Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΤΗΣ  ΕΛΔΥΚ  ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ…

Συμπληρώνονται εφέτος 40 χρόνια από την εισβολή του Αττίλα στην μαρτυρική μεγαλόνησο Κύπρο.
Εμείς οι μαχητές της ΕΛΔΥΚ τιμώντες τους νεκρούς ήρωές μας, αντλούντες δύναμη και λαβόντες την εντολήν απ’ αυτούς, υπενθυμίζουμε στις νεώτερες γενεές τα εξής για τα γεγονότα του 1974 και τις εξελίξεις μέχρι σήμερα.
1. Το 1974 οι Τούρκοι ενεργούντες ως εντολοδόχοι των ΗΠΑ, αξιοποίησαν την ευκαιρία η οποία εξυφάνθη παρασκηνιακώς με το άφρον «πραξικόπημα» και υλοποίησαν την 1η φάση ενός σχεδίου (Διχοτόμηση της Κύπρου) το οποίον:
·Είχε αποφασισθεί από το Κεντρικό Σιωνιστικό Συμβούλιο των ΗΠΑ το 1956 και είχε επιβληθεί στην κυβέρνηση Αϊζενχάουερ1
·Είχε συνταχθεί κατά την δεκαετία του ’50, από τις μυστικές υπηρεσίες των λεγομένων «συμμάχων» (ΗΠΑ και Μεγ. Βρετανίας)2.
·Είχε συμφωνηθεί μυστικώς από αμφοτέρους τους τότε πρωθυπουργούς, ελεγχομένους απολύτως από τις Η.Π.Α., (Ελλάδος, Κωνσταντίνος Καραμανλής-Τουρκίας, Αντνάν Μεντερές). Ειδικώτερον ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε διαβεβαιώσει τους Αμερικανούς ότι «θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια εξουδετερώσεως τυχόν αντιδράσεων της κοινής γνώμης στην Ελλάδα» η οποία στην συντριπτική της πλειοψηφία, πλην της ηγεσίας των Κομμουνιστών, ετάσσετο τότε, υπέρ του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνος των Κυπρίων και της Ενώσεως της Κύπρου με την Μητέρα-Ελλάδα3.
·Είχε ετοιμασθεί για επιχειρησιακή εφαρμογή το 1963 από τους Τούρκους και είχε δοκιμασθεί μερικώς, το ίδιο έτος, με τους Τουρκικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς κατά της Κύπρου και την απειλή αποβάσεως των Τούρκων (πλήρης εφαρμογή του Σχεδίου) που απεφεύχθη την τελευταία στιγμή.
2. Αρχιτέκτων της τραγωδίας της Κύπρου ήταν ο κυνικός και αδίστακτος Εβραιοαμερικανός ΥΠΕΞ Χένρι Κίσσινγκερ, όπως επιβεβαιώθηκε από απόρρητα έγγραφα της εποχής εκείνης4.  
3. Όσοι Έλληνες στρατιωτικοί (Αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, οπλίτες) προέβαλαν το 1974 τα στήθη τους κατά του Τούρκου εισβολέως ήσαν γνήσιοι Έλληνες μαχητές, πιστοί στον όρκο τους, άξια τέκνα της πατρίδος που υπήκουσαν αμέσως στην εντολή των αρχαίων προγόνων τους και εις το εθνικόν δόγμα: «Εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης».
              Τον Ιούλιο του 1974 έγινε απρόκλητη και ένοπλη τουρκική εισβολή σε τμήμα εδάφους του Ελληνικού Έθνους με άμεσο κίνδυνο σφαγής των Ελλήνων της Κύπρου. Όλες οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις που ευρίσκοντο στην Κύπρο έπρεπε να αντιδράσουν αμέσως. Επεβάλλετο να υπεραμυνθούν του πατρίου εδάφους. Αυτό έκαναν οι Έλληνες στρατιωτικοί! Υπερασπίσθηκαν το πάτριον έδαφος από την βαρβαρική εισβολή.
          Τα προηγηθέντα της Τουρκικής εισβολής και τα περί πραξικοπήματος, έχουν νόημα και αξία να συζητηθούν/διερευνηθούν/αναλυθούν εφ’όσον ανοιγεί πρώτα ο αληθινός φάκελος της Κύπρου. Η έρευνα των προηγηθέντων της εισβολής, πρέπει να συνδυαστεί με την μελέτη των αρχείων του ΕΑΤ/ΕΣΑ, τα οποία οι πραγματικοί ένοχοι της Κυπριακής τραγωδίας, οι αναγκαίοι συνεργοί και ηθικοί αυτουργοί (πολλοί απ’ αυτούς δεν βρίσκονται στην ζωή), ισχυρίστηκαν ότι έχουν καταστραφεί.
            Γιατί να έχουν καταστραφεί; O ισχυρισμός τους είναι αβάσιμος και ύποπτος, αφού βάσει της κειμένης νομοθεσίας τα αρχεία όλων των στρατιωτικών Μονάδων (ενεργών, επιστρατευομένων και καταργηθεισών όπως το ΕΑΤ/ΕΣΑ) βρίσκονται στην Υ.Σ.Α. (Υπηρεσία Στρατιωτικών Aρχείων).
         Εάν λένε την αλήθεια, περί καταστροφής των αρχείων, έχουν διαπράξει παρανομία με βάσιμες ενδείξεις για συγκάλυψη εγκλημάτων κατά του έθνους. Εάν ψεύδονται και τα αρχεία υπάρχουν, κάτι που πιστεύουμε ότι συμβαίνει, γιατί δεν τα δημοσιεύουν αφού έχουν παρέλθει 40 και πλέον έτη από τα προηγηθέντα της Τουρκικής εισβολής;
              Μήπως κάποιοι ζώντες ή απόγονοι τεθνεώτων, τρέμουν από τα υπάρχοντα αποδεικτικά στοιχεία; Μήπως δεν αντέχουν στην ιδέα και μόνον, ότι μπορεί να αποκαλυφθούν απίστευτα πράγματα όχι μόνον για την Κυπριακή τραγωδία αλλά και για τα προηγηθέντα όπως, τα αίτια της ανατροπής του Γεωργίου Παπαδοπούλου και τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου 1973 (Πολυτεχνείο);
          Εμείς  πιστεύομεν   ότι  ισχύει το δεύτερον (τα  αρχεία υπάρχουν) αλλά δεν τα εγγίζουν, δεν τα δημοσιεύουν, διότι αν διαταχθεί έρευνα, τα συμπεράσματα της ερεύνης (ιστορικόν-αιτιολογικόν-αποφαντικόν του πορίσματος) θα ισοδυναμούν με τα αποτελέσματα πυρηνικής εκρήξεως. Από την ισχύ μιάς τέτοιας «εκρήξεως» είναι βέβαιον ότι θα γκρεμιστούν ακόμη και αγάλματα «λαοπρόβλητων» πολιτικών ηγετών και θα «ανοίξουν μνήματα» εθναρχών, σωτήρων και πατριωτών.
          Εάν οι σημερινοί εξουσιαστές πιστεύουν στην αποκάλυψη της αλήθειας, την δημοκρατία, την ελευθερία και την διαφάνεια, όπως διακηρύττουν, εάν είναι πατριώτες, όπως ισχυρίζονται, ας τολμήσουν να ανοίξουν τον φάκελο της Κύπρου. Το άνοιγμα του φακέλου αποτελεί Εθνική και Ηθική επιταγή. Μόνον οι ένοχοι και συνένοχοι έχουν λόγους να τον κρατούν ερμητικώς κλειστόν. 
               Οι στρατιωτικοί, το 1974  ούτε εγνώριζαν  τις  μυστικές συμφωνίες των  προηγουμένων κυβερνήσεων (δεκαετίας του’ 50 και εντεύθεν) Ελλάδος, Τουρκίας, ΗΠΑ και Μεγ. Βρετανίας, για το Κυπριακό, (πως θα μπορούσαν άλλωστε, πολλοί από αυτούς ήσαν αγέννητοι ή νήπια), ούτε μπορούσαν να φαντασθούν ότι η Τουρκική εισβολή ήταν «συμπεφωνημένη» από ΟΛΟΥΣ.
         Πολλά έχουν γραφεί και ακουστεί, από διαφορετικές πηγές, για το αμφιλεγόμενο πρόσωπο του αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Το γεγονός ότι το Σύστημα έσπευσε να τον ηρωοποιήσει, να τον παρουσιάσει ως σύμβολον αντιστάσεως κατά των πραξικοπηματιών, να του ανεγείρει ανδριάντα, να τον χαρακτηρίσει Εθνάρχη, χαρακτηρισμός που δεν έγινε για τον Γρίβα-Διγενή,  αφήνοντας πολλά «σκοτεινά σημεία» στο βιογραφικό του, δεν μας πείθει ούτε για την προβληθείσα συμμετοχή-δράση του στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, ούτε και για τον «αντιστασιακό» ρόλο του στα προηγηθέντα, κατά την διάρκεια και μεταγενεστέρως της τουρκικής εισβολής.
          Μέχρι τώρα ο ρόλος του αρχιεπισκόπου Μακαρίου στα τραγικά γεγονότα της εποχής εκείνης παραμένει «γκρίζος». To γκρίζο χρώμα δεν είναι λευκό. Συγγενεύει, όμως, με το μαύρο. Δεν έχουν δοθεί, από Κυπριακής πλευράς, πειστικές απαντήσεις σε ερωτήματα που απασχολούν τους σκεπτόμενους Έλληνες πατριώτες:
           1ο) Με την  εκδήλωση του  πραξικοπήματος  ο  Μακάριος  βρισκόταν  στο  προεδρικό μέγαρο ή στο Τρόοδος; Eάν βρισκόταν στο προεδρικό μέγαρο, πως κατάφερε να δραπετεύσει ενώ ήταν περικυκλωμένο από τα χαράματα με άρματα και ένοπλους αντικαθεστωτικούς; Αφού η επιχείρηση ανατροπής του ήταν άκρως απόρρητη; Ποίος ή ποίοι τον εβοήθησαν να «δραπετεύσει» πέραν από τα αναφερόμενα στο τότε επίσημο ανακοινωθέν της Κυπριακής προεδρίας; 
          2οΕάν είχε μεταβεί στο Τρόοδος (προεδρική κατοικία), όπως εμείς πιστεύουμε, πως δικαιολογείται η εκεί μετάβασή του ενώ «έβραζε» η εθνοφρουρά στο εσωτερικό της Κύπρου και οι προετοιμασίες των Τούρκων προεμήνυαν εισβολή; Είναι τυχαίο ότι εκείνο το μοιραίο για το Έθνος Σαββατοκύριακο μερικές εκατοντάδες μέτρα μακρύτερα διέμεναν  ο Άγγλος αρμοστής Όλιβερ και ο διοικητής των Βρετανικών δυνάμεων Μέσης Ανατολής5;   
         Συναντήθηκε ή όχι ο Μακάριος με τους προμνησθέντες ανώτατους Βρετανούς αξιωματούχους; Εάν ναι γιατί; Τι συνωμίλησαν; Από πότε και  για ποίον λόγο o Mακάριος διατηρούσε επαφές με τις μυστικές υπηρεσίες των αποικιοκρατών-δυναστών του κυπριακού Ελληνισμού
       3ο) Ποία ήσαν τα εγκλήματα των ελληνοκυπρίων πατριωτών που βρέθηκαν έγκλειστοι στις φυλακές της Λευκωσίας την 15η Ιουλίου 1974; Γιατί υπεβάλλοντο σε βασανιστήρια από το….δημοκρατικό καθεστώς του Μακαρίου;
         4ο) Ποία ήταν η πολεμική δράση του εφεδρικού σώματος (της πολυπληθούς προεδρικής φρουράς); Πόσους Ελλαδίτες στρατιωτικούς εδολοφόνησαν, δρώντες ως ελεύθεροι σκοπευτές (δολοφονία λοχαγού Ροκκά Θεοδώρου στην Λευκωσία, δολοφονία αρχιλοχία Θεοδωροπούλου Γεωργίου της ΕΛΔΥΚ, στις 15 Ιουλίου, στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, κ.α.); Ποίος τους είχε δώσει εντολές για εν ψυχρώ δολοφονία Ελλήνων αξιωματικών;
         5ο) Πως δικαιολογείται η άσκηση κοσμικής εξουσίας από ένα ορθόδοξο ιεράρχη, όπως ήταν ο Μακάριος, όταν το απαγορεύουν οι ιεροί κανόνες της Ορθοδοξίας και η Αγία Γραφή;
         6ο) Γιατί τρείς ημέρες αργότερα, ο Μακάριος ομιλώντας στον Ο.Η.Ε. εξεστόμισεν την πλέον ανθελληνική πολιτικήν, χαρακτηρίζοντας την ενέργεια των ενόπλων δυνάμεων της Εθνοφρουράς και της ΕΛΔΥΚ που ήδη ευρίσκοντο στην Κύπρο βάσει διεθνών συνθηκών, ως εισβολή εξ Ελλάδος και εκάλεσε τις λοιπές εγγυήτριες δυνάμεις και τον ΟΗΕ «να επέμβουν και να σταματήσουν την Ελληνική εισβολή από την οποίαν υποφέρουν Ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι»;
        7ο) Δεν εγνώριζε ότι τέτοιες δηλώσεις ισοδυναμούσαν με πρόσκληση για εισβολή των τούρκων στην Κύπρο; Ποίος είναι λοιπόν εκείνος που έφερε τους Τούρκους στην Κύπρο; Οι πραξικοπηματίες, με ή χωρίς εισαγωγικά, ή ο ίδιος ο τότε πρόεδρος Μακάριος;
        8ο) Ο Μακάριος ήταν μέλος Τεκτονικής στοάς; Εάν ναι, αυτό δεν συνιστά αποστασία/ αποτειχισμό από την ορθόδοξη πίστη, εξαπάτηση του ορθόδοξου ποιμνίου και απύθμενο φαρισαϊσμό; Δεν είναι δολία συμπεριφορά αρχηγού κράτους προς τους πολίτες; Γιατί να το αποκρύπτει και να μην έχει αποσχηματισθεί αυτοβούλως;
          Εάν όχι, πως  δικαιολογείται το  από 3 Αυγ. 1977 ψήφισμα του  Ελληνικού παραρτήματος της LIGO UNIVERSALA FRAMASONA, για τον θάνατο του Μακαρίου, ενός υποτιθέμενου ορθοδόξου ιεράρχου, που υπογράφουν οι Ν. Κωνσταντινίδης ως πρόεδρος και Ν. Καλαϊτζής-Μουντάκις ως γεν. γραμματεύς;
      9ο) Πως μεταλλάχθηκε ο Μακάριος, μέσα σε λίγα χρόνια, και από υπέρμαχος της ποθητής λύσεως για τον Ελληνισμόν, της Αυτοδιαθέσεως-ΕΝΩΣΕΩΣ της Κύπρου με την Ελλάδα αρχικώς (ψήφισμα Ιουλίου 1954), σε υπερασπιστή της ανεξάρτητης και αδέσμευτης Κύπρου μεταγενεστέρως (κίνημα αδεσμεύτων, 1961) και αργότερον σε διώκτη των Ελλήνων με αποκορύφωμα τις πύρινες ανθελληνικές δηλώσεις του ενώπιον των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (Ιούλιος 1974);  
        Ο  μοιραίος άνθρωπος  στον  κύκλο  της Εθνικής προδοσίας  ήταν  ο Ιωαννίδης, που ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο, για να διευκολύνει την δική του επιχείρηση «Ανατροπή του Μακαρίου-Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα», όπως του είχαν υποσχεθεί οι Αμερικανοί. Δεν απαλλάσσεται των ευθυνών του, διότι επίστευσε στις υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις των Αμερικανών, ως εύπιστον μειράκιον, απαράδεκτον για ανώτατο Έλληνα αξιωματικό.
       Παρ’ όλα αυτά, ο Ιωαννίδης ήταν ο «άνθρωπος των Αμερικανών» όχι λόγω ικανοτήτων αλλά λόγω αφροσύνης και εθνικού φρονήματος χωρίς επίγνωση, δύο θανάσιμα μειονεκτήματα που καθιστούν έναν αυτοπροσιοριζόμενο ως πατριώτη, επικίνδυνο για τον λαό και το έθνος. Άτομα όμως του συγγενικού του περιβάλλοντος (γαμβρός του ο ταλμουδιστής Ζακ Αλαζράκης) και οι περισσότεροι από το επιτελείο του είχαν διασυνδέσεις, με τις μυστικές υπηρεσίες των εντολοδοτών του. Συνεπώς ο Ιωαννίδης ήταν «άθυρμα» των οργάνων και υπηρετών του Συστήματος. 
4. Όσοι Έλληνες πολίτες (Έλλαδίτες-Κύπριοι) συμμετείχαν ενεργώς σ’ εκείνον τον Εθνικό αγώνα, συμπολέμησαν με τις ένοπλες δυνάμεις μας, ήσαν γνήσιοι Έλληνες αφού ανταποκρίθηκαν αμέσως στο κάλεσμα της ιστορίας και των προγόνων τους.
5. Ανάξια τέκνα, όμως, ριψάσπιδες, επιλήσμονες της αποστολής τους και αρνητές της εθνικής τους ταυτότητος, απεδείχθησαν όλοι εκείνοι οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του στρατιωτικού καθεστώτος, του μεταβατικού τοιούτου και της μεταπολιτεύσεως οι οποίοι:
·Αντί να διατάξουν πυρ κατά του εισβολέα συνιστούσαν αυτοσυγκράτηση ή έλεγαν ότι ο εχθρός πραγματοποιεί άσκηση.
·Διέτασσαν αποχώρηση των τμημάτων από τις θέσεις μάχης πριν εμφανισθεί ο εχθρός, όπως έγινε στην περίπτωση της Αμμοχώστου.
·Έδωσαν εντολή επιστροφής σε ελληνικά πολεμικά πλοία που έπλεαν προς την Κύπρο και σε δύο υπερσύγχρονα, τότε, Ελληνικά υποβρύχια που είχαν στο στόχαστρό τους τα Τουρκικά αποβατικά σκάφη.
·Εδήλωσαν ότι η Κύπρος είναι μακράν και αδυνατούν να υποστηρίξουν τον μαχόμενο κατά του Αττίλα Ελληνισμό, όταν η ιστορία έχει καταγράψει ότι ο Παυσανίας και ο Κίμων τον 5ον π.Χ. αιώνα έσπευσαν με τριήρεις από την Αθήνα στην Κύπρο για να εκδιώξουν τους τότε κατακτητές της Ελληνικής Μεγαλονήσου.
·Προέβησαν με το πρόσχημα της «αποχουντοποίησης» και του «εκδημοκρατισμού» σε δολοφονίες (Μάλλιος, Μπάμπαλης), και σε πογκρόμ διώξεων εναντίον χιλιάδων αξιωματικών και στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων-Σωμάτων Ασφαλείας, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση Ε.Δ. και Σ.Α. και την σταδιακή απώλεια της κυριαρχίας μας έναντι των Τούρκων.
·Άφησαν ανενόχλητους τους Τούρκους να διευρύνουν το αρχικό προγεφύρωμα του 4% επί του Κυπριακού εδάφους σε 36% κατά τον δεύτερο γύρο (14-16 Αυγ.) καίτοι υπήρχε τότε, υπεροχή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων τόσον στον εναέριο χώρο του Αιγαίου, όσο και στο θαλάσσιο του Ενιαίου Αμυντικού χώρου Ελλάδος-Κύπρου.
           Το 1974 ήταν  η μοναδική και ίσως ανεπανάληπτη ευκαιρία, να δώσουμε ένα τελειωτικό στρατιωτικό κτύπημα στους Τούρκους, ένα οριστικό μάθημα-ανταπόδοση για τα διαχρονικά εγκλήματά τους κατά του ελληνισμού που πιθανώτατα να ωδηγούσε τους Συμμάχους σε αλλαγή στρατηγικής, δηλαδή να συνηγορήσουν στην ιδέα της Ενώσεως της Κύπρου με την Μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα, μέλος ήδη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ)!
6.    Επίσης ανάξια τέκνα της Πατρίδος, επίορκοι, νεογενίτσαροι, απεδείχθησαν όλοι εκείνοι που ενώ οι Έλληνες πολεμούσαν τους Μογγολογενείς Τούρκους εισβολείς στην Κύπρο, ελάμβαναν αποφάσεις (πολιτικές-στρατιωτικές) όχι στις αίθουσες επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ-ΓΕΣ-ΓΕΑ-ΓΕΝ, αλλά σε οικίες Αμερικανών αξιωματούχων στις Αθήνες ή επέτρεπαν κατά τις κυβερνητικές συσκέψεις  να συμμετέχουν σ’ αυτές και οι εδώ Αμερικανοί διπλωμάτες ή «σύνδεσμοι», ως επιδιαιτητές, παρατηρητές ή «προστάτες», δήθεν, των Εθνικών μας συμφερόντων.
    Δυστυχώς ο γνήσιος φάκελος της Κύπρου παραμένει κλειστός. Το Σύστημα εφρόντισε να συντάξει δύο άλλους φακέλους, σε Ελλάδα και Κύπρο, για παραπλάνηση και συγκάλυψη των πραγματικών γεγονότων και υπευθύνων της εθνικής συμφοράς, με αποτέλεσμα οι κυριώτεροι από τους ενόχους της Κυπριακής τραγωδίας, να παραμείνουν μέχρι τον θάνατό τους άγνωστοι ή όσοι  από τους επιζώντες είναι όντως υπεύθυνοι, να παραμένουν ακόμη στο απυρόβλητο, διότι:
·Τους προστατεύει επιμελώς το Σύστημα, που υπηρέτησαν, τότε, υπηρετούν και σήμερα παντοιοτρόπως, οι ίδιοι, τα τέκνα τους, οι συγγενείς τους ή οι πνευματικοί-ιδεολογικοί τους απόγονοι.
·Αντάλλαξαν την συμμετοχή τους σε προδοτικές/αντεθνικές ενέργειες, κατά την διάρκεια των τραγικών εκείνων ημερών του 1974, με την φυσική τους προστασία και την πολιτική τους ανέλιξη.
       Αυτούς δεν πρόκειται να τους μάθει ο Ελληνικός λαός γιατί οι εξουσιαστές κρατούν επτασφράγιστο τον γνήσιο φάκελο της Κύπρου και δεν προτίθενται να τον ανοίξουν. Έτσι νομίζουν!
7.      Ενώ αυτά συνέβησαν το 1974 τι έγινε από τότε μέχρι σήμερα;
·Διεπράχθη το ασυγχώρητο στρατηγικόν λάθος της παραγραφής του προβλήματος εισβολής και κατοχής των Τούρκων μέρους της Ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας. Παρόμοιο στρατηγικό λάθος είχε διαπραχθεί και το 1958, όταν η αρχή της αυτοδιαθέσεως αντικαταστάθηκε από το αίτημα για ανεξαρτησία. Έτσι ενεπλάκημεν στην δίνη των διακοινοτικών διαλόγων και των εκ του σύνεγγυς ή μακρόθεν συνομιλιών, χωρίς μέχρι τώρα αποτέλεσμα ή ευοίωνες προοπτικές για το μέλλον.
·Υπεχωρήσαμεν διαδοχικώς άνευ ουδενός ανταλλάγματος από την Τουρκική πλευρά, πέραν της κόκκινης γραμμής που καθοριζόταν ως η συνισταμένη των διεθνώς παραδεδεγμένων αρχών και κεκτημένων. Οι απαράδεκτες υποχωρήσεις από Ελληνικής πλευράς, (αμφοτέρων Ελλάδος-Κύπρου) έδωσαν επιπρόσθετα «δικαιώματα» στους Τούρκους να δρουν ανενόχλητοι και ατιμώρητοι.
·Η Άγκυρα σήμερα, όπως το είχε δηλώσει και δημοσίως το 1956 ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Αντνάν Μεντερές, επιδιώκει την de facto διχοτόμηση της νήσου με τις ευλογίες του Νονού της (ΗΠΑ) και την συμπαράταξη της αείποτε ανθελληνικής Αγγλίας με βάση τα τετελεσμένα γεγονότα. Αυτό εξηγεί και την απορία κάποιων γιατί αγνοεί η Άγκυρα όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων και γιατί ο ΟΗΕ δεν επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία, όπως έπραξε, κατά το παρελθόν, σε ανάλογες περιπτώσεις άλλων κρατών.
·Το Ελλαδικό δικομματικό Κράτος από το 1974 μέχρι σήμερα, αποσιωπώντας την τρισχιλιετή Ιστορία του Ελληνισμού ή προσαρμόζοντάς την, στην φενάκη του πολυπολιτισμού της Νέας Εποχής, έπαψε να συμπεριφέρεται προς την Κύπρο ως φυσική Μητέρα και χαμαιλεοντίζει, οτέ μεν ως μητριά, οτέ δε ως Επιτήδειος ουδέτερος. Το Ελλαδικό Κράτος έβαλε την Τουρκία στην διπλωματική σκακιέρα του Κυπριακού Ζητήματος, με την υπογραφή του και μάλιστα ως εγγυήτρια δύναμη, με τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, όταν:
-Οι Τουρκοκύπριοι στην Νήσο αποτελούσαν μία μειονότητα 18% πολλοί των οποίων ήσαν απόγονοι  βιαίως εξισλαμισθέντων Ελλήνων και Κρυπτοχριστιανοί και δεν είχαν ιδιαίτερα προβλήματα με τους συμπολίτες τους Ελληνοκυπρίους. Το απέδειξαν άλλωστε και με το ενωτικόν δημοψήφισμα της 15ης Ιαν. 1950 (95.7% υπέρ της Ενώσεως με την μητέρα Ελλάδα)6.
-Οι Τούρκοι είχαν παραιτηθεί παντός δικαιώματος επί της Κύπρου δια της Συνθήκης της των Παρισίων (1920, άρθρα 15 και 17) επιβεβαιωθείσης και με την συνθήκη της Λωζάνης το 1923 (άρθρα 16 και 20).
8. Αλλά και η συμπεριφορά του Ελλαδικού Κράτους απέναντι στους αγωνιστές της Κύπρου ήταν και είναι το ίδιο ανάλγητη.
Τι έκανε για την έγκριση των νομίμων διεκδικήσεων και απόδοση των αυτονόητων για κάθε πολεμιστή;
Απένειμε μόλις τον Αύγουστο του 2007, μόνο στους οπλίτες και όχι στους Αξιωματικούς, αναμνηστικά διπλώματα και μετάλλια, καθαρώς για λόγους προεκλογικής σκοπιμότητος, στα οποία δεν ανεφέροντο ούτε η Μονάδα που υπηρέτησαν οι μαχητές, ούτε το χρονικό διάστημα της υπηρεσίας τους, ούτε ο εχθρός εναντίον του οποίου επολέμησαν (Τούρκοι). Παραλλήλως, μέχρι τώρα δεν έχει αναγνωρίσει την περίοδο των πολεμικών επιχειρήσεων ως χρόνον υπηρεσίας των μαχητών της Κύπρου στην Ζώνη της πρώτης γραμμής του πυρός (πρόσω).
Τι έπραξε για την ανεύρεση των αγνοουμένων;
Σήμερα οι Τ/Κ μας παρουσιάζουν κάποιους ομαδικούς τάφους και ισχυρίζονται ότι ανήκουν σε εκτελεσθέντες Έλληνες. Παρά τις άοκνες προσπάθειες ελλαδιτών και κυπρίων επιστημόνων σε θέματα ταυτοποιήσεως των οστών με την μέθοδο του DNA, παραμένουν ακόμη πάνω από 1300 αγνοούμενοι (από τους 1619 που ήσαν αρχικώς).
Απαράδεκτο για ένα κράτος, να μην έχει κινήσει «γη και ουρανό», 40 χρόνια μετά την εισβολή, για να υποχρεώσει τους Τούρκους να δώσουν αξιόπιστα στοιχεία για την τύχη των αγνοουμένων, δηλαδή που έχουν ενταφιασθεί όλοι οι εκτελεσθέντες ή που ευρίσκονται, αν υπάρχουν, επιζώντες από τους αγνοουμένους.
Και ενώ οι Τούρκοι ομολόγησαν κάποιες ομαδικές εκτελέσεις, όπως ο αλήστου μνήμης κρυπτοταλμουδιστής  ντονμές Ραού(λ)φ Ντενκτάς που εδήλωσε ότι οι αγνοούμενοι εφονεύθησαν από Τουρκοκυπρίους πατριώτες και υπέδειξαν τους ομαδικούς τάφους, κανείς από τους διατελέσαντες πρωθυπουργούς της Ελλάδος δεν κατήγγειλε τους εγκληματίες στην διεθνή κοινότητα, δεν ενήργησε ώστε να προσαχθούν οι θύτες στο Διεθνές  Δικαστήριο της Χάγης και να απολογηθούν για τις ομαδικές δολοφονίες σε βάρος αμάχων ή αόπλων Ελλήνων στην Κύπρο.
Τι έπραξε το Ελλαδικό Κράτος για την διατήρηση της Εθνικής Μνήμης και την διδασκαλία των νεωτέρων γενεών για τα τραγικά γεγονότα του 1974 και όχι μόνον;
Ανέθεσε την συγγραφή ενός νέου βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού, ύστερα από συμφωνία με τους Τούρκους το 2001 σε μία ομάδα «ειδικών επιστημόνων», όπως την είπανε, η οποία κατά τρόπο «επιστημονικό» διέγραψε τις σελίδες δόξης του Ελληνικού Έθνους και εξαφάνισε τους ήρωες που έχυσαν το αίμα τους για την πίστη και την πατρίδα, μεταξύ των οποίων και εκείνοι της περιόδου 1821, 1950-1955, 1963, 1964 και 1974 στην μαρτυρική Μεγαλόνησο Κύπρο.
Οι ίδιες σελίδες δόξης και εθνικής μνήμης έχουν διαγραφεί από όλα τα νεώτερα βιβλία που εξεδόθησαν μεταγενεστέρως και διδάσκονται οι ελληνόπαιδες σήμερον. Διεπράχθη όμως κάτι αισχρότερον και αντεθνικώτερον. Στην θέση των απόντων ηρώων-μαρτύρων, των διαγραφεισών σελίδων δόξης-ηρωϊσμού, τοποθετήθηκε μία φωτογραφία του σφαγέως των Ελλήνων ντονμέ Κεμάλ Ατατούρκ, με βιογραφικό-επίγραμμα και θαυμασμό προς τον «δημιουργό της σύγχρονης Τουρκίας»7.
9. Ευτυχώς που ο υπερήφανος Κυπριακός Ελληνισμός με επικεφαλής τον αείμνηστο και πανάξιο Πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο, αντέταξε το βροντερό «ΟΧΙ» στα σχέδια των εχθρών της Κύπρου, που επεδίωκαν την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την προώθηση ενός κατάπτυστου σχεδίου διχοτομήσεως της Κύπρου (Σχέδιο Ανάν).
Μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, ήλθε, ως ανέμενον οι νουν έχοντες, η ανατροπή του αειμνήστου Προέδρου Τάσσου Παπαδοπούλου, με «δημ(ι)οκρατικές» διαδικασίες. Έτσι οι συνήθεις ύποπτοι βρήκαν την ευκαιρία να υποστηρίξουν άλλα αντεθνικά σενάρια με την βοήθεια γνωστών και μη, εντοπίων Ελλαδιτών και διαμενόντων στην Κύπρο Ελληνοφώνων, πάσης ρευστής συνειδήσεως, όπως:
·Αναβάθμιση και χρηματοδότηση της Τουρκοκυπριακής Διοικήσεως των κατεχομένων με κονδύλια της Ε.Ε. και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
·Ισότιμη εκπροσώπηση της Κύπρου στην ΕΕ από Ελληνοκυπρίους (Ε/Κ) και Τουρκοκυπρίους (Τ/Κ).
·Καταπάτηση-λεηλασία των περιουσιών των ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα και πώλησή τους σε ξένους ή διανομή σε τούρκους-τουρκοκυπρίους.
·Εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου της Κύπρου από αμερικανο-εβραϊκές εταιρείες, με συμμετοχή τούρκων και ανταλλάγματα-ψιχία στους ελληνοκυπρίους.
·Επαναφορά ενός νέου σχεδίου Ανάν.
·Επιβολή λύσεως συνομοσπονδίας δύο «ισοτίμων» Κρατών (διχοτόμηση).
·Εκ περιτροπής άσκηση προεδρίας.
·Δικαίωμα βέτο ενός των Τ/Κ ή ξένη επιδιαιτησία σε περίπτωση ασυμφωνίας.
·Αποτροπή/Αποκλεισμός εφαρμογής στην Κύπρο των Ευρωπαϊκών αρχών, του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Μετά τον θάνατο, κάτω από περίεργες συνθήκες, του Ελληνόψυχου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου και την άγονη περίοδο των «στρουθοκαμηλιζόντων» διαδόχων του, η Κύπρος αντιμετώπισε μία ολομέτωπη νέα εισβολή από τις ίδιες δυνάμεις που έδωσαν εντολή στους Τούρκους το 1974. Οι οδυνηρές συνέπειες εκείνης της εισβολής (οικονομική κρίση 2012), μας λένε οι σημερινοί πολιτικοί διαχειριστές της Κύπρου, φαίνεται να έχουν παρέλθει. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι όπως φαίνονται.
Ήδη η Κυπριακή Δημοκρατία ευρίσκεται όπως και η μητέρα Ελλάς, υπό οικονομική και συνεπακολούθως υπό πολιτική κατοχή.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και οι χειρισμοί πρέπει να γίνουν πολύ προσεκτικά. Οι σκοτεινές δυνάμεις ετοιμάζουν «λύση» του Κυπριακού ερήμην των Ελλήνων, κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου, των Διεθνών Συνθηκών και αγνοώντας την ιστορία που έχει κατοχυρώσει την Εθνολογική, γεωγραφική και αρχαιολογική κυριότητα της Κύπρου στους Έλληνες!
Βασιζόμαστε στο αισθητήριο και την Ελληνοψυχία του Κυπριακού Ελληνισμού. Οι αδελφοί Κύπριοι δεν έχουν την πολυτέλεια νέων διασπάσεων και περιθώρια νέων διχασμών γιατί ο Αττίλας 4 καραδοκεί, εάν θεωρηθεί ως Αττίλας 3 η λεηλασία των αρχαιολογικών θησαυρών, της πολιτιστικής κληρονομιάς των Ελλήνων και των περιουσιών των Ελληνοκυπρίων (Ε/Κ) στα κατεχόμενα.
10.  Ας ακούσουν λοιπόν όλοι, την φωνή των μαχητών της ΕΛΔΥΚ:
  Αδελφοί Κύπριοι,
   -Μη βασίζεσθε στα λόγια των πολιτικών που έρχονται και παρέρχονται. Πολλοί από αυτούς, λαμβάνουν εντολές, από κέντρα σκοτεινά και αλλότρια, τα οποία υπηρετούν, έχοντας αρνηθεί Ορθόδοξη πίστη και Ελληνική ταυτότητα, με αντάλλαγμα «ευρώ/ριάλια» και αξιώματα.
  -Να ακούτε πάντοτε την φωνή των προγόνων σας που έρχεται από τα βάθη των αιώνων. Αυτοί πρέπει να καθοδηγούν τα βήματά σας. Ο Αγαπήνωρ (Ιδρυτής της Πάφου), ο Τεύκτρος (Ιδρυτής της Σαλαμίνος), οι Πράξανδρος και Κηφέας (Ιδρυτές της Λαπήθου και της Κερυνείας), ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός (1821), οι Γρίβας-Διγενής, Καραολής, Αυξεντίου, Ισαάκ, Σολωμού...
   -Μην χάσετε την πίστη σας στο Θεό μας, τον Θεό των Αποστόλων Παύλου, Βαρνάβα, Μάρκου, του Αγίου Σπυρίδωνος εκ Τριμυθούντος. Είναι η μοναδική ελπίδα μας. Κρατείστε ψηλά το λάβαρο της Ορθοδοξίας!
   -Αυτή η Ορθόδοξη Πίστη σας κράτησε όρθιους μέχρι τώρα, ακόμη και σε χειρότερες περιόδους:
·Δεν Φραγκέψατε την εποχή των αποκρυφιστών Ναϊτών Ψευδοχριστιανών-Σταυροφόρων (1191-1511), όταν η Κύπρος κατελήφθη διαδοχικώς από τους Φραγκοπαπικούς, τους Γάλλους Λουζινιανούς και τους Βενετούς.
·Δεν αλλαξοπιστήσατε και δεν μεταλλαχθήκατε κατά την διάρκεια της Οθωμανικής δουλείας (1571-1878).
· Δεν λυγίσατε στην απάνθρωπη Βρετανική τυραννία (1878-1960).
·Δεν δειλιάσατε στην βαρβαρική Τουρκική εισβολή και στην παράνομη κατοχή της Πατρίδας σας.
· Δεν ξεχάσατε τι σας έκαναν οι Τούρκοι, δεν λησμονήσατε τα καταπατούμενα από αλλοδόξους και αλλογενείς εδάφη σας! Είμαστε βέβαιοι ότι διψάτε για απόδοση δικαιοσύνης!
    - Αργά ή γρήγορα ο αγώνας σας, για επανένωση της Μεγαλονήσου θα δικαιωθεί. Αυτή την στιγμή προέχει η επιβίωση της Κυπριακής Δημοκρατίας έναντι οποιουδήποτε υλικού ή προσωπικού τιμήματος.
     - Εάν επιβληθεί λύση χωρίς τις παρακάτω προϋποθέσεις:
1ον  Αμέσου αποχωρήσεως των Τουρκικών στρατευμάτων.
2ον Συνταγματικής κατοχυρώσεως της αρχής της πλειοψηφίας στην Κεντρική Διοίκηση.
3ον Επιστροφής όλων των προσφύγων στις εστίες τους και αποδόσεως των περιουσιών στους νομίμους δικαιούχους.
4ον Απομακρύνσεως-απελάσεως  όλων  των  παρανόμως εγκατασταθέντων τούρκων εποίκων εξ Ανατολίας, από τις περιοχές της Βόρειας κατεχόμενης Κύπρου.
5ον  Διαγραφής του όρου «Εγγυήτριες Δυνάμεις».
6ον Διατηρήσεως-Ενισχύσεως της Εθνικής Φρουράς, της μόνης εγγυήτριας δυνάμεως, θα σημαίνει διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και μετάλλαξη αν όχι αφανισμός του Κυπριακού Ελληνισμού.
Όλοι εμείς που δώσαμε το αίμα μας στην μάχη της Κύπρου και τιμώμεν αυτές τις ημέρες μνήμης τους νεκρούς ήρωες υπερασπιστές της, υποσχόμεθα ενώπιον Θεού και ανθρώπων:
Αθάνατοι ήρωες! Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε την θυσία σας! Τις πρόσφατες θυσίες του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού που δολοφονήθηκαν από τους Γκρίζους Λύκους Ερτάλ Εμανέτ, Κενάν Ακίν, Χασάν Κουνταξί και Μεχμέτ Καρλί. Αυτοί οι δολοφόνοι έχουν επικηρυχθεί από τους Έλληνες και είναι καταζητούμενοι.
Δεν θα ησυχάσουμε μέχρις ότου ακούσουμε ότι συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στην Διεθνή Δικαιοσύνη.
Δεν θα ησυχάσουμε μέχρις ότου βεβαιωθούμε ότι δόθηκε δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό πρόβλημα.
Δεν θα ησυχάσουμε εάν δεν εφαρμοσθεί η ιστορική απόφαση που έλαβαν ομοθυμαδόν οι αδελφοί μας Κύπριοι την Κυριακή 15 Ιανουαρίου 1950, ως επιστέγασμα σκληρών, αιματηρών και μακροχρόνιων αγώνων του Κυπριακού Ελληνισμού, που ζητούσαν το αυτονόητο! Την επάνοδο της θυγατρός Κύπρου στις αγκάλες της μητρός Ελλάδος8.  
Δεν τρέφομεν αυταπάτες! Με τις σημερινές συνθήκες κάτι τέτοιο φαντάζει δύσκολο έως αδύνατο…Ποίος όμως μπορεί να προβλέψει τις συνθήκες που θα επικρατούν εσωτερικώς και διεθνώς μετά από λίγο καιρό; Ποίος γνωρίζει το σχέδιο του Κυρίου για τον ευλογημένο λαό Του, τους Έλληνες;
Δεν θα ησυχάσουμε, πολύ περισσότερο, εάν αποφασίσει το Διεθνές Ανθελληνικό Ιερατείο να δώσει άδικη/μη βιώσιμη λύση και συνηγορήσουν σ’ αυτή, οι κυβερνήσεις Ελλάδος-Κύπρου.
Αυτό θα ισοδυναμούσε με Εθνική προδοσία!!!
Αδελφοί Κύπριοι,
Σας διαβεβαιούμε πως όλοι οι ελέυθεροι και πολιτισμένοι άνθρωποι είναι στο πλευρό σας, διότι όποιος δεν υποστηρίζει τα δίκαια αιτήματά σας δεν είναι ούτε πολιτισμένος άνθρωπος ούτε ελεύθερος.
Αιωνία η μνήμη σας ήρωες της ΕΛΔΥΚ και αδελφοί Έλληνες Κύπριοι μαχητές που πέσατε στην Κύπρο, υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, κατά τις μάχες εναντίον των Τούρκων, των προαιώνιων εχθρών του Γένους των Ελλήνων.

1 Νεοκλής Καζάζης,Τα παρασκήνια της Τουρκικής πολιτικής, εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ,25 Οκτ.1976.
2 Aμερικανοβρετανικές συνομιλίες στις Βερμούδες (20-24 Μαρτίου 1957). Εκεί απεφασίσθησαν  τα εξής:
     -Επίλυση του Κυπριακού στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
     -Επιβολή συμφωνίας για διχοτόμηση, μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
3 -Βιογραφία Άλεν Ντιούλς, αρχηγού CIA/περιοδικό HOT DOC, τεύχος 10o, Σεπτ. 2013.
  -Eφημ. Νεολόγος Πατρών, αρ. φύλλου 24352, 21 Δεκ.1958
  -Δηλώσεις αντιπροέδρου της κυβερνήσεως και ΥΠΕΞ Στεφ. Στεφανοπούλου επί του Κυπριακού,   δημοσιευθείσες στον Τύπον, 20 Αυγ.1958
  -Απόρρητο έγγραφο του Foreign Office της 12ης Σεπτ.1956
  -Νεοκλής Καζάζης, Τα παρασκήνια της Τουρκικής πολιτικής, εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 25 Οκτ.1976
  -Δήλωση Λέννοξ Μπόϋντ, υπουργού αποικιών Μεγ. Βρετανίας κατά την διάρκειαν συζητήσεως στο Βρετανικό κοινοβούλιο,1956
  -Ανακοίνωση πρωθυπουργού Τουρκίας Αντνάν Μεντερές (1956) για διχοτόμηση της Κύπρου ως μόνης αποδεκτής λύσεως από τους Τούρκους-Δημοσίευση Τουρκικού σχεδίου για διχοτόμηση της Κύπρου, έκθεση 22/11-12/12/1956). 
4 Χάρτης (υπ’ αριθ. 9) που δημοσιεύθηκε στην Κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος» της 14ης Αυγ. 2007. Ο απόρρητος χάρτης από το αρχείο του Κίσιντζερ, με ημερομηνία 13 Αυγούστου, δείχνει ακριβώς το όριο που θα προχωρούσε ο “Αττίλας 2″ την επόμενη ημέρα 
5 Απόρρητη έκθεση του διοικητού βάσεως Ακρωτηρίου, 15 Μαΐου 1975.
6
7 Ιστορία του νεότερου και του σύγχρονου κόσμου, Γ΄ τάξη Γενικού Λυκείου, σ.93 και 103.
8

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου