Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΡΩΤΩΝ Μ.Χ. ΑΙΩΝΩΝ

(ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ)

ΜΕΡΟΣ 3ο  

                                         

Οι αντιρρησίες, όμως, προβάλλουν και έναν άλλο ισχυρισμό: Λένε ότι υπήρχαν χειρόγραφα/κώδικες της Ελληνικής γραμματείας αρχαιότερα της Π.Δ., αλλά απωλέσθησαν ή κατεστράφησαν από βαρβάρους και χριστιανούς. Ο ισχυρισμός τους αυτός είναι αντιεπιστημονικός και όλως κατ’ ουσίαν αβάσιμος διότι:

-  Τα ίδια θα μπορούσε να ισχυρισθεί και η άλλη πλευρά, με αποτέλεσμα ατέρμονες συζητήσεις, αντεγκλήσεις και ανταλλαγή μονομερών εκτιμήσεων και απόψεων, που δεν οδηγούν σε επιστημονικά ή ασφαλή συμπεράσματα. Συσκοτίζουν μάλλον παρά διαφωτίζουν τις μελέτες-έρευνες για το συζητούμενο θέμα.

-     Tα περί καταστροφής χειρογράφων/κωδίκων από τους Χριστιανούς είναι ένας επαναλαμβανόμενος μύθος για αφελείς και αγράμματους, μία αβάσιμη και συκοφαντική μυθοπλασία πορρωμένων και αμετανόητων παγανιστών/αντιχριστιανών για την οποία η ιστορία έχει δώσει ήδη αποστομωτική απάντηση (στοιχεία θα παρουσιασθούν κατά την ανάλυση του παρόντος θέματος).

-  Tα περί λεηλασίας και καταστροφής από βαρβάρους και αιρετικούς ψευδοχριστιανούς (παγανιστές Ρωμαίους, Γότθους, Νορμανδούς, Φράγκους, Λατίνους, Οθωμανούς, φραγκοπαπικούς, κ.α.) αφορούν οικογενειακή τους υπόθεση αφού είναι ομόθρησκοι. Συγκεκριμένα, παγανιστές/αντιχριστιανοί, ισλαμιστές, και αιρετικοί ψεδοχριστιανοί, λατρεύουν τον ίδιο ψευδοθεό (τον Εωσφόρο)  φανερώς ή συγκεκαλυμμένως (με διάφορα ονόματα).

           Ας το καταλάβουν όλοι τους (Χριστανοί και αλλόθρησκοι. Ορθόδοξοι και αιρετικοί. Παγανιστές ,Πανθεϊστές και άθεοι.Λαϊκοί και πάσης ιερατικής ενδυμασίας ρασοφόροι). Ο αληθινός Θεός είναι Ένας: Ο Ιησούς Χριστός, ο Τριαδικός Θεός της Ορθοδόξου πίστεως. Ο Ιαχβέ της Π.Δ. Όλοι οι άλλοι λατρευόμενοι ως θεοί των υπολοίπων θρησκειών είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα Εωσφορικής εμπνεύσεως!!!                       

-      Επιστημονική κριτική και αξιολόγηση αρχαιότητος-αυθεντικότητος, γίνεται με βάση τους βεβαιωμένους και υπάρχοντες κώδικες-χειρόγραφα και όχι με ισχυρισμούς όπως: Υπήρχαν, κάποτε και άλλοι αρχαιότεροι κώδικες αλλά απολέσθησαν/κατεστράφησαν ή υπάρχουν στοιχεία σε «απόκρυφα» βιβλία ή μεταχριστιανικά γραπτά (των οποίων η χρονολογία συγγραφής είναι πολύ νεώτερη από εκείνη της επίσημης γραμματείας, είναι αναξιόπιστα ή η αξιοπιστία τους είναι αμφίβολη/αναπόδεικτη) αναφερόμενα σε προϊστορικά ή προχριστιανικά γεγονότα.

 Τέτοιοι ισχυρισμοί προβάλλονται συνήθως από τους ενδεείς επιχειρημάτων.

- Aποσιωπούν από άγνοια ή σκοπιμότητα, ότι τους πρώτους τέσσαρες μεταχριστιανικούς αιώνες:

· Έγιναν οι μεγαλύτερες πλαστογραφήσεις, παραχαράξεις τόσον της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας όσον και της Αγίας Γραφής (Παλαιάς και Καινής Διαθήκης).

·   Συνεγράφησαν  νέα έργα, με θέματα-περιεχόμενο κατά φαντασία / δοκησισοφία, που απεδόθησαν, ψευδώς, σε αρχαίους συγγραφείς, επωνύμους ή ανωνύμους, είτε για να αναπληρώσουν, δήθεν, απολεσθέντα έργα τους είτε για να προβάλλουν δικές τους παγανιστικές ιδέες είτε για να παραποιήσουν/συκοφαντήσουν διατυπωθείσες θέσεις-θεωρίες-απόψεις αρχαιοτέρων συγγραφέων που δεν συμφωνούσαν ή ανέτρεπαν τις δικές τους.

· Διεπράχθη ένα από τα μεγαλύτερα, ίσως το μεγαλύτερο, πνευματικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος.

Οι πλαστογραφίες και οι συγγραφές μυθοπλασιών ή ανακριβιών έγιναν από ραββίνους και άλλους εβραίους αποκρυφιστές, ιερείς των αιγυπτιακών μυστηρίων, παγανιστές ψευδοφιλόσοφους και κάθε λογής αντιχριστιανούς.

Την παραπάνω περίοδο άρχισε να συντελείται και  η μεγάλη διαφθορά των κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης (Εβραϊκό κείμενο του Εσδραίου κανόνος).

      Κατά την προ Χριστού περίοδο και μέχρι την καταστροφή της Ιουδαίας από τους Ρωμαίους (70 μ.Χ.) δεν βρέθηκε κανένας, Ελληνιστής ή Ιουδαίος ο οποίος ήλεγξε ή κατήγγειλε διαφθορά του κειμένου του αρχετύπου Εβραϊκού ή της μεταφράσεως των εβδομήκοντα (Ο΄).

  Η μετάφραση των Ο΄ ανεγιγνώσκετο στις συναγωγές και διδασκόταν στους Ιουδαίους ως «ομόγνιος αδελφή των Εβραϊκών Γραφών» και ισόκυρη της Εβραϊκής.

    Προσφάτως(2010) ήλθε στο φως μία ανακάλυψη χάρη σε έρευνες επιστημόνων των Βρετανικών πανεπιστημίων Cambridge και King΄s College (Νίκολας ντε Λάνγκε, καθηγητoύ εβραϊκών σπουδών στην σχολή Θεολογίας, Ασιατικών και Μεσανατολικών σπουδών, και του Πωλ Σπενς). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ερεύνης που βασίστηκε στην μελέτη χειρογράφων και σπαραγμάτων που βρέθηκαν σε μια παλαιά συναγωγή στο Κάϊρο της Αιγύπτου (συλλογή «Genizah»), οι εβραίοι χρησιμοποιούσαν αποσπάσματα της Βίβλου από την Ελληνική μετάφραση των Ο΄.

 Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ (70 μ.Χ.), τα περισσότερα των εβραϊκών κειμένων χάθηκαν. Κάποιοι ισχυρίσθηκαν ότι κατεστράφησαν από τους Εβραίους για να μην πέσουν στα χέρια των ειδωλολατρών Ρωμαίων. Άλλοι ότι τα έθαψαν σε άγνωστα μέρη με την ελπίδα να τα ξεθάψουν μετά την απελευθέρωση της Ιουδαίας από τους Ρωμαίους.

 Τέλος μία μερίδα πιστεύει ότι οι Ταλμουδιστές βρήκαν την ευκαιρία και την πρόφαση να καταστρέψουν τόσον τα αυθεντικά Εβραϊκά κείμενα όσον και τα Ελληνικά (μετάφραση των Ο΄) αναγιγνωσκόμενα στην συναγωγή της Ιερουσαλήμ.

  Στα εναπομείναντα χειρόγραφα επήλθαν σκόπιμες διορθώσεις και κακουργίες. Πρωτεργάτης των δολίων διαφθορών και κακουργιών ήταν κάποιος Ιωνάς, υιός Ζακχάϊ ο οποίος διηύθυνε Ιουδαϊκό θρησκευτικό σχολείο στην Ιάμνεια1 και εδίδασκε τον νόμο όχι σύμφωνα με το Εσδραίο κείμενο, αλλά με βάση τις παραδόσεις των Φαρισαίων και τις ερμηνείες των Βαβυλωνιζόντων ταλμουδιστών. Δηλαδή εδίδασκε το Ταλμούδ και όχι την Παλαιά Διαθήκη.

Ο Ιωνάς δεν ήταν ιερέας αλλά υποδηματορράφος. Δευτερευόντως ασκούσε το επάγγελμα του κιστερνοποιού, δηλαδή κατασκευαστού στερνών (λάκκων). Την περίοδο εκείνη (τέλη του 1^ου-2^ου μ.Χ. αι.) δεν υπήρχαν ιερείς λευΐτες και ησχολούντο με την διδασκαλία των γραφών μόνο σκυτορράφοι (ραφείς δερμάτων), υποδηματοποιοί, κτίστες, ρωποπόλες (παλιατζήδες) και αποκρυφιστές, φυσικά με το αζημίωτο. Κάτι ανάλογο έκαναν προχριστιανικώς πολλοί αδίστακτοι αγύρτες-σοφιστές και «ορφικοί-ορφεοτελεστές» στην αρχαία Ελλάδα.

Στην κακουργία των κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης συμμετείχον και αυτοχρισθέντες «ραββίνοι» που δεν είχαν την ιερατικήν διαδοχή της γραμμής Λευΐ. Ως ραββίνοι αυτοεχρίζοντο κυρίως, άτομα εκ των βιολογικών ή πνευματικών απογόνων των εωσφοριστών Φαρισαίων! Ό,τι έκαναν 8 περίπου αιώνες αργότερον οι Φράγκοι όταν εφόνευαν ή καθαιρούσαν τους Ορθοδόξους επισκόπους στις περιοχές που κατελάμβαναν και τους αντικαθιστούσαν με φανατικούς λαϊκούς ή στρατιωτικούς, τους οποίους έχριζαν ιερείς και επισκόπους!

Το πνευματικό έγκλημα συνεχίσθηκε τους επόμενους αιώνες με αποτέλεσμα να προκύψει, πολύ αργότερον, το παραχαραγμένο μασοριτικό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, το οποίο χρησιμοποιείται σήμερον αντί της μεταφράσεως των Ο΄, στις συναγωγές όλων των αιρετικών ψευδοχριστιανών. Το Μασοριτικό κείμενο περιλαμβάνει 39 βιβλία αντί των 49 της μεταφράσεως των Ο΄.

                                                                                                        Συνεχίζεται

ΜΕΡΟΣ 1ο   ΜΕΡΟΣ 2ο

---

1 Ιάμνεια (Εβρ. Jabhneh, Ελλην. και Λεβνά και Ιαβνήλ): Πόλη των Φιλισταίων μεταξύ Ιόππης και Αζώτου. Κατά την Π.Δ. τα τείχη της εκρήμνισε ο Οζίας. Το 30 π.Χ. εδωρήθη υπό του Αυγούστου στον Μ. Ηρώδη. Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ (70 μ.Χ) κατέστη το πνευματικό κέντρο των Ταλμουδιστών Ιουδαίων μέχρι το 132 μ.Χ. Σήμερον στα ερείπειά της υπάρχει το μουσουλμανικό χωριό Jebnah ( ανήκει στο κράτος του Ισραήλ).