Σάββατο 8 Ιουνίου 2024

 
OI ΤΕΛΕΥΤΑΙEΣ ΙΑΧΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ- «ΔΕΣΜΩΤΕΣ» ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΚΦΥΛΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ.

[OUR LAST RALLYING CRIES TO AWAKE THE FREE-PRISONERS OF THE SYSTEM AND AGAINST THOSE OF CAINITE BIOLOGICAL RACE, ENEMIES OF THE HUMANITY].

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΕΣ ΚΑΡΤΕΡΙΚΩΣ AΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ.

(WAITING PATIENTLY THE CONSCIENCES’ AWAKENING)

Μέρος 28ον

Ζ. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ 1821 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ).

4. Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ «ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΣΤΑ» (SCULL AND BONES)

α. Ιστορικόν ιδρύσεως-Λατρευτικά σύμβολα και σκεύη

1/. Στο πέρασμα των χρόνων, οι Ιλλουμινάτοι δημιούργησαν εκατοντάδες μετωπικές ομάδες, λέσχες και Εταιρείες. Ωρισμένες απ’αυτές λειτουργούν μόνο κατ’ όνομα, ενώ άλλες έχουν ισχυρή επιρροή και ασκούν ιδιαίτερη εξουσία.  Μία ιδιαίτερα μισητή και μιαρή οργάνωση των Ιλλουμινάτων είναι «το Τάγμα ή αδελφότητα της Νεκροκεφαλής και των Οστών».

Η αδελφότητα του θανάτου «Skull and Bones» (Κρανίο και Οστά), όπως έχει χαρακτηριστεί, είναι μια αποκρυφιστική εταιρεία που ιδρύθηκε το 1832 στο πανεπιστήμιο του YALE στις ΗΠΑ, από τον William Russel, ο οποίος είχε ταξιδέψει στην Γερμανία και μυήθηκε στους ILLUMINATI. Σύμβολο της οργανώσεως είναι μια νεκροκεφαλή με δύο κόκκαλα χιαστί, και από κάτω ο μυστικός αριθμός 322. Έμβλημά της η νεκροκεφαλή και δύο κόκκαλα. Παραδόξως, και οι σατανιστές της ηγετικής ομάδας των  (SS)  του Χίμλερ, έφεραν τιμητικό δακτυλίδι με ανάγλυφη νεκροκεφαλή επ’ αυτού. Το δακτυλίδι αυτό απεκαλείτο Totenkopfring  (νεκροκεφαλή ή δακτυλίδι της κεφαλής του θανάτου).

SS-Ehrenring ("SS Honour Ring"), unofficially called Totenkopfring ("Skull Ring" or "Death's Head Ring"), was an award of Heinrich Himmler's Schutzstaffel (SS). It was not a state decoration, but rather a personal gift bestowed by Himmler. The SS Honor Sword and SS Honor Dagger was a similar award.

 

Τα μέλη του Τάγματος «Κρανίο και Οστά», από την αρχή υιοθέτησαν την πίστη στο αγγλοσαξονικό «εκ θεού» δικαίωμα, να κυριαρχούν σε όλες τις άλλες φυλές. Για τα μέλη του Τάγματος, η χρήση της στρατιωτικής ισχύος είναι μια φυσική και αναγκαία συνέπεια της πολιτικής εξουσίας.

Μετά την αποκάλυψη ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ G. Βush ανήκει σε αποκρυφιστική οργάνωση και μάλιστα από τις πιο μαύρες που πέρασαν από τον πλανήτη, είναι φανερό ότι η Νέα Τάξη, για την οποία ο πατέρας Bush υπερήφανα είχε αναγγείλει ότι ξεκίνησε με τον πρώτο πόλεμο στο Ιράκ, ΔΕΝ πρόκειται να προσφέρει στην ανθρωπότητα ούτε το ελάχιστο καλό.

Αν μάλιστα ληφθεί υπ’ όψιν, ότι η Οργάνωση αυτή, ήταν η ίδια απόκρυφη οργάνωση που ήλεγχε «πνευματικά» τα περιβόητα τάγματα των SS του Χίτλερ, με τό ίδιο ακριβώς σήμα, τότε, πραγματικά γίνεται ξεκάθαρη και η αποστολή του Τάγματος  για ίδρυση Παγκόσμιας κυβερνήσεως και παγκόσμια κυριαρχία…προσφέροντας στην ανθρωπότητα το ΑΠΟΛΥΤΟ κακό!

Η οργάνωση συνεδριάζει σε ένα ειδικό κτίριο στο προαύλιο του πανεπιστημίου του YALE, τον οποίο ονομάζει «ο τύμβος» (The Tumb), ένα κτίριο το οποίον δεν έχει καθόλου παράθυρα, δείγμα του πόσο απόκρυφα πράγματα ελάμβαναν και λαμβάνουν χώρα εκεί μέσα. Οι βαριές πόρτες, οι σιδερένιες μπάρες, τα πολλά λουκέτα και η μεσαιωνική αρχιτεκτονική του κτιρίου ολοκλήρωναν την εικόνα.

Skull and Bones Hall, also known as The Tomb, the headquarters of the Skull and Bones Society.

 

2/. Το 1876 μια ομάδα φοιτητών ωθούμενη από περιέργεια θέλησαν να εισχωρήσουν στον «τύμβο» μιας και για αρκετά χρόνια δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στις συνεδριάσεις της οργανώσεως. Ήθελαν να μάθουν τι ακριβώς συνέβαινε πίσω από τις βαριές πόρτες του κτιρίου. Πράγματι μια νύχτα που δεν ήταν κανείς εκεί και αργά μετά τα μεσάνυχτα με πλήρη μυστικότητα, κατάφεραν να παραβιάσουν μια πολύ μικρή πόρτα στην πίσω μεριά του κτιρίου, αυτό όμως που θα έβλεπαν θα τους σημάδευε για όλη τους την ζωή.

Παντού, κεριά στους τοίχους με αμυδρό φωτισμό, βελούδινα υφάσματα με το σήμα της οργανώσεως, περίεργα σύμβολα, μαχαίρια, φέρετρα και μια μεγάλη συλλογή από κόκκαλα και νεκροκεφαλές.

Συνάντησαν μυστικές αίθουσες αριθμημένες άλλες κλειστές και άλλες ανοιχτές και όλα αυτά σε ένα κτίριο που εσωτερικά έμοιαζε με λαβύρινθο. Το ενδιαφέρον τους προκάλεσε η κυρίως αίθουσα με τον αριθμό 322 που υπήρχε στο έμβλημα της οργανώσεως. Εκεί υπήρχαν ολόκληροι σκελετοί και κρανία διάσημων προσωπικοτήτων όπως του αρχηγού των Ινδιάνων Απάτσι και του μεξικανού επαναστάτη, Πάντσο Βίλα, καθώς και άλλων. Τα μέλη της οργανώσεως «Κρανίο και Οστά», άνοιγαν τάφους και έπαιρναν τα κόκκαλα και τα κρανία για την συλλογή τους.

Με το πέρασμα των χρόνων, έφθασαν στο φως της δημοσιότητας και άλλα στοιχεία για αυτή την σκοτεινή οργάνωση, από ανθρώπους που προσπάθησαν να ξεσκεπάσουν τα μυστικά της. Τα νέα στοιχεία αποκάλυψαν τις τελετές εισδοχής νέων μελών γυμνών μέσα σε φέρετρα πίνοντας αίμα, παρουσία παλαιότερων μελών, που φορούσαν περίεργες μάσκες με εξίσου περίεργους συμβολισμούς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις 15 άτομα κάθε χρόνο επιλέγονται για να εισέλθουν στην αδελφότητα του θανάτου. Ένα ακόμα δείγμα του πόσο αυστηρά και μυστικά λειτουργεί αυτή η οργάνωση.

Μέλη, αποδεδειγμένα της οργανώσεως, υπήρξαν ο George Bush καθώς και ο πατέρας του αλλά και ο παππούς του. Επίσης και ο πολιτικός του αντίπαλος John Keri. Από αυτό και μόνο το αποκαλυπτικό γεγονός, αντιλαμβανόμαστε τι είδους δικομματική «δημοκρατία» επικρατεί στις ΗΠΑ, όταν αμφότεροι οι κορυφαίοι πολιτικοί αντίπαλοι, ανήκουν στην ίδια αποκρυφιστική οργάνωση!!!

Μέλη επίσης της οργανώσεως φέρονται άνθρωποι της οικογένειας Rockfeller, των γνωστών μεγιστάνων του πλούτου και μεγαλοτραπεζιτών. Ακολουθούν διάσημοι πολιτικοί, τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, καναλάρχες, κ.τ.λ. που φέρονται να έχουν περάσει μέσα από τον «τύμβο».

Με λίγα λόγια, άνθρωποι που κατέχουν θέσεις κλειδιά και κινούν τα νήματα όχι μόνον στις ΗΠΑ, αλλά παγκοσμίως και επηρεάζουν τις ζωές όλων των λαών της γης.

β. Ερμηνείες του αινιγματικού αριθμού 322.

1/. Όσον αφορά τον αινιγματικό αριθμό 322, δόθηκαν κατά καιρούς, διάφορες ερμηνείες από πολλούς συγγραφείς. Άλλοι είπαν ότι συμβολίζει το 3ον κεφάλαιο 22 εδάφιο από το βιβλίο «Γένεσις» της Παλαιάς Διαθήκης, άλλοι ότι συμβολίζει κωδικοποιημένη μυστική αριθμολογικώς έννοια.

Οι πιο πολλοί ερευνητές, όμως, κατέληξαν στο ότι σχετίζεται με την χρονολογία θανάτου του γνωστού ρήτορος Δημοσθένη, ο οποίος γεννήθηκε το 384 π.Χ. και πέθανε το 322 π.Χ. Συνεπώς, προκύπτει ένας τρομακτικός συνειρμός σκέψεων από αυτή την αλληλουχία των συμβολισμών.

Σύμφωνα με την άποψη μιας από τις καταχωρισμένες πηγές μας, η Αδελφότητα του θανάτου «ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΣΤΑ», χρησιμοποιεί ως σύμβολό της τον Δημοσθένη, επειδή ο Δημοσθένης επιθυμούσε την καταστροφή του Ελληνισμού, έτσι και οι «σκελετάνθρωποι», επιδιώκουν στην πορεία για παγκόσμια κυριαρχία να εξαφανίσουν το τελευταίο ίσως εμπόδιο, την όαση των ζηλωτών, μαρτύρων και ομολογητών της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, την Ορθόδοξη Ελλάδα. Καίτοι η παραπάνω θέση πιθανόν να θεωρηθεί από πολλούς, ως υπερβολική ή «κεραυνός», εμείς θα συμφωνήσουμε, διότι:

.Ο Δημοσθένης δεν ήταν Έλληνας, αλλά Σκύθης, από την πλευρά της μητρός του και οι Σκύθες έτρεφαν μίσος κατά των Ελλήνων. Ο μεγάλος ρήτωρ, ο Αισχίνης, αποκαλεί τον Δημοσθένη Βάρβαρον! Συγκε­κριμένα, στον περίφημο λόγον του «Περί Παραπρεσβείας» δύο φορές ακούγεται η φράση: «… και ταύτα. ώ Δημόσθενες, έκ νομάδων Σκυθών το προς μητρός το γένος».(78). Και παρακάτω: «Τα δε από μητρός (Δημοσθένης), Σκύθης, Βάρβαρος, Ελληνίζων τή φωνή» (172).

Η πρώτη φρά­ση σημαίνει: «Και λες, αυτά Δημοσθένη, αφού από την μεριά της μητέρας σου, το γένος σου κατάγεται από Σκύθες νομάδες». Και η άλλη: «Από την μεριά της μητέρας του ο Δημοσθένης είναι Σκύθης, βάρβαρος που χρησιμοποι­εί ελληνική γλώσσα (που είναι ελληνόφωνος)»!

Με τους «πύρινους» λόγους του ο Δημοσθένης. κατόρθωσε να παρασύρει τους Αθηναίους να πολεμήσουν εναντίον του Φιλίππου, Έλληνος βασιλέως της Μακεδονίας. Αποκαλεί συχνά ο Δημοσθένης τον Φίλιππο «βάρβαρο», ενώ βάρβαρος/αλλοεθνής ήταν ο ίδιος, γιατί εγνώριζε πως αυτό θα τον προσέβαλλε και θα τον μείωνε.

Αν όμως ο Φίλιππος ήταν βάρβαρος (ξένος) γιατί θα τον ενοχλούσε αυτός ο χαρακτη­ρισμός;

Ακόμη με τον όρο αυτό, ο Δημοσθένης ήθελε να παρου­σιάσει τον Φίλιππο σαν ξένο επιδρομέα που επιβουλεύεται την ελευθερία της Ελλάδος, να εμφυσήσει ανθελληνικό μένος στους Αθηναίους «δημοκράτες» κατά του Φιλίππου και να συνενώσει ενα­ντίον του τους Αθηναίους και τους υπολοίπους Έλληνες των άλλων Ελληνικών πόλεων.

Αν δεν υπήρχαν οι επονείδιστοι χαρακτηρισμοί του Δη­μοσθένη κατά του Φιλίππου, κυρίως, και κατά του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σήμερα είναι αμφίβολον ότι θα είχε εγερθεί από τους Σκοπιανούς, ζήτημα της ελληνικότητας των Μακεδόνων. Όλοι οι σύγχρονοι αμφισβητίες της Ελληνικότητος της Μακεδονίας, στηρίζονται σ’εκείνους τους ανθελληνικούς λόγους του Δημοσθένους. Τα άλλα που προσκομίζουν είναι απλώς συ­μπληρωματικά στοιχεία, που μόνα τους δεν έχουν ιστο­ρική βαρύτητα.

2/. Μετά τον θάνατο του Φιλίππου, ο αλλοεθνής Δημοσθένης εξακολούθησε τον αγώνα του και εναντίον του Μεγάλου Αλεξάνδρου, χωρίς όμως να πετύχει τίποτα.  Ο υποτιθέμενος Έλλην και…Αθηναίος πολίτης, Δημοσθένης (Σύμφωνα με ψήφισμα της Εκκλησίας του Δήμου των Αθηναίων, το 451 π.Χ., απαραίτητη προϋπόθεση για την απόκτηση της ιδιότητος του πολίτη ήταν η καταγωγή από γονείς που ήταν μεν ελεύθεροι, αλλά έπρεπε να είναι και οι δύο Αθηναίοι πολίτες), εκτός από σχίστης της ενότητος του Ελληνισμού, ήταν και δωρολήπτης, ίδιον των καιροσκόπων και χρηματολάγνων (ψευτο) δημοκρατών.

Το 324 π.Χ. έφυγε εξόριστος από τις Αθήνες, όταν άρχισε να εγκαθιδρύεται και να απλώνεται η Ελληνική Μακεδονική Αυτοκρατορία, γιατί αποδείχτηκε ότι είχε δωροδοκηθεί, με «Άρπαλα χρήματα», αφού βοήθησε τον μεγαλύτερο καταχραστή της αρχαιότητας του στρατηγού Αλεξάνδρου, τον Άρπαλο, να δραπετεύσει.

.Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Αθηναϊκή …Δημοκρατία με ψήφισμά της τον ανακάλεσαν πανηγυρικά από την εξορία, η ελευθερία του όμως αυτή δεν κράτησε για πολύ, γιατί αναγκάστηκε να φύγει ξανά ύστερα από την εμπλοκή του στην αποτυχημένη επανάσταση που έγινε τότε κατά των Ελλήνων Μακεδόνων. Οι στρατιώτες του Αντιπάτρου τον κυνήγησαν και τον βρήκαν στο ναό του Ποσειδώνος στην Καλαβρία. Για να μην τον συλλάβουν, ήπιε δηλητήριο και πέθανε στις 12 Οκτωβρίου του 322 π.Χ.

Ο Δημοσθένης με την στάση του απέναντι στους Έλληνες Μακεδόνες βασιλείς, θεωρείται από τους σύγχρονους πάσης κατηγορίας εχθρούς των Ρωμηών/Ελλήνων, αλλά και από τους υποτιθέμενους φίλους και «συμμάχους», ως σύμβολον «ανθελληνισμού».

Μάλιστα επειδή φέρεται από την επίσημη ιστορία να αυτοδηλητηριάστηκε, τα μέλη της αδελφότητος «Skull and Bones» προτρέπονται ή διατάσσονται, να πράττουν το ίδιο, όταν αποτυγχάνουν στην αποστολή που τους ανατίθεται από την ηγεσία της οργανώσεως.

Αυτός ήταν ο πραγματικός Δημοσθένης, και όχι εκείνος όπως τον παρουσιάζει Ελληνοποιημένον, ηρωοποιημένον, η Συστημική ιστορία! Εάν  αναδιφήσετε τα αληθινά βιογραφικά κορυφαίων Ελλήνων πολιτικών των τελευταίων 100 χρόνων, θα διαπιστώσετε απίστευτες ομοιότητες και αντιστοιχίες (φυλετικές, ηθικές, εθνομειοδοτικές), με τον Δημοσθένη!!!

Αυτό, άραγε να είναι το μεγάλο μυστικό που συμβολίζει ο αριθμός 322 στο έμβλημα της οργανώσεως, και αυτό που επροβλημάτισε τους ερευνητές όταν άρχισαν να συνδυάζουν τους συμβολισμούς και τα γεγονότα;

γ. Ενέργειες απιδιδόμενες στην οργάνωση «ΚΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΣΤΑ». 

Μερικές από τις ενέργειες (γεγονότα με πολύ σκοτεινό παρασκήνιο) που αποδίδονται στην αδελφότητα του θανάτου, τους «σκελετανθρώπους»  είναι οι εξής:

-Ανάμειξη παρασκηνιακώς, στο μεγάλο οικονομικό κραχ που έπληξε τις ΗΠΑ το 1929 κι’ όλο τον δυτικόν κόσμο.

-Στενές επαφές με την μεγάλη μασονική στοά Ρ2 της Ιταλίας.

-Βύθιση του υπερωκεάνιου «LOUSITANIA» που υπήρξε η αφορμή για την εμπλοκή των ΗΠΑ στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

-Εμπλοκή των ΗΠΑ στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο (Μετά την Ιαπωνική επιδρομή στο Περλ Χάρμπορ, την οποίαν ο πρόεδρος Ντελάνο Φρ. Ρούσβελτ μασώνος 33ου βαθμού και οι συνεργάτες του γνώριζαν εκ των προτέρων, αφού ο αμερικανικός στρατός είχε σπάσει τον κώδικα των Ιαπώνων. Το Διευθυντήριον όμως της Ομοσπονδιακής Tραπέζης των ΗΠΑ απαιτούσε από την κυβέρνηση, να εισέλθει στον πόλεμο και χρειαζόταν μία σοβαρή και λογικοφανή πρόφαση να πείσει τους Αμερικανούς πολίτες που αντιτίθεντο στον πόλεμο, να καλωσορίσουν την κήρυξή του).

-Δολοφονίες πολιτικών, τραπεζιτών, κ.τ.λ. στις ΗΠΑ και όχι μόνο.

-Ρίψεις των ατομικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι.

-«Τρομοκρατικό κτύπημα» στους δίδυμους πύργους της Ν. Υόρκης καθώς και το «κτύπημα» στο Πεντάγωνο με άγνωστο τρόπο. Μετά τα κτυπήματα εκείνα, ξεκίνησε η μεγάλη εκστρατεία των ΗΠΑ από τον George Bush (μέλος της οργανώσεως), εναντίον …της τρομοκρατίας και ο πόλεμος κατά του Ιράκ.

Η επίθεση αυτή κατά του Ιράκ ξεκίνησε στο 22 Μαρτίου του 2003 δηλαδή στις 22/3/2003. Με μια διαφορά, όμως. Οι Αμερικανοί γράφουν πρώτα τον μήνα και μετά την ημέρα στην χρονολόγηση, έτσι έχουμε 3/22/2003.

-Διείσδυση σε κάθε ερευνητική, πολιτική και άλλη οργάνωση που επηρεάζει την κοινή γνώμη στις ΗΠΑ. Με επιμονή και πείσμα κυριαρχεί στην ζωή και τις δραστηριότητες της Αμερικανικής Κοινωνίας μέσα από τις εκκλησίες, τις επιχειρήσεις, την δικαιοσύνη, την κυβέρνηση και την πολιτική εδώ και έναν αιώνα.   

Δεν είναι τυχαίο που «Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ – SKULL AND BONES», έχει χαρακτηριστεί από συγγραφείς βιβλίων και δημοσιογράφους ως η πλέον επικίνδυνη μυστική οργάνωση. Τα γεγονότα που φέρονται να εμπλέκονται μέλη της, το αποδεικνύουν περίτρανα.

Aυτό είναι που φοβίζει την ανθρωπότητα, γιατί οι «σκελετάνθρωποι» είναι (υπ)άνθρωποι του σκότους, σατανικοί και συνωμότες που δεν διστάζουν ακόμα και στο μεγαλύτερο κακό μπροστά στον υπέρτατο στόχο τους: Την παγκόσμια κυριαρχία.

Aνάμεσα στην ελίτ του Τάγματος αυτού, βρίσκουμε τον Τζωρτζ Μπους και τον δημοσιογράφο Γουϊλλιαμ Φ. Μπάκλεϋ. Επίσης οικογένειες Ιλλουμινάτων όπως οι Μπράουνς, Χάρριμαν, Νταλ, Γουϊτνεϊ, Λορντ, Πέϊνς, Λόβετ, Πίλσμπουρι, Μπούντις, Ουάϊερχάϋζερς, Άστορς και φυσικά οι Ροκφέλλερς. Κοινός χώρος εκπαιδεύσεως ήταν το Πανεπιστήμιο Yale όπου δεν είναι τυχαίο που η Χίλαρυ Κλίντον και ο Μπίλ Κλίντον, εκεί τελείωσαν την Νομική Σχολή.  

Skull and Bones is an undergraduate senior secret society at Yale University, New Haven, Connecticut. It is the oldest senior class landed society at Yale. The society's alumni organization, the Russell Trust Association, owns the society's real estate and oversees the organization. The society is known informally as "Bones", and members are known as "Bonesmen".

The official logo of the Skull and Bones Society.

 

According to evidence, in 1918, under cover of darkness, Yale student Prescott S. Bush, dug up the grave of Geronimo. Bush, along with several co-conspirators took the skull and two bones of the famed Apache leader back to Yale University in New Haven, Conn., where they’ve been on display at the headquarters of one of America’s most mysterious secret societies.

Bush, the father of President George H.W. Bush and grandfather of George W., is a Bonesman. He, along with his cohorts, was a member of an elite club at Yale University known as the Skull and Bones Society. Throughout history, some of the most prominent American figures have been Bonesmen, handpicked members of Yale’s undergraduate class selected to join the ranks of elite students. In addition to the Bush’s — both H.W. and W. followed in Prescott’s footsteps during their time at the university — members have included hundreds of government officials, such as former Secretary of State John Kerry, as well as members of the entertainment industry, such as actor Paul Giamatti.

Aside from notable alumni, and a few rumors, not much is known about the elusive society.

Started in 1832, 131 years after the University opened its doors, the society was founded after some of the existing societies fell into conflict over an awards ceremony. To stop the conflict and reach a conclusion, members from the Linonia, the Brothers in Unity and the Calliopean societies diverged from their respective groups and formed the Skull and Bones society.

William Huntington-Russel and Alphonso Taft took it upon themselves to create the society, and along with 12 other members, formed the inaugural class. Since 1832, every spring the society chooses fifteen new members from the junior class, including women in the process only since the early 90’s. Among those considered are leaders on campus, and notable names the society believes it could benefit from in the future.

The initiation process of the society has been long shrouded in secrecy, driving many to believe, not groundlessly, that it involves occult practices, black magic, and even animal sacrifices.

Like all societies at the university (of which there are seven), the Skull and Bones society have a headquarters. Known colloquially as the Tomb, the Skull and Bones Hall is a gothic, windowless building on High Street, just off campus, where the members can gather for meetings and events.

It is also the rumored resting place of the bones of Geronimo, after being stolen by Prescott Bush, as well as the skulls of former president Martin Van Buren and Mexican revolutionary Pancho Villa.

In addition to the Tomb, the society also owns Deer Island, a small plot of land in the St. Lawrence River. The purpose of the island, described as run down and relatively derelict, is to be a retreat, a place where the members can go for the weekend to “rekindle old friendships.

Due to the secrecy and elitism promoted by the society, the Skull and Bones Society, as well as the Bonesmen, have long been the subject of well- founded conspiracy theories.

Some claim that the group was behind the Kennedy assassination, that they were responsible for creating the nuclear bomb, that they are sponsored and influenced by the Illuminati, and even that they control the entire Central Intelligence Agency.

Presidents Taft, H.W. Bush and W. Bush were all members of the Skull and Bones Society.

 

At different points throughout history, Bonesmen have had control over the fortunes of the Rockefellers, the Carnegies, and the Fords. They’ve also had members rise through the ranks and obtain high offices in the Council on Foreign Relations, powerful media corporations such as Time, and, of course, three Presidents of the United States (William Howard Taft, in addition to the Bushs.)

In fact, during the 2004 Presidential Election, both the Republican and Democratic nominees, Kerry and W. Bush, were former Bonesman.

Despite the theories and accusations surrounding them, Bonesmen have remained notoriously silent about what goes on in their inner sanctum. Both Kerry and Bush were asked about life as Bonesmen during the 2004 election, but neither would comment.

“It’s a secret,” Kerry said, adding nothing more.

“So secret, I can’t say anything more,” W. Bush added in his autobiography.

It could be that the members of the society really are plotting to take over the world, and establish a world government!!!

5. ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΝΕΟΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ Η  «ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ» ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ.

ΧΑΡΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ (ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ, ΙΩΝΙΑ, ΠΟΝΤΟΣ) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ, ΟΙ ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ!!!

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ ΕΘΝΟΥΣ, ΙΔΡΥΘΕΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΡΥΠΤΟΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΗ ΙΟΥΔΑΙΟ/ ΝΤΟΝΜΕ (ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ) [1923] ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΟΝ ΣΗΜΕΡΟΝ, ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΝ (ΤΑΓΙΠ ΕΡΝΤΟΓΑΝ-ΜΠΑΚΑΤΟΓΛΟΥ) .

Τεχνητόν Ιουδαιογενές κράτος.

Ολεσηνόρων ντονμέδων καταφύγιον.

Υπέρκομπων ισλαμοφασιστών άντρον.

Ρωμηοσύνης αρχαιόθεν ιδιοκτησία.

Κατασφακτήριον αλλοεθνών πολιτών.

Ιστορίας Ελλήνων κλωπεύς.

Αυτοκρατορίας Οσμανλήδων σφετεριστής.

α. Γενικά

1/. Την αποφράδα ημέρα της 29ης Μαϊου 1453, η βασιλεύουσα Κωνσταντινουπολις, έπεσε στα χέρια των κατακτητών Οθωμανών και όχι των Τούρκων, όπως μεθόδευσε το Σύστημα και επαναλαμβάνουν επί αιώνες μέχρι σήμερα, οι παπαγαλίζοντες καθηγητές όλων των βαθμίδων Εκπαιδεύσεως, στους Ελληνόπαιδες μαθητές και φοιτητές.

Από τον 15ον αιώνα μέχρι την κατασκευή του σύγχρονου «Τουρκικού» κράτους, οι νομάδες των στεππών του Τουράν (Τούρκοι) αποτελούσαν μία μικρή μειοψηφία, διεσπαρμένη στα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο ίδιος ο Μωάμεθ αναφέρονταν σαν, «Ηγεμόνας των Ρωμιών», ενώ πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ήταν Έλληνας από πλευράς μητρός. Αλλά το πιο εκπληκτικό ήταν πως οι διανοούμενοι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, οι ποιητές και οι μορφωμένοι του παλατιού έδειχναν σε κάθε ευκαιρία τον αποτροπιασμό τους και την αποστροφή τους προς κάθε τι που εμφανίζονταν σαν τουρκικό.1

Μην λησμονούμε ότι, στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνος, υπήρχαν πάνω από 40 εθνότητες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Σήμερα, η Τουρκία είναι ένα πολυεθνικό κράτος που παριστάνει το μονοεθνικό. Σε μια έρευνα του γερμανικού Πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν με τίτλο «Ethnic Groups in the Republic of Turkey», αναφέρεται ότι στην σημερινή Τουρκία υπάρχουν τουλάχιστον 52 εθνότητες, με ξεχωριστά γλωσσικά, θρησκευτικά και εθνολογικά χαρακτηριστικά.

Σε μια προσπάθεια να υποβαθμίσει αυτό τον αριθμό ο πρώην Πρόεδρος της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ είχε αναφερθεί σε μόλις… 25 εθνότητες που κατοικούν στην επικράτεια της Τουρκίας. Είτε πρόκειται για 72 είτε για 25 εθνότητες, είναι γεγονός ότι στην Τουρκία δεν κατοικούν μόνον «Τούρκοι».

Σύμφωνα με την παγκόσμια γραμματεία :

-Η Μικρά Ασία από την τρίτη χιλιετηρίδα π.Χ. είναι καθαρά Ελληνική με ελληνικό πληθυσμό, ελληνική γλώσσα, ήθη, έθιμα, πολιτισμό και θρησκεία.  Η ΙΩΝΙΚΗ αυτή Ελλάδα παρέμεινε Ελληνική μέχρι το 1453 μ.Χ. Ακόμη και σήμερα οι Τούρκοι την Ελλάδα την λένε Γιουνανιστάν, δηλ. χώρα των Ιώνων και τους Έλληνες Γιουνάν-Γιουνανί δηλ. ΙΩΝΕΣ.

-ΠΟΥΘΕΝΑ δεν αναφέρεται χώρα ή κράτος ή έθνος με το όνομα Τουρκία, προ του 13ου μ.Χ. αιώνος.

-ΟΥΔΑΜΟΥ αναφέρονται Τούρκοι στην Παλαιά Διαθήκη, ούτε σε κπ συγγραφέα (Έλληνα, Ρωμαίο, Εβραίο, κ.α.), μέχρι  τον 6ον μ.Χ. αιώνα.

-Στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Τουρκία, δεν υπήρχε κράτος, κρατίδιον με το όνομα Τουρκία, ούτε είναι καταγεγραμμένη εθνότητα ή λαός με το όνομα τουρκική/τουρκικός, αλλά ούτε και ίχνος αναφερόμενο σε αυτούς. Στην περιοχή κατοικούσαν προϊστορικώς και αργότερα ιστορικώς, οι Προέλληνες/Πελασγοί, αργότερα οι Ίωνες και όλα τα γνωστά προελληνικά και Ελληνικά φύλα καθώς και αυτόχθονες Πελασγικοί λαοί (Πόντιοι. Κάρες, Φρύγες, Καππαδόκες, κ.α.).

-Πρώτη παρουσία του «τουρκικού» στοιχείου εμφανίζεται στην περιοχή του σημερινού ΤΟΥΡΚΕΣΤΑΝ κατά τον 6ον μ.Χ. αιώνα με την ονομασία Σελτζούκοι. Εις την περιοχή αυτή ήλθαν, από τις στέππες του Τουράν, όταν εξεδιώχθησαν από τους Μογγόλους. Ήταν λαός νομαδικός, διάσπαρτος και ζούσε με λεηλασίες, καταστροφές και σφαγές των πληθυσμών απ’όπου περνούσαν, κατά την πορεία τους προς Δυσμάς..

-Περί τον 10ον αιώνα μ.Χ. πρωτοεμφανίζονται στην Ιστορία και στις ανατολικές περιοχές της Ελληνικής Αυτοκρατορίας, βαρβαρικά παγανιστικά στίφη τα οποία αργότερα περί τον 13ον μ.Χ. αιώνα με αρχηγό κάποιο ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ ΣΑΧ, συγχωνεύονται βιαίως από τον αιμοσταγή μογγόλο ΤΣΙΓΙΣΧΑΝ ΤΕΜΟΥΤΣΙΝ και εγκαθίστανται εις την περιοχήν των Ελληνικών ΑΔΑΝΩΝ της Μ. Ασίας.

-Αργότερα έχουμε την ίδρυση του πρώτου κράτους στην ευρύτερη περιοχή της Ελληνικής ΙΩΝΙΑΣ, από τον ΟΣΜΑΝ ή ΟΘΜΑΝ, εξ’ ου και οι ονομασίες ΟΣΜΑΝΛΙΔΕΣ ή ΟΘΩΜΑΝΟΙ (13ος αιών).

Έκτοτε εξαφανίζεται το όνομα Τούρκος/Τούρκοι και κυριαρχεί το όνομα Οθωμανός/Οθωμανοί..Οι Οθωμανοί αναμιχθένες με τους γηγενείς της περιοχής κυρίως τους Ρωμηούς/Έλληνες που αποτελούσαν την μεγάλη πλειοψηφία και με τις άλλες εθνότητες, όχι μόνον «εξαφάνισαν» κυριολεκτικώς κάθε λεγόμενον «τουρκικόν» ίχνος, αλλά δημιούργησαν και Σουλτανάτο το οποίον ονόμασαν «Σουλτανάτον των ΡΟΥΜ (ΡΩΜΗΩΝ)» {και ΟΧΙ Σουλτανάτον των Τούρκων}.

Το Σουλτανάτο των ΡΟΥΜ (ΡΩΜΗΩΝ)[1077-1307]

Έτσι το κράμα των Οσμανλήδων ή Οθωμανών, Μογγόλων και λοιπών μεταγενεστέρως εξισλαμισμένων βαρβαρικών στιφών, δημιούργησαν το αρχικώς ονομασθέν Οθωμανικόν κράτος και αργότερον την Οθωμανική Αυτοκρατορία, επάνω στα Ρωμαίϊκα/Ελληνικά εδάφη της Αυτοκρατορίας μας (ΡΩΜΑΝΙΑΣ).

Χάρτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας της περιόδου 1481-1683 (και όχι της Τουρκικής Αυτοκρατορίας) [Επισημαίνονται οι αναφορές στην Ρωμυλία/ περιοχή των Ρωμηών/Ελλήνων και στην Ελληνική Μ.Ασία (αναφερομένη ως Ανατολία και ΟΧΙ ως Τουρκία)].

 

2/.Σε πείσμα των σημερινών ισλαμο-υπερεθνικιστών της Τουρκίας, το λεγόμενο «τουρκικό έθνος» είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα, μείγμα δεκάδων διαφορετικών λαών και εθνοτήτων. Φυσιογνωμικά τουλάχιστον οι σημερινοί κάτοικοι της Τουρκίας έχουν χαρακτηριστικά που ανήκουν σε όλες τις εθνότητες, που κατοικούσαν στην Μικρά Ασία και γενικώτερα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Και σίγουρα ΔΕΝ μοιάζουν παρά ελάχιστα με τους «αδελφούς» Τουρκμένους, Ουζμπέκους, Τατάρους και Καζάκους της Κεντρικής Ασίας.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, η Οθωμανική αυτοκρατορία:

α/.Εισερχόταν στην τελευταία και πλέον δραματική φάση της ιστορίας της. Αποτελούσε ήδη από δεκαετίες ένα συγκεντρωτικό μηχανισμό αναποτελεσματικής αλλά και βίαιης εξουσίας, που γερνούσε επώδυνα και ενώ έβλεπε ότι απέθνησκε…

Και όντως θα είχε εξαφανισθεί εάν δεν την είχε διασώσει η Αγγλία τουλάχιστον σε δύο περιπτώσεις, την μία από την Ρωσία που βρέθηκε προ των πυλών της ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ και την άλλη, όταν οι Αιγύπτιοι του Μεχμέτ Άλι, έχοντας κατανικήσει τις δυνάμεις του Σουλτάνου στην Μικρά Ασία (1831-1840), προετοιμάζονταν για κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως..

β/. Σχεδίαζε με την προτροπή των «επιτρόπων» και «αγγελιαφόρων του Συστήματος», ένα γενοκτονικό όλεθρο  για εκατομμύρια ανυποψίαστα θύματα, που πήραν τοις μετρητοίς, τις υποσχέσεις για φιλελευθεροποίηση που τόσο υποκριτικά επιδαψίλευσαν οι τελευταίοι και τρομακτικώτεροι ηγέτες της, περισσότερον γνωστοί ως Νεότουρκοι.

3/.Τον Ιανουάριο του 1913, μια ομάδα αξιωματικών του Γ΄ Σώματος του Οθωμανικού στρατού, μέλη μιας συνωμοτικής οργανώσεως με την επωνυμία Επιτροπή Ενώσεως και Προόδου, καταλάμβανε με πραξικόπημα την εξουσία στην Κωνσταντινούπολη. Ωστόσο ήδη το 1909, είχε εκθρονίσει τον σουλτάνο Αβδούλ Χαμίντ, και προχώρησε στην εγκαθίδρυση ενός αυταρχικού καθεστώτος διώξεων της αντιπολιτεύσεως. Το χειρότερο όλων όμως ήταν το εξής:

Έθεσε σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα «τουρκοποιήσεως» της Οθωμανικής (εθνικής) οικονομίας (milli iktisat), μέσω ενός μηχανισμού κατατρομοκρατήσεως της ανθούσης ελληνικής επιχειρηματικής τάξεως των μικρασιατικών παραλίων, ενώ σχεδόν ταυτόχρονα, ξεκινούσε την βίαιη εκκαθάριση ΟΛΩΝ των μη μουσουλμανικών πληθυσμών της αυτοκρατορίας, με στόχο την φυλετική πολτοποίηση/ ομογενοποίηση/τουρκοποίηση της Μ. Ασίας, στην βάση του αποκληθέντος «τουρκισμού» (τις τάξεις των οπαδών του κινήματος, πύκνωναν θεωρητικοί του παντουρκισμού, όπως ο κουρδικής καταγωγής Ζιγιά Γκιοκάλπ).2

Ταχυδρομικό δελτάριο των Νεότουρκων στα ελληνικά.

 

β. Ιστορικό ιδρύσεως και δράσεως του κινήματος των Νεοτούρκων.3

1/. Με τον όρο Νεότουρκοι [(Ν/Τ) Jön Türkler και Genç Türkler], εννοείται το τουρκικό υπερεθνικιστικό κίνημα «Ένωση και Πρόοδος» ((Ittihat ve Terakki Cemiyeti), που ξεκίνησε στην Οθωμανοκρατούμενη τότε Θεσσαλονίκη και πήρε εξουσιαστική μορφή το 1908. Επρόκειτο για τους ευρύτερα γνωστούς ως Νεότουρκους ή αλλιώς Ιτιχατιστές (από την πρώτη λέξη του ονόματος της οργανώσεώς τους: Ιτιχάτ βε τεραχί τσεμιγετί [Επιτροπή Ενώσεως και Προόδου, The Committee of Union and Progress ή CUP].4

Η επιτροπή, μολονότι παρέμενε μια μυστική οργάνωση, είχε βέβαια εκδηλώσει νωρίτερα την δράση της με την λεγόμενη «συνταγματική επανάσταση» του 1908. Τότε, υπεχρέωσε τον σουλτάνο Αβδούλ Χαμίντ, λίγο πριν τον ανατρέψει, να θέσει σε ισχύ εκ νέου το βραχύβιο Οθωμανικό σύνταγμα του 1876 (Κίνημα Νέο-οθωμανιστών) και επαγγέλθηκε σε όλες τις εθνότητες της αυτοκρατορίας, ίσα δικαιώματα και ισονομία.

Με τον τρόπο αυτό οι ιτιχατιστές, προκάλεσαν κύματα αισιοδοξίας κυρίως ανάμεσα στους Χριστιανούς υπηκόους του σουλτάνου, οι οποίοι πίστεψαν ότι ο φιλελεύθερος άνεμος ισοπολιτείας θα σάρωνε το καταπιεστικό οικοδόμημα του Χαμιδικού δεσποτισμού.

2/.Το κομιτάτο/κίνημα των Νεοτούρκων «Ένωσις και Πρόοδος», στο οποίον εντάχθηκαν Οθωμανοί αξιωματικοί, πολιτικοί και διανοούμενοι:

.Ήταν μια παράνομη οργάνωση που ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1887 από «μορφωμένους Τούρκους» (ΣΣ: Οι συνωμότες αποκαλούσαν αυθαιρέτως εαυτούς «Τούρκους». Στην παράγραφο που θα αναλύσουμε την ταυτότητα των λεγόμενων Νεοτούρκων, θα διαπιστώσουμε πόσον «Τούρκοι» ήσαν).

Οι συνωμότες ξεσηκώθηκαν για την επαναφορά του Συντάγματος του 1876,5 που είχε καταργήσει ο σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ Β΄ το 1877, και την επιβολή του Οθωμανισμού σε όλους τους υπηκόους της Αυτοκρατορίας.

.Δημιουργήθηκε στην Θεσσαλονίκη και ήταν γέννημα της εκεί ιταλικής μασονικής στοάς, την οποία ίδρυσε ο κρυπτοταλμουδιστής ιουδαίος δικηγόρος, Εμμανουήλ Καράσσο. Στην στοά αυτή, εγένοντο οι μυστικές συναντήσεις των νεοτούρκων Ταλαάτ και Ντζεμάλ. Οι υποψήφιοι νεότουρκοι, έπρεπε να ορκισθούν στο κοράνι και σε ένα όπλο. Με αυτόν τον τρόπον, αφ’ενός ξέφευγαν από την δράση της μυστικής αστυνομίας του σουλτάνου και αφ’ετέρου αποκλείονταν της οργανώσεως, οι μη μουσουλμάνοι, όχι όμως και οι ντονμέδες.6

Πρωταρχικό αν όχι αποκλειστικό ρόλο στην ίδρυση του κινήματος των Ν/Τ έπαιξαν οι ντονμέδες. Από το 1908 και μετά, όταν το κίνημα έγινε φανερό, απασχόλησε τις μυστικές υπηρεσίες των μεγάλων δυνάμεων και δη της Αγγλίας, του μεγάλου δηλαδή πρωταγωνιστού στην περιοχή. Η Αγγλική πρεσβεία της Κωνσταντινουπόλεως αναφέρεται στους Νεότουρκους σαν «Εβραϊκή Επιτροπή Ενώσεως και Προόδου».

Σε μια εκτενή, 5.000 λέξεων, αναφορά προς το υπουργείο εξωτερικών, ο άγγλος πρέσβης, μεταξύ άλλων πληροφορεί ότι, «…οι εβραίοι ηγούνται ενός συστήματος μασονικών στοών και μέσω αυτού ηγούνται της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ένας από τους αρχηγούς της συμμορίας, κατά τον άγγλο πρέσβη, είναι ο εβραίος πρόξενος των ΗΠΑ στην Τουρκία, ο Όσκαρ Στράους, αδελφός των ιδιοκτητών των πολυκαταστημάτων Macy’s και Abraham & Straus».

Είναι άγνωστος ο αριθμός των ντονμέδων της πρώτης εκ 288 μελών βουλής των Νεοτούρκων. Ο Joachim Prinz, μας πληροφορεί όμως ότι ήταν η πλειοψηφία (Joachim Prinz, The Secret Jews, New York, 1973).

Αλληγορική λιθογραφία με θέμα την ανακήρυξη του Συντάγματος των Ν/Τ του 1908 (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα).

3/. Το 1891 σχηματίζεται μια πολιτική ομάδα από Ντονμέδες εξισλαμισθέντες ταλμουδιστές Ιουδαίους (Donmeh), ονομμασθείσα «Η Επιτροπή της Ενώσεως και της Προόδου», που αργότερα ονομάστηκε «Οι Νεότουρκοι». Της Ομάδας ηγείται ο Ελευθεροτέκτονας ταλμουδιστής Ιουδαίος Emmanuel Carrusso ή Carasso, πράκτορας των Ρότσιλντ (Rothschilds)..

In 1891 a political group from the Donmeh forms called The Committee of Union and Progress, later called The Young Turks. The group is headed by Freemason Jew, Emmanuel Carrusso with the help of the Rothschilds.

Τότε ήταν τα χρόνια οργανώσεως του συγχρόνου μορφής Σιωνιστικού κινήματος, το οποίο ξεκίνησε τυπικά και φανερά ο Θεόδωρος Χερτζλ το 1896 και του οποίου η μητέρα κατήγετο εκ Θεσσαλονίκης.

Από το 1897, οι οπαδοί του κομιτάτου αναγκάστηκαν να δράσουν στην Ευρώπη, όπου και ονομάστηκαν Νεότουρκοι από το δημοσιογραφικό όργανό τους, την εφημερίδα «Νέα Τουρκία», που εκδιδόταν στο Παρίσι.

Το 1902 & 1907 πραγματοποιούνται δύο Συνέδρια των Νεότουρκων στο Παρίσι, για να σχεδιάσουν την διείσδυση στο στρατό τού Σουλτάνου, που τελικώς οδήγησαν στο στρατιωτικό πραξικόπημα του 1908. Ένας από τους συντελεστές του κινήματος ήταν και ο Κεμάλ Ατατούρκ που από το 1907, υπηρετούσε στο Τρίτο Σώμα Στρατού στην Θεσσαλονίκη.

In 1902 & 1907, two Congresses of The Young Turks meet in Paris to plan the penetration of the Sultan’s army leading to the militarycoup of 1908.

Το πρώτο συνέδριο της Οθωμανικής αντιπολιτεύσεως στο Παρίσι (1902)

Η επαναστατική δράση του νεαρού τότε, Κεμάλ, τον οδήγησε στην μυστική οργάνωση Βατάν (Πατρίδα)… Η Βατάν τασσόταν εναντίον του βίαιου και απολυταρχικού σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ. Καταδίκαζε την απληστία των δημόσιων λειτουργών, τους οπισθοδρομικούς ιερείς «χοτζάδες» και τους μεσαιωνικούς νόμους που ίσχυαν ακόμα στην απονομή δικαιοσύνης.

Το 1904, ο Κεμάλ συνελήφθη μαζί με άλλα μέλη της Βατάν, αλλά «πολύ γρήγορα» αφέθηκε ελεύθερος (!!!). Η…δικαιολογία της ταχείας αποφυλακίσεώς του, σύμφωνα με εισήγηση των συμβούλων του σουλτάνου ήταν ότι,«…η αυτοκρατορία χρειαζόταν ικανούς στρατιωτικούς για να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις που δεχόταν το ανατολικό κομμάτι της αυτοκρατορίας, από Λιβανέζους νομάδες, και ένας από αυτούς, που του προτάθηκαν, ήταν ο Κεμάλ».

Όταν αποφυλακίστηκε ο Κεμάλ, το επιτελείον των επίδοξων πραξικοπηματιών μεταφέρθηκε στο επιτελείο της 3ης στρατιάς στην Θεσσαλονίκη.

Αυτή η μετάθεση του Κεμάλ, τον έβαλε στο επίκεντρο των γεγονότων, όταν το 1908 ο στρατηγός Εμβέρ Πασάς κάλεσε την στρατιά της Μακεδονίας σε ανταρσία εναντίον του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ. Τότε ο Κεμάλ έκανε την διαφορά. Με φοβερό θράσος συνάντησε τον διοικητή της στρατιάς της Μακεδονίας, Μαχμούντ Σεβκέτ και αντί να τον πολεμήσει, τον έπεισε να προσχωρήσει στο επαναστατικό κίνημα. Έτσι κι’ έγινε. Τα επαναστατικά στρατεύματα ξεκίνησαν πορεία προς στην Κωνσταντινούπολη, τον Απρίλιο του 1908. Ο σουλτάνος έστειλε στρατό να τους αντιμετωπίσει. Μάταια. Οι στασιαστές τους κάλεσαν να τους ακολουθήσουν και δεν δυσκολεύτηκαν να τους πείσουν

4/. Το καλοκαίρι του 1908, η επανάσταση των Νεοτούρκων («Young Turk Revolution»), που ξέσπασε στην Θεσσαλονίκη, οδήγησε στην αποπομπή του αιμοσταγούς Αβδούλ Χαμίτ Β΄, την συνταγματική μεταπολίτευση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και έθεσε σε αυστηρούς περιορισμούς τα δικαιώματα του Σουλτανάτου, χωρίς να το καταργεί τυπικά. Τότε, οι πραξικοπηματίες άρχισαν δειλά-δειλά να αναφέρονται ως Νεότουρκοι.

Οι Νεότουρκοι (Ν/Τ) για να έχουν την υποστήριξη των πολλών και διαφόρων εθνοτήτων, που ζούσαν στην Αυτοκρατορία, υποσχέθηκαν ισονομία και ισοπολιτεία σε όλους τους υπηκόους, ανεξαρτήτως θρησκεύματος.

In 1908 the Jewish Young Turks revolt and force the Sultan Abdül Hamid II into submission.

Μετά την εξέγερση των Νεότουρκων, ο Σουλτάνος εξορίστηκε το 1909 στην Θεσσαλονίκη και παρέμεινε φρουρούμενος στην έπαυλη Αλλατίνι.7 Ο "Κόκκινος Σουλτάνος", Αβδούλ Χαμίντ Β΄, ήταν ο 35ος σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είχε επονομαστεί «Μέγας Χαν» αλλά και «αιμοσταγής σουλτάνος».

Στις 13 Απριλίου του 1909, έγινε το αντι-πραξικόπημα του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ. Το πραξικόπημα απέτυχε και οδήγησε στην αντικατάσταση του σουλτάνου από τον αδερφό του, Μωάμεθ Ε΄ που λειτουργούσε ουσιαστικά ως «πιόνι» των Νεότουρκων. Ήταν τότε που ο Κεμάλ προεβλήθη και έγινε «Πατέρας των Τούρκων» (Ατατούρκ).

After his ouster by Ataturk's Young Turk Dönmeh in 1908, Abdulhamid II was jailed in the Donmeh citadel of Salonica. He died in Constantinople in 1918, three years after Ibn Saud agreed to a Jewish homeland in Palestine and one year after Lord Balfour deeded Palestine away to the Zionists in his letter to Baron Rothschild.

Το 1914, οι Ντονμέδες Νεότουρκοι, ενισχύουν τον πληρωμένο δολοφόνο Γκαβρίλο Πρίντσιπ (Gavrilo Princep), Σερβοβόσνιο, που δολοφόνησε τον Αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο της Αυστρίας και την γυναίκα του, Σοφία, Δούκισσα του Χόχενμπεργκ, στο Σεράγεβο στις 28 Ιουνίου 1914. Η διπλή δολοφονία πυροδότησε τον 1ο Π.Π (WW Ι).8

In 1914 the Jewish Young Turks bolster the paid assassin Gavrilo Princep, which sparks WW I.

Το 1915, το Αρμενικό Ολοκαύτωμα, που σχεδιάστηκε από τους Ντονμέδες Νεότουρκους, αφήνει πίσω του 1,5 εκατ. σφαγιασθέντων Αρμενίων χριστιανών.

In 1915 The Armenian Holocaust engineered by the Jewish Young Turks leaves 1.5 million Armenian Christians murdered.

Το 1918, ο Ντονμές Μουσταφά Κεμάλ (“Ατατούρκ” = Πατέρας όλων των Τούρκων), αναλαμβάνει την ηγεσία των Νεοτούρκων.

In 1918 Jew Mustafa Kemal “Attaturk” ascends into leadership.

 Συνεχίζεται








1 Ο μεγάλος Οθωμανός ποιητής, Μπακί, της εποχής του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, στο αποκορύφωμα της αυτοκρατορίας, είχε γράψει ένα εκπληκτικό ποίημα για τους Τούρκους και έλεγε τα εξής χαρακτηριστικά :

«Κανένα στέμμα δεν μπορεί να στέψει τον κάτοχο ένδειας και πενίας. Όποιος ανήκει στην τουρκιά, έχει αγύριστο κεφάλι. Ο Τούρκος στερείται ικανότητας να ηγεμονεύσει».

Ένας άλλος γνωστός Οθωμανός ποιητής, ο Νεφ, είχε πει, «Ο Θεός έχει στερήσει την πηγή της γνώσεως από τους Τούρκους».

Ο Οθωμανός λόγιος, Χαφίζ Αχμέτ Τσελεμπί είχε γράψει το 1499 αυτές τις πράγματι πολύ χαρακτηριστικές φράσεις, «Μην τύχει και λογιάσεις τον Τούρκο ως άνθρωπο. Αν κατά τύχη βρεθεί ζάχαρη σε χέρι Τούρκου, αυτή μετατρέπετε σε δηλητήριο. Μην θλίβεσαι καθώς αποκεφαλίζεις Τούρκο. Και πατέρας να’ ναι μην διστάσεις να σκοτώσεις τον Τούρκο».

Οθωμανοί λόγιοι, όπως ο Ναΐμά ή ο Οθωμανός ιστορικός, Κεριμεντίν Μαχμούντ, από το Άκσαράϊ, χαρακτήριζαν τους Τουρκογενείς σαν καθυστερημένους, πνευματικά βάρβαρους, θεομπαίχτες, αγύρτες, βρώμικους. Χαρακτηριστικό είναι τα όσα αναφέρει ο Κεριμεντίν Μαχμούτ, «Τούρκοι, σκυλιά, λύκοι, κάνουν τον άγριο, αλλά όταν έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο το βάζουν στα πόδια».

Μετά από όλα αυτά όπως υποστήριξε και ο Cemalettin Taşkıran το να επαναλαμβάνουμε σήμερα το ρητό του κρυπτο-ιουδαίου ταλμουδιστού Κεμάλ, «Τι ευτυχής να λέω πως είμαι Τούρκος», είναι αν μη τι άλλο μια ιστορική ειρωνεία γιατί ο Τούρκος ήταν το πιο υποτιμητικό και βρώμικο στοιχείο στην οθωμανική αυτοκρατορία.

2 Για την περίπτωση του Ζιγιά Γκιοκάλπ, βλ. Δημήτρη Κιτσίκη, Συγκριτική ιστορία Ἑλλάδος και Τουρκίας στόν 20ο αἰώνα, Αθήνα 1998, 141-142, 147-154 και σποράδην. Η φιλοτουρκική στάση του συγγραφέα, δεν μειώνει την αξία του συγκεκριμένου βιβλίου, το οποίον, όπως και άλλα συγγράμματά του, είναι σε πολλά σημεία αποκαλυπτικό.

3 -Ο ρόλος των μυστικών εταιρειών στην νεοτουρκική επανάσταση και την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκίας. Γεώργιος Δ. Παναγόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής Α.Ε.Α. Ιωαννίνων.

-Βίλα Αλλατίνι, ένα κόσμημα με αβέβαιο μέλλον -Η βαριά ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης [εικόνες] | iefimerida.gr (24 Ιουλίου 2017)

-Τα μυστικιστικά τάγματα του Ισλάμ - Istoria, istoria.gr/gr/nov01/3.htm

4 The Committee of Union and Progress (CUP) (Ottomanist: İttihad ve Terakki Cemiyeti إتحاد و ترقى جمیعتی‎), later Party of Union and Progress (Ottomanist: İttihad ve Terakki Fırkası‎,Turkish: Birlik ve İlerleme Partisi)

5 Tο Σύνταγμα του 1876 είχε τις ιδεολογικές του βάσεις τόσον στο δόγμα του Οθωμανισμού, όπως το επεξεργάστηκαν οι μεταρρυθμιστές, με προεξάρχοντα το Μιτχάτ-πασά (1822-1884), όσον και στην δράση μιας ομάδας νέων μουσουλμάνων διανοουμένων, γνωστών ως "Νέων Οθωμανών" και όχι Νέο-Τούρκων (μέχρι τότε η λέξη τούρκος προκαλούσε απέχθεια στους Οθωμανούς).

Oι Νέοι Oθωμανοί επεξεργάστηκαν μια χαλαρή, διόλου απαλλαγμένη από αντιφάσεις ιδεολογική γραμμή, που συνδύαζε την ισλαμική και την Οθωμανική παράδοση, με φιλελεύθερα δημοκρατικά αιτήματα και αποζητούσε την «σωτηρία» της καταρρέουσας Aυτοκρατορίας, σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα.

6 Ντονμές (doenmehs) στα τούρκικα σημαίνει αποστάτης. Οι ίδιοι όμως αποκαλούνται “μααμινίμ” το οποίο στα εβραϊκά σημαίνει αληθινός πιστός. Οι ταλμουδιστές Ιουδαίοι, τους αποκαλούν “κοφρίμ” που σημαίνει προδότης.

7 Η Βίλα Αλλατίνι είναι τριώροφο νεοκλασικό οικοδόμημα στην περιοχή Ντεπώ, στα ανατολικά του δήμου Θεσσαλονίκης και επί της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας. Κτίστηκε από την μεγάλη, ομώνυμη ιουδαιοταλμουδική (Jewish) οικογένεια, το 1898 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι, ο οποίος σχεδίασε και τους Μύλους της οικογένειας Αλλατίνι που εγκαινιάστηκαν το 1890. Εκείνη την εποχή η περιοχή στην οποία βρίσκεται χτισμένη η βίλα, ονομαζόταν συνοικία των "Εξοχών" ή "Πύργων", και αποτελούσε το ανατολικότερο όριο της Θεσσαλονίκης.

Κατά την αρχική περίοδο της χρήσεώς της, η βίλα αποτελούσε εξοχική κατοικία της Ιουδαιοταλμουδικής (Jewsh) Οικογένειας Αλλατίνι. Μετά την επικράτηση του κινήματος των Νεότουρκων, από το 1909 έως το 1911 χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ του Β', ο οποίος αφού εκθρονίστηκε από τους Νεότουρκους διαβίωνε εκεί σε καθεστώς κατ' οίκον περιορισμού.

Στην Βίλα Αλλατίνι από το 1979, έδρευε η Νομαρχία Θεσσαλονίκης.

8 Οι Νεότουρκοι κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τάχθηκαν με το πλευρό της Γερμανίας και αντετάχθησαν στις οικονομικές θέσεις των Αγγλογάλλων, ενώ με επιθέσεις κατά του Ελληνικού και του Αρμενικού στοιχείου, πέτυχαν την βιαία, αιματοβαμμένη τεράστια δημογραφική αλλοίωση των πληθυσμών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου