Η ΣΗΜΑΙΑ  ΤΟΥ  ΓΕΝΟΥΣ  ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΩΝ

ΜΕΡΟΣ 2^Ο

2. Ο Ιδεώδης τύπος της Ελληνικής Σημαίας.

Το λογικόν της ανθρωπίνης φύσεως, το ανεκτίμητο αυτό δώρο του Θεού – Δημιουργού, οδήγησε τον αρχαίο άνθρωπο στην αναζήτηση της αρχικής αιτίας των όντων, προς την οποίαν απέβλεψεν ως  το υπέρτατον αγαθόν.

Οι εκάστοτε ηγέτες των λαών, αυτές τις περί αγαθού ιδέες παρέστησαν με εικόνες που έπλητταν την φαντασίαν, διήγειραν ευσεβείς λογισμούς  και διεμόρφωσαν τις διάφορες θρησκείες.

Από τις θρησκείες προέκυψαν οι νόμοι που ερρύθμιζαν τις πράξεις του ανθρώπινου βίου.

Αυτές τις ιδέες οι άνθρωποι εξωτερίκευσαν με συμβολικές παραστάσεις τις οποίες εκάλεσαν σήματα, λάβαρα, φλάμπουρα και σημαίες.

Όταν η ανθρωπότητα περιεπλανάτο στο σκοτάδι της αμαθείας και στις πεπλανημένες ιδέες περί ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΩΝ δυνάμεων, στον αισθητό κόσμο, βαδίζουσα έτσι από την κατάσταση της αποκτηνώσεως σ΄ αυτήν της εξαχρειώσεως, το Ελληνικό Πνεύμα, η Ελληνική διάνοια ανεζήτησε το Υπέρτατον Αγαθόν πέραν του αισθητού κόσμου, στον απείρως εκτεινόμενον ουρανό.

Το Ελληνικό Πνεύμα προσπελάσαν τους ορίζοντες του αισθητού κόσμου, προσήγγισε την Υπερτάτη περί του Θεού Αλήθειαν μέσα από τα μεγαλουργήματα της Ελληνικής  Φιλοσοφίας.

Τα αρχαία Ελληνικά κείμενα, επιστημονικώς μελετώμενα, απηλλαγμένα από τα δηλητηριώδη παγανιστικά στοιχεία, πιστοποιούν ότι το Υπέρτατον αγαθόν απετέλεσε τον πυρήνα του Εθνικού και Θρησκευτικού φρονήματος των αρχαίων προγόνων μας.

Από την αρχαίαν Ελληνικήν φιλοσοφίαν κυοφορήθηκαν τα μεγάλα διδάγματα, από τα οποία προέκυψαν οι νόμοι που ερρύθμισαν την αγωγή του αρχαίου πολίτου.

Αυτά τα διδάγματα κατέστησαν η έμμονη ιδιότης της Ελληνικής ψυχής, η οποία (ιδιότης) δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συνισταμένη :

-  Της προς τον Θεόν λατρείας.

-  Της προς την Πατρίδα αφοσιώσεως.

-  Του αγνού έρωτος προς την Ελευθερίαν.

-  Του διακαούς πόθου προς την παιδεία και την πνευματική δημιουργία.

-  Της άδολης δίψας για διαρκή αναζήτηση  της αληθείας.

Πάντα τα παραπάνω εκφράζονται δια του ιδεώδους τύπου της Εθνικής μας Σημαίας.

Συνεπώς όταν λέγομεν Ελληνική Σημαία εννοούμε βέβαια τεμάχιο υφάσματος, με εθνικά χρώματα, το έμβλημα του Κράτους που εξαρτάται από ξύλινο κοντό ή ιστό και το οποίον συμβολίζει την ύπαρξη του Ελληνικού ΄Εθνους και την Πίστη των Ελλήνων. 

Αναλυτικώτερα, όμως, η Ελληνική Σημαία :

1.       Είναι το ιερότερο σύμβολο του Γένους των Ελλήνων.

2.       Περικλείει  στις πτυχές της  τους αγώνες, τις θυσίες και τα κατορθώματα της Ελληνικής φυλής.

3.      Συμβολίζει  δια  του Σταυρού την Θρησκευτική  πίστη των  Ορθοδόξων Ελλήνων, προς τον ΕΝΑ και Μοναδικό Αληθινό Θεό.

4.       Εκφράζει την διαχρονική ενότητα του Ελληνικού ΄Εθνους.

5.       Ενσαρκώνει όλα τα οράματα του Γένους.

6.      Υπενθυμίζει την πνευματική ανωτερότητα του Ελληνισμού και τις παραδόσεις των προγόνων μας, τις οποίες οι νεώτερες γενεές οφείλουν να τηρούν με ευλάβεια  ως κόρην οφθαλμού.

Σ΄ αυτήν την σημαία οι στρατευμένοι Έλληνες και Ελληνίδες ορκίζονται πίστη, υποσχόμενοι να θυσιάσουν ακόμη και την ζωή τους για την υπεράσπισή της.

Εγκατάλειψη ή απώλεια της σημαίας κατά την μάχη, συνιστά παντοτεινή καταισχύνη. Είναι σαν ένα τμήμα της πατρίδος μας να έμεινε στα χέρια του εχθρού.

Όση λύπη όμως προξενεί η απώλεια της σημαίας, τόση χαρά και ενθουσιασμό δίδουν οι σημαίες – λάφυρα του εχθρού.  Αυτές υπήρξαν πάντοτε τα πολυτιμότερα τρόπαια νίκης και ανδρείας των ηρωϊκών μαχητών μας.

Είναι συνεπώς μεγίστη η σημασία της σημαίας, ασχέτως αν μερικοί σήμερα:

oΤην βλέπουν με διαφορετικό πρίσμα και την εξομοιώνουν με διεθνιστικά-αποκρυφιστικά σύμβολα υποδουλώσεως της ανθρώπινης προσωπικότητος, και δήθεν εξευρωπαϊσμού (αποκρυφιστικός κύκλος με ταλμουδιστικές πεντάλφες στην «σημαία» της λεγομένης Ευρωπαϊκής Ενώσεως).

oΦθάνουν μέχρι του σημείου να την καίουν, είτε λόγω διεθνιστικών-αναρχικών πεποιθήσεων, είτε από εγκληματική άγνοια, είτε από ανθρωποειδή αντίδραση κατά της αδικίας – καταπιέσεως του Συστήματος.

Η μεγίστη σημασία της σημαίας προκύπτει και από τους διαχρονικούς όρκους που εδίδοντο και δίδονται,ενώπιον Θεού και ανθρώπων, από πολιτικούς,στρατιωτικούς και πολίτες επί τη αναλήψει των ιερών καθηκόντων υπερασπίσεως της εθνικής τιμής,ανεξαρτησίας και ακεραιότητος της πατρίδος μας!!!

1.      ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΟΡΚΟΣ

Ορκίζομαι…να υπερασπίζω με πίστην και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου, τας Σημαίας, να μη τας εγκαταλείπω μηδέ να αποχωρίζομαι ποτέ απ’αυτών...

(Απόσπασμα από το στρατιωτικό όρκο)

2.      ΟΡΚΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ

Μνήμονες του όρκου να υπερασπίζωμεν την Σημαίαν ταύτην δια του αίματός μας, υποσχόμεθα να τηρήσωμεν τους γραπτούς και άγραφους Νόμους της Σχολής και θα προσπαθήσωμεν να φανώμεν αντάξιοι των παραδόσεων ταύτης...

(Απόσπασμα παράδοσης-παραλαβής πολεμικής σημαίας)

3.      ΟΡΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ως ΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥ της ΕΛΛΑΔΟΣ1 (Ιανουάριος 1828)

«Εν ονόματι της αγιωτάτης και αδιαιρέτου Τριάδος ορκίζομαι να εκπληρώσω…τα εμπιστευθέντα μοι, χρέη παρά του έθνους. Ορκίζομαι να τα εκπληρώσω…κατά τους κανόνας…μόνον σκοπόν έχω να προάξω την πρόοδον της εθνικής και πολιτικής ανακαινίσεως της Ελλάδος…».

4.      ΟΡΚΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤIΣ ΠΛΑΤΑΙΕΣ2.

«Μαχούμαι έως αν ζω, και ου περί πλέονος ποήσομαι το ζην η το ελεύθερος είναι, και ουκ απολείψω τον ταξίαρχον ουδέ τον ενωμοτάρχην ούτε ζώντα ούτε αποθανόντα, και ουκ άπειμι εάν μη οι ηγεμόνες αφηγώνται, και ποιήσω ό,τι αν οι στρατηγοί παραγγείλωσιν, και τους αποθανόντας των συμμαχεσαμένων θάψω εν τωι αυτώι και άθαπτον ουδένα καταλείψω…»

Ελεύθερη Μετάφραση: (Θα πολεμήσω ως την ύστατη πνοή μου...  δεν θα θέσω την ζωή μου πάνω από την ελευθερία… δεν θα εγκαταλείψω τους αρχηγούς ούτε ζωντανούς ούτε νεκρούς…δεν θα υποχωρήσω, παρά μόνο αν διαταχθώ από τους διοικητές… θα θάψω τους νεκρούς και δεν θα αφήσω κανέναν άθαφτον…).

5.      ΟΡΚΟΣ ΠΟΛΙΤΟΥ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΤΑΝ 18 ΕΤΩΝ. ΠΕΡΙ ΤΟ 480 π.Χ.3.

 «Ουκ αισχυνώ τα ιερά όπλα, ουδέ λείψω τον παραστάτην όπου αν στοιχήσω· αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων και ουκ ελλάττω παραδώσω την πατρίδα…πλείω δε και αρείω όσης αν παραδέξομαι …και τιμήσω ιερά τα πάτρια…»

Ελεύθερη Μετάφραση: (Δεν θα ντροπιάσω τα ιερά όπλα, ούτε θα εγκαταλείψω τον σύντροφό μου σε όποια γραμμή και αν σταθώ. Θα υπερασπίσω τα ιερά και τα όσια και την πατρίδα δεν θα παραδώσω μικρότερη αλλά μεγαλύτερη από όση την παρέλαβα…Θα τιμήσω και τα πατροπαράδοτα ιερά…).   

Μετά από τα προαναφερθέντα, αξίζει να γνωρίσουμε την ένδοξη ιστορία της Σημαίας μας, μια ιστορία συνυφασμένη απόλυτα με την ηρωϊκή πορεία του Γένους των Ελλήνων και τους μαρτυρικούς αγώνες των αγίων και μαρτύρων της Ορθόδοξης πίστεως.

Πριν προχωρήσουμε, όμως, στην ιστορία της σημαίας μας, κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούμε :

-Στις αρχές Σχηματισμού της Σημαίας, προκειμένου να ισχυροποιήσουμε την διατυπωθείσα προηγουμένως θέση περί του ιδεώδους τύπου της Ελληνικής Σημαίας.

-Στον συμβολισμό των χρωμάτων αυτής και

-Στον συμβολισμό των παραλλήλων γραμμών αυτής.

  3. Αρχές του σχηματισμού της Σημαίας και συμβολισμός των χρωμάτων αυτής.

Η περί Θεού Ιδέα υπήρξε η πλαστουργός δύναμις της Ελληνικής Διανοίας: «Πάντων πραγμάτων μέτρον Θεός» διεκήρυττε ο Πλάτων4.

Όσον καιρό οι Έλληνες εφήρμοζαν την αρχή του Πλάτωνος μεγαλουργούσαν σε όλους τους τομείς. Όταν όμως παρουσιάσθηκαν οι σοφιστές, οι λαοπλάνοι ορθολογιστές, οι λεγόμενοι ανθρωπιστές της εποχής εκείνης και άρχισαν να διακηρύττουν ότι «πάντων χρημάτων μέτρων άνθρωπος», τότε άρχισε η καθοδική πορεία του Ελληνισμού.

Κάνουμε αυτή την επισήμανση για να υπογραμμίσουμε το νόημα, την δύναμη και τα αποτελέσματα που είχε στην δημιουργία του Ελληνικού Πολιτισμού η περί Θεού Ιδέα.

Φρονούμε ότι είναι λίαν επίκαιρο λόγω  της κατακλυσμιαίας επιδράσεως  στην εποχή μας των αυτοαποκαλουμένων ανθρωπιστών, υπερασπιστών, δήθεν, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κ.λ.π. οι οποίοι ακολουθούντες πιστώς τα βήματα των σοφιστών της αρχαίας Ελλάδος, πνευματικών προγόνων των σημερινών «σοφιστών-διαφωτιστών» (βλέπε προοδευτικών-εκσυγχρονιστών – κοσμοπολιτών – ψευδοανθρωπιστών- ανθρώπων με «ανοικτά μυαλά»), ισχυρίζονται ότι τα πάντα ξεκινούν από τον άνθρωπο και καταλήγουν στον άνθρωπο και ξελαρυγγιάζονται νύχτα – μέρα, δήθεν, για ανθρώπινα δικαιώματα. Το πνευματικό έγκλημα και όχι μόνον, που διέπραξαν οι σοφιστές κατά την αρχαιότητα, διατυπώνεται άκρως διαφωτιστικώς σε εισαγωγικό σημείωμα των Τρωάδων του Ευριπίδη.

«Την ίδια εποχή παρουσιάζονται και οι σοφιστές που με την διδασκαλία τους εκθεμελιώνουν τους παλαιούς κανόνες διαγωγής των ανθρώπων και παρέχουν επιχειρήματα σε εκείνους που δεν ήθελαν ν΄ αντιστέκονται στους πειρασμούς που εμφανίζει η ζωή στην ηθική αντοχή μας5».

Αυτή την ιδέαν περί Θεού, οι αρχαίοι πατέρες μας, για να την διοχετεύσουν στην πεπερασμένη αντίληψη του μέσου ανθρώπου, την φαντάσθηκαν ως εικόνα δυναμένη να καταστήσει αισθητόν αντικείμενον λατρείας, των αιθερίων εκτάσεων του απείρως εκτεινομένου και τα πάντα  συνέχοντος κυανού Ουρανού, εις τον οποίον απέδωσαν την θείαν παντοδυναμίαν.

«Ζευς εστίν αιθήρ ... Ζευς δ΄ ουρανός, Ζευς τοι τα  πάντα χώτι, τον δε υπέρτερον»6.

Στην Σανσκριτικήν το όνομα Deayaus = Ζευς, σημαίνει φωτεινός Ουρανός7.

Είναι γνωστόν ότι οι αρχαιότατοι ΄Ελληνες ελάτρευαν τον Θεόν εικονιζόμενον δια του Ουρανού και εις υψηλούς τόπους.

Ο ΄Ολυμπος είναι το υψηλότερο όρος της Ελληνικής χερσονήσου, επί  των κορυφών του οποίου «διέμενον», κατά την μυθολογίαν, οι δώδεκα Ολύμπιοι θεοί.

 Στην Ομηρικήν ακόμη εποχήν μέσα εις το σύμπλεγμα της ειδωλολατρικής πολυθεΐας, κυριαρχούσε η ιδέα ενός και μόνου υπερτάτου όντος «άνακτος ανδρών τε Θεών τε εξ  ού και δι ού τα πάντα» και εικονιζομένου  δια του Ουρανού8.

 Αλλά και στην Αγία Γραφή ο Ουρανός φέρεται ως η κατοικία του Θεού:

 «Μήπως Εκείνος που κατοικεί εις τα ύψη των Ουρανών, δεν επιβλέπει τα εν τη γη συμβαίνοντα; (Μη ουχί ο τα υψηλά ναίων εφορά;9)».

«᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως. Μήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι θρόνος ἐστὶ τοῦ Θεοῦ, μήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόδιόν ἐστι τῶν ποδῶν αὐτοῦ10».

«Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ» (οι ουρανοί διηγούνται εις πάντα νοήμονα άνθρωπο την σοφίαν και δύναμιν του δημιουργήσαντος αυτούς Θεού)... την αξιοθαύμαστον δε κτίσιν, την οποίαν εποίησαν οι χείρες Του εξαγγέλλει ο ουρανός που ως απέραντος στερεωμένος Θόλος εκτείνεται υπεράνω ημών11».

Όπως διδάσκει η αστρονομία, ο ουρανός αποτελεί απλήν ψευδαίσθησιν, το διάστημα εκτείνεται εις το άπειρον προς όλες τις διευθύνσεις πέριξ της Γης, το δε κυανούν χρώμα οφείλεται εις την διασποράν των ακτινοβολιών βραχέος μήκους κύματος του ηλιακού φωτός υπό της γηΐνης ατμόσφαιρας.

Ο ουρανός λοιπόν, χρώματος κυανού, συμβολίζει την Σοφία και Παντοδυναμία του Θεού.

Παράλληλα στο καταλαμπρύνον  τις αχανείς εκτάσεις του Ουρανού, λευκό φως, απέδωσαν οι πρόγονοί μας, την εις Αυτόν και μόνον εφικτήν απόλυτη ελευθερία12.

    

Αρχικά Συμπεράσματα

(1) Στην μεγαλοπρεπή εικόνα του Ουρανού βρήκε ο Ελληνικός νους την έκφραση της υποστάσεως του Θεού.

(2) Η φαντασία των Ελλήνων επροσωποποίησε και η καλλιτεχνία παρέστησε δια χρωμάτων (Κυανούν-Λευκόν) τον ουρανόν. Τα  χρώματα διεγείρουν εις τον νουν την υψηλήν περί θεού έννοιαν, η οποία ταυτοχρόνως μας θυμίζει και τις θεμελιώδεις έννοιες της Σοφίας και της Ελευθερίας Αυτού.

(3) Αυτές ακριβώς τις έννοιες (Σοφία-Ελευθερία-Παντοδυναμία) συμπεριλαμβανόμενες εις την περί Θεού ιδέα συμβολίζουν τα χρώματα της Ελληνικής Σημαίας. Με άλλα λόγια, τον εν ουρανοίς Θεόν.

                                                                                                                                       

                                                                                                                                                                                  Συνεχίζεται

---

1 Ιστορία του Ελληνικού Έθνους τόμος ΙΒ΄ σ. 484-

2 Παράρτημα Α΄ του βιβλίου Δημητρίου Κ. Αγγελή, Η Ελληνική Σημαία- Λυκούργος Αθηνών, κατά Λεοκράτους στ. 81 -Έκθεση της  Πολεμικής Ιστορίας των Ελλήνων, τόμος Α΄ σ. 132 και   Ιστορία του Ελληνικού έθνους τόμος Β΄ σ. 342 - Γαλλική Αρχαιολογική σχολή Αθηνών.

3 Παράρτημα Α΄ του βιβλίου Δημητρίου Κ. Αγγελή, Η Ελληνική Σημαία.
 -Λυκούργος Αθηνών,   κατά Λεωκράτους,1.77 στ. 75-76 / Δημοσθένης περί παραπρεσβείας / Αριστοτέλης, Αθηναίων πολιτεία,42
 -Έκθεση της Πολεμικής ιστορίας των Ελλήνων, τόμος Α΄, σ. 63 
 -Γαλλική αρχαιολογική σχολή Αθηνών
 -Ιστορία του Ελληνικού Έθνους τόμος Α΄, σ.63.

4 Νόμοι, 716 D.

5 Άπαντα των Ελλήνων συγγραφέων, Εκδ. Πάπυρος, Εισαγωγή στις Τρωάδες του Ευριπίδη  σ. 4-5.

6 Αισχύλου, Τραγωδία απολεσθείσα.

7 Βλέπε και ΙΛ/Α/528-Γ/276-280

8 ΙΛ:0/36, Τ/85-90 /// ΟΔ: Δ/236-237 και Ξ/444 – 445.

9 ΙΩΒ:21/12.

10 ΜΑΤΘ: 5/34-35.

11 ΨΑΛΜΟΙ:18/2, Ερμηνεία χωρίου υπό Π. Ν. Τρεμπέλα.

12 -Αισχύλου, Προμηθεύς Δεσμώτης, στ. 15.
    -Η Ελληνική Σημαία Μελέτη Πρωτότυπος  Ιστορική, υπό  Βασιλείου Τζούρα υπολοχαγού 10^ου Συντάγματος Πεζικού, Εκδ. ΜΟΡΦΕΣ. Ενεκρίθη δια της υπ’ αρ. 64611/1903 αποφάσεως του υπουργείου Στρατιωτικών