΜΕΡΟΣ 1ο    ΜΕΡΟΣ 2ο   ΜΕΡΟΣ 3ο   ΜΕΡΟΣ 4ο  ΜΕΡΟΣ 5ο 

ΜΕΡΟΣ 6ο    ΜΕΡΟΣ 7ο   ΜΕΡΟΣ 8ο   ΜΕΡΟΣ 9ο  ΜΕΡΟΣ 10ο

ΜΕΡΟΣ 11ο   ΜΕΡΟΣ 12ο ΜΕΡΟΣ 13ο ΜΕΡΟΣ 14ο

---

1 Μεγ. Αμερ. Εγκ., τ.18^ος, σ. 697.

2 Η εξέλιξη των κοσμολογικών ιδεών και μαθηματικών μοντέλων στην αρχαία Ελλάδα, Αντωνίου Δ. Πινότση, Αθήναι, σ.282.

3 Μεγ. Αμερ. Εγκ., τ.18^ος, ο.α.

4Εγχειρίδιο ιστορίας της φιλοσοφίας, Α΄ τόμος, W. Windelband-H.Heimsoeth, μετάφραση Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα, 1980, σ.42.

5 Λεξικό Ελληνικής Αρχαιολογία, Αλέξανδρος Ραγκαβής, Β΄ τόμος1891, λ. Πυθαγόρας, σ. 1106-1107.

6 Κλήμης Αλεξανδρεύς, Στρωματείς, XV,σ.261-262.

7 Λεξικό Σουΐδα, λ. «Πυθαγόρας»-C. J. DE VOGEL, GREEK PHILOSOPHY (Copyright 1950, by E.J. Brill Leiden, Holland)-Κεφ 2.

8 Στράβων, 14,57.

9 Πλούταρχος, Περί Ίσιδος και Οσίριδος, 10-Κλήμης, Στρωματείς ο.α..

10 Joy Hakim, The Story of Science. Αμερικανίδα συγγραφεύς της ιστορίας των ΗΠΑ.

11 Βέδδες: Ύμνοι και τελετουργικοί στίχοι που έχουν συντεθεί στην αρχαϊκή Σανσκριτική. Η ακριβής χρονολογία της συνθέσεως των ύμνων δεν είναι γνωστή. Εκτιμάται ότι μία περίοδος μεταξύ 1500-1200 π.Χ. θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή με τα μέχρι τώρα δεδομένα της παγκόσμιας γραμματείας και αρχαιολογίας.

12 Ηρόδοτος ΙΙ/123.

13 Συμπεράσματα διεθνούς συμποσίου που έγινε στη Βέροια το 1998 με θέμα Αλέξανδρος ο μέγας-Από την Μακεδονία στην Οικουμένη, Εφημ. Ελεύθερος Τύπος, 21 Ιουνίου 1998.

14 Μεγ. Αμερ. Εγκ. τ. 6^ος, σ. 291

15 ΩΓΥΓΙΑ η Αρχαιολογία, Αθ. Σταγειρίτου, Αυγ. 1815, Βιβλ. Α,65.

16 Σανχωνιάθων: Ο αρχαιότερος, κατά τους Φοίνικες, συγγραφέας που έζησε προ του Τρωϊκού Πολέμου.

17 Λόγοι εν Λίθοις, η Γραφή βεβαιουμένη υπό της Γεωλογίας Δομίνικος Μακωσλάνδος QC LLD,μετάφραση υπό Αρχιεπισκόπου Αργολίδος Δανιήλ Πέτρουλα, 1867, σ.146-147.