ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ (ΨΕΥΔΟ) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ή ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ: Η ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΜΕΡΟΣ 7ο

[9.44.1]..μετὰ δὲ τὴν ἐπειρώτησιν τῶν χρησμῶν καὶ παραίνεσιν τὴν ἐκ Μαρδονίου νύξ τε ἐγίνετο καὶ ἐς φυλακὰς ἐτάσσοντο. ὡς δὲ πρόσω τῆς νυκτὸς προελήλατο καὶ ἡσυχίη τε ἐδόκεε εἶναι ἀνὰ τὰ στρατόπεδα καὶ μάλιστα οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἐν ὕπνῳ, τηνικαῦτα προσελάσας ἵππῳ πρὸς τὰς φυλακὰς τὰς Ἀθηναίων Ἀλέξανδρος ὁ Ἀμύντεω, στρατηγός τε ἐὼν καὶ βασιλεὺς Μακεδόνων, ἐδίζητο τοῖσι στρατηγοῖσι ἐς λόγους ἐλθεῖν.

[9.44.2] τῶν δὲ φυλάκων οἱ μὲν πλεῦνες παρέμενον, οἱ δ᾽ ἔθεον ἐπὶ τοὺς στρατηγούς, ἐλθόντες δὲ ἔλεγον ὡς ἄνθρωπος ἥκοι ἐπ᾽ ἵππου ἐκ τοῦ στρατοπέδου τοῦ Μήδων, ὃς ἄλλο μὲν οὐδὲν παραγυμνοῖ ἔπος, στρατηγοὺς δὲ ὀνομάζων ἐθέλειν φησὶ ἐς λόγους ἐλθεῖν.

[9.45.1] οἱ δὲ ἐπεὶ ταῦτα ἤκουσαν, αὐτίκα εἵποντο ἐς τὰς φυλακάς. ἀπικομένοισι δὲ ἔλεγε Ἀλέξανδρος τάδε· Ἄνδρες Ἀθηναῖοι, παραθήκην ὑμῖν τὰ ἔπεα τάδε τίθεμαι, ἀπόρρητα ποιεύμενος πρὸς μηδένα λέγειν ὑμέας ἄλλον ἢ Παυσανίην, μή με καὶ διαφθείρητε· οὐ γὰρ ἂν ἔλεγον, εἰ μὴ μεγάλως ἐκηδόμην συναπάσης τῆς Ἑλλάδος.

[9.45.2] αὐτός τε γὰρ Ἕλλην γένος εἰμὶ τὠρχαῖον, καὶ ἀντ᾽ ἐλευθέρης δεδουλωμένην οὐκ ἂν ἐθέλοιμι ὁρᾶν τὴν Ἑλλάδα. λέγω δὲ ὦν ὅτι Μαρδονίῳ τε καὶ τῇ στρατιῇ τὰ σφάγια οὐ δύναται καταθύμια γενέσθαι· πάλαι γὰρ ἂν ἐμάχεσθε. νῦν δέ οἱ δέδοκται τὰ μὲν σφάγια ἐᾶν χαίρειν, ἅμα ἡμέρῃ δὲ διαφαυσκούσῃ συμβολὴν ποιέεσθαι· καταρρώδηκε γὰρ μὴ πλεῦνες συλλεχθῆτε, ὡς ἐγὼ εἰκάζω. πρὸς ταῦτα ἑτοιμάζεσθε. ἢν δὲ ἄρα ὑπερβάληται τὴν συμβολὴν Μαρδόνιος καὶ μὴ ποιῆται, λιπαρέετε μένοντες· ὀλιγέων γάρ σφι ἡμερέων λείπεται σιτία. [ΗΡΟΔΟΤΟΣ, Βιβλίον 9ον (ΚΑΛΛΙΟΠΗ)]

Μετάφραση

[9.44.1] Ύστερ᾽ απ᾽ την ερώτησή του για τους χρησμούς και την παραίνεση που απηύθυνε ο Μαρδόνιος, έπεσε η νύχτα και οι σκοποί πήραν τις θέσεις τους. Και καθώς η νύχτα είχε προχωρήσει πολύ κι είχες την εντύπωση ότι ησυχία βασίλευε πέρα για πέρα στα στρατόπεδα και πως τους στρατιώτες τούς έχει πάρει για τα καλά ο ύπνος, εκείνη την ώρα ο Αλέξανδρος, ο γιος του Αμύντα, που ήταν στρατηγός και βασιλιάς των Μακεδόνων, πλησίασε με τ᾽ άλογό του τις προφυλακές των Αθηναίων και ζητούσε και καλά να συναντήσει τους στρατηγούς τους.

[9.44.2] Λοιπόν, οι περισσότεροι απ᾽ τους σκοπούς έμεναν στη θέση τους, ενώ άλλοι πήγαν τρεχάτοι στους στρατηγούς· κι όταν έφτασαν, τους έλεγαν πως ήρθε ένας καβαλάρης απ᾽ το στρατόπεδο των Μήδων, που δεν άνοιξε το στόμα του να πει τίποτ᾽ άλλο, παρά μόνο πως θέλει να συναντήσει τους στρατηγούς, αναφέροντάς τους ονομαστικά.

[9.45.1] Κι εκείνοι, όταν άκουσαν αυτά, αμέσως τους ακολούθησαν στις προφυλακές. Κι όταν έφτασαν, τους έλεγε ο Αλέξανδρος τα εξής: «Άνδρες Αθηναίοι, καταθέτω εμπιστευτικά στη φύλαξή σας αυτά τα λόγια, με την παράκληση να μείνουν απόρρητα, μονάχα στον Παυσανία να τα πείτε και σε κανέναν άλλο, για να μη με πάρετε στο λαιμό σας· γιατί δεν θα μιλούσα, αν η έγνοια μου για ολόκληρη την Ελλάδα δεν ήταν μεγάλη.

[9.45.2] Γιατί κι’ εγώ στην καταγωγή ανέκαθεν είμαι Έλληνας και δεν θα ήθελα να βλέπω την Ελλάδα, να χάσει τη λευτεριά της και να γίνει σκλάβα. Λέω λοιπόν πως στάθηκε αδύνατο οι θυσίες να δώσουν προγνωστικά που να ευφράνουν την ψυχή του Μαρδονίου και του στρατού του· γιατί, τότε, θα είχατε έρθει στα χέρια εδώ και καιρό. Λοιπόν, τώρα αποφάσισε να κάνει πέρα τις θυσίες και, με το χάραμα της μέρας, να δώσει μάχη· γιατί, όπως υποθέτω, τον έζωσε φόβος μήπως συναχτείτε περισσότεροι. Μ᾽ αυτά τα δεδομένα, αρχίστε τις ετοιμασίες. Και πάλι, αν ο Μαρδόνιος αναβάλει τη σύγκρουση και δεν την επιχειρήσει, κάντε κουράγιο μένοντας στη θέση σας· γιατί τα τρόφιμα που του έμειναν είναι για λίγες μέρες.1

«Όσοι Ελλαδίτες βουλευτές, εκλεγμένοι με καθεστώς κοινοβουλευτικής (ψευδο) δημοκρατίας, από τον ευκολόπιστον και πάντα προδομένον Ελληνικόν λαόν, τολμήσουν να παραδώσουν δια της ψήφου τους, το όνομα της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς, είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας».

2. Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΙΣΤΟΡΙΚΟ) [Συνέχεια 6ου Μέρους]

δ. Περίοδος Μεταπολιτεύσεως (Συνέχεια 6ου μέρους)

6/. 6η Περίοδος, Jeffrey-Γ. Παπανδρέου (2009-2012) [Συνέχεια 6ου μέρους].

δ/. Ο Τζέφρυ-Γεώργιος Α. Παπανδρέου εξαπάτησε τον Ελληνικόν λαόν.

Με τον ερχομό του Γ. Παπανδρέου (ΓΑΠ) στην εξουσία , μπήκε στην ζωή μας και το Ληστρικόν Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).

Η νέα κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, για τους ανόητους, τους ανέντιμους ή τους εγκαθέτους συστημικούς κεκράκτες, δεν μπόρεσε να κατανοήσει την σοβαρότητα της καταστάσεως. Για τους έντιμους και κοινόν νουν έχοντες, όμως, ο ΓΑΠ προσποιήθηκε πως η κατάσταση δεν θα επιδεινώνετο, αφού ήταν «μέσα στο κόλπο». Φαινόταν ότι προσπαθούσε περισσότερο μέσω της διπλωματικής οδού, να εξασφαλίσει «κατανόηση και συμπάθεια» (ΣΣ: Από ποιους; Τους αδίστακτους τρομοκράτες τοκογλύφους δανειστές;).

Μόνον πανηλίθιοι θα επιχειρούσαν κάτι τέτοιο και ο αβάπτιστος Γιώργος/Γιωργάκης (ΓΑΠ), αλλά «βαπτισμένος» Jeffrey (Τζέφρυ), καθυστερώντας αδικαιολόγητα στην λήψη επειγόντων οικονομικών μέτρων, φαίνεται ότι ενεργούσε κατ’ εντολή των δανειστών, κατά την πιθανώτερη εκδοχή, προκειμένου να οδηγήσει την χώρα στο ΔΝΤ.

Τα ασύστολα ψέματα, οι μυστικές συμφωνίες, η σκόπιμη μετάθεση ευθυνών, η στείρα προπαγάνδα, ο εκφοβισμός, η παράλυση -και χειραγώγηση τελικά- του λαού, μαζί με την βοήθεια των απολύτως ελεγχομένων ΜΜΕ, βοήθησαν την κυβέρνηση Γιώργου-Τζέφρυ Παπανδρέου, που διαδέχθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2009 την κυβέρνηση Καραμανλή, να επιβάλει τις προειλημμένες αποφάσεις της, για προσφυγή της χώρας μας στο ΔΝΤ.

Αυτός ήταν ο στρατηγικός στόχος όλων των ελλαδικών (ψευδο) δημοκρατικών κυβερνήσεων, από της μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν. Μέχρι τότε, οι ελλαδικές κυβερνήσεις έκαναν τα πάντα για να εισέλθουμε στον διπλό λάκκο των λεόντων (Τρόϊκα-ΔΝΤ).

Ο τ. διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος αποκάλυψε σε ένα προσφάτως εκδοθέν βιβλίον του, ότι είχε ενημερώσει πλήρως τον Γ. Παπανδρέου για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας από τον Ιανουάριο του 2009, πολύ πριν από τις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου.

Επομένως και ο Γ. Παπανδρέου ήξερε πολύ καλά τι ακριβώς συνέβαινε, πολύ πριν τις εκλογές, όπως και οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ. Παρ’ όλα αυτά, ως καλός σοσιαλ…(ψευδο) δημοκράτης, εν επιγνώσει εξαπάτησε τον ελληνικόν λαόν.

Απίστευτο και όμως, αληθινό και …δημοκρατικό!

Πασιφανής λοιπόν, είναι η ενοχή της κυβερνήσεως και προσωπικώς του Jeffrey/Γ. Παπανδρέου (ΓΑΠ) στο μεγάλο εθνικό/οικονομικό έγκλημα που διεπράχθη το 2010 σε βάρος της Ελλάδος, αφού ο τότε πρωθυπουργός, ενεργούσε ενσυνειδήτως, κατόπιν εντολών από τα αφεντικά του!

Εκτός από τα προαναφερθέντα,πως αποδεικνύεται κάτι τέτοιο;

Η αλλοίωση του ελλείμματος στην πρώτη φάση της νέας Ελληνικής περιπέτειας (2010), έγινε αποδεδειγμένα κατ’ απαίτηση του ΔΝΤ, επειδή έτσι ερμηνεύτηκε ότι «ζητούσε» το καταστατικό του.

Η εκτόξευση των ελλειμμάτων

Κράτος και κοινωνία εθίστηκαν, αφρόνως, στους υψηλούς ρυθμούς αναπτύξεως. Το κράτος αύξανε κάθε χρόνο τις δαπάνες του με ιλιγγιώδη ρυθμό. Η Ελλάδα δεν ήταν προετοιμασμένη για την επιβράδυνση που κάποια στιγμή θα ερχόταν. Το 2008 με αφορμή την χρεοκοπία της Lehman Brothers, ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση και η οικονομία της Ελλάδας άρχισε να επιβραδύνει, μπήκε σε ύφεση.

Την διετία 2008-2009 το ΑΕΠ και τα έσοδα του κράτους παρέμειναν περίπου στάσιμα, ενώ οι κρατικές δαπάνες συνέχισαν να αυξάνονται. Τα ελλείμματα αυξήθηκαν, το ίδιο και οι ανάγκες του κράτους για δανεισμό. Το χρέος άρχισε να βγαίνει εκτός ελέγχου: συσσωρευόταν με μεγαλύτερους ρυθμού,ς χωρίς μάλιστα να αντισταθμίζεται από μεγέθυνση της οικονομίας.

Με mail που έστειλε στις 29 Μαρτίου 2010, προς τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, ο αξιωματούχος του ταμείου Μπόμπ Τράα, πληροφορούσε μεταξύ άλλων, ότι «ο γενικός διευθυντής θα στείλει ενημερωτική επιστολή σχετικά με την αποστολή λανθασμένων στοιχείων που θα θέλαμε να παρακαμφθεί γρήγορα και σιωπηρά»2

Το πόσο σημαντική ήταν για το ΔΝΤ, τους δανειστές και τις τράπεζές τους η αλλοίωση του ελλείμματος- που έπρεπε να γίνει ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΡΑ- φαίνεται από την πρώτη παράγραφο του διαγγέλματος Παπανδρέου στο Καστελόρριζο (23 Απριλίου 2010), το οποίο ξεκινούσε ως εξής:

«Χθες ανακοινώθηκαν τα στοιχεία για το πραγματικό έλλειμμα του 2009…».

Από τον συνδυασμό του mail Τράα και τις δηλώσεως τού τότε πρωθυπουργού, προκύπτει σαφώς η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της αλλοιώσεως του ελλείμματος (πρώτη φάση) και του Μνημονίου 1.

Λίγους μήνες αργότερα διορίζεται στην θέση του Διοικητού της ΕΛΣΤΑΤ, το στέλεχος του ΔΝΤ Ανδρέας Γεωργίου, χωρίς να παραιτηθεί προηγουμένως από την θέση του…3

Ακόμα και η «ανακάλυψη» και αποκάλυψη στο πανελλήνιο, αλλά και διεθνώς, της στατιστικής μαγειρικής που χρησιμοποίησε η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, για να αποκρύψει το πραγματικό ύψος των ελλειμμάτων της, το 2009, φαίνεται να ήταν μέρος της ήδη προαποφασισθείσας και προχαραχθείσας στρατηγικής του επιτελείου του ΠΑΣΟΚ για τις αιτιολογίες, ψυχολογικές πιέσεις και τα μέσα που θα χρησιμοποιούσε για να καθοδηγήσει τον κόσμο στο να αποδεχτεί τελικά, χωρίς πολλές αντιδράσεις, την «μία και μοναδική» λύση του Μνημονίου.

Ο «σοσιαλιστής» ηγέτης ΓΑΠ, αρνήθηκε να δανειστεί τον Οκτώβριο, τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο του 2009, όταν τα επιτόκια ήταν χαμηλά. Αντ’ αυτού έκανε ό,τι μπορούσε για να εκθέσει διεθνώς την δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας, τρομοκρατώντας τις «αγορές», που άρχισαν να ανεβάζουν επικίνδυνα τα επιτόκια δανεισμού.

Ο ψευδάγγελος πρωθυπουργός, πρόβαλε με θρασυστομία χιλίων πιθήκων, τα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα της ΝΔ και το υπέρογκο δημόσιο χρέος, διακηρύσσοντας συγχρόνως ότι κυβερνά μια εντελώς διεφθαρμένη χώρα. Άλλοι υπουργοί του διαμήνυαν πως «δεν υπάρχει σάλιο στα ταμεία» και ότι η ελληνική οικονομία ήταν σαν τον Τιτανικό, έτοιμη να βουλιάξει!

H κυβέρνηση πρόβαλε σκόπιμα και όχι από ανικανότητα ή ηλιθιότητα, την αρνητική αυτή εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. Όταν ένας ηγέτης ενεργεί κατά της χώρας που εκπροσωπεί κατ’αυτόν τον τρόπον, μία είναι η αιτιολόγηση:

Εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία επιβληθείσα άνωθεν και έξωθεν!

ε/. Η στρατηγική της προσφυγής στο ΔΝΤ

Η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ περιελάμβανε την έμπρακτη «απόδειξη» της μη δυνατότητας δανεισμού της χώρας μας και τον πλήρη αποκλεισμό αυτού του ενδεχομένου, ώστε να παραμείνουν μόνον τα δύο άλλα δυνατά ενδεχόμενα: Η χρεωκοπία και η προσφυγή στο ΔΝΤ.

H πρώτη δαιμονοποιήθηκε στο έπακρον και ταυτίστηκε με την κατάρρευση του δημοσίου και την καταστροφή της χώρας. Ήταν με απλά λόγια «παράλογη» κι επομένως δεν έμενε παρά η λύση του ΔΝΤ, όσο οδυνηρή και να ήταν αρχικά. Γρήγορα, το πολύ σε 2-3 χρόνια, θα έφερνε την ανάκαμψη και ευημερία. Ένα ακόμα μεγάλο ψέμα!

Όταν ο Σαμαράς κατηγόρησε αργότερα το ΠΑΣΟΚ ότι μετέτρεψε ένα πρόβλημα ελλείμματος σε μια κρίση δανεισμού, ομιλούσε φαρισαϊκά καθ’ όσον γνώριζε πως ο συγκάτοικός του στις ΗΠΑ και ομόσταυλός του, στο «κατηχητικό» της CIA, το είχε κάνει σκοπίμως και ενσυνειδήτως!

Πιστεύουμε πως επρόκειτο για μια «συμφωνία»/εντολή «κυρίου προς υπηρέτην», να συμφωνήσει δηλαδή η Goldman Sachs να μας επιτεθεί σκόπιμα, ώστε πολλοί παίκτες να παίξουν σε CDS υπέρ της χρεωκοπίας μας και να ανεβάσουν έτσι στα ύψη τα spreads. H Goldman Sachs ήξερε πως δεν θα χρεωκοπούσαμε και κέρδισε χοντρό χρήμα από το όλο παιχνίδι, τόσο εξ αιτίας των εσωτερικών πληροφοριών που διέθετε από την ίδια την κυβέρνηση Παπανδρέου, όσο και από κανένα επιπλέον «δωράκι» που μπορεί να έλαβε από αυτήν, σαν αυτά που της είχαν δοθεί παλαιότερα για το swap. Αποκλείεται να χρεωκοπούσαμε με αυτό τον τρόπο.

Ήταν απλά το μέσο για να οδηγηθούμε γρήγορα στον μηχανισμό στηρίξεως και στο απεχθές Μνημόνιο.

Έτσι, οι ιδιωτικές διεθνείς εταιρείες αξιολογήσεως του χρέους (κρίνουν εάν μία εταιρεία ή ένα κράτος έχει την δυνατότητα να αποπληρώσει τα δάνεια και βαθμολογούν αναλόγως), υποβάθμισαν άμεσα την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας και στην συνέχεια των τραπεζών, οι οποίες τόσα χρόνια χρηματοδοτούσαν το δημόσιο χρέος (αγόραζαν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου). Η υποβάθμιση οδήγησε σε ρευστοποιήσεις ελληνικών ομολόγων προκαλώντας άνοδο των αποδόσεων. Έτσι, ανέβηκαν και τα επιτόκια που η χώρα ήταν υποχρεωμένη να πληρώνει, προκειμένου να πάρει νέα δάνεια.

Τα παραπάνω δημιούργησαν την κρίση του ελληνικού χρέους, που μας οδήγησε στον «λάκκο του πρώτου λέοντος», του ΔΝΤ.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία είναι πως το χρέος αφού συνεχίζει την ανοδική του πορεία μέχρι 102,9% πέφτει εντυπωσιακά στο 95,6% το 2007! Για να διογκωθεί και πάλι λόγω των ετήσιων ελλειμμάτων και να φθάσει σε επίπεδα ρεκόρ, τα οποία μας οδήγησαν στην σημερινή τραγική κατάσταση: Της πολιτικο-οικονομικής υποτελείας της Ελλάδος.

Το παιγνίδι ήταν στημένο και ο ΓΑΠ καθώς και κάποιοι άλλοι, το γνώριζαν!!!