ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ  (ΨΕΥΔΟ) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ή ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ: Η ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ  ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΜΕΡΟΣ 18ο

 

1.            Πρόταση Ονοματοδοσίας του κράτους των Σκοπίων

          (Proposal for the naming of Skopje’s miniature state)

Προς: Την Ελλαδική κυβέρνηση, τον ΟΗΕ, την Ε.Ε. και λοιπά κράτη (To: The Greek Government, UN Organization, Ε.U and all the  states of the whole world):

α/.Confederation of Cerna Gora-Skopje (4 cantons/States) ή

β/.Confederation of  Vardarska (4 cantons/States).

Four (4) cantons as follows:

a/ Skipetarian-speaking (Αλβανόφωνοι) [Western].

b/ Slavian/Serbian sreaking (Σερβόφωνοι) [Northern].

c/ Bulgarian speaking (Βουλγαρόφωνοι) [Eastern].

d/ Vlachian-Greek speaking (Βλαχόφωνοι-Ελληνόφωνοι) [Southern].

«Όσοι Ελλαδίτες βουλευτές, εκλεγμένοι με καθεστώς κοινοβουλευτικής (ψευδο) δημοκρατίας, από τον ευκολόπιστον και πάντα προδομένον Ελληνικόν λαόν, τολμήσουν να παραδώσουν δια της ψήφου τους, το όνομα της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς, είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας».

*

2. Νησίδες ΙΜΙΑ: Πανάρχαιες Ελληνικές βραχονησίδες του Ελληνικού Αιγαίου Αρχιπελάγους.1

α. Στο Πρακτικό της Άγκυρας, που υπογράφτηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1932, μεταξύ της Τουρκίας και της Ιταλίας, ορίστηκαν τα θαλάσσια όρια μεταξύ των Ιταλοκρατουμένων Δωδεκανήσων και της Τουρκικής επικρατείας, βασιζόμενα επί των αγγλικών υδρογραφικών χαρτών υπ' αρ. 236, 872 και 1546.

Συγκεκριμένα, οριζόταν ότι το σημείο 30 της οροθετικής γραμμής διέρχεται «στο μέσον της αποστάσεως μεταξύ των βραχονησίδων Kardak (Ίμια), όπως τα ονόμαζαν οι Τούρκοι και της νησίδας Kato της Ανατολίας»(βλ. συνημ. χάρτη #6).

Δια της συνθήκης των Παρισίων (10 Φεβρ. 1947), η Ιταλία επιστρέφει την Δωδεκάνησον στην Μητέρα πατρίδα-Ελλάδα (Η επίσημη ενσωμάτωση έγινε την 6ην Μαρτίου 1948).

Στις 22 Οκτωβρίου 1947, επικυρώνεται η Συνθήκη Ελλάδας-Ιταλίας και στις 28 του ίδιου μηνός, γίνεται η προσάρτηση και η Δωδεκάνησος αποτελεί, πλέον, ελληνικό έδαφος. Δεν έμενε, παρά να οριστεί η επίσημη, τυπική τελετή της Ενσωματώσεως. 

Στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως 7/9.1.1948, δημοσιεύεται ο Νόμος 518/48 «περί ποσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα», ο οποίος στην πρώτη παράγραφο του μόνου άρθρου αναφέρει:

«Αι νήσοι της Δωδεκανήσου,  Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη, Κάσος, Τήλος, Σύμη, Κως, Λέρος και Καστελλόριζον, ως και αι παρακείμεναι νησίδες, είναι προσηρτημέναι εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28ης Οκτωβρίου 1947». (Σε Παράρτημα αναφέρονται οι παρακείμενες βραχονησίδες ονομαστικώς. Μεταξύ αυτών τα Ίμια, η Κίναρος  και η ν. Τσούκα.).

Το σχετικόν πρωτόκολλον παραδόσεως παραλαβής μεταξύ Ελλάδος Ιταλίας, περιελάμβανε τις νήσους, τις νησίδες και τα όρια ΕΛΛΑΔΟΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ, όπως ΑΚΡΙΒΩΣ τα είχε παραλάβει επισήμως και εγγράφως, η Ιταλία από την Τουρκία το 1932.

β. Σε επίσημο Ιταλικό χάρτη του 1932 (παρακάτω χάρτης #5), σημειώνονται οι δύο βραχονησίδες εντός των Ιταλικών χωρικών υδάτων, αναφερόμενες με την Ελληνική τους ονομασία "Isolotti Immia" και ΟΧΙ με την Τουρκικήν ονομασίαν τους Kardak. 

γ. Σε επίσημο στρατιωτικό Τουρκικό χάρτη του 1969 (την περίοδον της «επαράτου» Επταετίας/ καθεστώτος 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ), σημειώνονται σαφώς εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων (βλέπε στον παρακάτω χάρτη) οι δύο βραχονησίδες, με την ελληνική τους ονομασία "Immia adalari", και ΟΧΙ με την τουρκική (kardak).        

δ.   Σε επίσημο χάρτη της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας του 1964 (παρακάτω χάρτης #9), σημειώνονται οι δύο βραχονησίδες (ΙΜΙΑ) ανωνύμως μεν, αλλά εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων!!!.

ε. Σε επίσημο χάρτη του 1994 που σχεδιάστηκε από το Τουρκικό Υπουργείο Αμύνης, σε συνεργασία με τον Γερμανικό χαρτογραφικό οίκο Reinhart Ryborsch της Φρανκφούρτης (παρακάτω χάρτης # 14), οι δύο βραχονησίδες (ΙΜΙΑ), σημειώνονται με την ελληνική τους ονομασία "Ν. Limnia" και ορίζονται επισήμως ως ελληνικές, δεδομένου ότι αναφέρονται με τον ελληνικό προσδιορισμό "Ν(ήσοι)" (Ελληνικό αρχικό γράμμα Ν) και όχι με τον αντίστοιχο τουρκικό Ad(alari)", που χαρακτηρίζει τις νήσους εντός των τουρκικών χωρικών υδάτων.

στ. Σε επίσημο χάρτη του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού του 1990, σημειώνονται οι δύο βραχονησίδες με την Ελληνική τους ονομασία «֞Nisoi Limnia»֦ και με επισήμανση εντός ενδεικτικού πινακιδίου, ότι ανήκουν στην Ελλάδα (GREECE). Map: United States Navy, 1:45.000,1990.

ζ. Στον βρετανικό χάρτη του Royal British Academy, London March 1995, οι νησίδες Ίμια αποτυπώνονται εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων ως ανήκουσες στη Ελλάδα. Map: Royal British Academy, March 1995.

η.  Απορρέοντα ερωτήματα

1/. Πως οι πειρατές του Ελληνικού Αιγαίου Αρχιπελάγους, τουρανοί κατακτητές (ουραλοαλταϊκά φύλα προερχόμενα από τις στέπες του Τουράν), των αρχαιόθεν ελληνικών περιοχών (Ιωνία, Πόντος, Αν. Θράκη, Βόρεια κατεχομένη Κύπρος), τις οποίες εξακολουθούν να κατέχουν παρανόμως, ενώ εγγράφως, πολλαπλώς και επισήμως, επί δεκαετίες ανεγνώριζαν τις βραχονησίδες ΙΜΙΑ, ως ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ, απώλεσαν ξαφνικά την μνήμη τους, και δηλώνουν ότι διεκδικούν τα Ελληνικά ΙΜΙΑ και άλλα 17 ελληνικά νησιά και νησίδες του Αιγαίου Πελάγους μας; Η ανιστόρητη και παρανοϊκή αυτή τουρκική απαίτηση, είναι αυτόφωτη ή υποκινούμενη έξωθεν; Εάν συμβαίνει το δεύτερον, από ποίους και προς ποίον σκοπόν;

2/. Γιατί οι χώρες του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε. και όχι μόνον, που έχουν στα αρχεία τους τους παραπάνω και πολλούς άλλους παρόμοιους χάρτες-αποδεικτικά στοιχεία της Ελληνικής κυριότητος των ΙΜΙΩΝ, προσεβλήθησαν από ΑΛΑΛΙΑΝ και ΔΕΝ αντιδρούν, ως οφείλουν, στις αλλαπάλληλες Τουρκικές προκλήσεις σε βάρος της Ελλάδος-κράτους μέλους της Ε.Ε.;

3/. Τι είδους προστασία παρέχουν το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. και ποια ασφάλεια εξασφαλίζουν οι δύο αυτοί πολυεθνικοί οργανισμοί…. κοινοβουλευτικών κρατών, στον Ελληνικόν λαόν, από τις αλλεπάλληλες, προκλητικές και επιθετικές ενέργειες σε βάρος της Ελλάδος; Γιατί αυτή η «βρονταία» ΣΙΩΠΗ τους, ισοδυναμούσα με αποδοχή ή ανοχή των παρανοϊκών/νέο-Οθωμανικού τύπου, απαιτήσεων και ενεργειών της βυσσοδομούσης κατά της Ελλάδος, Τουρκίας; 

4/. Γιατί η σημερινή κοινοβουλευτική Ελλαδική κυβέρνηση:

α/. Δεν αποστέλλει ΟΛΟΥΣ τους χάρτες και τα αντίστοιχα επίσημα έγγραφα που έχει στην διάθεσή της και αποδεικνύουν την αναμφισβήτητη Ελληνική κυριότητα στις βραχονησίδες ΙΜΙΑ, αρχαιολογικώς, εθνολογικώς, γεωγραφικώς και σύμφωνα με όλες τις διεθνείς συνθήκες και διεθνές δίκαιον, στα μέλη του Τουρκικού κοινοβουλίου, με αντίστοιχες επισημάνσεις και σχόλια;

β/. Δεν μας απαντά στα ερωτήματα :

1//.Τι συμβαίνει με την βραχονησίδα Τσούκα (Zouka) [Νοτίως των ΙΜΙΩΝ, βλ. τουρκικόν χάρτη 2ε], περιλαμβανομένη στο πρωτόκολλο παραδόσεως της Δωδεκανήσου μεταξύ Ελλάδος-Ιταλίας, και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας 1970 (της «επάρατης επταετίας»), υπήρχε και γεωδαιτική τσιμεντένια στήλη, κατασκευασθείσα από την Ελληνική Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, αλλά ανεγνωρίζετο και από τους Τούρκους ως Ελληνική μέχρι τις αρχές του 1990;

2//. Σήμερα που ανήκει η βραχονησίδα Τσούκα; Στην Ελλάδα ή την Τουρκία; Εάν ανήκει στην Τουρκία (και πράγματι συμπεριλαμβάνεται στους νέους τουρκικούς χάρτες από  το 1995 και μετά, με την ονομασία Topan), ποία εθνοπροδοτική κυβέρνηση της Ελλαδικής κοινοβουλευτικής (ψευδο) δημοκρατίας, παρεχώρησε σιωπηρώς ελληνικό έδαφος στον εχθρό και διατί; Τι έχουν πράξει περί τούτου, οι μεταγενέστερες κυβερνήσεις μέχρι και την σημερινή;

Ο καιρός της απελευθερώσεως των παραπάνω υπό κατοχή, αρχαιόθεν ελληνικών εδαφών (παρ. 2η1/), γαρ ΕΓΓΥΣ!!!

 9. ΠΟΙΑ Η ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ; (Συνέχεια 17ου μέρους)

β. Γιατί η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία είναι ο πρωταίτιος παράγων (ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΑΙΤΙΑ), της σημερινής μοιραίας καταλήξεως στην πολιτικο-οικονομική κατοχή της Ελλάδος; (Συνέχεια 17ου μέρους)

Συνεκτιμώντας τα μέχρι τώρα αναλυθέντα, με τα πεπραγμένα τα αναγραφόμενα στην πολιτικήν ιστορίαν της πατρίδος μας, φρονούμε ότι, η  γενεσιουργός αιτία (πρωταίτιος) της πολιτικο-οικονομικής κατοχής της πατρίδος μας, είναι το πολιτικό Σύστημα της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, και αποκλειστικώς υπεύθυνοι για την εκτέλεση του Σχεδίου που οδήγησε την Ελλάδα στην υποτέλεια/κατοχή, είναι οι διατελέσαντες ελλαδίτες εξουσιαστές (Πρόεδροι δημοκρατίας, πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές), τουλάχιστον από της μεταπολιτεύσεως του 1974 μέχρι σήμερον, διότι: (Συνέχεια 17ου μέρους).

16ο/ Η Κ.Δ. αποτελεί ένα είδος θερμοκηπίου παθογενειών, όπου εκτός της διαφθοράς και διαπλοκής, καλλιεργούνται και  συντηρούνται και τρεις άλλες μεταξύ των πολλών, όπως, ο νεποτισμός (οικογενειοκρατία), οι πελατειακές σχέσεις και η κομματοκρατία…που συνιστούν λειτουργικά στοιχεία του κοινοβουλευτικού πολιτικού συστήματος.

Η πολιτική ιστορία της πατρίδος μας, διαβεβαιώνει με αμέτρητα παραδείγματα και ταυτόχρονα αποστομώνει όσους προτρέξουν να διαμαρτυρηθούν ή να μας χαρακτηρίσουν συνωμοσιολόγους…. (Συνέχεια 17ου μέρους).

β/ Πελατειακές σχέσεις

Στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, κάθε πολιτικός ­ υποστηρίζει ο Merton,2 αναπτύσσει πελατειακές σχέσεις με τις εξής υπο-ομάδες του κοινωνικού σώματος:

1/ Την τοπική κοινωνία και την γειτονιά,

2/ Τον επιχειρηματικό κόσμο,

3/ Μεμονωμένα άτομα,

4/ Το οργανωμένο έγκλημα (Ναρκωτικά, εμπόριο λευκής σαρκός, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, κλπ).

Ο Merton μάλιστα σημειώνει ότι,3 οι παρεχόμενες υπηρεσίες των επιχειρήσεων και του οργανωμένου εγκλήματος, έχουν συχνά συμπληρωματικό χαρακτήρα, ως προς τις υπηρεσίες που παρέχει το κράτος.

Οι πελατειακές σχέσεις, η δομή της οικονομίας, οι κανόνες διεκδικήσεως της εξουσίας, η λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, αποτελούν τα υλικά της «μαγικής συνταγής» του φαινομένου της πολιτικής διαφθοράς.

Μαγική, επειδή φαίνεται ότι η διαφθορά ως λειτουργικό στοιχείο του σύγχρονου κρατικού φαινομένου, «έρχεται» και «φεύγει», «εμφανίζεται» και «εξαφανίζεται» ως διά μαγείας.

Πόσο συμφυές με το σύστημα είναι το φαινόμενο της πελατειακής διαπλοκής του πολιτικού προσωπικού, προκύπτει από το γεγονός ότι, αντί θεραπείας, επιχειρείται γενικώς η νομιμοποίησή του, η ενσωμάτωση της διαφθοράς (και της διαπλοκής) στις λειτουργίες του. Κατά ποίον τρόπον;

Είτε κανονικοποιώντας την ιδιωτική «χορηγία» είτε εισάγοντας συμπληρωματικά την δημόσια «χορηγία». Η νομιμοποίηση της πελατειακής διαπλοκής του πολιτικού προσωπικού, όχι μόνον δεν εμποδίζει την αφανή χρηματοδότηση, αλλά και συνομολογεί για την μεταβολή των κομμάτων και της πολιτικής τάξεως, σε εντολοδόχους των ιδιωτών, κατόχων οικονομικής και επικοινωνιακής ισχύος.

Όντως, η επισημοποίηση της«χορηγίας», αποποινικοποιεί την διαπλοκή και την διαφθορά που υποκρύπτει και θεσμοθετεί, συγχρόνως, την εξάρτηση και την αλλοίωση του σκοπού της πολιτικής.4

Εκτός όμως από τις διαπλεκόμενες σχέσεις, βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής διαφθοράς είναι η «αθέατη» έκτασή της. Η πολιτική διαφθορά γίνεται γνωστή στις Αρχές, μόνο κάτω από συγκεκριμένες περιστάσεις, που αφορούν κυρίως στην λειτουργία (ή δυσλειτουργία) των πελατειακών σχέσεων, σε ορισμένη συγκυρία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνουν καταστάσεις πολιτικής διαφθοράς.

Το φαινόμενο πρέπει να θεωρείται δεδομένο ως και αυτονόητο, ειδικά στην χώρα μας, όπου οι πελατειακές σχέσεις αποτελούν δομικό στοιχείο του πολιτικού μας συστήματος.

Ποίοι ευθύνονται λοιπόν, πρωτογενώς, για το φαινόμενο της πελατειακής διαπλοκής του πολιτικού προσωπικού, στην Ελλάδα;

.Οι πολιτικοί που μετέβαλλαν τα  κόμματά τους και την πολιτική τάξη σε εντολοδόχους των ιδιωτών, κατόχων οικονομικής και επικοινωνιακής ισχύος, τους οικονομικούς ολιγάρχες; Που επέβαλλαν την «χορηγίαν» ως δημόσιον θεσμόν-προκάλυμμα της διαπλοκής,

.Οι πολίτες που ψηφίζουν, αγνοούντες τα τεκταινόμενα και οδηγούμενοι υποχρεωτικώς στις κάλπες προκειμένου να επιλέξουν έναν από τους προ-επιλεγμένους υπάκουους του Συστήματος, οι πολίτες που συμμετέχουν, όσοι συμμετέχουν, στα προσοδοφόρα κυκλώματα της διαπλοκής και διαφθοράς, ή

.Η Κ.Δ. που αντί για θεραπεία του φαινομένου επιχειρεί, επιτρέπει και εν πολλοίς αποποινικοποιεί την διαπλοκή και την διαφθορά (βλέπε άρθρο 86 του Συντάγματος), υποκρύπτει και θεσμοθετεί, συγχρόνως, την εξάρτηση και την αλλοίωση του σκοπού της πολιτικής, νομιμοποιεί την ενσωμάτωση της διαφθοράς (και της διαπλοκής), ως δομικού στοιχείου του πολιτικού μας συστήματος;

γ/ Κομματοκρατία

Το κόμμα, σε καθεστώς Κ.Δ., ουδέποτε χρειάσθηκε να διακινήσει στα σοβαρά την ιδεολογική του «πραμάτεια», κατά το νεωτερικό πρότυπο. Η ενσάρκωση του δημοσίου χώρου από το κράτος, δεν θα ευδοκιμήσει στην Ελλάδα, αφού ο σκοπός της πολιτικής – και άρα του κράτους – θα είναι διαφορετικός από τις χώρες της μετα-φεουδαλικής μεταβάσεως. Δημόσιο, στον νέο ελληνικό πολιτικό πολιτισμό, παραμένει το «κοινό», που διαφοροποιείται σαφώς από τον α-σώματο δεσπότη, το κράτος. Κατά τούτο, το κόμμα θα ταυτισθεί εξαρχής με το κράτος και κατ’ επέκταση με το πολιτικό σύστημα, έτσι ώστε το τελευταίο να μπορεί να αποδοθεί ως κομματοκρατία.5   

Η κομματοκρατία, ως η μεταϊδεολογική εκδοχή του νεωτερικού κράτους της Κοινοβουλευτικής (ψυδο) δημοκρατίας, προβάλλει το κόμμα ως την συνισταμένη πάνω στην οποία αρθρώνεται η σχέση του ιδιώτη-πολίτη με την πολιτική. Μια σχέση, επομένως, η οποία συγκροτείται σε ένα κοινωνικό περιβάλλον, όπου η κοινωνία συμπεριφέρεται δίκην εντολέως και, συνακόλουθα, με γνώμονα την πολιτική ατομικότητα - αντί της καθολικής πολιτικοποίησεως - ενώ την ίδια στιγμή, δεν της αναγνωρίζεται η ιδιότητα του θεσμικού εταίρου της πολιτείας, αφού η πολιτική συγκροτείται με όρους αυτονομίας.

Το σύστημα αυτό, όπου ο σκοπός τού κόμματος μεταλλάσσεται σε σκοπό της πολιτικής (του κράτους), αποκαλύπτει, κατά τρόπο διαυγή, τις πηγές της διαπλοκής και συνακόλουθα της διαφθοράς.

Οι περιπτώσεις του μεταπολιτευτικού «Καραμανλικού» κόμματος της Ν.Δ. και του «Ανδρεϊκού» ΠΑΣΟΚ, αποτελούν, τρόπον τινά, εκδοχές του συστήματος αυτού.

Η διαπλοκή και διαφθορά σε όλους τους τομείς του δημοσίου βίου της Ελλαδικής Κ.Δ. είναι διαχρονικές και τόσον εμφανείς, ώστε κάθε προσπάθεια ηθικοποιήσεώς της από τους βουλευτοκράτες, αποβαίνει ματαία! Ο λαός αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει, αλλά όταν είναι ευνουχισμένος, ξεδοντιασμένος και ναρκωμένος, ΑΔΥΝΑΤΕΙ να αντιδράσει!!!

Συμπερασματικώς, η διαπλοκή και η διαφθορά, αποτελούν συμφυή στοιχεία του νεωτερικού και, ουσιαστικά, του προ-αντιπροσωπευτικού πολιτικού συστήματος της Κ.Δ. Αυτό υποδηλώνει ότι, διατηρώντας το Σύστημα, κάθε μέτρο για την εξάλειψή τους, δεν μπορεί παρά να έχει απλώς επιδιορθωτικό χαρακτήρα (πολιτικά επιχρίσματα), ενώ η ουσιαστική κατάργησή τους, παραπέμπει με ακρίβεια και επιβάλλει, ένα άλλο πολιτικό σύστημα διακυβερνήσεως.6

17ο/ Ο ισχυρισμός ότι η Κ.Δ. είναι ένα πολιτικό σύστημα με αδυναμίες, αλλά δεν υπάρχει καλύτερο, αφού είναι το μόνο φιλελεύθερο, εθνικώς επωφελές και ανθρώπινο, είναι ένας μεγάλος μύθος, μία μεγάλη απάτη που αποδεικνύεται από την καθημερινή εφαρμογή του, στους δοκιμαζομένους και….δημοκρατικώτατα βασανιζομένους λαούς, σ’ όλον τον κόσμο..

Εάν η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι το καλύτερο και μόνο φιλελεύθερο, εθνικώς επωφελές και ανθρώπινο (προς βελτίωση των συνθηκών διαβιώσεως των λαών), όπως ισχυρίζεται, πολιτικό σύστημα προστασίας των εθνικών και ανθρωπίνων/λαϊκών δικαιωμάτων, τότε γιατί:

-Συνεργάστηκε με τον αιμοσταγή Μπολσεβίκικο μισανθρωπισμό και τον Σταλινικό Σοβιετικό ολοκληρωτισμό, για την αντιμετώπιση του Εθνικοσοσιαλισμού;

-Συνεργάστηκε μυστικώς, με τον ειδεχθή και αποκρυφιστικό/ ψευτοεθνικιστικό Ναζισμό του Χίτλερ;7

-Συνεργάζεται σήμερα με την αντιδημοκρατική κομμουνιστική Κίνα;

-Οργάνωσε και εξόπλισε τον παρανοϊκόν ISIS, για να καταστρέψει πανάρχαιους πολιτισμούς και να σφαγιάσει σχεδόν αποκλειστικώς, τους απανταχού της γης Χριστιανούς και τους μη Σουνίτες μουσουλμάνους;

-Ελέγχει ηλεκτρονικώς και όχι μόνον, τις κινήσεις και καθημερινές δραστηριότητες, όλων των πολιτών, μέχρι και τις απόκρυφες και προσωπικές τους στιγμές (με ή χωρίς «τσιπάκια»);

-Εμαράζωσε/Συρρίκνωσε την εγχώρια πρωτογενή παραγωγή και την ανθηρά βιομηχανία μας (ελαφρά και βαρειά) [αφορά κυρίως στην πατρίδα μας] και τις αντικατέστησε με εισαγωγές αντίστοιχων Ευρωπαϊκών προϊόντων, βιομηχανικών ειδών-υλών-προϊόντων και τις πολυεθνικές εταιρείες; Ποίοι και πόσοι γνωρίζουν ότι σήμερα, για να ιδρυθεί μία βιομηχανία στην Ελλάδα, πρέπει να πάρουμε την άδεια από την Ε.Ε.;

Αυτό αντανακλά στο δήθεν φιλελεύθερο, εθνικώς επωφελές και …ανθρώπινο πρόσωπο της Κ.Δ.  ή σημαίνει πλήρης υποτέλεια και υποταγή στην θέληση των δανειστών-δυναστών μας; Αντιλαμβάνεσθε ότι κάτι τέτοιο, πέραν των οικονομικών επιπτώσεων στο βιοτικό επίπεδο του Ελληνικού λαού, έχει και εκρηκτικές επιπτώσεις στην ουσιαστικώς, ανύπαρκτη πλέον, Ελληνική Πολεμική βιομηχανία μας;

-Στηρίζεται, εκτός των άλλων, σε παράπλευρους θεσμούς, προστατεύει και προωθεί σκοτεινές, αγνώστου διοικητικής ταυτότητος και υπόπτου χρηματοδοτήσεως οργανώσεις, όπως ΜΚΟ8 που απεργάζονται την απεθνικοποίηση των λαών, την αποχριστιανοποίηση, την δημογραφική μετάλλαξη και την ισοπέδωση των πάντων!!!

18ο/ Η οικονομική κατοχή της Ελλάδος ήταν σχεδιασμένη και μεθοδευμένη και η Κ.Δ.  διευκόλυνε παντοιοτρόπως, κυρίως δια των παθογενειών της, την συστηματική και μεθοδική κατάληξη στην οικονομική συμφορά, αφού με το πρόσχημα της νομιμότητος, του «ευρωπαϊκού κεκτημένου» και την απειλή της χρεοκοπίας, τρομοκράτησε τον άβουλο λαό, μετατρέποντας την Ελλάδα σε αποικία των δανειστών-δυναστών.

Αναλύοντας τα γεγονότα, την συμπεριφορά της Γερμανίας και τις απαιτήσεις της από την Ελλάδα, αντιλαμβανόμαστε ότι το ζητούμενο από το Βερολίνο, δεν ήταν ή είναι, η οικονομική εξυγίανση της Ελλάδος και η ευημερία των πολιτών της ως Ευρωπαίων πολιτών, αλλά η οικονομική και η πολιτική μας αιχμαλωσία και η ταπεινωτική υποταγή της χώρας μας, στα γερμανικά συμφέροντα, κυρίως όμως, όσων κρύπτονται όπισθεν αυτών.

Οι ελλαδίτες βουλευτές τα εγνώριζαν, αλλά και όσοι δεν τα εγνώριζαν θα μπορούσαν εάν ήθελαν και ήσαν πραγματικοί πατριώτες, εκπρόσωποι του λαού και του έθνους (αυτοαποκαλούνται «εκπρόσωποι του λαού» και «εθνοπατέρες»), να αποτρέψουν την πορεία προς την κατοχή-αποικιοκρατία στα αρχικά στάδιά της, αλλά δεν το έπραξαν, προκειμένου να μην απολέσουν τα νεοφεουδαρχικά τους υπερπρονόμια, που αποτελεί τον στρατηγικόν στόχον κάθε πολιτευτού, προτιμήσαντες την εθνική μας αποδυνάμωση και την μετατροπή της Ελλάδος σε αποικία των δανειστών-δυναστών μας.

Γνώριζαν ότι εψήφιζαν νόμους που δεν αφορούσαν στην οικοδόμηση μιας Ευρώπης με ανθρωπιστικές αξίες, με την ίδια μέριμνα για όλες τις χώρες- μέλη,  τους πολίτες τους και με ισότιμη συμμετοχή των κρατών που την απαρτίζουν, στην οποία ένα από τα κράτη της είναι η Γερμανία. Γνώριζαν και γνωρίζουν ότι σήμερα εργαζόμαστε για την οικοδόμηση μιας γερμανο (φραγκο) κρατούμενης Ευρώπης, όπου οι άλλες χώρες, πρέπει να υπακούουν στους κανόνες που επιβάλλει το Βερολίνο. Και παρ’ όλα αυτά, ΟΥΔΕΝ έπραξαν προς αντιμετώπιση ή αποφυγή.

19ο/ Δύο από τους προπαγανδιστικούς άξονες λειτουργίας της Κ.Δ., περαν από τις συνιστώσες βιωσιμότητός της, είναι ο λεγόμενος αντιρατσισμός και ο υποτιθέμενος ανθρωπισμός. Έτσι, ακόμη και η εισβολή των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, απεδείχθη ότι είναι μέρος του σχεδίου της οικονομικής υποδουλώσεως της Ελλάδος, με πρόσχημα την ανθρωπιστική αλληλεγγύη.

Η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων, αγνώστων προθέσεων και κινήτρων, τους οποίους συλλήβδην χαρακτηρίζουν «πρόσφυγες» ή «οικονομικούς μετανάστες»,  δεν γίνεται για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά για καθαρά οικονομικούς και αλλαγής του δημογραφικού χάρτου κάθε χώρας.  

Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις χρειάζονται εργατικά χέρια εκεί που έχουν τα εργοστάσιά τους. Η Γερμανία που το 2015 δέχτηκε 1.000.000 λαθρομετανάστες και πρόσφυγες δεν το έκανε για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά επειδή ο πληθυσμός της μειώνεται, λόγω υπογεννητικότητας, και η ακμάζουσα βιομηχανία της χρειάζεται νέο «αίμα».

Παραλλήλως, η εισβολή λαθρομεταναστών στις χώρες της πάλαι ποτέ Χριστιανικής Ευρώπης, προκαλεί αλλοίωση του δημογραφικού χάρτου της, με όλες τις πιθανές και εθνοδιαλυτικές επιπτώσεις, υλοποιουμένων έτσι, των  προγεγραμμένων στα προμνησθέντα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», περί εξαφανίσεως των εθνών, καταργήσεως του Χριστιανισμού και δημιουργίας χάους, από το οποίον θα ανατείλει η Νέα Τάξη Πραγμάτων, υπό την παγκόσμια Σιωνιστο-ταλμουδική Υπερκυβέρνηση.

Ας αντιληφθούν επί τέλους, οι «ανθρωπιστές» και «αντιρατσιστές» (όσοι απ’ αυτούς είναι άδολοι και έντιμοι) ότι, ο ρατσισμός/φυλετισμός που εξυπηρετεί τους σκοπούς του αυτοχριζομένου ως αντιρατσιστικού Συστήματος, αναπτύσσεται όταν επιχειρείται η μετάλλαξη μιας αμιγούς κοινωνίας σε πολυπολιτισμική.

Άλλωστε, όλες σχεδόν οι ΜΚΟ που υποτίθεται ότι είναι αλληλέγγυες προς τους λαθρομετανάστες, χρηματοδοτούνται από τον δισεκατομμυριούχο Ταλμουδιστή Ιουδαίο Σόρος (πειθήνιος ταλμουδιστής υπηρέτης του Ιουδαϊκού Σανχέντριν), με σκοπό την δημογραφική αλλοίωση των χωρών της Ευρώπης και την καταπολέμηση παντός στοιχείου, ιδέας, ομάδος, αρχής, εξουσίας, δραστηριότητος, που έχει σχέση, με έθνος, πατρίδα, χριστιανισμό και εθνικές παραδόσεις, κάθε ιστορικώς υπαρκτού έθνους…

20ο/ Η Κ.Δ. χρησιμοποιεί την τρομοκρατία ως …δημοκρατικό όπλο αντιμετωπίσεως των πολιτικών της αντιπάλων και εκφοβισμόν του λαού (εχθρών και φίλων), το οποίον υπούλως ονομάζει «δημοκρατική» ή «συνταγματική νομιμότητα» ή «δράση συλλογικοτήτων». Με το πρόσχημα της καταπνίξεως της διεθνούς ή εγχώριας τρομοκρατίας (ουσιαστικώς δημιούργημά της), προβαίνει… δημοκρατικώτατα σε καταστροφές πολιτισμών, ανατροπές κυβερνήσεων, λεηλασίες εθνικού πλούτου κρατών και σφαγές πληθυσμών (Βομβαρδισμοί Γιουγκοσλαβίας, Καταστροφή Ιράκ, Λεηλασία Εθνικού πλούτου Λιβύης, Σφαγές χριστιανικών πληθυσμών, τριχοτόμηση της Συρίας, από τον ISIS βραχίονα- κατασκεύασμα του δημοκρατικού Συστήματος, κλπ).

Oσάκις κινδυνεύει η Κ.Δ. ή αδυνατεί να απαντήσει σε καυτά ερωτήματα του βασανιζομένου και πενομένου λαού, προβάλλει δύο από τα βασικά όπλα της, τον αντιρατσιστικό νόμο, και την ποινικοποίηση της αμφισβητήσεως του ολοκαυτώματος των Ιουδαίων, χαρακτηρίζοντας τους γνήσιους πατριώτες, τους αντιρρησίες ή αμφισβητίες, ως «αντισημίτες, εχθρούς του λαού και της δημοκρατίας» (τους)…

Δεν μας λέγουν όμως ότι, οι παραπάνω αντιρατσιστικοί νόμοι επεβλήθησαν προς ψήφιση, έξωθεν και άνωθεν!

21ο/ ΟΥΔΕΜΙΑ μεταπολεμική κοινοβουλευτική ελλαδική κυβέρνηση και κανένα πολιτικό κόμμα, δεν ενδιαφέρθηκε για να εξοφληθεί το αδιαμφισβήτητο χρέος του γερμανικού κράτους που αφορά στις γερμανικές αποζημιώσεις, οφειλόμενες στο ελληνικό κράτος για το κατοχικό «δάνειο», τις κλοπές και καταστροφές που υπέστημεν κατά την κατοχήν από τους Ναζί, προγόνους της σημερινής Γερμανικής κυβερνήσεως, όπως συνέβη με άλλα κράτη, ιδιαιτέρως με το Ισραήλ.

Το ότι το ελληνικό κράτος  δεν αξίωσε μια ξεκάθαρη εθνική απαίτηση, δεν ήταν απόρροια  ανικανότητας των πολιτικών ηγετών του αλλά ενσυνείδητης επιλογής, αφού οι μετακατοχικοί κυβερνήτες ήσαν ξενόδουλοι και πλήρως υποτεταγμένοι στις ορέξεις των εντολοδοτών τους.

Όσοι απ’ αυτούς, τυχόν δεν ανήκαν στην παραπάνω κατηγορία, δεν απαλλάσσονται των ευθυνών, αφού έπρεπε να «κινήσουν γη και ουρανό», ώστε να εξαναγκάσουν την κυβέρνηση, να πράξει εθνοπρεπώς ή να ενημερώσουν τον λαόν, και να εφαρμόσουν το ακροτελεύτιον άρθρο του Συντάγματος!

Σύμφωνα με όσα περιλαμβάνονται στο βιβλίο του Δημοσθένη Κούκουνα, ο οποίος ασχολήθηκε πολλά χρόνια με την ιστορική έρευνα για την περίοδο της Κατοχής, «Η ελληνική οικονομία κατά την Κατοχή και η αλήθεια για τα κατοχικά δάνεια» (2012, Εκδόσεις Ερωδιός), με πληθώρα ανέκδοτων στοιχείων παρουσιάζεται τεκμηριωμένα η πραγματική υπόσταση του γερμανικού χρέους προς την Ελλάδα, ανερχόμενο σε ένα συνολικό ποσόν που σήμερα υπερβαίνει τα 500 δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς να γίνεται κανένας συνυπολογισμός άλλων εθνικών απαιτήσεων, όπως πολεμικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις.

9

Με απίθανη μεθοδικότητα που διευκολύνθηκε από το πολιτικό σύστημα της Κ.Δ. και τους εκάστοτε ελλαδίτες κυβερνήτες, καθώς και την ενεργό συμμετοχή ελλαδιτών ολιγαρχών, καταστρώθηκε ένα συγκεκριμένο σχέδιο αλώσεως της ελληνικής οικονομίας και οι κατακτητές επέτυχαν ανέμποδιστα, να συλλέξουν και να απομυζήσουν τα πάντα, ιδίως την γεωργική παραγωγή και κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή, αφού πρώτα καταλήστευσαν στο σύνολό της την εθνική οικονομία.

Συνεπώς, η σημερινή ιδιότυπη κατοχή της Ελλάδας από την Τρόϊκα,  δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε αποτέλεσμα της πολιτικής της τελευταίας κυβερνήσεως. Λες και η ιστορία ξεκίνησε κάπου στα χρόνια της κυβερνήσεως του ταλμουδιστού Ιουδαίου, Ααρών Αβουρή/Κωνσταντίνου Σημίτη.

Για όσους δεν έχουν συμφέρον, δεν είναι αφελείς ή αιθεροβάμονες και επιπλέον έχουν το θάρρος να αντικρύσουν κατάματα την αλήθεια, κάνοντας οι ίδιοι κριτική και αυτοκριτική για την συμμετοχή τους, είτε την ενεργητική είτε την παθητική, σ’ αυτό το έγκλημα κατά της πατρίδας μας, πρέπει να μάθουν ότι το έγκλημα κατά του Ελληνισμού, είναι διαχρονικόν και διαπράττεται από την εποχή της δολοφονίας του όντως Εθνάρχου Ιωάννου Καποδίστρια, μέχρι και σήμερα.

*

Μετά από τα προαναφερθέντα, ποίοι είναι οι πρωταίτιοι (η γενεσιουργός αιτία), για την σημερινή πολιτκο-οικονομική κατοχή της Ελλάδος;

.Οι οικογένειες των πολιτικών (μάλλον οικογενειακές επιχειρήσεις), που κυβερνούν την Ελλάδα εδώ και έναν περίπου αιώνα, οι οποίες διατηρούσες δεσμούς υποτελείας με το Σύστημα, ανταλλάσσοντας την αφοσοίωσή τους στην Κ.Δ, με την  παγίωση των δικαιωμάτων τους,  στην νομή διαχειρίσεως της εξουσίας, την απόκτηση περιουσιών, την απόλαυση υπερπρονομίων και αέναης προστασίας,

.Οι πολίτες που ψηφίζουν υποχρεωτικώς τους παραπάνω, μη έχοντες ουσιαστικώς άλλη επιλογή, δέσμιοι των πελατειακών σχέσεων και των προεκλογικών φαρισαϊκών υποσχέσεων, οδηγούμενοι στις κάλπες, κάθε 4ετία, αφιονισμένοι, ευνουχισμένοι και ξεδοντιασμένοι, ή

.Η φύση του πολιτικού συστήματος της Κ.Δ. που περιθωριοποιεί τεχνιέντως τους αξίους, «ζει και αναπνέει» με παθογένειες και ανίατες επίκτητες ασθένειες, που αναδεικνύουν τους νωτοφόρους του Συστήματος, βλάπτουν το έθνος και προκαλούν ανθελληνικές και αντιχριστιανικές μεταλλάξεις στον Ελληνικό λαόν, όπως αποδεικνύεται από την μακραίωνη πολιτική ιστορία της στην Ελλάδα, ιδιαίτερα της μεταπολιτευτικής περιόδου;

Συνεχίζεται

---

1 Ο “πόλεμος της τσιπούρας” στα Ίμια: Εννέα χάρτες-ντοκουμέντα απάντηση στην Τουρκία http://mignatiou.com/2016/12/o-polemos-tis-tsipouras-sta-imia-okto-chartes-ntokoumenta-apantisi-ston-tsavousoglou/

2 Robert King Merton (born Meyer Robert Schkolnick; 4 July 1910 – 23 February 2003), was an American sociologist. He spent most of his career teaching at Columbia University, where he attained the rank of University Professor. In 1994 he was awarded the Natinal Medal of Science for his contributions to the field and for having founded the sociology of science. He is considered a founding father of modern sociology while also gaining a status for the work he contributed to criminology.

3 R. Κ. Merton, «Teoria e struttura sociale», Vol. Ι, ed. Il Mulino, Bologna 1983, σελ. 121-224.

4 Από την πλευρά της, η δημόσια «χορηγία» υπονοεί ότι το κόμμα και η πολιτική τάξη, αναγνωρίζονται ως θεσμοί δημοσίου δικαίου. Συνεπάγεται, ως εκ τούτου, το δικαίωμα του «χορηγού» να ελέγχει τους αποδέκτες της, τόσο ως προς τον τρόπο της διαχειρίσεως, όσο και για την εκπλήρωση του σκοπού της πολιτικής, που την επέβαλε. Συνεπάγεται, εντέλει, την δημοκρατική ανα-συγκρότηση και λειτουργία του κόμματος, ως δημόσιου θεσμού και όχι την λειτουργία του ως κλειστής λέσχης.

Πράγμα που, όμως, η άρχουσα πολιτική τάξη δεν είναι έτοιμη να αποδεχθεί, καθώς το κόστος λειτουργίας του συστήματος είναι απαγορευτικό για να γίνει διαφανές και το διακύβευμα της πολιτικής εξουσίας ασύμμετρο, σε σχέση με την κοινωνική της αναφορά.

5 Βλέπε σχετικά, «Μέσα επικοινωνίας και δημοκρατία», Λ. Βάσση (επιμ.), Μέσα επικοινωνίας και πολιτισμός, Αθήνα, 2004. «Μέσα επικοινωνίας και πολιτική», Επικοινωνία, Αθήνα, 1996, σελ.30 επ. «Η τηλεόραση στο πολιτικό σύστημα», Για μια δημοκρατική ραδιοτηλεόραση (συλλογικό), Αθήνα, 1986, σελ. 17-28. « Système de communication et système d’échange. La télévision », P.Claeys, André Frοgnier (eds), L’échange politique, Bruxelles, 1995, σελ. 147-161.

6 Αυτό το άλλο πολιτικό σύστημα, θα ήταν, χωρίς αμφιβολία, η αληθής δημοκρατία, τουτέστιν η Εθνική Δημοκρατία ή Εθνοκρατία, στο μέτρο που η τελευταία επαγγέλλεται την ολοκληρωτική κατάργηση του αντιπροσωπευτικού θεσμού της κοινοβουλευτικής (ψευδο) δημοκρατίας, με σαφείς «ασφαλιστικές δικλείδες» λειτουργίας της.

Ωστόσο, είναι προφανές ότι και η τοιαύτη ειρηνική-επαναστατική αλλαγή, υπό τις παρούσες συνθήκες της ασφυκτικής/ολοκληρωτικής κρατικής (νόμιμης και παρακρατικής) εξουσίας, εγγράφεται ως σχετικά μακρινή προοπτική, διότι δεν αποτελεί αίτημα της σημερινής αφιονισμένης, ευνουχισμένης και ξεδοντιασμένης Ελληνικής κοινωνίας. Απαιτεί προϋποθέσεις οι οποίες, προς το παρόν, ΔΕΝ διακρίνονται, εάν κρίνομεν από τις ορατές διεργασίες και αντιδράσεις του κοινωνικού σώματος.

7 Βλέπε στην εκτενή ανάλυση των θεμάτων «Ναζισμός: Η αποκρυφιστική Εταιρεία των ταλμουδιστών Ιουδαίων» (Μάϊος- Ιούνιος 2015) και « Πλάνες και απάτες του συστήματος», Μέρος 9ο, Η Αλήθεια για την ΝΑΣΑ, 14 Ιουλίου-2 Αυγούστου 2017.

8 Τι είναι οι ΜΚΟ; Πρόκειται για μια αμερικανική ιδέα σταδιακής υποκαταστάσεως του εθνικού κράτους από «ανεξάρτητες αρχές», συχνά χρηματοδοτούμενες από αμερικανικά ή άλλα ιδρύματα, Ιουδαιοταλμουδικής ιδιοκτησίας ή επιρροής. Στόχος αυτών των ΜΚΟ είναι η υποβοήθηση της Ιουδαιοκρατούμενης αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και επίσης ο σχετικός επηρεασμός της κοινής γνώμης, στο εσωτερικό των εθνικών κρατών, έτσι ώστε να κάμπτονται οι εθνικές αντιστάσεις στην διαδικασία μετατροπής του χάρτη των κυρίαρχων εθνικών κρατών σε πολιτικές οντότητες μειωμένης εθνικής κυριαρχίας.

Το νέο «μεταναστευτικό» πολιτικό μοντέλο λοιπόν, που βλέπουμε να οργανώνεται στην Χριστιανική Ευρώπη, επιβάλλεται ήδη ως διεθνής κανόνας, ώστε να διευκολυνθεί η κίνηση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, μέσω της αποδυναμώσεως της κρατικής κυριαρχίας και της γενικής βουλήσεως του λαού, θεμέλια των οποίων είναι η εθνική ενότητα και κοινωνική συνοχή. Η αποδυνάμωση αυτή, προκαλείται ακριβώς από την αμφισβήτηση του εθνικού χαρακτήρα του κράτους, το οποίον χάνει έτσι το θεμέλιό του και εν συνεχεία χάνει και τη νομιμοποίησή του, από ένα πολτοποιημένο κοινωνικό σώμα με πολυπολιτισμικά χαρακτηριστικά.

Το κράτος απομένει έτσι χωρίς λαϊκά και εθνικά θεμέλια, ανεκτικό γενικά, αλλά εν τέλει ανεκτικό ειδικά: Έρμαιο των κινήσεων του χρήματος – ή και των όπλων εάν χρειαστεί. Διότι, όπως γράφει ο Waltzer, «η πολιτική περιορισμένης δύναμης, ίσως εξαρτάται από τη χρήση βίας μέσω ενός είδους πολέμου…Μια πιο έμμεση προσέγγιση της αλλαγής καθεστώτος είναι εξίσου δικαιολογημένη ακόμη και πριν από ένα δίκαιο πόλεμο. Πράγματι, η αποτελεσματικότητα αυτής της προσέγγισης θα καθιστούσε τον πόλεμο περιττό, συνεπώς άδικο».

Η «πολιτική περιορισμένης δύναμης», ασκείται από τις ΜΚΟ, που στοχεύουν στον επηρεασμό της κοινής γνώμης και των πολιτικών ομάδων. Εάν επιτύχουν να ανατρέψουν την ανεπιθύμητη κυβέρνηση, τότε ο πόλεμος είναι περιττός και άδικος. Εάν όμως αποτύχουν τότε ο πόλεμος είναι «δίκαιος». Ο Waltzer ήταν σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ Κλίντον και θεωρητικός των «δίκαιων» πολέμων εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και όσων κρατών δεν θεωρούνται….«δημοκρατικά». 

Ο ρόλος λοιπόν των ΜΚΟ είναι καθαρά πολιτικός. Όταν η δράση τους έχει «ανθρωπιστικό» μανδύα, συνήθως στοχεύουν στην υποκατάσταση των κρατικών λειτουργιών, στην σταδιακή αντικατάσταση των κρατικών θεσμών, των θεσμών του εθνικού κράτους δηλαδή, από τις «ανεξάρτητες αρχές», οι οποίες δεν ελέγχονται από τους θεσμούς του εθνικού κράτους και χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκά κονδύλια συνήθως ή από την ΟΥΝΕΣΚΟ ή από τον ΟΗΕ ή από Ιδρύματα που συνδέονται με την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Σταδιακά ωστόσο τα ίδια τα υπουργεία αρχίζουν να χρημοτοδοτούν και να κατευθύνουν ΜΚΟ, υπονομεύοντας έτσι εκ των έσω την κρατική ισχύ.

Στην ελληνική περίπτωση την δράση των ΜΚΟ προώθησε αποφασιστικά η κυβέρνηση Σημίτη, την συνέχισε φυσικά η ΝΔ, την ενίσχυσε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος ήδη από τη θητεία του στο ΥΠΕΞ επί Σημίτη, αποδυνάμωσε τον ρόλο των διπλωματικών υπηρεσιών του ελληνικού ΥΠΕΞ και τις αντικατέστησε από τους συμβούλους του υπουργού, που προέρχονταν από τα αμερικανικά ιδρύματα εξωτερικής πολιτικής, και ολοκλήρωσε ο ψευτοαριστερός εθνομηδενιστής, Αλέξης Τσίπρας.

Όλοι εξάλλου, ενθυμούνται την ρήση του Πάγκαλου, ότι μέσα στο ελληνικό ΥΠΕΞ δεν μιλάνε καν ελληνικά, αλλά μόνον αγγλικά. Οι σύμβουλοι αυτοί, ασχολούμενοι κυρίως με την προώθηση των αμερικανικών σχεδίων στα Βαλκάνια (π.χ. Σχέδιο Ανάν, Σκοπιανό, μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη, κλπ), χρηματοδοτούσαν αντίστοιχα και διάφορες απίθανες «ανθρωπιστικές» ΜΚΟ, οι οποίες ροκάνιζαν τους πόρους ενός κράτους που όδευε προς την χρεωκοπία.

Κάποιοι που ανεμείχθησαν με τις ΜΚΟ, πιθανόν και να πλούτισαν. Σιγά το θέμα!!! Οι μόνοι ήταν; Όλοι οι έξυπνοι έφαγαν από τις σάρκες αυτού του έθνους και τώρα έρχονται με τα μνημόνια ή την «αυστηρά επιτήρηση», να φάνε και τα κόκαλα. (Κείμενο βασισμένο στην πηγή: Ο ρόλος των ΜΚΟ. Από κείμενο του Απόστολου Διαμαντή στο www.protagon.gr.. Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014).

9 Τα κατοχικά δάνεια αντιπροσωπεύουν μέρος του τιμήματος, της ασύλληπτης λεηλασίας του εθνικού μας πλούτου κατά την διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.