OI ΤΕΛΕΥΤΑΙEΣ ΙΑΧΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ- «ΔΕΣΜΩΤΕΣ» ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΚΦΥΛΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ.

[OUR LAST RALLYING CRIES TO AWAKE THE FREE-PRISONERS OF THE SYSTEM AND AGAINST THOSE OF CAINITE BIOLOGICAL RACE, ENEMIES OF THE HUMANITY].

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΕΣ ΚΑΡΤΕΡΙΚΩΣ AΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ.

(WAITING PATIENTLY THE CONSCIENCES’ AWAKENING)

Μέρος 44^ον

Θ΄ «ΒΔΕΛΥΚΤΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΑΛΗΣΤΟΥ ΜΝΗΜΗΣ ΗΜΕΡΕΣ» ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΥΠΕΔΑΥΛΙΣΑΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΣ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ-ΕΠΟΛΕΜΗΣΑΝ/ΠΟΛΕΜΟΥΝ-ΣΥΝΕΙΡΓΗΣΑΝ/ΣΥΝΕΡΓΟΥΝ ΣΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ.

6. ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΡΑΓΚΟΠΑΠΙΣΜΟΥ [Συνέχεια 43ου Μέρους]

α. Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος [Συνέχεια 43ου Μέρους]

4/. Ναΐτες ή Ταμπλιέροι (Το Τάγμα των Ναϊτών ιπποτών) [Συνέχεια 43ου Μέρους]

ε/. Η μετάλλαξη των «πτωχών ιπποτών του Χριστού», σε φανατικούς πολέμιους του Χριστού-λάτρες του Εωσφόρου και η μυστική δοξασία του Τάγματος!!!

1//. Υπό την επίδραση των απόκρυφων Ιουδαϊκών διδασκαλιών (Καμπαλιστικών και Ταλμουδικών) και των αιρετικών ιδεολογημάτων των Γνωστικών, των Μανιχαίων, των Ιωαννιτών και των Καθαρών, την θέση του Χριστιανικού Θεού της Αγάπης και Δημιουργού του κόσμου,  κατέλαβε στους Ναΐτες ιππότες, ο Θεός της ύλης και του κακού, ο «Rex Mundi» [«ο Άρχων του Κόσμου τούτου»= Εωσφόρος (ΙΩΑΝΝΗΣ: 12/31], που λατρεύονταν μυστικά, κατ’ άλλες μεν ιστορικές μαρτυρίες, στην μορφή μίας ασώματης τριπρόσωπης θεότητας (ένα απ' τα πρόσωπα της οποίας είχε ένα μακρύ άσπρο γένι), κατ’ άλλες δε, στην μορφή και ολόσωμη παράσταση, ενός ανθρωπόμορφου δαίμονα με την μορφή αρσενικοθήλυκου τράγου και με το κωδικό όνομα «Μπαφομέτ» (Baphomet).                   

Το όνομα αυτό, σύμφωνα με τον διάσημο μύστη της Καμπάλα, της Μαγείας και του Αποκρυφισμού Eliphas Levi (Βλ. «Τα Μυστήρια του Αγίου Δισκοπότηρου», σελ. 56), προέρχονταν απ’ την Καμπαλιστική Κρυπτογραφία και σχηματίζονταν απ’ την σύντμηση και αντίστροφη ανάγνωση των αρχικών γραμμάτων των λέξεων μίας συνθηματικής φράσεως, που δήλωνε και απεκάλυπτε τον μυστικό σκοπό του Τάγματος (BAPHOMET= TEM.OHP. AB. = «Templi omnium hominum pacis abbas» = «Ο πατέρας του ναού της παγκόσμιας ειρήνης μεταξύ των ανθρώπων»).

Οι Ναΐτες κατηγορήθηκαν όχι μόνον για ακολασίες και σοδομισμό, αλλά και ότι ασκούσαν μαγεία και ότι για να ενταχθεί κάποιος στο τάγμα τους θα έπρεπε να απαρνηθεί τον Χριστό, να φτύσει και να ποδοπατήσει τον Σταυρό και να λατρέψει ένα είδωλο ονόματι Μπαφομέτ.

Όπως προκύπτει από ομολογίες και καταθέσεις πολλών μαρτύρων (που έχουν καταγραφεί στα πρακτικά της πολύκροτης δίκης των Ναϊτών Ιπποτών από δικαστήριο της Ιεράς Εξετάσεως), στο όνομα και ενώπιον της μορφής του Baphomet, που ήταν η προσωποποίηση του ίδιου του Σατανά, ως «Άρχοντα του Κόσμου», οι μυημένοι Ναΐτες, κατά την διάρκεια μυστικών τελετών:

.Βεβήλωναν, με κάθε τρόπο, τα πρόσωπα, τα σύμβολα και τα κείμενα της Χριστιανικής Πίστεως.

.Βλασφημούσαν τον Θεό ως ανίκανο μπροστά στην δύναμη και στις παροχές του Σατανά, να επιβάλει την θέλησή Του και ν’ αποδείξει την ισχύ Του, ποδοπατούσαν και έφτυναν τον Σταυρό ως ατιμωτικό σύμβολο, πάνω στο οποίο βρήκε δίκαιη τιμωρία, για τα ψέματά του, ένας αποτυχημένος και ψεύτικος προφήτης.

.Άλλαζαν τις χριστιανικές προσευχές και τους ψαλμούς, βάζοντας στην θέση του ονόματος του Θεού, το όνομα του Σατανά ή άλλες προσωνυμίες αυτού.

.Ανακάτευαν το κρασί της θείας Ευχαριστίας με αίμα σφαγμένων ζώων, ή ακόμη και νηπίων που θυσίαζαν σε νυχτερινές τελετουργίες, έγραφαν και υπέγραφαν, με το αίμα τους, ύμνους και όρκους αφοσιώσεως στον «Άρχοντα του Κόσμου», κ. α.

2//. Υπό την επίδραση των διδασκαλιών της Καμπάλα, ιδίως της Πρακτικής, οι μυημένοι Ναΐτες, επιδόθηκαν στην αναζήτηση της «μυστικής γνώσεως» και στην εκμάθηση των κανόνων και των τεχνικών εκείνων, που θα τους εξασφάλιζαν την συνδρομή των «αγγελικών δυνάμεων» (ΣΣ: Των εκπεσόντων αγγέλων/δαιμόνων), για την επιτυχία των δραστηριοτήτων και των σκοπών του Τάγματος, αλλά και για τον προσωπικό τους «εξαγνισμό» και «φωτισμό».

Τέλος, υπό την επίδραση των μυστικών διδασκαλιών των Ιωαννιτών, οι Ναΐτες διεμόρφωσαν την μυστική δοξασία του Τάγματος. Ποια ήταν αυτή;

Η δημιουργία μίας ισχυρής μυστικής οργανώσεως, τα μέλη της οποίας, μυημένα, ενωμένα με όρκους κι’ αφοσιωμένα στους σκοπούς του Τάγματος, θα μπορούσαν, σταδιακά, να υποκαταστήσουν την Εκκλησιαστική (Παπική) και την Κοσμική (Μοναρχική) εξουσία, να εναρμονίσουν την εσωτερική παράδοση των αρχαίων μυστηρίων μ' εκείνη περί του Χριστιανισμού, και χρησιμοποιώντας την μεγάλη στρατιωτική και οικονομική ισχύ τους, να επιβάλουν σ' ολόκληρη την Ευρώπη και στις περιοχές που βρίσκονταν υπό την επιρροή της, μία νέα οικονομική τάξη πραγμάτων, ενώνοντας την ανθρωπότητα κάτω από μία κοινή και ευρέως αποδεκτή Νέα Θρησκεία.

Έτσι, κάτω από το κάλυμμα του «Χριστιανικού Τάγματος», άρχισε να δρα μία αντιχριστιανική, αποκρυφιστική και οικουμενιστική μυστική οργάνωση με κρυφό σκοπό, κρυφούς αρχηγούς, κρυφά δόγματα, κρυφά τυπικά, και κρυφές τελετουργίες και μυήσεις.

Στα πλαίσια αυτού του μυστικού, αντιχριστιανικού και ουτοπικού δόγματος κι’ αυτό ακόμη το σύμβολο του κόκκινου σταυρού - που κοσμούσε τους χιτώνες, τις ασπίδες και τα εμβλήματα των Ιπποτών του Τάγματος - αντικαταστάθηκε μ' ένα κόκκινο «Τ», το αρχικό γράμμα των λέξεων «Templar» (=Ναός) και «Templarii» (=Ναΐτες).

στ/. Η αντίστροφη μέτρηση για τους Ναΐτες Ιππότες

1//. Η αντίστροφη μέτρηση, για τους Ναΐτες Ιππότες άρχισε, όταν κάποια απ' τα μυστικά του Τάγματος έγιναν γνωστά  στον Πάπα Ιννοκέντιον Γ' (1198-1216), που τους κατηγόρησε δημόσια για τις απόκρυφες επιδόσεις τους και τις βλάσφημες εναντίον του Χριστού διδασκαλίες τους. Όμως, οι αποδείξεις δεν ήταν πολλές και ισχυρές, ενώ, αντίθετα, η αίγλη κι η οικονομική επιρροή του Τάγματος ήταν μεγάλες.

Οι εξελίξεις ήσαν ραγδαίες και δραματικές. Σ' ολόκληρη την Γαλλία εξαπελύθη ένα κυνηγητό εναντίον των Ναϊτών κι’ οι δυνάμεις του Βασιλιά και του Πάπα, επελαύνοντας στα διάφορα κατά τόπους αρχηγεία τους, συλλαμβάνουν μεγάλο αριθμό Ιπποτών και τους παραπέμπουν στα Ιεροδικεία της Ιεράς Εξετάσεως με ποικίλες κατηγορίες (ως αιρετικούς, δαιμονολάτρες, μάγους, βλάσφημους, επίορκους, στασιαστές, σοδομιστές, ομοφυλόφιλους, κ. α). Πολλοί εκτελούνται στις πυρές, άλλοι αφορίζονται και φυλακίζονται.

Στις 11 Μαρτίου 1314, ο Γοδεφρείδος ντε Σαρναί και ο Ζακ Ντυ Μολέ (Jacques de Molay) Μέγας Διδάσκαλος του Ναού (μετά από τετράμηνη φυλάκισή του στον Πύργο Σινόν) καίγονται στην πυρά, πάνω στο νησάκι Σιτέ του Σηκουάνα. Λίγο πριν καούν κι’ ενώ οι φλόγες, τους περιζώνουν, ο Ζακ Ντυ Μολαί φωνάζει δυνατά, κι’ ακούγεται, απ’ τα πλήθη, που παρακολουθούσαν την εκτέλεση, να απευθύνεται ονομαστικά προς τον Βασιλιά Φίλιππο και τον Πάπα Κλήμεντα, να τους κατηγορεί, ότι είναι προδότες, που καταπάτησαν τον όρκο τους και να τους καλεί να... παρουσιαστούν μπροστά του (!) τον μεν Πάπα μέσα σε 40 ημέρες, τον δε Βασιλιά μέσα σ' έναν χρόνο!

Σχόλιον 1

Ποιόν «όρκο» εννοούσαν οι αποκρυφιστές Ναΐτες άραγε, ότι κατεπάτησαν οι υποτιθέμενοι χριστιανοί, παπικός βασιληάς και Πάπας; Είναι προφανές ότι ΔΕΝ εννοούσαν κάποιον όρκον προς τον Ιησούν Χριστόν και ο έχων νουν νοείν, νοείτω!

Στην πραγματικότητα τα λόγια αυτά ήταν μία συνθηματική παραγγελία - εντολή, προς όσους παλαιούς Ιππότες τον άκουγαν, μέσα στα πλήθη, να πάρουν εκδίκηση για τον θάνατό του, δολοφονώντας τον Βασιλιά και τον Πάπα. Και πραγματικά η παραγγελία - εντολή εκτελέστηκε ακριβώς! Ο Πάπας Κλήμης ο Ε', πεθαίνει από «δυσεντερία», που προκλήθηκε από δηλητηριασμό, στις 9 Απριλίου 1314, κι’ ο Βασιλιάς Φίλιππος πεθαίνει στις 29 Νοεμβρίου 1314, στο Fontaineblleau από «ατύχημα», όταν, πέφτοντας από το άλογό του (που αγρίεψε ξαφνικά από κάποια «άγνωστη» αιτία), καταπατήθηκε από άλλους επερχόμενους «απρόσεκτους» ιππείς!

2//. Όμως, η δίψα για εκδίκηση, όσων Ναϊτών επέζησαν του διωγμού, δεν έσβυσε με τις δυό αυτές δολοφονίες. Το μίσος τους, σαν μαύρο σύννεφο βροχής, συγκεντρώθηκε πάνω από την Παπική τιάρα και το Βασιλικό στέμμα. Χριστιανική Εκκλησία και Βασιλική εξουσία, θεωρήθηκαν κι’ ανακηρύχθηκαν σαν οι πιο μισητοί εχθροί του Τάγματος και των σκοπών του, που αυτό καλλιεργούσε μυστικά. Αυτή η ιδέα της εκδικήσεως των εκπροσώπων τους μετουσιώθηκε σε μυστικό δόγμα, που έπρεπε να διαδοθεί, κι’ ιερή αποστολή, που έπρεπε αδιάκοπα να εκτελείται, μέχρις ότου:

Οι δύο αυτοί εχθροί (Χριστιανισμός και θεσμός της Βασιλείας) εκλείψουν, ώστε να μην μπορούν να είναι πια εμπόδια στην βλάστηση, άνθηση και καρποφορία της αρχικής μυστικής Ιδέας του Τάγματος, για μία νέα Ευρωπαϊκή/Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων!!!

ζ/. Οι επιπτώσεις από τις δοξασίες των Ναϊτών στην αποκρυφιστική πορεία της Ευρώπης

1//. Στους αιώνες, που ακολούθησαν, οι κεραυνοί από το μαύρο σύννεφο του μίσους έπληξαν πολλές φορές και την Παπική και την Βασιλική Εξουσία στην Γαλλία. Η Αβινιόν έχασε την τιμητική πρωτοκαθεδρία, που είχε, από το 1305, κι’ η αρχιεπισκοπική έδρα της Δυτικής Εκκλησίας μεταφέρθηκε στην Ρώμη (1378).

Οι απόκρυφες και κρυπτο-αντιχριστιανικές δοξασίες των Ναϊτών διαπέρασαν τους τοίχους πολλών μοναστηριών - από Ναΐτες Κληρικούς, οι οποίοι κυνηγημένοι και με ψεύτικα ονόματα, αφού αρκετοί ήσαν κρυπτο-ιουδαίοι, κατέφυγαν σ' αυτά – κι’ άρχισαν να κατατρώγουν την πίστη και την ευλάβεια πολλών αθώων μοναχών.

Η Χριστιανική Πίστη, ήδη νοθευμένη από φράγκικες κακοδοξίες, μεταλλάχθηκε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΩΣ, κι’ η διαφθορά, που κατέκλυζε, αργά - αργά μα σταθερά, τα μοναχικά τάγματα της Δύσεως και τα παρασκήνια της λεγομένης «Αγίας Έδρας», δεν θ' αργήσει να φέρει την καταιγίδα της Μεταρρυθμίσεως του Λουθήρου (1483-1546), που θ' αποσπάσει απ' την Παπική εξουσία ολόκληρη την Βόρεια Ευρώπη.

2//. Το ασφαλέστερο «ψυχροκήπιο», στο οποίον διαφυλάχθηκαν και καλλιεργήθηκαν (δυστυχώς καλλιεργούνται μέχρι σήμερα), οι σπόροι του μυστικού δόγματος των Ναϊτών Ιπποτών, υπήρξε ο Τεκτονισμός.

Η Μασωνική παράδοση αναφέρει, ότι το Σκωτικό Δόγμα του Τεκτονισμού έχει τις ρίζες του στους Ναΐτες Ιππότες, που απέδρασαν από την ηπειρωτική Ευρώπη το 1308 και βρήκαν καταφύγιο στα ψηλά βουνά της Σκωτίας. «Η Μασωνία συγκέντρωσε όλες αυτές τις περιπλανώμενες ομάδες... ανθρώπων που ζητούσαν εκδίκηση», γράφει ο Papus (Gerand Encausse), στο βιβλίο του «Αποκρυφισμός. Μύηση στην Μελέτη του Ερμητικού Εσωτερισμού», σελ. 238.

Σήμερον οι Μασώνοι αφιερώνουν τον 30ον βαθμόν της ιεραρχίας τους, τον καλούμενον του «ιππότου Καδώς», στην εξυπηρέτηση των σκοπών και του μυστικού δόγματος των Ναϊτών ιπποτών.

Η οργάνωση, η μυστική παράδοση και οι αρχές των Ναϊτών Ιπποτών απετέλεσαν το πρότυπο τόσον των τεκτόνων όσον και των Χιτλερικών Ες–Ες (Schutzstaffel) που, όπως, κι’ οι Ναΐτες, διέστρεψαν τα Χριστιανικά δόγματα και υποκατέστησαν τις Χριστιανικές τελετές με μυστικές τελετουργίες σε παγανιστικούς βωμούς. Η αντίληψη των Ες-Ες για την Gottaubikeit («πίστη στον Θεό»), ήταν ένα μίγμα αθεΐας, παγανισμού και αποκρυφισμού, με χριστιανικό ένδυμα.

3//. Οι Ναΐτες ιππότες δια των γνώσεων και ικανοτήτων τους τις οποίες απέκτησαν από τους Ταλμουδιστές Ιουδαίους της Αλεξανδρείας και άλλων περιοχών, έγιναν «διεθνείς τραπεζίτες», των οποίων βιολογικοί, κυρίως, αλλά και πνευματικοί απόγονοι, είναι οι διεθνείς μεγαλοτραπεζίτες και μεγαλοκεφαλαιοκράτες των ημερών μας.

Ο ελευθεροτέκτων Κλαβέλ, τονίζει ότι σύμφωνα με Ανατολίτες ιστορικούς, «σε διάφορες εποχές η Εταιρεία των Ναϊτών διατηρούσε καλές σχέσεις με αυτή των Ασσασίνων (ΣΣ: Μουσουλμάνων δολοφόνων, πιθανώς προγόνων των σημερινών δολοφόνων του ISIS και άλλων αποκρυφιστικών μουσουλμανικών σεκτών) και επιμένουν επί της συμπαθείας η οποία υπήρχε μεταξύ των δύο οργανισμών…».

Ο Ελίφας Λεβί, κατηγορεί τους Ναΐτες ότι ακολουθούσαν τις μυστικιστικές τελετές των Λουσιφεριανών.

Περί τα τέλη του 17ου αιώνος ανεκαλύφθησαν στην Γερμανία, εντός του τάφου Ταμπλιέρου, χαραγμένα γνωστικά σύμβολα, ο γνώνων και ο διαβήτης, ως και ο πεντάκτικος αστήρ, τον οποίον επρέσβευον και οι Οφφίτες. Σύμβολα δηλαδή της Μασωνίας, των Καμπαλιστών Ιουδαίων και άλλων μυστικών Εταιρειών.

5/. Η Ιερά Εξέτασις

α/. Η Ιερά Εξέτασις, η ζοφερή περίοδος της οποίας καλύπτει ένα από τα εφιαλτικώτερα κεφάλαια της παγκόσμιας ιστορίας, ιδρύθηκε τον 13ον αι. για να στηρίξει την παπική εξουσία στην Δύση. Θύματά της υπήρξαν διάφοροι αιρετικοί, άπιστοι, μάγοι, αλλόθρησκοι και γενικά αμφισβητίες του παπικού καθεστώτος ή υποτιθέμενοι αντίπαλοί του.

Οδήγησε μυριάδες ανθρώπους στα βασανιστήρια και την πυρά. Βύθισε ολόκληρα κράτη στην φρίκη και τον τρόμο. Ταύτισε τον Χριστιανισμό στις συνειδήσεις των λαών με την απανθρωπιά και την ανελευθερία.

Μεταξύ 1450 και 1700 μ.Χ. οι φραγκοπαπικοί εφήρμοσαν τον «ιερό» τρόμο με την Ιερά Εξέταση. Η Φραγκοπαπική συναγωγή κυνήγησε, βασάνισε και έκαψε ζωντανούς, δεκάδες χιλιάδες άνδρες και γυναίκες στην πυρά (ένοχους και αθώους) με την κατηγορία του σατανισμού και της μαγείας!!! (ΣΣ: Λες και οι ίδιοι οι παπικοί «ιερείς» δεν ελάτρευαν κρυφίως τον Αντίχριστον Σατανά!!!).

Οι ιεροεξεταστές ήταν κυρίως δομινικανοί μοναχοί και είχαν το δικαίωμα να υποβάλλουν τους υπόπτους σε σκληρά βασανιστήρια, για να τους πειθαναγκάσουν σε ομολογία της ενοχής τους. Προβλέπονταν ποινές παροιμιώδεις για την αυστηρότητά τους, όπως: Δημόσια μαστίγωση, ισόβια δεσμά, δήμευση περιουσίας, θάνατος στην φωτιά. Διαβόητες υπήρξαν οι πανηγυρικές δημόσιες τελετές καύσεως των θυμάτων, τις οποίες οι παπικοί ονόμαζαν «Έργο Πίστεως» και στις οποίες συμμετείχαν και κληρικοί.

Μία από τις χαρακτηριστικώτερες περιπτώσεις είναι εκείνη του τσέχου φιλόσοφου και θεολόγου του 15ου αιώνος Jan Hus, τα γραπτά του οποίου προξένησαν το μένος της Παπικής «Εκκλησίας». Τι ακριβώς έκανε ο θεολόγος από την Βοημία;

Απέρριψε την πάγια πρακτική του να πωλούνται συγχωροχάρτια του πάπα και δεν χρησιμοποιούσε την λατινική γλώσσα κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.

Σχόλιον 2

Εκείνες οι απόψεις του Jan Hus θεωρήθηκαν μέγα έγκλημα κατά της «Χριστιανικής» πίστεως και μεγίστη ασέβεια προς στον αρχιαιρεσιάρχη Πάπα!!!

Τις κατηγορίες που απεδόθησαν στον Jan Hus, από το παπικό ιερατείον, τις παραδίδομεν προς κρίση, σε κάθε εχέφρονα άνθρωπον  και ιδιαιτέρως τους πιστεύοντες στον παπισμόν και αναγνωρίζοντες ως αρχηγόν της θρησκείας τους, τον πάπα!!

Ταυτοχρόνως, απευθύνομεν ένα ακόμη ερώτημα προς κάθε  εχέφρονα πάσης φυλής και παντός θρησκεύματος ή υποστηρίζοντα ότι είναι ελεύθερος και ουδεμία σχέση έχει με το Σύστημα:

Τι άλλα αποδεικτικά στοιχεία επιθυμείτε να σας προσκομίσουμε προκειμένου να αναγνωρίσετε τον αντιχριστιανικόν-Εωσφορικόν χαρακτήρα του Φραγκοπαπισμού και να ομολογήσετε, όσοι ασπάζεσθε την θρησκεία του Παπισμού,  την εωσφορικήν πλάνη σας;

β/.Το 1415, ο Hus δικάστηκε από την Εκκλησία για αίρεση και τελικά κάηκε στην πυρά, καθώς το παπικό κονγκλάβιο εξοργίστηκε με τις θέσεις του. Η εκτέλεση εξόργισε πολλούς από τους οπαδούς του και συνέβαλε στην αποστασία πολλών παπικών και αργότερον στην εμφάνιση των παραφυάδων του προτεσταντισμού.

Το γεγονός αυτό παραμένει μια από τις πιο διαβόητες περιπτώσεις θρησκευτικής μισαλλοδοξίας στην ιστορία του φραγκοπαπισμού. Αποτελεί υπενθύμιση του πόσο ακραία και ασυγχώρητη μπορούσε να γίνει η «Παπική Εκκλησία» όταν αντιμετώπιζε ιδέες που απειλούσαν την εξουσία της.

Η Ιερά Εξέταση ήταν μια περίοδος έντονης καταστολής για όλους εκείνους που εναντιώνονταν στις διδασκαλίες της Παπικής Εκκλησίας. Υπό τις διαταγές του Πάπα Παύλου Γ΄, το δικαστήριο αυτό συγκροτήθηκε το 1542 και στοχοποίησε άτομα που διέπρατταν «αιρετικές» ή αποκρυφιστικές πράξεις

Μια από τις πιο αμφιλεγόμενες κατηγορίες της εποχής εκείνης ήταν αυτή της ερωτικής μαγείας. Αυτή περιελάμβανε την πίστη στην αστρολογία, την αλχημεία και άλλες μορφές μαγείας, οι οποίες θεωρούνταν μορφές δεισιδαιμονίας. Όσοι κρίνονταν ένοχοι συχνά τιμωρούνταν αυστηρά, με ορισμένους να αντιμετωπίζουν ισόβια κάθειρξη ή ακόμη και θάνατο.

Τέλος, η Ιερά Εξέταση στοχοποιούσε οποιονδήποτε θεωρούσε εχθρόν της Φραγκοπαπικής «εκκλησίας». Έτσι, τους απαγορευόταν να ασκούν δημόσια την θρησκεία τους και τους στερούσαν δικαιώματα όπως η ιδιοκτησία γης ή επιχειρήσεων. Η Ιερά Εξέταση ήταν ακόμη ένα σκοτεινό κεφάλαιο στην ιστορία του Φραγκοπαπισμού, το οποίο εξακολουθεί να στοιχειώνει την φήμη του μέχρι σήμερα.

6/. Υποδαύλιση θρησκευτικών πολέμων

Ο Φραγκοπαπισμός υπεδαύλισε και διεξήγαγε τους αιματηρούς θρησκευτικούς πολέμους (1562–1598),  κατά των προτεσταντών που στοίχισαν την ζωή σε 2.000.000 έως 4.000.000 ανθρώπους.

Οι θρησκευτικού πόλεμοι είχαν να κάνουν με τις θρησκευτικές διαμάχες μεταξύ παπικών και προτεσταντών καθώς και με φατριακές αντιπαραθέσεις των Γαλλικών αριστοκρατικών οίκων, όπου και οι δύο πλευρές έλαβαν βοήθεια από δυνάμεις του εξωτερικού, κυρίως της Ισπανίας.1

7/. Η Ουνία

α/. Η Ουνία είναι ένα πανούργο θρησκευτικοπολιτικό σχήμα, που επινοήθηκε από τον Παπισμό για την υποταγή των Χριστιανών της Ανατολής στην παπική κυριαρχία. Ως ιδέα γεννήθηκε τον 13ον αι., αλλά επίσημα άρχισε να δραστηριοποιείται τρεις αιώνες αργότερα. Για την συστηματικότερη ενεργοποίησή της, το 1622 εντάχθη­κε στην διαβόητη Προπαγάνδα της Πίστεως (Propaganda Fidei), «τον πρώτο στην ανθρώπινη Ιστορία μηχανισμό ιδεολογικής προπαγάνδας και μεθοδικής «πλύσεως εγκεφάλου» των μαζών.

Σύμφωνα μ' αυτό το σχήμα, με απόσπαση πιστών από τους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δημιουργήθηκαν νέες «εκκλησιαστικές» κοινότητες, οι οποίες διατηρούσαν/διατηρούν μεν εξωτερικά τον ορθόδοξο εκκλησιαστικό τους ρυθμό (αμφίεση κληρικών, λειτουργικό τυπικό, αρχιτεκτονική ναών, εικονογραφία κ.ά.), αναγνωρίζουν όμως τον πάπα και μνημονεύουν το όνομά του, αντί εκείνου του Ορθόδοξου επισκόπου της περιοχής ή του Πατριάρχου, στις εκκλησιαστικές ακολουθίες.

Έτσι προέκυψαν οι Ουνίτες, οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι Παπικοί - αφού εμμέσως αποδέχονται όλα τα παπικά δόγματα - φορούν όμως προσωπείον Ορθοδόξου, για να εξαπατούν τους απλοϊκούς πιστούς και να τους πείθουν ότι είναι δυνατή η ένωση δίχως εγκατάλειψη της Ορθοδοξίας.

Το 1577 ιδρύθηκε στην Ρώμη το Ελληνικό Κολλέγιο του Αγίου Αθανασίου για την προσφορά ανώτερης παιδείας στα υπόδουλα Ελληνόπουλα. Οι απόφοιτοι του Κολλεγίου εδήλωναν/δηλώνουν υποταγή στον πάπα και, στην συνέχεια, εργάζονταν στην Οθωμανοκρατούμενη Ελλάδα για τον εξουνιτισμό των συμπατριωτών τους.

Επεχειρήθη διαχρονικώς και εντονώτερον επί των ημερών μας, με την σατανική μεταμφίεση της Ουνίας και το προσωπείον του «αγαπολογικού» Οικουμενισμού, η άλωση του Ορθόδοξου Ελληνισμού, τελευταίου εμποδίου στα καταχθόνια σχέδια του Βατικανού.

β/. Η εποπτεία και προώθηση της Ουνίας ανατέθηκε στους Ιησουΐτες μοναχούς. Αυτοί, πιστοί στο δόγμα τους «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», εργάζονταν με πείσμα, αναπτύσσοντας μια παροιμιώδη για την δολιότητά της δράση: Εκμεταλλεύονταν την ανέχεια εμπερίστατων ορθοδόξων πληθυσμών και ασκούσαν φιλανθρωπικό έργο, δημιουργούσαν αντιθέσεις και φανατισμούς, προσεταιρίζονταν δυσαρεστημένους ή φιλόδοξους κληρικούς, εξαγόραζαν συνειδήσεις κ.ά. Αναφέρουμε το εξής χαρακτηριστικό παράδειγμα των ουνιτικών μεθοδεύσεων:

Το 1596 (Σύνοδος του Μπρεστ), με την ισχυρή επιρροή ιησουϊτών μοναχών, ο βασιλιάς της Πολωνίας επιβάλλει με την βία την Ουνία στους ορθόδοξους Πολωνούς, Λιθουανούς και Ουκρανούς. Εκατομμύρια Ορθοδόξων έγιναν τότε Ουνίτες, ενώ όσοι αρνήθηκαν υπέστησαν πρωτοφανείς διώξεις. Η ουνιτική Σύνοδος του Μπρεστ έγινε απαρχή απερίγραπτων δεινών για τους Ορθοδόξους, που συνεχίζονται μέχρι σήμερα σε αρκετές περιοχές (Ουκρανία, Τσεχία, Σλοβακία, Ρουμανία, Μέση Ανατολή κ. ά.).

Το Βατικανό επιμένει πεισματικά να ενισχύει και σήμερα την Ουνία. Κι΄ αυτό γιατί η Ουνία αποδεικνύεται ο ευκολότερος και αποτελεσματικότερος τρόπος προσηλυτισμού των Ορθοδόξων. Επίσης, παρέχει στον Παπισμό μια ψευδαίσθηση καθολικότητας, αφού περιλαμβάνει στους κόλπους του Χριστιανούς, σε Δύση και Ανατολή, που χρησιμοποιούν είτε τον ορθόδοξο είτε τον λατινικό ρυθμό. Επιπλέον, διευκολύνει την διεθνή πολιτική του Βατικανού και προωθεί τους πολιτικοοικονομικούς του στόχους.

Τέλος, οι Ουνίτες, επειδή κυριαρχούνται νομοτελειακά από το σύνδρομο του γενιτσαρισμού, μισούν θανάσιμα τους πρώην ομοπίστους τους και αναδεικνύονται οι φανατικότεροι υποστηρικτές του παπικού θεσμού. Και αυτό, ιδιαίτερα σήμερα, το έχει ανάγκη ο πάπας.

Η Ουνία προβλήθηκε από τον Παπισμό ως μοντέλο ενώσεως των Χριστιανών^. οι ορθόδοξοι λαοί, όμως, που γνώρισαν το αληθινό της πρόσωπο, την απέκρουσαν με βδελυγμία, ενώ σύσσωμη η Ορθόδοξη Εκκλησία την απέρριψε για τους εξής δύο λόγους:

1//. Δεν δικαιολογείται εκκλησιολογικώς η ύπαρξη των Ουνιτικών «Εκκλησιών», γιατί, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν ένα τμήμα της Παπικής «Εκκλησίας», θέλουν να εμφανίζονται ως επιμέρους Ανατολικές Εκκλησίες.

2//. Πρόκειται για ύπουλη και ανέντιμη προσηλυτιστική μέθοδο, η οποία αποτελεί έναν Δούρειο Ίππο στα σπλάχνα της Ορθοδοξίας με σκοπό την άλωσή της. Γι' αυτό και η Πατριαρχική Εγκύκλιος του 1838, χαρακτηρίζει την Ουνία «μέθοδο απόκρυφη και όργανο καταχθόνιο» και τους Ουνίτες «προβατόσχημους λύκους, δόλιους και απατεώνες».

8/. Η συνεργασία του Παπισμού με τον Χίτλερ και τον Ναζισμό.

α/. Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Βατικανό υπεστήριξε το Ναζιστικό καθεστώς και τον Χίτλερ, τον οποίο ο πάπας ευλόγησε και τον ονόμασε «απεσταλμένο του Θεού» (ΣΣ: ΔΕΝ διευκρίνησε όμως ποιου «θεού»).  Στην περίοδο εκείνη κυριάρχησε η τρομοκρατία των παπικών κροατικών ταγμάτων Ουστάσι οι οποίοι όχι μόνον προσηλύτιζαν βιαίως και με την απειλή του θανάτου τους ορθοδόξους Σέρβους, αλλά προέβησαν και σε ειδεχθή εγκλήματα, σε σφαγές εκατοντάδων χιλιάδων ορθοδόξων, με δημίους και εκτελεστές παπικούς ιερείς, μοναχούς και επισκόπους και πραγματικό εμπνευστή, οργανωτή και εκτελεστή των σφαγών, το Βατικανό.

β/. Το 1941 οι ναζιστικές και φασιστικές δυνάμεις της εποχής, υποστηριζόμενες από τον πάπα Πίο ΙΒ', αποκόπτουν εδάφη της Γιουγκοσλαβίας και δημιουργούν το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας, στο οποίο εγκαθιστούν το φιλοναζιστικό καθεστώς του Άντε Πάβελιτς. Ο παπικός αρχιεπίσκοπος Ζάγκρεπ Αλόϊζιγιε Στέπινατς και ο Πά­βελιτς οργανώνουν την εξολόθρευση των ορθοδόξων Σέρβων και των ολιγάριθμων Εβραίων και Τσιγγάνων της χώρας, προκειμένου η Κροατία να καταστεί ένα αμιγές παπικό κράτος.

Έτσι, φανατισμένες ομάδες εθνικιστών Κροατών (Ουστάτσι), με την ενεργό συμμετοχή του παπικού κλήρου, επιδίδονται σε μαζικές σφαγές και εκτελέσεις, εγκλεισμούς σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως, εξορίες, καταστροφές ιερών ναών, βίαιους εκλατινισμούς και άλλες πολλές θηριωδίες. Μέσα σε τέσσερα χρόνια (1941-1945), από τους 2.300.000 ορθόδοξους Σέρβους θανατώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες, ενώ 250.000 προσηλυτίστηκαν με την βία στον Παπισμό. Οι εναπομείναντες Σέρβοι συνέχισαν να ζουν σε καθεστώς βίας και τρόμου.

Το 1998, ο πάπας Ιωάννης Παύλος Β' επικύρωσε πανηγυρικά τα εγκλήματα αυτά, ανακηρύσσοντας τον υποκινητή τους, καρδινάλιο Α. Στέπινατς, «άγιο» της Δυτικής «Εκκλησίας»!!!

Την ίδια μάλιστα εποχή το Βατικανό πρωτοστατούσε παρασκηνιακά στην αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων, στον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, στα εγκλήματα της «πολιτισμένης» Δύσεως σε βάρος των ορθοδόξων Σέρβων. Θυμίζουμε μόνο το μήνυμα που απηύ­θυνε ο πάπας, το 1992, σε συγκέντρωση ξένων διπλωματών στο Βατικανό:

«Αφοπλίστε τους Σέρβους ή εξοπλίστε τους Μουσουλμάνους»!

Η συνέχεια του ολοκαυτώματος των Σέρβων μετά τον Β΄ Π.Π., όταν το 1968 οι Ουνίτες της Τσεχοσλοβακίας, με εντολή του Βατικανού, εξαπέλυσαν εναντίον των Ορθοδόξων «ένα διωγμό, προ του οποίου ωχριά ο διωγμός του Δεκίου»...

9/.  Τα διαχρονικά φρικώδη σεξουαλικά σκάνδαλα

α/. Η ενσυνείδητη συγκάλυψη ανηθίκων πορνικών και άλλων εγκληματικών πράξεων, κατά την διάρκεια των τελευταίων 6 δεκαετιών,  τελεσθεισών από χιλιάδες ιερείς και επισκόπους που κατηγορήθηκαν ή συνελήφθησαν για σατανιστικές τελετουργίες και παιδοφιλία (σεξουαλική κακοποίηση δεκάδων χιλιάδων αγοριών και κοριτσιών σε παπικά ιδρύματα και ορφανοτροφεία). 

Τα φρικώδη σκάνδαλα σεξουαλικής, (και όχι μόνο), φύσεως του Παπισμού  δεν έχουν τελειωμό. Με πολλή λύπη και οδύνη ψυχής πληροφορούμαστε τις χιλιάδες περιπτώσεις παιδεραστίας, που βγαίνουν κάθε τόσο στη δημοσιότητα., οι οποίες εν είδει χιονοστιβάδας απειλούν να καταπλακώσουν το Βατικανό.  

Στις χώρες που σημειώθηκαν τα περισσότερα κρούσματα είναι οι Η.Π.Α., η Ιρλανδία, η Γερμανία, η Λατινική Αμερική και η Αυστραλία. Τα εγκλήματα αυτά είναι αυταπόδεικτα και γι’ αυτό αναγκάστηκε το Βατικανό, (και αναγκάζεται συνεχώς), να καταβάλλει τεράστια ποσά για αποζημιώσεις. Σημειωτέον ότι τα σεξουαλικά αυτά εγκλήματα παραπέμπονται στην δικαιοσύνη κυρίως από τις δικαστικές αρχές και όχι από την «Καθολική Εκκλησία», η οποία κατηγορείται, επί τη βάσει στοιχείων, ότι σε πολλές περιπτώσεις προσπάθησε να τα συγκαλύψει!

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο προηγούμενος «Πάπας» Βενέδικτος ο ΙΣΤ΄ παρατήθηκε, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, επειδή αδυνατούσε να αντιμετωπίσει μια σωρεία τέτοιων ηθικών σκανδάλων του ιδίου και του προσωπικού του Βατικανού.

Η νέα φρικτή αποκάλυψη παιδεραστίας και παιδοφθορίας που είδε το φως της δημοσιότητος αποτελεί πραγματική «βόμβα μεγατόνων» στα θεμέλια του Παπισμού: 3.200 φραγκοπαπάδες βίαζαν συστηματικά και κακοποιούσαν σεξουαλικά 330.000 αθώα παιδιά στη Γαλλία από το 1950! Αυτή την τρομακτικών διαστάσεων αποκάλυψη έκαμε ο πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής που ερευνά την παιδεραστία στην παπική «Εκκλησία» στην Γαλλία, Ζαν-Μαρκ Σοβέ, στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων! Η εν λόγω επιτροπή, ύστερα από ενδελεχείς έρευνες, εν μέσω τεράστιων δυσκολιών, λόγω της αποκρύψεως στοιχείων από τους παπικούς «κληρικούς», συνέταξε μια συγκλονιστική έκθεση, αποτελούμενη από χιλιάδες σελίδες, για την κακοποιά δράση του παπικού «κλήρου», αλλά και μοναχών, ανδρών και γυναικών, στην Γαλλία.

Τα στοιχεία, όπως τα κοινοποίησε η επιτροπή, φανερώνουν το απύθμενο βάθος της διαφθοράς στον Παπισμό και αποδεικνύουν περίτρανα πως ο κοσμικός αυτός φραγκικός οργανισμός παραμένει ολόιδιος με αυτόν του μεσαιωνικού παρελθόντος, αν μη και χειρότερος.

β/. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Πρόκειται για μια ελάχιστη εκτίμηση” στην βάση της καταγραφής και της καταμέτρησης από αρχεία (Εκκλησία, δικαιοσύνη, αστυνομία δίωξης του εγκλήματος και Τύπος) και των μαρτυριών που ελήφθησαν από την αρχή αυτή, πρόσθεσε. Είναι ένας αριθμός που αναφέρεται σε έναν γενικό πληθυσμό συνολικά 115.000 ιερέων ή ανθρώπων που ανήκαν στην καθολική Εκκλησία της Γαλλίας αυτήν την περίοδο των 70 ετών.

Έπειτα από δυόμιση χρόνια εργασιών, η Ανεξάρτητη Επιτροπή για τις Σεξουαλικές Κακοποιήσεις στην Εκκλησία (Ciase) παρέδωσε τα συμπεράσματά της σε μια έκθεση, η οποία, των παραρτημάτων περιλαμβανομένων, ανήρχετο συνολικά σε “2.500 σελίδες”….. Η έκθεση έδωσε μια ποσοτική κατάσταση του φαινομένου, και ιδίως του αριθμού των θυμάτων. Αντιπαρέβαλλε την σεξουαλική βία στην Εκκλησία με εκείνην που έχει ταυτοποιηθεί σε άλλους θεσμούς (αθλητικούς συλλόγους, σχολεία…) και σε οικογενειακό κύκλο. Η επιτροπή αξιολόγησε επίσης τους “μηχανισμούς, κυρίως τους θεσμικούς και πολιτισμικούς” που ευνόησαν την παιδεραστία και παρέθετε 45 προτάσεις»! 

Η Deutsche Welle – (όπως δημοσιεύτηκε στο Ιστολόγιο «Βήμα Ορθοδοξίας») επισημαίνει τον εφιάλτη του πολύχρονου αυτού παπικού εγκλήματος:

«Οι περίπου 200 σελίδες μαρτυριών των θυμάτων μοιάζουν με εφιάλτη. “Ο πατέρας με τράβηξε στη σκηνή του και μετά την έκλεισε”, γράφει ένα από τα θύματα, το οποίο δεν κατονομάζεται στην έκθεση. “Με φίλησε στο στόμα, με την γλώσσα του. Ήταν αηδιαστικό. Με χάιδεψε. Πάγωσα. Μου έμαθε λόγια και πράξεις που δεν ήξερα, αυνανισμός. Είπα στον εαυτό μου ότι πρέπει να τον σέβομαι, είναι ιερέας. Και οι γονείς μου τον εκτιμούσαν τόσο πολύ”. Χιλιάδες παιδιά θύματα σεξουαλικής κακοποίησης διηγούνταν τις ιστορίες τους επί δύο χρόνια στην Επιτροπή Ciase, η οποία εκτιμά ότι μεταξύ 1950 και 2020, περίπου 330.000 παιδιά σε όλη τη χώρα υπήρξαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης στην εκκλησία. Σε 216.000 περιπτώσεις οι δράστες ήταν κληρικοί, σε χιλιάδες άλλες περιπτώσεις ήταν λαϊκοί, μέλη της Εκκλησίας. Στην έκθεση των 2000 σελίδων, η επιτροπή κάνει 45 προτάσεις για το πώς θα μπορούσε να αποτραπεί κάτι τέτοιο στο μέλλον»!!

Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρονται οι προτάσεις της «Επιτροπής» για την κάθαρση στην παπική «Εκκλησία»:

«Οι ειδικοί της επιτροπής επικρίνουν την έντονα συγκεντρωτική δομή εξουσίας της Καθολικής Εκκλησίας. Οι ιερείς βρίσκονται σχεδόν στο απυρόβλητο και έτσι μπαίνουν στον πειρασμό να κάνουν κατάχρηση αυτής της εξουσίας. Θα πρέπει να υπάρξουν μεταρρυθμίσεις σχετικά με την εκπαίδευση των κληρικών, να γίνει περισσότερη συζήτηση για τα σκάνδαλα κακοποίησης, αλλά και οι υποψήφιοι ιερείς θα έπρεπε επίσης να ελέγχονται ψυχολογικά, σύμφωνα με την έκθεση. Επιπλέον, θα πρέπει να καταργηθεί η αγαμία των ιερέων και να μεταρρυθμιστεί το εκκλησιαστικό δίκαιο. Ακόμη το απόρρητο της εξομολόγησης δεν πρέπει να ισχύει, όταν κάποιος ομολογεί σεξουαλική κακοποίηση»!

γ/. Φρικτή και ανήκουστη είναι επίσης και η αποκάλυψη εγκλημάτων παιδεραστίας και βιασμού κοριτσιών από παπικές καλόγριες, οι οποίες χρησιμοποιούσαν ως «ερωτικά βοηθήματα» σταυρούς! Σημειώσατε την ανατριχιαστική είδηση:

«Το 80% των 330.000 παιδιών που υπέστησαν τέτοιου είδους επιθέσεις ήταν αγόρια ηλικίας 10-13 ετών, όμως πολλά ήταν και τα κορίτσια που κακοποιήθηκαν από ιερείς αλλά και μοναχές, οι οποίες χρησιμοποιούσαν σταυρούς για να βιάσουν μικρά κορίτσια ή εξανάγκαζαν αγόρια να κάνουν σεξ μαζί τους. Ένα από τα θύματα, ονόματι Μαρί, κατέθεσε ότι κακοποιήθηκε σε ηλικία 11 ετών. Όταν διαμαρτυρήθηκε σχετικά στους γονείς της, εκείνοι αρνήθηκαν να πιστέψουν ότι μια καλόγρια θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Η κακοποίησή της συνεχίστηκε έτσι για άλλον έναν χρόνο. «Ήμουν πραγματικό δώρο γι’ αυτήν την καλόγρια, επειδή ήξερε πολύ καλά ότι δεν ρίσκαρε τίποτα» ανέφερε η Μαρί, προσθέτοντας ότι η εν λόγω καλόγρια τη φώναζε στο γραφείο της, κλείδωνε την πόρτα, έκλεινε τις κουρτίνες και την έβαζε να καθίσει στα πόδια της» (Ιστολόγιον pronews.gr)!

Πραγματικά απίστευτο και δαιμονικό, να βεβηλώνουν ακόμα και τον Τίμιο Σταυρό, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις αρρωστημένες διαστροφές τους!

ΔΕΝ είναι παράδοξο, άλλα πολύ φυσικό και επόμενο, να παρατηρούνται τέτοιου είδους τραγικά φαινόμενα μέσα στο χώρο της αιρέσεως, διότι ο αιρετικός, εστερημένος της Θείας Χάριτος, αδυνατεί να υπερνικήσει τον παλαιόν άνθρωπο «συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις» (ΓΑΛΑΤΕΣ.5,24), και κατά συνέπεια γίνεται παίγνιο των παθών του και αιχμάλωτος των σαρκικών του επιθυμιών. Τα σκάνδαλα της παιδεραστίας επαληθεύουν ακόμη την μεγάλη αλήθεια που κατ’ επανάληψη τονίσαμε στο παρελθόν, ότι αλλοίωση των δογματικών αληθειών της πίστεως οδηγεί αναπόφευκτα σε αλλοίωση και καταστροφή του ήθους και της ζωής της Εκκλησίας, σύμφωνα με τον θεοφώτιστο λόγο του αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου: «Ώσπερ δόγματα πονηρά βίον ακάθαρτον εισάγειν είωθεν, ούτω και διεφθαρμένος βίος πονηρίαν δογμάτων πολλάκις έτεκεν».

Αξίζει να παραθέσουμε επίσης και όσα ο «πάπας» Φραγκίσκος δήλωσε όταν πληροφορήθηκε το νέο φρικώδες σκάνδαλο που ήρθε στο φως της δημοσιότητος:

«Είναι ντροπή μου, είναι ντροπή μας. Η εκκλησία έδειξε ανικανότητα να θέσει αυτές τις καταγγελίες στο επίκεντρο των ανησυχιών της. Από εδώ και πέρα οφείλουμε άπαντες να προχωρήσουμε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να μην επαναληφθούν παρόμοια δράματα, τόνισε χαρακτηριστικά ο Πάπας» (Ιστ. news247.gr)!

Είναι οφθαλμοφανής η υποκρισία του ιησουΐτη πάπα. Φραγκίσκου. Διότι ενώ εκφράζει την ντροπή του για το κατάντημα του Παπισμού, και ενώ ομολογεί την ανικανότητά του να θέσει υπό έλεγχο και εν τέλει να εξαλείψει αυτά τα φοβερά εγκλήματα και αίσχη που διαπράττονται επί σειρά ετών, δεν έχει την ειλικρίνεια τουλάχιστον να παραιτηθεί από τον παπικό θρόνο...

Ο νυν «Πάπας» κ. Φραγκίσκος, κουβαλώντας το δικό του σκοτεινό και ένοχο παρελθόν από τη μακρινή Αργεντινή, φαίνεται να ανέχεται την πολύπλευρη «μπόχα» του Βατικανού και να δείχνει προς τα έξω ότι δήθεν «προσπαθεί» να ξεβρομίσει το «Κράτος του Θεού»!2

                                                                             *

Το Ιουδαιοκρατούμενο Βατικανό, δεν φαίνεται να έχει αλλάξει μέχρι σήμερα ούτε μεθόδους ούτε συμπεριφορά, παρ' όλες τις (ψευδο)ειρηνόφιλες διεθνείς κινητοποιήσεις της «Αγίας Έδρας» και τα υποκριτικά «συγγνώμη» του Ρωμαίου ποντίφηκα.  Ο κατάλογος των παλαιών και σύγχρονων εγκλημάτων του Παπισμού κατά της ανθρωπότητος είναι ατελείωτος. Για τον λόγο αυτό, ο αδυσώπητος λόγος του μεγάλου Φ. Ντοστογιέφσκι αποδεικνύεται ως τις ημέρες μας πέρα για πέρα αληθινός:

«Ο ρωμαϊκός καθολικισμός δεν είναι πια Χριστιανισμός... Ο παπισμός είναι μια πίστη μη χριστιανική...Η Ρώμη ανακήρυξε έναν Χριστό που υπέκυψε στον τρίτο πειρασμό του σατανά... διακήρυξε σ' όλον τον κόσμο πως ο Χριστός δεν μπορεί να βασιλέψει χωρίς την επίγεια βασιλεία... Ο πάπας άρπαξε γη, κάθησε σε γήινο θρόνο και πήρε το ξίφος στα χέρια του. Από τότε δεν έχει αλλάξει τίποτα, μονάχα που στο ξίφος πρόσθεσαν και το ψεύδος, τη ραδιουργία, την απάτη, τον φανατισμό, την πρόληψη, το έγκλημα^. παίξανε με τα πιο άγια, τα πιο δίκαια, τα πιο αγνά, τα πιο φλογερά αισθήματα του λαού^. όλα, όλα τα προδώσανε, για να κερδίσουν την ανάξια γήινη εξουσία. Δεν είναι, λοιπόν, όλα αυτά διδασκαλία του Αντιχρίστου; Πώς να μη ξεφύτρωνε από 'κεί ο αθεϊσμός;».

 

Συνεχίζεται

---

1 Δεν υπάρχει συμφωνία από τους ιστορικούς για τον ακριβή αριθμό των συγκρούσεων και οι αντίστοιχες ημερομηνίες κατά τις οποίες συνέβησαν, με μερίδα τους να υποστηρίζει πως το Διάταγμα της Ναντ το 1598 τερμάτισε τους πολέμους, αλλά η μετέπειτα αναζωπύρωση της επαναστατικής δραστηριότητας, κάνει κάποιους να πιστεύουν πως η συνθήκη του Αλέ το 1629 είναι το πραγματικό τέλος.

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει κοινή συμφωνία πως η σφαγή του Βασί το 1562, αποτελεί την έναρξη των θρησκευτικών πολέμων και το Διάταγμα της Ναντ, τερμάτισε τον κύριο όγκο των συγκρούσεων.

Ανάμεσα στις πολυάριθμες συγκρούσεις, γνωστή είναι και η Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου το 1572, η οποία ήταν η αφετηρία για την σφαγή χιλιάδων Ουγενότων πολιτών κατά τις επόμενες μέρες(οι διάφορες εκτιμήσεις κυμαίνονται ευρέως από 5.000 έως 100.000) σε όλη την χώρα από τους φραγκοπαπικούς Γάλλους. Το τέλος των πολέμων βρήκε τους Ουγενότους να έχουν κερδίσει σημαντικές ελευθερίες και δικαιώματα από το Διάταγμα της Ναντ, αν και αυτό δεν έφερε το τέλος της εχθρότητας απέναντι τους.

2 [ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ,ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ, Εν Πειραιεί τη 25η Οκτωβρίου 2021].