OI ΤΕΛΕΥΤΑΙEΣ ΙΑΧΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣ  ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ- «ΔΕΣΜΩΤΕΣ» ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ  ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΚΦΥΛΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ.

[OUR LAST RALLYING CRIES TO AWAKE THE FREE-PRISONERS OF THE SYSTEM AND AGAINST THOSE OF CAINITE BIOLOGICAL RACE, ENEMIES OF THE HUMANITY].

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΕΣ ΚΑΡΤΕΡΙΚΩΣ AΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ.

(WAITING PATIENTLY THE CONSCIENCES’ AWAKENING)

Η Μόνη Αληθινή Γαλάζια Πατρίδα !!! Η Ρωμαίϊκη/Ελληνική Αυτοκρατορία !!! Η Ρωμανία μας!!!

Μέρος 15ον

 Δ΄ IΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΑΠΟ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ 7ον/8ον ΑΙΩΝΑ Μ.Χ.)

6. IΣΛΑΜ-ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

α. Ο όρος Ισλάμ σημαίνει υποταγή και δηλώνει την εθελοντική υποταγή κάποιου στον Θεό (Aλλάχ). Συνοπτικά, ο όρος «Ισλάμ» αναφέρεται γενικώτερα στην μουσουλμανική θρησκεία, ενώ ο όρος «Ισλαμισμός» αναφέρεται σε ένα πολιτικό–θρησκευτικό κίνημα. 

Ο όρος μουσλίμ παράγεται από την ίδια ρίζα, είναι ενεργητική μετοχή που στα ελληνικά μπορεί να μεταφραστεί μόνο με την παθητική μετοχή υποτασσόμενος. Ο πρώτος όρος Ισλάμ δηλώνει την θρησκεία. Ο δεύτερος όρος μουσλίμ δηλώνει τον πιστό της θρησκείας αυτής, από τον οποίο παράγουμε τον εξελληνισμένο όρο Μουσουλμάνος.

Ο ιδρυτής της θρησκείας του Ισλάμ είναι ο Μωάμεθ που έζησε περίπου από το 570 ως το 632 μ. Χ. κυρίως στην δυτική χερσόνησο της Αραβίας, μεταξύ των πόλεων Μέκκα και Μεδίνα στην σημερινή Σαουδική Αραβία (της βασιλικής δυναστείας των Σαούντ που κυβερνά τη χώρα). Για το Ισλάμ ο Μωάμεθ είναι ένας προφήτης (ρασούλ) τού κατά τους μουσουλμάνους, ενός και μόνου Θεού (Αλλάχ).

β. Η αληθινή ιστορία του Μωάμεθ δεν ξεκινά με την γέννησή του, αλλά με τον πρόγονό του τον Κουσάϊ (Qusay) πέντε γενιές νωρίτερα. Αυτός παντρεύτηκε την κόρη του ηγέτη της φυλής των Κουραϊσιτών, και τελικά ο ίδιος έγινε ο αρχηγός τους. Αγόρασε επίσης το κλειδί για την Κάαμπα, η οποία παρείχε μια πηγή εσόδων που προέρχονταν από την επίσκεψη φυλών που λάτρευαν τα είδωλα τους εκεί. Όταν ο Κουσάϊ πέθανε, ηγέτης έγινε ο γιος του ο Abdel Manaf, τον οποίο με την σειρά του ακολούθησε ο γιος του Χάσιμ (προ-προπάππος του Μουχάμμαντ/Μωάμεθ).

Η πλούσια τάξη της εποχής εκείνης, περιλάμβανε μια πλούσια Ιουδαία (Jew) που ονομαζόταν Χαντίτζα (Khadija) και τον Ιουδαίον (Jew) αστρολόγο εξάδελφό της, Ουάρακα μπιν Νάουφαλ (Waraqa bin Nawfal). Αμφότεροι ακολουθούσαν τις διδασκαλίες της αιρέσεως των Εβιωνιτών,1 και ο Ουάρακα μπιν Νάουφαλ ήταν ο αστρολόγος και ιερέας τους. 

Ο Ουαράκα μπιν Νάουφαλ, φρόντισε τον ορφανό Μουχάμμαντ, τον έμαθε να διαβάζει και να γράφει, καθώς και να μεταφράζει θρησκευτικά κείμενα από την αραμαϊκή στα αραβικά. Ο μουσουλμανικός ισχυρισμός ότι ο Μουχάμμαντ ήταν αναλφάβητος ήταν άλλος ένας μύθος που δημιουργήθηκε από τους πρώτους μουσουλμάνους προς στήριξη του ισχυρισμού τους ότι το Κοράνιο ήταν μια ειδική «αποκάλυψη» από τον Θεό.

Όταν ο Μουχάμμαντ μεγάλωσε, ο Ουάρακα κάλεσε τον νεαρό να ζήσει μαζί με τους συνεργάτες του για τα θρησκευτικά τους προσκυνήματα. Μία φορά το χρόνο, κατά την διάρκεια της νηστείας ένα μήνα πριν από το Πάσχα (tahannoth), η ομάδα των νηστευόντων ζούσε με λαχανικά, γιαούρτι, άζυμο ψωμί, προσευχή, επανάληψη και επίκληση του ονόματος του Θεού, και ανάγνωση της Βίβλου, σε πλήρη απομόνωση από τους κατοίκους της Μέκκας. Μετά την νηστεία, διέγραφαν κύκλους γύρω από την Κάαμπα 7 φορές.

Εκτός από τον ιερέα Ουάρακα, στην θρησκευτική αίρεση περιλαμβάνονταν οι: Abd al-Mutallib (παππούς του Μουχάμμαντ), Othman bin Al Howeireth, Abû Umayya ibn Al-Mughîra (μάλλον ο πατέρας της Ουμ-Σαλάμα, μετέπειτα συζύγου του Μουχάμμαντ), Abdalah bin Jahsh (εξάδελφος του Μουχάμμαντ και αδελφός της μετέπειτα συζύγου του Ζεϊνάμπ). [Σύμφωνα με ιστορικούς του Ισλάμ, συμμετείχε και ο ποιητής Umayya ibn Abî as-Salt, ένας από τους συγγενείς του Μουχάμμαντ, του οποίου την ποίηση αγαπούσε ο Μουχάμαντ, κι’αποσπάσματά της έβαλε στο κοράνιον.

Ο Ουάρακα από ενωρίς «αναγνώρισε» τις πνευματικές τάσεις του Μουχάμμαντ και τις ηγετικές του ικανότητες, και ήλπιζε ότι θα τον διαδεχόταν ως ηγέτης των Εβιωνιτών στην Μέκκα. Προς τον σκοπό αυτό τον προετοίμαζε καταλλήλως, και ως αστρολόγος ερμήνευε τα «οράματα» του Μωάμεθ, κατά την διάρκεια των ταξιδιών τους (καραβάνια με καμήλες της εξαδέλφης του Χαντίζα), προς Δαμασκό, Βασόρα, και αλλαχού. Αργότερα όταν έγινε 25 ετών, κανόνισε το γάμο του με την εξαδέλφη του η οποία τότε ήταν περίπου 40 ετών. Έτσι, ο Ουάρακα φρόντισε ο προστατευόμενός του να γίνει πλούσιος, και εν δυνάμει ηγέτης και διάδοχος της θέσεώς του, στην ιεραρχία ως «πατριάρχης» της αιρέσεως της Μέκκας.

Όταν ο Ουάρακα πέθανε, οι «αποκαλύψεις» σταμάτησαν να εμφανίζονται επί τέσσερα χρόνια στον Μουχάμμαντ. Όταν πέθανε και η Χαντίζα, αυτός ήταν πάνω από 40 ετών και είχε μείνει χωρίς πνευματικούς οδηγούς και συμπαραστάτες. Μετά τον θάνατο του θείου του Αμπού Τάλεμπ έχασε και την στήριξη των φατριών κι’ έφυγε από την Μέκκα για να συναντήσει ορισμένους από τους οπαδούς και του στην πόλη της Μεδίνα. Μια νέα φάση του Ισλάμ βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, καθώς τα «μηνύματα» του θεού και ο τρόπος ζωής του Μουχάμμαντ άλλαξαν δραστικά.

γ. Η Διδασκαλία του Κορανίου

1/. Το Κοράνιο υπήρξε θεμέλιο επί του οποίου οικοδομήθηκε ολόκληρο το Ισλάμ. Η αραβική λέξη qur’ân, προερχόμενη από το εβραϊκό ρήμα qara'a, σημαίνει ανάγνωση, απαγγελία, κήρυγμα.

Ο Abū Bakr, ο πρώτος χαλίφης και ηγέτης του ισλαμικού κράτους από το 632 ως το 634 μ. Χ., ενδιαφέρθηκε για την συλλογή των «προφητειών» του Μωάμεθ, μετά τον θάνατόν του. Όπως αναφέρει η παράδοση, ένας από τους γραμματείς του Μωάμεθ, ο Zaid Ibn Thâbit, έδωσε στον χαλίφη ό,τι είχε συγκεντρώσει από τα κηρύγματα του Μωάμεθ. Ο Αμπού Μπακρ εμπιστεύθηκε το πολύτιμο αυτό υλικό στην Hafsa, μία από τις χήρες του Μωάμεθ και θυγατέρα του 'Umar, ο οποίος αργότερα έγινε δεύτερος χαλίφης (634-644).

Κατά την ηγεμονία του Όμάρ κυκλοφορούσαν τέσσερεις διάφορετικές εκδόσεις του βιβλίου των «προφητειών» του Μωάμεθ. Ο τρίτος χαλίφης, o 'Uthmân/Οσμάν (644-656), ανέθεσε σε μία επιτροπή να συλλέξει ό,τι γραπτό υπήρχε από τις «προφητείες» του Μωάμεθ, να επιλέξει μεταξύ των διαφόρων μορφών και να ετοιμάσει ένα ενιαίο κείμενο. Στις εργασίες της επιτροπής αυτής κύριο ρόλο διαδραμάτισε ο μνημονευθείς Zaid, ο επονομαζόμενος «Γραμματεύς». Μετά την εργασία της επιτροπής, το συνταχθέν κείμενο θεωρήθηκε αυθεντικό και δόθηκε εντολή να καταστραφεί κάθε άλλη γραφή ή παραλλαγή(!!!).

To avert the chaos and confusion, the Caliph Uthman ibn Affan consulted the companions, and made the decision of a “standard version” to be followed by everybody. He sent for the text compiled earlier and kept with Hafsah, the widow of the Muhamad and daughter of the second Caliph, and he ordered a committee, that included Zayd ibn Thabit, to make copies of that text and have them sent to the major centers of the State.[islamonline: https://islamonline.net/en/zayd-ibn-thabit-and-compiling-the-quran/].

Η ενιαία αυτή μορφή του Κορανίου δεν έγινε δεκτή χωρίς αντιρρήσεις από τον μουσουλμανικό κόσμο. Για παράδειγμα οι κάτοικοι της Kofa διατηρούσαν δική τους παραδοσιακή γραφή, μέχρι το τέλος της πρώτης χιλιετηρίδας. Ο Zaid, κατά μία άλλη παράδοση, για να άρει τις διαφορές των διαφόρων κειμένων που κυκλοφορούσαν, διαμόρφωσε και μία άλλη συλλογή των χρησιμοποιούμενων από τους μουσουλμάνους της Συρίας και της Βαβυλωνίας.

Τελικά επικράτησε το κείμενο που διαμορφώθηκε από την προμνησθείσα επιτροπή.2

2/. ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ  ΚΑΙ  ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

1. Ο Θεός είναι ΕΝΑΣ και ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ (Πατήρ-Υιός-Άγιον Πνεύμα).

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

1 -Ο Θεός δεν έχει σύντροφον στην εξουσία αυτού (ΙΖ΄/Η ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ,111).

-Δεν υπάρχει άλλος Θεός πλην του Αλλάχ και μόνον αυτόν οφείλουν να λατρεύουν οι άνθρωποι (Κ΄/Τ.Χ.,14).

-Ένας είναι ο Θεός και ο Μωάμεθ ο τελευταίος και μεγαλύτερος προφήτης (ΛΓ΄ /ΟΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΟΙ,40).

-Ο Θεός δεν έχει συνεταίρον ούτε υιόν (ΟΒ΄/ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ,3).

-Άπιστος είναι ο λέγων ότι ο Θεός είναι το τρίτον εκ τριών, αλλά δεν είναι παρά ένας και μόνος Θεός (Ε΄/Η ΤΡΑΠΕΖΑ,77).

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

2. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού.

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

2. -Ο Ιησούς είναι απλούς δούλος, παράδειγμα για τους υιούς Ισραήλ (ΜΓ΄/ΧΡΥΣΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ, 59).

-Ο Θεός δεν έχει τέκνα (ΚΓ΄/ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ,93-ΛΖ/ΑΙ ΤΑΞΕΙΣ,152).

-Όποιος ομολογεί ότι ο Θεός έχει υιόν ο λόγος του είναι ψευδής, διαπράττει θανάσιμον αμάρτημα (ΙΗ΄/ΤΟ ΑΝΤΡΟΝ,4) και βλασφημεί τον Θεόν (Β΄/Η ΒΟΥΣ, 110).

-Και μετά στείλαμε τον Ιησού, γιό της Μαριάμ, και του δώσαμε το Ευαγγέλιο (ΣΣ: Όχι την Καινή Διαθήκη που έχουν οι Χριστιανοί αλλά κάποιο άλλο ως το Κοράνιο που αποκρύπτουν ή τροποποίησαν οι Χριστιανοί)…Αλλά τον ασκητισμό ( Μοναχισμό) που τον επινόησαν μόνοι τους δεν είμαστε αυτοί που τον παραγγείλαμε σ’ αυτούς..»(ΝΖ΄/Ο ΣΙΔΗΡΟΣ,27).

-Ο Θεός έπλασε τον Ιησούν από χουν όπως τον Αδάμ. Και μετά είπε «Γεννηθήτω» και εγένετο (Γ΄/ΟΙΚΟΣ ΕΜΡΑΝ,52).

-Οι Χριστιανοί που υποστηρίζουν ότι ο Μεσσίας είναι ο υιός του Θεού ομοιάζουν προς τους αρχαίους απίστους. Ο Θεός ας καταστρέψει αυτούς. Πόσο ψεύδονται! (Θ΄/Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ,30-31).

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

3. Ο Το Άγιον Πνεύμα είναι το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Η Μαρία όταν εγέννησε τον Ιησούν, κατά τρόπον υπερλογικόν, ήταν Παρθένος και Παρθένος έμεινε μέχρι τον θάνατόν της (Αειπάρθενος).

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

3. -Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ που είναι το πνεύμα του Θεού, επλησίασε την Μαριάμ και ενεφύσησεν αυτήν. Το «θείον» εμφύσημα κατεβιβάσθη εν γαστρί και έτεξε τον Ιησούν. (ΙΘ΄/Η ΜΑΡΙΑΜ,16).

-Εις την άσπιλον Παρθένον ενεφυσήσαμεν το πνεύμα ημών καταστήσαντες αυτήν και τον υιόν της σημείον του σύμπαντος κόσμου (ΚΑ΄/ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΑΙ,91).

-Η Μαριάμ ερωτήσασα το βρέφος της (ΣΣ: Τον Ιησού) απήντησε : «Είμαι δούλος του Θεού, ο Κύριος μου (ΣΣ: Ο Αλλάχ) έδωσε την Βίβλον και με εποίησε προφήτην (ΙΘ΄/Η ΜΑΡΙΑΜ, 31).

-Κατέλαβον δε αυτήν αι ωδίναι του τοκετού πλησίον δένδρου φοινίκων…Ανέκραξε τις «μη θλίβεσαι ο Κύριος σου ηνέωξε ρύακα υπό τους πόδας σου (ΙΘ/Η ΜΑΡΙΑΜ,23-24).

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

4. Το Άγιον Πνεύμα είναι Θεός (Το τρίτον πρόσωπο της Αγίας Τριάδος).

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

4. -Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι το πνεύμα του Θεού (ΙΘ΄/Η ΜΑΡΙΑΜ,16-17).

-Άπιστος είναι ο λέγων ότι ο Θεός είναι το τρίτον εκ τριών, αλλά δεν είναι παρά ένας και μόνον Θεός. Εάν δεν παύσουν όσοι προφέρουν τέτοιους ασεβείς λόγους η τιμωρία που τους περιμένει θα είναι επώδυνος (Ε΄/Η ΤΡΑΠΕΖΑ,77). 

-Ο Λόγος του Θεού τον οποίον απέστειλε προς την Μαριάμ είναι το Άγιον Πνεύμα, το προερχόμενον από Αυτόν (Δ΄/ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ,169).

-Αποστείλαμεν τον Ιησούν, υιόν της Μαριάμ, μετά προφανών σημείων, ενισχύσαντες αυτόν δια του Αγίου Πνεύματος. (Β΄/Η ΒΟΥΣ, 81 και 254).

-Μωάμεθ πέσε στους αμαθείς ότι, δια του Αγίου Πνεύματος που σου ενέπνευσε ο Αλλάχ συνέταξες το Κοράνιον (ΙΣΤ΄/Η ΜΕΛΙΣΣΑ,104 και 105).

-Το Πνεύμα επλάσθη κατά διαταγήν του Αλλάχ αλλά ολίγοι από εσάς κατέχουν την σοφίαν αυτήν.

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

5.Ο Ιησούς Χριστός Εσταυρώθη, Ανεστήθη την τρίτην Ημέρα και Ανελήφθη στους Ουρανούς.

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

5. -Ο Ιησούς εγεννήθη, ΔΕΝ εσταυρώθη, ανελήφθη στους ουρανούς και θα αποθάνει προ της ημέρας της Κρίσεως για να αναστηθεί μαζί με τους άλλους.

-Ο Ιησούς δεν εφονεύθη και δεν εσταυρώθη. Ο Αλλάχ έβαλε άλλον όμοιόν του στην θέσιν αυτού και με την σοφίαν του τον μετεκάλεσε ώστε να επανέλθει πάλι στον κόσμο για να φονεύσει τον «Αντίχριστον» και κατόπιν να αποθάνει (ΙΘ΄/Η ΜΑΡΙΑΜ,33-Δ΄/ΟΙ ΓΥΝΑΙΙΚΕΣ, 157-Ε΄/Η ΤΡΑΠΕΖΑ, 117).

-Κατά πολλούς σχολιαστές του Κορανίου στην θέση του Ιησού εσταυρώθη ένας Αρχιραββίνος ονόματι Ασσιούγ. Κατ’ άλλους στην θέση του Ιησού εσταυρώθη ο Ιούδας.

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

6. Ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός της Ειρήνης και της Ευαγγελικής Αγάπης.

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

6. -Να μην συνάπτετε φιλίαν μετά απίστων παρά μόνον μετά πιστών Μουσουλμάνων (Δ΄/ΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, 143).

-Η απόφαση εγγεγραμένη στις αιωνίους δέλτους είναι: Οι μουσουλμάνοι να εξαφανίσουν και να τιμωρήσουν σκληρώς όλες τις χώρες της γης προ της ελεύσεως της ημέρας της κρίσεως (ΙΖ΄/ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ, 60).

-Να μην συνάπτονται σχέσεις ούτε με Εβραίους ούτε με Χριστιανούς διότι είναι φίλοι μεταξύ τους. Όποιος συνάψει φιλίαν θα ομοιάσει με αυτούς που είναι διεφθαρμένοι (Ε΄/Η ΤΡΑΠΕΖΑ, 56).

-Όταν παρέλθουν οι ιεροί μήνες τότε να φονεύετε τους πολυθεϊστές όπου κι αν τους συναντάτε. Δεν θα συνθηκολογήσετε με αυτούς παρά μόνον με όσους επιζητούν την συνθηκολόγηση πλησίον του ιερού τεμένους (Θ΄/Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ, 7).

-Πολεμείτε εναντίον παντός μη πιστεύοντος εις τον Αλλάχ. Πολεμείτε δ’ επίσης εναντίον των Εβραίων και των Χριστιανών οι οποίοι, δεν πιστεύουν την πίστη της Αληθείας (τον ισλαμισμό) [Θ΄/Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ, 29].

-Δεν φονεύουν οι πιστοί τους απίστους αλλά ο Αλλάχ. Υπακούετε στον Αλλάχ και εις τους αποστόλους αυτού. Εννοήσατε; (Η΄/ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ,15-20).

-Oπόταν συναντάτε τους απίστους φονεύετε και κατασφάζετε, συγκρατούντες στερεώς τα δεσμά των αιχμαλώτων (ΜΖ΄/Ο ΜΩΑΜΕΘ,4).

-Φονεύετε τους απίστους όπου κι αν τους βρίσκετε (Β΄/Η ΒΟΥΣ, 190-193).

-Θα σπείρω τον τρόμο στις καρδιές των απίστων….Τσακίστε τους λαιμούς τους και σακατέψτε τα ακροδάκτυλά τους (8/ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ,12).

-Ο Αλλαχ τους έρριξε από τα φρούριά τους κι’ ΄εσπειρε τον τρόμο στις καρδιές τους…( 33/ΟΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΟΙ,26).

«Η τρομοκρατία του εχθρού είναι αναπόσπαστο τμήμα του Ισλάμ. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το υπηρετήσουμε μέσα από την Τζιχάντ» (Κυνικές δηλώσεις του Ιμάμη του Λονδίνου Anjem Choudary στο R.T. (Newsbeast.gr, 4 Σεπ. 2014).

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

7. Ο Θεός προγνωρίζει (τα πάντα) αλλά ποτέ δεν προκαθορίζει. Δεν παραβιάζει την ελευθέρα βούληση του ανθρώπου.

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

7.-Μόνον οι υπό του Θεού προωρισμένοι θα ακούουν τα παραγγέλματα αυτού (ΟΔ΄/ Ο ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΜΑΝΔΥΟΥ, 55).

-Το Κισμέτ καθορίζει την ζωή και τις πράξεις των ανθρώπων, χωρίς να μας αφήνουν περιθώριο συμμετοχής (απόλυτος προορισμός).

-Το πεπρωμένο (qadar) το γνωρίζει μόνον ο Θεός.

-Nύκτα του υπό του θεού προκαθορισμού του καλού και του κακού (2/Η ΒΟΥΣ, 177 και 284—4/ΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ,17-18 και 136). Ο Θεός άλλον οδηγεί στο σωστό και άλλον αφήνει να πλανηθεί.

-Αι διατάξεις του Θεού είναι προαποφασισμέναι (ΛΓ΄/ΟΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΟΙ,38).

Η λέξη Κισμέτ που σημαίνει η μοίρα, το πεπρωμένο, η θέληση του Αλλάχ, προέρχεται από την αραβική λέξη Qasama που σημαίνει «διαχωρίζω».

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

8. Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) είναι Θεόπνευστη και Μοναδική στην αποκάλυψη της Αληθείας.

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

8. -Η Πεντάτευχος και το Ευαγγέλιον (ΚΔ΄/ΤΟ ΦΩΣ) χρησιμεύουν ως οδηγός των ανθρώπων, αλλά το Κοράνιον είναι η Βίβλος της Αληθείας (Γ΄/ΟΙΚΟΣ ΕΜΡΑΝ,3-5). Οι Μουσουλμάνοι, δέχονται την Πεντάτευχο, τους ψαλμούς του Δαυίδ και τα ευαγγέλια του Ιησού (Ε΄/Η ΤΡΑΠΕΖΑ, 50). Σε κάθε περίπτωση, όμως, θεωρούν την Αγία Γραφή «σκοπίμως» αλλοιωμένη.

-Είπαν: «Γίνετε Εβραίοι ή Χριστιανοί για να είστε στον σωστό δρόμο». Απαντήστε τους: «Όχι, ακολουθούμε την θρησκεία του Αβραάμ του όρθιου που ποτέ δεν ήταν από τους ειδωλολάτρες» (Β΄/Η ΒΟΥΣ,135).

-«Ώ λαοί της Βίβλου! Συνηθίζετε να κρύπτετε και να παραλείπετε πολλά από το βιβλίο που παραλάβατε. Τώρα όμως σας ήλθε από τον Αλλάχ φως( Μωάμεθ) και ένα ξεκάθαρο βιβλίο (το Κοράνι)» (Ε/15 και Β΄/39).

-Η Πεντάτευχος και το Ευαγγέλιον είναι ως κόκκος ο οποίος βλαστάνει, αυξάνει, μεγενθύνεται και στερεούται επί του στελέχους αυτού (ΝΗ΄/ΤΑ ΔΩΜΑΤΑ,29).

-Το κοράνιον είναι ανάγνωσμα ένδοξον πεφυλαγμένον παρά τω Θεώ. Είναι η αποκάλυψη του Αλλάχ η οποία κατεπέμφθη αραβιστί για να γίνει κατανοητή (ΜΓ΄/ΧΡΥΣΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ, 1-3 και ΙΓ΄/ Η ΒΡΟΝΤΗ, 37,38).

-Μετά των καλουμένων Χριστιανών συνήψαμεν συνθήκην, αλλ’ ούτοι ελησμόνησαν μέρος των διδαχθέντων [ΣΣ: Υπαινιγμός ότι οι χριστιανοί αφαίρεσαν κείμενα για την έλευση του «Μεσσία» Μωάμεθ!!!, Ε΄/Η ΤΡΑΠΕΖΑ, 17 και 18-19].

-Ο Ιησούς Χριστός ήλθε μεταξύ των άλλων για να επικυρώσει την Πεντάτευχον και να ευαγγελισθεί την έλευση ετέρου αποστόλου του Αχμέτ (ένδοξος) [ΞΑ΄/ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΙΣ, 6-7].

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

9. Α΄ Παράδεισος-Κόλαση

α. Ο Παράδεισος είναι πνευματική κατάσταση με αιώνια πνευματική ηδονή χωρίς σαρκικές-υλικές απολαύσεις.

β. Η Κόλαση είναι η αιώνια απουσία του Θεού. Η αιώνια απουσία του φωτός.

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

9. Α΄ Παράδεισος (Jan/Janna)

-Οι πιστοί θα εισέλθουν στους κήπους της Εδέμ, θα εύρουν ποταμούς διαρρέοντας και ό,τι επιθυμήσουν (ΙΣΤ΄/Η ΜΕΛΙΣΣΑ, 32-33 και ΜΓ΄/ΧΡΥΣΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ, 70-71).

-Ο Θεός υπεσχέθη (τον παράδεισον) στους πιστούς όπου θα μείνουν αιωνίως (Θ΄/ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ, 73).

-Στους κήπους της Εδέμ οι πιστοί θα αναπαύωνται  εν ανέσει, τερπόμενοι εκ παντοίων οπωρών και ποτών (ΛΗ΄/ΣΑΔ,50-51).

-Εκεί θα εύρουν γυναίκας αγνάς και θα διαμένουν εις τον αιώνα τον άπαντα (Β΄/ Η ΒΟΥΣ,23).

-Θα έχουν σεμνοπρεπείς παρθένους, τας οποίας ουδέποτε επλησίασε άνθρωπος ούτε πνεύμα (ΝΕ΄/Ο ΟΙΚΤΙΡΜΩΝ,56).

-Η επαγγελία του παραδείσου είναι αληθινή στην Πεντάτευχο, στο Ευαγγέλιο και στο κοράνιο (Θ΄/Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ,112).

-Θα υπηρετούν πέριξ αυτών νεανίσκοι ουδέποτε γηράσκοντες, τους οποίους εάν ίδης, θα εκλάβεις ως μαργαρίτας τιθεμένους κατά σειράν  (ΟΣΤ΄/ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ,19).

-Θα προσφέρουν σ’ αυτούς κοτύλας (μικρά αγγεία) εκ χρυσού και ποτήρια πλήρη ποτών άτινα αι αισθήσεις τοσούτον ποθούσιν και τα οποία είναι ευχάριστα στους οφθαλμούς, θα μείνουν εκεί αιωνίως. Ιδού ο παράδεισος τον οποίον θα απολαύσουν ως αμοιβή για τα έργα τους (ΜΓ΄/ΧΡΥΣΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ,72).

-Οι υπέρ πίστεως πολεμήσαντες και πεσόντες θα εισαχθούν στους κήπους του Παραδείσου (ΚΒ΄/ΙΕΡΑ ΑΠΟΔΗΜΙΑ, 57 ΚΑΙ 58).

9 Β΄ Κόλαση

-Υπάρχει τελική κρίση και ανταπόδοση.

-Η κόλαση αναφέρεται 200 φορές στο κοράνιο.Έχει 7 πατώματα και είναι γεμάτη από φωτιά (56/ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ,41-56..77/ΟΙ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΙ,1-50…78/Η ΑΓΓΕΛΙΑ,17-40…82/ Ο ΔΙΑΣΧΙΖΟΜΕΝΟΣ, 14…83/ΟΙ ΔΟΛΙΟΙ,16..84/ Η ΔΙΑΡΡΗΞΙΣ,2-7).

-Το δένδρο Ζακούμ θα είναι η τροφή των καταδίκων το οποίο θα βράζει στα σπλάχνα των κολασμένων (ΜΔ΄/ Ο ΚΑΠΝΟΣ,43 έως 50).

-Βέβαια οι άπιστοι (είτε είναι) από τους οπαδούς της βίβλου είτε από τους πολυθεϊστές θα μείνουν στην φωτιά της κολάσεως για πάντα (98/ Η ΕΝΑΡΓΗΣ ΕΝΔΕΙΞΙΣ,6).

-Οι Μουσουλμάνοι θα υποστούν εξαγνισμόν (ΣΣ: Κάθαρση-μία παραλλαγή του παπικού «καθαρτηρίου πυρός»).

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

10. Η παρουσία της γυναίκας στο σώμα της Εκκλησίας είναι ταυτόσημη και ισότιμη με εκείνη του ανδρός. Και οι δύο ως πιστά μέλη του ιδίου σώματος ενώνονται μεταξύ τους και μαζί με την «Θεία κεφαλή» του σώματος (Εκκλησία) σε μία «εν Χριστώ ζωή».

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

10 -Οι γυναίκες σας είναι ο αγρός σας. Πορεύεσθε εις τον αγρόν σας ως θέλετε (Β΄/Η ΒΟΥΣ, 223) [ΣΣ: Να χρησιμοποιείτε τις γυναίκες ως σκεύη και να ικανοποιείτε επάνω σ’αυτήν, οποιαδήποτε επιθυμίαν σας με οποιονδήποτε τρόπον, και ο νοών νοείτω!!!].

-Οι άνδρες είναι ένα βαθμό ανώτεροι από τις γυναίκες (Β/Η ΒΟΥΣ,228).

-Δεν είναι άξιοι μομφής οι έχοντες σχέση μετά των γυναικών των και μετά των αργυρώνητων δούλων (Ο΄/ΑΙ ΒΑΘΜΙΔΕΣ, 30).

-Λαμβάνετε συζύγους δύο, τρεις ή και τέσσαρας εκ των γυναικών της αρεσκείας σας (Δ΄/ΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, 3).

-Δεν επιτρέπεται να λάβεις άλλες γυναίκες εκτός εκείνων τας οποίας έχεις, ούτε ν’ ανταλλάξεις αυτάς με άλλες, εκτός εκείνων τας οποίας ήθελες κυριεύσει δια της δεξιάς σου [ΛΓ΄/ΟΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΟΙ, 52) (απεριόριστος αριθμός Παλλακίδων)].

Την εποχήν εκείνην, καθώς μαρτυρούν οι βιογράφοι του, ο Μωάμεθ  είχε νυμφευθεί εννέα (9), μεταξύ των οποίων σαν έβδομη την σύζυγο του υιοθετημένου γιού του Ζαίντ και σαν ένατη την επτάχρονη κορασίδα Αϊσά (κατ’ άλλους 13), γυναίκες. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός σχολιάζοντας τον πολυγυνισμό του Μωάμεθ, αναφέρει:

«Ούτος ο Μαμέδ,(Μωάμεθ), πολλάς ληρωδίας, (μωρολογίες), συντάξας εκάστη τούτων προσηγορίαν επέθηκεν. Οίον, (όπως για παράδειγμα), η γραφή της γυναικός και εν αυτή τέσσαρας γυναίκας προφανώς λαμβάνων νομοθετεί και παλλακάς, εάν δύνηται χιλίας, όσας η χείρ αυτού κατάσχη υποκειμένας εκ των τεσσάρων γυναικών (οι οποίες θα υπακούουν στις τέσσαρες γυναίκες)».

-Το Hijab (η Μαντήλα) έχει υπαγορευθεί για τις γυναίκες έτσι ώστε να αναγνωρίζεται η σεμνότητά τους και να μην παρενοχλούνται (ΛΓ΄/ ΟΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΟΙ, 59) και (ΚΔ΄/ ΤΟ ΦΩΣ, 31).

-Σύμφωνα με την Σαρία μόνο ο άνδρας έχει δικαίωμα για διαζύγιο.(Σε χωρίζω, σε χωρίζω, σε χωρίζω μπροστά στον Μουφτή=Διαζύγιο). Θάνατος δια λιθοβολισμού ακόμη και αν την έχει εγκαταλείψει ο σύζυγός της. [Πτυχιακή Μελέτη «Η θέση της γυναίκας στην μουσουλμανική μειονότητα και στην δυτική κοινωνία», Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Τμ. Οικιακής Οικονομίας-Οικολογίας, 2.000)].

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

11. Τιμητική προσκύνησις των εικόνων. Στις εικόνες τιμάται το εικονιζόμενο πρόσωπο (Ἡ γάρ τῆς εἰκόνος τιμή ἐπί τό πρωτότυπον διαβαίνει…, Ι. Δαμασκηνός).

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

11.-Η εικόνα και η απεικόνιση θεωρείται μεγάλο αμάρτημα διότι το   έχει απαγορεύσει ο Θεός (Αμπού Νταούντ, 3218).

-Δυστυχία σε όποιον απεικονίσει τον Θεό, ανθρώπους ή ζώντα όντα.

-Να εικονίζετε μόνο δένδρα, άνθη και άψυχα (Χαντίθ). [Κοράνι/Έλληνες σ.211, Εκδ. Κάκτος (πλήθος δογματικών αποτροπών σχετικών με την ειδωλολατρεία)].

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

12. Την Ημέρα της Κρίσεως (2α Παρουσία) θα έλθει ο κύριος (Ιησούς Χριστός) να κρίνει ζώντας και νεκρούς.

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

12. -Την ημέρα της Κρίσεως ο Αλλάχ θα αποφανθεί μεταξύ των πιστευσάντων, των Εβραίων, των Χριστιανών, των Μάγων και των πολυθεϊστών (ΚΒ΄/ΙΕΡΑ ΑΠΟΔΗΜΙΑ, 17).

-Ο Αλλάχ θα αναστήσει τους νεκρούς (ΟΕ΄/ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ, 1, 40).

-Την ημέρα και ώρα της κρίσεως την γνωρίζει μόνον ο Αλλάχ και θα έλθει απροσδοκήτως (Ζ΄/ΕΛ-ΑΑΡΑΦ, 136). Σχετικά χωρία ΜΖ΄/Ο ΜΩΑΜΕΘ,16-17---ΛΖ΄/ΑΙ ΤΑΞΕΙΣ,47---ΟΗ΄/Η ΑΓΓΕΛΙΑ,33--- ΝΒ΄/ΤΟ ΣΙΝΑ, 24.

-Προ της ημέρας της κρίσεως αναμένεται ο Mahdi (ακόλουθος/του Αλλάχ) ο τελευταίος διάδοχος του προφήτη Μωάμεθ. Ένα είδος Μεσσία. Δεν αναφέρεται ευθέως στο Κοράνι αλλά έχει ερμηνευθεί ευρέως στα Χαντίθ.

Στους Σιΐτες, ο Μahdi θεωρείται ως ο 12^ος «κρυφός ιμάμης». Όταν θα έλθει θα ιδρύσει το βασίλειο της δικαιοσύνης και της ευημερίας (Για τους μουσουλμάνους είναι ο  αναμενόμενος Μεσσίας).

-Στο ορθόδοξο Σουνιτικό Ισλάμ ο Μαχντί, απόγονος του Μωάμεθ θα έλεθει με τον 2ο ερχομό του Isa (Ιησού) και θα στρατευθεί εναντίον του Dajjal (Αντιχρίστου).

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

13. Ο Ιησούς Χριστός είναι η Απόλυτη Αλήθεια, το Φως και η Ζωή.

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

13. -Πολεμείστε εκείνους που δεν πιστεύουν στην θρησκεία της αληθείας (Θ΄/Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ, 29).

-Ο Ισλαμισμός είναι η αληθής θρησκεία. Μην ακολουθείτε τα ίχνη του Σατανά (Β΄/Η ΒΟΥΣ, 204).

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

14. Οι Έλληνες είναι οι πρωτότοκοι του νέου Ισραήλ της Χάριτος του Θεού.

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

14. Οι Άραβες είναι Μεσσσιανικόν Έθνος που χρησιμεύουν ως μάρτυρες στους ανθρώπους και ο προφήτης Μωάμεθ ως μάρτυς στους Άραβας. (Β΄/Η ΒΟΥΣ, 137). 

Ε΄ IΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ [ΑΠΟ ΤΟΥ 7ου/8ου Μ.Χ. ΑΙΩΝΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ (1453)].

1. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΣ-ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ

α. Ο όρος Εικονομαχία αναφέρεται στην θεολογική και πολιτική διαμάχη που ξέσπασε στην Αυτοκρατορία κατά το μεγαλύτερο μέρος του 8ου και το πρώτο ήμισυ του 9ου αιώνα, αναφορικά με την τιμητική λατρεία των χριστιανικών εικόνων. Η Εικονομαχία διαίρεσε τους κατοίκους της αυτοκρατορίας σε Εικονομάχους (επίσης αναφερόμενους ως Εικονοκλάστες) και Εικονολάτρες (επίσης αναφερόμενους ως Εικονοφίλους).

Η εικονομαχία άρχισε το 726 και τελείωσε το 842, με αποκατάσταση (αναστήλωση) των εικόνων και περίλαμπρες τελετές (Κυριακή της Ορθοδοξίας).3

Συνέπειες της Εικονομαχίας

1/. Δίχασε τον λαό της Αυτοκρατορίας και εδημιούργησε ένα σχίσμα προ του γνωστού σχίσματος Ανατολής-Δύσεως, το οποίον μετετράπη σε ιουδαιόφιλη αίρεση και εξελίχθηκε σε αιματηρή διαμάχη μεταξύ εικονομάχων και εικονοφίλων.

2/. Η δυσαρέσκεια της χριστιανικής ηγεσίας της Δύσεως (παλαιάς Ρώμης) για τους εικονομάχους αυτοκράτορες, έστρεψε τους πάπες σε αναζήτηση βοήθειας από τους Φράγκους, με την γνωστή κατάληξη της υποταγής τους σ’αυτούς.

3/. Με το πρόσχημα της απαγορεύσεως της αναπαραστάσεως θείων προσώπων, καταστράφηκαν πολύτιμα έργα τέχνης από τους εικονομάχους.

4/. Υποχώρησε η ενασχόληση με τα γράμματα και καταστράφηκαν τα κείμενα των εικονοφίλων με πολύτιμες ιστορικές πληροφορίες, αλλά και των εικονομάχων, μετά την επικράτηση των εικονοφίλων.

β. Η αναβίωση των Γραμμάτων και Τεχνών

1/. Το κενό που δημιουργήθηκε την περίοδο της εικονομαχίας, δεν σημαίνει αναγκαστικά πλήρη πνευματική στειρότητα ή διακοπή επαφής με τα αρχαία γράμματα, γιατί στην περίπτωση αυτή θα ήταν ανεξήγητη η θαυμαστή φιλολογική δραστηριότητα του 9ου και των επόμενων αιώνων. Πραγματικά, από τον 9ον αιώνα παρατηρείται νέα πνευματική ακμή. Χρονογράφοι και ιστορικοί, εγκυκλοπαιδιστές, μελετητές της αρχαιότητας δρουν στα χρόνια αυτά. Στην ποίηση αξιόλογοι ποιητές είναι ο Ιωάννης Τζέτζης, ο Ιωάννης Κυριώτης, ο Χριστόφορος Μυτιληναίος, ο Ιωάννης Μαυρόπους, ο Θεόδωρος Πρόδρομος ή Φτωχοπρόδρομος.

Ο 9ος αιώνας είναι ο κατ’ εξοχήν αιώνας που έγινε μάρτυρας μιας αξιοθαύμαστης αναβιώσεως των γραμμάτων και των τεχνών στην Κωνσταντινούπολη. Σ’ αυτό συνέτεινε η ανάκαμψη της οικονομίας, ιδιαίτερα με τον τερματισμό της φθοροποιού περιόδου της εικονομαχίας και της ικανής διακυβερνήσεως του Αυτοκράτορα Θεοφίλου και της Θεοδώρας και λίγο αργότερα του Καίσαρα Βάρδα. Ο τελευταίος επροίκισε γενναιόδωρα «δαψιλώς επαρκών», το Πανεπιστήμιο για να καταστεί ο φάρος της παγκοσμίου γνώσεως.

Οι σοφοί του Πανεπιστημίου της Μαγναύρας, συνδέονταν μεταξύ τους με στενούς προσωπικούς δεσμούς, και συναντιόντουσαν στην βιβλιοθήκη του Μεγάλου Φώτιου, όπου συζητούσαν θέματα θρησκευτικά, φιλοσοφία, ποίηση, έργα του Πλάτωνος και Αριστοτέλη,  Μαθηματικά, Φυσική και Αστρονομία, δηλ. όλο το φάσμα του πνευματικού μεγαλείου της αρχαίας Ελλάδας.

Στον Μέγα Φώτιο οφείλεται η σύλληψη της ιδέας του εκχριστιανισμού των Σλάβων, επινοώντας γι’ αυτούς μαζί με τους συνεργάτες του ένα Σλάβικο αλφάβητο. Ο ίδιος συγκέντρωνε την φλογερή ευλάβεια τόσο προς την γνώση όσο και προς την ορθόδοξη πίστη. Λίγο αργότερα ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος στα μέσα του 10ου αιώνος, επεδίωξε να κάνει πιο προσιτή την αρχαία ελληνική κληρονομιά μέσω της αναδιοργανώσεως του εκπαιδευτικού συστήματος στην Κωνσταντινούπολη.

Μέσω της Σχολής και ιδιαίτερα μέσω του Μεγάλου Φώτιου και του Αρέθα, οφείλουμε την διάσωση πολλών αρχαίων ελληνικών κειμένων, με την συγκέντρωση στις βιβλιοθήκες τους, έργων της αρχαίας Ελληνικής περιόδου.

2/.Το εύρος της μαθήσεως του Μεγάλου Φώτιου φαίνεται από τα έργα που μας κληροδότησε, ανάμεσα τους:

-Το «Λεξικό» ή «Λέξεων Συναγωγή»,4 και η «Μυριόβιβλος» ή «Βιβλιοθήκη».5

-Θεολογικά:

Τα «Αμφιλόχια», που απευθύνονται στον μητροπολίτη Κυζίκου Αμφιλόχιο. Είναι μια συλλογή από 300 κεφάλαια, με ποικιλία θεμάτων που περιλαμβάνουν την ιστορία των λαών της Μέσης Ανατολής, της Περσίας, της Αραβίας και της Αφρικής.

 «Νομοκάνων», συλλογή αποστολικών και συνοδικών κανόνων (εξεδόθη αργότερον, το 1615).

«Κατά Μανιχαίων».

«Περί της του Αγίου Πνεύματος μυσταγωγίας».

-Γύρω στις 263 επιστολές.

Πολλά από τα έργα αυτά έχουν δυστυχώς χαθεί σήμερα, γι’ αυτό και αποτελούν σημείο αναφοράς. Τα έργα του Φωτίου έχουν εκδοθεί στην Patrologia Graeca του Migne, τόμοι 101-104.

Μαζί με τον Μέγα Φώτιο στην Σχολή εδίδασκε και ο Αρέθας, μαθητής και συνεχιστής του έργου του. Γεννήθηκε γύρω στα 850. Έκανε μια λαμπρή σταδιοδρομία ως Αρχιεπίσκοπος Καισάρειας στην Καππαδοκία. Είχε μια πλουσιότατη βιβλιοθήκη με κλασικούς συγγραφείς και συνήθιζε να προσθέτει τις προσωπικές του σημειώσεις στα περιθώρια των βιβλίων αυτών. Από τα γραπτά του μπορούμε να εξάγουμε το συμπέρασμα πως κατείχε μια βαθειά κλασική μόρφωση και διεκατείχετο από οξύ κριτικό πνεύμα.

Από την βιβλιοθήκη του δυστυχώς σώζονται μόνο οκτώ τόμοι. Το πιο σπουδαίο από τους διασωθέντες τόμους είναι το έργο του Ευκλείδη. Εδώ αναφέρει σε μια από τις σημειώσεις του πως ο Λέων χρησιμοποιούσε Ελληνικά γράμματα σαν αλγεβρικά σύμβολα.

Το 895 ο Αρέθας παρήγγειλε ένα αντίγραφο του έργου του Πλάτωνος, που περιείχε εικοσιτέσσαρες από τους διαλόγους. Στις σημειώσεις του στην «Απολογία», δίδει πλούτο πληροφοριών σχετικά με τους κατήγορους του Σωκράτη. Ο Αρέθας Καισαρείας υπήρξε ένας ακούραστος λόγιος, χάρη στον οποίο διασώθηκαν περισσότερα από τα έργα του Πλάτωνος και Αριστοτέλη.

3/. Το «Βυζάντιο», όπως γράφει και ο Ράνσιμαν, «είχε βγάλει χώρες ολόκληρες από την βαρβαρότητα και είχε δώσει σε άλλες την εκλέπτυνση των ηθών». Σημαντικό γεγονός της βασιλείας του Μιχαήλ Γ’ (842-867) είναι η διάδοση του Χριστιανισμού στους Σλαβικούς λαούς. Δύο ιεραπόστολοι από την Θεσσαλονίκη, οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος, στάλθηκαν στην Μοραβία (Τσεχοσλοβακία), επί Πατριάρχου Φωτίου, μαζί με άλλους συνεργάτες μοναχούς και τεχνικούς. Ο Μεθόδιος ήταν πρακτικώτερος. Ο Κύριλλος ήταν ένας σοφός καθηγητής της Φιλοσοφίας και Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κων/πόλεως. Εδημιούργησαν το σλαβικό αλφάβητο, το λεγόμενο Κυρίλλειο, με βάση το ελληνικό αλφάβητο με κεφαλαία γράμματα.

Έτσι, κατόρθωσαν να μεταφράσουν από την ελληνική στην σλαβωνική, το Ευαγγέλιο και τα αναγκαία λειτουργικά βιβλία. Με την χρησιμοποίηση της τοπικής γλώσσας, προσέλκυσαν την αγάπη του λαού στη νέα θρησκεία και στον  πολιτισμό της Ρωμαϊκής/Ρωμαίϊκης/Ελληνικής Αυτοκρατορίας.

Με τις μεταφράσεις τους οι δύο ιεραπόστολοι δεν διέδωσαν μόνον τον Χριστιανισμό, αλλά έβαλαν και τις βάσεις της σλαβικής φιλολογίας. Αυτοί δίδαξαν και μόρφωσαν πολλούς μαθητές, οι οποίοι συνέχισαν το έργο των διδασκάλων τους στην Βουλγαρία και την Σερβία.

Τέλος, ο πολιτισμός στην Γερμανία ήρθε από την Κωνσταντινούπολη, χάρη στην Ελληνίδα πριγκίπισσα Θεοφανώ, μητέρα του Όθωνος Γ΄.6 Η Θεοφανώ ήταν ευφυής, ανωτέρας μορφώσεως και άσκησε ευεργετική επίδραση στην Γερμανία. Εισήγαγε την εθιμοτυπία και την πολυτέλεια της Ρωμαίϊκης/«Βυζαντινής» Αυλής. Στην Γερμανία την συνόδευαν αρκετοί σοφοί άνδρες της Αυτοκρατορίας, οι οποίοι εισήγαγαν την διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και της φιλοσοφίας, η οποία αργότερα αναπτύχθηκε περαιτέρω στην Γερμανία.

      γ. Στα μέσα του 10ου αιώνα, οι Ρώσοι ασπάζονται τον Χριστιανισμό. Η αδελφή του αυτοκράτορα Βασιλείου Άννα, έλαβε σύζυγο τον ηγεμόνα των Ρώσων Βλαδήμηρο Α΄, ο οποίος είχε βαπτισθεί χριστιανός στην Χερσώνα, της μετά από πολλούς αιώνες αποκληθείσης, με το ασαφές, ανεθνικόν, γεωγραφικόν και αόριστο όνομα, Ουκρανία.7 Ο Βλαδήμηρος διέδωσε τον Χριστιανισμό στην χώρα του. Κατά χιλιάδες ο ρωσικός λαός, ακολουθώντας το παράδειγμα του ηγεμόνα του, βαπτίστηκε στον ποταμό Βορυσθένη (σημερινό Δνείπερο).8

Η «Νέα Ρωσσία»  όπως απεκαλείτο το 1897(!!!)  η  σημερινή Νότια Ουκρανία. Στα βορειο- ανατολικά  της  κείται  η Μικρή Ρωσσία (Little Russia), με κύριο  κέντρο το Χάρκοβο. Συνήθως ο όρος «Μικρή Ρωσία» αναφερόταν σε ολόκληρη την  Ουκρανία, με πρώτη πρωτεύουσα των Ρως, το Κίεβο.

Την εποχή που οι Ευρωπαίοι ζούσαν ημιβάρβαρο βίο, σε κατάσταση πλήρους αμαθείας και σκοτεινής δεισιδαιμονίας, στην Βασιλεύουσα και στις Ελληνικές πόλεις της Ανατολής, η ζωή κυλούσε με ρυθμούς λεπτών καλλιτεχνικών και βασικών βιοτικών απολαύσεων, καθώς και υψηλών πνευματικών «πτήσεων».

Ενώ οι μεγάλες σημερινές Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είτε δεν υπήρχαν καθόλου, όπως το Βερολίνο, είτε ήταν ελεεινά χωριά, όπως το Παρίσι και το Λονδίνο, η Κων/πολη ήταν «η αληθινή Ευρωπαϊκή μεγαλούπολη, που μέσα στα τείχη της περιέκλειε περισσότερα βιβλία και αριστουργήματα τέχνης, από όσα ολόκληρη η άλλη οικουμένη».

 

Συνεχίζεται

---

1 Εβιωνίτες ή Εβιωναίοι ονομάζονταν τα μέλη μιας ιουδαιοχριστιανικής αιρέσεως του 2ου αι. μ.Χ. Υπήρχε η άποψη ότι το όνομα Εβιωνίτες προέρχεται από υποτιθέμενο ηγέτη τους ονόματι Εβιών στην Πέλλα της Δεκαπόλεως της Ιορδανίας. Επικρατέστερη θεωρείται η άποψη ότι οι Εβιωνίτες (εβραϊκά «Εβιωνίμ», δηλαδή «Φτωχοί»), αποκαλούνταν έτσι με βάση τις διδασκαλίες του Ιησού στους Μακαρισμούς: «μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.» (Λουκά 6:20.), αλλά και άλλα εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης που απευθύνονται σε ένα μικρό υπόλοιπο φτωχών πιστών, όπως επίσης και το Ησαΐας 66:2: «...λέγει κύριος καὶ ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω ἀλλ' ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου.»

2 Η ανάλυση ολοκλήρου του Κορανίου και η μετάφραση πολλών τμημάτων του έγινε για πρώτη φορά στην Ελληνική από τον Νικήτα Βυζάντιο, ήδη τον Θ' αιώνα.. Από τον ΙΒ΄ αιώνα άρχισε να μεταφράζεται ολόκληρο, από Χριστιανούς που ενδιαφέρονταν για την διδασκαλία του Ισλάμ. Τον ΙΘ' αι. μετέφρασε το Κοράνιο στα Ελληνικά από το Αραβικό πρωτότυπο, με την βοήθεια και κάποιων Ευρωπαϊκών μεταφράσεων, ο Γεράσιμος Πεντάκης.

Στις 12-24/8/1878 καταχωρίσθηκε στην Αλεξανδρινή εφημερίδα «Ελπίς» αγγελία του μεταφραστή Γ. Πεντάκη με τίτλο «Το Κοράνιον, μετάφρασις εκ του αραβικού πρωτοτύπου». Δημοσιεύθηκε σε δεύτερη αναθεωρημένη έκδοση το έτος 1886 και αργότερα το 1928 (Έκδ. Ελευθερουδάκη). Προ ολίγου καιρού εκδόθηκε μετάφραση της Μίνας Ζωγράφου — Μεραναίου (Έκδ. Δαρεμά), η οποία, όπως φαίνεται, βασίζεται σε Ευρωπαϊκή μετάφραση, χωρίς κριτική επεξεργασία.

3 Πρωτεργάτες της εικονομαχικής κινήσεως υπήρξαν οι αυτοκράτορες Λέων Γ΄ (717-741) και Κωνσταντίνος Ε΄ (741-775). Ο Λέων, ο οποίος ήταν αλλοεθνής, καταγόμενος από την Γερμανίκεια της Βόρειας Συρίας και ο γιος του Κωνσταντίνος Ε΄, xαρακτηριζόταν «ιουδαιόφρων» και απεκαλείτο επίσης «σαρακηνόφρων». Φαίνεται ότι είχαν επηρεαστεί από τις ανεικονικές (αντίθετες στην λατρεία των εικόνων) αντιλήψεις της ιουδαιοταλμουδικής και της ισλαμικής θρησκείας και γι’ αυτό, απέρριπταν την λατρεία των εικόνων ως …ειδωλολατρική εκδήλωση.

4 «Λέξεων Συναγωγή», έργο πολύτιμο γιατί ο  Φώτιος χρησιμοποίησε λεξικά που κατόπιν χάθηκαν. Το λεξικό αυτό χρησιμοποίησε και ο συγγραφέας του Μεγάλου Ετυμολογικού και της Σούδα.

5 Η «Μυριόβιβλος» ή «Βιβλιοθήκη», αναφέρεται σε 280 συγγραφείς της εκκλησιαστικής και της θύραθεν παιδείας και είναι αφιερωμένη στον αδελφό του Ταράσιο, με σκοπό να του μεταδώσει τις γνώσεις του από τα βιβλία που κατά καιρούς είχε διαβάσει. Περιλαμβάνει αποσπάσματα από έργα συγγραφέων της εκκλησιαστικής και της κοσμικής παιδείας (κυρίως κλασικής), περιλήψεις των έργων τους και των δογμάτων τους.

Σε έκταση το έργο είναι κάπου 1.300 σελίδες και περιλαμβάνει περίληψη και δικά του σχόλια. Τα έργα πολλών από αυτούς τους συγγραφείς, δεν σώθηκαν μέχρι τις ημέρες μας και έτσι μόνο χάρη στον Φώτιο, έχουμε αποσπάσματα από τους Κτησία, Κόνωνα, Μέμνονα και τα χαμένα βιβλία του Διοδώρου.

6 Η Θεοφανώ, Αυτοκράτειρα των Γερμανών (972-983) ήταν αδελφή του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου, θυγατέρα του Ρωμανού Β΄ και της Θεοφανούς. Παντρεύτηκε τον Αυτοκράτορα της Γερμανίας Όθωνα τον Β΄. Το όνειρο του Γερμανού Όθωνα Α’ 912-973), δούκα της Σαξονίας και βασιλιά της Γερμανίας και Ιταλίας, να παντρέψει τον γιο του Όθωνα Β’ με μια Ελληνίδα πριγκίπισσα, εκπληρώθηκε το 972. Στις 14 Απριλίου της χρονιάς αυτής, ο γιος του παντρεύτηκε την Θεοφανώ στην βασιλική του αγίου Πέτρου στην Ρώμη, από τον Ρωμαίο/Ρωμηό πάπα Ιωάννη ΧΙΙΙ (965-972).  

Η άφιξη της Θεοφανούς στην Γερμανία αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία, η οποία έφτανε στα όρια της εχθρότητας από τους δυτικούς, διότι η νεοφερμένη Ελληνίδα ήταν φορέας του ανώτερου ελληνικού πολιτισμού. Οι δυτικοί είχαν πολύ συγκεκριμένες προκαταλήψεις απέναντι στους Έλληνες εκείνη την εποχή. Παρ’ ότι αναγνώριζαν την σοφία (sapientia) τους, τους ανταπέδιδαν με fallatia, invidia και arrogantia (Sapientia= σοφία, fallatia=πλάνη, invidia=ζήλια, arrogantia = αλαζονεία).

Η Θεοφανώ έπεσε θύμα της ζηλόφθονης κακεντρέχειας των δυτικών μεσαιωνικών και σύγχρονων χρονογράφων, όχι γι’ αυτό που ήταν, αλλά γι’ αυτό που εκπροσωπούσε, την ανωτερότητα του ελληνικού πολιτισμού εν μέσω της δυτικοευρωπαϊκής βαρβαρότητας. Εφρόντιζε για τα συμφέροντα του γιού της Όθωνα του Γ΄, ειδικά μετά τον θάνατο του πατέρα του το 983. Την χρονιά εκείνη ο Όθων Γ΄ ήταν μόλις τριών ετών. Η Θεοφανώ κανόνισε την στέψη του γιού της τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους, και κυβέρνησε η ίδια ως αντιβασιλέας, μέχρι την ενηλικίωσή του. Αφαίρεσε ουσιαστικά την εξουσία από την Αδελαΐδα, σύζυγο του θανόντα Όθωνα Β΄ και αυτό δεν άρεσε καθόλου στην πεθερά της. Ο Odilo αναφέρει την χαρά της Αδελαΐδας, όταν πέθανε η Θεοφανώ το 991. [Πηγή: De propietatibus gentium, ed. Th. Mommsen, MGH AA XI.389-90].

7 Η περιοχή που σήμερα ονομάζεται Ουκρανία, ιδρύθηκε από τους Βαράγγους τον 9ον αιώνα, που έμειναν γνωστοί στην ιστορία ως «Ρως του Κιέβου». Η ονομασία «Ουκρανία» (Україна-Ukrayina), κυριολεκτικά σημαίνει «στα σύνορα», «η πέραν των συνόρων περιοχή» ή «κοντά στα σύνορα» και πρωτοχρησιμοποιήθηκε τον 12ον αιώνα για να περιγράψει ένα μέρος της περιοχής που ανήκε ή ήλεγχαν οι Ρως (Ρώσσοι).

Κατά την διάρκεια του 16ου-18ου αιώνα, ξεκίνησε να καθιερώνεται ως τοπωνύμιο για τις περιοχές γύρω από το Δνείπερο ποταμό που έλεγχαν οι Κοζάκοι. Από τα μέσα του 19ου αιώνα, η γεωγραφική ονομασία «Ουκρανία» μετετράπη σε….εθνικότητα προς δόξαν των «εθνοκατασκευαστών» του Συστήματος!!!

8 Την Ρωσική Εκκλησία διοικούσε Μητροπολίτης, ο οποίος διορίζονταν από το πατριαρχείο της Κων/πόλεως και είχε την έδρα του στο Κίεβο, το οποίο εθεωρείτο ιερή πόλη των Ρώσων. Με τον εκχριστιανισμό των Ρώσων διαδόθηκε ο Ελληνικός («βυζαντινός») πολιτισμός και επήλθε η ανάπτυξη του τότε Ρωσικού λαού.

Άλλωστε πολλοί λαοί, όπως και των Ρως, που εκχριστιανίστηκαν από τους Έλληνες, οφείλουν τα πρώτα σπέρματα του πολιτισμού τους στον Ελληνικό πολιτισμό και τα Ελληνικά Γράμματα της Αυτοκρατορίας.