Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΡΩΤΩΝ Μ.Χ. ΑΙΩΝΩΝ

(ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ)

Μέρος 2^ο

--> Στην σειρά των αναρτήσεων (επτά συνολικώς) για τον γενάρχη των Προελλήνων παρουσιάσαμε πλείστα στοιχεία, από την υφισταμένη γραμματεία, που αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο Γενάρχης των προελλήνων και πρωτοελλήνων είναι ο βιβλικός Ιωύϊαν ή Ιωΰαν ή Ιαβάν ή Ίων (εξελληνισμένο το όνομα του Ιωΰαν) της Π.Δ. ένας από τους γυιούς του Βιβλικού Ιάφεθ.

--> Η Π.Δ. ως θρησκευτικό Σύνταγμα και ιστορικό βιβλίο, έχει απορριφθεί από την εποχή των Φαρισαίων και βεβαίως από τους σημερινούς Εβραίους (Jews) [που δεν έχουν σχέση, όπως προείπαμε, με τον παλαιό λαό Ισραήλ] και έχει αντικατασταθεί από το άγνωστο στο ευρύ κοινό, Ταλμούδ και την αποκρυφιστική Καμπάλα που κατά ψευδείς ισχυρισμούς των σημερινών Εβραίων (Jews) περιλαμβάνει, μέρος της «μυστικής» προφορικής παραδόσεως του Μωϋσέως (κάτι για το οποίο δεν υπάρχει αποδεικτικό στοιχείο στην παγκόσμια γραμματεία).

 «Τίποτα δεν είναι ανώτερο από το ιερό Ταλμούδ»1.

 « Η εβραϊκή θρησκεία δεν είναι θρησκεία, αλλά μία πολιτική οργάνωσις του εβραϊκού λαού από της επιστροφής του Έσδρα στην Ιερουσαλήμ και ήτις αντικατέστησε την θρησκείαν του Ιαχβέ (ΣΣ: Του παλαιού λαού Ισραήλ της Π.Δ.) εν τω ναώ της Ιερουσαλήμ»2.

Αφού έχει απορριφθεί η Π.Δ. από τους Jews, γιατί εξακολουθούν οι πολέμιοι της Παλαιάς Διαθήκης να ισχυρίζονται ότι είναι το βιβλίο των Εβραίων;

-->  Δεν υπάρχει συγκρίσιμο βιβλίο, προς την Παλαιά Διαθήκη (ως προς τον αριθμό και την αρχαιότητα των κωδίκων). Σε σχέση με την αρχαία γραμματεία, η Παλαιά Διαθήκη είναι ασυγκρίτως αρχαιότερη. Η αυθεντία και η Θεοπνευστία της Π.Δ. είναι αναμφισβήτητη3.

Ενδεικτικά παρατίθενται μερικοί από τους αρχαιότερους κώδικες των Ο΄:

·        Βατικανός (Β)4.

·   Σιναϊτικός (Σ) [4^ος, βρέθηκε στην μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά από τον Tischendorf]. Σήμερα  βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο(κύριο μέρος) και το υπόλοιπο στην βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Λειψίας.

·       Βουλγάτα (Vg) [Voulgata edition=κοινή για το λαό], τέλος 4^ου αι. μ.Χ. με αρχές του 5^ου αι.. Ανήκε στην βιβλιοθήκη του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Σήμερα βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο.

·         Αλεξανδρινός (Α) [ 5^ος , Βρετανικό μουσείο].

·         Κώδικας L (5^ος Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίων).

·         Κώδικας G/ Σαβαριανός (5^ος, Leyden, Παρισίους, Πετρούπολη).

·         Κώδικας F/ Αμβροσιανός (5^ος, Μεδιόλανα/Μιλάνο).

·         Παπύρινα αποσπάσματα (2^ος π.Χ.-3οςμ.Χ αιώνας).

Όσοι ισχυρίζονται τα περί αντιγραφής από τα βιβλία της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, ας μας παραθέσουν τους κώδικες της αρχαίας γραμματείας ιδιαίτερα της παρα-μυθολογίας, ας μας πουν που ευρίσκονται, ώστε να γίνει επιστημονική σύγκριση και κριτική, για να δούμε ποιος αντέγραψε ποιόν και τότε «δεύτε διαλεχθώμεν».

Για να διευκολυνθούν οι αμφισβητίες-αντιρρησίες, τους παραθέτουμε μερικά παραδείγματα για το που βρίσκονται σήμερα οι σπουδαιότεροι κώδικες της αρχαίας γραμματείας, όπως της Ιλιάδος, του Σοφοκλέους, του Θουκυδίδη, του Πλάτωνος και από πότε χρονολογούνται (Ιλιάδα: 643 κώδικες όλοι γραμμένοι μετά το 1200 μ.Χ. Ιστορία Θουκυδίδη: 8 χειρόγραφα γραμμένα μετά το 900 μ.Χ. Χειρόγραφα Σοφοκλέους : Τα 90 σωζώμενα είναι αντίγραφα ενός αντιτύπου ευρισκομένου στην Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη της Φλωρεντίας και χρονολογούνται μεταξύ 10^ου-11^ου μ.Χ. αι. Πλάτων: κώδικας που γράφτηκε το 895 μ.Χ. από τον καλλιγράφο Ιωάννη και το 1801, τον έκλεψε ο Άγγλος ορυκτολόγος Εd.Daniel Clarke και βρίσκεται στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη της Οξφόρδης). Bιβλιοθήκη Απολλοδώρου: 14 αντίγραφα ενός αρχετύπου του 14^ου αι. το οποίο βρίσκεται στην βιβλιοθήκη των Παρισίων με αρ.2722. Τα αντίγραφα είναι του 15^ου και 16^ου αιώνα.).         

                  --> Εάν είχαν ασχοληθεί επιστημονικώς, αντικειμενικώς και ενδελεχώς με το θέμα της Παλαιάς Διαθήκης, θα είχαν διαπιστώσει ότι υπάρχουν κοινές ρίζες και σε πολλές περιπτώσεις ταυτότητα ονομάτων (Προ)Ελλήνων/Ιώνων και Εβραίων/Ιουδαίων/Ισραηλιτών του παλαιού λαού Ισραήλ. Μερικά παραδείγματα:

·  Σαλμών/εύς: Υιός του Αιόλου, βασιλεύς των Θεσσαλών εγκατασταθείς στην Ήλιδα. Σαλομών : Το παλαιότερο όνομα του Σολομώντος. Σαλμών : Υιός του Ναασών και πατήρ του Βοόζ.

·  Αγκαίος : Βασιλεύς των Πελέγων εκ Κεφαλληνίας. Κατά την Ελληνική μυθολογία μετέσχε της Αργοναυτικής εκστρατείας – βασιλεύς της Αρκαδίας και κυβερνήτης της Αργούς. Αγγαίος : Ο 10^ος κατά σειρά προφήτης της Π.Δ.

·  Άδωνις : Υιός του Θύαντος και της Σμύρνας τον οποίο αγάπησε η Αφροδίτη. Αδωνίας : Ο 4^ος υιός Δαυίδ.

· Εύα: Αρχαία πολίχνη της Κυνουρίας-Αρχαίο όνομα όρους στην Μεσσηνία (σημ. Άγ. Βασίλειος) - Κραυγή  επικλήσεως  στα  Βακχικά όργια. Εύα : Η σύζυγος του Αδάμ.

·   Αδάμ-ας: Αθηναίος γλύπτης του 2^ου π.Χ. αι. - Υιός του Ασίου εκ Τροίας. Αδάμ : ο πρωτόπλαστος.

· Καϊν-εύς: Λαπίθης, υιός του Ελάτου και της Ιππίας. Κάϊν: Πρωτότοκος υιός Αδάμ και Εύας, αδελφός του Άβελ.

·  Δαφίδ-ας: Γραμματικός, συνέγραψε περί Ομήρου.

        Δαφίτ-ας :  Eκ Τελμισσού Καρίας. Δαβίδ: Προφητάναξ του Ισραήλ.

·  Θήρας ο (Ι)Αφθε-σίωνος : (γένος Κάδμου). Θηρεύς : Υιός του Οινέως. Θήρις : Υιός Αριστέου, Κρής. Θίρας ή Θείρας : Υιός του Ιάφεθ.

·  Χείλων (Σοφός Λακεδαιμόνιος). Χελαιών : Ο μικρότερος από τους δύο υιούς του Ελιμέλεχ και της Νωεμίν.

·  Φειδί-ας : Περίφημος γλύπτης. Φεθ(δ)έϊα : Λευίτης5.

·  Σούνι-ον : Δήμος Αττικής. Σουνί : Γενάρχης ομωνύμου δήμου στη φυλή Γάδ (ΑΡΙΘΜΟΙ :26/24).

· Σαπφώ : Αρχαία ποιήτρια από τη Λέσβο. Σαπφώ-ρα : Θυγατέρα του Ιοθώρ και σύζυγος του  Μωϋσέως.

·  Χαρμί-δης : Υιός του Γλαύκωνος και θείος του Πλάτωνος. Χαρμί : Πατήρ του Άχαρ από την φυλή του Ιούδα6.

·  Άγις : Όνομα βασιλέων της Σπάρτης. Αγγίς: Δευτερότοκος υιός του Γάδ, υιού του Ιακώβ7.

·  Βάθυλος : Υποκορ. του Βαθουκλής (Ίων καλλιτέχνης από την Μαγνησίαν παρά τον ποτ. Μαίανδρον). Βαθουήλ: Υιός του Ναχώρ αδελφού του Αβραάμ.

·  Σε ένα χωρίο της Π.Δ. υπάρχει μία φοβερή αποκάλυψη που ισοδυναμεί με ακλόνητη απόδειξη για την σχέση των αρχαίων Ελλήνων με τον παλαιό λαό Ισραήλ της Παλαιάς Διαθήκης:

 «Και τούτο το αντίγραφον των επιστολών ων απέστειλαν Ονία: «Ἄρειος βασιλεὺς Σπαρτιατῶν Ὀνίᾳ ἱερεῖ μεγάλῳ χαίρειν. εὑρέθη ἐν γραφῇ περί τε τῶν Σπαρτιατῶν καὶ Ἰουδαίων, ὅτι εἰσὶν ἀδελφοὶ καὶ ὅτι εἰσὶν ἐκ γένους Ἁβραάμ. …»8.

Μήπως αντελήφθησαν τώρα οι αντιρρησίες, τι είδους δεσμοί συνδέουν τους αρχαίους Έλληνες και τους λεγομένους «Εβραίους» της Π.Δ.;

Δεδομένης της αυθεντίας και της αρχαιότητος των κωδίκων της Π.Δ. σε σχέση με τους κώδικες-χειρόγραφα της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας, πώς εξηγούν τις κοινές ρίζες και την ταυτότητα ονομάτων αρχαίων Ελλήνων και βιβλικών προσώπων;

                                                 

                                             

                                                                                                                     Συνεχίζεται

                                                      

                                                            

   ΜΕΡΟΣ 1ο                                                                    

---

1 Βιβλίο Mizbeach (Joan Buxtorf, Recensio operis Talmud, σ.225) ΚΕΦ Γ-Talmud Babli, χωρίο Berachoth, εκδ. Βερολίνο, 1842, πρόλογος, σ.8.

2 Αριστ. Ανδρόνικος, Ο Ιούδας δια μέσου των αιώνων,1975,Β΄έκδοση,σ.15.

3 Αναζητώντας την Αλήθεια, Η Παλαιά Διαθήκη, Σπ. Αρώνης, 1999, σ.128-142, σ.154-158.

4 Αρχές 4^ου αι. Από τον 15^ο αι. βρίσκεται στην βιβλιοθήκη του Βατικανού.

5 Β΄. ΕΣΔΡΑ: 10/23.

6 ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΥΗ: 7/1.

7 ΓΕΝ: 46/16.

8 Α΄ ΜΑΚΚΑΒ: 12/19-23.