ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ !!!

(THIS IS TURKEY!!!)

ΕΝΑ ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ ΕΘΝΟΥΣ, ΙΔΡΥΘΕΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΡΥΠΤΟΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΗ ΙΟΥΔΑΙΟ/ ΝΤΟΝΜΕ (ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ) [1923] ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΟΝ ΣΗΜΕΡΟΝ, ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΝ (ΤΑΓΙΠ ΕΡΝΤΟΓΑΝ)1

ΧΑΡΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ, ΙΩΝΙΑ, ΠΟΝΤΟΣ) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ, ΟΙ ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ !!!

                        ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ:ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΜΑΣ!!!

                                                 Yunan askerlerimiz Türkiye’ ye geliyorlar!2

ΜΕΡΟΣ 3ον

3. Η ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ (Συνέχεια 2ου μέρους)3

Σύμφωνα με δύο από τα αρχικά συμπεράσματα, στα οποία καταλήξαμε στο 2ο μέρος της αναλύσεως του παρόντος θέματος, σήμερα μετά από δεκαετίες αυστηρής λογοκρισίας, στην Τουρκία:

1ον: Αποκαλύπτεται βήμα-βήμα, η ιστορική πραγματικότητα για το όνομα «Τούρκος», και την επιβληθείσα βιαίως «τουρκική» Εθνική συνείδηση, στους υποτιθέμενους «τούρκους» πολίτες.

2ον: Οι πολίτες της λεγομένης Τουρκικής Δημοκρατίας, υπαγόμενοι στην δικαιοδοσίαν του σημερινού τεχνητού/Συστημικού γειτονικού κράτους, οι επιλεγόμενοι Τούρκοι:

.Στην συντριπτική πλειοψηφία τους, είναι βιολογικοί απόγονοι, αλλοεθνών και αλλοδόξων λαών (Ρωμηών/Ελλήνων, Αρμενίων, Κούρδων, Αράβων, κλπ) που συνήντησαν οι Μογγολογενείς Τουρκόφωνοι Σελτζούκοι και Οσμανοί, όταν εισέβαλαν στα Ανατολικά όρια της Αυτοκρατορίας μας (11ον αιώνα),

.Ευρίσκονται, ουσιαστικώς, υπό το δικτατορικόν καθεστώς βίας και τρομοκρατίας, των απογόνων μιας Συστημικής νομενκλατούρας/συμμορίας «Νεοτούρκων» (ντονμέδων, γενιτσάρων, τυχοδιωκτών και εγκληματιών πάσης εθνικότητος), που επέλεξε, οργάνωσε και εγκατέστησε το Σύστημα, στην θέση του Σουλτάνου, προκειμένου να αποτρέψει την ολοκληρωτική κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μία κατάρρευση που θα συνεπήγετο, την απώλειαν (από το Σύστημα), της γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής επιρροής του, στην περιοχή της Χερσονήσου του Αίμου και γενικώτερα της Μεσογείου και Μέσης Ανατολής (Ανατολικό Ζήτημα).

Προς επίρρωση των μέχρι τώρα παρουσιασθέντων, παραθέτουμε πλείονα αποδεικτικά στοιχεία, που επιβεβαιώνουν και επισφραγίζουν τα παραπάνω αρχικά συμπεράσματα.

β. Η πραγματική ταυτότητα (εθνική και θρησκευτική) των κατοίκων της σημερινής Τουρκίας (Συνέχεια 2ου μέρους)

4/ Σημαίνοντες Οθωμανοί Σουλτάνοι με ελληνικές ρίζες4

α/. O Mωάμεθ ο «πορθητής», ήταν κρυπτοχριστιανός Ελληνικής καταγωγής.

1//. Βιολογική και θρησκευτική ταυτότητα του Μωάμεθ

Ο ίδιος ο Μωάμεθ ο επιλεγόμενος «Πορθητής», αναφερόταν ως «Ηγεμόνας των Ρωμιών» και όχι «Σουλτάνος των Τούρκων, ενώ πολλοί ιστορικοί επιβεβαιώνουν ότι ήταν Έλληνας από μητέρα. Γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου του 1432 στην Αδριανούπολη, πρωτεύουσα τότε του Οθωμανικού κράτους.

Ήταν τρίτος γιος του Σουλτάνου Μουράτ Β΄ και της 2ας συζύγου του, μιας χριστιανής,  μάλλον γαλλίδας, με το όνομα Στέλλα ή Εστέρ Nachedela Bazory. Κατ’ άλλους όμως, πιθανώτερη εκδοχή, ήταν  γιός της 4ης συζύγου του, Mαρίας-Δέσποινας, κόρης του Σέρβου ηγεμόνα Γεωργίου Μπράνκοβιτς και προγονής της Ειρήνης Κατακουζηνού, δισέγγονης του αυτοκράτορα Ιωάννου Καντακουζηνού, η οποία σε κάθε περίπτωση, μεγάλωσε τον Μωάμεθ, τον έμαθε ελληνικά και το «πάτερ ημών».

Εξάλλου, η 4η σύζυγος του Μωάμεθ Πορθητή, Cicek Hatun  που γέννησε τον Cem, πιθανώτατα ήταν Ελληνίδα, ενώ η 5η σύζυγός του Ελένη, ήταν κόρη του Δεσπότη του Μοριά Δημήτριου !!!5

Στο αρχείο του Βατικανού, υπάρχει επιστολή του Πάπα Πίου Β΄ προς τον Μωάμεθ, στην οποίαν, μεταξύ των άλλων, τον καλεί να ασπασθεί τον παπισμό, προκειμένου να ανακηρυχθεί αυτοκράτορας όλης της Ανατολής και της Ρωμανίας [Σε δημοσίευμα της εφ. Καθημερινή (22.01.2006), ο αρθογράφος Δημ. Αποστολόπουλος, ισχυρίζεται πως η επιστολή αυτή, δεν επιδόθηκε  στον Μωάμεθ]. 

Με τον προκλητικό τίτλο «Μήπως ο Πορθητής ήταν Χριστιανός;», εμφανίστηκε στα περίπτερα στις 19 Ιανουαρίου του 1991, το τουρκικό εβδομαδιαίο περιοδικό Aktüel (Ακτουέλ). Όπως αποκαλύπτει το τουρκικό περιοδικό, Aktüel, ανευρέθη ένα προσωπικό σημειωματάριο του Μωάμεθ του Πορθητή, πού τηρούσε από την παιδική του ηλικία, στο οποίον αποκαλύπτονται μερικές άγνωστες και μυστικές, μέχρι σήμερα, πτυχές του σουλτάνου που του άρεσε να τον χαρακτηρίζουν σαν ηγεμόνα της Νέας Ρώμης και σαν άξιο διάδοχο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Ρωμηών (Βυζαντινών) αυτοκρατόρων.6

Όπως αποκαλύπτει το περιοδικό Aktüel, ανάμεσα στις σημειώσεις του Μωάμεθ, διακρινόταν η προτίμηση του προς το ελληνικό αλφάβητο, άλλη μια απόδειξη πως του άρεσε να γράφει και να διαβάζει στα ελληνικά, την μητρική γλώσσα της μητέρας του, αλλά και το πιο εντυπωσιακό, αναπαρίστανται χριστιανικά πορτραίτα, μια ακόμη ένδειξη της προτιμήσεως που είχε ο Μωάμεθ προς της Ελληνική Ορθοδοξία, ένα θέμα που συχνά προκαλεί έντονες συζητήσεις ακόμα και σήμερα, στην Τουρκία.

Το περιοδικό λοιπόν, παρουσίασε την άποψη ότι, ο Μωάμεθ ο Πορθητής ήταν κρυπτοχριστιανός και από κάτω είχε τον υπότιτλο: «Οι ιστορικοί δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να λύσουν αυτό το μυστήριο, 500 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Φατίχ».7

Το βέβαιο πάντως είναι ότι η μητέρα του ήταν χριστιανή και ο ίδιος Αλεβίτης.8

Για το ίδιο θέμα, ήταν και το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Sabah, στις 23 Ιανουαρίου του 2011, με τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο, «Fatih Sultan Mehmed Hıristiyan mıydı?», δηλαδή, «Ο Σουλτάνος Μεχμέτ ο Φατίχ ήταν Χριστιανός;». Άλλη μια επίσημη αμφισβήτηση για την ψευδοτουρκική ταυτότητα του Μωάμεθ (Μεχμέτ) του Πορθητή.

Οι περισσότεροι από τους συμβούλους που τον περιστοίχιζαν, από την πρώτη περίοδο της ανόδου του στην εξουσία της νέας αυτοκρατορίας, ήταν Ρωμηοί/Έλληνες, ή εξισλαμισμένοι Έλληνες.

Ο σύγχρονος του ιστορικός, ο Κατακουζηνός Θεόδωρος Σπαντουνής, αυτόπτης μάρτυρας, αναφέρει ότι στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Μωάμεθ, είχε εγκαταστήσει στα προσωπικά του διαμερίσματα ένα ολόκληρο χριστιανικό εικονοστάσι με κανδήλια και κεριά. Παράλληλα είχε παραγγείλει στον Ιταλό ζωγράφο Τζεντίλε Μπελίνι, να κάνει το πορτρέτο του, κάτι όπου ήταν τελείως αντίθετο με τις ισλαμικές πεποιθήσεις περί απαγόρευσης απεικονίσεως προσώπων και παράλληλα και το πιο εντυπωσιακό, να κάνει και το πορτρέτο της Παναγίας με τον Χριστό στην αγκαλιά της.

Σε όλα αυτά κατά τον Κατακουζηνό, συνέβαλε ότι την παιδική του ηλικία ο Μωάμεθ την πέρασε απομονωμένος με την μητέρα του στην Μαγνησία, ανατρεφόμενος αποκλειστικά με Χριστιανικό Ορθόδοξο τρόπο. Είναι γνωστό πως η μητέρα του Μωάμεθ είχε παντρευτεί τον σουλτάνο Μουράτ και εκείνη την εποχή, μια γυναίκα που παντρεύονταν αλλόθρησκο διατηρούσε την θρησκεία της.

Την ίδια περίοδο, ένα άλλος Ρωμηός (Βυζαντινός) λόγιος, ο γνωστός φιλόσοφος, Γεώργιος ο Τραπεζούντιος, που είχε επηρεασθεί από αυτή την στάση του Μωάμεθ, είχε πάρει το θάρρος και του έστειλε κάποιες επιστολές, τονίζοντας πως δεν υπάρχουν σημαντικές διάφορες μεταξύ του Ισλάμ και της Ορθοδοξίας, ενώ προέτρεπε τον Μωάμεθ να ενοποιήσει τις δυο θρησκείες και να γίνει ο κήρυκας της κοινής θρησκείας. Ο Τραπεζούντιος ήξερε ότι απευθύνονταν σε ένα Αλεβίτη κρυπτοχριστιανό και όχι σε έναν σκληροπυρηνικό Σουνίτη Μουσουλμάνο, γι’ αυτό και έγραψε αυτές τις επιστολές .

Πιο ενδιαφέρουσα είναι η άποψη για τον Μωάμεθ, του Βρετανού μελετητή της οθωμανικής αυτοκρατορίας, Lord Kinros, όπως αναγράφεται στο έργο του «Οθωμανική Αυτοκρατορία». Αναφέρει λοιπόν ο έγκυρος Βρετανός ιστορικός τα εξής:

«Ο Αυτοκράτορας έδειχνε να έχει αρκετά καλές διαθέσεις έναντι των Ελλήνων της Πόλης οι οποίοι αντιπροσώπευαν την μεγαλύτερη, πλουσιότερη και πιο καλλιεργημένη μη μουσουλμανική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης. Μπορεί ακόμα να είχε και ελληνικό αίμα στις φλέβες του από την Χριστιανή μητέρα του. Έδειχνε ιδιαίτερη εκτίμηση για την μητριά του, κατά το ήμισυ Σέρβα και το άλλο ήμισυ Ελληνίδα, χήρα του Μουράτ, την αρχόντισσα Μάρα, (η οποία σημειωτέον είχε θεωρηθεί μετά τον θάνατο του συζύγου της, σαν πιθανή νύφη για τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο)».

2//. Οι συνθήκες θανάτου του Μωάμεθ και το μυστήριον του τάφου του9

Αλλά το πιο ενδιαφέρων είναι ο τάφος του Μωάμεθ του Πορθητή που σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ίδιων των Τούρκων, βρίσκεται όχι στον ομώνυμο τουρμπέ10 που είναι έξω από το Φατίχ Τζαμί που κτίστηκε από τον ίδιο, αλλά στα θεμέλια του βυζαντινού ναού των Αγίων Αποστόλων και στις υπόγειες στοές, όπου κρύβεται και το μεγάλο μυστικό του.

Ο πρώτος που μίλησε αποκαλυπτικά για το θέμα αυτό, ήταν ένας μεγάλος Τούρκος πολιτικός και ποιητής, Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί (Yahya Kemal Beyatlı) και το γεγονός αυτό αναφέρει ο Τούρκος συγγραφέας, Ρεσάτ Εκρέμ Κοτσού (Reşat Ekrem Koçu) στο βιβλίο του, «Οθωμανοί ηγεμόνες». Η απαγορευμένη αυτή μαρτυρία, είναι άκρως αποκαλυπτική, για την πραγματική θρησκευτική ταυτότητα του Φατίχ των Οθωμανών, του Μωάμεθ.

Γράφει λοιπόν ο Κοτσού στο βιβλίο: «…Την εποχή του Αμπντούλ Χαμίτ του Β΄, στις αρχές του εικοστού αιώνα, είχε σπάσει ένας μεγάλος αγωγός νερού στην συνοικία του μεγάλου τεμένους του Πορθητού, το Φατίχ. Το Φατίχ είχε οικοδομηθεί μεταξύ των ετών 1463 και 1470, πάνω στα ερείπια της κατεδαφισμένης από τους Οθωμανούς εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων, κάτω από την οποία βρίσκονται θαμμένοι πολλοί βυζαντινοί βασιλείς. Στην εκκλησία αυτή, ο Γεννάδιος είχε εγκαταστήσει το Πατριαρχείο, κατόπιν αδείας του Μωάμεθ, μετά την άλωση.

Το 1454, ο Πατριάρχης εγκατέλειψε οικειοθελώς την εκκλησία, επειδή μέσα σε αυτήν είχε βρεθεί το πτώμα ενός Τούρκου και φοβήθηκε μήπως κατηγορηθούν οι Έλληνες για το έγκλημα. Την κατασκευή του τζαμιού, είχε αναλάβει ο Έλληνας αρχιτέκτονας, Χριστόδουλος, που φρόντισε όμως να διατηρήσει τα θεμέλια της κατεδαφισμένης εκκλησίας. Κατά την επισκευή όμως του χαλασμένου αγωγού, ο Αμπντούλ Χαμίτ έδωσε εντολή να ανοιχτεί ο τάφος του Μωάμεθ, για να διαπιστωθούν τυχόν ζημιές και να επισκευαστούν. Ο τάφος λοιπόν ανοίχτηκε και σε βάθος τριών μέτρων βρέθηκε μια σιδερένια καταπακτή από όπου μια πέτρινη σκάλα οδηγούσε στην υπόγεια αίθουσα της βυζαντινής εκκλησίας. Εκεί βρέθηκε ο μαρμάρινος τάφος που βρίσκονταν το ταριχευμένο πτώμα του Μωάμεθ, ολόϊδιο με το πορτρέτο που είχε φιλοτεχνήσει ο Ιταλός ζωγράφος Μπελίνι, πέντε μήνες πριν από τον θάνατο του Πορθητή. Το γεγονός αυτό και μόνο, για πολλούς αποτελεί την μεγαλύτερη απόδειξη ότι, ο Μωάμεθ θέλησε να ταφεί σαν χριστιανός και βυζαντινός βασιλιάς, εν μέσω των άλλων βυζαντινών αυτοκρατόρων».

Ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ, που για λόγους πολιτικούς την εποχή εκείνη, είχε εγκαταλείψει τον μπεκτασισμό (αίρεση του Ισλάμ), τον οποίο ακολουθούσε και ασπάστηκε τον σουνιτισμό, δηλαδή το «ορθόδοξο» Ισλάμ, κυριεύτηκε από πανικό και έδωσε εντολή να σφραγιστεί αμέσως ο τάφος του Μωάμεθ. Να σημειωθεί ότι ο τάφος του Μωάμεθ του Πορθητή, κρατείται ερμητικά κλειστός, καθώς στο παρελθόν είχαν κυκλοφορήσει έντονες φήμες ότι αν ανοιχτεί, θα αποκαλυφθεί ότι ο Φατίχ (Μωάμεθ), είχε ασπασθεί την Ορθοδοξία  και ίσως γι’ αυτόν τον λόγον, τον είχαν δηλητηριάσει.

Στο προαναφερθέν δημοσίευμα του Ακτουέλ, σημειώνεται πως το τέμενος του Πορθητή χτίστηκε επάνω στο ναό των 12 Αποστόλων στα θεμέλια του οποίου ενταφιάζονταν οι βυζαντινοί αυτοκράτορες. Όταν ανοίχτηκε ο μαρμάρινος τάφος, βρέθηκε ταριχευμένο το  σώμα του Μεχμέτ (πέθανε από δηλητηρίαση, μάλλον από τον Ιουδαίο γιατρό του Γιακούμπ Πασά), τοποθετημένο ως βυζαντινός αυτοκράτορας (ίσως και με σταυρό!!!), ενώ σύμφωνα με το περιοδικό Τέμπο ( 21.04.1993 ), το αίτημα  του Elif Naci το 1965, να ξανανοίξει ο τάφος απορρίφθηκε.11

Τα παραπάνω συνέβησαν πριν από το 1908 (Επανάσταση των Νεοτούρκων) και έκτοτε ο τάφος του Μωάμεθ δεν ξανάνοιξε!!!

*

Γίνεται κατανοητόν λοιπόν, για ποιούς λόγους σήμερα:

.Είναι αδύνατο να επιβεβαιωθεί αυτή η μαρτυρία του Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί. Αποτελεί όμως, μαρτυρία επιφανούς Τούρκου, η οποία δεν εξυπηρετεί κάποιες σκοπιμότητες και δεν είχε λόγους να παρουσιάζει τον Μωάμεθ ως Χριστιανό.

.Το μέρος εκείνο (του τάφου του Μωάμεθ), είναι απαγορευμένο και δεν επιτρέπεται σε κανένα, είτε αρχαιολόγο είτε θρησκευτικό αρχηγό να το πλησιάσει, επιτείνοντας έτσι το μυστήριο για τους Ελληνικούς/Ρωμαίϊκους (βυζαντινούς) βασιλικούς τάφους, αλλά και για τους τάφους των σουλτάνων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Σε μια σημαντική συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Χουριέτ, στις 15 Απριλίου 2012,  ο Τούρκος συγγραφέας, Ahmet Ümit, παρουσιάζοντας το νέο του βιβλίο με τον τίτλο, «Να σκοτώσεις τον Σουλτάνο», ένα ιστορικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στην ζωή του Μωάμεθ, εδήλωσε ότι υπάρχει ανάγκη να ανοιχτεί επιτέλους ο τάφος του, για να ερευνηθεί τι ακριβώς έγινε με τον θάνατό του.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα του έργου, ο Μωάμεθ ο Πορθητής, κατά πάσα πιθανότητα, δεν πέθανε με φυσιολογικό τρόπο, αλλά δηλητηριάστηκε.

Το γεγονός αυτό για τον Ahmet Ümit, έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί αν αποδειχθεί ότι έγινε έτσι, τότε, όπως υποστήριξε ο Τούρκος συγγραφέας, θα καταρρεύσει ένα μεγάλο ταμπού για την ίδια την ύπαρξη της Τουρκίας. Μάλιστα ο Ahmet Ümit, χαρακτήρισε «ιστορικό λεκέ» τον δηλητηριασμό του Φατίχ και δεν δίστασε να ζητήσει ακόμα και ιστολογική εξέταση, για να εξακριβωθεί η πραγματική αιτία θανάτου του.

Είναι γεγονός ότι, παρόμοιες με τις παραπάνω μαρτυρίες, έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς στην Τουρκία, αλλά απεσιωπήθησαν ή για ευνόητους λόγους, δεν δόθηκε μεγάλη έκταση. Γιατί άραγε;

Διότι, η κατάρρευση ενός σύγχρονου μύθου/ταμπού, που αφορά στην αληθινή θρησκευτική πίστη τού κατά τους σημερινούς Τούρκους, μεγάλου Φατίχ, του Μωάμεθ του Πορθητή, ιδρυτού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, του επίσημου και ιστορικού προστάτη του σουνιτικού Ισλάμ και σύμβολο του νεοοθωμανισμού, θα σηματοδοτούσε:

.Ένα καταστροφικό κτύπημα στα θεμέλια της σύγχρονης Τουρκίας, αλλά το κυριώτερο,

.Μία αρχή, για αλυσιδωτές καταρρεύσεις πολλών άλλων μύθων, πάνω στους οποίους είναι κτισμένο το οικοδόμημα της σύγχρονης, «ισχυρής», Τουρκίας, όπως των ανυπάρκτων ιστορικώς μύθων, περί Τουρκικής Εθνότητος, Παντουρκισμού και Τουρκικής φυλής!!!

Με άλλα λόγια, θα κατέρρεαν οι μύθοι περί Τουρκικής Εθνικής συνειδήσεως,  θρησκευτικών καταβολών ακόμα και φυλετικής (Τουρκικής) καταγωγής των σημερινών Τούρκων πολιτών, με συνεπακόλουθο την συντριβήν και διάλυση όλων των αντιεπιστημονικών και ανιστόρητων υποβάθρων και κατασκευασμένων θεωριών, πάνω στα οποία στηρίζεται το σημερινό ψευδοδημοκρατικόν Κεμαλικόν καθεστώς, του Νεοσουλτάνου γενίτσαρου Ερντογάν.

Μία τέτοια «βόμβα», ΔΕΝ θα εδίχαζε μόνον ανεπανόρθωτα, τους σημερινούς Τούρκους πολίτες, αλλά  θα δημιουργούσε την μεγαλύτερη και απροβλέπτων διαστάσεων, κρίση ταυτότητας σ’ αυτούς, για τους οποίους (τούρκους πολίτες), όταν ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ επεσκέφθη το 1997, για πρώτη φορά το Τουρκμενιστάν, που υποτίθεται πως είναι η φυσική κοιτίδα των Τούρκων, ο τότε πρόεδρος του Τουρκμενιστάν, Σαπαρμουράτ Τουρκμένμπασί, του είπε, με χαιρέκακο ύφος…

«Εσείς όταν φύγατε από την κεντρική Ασία ήσασταν σαν και μας, σήμερα όμως δεν μας μοιάζετε καθόλου».

β/. Λοιποί Σουλτάνοι ελληνικής καταγωγής12

Βαγιαζήτ Α΄ (1354–1403)

Γιος του Σουλτάνου Μουράτ Α΄ και της ελληνικής καταγωγής Μαρίας της Βιθυνίας (1642-1715), γνωστής στην Υψηλή Πύλη ως Γκιουλτσιτσέκ Χατούν.

Μουράτ Α΄ (1362-1389)

Γιος του Σουλτάνου Ορχάν (Orhan I) και μίας Ρωμηάς/Ελληνίδας πριγκίπισσας Ελένης, γνωστής στην Υψυλή Πύλη ως Νιλουφέρ Χατούν.

Βαγιαζίτ Β΄ (1447–1512)

Γιος του σουλτάνου Μεχμέτ Β΄ και της ελληνικής καταγωγής (από την Τραπεζούντα), γνωστής στην Υψηλή Πύλη ως Μουκριμέ Χατούν.

Σύζυγος του σουλτάνου Βαγιαζήτ  Β΄, υιού του σουλτάνου  Μωάμεθ του Πορθητού και μητέρα του σουλτάνου Σελίμ Α΄ που γεννήθηκε το 1467 και ανέβηκε στο θρόνο των χαλιφών το 1512, ήταν η Ελληνοπόντια  Μαρία η Γκιουλμπαχαρ!

Σελίμ Α΄ (1470 – 1520)

Γιος του Σουλτάνου Βαγιαζήτ Β΄ και της ελληνικής καταγωγής Αϊσέ Χατούν, κόρης του αλλαξοπιστήσαντος έλληνος, Αλαουντέβλ Μποζκούρτ Μπέη.

Γιαχία (1585-1640)

Ο τρίτος γιος του Σουλτάνου Μεχμέτ Γ΄ και της πριγκίπισας Κομνηνής από την Τραπεζούντα. Βαπτίσθηκε χριστιανός ορθόδοξος. Πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του ταξιδεύοντας στην Δυτική Ευρώπη, πλέκοντας συνωμοσίες για την ανατροπή του νεώτερου αδελφού του Αχμέτ και υποσχόμενος σε τέσσερις Πάπες, ότι θα μετέτρεπε την Οθωμανική Αυτοκρατορία, σε χριστιανικό κράτος εάν ανέβαινε στον Αυτοκρατορικό Θρόνο.

Μουράτ Δ΄ (1612-1640)

Γιος του Σουλτάνου Αχμέτ Α' και της ελληνικής καταγωγής Αναστασίας, κόρης Έλληνα ιερέα από την Τήνο (1589-1651), γνωστής στην Υψηλή Πύλη ως Χασεκί Μαχπεϊκέρ Κιοσέμ Βαλιντέ Σουλτάν. Η Κιοσέμ στην ηλικία των 15 ετών, πουλήθηκε στο χαρέμι του Αχμέτ Α΄ από τον Μπεϊλερμπέη της Βοσνίας. Το όνομά της άλλαξε σε Μαχπεϊκέρ και αργότερα σε Κιοσέμ.

Υπήρξε η πρώτη από τις δύο μοναδικές γυναίκες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που άσκησαν επίσημα την εξουσία του αντιβασιλέα κατά την χρονική διάρκεια των ετών 1623 - 1632, μετέχοντας στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου (Divan), πίσω από μία κουρτίνα. ΄Όταν ο δεύτερος γιος της Ιμπραήμ Α΄ διαδέχθηκε τον πρώτο της γιό Μουράτ Δ' και αποδείχθηκε ψυχικά ανίκανος να κυβερνήσει, η Κιοσέμ συνέχισε να ασκεί την εξουσία στην Υψηλή Πύλη.

Ιμπραήμ Α' (1615-1648)

Ήταν γνωστός και ως Τρελός Ιμπραήμ (Deli Ibrahim). Ήταν ο έβδομος γιος και δωδέκατο παιδί του Σουλτάνου Αχμέτ Α΄ και της Ελληνίδας Χασεκί Μαχπεϊκέρ Κιοσέμ Βαλιντέ Σουλτάν.

Αχμέτ Γ΄ (1673–1736)

Γιος του Σουλτάνου Μεχμέτ Δ΄ και της ελληνικής καταγωγής Ευμανίας Βορία (1642-1715), κόρης έλληνα κρητικού ιερωμένου της περιοχής του Ρεθύμνου που αιχμαλωτίσθηκε το 1645, γνωστής στην Υψηλή Πύλη ως Εμετουλλάχ Ραμπιά Γκιουλνούς Σουλτάν.

Επί της βασιλείας του, η Υψηλή Πύλη άρχισε να τοποθετεί στις παραδουνάβιες ηγεμονίες Έλληνες Φαναριώτες, όταν ο πρίγκιπας Στέφανος Καντακουζηνός βοήθησε να δημιουργηθούν διπλωματικές σχέσεις μεταξύ της Υψηλής Πύλης και του Ευγενίου της Σαβοΐας.

5/. Σημαίνοντες πολιτικοί και στρατιωτικοί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Ελληνικής καταγωγής

α/. Ο Οθωμανός στρατάρχης Χαλίλ, που διορίστηκε σε αυτή την θέση από τον Μουράτ τον Α΄ (1362-1389) «ήταν Ρωμαίος στην καταγωγή» δηλαδή Έλληνας και μετά απόλυτης βεβαιότητας ελληνόφωνος.13

β/. Ο Μαχμούτ Πασάς,  μεγάλος βεζίρης της Υψηλής Πύλης, την περίοδον της οριστικής καταλύσεως του πελοποννησιακού δεσποτάτου του Μυστρά από τους Οθωμανούς (1460-1463),  ήταν (κατά γενική παραδοχή όλων των ιστορικών), ελληνικής καταγωγής.14

γ/. Ο διάδοχός του στο ίδιο αξίωμα κατά την αποτυχημένη εισβολή του Μωάμεθ του Πορθητή στην Ρόδο το έτος 1467, ήταν ο μεγάλος βεζίρης Μεζίχ Παλαιολόγος. Από το επώνυμο φαίνεται πως όχι μόνο ήταν ελληνικής καταγωγής, αλλά κρατούσε κιόλας «ως εφημίζετο, εκ του ομωνύμου αυτοκρατορικού οίκου».15 

Ο μεγάλος βεζίρης Μεζίχ Παλαιολόγος, ονομαζόταν πριν Μανουήλ, και ήταν ο γιος του τελευταίου δεσπότη του Μυστρά Θωμά και ανιψιός του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου.

δ/. Ο τελευταίος πρωτοβεστιάριος της Ποντιακής Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας, Γεώργιος Αμοιρούτζης, μετά την συνθηκολόγηση και παράδοση του αυτοκράτορα Δαβίδ το 1461, έγινε μουσουλμάνος και πέρασε στην υπηρεσία του Μωάμεθ του Πορθητή ως αξιωματούχος και λόγιος:

«Αυτός ο κατά τα άλλα μορφωμένος και ταλαντούχος Τραπεζούντιος μπορεί να χρησιμέψει σαν υπόδειγμα στρεβλωμένου απ’ την δουλεία υποκριτή ραγιά. Σε μίαν επιστολή προς τον Βησσαρίωνα θρηνεί πικρά την πτώση της Τραπεζούντας, ο ίδιος όμως αλλαξοπίστησε, εγκωμίαζε το σουλτάνο ως νέο Αχιλλέα και Αλέξανδρο, ως γιο της Ελληνίδας μούσας, κι’ έγραψε γι’ αυτόν ποιήματα στον τύπο των χριστιανικών ύμνων προς την Παναγία».16

ε/. Ογδόντα χρόνια περίπου μετά, βρίσκουμε στην αυλή του σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς (δισέγγονου του Μωάμεθ), να διορίζεται κατά το 1523 στο αξίωμα του μεγάλου βεζίρη ο Ιμπραήμ Πασάς, εξισλαμισμένος Έλληνας και αυτός, που ως αιχμάλωτος είχε μεγαλώσει μαζί με τον σουλτάνο στο παλάτι και είχε γίνει ο πιο στενός του φίλος. O Σουλεϊμάν ένα χρόνο μετά το διορισμό του, τον πάντρεψε με την αδελφή του, την Χαλίς.17

στ/. Ο μεγαλύτερος αρχιτέκτονας των Οθωμανών Σινάν, γεννημένος το 1497. Σε ηλικία 13 ετών, είχε στρατολογηθεί αρχικά στο πλαίσιο του «ντεβσιρμέ», δηλαδή του βίαιου ετήσιου παιδομαζώματος προικισμένων χριστιανών (συνήθως ελληνικής καταγωγής), για να εξισλαμιστούν και να πυκνώσουν τις τάξεις των γενιτσάρων.

ζ/ Το έτος 1529, στο στρατηγικής σημασίας κάστρο της Μεθώνης, βρίσκουμε δύο Έλληνες μουσουλμάνους σε καίριες θέσεις. Τον κυρ Καλογιάννη Μεθωναίο ως λιμενάρχη, και τον Ζακυνθινό Νικόλαο Σκανδάλη, στην θέση του τελώνη και του διοικητή των πύργων της προκυμαίας.

η/ Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, Αρχιναύαρχος του Οθωμανικού στόλου και κουρσάρος των ακτών της Μπαρμπαριάς (Αλγερίας)  [1478-1546]. Γεννήθηκε στην Λέσβο και ο πατέρας του ήταν Έλληνας γενίτσαρος από τα Γιαννιτσά (1η εκδοχή), εξισλαμισμένος Έλληνας Αρβανίτης (2η εκδοχή), γιος έλληνα ιερέα (εξισλαμισμένου ή όχι) [3η εκδοχή].

θ/. Πίρι Ρέϊς (Pîrî Reis, Ahmet Muhiddin Piri, Ahmet ibn-i el-Haç Mehmet El Karamani. Ahmet Muhhiddin Piri) [1470-1554]. Διάσημος ναυτικός, Έλλην χριστιανός ορθόδοξος εξωμότης,18 ναύαρχος του Οθωμανικού στόλου. Γεννήθηκε στην Καλλίπολη, μία ναυτική βάση στην θάλασσα του Μαρμαρά. Ήταν ανηψιός του Κεμάλ Ρέϊς, διάσημου πειρατή.

ι/. Ζογανός ή Ζαγανός πασά (15ος αιών).

Οθωμανός στρατηγός, ελληνικής καταγωγής. Ασπάστηκε τον μωαμεθανισμό και υπηρέτησε ως αξιωματικός στον στρατό του Μουράτ B΄ και του Μωάμεθ Β΄, στον οποίον ασκούσε σημαντική επιρροή. Παρότρυνε τον Μωάμεθ, να στραφεί εναντίον της Κωνσταντινουπόλεως και, όταν εκείνος φοβήθηκε πιθανή επέμβαση της Δύσεως, τον έπεισε να συνεχίσει την πολιορκία της Πόλης.

Πολέμησε με λύσσα κατά των ομοεθνών του Ελλήνων κατά την τελική έφοδο εναντίον της Βασιλεύουσας και μετά την κατάληψή της ανέλαβε να υποτάξει την Πελοπόννησο, εγχείρημα που το θεωρούσε εύκολο, εξαιτίας της τοπικής διαμάχης μεταξύ του Θωμά και του Δημητρίου Παλαιολόγου.

ια/.  Χασάν Ταχσίν Πασάς (1845-1918)

Ανώτερος στρατιωτικός αξιωματούχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Γόνος της εξισλαμισμένης Αρβανίτικης οικογένειας των Μεσάρηδων (Μεσαρέ). Γεννήθηκε στην Μεσσαριά της Ηπείρου, σημερινή Μόλιστα19 και σπούδασε στην Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων. Ήταν νυμφευμένος με εξισλαμισμένη Ελληνίδα, μιλούσε απταίστως Ελληνικά και γιός του ήταν ο ζωγράφος Κενάν Μεσαρέ

Κατά τον Α΄ Βαλκανικόν πόλεμον, συνθηκολόγησε άνευ όρων και παρέδωσε  την πόλη της Θεσσαλονίκης και 25.000 αιχμαλώτους στον ελληνικό στρατό, ενέργεια για την οποία καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο ως προδότης, από τους Νεοτούρκους. Από το 2002, τα οστά του βρίσκονται θαμμένα στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο των Βαλκανικών Πολέμων στην Γέφυρα, κοντά στην βίλα Μοδιάνο, που σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων.

ιβ/. Πλείονα στοιχεία για δεκάδες Έλληνες εξωμότες, υψηλότατους αξιωματούχους (πολιτικούς και στρατιωτικούς), με πλήρη βιογραφικά στοιχεία, ευρίσκονται στο βιβλίο του Φώτη Βράκα: «Γνωστοί και Άγνωστοι Εξωμότες και Αξιωματούχοι Έλληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».

                                 

ιγ/. Όπως πληροφορούμεθα, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του Χρίστου Κ. Χριστοδούλου, «Ο Έλληνας Τούρκος», δύο ελληνικής καταγωγής χριστιανοί σκλάβοι στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατάφεραν να φτάσουν στο ύψιστο αξίωμα του Μεγάλου Βεζίρη. Στην ουσία, ο Μεγάλος Βεζίρης ήταν ο επικεφαλής των κρατικών υπηρεσιών, διοικητής του στρατού (εξαιρουμένων των γενιτσαρικών ταγμάτων της πρωτεύουσας), επικεφαλής του αυτοκρατορικού συμβουλίου και της δικαιοσύνης, φορέας της σουλτανικής σφραγίδας και στην ουσία, ο μόνος πληρεξούσιος αντιπρόσωπος του Σουλτάνου.

Η απίθανη λεπτομέρεια σε αυτές τις δυο ξεχωριστές περιπτώσεις, είναι ότι και οι δυο έφεραν το ίδιο όνομα, δίχως να τους συνδέει ούτε η εποχή ούτε καμιά συγγένεια. Ο πρώτος ήταν ο εκ Πάργας, Ιμπραήμ Εντχέμ Πασάς ή Πάργαλης, παρακοιμώμενος του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς (6 Νοεμβρίου 1494 – 5 Σεπτεμβρίου 1566) [βλέπε παρ. β5/ε/], κι’ ο δεύτερος ο Ιμπραήμ Εντχέμ Πασάς ο εκ Χίου, παρακοιμώμενος του Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ (22 Σεπτεμβρίου 1842 – 10 Φεβρουαρίου 1918).

6/. Ο γενάρχης των Οσμανλήδων ή Οσμανών/Οθωμανών, ήταν Έλληνας!!!

Σύμφωνα με τον Γεώργιο Φραντζή («Χρονικόν» Α΄, 20), ο γενάρχης της βασιλικής δυναστείας των Οθωμανών (Οσμανίδων) ήταν ένας ανιψιός του αυτοκράτορα Ιωάννη Β΄ Κομνηνού (1118-1143). Αυτός, που ονομαζόταν επίσης Ιωάννης, εξαιτίας διαφωνιών του με τον θείο του και αυτοκράτορα, αυτομόλησε στους Τούρκους. Αλλαξοπίστησε γενόμενος μουσουλμάνος και πήρε το όνομα Τζελεπής. Παντρεύτηκε την κόρη του αμηρά των βαρβάρων, κάποια Καμερώ, και απέκτησε μαζί της έναν γιο τον Σολιμάν.

Ο Σολιμάν γέννησε τον Ερτογρούλ, τον ιδρυτή της δυναστείας των Οσμανίδων και θεμελιωτή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και πατέρα του Οσμάν. Με λίγα λόγια, ο Οσμάν ήταν δισέγγονος του Έλληνα/Ρωμηού (Βυζαντινού) πρίγκιπα Ιωάννη, ανιψιού του αυτοκράτορα Ιωάννη Β΄ Κομνηνού και πρόγονος του Μωάμεθ του Πορθητή!!!!!20

γ. Η Ελληνική γλώσσα, ήταν η επίσημη γλώσσα του Οθωμανικου κράτους.

Ο ίδιος ο σουλτάνος, ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής, πέρα από την ελληνική καταγωγή του, μίλαγε άπταιστα και έγραφε Ελληνικά, ενώ μελετούσε επισταμένως την αρχαία Ελληνική Παιδεία.21 Έτσι, ήδη από το έτος 1479 σώζονται οθωμανικά διπλωματικά έγγραφα «γεγραμμένα πάντα εν τη Ελληνική», η οποία ήταν «επισήμω τότε γλώσση του Οθωμανικού κράτους».22

Βεβαίως, οι Οθωμανοί (όπως και οι Ρωμαίοι πριν από αυτούς), δεν διατήρησαν την Ελληνική γλώσσα από κάποια αγάπη προς τους Έλληνες και τον πολιτισμό τους, αλλά για πρακτικούς και πολιτικούς λόγους, αφού τα Ελληνικά ακόμη τότε, ομιλούνταν από την συντριπτική πλειοψηφία όχι μόνο των χριστιανών υπηκόων του σουλτάνου, αλλά και από τους μουσουλμάνους, οι οποίοι ήταν στην μεγάλη τους πλειοψηφία Έλληνες «τουρκεμένοι» και ως τέτοιοι, παρέμεναν ελληνόφωνοι.

Επίσης, η Ελληνική ήταν απαραίτητη ως διπλωματική γλώσσα με τις αυλές της Δύσεως, διότι τα οθωμανικά, δεν τα γνώριζε και δεν τα αναγνώριζε κανείς.

Η χρήση της Ελληνικής ως μοναδικής επίσημης γλώσσας της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, διατηρήθηκε και μέχρι τα χρόνια πριν και κατά την Επανάσταση του 1821. Ο Άγγλος λοχαγός William Martin Leake, που περιηγήθηκε την Ελλάδα από το 1804 έως το 1810, ως κατάσκοπος υπέρ των βρετανικών συμφερόντων, φιλοξενήθηκε σε μία στάση του και στο σπίτι του Γιουσούφ αγά Αράπη στο Τεπελένι, από τις 28 Δεκεμβρίου 1804 έως και τις 6 Ιανουαρίου 1805. Η δουλειά του ήταν να παρατηρεί τα πάντα προσεκτικά και να τα αναφέρει με σχολαστικότητα στους προϊσταμένους του. Αναφερόμενος στις συνήθειες του περιβόητου Αλβανού τυράννου της Ηπείρου Αλή Πασά των Ιωαννίνων, επισημαίνει:

«Όλα περνούν από το χέρι του εκτός από την αλληλογραφία. Υπαγορεύει τις επιστολές στον Τούρκο ή Ρωμιό γραμματικό. Το γράψιμό του είναι φριχτό κι’ ακόμα χειρότερη η ελληνική ορθογραφία του. Τα λίγα γράμματα που έμαθε τα ξέχασε γιατί δεν τα χρησιμοποίησε ποτέ, αφού στην οθωμανική Ανατολή, κάθε μεγάλος έχει το γραμματικό του. Διάβαζε αραβικά μα δεν δοκίμασε ποτέ να γράψει. Οι συνεννοήσεις του με την Πύλη γίνονται σε ελληνική γλώσσα διαμέσου του αρχιτζοχαντάρη του, του επίσημου δηλαδή αντιπροσώπου του στην Κωνσταντινούπολη. Αλλά και με τους Αρβανίτες (του) αλληλογραφούσε στα ελληνικά, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις που επιθυμούσε να διαβαστεί η διαταγή του στα αρβανίτικα. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις επιστρατεύει τα αρβανίτικα αλλά γραμμένα με ελληνικούς χαρακτήρες».23

Κατά την πρώτη περίοδο της Οθωμανοκρατίας, η Ελληνική γλώσσα, απ’ ό,τι προκύπτει εκ των ιστορικών στοιχείων, επειδή η άρχουσα τάξη των μουσουλμάνων είχε στελεχωθεί από Έλληνες εξωμότες, εξαιτίας της μορφώσεως και της προηγούμενης κυβερνητικής εμπειρίας τους, πήρε την θέση της επίσημης διπλωματικής γλώσσας της Οθωμανικής/Ισλαμικής αυτοκρατορίας, αλλά και της γλώσσας της σουλτανικής διοικήσεως!

Με λίγα λόγια, η Ελληνική παρέμεινε ως επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας σε όλους τους τομείς!

                                                                                             *

Ώ κοιμώμενοι Έλληνες, παντελώς αγνώτες της ιστορικής αληθείας, τα ακούσατε;

Το γενεαλογικό δένδρον των «Οθωμανών» κατακτητών μας, έχει Ρωμαίϊκες/ Ελληνικές ρίζες!!!

Η επίσημη γλώσσα της Οθωμανικης Αυτοκρατορίας ήταν η Ελληνική!!!

Έως πότε θα είσθε ναρκωμένοι από την καθημερινή πληροφοριακήν/μυνηματικήν ηρωΐνη του Συστήματος;

ΔΕΝ έχετε αντιληφθεί ότι, σας αφιονίζουν ιδεολογικώς, σας αλλοτριώνουν ηθικώς, και σας ευνουχίζουν πνευματικώς, οι εγκάθετοι και ανάξιοι πνευματικοί ταγοί της πατρίδος μας;

ΔΕΝ έχετε συνειδητοποιήσει ακόμη, ότι οι λαοπλάνοι, άθεοι, εθνομηδενιστές, εθνοδιαλυτές, Ευρωλάγνοι, τρόφιμοι των στοών και των διεθνιστικών/αποκρυφιστικών εταιρειών, ελλαδίτες πολιτάρχες και υπερπρονομιούχοι βουλευτές, πάσης πολιτικής αποχρώσεως, οι εγχώριοι διαχειριστές του Συστήματος, δια παντός διαθεσίμου μέσου και τρόπου:

-Σας ξεδοντιάζουν εθνικώς, σας απογυμνώνουν ιστορικώς, σας απογαλακτίζουν συστηματικώς από την Μητέρα Ορθόδοξη Εκκλησία;

-Σας μεταλλάσσουν φυλετικώς και πολιτιστικώς, σας πολτοποιούν μεθοδικώς μαζί τις εκατοντάδες χιλιάδες, αλλοεθνών, αλλοδόξων και προσφάτως με τις ατελείωτες ορδές των λαθρομεταναστών;

-Σας προετοιμάζουν ψυχολογικώς, προκειμένου να οδηγηθείτε άνευ αντιστάσεως στην κρεατομηχανή πολτοποιήσεως Ελλήνων και αλλοδόξων-αλλοεθνών, στην «Φάρμα των Ζώων» της Νέας Τάξεως;

Έως πότε θα είσθε σιωπηλοί, οσφυοκάμπτες, ραγιάδες στους βιολογικούς και πνευματικούς απογόνους των Ναζί, τους σημερινούς προστάτες του Γενίτσαρου Ερντογάν και της μισελληνικής συμμορίας του;

ΔΕΝ είναι ηλίου φαεινώτερον, ότι οι εγχώριοι υπηρέτες των δανειστών-δυναστών μας, είναι ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ, ΑΔΙΚΟΙ, ΑΚΑΡΔΟΙ, δεν καταλαβαίνουν τίποτε, και μας εξοντώνουν οικονομικώς;

Έως πότε θα σκύβετε το κεφάλι στην Γερμανοκρατούμενη Μαφία των Βρυξελλών και ΔΕΝ λέτε ακόμη: Μέχρις εδώ και μη παρέκει;

Συνεχίζεται

---

1 Pronews, Έρευνα ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ, Δημοσιογράφος - Συγγραφέας-Τουρκολόγος, Δευτέρα, Δεκεμβρίου 02, 2013.

-http://www.defencenet.gr/ defence/20151023/defencenet/τουρκια-πολιτικη/ τούρκοι-διανοούμενοι-η-λέξη-τούρκος-σήμαινε-γάιδαρος-δεν#sthash.2bxAt6Ol.dpuf

-«Kimlik Meselesi». Το  πρόβλημα ταυτότητας της Τουρκίας, του Νίκου Χειλαδάκη Δημοσιογράφου – Συγγραφέα – Τουρκολόγου

-Η τουρκική προπαγάνδα διαστρεβλώνει την ιστορική πραγματικότητα, www.elzoni.gr/html/ent/ 104/ent.36104.asp

-Οι "ρίζες" του σύγχρονου τουρκικού έθνους... - Η ΛΟΓΙΚΗ, www.elogiki.gr/oi-rizes-tou-sygxronou-tourkikou-ethnous/4Αυγ2015

-Το τερατούργημα που το αναφέρουν ως ιστορία του τουρκικού έθνους...www.logiosermis.net › Αποκαλύψεις › Αφιερώματα,12 Οκτ 2010

-Η ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΣΥΜΒΟΛΗ, Περικλής Δεληγιάννης, 29/05/2014

-Το Βυζάντιο και οι Σελτζούκοι Τούρκοι τον ενδέκατο αιώνα, Αλέξη Γ.Κ. Σαββίδη, Σπανός-Βιβλιοφιλία, 1980

-Περί της καταγωγής των Τούρκων, crete-news.gr, www.crete-news.gr/περί-της-καταγωγής-των-τούρκων, 17 Ιουν 2017.

2 geliyorlar: Third person plural present continuous of gelmek (gelmek==έρχομαι, πηγαίνω, καταλήγω στον προορισμό μου, (αργκό) εκσπερματώνω).

3 Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Ι. Παπαρρηγοπούλου---Σημειώσεις ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΕΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΚΗ ΕΛΛΑΣ (Θ. Καμπά)

-ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΚΟΣ (stamkos@post.com)

-ΤΟΥΡΚΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕ.....ΓΑΙΔΑΡΟΣ ΣΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ...

https://www.pentapostagma.gr/.../tourkos-shmainei-gaidaros-stin-othomaniki-autokrat...3 Δεκ 2013.

-ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΟΚ: Έλληνες εξισλαμισμένοι οι ηγέτες των Οθωμανών ...https://aienaristeyein.com/ 2011/07/27/στοιχεια-σοκ-έλληνες-εξισλαμισμένοι/27 Ιουλ 2011

-«Ο Έλληνας Τούρκος»-Ένας Έλληνας στον θρόνο του Μεγάλου Βεζίρη constantinoupoli.com›Home›Aρθρα, 8 Φεβρ.2017.  

4 www.pontos-news.gr/.../maria-i-gkioylmpahar-i-14hroni-ellinopontia-poy-goiteyse-to...5 Σεπ 2014)

-Νικ. Χειλαδάκης, 1 Ιούν. 2015

-Που βρίσκεται ο τάφος του Πορθητή και τι βρήκαν μέσα; yiorgosthalassis.blogspot. com/2012/02/blog-post_5947.html,7 Φεβ 2012 - Πηγή: agioritikovima.gr

-Γιατί δεν ανοίγει ο τάφος του Μωάμεθ του Πορθητή; Posted by olympiada, 21 Μαΐου 2012, του Νίκου Χειλαδάκη, Δημοσιογράφου-ΣυγγραφέαΤουρκολόγου, Διευθυντή Σύνταξης του «ΕΡΩ»--ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΓΡΑΦΕ Ο ΜΩΑΜΕΘ Ο ΠΟΡΘΗΤΗΣ, (FATIH), nikosxeiladakis.gr/στα-ελληνικα-εγραφε-ο-μωαμεθ-ο-πορθητη/, 5 Ιαν 2015 -.

5 Σύμφωνα με μεταγενέστερη τουρκική παράδοση, η μητέρα του Μωάμεθ Β΄, ήταν Τουρκάλα και ονομαζόταν Χούμα Χατίν, παράδοση όμως, την οποίαν ΟΥΔΕΙΣ από τους συγχρόνούς του ιστορικούς, αναφέρει.

6 Το σημειωματάριο αυτό που αποτελείται από 180 μικρές σελίδες, είχε γίνει επί πολλά χρόνια αντικείμενο έντονων συζητήσεων και διαμάχης μεταξύ των Τούρκων μελετητών, αν πράγματι ανήκε στον Πορθητή της Κωνσταντινούπολης, στον Fetih, όπως τον ονομάζουν οι Τούρκοι που τον έχουν αναγάγει σε μεγάλο σύμβολο της σύγχρονης Τουρκίας.

Τελικά ένα ειδικός καθηγητής, ο Sühey Ünver, κατάφερε να αποδείξει μετά από κοπιαστικές μελέτες, ότι αυτό είναι πράγματι το προσωπικό σημειωματάριο του Μωάμεθ του Πορθητή. Αλλά το εντυπωσιακό δεν ήταν ότι ανακαλύφθηκε και πιστοποιήθηκε το προσωπικό αυτό «τεφτέρι» του Πορθητή, αλλά το περιεχόμενο του, που αποκαλύπτει για άλλη μια φορά την προτίμηση του προς τα ελληνικά και χριστιανικά σύμβολα και πρότυπα.

7 Όταν ο Μωάμεθ, κατέλαβε την Κωνσταντινούπολη κι’ εγκατέστησε τον ανθενωτικό Γεννάδιο στον θρόνο του Οικουμενικού Πατριαρχείου,  τον επισκεπτόταν συχνά στο Μοναστήρι της Παμμακάριστου, όπου και είχαν θεολογικές συζητήσεις. Κάποιες μαρτυρίες τον θέλουν να εκκλησιάζεται κρυφά σε ορθόδοξο ναό, ενώ προς το τέλος της ζωής του διέθετε στα ιδιαίτερα διαμερίσματα του, ένα πλήρως εξοπλισμένο εκκλησάκι!

8 Για τους αλεβίτες, βλέπε υποσ. 3, 1ου μέρους.

9 Ο Πορθητής και οι Οθωμανικές πηγές για την Άλωση – Αντίβαρο,

www.antibaro.gr/article/10741, 28 Μαΐ 2014 -

10 Ο τουρμπές (ο όρος προέρχεται από τον οθωμανικό όρο türbe, που μεταφράζεται στα ελληνικά ως τάφος, τύμβος), αναφέρεται σε μνημεία-μαυσωλεία της οθωμανικής περιόδου.

11 Λιάνα Μυστακίδου: Οι γυναίκες στην αυλή των οθωμανών, σελ. 53-54.

12 https://el.wikipedia.org/wiki/Οθωνανοί-Σουλτάνοι-Ελληνικής-καταγωγής -Βικιπαίδεια, μετά της συνημμένης βιβλιογραφίας.

13 Μιχαήλ Δούκας, «Βυζαντινοτουρκική Ιστορία», XXVIII. 12, εκδόσεις «Κανάκη», Αθήνα 1997.

14 Κωνσταντίνος Σάθας, «Τουρκοκρατούμενη Ελλάς», σελίδα 13, Αθήνα 1869, ανατύπωση από τις «Αναστατικές Εκδόσεις – Διονυσίου Νότη Καραβία», Αθήνα 1995.

15 Κωνσταντίνος Σάθας, «Τουρκοκρατούμενη Ελλάς», σελίδα 30, Αθήνα 1869, ανατύπωση από τις «Αναστατικές Εκδόσεις – Διονυσίου Νότη Καραβία», Αθήνα 1995.

16 Φέρντιναντ Γκρεγκορόβιους, «Μεσαιωνική Ιστορία των Αθηνών», τέταρτο βιβλίο, κεφάλαιο έβδομο, τόμος τρίτος, σελίδες 427-428, εκδόσεις «Κριτική», Αθήνα 1994.

17 Τζον Φρίλι, «Κωνσταντινούπολη, Από τον Χριστιανισμό στο Ισλάμ» σελίδα 222, εκδόσεις «Περίπλους», Αθήνα 2001.

18 "Feudal society and its culture", Viktor Rutenburgref, Progress Publishers, 1988, σελ.305.

19 Το χωριό Μόλιστα δεν είναι γνωστό πότε ιδρύθηκε. Πιστεύεται ότι πιθανότατα είναι 3.000 ετών, όπως φαίνεται από ληκύθους που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη και περιέχουν τέφρα. Από τα ίδια ευρήματα πιθανολογείται ότι οι πρώτοι κάτοικοι του οικισμού ήτανΜολοσσοί. Για την ονομασία, κατά την πιθανώτερη εκδοχή, αυτή προήλθε από το Μολοσσία. Η προφορική παράδοση αναφέρει ότι οι κάτοικοι της Μόλιστας είναι Έλληνες Βλάχοι που έλκουν την καταγωγή τους από το Σκαμνέλι του Ζαγορίου, απ’ όπου εκδιώχθηκαν από έναν πασά τον 17ον αιώνα.           

20 Γεώργιος Φραντζής, «Χρονικόν», εκδόσεις «Γεωργιάδη», Αθήνα 2001.

21 «Ο Μωάμεθ υπήρξε ένα άτομο που εμπνεόταν και που τυραννιόταν από την συνείδηση της ιστορίας. Υπάρχουν αρκετές αναφορές, ότι διάβαζε τις περιπέτειες του Μεγάλου Αλεξάνδρου και την Ιλιάδα, παράλληλα βέβαια με τις ιστορίες και τους θρύλους των παλαιών σουλτάνων και του εθνικού ήρωα των Οθωμανών Dede Korkut, και μιλούσε πέντε γλώσσες,  συζητούσε για την ελληνιστική φιλοσοφία και έγραφε ποιήματα, έτσι θα καταλάβουμε πως υπήρχε στην προσωπικότητά του ένα ισχυρό αισθητικό στοιχείο…» (Βρασίδας Καραλής, εισαγωγή στην «Ελληνοτουρκική Ιστορία» του Μιχαήλ Δούκα, σελίδα 48, εκδόσεις «Κανάκη», Αθήνα 1997).

22 Κωνσταντίνος Σάθας, «Τουρκοκρατούμενη Ελλάς», σελίδα 25, Αθήνα 1869, ανατύπωση από τις «Αναστατικές Εκδόσεις – Διονυσίου Νότη Καραβία», Αθήνα 1995.

23 Κυριάκος Σιμόπουλος, «Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα», τόμος Γ1΄, σελίδα 337, εκδόσεις «Στάχυ», Έκτη Έκδοση, Αθήνα 1999.