Τρίτη 29 Μαΐου 2018

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ !!!

(THIS IS TURKEY!!!)

ΕΝΑ ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ ΕΘΝΟΥΣ, ΙΔΡΥΘΕΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΡΥΠΤΟΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΗ ΙΟΥΔΑΙΟ/ ΝΤΟΝΜΕ (ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ) [1923] ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΟΝ ΣΗΜΕΡΟΝ, ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΝ (ΤΑΓΙΠ ΕΡΝΤΟΓΑΝ)1

ΧΑΡΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ, ΙΩΝΙΑ, ΠΟΝΤΟΣ) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ, ΟΙ ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ !!!

ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ: ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΜΑΣ!!!

Yunan askerlerimiz Türkiye’ ye geliyorlar!2

ΜΕΡΟΣ 12ον

9. ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ: Ο ΚΡΥΠΤΟΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΟΣ (ΝΤΟΝΜΕΣ), ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ3

α. Βιογραφικά στοιχεία του Mustafa Kemal (Μουσταφά Κεμάλ)

Ένα από τα μεγαλύτερα παραμύθια του Συστήματος, το οποίον δυστυχώς συντηρούν εδώ και δεκαετίες, ΟΛΕΣ οι ελλαδικές γερμανόδουλες και τουρκόφιλες κυβερνήσεις, είναι αυτό της φυλετικής και θρησκευτικής ταυτότητος, των συνθηκών της στρατιωτικοπολιτικής ανελίξεως, των προσωπικών και ηθικών ιδιομορφιών, του τόπου γεννήσεως καθώς και των βιολογικών γονέων, του σφαγέως των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, Μουσταφά Κεμάλ…

Σύμφωνα με την συστημικήν ιστορίαν:

.Ο Μουσταφά Κεμάλ, επονομαζόμενος και «πατέρας των Τούρκων» (Ατατούρκ), γεννήθηκε το 1881 στην κατεχομένη τότε, από τους Οθωμανούς, Θεσσαλονίκη μας. Η μάνα του η Ζουμπεϊντέ, ήταν μια παραδοσιακή μουσουλμάνα που ήθελε να τον στείλει σε παραδοσιακό σχολείο. Ο πατέρας του ο Αλί Ριζά, ήταν υπάλληλος στο τελωνείο Θεσσαλονίκης.

.Οι γονείς του χτυπήθηκαν άσχημα από την μοίρα: Τρεις φορές είδαν να πεθαίνουν τα παιδιά τους, πριν την γέννηση του Κεμάλ Ατατούρκ. Ο Κεμάλ Ατατούρκ ήταν το 4ο παιδί: Ξανθός με γαλανά μάτια!!! Ο πατέρας του πέθανε, όταν ο Κεμάλ (Μουσταφά λεγόταν τότε), ήταν 7 ετών και η μάνα του 27.

Το δελτίον ταυτότητος του Μουσταφά Κεμάλ

Παρατηρήσατε ότι στο Δ.Τ. αναγράφεται ως επώνυμον το Ataturk (Πατέρας των τούρκων), το οποίον όμως, εδόθη επισήμως στον Κεμάλ, το 1934 από το Τουρκικό κοινοβούλιο, δηλαδή όταν ο Κεμάλ ήταν ηλικίας 53 ετών. Άραγε πότε εξεδόθη το δελτίον ταυτότητός του; Τον είχαν βαπτίσει Ataturk, μόλις ενηλικιώθηκε; Πως το εξηγούν οι εγχώριοι τουρκολάγνοι και εραστές του …Οθωμανικού δικαίου;

Αυτά για την αρχή του γρίφου της μυστηριώδους φυσιογνωμίας, του «πατρός των Τούρκων» (Ataturk), του «Μουσταφά Κεμάλ», που θα αποκρυπτογραφήσουμε κατωτέρω, προς εκείνους που αρέσκονται στο καθημερινό αφιόνι, την «μηνυματικήν ηρωΐνη», που τους προμηθεύει το ΣΥΣΤΗΜΑ. Συνεχίζουμε…

O Mουσταφά Κεμάλ, η μητέρα του Ζουμπεϊντέ και η αδελφή του Μακμπουλέ (κατά την συμβατικήν ιστορίαν του Συστήματος)

Επισήμως η γέννηση του Κεμάλ (ΣΣ: Στα τουρκικά Κεμάλ σημαίνει ώριμος), καταγράφεται το έτος 1296 του ημερολογίου Ρουμί, το οποίο εκτείνεται από τις 13 Μαρτίου 1880 έως τις 12 Μαρτίου 1881 του Γρηγοριανού ημερολογίου. Τόπος γεννήσεως αναγράφεται στην ταυτότητά του, η τότε υπό οθωμανική κατοχή, Θεσσαλονίκη και το όνομα του, Μουσταφά.

Η ακριβής ημερομηνία γεννήσεως δεν είναι γνωστή. Όταν ο Κεμάλ ρωτήθηκε σχετικώς, από τα μέλη συγγραφικής ομάδας εγκυκλοπαίδειας, απάντησε πως γεννήθηκε την 19ην Μαίου 1919, δηλαδή την ημέρα που απεβιβάσθη στην Τραπεζούντα για να αρχίσει την εφαρμογή του σχεδίου εξοντώσεως, ξερριζωμού και γενοκτονίας των Ελλήνων.4

Όταν ξέσπασε ο Α' παγκόσμιος πόλεμος, ο Κεμάλ ανέλαβε την διοίκηση της 19ης Μεραρχίας στο Τσανάκ Καλέ. Κατανίκησε δύο φορές τους Βρετανούς στην Καλλίπολη κι’ ο τουρκικός τύπος τον ονόμασε «Σωτήρα της Ισταμπούλ». Προήχθη ακόμη και σε συνταγματάρχη. Το 1916, ότε υπηρετούσε στο ανατολικό μέτωπο, ανέκοψε την προέλαση του ρωσικού στρατού προς Νότον και η κυβέρνηση του Σουλτάνου, τον προήγαγε σε ταξίαρχο.

Στην Τουρκία, του δόθηκε ο τίτλος "Ατατούρκ", που σημαίνει ο Πατέρας των Τούρκων, και θεωρείται το σύμβολο της σύγχρονης Τουρκίας. Ο Κεμάλ είναι περισσότερο γνωστός για τις μεταρρυθμίσεις που έκανε στην Τουρκία στις αρχές του 20ου αιώνα. Στα τουρκικά σχολικά βιβλία περιγράφεται σαν άγιος και παράδειγμα προς μίμηση από όλους.

β. Γιατί εδόθη στον Μουσταφά Κεμάλ, το επώνυμο «Ατατούρκ»5

Μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που ακολούθησε την ήττα της κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τμήματά της καταλήφθηκαν από τους νικητές Συμμάχους. Η ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας, ξεκινά με την ίδρυση της δημοκρατίας στις 29 Οκτωβρίου 1923 (η Δημοκρατία είχε ανακηρυχθεί στις 20 Ιανουαρίου 1921), από τα κατάλοιπα της ΟθωμανικήςΑυτοκρατορίας. Ο Μουσταφά Κεμάλ ήταν ο πρώτος Πρόεδρος της ούτω αποκληθείσης «Τουρκικής Δημοκρατίας»..

Ο Μουσταφά Κεμάλ, λοιπόν, αξιωματικός του οθωμανικού στρατού, είναι ο ιδρυτής της Τουρκικής Δημοκρατίας. Το επώνυμό του, Ατατούρκ (που σημαίνει «Πατέρας των Τούρκων»), χορηγήθηκε σ’ αυτόν το 1934 από το τουρκικό κοινοβούλιο (και απαγορεύεται να δοθεί σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο), προκειμένου να συνδεθεί με τον εφευρεθέντα από τους Νεοτούρκους μύθον, περί πανάρχαιας καταγωγής των σημερινών Τούρκων, από την μυθολογικήν κοιλάδα των Αλταΐων ορέων Εργκενεκόν.

Υπάρχουν πολλές εκδοχές του μύθου αλλά είναι περίπου παρόμοιες. Σύμφωνα με την Τουρκική μυθολογία, «Εργκένεκον»6 είναι μια μυθική τοποθεσία που βρίσκεται στις απρόσιτες κοιλάδες των Αλταΐων Ορέων, όπου ο Bumin Khan, είχε συγκεντρώσει τον Τουρκικόν λαόν.

Μια προϊστορική Τουρκική φυλή, αποδεκατίστηκε σε ενέδρα αντιπάλων της, με εξαίρεση ένα κοριτσάκι που γλίτωσε και το οποίον ανέθρεψε μια λύκαινα. Οι απόγονοί της γίνονται αμέτρητοι και αποφασίζουν να βρουν διέξοδο από την κοιλάδα που ζουν. Μια λύκαινα τους δείχνει το δρόμο. Η λύκαινα και ο Γκρίζος Λύκος, είναι γενικά σύμβολα μεγάλης σημασίας στην Τουρκική μυθολογία, εξ ου και η υπερεθνικιστική Οργάνωση της Τουρκίας που φέρει το όνομα «Γκρίζοι Λύκοι» (Ülkü Ocakları).7

To σήμα των Γκρίζων Λύκων

γ. Ο ρόλος των ντονμέδων (κρυπτοταλμουδιστών Ιουδαίων) στην Οθωμανική Αυτοκρατορία

Κατά τον 18ον και στις αρχές του 19ου αιώνα, η υπό Οθωμανική κατοχή Θεσσαλονίκη, ήταν η ανεπίσημη πρωτεύουσα των Σεφαραδιτών Ιουδαίων.8 Κυριαρχούσαν στο εμπόριο της πόλεως και έλεγχαν τις αποβάθρες αυτού του σημαντικού λιμανιού. Υπήρχαν μεγάλες συναγωγές και Ακαδημίες ραββινικών σπουδών.

Με την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την πρόνοιαν της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923, για την οριστικοποίηση των συνόρων του Ελληνικού κράτους, ελήφθη η απόφαση για την μεταφορά πληθυσμών. Όλοι οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα, έπρεπε να μετακινηθούν προς την Τουρκία και όλοι οι Ορθόδοξοι Έλληνες στην Τουρκία έπρεπε να μετακινηθούν προς την Ελλάδα. Συνολικά, περίπου 350.000 μουσουλμάνοι και ένα εκατομμύριο Έλληνες, συμμετείχαν στην μετακίνηση. Οι Ιουδαίοι/Εβραίοι, είχαν το δικαίωμα να παραμείνουν στις περιοχές όπου ζούσαν.

Εκείνο τον καιρό, μια ομάδα μουσουλμάνων πήγε στις αρχές που επόπτευαν την μετατόπιση του πληθυσμού και εξήγησε ότι δεν ήταν πραγματικά μουσουλμάνοι, αλλά στην πραγματικότητα ήταν Ταλμουδιστές Ιουδαίοι (Jews) που δήλωναν μουσουλμάνοι. Οι αρχές δεν δέχτηκαν αυτόν τον ισχυρισμό, και έτσι η ομάδα στην συνέχεια πήγε στον Αρχιραββίνο, Saul Amarillo, να εξακριβώσει το Iουδαϊκό ή όχι, καθεστώς τους.

Ο Ραβίνος Amarillo δήλωσε: «Ναι, ξέρω ποιοι είστε. Είστε momzarim (πολύ χαλαρά μεταφρασμένο ως bastards) και ως εκ τούτου δεν είστε αποδεκτοί στην εβραϊκή κοινότητα».

Αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι ντονμέδες (Doenmeh),9 η τουρκική λέξη για τους αποστάτες, και η ύπαρξή τους ήταν γνωστή πάνω από 200 χρόνια. Τους έλεγαν momzarim λόγω των παράξενων σεξουαλικών πρακτικών, οι οποίες αποτελούσαν μέρος των θρησκευτικών τους τελετών, που καθιστούσε αδύνατη την ανίχνευση προελεύσεως και καταγωγής. Ένας από τους ντονμέδες Νεοτούρκους, ήταν ο Κεμάλ Ατατούρκ.

Τhe Doenmes (who married only among themselves and numbered close to 15,000, largely concentrated in Salonika, on the eve of World War I), looked down on as heretics by both Muslims and Jews, they had a reputation for sexual profligacy that could hardly have been flattering to their offspring. One of them, was Mustafa Kemal.

δ. Οι Ιουδαϊκές ρίζες του Κεμάλ Ατατούρκ10

Η Ιουδαϊκή καταγωγή του Κεμάλ, είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Μερικά από τα αμέτρητα αποδεικτικά στοιχεία:

1o/ O Itamar Ben Avi,11 ένας δημοσιογράφος και συγγραφέας, ο οποίος ήταν ο γιος του Σιωνιστού Eleazer Ben Yehudah (αναφέρεται ως ο κύριος υποστηρικτής της δημιουργίας των σύγχρονων ιουδαϊκών γραμμάτων), στο βιβλίο του «At the Dawn of Our Independence: the Memoirs of the First Hebrew Child», αναφέρει μεταξύ άλλων ότι: Το 1911, στο ξενοδοχείο Kamenetz στην Ιερουσαλήμ, συναντήθηκε με ένα νεαρό αξιωματικό του τουρκικού στρατού. Αφού απόλαυσε μια καλή δόση από Αράκ (ΣΣ: Αλκοολούχο ποτό με γλυκάνισο), ο αξιωματικός, ο συνταγματάρχης Μουσταφά Κεμάλ, στράφηκε προς τον σύντροφό του και απήγγειλε το "Shema"12 σε άπταιστα Ιουδαϊκά και ανέφερε ότι προέρχεται από μια οικογένεια Doenmeh. Συναντήθηκαν ξανά μερικές φορές και ο Κεμάλ συμπλήρωσε περισσότερα για το παρελθόν του. Αυτός ο άνθρωπος έμελλε, φυσικά, να γίνει ο στρατηγός Κεμάλ Ατατούρκ, ο ιδρυτής της σύγχρονης Τουρκίας.

Among such accounts, the most important is, of course, that of the memoirs of Itamar Ben-Avi, who described a meeting with Mustafa Kemal in 1911 in the Hotel Kamenitz, as the latter was en route to Libya to take part in the Italo-Turkish War. Itamar Ben-Avi (1882-1943) was the son of the Father of Modern Hebrew, Eliezer Ben-Yehuda, being the first child to in modern times to speak Hebrew. He cites the following from what Mustafa Kemal said:

“ ‘… At home I have a very old Tenakh (The Tenakh or Tanakh is the word for the Hebrew Bible. It is an abbreviation, “TaNaKh”, based on the initials of three words – Torah, Nevi’im, Ketuvim – referring to parts of the Bible as collections of Hebrew teaching) printed in Venice, and if I remember correctly my father sent me to a Karaite (Karaites include Crimean Turkish Jews) teacher who thought me to read it: a few words have remained with me, like …’. At that point he paused for a moment and his eyes [looked as if he was] searching the air. Then, just as suddenly, he remembered: ‘Shma’a Israel, Adonai Eloheinu, Adonai Echad!’ (Hear, O Israel: The LORD our God, the LORD is one! (Deuteronomy, 6:4)) ‘That’s our greatest prayer, Captain Sir.’ ‘And also my secret prayer, Cher Monsieur,’ he answered and poured us both another drink” [Itamar Ben-Avi, Im Shahar Atzmautenu: Zichronoto shel HaYeled Ha’lvri HaRishon [At the Dawn of Our Independence: the Memoirs of the First Hebrew Child), 1961, pp. 213-218].

Μore details for the dialogue between Ben-Avi, and 'Mustafa Kemal:

Ben-Avi, a Hebrew journalist and newspaper publisher, writes in this book, mentioned above, of walking into the Kamenitz Hotel in Jerusalem, one autumn night in 1911 and being asked by its proprietor:

"Do you see that Turkish officer sitting there in the corner, the one with the bottle of arrack?"

"'Yes.' "

'He's one of the most important officers in the Turkish army.' "
" 'What's his name?'

'Mustafa Kemal.'

"'I'd like to meet him,' I said, because the minute I looked at him I was startled by his piercing green eyes."

Ben-Avi describes two meetings with Mustafa Kemal, who had not yet taken the name of Ataturk, 'Father of the Turks.' Both were conducted in French, were largely devoted to Ottoman politics, and were doused with large amounts of arrack. In the first of these, Kemal confided:

"I'm a descendant of Sabbetai Zevi - not indeed a Jew any more, but an ardent admirer of this prophet of yours. My opinion is that every Jew in this country would do well to join his camp."

During their second meeting, held 10 days later in the same hotel, Mustafa Kemal said at one point:

"'I have at home a Hebrew Bible printed in Venice. It's rather old, and I remember my father bringing me to a Karaite teacher who taught me to read it. I can still remember a few words of it, such as --' "

And Ben-Avi continues:

"He paused for a moment, his eyes searching for something in space. Then he recalled:

"'Shema Yisra'el, Adonai Elohenu, Adonai Ehad!'

'That's our most important prayer, Captain.'

'And my secret prayer too, cher monsieur,' he replied, refilling our glasses."

Although Itamar Ben-Avi could not have known it, Ataturk no doubt meant "secret prayer" quite literally. Among the esoteric prayers of the Doenme, first made known to the scholarly world when a book of them reached the National Library in Jerusalem in 1935, is one containing the confession of faith:

"Sabbetai Zevi and none other is the true Messiah. Hear O Israel, the Lord our God, the Lord is one."

It was undoubtedly from this credo, rather than from the Bible, that Ataturk remembered the words of the Shema, which to the best of my knowledge he confessed knowing but once in his adult life: to a young Hebrew journalist whom he engaged in two tipsily animated conversations in Jerusalem nearly a decade before he took control of the Turkish army after its disastrous defeat in World War I, beat back the invading Greeks and founded a secular Turkish republic in which Islam was banished - once and for all, so he thought - to the mosques.

Ataturk would have had good reasons for concealing his Doenme origins. Not only were the Doenmes (who married only among themselves and numbered close to 15,000, largely concentrated in Salonika, on the eve of World War I) looked down on as heretics by both Muslims and Jews, they had a reputation for sexual profligacy that could hardly have been flattering to their offspring.

This license, which was theologically justified by the claim that it reflected the faithful's freedom from the biblical commandments under the new dispensation of Sabbetai Zevi, is described by Ezer Weizman's predecessor, Israel's second president, Yitzchak Ben-Zvi, in his book on lost Jewish communities, "The Exiled and the Redeemed".

2ο/ Δημοσίευμα της New York Tribune, 26 Φεβρουαρίου 1921:13

Για να δούμε τι λέει το άρθρο:14

«Ο Μουσταφά Κεμάλ, ο Iουδαίος αρχηγός της κυβερνήσεως της Αγκύρας, με την στάση της εδώ αντιπροσωπείας του, έχει αυξήσει τα μέγιστα το προσωπικό του γόητρο στην Εγγύς Ανατολή. Μέσα από την επιτυχία του σε αυτήν την συνδιάσκεψη, δεσμεύεται να καλλιεργήσει μια στενότερη σχέση ανάμεσα στις κυβερνήσεις της Κωνσταντινουπόλεως και της Αγκύρας και συχνά εκφράζεται η πεποίθηση ότι η άνοδος του Κεμάλ στην εξουσία, προδιαγράφει την ενδεχόμενη «απορρόφηση» της σουλτανικής κυβερνήσεως από τους επαναστάτες της Αγκύρας.

Οι Έλληνες είναι πικρά απογοητευμένοι από το αποτέλεσμα των συνδιασκέψεων του Λονδίνου. Φαινομενικά έχει επέλθει ειρήνη στην Εγγύς Ανατολή, αλλά στην πραγματικότητα οι πικρίες και οι αντιζηλίες του παρελθόντος παραμένουν. Οι Αρμένιοι δεν παρουσιάζουν καμία βελτίωση από την προηγούμενη τους κατάσταση και οι σχέσεις με στις υπόλοιπες εθνοτικές ομάδες στην Τουρκία παραμένουν εξ ίσου προβληματικές…».

3ο/ Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα: The Literary Digest:15

«Ο Κεμάλ είναι Ισπανός Εβραίος στην καταγωγή, ορθόδοξος (σουνίτης) Μουσουλμάνος από γεννησιμιού και ανατροφής, ο οποίος έχει εκπαιδευτεί σε μια πολεμική γερμανική σχολή, πατριώτης, μαθητής των εκστρατειών των παγκοσμίως μεγάλων στρατηγών, συμπεριλαμβανομένου του Ναπολέοντα, και του Γκραντ Λη - αυτά λέγονται ότι είναι μερικά έξοχα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του νέου "έφιππου άνδρα" που έχει εμφανιστεί στην Εγγύς Ανατολή. Είναι ένας πραγματικός δικτάτορας, όπως οι ανταποκριτές μαρτυρούν, ένας άνδρας του τύπου ο οποίος είναι ταυτόχρονα η ελπίδα και ο φόβος για έθνη που έχουν κατασπαραχτεί από ανεπιτυχείς πολέμους. Η ενότητα και η δύναμη είχε επανέλθει σε μεγάλο βαθμό πίσω στην Τουρκία, μέσω της θελήσεως του Μουσταφά Κεμάλ Πασά.............

Εκεί ήταν ο ίδιος ο Πασάς, ψηλός, ακόμη νέος, όμορφος, με στενούς γλουτούς, πλατιούς ώμους, με γκρι, μάλλον λυπημένα μάτια που μιλούσε εύγλωττα για την Ισπανική-εβραϊκή του καταγωγή - γιατί ο Κεμάλ, όπως και ο Εμβέρ Πασά, αν και ορθόδοξος Μωαμεθανός, κατάγεται από εκείνες τις Ισπανο-εβραϊκές οικογένειες που, δεδομένου ότι τους δόθηκε από τον Χριστιανισμό η επιλογή μεταξύ θανάτου, προσηλυτισμού και εξορίας, βρήκαν άσυλο και ευτυχία στις χώρες του Σουλτάνου - και έχει δυνατά, φλεβώδη χέρια, πλατιά γύρο από τον καρπό - χέρια καλλιτέχνη, ονειροπόλου, από εκείνα που πράττουν, ενός ανθρώπου που ξέρει να πλάθει τα όνειρα του σε πραγματικότητα».

Συνοπτικό Σχόλιο: Το Σύστημα, προφανώς με προτροπή της μεγάλης Ιουδαϊκής στοάς των ΗΠΑ, άρχισε να προβάλλει διεθνώς, την προσωπικότητα του υπηρέτου του Κεμάλ, διογκωμένη και διανθισμένη, από πλευράς ικανοτήτων και προσόντων, και έπλαθε σιγά-σιγά τον μύθο του ηγέτη της νέας, ιστορικώς ανυπάρκτου αντίστοιχου έθνους, Τουρκίας

4ο/ Ο επιφανής αρχιραββίνος, Ιωακείμ Πρίνζ/Joachim Prinze,16, στο βιβλίο του, «ΚΡΥΦΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ», γράφει:

«….ανάμεσα στους ηγέτες της επαναστάσεως των νεοτούρκων, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα τον εκμοντερνισμό της Τουρκίας, ήταν ο Ντζαβίντ Μπέη και ο Μουσταφά Κεμάλ. Και οι δύο ήταν φλογεροί Ντονμέδες. Ο Ντζαβίντ Μπέη έγινε υπουργός οικονομικών και ο Κεμάλ αργότερα ηγέτης του κινήματος υιοθετώντας το όνομα Ατατούρκ (πατέρας των τούρκων). Οι αντίπαλοί του (Ενβέρ) προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την εβραϊκή καταγωγή του για πολιτικό τους όφελος αλλά χωρίς επιτυχία. Οι περισσότεροι νεότουρκοι στην νέα επαναστατική κυβέρνηση προσηύχοντο στον Αλλάχ αλλά ο αληθινός προφήτης τους ήταν ο Σαμπατάϊ Σεβή, ο μεσσίας από την Σμύρνη».17

Αναμφισβήτητη απόδειξις περί των Ιουδαϊκών ριζών του Κεμάλ, προερχόμενη από έναν διαπρεπή αρχιραββίνο!

5ο/ Η μηνιαία εφημερίδα Mècheroutiette, όργανο του Οθωμανικού Ριζοσπαστικού Κόμματος που διεύθυνε ο Chérif Pacha , έγραφε:18

«Είναι γνωστό ότι η επιτροπή της Θεσσαλονίκης (το «Κομιτάτο Ενώσεως και Προόδου»), ιδρύθηκε υπό την αιγίδα των ελευθεροτεκτόνων, με την υποστήριξη των Εβραίων και των Ντονμέδων, που έχουν την έδρα τους σε αυτή την πόλη, και η οργάνωση είχε ήδη λάβει ένα μασονικό σχήμα κατά την διάρκεια της βασιλείας του Αμπντούλ Χαμίτ. Όχι μόνο όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις το γνωρίζουν αυτό, αλλά ο καθένας το ξέρει σε όλη την Τουρκία και τα Βαλκάνια».

Έτσι εξηγείται γιατί οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής, οι Ιουδαιοκρατούμενες ΗΠΑ, η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ιουδαιομπολσεβίκοι της τότε Σοβιετικής Ενώσεως, βοήθησαν τον Ντονμέ Κεμάλ, να ξερριζώσει τους Έλληνες από τις προγονικές τους εστίες το 1922 και παρέδωσαν την Οθωμανίαν/Τουρκία στα χέρια των μη Τούρκων Κεμαλιστών. Γνώριζαν επίσης ποια ήταν η ταυτότητα του υπεύθυνου των σφαγών και των γενοκτονιών. Το γνώριζαν και το γνωρίζουν ΟΛΟΙ, από το 1911 μέχρι σήμερα.

Kαι όμως! Οι πολιτάρχες μας και οι υπεύθυνοι των πολιτικών πραγμάτων και των πνευματικών γραμμάτων (Ελληνικής παιδείας και Ορθόδοξης Πίστεως), όχι μόνον τηρούν σιγήν ιχθύος και παραπληροφορούν τους Έλληνες, για τον Μουσταφά Κεμάλ, αλλά στα σχολικά εγχειρίδια τον παρουσιάζουν ως Τούρκον, μέγα ηγέτην και αναμορφωτήν της Τουρκίας, αποκρύπτοντας πλήρως την φυλετική και θρησκευτική/αποκρυφιστικήν του ταυτότητα !!!!

Συνεχίζεται

1 Όπως βιβλιογραφία υποσ. 1, 1ου μέρους.

2 geliyorlar: Third person plural present continuous of gelmek (gelmek==έρχομαι, πηγαίνω, καταλήγω στον προορισμό μου, (αργκό) εκσπερματώνω).

3 Πηγή: Kulanu, τριμηνιαίο ενημερωτικό δελτίο, καλοκαίρι του 1999, Τόμος 6, Τεύχος 2. Η Kulanu είναι μια οργάνωση, η οποία ανταποκρίνεται στα κοινά συμφέροντα των ατόμων ποικίλων προελεύσεων και θρησκευτικών συνηθειών και ειδικεύεται στην εξεύρεση και παροχή βοήθειας στα χαμένα και διασκορπισμένα υπολείμματα του Ιουδαϊκού λαού. «Η τουρκο-ισραηλινή σύνδεση και η εβραϊκή ιστορία της», άρθρο του Joseph Hantman.

4 Mango, Andrew. Atatürk, London: John Murray, 2004, σ.26).

5 ΕΡΓΚΕΝΕΚΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΚΡΙΖΟΙ ΛΥΚΟΙ - ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ,του Χαράλαμπου Καραγκιοζούδη, Παρασκευή, 30 Δεκεμβρίου 2011.

6 «Εργκένεκον» είναι επίσης, το όνομα που δόθηκε και σε μια παράνομη κεμαλική υπερεθνικιστική οργάνωση στην Τουρκία, η οποία είχε δεσμούς με τον Στρατό και τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας. Η οργάνωση αυτή κατηγορείται για τρομοκρατία στην Τουρκία. Σκοπός της «Εργκένεκον» είναι η διαφύλαξη του Κεμαλισμού. Δραστηριοποιείται εντός και εκτός Τουρκίας. Δηλαδή «Εργκένεκον» είναι το τουρκικό παρακράτος. Για πρώτη φορά η οργάνωση Εργκένεκον είχε γίνει θέμα σε άρθρο του περιοδικού «Ακσιόν», στις 12-5-2001. Εκεί γινόταν λόγος για μιαν αναφορά που συνετάχθη το 1999, στην οποία η οργάνωση είχε καταγράψει τις αποφάσεις της. Με βάση εκείνα τα στοιχεία, αλλά και αυτά που ήρθαν στην επιφάνεια μετά τις συλλήψεις, μπορούμε να δώσουμε το περίγραμμα της διαβόητης πλέον οργανώσεως.

Σκοπός της «Εργκένεκον» όπως είπαμε, είναι η διαφύλαξη του Κεμαλισμού. Για να το πετύχει, χρησιμοποιεί κάθε νόμιμο αλλά και παράνομο μέσο, όπως συνωμοσίες, συκοφαντίες, ακόμα και δολοφονίες. Και αν προκύψει και κανένα πραξικόπημα, καλοδεχούμενο… Δραστηριοποιείται εντός και εκτός Τουρκίας, ενώ διαθέτει πολιτικά αριστερό και δεξιό βραχίονα.

Στόχευε στην δημιουργία μιας οικονομικά καθοριστικής δυνάμεως. Με την δημιουργία εταιρειών στόχευε στον ανταγωνισμό με εταιρείες που είχαν αντικαθεστωτικό προφίλ. Προς επίτευξη του στόχου αυτού , είναι απαραίτητες και χρήσιμες οι πληροφορίες από μέλη – στελέχη μυστικών υπηρεσιών. Αναφέρεται σε έγγραφο, πως θα χρησιμοποιηθούν και χάκερς για να αφαιρέσουν χρήματα από λογαριασμούς τρίτων! Όλα στον βωμό της ενδυναμώσεως της οργανώσεως. Μέλη της ήταν στρατιωτικοί – εν ενεργεία και απόστρατοι – βιομήχανοι, δημοσιογράφοι, γραφειοκράτες σε σημαίνουσες θέσεις, μέλη Μ.Κ.Ο, ιδιοκτήτες εταιριών σεκιούριτι και εταιριών μεταφοράς, ένας πρόεδρος πολιτικού κόμματος και ιδιοκτήτες ΜΜΕ.

Πηγές: Περ. και εφ. Ακσιόν 29-5-2006, Ραντικάλ 8-4-2008, Ζαμάν 26-12-04, και η αναφορά του Κουτλού Σαβάς, στην τουρκική Βουλή για την υπόθεση Σουσουρλούκ.

7 Ποιοι είναι οι «Γκρίζοι Λύκοι»;

“Ο Τούρκος έχει φίλο μόνο τον Τούρκο”

“Ω! τι ευτυχία να λέγεσαι Τούρκος”

“Η ενδοξότερη φυλή στον κόσμο είναι η τουρκική”

Αυτά, και πολλά άλλα συνθήματα ακούμε και διαβάζουμε συχνά στα τουρκικά και τουρκοκυπριακά ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ. Πρόκειται για συνθήματα της οργανώσεως “Γκρίζοι Λύκοι”.

Η οργάνωση αυτή έχει παραρτήματα σε πολλά μέρη του κόσμου, “όπου αναπνέουν Τούρκοι”, όπως λέγουν τα μέλη της, σαφώς δε και στα κατεχόμενα. Ας δούμε εν ολίγοις, ποιοί είναι οι “Γκρίζοι Λύκοι”.

Από πού προέρχεται η ονομασία “Γκρίζοι Λύκοι”; – “BOZKURT” δηλαδή σταχτής, γκρίζος λύκος ήταν, κατά τους παραμυθολόγους νέο (μη) Τούρκους, το έμβλημα των Ουράνιων Τούρκων, των GOKTURK ή KOKTURK, τούρκικου (;) φύλου της Κεντρικής Ασίας (5ος- 6ος αιώνας μ.Χ.).

Η παράδοση θέλει το βασιλιά των GOKTURK ονόματι ASENA να είναι γιος λύκαινας. Με τις υπεράνθρωπες δυνάμεις του, ο ηγέμονας αυτός κατατρόπωσε τους λαούς της περιοχής και για μεγάλο χρονικό διάστημα αποτελούσε τον φόβο και τον τρόμο στην ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής Ασίας. Αυτός πρώτος χρησιμοποιούσε τον λύκο ως έμβλημα στην σημαία του.

Το ίδιο έμβλημα το βλέπουμε και σε άλλα τουρκογενή, κατ’ αυτούς, τουρκόφωνα στην ουσία, φύλα της ιστορίας αλλά ακόμη και μετά την ανακήρυξη της Τουρκικής Δημοκρατίας (29.10.1923) στα πρώτα χαρτονομίσματα και γραμματόσημα.

Η υπερεθνικιστική οργάνωση των «γκρίζων λύκων», ήταν και είναι η πιο γνωστή εθνικιστική οργάνωση της Τουρκίας. Πρωτοεμφανίστηκε στην δεκαετία του εξήντα με πλούσια δράση, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Ακολουθεί τις αρχές του Κεμαλισμού. Θεωρεί ότι ο Ατατούρκ, ήταν ο μεγαλύτερος γκρίζος λύκος του αιώνα μας!!!

8 Για τους Σεφαραδίτες Ιουδαίους, βλέπε παρ. 7α1/,9ου μέρους.

9 Ποιοί ήταν οι Ντονμέδες/Doenmeh (Dönme);

Ένα από τα πιο γνωστά ονόματα, αλλά ιστορικά λιγότερο γνωστές φιγούρες στην ιστορία των Ιουδαίων είναι ο Shabbtai Zvi, ο «ψευτο-Μεσσίας» (1626-1687). Γεννήθηκε στην Σμύρνη, από σεφαραδίτη πατέρα και μητέρα Ασκενάζι, ήταν μαθητής στην διδασκαλία του Ταλμούδ και χειροτονήθηκε ραβίνος στα μέσα της εφηβείας του. Συνέχισε τις σπουδές του και έγινε δάσκαλος στην αποκρυφιστική Καμπάλα και στον Ιουδαϊκό μυστικισμό. Η ρητορική του ήταν συναρπαστική, σύντομα απέκτησε έναν ακόλουθο και άρχισε να αυτοπροβάλλεται ως ο προφητευμένος στις σελίδες της Βίβλου, Μεσσίας. Αυτή η βλασφημία, τον ανάγκασε να αποβληθεί από διάφορες συναγωγές.

Ανέλαβε το προσωπικό ενός προσκυνητή και με μερικούς οπαδούς περιπλανιόταν στην Μέση Ανατολή, συγκεντρώνοντας πολλούς στο μεσσιανικό κήρυγμά του. Στην Γάζα έγινε δεκτός από το ραβίνο Nathan, ο οποίος για χρόνια κήρυττε ότι η άφιξη του Μεσσία ήταν επικείμενη. Αυτός ο συνδυασμός οδήγησε σε ένα μεγάλο ξέσπασμα της πίστεως στον Shabbtai Zvi, ως Μεσσία. Η είδηση διαδόθηκε σε όλο τον Ιουδαϊκό κόσμο, από την Πολωνία, το Άμστερνταμ, την Γερμανία, το Λονδίνο, την Περσία, την Τουρκία ως την Υεμένη. Πλήθος εντάχθηκε στα κλιμάκιά του - μορφωμένοι ραβίνοι, αγράμματοι, πλούσιοι και φτωχοί παρασύρθηκαν σε μαζική υστερία.

Shabbatai Zvi

Ο εσωτερικός πυρήνας του αποδέχονταν την θεωρία ότι όλοι οι θρησκευτικοί περιορισμοί ανατρέπονται. Το απαγορευμένο ενθαρρύνθηκε και οι εντολές της Torah αντικαταστάθηκαν από τις 18 (chai) εντολές του Shabbtai. Αυτό οδήγησε σε γλέντι σε ημέρες νηστείας, σεξουαλικές σχέσεις κάποιου με άλλες πέρα από την σύζυγό του, και πολλά άλλα. Το σημαντικό σημείο ήταν το 1665-1666, όταν ο Shabbtai με τους οπαδούς του κατευθύνθηκε προς το παλάτι του Σουλτάνου, περιμένοντας να τον υποδεχτεί ως Μεσσία. Αυτό βέβαια δεν συνέβη...διότι εκεί δόθηκε η επιλογή στον Shabbtai "να ασπαστεί το Ισλάμ ή να πεθάνει". Προς απογοήτευση των οπαδών του, επέλεξε την μεταστροφή στον ισλαμισμό.

Οι περισσότεροι από τους οπαδούς του, επέστρεψαν στις πατρίδες τους, όπου μετά από μετάνοια και μερικές φορές μαστίγωμα, έγιναν δεκτοί στις συναγωγές. Ωστόσο, μερικές εκατοντάδες οικογένειες από τον εσωτερικό κύκλο του, θεώρησαν την αποστασία του ως μέρος του συνολικού σχεδίου του να επιτύχει το "βάθος" πριν από την ολοκλήρωση της λυτρώσεως.
Και αυτοί προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ, αν και για περίπου 200 χρόνια έζησαν ως μουσουλμάνοι, αλλά κρυφά μετέφεραν τις σχεδόν μυστικές εβραϊκές Shabbatean πεποιθήσεις και πρακτικές τους, στα παιδιά τους. Συνέχισαν να μαθαίνουν και να προσεύχεται στα εβραϊκά και στα Λαντίνο.

Με την πάροδο των γενεών, η γνώση της Ιουδαϊκής γλώσσας μειώθηκε στην απαγγελία ορισμένων προσευχών και εκφράσεων από μνήμης, με ελάχιστα κατανοητά εβραϊκά. Ήταν γνωστοί στην τουρκική ως Doenmeh (dönmeh), που σημαίνει «αποστάτες». Για τους Ιουδαίους ήταν Minim, δηλαδή "αιρετικοί". Αυτοί αναφέρονταν στους εαυτούς τους ως Ma'aminim, δηλαδή οι "Πιστοί".

10 Πηγές:-http://turkishwrestling.wordpress.com

-http://www.tetraktys.orgΗ

-An entry on Mustafa Kemal can be found on the Jewish Virtual Library online, a website which lists information on celebrated Jewish figures or those of Jewish background

http://www.jewishvirtuallibrary. org/jsource/ judaica/ ejud_0002_0012_0_11019.html

-At the Dawn of Our Independence: the Memoirs of the First Hebrew Child), Tel Aviv The public committee for publication of the works of Itamar Ben Avi, 1961).

11 Itamar Ben-Avi (איתמר בן-אב"י) (born 31 July 1882, died 8 April 1943) was the first native speaker of Hebrew in modern times. He was a journalist and Zionist activist.

12 ΟΤΑΝ ο Κεμάλ Ατατούρκ απήγγειλε το "Shema Yisrael", εξομολογήθηκε:
"Σεμά Γισραέλ, Αντονάϊ Ελοχέϊνου, Αντονάϊ Εχάντ! Είναι η μεγαλύτερή μας προσευχή. Και η δική μου μυστική προσευχή, επίσης". (Hillel Halkin). Δηλαδή ο Κεμάλ ομολόγησε ότι δεν ήταν ένας απλός ντονμές, ήταν αποκρυφιστής, Καμπαλιστής και κρυπτο-ιουδαίος Ταλμουδιστής!!! Να τον χαίρονται οι σημερινοί Νέο (μη) Τούρκοι!

13 chroniclingamerica.loc.gov

Τίτλος άρθρου: Ο Μουσταφά Κεμάλ, ενισχύει το γόητρό του.

15 Πηγή: The Literary Digest (μαγκαζίνο εφημερίδας που δημοσιευόταν στις ΗΠΑ),14 Οκτωβρίου 1922, σελίδα: 50

16 Joachim Prinze (1902-1988), ήταν πρόεδρος του Αμερικανο-Εβραϊκού Κογκρέσου 1958-1966. Joachim Prinz was a German-American rabbi who was outspoken against Nazism and became a Zionist leader.

17 ΚΡΥΦΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ, εκδόσεις Random House, Νέα Υόρκη 1973, σελίδα 122.

The donmeh roots of Mustafa Kemal are also to be found in the works of such an informed figure when it comes to crypto-Jews as Joachim Prinze (1902-1988), who was president of the American Jewish Congress from 1958 to 1966. He writes: “Among the leaders of the revolution which resulted in a more modern government in Turkey were Djavid Bey and Mustafa Kemal. Both were ardent doenmehs.

Djavid Bey became minister of finance; Mustafa Kemal became the leader of the new regime and had adopted the name of Ataturk. His opponents tried to use his doenmeh background to unseat him, but without success. Too many of the Young Turks in the newly formed revolutionary Cabinet prayed to Allah, but had as their real prophet Shabtai Zvi, the Messiah of Smyrna” (Joachim Prinz, The Secret Jews, New York, 1973, p. 122). That Mustafa Kemal was of Jewish descent was a widespread belief among the people of Turkey as well. Jews of Salonika (Thessaloniki) always held to the opinion that Mustafa Kemal was a donmeh. http://www.jewishvirtuallibrary. org/jsource/judaica/ ejud_0002_0005 _0_05294.html).

Το βιβλίο αυτό, σήμερα είναι δυσεύρετο ή εξαφανισμένο. Οφείλουμε όμως να πούμε ποιός ήταν ο Πρίνζ για να κατανοηθή το μέγεθος της αξιοπιστίας των παραπάνω στοιχείων. Ήταν επί 12 έτη (1925-1937) ραββίνος στο Βερολίνο, αλλά όταν τα πράγματα αγρίεψαν στην Γερμανία , μετέβη το 1937 στην Αμερική. Προηγουμένως όμως, σαν καλός σιωνιστής, συμβούλευε τους πιστούς του να μεταναστεύσουν στην Παλαιστίνη και όχι στην Αμερική. Από το 1958 έως το 1966, ήταν πρόεδρος του Αμερικανο-εβραϊκού κογκρέσσου και δύο φορές πρόεδρος των εβραϊκών οργανώσεων των ΗΠΑ. Για τους αμύητους ίσως οι παραπάνω τίτλοι να μην λένε πολλά. Οι μυημένοι όμως κατανοούν το τι σημαίνει συμμετέχω στην διοίκηση του σιωνιστικού συστήματος των ΗΠΑ=διοικώ τις ΗΠΑ=διοικώ τον πλανήτη.