ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ (ΣΚΙΠΕΡΙΑ) ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΑΛΒΑΝΟΥΣ»/ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΥΣ

               Α λαστόρων προτεκτοράτον των ΗΠΑ.1

               Λ ευκή Χώρα2

               Β ατικανού και Αυστρο-Ουγγαρίας έκτρωμα.

               Α ρπακτή γη, Ελληνικής κυριότητος.3

               Ν εοελληνικής Ιστορίας πλαστογραφία.

                                        Ι  λλυρικής ιστορίας σφετεριστής.

               Α ντρον Ανήμερων Σκιπετάρων.4

Καρικατούρα αναπαριστώντας την «Αλβανία» με το επίσημο όνομά της ΣΚΙΠΕΡΙΑ (SHQIPERIA), σε κατάσταση… άμυνας απέναντι στους γείτονές της. Το Μαυροβούνιο παρουσιάζεται υπό την μορφή πιθήκου, η Ελλάδα ως λεοπάρδαλη και η Σερβία ως φίδι. Το Σκιπετάρικο  κείμενο γράφει: «Φύγετε μακριά μου! Αιμοβόρα πλάσματα!»

ΜΕΡΟΣ 23ον

10. Οι «ΑΛΒΑΝΟΙ»/ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΩΝ (ΚΑΤΑ ΤΟΝ 2ον ΠΑΓΚ. ΠΟΛΕΜΟΝ).

 α.  Η «Τσαμουριά», οι «Τσάμηδες», η συνεργασία τους με τους Οθωμανούς και Ναζί.

Ένα από τα ανύπαρκτα ιστορικώς ζητήματα, το οποίον «ιστορικοποίησαν» οι Νεοσκιπετάροι και ανεκίνησαν ως δήθεν υπαρκτόν, μετά την λήξη του 2ου π.π. και συγκεκριμένα μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Σκιπερία, είναι εκείνο της λεγομένης «Τσαμουριάς» ή «Τσάμηδων».

Οι ΝεοΣκιπετάροι/«Αλβανοί»5 ενώ συνεχίζουν τους διωγμούς των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, στα πλαίσια του σχεδίου εθνοκαθάρσεως των Ελλήνων, με αποκορύφωμα την εν ψυχρώ δολοφονία του Εθνομάρτυρα, Έλληνα Βορειοηπειρώτη ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΤΣΙΦΑ, ανήμερα της 28ης Οκτ. 2018, ταυτοχρόνως προκαλούν με την συντήρηση του δήθεν «Τσάμικου» ζητήματος. Να θυμηθούμε λοιπόν συνοπτικώς, την ιστορία για τους Τσάμηδες και την Τσαμουριά.

1/. Προέλευση της ονομασίας

Για την προέλευση της ονομασίας υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Η περισσότερο ανταποκρινόμενη στην πραγματικότητα φαίνεται να είναι η εκδοχή της παραφθοράς του ονόματος του ποταμού Θύαμιδος (Καλαμάς), μία παραφθορά η οποία με την πάροδο του χρόνου ακολούθησε τα εξής στάδια: Θύαμις, Θυάμις, Τσ(ι)άμης, δηλ. ο κάτοικος που βρίσκεται κοντά στον Θύαμη ποταμό, την Θυαμυρία, την Τσ(ι)αμουριά.

Τσαμουριά, ονομάζεται η περιοχή εκείνη της Ηπείρου, που εκτείνεται κατά μήκος της ακτής ανάμεσα στις εκβολές του ποταμού Αχέροντα και μέχρι το Βουθρωτό και ανατολικά μέχρι τους πρόποδες του όρους Ολύτσικας (Τόμαρος). Η περιοχή ταυτίζεται με την Θεσπρωτία και ένα μικρό τμήμα της ανήκει σήμερα στην Σκιπερία/«Αλβανία», με κέντρο την κωμόπολη Κονίσπολη. Στην ευρύτερη περιοχή της Θυαμυρίας/Τσ(ι)αμουριάς, κατοικούσαν οι εξισλαμισθέντες Έλληνες γενίτσαροι, οι Θυάμιδες/Τσάμηδες.

Οι σημερινοί αυτοαποκαλούμενοι Τσάμηδες, αποτελούν τους βιολογικούς-πνευματικούς απογόνους:

.Των εξισλαμισθέντων Σκιπετάρων και Ορθοδόξων Χριστιανών της Ηπείρου (15ος-16ος αιώνας).

.Των βιαίως εξισλαμισθέντων (Ελλήνων Ορθοδόξων χριστιανών) τον 17ον αιώνα, μετά την ατυχή εξέγερση του Επισκόπου Τρίκκης Διονυσίου (1611), που οι Σκιπετάροι/«Τουρκαλβανοί» αποκάλεσαν ειρωνικά, «Σκυλόσοφο».

.Όσων στις αρχές του 17ου αιώνος, προσεχώρησαν εκουσίως στο Ισλάμ, για να αποκτήσουν αξιώματα και ιδιοκτησίες (Σπαχήδες).

Οι προσπάθειες για προσηλυτισμό εντάθηκαν την περίοδο 1740-80, όταν πολλοί των Ελλήνων εξισλαμίσθηκαν για να μην αρπάξουν τις περιουσίες τους Σκιπετάροι «κύριοι» (μπέηδες/bey). Με εντολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο κήρυκας και εθνομάρτυρας Κοσμάς ο Αιτωλός ξεκίνησε περιοδείες ενισχύσεως του χριστιανικού στοιχείου, χάρις στις οποίες αποφεύχθηκε ο πλήρης εξισλαμισμός. Γι’ αυτό, το 1779 κατηγορήθηκε και μαρτύρησε στο Καλικόντασι (Kolkondas) μεταξύ Φιέρι (Fier) και Αντιπάτρειας (Berat) της σημερινής Αλβανίας.

Την πρώτη περίοδο μέχρι τον 19ο αιώνα, η συντριπτική πλειονότητα των εξισλαμισμένων κατοίκων της Θεσπρωτίας μιλούσε μόνο την ελληνική γλώσσα. Λόγω των συναλλαγών τους, όμως, με Σκιπετάρους μπέηδες, υιοθέτησαν σταδιακά το Σκιπετάρικο ιδίωμα. Ο όρος «Τσάμηδες» (Cami) ήταν αρχικά γεωγραφικός προσδιορισμός όλων των κατοίκων της Θεσπρωτίας. Επειδή οι Έλληνες Χριστιανοί κάτοικοι προτιμούσαν τον όρο «Έλληνας» ή «Χριστιανός», σταδιακά οι λέξεις «Τσαμουριά» και «Τσάμης» κατέληξαν να περιλαμβάνουν μόνο τους Μουσουλμάνους, οι οποίοι ήσαν επίσης γνωστοί και ως «Τουρκαλβανοί».

Στην ευρύτερη αυτή περιοχή, ανήκε και η ομάδα των χωριών του Σουλίου (Σούλι, Αβαρίκος, Σαμονίβα, Κιάφα), όπου κατοικούσαν αδούλωτοι αρβανιτόφωνοι Έλληνες, μέχρι την καταστροφή του 1802, μια απόδειξη ότι οι Αρβανίτες, είχαν ακραιφνή ελληνική συνείδηση.

Η αλλαγή θρησκεύματος οδήγησε πολύ γρήγορα και στην μεταστροφή της εθνικής συνειδήσεως. Έτσι, όσοι από τους Ορθόδοξοι Έλληνες, μετεστράφησαν στον Ισλαμισμό, έγιναν φανατικοί διώκτες των Ρωμηών. Σ’ αυτούς προσετέθησαν και και όσοι από τους Σκιπετάρους ζούσαν στις προμνησθείσες περιοχές (Θυαμυρίας/Τσ(ι)αμουριάς), και κατεγράφησαν στα ιστορικά εγχειρίδια των Ελληνοπαίδων, με το όνομα «Τουρκαλβανοί»,  χωρίς όμως να αιτιολογείται η αλλαγή του ονόματος.

Άλλοι θεωρούν, ανοήτως και ανιστορήτως, ότι η γλώσσα  που ομιλούσαν (Σκιπετάρικη), συνηγορεί υπέρ της «αλβανικής» καταγωγής των Τσάμηδων.

Βάσει της συνθήκης της Λωζάννης του 1923, οι Αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι της Θεσπρωτίας, κρίθηκαν ως «ανταλλάξιμοι».6 Όμως, η τότε κυβέρνηση του στρατηγού Θεοδώρου Παγκάλου, δεν τους έστειλε στην Αλβανία με την ελπίδα ότι η χειρονομία αυτή θα μετρούσε θετικά στις σχέσεις μας με το νεοσύστατο αλβανικό κράτος.

Δυστυχώς, από τότε μέχρι σήμερα, η εμπράκτως εκδηλούμενη καλή διάθεση της χώρας μας, όχι μόνον δεν απέδωσε τα αναμενόμενα από Σκιπετάρικης πλευράς αποτελέσματα, αλλά είχε ακριβώς αρνητικές επιπτώσεις σε βάρος της Ελλάδος. Σήμερα βλέπουμε ξεκάθαρα, την προκλητική και γενοκτονική στάση των Τιράννων έναντι των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών, οφειλομένην σε μεγάλο βαθμό και στο ανακινηθέν από τους Σκιπετάρους, ανύπαρκτον θέμα των Τσάμηδων.

2/. Η συνεργασία των Τσάμηδων με τους Οθωμανούς κατακτητές 7

Κατά την Οθωμανοκρατία:

.Οι Τσάμηδες μουσουλμάνοι αγάδες, συμμετείχαν για πολλά χρόνια στο ασκέρι του Αλή Πασά. Αργότερα ακολούθησαν αρκετοί απ’ αυτούς, το οθωμανικό στράτευμα του Ομέρ Βρυώνη, στην Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου, και εναντίον των λοιπών Ελλήνων, κατά την Επανάσταση του 1821.

.Στους «Τσάμηδες», δόθηκε ο έλεγχος κάποιων εκτάσεων από τους Οθωμανους, στις εκβολές του Αχέροντα, την Σαγιάδα, την Μαζαρακιά, το Φανάρι, το Μαργαρίτι, μέχρι και την περιοχή της Παραμυθιάς. Οικονομικά βασίζονταν στην αλιεία, το αλάτι, τους ελαιώνες, τους εύφορους κάμπους της περιοχής, την καλλιέργεια ρυζιού, σιτηρών και αραβόσιτου.

Είναι γνωστή η σύμπραξη των Τσάμηδων με τους Τούρκους, στους αγώνες των Σουλιωτών κατά του Αλή Πασά. Όπως δήλωνε ο Κώστας Τζαβέλλας, απόγονος του Νικολάου και του Κίτσου Τζαβέλλα, μιλώντας στο NEWS 247:

«Την απάντηση του 7χρονου Νικολάκη γιου του Φώτου, όταν τον ρώτησε ο Αλή Πασάς αν σου δώσω Νικολό ένα ντουφέκι θα πολεμήσεις; Του απάντησε ναι, αλλά όχι τους δικούς σου του Τσάμηδες δεν είναι καλοί, εγώ θέλω να πολεμήσω με τους γενναίους !»

Κατά την έναρξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, οι Τσάμηδες τάχθηκαν ενάντια στην απελευθέρωση της Ηπείρου από τους Έλληνες, ενώ άλλαξαν στάση μετά την ήττα της Τουρκίας και την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης στο Λονδίνο (17.5.1913), δηλώνοντας με υπόμνημά τους (6.11.1913) στην «Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου επί της Εξωτερικής Οργανώσεως της Αλβανίας», ότι:

«...Θα συμπολεμήσωμεν μετά των αδελφών μας Χριστιανών, μέχρις εσχάτων δια να αποκρούσωμεν τον ζυγόν του Αλβανικού Κράτους και να διατηρήσωμεν την ελευθερία μας εις την αγκάλην της μητρός μας Ελλάδος».

Στο ελληνικό τμήμα της λεγομένης Τσαμουριάς, ζούσαν το 1923, 20.319 μουσουλμάνοι, που είχαν την «Αλβανική»/Σκιπετάρικη, ως μητρική γλώσσα. Μετά την ίδρυση του αλβανικού κράτους το 1913 και κυρίως στην δεκαετία του 1920, οι Τσάμηδες κατέστησαν σημείο αναφοράς για την αλβανική πλευρά, η οποία άρχισε να καταβάλει κάθε προσπάθεια για να δημιουργήσει ζήτημα.

3/. Η Ιθαγένεια και οι περιουσίες των Τσάμηδων

α/.  Η συνθήκη της Λωζάνης

Ήδη από το 1913, βάσει της συνθήκης των Αθηνών (άρθρο 4), οι περισσότεροι Τσάμηδες επέλεξαν την ελληνική ιθαγένεια. Οι λίγοι, που επέλεξαν την οθωμανική ιθαγένεια το 1913, έφυγαν για την Τουρκία. Εξαιτίας όμως των κακών συνθηκών διαβιώσεως στην Τουρκία, ξαναγύρισαν στην Ελλάδα. Κατάφεραν να παραμείνουν στην Ελλάδα και ανακάλεσαν την απόφασή τους επιλέξαντες το 1920 και πάλιν την ελληνική ιθαγένεια.

Μεταγενεστέρως, όταν προέκυψε το ζήτημα της ανταλλαγής των πληθυσμών, 700 από αυτούς εμφανίστηκαν εκ νέου ως Τούρκοι, πήραν άδεια από την επιτροπή ανταλλαγής και αναχώρησαν για Τουρκία αφού πρώτα πούλησαν τα υπάρχοντά τους. Εντούτοις, για λόγους γραφειοκρατικούς, δεν κατέστη δυνατή η αναχώρηση άλλων 24 οικογενειών από αυτούς. Τελικά το νομικό τμήμα της Κοινωνίας των Εθνών, έκρινε ότι όποιος δεν εγκατέλειψε την Ελλάδα ως τις 20.7.1927, πρέπει να θεωρείται Έλληνας υπήκοος.

Ως προς την επίσημη εθνοτική καταγωγή, σύμφωνα με την επίσημη ελληνική, αλβανική και τουρκική θέση κατά την συνδιάσκεψη της Λωζάνης (1923), αλλά και την θέση του γενικού γραμματέα της Κοινωνίας των Εθνών, «οι Τσάμηδες ήταν μουσουλμάνοι, Έλληνες υπήκοοι, αλβανικής καταγωγής που δεν είχαν τουρκική συνείδηση και οι οποίοι γεννήθηκαν είτε στην τότε Αλβανία (έτος 1923), είτε στην τότε Ελλάδα (1923) από πατέρα που γεννήθηκε στην τότε Αλβανία».

Στις διατάξεις της συνθήκης της Λωζάνης (24.7.1923) δεν γίνεται λόγος για Έλληνες και Τούρκους, αλλά για Μουσουλμάνους και Χριστιανούς. Θα έπρεπε τότε όλοι οι μουσουλμάνοι, μεταξύ των οποίων και οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες, να ανταλλαγούν με τους Έλληνες.

Όμως οι Τσάμηδες οι οποίοι ήταν περίπου 20.000 εξαιρέθηκαν. Η ειδική αυτή ρύθμιση ήταν το αποτέλεσμα μιας πρωτοβουλίας με πρωταγωνιστές τον Υπουργό Εξωτερικών της Αλβανίας γενίτσαρον ελληνικής καταγωγής, P. Evangelji και τον εκπρόσωπο της αλβανικής αντιπροσωπείας στην Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ), B. Blishinti. Σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και ο επικεφαλής της ιταλικής Αντιπροσωπείας G. Montagna, ο οποίος πρότεινε να παραμείνουν οι Τσάμηδες στην Ελλάδα.

β/. Οι περιουσίες των Τσάμηδων

Μια άλλη πτυχή αυτού του ζητήματος συνιστούν οι περιουσίες των Τσάμηδων. Ένα τμήμα των περιουσιών κατασχέθηκε με βάση την Συνθήκη της Λωζάνης και ύστερα από συμφωνία με τους ιδιοκτήτες, για να καλυφθούν οι ανάγκες των προσφύγων που εγκαταστάθηκαν την Ήπειρο, ωστόσο το ζήτημα επανήλθε πολλές φορές στην επικαιρότητα με τις ενέργειες των Αλβανών και τις αντίστοιχες του Βενιζέλου, όπως και πριν από την εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα το 1940.

Οι περιουσίες των λεγόμενων «Τσάμηδων» είναι οι περιουσίες στην ελληνική επικράτεια των ατόμων που απέκτησαν την «αλβανική» υπηκοότητα μεταξύ κυρίως του 1913 και του 1923. Μέρος τουλάχιστον των περιουσιών αυτών, έχει απαλλοτριωθεί πριν το 1940, για τις ανάγκες των προσφύγων από την Μικρά Ασία. Οι αποζημιώσεις, που προβλέφθηκαν γι' αυτά τα κτήματα, δεν διέφεραν από τις αντίστοιχες των υπολοίπων απαλλοτριωθέντων κτημάτων. Οι Αλβανοί υπήκοοι όμως, υποκινούμενοι από τους Σκιπετάρους, διεκδίκησαν υψηλότερη αποζημίωση, μέσω διακρατικής συμφωνίας 132 και προσφυγής στην Κοινωνία των Εθνών, αναμένοντας ευνοϊκότερες γι' αυτούς ρυθμίσεις που δεν ήλθαν ποτέ.

Μετά την 28η Οκτωβρίου 1940 και την εμπράκτως φιλοφασιστική και φιλοναζιστική στάση τους,  οι περιουσίες των Τσάμηδων θεωρήθηκαν από το Ελληνικόν κράτος, ΔΙΚΑΙΩΣ, ΟΡΘΩΣ και ΕΘΝΙΚΩΣ, ότι δεν είναι πλέον ιδιοκτησίες τους, αλλά δημόσια περιουσία και δεν υπόκεινται σε μεσεγγύηση.

4/. Ο ρόλος του Εθνικού κυβερνήτου Ιωάννου Μεταξά

Οι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας, που οι Σκιπετάροι σωβινιστές  τους παρουσιάζουν άκουσον! άκουσον! ως απογόνους των αρχαίων Μολοσσών, κινδύνευσαν κατά την φοβερή ανταλλαγή πληθυσμών, με βάση το θρήσκευμα (1923-1926), μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, να εξοριστούν στην Μ. Ασία. Τελικά αυτό αποφεύχθηκε, ύστερα από έντονα διαβήματά τους στην «Κοινωνία των Εθνών» και για πολλούς ακόμη λόγους. Στο διάστημα αυτό, είχαν προβεί σε αναγκαστική πώληση  των περιουσιών τους.

Πολλοί αυτοεξορίστηκαν στην Αλβανία διακατεχόμενοι έκτοτε, από τα αισθήματα του εκπατρισμένου πρόσφυγα, με ό,τι αυτό συνεπαγόταν για το μέλλον. Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Ιωάννου Μεταξά, έφερε το 1937 το Ν.735/8, που προέβλεπε την υποχρεωτική απαλλοτρίωση όλων των «Τσάμηκων» περιουσιών που είχαν απομείνει.

5/. Κατοχή- Η στάση του ΕΑΜ

Στην αρχή της φασιστο-ναζιστικής κατοχής, οι «Τσάμηδες» που είχαν απομείνει στην Θεσπρωτία, ήταν περί τους 20.000. Η συνεργασία της πλειοψηφίας από αυτούς με τα στρατεύματα της φασιστικής και της ναζιστικής κατοχής, τροφοδοτούσε μίση και τους εξωθούσε σε αποστασία. Το αξιοπερίεργο είναι ότι η παρουσία του ΕΑΜ στα μέρη αυτά ήταν περιορισμένη. Το 1943 πολλοί Τσάμηδες συνέδραμαν στα ναζιστικά αντίποινα για τον φόνο 10 Γερμανών στρατιωτών, δηλαδή στην καταστροφή του Φαναριού και την εκτέλεση των 49 προκρίτων της Παραμυθιάς, παίρνοντας αντεκδίκηση ακόμη και με βιασμούς γυναικών.

Μετά την επιτυχή επιχείρηση του ΕΔΕΣ, και εκκαθαρίσεως της περιοχής από τους μισέλληνες εγκληματίες Τσάμηδες, όσοι από ααυτούς παρέμειναν στην πόλη και δεν ακολούθησαν τους Γερμανούς στην υποχώρηση, θανατώθηκαν, τα σπίτια και τα τζαμιά παραδόθηκαν στις φλόγες. Περιέργως οι τοπικές οργανώσεις του ΕΑΜ, έκαναν κάποιες προσπάθειες ώστε να συγκρατήσουν την φυγή προς την Αλβανία, όμως έως τον Δεκέμβριο του 1944, είχαν περάσει τα σύνορα  περίπου 20.000 άτομα.

β. Το κλείσιμο της υποθέσεως των «Τσάμηδων», για την ελληνική πλευρά

Στις 26 Ιουνίου του 1944, ο ΕΔΕΣ εισήλθε στην Παραμυθιά, έπειτα από σύντομη αντίσταση της τσάμικης πολιτοφυλακής. Στόχος της οργανώσεως του Ζέρβα - ΕΔΕΣ το καλοκαίρι του 1944, υπήρξε η περιοχή της Παραμυθιάς, ώστε να διευκολυνθεί ο από θαλάσσης ανεφοδιασμός των συμμαχικών δυνάμεων.

Στα μέσα Ιουνίου, ο μεγάλος όγκος των Γερμανών εγκατέλειψε την πόλη στην οποία έμεινε μικρή γερμανική φρουρά και σώματα Τσάμηδων. Στις 29 Ιουνίου, τμήματα της 10ης μεραρχίας του ΕΔΕΣ κατέλαβαν την Παραμυθιά. Ακολούθησαν τα δικαιολογημένα αντίποινα κατά των μουσουλμάνων Τσάμηδων στην πόλη και τα περίχωρα. Ο διοικητής του 16ου συντάγματος του ΕΔΕΣ, συνταγματάρχης Κρανιάς συγκάλεσε έκτακτο στρατοδικείο, στο οποίο παρέπεμψε 34 επιβιώσαντες Τσάμηδες, που εκτελέστηκαν επί τόπου.

Για το επίσημο ελληνικό κράτος, η υπόθεση των Τσάμηδων έκλεισε οριστικώς το 1945.

Λίγο μετά την απελευθέρωση και την αποκατάσταση των ελληνικών αρχών στην Θεσπρωτία, κινήθηκαν διαδικασίες υποβολής μηνύσεων τόσο από ιδιώτες όσο και από υπηρεσίες ασφαλείας εναντίον των Αλβανών Τσάμηδων, που είχαν διαπράξει βιαιότητες και συνεργάσθηκαν με Γερμανούς ναζί και Ιταλούς φασίστες.

Κατά την διάρκεια της διακυβερνήσεως της Αλβανίας από τους Χότζα και Αλία, το ζήτημα των Τσάμηδων πέρασε ουσιαστικά στο περιθώριο. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι, ο Χότζα αντιμετώπισε στην αρχή τους Τσάμηδες που κατέφυγαν στην Αλβανία με δυσπιστία, αφού θεωρήθηκαν συνεργάτες των Φασιστών και Ναζιστών και γι’ αυτό, εξετέλεσε όσους θεώρησε ως δοσιλόγους και συνεργάτες των κατακτητών, ενώ ένα μέρος τους μετακινήθηκε προς τα βόρεια της χώρας, στο Δυρράχιο, στο Φίερι και τον Αυλώνα.

Το 1953 ο Έμβερ Χότζα, έδωσε την αλβανική υπηκοότητα σε όλους τους υπόλοιπους «Τσάμηδες» που κατοικούσαν στην Αλβανία.

γ. Οι Νεοσκιπετάροι/«Αλβανοί» συνεργάτες των Φασιστών και Ναζί κατά τον 2ον παγκόσμιο πόλεμο

1/. Η ίδρυση της εγκληματικής οργανώσεως K.S.I.L.I.A. και της 21ης Ορεινής Μεραρχίας των Ες-Ες (Waffen Gebirgs-Division der SS „Skanderbeg )

Κατά την Ιταλική επίθεση εναντίον της χώρας μας το 1940, τρία από τα δεκατέσσερα συγκροτηθέντα και συμπράξαντα αλβανικά τάγματα, ήσαν στελεχωμένα από Τσάμηδες, που επεδόθησαν σε ακατονόμαστες ωμότητες και όργια. Στην διάρκεια της κατοχής, οι Τσάμηδες έγιναν οι καλύτεροι συνεργάτες των Ιταλών Φασιστών και διέπραξαν μύριες όσες βιαιότητες εις βάρος των συγχωριανών τους Ορθοδόξων Ελλήνων.

Τον Ιούλιο του 1942 οι απόγονοι Έλλήνων γενιτσάρων, Τσάμηδες, υπό την καθοδήγηση του J. Dino (Ντίνο Μπέη), γαμπρού του Αλβανού Πρωθυπουργού S. Verlatsi, συγκροτούν την K.S.I.L.I.A. ("Αλβανικό Σύστημα Πολιτικής Διοικήσεως") με 14 Τάγματα, έχοντας ως κύριο στόχο τους την εξολόθρευση του ελληνικού πληθυσμού στην περιοχή της Θεσπρωτίας. Διέπραξαν λεηλασίες, σφαγές, βιασμούς, δολοφονίες και εμπρησμούς κατοικιών.

Σύνθημά τους ήταν ότι, όλη η Ήπειρος μέχρι και την Πρέβεζα, πρέπει να γίνει αλβανική!

Αλβανοί συνεργάτες των ναζί, με τον ναζιστικόν αετόν στα φέσια τους!

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Γερμανοί, αντιλαμβανόμενοι πλήρως την τεράστια απήχηση που είχε στον «αλβανικό» λαό το όνομα του (υποτιθέμενου) εθνικού τους ήρωα, έδωσαν το όνομά του στην 21η Ορεινή Μεραρχία των Ες-Ες (21. Waffen Gebirgs-Division der SS «Skanderbeg»), την οποία σχημάτισαν τον Φεβρουάριο του 1944, αποτελούμενη από 6.491 Κοσοβάρους Σκιπετάρους/ «Αλβανούς».

Σπάνια φωτογραφία που δείχνει Σκιπετάρους/ «Αλβανούς» στρατιώτες της ορεινής μεραρχίας Skanderbeg, μιας μεραρχίας των SS που συγκρότησαν και εκπαίδευσαν οι Γερμανοί στο Kosovo (μία ιδέα του Heinrich Himmler). Πηγή: www.lifo.gr

Ο Ιουδαιο-Νεοσκιπετάρος Rudi Sommerer, αρχηγός του τάγματος των Κοσσοβάρων της μεραρχίας Skanderbeg. Το Βόσνιο περιοδικό Novi Vox που θέλει να αναστήσει στο Sarajevo την ναζιστική μεραρχία των Βόσνιων μουσουλμάνων Handzar, δεν είναι του 1940, αλλά του 1991... Τάγμα Αλβανών Κοσοβάρων στην ναζιστική μεραρχία Handzar. 

Πηγή: www.lifo.gr

Τάγμα Αλβανών Κοσοβάρων της ναζιστικής μεραρχίας Handzar.

Πηγή: www.lifo.gr

2/. Τσάμηδες: Οι δοσίλογοι εγκληματίες, πιστοί σύμμαχοι και συνεργοί στα εγκλήματα των Ναζί

Μετά την συνθηκολόγηση των Ιταλών το 1943, οι Τσάμηδες πέρασαν στο στρατόπεδο των Γερμανών και στα Ιωάννινα οργανώθηκε στρατιωτικό τμήμα των Τσάμηδων, με γερμανικές στολές. Στην γερμανόφιλη εφημερίδα των Τιράνων «Bashkimi i Kombit», στις 14 Μαρτίου 1944, δημοσιεύθηκαν οι κοινές ενέργειές τους με τους Ναζί, που έγιναν τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους.

Οι ενέργειες αυτές, είχαν ως τραγικό αποτέλεσμα τον θάνατο πολλών Ελλήνων, την πυρπόληση 25.000 σπιτιών, την ερήμωση 243 χωριών, και την δημιουργία 100.000 προσφύγων.

Οι Τσάμηδες κατεδιώχθησαν από τις ομάδες Εθνικής Αντιστάσεως του Ναπολέοντος Ζέρβα (ΕΔΕΣ). Αποφασιστικές ήταν οι ελληνικές νίκες στην πρώτη μάχη της Μενίνας (Νεράϊδας) στις 17 και 18/8/1944 και στην δεύτερη μάχη της Μενίνας στις 20 και 21/9/1944. Πολλοί Γερμανοί και Τσάμηδες κατέφυγαν για να σωθούν στην Αλβανία, τους δε ενόπλους Τσάμηδες ακολούθησαν και οι οικογένειές τους.

Οι ένοπλοι γενίτσαροι Τσάμηδες υπό τις διαταγές των ναζί, παρουσιάζουν όπλα σε Γερμανό αξιωματικό των Ες-Ες.

Ο ιμάμης των Τσάμηδων επιθεωρεί τους Γερμανούς κατακτητές, οι οποίοι του αποδίδουν τιμές.

Μετά την συνθηκολόγηση και των Γερμανών, οι Τσάμηδες, συναισθανόμενοι τις συνέπειες από την εγκληματική συμπεριφορά τους στην διάρκεια της κατοχής, αναζήτησαν προστασία στην Αλβανία, και περίπου 19.000 άτομα, εγκατέλειψαν την Ελλάδα. Με βάση τα στοιχεία της απογραφής της 7/4/1951, είχαν παραμείνει στην Ελλάδα, μόνον 123 Τσάμηδες.

Διαδήλωση Τσάμηδων υπέρ των Ναζί κατακτητών

Το 1945, το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων Ιωαννίνων κατεδίκασε ερήμην 1.930 Τσάμηδες, επί συνολικού πληθυσμού 19.000 (Ο ένας στους δέκα ήταν εγκληματίας πολέμου!). Πολλοί κατεδικάσθησαν με την ποινή του θανάτου, αλλά ευρίσκοντο ήδη ασφαλείς στην Αλβανία, ενώ η αγροτική περιουσία τους απεδόθη βάσει νόμου στους ακτήμονες της περιοχής που είχαν ζήσει «στο πετσί τους» την αγριότητα και τις βιαιότητες των Τσάμηδων.

Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε η απαλλοτρίωση και διανομή των περιουσιών των Τσάμηδων η οποία επεβλήθη από την ανάγκη εποικισμού των περιοχών, ενώ υλοποιήθηκε και η διαδικασία για την αφαίρεση της ιθαγένειας.

Σε ό,τι αφορά την ελληνική υπηκοότητα, το 1947, τους αφαιρέθηκε ΟΡΙΣΤΙΚΩΣ η ελληνική ιθαγένεια, από το υπουργείο Εξωτερικών..

δ. Η «προειδοποίηση» του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας για το θέμα των Τσάμηδων (29 Σεπτ. 2018).

Αυστηρή προειδοποίηση στην Αλβανία, «να αποδεχτεί την τεκμηριωμένη ιστορική αλήθεια, του εγκληματικού ναζιστικού παρελθόντος των Τσάμηδων», εάν θέλει την ελληνική στήριξη στην ευρωπαϊκή της προοπτική, έστειλε από την Παραμυθιά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος τίμησε με την παρουσία του, τις εκδηλώσεις μνήμης των 49 προκρίτων που εκτελέστηκαν από τους Ναζί σε συνεργασία με τους Αλβανο-τσάμηδες, στις 29 Σεπτέμβρη του 1943.

«Οφείλει η γειτονική μας χώρα, η Αλβανία, για την οποία τρέφουμε φιλικά αισθήματα, αλλά ως προς την οποία θα είμαστε πάντοτε ειλικρινείς, (να γνωρίζει ότι) όλα περνούν από τον σεβασμό της αλήθειας και της ιστορίας.. Πρέπει να ξέρει λοιπόν, πως το λεγόμενο Τσάμικο είναι ζήτημα γιατί έγιναν συνεργάτες των Ναζί. Και όσο το στηρίζει, είναι σαν να υπερασπίζεται τους εγκληματίες εκείνους που αιματοκύλησαν όλη την Ευρώπη και να μην υπολογίζει, ότι η Ευρώπη στην οποία προσδοκά να μπει, είναι το οικοδόμημα που δημιουργήθηκε, για να μην ζήσουμε ποτέ ξανά αυτά τα εγκλήματα, αυτή την θηριωδία. Της λέμε απόλυτα ειλικρινά. Εάν θέλει την φιλία μας και την καλή γειτονία, τη στήριξη μας για την ευρωπαϊκή της πορεία που είναι απαραίτητη άλλωστε, οφείλει αμέσως να αποδεχτεί την αδιαμφισβήτητη ιστορική αλήθεια του εγκληματικού ναζιστικού παρελθόντος των Τσάμηδων και να μην το αναφέρει ποτέ ξανά στις μεταξύ μας σχέσεις. Κάθε φορά που το αναφέρει, είναι ζήτημα τιμής για μας. Όχι πια, ποτέ ξανά. Ας το καταλάβουν. Δεν είναι θέμα εκδίκησης. Είναι θέμα δικαιοσύνης, το οφείλουμε στις ψυχές όλων εκείνων, που σήμερα είναι κοντά μας».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την αναφορά στα γεγονότα της θηριωδίας, είπε πως οι Τσάμηδες, συμπεριφέρθηκαν ως κατακτητές και συνεργάτες των Ναζί, και επισήμανε, πως «…δεν μπορεί ιστορικά να αμφισβητηθεί η ολέθρια εγκληματική τους δράση τότε. Παραφράζοντας τον Έλιοτ, θα μπορούσα να πω ότι εκείνος ο Σεπτέμβρης του 1943 ήταν και παραμένει, ο πιο σκληρός μήνας στην ιστορία τούτης της περιοχής, της Παραμυθιάς. Ο τόπος γνώρισε μια ανείπωτη θηριωδία των Ναζί και των «συμμάχων τους της εποχής εκείνης Τσάμηδων. Με αυτήν την αναφορά, δεν σκοπεύω, δεν είναι ο ρόλος μου, δεν είναι ο χαρακτήρας μου, να προκαλέσω διχασμούς, αλλά οφείλω, είναι στοιχειώδες χρέος μου, γι’ αυτό να αποκαταστήσω την ιστορία, ως έχει, λέγοντας στους γείτονες, τι είναι εκείνο που μπορεί να μας κάνει να πορευτούμε μαζί, αλλά και τι είναι εκείνο το οποίο αδιαπραγμάτευτα θα αρνηθούμε, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την ίδια την Ευρωπαϊκή οικογένεια».8

Παράλληλα τόνισε πως από την Θεσπρωτία, δεν έφυγαν κυνηγημένοι, όπως θέλουν να ισχυρίζονται, «αλλά για να μην δικαστούν ως συνεργάτες των Ναζί, γιατί έπρεπε να δικαστούν, γιατί έκαναν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

Τέλος, ο Έλληνας πρόεδρος υπογράμμισε, πως τα ζητήματα που θέτουν οι αυτοαποκαλούμενοι Τσάμηδες, οι οποίοι εγκατέλειψαν τότε την περιοχή, για να μην λογοδοτήσουν στα Δικαστήρια δοσίλογων, προσβάλλουν τη μνήμη των θυμάτων και επηρεάζουν τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Ειδικότερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανέφερε: «..ακόμη και σήμερα, παρουσιάζουν τα γεγονότα με διαφορετικό τρόπο. Υποστηρίζουν ότι, δήθεν, αγωνίσθηκαν κατά των Γερμανών και ότι δεν υπήρξαν συνεργάτες τους. Πρόκειται για κατάφωρη και προκλητική διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, που προσβάλλει βάναυσα την μνήμη των τραγικών θυμάτων της σφαγής της Παραμυθιάς», ενώ διεμήνυσε στην γείτονα χώρα:

«Επαναλαμβάνω ότι οιαδήποτε στήριξη της διαστρέβλωσης αυτής, από την γείτονα Αλβανία, επηρεάζει, και μάλιστα καθοριστικώς, τις μεταξύ μας σχέσεις».

ε. Πίνακας Εγκλημάτων των «Τσάμηδων» κατά της Ελλάδος.

Δολοφονηθέντες υπό των Τσάμηδων, μόνων ή σε συνεργασία

με τα στρατεύματα Κατοχής:                                 632

Εξαφανισθέντες και αρπαγέντες ως όμηροι:       428

Βιασμοί γυναικών και κορασίδων:                       209

Απαγωγές:                                                              31

Πυρποληθείσες οικίες:                                           2.332

Λεηλατηθέντα ολοσχερώς χωρία:                        53

Διαρπαγέντα Αιγοπρόβατα:                                  37.556

Βοοειδή:                                                                  9.285

Ιπποειδή:                                                                4.148

Πουλερικά (ολίγων μόνον χωρίων):                    30.000

Κυψέλες:                                                                 742

στ. Η ανακίνηση του ζητήματος των «Τσάμηδων» από τους Νεοσκιπετάρους9

1/. Η ίδρυση του συλλόγου «Τσαμουριά» (Camëria) και του «Απελευθερωτικού στρατού Τσαμουριάς»

Μετά την κατάρρευση του καθεστώτος του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας, ο αλβανικός εθνικισμός («Αλβανισμός») έφερε στην επικαιρότητα το ζήτημα των συνεργατών των Ιταλών και των Γερμανών Ναζί, Τσάμηδων. Το ζήτημα αυτό επανήλθε από μία οργανωμένη εκστρατεία της αλβανικής προπαγάνδας, η οποία στηριζόταν και στηρίζεται  από τα δύο μεγάλα κόμματα, Δημοκρατικό και Σοσιαλιστικό.

Τον Μάρτιο του 1991, ιδρύθηκε στα Τίραννα, ο «Πολιτικός-Πατριωτικός Σύλλογος «Τσαμουριά» (Camëria), με κύριο σκοπό την… αναγνώριση και…υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Τσάμηδων. Η  πολιτική Οργάνωση "Τσαμερία", αποτελείται από 100μελή επιτροπή και πραγματοποιεί εκδόσεις "Ντοκουμέντων" με την υποστήριξη της Γενικής Διευθύνσεως των Αρχείων του Αλβανικού Κράτους. Η 100μελής επιτροπή μετασχηματίστηκε σε "εξόριστη" βουλή, η οποία έγινε μέλος του «Οργανισμού υπο-αντιπροσωπευμένων λαών», του ΟΗΕ, το 1995.

Οι Τσάμηδες διατείνονται επίσης, ότι έχουν δημιουργήσει τον απελευθερωτικό στρατό της Τσαμουριάς, «με σκοπό την απελευθέρωση των εδαφών που τους ανήκουν»! Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι τον Νοέμβριο του 1999, ο «Απελευθερωτικός Στρατός» του Κοσσυφοπεδίου, απεφάσισε την συγκρότηση "Ανεξάρτητης Ταξιαρχίας της Τσαμουριάς".

Τον Ιούνιο του 2000, το Δημοτικό Συμβούλιο των Τιράννων έδωσε το όνομα Τσαμουριά (δηλ. Θεσπρωτία) σε ένα από τους δρόμους της αλβανικής πρωτεύουσας και στην εκδήλωση αυτή ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Σαλί Μπερίσα ζήτησε την "επίλυση του Τσάμικου ζητήματος".      

Στις 25 Ιουλίου 2000, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Αλβανικής Βουλής ανεκοίνωσε ότι η Τσαμουριά αποτελεί εθνική υπόθεση για την Αλβανία και ότι θα «διεκδικήσουμε την επιστροφή των περιουσιών των Τσάμηδων»!

Οι ψευτοτσάμηδες, συχνά κάνουν πορείες στα Τίρανα ενώ κατά καιρούς συγκεντρώνονται στα σύνορα με την Ελλάδα στο κομμάτι της Θεσπρωτίας.

2/. Ο μύθος της «γενοκτονίας» των Τσάμηδων από τους Έλληνες

Στις 30 Ιουνίου 1994, η αλβανική βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27 Ιουνίου, ως ημέρα "γενοκτονίας" των Τσάμηδων!!!. Η στάση των κατά καιρούς αλβανικών κυβερνήσεων οι οποίες θέτουν το "ζήτημα" στην ελληνική πλευρά θεωρώντας ότι υφίστανται σε όλες τις διαστάσεις του, περιουσίες, αποζημίωση, απόδοση ιθαγένειας, επιστροφή των Τσάμηδων και των απογόνων τους στην Ελλάδα, ΔΕΝ αποτελεί απλώς διαχείριση ενός θέματος για εσωτερικούς λόγους συνοχής, την ώρα μάλιστα που συζητείται το μέλλον των αλβανικών πληθυσμών στο Κοσσυφοπέδιο, στα Σκόπια, στην Σερβία, στο Μαυροβούνιο, στην Ελλάδα.10

Από την άλλη, η πρόκληση των Τσάμηδων και του αλβανικού υπερεθνικισμού και βεβαίως της καταπατήσεως των δικαιωμάτων των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, έφερε στην επιφάνεια για ακόμη μία φορά, όπως και στην περίπτωση του Σκοπιανού ζητήματος, τον πτωχό, δειλό, ενδοτικό και εθνοκτόνο λόγο της Ελλαδικής (διαχειριστικής) εξουσίας, της κοινοβο(υ)λευτικής ψευτοδημοκρατίας, των διεθνιστών, κοσμοπολιτών, αθέων, απάτριδων, αριστεροφασιστών, του πολιτικού, κομματικού, οικονομικού και πνευματικού κατεστημένου της πατρίδος μας.

*

Έξω από το χωριό Τζάρα, στα νότια των Αγίων Σαράντα, έχει ανεγερθεί ένα μνημειακό συγκρότημα που περιλαμβάνει τζαμί, επίγραμμα, μνημείο, κ.ά. Είναι αφιερωμένο στην αποκαλούμενη «γενοκτονία των Τσάμηδων από τους Έλληνες το 1944». Κάθε χρόνο στα τέλη Ιουνίου πραγματοποιούνται εκεί τελετές και πορεία με πλήθος κόσμου, σημαίες και πανό που κατευθύνεται προς τον μεθοριακό σταθμό Μαυρομάτι, στην ελληνική μεθόριο.

Τα σχολικά βιβλία της Αλβανίας διδάσκουν σε όλους τους μαθητές, Αλβανούς και Βορειοηπειρώτες πως οι Έλληνες διέπραξαν γενοκτονία σκοτώνοντας τους Αλβανούς Τσάμηδες της Τσαμουριάς. Εκπομπές στην τηλεόραση, δημοσιεύματα και ανακοινώσεις των πολιτικών κομμάτων συντηρούν και διογκώνουν έναν χείμαρρο μίσους, ψεύδους και χειραγωγήσεως.

Δεν είναι όμως μόνο η υποτιθέμενη γενοκτονία. Τα πάντα στην Αλβανία δείχνουν να βρίσκονται στον κόσμο της μυθοπλασίας. Βυζαντινοί αυτοκράτορες, αγωνιστές του 1821, αρχαίες πόλεις, μνημεία, περιοχές, καλλιτέχνες, ιστορικά γεγονότα, τα πάντα αναφέρονται ως…αλβανικά και το αλβανικό έθνος ως το αρχαιότερο και το ενδοξότερο επί της Γης. Πρόσφατο παράδειγμα, η αναφορά του Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα στην Τσάμικη (ήτοι Αλβανική) καταγωγή του… Δία και του μαντείου της Δωδώνης! 11

Με την απελευθέρωση, οι «Τσάμηδες» εγκατέλειψαν την Ελλάδα και πέρασαν στην Αλβανία. Αντελήφθησαν ότι μετά τα τόσα εγκλήματά τους, η οργή του λαού και η δικαιοσύνη θα τους κυνηγούσαν παντού. Περνώντας στην αλβανική επικράτεια, στρατοπέδευσαν έξω από το χωριό Τζάρα, όπου σύντομα αρκετοί έχασαν την ζωή τους από λοιμώδεις και άλλες, εξ αιτίας του…«Οθωμανικού δικαίου», ασθένειες.

Αυτή είναι η πραγματική ιστορία τους, την οποία μετέτρεψαν σε «γενοκτονία από τους Έλληνες».

Εάν όλοι αυτοί οι παράλογοι και φανταστικοί ισχυρισμοί των Νεοσκιπετάρων, δεν αποτελούν συμπτώματα ομαδικής παρακρούσεως, τότε τι είναι;

Υπενθυμίζουμε στους μισέλληνες Νεοσκιπετάρους των Τιράνων:

.Μετά τον πόλεμο συγκροτήθηκε δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου, όπου οι αυτοχαρακτηριζόμενοι ως «Τσάμηδες», καταδικάστηκαν ερήμην και οι περιουσίες τους δημεύτηκαν.

.Το καθεστώς Χότζα στην Αλβανία αντιμετώπισε τους «Τσάμηδες» ως εγκληματίες πολέμου και εκτέλεσε τους επικεφαλής τους.

.Σε ολόκληρη την Ευρώπη, μετά τον πόλεμο, οι πληθυσμιακές ομάδες σε κατεχόμενες χώρες που συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις κατοχής, καταδικάστηκαν από ειδικά δικαστήρια και οι περιουσίες τους δημεύτηκαν. Στην Τσεχοσλοβακία οι Σουδήτες συνεργάτες των Γερμανών, στο Βέλγιο οι Φλαμανδοί ναζιστές, στην Ουκρανία οι ομάδες του Στέπαν Μπαντέρα και άλλοι.

.Το θέμα των δοσιλόγων και συνεργατών των εγκληματιών πολέμου «Τσάμηδων», που διέπραξαν ή υπήρξαν συνεργοί σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος, είναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΝ, καθ’ όσον έκλεισε ΟΡΙΣΤΙΚΩΣ και ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΩΣ, μετά τον 2ον π.π., για τους λόγους που αναφέραμε και επαρκώς αιτιολογήσαμε!

Εάν όμως επιμένετε, βασιζόμενοι στην αδράνεια και ενδοτικότητα, των εκάστοτε Ελλαδικών κυβερνήσεων, αλλά κυρίως στην προστασίαν των αφεντικών σας, τότε ονειροβατείτε…

ΔΕΝ έχετε καταλάβει πως, είσθε απλώς θλιβεροί ευκαιριακοί «εντολοδόχοι» και «αναλώσιμοι κουβαλητές» των συμφερόντων των προσωρινών Υπερατλαντικών προστατών σας, της πολιτικο-οικονομικής συμμορίας της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, και του Βατικανού, στην ΒΔ περιοχήν της Χερσοννήσου του Αίμου;

Συνεχίζεται

---

1 Αλάστωρ<άλαστος>-ορος (ο και σπν. η)=Ασεβής, κακούργος, φονεύς και μιαίνων όσους τον πλησιάσουν, αποτρόπαιος (Λεξ. Σκ. Βυζαντίου, σ. 43).

2 Η ετυμολογία της λέξεως Αλβανία προέρχεται από την ρίζα Αλβ-ή Αλπ-. Ονομάζεται  Λευκή Χώρα, με καθαρώς γεωγραφική σημασία, από το χρώμα της χιόνος που μονίμως σχεδόν σκεπάζει τις λίαν ορεινές περιοχές ή το χρώμα του ηλίου που συχνότατα βλέπουν οι κατοικούντες σε λίαν ορεινές περιοχές (Το λευκό είναι το συνηθέστατο ένδυμα και παραδοσιακή στολή των χωρικών της Αλβανίας). Περισσότερα στην ανάλυση του κεφ. Αλβανία και «Αλβανοί» /Σκιπετάροι.

3 Αρπακτός,ή,όν = Ο παρθείς (αποκτηθείς) με αρπαγήν, κλοπιμαίος.

4 Ανήμερος (ο,η)=  Άγριος, απάνθρωπος.

5 Ως Νεοσκιπετάροι (κατά το Νεότουρκοι) χαρακτηρίζονται, όσοι:

-Από τους σημερινούς κατοίκους της «Αλβανίας», θεωρούν ότι είναι μακρυνοί απόγονοι των Ιλλυριών, βιολογικά ή πνευματικά τέκνα των Σκιπετάρων του 14ου αιώνος, συμμάχων των κατακτητών τους Οθωμανών/Τούρκων (καταγεγραμμένων στην σύγχρονη ιστορία ως «Τουρκαλβανοί»)

-Από τους αλλοεθνείς και αλλόδοξους πληθυσμούς, που διαβιούσαν εντός της περιοχής, δωρηθείσης από το Σύστημα στους Σκιπετάρους, μετά την ίδρυση του λεγομένου Αλβανικού κράτους (1913), ασπάστηκαν τις παραληρηματικές θεωρίες περί καταγωγής των Σκιπετάρων από τους αρχαίους Ιλλυριούς, τον εισαγόμενον Μεγαλοϊδεατισμόν (Αλβανισμόν), την πλαστογραφημένη ιστορίαν του επισήμου κράτους της Σκιπερίας και εμβολιάστηκαν με το δηλητήριον του μισελληνισμού !

-Από τις νέες γενεές, εδιδάχθησαν από νηπιακής ηλικίας στα σχολεία σ’ όλες τις βαθμίδες της Σκιπετάρικης εκπαιδεύσεως, και στην συνέχεια  απεδέχθησαν, χωρίς αντίλογον, τις εμετικές, παρανοϊκές και μισελληνικές φαντασιώσεις (ιστορικές, εθνολογικές, πολιτιστικές, γεωγραφικές, αρχαιολογικές, κλπ) που τους επέβαλλαν οι κατά καιρούς Σκιπετάρικες ηγεσίες.

6 Ανταλλάξιμοι εκλήθησαν οι πρόσφυγες των αρχών του 20ού αιώνος μέχρι και μετά την Μικρασιατική καταστροφή, που κρίθηκε απαραίτητο να φύγουν από τις εστίες τους στην Τουρκία, υποχρεωτικώς ή ελευθέρως (εκουσίως ή ακουσίως), όπου πατροπαράδοτα διέμεναν, και με συμβάσεις ανταλλαγής να πάνε μόνιμα στην Ελλάδα (ή το αντίθετο).

7Şinasi Vardarerman “Arnavutluk ve Müslümanlık, Arnavutluk, Türklüğün Eseridir…”Vardar Gazetesi, 28 Kasım 1952,

"Τσάμηδες αυτή είναι sayı:7-8, sayfa 7.

Βασίλης Κραψίτης «Οι Σουλιώτες από του έπους του Μεσολογγίου μέχρι και την εποχή μας {1823-1983)», Αθήνα, 1983.

η ιστορία σας"! Κείμενο μελέτη που αποκαλύπτει ...https://www.militaire.gr › ΙΣΤΟΡΙΑ, 18 Φεβ 2018

8 Παυλόπουλος: Να αποδεχτεί η Αλβανία το εγκληματικό ναζιστικό... https:// www.protothema. gr/.../paulopoulos-na-apodehtei-i-alvania-to-nazistiko-parelth..., 29 Σεπ 2018

9 Ελευθερία Μαντά, Οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου, Εκδόσεις ΙΜΧΑ.

-Γιώργος Μαργαρίτης, Ανεπιθύμητοι Συμπατριώτες, Εκδόσεις Βιβλιόραμα

-http://www.mixanitouxronou.gr/pii-itan-i-tsamides-pou-sinergastikan-stin-katochi-me-tous-germanous-gia-na-exontosoun-ton-christianiko-plithismo-stin-ipiro-o-archigos-tous-onirevotan-ti-megali-alvania-vinteo-me-martiries/

-Στην υπηρεσία της «Μεγάλης Αλβανίας» οι συνεργάτες των Ναζί ...https://www.tilegrafima.gr › ΝΕΑ,11 Ιουλ 2016

10 Είναι γεγονός ότι το "ζήτημα" των Τσάμηδων, αποτελεί για την αλβανική πλευρά θέμα που ξεπερνά τις εσωτερικές του διαστάσεις και συνδέεται άμεσα με την Σκιπετάρικη εξωτερική πολιτική (παραστάσεις στους Έλληνες προέδρους της Δημοκρατίας το 2000 και το 2005, κατά την διάρκεια επίσημης επισκέψεώς τους στην Αλβανία και βεβαίως σήμερα με τις δηλώσεις του ελληνόρριζου γενίτσαρου πρωθυπουργού Ράμα και τις διαδηλώσεις, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών).

11 Προφανώς ο γενίτσαρος Ράμα έμαθε για την επίκληση του Αχιλλέα στην Ιλιάδα του Ομήρου «Ζευ άνα Δωδωναίε Πελασγικέ» και πλέον εφ’όσον σύμφωνα με την αλβανική μυθοπλασία οι Πελασγοί ήταν αρχαίοι Αλβανοί, όλα πλέον μπορούν να κολλήσουν και να γίνουν αλβανικά. Αι Αθήναι, ο Όλυμπος, τα πάντα…