ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ (ΨΕΥΔΟ) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ή ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ: Η
ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΜΕΡΟΣ 19ο
Ανιστόρητοι,
Αγράμματοι, Αντιχριστιανοί, Εθνομηδενιστές, Αριστερο-δεξιοί φασίστες, Αμετανόητοι
Νεομπολσεβίκοι και Νεοσταλινικοί, Ψευδο-φιλελεύθεροι δημ(ι)οκράτες, Σοσιαληστές,
ΑΝΕΛεύθεροι/Εξαρτημένοι από ξένες
πρεσβείες ελληνόφωνοι, Ευρωλάγνοι, Εραστές του Οθωμανικού και Φραγκο-Μερκελικού
δικαίου, πάσης κοινωνικής τάξεως και πολιτικής ιδεολογίας, αφελείς και παραπληροφορημένοι-παραπλανημένοι,
ακούσατε, μάθετε ψήγματα μόνον της Ιστορικής Αλήθειας, για την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
μας και τις Ελληνικές βραχονησίδες ΙΜΙΑ
και βάλτε καλά μες στο μυαλό σας, ότι:
-Η Μακεδονία
μας είναι
Ελλάδα, είναι η ψυχή μας και ΔΕΝ πωλείται ούτε είναι θέμα προς διαπραγμάτευση.
-Το Αιγαίον
Αρχιπέλαγος,
με ΟΛΕΣ τις νήσους και βραχονησίδες,
είναι αρχαιόθεν Ελληνικόν, και ΟΛΗ η
αχανής δεξιά ακτή του (Αν. Θράκη,
Ιωνία, Βόρεια κατεχομένη Κύπρος),
σήμερα είναι υπό κατοχήν των αλλοεθνών και αλλοδόξων Τούρκων/Νέο-οθωμανών πειρατών του Αιγαίου μας [που καταπατούν επίσης
με τις αιματοβαμμένες μπότες τους τα άγια Ελληνικά χώματα του Ελληνικού Πόντου
μας (Αυτοκρατορία της Τραπεζούντος)],
-Ο διακαής/άσβεστος
πόθος και το όραμα των σημερινών κοιμωμένων Ρωμηών, είναι να ξανανθίσει η
Ελληνική Αυτοκρατορία, η Ρωμανία μας!
«Ἡ Ρωμανία
πέρασεν, ἡ Ρωμανία πάρθεν, ἡ Ρωμανία κι ἄν πέρασεν ἀνθεῖ καί φέρει κι ἄλλο»! (Ποντιακός θρήνος για την Άλωση της Πόλης και για την ελπίδα
ανασυστάσεως της Ελληνικής Αυτοκρατορίας).
-Τα εκατομμύρια των Ελλήνων Ρωμηών, ευρισκομένων σήμερον υπό την κατοχή αλλοεθνών
και αλλοδόξων, στις προμνησθείσες πατρογονικές Ελληνικές περιοχές, αναμένουν την
απελευθέρωσή τους από τους γνησίους απογόνους και κατόχους των αιώνιων και
απαράγραπτων τίτλων κυριότητος (ιστορικής, αρχαιολογικής, εθνολογικής,
πολιτισμικής, γεωγραφικής), τους Έλληνες Ρωμηούς, της Μητρός Πατρίδος Ελλάδος..
1.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
α.
Ιστορικά Όρια της Ελληνικής Μακεδονίας1
β. Βόρειος/Άνω (κατεχομένη σήμερα, από τους Σκοπιανούς,
Σκιπετάρους και Βουλγάρους) Ελληνική Μακεδονία
(1) Σύμφωνα με υφιστάμενες αλλά αποκρυπτόμενες από το Σύστημα
ιστορικές, γεωγραφικές και αρχαιολογικές μαρτυρίες, σαν Μακεδονία
χαρακτηριζόταν, ακόμη και από την αρχαιότητα, ο γεωγραφικός χώρος που ορίζεται:
Προς Βορρά, από την λίμνη Αχρίδα και το βουνό Μπαμπούνα-Σκόμιον (Ρίλα
Πλάνινα)-Όρβηλο. Νότια, από τα βουνά Καμβούνια-Πιέρια-Όλυμπος. Ανατολικά, από
το Νέστο ποταμό και Δυτικά, από τον Γράμμο και την Πίνδο.
Από την εδαφική αυτή
έκταση, σήμερα το μεγαλύτερο τμήμα ανήκει στην Ελλάδα, μία στενόμακρη λωρίδα στο
κράτος των Σκοπίων, ένα τμήμα στην Βουλγαρία και ένα μικρό τμήμα γύρω από τις
Πρέσπες στην Σκιπερία/Αλβανία.
Από τις αρχαίες επαρχίες της Ελληνικές Βόρειας
Μακεδονίας, οι Σκοπιανοί σήμερα κατέχουν την Λυγκιστίδα, την Πελαγονία, την
Παιονία και οι Βούλγαροι την Μαιδική.
(2) Λυγκιστίς
(α) Η Λυγκιστίς κατά τον Στράβωνα, είχε βασιλείς οι οποίοι
υπεστήριζαν την καταγωγή τους από τους Βακχιάδες της Κορίνθου. Μέχρι του
Φιλίππου του Β΄ η Λυγκιστίς στερείται πόλεων και κατοικείται κατά κώμας
(Θουκυδίδης). Πρώτος ο Φίλιππος ίδρυσε την Ηράκλειαν προς τιμήν του Ηρακλέους.
(β) Η Ηράκλεια τοποθετείται από τους αρχαιολόγους ΝΔ του
Μοναστηρίου παρά το χωρίον Μπούκοβον, όπου ευρέθησαν λείψανα αρχαίας πόλεως και
νομίσματα με ελληνικές επιγραφές. Ήκμασε κατά τους πέντε πρώτους αιώνας μ.Χ. Το
479 κατεστράφη από τους Γότθους, αλλά επανεκτίσθη, διότι κατά την Ε΄
Οικουμενικήν Σύνοδον (553), μνημονεύεται ο επίσκοπος αυτής, ως επίσκοπος «Ηρακλείας Πελαγονίας» .
(γ) Άλλες αρχαίες πόλεις και κώμες : Το Πισσαίον (πιθανώς παρά
το σημερινό Πισσοδέρι), η Ανδιάριστος, η Μελλιτών, η Βεύη, η Άθακος, η Βρυγιάς,
η Σκυρτωνία, η Οκτάλοφος.
(3) Πελαγονία
(α) Πολύ πριν από τον Τρωϊκό πόλεμο, επεκτείνετο εκατέρωθεν
της κοιλάδος του Αξιού μέχρι του Σκάρδου. Αργότερα το μεγαλύτερο τμήμα
κατελήφθη από τους Παίονες, πλην μιάς ζώνης πλάτους 20 χλμ. Οι Πελαγόνες
παρέμειναν και ανεμείχθησαν με τους Παίονες.
(β) Κατά τον Τρωϊκό πόλεμο αναφέρονται από τον Όμηρο ως
Παίονες, όμως οι ίδιοι θεωρούν ως γεννήτορά τους τον Πηλεγόνα (εξ ού και Πελαγονία).
(4) Παιονία
(α) Όλα τα από Ομηρικής εποχής ονόματα βασιλέων και στρατηγών,
ήσαν Ελληνικά, όπως Πυραίχμης, Αστεροπαίος (ωδήγησαν τους Παίονες στην Τροία),
ο βασιλεύς των Παιόνων επί Φιλίππου Β΄ Άγις (Διόδωρος), ο Παίων αρχηγός του
Παιονικού ιππικού επί Μ. Αλεξάνδρου, Αυτόλυκος, Δροπίων, Αυδολέων, κ.α.
(β) Πόλεις: Δερρίοπον, Στύμβαρα, Βρυάνιον, Πλούβενα, Περεκίδα,
Αλκαμενάς (πλησίον σημ. Περλεπέ), Βυλάξυρα (Βελεσσά), Στόβοι, Αντιγόνεια,
Αμυθών, Αίστρακο (Στρήμνιτσα/Στρώμνιτσα), Δόβηρος (Δοϊράνη), Άστιβος (Ιστίπ),
Όρβηλος, Παυταλία (Κιουστενδήλ), κλπ.
(5) Μαιδική
Τα βόρεια όριά της δεν
είναι γνωστά. Δυτικά έφθανε μέχρι τον Νέστο. Έλαβε το όνομά της από την Θρακική
φυλή των Μαίδων που την κατοικούσε. Πόλεις είχε την Ιαμοφορίνα, την Δεδούσανα
(Μελένοικον) και την Πέτρα (Πετρίτσι).
γ. Ονοματοδοσία
του κράτους των Σκοπίων
(Νaming of Skopje’s miniature state)
α/.Confederation of Cerna Gora-Skopje (4
cantons/States) ή
β/.Confederation of
Vardarska (4 cantons/States).
Four
(4) cantons as follows:
a/ Skipetarian-speaking
(Αλβανόφωνοι) [Western].
b/ Slavian/Serbian
sreaking (Σερβόφωνοι) [Northern].
c/ Bulgarian
speaking (Βουλγαρόφωνοι) [Eastern].
d/ Vlachian-Greek
speaking (Βλαχόφωνοι-Ελληνόφωνοι) [Southern].
δ. Μακεδονική ή Σλαβομακεδονική γλώσσα-Μακεδονική Έθνότης: Ανύπαρκτες ιστορικώς, πολιτισμικώς και Εθνολογικώς.
Αποτελούν
εφευρέσεις-κατασκευάσματα της μεταπολεμικής περιόδου, ιστορικές και
επιστημονικές παραχαράξεις. Όποιος επικαλείται αυθαιρέτως, την ύπαρξη
Μακεδονικής εθνότητος ή Μακεδονικής/ Σλαβομακεδονικής γλώσσης, είναι
ανιστόρητος, αγράμματος ή ανθέλλην/μισέλλην, εγκάθετος προπαγανδιστής.
1/. Μακεδονική
Εθνότης
Η σκέψη και μόνον περί δήθεν
«Μακεδονικής Εθνότητος», συνιστά ανοησία ή ιστορική-επιστημονική παράνοια. Από
τον 5ον π.Χ. αιώνα έχομεν τις αρχαιότερες έγγραφες μαρτυρίες, για την ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ των κατοίκων της Μακεδονίας. Συγκεκριμένα:
α/. Στην περιοχή Naqsh-e Rostam, που βρίσκεται πέντε
χιλιόμετρα βορείως της Περσεπόλεως, της πρωτεύουσας των Αχαιμενιδών, βρίσκονται
τέσσερις μεγαλοπρεπείς, λαξευτοί, σταυρόσχημοι βασιλικοί τάφοι: του Δαρείου
Α΄ (522-486 π.Χ.), του Ξέρξη (486-465 π.Χ.), του Αρταξέρξη Α΄
(465-424 π.Χ.) και του Δαρείου Β΄ (424-404 π.Χ.).
Μία μακροσκελής περσική
επιγραφή, που είναι σκαλισμένη στο άνω αριστερό τμήμα της προσόψεως του τάφου
του Δαρείου Α΄ (521-486 π.Χ.), ακριβώς πίσω από την ανάγλυφη μορφή του
βασιλέως και που επεξηγεί, τρόπον τινά, τις ανάγλυφες απεικονίσεις των
προσώπων, μνημονεύει τους λαούς που ήταν τότε υποτελείς του «Μεγάλου
Βασιλέως».
Το κείμενο της
επιγραφής είναι γραμμένο στην αρχαία περσική γλώσσα σε μία γραφή εμπνευσμένη
από την σουμεριο-ακκαδική σφηνοειδή γραφή, αλλά με απλούστερους χαρακτήρες.
Όπως έχει διευκρινισθή από τον D.T. Potts, Καθηγητή Αρχαιολογίας και Ιστορίας
της Αρχαίας Εγγύς Ανατολής, αυτή η πρώτη περσική γραφή δημιουργήθηκε κατ’
εντολή του Δαρείου Α΄ επί τούτου για τα κείμενα της περίφημης επιγραφής του
Behistun.2
Είναι σφηνοειδής
συλλαβική γραφή και αποτελείται από τριανταέξι σύμβολα. Διατηρεί όμως και
τέσσερα ιδεογράμματα, που αντιπροσωπεύουν τις λέξεις «βασιλεύς», «χώρα», «επαρχία»
και «Άχουρα-μάσδα».
Από την επιγραφή του τάφου του Δαρείου Α΄,
παραλείπουμε τους εικοσιδύο υποτελείς λαούς της Ασίας και της Αφρικής και
περιοριζόμαστε στους υποτελείς λαούς της Μικράς Ασίας και της Ευρώπης Σημερινής
Θράκης και Μακεδονίας). Αυτοί είναι οι εξής:
Katpatuka [Καππαδόκες], Sparda
[Λυδοί των Σάρδεων], Yauna [Ίωνες, δηλαδή Έλληνες (της Μ. Ασίας)], Saka
tyaiy paradraya [Σκύθες της Ευρώπης], Skudra [Θράκες], και Yauna
Takabara.3
Ποιοι είναι λοιπόν
αυτοί οι Yauna Takabara; Το μόνο αναμφισβήτητο είναι ότι πρόκειται για
Ίωνες (Yauna) δηλ. για Έλληνες [Takabara: Φέροντες
επί της κεφαλής τους ασπιδόμορφον κάλυμμα (ΣΣ: Γνώρισμα των αρχαίων Μακεδόνων)], διότι οι Πέρσες αποκαλούσαν Ίωνες όλους
τους Έλληνες, ένα όνομα με το οποίον οι Πέρσες (Ιρανοί) και ΟΛΟΙ οι σημερινοί
λαοί της λεκάνης της Μεσογείου, μας αποκαλούν ακόμη και σήμερον (Γιουνάν, Γιουνανί, Γιουνανιστάν)!!!
β/. Ο Αλέξανδρος Α΄ (6ος αι. – 454 π.Χ.), ο γιος του Αμύντα, που
ήταν στρατηγός και βασιλιάς των Μακεδόνων:
1// Έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 504 π.Χ. αφού οι Ελλανοδίκες έκριναν ότι
είναι Έλληνας, όταν απέδειξε πως είναι
Αργείος (καταγωγή από το γένος των Τημενιδών) [ΗΡΟΔΟΤΟΣ: Ιστορίες,
5.22].
2//. Όταν οι Πέρσες
εισβολείς (εκστρατεία των Περσών κατά της Ελλάδος), διήρχοντο από την περιοχήν
της Μακεδονίας, προ του Περσικού κινδύνου, απευθυνόμενος προς τους Αθηναίους, ομολογεί
ότι θα πολεμήσει κατά των εισβολέων, διότι στην καταγωγή είναι κι’ αυτός
ανέκαθεν Έλληνας, και ΔΕΝ θα ήθελε να δει την πατρίδα του την Ελλάδα, να χάσει
την λευτεριά της και να γίνει σκλάβα των Περσών.
[9.44.1]..μετὰ δὲ τὴν
ἐπειρώτησιν τῶν χρησμῶν καὶ παραίνεσιν τὴν ἐκ Μαρδονίου νύξ τε ἐγίνετο καὶ ἐς
φυλακὰς ἐτάσσοντο. ὡς δὲ πρόσω τῆς νυκτὸς προελήλατο καὶ ἡσυχίη τε ἐδόκεε εἶναι
ἀνὰ τὰ στρατόπεδα καὶ μάλιστα οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἐν ὕπνῳ, τηνικαῦτα προσελάσας
ἵππῳ πρὸς τὰς φυλακὰς τὰς Ἀθηναίων
Ἀλέξανδρος ὁ Ἀμύντεω, στρατηγός τε ἐὼν καὶ βασιλεὺς Μακεδόνων, ἐδίζητο τοῖσι
στρατηγοῖσι ἐς λόγους ἐλθεῖν.
[9.44.2] τῶν δὲ φυλάκων οἱ μὲν
πλεῦνες παρέμενον, οἱ δ᾽ ἔθεον ἐπὶ τοὺς στρατηγούς, ἐλθόντες δὲ ἔλεγον ὡς
ἄνθρωπος ἥκοι ἐπ᾽ ἵππου ἐκ τοῦ στρατοπέδου τοῦ Μήδων, ὃς ἄλλο μὲν οὐδὲν
παραγυμνοῖ ἔπος, στρατηγοὺς δὲ ὀνομάζων ἐθέλειν φησὶ ἐς λόγους ἐλθεῖν.
[9.45.1] οἱ δὲ ἐπεὶ ταῦτα
ἤκουσαν, αὐτίκα εἵποντο ἐς τὰς φυλακάς. ἀπικομένοισι δὲ ἔλεγε Ἀλέξανδρος τάδε· Ἄνδρες Ἀθηναῖοι, παραθήκην ὑμῖν τὰ ἔπεα
τάδε τίθεμαι, ἀπόρρητα ποιεύμενος πρὸς μηδένα λέγειν ὑμέας ἄλλον ἢ Παυσανίην,
μή με καὶ διαφθείρητε· οὐ γὰρ ἂν ἔλεγον, εἰ μὴ μεγάλως ἐκηδόμην συναπάσης τῆς
Ἑλλάδος.
[9.45.2] αὐτός τε γὰρ Ἕλλην γένος εἰμὶ τὠρχαῖον, καὶ
ἀντ᾽ ἐλευθέρης δεδουλωμένην οὐκ ἂν ἐθέλοιμι ὁρᾶν τὴν Ἑλλάδα. λέγω δὲ ὦν ὅτι
Μαρδονίῳ τε καὶ τῇ στρατιῇ τὰ σφάγια οὐ δύναται καταθύμια γενέσθαι· πάλαι γὰρ
ἂν ἐμάχεσθε. νῦν δέ οἱ δέδοκται τὰ μὲν σφάγια ἐᾶν χαίρειν, ἅμα ἡμέρῃ δὲ
διαφαυσκούσῃ συμβολὴν ποιέεσθαι· καταρρώδηκε γὰρ μὴ πλεῦνες συλλεχθῆτε, ὡς ἐγὼ
εἰκάζω. πρὸς ταῦτα ἑτοιμάζεσθε. ἢν δὲ ἄρα ὑπερβάληται τὴν συμβολὴν Μαρδόνιος
καὶ μὴ ποιῆται, λιπαρέετε μένοντες· ὀλιγέων γάρ σφι ἡμερέων λείπεται σιτία.
[ΗΡΟΔΟΤΟΣ, Βιβλίον 9ον (ΚΑΛΛΙΟΠΗ)]4
Με άλλα λόγια, τον 6ον-5ον π.Χ. αιώνα, οι κάτοικοι των
περιοχών της σημερινής Μακεδονίας, ήσαν Ίωνες/Έλληνες και απεκαλούντο από τους ξένους εισβολείς ΙΩΝΕΣ, δηλαδή ΕΛΛΗΝΕΣ!!! Συνεπώς, οι Έλληνες είναι οι αρχαιόθεν/προχριστιανικώς,
κάτοχοι των τίτλων κυριότητος της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ…
Αντιθέτως, οι πρόγονοι
των σημερινών Σκοπιανών, οι σφετεριστές του ονόματος και της ιστορίας της
Μακεδονίας μας, τότε, ΔΕΝ ήσαν μόνον άγνωστοι στην Ιστορία, αλλά ιστορικώς ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ !!! Οι πρόγονοι των
σημερινών Σκοπιανών (Σλάβοι καθ’ ομολογίαν του πρώτου προέδρου τους, Κύρο
Γκληγκόρωφ), ενεφανίσθησαν στην περιοχήν της Μακεδονίας, ένδεκα (11) αιώνες αργότερον!!!!!
γ/. Δεν υπάρχει «Μακεδονικό Έθνος» ούτε
«Μακεδονική γλώσσα» (ισχυρισμός
Σκοπίων), διότι:
1//. ΟΥΔΕΜΙΑ
ιστορική πηγή (Νεορωμαϊκής/Βυζαντινής εποχής – Τουρκοκρατίας μέχρι και τον 2ο παγκόσμιο
πόλεμο), μνημονεύει την ύπαρξη Μακεδονικής Εθνότητος.
2//. Μόλις στα τέλη
του 19ου αιώνος και κατά τον Μακεδονικό αγώνα, έγινε μνεία περί Μακεδόνων, αλλά
με σαφή Γεωγραφικόν προσδιορισμόν. Δεν θεωρούνταν έθνος, αλλά έτσι ονομάζονταν
γενικώς, ΟΛΟΙ οι κάτοικοι της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής: Έλληνες,
Βούλγαροι, Σέρβοι, Μουσουλμάνοι, κλπ.
3//. Η περιοχή που περιλαμβάνει το σημερινό κράτος των Σκοπίων
είχε επίσημο όνομα μέχρι το 1944 και ελέγετο VARDARSKA BANOVINA (Περιφέρεια της
Βαρδαρίας)…
δ/. Σε ΟΛΟΥΣ τους εθνολογικούς χάρτες που συντάχθηκαν κατά
περιόδους, από ξένους επιστήμονες και τις στατιστικές για τους κατοίκους της
Βαλκανικης, ξένων και Οθωμανών (με σπουδαιότερη και αναλυτικώτερη εκείνη του
Χιλμή Πασά το 1904), αναφέρονται όλες οι εθνότητες που κατοικούσαν στην
Βαλκανική, ακόμη και οι Αθίγγανοι.
ΟΥΔΑΜΟΥ αναφέρονται «Μακεδόνες» ή «Μακεδονική Εθνότης».
Κατά την διενεργηθείσαν στατιστικήν
του πληθυσμού των δύο μακεδονικών βιλαετίων Θεσσαλονίκης – Μοναστηρίου (γνωστήν
πλέον ως στατιστικήν του Χιλμή Πασά) χρησιμοποιηθείσαν ευρέως υπό των
ασχοληθέντων με την ιστορίαν των Βαλκανίων, υπήρχον εις αυτά 678.910 Ελληνες και 385.729 Βούλγαροι.5
Στον παραπάνω Χάρτη της Ευρωπαϊκής Τουρκιας του Carl Sax (1877), που καταγράφει
την Εθνολογική διάταξη της Βαλκανικής, αναφέρονται διάφοροι λαοί {Σερβοκροάτες,
Βούλγαροι, Σκιπετάροι (και όχι Αλβανοί), Τούρκοι, Έλληνες, κ.α. Πουθενά δεν
αναφέρονται Μακεδόνες [Serbokroaten, Bulgaren, Helenen, Skipetaren, Türken,] Eine detaillierte Keine Spur von
'Makedonier'}. (Ingrid KRETSCHMER, Institut für und Geographie und Regionalforschung Kartographie
Geoinformation, Universität Wien).
ε/. Τέλος, παραθέτουμε αποσπάσματα από συνομιλίες
μεταξύ του πρωθυπουργού Κων. Καραμανλή και του προέδρου της τότε Γιουγκοσλαβίας
Τίτο:
Συνομιλία
Κωνσταντίνου Καραμανλή - Τίτο (Αθήνα, 12/5/1976), σύμφωνα με σημειώσεις του
υπουργού Εξωτερικών, Δημητρίου Μπιτσίου. «Ο Πρόεδρος Τίτο πράγµατι
ανεφέρθη εις το θέµα της µειονότητος κατά την συνοµιλίαν του µετά του
Πρωθυπουργού. Ο κ. Καραµανλής απήντησεν ότι αι απόψεις µας είναι εντελώς
διαφορετικαί. Κατά την άποψίν µας, η Μακεδονία υφίσταται ως γεωγραφική έννοια,
το δε µεγαλύτερον µέρος της ανήκει εις την Ελλάδα. Μακεδονική εθνότης δεν υπάρχει και συνεπώς δεν υπάρχει και µακεδονική
µειονότης εις την χώραν µας...
Επίσης,
κατά τις ιδιαίτερες συνοµιλίες στην Αθήνα, στις 17 Ιανουαρίου του 1977, του
προέδρου Τίτο και του πρωθυπουργού κ. Καραµανλή, ο πρώτος έθιξε θέµα
“Μακεδονικής Μειονότητος εις την Ελλάδα”. Ο κ. Καραµανλής απέκρουσε κάθε
συζήτησιν, τονίσας πόσον µεγάλη είναι η ευαισθησία των Ελλήνων επάνω εις το
θέµα αυτό. Δεν λησµονούµε, είπε, ότι το 1940, η Γιουγκοσλαβία προσεχώρησε
εις τον Αξονα µε αντάλλαγµα την Θεσσαλονίκη. Το δε 1944 υπήρξε
συµφωνία µε τους Ελληνας κοµµουνιστάς διά την αυτονόµησιν της Μακεδονίας.
Μολονότι ο Πρόεδρος Τίτο διεµαρτυρήθη ότι όλα αυτά ανήκουν εις το παρελθόν, ο
κ. Πρωθυπουργός συνέστησε ότι διά το καλόν των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων
είναι προτιµότερον να µην εγείρεται καν θέµα δήθεν µακεδονικής µειονότητος».6
2/. Μακεδονική ή Σλαβομακεδονική Γλώσσα
Η λεγόμενη «μακεδονική γλώσσα»,
ιστορικώς και επιστημονικώς είναι ανύπαρκτη. Ήταν ανύπαρκτη και συνεπώς
άγνωστη, μέχρι και τον 2ον Π.Π. Οι σλαβόφωνοι κάτοικοι της Μακεδονίας
(Γιουγκοσλάβοι - Βούλγαροι), μιλούσαν μια ιδιωματική μορφή της Βουλγαρικής (με
στοιχεία Σλαβικά - Ελληνικά). Όταν δημιουργήθηκε το 1944, από σύγχρονους
«γλωσσολόγους και φιλολόγους», η φιλολογική «μακεδονική γλώσσα» (με βάση το
ιδίωμα του Περλεπέ - συνοθύλευμα Ρωσικών, σλαβικών, σερβικών και ελληνικών
στοιχείων), ΔΕΝ είχε ακόμη συγκεκριμένο αλφάβητο, ορθογραφία, συντακτικό.
Οι γλωσσικές παραχαράξεις που
έχουν διαπραχθεί από πολιτικά, κυρίως, πρόσωπα των Σκοπίων, είναι οι εξής:
Πρώτη γλωσσική παραχάραξη είναι εκείνη τού ονόματος των Σκοπίων, που ανεχτήκαμε
- είναι αλήθεια και είναι δική μας ασυγχώρητη ιστορική ευθύνη - να ονομασθεί Μακεδονία
(με σύνθετο όνομα ή παράγωγό της)
ό,τι προηγουμένως αποκαλείτο «περιοχή τού Βαρδάρη» (Vardarska
Banovina).
Δεύτερη γλωσσική παραχάραξη τής Βουλγαρικής ή Σερβοβουλγαρικής γλώσσας των
Σκοπίων ως Μακεδονικής (με προφανείς συνειρμικές συνδέσεις και σκόπιμες
συγχύσεις με την Ελληνική τής Μακεδονίας).
Η σημερινή ομιλουμένη από τους
Σκοπιανούς γλώσσα, είναι κατά βάση Βουλγαρική, με έντονα Σλαβικά/Σερβικά και
Ελληνικά γλωσσικά στοιχεία.
Τρίτη γλωσσική παραχάραξη - εξίσου απύθμενης θρασύτητας - είναι η προσπάθεια
δημιουργίας σλαβομακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, με βάση την δήθεν
ταυτότητα τής γλώσσας μικρής ομάδας Ελλήνων με την ψευδώνυμη «Μακεδονική» των
Σκοπίων και το ψευδεπίγραφο «Μακεδονικό» κράτος των Σκοπίων.
Η
όλη υπόθεση θα ήταν για γέλια, αν είχαμε μόνο δείξει εγκαίρως στην διεθνή
Κοινότητα πόσο γελοία είναι. Τώρα έχει γίνει και προκλητική και ίσως έξωθεν
πολλαπλώς εκμεταλλεύσιμη καθ' εαυτήν και στις προεκτάσεις της.7
Ο ισχυρισμός περί αρχαίας
μακεδονικής γλώσσης, αποτελεί ιδεοληψία
ανθρώπων άσχετων, βεβλαμμένων εγκεφάλων, δόλιων ή απληροφόρητων: Γλώσσα μακεδονική δεν υπήρξε ποτέ. Αυτό που
υπήρξε ήταν η ελληνική Αττική
διάλεκτος στην οποία έγραφαν και μιλούσαν στη Μακεδονία ο λαός
της, ο Φίλιππος, ο Μέγας Αλέξανδρος, όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες. Στην
βορειοδυτική Ελλάδα και σε άλλα σημεία της, εντοπίζονται δωρικά γλωσσικά
στοιχεία, όπως και ιωνικά,
πράγμα που συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ελλάδα, τόσο τη νησιωτική όσο και στις
αποικίες της. Ωστόσο, να το επαναλάβω, η
προφορική και γραπτή γλώσσα ήταν η Αττική διάλεκτος που ήταν η γλώσσα των
Ελλήνων.
Στην Αττική διάλεκτο,
σώζεται πλήθος επιγραφών από την Μακεδονία σε γλωσσικά ευρήματα παγκόσμιας
σημασίας, πέραν των άλλων ευρημάτων σε Βεργίνα, Δίο, Αμφίπολη, κ. α. Είναι
γνωστό, ότι ο Ευριπίδης, ο Αγάθων και άλλοι Αθηναίοι συγγραφείς και ποιητές
έζησαν στην Μακεδονία, συνέθεσαν και παρουσίασαν εκεί τα έργα τους. Αυτό θα ήταν αδύνατον να συμβεί, εάν στην
Μακεδονία ο βασιλιάς, η αυλή του, και ο λαός δεν μιλούσαν ελληνικά.
Κατά την μακραίωνη
ύπαρξη της ελληνικής γλώσσας, τουλάχιστον… από την Πρωτοελληνική (3.000 π.Χ.)
και μετά, αναπτύχθηκαν διάλεκτοι, όπως η Αιολική, η Αρκαδοκυπριακή, η
Αττική-Ιωνική, η Δωρική. Όλες αυτές οι
διάλεκτοι αποτελούν
κλάδους του ίδιου δέντρου, της ίδιας γλώσσας, της Ελληνικής.8
Μετά από τα παραπάνω, συνοπτικώς παρατεθέντα, περί του
Σκοπιανού Ζητήματος:
«Όσοι Ελλαδίτες βουλευτές,
εκλεγμένοι με καθεστώς κοινοβουλευτικής (ψευδο) δημοκρατίας, από τον
ευκολόπιστον και πάντα προδομένον Ελληνικόν λαόν, τολμήσουν να παραδώσουν δια
της ψήφου τους, το όνομα της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς, με οποιαδήποτε
μορφήν, είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας».
*
2. Νησίδες ΙΜΙΑ: ΠΑΝΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΕΣ ΤΟΥ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ.9
α. Στο Πρακτικό της Άγκυρας, που υπογράφτηκε στις 28
Δεκεμβρίου 1932, μεταξύ της Τουρκίας και της Ιταλίας, ορίστηκαν τα θαλάσσια
όρια μεταξύ των Ιταλοκρατουμένων Δωδεκανήσων και της Τουρκικής επικρατείας, βασιζόμενα επί των αγγλικών υδρογραφικών
χαρτών υπ' αρ. 236, 872 και 1546.
Συγκεκριμένα, οριζόταν
ότι το σημείο 30 της οροθετικής γραμμής διέρχεται «στο μέσον της αποστάσεως
μεταξύ των βραχονησίδων Kardak (Ίμια), όπως τα ονόμαζαν οι Τούρκοι και της
νησίδας Kato της Ανατολίας»(βλ. συνημ. χάρτη #6).
Δια της συνθήκης των
Παρισίων (10 Φεβρ. 1947), η Ιταλία επιστρέφει την Δωδεκάνησον στην Μητέρα
πατρίδα-Ελλάδα (Η επίσημη ενσωμάτωση έγινε την 6ην Μαρτίου 1948).
Στις 22 Οκτωβρίου 1947,
επικυρώνεται η Συνθήκη Ελλάδας-Ιταλίας και στις 28 του ίδιου μηνός, γίνεται η
προσάρτηση και η Δωδεκάνησος αποτελεί, πλέον, ελληνικό έδαφος. Δεν έμενε, παρά
να οριστεί η επίσημη, τυπική τελετή της Ενσωματώσεως.
Στην Εφημερίδα της
Κυβερνήσεως 7/9.1.1948, δημοσιεύεται ο Νόμος 518/48 «περί ποσαρτήσεως της
Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα», ο οποίος στην πρώτη παράγραφο του μόνου άρθρου
αναφέρει:
«Αι νήσοι της
Δωδεκανήσου, Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη,
Κάσος, Τήλος, Σύμη, Κως, Λέρος και Καστελλόριζον, ως και αι παρακείμεναι
νησίδες, είναι προσηρτημέναι εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28ης Οκτωβρίου
1947». (Σε
Παράρτημα αναφέρονται οι παρακείμενες βραχονησίδες ονομαστικώς. Μεταξύ αυτών τα
Ίμια, η Κίναρος και η ν. Τσούκα.).
Το σχετικόν πρωτόκολλον
παραδόσεως παραλαβής μεταξύ Ελλάδος Ιταλίας, περιελάμβανε τις νήσους, τις
νησίδες και τα όρια ΕΛΛΑΔΟΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ, όπως ΑΚΡΙΒΩΣ τα είχε παραλάβει επισήμως
και εγγράφως, η Ιταλία από την Τουρκία το 1932.
β. Σε επίσημο Ιταλικό χάρτη του 1932 (παρακάτω χάρτης #5),
σημειώνονται οι δύο βραχονησίδες εντός των Ιταλικών χωρικών υδάτων,
αναφερόμενες με την Ελληνική τους ονομασία "Isolotti Immia" και ΟΧΙ με την Τουρκικήν ονομασίαν τους
Kardak.
γ. Σε επίσημο στρατιωτικό Τουρκικό χάρτη του 1969 (την
περίοδον της «επαράτου» Επταετίας/ καθεστώτος 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ), σημειώνονται
σαφώς εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων (βλέπε στον παρακάτω χάρτη) οι δύο
βραχονησίδες, με την ελληνική τους ονομασία
"Immia adalari", και
ΟΧΙ με την τουρκική (kardak).
δ. Σε επίσημο χάρτη της Αμερικανικής Πολεμικής
Αεροπορίας του 1964 (παρακάτω χάρτης #9), σημειώνονται οι δύο βραχονησίδες (ΙΜΙΑ) ανωνύμως μεν, αλλά εντός των
Ελληνικών χωρικών υδάτων!!!.
ε. Σε επίσημο χάρτη του 1994 που σχεδιάστηκε από το Τουρκικό
Υπουργείο Αμύνης, σε συνεργασία με τον Γερμανικό χαρτογραφικό οίκο Reinhart
Ryborsch της Φρανκφούρτης (παρακάτω χάρτης # 14), οι δύο βραχονησίδες (ΙΜΙΑ), σημειώνονται με την
ελληνική τους ονομασία "Ν.
Limnia" και
ορίζονται επισήμως ως ελληνικές, δεδομένου ότι αναφέρονται με τον ελληνικό
προσδιορισμό "Ν(ήσοι)" (Ελληνικό
αρχικό γράμμα Ν) και όχι με τον
αντίστοιχο τουρκικό Ad(alari)", που
χαρακτηρίζει τις νήσους εντός των τουρκικών χωρικών υδάτων.
στ. Σε επίσημο χάρτη του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού του
1990, σημειώνονται οι δύο βραχονησίδες με την Ελληνική τους ονομασία «֞Nisoi Limnia»֦ και με επισήμανση
εντός ενδεικτικού πινακιδίου, ότι ανήκουν στην Ελλάδα (GREECE). Map: United
States Navy, 1:45.000,1990.
ζ.
Στον
βρετανικό χάρτη του Royal British Academy, London March 1995, οι νησίδες Ίμια αποτυπώνονται εντός των Ελληνικών χωρικών
υδάτων ως ανήκουσες στη Ελλάδα. Map: Royal British Academy, March 1995.
η. Απορρέοντα
ερωτήματα
1/. Πως οι πειρατές
του Ελληνικού Αιγαίου Αρχιπελάγους, τουρανοί
κατακτητές (ουραλοαλταϊκά
φύλα προερχόμενα από τις στέπες του Τουράν), των αρχαιόθεν ελληνικών περιοχών (Ιωνία, Πόντος, Αν. Θράκη, Βόρεια κατεχομένη Κύπρος), τις οποίες εξακολουθούν να κατέχουν παρανόμως, ενώ
εγγράφως, πολλαπλώς και επισήμως, επί δεκαετίες ανεγνώριζαν τις βραχονησίδες ΙΜΙΑ, ως
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ, απώλεσαν
ξαφνικά την μνήμη τους, και δηλώνουν ότι διεκδικούν τα Ελληνικά ΙΜΙΑ και άλλα
17 ελληνικά νησιά και νησίδες του Αιγαίου Πελάγους μας; Η ανιστόρητη και
παρανοϊκή αυτή τουρκική απαίτηση, είναι αυτόφωτη ή υποκινούμενη έξωθεν; Εάν
συμβαίνει το δεύτερον, από ποίους και προς ποίον σκοπόν;
2/. Γιατί οι χώρες του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε. και όχι μόνον, που έχουν
στα αρχεία τους, τους παραπάνω και πολλούς άλλους παρόμοιους χάρτες-αποδεικτικά
στοιχεία της Ελληνικής κυριότητος των ΙΜΙΩΝ, προσεβλήθησαν από ΑΛΑΛΙΑΝ και ΔΕΝ
αντιδρούν, ως οφείλουν, στις αλλεπάλληλες Τουρκικές προκλήσεις σε βάρος της
Ελλάδος-κράτους μέλους της Ε.Ε.;
3/. Τι είδους προστασία παρέχουν το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. και ποια
ασφάλεια εξασφαλίζουν οι δύο αυτοί πολυεθνικοί οργανισμοί…. κοινοβουλευτικών
κρατών, στον Ελληνικόν λαόν, από τις αλλεπάλληλες, προκλητικές και επιθετικές
ενέργειες σε βάρος της Ελλάδος; Γιατί αυτή η «βρονταία» ΣΙΩΠΗ τους, ισοδυναμούσα με αποδοχή ή ανοχή των
παρανοϊκών/νέο-Οθωμανικού τύπου, απαιτήσεων και ενεργειών της βυσσοδομούσης
κατά της Ελλάδος, Τουρκίας;
4/. Γιατί η σημερινή κοινοβουλευτική Ελλαδική κυβέρνηση:
α/. Δεν αποστέλλει ΟΛΟΥΣ τους χάρτες και τα αντίστοιχα επίσημα
έγγραφα που έχει στην διάθεσή της και αποδεικνύουν την αναμφισβήτητη Ελληνική
κυριότητα στις βραχονησίδες ΙΜΙΑ, αρχαιολογικώς, εθνολογικώς, γεωγραφικώς και
σύμφωνα με όλες τις διεθνείς συνθήκες και διεθνές δίκαιον, στα μέλη του
Τουρκικού κοινοβουλίου, με αντίστοιχες επισημάνσεις και σχόλια;
β/. Δεν μας απαντά στα ερωτήματα :
1//.Τι συμβαίνει με την βραχονησίδα Τσούκα (Zouka) [Νοτίως των ΙΜΙΩΝ, βλ.
τουρκικόν χάρτη 2ε], περιλαμβανομένη
στο πρωτόκολλο παραδόσεως της Δωδεκανήσου μεταξύ Ελλάδος-Ιταλίας, και μέχρι τα
τέλη της δεκαετίας 1970 (της «επάρατης επταετίας»), υπήρχε και γεωδαιτική
τσιμεντένια στήλη, κατασκευασθείσα από την Ελληνική Γεωγραφική Υπηρεσία
Στρατού, αλλά ανεγνωρίζετο και από τους Τούρκους ως Ελληνική μέχρι τις αρχές
του 1990;
2//. Σήμερα που ανήκει η βραχονησίδα Τσούκα; Στην Ελλάδα ή την
Τουρκία; Εάν ανήκει στην Τουρκία (και πράγματι συμπεριλαμβάνεται στους νέους
τουρκικούς χάρτες από το 1995 και μετά,
με την ονομασία Topan), ποία εθνοπροδοτική κυβέρνηση της Ελλαδικής κοινοβουλευτικής
(ψευδο) δημοκρατίας, παρεχώρησε σιωπηρώς ελληνικό έδαφος στον εχθρό και διατί;
Τι έχουν πράξει περί τούτου, οι μεταγενέστερες κυβερνήσεις μέχρι και την
σημερινή;
Ο καιρός της απελευθερώσεως των παραπάνω υπό
κατοχή, αρχαιόθεν ελληνικών εδαφών (παρ. 2η1/), γαρ ΕΓΓΥΣ!!!
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όπως έχουμε αναλύσει εκτενώς και αποδείξει
εμπεριστατωμένως, σε προηγούμενη ανάρτηση («Ο μύθος της Δημοκρατίας»), η
σύγχρονη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία ή Ψευδο- Δημοκρατία:
-Επενοήθη σαν αρχική ιδέα, στα άδυτα του Σανχέντριν
(Συνεδρίου) των Ταλμουδιστών Ιουδαίων. Αυτό επιβεβαιώθηκε από τα «Πρωτόκολλα
των Σοφών της Σιών» και επιβεβαιώνεται σήμερον από την φυλετική-θρησκευτική
ταυτότητα (φανερή και αποκρυπτομένη) και τις πολιτικές αποφάσεις των ηγεσιών, όλων
των αυτοαποκαλουμένων δημοκρατικών κρατών.
-Εγεννήθη σαν πολιτικό σύστημα μέσα από τις
σκοταδιστικές διεργασίες των Ιλλουμινοποιημένων τεκτονικών στοών
Αγγλίας-Γαλλίας και Γερμανίας και τον ωκεανό του αίματος των αθώων πολιτών, κατά
την λεγομένη, από το Σύστημα, Γαλλική επανάσταση του 1789.
-Επεβλήθη στην πατρίδα μας, βιαίως εν μια νυκτί (3η Σεπτεμβρίου 1843), με εντολή-συμπαιγνία
και καθοδήγηση των τότε τριών προστάτιδων δυνάμεων, ως επίσημο πολιτικό σύστημα
διακυβερνήσεως, από τις ξενόφερτες δυνάμεις, που φρόντισαν εγκαίρως να
δημιουργήσουν και τα πρώτα κόμματα της επιρροής τους (Γαλλικό, Αγγλικό, Ρωσικό,
κανένα Ελληνικό, όπως συμβαίνει και στις ημέρες μας), πριν ακόμη οργανωθεί και
«σταθεί στα πόδια του», το αρτισύστατον Ελλαδικόν κράτος.
Ξενόδουλοι πράκτορες, τυχοδιώκτες,
συνεργάτες, και ωτακουστές των Οθωμανών, Ελληνόφωνοι αλαζόνες ορθολογιστές ή
τέκτονες, με Ελληνικό όνομα, επιστρατεύτηκαν από το εξωτερικό όπου ζούσαν
τρυφηλόν βίον, καθώς και δοσίλογοι εφιάλτες που ευκόλως εντοπίσθηκαν και
επελέγησαν από το εσωτερικό, ανέλαβαν το έργον της «διαφωτίσεως»- καθοδηγήσεως
των ρακένδυτων και μέχρι χθες (προ του 1821), ραγιάδων Ελλήνων.
Σ’
όλους αυτούς, το Σύστημα επρομήθευσε μεταξύ των άλλων, προνόμια, ισχυρή
προστασία και διέθεσε πακτωλό χρημάτων, μέσω των Ιουδαιοκρατούμενων
τοκογλυφικών τραπεζών, προκειμένου να προλειάνουν το έδαφος, για την πολιτικο-οικονομική υποτέλεια/νέα
σκλαβιά, της Ελλάδος!
Έτσι, χωρίς ποτέ να
ερωτηθεί ο χιλιοταλαιπωρημένος Ελληνικός λαός, αφού εδολοφονήθησαν,
απεμονώθησαν ή απεμακρύνθησαν βιαίως από
την Ελληνική πολιτική ζωή, οι Ελληνόψυχοι πολιτικοί και στρατιωτικοί (Οδυσσέας
Ανδρούτσος, Γεώργιος Καραϊσκάκης, Ιωάννης Καποδίστριας, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης,
Νικηταράς, κ.α.), όλο το άνθος του Ελληνισμού, με ραδιουργίες και απειλές των
τότε «Μεγάλων Δυνάμεων», το ΣΥΣΤΗΜΑ μεθόδευσε την δημιουργίαν προϋποθέσεων «θετικού λαϊκού κλίματος» για την
είσοδον και εφαρμογή ενός πρωτόγνωρου συνταγματικού/«δημοκρατικού» πολιτεύματος,
κατά τα πρότυπα της…..Γαλλικής Επαναστάσεως του 1789, όπως ισχυρίσθηκαν
εντόπιοι και ξένοι κεκράκτες.
Αποτέλεσμα: Εθνικές υποχωρήσεις, δηλώσεις
υποτελείας-υποταγής, Εθνικός Διχασμός, ταπεινώσεις και Εθνικές τραγωδίες, με
αποκορύφωμα, σε διαφορετικές περιόδους, το 1897, την τραγωδία-ξεριζωμό των
Ελλήνων από τις πατρογονικές εστίες τους (1915-1922), τον αφελληνισμό των
Ελλήνων της Πόλης (1955), την εθνική τραγωδία του 1974, και την
σημερινή πολιτικο-οικονομική υποδούλωση της Ελλάδος, στους αδίστακτους, ανάλγητους,
πορωμένους, ανθέλληνες δυνάστες-δανειστές μας.
Τα
μόνα φωτεινά διαλείμματα Εθνικής Ελευθερίας και εδαφικής κυριαρχίας που έζησαν
οι Έλληνες, κατά την διάρκειαν πολιτικού βίου δύο περίπου αιώνων, ήσαν οι
περίοδοι διακυβερνήσεως, από τους:
.Ιωάννη Καποδίστρια (Ιαν.
1828-Σεπτ. 1831).
.Ιωάννη Μεταξά (4
Αυγ. 1936- Ιαν. 1941).
.Γεωργίου Παπαδοπούλου (21
Απρ. 1967- 17 Νοε. 1973).
Και οι
τρείς εδολοφονήθησαν από πράκτορες και εγκαθέτους-υπηρέτες του Συστήματος, οι
δύο πρώτοι βιολογικώς, ο τρίτος πολιτικώς και ηθικώς!!!!!
*
Δια της παρουσιάσεως του παρόντος
θέματος, καταγράψαμε συνοπτικώς,
αναλύσαμε επαρκώς και αποδείξαμε ιστορικώς και επιστημονικώς, ότι το πολιτικό
σύστημα της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας είναι:
-Ψευδοδημοκρατία και όχι αληθής δημοκρατία.
-Ως μορφή ασκήσεως πολιτικής εξουσίας, βουλευτική Δικτατορία-βουλευτοκρατία,
με το προσωπείον της Δημοκρατίας.
Είναι ελεγχομένη
από το Σύστημα βουλευτική νεοφεουδαρχία.
-Ο πρώτιστος ένοχος και ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΑΙΤΙΑ της σημερινής πολιτικο-οικονομικής
κατοχής της Ελλάδος.
Η κοινοβουλευτική
Δημοκρατία, εκτός από ψευδοδημοκρατία, δεν είναι ούτε ιδεολογία, ούτε φιλοσοφία, όπως
κάποιοι «θεωρητικοί» του Κοινοβουλευτισμού, την παρουσιάζουν σήμερα, αλλά Βουλευτοκρατία/Βουλευτική Νεοφεουδαρχία. Ένα δογματικό
πολιτικό σύστημα (άξιον βραβείου πολιτικής απάτης), εμπνευσθέν από τον σατανικό
Ιουδαϊκό εγκέφαλο, στηριζόμενο σε αντι-επιστημονικούς και αντι-ιστορικούς
μύθους και επιβληθέν στους λαούς, δια προσχεδιασμένης ψυχολογικής, πολιτικής
και οικονομικής βίας.
Η πολιτική ιστορία της Ελλάδος, αποδεικνύει ότι η Κ.Δ. δεν είναι μόνο αναξιόπιστη,
ακατάλληλη και αδίστακτη για την πατρίδα μας, αλλά εφαλτήριον αναδείξεως
προθύμων υπηρετών του Συστήματος. Είναι το καταλληλότερον πολιτικό σύστημα για την
ανάδυση, ανάδειξη, ανέλιξη στα ύπατα αξιώματα και επιβίωση των πάσης φύσεως
ωτακουστών, δοσιλόγων, φαρισαίων, λαφύστιων (με όλες τις σημασίες της λέξεως), καιροσκόπων
και κερδοσκόπων, απάτριδων τοκογλύφων και πολιτικών ανεμοδεικτών, δηλαδή όλων
εκείνων που διεδραμάτισαν πρωτεύοντα ρόλον ως συνήγοροι, υπερασπιστές και
εκτελεστικά όργανα των οικονομικών δολοφόνων (Τρόϊκα, ΔΝΤ) που οδήγησαν την
πατρίδα μας στην οικονομική κατοχή.
Ποίος είναι ο μεγάλος υπεύθυνος μιας
δολοφονίας, εκείνος που εκτελεί κατ’ εντολήν (πληρωμένος εκτελεστής-δολοφόνος)
ή εκείνος που χρηματίζει, εξοπλίζει τον δολοφόνο με το δολοφονικό όπλο και τον
διατάσσει να πυροβολήσει το αθώο θύμα (τον λαόν ή την πατρίδα του);
Υπό αυτήν την έννοιαν που στηρίζεται στα μέχρι
τώρα παρουσιασθέντα και εκτενώς αναλυθέντα, η Κοινοβουλευτική (ψευτο) Δημοκρατία
είναι η
γενεσιουργός αιτία, για την μοιραία κατάληξη στην σημερινή
πολιτικο-οικονομική κατοχή της Ελλάδος, διότι:
-Δι’ αυτής ανεδείχθησαν
και εξετράφησαν οι διαχειριστές της εξουσίας (κυβέρνηση και βουλευτές) που
υπέγραψαν τα επαίσχυντα μνημόνια.
-Αυτή επιτρέπει την
ανενόχλητη προσέγγιση της εκασταχού εξουσίας και ανεμπόδιστη δράση των
οικονομικών δολοφόνων, απεσταλμένων από τους δανειστές-δυνάστες, για την
στοχοποίηση και εξόντωση του στόχου (Εξαθλίωση του
Ελληνικού λαού και εξαφάνιση του Ελληνικού Έθνους).
-Αυτή αποτελεί την Ασπίδα
Δανειστών, οικονομικών δολοφόνων και εγχωρίων πολιτικών, συνυπευθύνων για την
σημερινή τραγωδία της Ελλάδος, κατά την στοχοποίηση και εκτέλεση του σχεδίου
δολοφονίας της πατρίδος μας, και του λαού μας,!!!
*
Δεν αντιμαχόμεθα την λέξη ή την ιδέα της
αληθούς Δημοκρατίας!
Πιστεύομεν στην Αληθή Δημοκρατία, όπου:
-Η ιεραρχική σειρά των εξουσιών είναι: Θεός (Τριαδικός Θεός της Ορθοδοξίας)-Γένος-Έθνος-Πατρίδα-Λαός-Πολιτική
και Πολιτειακή ηγεσία.
-Οι συνειδητοποιημένοι
και σκεπτόμενοι πολίτες (Λαός), επιθυμούντες με υπερηφάνεια να αποκαλούνται
Έλληνες, ομιλούντες την Ελληνικήν γλώσσαν, μετέσχον και μετέχουν της ελληνικής
Παιδείας, θέτοντες πάνω από εαυτούς, την Πίστη τους (πιστεύοντες στον Ιησούν
Χριστόν) [Συντάγματα Επιδαύρου και
Άστρους],
και μετά το Ελληνικόν Γένος και Έθνος.
-Οι ελεύθεροι πλέον
πολίτες, υποτασσόμενοι εθελουσίως εις το Έθνος τους, αποφασίζουν ΕΛΕΥΘΕΡΩΣ, με
ΚΑΘΟΛΟΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΣ διαδικασίες, για την επιλογήν των ΕΛΛΗΝΩΝ πολιτικών αρχόντων, με «Εγγυητικήν Επιστολήν» την Αγία Γραφήν
και Ρήτρα Ασφαλείας, σε περίπτωση παραβιάσεως του ψηφισθησομένου Συντάγματος,
από τους πολιτικούς άρχοντες, τον ίδιον τον Ελληνικόν Λαόν!10
Επειδή, ο ΑΓΩΝ για την
αναζήτηση και αποκάλυψη της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, είναι το βασικό γνώρισμα κάθε Μαχομένου
Ορθοδόξου Έλληνος, κάθε γνήσιου Ρωμηού.
Δια ταύτα, μετά την
εκτενή ανάλυση της Δημοκρατίας που κάναμε στο παρελθόν («Ο μύθος της
Δημοκρατίας», Οκτ.-20 Νοε. 2016), την οποίαν και καταθέτομεν ως «Μνημόνιον
Τεκμηρίων», για όσα παρουσιάσαμε, και την καταγραφή της πορείας του Ελληνικού
κράτους, από την μεταπολίτευση (1974) μέχρι των ημερών μας, με κείμενα και
στοιχεία που αναφέρονται στα αναλλοίωτα ιστορικά γεγονότα και στους
πρωταγωνιστές αυτής της περιόδου (1974-σήμερον), φρονούμεν ότι παραθέσαμε
ακλόνητα και ιστορικώς καταγεγραμμένα στοιχεία, τα οποία κραυγάζουν
και μας προειδοποιούν ότι:
-Πέραν των όποιων
ευθυνών, Ελλήνων και ξένων, που καταλογίζονται για τα
πολιτικο-κοινωνιο-οικονομικά εγκληματα κατά της πατρίδος μας, Η κοινοβουλευτική (ψευδο) δημοκρατία είναι η
ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ αιτία, της διαχρονικής πολιτικο-οικονομικής κατοχής της Ελλάδος, από
τις εκάστοτε επιλεγόμενες «Μεγάλες ή Συμμαχικές Δυνάμεις», δια των οργάνων
τους, των Δανειστών-Δυναστών μας, που μας έχουν αλυσσοδεμένους εδώ και δύο
αιώνες περίπου, αμέσως μετά την Εθνεγερσίαν της 25ης Μαρτίου 1821.
-Η απαλλαγή από τα δεσμά της
δουλείας που μας έχουν επιβάλλει οι δανειστές-δυνάστες μας, είναι ΑΔΥΝΑΤΗ με
την συνέχιση της λειτουργίας της Δημοκρατίας, με την σημερινή νεοφεουδαρχική μορφή
του καθεστώτος της κοινοβουλευτικής (ψευδο) Δημοκρατίας τους..
-Είναι πασιφανές, ότι εκτός από
την πανθομολογούμενη εξαθλίωση του Ελληνικού λαού και την κλοπή του εθνικού μας
πλούτου, το άθλιο σύστημα της κοινοβουλευτικής (ψευδο) δημοκρατίας των
ξενόδουλων, αντιχριστιανών, Ελληνόφωνων εντολοδόχων των δυναστών-δανειστών μας,
μας οδηγεί σε νέες εθνικές ταπεινώσεις και περιπέτειες, με απρόβλεπτες
συνέπειες ακόμη και για την επιβίωση του Έθνους μας. Εκτός εάν…
Ο έχων ους ακούειν ακουέτω και ο έχων νούν
νοείν νοείτω!!!
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ
1 Ιστορικο-Εθνολογικός Άτλας της
Μακεδονίας, Ιωάννου Πετρώφ του εκ Μόσχας, Τεύχος Ε΄, Εκδ. Ι.Δ. Νεράντζη εν
Λειψία Ταουχα, 1903.
2 Potts D.T., The
Archaeology of Elam,Cambridge 1999 317.
Πρόκειται για τρίγλωσσο
κείμενο, σε σφηνοειδή γραφή: στα Αρχαία Περσικά, στα Ελαμιτικά και στα
Βαβυλωνιακά. Η επιγραφή αυτή, είναι για την σφηνοειδή γραφή ό,τι είναι η Στήλη
της Ροζέττης για τα Αιγυπτιακά ιερογλυφικά. Η επιγραφή έχει 15 μέτρα ύψος και
25 μέτρα πλάτος και βρίσκεται σκαλισμένη σε βραχώδη λόφο ύψους100 μέτρων επί
ενός αρχαίου δρόμου, που συνέδεε την Βαβυλώνα και τα Εκβάτανα.
3 Βλ. Tolman, 1908, σελ. 46, όπου παραθέτει το
εκλατινισμένο περσικό κείμενο της επιγραφής του τάφου του Δαρείου Α΄ καθώς και
την αγγλική απόδοσή του.
28. Katpatuka \ Sparda \ Yauna \ Sakâ \ tyaiy \ pa
29. radraya \ Skudra \ Yaunâ \ takabarâ \ Putây
30. â \ Kûšiyâ \ Maciyâ \ Karkâ \ thâtiy \ D
Φωνητική απόδοση της επιγραφής DNa. Ενδιαφέρον έχει
ο στίχος 29, που αναφέρει τον λαό “Yauna Takabara”.
4 Μετάφραση: Η. Σπυρόπουλος. 1995. Ηροδότου “Ιστορίαι”. ΟΥΡΑΝΙΑ-ΚΑΛΛΙΟΠΗ.
Αθήνα: Εκδόσεις Γκοβόστη.
5 Η στατιστική αύτη εδημοσιεύθη
εις την εφημερίδα Ηassir (Νο 974/1904) και ανεδημοσιεύθη εις την Politische
Correspondez της Βιέννης την 18 Μαρτίου 1905, εκ της οποίας την παρέλαβεν ο
Paillares, L’ improglio macedonien, Paris 1907, σελ.407, ο Douglas Dakin, The
Greek Struggle in Macedonia 1897-1913, σελ.20 και σημ.63.
Ειδικώτερον,
εις μεν το βιλαέτιον Θεσσαλονίκης ευρέθησαν 35.222 Ελληνες και 207.537
Βούλγαροι, εις δε το βιλαέτιον Μοναστηρίου, 261.283 Ελληνες και 178.412
Βούλγαροι (βλ. σχετικώς εις μελέτην Κ. Βαβούσκου, Μακεδονικός Αγών, Θεσσαλονίκη
1962, σελ.1290).
6 εφημερίδα
«Παραπολιτικά», Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018.TAGS:
7 1. Γ. Μπαμπινιώτη (επιστημ. εκδ.): Η γλώσσα τής Μακεδoνίας. Η αρχαία Μακεδoνική και η ψευδώνυμη γλώσσα
των Σκoπίων. (Αθήνα, 1992: Ολκός), 276 σελ. [Περιλαμβάνει μελέτες
των: Γ. Μπαμπινιώτη, Γ. Χατζιδάκι, Ν. Π. Ανδριώτη, Μ. Σακελλαρίου, Ι. Καλλέρη,
Α. Ι. Θαβώρη, Γ. Ντελόπουλου, Α. Παναγιώτου.].
2. Γ.
Μπαμπινιώτη: Η θέση τής Μακεδoνικής
στις αρχαίες ελληνικές διαλέκτoυς. Περιοδικό Γλωσσoλoγία 7-8 (1989), σ. 53-69.
3. Ο
μεγάλος ιταλός ινδοευρωπαϊστής γλωσσολόγος Vittore Pisani (Il Macedonico, περιοδικό Paideia 12, 1957, σ. 250) γράφει «πράγματι ο όρος μακεδονική γλώσσα
[εννοεί τη γλώσσα των Σκοπίων] είναι προϊόν πολιτικής ουσιαστικά προέλευσης». Ο δε ειδικός σλαβιστής γλωσσολόγος, ο Γάλλος Αndrι
Vaillant (Le probleme du Slave Macidonien
περιοδικό Bulletin de la Sociitι de
Linguistique de Paris 39, 1938, σ. 205), είναι αυτός που τονίζει ότι «το
όνομα Bulgari είναι στην πραγματικότητα
η εθνική ονομασία των Σλάβων τής Μακεδονίας, πράγμα που δείχνει πως
(οι Σλάβοι τής περιοχής αυτής) υιοθέτησαν το όνομα Βούλγαροι που τους έδωσαν οι Σέρβοι».
9 Ο “πόλεμος της τσιπούρας” στα Ίμια: Εννέα χάρτες-ντοκουμέντα
απάντηση στην Τουρκία http://mignatiou.com/2016/12/o-polemos-tis-tsipouras-sta-imia-okto-chartes-ntokoumenta-apantisi-ston-tsavousoglou/
10 Η Αγία
Γραφή, είναι η μόνη που εγγυάται, Ισονομία, Δικαιοσύνη, Αλληλεγγύη, Ειρήνη και
Εθνική κυριαρχία..[Βλέπε στην εκτενή ανάλυση του θέματος «Ορθόδοξος Εθνικισμός» (5 Οκτ. 2015-21 Νοε. 2015)].
