Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΡΩΤΩΝ Μ.Χ.ΑΙΩΝΩΝ

(ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ                                                                                 

                                                                   Mέρος 4^o

Αναλυτικώτερον οι Ταλμουδιστές:

- Κωδικοποίησαν τις διάφορες παραδόσεις των Φαρισαίων που δεν είχαν σχέση με την Παλαιά Διαθήκη. Αυτή η κωδικοποίηση ωνομάστηκε Μίσνα. Ευθύς αμέσως η Μίσνα έγινε αντικείμενο ερμηνείας (Γκεμαρά). Η Μίσνα και η Γκεμαρά απετέλεσαν το Ταλμούδ που συμπληρώθηκε γύρω στο 300 μ.Χ. Αυτό το «άγνωστο» Ταλμούδ είναι το ιερό βιβλίο των σημερινών Εβραίων (Jews) και όχι η Παλαιά Διαθήκη!!!

Στο Ταλμούδ το οποίον αντικατέστησε την Παλαιά Διαθήκη περιελήφθησαν αισχρά, βλάσφημα και συκοφαντικά κείμενα, τόσον κατά του Ιησού Xριστού όσον σε βάρος των Χριστιανών και αλλοπίστων αλλά και παντός άλλου ανθρώπου μη Εβραίου!

Το Ταλμούδ είναι ένα βδελυρό βιβλίο του οποίου το περιεχόμενο διδάσκει: Τον απόλυτο φανατισμό/ρατσισμό/φουνταμενταλισμό. Το απύθμενο μίσος κατά του Ιησού Χριστού και των Χριστιανών. Τον αποκρυφιστικό ιουδαϊκό  (Jewish)  απανθρωπισμό. Τα  προδρομικά κοσμοθεωρητικά και πολιτικά δόγματα του φασισμού/ναζισμού. Την απόλυτη θρησκευτική μισαλλοδοξία/κακηγορία (δυσφημία) όλων των μη εβραίων (goyim).

Σας έχουν μιλήσει ποτέ γι’ αυτό (το Ταλμούδ και το περιεχόμενο της διδασκαλίας του); Έχετε διερωτηθεί γιατί οι αδίστακτοι συκοφάντες της Παλαιάς Διαθήκης και υβριστές του Θεού Ιαχβέ λαλίστατοι, περί τα άλλα, αυτοπροσδιοριζόμενοι ως αντισιωνιστές και αντισημίτες, δεν αναφέρονται ποτέ στο Ταλμούδ των Ιουδαίων (JEWS) και το περιεχόμενο της διδασκαλίας του; Γιατί ασχολούνται αποκλειστικώς με τον Ιαχβέ της Π.Δ. και προσβάλλονται από αφωνία ιχθύος για τον «θεόν» του Ταλμούδ;

H απάντηση είναι μία:

Είτε γνωρίζουν, πιθανώς, είτε αγνοούν, το πιθανώτερον, είτε συγχέουν την Π.Δ. με το Ταλμούδ και τους ευλογημένους, από τον Ιαχβέ, εβραίους-ισραηλίτες της Π.Δ. με την συναγωγή του Σατανά (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ:2/9-3/9), δηλαδή τους Ταλμουδιστές Ιουδαίους-JEWS, σταυρωτές του σαρκωθέντος Ιαχβέ-Ιησού Χριστού (εδώ αποδεικνύεται η αγνωσία, η πλήρης πνευματική ερήμωση/απογύμνωσή τους),πιθανώτατα, βάλλουν, συκοφαντούν και πολεμούν τον αληθινό Θεό, τον Ιαχβέ-Ιησού Χριστόν.

 Αυτό ενδιαφέρει το Σύστημα. Εκείνος που ανέτρεψε τα σχέδια του άρχοντος του κόσμου τούτου, με την Ενσάρκωση, Σταύρωση και Ανάστασή Του!!! Αυτός είναι ο στόχος των Ταλμουδιστών/Εωσφοριστών, των αρχιερέων και ιερέων του Συστήματος και δι΄ Αυτού η προσβολή/συκοφαντία/αποδυνάμωση/απομάκρυνση/κατάργηση της Ορθοδόξου πίστεως.

Τέλος, γνωρίζετε αν πωλείται στο ελεύθερο εμπόριο το Ταλμούδ όπως γίνεται με τα ιερά βιβλία όλων των άλλων θρησκειών; Εάν το Ταλμούδ δεν ευρίσκεται στην ελεύθερη αγορά σας εξήγησε ποτέ κανείς γιατί;

Ποιούς συμφέρει να μην πληροφορηθούν οι άνθρωποι το περιεχόμενό του; Αναζητήστε το και …αν το βρείτε.. (Υπάρχει μόνο στις συναγωγές. Σπαράγματα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και ως σχόλια σε διάφορα βιβλία) αρχίσατε να το διαβάζετε…Δεν θα προλάβετε να αναγνώσετε μερικές σελίδες και θα φρίξετε, θα ανατριχιάσετε, θα τρέμετε από φόβο!!!

Και όμως! Από αυτό το «άγνωστο» Ταλμούδ εδανείσθησαν στοιχεία για να πολεμήσουν τους χριστιανούς, τότε μέχρι και σήμερα, τόσον οι Νεοπλατωνικοί, οι παγανιστές, οι Ταλμουδιστές, οι Γνωστικοί, όσον και οι νεοπαγανιστές και οι πάσης φύσεως σημερινοί πολέμιοι της Παλαιάς Διαθήκης και του Χριστιανισμού.

- Επέφεραν σοβαρές αλλοιώσεις και δόλιες διαφθορές στα Εβραϊκά κείμενα του Εσδραίου κανόνος της Παλαιάς Διαθήκης και ιδιαίτερα στα πάμπολλα χωρία που αφορούσαν στις προφητείες για την γέννηση, ιστορική διαδρομή, Ανάσταση, Ανάληψη του Μεσσία Ιησού Χριστού.

- Έστιξαν ψευδώς  λέξεις και άλλαξαν το νόημά τους.

- Συμπεριέλαβαν λέξεις και χωρία υπό το όνομα κερί (αναγνωστό κείμενο) και κετίβ (γραπτό), δηλαδή έγραψαν στο περιθώριο της σελίδος την αναγνωστέα λέξη αντί της γραπτής στο κείμενο(με τον ισχυρισμό ότι αντιστοιχούσε στην θεόπνευστη ερμηνεία).

- Διέστειλαν κόμματα, περιόδους και προσθαφαίρεσαν γράμματα και λέξεις.

   Όλα τα παραποιημένα-διεφθαρμένα κείμενα, τα συνεκέντρωναν και αποθήκευαν καταλλήλως και ασφαλώς, ώστε να τα αξιοποιήσουν αργότερα, όπως και έκαναν, με την συγγραφή του Μασοριτικού κειμένου (Μασορέθ ή Μασόρα στα εβραϊκά σημαίνει παράδοση).

 Μερικά  παραδείγματα παραποιήσεων-διαφθορών του Μασοριτικού κειμένου (σε σχέση με την μετάφραση των Ο΄):

1^ο: Συγκοπή-Παραχάραξη των χρονολογιών. Κατά το εβραϊκό κείμενο από κτίσεως κόσμου μέχρι της γεννήσεως του Κυρίου συμπληρώνονται 4.004 έτη ενώ κατά τους Ο΄ 5.508 έτη.

2^ο: Στον στ. 10 του 15^ου (Μασορ.16^ου) ψαλμού αντί του «όσιόν σου» στην Μασόρα γράφει «τους οσίους σου». Η διαφθορά έγινε διότι ο 10^ος στίχος μόνο στον Μεσσία βρίσκει την κυριολεκτική και πλήρη επαλήθευσή του (επιβεβαίωση στις ΠΡΑΞΕΙΣ:2/25-28).

3^ο: ΨΑΛΜΟΣ 109 (Μασορ.110/3). «Ἐκ γαστρὸς πρὸ Ἑωσφόρου ἐγέννησά σε…» (Ο΄). Το Μασοριτικόν γράφει: «Εκ γαστρός από της ηούς σοί δρόσος της γεννήσεώς σου». Το κείμενο διεφθάρη για να αποκρυβεί η προφητεία περί αχρόνου γεννήσεως του Ιησού Χριστού εκ του Πατρός.

4^ο: ΗΣΑΪΑΣ: 7/14, Η λέξη Παρθένος (Αλμά) κατά τους Ο΄ αντεκατεστάθη από τους Μασορίτες δια της λέξεως Βεθουλά που σημαίνει νεάνις, νύμφη, νεόνυμφος. Τούτο έγινε σκοπίμως για να αποκρυβεί η προφητεία περί της Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας.

- Διέγραψαν ή αλλοίωσαν κείμενα της Ραββινικής φιλολογίας1 και μάλιστα του Ταλμούδ (Μίσνα)2 όπως εκείνα όπου εγίνετο λόγος περί θαυμασίων ιάσεων τις οποίες επιτέλεσε κάποιος Ιάκωβος, εν ονόματι του Ιησού Χριστού, τον οποίον Χριστιανόν όντα εγνώρισε στην Σεπφουρίδα της Γαλλιλαίας ο ραββίνος Ελιέζερ ή άλλα όπου ένας Χριστιανός επρότεινε σε ανεψιόν ονομαστού ραββίνου να θεραπευθεί από δείγμα όφεως, δι’ επικλήσεως του ονόματος του Ιησού Χριστού.

- Χρησιμοποίησαν κώδικες μη γνήσιους, εγγραφέντες εκτός Παλαιστίνης κυρίως Ασσυριακούς, Προεσδραίους, Βαβυλωνιακούς οι οποίοι ήσαν ήδη διεφθαρμένοι. Έτσι κατά την μεταγραφή των κειμένων εισήχθησαν αυθαίρετα κείμενα ή έγιναν σφάλματα μικρά ή μεγάλα.

Από τον διεφθαρμένο Εβραϊκό κώδικα είχε μεταφράσει ο Ακύλας3 ελληνιστί, την θεία γραφή (2^ος μ.Χ. αι.). Από τότε άρχισε να αμφισβητείται και η μετάφραση των Ο΄ ως μη γνήσια και ακριβής, διαφέρουσα από το Εβραϊκό κείμενο, ΟΧΙ βέβαια το γνήσιο κείμενο του Εσδραίου κανόνος αλλά το παραχαραγμένο από τους βιολογικούς και πνευματικούς απογόνους των Φαρισαίων, τους εκκολαπτόμενους «ιερείς»-ραββίνους ταλμουδιστές.

- Δυσφημούσαν την μετάφραση των Ο΄ και εδίδασκαν όπως αθετούν αυτήν και να ασπάζονται μόνο τις Ιουδαϊκές γραφές,τις οποίες αποκαλούσαν «Ιουδαϊκά πρότυπα». Στόχος η απομάκρυνση από τα πατρώα διδάγματα και η αποβουκόληση των υιών της αληθούς Πίστεως.

Τρεις ήσαν οι βασικοί λόγοι της δυσφημίας των Ο΄.

Πρώτον: Εάν οι Ιουδαίοι της διασποράς απεδέχοντο την ερμηνεία των Ο΄ ως ορθή και ανόθευτη, όπως μέχρι τότε και επί αιώνες γινόταν, έπρεπε να ομολογήσουν την αναξιοπιστία, νοθεία και κακουργία που έγινε στο γνήσιο Εβραϊκό κείμενο και την σύνταξη, δολίως, νέου κειμένου με τα ψευδή γεγονότα και τις αυθαίρετες διδασκαλίες των Ταλμουδιστών. Με άλλα λόγια θα απεκαλύπτετο η απάτη των πλαστογράφων.

Δεύτερον: Οι Εθνικοί που ησπάζοντο την νέα πίστη (Χριστιανισμός) εξέφεραν αποδείξεις από την μετάφραση των Ο΄ ότι όντως ο Ιησούς Χριστός ήταν ο προφητευμένος Μεσσίας της Π.Δ. και ήλεγχαν τους Ιουδαίους για την απιστία τους. Συνέφερε λοιπόν τους Ταλμουδιστές να συγγράψουν νέα κείμενα (ετεροδιδασκαλίες, ανθρώπινα εντάλματα) τα οποία παρουσίαζαν ως γνήσια και παραλλήλως συκοφαντούσαν τους Ο΄ ισχυριζόμενοι ότι εξ αρχής «αμελώς και ατελώς» συντάχθηκαν τα κείμενα των Ο΄ που «περιείχαν πολλά σφάλματα και ανακρίβειες».

Τρίτον: Οι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι συκοφαντούντες την μετάφραση των Ο΄, κατηγορούσαν όλους όσοι την μελετούσαν. Mετέδιδαν έτσι στην ελληνίζουσα ομογένειά τους και τους μεταστρεφομένους Εθνικούς την αμφιβολία και τον προβληματισμό, με βασικό στόχο τον αποτειχισμό τους από την Αποστολική διδασκαλία.

Μετά την μετάφραση του Ακύλα ακολούθησαν οι μεταφράσεις του Θεοδοτίωνος4 και Συμμάχου5 με ανάλογες σοφιστικές και δόλιες παρεμβάσεις στα κείμενα των ήδη διεφθαρμένων Εβραϊκών αρχετύπων.

                                                                                                                               Συνεχίζεται

ΜΕΡΟΣ 1ο  ΜΕΡΟΣ 2ο   ΜΕΡΟΣ 3ο

---

1 Τα χωρία τα αφορώντα εις τον Χριστόν εκ της Παλαιάς Ραββινικής Φιλολογίας συνελέγησαν κατ’ αρχάς από τον Heinrich Laible (Jesus Christus in Talmud, Berlin, 1891) και ανεδημοσιεύθησαν αρχικώς υπό του Travers Herford (Christianity in Talmud and Misdras, London, 1903) και αργότερον υπό του Arnold Meyer (Handbuch zu den N.T. Apocryphen, E. Hennecle/Tubingen, 1904, σ.51).

2 Οι αφηγήσεις που περιλαμβάνονται στο Ταλμούδ (Μίσνα) και αναφέρονται στον Χριστό, ανάγονται στα τέλη του 1ου με αρχές του 2^ου αιώνος. Μεταγενεστέρως άρχισαν να γράφονται στην Γκεμαρά συκοφαντικοί υπαινιγμοί και απίστευτα ψεύδη προκειμένου να διασυρθεί και εξευτελισθεί ο Ιησούς Χριστός!

3 Ακύλας (2^ος μ.Χ. αι, επί Αυτοκράτορος Ανδριανού/117-138): Εκχριστιανισθείς Ιουδαίος από την Σινώπη του Πόντου. Η μετάφραση είναι «πιστοτάτη μέχρι σημείου δουλικής απομιμήσεως του Εβραϊκού κειμένου. Οι ιουδαίοι της διασποράς εχρησιμιοποιούσαν την μετάφραση του Ακύλα αντί της γνησίας μεταφράσεως των Ο΄.

4 Θεοδοτίων: Εφέσιος αιρετικός Μαρκιωνιστής, κατά τον Επιφάνιο ή προσήλυτος Ιουδαίος και Εβιωνίτης κατά τους Ευσέβιο και Ιερώνυμο. Εξέδωσε την μετάφραση επί Κομμόδου (175 μ.Χ.).

5 Σύμμαχος: Ιουδαΐζων (Ταλμουδίζων) Σαμαρείτης ακολουθών την αίρεση των Εβιωνιτών. Μετέφρασε την Π.Δ. στην Ελληνική, επί Σεβήρου, με κύριο στόχο την διαστροφή των χωρίων του Σαμαρειτικού κειμένου, τα οποία στην πλειονότητά τους συμφωνούσαν με τους Ο΄.