ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ !!!

(THIS IS TURKEY!!!)

ΕΝΑ ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ ΕΘΝΟΥΣ, ΙΔΡΥΘΕΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΡΥΠΤΟΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΗ ΙΟΥΔΑΙΟ/ ΝΤΟΝΜΕ (ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ) [1923] ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΟΝ ΣΗΜΕΡΟΝ, ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΝ (ΤΑΓΙΠ ΕΡΝΤΟΓΑΝ)1

ΧΑΡΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ, ΙΩΝΙΑ, ΠΟΝΤΟΣ) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ, ΟΙ ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ !!!

ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ: ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΜΑΣ!!!

                                               Yunan askerlerimiz  Türkiye’ ye geliyorlar!2                                                                                                                                         

ΜΕΡΟΣ 10ον

8. ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΝΕΟΤΟΥΡΚΩΝ-ΟΙ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ3

α. Γενικά

Στις αρχές του 20ου αιώνα, η Οθωμανική αυτοκρατορία εισερχόταν στην τελευταία και πλέον δραματική φάση της 700 χρονης ιστορίας της. Αποτελούσε ήδη από δεκαετίες ένα συγκεντρωτικό μηχανισμό αναποτελεσματικής αλλά και βίαιης εξουσίας, που γερνούσε επώδυνα και ενώ έβλεπε ότι απέθνησκε, σε μία ύστατη προσπάθεια έδιδε απατηλές υποσχέσεις για ένα ειρηνικό μέλλον.

Στην πραγματικότητα, σχεδίαζε με την προτροπή των «επιτρόπων» και «αγγελιαφόρων του Συστήματος», ένα γενοκτονικό όλεθρο  για εκατομμύρια ανυποψίαστα θύματα, που πήραν τοις μετρητοίς, τις υποσχέσεις για φιλελευθεροποίηση που τόσο υποκριτικά επιδαψίλευσαν οι τελευταίοι και τρομακτικότεροι ηγέτες της, οι περισσότερον γνωστοί ως Νεότουρκοι.

Τον Ιανουάριο του 1913, μια ομάδα αξιωματικών του Γ΄ Σώματος του Οθωμανικού στρατού, μέλη μιας συνωμοτικής οργανώσεως με την επωνυμία Επιτροπή Ενώσεως και Προόδου, καταλάμβανε με πραξικόπημα την εξουσία στην Κωνσταντινούπολη. Ωστόσο ήδη το 1909, είχε εκθρονίσει τον σουλτάνο Αβδούλ Χαμίντ, και προχώρησε στην εγκαθίδρυση ενός αυταρχικού καθεστώτος διώξεων της αντιπολιτεύσεως. Το χειρότερο όλων όμως:

Έθετε μετ’ ου πολύ, σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα τουρκοποιήσεως της εθνικής οικονομίας (milli iktisat), μέσω ενός μηχανισμού κατατρομοκρατήσεως της ανθούσης ελληνικής επιχειρηματικής τάξεως των μικρασιατικών παραλίων, ενώ σχεδόν ταυτόχρονα, ξεκινούσε την βίαιη εκκαθάριση ΟΛΩΝ των μη μουσουλμανικών πληθυσμών της αυτοκρατορίας, με στόχο την φυλετική πολτοποίηση/ομογενοποίηση της Μ. Ασίας, στην βάση του τουρκισμού (τις τάξεις των οπαδών του κινήματος, πύκνωναν θεωρητικοί του παντουρκισμού, όπως ο κουρδικής καταγωγής Ζιγιά Γκιοκάλπ4

Ταχυδρομικό δελτάριο των Νεότουρκων στα ελληνικά.

 β. Ιστορικό ιδρύσεως και δράσεως του κινήματος των Νεοτούρκων5

Με τον όρο Νεότουρκοι [(Ν/Τ) Jön Türkler και Genç Türkler], εννοείται το τουρκικό υπερεθνικιστικό κίνημα «Ένωση και Πρόοδος» ((Ittihat ve Terakki Cemiyeti), που ξεκίνησε στην Οθωμανοκρατούμενη τότε Θεσσαλονίκη και πήρε εξουσιαστική μορφή το 1908. Επρόκειτο για τους ευρύτερα γνωστούς ως Νεότουρκους, ή αλλιώς Ιτιχατιστές (από την πρώτη λέξη του ονόματος της οργανώσεώς τους: Ιτιχάτ βε τεραχί τσεμιγετί [Επιτροπή Ενώσεως και Προόδου, The Committee of Union and Progress ή CUP]).6

Η επιτροπή, μολονότι παρέμενε μια μυστική οργάνωση, είχε βέβαια εκδηλώσει νωρίτερα την δράση της με την λεγόμενη «συνταγματική επανάσταση» του 1908. Τότε, υποχρέωσε τον σουλτάνο Αβδούλ Χαμίντ, λίγο πριν τον ανατρέψει, να θέσει σε ισχύ εκ νέου το βραχύβιο οθωμανικό σύνταγμα του 1876 (Κίνημα Νέο-οθωμανιστών) και επαγγέλθηκε σε όλες τις εθνότητες της αυτοκρατορίας, ίσα δικαιώματα και ισονομία. Με τον τρόπο αυτό οι ιτιχατιστές, προκάλεσαν κύματα αισιοδοξίας ανάμεσα στους Χριστιανούς υπηκόους του σουλτάνου, οι οποίοι πίστεψαν ότι ο φιλελεύθερος άνεμος ισοπολιτείας θα σάρωνε το καταπιεστικό οικοδόμημα του Χαμιδικού δεσποτισμού.

Στο κίνημα εντάχθηκαν αξιωματικοί, πολιτικοί και διανοούμενοι,

Συνοπτικώς, το κομιτάτο/κίνημα των Νεοτούρκων «Ένωσις και Πρόοδος»:

.Ήταν μια παράνομη οργάνωση που ιδρύθηκε από «μορφωμένους Τούρκους», στην Κωνσταντινούπολη το 1887, οι οποίοι ξεσηκώθηκαν για την επαναφορά του Συντάγματος του 1876,7  που είχε καταργήσει ο σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ Β΄ το 1877, και την επιβολή του Οθωμανισμού σε όλους τους υπηκόους της Αυτοκρατορίας.

.Δημιουργήθηκε στην Θεσσαλονίκη και ήταν γέννημα της εκεί ιταλικής μασονικής στοάς, την οποία ίδρυσε ο ιουδαίος δικηγόρος Εμμανουήλ Καράσσο. Στην στοά αυτή, εγένοντο οι μυστικές συναντήσεις των νεοτούρκων Ταλαάτ και Ντζεμάλ. Οι υποψήφιοι νεότουρκοι, έπρεπε να ορκισθούν στο κοράνι και σε ένα όπλο. Με αυτόν τον τρόπον, αφ’ενός ξέφευγαν από την δράση της μυστικής αστυνομίας του σουλτάνου και αφ’ετέρου αποκλείονταν της οργανώσεως, οι μη μουσουλμάνοι, όχι όμως και οι ντονμέδες.8

Οι ντονμέδες έπαιξαν τον πρωταρχικό ρόλο. Από το 1908 και μετά, όταν το κίνημα έγινε φανερό, απασχόλησε τις μυστικές υπηρεσίες των μεγάλων δυνάμεων και δη της Αγγλίας, του μεγάλου δηλαδή πρωταγωνιστού στην περιοχή. Η Αγγλική πρεσβεία της Κωνσταντινουπόλεως αναφέρεται στους Νεότουρκους σαν «Εβραϊκή επιτροπή ενώσεως και προόδου».

Σε μια εκτενή, 5.000 λέξεων, αναφορά προς το υπουργείο εξωτερικών, ο άγγλος πρέσβης, μεταξύ άλλων πληροφορεί ότι, «…οι εβραίοι ηγούνται ενός συστήματος μασονικών στοών και μέσω αυτού ηγούνται της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ένας από τους αρχηγούς της συμμορίας, κατά τον άγγλο πρέσβη, είναι ο εβραίος πρόξενος των ΗΠΑ στην Τουρκία, ο Όσκαρ Στράους, αδελφός των ιδιοκτητών των πολυκαταστημάτων Macy’s και Abraham & Straus».

Είναι άγνωστος ο αριθμός των ντονμέδων της πρώτης εκ 288 μελών βουλής των νεοτούρκων. Ο Joachim Prinz, μας πληροφορεί όμως ότι ήταν η πλειοψηφία (Joachim Prinz, The Secret Jews, New York, 1973).

Αλληγορική λιθογραφία με θέμα την ανακήρυξη του τουρκικού Συντάγματος του 1908. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα.

Το 1891 σχηματίζεται μια πολιτική ομάδα από Ντονμέδες εξισλαμισθέντες ταλμουδιστές Ιουδαίους (Donmeh), ονομμασθείσα «Η Επιτροπή της Ενώσεως και της Προόδου», που αργότερα ονομάστηκε «Οι Νεότουρκοι». Της Ομάδας ηγείται ο Ελευθεροτέκτονας ταλμουδιστής Ιουδαίος Emmanuel Carrusso ή Carasso, πράκτορας των Ρότσιλντ (Rothschilds)..

In 1891 a political group from the Donmeh forms called The Committee of Union and Progress, later called The Young Turks. The group is headed by Freemason Jew, Emmanuel Carrusso with the help of the Rothschilds.

Τότε ήταν τα χρόνια οργανώσεως του συγχρόνου μορφής σιωνιστικού κινήματος, το οποίο ξεκίνησε τυπικά και φανερά ο Θεόδωρος Χερτζλ το 1896 και του οποίου η μητέρα κατήγετο εκ Θεσσαλονίκης.

Από το 1897, οι οπαδοί του κομιτάτου αναγκάστηκαν να δράσουν στην Ευρώπη, όπου και ονομάστηκαν Νεότουρκοι από το δημοσιογραφικό όργανό τους, την εφημερίδα «Νέα Τουρκία», που εκδιδόταν στο Παρίσι.

Το 1902 & 1907 πραγματοποιούνται δύο Συνέδρια των Νεότουρκων στο Παρίσι, για να σχεδιάσουν την διείσδυση στο στρατό τού Σουλτάνου, που τελικώς οδήγησαν στο στρατιωτικό πραξικόπημα του 1908. Ένας από τους συντελεστές του κινήματος ήταν και ο Κεμάλ Ατατούρκ που από το 1907, υπηρετούσε στο Τρίτο Σώμα Στρατού στην Θεσσαλονίκη.

In 1902 & 1907, two Congresses of The Young Turks meet in Paris to plan the penetration of the Sultan’s army leading to the militarycoup of 1908.

Το πρώτο συνέδριο της Οθωμανικής αντιπολιτεύσεως στο Παρίσι (1902)

Η επαναστατική δράση του νεαρού τότε, Κεμάλ, τον οδήγησε στην μυστική οργάνωση Βατάν (Πατρίδα)… Η Βατάν τασσόταν εναντίον του βίαιου και απολυταρχικού σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ. Καταδίκαζε την απληστία των δημόσιων λειτουργών, τους οπισθοδρομικούς ιερείς «χοτζάδες» και τους μεσαιωνικούς νόμους που ίσχυαν ακόμα στην απονομή δικαιοσύνης.

Το 1904, ο Κεμάλ συνελήφθη μαζί με άλλα μέλη της Βατάν, αλλά «πολύ γρήγορα» αφέθηκε ελεύθερος(!!!). Η…δικαιολογία της ταχείας αποφυλακίσεώς του, σύμφωνα με εισήγηση των συμβούλων του σουλτάνου ήταν ότι, «…η αυτοκρατορία χρειαζόταν ικανούς στρατιωτικούς για να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις που δεχόταν το ανατολικό κομμάτι της αυτοκρατορίας, από Λιβανέζους νομάδες, και ένας από αυτούς, που του προτάθηκαν, ήταν ο Κεμάλ». Όταν αποφυλακίστηκε ο Κεμάλ, το επιτελείον των επίδοξων πραξικοπηματιών μεταφέρθηκε στο επιτελείο της 3ης στρατιάς στη Θεσσαλονίκη.

Αυτή η μετάθεση του Κεμάλ, τον έβαλε στο επίκεντρο των γεγονότων, όταν το 1908 ο στρατηγός Εμβέρ Πασάς κάλεσε την στρατιά της Μακεδονίας σε ανταρσία εναντίον του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ. Τότε ο Κεμάλ έκανε την διαφορά. Με φοβερό θράσος συνάντησε τον διοικητή της στρατιάς της Μακεδονίας, Μαχμούντ Σεβκέτ και αντί να τον πολεμήσει, τον έπεισε να προσχωρήσει στο επαναστατικό κίνημα. Έτσι κι’ έγινε. Τα επαναστατικά στρατεύματα ξεκίνησαν πορεία προς στην Κωνσταντινούπολη, τον Απρίλιο του 1908. Ο σουλτάνος έστειλε στρατό να τους αντιμετωπίσει. Μάταια. Οι στασιαστές τους κάλεσαν να τους ακολουθήσουν και δεν δυσκολεύτηκαν να τους πείσουν.                      

Διαδήλωση κατά του Σουλτάνου στην Κωνσταντινούπολη (1908)

Το καλοκαίρι του 1908, η επανάσταση των Νεοτούρκων («Young Turk Revolution»), που ξέσπασε στην Θεσσαλονίκη, οδήγησε στην αποπομπή του αιμοσταγούς Αβδούλ Χαμίτ Β΄, την συνταγματική μεταπολίτευση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και έθεσε σε αυστηρούς περιορισμούς τα δικαιώματα του Σουλτανάτου, χωρίς να το καταργεί τυπικά. Τότε, οι Νεότουρκοι (Ν/Τ) για να έχουν την υποστήριξη των πολλών και διαφόρων εθνοτήτων, που ζούσαν στην Αυτοκρατορία, υποσχέθηκαν ισονομία και ισοπολιτεία σε όλους τους υπηκόους, ανεξαρτήτως θρησκεύματος.

In 1908 the Jewish Young Turks revolt and force the Sultan Abdül Hamid II into submission.

Μετά την εξέγερση των Νεότουρκων, ο Σουλτάνος εξορίστηκε το 1909 στην Θεσσαλονίκη και παρέμεινε φρουρούμενος στην έπαυλη Αλλατίνι,9 η οποία στα νεότερα χρόνια στέγαζε την Νομαρχία Θεσσαλονίκης. Ο "Κόκκινος Σουλτάνος", Αβδούλ Χαμίντ Β΄, ήταν ο 35ος σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είχε επονομαστεί «Μέγας Χαν» αλλά και «αιμοσταγής σουλτάνος».

Στις 13 Απριλίου του 1909, έγινε το αντι-πραξικόπημα του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ. Έχει μείνει γνωστό ως το «Συμβάν της 31ης Μαρτίου», επειδή εκείνη την περίοδο στην Τουρκία χρησιμοποιούσαν το ισλαμικό ημερολόγιο Ρουμί. Ο σουλτάνος κέρδισε την υποστήριξη των πιο παραδοσιακών μελών της κοινωνίας, όταν υποσχέθηκε την επιστροφή στο Χαλιφάτο και το νομικό σύστημα που βασιζόταν στην μουσουλμανική σαρία.

Το πραξικόπημα απέτυχε και οδήγησε στην αντικατάσταση του σουλτάνου από τον αδερφό του, Μωάμεθ Ε΄, που λειτουργούσε ουσιαστικά ως «πιόνι» των Νεότουρκων. Ήταν τότε που ο Κεμάλ προεβλήθη και έγινε «Πατέρας».

After his ouster by Ataturk's Young Turk Dönmeh in 1908, Abdulhamid II was jailed in the Donmeh citadel of Salonica. He died in Constantinople in 1918, three years after Ibn Saud agreed to a Jewish homeland in Palestine and one year after Lord Balfour deeded Palestine away to the Zionists in his letter to Baron Rothschild.

Το 1914, οι Ντονμέδες Νεότουρκοι, ενισχύουν τον πληρωμένο δολοφόνο Γκαβρίλο Πρίντσιπ (Gavrilo Princep), Σερβοβόσνιο, που δολοφόνησε τον Αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο της Αυστρίας και την γυναίκα του, Σοφία, Δούκισσα του Χόχενμπεργκ, στο Σεράγεβο στις 28 Ιουνίου 1914. Η διπλή δολοφονία πυροδοτεί τον 1ο Π.Π (WW Ι).10

In 1914 the Jewish Young Turks bolster the paid assassin Gavrilo Princep, which sparks WW I.

Το 1915, το Αρμενικό Ολοκαύτωμα, που σχεδιάστηκε από τους Ντονμέδες Νεότουρκους, αφήνει πίσω του 1,5 εκατ. Σφαγιασθέντων Αρμενίων χριστιανών.

In 1915 The Armenian Holocaust engineered by the Jewish Young Turks leaves 1.5 million Armenian Christians murdered.

Το 1918, ο Ντονμές Μουσταφά Κεμάλ (“Ατατούρκ” = Πατέρας όλων των Τούρκων), αναλαμβάνει την ηγεσία των Νεοτούρκων.

In 1918 Jew Mustafa Kemal “Attaturk” ascends into leadership.

Το 1920, οι ταλμουδιστές Ιουδαιορώσοι Μπολσεβίκοι, εφοδιάζουν τον Μουσταφά Κεμάλ με 10 εκατομμύρια χρυσά ρούβλια, 45.000 τουφέκια, 300 πολυβόλα.

In 1920 the Russian Jewish Bolsheviks supply Attaturk with 10 million gold roubles, 45,000 rifles, and 300 machine guns.

Το 1921, Ο Μουσταφά Κεμάλ καταλαμβάνει το λιμάνι του Μπακού και το παραχωρεί στους Εβραιορώσσους Μπολσεβίκους πέντε ημέρες αργότερα. Οι Ρόθτσάϊλντς είναι χαρούμενοι, δεδομένου ότι έχουν πλέον την Baku Oil Company τους, στην Εβραιορωσσική επικράτεια των Μπολσεβίκων.

In 1921 Attaturk occupies the Port of Baku ceding it to the Jewish Bolsheviks five days later. The Rothschilds are delighted as they now have their Baku Oil Company in Jewish Bolshevik territory.

Το 1922, οι Ντονμέδες Κεμαλιστές, ενορχηστρώνουν την πυρπόληση της Σμύρνης, με αποτέλεσμα 100.000 Χριστιανοί (Έλληνες και Αρμένιοι), να βασανιστούν, να πεινάσουν, να βιαστούν και να θανατωθούν.

The Burning Of Smyrna: In 1922 Jewish Khemalists orchestrate the burning of Smyrna resulting in 100,000 Christians tortured, starved, raped, and dead.

γ. Διάψευση των ελπίδων των υπόδουλων λαών

Το νεοτουρκικό κίνημα του 1908, με τις αρχικά φιλελεύθερες επαγγελίες του, στάθηκε αφορμή να τερματιστεί ο Μακεδονικός Αγώνας και η δράση των Ελλήνων Μακεδονομάχων. Η Έλληνική κυβέρνηση ανακάλεσε τον Ιούνιο του 1908, όσους αξιωματικούς βρίσκονταν ακόμα στην Μακεδονία και τους απέσπασε, ώσπου να τοποθετηθούν σε κανονικές Mονάδες, στο «Ειδικό Γραφείο Εθνικής Δράσεως». Ο Αλέξανδρος Μαζαράκης σημειώνει:

«Όλοι όσοι επανήλθαμεν εκ Μακεδονίας, μετά την κατάπαυσιν του εκεί αγώνος, εφέρομεν μαζί μας την πεποίθησιν, ότι πολύ ταχέως ο αγών επικρατήσεως μεταξύ των Βαλκανικών λαών, ο προς στιγμήν ανασταλείς και ο αγών κατά των Νεοτούρκων θα εξελίσσετο εις πόλεμον και ότι αλλοίμονο εις τήν Ελλάδα αν τήν εύρισκε ο πόλεμος αυτός ασθενή στρατιωτικώς...»11

Το κυρίαρχο σύνθημα της επαναστάσεως/του πραξικοπήματος των Ν/Τ ήταν «Δικαιοσύνη, Ελευθερία, Ισότητα» (Adalet, Hurriyet, Musavat). Έτσι, όλοι τότε πίστεψαν πως η Τουρκία μπήκε στην πορεία του εκδημοκρατισμού, πως οι καταπιέσεις των Χριστιανών θα πάψουν και πως όλοι αδελφωμένοι, Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί κι’ Εβραίοι, θα ζήσουν ειρηνικά και ισότιμα στην κοινή τους πατρίδα.

Όλα αυτά απέβησαν πολύ σύντομα φρούδες ελπίδες και οι Νεότουρκοι έδειξαν το αληθινό τους πρόσωπο, αυτό που εν πολλοίς ισχύει μέχρι σήμερα. Στόχος τους δεν ήταν η ευημερία των πολιτών μέσα σε ένα πολυεθνικό και πολυπολιτισμικό κράτος δικαίου, αλλά η πολιτική αφομοιώσεως ή εξοντώσεως, όσων δεν υποστήριζαν τις αρχές του Τουρκισμού.

Οι Νεότουρκοι αναρριχήθηκαν στην εξουσία με μηχανορραφίες, δολοφονίες και τεράστιας εκτάσεως τρομοκρατία και εγκαθίδρυσαν στυγνή δικτατορία, παραμερίζοντας τον σουλτάνο. Το κράτος κατάντησε ιδιοκτησία μιας ομάδας [την ταυτότητα της οποίας, θα καταθέσουμε σε επόμενη παράγραφο (ε)]. Η τριανδρία μετέβαλε το κομιτάτο, από φορέα ανανεώσεως κι’ εκδημοκρατισμού, σε δύναμη τρομοκρατίας για την απόκτηση προσωπικής ισχύος και γοήτρου.

Οι διαβαλκανικές προστριβές της περιόδου, ήταν επίσης η κατάλληλη ευκαιρία για την εφαρμογή μιας πολύπλοκης εξωτερικής πολιτικής, στόχος της οποίας υπήρξε η ενίσχυση της βαλκανικής έριδας, μέσω μιας υποθετικής προστασίας, σε περίπτωση επικείμενης εισβολής κατά βαλκανικής χώρας, από μία άλλη.12

Ο Τούρκος ιστορικός Χικμέτ Μπαγιούρ (Yusuf Hikmet Bayur (1891 - 6 Mart 1980), σημείωνε: «ελάχιστα κινήματα στον κόσμο εξέθρεψαν τόσες ελπίδες  όσον η οθωμανική συνταγματική επανάσταση· επίσης, ελάχιστα κινήματα είδαν τις ελπίδες τους να εξανεμίζονται τόσο γρήγορα και τόσο ολοκληρωτικά».

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία του δυτικού ημισφαιρίου, η σημαία των συνταγματικών ελευθεριών και της ισοπολιτείας, δεν συγκάλυψαν την εγκληματική φύση ενός καθεστώτος του οποίου οι απαρχές υπήρξαν τουλάχιστον σκοτεινές και η κατάληξη σήμανε -αλλοίμονο- την διάπραξη της πρώτης τριπλής γενοκτονίας του 20ου αιώνα, αυτής των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυροχαλδαίων της Μικράς Ασίας.

Σχετικά με την φύση της νεοτουρκικής εξουσίας και τους πραγματικούς σκοπούς που επεδίωξε, με αποκορύφωμα την γενοκτονική εκκαθάριση της Μ. Ασίας από τους χριστιανικούς πληθυσμούς της, σημειώνονται τα εξής:

Πρώτον, το γεγονός ότι η νεοτουρκική Επιτροπή Ενώσεως και Προόδου (ΕΕΠ) συστήθηκε εξ αρχής, αλλά και άσκησε την εξουσία την πρώτη περίοδο που ακολούθησε την επανάσταση του 1908, ως απολύτως μυστική οργάνωση, με μυστικιστικό τελετουργικό μυήσεως, ενώ κι’ όταν ακόμα μετασχηματίστηκε σε πολιτικό κόμμα, με δημόσια διαπιστευτήρια μέλη των νεοτουρκικών κυβερνήσεων, οι επικεφαλής του πυκνού κομματικού δικτύου της ανά την επικράτεια (δηλ. οι κομματάρχες της) και τέλος η διαβόητη «Ειδική οργάνωση», η ένοπλη δύναμη κρούσεως που έκανε όλη την βρώμικη δουλειά, δεν έπαυσαν να δρουν με όρους συνωμοτικής μυστικότητας·

Δεύτερον, το αδιαμφισβήτητο αλλά πολλαπλώς ερμηνευόμενο δεδομένο ότι ήδη από την σύστασή της και τα πρώτα συνωμοτικά της βήματα, η νεοτουρκική ΕΕΠ ή αλλιώς οι ιτιχατιστές, συνδέονταν στενά με τον τεκτονισμό της Θεσσαλονίκης, ενώ ένας μεγάλος αριθμός Ιουδαίων ντονμέδων της συμπρωτεύουσας, έπαιξαν ρόλο-κλειδί,  τόσον στην συγκρότηση όσον και την δράση της.

δ. Τα αίτια της επιτυχίας του Κινήματος

Διακήρυξη του Συντάγματος των Ν/Τ.

Η δυσαρέσκεια και η αντίθεση των Νεότουρκων προς τον Αβδούλ Χαμίτ, τροφοδοτήθηκε κυρίως από τις στρατιωτικές ήττες και την απώλεια εδαφών, κυρίως στα Βαλκάνια, αλλά επίσης και σε σχέση με την Ρωσία. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε κηρύξει ως κράτος χρεοκοπία ήδη από το 1875. Ο ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1877-8, οδήγησε σε εδαφικές απώλειες στην Αρμενία και τα Βαλκάνια. 
Εξαιτίας της παρακμής της Αυτοκρατορίας και της οικονομικής καταρρεύσεως, η εξάρτηση της Τουρκίας από την ξένη υποστήριξη, κυρίως από την Γερμανία, μεγάλωνε συνεχώς.

Η οικονομική κρίση της χώρας -έλλειψη ρευστότητας, επενδυτικών κεφαλαίων, και χρόνια ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού- η επιδείνωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και οι άσχημες κλιματολογικές συνθήκες του 1907, με τις συναφείς επιπτώσεις στον αγροτικό τομέα και την μείωση των εξαγωγών των αγροτικών προϊόντων, προκάλεσε επιδείνωση του ελλείμματος στο εμπορικό ισοζύγιο της αυτοκρατορίας. Αδυνατώντας το κράτος να πληρώσει τους μισθούς των στρατιωτικών, όξυνε την ήδη υπάρχουσα δυσαρέσκεια προς το καθεστώς του Σουλτάνου. 

Βάση των Νεοτούρκων καθ' όλη την διάρκεια των δραστηριοτήτων  του κινήματος, αποτέλεσε η περιοχή της Οθωμανοκρατούμενης Ελληνικής Μακεδονίας, όπου διαβιούσε μία ισχυρή πληθυσμιακή μειονότητα, Ταλμουδιστών Ιουδαίων!

Μετά την επιτυχή εκδήλωση του κινήματος τον Ιούλιο του 1908 και την επίτευξη του σκοπού της, δηλαδή την εφαρμογή του Συντάγματος του 1876, οι Νεότουρκοι επιχείρησαν να εκτουρκίσουν βιαίως και δι’ αίματος, όλους τους πληθυσμούς του ευρωπαϊκού τμήματος της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Υπό την πίεση του κινήματος, τα χριστιανικά έθνη της Χερσονήσου του Αίμου (Βαλκανίων), προετοίμασαν από κοινού αγώνα κατά των Τούρκων, με αποτέλεσμα τους δύο Βαλκανικούς πολέμους (1912-1913).13

 Συνεχίζεται

---

1 Όπως βιβλιογραφία υποσ. 1, 1ου μέρους.

2 geliyorlar: Third person plural present continuous of gelmek (gelmek==έρχομαι, πηγαίνω, καταλήγω στον προορισμό μου, (αργκό) εκσπερματώνω).
3 Δογματική: Μασόνοι, Εβραίοι και Τουρκία, panagopoulos-dogmatiki.blogspot. com/2016/01/blog-post_25.html, 25 Ιαν 2016
-Νεότουρκοι, ντονμέδες καὶ …Ἑβραῖοι!!! | Φιλονόη καὶ Φίλοι...,https://filonoi.gr /2014/12/06/f-neotoyrkoi-ntonmedes-kai-ebraioi/6 Δεκ 2014
-ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ: ΑΤΑΤΟΥΡΚ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΘΥ....ΕΒΡΑΪΚΟ... antipliroforisi.blogspot.com/2010/02/blog-post_07.html,7 Φεβ 2010 -

4 Για την περίπτωση του Ζιγιά Γκιοκάλπ, βλ. Δημήτρη Κιτσίκη, Συγκριτική ιστορία Ἑλλάδος και Τουρκίας στόν 20ο αἰώνα, Αθήνα 1998, 141-142, 147-154 και σποράδην. Η φιλοτουρκική στάση του συγγραφέα, δεν μειώνει την αξία του συγκεκριμένου βιβλίου, το οποίον, όπως και άλλα συγγράμματά του, είναι σε πολλά σημεία αποκαλυπτικό.

5 Ο ρόλος των μυστικών εταιρειών στην νεοτουρκική επανάσταση και την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκίας. Γεώργιος Δ. Παναγόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής Α.Ε.Α. Ιωαννίνων (πηγή: Όπως υποσ.3.)
-http://www.mixanitouxronou.gr/i-epanastatiki-drasi-tou-nearou-kemal-ke-i-dimiourgia-tis-mistikis-organosis-vatan-pos-filakise-ton-soultano-stin-epavli-allatini-sti-thessaloniki-ke-egine-o-pateras-ton-tourkon/-Βίλα Αλλατίνι, ένα κόσμημα με αβέβαιο μέλλον -Η βαριά ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης [εικόνες] | iefimerida.gr (24 Ιουλίου 2017)
-Τα μυστικιστικά τάγματα του Ισλάμ - Istoria, istoria.gr/ nov01/3. Htm

6 The Committee of Union and Progress (CUP) (Ottomanist: İttihad ve Terakki Cemiyeti إتحاد و ترقى جمیعتی‎), later Party of Union and Progress (Ottomanist: İttihad ve Terakki Fırkası‎,Turkish: Birlik ve İlerleme Partisi)

7 Tο Σύνταγμα του 1876 είχε τις ιδεολογικές του βάσεις τόσον στο δόγμα του Οθωμανισμού, όπως το επεξεργάστηκαν οι μεταρρυθμιστές, με προεξάρχοντα το Μιτχάτ-πασά (1822-1884), όσον και στην δράση μιας ομάδας νέων μουσουλμάνων διανοουμένων, γνωστών ως "Νέων Οθωμανών" και όχι Νέο-Τούρκων (μέχρι τότε η λέξη τούρκος προκαλούσε απέχθεια στους Οθωμανούς).

Oι Νέοι Oθωμανοί στάθηκαν κριτικά απέναντι στους ανθρώπους του Τανζιμάτ και τους κατηγόρησαν ότι από την μια προωθούσαν ανεπαρκείς και άτολμες λύσεις, στο μεταρρυθμιστικό τους πρόγραμμα και από την άλλη παρέδιδαν την Aυτοκρατορία στις ιμπεριαλιστικές ορέξεις των ευρωπαϊκών Δυνάμεων. Έτσι επεξεργάστηκαν μια χαλαρή, διόλου απαλλαγμένη από αντιφάσεις ιδεολογική γραμμή, που συνδύαζε την ισλαμική και την Οθωμανική παράδοση, με φιλελεύθερα δημοκρατικά αιτήματα και αποζητούσε την «σωτηρία» της καταρρέουσας Aυτοκρατορίας, σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα.

8 Ντονμές (doenmehs) στα τούρκικα σημαίνει αποστάτης. Οι ίδιοι όμως αποκαλούνται “μααμινίμ” το οποίο στα εβραϊκά σημαίνει αληθινός πιστός. Οι ταλμουδιστές Ιουδαίοι, τους αποκαλούν “κοφρίμ” που σημαίνει προδότης.

9 Η Βίλα Αλλατίνι είναι τριώροφο νεοκλασικό οικοδόμημα στην περιοχή Ντεπώ, στα ανατολικά του δήμου Θεσσαλονίκης και επί της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας. Ενα κόσμημα που χτίστηκε από την μεγάλη, ομώνυμη ιουδαιοταλμουδική (Jewish) οικογένεια.

Χτίστηκε το 1898 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι, ο οποίος σχεδίασε και τους Μύλους της οικογένειας Αλλατίνι που εγκαινιάστηκαν το 1890. Εκείνη την εποχή η περιοχή στην οποία βρίσκεται χτισμένη η βίλα, ονομαζόταν συνοικία των "Εξοχών" ή "Πύργων", και αποτελούσε το ανατολικότερο όριο της Θεσσαλονίκης.

Κατά την αρχική περίοδο της χρήσεώς της, η βίλα αποτελούσε εξοχική κατοικία της Ιουδαιοταλμουδικής (Jewsh) Οικογένειας Αλλατίνι. Μετά την επικράτηση του κινήματος των Νεότουρκων, από το 1909 έως το 1911 χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ του Β', ο οποίος αφού εκθρονίστηκε από τους Νεότουρκους διαβίωνε εκεί σε καθεστώς κατ' οίκον περιορισμού. Το 1926 στέγασε για ένα έτος την Φιλοσοφική Σχολή, μοναδικό τμήμα του νεοσύστατου τότε Πανεπιστήμιου της Θεσσαλονίκης, ενώ κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο (1940-1941) χρησιμοποιήθηκε σαν νοσοκομείο.

Στην Βίλα Αλλατίνι από το 1979, έδρευε η Νομαρχία Θεσσαλονίκης. Το 2011, με την εφαρμογή του Προγράμματος Καλλικράτη (ψήφιση του Ν.3852/2010), καταργήθηκε η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση και αντικαταστάθηκε από περιφερειακά αυτοδιοικητικά όργανα, ενώ ως σήμερα στην Βίλλα Αλατίνι έδρευε η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Σήμερα η Περιφέρεια μετακομίζει. Μεταφέρεται σε νέο κτήριο και η Βίλα Αλλατίνη θα μείνει άδεια αναμένοντας το νέο ιδιοκτήτη και τη νέα της χρήση.

10 Οι Νεότουρκοι κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο τάχθηκαν με το πλευρό της Γερμανίας και χτύπησαν τις οικονομικές θέσεις των Αγγλογάλλων, ενώ με επιθέσεις κατά του ελληνικού και του αρμενικού στοιχείου, πέτυχαν την μεγάλη δημογραφική αλλοίωση.

11 Αλέξανδρος Μαζαράκης, Αι ιστορικαί περιπέτειαι της Μακεδονίας, 1912

12 Douglas Dakin, Η ενοποίηση της Ελλάδας 1770-1923, 265-9.

13 Σκουλάτου, Δημακόπουλου, Κόνδη, Ιστορία νεότερη και σύγχρονη 1789-1909, σ. 302.