Ο ΓΕΝΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟ-ΕΛΛΗΝΩΝ

ΜΕΡΟΣ 6^o

    -->    Ελισά ή Ελεισά

          « Ελεισά: Στην Αγία Γραφή με το όνομα Ελεισά αναφέρεται συγκρότημα νήσων εις τα οποία κατεσκευάζοντο εκλεκτά πορφυρά και κυανά υφάσματα εξαγόμενα εις την Τύρον (ΙΕΖΕΚ: 27/7). Η τοποθεσία είναι ακαθόριστος. Τοποθετείται υπό τινων εις την Ν. Ιταλίαν ή τας νήσους του Αρχιπελάγους και υπό άλλων ότι πρόκειται για τας νήσους Λέσβον ή Τένεδον»1.

          «Ελισά: Πρωτότοκος υιός του Ιωΰαν. Αι νήσοι Ελισά εκ της ετυμολογικής σχέσεως του Ιωύαν προς την Ελλάδα, είναι ίσως η Σικελία, ή άλλη μεσογειακή πόλη ή περιοχή»2.   

          «Αι «νήσοι Ελεισά» είναι πιθανώτατα νήσοι του Αιγαίου ή Κρητικού Πελάγους3.

        Όποια άποψη και αν δεχθούμε, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι αι «νήσοι Ελισά» είναι αρχαιότατοι Προελληνικοί-νησιωτικοί χώροι εγκαταστάσεως της πατριάς του Ελισά, πρώτου υιού του Ίωνος (ΓΕΝ: 10/4 - ΙΕΖΕΚ: 27/7).

          Τέλος δεν πρέπει να λησμονούμε ότι :

· Κατά τον Ιώσηπο, ο Θείρας (ΓΕΝ: 10/2) ο 8^ος υιός του Ιάφεθ (το όνομα εξελληνίσθηκε σε Ιαπετός), είναι ο πρώτος οικιστής της Θράκης «Θείρης δε Θείρας εκάλεσεν ων ήρξεν, Έλληνες δε αυτούς Θράκας μετωνόμασαν».

·  Κατά τον Ιωάννη Δαμασκηνό οι Θράκες προήλθαν από το Θείρα (Θειράκες-Θράκες).

-- Οι αρχαίοι Λακεδαιμόνιοι (γνωστοί σ’ εμάς σαν ηγέτες των «Δωριέων») ήσαν αδελφοί των Ιουδαίων (του παλαιού λαού Ισραήλ της Π.Δ.) εκ γένους Αβραάμ. Αυτή η μαρτυρία αποτελεί καταλυτική απόδειξη της Βιβλικής γενεολογίας των Ελλήνων.

            « Και τούτο το αντίγραφον των επιστολών ων έγραψεν Ιωνάθαν τοις Σπαρτιάταις: «Ιωνάθαν αρχιερεύς και η γερουσία του έθνους και οι ιερείς και ο λοιπός δήμος των Ιουδαίων Σπαρτιάταις τοις αδελφοίς χαίρειν...» (Α΄ ΜΑΚΚΑΒ: 12/5-6).

             «Και τούτο το αντίγραφον των επιστολών ων απέστειλαν Ονία: «Άρειος βασιλεύς Σπαρτιατών Ονία ιερεί μεγάλω χαίρειν. Ευρέθη εν γραφή περί τε των Σπαρτιατών και Ιουδαίων, ότι εισίν αδελφοί και ότι εισίν εκ γένους Αβραάμ....» (Α! ΜΑΚΚΑΒ: 12/19-23).

        Αυτού του είδους το αδελφικό αίμα εννοούσε προφανώς ο Παυσανίας όταν αποκαλούσε Λακεδαιμονίους και Αργείους, Αχαιούς δηλαδή αδελφούς.

   Φαντάζομαι ότι θα τιναχθούν από το κάθισμά τους κάποιοι «Ελληνομανείς» ή Ορθοδοξίζοντες ορθολογιστές, διαβάζοντας το παραπάνω χωρίο της Π.Δ. Τι να κάνουμε όμως; Όσο και αν προσπαθούν να αποκρύψουν την αλήθεια, όσο εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, ποιές είναι οι θεϊκές ρίζες του Έλληνος και τι σημαίνει Έλλην, τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης, του Βιβλίου των Βιβλίων, θα  αποκαλύπτουν την δική τους φρεναπάτη, το δικό τους Ταλμουδικό τρόπο σκέψεως [ωραιοποιημένο ορθολογιστικώς και εξελληνισμένο (παρα)μυθολογικώς].

-- Οι Έλληνες και η Ελλάς (χώρα Ελλήνων) αναφέρονται στην βιβλική γλώσσα της Π.Δ. ως Ίωνες και χώρα Ιώνων (Javan, Jevanite). Όταν μεταφράσθηκε η Π.Δ. από τους Ο΄ οι λέξεις Ίωνες και «χώρα των Ιώνων» απεδόθησαν με τα νέα ονόματα, Έλληνες και Ελλάς,όπως είχαν επικρατήσει τότε (3^ος π.Χ. αιών).

«…ο τράγος των αιγών βασιλεύς Ελλήνων (Yanan/yaωvaωn/Javan)»5«…βασιλεύς της Ελλάδος» κατά το μασοριτικόν κείμενον.

«…και εγώ εξεπορευόμην, και ο άρχων των Ελλήνων ήρχετο (Yanan)»6.

«…και τους υιούς Ιούδα και τους υιούς Ιερουσαλήμ απέδοσθε τοις υιοίς των Ελλήνων (Yenaiy/Jevanite/Ιαβανοί/Ίωνες)7.

-  Η εμφάνιση των Ιώνων στον μετέπειτα αποκληθέντα χώρον «Ελλάς», εξακριβωμένα προηγείται κατά πολλούς αιώνες τόσον των αναφερομένων λοιπών προελληνικών «φύλων» Αχαιών-Αιολέων-Δωριέων όσον και της εμφανίσεως του ονόματος Έλληνες (διαδόθηκε πολύ αργότερα, 10^ος-8^ος π.Χ. αι.).

«Οι Ίωνες έφθασαν εις τας Πάτρας το 1406 π.Χ. εξ Αττικής, όταν ευρίσκοντο ήδη εκεί τρείς μικρές πόλεις η Αρόη, η Ανθεία και η Μεσσάτις…»8.

Εάν οι πρώτοι ιστορικοί κάτοικοι της Αρόης-Ανθείας-Μεσσάτιδος δεν ήσαν Ίωνες τότε θα ανήκαν στην γραμμή κάποιου ή κάποιων από τα αδέλφια του Ίωνος ή σε άλλα πελασγικά φύλα, συγγενικά των Ιώνων, αφού με την γενική ονομασία «Πελασγοί» εκαλούντο όλα τα προϊστορικά φύλα που διήλθον ή κατοίκησαν στον χώρο των προελλήνων προϊστορικώς, χωρίς σαφή εθνολογική έννοια.

Οι Ίωνες εγκατεστάθησαν αρχικώς στις περιοχές Αττική, Μικρά Ασία (Ιωνία) και νήσους του Αιγαίου. Αργότερα επεξετάθησαν στον υπόλοιπο Ελληνικό χώρο και στη συνέχεια ακολούθησε η μετανάστευση στην Μ. Ασία.

«Η Αττική απ’ όπου φέρεται ότι εξεπήγασε ο εξιωνισμός της Μικράς Ασίας, έγινε Ιωνική έπειτα από μετανάστευση από τα ανατολικά και για πρώτη φορά από την ανατολική μικρασιατική παραλία… Η αμοιβαία επικοινωνία μεταξύ των δύο ακτών αποτελεί την κύρια ουσία της αρχαιότερης ιστορίας του Ελληνικού λαού9.

Ο Στράβων βεβαιώνει ότι οι Ίωνες είχαν κατοικήσει αρχικά στην περιοχή της Αχαΐας σε 12 πόλεις. Οι απόγονοι των Ιώνων εξεδιώχθησαν από τους Αχαιούς και εγκατεσταθέντες στην Ιωνία κατά τους ιστορικούς χρόνους ίδρυσαν την Ιωνική Δωδεκάπολη (Μίλητος, Μνούς, Πριήνη, Έφεσος, Κολοφών, Λέβεδος, Τέως, Κλαζομενές, Ερυθρές, Φώκαια και τα νησιά Σάμος και Χίος) σε ανάμνηση της Αχαϊκής Δωδεκαπόλεως10.

Το κοινό των Ιώνων ελάτρευε τον Ελικώνιο Ποσειδώνα στο Πανιώνιο στο ακρωτήριο της Μυκάλης11. Τον πανάρχαιο Θεό των προελλήνων και όχι τους εισαχθέντες αργότερον από την Αίγυπτο,  όπως Ζευς, Απόλλων και Αθηνά [Η Νηιθ/Α^(ευφ.) ΝΗΙΘ Α (ευφ. ή επιτ.) των Αιγυπτίων].

Το όνομα Πελασγοί αναφέρεται γενικά σε όλους τους προϊστορικούς λαούς που μετά τον διαχωρισμό των φυλών κινήθηκαν κυρίως δια θαλάσσης από την Ασία/σημερινή Ινδία/Ανατολή (αρχική κοιτίδα) προς τις χώρες της σημερινής Ευρώπης/Δύσεως, εξ ου και ο όρος Ινδοευρωπαίοι (Ι/Ε).

Ο όρος «Ινδοευρωπαίοι», δεικνύει, περισσότερο γεωγραφική-ιστορική ταυτότητα και γλωσσική συγγένεια παρά εθνολογική/φυλετική ταυτότητα, όχι γιατί δεν υπάρχει πανάρχαια (προϊστορική) ταυτότητα, αλλά γιατί:

- Η αρχέγονη κοινή φυλετική ρίζα των Ινδοευρωπαίων καλύπτεται από την αχλύ της προϊστορίας, την έλλειψη γραπτών μνημείων της πρωτόγονης-προϊστορικής περιόδου του ανθρωπίνου βίου. Για τον λόγο αυτό ουσιαστικώς αγνοείται.

- Οι φυλετικές προσμίξεις και ανακατατάξεις στο διάστημα χιλιάδων ετών ανθρωπίνου βίου είναι τόσον πολλές και τέτοιας ποικιλίας που δυσκολεύουν ή εμποδίζουν την επιστημονική επιβεβαίωση του λίκνου της λεγομένης Ινδοευρωπαϊκής Ομοεθνίας.

- Οι σύγχρονοι επιστήμονες και λοιποί ερευνητές αγνόησαν, απέκρυψαν, συκοφάντησαν το αρχαιότερο και πλέον αξιόπιστο σύγγραμμα του Κόσμου, την Βίβλο, (Παλαιά Διαθήκη) την αρχαιότερη πηγή περί κοσμογονίας και προϊστορίας των λεγομένων Ινδοευρωπαίων, που δεν είναι άλλοι από τους Πελασγούς.

Πελασγοί εκλήθησαν και όλα τα προελληνικά φύλα που μετά τον αρχικό διαχωρισμό των ανθρωπίνων φυλών, μετακινήθηκαν (μετανάστευσαν) δυτικώς και κατοίκησαν στον μετέπειτα ονομασθέντα μεσογειακό χώρο και ιδιαίτερα στον Ελληνικό. Σ’ αυτούς πρέπει να προστεθούν οι πατριές (αγνώστου αριθμού) κυρίως της γραμμής Χάμ που μετοίκησαν από την Αίγυπτο ή αλλαχού και εγκατεστάθηκαν μόνιμα (νωρίτερα ή αργότερα) στον ελληνικό χώρο (στις νήσους Κύπρο,Κρήτη κ.α. λόγω εγγύτητος προς την κυρίως Ελλάδα). 

-Αναφορές για τους Ίωνες (Yauna) βρίσκονται στις αυτοκρατορικές επιγραφές της δυναστείας των Αχαιμενιδών. Η πρώτη από αυτές (520 π.Χ.) είναι επιγραφή του Δαρείου Α΄ στο Behistun12. Σε άλλη επιγραφή του Δαρείου Α΄ στο Naqsh-I Rustam13, αναφέρονται οι Γιαουνά (Yauna) με το ασπιδοειδές καπέλο τους. Μία επιγραφή του Ξέρξη στην Περσέπολη και τους Πασαργάδες μιλά για Yauna κοντά και πέρα από την θάλασσα14. Οι Πέρσες εισέβαλαν στην Ελλάδα επολέμησαν κατά των Ελλήνων αλλά σε επίσημες επιγραφές, τους αποκαλούσαν Ίωνες. Ούτε Αχαιούς, ούτε Αιολείς, ούτε Δωριείς!

           Ο Sayce15 στα χρονικά του Σενναχερείβ (8^ος π.Χ. αι.) βρήκε μνημονευόμενο το όνομα του Iavan και ο Shvolsos ανέγνωσε όνομα Μικρασιατικού λαού Innoyé, ταυτιζόμενο με τα ονόματα των Ιώνων16.

Ο όρος Yunan χρησιμοποιείται σήμερα στα τουρκικά, αραβικά, περσικά, αζέρικα, ινδικά χίντι και τους γλώσσες Μαλάϊ (Iνδoνησία, Μαλαισία, κ.α).

  Δηλαδή οι πρόγονοί μας τότε, τους πρώτους και ύστερους ιστορικά χρόνους, διατηρούσαν ζωντανή την παράδοση των πανάρχαιων προπατόρων τους και ένοιωθαν υπερήφανοι όταν οι ξένοι τους αποκαλούσαν με το πανάρχαιο όνομα του Γενάρχου τους, Ίωνες!

                                                                                                                  Συνεχίζεται

ΜΕΡΟΣ 1ο  ΜΕΡΟΣ 2ο  ΜΕΡΟΣ 3ο  ΜΕΡΟΣ 4ο  ΜΕΡΟΣ 5ο

---

1 Νέον Εγκυκλοπ. Λεξικό της Αγίας Γραφής, Γεώργιος Κωνσταντινίδης, σ.242.

2 Θρ.και Ηθ. Εγκυκλ.,τ.5^ος,σ.584.

3 Λεξ.Αγίας Γραφής,Βασ.Μουστάκη,1955,σ.57.

4 Περί αιρέσεων, β,5.

5 ΔΑΝΙΗΛ: 8/21

6 ΔΑΝΙΗΛ: 10/20

7 Ιωήλ: 4/6-[The Exhaustive concordance of the Bible, James Strong, S.T.D, LL.D, Abingdon Nasville, 37^η έκδοση,    1978].

8 Εγκ. Λεξ ΗΛΙΟΣ, λ. Πάτραι, σ.84

9 Οι Ίωνες πριν από την Ιωνική μετανάστευση, Ernst Curtius.

10 Ελλάνικος FGr H4, Fr. 125, Παυσαν,VII,2,1-Ηρόδοτος, Ι, 145-147/VII, 94-95.1/VIII,7.1-4

11 Ιλιάδα, ΧΧ 404 κ.ε

12 Η επιγραφή Behistun (Bistun ή Bisatun ή Bagastana= Τόπος κατοικίας των θεών) βρίσκεται στο     όρος Behistun στην επαρχία του Ιράν Kermanshah, κοντά στην πόλη Κερμανσάχ στο δυτικό Ιράν.

13 Achaemenid Royal Inscriptions, DNA [Daiwa inscription www.livius.org (αγγλικά)] . Naqhs-I Rustam: Αρχαία νεκρόπολη που βρίσκεται περίπου 12 χλμ ΒΔ της Περσεπόλεως στο Ιράν.

14 Achaemenid Royal Inscriptions, XPh [Daiwa inscription www.livius.org (αγγλικά)].

15 Henry Sayce (1846-1933): Βρετανός Ασσυριολόγος και γλωσσολόγος.

16 Πελασγοί, Νικ. Ελευθεριάδης, Εκδ. Κάκτος, 1977, σ.329.