Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ:
ΤΟ ΑΜΑΧΗΤΟΝ ΟΠΛΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΜΕΡΟΣ 6ο

«Όταν μια αλεπού ή μια νυφίτσα απειλεί τις κότες μας, ανησυχούμε και επιστρατεύομε όλες μας τις δυνάμεις και όλα τα όπλα μας, να την εξουδετερώσουμε! Και πολύ σωστά! Αλλοίμονο όμως, αν περιορίσουμε την προσοχή μας εναντίον της αλεπούς και ξεχνάμε τις αγέλες από λύκους και λιοντάρια και τίγρεις, που απειλούν όχι μόνο το ποίμνιόν μας, αλλά και εμάς τους ίδιους!
Η Νέα Εποχή και ο (Εωσφορικός) Εσωτερισμός - δύο όψεις του ιδίου νομίσματος - είναι κάτι το πολύ χειρότερο από τίγρεις και λιοντάρια. Είναι οι πύλες του Άδου στην πιο αισθητή και καταλυτική τους μορφή. Η άμυνα εναντίον μιας τέτοιας παραθρησκείας σήμερα είναι πιο αναγκαία από την άμυνα εναντίον της όποιας αίρεσης.
Ας ευχηθούμε να βοηθάει ο Κύριος: Και ταύτα ποιήσαι, κακείνα μη αφιέναι.
Συν Χριστώ, δηλαδή «συν τη δυνάμει του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (Α΄ Κορ. 5, 4) και απλούστερα «δια της δυνάμεως Αυτού» (Α΄ Κορ. 6, 14), «ος εστίν ο μόνος αληθινός Θεός και ζωή αιώνιος» (Α΄ Ιω. 5, 20). Αμήν.»
† Ο Νικοπόλεως ΜΕΛΕΤΙΟΣ, Προκόπι, 30 Οκτωβρίου 2007.

ΣΤ.  ΔΟΓΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΛΟΓΙΚΩΝ ΚΤΙΣΜΑΤΩΝ
Γενικά περί Κόσμου
-Κόσμος είναι το ενιαίον σύνολο ορατών και Αοράτων κτισμάτων, οργανικών και ανοργάνων, εμψύχων και αψύχων.
-Εάν τα λοιπά ουράνια σώματα κατοικούνται από λογικά όντα, όπως η γη, ΔΕΝ αναφέρεται αμέσως στην Αγία Γραφή. Εξ  όσων λέει η Αγία Γραφή και διδάσκει η Εκκλησία περί γης, ως κατοικητηρίου του ανθρώπου, εξάγεται θετικώς ότι:
·Η γη είναι το μόνο οικητήριο που δόθηκε στον άνθρωπο.
·Τα λοιπά ουράνια σώματα δεν μπορεί να κατοικούνται από όντα με την αυτή, όπως και ο άνθρωπος φύση.
·Οι ισχυρισμοί περί υπάρξεως εξωγήϊνων σε άλλους πλανήτες είναι αβάσιμοι. Οι υποτιθέμενοι εξωγήϊνοι, δεν είναι παρά δαίμονες, πονηρά πνεύματα.1
1ο Οι Άγγελοι  
Άγγελος σημαίνει αγγελιοφόρος, διαγγελεύς, δηλ. αυτός που αγγέλει, αναγγέλει στους ανθρώπους τα θελήματα του Θεού. Ο Άγγελος είναι φύσις νοερά, δηλ. κανένας δεν μπορεί να την καταλάβει. Είναι και αεικίνητος, δηλ. κινείται πάντοτε, όπως και ο νους του ανθρώπου, ο οποίος ποτέ δεν στέκεται σ’ ένα τόπο, αλλά περπατά από τόπο σε τόπο. Είναι και αυτεξούσιος ο Άγγελος, δηλ. ο Θεός δεν τον κρατά ως Άγγελο, αν θέλει να γίνει κακός, γιατί, αν τον κρατούσε, ο διάβολος δεν θα γινόταν από Άγγελος, που ήταν πρώτα, διάβολος. Είναι και ασώματος, δηλ. δεν έχει σώμα, κορμί σαν τον άνθρωπο, ούτε μάκρος έχει, ούτε πλάτος, ούτε βάθος. Είναι πάντοτε υπηρέτης του Θεού, γιατί υπηρετεί τον Θεό σε έργα και σε δοξολογίες. Σε έργα μεν, γιατί στέλνει ο Θεός τον Άγγελο και κάνει ό,τι του ορίσει, ή ψυχή να πάρει ή άγιο να υπηρετήσει ή όραση να δείξει ή να κάνει κάποια άλλη θεϊκή υπηρεσία. Σε δοξολογίες δε, γιατί υμνεί τον Θεό και δοξάζει την άπειρή Του δύναμη.
Για να κατανοήσουμε την Ορθόδοξο διδασκαλία περί αγγέλων και άλλων πνευμάτων είναι κατ’ αρχήν ανάγκη να λησμονήσουμε την υπεραπλουστευμένη διάκριση της εποχής μας «ύλη - πνεύμα». Η αλήθεια είναι πιο σύνθετη από την διάκριση αυτή, αλλά και ταυτόχρονα τόσο απλή, ώστε εκείνοι που είναι ακόμη ικανοί να την πιστεύσουν, θα θεωρηθούν προφανώς από τους ευρύτερους κύκλους σαν «αφελώς προσηλωμένοι στο γράμμα».
Ο επίσκοπος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ, γράφει ότι «όταν ο Θεός ανοίξει τους (πνευματικούς) οφθαλμούς του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος μπορεί να ιδεί τα πνεύματα με την πραγματική τους μορφή» και ότι «οι άγγελοι όταν παρουσιάζωνται στους ανθρώπους έχουν ανθρώπινη μορφή». Γράφει επίσης ότι «είναι φανερό από την Αγία Γραφή ότι η ψυχή έχει την μορφή ανθρωπίνου σώματος, όπως ακριβώς και τα άλλα πνευματικά δημιουργήματα».2
Για ν’ αποδείξει αυτό το σημείο αναφέρει πληθώρα πατερικών πηγών.3   
-  Η αρχή των Αγγέλων
· Περί του χρόνου δημιουργίας τους, σιγά η Α.Γ.
· Οι Πατέρες λέγουν ότι εδημιουργήθηκαν προ της δημιουργίας των αστέρων ή μετά την δημιουργία του πρώτου ουρανού.
Ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, μας λέει πως «ότε εγεννήθησαν άστρα, ήνεσάν με φωνή μεγάλη πάντες άγγελοί μου..» (ΙΩΒ: 38/4-7). Άρα, οι άγγελοι υπήρχαν πολύ πριν δημιουργηθούν οι άνθρωποι, ακόμα και πριν από την δημιουργία των αστέρων. Αυτή η Αγιογραφική περικοπή, δείχνει επίσης ότι οι άγγελοι έχουν αισθήματα, διότι λέει ότι «αινούσαν», χαίρονταν όλοι μαζί. Εκείνον τον καιρό, όλοι οι άγγελοι αποτελούσαν μέρος μιας ενωμένης οικογένειας, η οποία υπηρετούσε τον Ιαχβέ/ Θεό.
Πως δημιουργήθηκαν οι άγγελοι, και ποίος ο αριθμός τους;
Η Αγία Γραφή, αναφέρεται στους αγγέλους εκατοντάδες φορές. Από πού προήλθαν οι άγγελοι; Ο Απόστολος Παύλος μας πληροφορεί: «Δι’ αυτού [του Ιησού Χριστού] δημιουργήθηκαν όλα όσα υπάρχουν στους ουρανούς και πάνω στην γη» : ΚΟΛΑΣΣ: 1/16). Συνεπώς, όλα τα πνευματικά πλάσματα που λέγονται άγγελοι, δημιουργήθηκαν το καθένα ξεχωριστά, από τον Ιησού.
-Αριθμός αγγελικών Όντων
Πόσοι άγγελοι υπάρχουν;
Ο αριθμός των αγγελικών όντων φαίνεται να είναι ανυπολόγιστος και απροσμέτρητος. Ο ίδιος ο Ιησούς ομιλεί στην Γεθσημανή για περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων, ενώ ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μαρτυρεί, ότι είδε και άκουσε σε όραμα που του δόθηκε από τον Θεό γύρω από τον Θεϊκό θρόνο χορωδία, από μυριάδες μυριάδων και χιλιάδες χιλιάδων αγγέλων.
Πόσοι είναι στον αριθμό, κανείς δεν το είπε ούτε το ξέρει, παρ’όλο που ο προφήτης Δανιήλ λέει «χίλιαι χιλιάδες και μύριαι μυριάδες». Ωστόσο κι αυτός δεν ανεφέρθη στον αριθμό ΟΛΩΝ των Αγγέλων.
Ολοι ομολογούν ότι:
· Οι Άγγελοι εδημιουργήθησαν προ της πλάσεως του ανθρώπου, εκ του μηδενός.
· Στην ύπαρξή τους οδηγούμεθα ΜΟΝΟ δια της Πίστεως.
-  Η φύση των Αγγέλων
Ποια είναι η φύση των Αγγέλων και τι είδος και ομοίωμα έχουν, κανείς δεν ξέρει, παρά μόνο αυτός ο Θεός, που τους έπλασε.
Έχουν και αθανασία οι Άγγελοι, γιατί ποτέ δεν αποθνήσκουν, ούτε φθείρονται, ούτε χάνονται. Ασώματοι δε λέγονται οι Άγγελοι εν συγκρίσει με το δικό μας σώμα. Εν συγκρίσει, όμως, με τον Θεό βρίσκονται παχείς και υλικοί. Είναι και τρεπτοί οι Άγγελοι κατά γνώμην, δηλ. αλλάζουν την γνώμη τους, όπως μία φορά την άλλαξαν κάποιοι απ’ αυτούς και έγιναν από Άγγελοι δαίμονες. Είναι φωτεινοί και λαμπροί. Έχουν το φως από τον Θεό και όχι εξ ιδίων. Δεν έχουν ανάγκη γλώσσας ή ακοής, γιατί χωρίς προφορικό λόγο και χωρίς ακοή αισθητή καταλαβαίνουν το πρόσταγμα του Θεού. Είναι και περιγραπτοί οι Άγγελοι, δηλ. όταν είναι σ’ ένα τόπο, δεν είναι σε άλλο. Όταν είναι στον ουρανό, δεν είναι στην γη και όταν είναι στην γη, δεν είναι στον ουρανό. Δεν τους κρατά ούτε θύρα, ούτε τοίχος, ούτε κλειδονιά, ούτε φραγμός, ούτε τίποτε άλλο. Έχουν τον αγιασμό και τον φωτισμό από το Άγιο Πνεύμα.
Δεν ξέρει λοιπόν κανείς πώς είναι η φύση τους, αν όλοι είναι όμοιοι ή άλλοι μικρότεροι και άλλοι μεγαλύτεροι. Μόνο ο Θεός, που τους έπλασε, τους γνωρίζει. Είναι δυνατοί και έτοιμοι στον ορισμό του Θεού. Κάστρα, τόπους, χώρες και Εκκλησίες επιτηρούν, φυλάττουν και βοηθούν. Κάθε βαπτισμένος Ορθόδοξος Χριστιανός, είτε αμαρτωλός είτε δίκαιος είναι, έχει τον φύλακα Άγγελό του. Όλα τα άλλα έθνη έχουν από ένα Άγγελο. Έχουν δε την Χάριν εκ Θεού να σχηματίζονται σε όποιο σχήμα τους ορίσει ο Θεός.4  
Κατά συνεκτίμηση, από περιγραφές τους σε χωρία της Αγίας Γραφής και της Ιεράς παραδόσεως (Πατερικά κείμενα), οι Άγγελοι είναι καθαρά πνεύματα, άϋλα και ασώματα και έχουν φύση:
· Λογική, Πνευματική και Ελεύθερη.
· Τρεπτή και αλλοιωτή.
2ο Η Διακονία των Αγγέλων
-Εκτέλεση των Δγων του Θεού στο έργο της Σωτηρίας και Βασιλείας των Ουρανών.
-Λειτουργία της Θείας Βασιλείας, δοξολογία και αίνεση του Θεού.
-Προστασία των ευσεβών και τιμωρία  των ασεβών.
-Εξαγγελία των Βουλών του Θεού στους ανθρώπους.
3ο Τάξη των Αγγέλων
-Μεταξύ των εκκλησιαστικών πατέρων, δεν υπάρχει ομοφωνία σχετικά με τον αριθμό και την ονομασία των αγγελικών δυνάμεων. Ο Μέγας Βασίλειος, δεν αποδέχεται την απαρίθμηση και κατονομασία των αγγελικών δυνάμεων καθώς πίστευε ότι είναι αδύνατον να βρεθούν οι ονομασίες των λογικών και αόρατων φύσεων που υπερβαίνουν την ανθρώπινη διάνοια. Στο έργο του Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ο Αγγελικός Κόσμος κατανέμεται σε τρεις Ιεραρχίες:
· Σεραφείμ, Χερουβείμ, Θρόνοι
· Κυριότητες, Δυνάμεις, Εξουσίες
· Αρχές, αρχάγγελοι, άγγελοι
-  Ονομαστικά μνημονεύονται στην Αγία Γραφή, τρεις Αρχάγγελοι-΄Αγγελοι: Μιχαήλ,  Γαβριήλ, Ραφαήλ.
4ο Μορφή των Αγγέλων 5
Από τους λόγους του ίδιου του Κυρίου γνωρίζουμε ότι την ψυχή κατά τον θάνατο, την προϋπαντούν άγγελοι.
«Εγένετο δε αποθανείν τον πτωχόν και απενεχθήναι αυτόν υπό των αγγέλων εις τον κόλπον Αβραάμ» (ΛΟΥΚ: 16/22).
Την μορφή επίσης με την οποία εμφανίζονται οι άγγελοι την γνωρίζουμε κι αυτήν από το Ευαγγέλιο:
«Άγγελος γαρ Κυρίου καταβάς... Ην δε η ιδέα αυτού ως αστραπή και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών» (ΜΑΤΘ: 28/23). «Είδον νεανίσκον περιβεβλημένον στολήν λευκήν» (ΜΑΡΚ: 16/5). «..άνδρες δύο εν εσθήσεσιν αστραπτούσαις» (ΛΟΥΚ:24/4), «..δύο αγγέλους εν λευκοίς καθεζομένους..» (ΙΩΑΝ: 20/12).
Στην ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι άγγελοι παρουσιάζονται πάντοτε με την ίδια μορφή, δηλαδή σαν εξαστράπτοντες νεανίσκοι περιβεβλημένοι στολήν λευκήν. Η παράδοση επίσης στην τέχνη της εικονογραφίας, έχει επιδείξει διά μέσου των αιώνων συνέπεια ως προς την όψη των αγγέλων, που απεικονίζονται ακριβώς σαν εξαστράπτοντες νεανίσκοι, (συχνά με πτέρυγες, που είναι βέβαια ένα συμβολικό χαρακτηριστικό και δεν απαντάται συνήθως στις οράσεις αγγέλων).
Εξ άλλου η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος του 787 μ.Χ. ώρισε ότι οι άγγελοι πρέπει να περιγράφωνται μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο, δηλαδή με ανδρική μορφή.
5ο Οι Δαίμονες
Για πολλές τώρα δεκαετίες έχει διαδοθεί στις λαϊκές τάξεις, η ψεύτικη και αντιχριστιανική ιδέα ότι δεν υπάρχουν δαιμόνια και σατανάς, αλλά με τα ονόματα αυτά πρέπει να εννοούμε, έτσι γενικά και αόριστα, το πάσης φύσεως και μορφής κακό. Ακόμα και Χριστιανοί, που δεν αποξενώθηκαν μεν απ’ την ορθόδοξη πίστη, με πλημμελή όμως και νεφελώδη γνώση της Ορθόδοξης χριστιανικής αλήθειας, είναι επηρεασμένοι απ’ την ιδέα ανυπαρξίας δαιμονικών δυνάμεων. Δεν παραδέχονται, δεν πιστεύουν ότι υπάρχουν δαίμονες ως προσωπικά όντα-υπάρξεις. Ισχυρίζονται πως η σχετική διδασκαλία και πίστη της Εκκλησίας είναι κατάλοιπο της δεισιδαιμονίας αρχαίων ειδωλολατρικών λαών, οι οποίοι πίστευαν στην ύπαρξή τους.
Αυτή δε η γενική πίστη των αρχαίων λαών, αντί να τους κάνει να δεχθούν ως αληθινή αυτή την πρωταρχική πίστη και γνώση των ανθρώπων, αντιθέτως τους οδηγεί στην απόρριψή της, θεωρώντας την αποκυήματα φαντασίας και δεισιδαιμονία.
Ισχυρίζονται  ότι οι δαίμονες είναι προσωποποιήσεις του ποικιλόμορφου κακού και ο σατανάς του κακού γενικώς. Ή ότι, την πίστη και  διδασκαλία για τα δαιμόνια και τον σατανά την χρησιμοποιούν «οι παπάδες ως φόβητρο και μέσο εκβιασμού των απλοϊκών ανθρώπων, για να τους εκμεταλλεύονται». Γελοιοποιούν έτσι την διδασκαλία και την ορθόδοξη Πίστη της Εκκλησίας.
Αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία του σατανά. «Η πιο μεγάλη πανουργία του διαβόλου είναι να μας πείθει πως δεν υπάρχει», τονίζει ο Γάλλος  Μπωντλαίρ. Την ψεύτικη αυτή ιδέα την ευνοεί, ιδιαιτέρως, «ο πατήρ του ψεύδους». Διότι, αν και εφόσον κατορθώσει να πείσει τους ανθρώπους ότι δεν υπάρχει, τότε επιτυγχάνει με ασφαλέστερο τρόπο το καταστρεπτικό του έργο.
Σύμφωνα με την ορθόδοξη πίστη και διδασκαλία οι δαίμονες είναι πρόσωπα-προσωπικότητες. Αλλά τι είδους προσωπικότητες; Πρόσωπο, προσωπικότητα, είναι το ον εκείνο, η ύπαρξη εκείνη που έχει: νουν, και συνείδηση υπάρξεως. Έχει θέληση και ως εκ τούτου μπορεί να επιλέξει λέγοντας θέλω αυτό ή το άλλο.
Οι δαίμονες ήσαν πρώτα άγγελοι, αποτελούντες το δέκατο αγγελικό τάγμα. Πορεύτηκαν όμως αντίθετα απ’ το θέλημα του Θεού. Κινούμενοι από αλαζονεία και υπερηφάνεια, θέλησαν να τελειωθούν, να ομοιωθούν με τον Θεό, στηριζόμενοι στις δικές τους μόνο δυνάμεις. Γι’ αυτό τιμωρήθηκαν. Εξέπεσαν απ’ τον κόσμο των αγγέλων και απετέλεσαν το τάγμα των δαιμόνων.
Δεν έγιναν και δεν είναι θεοί. Οι άνθρωποι, τους αποδίδουν δυνάμεις και δυνατότητες που δεν έχουν. Φτάνουν και να τους λατρεύουν ως θεούς με την σατανολατρεία που τελούν στην λεγόμενη «εκκλησία του σατανά». Δεν είναι άναρχοι, αλλά κτιστοί και δημιουργήθηκαν «εν χρόνω». Ο αρχηγός τους, μάλιστα, ο εωσφόρος, ήταν λαμπρότερος και σοφότερος απ’ τους άλλους αγγέλους.
Ο Εωσφόρος, παρά τα χαρίσματα με τα οποία προικίστηκε υπέπεσε σε τραγικό και μεγάλο σφάλμα. Σκέφτηκε αλαζονικά να αναρριχηθεί στον θρόνο του Θεού, να γίνει μόνος του θεός, όμοιος με τον δημιουργό του.
Ο προφήτης Ησαΐας, προλέγοντας την πτώση του βασιλιά της Βαβυλώνας, περιγράφει αλληγορικά την τραγική  πτώση του σατανά, ως εξής: «Πως έπεσε απ’ τον ουρανό ο Εωσφόρος που ανατέλλει το πρωί; Πάνω στην γη συντρίφτηκε…Είπες μέσα σου: στον ουρανό θα ανεβώ, το θρόνο μου θα στήσω πάνω από τα αστέρια του ουρανού…θ’ ανέβω πάνω από τα σύννεφα και με τον Ύψιστο όμοιος θα γίνω..» (14/12-13).
Ο προφήτης Ιεζεκιήλ, θρηνώντας την καταστροφή του βασιλιά της Τύρου, προσθέτει συμβολικώς: «Υπερηφανεύτηκε η καρδιά σου και είπες. Θεός είμαι εγώ, κάθισα στο θρόνο του Θεού…», και καταλήγει λέγοντας: « για τις πολλές σου αμαρτίες σε πέταξα στη γή…». (ΙΕΖΕΚ: 28/2, 12-15,17).
Ο απόστολος Παύλος, μας λέγει τα εξής για τα πονηρά πνεύματα εις τους ουρανούς και για τον αγώνα εναντίον τους: {Ουκ εστίν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις} (ΕΦΕΣ: 6, 12).
Πόσο μεγάλη είναι αυτή η καταραμένη στρατιά των δαιμόνων, το βδελυρό αυτό μαύρο πλήθος;
Σ' ένα μόνο δαιμονισμένο στα Γάδαρα, υπήρχε ολόκληρη λεγεώνα δαιμόνων. Όλη αυτή η στρατιά των δαιμόνων είναι εχθροί του Χριστού, εχθροί του Θεού. Οι αμέτρητοι αυτοί εχθροί του Θεού μόνο ένα σκοπό έχουν. Φροντίζουν μέρα-νύχτα να μας καταστρέψουν και να μας σπρώξουν στο δρόμο του κακού, στο δρόμο της ατιμίας.
Όπως υπάρχουν εννέα τάγματα αγίων αγγέλων, το ίδιο και στην στρατιά των πονηρών πνευμάτων υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα τάγματα, υπάρχουν αρχές και εξουσίες.
Τα ανώτερα δαιμονικά τάγματα πολεμάνε τους πιο σταθερούς, τους πιο πιστούς υπηρέτες του Χριστού, τους αγίους και τους δικαίους. Πολύ δύσκολος για τους δαίμονες είναι ο αγώνας αυτός, διότι με το όνομα του Χριστού αποκρούουν οι άγιοι όλες τις επιθέσεις τους.
Υπάρχουν και οι δαίμονες που έχουν λιγότερη δύναμη, οι οποίοι αδιάλειπτα πολεμούν εμάς τους αδύναμους χριστιανούς. Η πάλη εναντίον τους είναι πολύ δύσκολη, έπειτα η διάνοια αυτών των αγγέλων του κακού, των υπηρετών του σατανά είναι ασύγκριτα ανώτερη από τη δική μας.
Υπάρχουν και κατώτεροι δαίμονες.
Το έργο που κάνουν αυτοί δεν είναι και τόσο δύσκολο, επειδή αυτοί ασχολούνται στο να ωθούν ακόμα πιο πολύ στο σκότος εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι αγάπησαν το σκότος πιο πολύ από το φως και το ψεύδος παρά την αλήθεια.
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, όταν από παντού μας περικυκλώνει αυτή η στρατιά των δαιμόνων, πως μπορούμε να τους πολεμήσουμε; Από που να αντλήσουμε την δύναμη για την πάλη αυτή;
Την απάντηση σ΄ αυτή την ερώτηση την δίνει ο απόστολος Παύλος:
«Το λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος αυτού. Ενδύσασθε την πανοπλίαν του θεού προς το δύνασθαι υμάς στήναι προς τας μεθοδείας του διαβόλου... δια τούτο αναλάβετε την πανοπλίαν του θεού, ίνα δυνηθήτε αντιστήναι εν τη ημέρα τη πονηρά και απαντά κατεργασάμενοι στήναι» (ΕΦΕΣ: 6/ 10-11, 13).
Ούτε με τις δικές μας δυνάμεις, ούτε με το δικό μας νου και τον ζήλο μας μπορούμε να πολεμήσουμε και να νικήσουμε αυτή την καταραμένη σκοτεινή στρατιά, αλλά μόνο με την δύναμη του Θεού, με την βοήθειά Του.
Μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
Για να το κατανοήσουμε καλά αυτό το πράγμα, ο άγιος Απόστολος Παύλος, παρομοιάζει την πάλη μας με την στρατιά των πονηρών ασωμάτων δυνάμεων με τον αγώνα των αρχαίων πολεμιστών.
Μας λέει, ότι πρέπει να ζωνόμαστε, όπως το έκαναν παλαιά οι πολεμιστές, όταν ετοιμάζονταν για την μάχη με τον εχθρό. Φορούσαν και αυτοί μία δερμάτινη ζώνη στην μέση τους. Για μας όμως δεν χρειάζεται να φοράμε δερμάτινη ζώνη, αλλά αντί αυτής, εμείς πρέπει να ζωστούμε την αλήθεια σαν ζώνη στην θέση μας, την Αλήθεια του Θεού.
Μόνο με την αλήθεια μπορούμε να νικήσουμε την πονηρία των δαιμόνων, διότι το μοναδικό όπλο που χρησιμοποιούν οι δαίμονες στις επιθέσεις τους εναντίον μας είναι το ψέμα, το οποίο αποτελεί και την πνευματική τους υπόσταση.
Και συμπληρώνει ο Απόστολος Παύλος, ότι αυτό πρέπει ιδιαίτερα να το θυμόμαστε «εν τη ημέρα τη πονηρά» (ΕΦΕΣ: 6/13), όταν το κακό μέρα με την μέρα θα μεγαλώνει γύρω μας. Παρακάτω ο απόστολος λέει ότι πρέπει να φορέσουμε τον θώρακα, όπως παλαιά οι πολεμιστές φορούσαν θώρακα χάλκινο ή σιδερένιο για να μην πληγώνονται. 
Εμείς πρέπει να φορέσουμε ένα άλλο θώρακα. Ένας θώρακας χάλκινος ή σιδερένιος δεν τρομάζει τα πονηρά πνεύματα.
Έναν άλλο θώρακα χρειαζόμαστε, τον θώρακα της δικαιοσύνης. Το σώμα μας πρέπει να ντυθεί με την θεία αλήθεια και όχι με το σιδερένιο θώρακα.
Την αλήθεια αυτή μπορούμε να την αποκτήσουμε μόνο με την ακούραστη τήρηση των εντολών του Χριστού και την αδιάκοπη προσευχή.
Αν μ' αυτόν τον τρόπο θα εργαζόμαστε σταθερά για τον θεό, μόνο σ’ αυτή την περίπτωση θα λάβουμε τον θώρακα της δικαιοσύνης. 
Οι πολεμιστές των παλαιότερων εποχών για να προστατέψουν τα πόδια τους φορούσαν περικνημίδες. Χρειαζόμαστε και εμείς τέτοιες περικνημίδες χάλκινες ή σιδερένιες για να προστατέψουμε τα πόδια μας από τις ραδιουργίες του πολεμίου;
Όχι, καθόλου δεν τις χρειαζόμαστε αν τα πόδια μας πάντοτε θα κατευθύνονται στην οδό της ειρήνης, αν θα τα χρησιμοποιούμε για να ευαγγελιζόμαστε παντού την ειρήνη, όπως και ο Απόστολος Παύλος λέει: {Ως ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά!} (ΡΩΜ:10/15).
Ποίαν ειρήνην όμως; Την ειρήνην με τον Ιησού Χριστόν, διότι χωρίς Αυτόν, δεν υπάρχει αληθινή ειρήνη! Η επικαλουμένη ή προβαλλομένη ανθρώπινη ειρήνη, χωρίς Χριστόν, είναι απάτη, επικάλυμμα πολέμων, βίας, τυραννίας, υποδουλώσεως των ανθρώπων στις ορέξεις των επίδοξων κοσμοκρατόρων.
«Ειρήνην σας αφήνω την ιδικήν μου ειρήνην σας δίδω. Δεν σας δίδω την ειρήνην που σας δίδει ο κόσμος(ΣΣ: την ψεύτικη και υποκριτική ειρήνη)…» (ΙΩΑΝΝ: 14/27).
«Επιδίωκε δικαιοσύνην, πίστιν, αγάπην, ειρήνην με εκείνους που επικαλούνται τον Κύριον με καθαράν καρδίαν και ανυπόκριτον ευλάβειαν..» (Β’ ΤΙΜ: 2/22).
Και παρακάτω, αναφορικώς με την πανοπλίαν Θεού, μας λέγει ο απόστολος ότι πρέπει να προστατεύουμε το κεφάλι μας, με περικεφαλαία, όπως το έκαναν παλαιά οι πολεμιστές, που σκέπαζαν το κεφάλι τους με σιδερένια περικεφαλαία.
Εμείς όμως τι περικεφαλαία χρειαζόμαστε; Ασφαλώς όχι χάλκινη ή σιδερένια αλλά κάποια άλλη, εντελώς άλλη περικεφαλαία. Με ποια περικεφαλαία θα προστατεύσουμε το κεφάλι μας;
Με την περικεφαλαία  της βαθειάς πίστεως στον Κύριο μας Ιησού Χριστό και της βαθειάς αγάπης προς Αυτόν. Ο Ιησούς με το πανάγιο στόμα Του, είπε: { Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν ευτώ }. (ΙΩΑΝ: 6/ 56).
Αν θα φορέσουμε μια τέτοια πανοπλία, θα μείνει μόνο να πάρουμε στα χέρια μας ένα δίκοπο σπαθί, όπως το έκαναν και οι πολεμιστές των παλαιότερων εποχών. Ακούστε τώρα τι λέει για το δίκοπο αυτό σπαθί ο μέγας απόστολος:
«Ζων γαρ ο λόγος του θεού και ενεργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον και διικνούμενος άχρι μερισμού ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και κριτικός ενθυμήσεων και εννοιών καρδίας» (ΕΒΡ: 4/12).
Να τι σπαθί χρειαζόμαστε. Το σπαθί του Ορθόδοξου Λόγου του Τριαδικού Θεού, το οποίον φοβούνται όλοι οι δαίμονες αλλά και ο ίδιος ο Διάβολος διότι με τον Λόγο του Θεού, φυγαδεύονται, αποδεικνύονται φυγοπτόλεμοι και νικούνται. Αν πάρουμε στα χέρια μας το φοβερό αυτό όπλο, το όπλο του Λόγου του Θεού, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε κανέναν εχθρό. Διότι όλοι τους έχουν ήδη νικηθεί παλαιόθεν, από τον Σταυρό του Χριστού. Συνετρίβη η κεφαλή του αρχαίου όφεως, του Διαβόλου, κάτω από το υποπόδιο του παντοδύναμου Σταυρού του Χριστού.
Να θυμώμαστε πάντα ότι με τις δικές μας δυνάμεις δεν μπορούμε να πολεμήσουμε τα πονηρά πνεύματα, τα δαιμόνια. Να θυμώμαστε ότι όλη την ελπίδα μας πρέπει να την στηρίζουμε στον Κύριο μας Ιησού Χριστό.6

Συνεχίζεται







1 Για το θέμα των U.F.O., των εξωγήϊνων, και της ζωής σε άλλους πλανήτες παραθέτουμε τις εξής μαρτυρίες:
.Ο γνωστός ασκητής άγιος π. Πορφύριος, ο άνθρωπος του Θεού, που μπορούσε από μία φωτογραφία προσώπου να σού πεί τα πάντα γι’ αυτό, η να σού υποδείξει από φωτογραφία, σε ποιο βάθος μπορούσες να βρείς νερό η πετρέλαιο, όταν ρωτήθηκε σχετικά, είχε πεί:
« Αυτά  όλα να ξέρεις, είναι πράγματα φανταστικά, δαιμονικά. Ζωή σε άλλον πλανήτη δεν υπάρχει...».ΠΗΓΗ:   http://www.kivotoshelp.gr/Pages/apories1.htm           
.Ο πατήρ Ιωάννης Κωστώφ, γράφει: Τώρα πλέον μπαίνουμε σε καθαρώς θεολογικά χωράφια, στην δαιμονολογική θεώρηση του θέματος, την οποία δεν προσκομίζουμε μόνο έμεις οι Χριστιανοί, αλλά και ερευνητές, θιασώτες των εξωγήϊνων. Έχουν φθάσει ερευνητές διαφόρων συλλόγων U.F.O. στο εξωτερικό, να αποδίδουν την φημολογία γι’ αυτά, σε απόκρυφες διάνοιες ή σκοτεινές δυνάμεις οι όποιες την χρησιμοποιούν για να περάσουν διάφορα μηνύματα η «πιστεύω» στον κόσμο (Ανεξήγητο, 1982, σ. 1432).
.Ο Μέγας Αθανάσιος σημειώνει ότι, ο Σατανάς «περιπλανάται εδώ κάτω, μέσα στον αέρα, όπου —εξουσιάζοντας τους δαίμονες που είναι μαζί του, μια και μοιάζουν στην ανυπακοή (προς το Θεό)— προκαλεί με την βοήθειαν τους, φαντασίες (σ'έκείνους που έξαπατώνται)»(Περί της ενανθρωπήσεως του Λόγου, 25).
.Ο αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος, με την γλώσσα της εποχής της Τουρκοκρατίας κατά μετάφραση: «Πλην το να βλέπη εις τον ούρανόν (ο άνθρωπος), πολλά όλίγαις φοραίς πρέπει να το κάνη δια τον φόβον των πονηρών πνευμάτων οπού κατοικούν εις τον αέρα, και δια τούτο ονομάζονται εναέρια πνεύματα, τα όποια προξενούν πολλαίς και διάφοραις πλάναις εις τον αέρα και πρέπει να προσέχωμεν... όποιος άσηκώνει τα μάτια του και τον νουν του εις τον ούρανόν, και θέλει να φαντάζεται κάποια νοητά, αυτός φαντασίας βλέπει και ψεύτικα πράγματα, και όχι αληθινά, με το να είναι ακάθαρτος η καρδία του» (ΡG 120,709).
Ο Διάβολος, λοιπόν, μπορεί να επιδράσει σε κάποιον ο οποίος έχει βρώμικη από τα πάθη καρδιά. Σ' έναν άγιο, όμως, σ' έναν άνθρωπο ο όποιος καθαίρεται με τα Μυστήρια της Εκκλησίας, δεν μπορεί να επιδράσει και δεν μπορεί να έχει τέτοια άποτελέσματα.
.Κάποτε επισκέφθηκε τον π. Δανιήλ τον Κατουνακιώτη, ένας που είχε βλαμμένα τα μάτια. Ο π. Δανιήλ τον ρώτησε σχετικά και αυτός του είπε: «Δεν θέλω σοι κρύψει τίποτε. Οι οφθαλμοί μου έπαθον καθ’ ότι ήμην υποχρεωμένος, κατά το μεσημέριον... και κατ εξοχήν το καλοκαίριον, να ίσταμαι δύο ώρας άσκαρδαμυκτί (=ατενίζοντας με όρθάνοικτα μάτια) προς τον ήλιον. Εκείθεν έξήρχοντο θεωρίαι (=εικόνες) χιλιάδων αγγέλων και αφ' όλα τα τάγματα των αγίων ... Καίτοι ήσθανόμην μεγάλους πόνους εις τους οφθαλμούς... εγώ δεν τα έψήφουν (=ύπολόγιζα) αυτά, διότι οϋτως με έπρόσταξεν ο άγγελος» {Αγγελικός Βίος, σ. 149). Καταλαβαίνουμε, ασφαλώς, ποιος «άγγελος» υπέδειξε αυτά τα πράγματα και τι στην πραγματικότητα έβλεπε ο άνθρωπος αυτός.
Επισκόπου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, Έργα, τόμ. 3, σελ. 216,227,233.
3 Κύριες πατερικές πηγές περι αγγέλων.
Ο άγιος Βασίλειος ο Μέγας στο έργο του περί Αγίου Πνεύματος, λέγει ότι «ως προς τας αγγελικάς δυνάμεις η μεν ουσία αυτών είναι πνεύμα αέριον ή ίσως πυρ άϋλον... Διά τούτο και ευρίσκονται εις τόπον συγκεκριμμένον και καθίστανται ορατοί διά της εμφανίσεώς των εις τους αξίους υπό την μορφήν των ιδικών των σωμάτων». Επίσης ότι «διά τους αγγέλους πιστεύεται ότι έκαστος εξ αυτών ευρίσκεται εις ένα ωρισμένον τόπον, διότι ο άγγελος ο οποίος επαρουσιάσθη εις τον Κορνήλιον δεν ευρίσκετο ταυτοχρόνως και δίπλα εις τον Φίλιππον [1], ενώ εκείνος ο οποίος συνωμίλει μετά του Ζαχαρίου εις το θυσιαστήριον [2], δεν ευρίσκετο συγχρόνως και εις την θέσιν του εις τον ουρανόν»[3]. Ομοίως ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος διδάσκει: «Εκείνοι είναι μετά την Τριάδα δεύτερα φώτα μετά δόξης βασιλικής, άγγελοι λαμπροί και άμορφοι, οι οποίοι περιστοιχίζουν τον μεγάλον θρόνον και επειδή είναι νόες ταχυκίνητοι, φλόγα και πνεύματα θεϊκά, ίπτανται γοργώς εις τον αιθέρα»[4].
Έτσι λοιπόν ενώ οι άγγελοι είναι πνεύματα και πυρός φλόγα [5] και ενοικούν σ’ ένα βασίλειο όπου δεν ισχύουν οι ανθρώπινοι νόμοι του χρόνου και του χώρου, εν τούτοις περιορίζονται κι αυτοί από τον χώρο και τον χρόνο και δρουν κατά ένα τέτοιο «υλικό» (ας πούμε) τρόπο, ώστε ωρισμένοι Πατέρες να μη διστάζουν να αναφέρωνται στα «αέρια σώματα» των αγγέλων.
Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ανακεφαλαιώνοντας κατά τον Η’ αιώνα την διδασκαλία των προ αυτού Πατέρων γράφει: «Εν τούτοις ο άγγελος λέγεται ασώματος και άϋλος όταν συγκρίνεται με μας, γιατί κάθε τι που συγκρίνεται με τον Θεό, τον μόνον ασύγκριτο, βρίσκεται παχύ και υλικό. Πραγματικά άϋλο και ασώματο είναι μόνον το θείον». Επίσης διδάσκει: «Οι άγγελοι είναι περιγραπτοί, γιατί όταν βρίσκωνται στον ουρανό δεν βρίσκονται στην γη και όταν στέλνωνται από τον Θεό στην γη δεν μένουν στον ουρανό. Εν τούτοις δεν περιορίζονται από τείχη και πόρτες και κλειδαριές και σφραγίσματα, γιατί δεν έχουν όρια. Βέβαια λέγω ότι δεν έχουν όρια, γιατί δεν φανερώνονται όπως ακριβώς είναι στους αξίους και σ’ αυτούς που θα θελήση ο Θεός να φανερωθούν, αλλά μετασχηματισμένοι, όπως δηλαδή μπορούν να τους δουν αυτοί που τους βλέπουν»[6].
 Όταν ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει ότι οι άγγελοι «δεν φανερώνονται όπως ακριβώς είναι», δεν αντιφάσκει προς τον Μέγα Βασίλειο, που διδάσκει ότι οι άγγελοι εμφανίζονται «υπό την μορφήν των ιδικών των σωμάτων». Και οι δύο αυτές διατυπώσεις αντικατοπτρίζουν την αλήθεια, όπως τούτο γίνεται καθαρά αντιληπτό από τις πολυάριθμες εμφανίσεις αγγέλων που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη. Έτσι ο Αρχάγγελος Ραφαήλ συνταξίδευε με τον Τωβία επί πολλές εβδομάδες, δίχως να κινήση έστω και μία φορά την υποψία ότι δεν ήταν άνθρωπος. Όταν δε τελικά με δική του πρωτοβουλία αποκαλύφθηκε, είπε: Πάσας τας ημέρας ωπτανόμην υμίν και ουκ έφαγον ουδ’ έπιον αλλά όρασιν υμείς εθεωρείτε[7].
Πηγές:
1. Πράξ. ι’ 3, η’ 26
2. Λουκ. α’ ΙΙ
3. Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου, Περί του Αγίου Πνεύματος, κεφ. 16 & 23.
4. Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, Περί Νοερών ουσιών, Έπη δογματικά 7
5. Ψαλμ. ργ’ 4, Εβρ. α’ 7
6. Αγ. Ιωάννου Δαμασκηνού, «Περί αγγέλων», Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου πίστεως, κεφ. Β. (3) 17
7. Τωβίτ, ιβ’ 19 
4 ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΥΠΟΔΙΑΚΟΝΟΣ, ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΥΣ, Θησαυρός, εκδ. Β. Ρηγόπουλος, Θεσ/κη 2004, σσ. 245-269.
5 Η Ορθόδοξη Διδασκαλία περί των Αγγέλων, του π. Σεραφείμ Ρόουζ.
6 Εκδόσεις "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ", 8 Αυγ. 2014.
-See more at: http://www.filoumenos.com/orthodoksia/pateriki-sofia/15370-peri-daimonon-kai-poniron-pnevmaton-agios-loukas-arxiepiskopos-krimaias.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+Anartiseis+%28anartiseis%29#axzz39qBuXOOk

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου